5 minute read

UIT DE COMFORTZONE

Next Article
COLUMN

COLUMN

Intro

Intro credit

‘Dit is magisch! Ik zit rustig in een ijskoud bad’

Wie is er zo gek om – vrijwillig – in een bad met ijskoud water te gaan zitten? Heel wat mensen, zo ontdekte Geertrui Nees tijdens een workshop koudetherapie. Ze stapte uit haar comfortzone en waagde de plons.

Ik had al weleens gehoord van Wim Hof, aka The Iceman, voordat ik besloot me aan een workshop koudetherapie te wagen. Ik voel me niet echt aangetrokken door het goeroegeurtje dat aan de man kleeft. Ik sta tenslotte nogal sceptisch tegenover mensen die het licht hebben gezien en datzelfde licht vervolgens aan de man proberen te brengen. Ik geloof niet zo in extremen, eerder in gematigdheid. Tegelijkertijd intrigeert het idee van koudetherapie me. Ik ben best een koukleum: het zwembadwater kan maar beter op temperatuur zijn voor ik erin spring en koud douchen na de sauna is aan mij niet besteed. Sinds wij thuis vloerverwarming hebben, heb ik het bovendien in elk ander huis koud. Dus hoe zou ik het er dan vanaf brengen in zo’n ijsbad? Met de nodige nervositeit rijd ik op een – gelukkig zonnige – ochtend richting Gent om me over te geven aan de – zo zou later blijken – deskundige en warme coaching van Anna van Dóttir Experiences.

HYPERVENTILEREN De ontvangst en introductie vinden plaats in een serre van een prachtig park van een al even prachtige villa net buiten Gent. Nog even goed opwarmen, denk ik lachend. Na het voorstelrondje wordt me duidelijk hoe gevarieerd de twaalfkoppige groep is: mannen en vrouwen, jong en oud en elk met hun eigen redenen om deel te nemen aan de workshop. Enkele deelnemers doen al dagelijks aan koud douchen en willen nu een stapje verder gaan, terwijl anderen net de koude verafschuwen en die angst in de ogen willen kijken. Sommigen zijn gekomen omdat ze af willen van bepaalde fysieke klachten of om hun algemene gezondheid te optimaliseren. En ik, ik zit daar uit nieuwsgierigheid. Klaar om mij onder te dompelen in de wondere wereld van de Wim Hof-methode. Al snel wordt me duidelijk dat het om meer gaat dan het ijsbad. Lesgeefster Anna legt deskundig uit dat de hele methode rond bewust ademen draait. Dat je door ademen stress kan reguleren en je algemene gezondheid kan optimaliseren. Ze heeft het over ons zenuwstelsel, ons immuunsysteem, de samenstelling van ons bloed, ons energiemanagement, enzovoort. Alles zou significant verbeteren door de ademhalingstechniek van Wim Hof. Nu heb ik wel periodes dat ik vaak mediteer en doorheen een drukke dag probeer ik mezelf weleens tot rust te brengen door me bewust te worden van mijn ademhaling, maar de scepticus in mij komt toch naar boven als ik heel deze opsomming aanhoor. Al moet ik

Brood TUSSENTITEL 2

Koptoegeven dat het toch nog niet helemaal van de pot gerukt klinkt, want ademen is je lichaam voorzien van zuurstof, dus lijkt het niet zo vreemd dat dit goed doet. Zo gezegd, zo gedaan: na de volledige uitleg over de ademhalingstechniek verplaatsen we ons naar de tuin om in groep aan de oefening te beginnen. We doen vier cycli van de Wim Hof-ademhalingsmethode. Elke cyclus bestaat uit 2 minuten snel en continue in- en uitademen, wat lijkt op hyperventileren. Na de laatste uitademing moeten we stoppen met ademen tot we een impuls voelen om weer in te ademen om dan diep in te ademen en deze 10 seconden in te houden terwijl we ons lichaam opspannen. Dan laten we los en starten we de oefening van vooraf aan. En dat dus vier cycli lang. Tijdens de oefening voel ik tintelingen in mijn handen en begint mijn onderkaak oncontroleerbaar te klapperen. Gelukkig blijken dat normale verschijnselen te zijn. Achteraf voel ik mij helemaal ontspannen. Deze oefening dagelijks herhalen zou je algemene gezondheid opmerkelijk bevorderen. Ik neem het mee. Na een snelle lunch is het tijd voor het ijsbad. Hier is iedereen duidelijk voor gekomen, want ik voel de spanning en nieuwsgierigheid stijgen in de groep terwijl we ons omkleden. We hadden de tinnen kuip al zien staan, maar deze wordt nu door Anna gevuld met koud water en een grote voorraad ijsblokjes. Gelukkig schijnt de zon, want ik steek mijn arm eens in het bad en potjandorie dat is koud! 4°C om precies te zijn. Voor we het water in gaan, vraagt Anna ons om een intentie op te schrijven waarmee je in het ijsbad stapt. “Want het zal oncomfortabel zijn”, vertelt ze. “Je lichaam zal willen vluchten, maar weet dat dat maar 20 seconden duurt en dat je je eraan kan overgeven en van daaruit in rust kan gaan.” Ik schrijf “nieuwsgierigheid” op mijn post-it, want dat is het echt wel voor mij. Ik wil ervaren wat dit met mij zal doen. Echt volledig in de overgave van het moment gaan. KORTE PIJN Anna vraagt wie als eerste het bad in wil en ik steek meteen mijn hand op. Ik ken mezelf… als ik lang moet wachten, slaat de twijfel toe. Dan maar liever meteen de korte pijn. Ik stap naar haar toe en ze spreekt mij warm en geruststellend aan. Van zodra ze mij nog een extra zak ijs toestopt die ik zelf in het bad mag gieten, voel ik dat alles en iedereen rondom mij verdwijnt. Anna’s stem, het ijs en ikzelf is het enige wat ik nog hoor en zie. Zelfverzekerd stap ik de kuip in en laat me zakken tot ik schouderdiep omringd ben met ijskoud water. Ik begin te puffen van de koude die mij overvalt en Anna nodigt me uit om te focussen op één punt en vooral mijn uitademing zo lang mogelijk aan te houden. Ik ontspan en voel elke sensatie in mijn lichaam: de koude in mijn benen, maar evenzeer de warmte in mijn nek. Dit is magisch! Ik zit in volledige rust in een ijskoud bad. Uiteindelijk blijf ik dik twee minuten in het bad. Wanneer ik eruit kom, tintelt heel mijn lijf en schiet mijn dopamine de lucht in. Ik kan wel een marathon lopen! Na mij volgt de rest van de groep en een voor een komen ze met eenzelfde high gevoel uit het water. Heerlijk om te zien. We praten nog wat na, nemen een groepsfoto en vertrekken weer naar ‘Het water is huis. En ik, ik ben er oprecht ondersteboven van. Ik wist totaal niet wat ik precies 4°C. zou voelen, maar dit is echt een van de bijzonderste ervaringen in mijn leven. Nooit eerder was ik zo hard in Gelukkig schijnt het hier en nu als in dat ijsbad. Een zuiverdere vorm van meditatie bede zon’ staat er volgens mij niet. Ik ga dit echt nog doen. Sterker nog: bij het schrijven van dit artikel zijn we anderhalve maand verder en ik start mijn dag nog steeds met een ijskoude douche waardoor ik fit en energiek aan mijn dag begin.

Wil je ook eens een ijskoud bad instappen met lesgeefster Anna en de Wim Hof-methode? Meer info

via www.dottirexperiences.be/WHM ■

This article is from: