C C C C
Mirouse en tantos espellos,
dun pequeno animaliño,
historias impresionantes
aló no pais de Alicia,
que escapou da súa corte
tal se vivira ela mesma
que perdeu a súa cara
fuxindo do San Martiño.
aventuras semellantes.
e con ela a súa ledicia.
Trátase dunha porquiña
E así unha casa de adobe
E igual que ao protagonista
que percorreu Mazaricos,
pensa a porquiña que fixo
daquela historia sen fin,
ansiosa de aventuras
para protexer do lobo
esqueceuse do seu nome
e de moitos amigos.
aos seus tres primos porquiños.
Poderás atopalo ti?
Chegou ao noso colexio
Contaba,tamén, que un día,
Cando teñas debuxada
despois de moito pasear,
cun principe azul casara
e pintada a túa porquiña,
gustoulle tanto o ambiente
porque un zapato de cristal
pensa nun nome que rime
que se animou a quedar.
na súa uña encaixaba.
ou inventa a palabriña.
Espiou aos de primeiro
Poemas de Rosalía
O esforzo que fagades
dende detrás da ventá
recitaba emocionada
a porquiña agradecerá,
e atendendo, atendendo
e música lles poñía
compartindo con vos
aprendiu a ler xenial.
cando estaba inspirada
contos de aquí e de acolá.
E descubriu un lugar
Pero un enorme problema
no que poder practicar;
xurdiulle agora á porquiña;
lía libros e máis libros
a ver se vós lle axudades
Sabes que lugar será?
pra que sexa a nosa amiga.
C
Alí comezou a contar
C
Vouvos contar unha historia
C
C