ΚΟΙΝΟ|ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
ΠΑΡΚΟ ΦΙΛΙΑΣ
FRIENDSHIP PARK
ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Το Πάρκο Φιλίας εντάσσεται στο πάρκο της Villa Dolores στο Μοντεβιδέο και είναι το πρώτο με πλήρως προσβάσιμες εγκαταστάσεις στη χώρα. Είναι ένας χώρος που δημιουργήθηκε για την ανάπτυξη ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων, όπου μπορούν να συμμετέχουν παιδιά και νέοι ανεξάρτητα από τις σωματικές ή γνωστικές τους ικανότητες. Αποτελεί ένα περιβάλλον που βοηθά τον χρήστη να αξιοποιήσει στο έπακρο τις ικανότητές του μαθαίνοντας παράλληλα και για τον εαυτό του και για τους γύρω του.
Εικόνα 104: Παιχνίδι αφής & θαλάσσιος κόσμος, 3ο & 4ο τμήμα, Πάρκο Φιλίας
Ο χώρος προκύπτει με την μετατροπή μίας ελεύθερης περιοχής 70x50 μέτρων σε δημόσιο χώρο για παιχνίδι, μάθηση και κοινή χρήση χωρίς περιορισμούς. Οι απαιτήσεις σχετικά με τη συνολική προσβασιμότητα στο σχεδιασμό του πάρκου, όπως φαίνεται από τους κανονισμούς δόμησης, σχεδιάστηκαν από τα θετικά ενδεχόμενα, αποφεύγοντας την υπόθεση ότι η προσβασιμότητα διευθετείται με περιοριστικό σχεδιασμό. Οι συνθήκες της περιοχής παρέμβασης σκιαγραφούνται σε ένα κεκλιμένο επίπεδο, ένα ημισφαίριο (από το δημοτικό πλανητάριο του αρχιτέκτονα Juan A.Scasso), έναν κύλινδρο (παρατηρητήριο) και μία βάση πράσινων κουκίδων (βλάστηση προς διατήρηση). Στην μελέτη η εφαρμογή πρακτικά θέλει να «αγκαλιάζει» τον ήδη υπάρχοντα χώρο και να γίνεται ένα με το σύνολό του. Οι συνθήκες του χώρου και οι συγκεκριμένες απαιτήσεις οδήγησαν στην τυπική, γεωμετρική, χωρική και ποιητική διαμόρφωση του έργου. Η εφαρμογή του έργου ορίζεται από μία μεγάλη οριζόντια πλατφόρμα, η οποία επιτυγχάνεται με το σκάψιμο στο υπάρχουν κεκλιμένο επίπεδο. Το πάρκο είναι μια περιορισμένη περιοχή, ένα σύνολο γεωμετρικού σχεδίου καμπυλών και αντίστροφων καμπυλών που παρακάμπτουν τα υπάρχοντα φυτικά είδη, τον κύλινδρο του παρατηρητηρίου και αποφεύγουν τις αιχμηρές άκρες. Σχηματίζεται έτσι μία επιφάνεια που ενεργοποιεί διαφορετικές δεξαμενές δραστηριοτήτων όπου περιλαμβάνει έναν καλυμμένο χώρο με προσβάσιμες τουαλέτες από ΑΜΕΑ (universal toilets) και ένα εργαστήριο για την ανάπτυξη ικανοτήτων στον εικονικό κόσμο. Το πάρκο αποτελείται από 6 τμήματα, τακτοποιημένα ως συγκεκριμένα επεισόδια και φορτωμένα με δραστήριες συσκευές, έπιπλα και εγκαταστάσεις:
1ο τμήμα: Παιδική γωνιά – παιχνίδια για παιδιά μέχρι τριών ετών 2ο τμήμα: Στροφή και κύλιση (turn and roll) – διάφορες αιώρες και καρουζέλ για ψυχοκινητική ανάπτυξη
3ο τμήμα: Νερό – προορίζεται για περισυλλογή με προγραμματισμένους ήχους και δραστηριότητες
4ο τμήμα: Λαβύρινθος – παιχνίδι που ενσωματώνει στοιχεία αφής και επικοινωνίας
5ο τμήμα: Αμφιθέατρο χώρος συνάντησης για διάφορες εκδηλώσεις και ανάπτυξη ομαδικών δραστηριοτήτων
6ο τμήμα: Τεχνολογία – περιοχή που καλύπτεται με ανέσεις και εγκαταστάσεις για τεχνολογική ανάπτυξη
Εικόνα 108:
ακουστικό παιχνίδι, 3ο τμήμα,
Η διαφορά επιπέδου μεταξύ του πάρκου, του δρόμου και της πλαϊνής λεωφόρου, το προστατεύει αποτελεσματικά από τους θορύβους των οχημάτων και τη δυναμική της αστικής περιμέτρου, δημιουργώντας ένα ήσυχο και μη ταραχώδες περιβάλλον. Ο χώρος ανάμεσα στο πάρκο και τους δρόμους σχεδιάστηκε ως κήπος με διάφορα είδη, που δίνουν χρώμα και άρωμα στη διάρκεια της άσκησης του χρήστη. Για να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον χωρίς αποκλεισμούς έπρεπε το πάρκο να χρησιμοποιήσει στο μέγιστο τις αισθήσεις και τις δυνατότητές του. Έτσι επιλέχθηκαν συσκευές που ενισχύουν την απτική, ηχητική και αρωματική εμπειρία – με αυτή τη βάση χρησιμοποιήθηκαν το σκυρόδεμα, το μέταλλο και το καουτσούκ ως κυρίαρχα υλικά.
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΘΟΛΟΣ
SECOND DOME
ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ Β
«Το Second Dome είναι ένας τόσο δραστήριος χώρος – και δείχνει πώς οι αστικές περιοχές μας μπορούν να πυροδοτήσουν τη φαντασία μας και μπορούν να καταστήσουν δυνατό για τους ανθρώπους να συναντηθούν με νέους τρόπους.»
-Sam Aldenton, συνιδρυτής του Second Home
Ο Δεύτερος Θόλος ή αλλιώς Second Dome είναι μία πνευματική δομή διαβίωσης που σχεδιάστηκε από την αρχιτεκτονική ομάδα DOSIS για τον πάροχο δημιουργικού χώρου εργασίας Second Home.
Εικόνα 116: Εξωτερική όψη ενός μέρους της κατασκευής, Δεύτερος Θόλος
Το 2016, το Second Dome φουσκώθηκε στο πάρκο London Fields, στο Hackney του Ανατολικού Λονδίνου, για να φιλοξενήσει δωρεάν κοινοτικές εκδηλώσεις για οικογένειες και παιδιά. Οι εκδηλώσεις οργανώθηκαν από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Shuffle και περιλαμβάνουν εργαστήρια κινουμένων σχεδίων, προβολές ταινιών, σχεδιασμό πινιάτας και επιστημονικά πειράματα. Ο Θόλος αυτός αποτελεί έναν αναδιαμορφώσιμο χώρο που μπορεί να μετατραπεί μέσα σε λίγα λεπτά από μια ενιαία φούσκα 65 τ.μ. σε μια δομή πολλών δωματίων με πάνω από 400 τ.μ. και ύψος 8 μέτρων. Κανένας άλλος τύπος κατασκευής δεν μπορεί να συναρμολογηθεί τόσο γρήγορα και να έχει επίσης την ικανότητα να εκτείνεται σε μεγάλες επιφάνειες με πάχος μικρότερο από ένα χιλιοστό. Είναι ένα τεχνολογικό τεχνούργημα που ανταποκρίνεται αυτόματα στον άνεμο και την πίεση και που χρειάζεται εξαιρετικά χαμηλές ποσότητες ενέργειας για την κατασκευή και τη συναρμολόγηση.
Εικόνα 119: Αξονομετρικό
Οι πνευματικές δομές, όπως αυτή, είναι δομές μεμβράνης που αποτελούνται από τον όγκο του φουσκωμένου αέρα, είναι εξαιρετικά ελαφρές και έχουν έντονη αντοχή στην φωτιά. Σταθεροποιούνται από συμπιεσμένο αέρα κι έτσι παρέχουν διαβίωση είκοσι (20) με εικοσιπέντε (25) χρόνων ενώ αποτελούν άμεση πηγή καθαρού φυσικού φωτός. Αυτό που δίνει στην συγκεκριμένη δομή τον χαρακτήρα της, εκτός από την κατασκευαστική μορφή της, είναι η χρήση του έντονου κίτρινου χρώματος. Το κίτρινο είναι ένα σταθερά λαμπερό και χαρούμενο χρώμα και στον χώρο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να τον τονίσει παρά να τον κατακλύσει. Λόγω των φιλικών και ιδιόρρυθμων συνειρμών του, χρησιμοποιείται συνήθως σε χώρους που αφορούν τα παιδιά και λόγω της λάμψης του, συμβάλλει στο να μετατρέψει κάθε γκρίζο ή σκοτεινό χώρο σε μία πηγή φωτός. Για αυτό τον λόγο το κίτρινο εδώ έχει τοποθετηθεί στο έδαφος της δομής σε αφθονία και στο περίβλημα σε μικρά σημεία, αναδεικνύοντας έτσι τον ρόλο και του ήλιου σε συνδυασμό με την δομή. Το κίτρινο εδώ λειτουργεί σαν ακτίνα φωτός η οποία διαθλάται στον χώρο – με την βοήθεια φυσικά των δευτερευόντων αποχρώσεων του όπως το πορτοκαλί και το κόκκινο. Συνδυαστικά με τον χώρο λειτουργούν τα αντικείμενα, όπως η συλλογή καθισμάτων που προκαλεί τον επισκέπτη να εξερευνήσει τις διαφορετικές υφές και υλικότητες και οι χώροι πειραμάτων που φτάνουν στο έπακρο τις δυνατότητες του χώρου και αποδεικνύουν την έντονη ικανότητα διαβίωσης.
Το Second Dome είναι στιγμιαίο και ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένες αστικές ανάγκες σε συγκεκριμένο χωροχρόνο. Σκάει, δρα και εξαφανίζεται. Είναι μια εμπειρία, μία ύλη μεταμορφωμένη σε δράση. Ο χρόνος και η δράση καθορίζουν την αρχιτεκτονική του. Η τεκτονική ανταποκρίνεται στην προαιρετικότητα, επιτρέποντας πολλαπλές αντιδράσεις στις αστικές απαιτήσεις. Το Second Dome ενεργοποιεί την πόλη αμέσως με εξαιρετικά λίγη προσπάθεια και ενέργεια.
