Thai language translation rights belong to Matichon Publishing Co., Ltd. Arranged with MICHAEL O'MARA BOOKS LIMITED 16 Lion Yard, Tremadoc Road, London SW4 7NQ, England through Silkroad Publishers Agency Co., Ltd.
ไดอารี่ของมนุษย์หมาป่าอ่อนหัด
Adventures of a Wimpy Werewolf TIM COLLINS เขียน
พลอย โจนส์ แปล
กรุงเทพมหานคร ส�ำนักพิมพ์มติชน 2558
ไดอารี่ของมนุษย์หมาป่าอ่อนหัด • พลอย โจนส์ แปล
จากเรื่อง Adventures of a Wimpy Werewolf ของ Tim Collins Copyright © 2011 by Michael O'Mara Books Limited. All rights reserved. Thai Language Copyright © 2015 by Matichon Publishing House. All rights reserved. พิมพ์ครั้งแรก : สำ�นักพิมพ์มติชน, มิถุนายน 2558
ราคา 190 บาท
ข้อมูลทางบรรณานุกรม โคลลินส์, ทิม. ไดอารี่ของมนุษย์หมาป่าอ่อนหัด. --กรุงเทพฯ : มติชน, 2558. 208 หน้า. 1. นวนิยายอังกฤษ. I. พลอย โจนส์, ผู้แปล. II. ชื่อเรื่อง. 823.914 ISBN 978 - 974 - 02 - 1368 - 0 ที่ปรึกษาส�ำนักพิมพ์ : อารักษ์ คคะนาท, สุพจน์ แจ้งเร็ว, สุชาติ ศรีสุวรรณ, ปิยชนน์ สุทวีทรัพย์, ไพรัตน์ พงศ์พานิชย์, นงนุช สิงหเดชะ ผู้จัดการส�ำนักพิมพ์ : กิตติวรรณ เทิงวิเศษ • รองผู้จัดการส�ำนักพิมพ์ : รุจิรัตน์ ทิมวัฒน์, อพิสิทธิ์ ธีระจารุวรรณ บรรณาธิการบริหาร : สุลักษณ์ บุนปาน • บรรณาธิการส�ำนักพิมพ์ : พัลลภ สามสี หัวหน้ากองบรรณาธิการ : ทิมา เนื่องอุดม • บรรณาธิการเล่ม : วรางคณา เหมศุกล พิสูจน์อักษร : ชัยรัตน์ เลิศรัตนาพร • กราฟิกเลย์เอาต์ : อัสรี เสณีวรวงศ์ ออกแบบปก-ศิลปกรรม : นุสรา สมบูรณ์รัตน์ • ประชาสัมพันธ์ : ตรีธนา น้อยสี หากท่านต้องการสั่งซื้อหนังสือเล่มนี้จ�ำนวนมากในราคาพิเศษ เพื่อมอบให้วัด ห้องสมุด โรงเรียน หรือองค์กรการกุศลต่างๆ โปรดติดต่อโดยตรงที่ บริษัทงานดี จ�ำกัด โทรศัพท์ 0-2580-0021 ต่อ 3353 โทรสาร 0-2591-9012
www.matichonbook.com บริษัทมติชน จำ�กัด (มหาชน) : 12 ถนนเทศบาลนฤมาล ประชานิเวศน์ 1 เขตจตุจักร กรุงเทพฯ 10900 โทรศัพท์ 0-2580-0021 ต่อ 1235 โทรสาร 0-2589-5818 แม่พิมพ์สี-ขาวดำ� : กองงานเตรียมพิมพ์ บริษัทมติชน จำ�กัด (มหาชน) 12 ถนนเทศบาลนฤมาล ประชานิเวศน์ 1 เขตจตุจักร กรุงเทพฯ 10900 โทรศัพท์ 0-2580-0021 ต่อ 2400-2402 พิมพ์ที่ : โรงพิมพ์มติชนปากเกร็ด 27/1 หมู่ 5 ถนนสุขาประชาสรรค์ 2 ตำ�บลบางพูด อำ�เภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี 11120 โทรศัพท์ 0-2584-2133, 0-2582-0596 โทรสาร 0-2582-0597 จัดจำ�หน่ายโดย : บริษัทงานดี จำ�กัด (ในเครือมติชน) 12 ถนนเทศบาลนฤมาล ประชานิเวศน์ 1 เขตจตุจักร กรุงเทพฯ 10900 โทรศัพท์ 0-2580-0021 ต่อ 3350-3353 โทรสาร 0-2591-9012 Matichon Publishing House a division of Matichon Public Co., Ltd. 12 Tethsabannarueman Rd., Prachanivate 1, Chatuchak, Bangkok 10900 Thailand หนังสือเล่มนี้พิมพ์ด้วยหมึกที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม เพื่อปกป้องธรรมชาติ ลดภาวะโลกร้อน และส่งเสริมสุขภาวะที่ดีของผู้อ่าน
บันทึกผู้แปล ในโลกสิ ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาตินั้น แวมไพร์กับมนุษย์หมาป่าเป็น ศั ตรูคู่แค้นกันมาแสนนาน หลังจากอ่านบันทึกของแวมไพร์ไนเจล กั นมาสองเล่มแล้ว คราวนี้มาเปิดบันทึกของมนุษย์หมาป่าลุค กั นบ้างดีกว่า ดูสิว่าจะสนุกขนาดไหน เดิมลุคเป็นเด็กเรียนที่วันๆ สนใจแค่การอ่านหนังสือและ การสอบ แต่งตัวเรียบร้อย เป็นสารวัตรนักเรียน ไม่มีเพื่อนสนิท และไม่ มีแฟน แต่วันหนึ่งเมื่อถูกกัดจนกลายเป็นมนุษย์หมาป่า ชี วิตของเขาก็เปลี่ยนไปแบบพลิกหน้ามือเป็นหลังมือ แถมลุคยังไม่ใช่ มนุ ษย์หมาป่าธรรมดาๆ ด้วยนะ แต่จะเป็นอย่างไรนั้นคงต้องไป ติ ดตามในเรื่องกันเองเพื่อความตื่นเต้น ส�ำหรับแฟนๆ ของไนเจล เขาไม่ได้หายหน้าไปไหน ยังโผล่ มาให้ เห็นกันในเล่มนี้พร้อมพฤติกรรมฮาๆ เช่นเคย แถมเรายังได้ อ่ านเรื่องของไนเจลผ่านสายตามนุษย์หมาป่าด้วย บอกได้เลยว่า สนุ กไม่แพ้สองเล่มแรกอย่างแน่นอน พลอย โจนส์
ไดอารี่ของมนุษย์หมาป่าอ่อนหัด
วั นจันทร์ที่ 9 เมษายน ตี ห้า ผมตื่นมาเจอห้องนอนในสภาพเละเทะ ชั้นหนังสือล้มคว�่ำ เกมกระจายอยู ่บนพื้นและกระดาษโน้ตสรุปบทเรียนก็ขาดกระจุย ขโมยขึ้นบ้านแหงๆ แล้วถ้าพวกมันยังอยู่ในบ้านล่ะท�ำไง ผมควรลุกไปสู้สินะ เอาแบบตาต่อตาฟันต่อฟันเลย แต่พอมาคิดอีกที รออยู่ตรงนี้สักพักดีกว่า 9
แปลกพิ ลึก ผมเพิ่งลงไปชั้นล่าง แต่ไม่เห็นมีอะไรเสียหายเลย หน้ าต่างก็ไม่แตกสักบาน ล็อกไม่ถูกงัด และไม่มีของหาย สงสัยผมคงเป็นคนพังห้องเองแล้วละ ก็มันไม่มีค�ำอธิบายอื่น แล้ วนี่ จริงไหม ตอนนี ้ผมคิดออกแล้ว ผมต้องเป็นพวกนอนละเมอแหงๆ ให้ตายสิ ท� ำไมต้องมาเป็นตอนนี้ด้วย อีกไม่นานก็จะสอบแล้ว โอเค ผมต้อง สงบสติ อารมณ์ให้ได้ มันอาจเป็นอาการชั่วคราวเพราะเครียดจาก การอ่ านหนังสือ วันนี้ก็เปิดเทอมแล้ว ผมต้องลืมเรื่องนี้ไปก่อน เช้ านี้ผมเดินเข้าโรงเรียนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น บอกตัวเองว่าผม ไม่ ใช่คนบ้าที่พังห้องตัวเองตอนกลางคืน ผมเป็นนักเรียนอายุสิบห้า ผู ้สอบได้คะแนนดีเยี่ยมมาตลอด และเป็นที่ยอมรับของเพื่อนๆ ขณะเดินผ่านประตูรั้วโรงเรียนก็ได้ยินไทสันเพื่อนร่วมชั้น ตะโกนว่ า “ไอ้เพี้ยนหัวแดง!” โอเค เรื่องที่ว่าเพื่อนยอมรับคงไม่จริงเท่าไหร่ แต่พวกเขา ก็ น่าจะยอมรับผมนี่นา ผมเป็นสารวัตรนักเรียนนะ แถมยังเป็น 10
ประธานและสมาชิ กผู้ก่อตั้งสมาคมหมากรุกกับสมาคมโต้วาทีด้วย แต่ เพื่อนนักเรียนที่ไม่รู้จักโตกลับล้อเรื่องสีผมอยู่ได้ โรงเรียนเรามีธรรมเนียมว่า ถ้าตอบโต้ค�ำด่าไม่ทันต้องเอา มื อจับรอบคอแล้วร้องว่า “แอร้ก!” ผมก็เลยเตรียมค�ำตอบโต้ไว้ เยอะมาก จะได้ ไม่เสียท่า พวกนั้น : “เฮ้ย ไอ้หัวแคร์รอต!” ผม : “จริงๆ แล้วส่วนขั้วของแคร์รอตมันสีเขียวโว้ย ไม่ใช่สี ส้ ม!” พวกนั้น : “กินน�้ำหวานสีส้มมากไปเปล่าวะ” ผม : “เครื่องดื่มไม่มีผลต่อสีผม แต่อาจท�ำให้เป็นสิวและ อ้ วน สงสัยนายเองนั่นแหละที่กินมากไป” พวกนั้น : “แม่นายคือรอน วีสลีย์ใช่ป่ะ” ผม : “ไม่ใช่ ว่าแต่แฮกริดเป็นแม่นายเหรอ” แต่ อีกไม่นานเรื่องพวกนี้ก็ไม่ส�ำคัญแล้ว เพื่อนร่วมโรงเรียนที่ ไม่ สนใจเรียนจะสอบตกและต้องไปรับเงินช่วยเหลือที่ส�ำนักงาน ประกั นสังคมใกล้บ้าน ส่วนผมก็จะเดินหน้าสู่โรงเรียนเตรียม เข้า มหาวิ ทยาลัยและได้งานที่ก้าวหน้าในสายการเมือง สิ่งแรกที่ผมจะ ท� ำคือผลักดันให้การล้อคนอื่นเรื่องสีผมเข้าข่ายอาชญากรรมที่เกิด 11
จากความเกลี ยดชังอย่างเป็นทางการ วั นอังคารที่ 10 เมษายน ผมเพิ ่งตื่นจากฝันร้าย ในฝันผมก�ำลังเปิดของขวัญวันเกิดจากป้า ซู ซานและลุงเดเรก พอฉีกกระดาษห่อก็เห็นว่าข้างในเป็นขนมปัง ส� ำหรับสุนัขห่อหนึ่ง ผมค่อนข้างเก่งเรื่องเสแสร้งแกล้งชอบของขวัญ ห่ วยๆ แต่ในฝันผมโกรธมากและ...เอ่อ...กินลุงกับป้าไปเลย ภาพ ชั ดเจนมาก ถ้าเป็นรายการโทรทัศน์ผมก็คงเขียนไปบ่นเรื่องระดับ ความรุ นแรงที่เกินรับไหวแล้วละ จากนั้นผมก็จินตนาการว่าตื่นและเห็นล�ำตัวยืดยาวมากจน เท้ ายื่นพ้นขอบเตียง แถมกางเกงนอนก็ตึงจนแทบจะขาดอยู่แล้ว แต่ นั ่นต้องเป็นส่วนหนึ่งของความฝันแน่ๆ 12
บางทีตอนนี้ผมอาจยังฝันอยู่ บางทีอีกเดี๋ยวผมอาจกลับไป อยู ่ที่โรงเรียนประถมกับผู้ชายจากร้านหนังสือพิมพ์และแกนดัล์ฟก็ ได้ ผมต้องเรียกสติคืนมาให้ได้ ท่องจ�ำตารางธาตุดีกว่า คงช่วย ให้ อะไรๆ ดีขึ้น วิ ชาประวัติศาสตร์วันนี้เราเรียนเรื่องสนธิสัญญาแวร์ซายส์ ผมอ่าน บทเรี ยนล่วงหน้ามาแล้ว ก็น่าจะตอบค�ำถามได้ทุกข้อ หลังจากเกริ่นน�ำสั้นๆ มิสเตอร์จอร์แดนก็ถามว่ามีใครรู้ข้อ ตกลงของสนธิ สัญญานี้บ้าง ผมรู้และก�ำลังจะตอบตอนที่เห็นว่ามือ มี ขนสีส้มหนาขึ้นเต็มไปหมด แปลกพิลึก เมื่อเช้าตอนทาครีม ยั งไม่มีขนพวกนี้เลย แต่ตอนนี้กลับ เหมื อนสวมถุงมือซะงั้น ที่แย่สุดคือผมคิดว่าคนขนดก น่ ารังเกียจ ครั้งหนึ่งเคยซื้อไอศกรีม จากคนขายที ่ขนดกมากและ กิ นโคนไม่ลงเพราะเขา จั บมันแล้ว 13
ผมเอามือซุกไว้ใต้รักแร้และฟังด้วยความหงุดหงิดเมื่อเพื่อน ร่ วมชั้นสมองทึบพยายามเดาค�ำตอบ ผมอยากยกมือ แต่ก็รู้ว่า ความภู มิใจที่ตอบถูกจะถูกลบล้างด้วยความอับอายเรื่องมือขนดก ไม่กี่นาทีต่อมา ขนเหล่านั้นก็หายไป มันเกิดขึ้นได้ยังไงนะ ผมจิ นตนาการไปเองหรือเปล่า ความเครียดจากการสอบ ท� ำให้ตาฝาดใช่ไหม พี ทเพื่อนผมเคยบอกว่ารัฐบาลเอาสารเคมีใส่แหล่งน�้ำเพื่อควบคุม ความคิ ดของเรา บางทีนั่นอาจเป็นสาเหตุที่ผมเห็นภาพหลอน บางที รัฐบาลอาจรู้เรื่องที่ผมอยากเล่นการเมือง ก็เลยคิดสกัดดาวรุ่ง ผ่ านน�้ำประปา ไม่หรอก อย่าโง่ไปหน่อยเลย ผมก็แค่หวาดระแวง แต่ ระหว่างนี้ดื่มน�้ำขวดไปก่อนน่าจะดีกว่า 14
วั นพุธที่ 11 เมษายน เมื ่อคืนฝันร้ายมากอีกแล้ว คราวนี้ผมฝันว่าไล่ล่าแมวสีส้มจาก บ้ านเลขที่ 23 ไปในป่าตอนกลางคืน ผมวิ่งควบสี่ขา หน้าแทบ ติ ดดินและตามกลิ่นเจ้าแมวไป ผมตามมาทันมันและก�ำลังจะงับคอ ตอนนาฬิ กาปลุกดัง ครู่หนึ่งที่รู้สึกเหมือนร่างกายก�ำลังหด จากนั้นแม่ก็เข้ามา ถามว่ าเป็นอะไร แม่บอกว่าผมหอนดังมากจนแม่ตื่น ซึ่งก็แปลก เพราะปกติ แม่เป็นคนหลับลึกมาก 15