เมนูรัก สุนัขไม่ได้รับ’ทาน

เมนูรัก

สุนัขไม่ ได้รับ’ทาน พริกเผ็ด

กรุงเทพมหานคร สำ�นักพิมพ์มติชน 2556

สารบัญ

ค�ำน�ำส�ำนักพิมพ์ ค�ำนิยม ค�ำน�ำผู้เขียน

6 10 13

1. เช้านี้ 2. ตกหลุมรัก 3. ปลาเค็ม ยัยป้า และหมามุ่ย 4. แขกคนส�ำคัญ 5. ความรัก 6. ฉันจะรวบรัดเขา

19 31 45 57 73 85

7. ภาวะไหวหวั่น 8. ไก่ย่างสมุนไพรร้อนๆ 9. ออกนอกบ้าน 10. ซองจดหมายสีน�้ำตาล 11. กินซุปแล้วนอนซะ 12. จุดเปลี่ยน 13. พิซซ่าและเด็กหนุ่ม 14. อนาคต...สาวงามก�ำหนดเอง

95 107 117 131 143 155 169 177

เกี่ยวกับผู้เขียน

191

เช้านี้

เฉิดศรีตื่นขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า หลัง จากนั้นไม่นานนักคาปูชิโนร้อนใส่นมพร่องมันเนยก็ถูก ประคองอยู่ในมือ สาวงามเดินออกมานั่งที่ระเบียงหน้า บ้าน พื้นที่บริเวณนั้นเป็นพื้นไม้ที่ต่อยื่นออกมาจากตัว บ้าน มีชุดโต๊ะเก้าอี้ไม้สีเก่าโดยธรรมชาติเพียงชุดเดียวเท่า นั้นที่ตั้งอยู่ ละอองหมอกท�ำให้ชุดเก้าอี้ไม้เปียกชุ่ม หล่อน เอาผ้าเช็ดเก้าอี้พอให้หายเปียกแล้วนั่งลงจิบกาแฟกรุ่นควัน พลางมองดูบรรยากาศรอบกายด้วยรอยยิ้ม ทุกสิ่งอย่าง ณ ห้วงเวลานี้คือเสน่ห์แห่งธรรมชาติ ทั้งเสียง นกร้อง เสียงตอกฟืนที่แว่วมาจากที่ไกล เสียงบ้านข้างๆ ก�ำลังเอาท่อนไม้ทุบผ้า เมนูรัก สุนัขไม่ ได้รบั ’ทาน 19

ดังตุบตับ เสียงฟี่ๆ ที่คล้ายว่าจะเป็นเสียงงู เฉิดศรียกมือลูบ เส้นผมที่เริ่มจะเปียกชื้นจากละอองหมอก ธรรมชาติท�ำให้ หล่อนมีความสุขจนเผลอยิ้มออกมาในทุกครั้งที่ได้สัมผัสสิ่ง เหล่านั้น หล่อนค้นพบว่านี่คือชีวิตที่ปรารถนาว่าจะเป็นมา โดยตลอด สาวงามบริสุทธิ์มีโลกส่วนตัวสูงเสียจนหล่อนแอบ กังวลอยู่ลึกๆ ว่าคงจะมีน้อยคนนักที่สามารถเข้าใจในตัวตน ของหล่อนได้

หลายครั้งที่หล่อนรู้สึกว่าผู้คนรอบข้างล้วนแล้วแต่เป็น ตัวประหลาด หรือแท้ที่จริงจะเป็นตัวหล่อนเอง...เหตุเพราะ ยากที่จะอยู่ในเมืองใหญ่ รวมทั้งแผลร้าวจากครั้งอดีตท�ำให้ เฉิดศรีเลือกที่จะเร้นกายจากสังคมเมืองของจังหวัดจังหวัดหนึ่ง มาใช้ชีวิตอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ท่ามกลางหุบเขาทางภาค เหนือของประเทศไทย เฉิดศรีอาศัยอยู ่ ในบ้ า นไม้ ชั้ น เดี ย วซึ่ ง มี ข นาดกว้ า งขวาง พอสมควรส�ำหรับสาวโสดเพียงหนึ่งชีวิต หล่อนปลูกต้นไม้และพืชผักสวนครัวไว้รอบ ตัวบ้านอย่างมีศิลปะเฉกเช่นผู้ที่ชื่นชอบ และคลั่งไคล้การปลูกต้นไม้เป็นชีวิตจิตใจ สาวงามหันไปยิ้มหวานให้กับ ‘มะหม่าว’ แมวสีประหลาดเพศเมียที่บังเอิญหลงเข้า 20 พริกเผ็ด

มาในบ้านเมื่อ 2 ปีก่อน จากนั้นมามะหม่าวก็เข้ามาเป็นส่วน หนึ่งในวิถีของหล่อน หล่อนเหลือบมองนาฬิกาที่ประดิษฐ์จาก แผ่นไม้เก่าที่ออกแบบเองเห็นเป็นเวลา 7.30 น. เป็นเวลาที่ ไม่เช้าหรือสายจนเกินไปนัก

“วั น นี้ พี่ จ ะกิ น ข้ า วผั ด ต้ ม ย� ำ ทะเล” เฉิ ด ศรี หั น ไปบอก มะหม่ า วที่ ก� ำ ลั ง นอนบิ ด ร่ า ง ส่ ว นหล่ อ นก็ นั่ ง ทอดอารมณ์ไปกับบรรยากาศรอบกายอีกพัก ใหญ่จึงค่อยเยื้องย่างเข้าครัว

ภายในห้องครัวที่ถูกออกแบบให้เป็นปูน เปลือยขัดมัน มีเพดานสูงโปร่งรับกันกับโครง เหล็ก ซึ่งเป็นส่วนเดียวของบ้านที่บ่งบอกความ เป็นสไตล์ลอฟต์ มีดอกขิงแดงช่อใหญ่ในขวดโหลแก้ววางเด่นอยู่ บนเคาน์เตอร์ปูนเปลือยกลางห้องครัว แสงจากนอกหน้าต่าง สาดเข้ามากระทบตรงกลางเคาน์เตอร์ช่วยส่งให้แจกันขิงแดง อันนั้นยิ่งโดดเด่นขึ้นไปอีก บรรยากาศภายในห้องนี้เหมือน กับภาพวาดที่จิตรกรจัดองค์ประกอบของภาพและแสงให้สาด ส่องเข้ามาอย่างจงใจ เฉิดศรีเดินมาประคองดอกขิงดอกหนึ่ง แล้วยิ้มหวานให้มัน ก่อนจะหันไปเลือกหยิบเอาวัตถุดิบในการ ประกอบอาหารออกมาล้างแล้วจัดการหั่นตามความต้องการ เมนูรัก สุนัขไม่ ได้รบั ’ทาน 21

เฉิดศรีหั่นข่า 1 แว่น ตะไคร้ 1 ต้น หอมแดงปอก เปลือกบุบ 3 หัว แล้วซอยทุกอย่างเป็นชิ้นเล็กๆ เพื่อเพิ่ม ความเผ็ดร้อนในข้าวผัดเวลาเคี้ยว หล่อนเคยหั่นของพวก นี้แฉลบใส่เป็นแว่นๆ มาแล้วครั้งหนึ่ง ซึ่งกลิ่นและรสชาติมัน ก็ใช้ได้อยู่แต่ความสะเทือนใจในรสสัมผัสไม่มากพอ หล่อนจึง เลือกที่จะซอยให้เป็นชิ้นเล็กๆ เพื่อที่จะสามารถเคี้ยวสมุนไพร พวกนี้ได้อย่างมันส์ปาก หยิบผักชีฝรั่ง 1 ต้นมาหั่นเป็นท่อนๆ

มะเขือเทศแดงใหญ่ผ่าซีก พริกชี้ฟ้าแดงหั่นแฉลบ 1 เม็ด ใบ มะกรูดฉีก 3 ใบพองาม แล้วก็เดินไปที่ตู้เย็นขนาดมหึมา (ยัด ศพคนได้ประมาณ 3 ศพ) เปิดช่องฟรีซหยิบกุ้งขาวปอกเปลือก ไว้หางไซซ์ XL หอยแมลงภู่นิวซีแลนด์ และปลาหมึกวงแช่แข็ง ออกมาวาง เฉิดศรีใช้กุ้ง 3 ตัว ปลาหมึกวงใหญ่ 4 วง หอย แมลงภู่นิวซีแลนด์ 3 ตัว โดยที่หล่อนบรรจงใช้ผ้าสะอาดขัด เช็ดล้างเปลือกหอยอย่างตั้งอกตั้งใจ แล้วเวลานั้นเองสายตา ก็พลันแลไปกระทบกับวัตถุทรงกลมขนาดเล็กคล้ายเม็ดลูกปัด ที่แทรกตัวอยู่ในเนื้อหอย เฉิดศรีฉงนเล็กน้อย เมื่อหยิบเม็ด 22 พริกเผ็ด

ลูกปัดขึ้นมาพิจารณาใกล้ๆ แล้วสาวงามก็ถึงกับอ้าปากค้าง พร้อมเอามือนาบที่อก มันคือไข่มุกของหอยแมลงภู่นิวซีแลนด์! คุณพระ! เฉิดศรีขนลุก...ไข่มุกเม็ดนี้มีสีสันคล้ายคลึง กับเปลือกหอยแมลงภู่ทุกประการ ว่าแล้วสาวงามก็ยกไข่มุก ขึ้นประนมมืออธิษฐาน “เจ้าประคู้ณ ขอไข่มุกเม็ดนี้จงน�ำพาผัวรวยๆ มาให้ลูก ช้างสักคนเถิดเจ้าค่ะ สาธุ” หลังจากน�ำไข่มุกหอยแมลงภู่นิวซีแลนด์ไปเก็บบนหิ้ง พระ เฉิดศรีก็กลับมาเข้าครัวต่อด้วยใบหน้าสีเลือดฝาดอย่าง คนมีความหวัง... เฉิดศรีน�ำกระทะใบบัวมาตั้งด้วยไฟปานกลาง ใส่น�้ำมัน ลงไปในกระทะประมาณ 1 ช้อนโต๊ะ จากนั้นเปิดฝากระปุก โอวัลตินที่ภายในบรรจุน�้ำพริกเผาสูตรลับของต้นตระกูลแล้ว ควักใส่กระทะ 1 ช้อนโต๊ะ สลัดน�้ำมันพริกเผาด้วยนิดหน่อย นัยว่าเพิ่มความหอม เอาข่า ตะ- ไคร้ หอมแดงที่ ซ อยไว้ ล งกระทะ ตามด้ ว ยกุ ้ ง ปลาหมึ ก และหอย แมลงภู่นิวซีแลนด์ ใช้ตะหลิวผัด เมนูรัก สุนัขไม่ ได้รบั ’ทาน 23

ทุกอย่างพอเข้ากัน แล้วรีบเติมน�้ำเปล่าลงไปประ มาณ 1/4 ถ้วย พอขลุกขลิก เหยาะน�้ำปลา 1 ช้อนชา ซีอิ๊วขาว 1/2 ช้อนชา ซอสหอยนางรม 1 ช้อนชา คลุกทุกอย่างจนน�้ำเริ่มงวดและบรรดาทะเล ทั้งหลายเริ่มสุก เฉิดศรีเคยใส่กะทิลงไปแทนสัดส่วนของน�้ำ เปล่า และพบว่ารสชาติของข้าวผัดจะออกหวานปะเเล่ม แต่ หล่อนไม่ค่อยชอบอาหารคาวที่มีรสหวานเท่าไหร่นักจึงเลือกที่ จะใส่น�้ำเปล่าลงไปแทน เมื่อเห็นว่าทุกอย่างเริ่มได้ที่เฉิดศรีก ็ เพิ่งนึกได้ ‘ตายละ คนสวยลืมเอาข้าวออกมาเตรียมไว้!’ หล่ อ นจึ ง เบาไฟเป็ น ไฟอ่ อ น รี บ กุ ลี กุ จ อไปเปิ ด ตู ้ เ ย็ น ขนาดมหึมา หยิบกล่องข้าวสวยค้างคืนแล้วใช้เท้าถีบปิดประตู ตู้เย็นด้วยท่าทางเก๋ๆ เฉิดศรีใช้ทัพพีตักข้าวในกล่องลงกระทะ ประมาณ 1 ถ้วย ใช้ตะหลิวบรรจงบี้ข้าวที่เป็นก้อนในกระทะ เบาๆ ไม่ให้ข้าวเป็นก้อน คลุกให้น�้ำพริกเผาเคลือบเมล็ดข้าว จนทั่ว เฉิดศรีไม่ใช้ตะหลิวสับกระทะเวลาผัดเพราะจะท�ำให้ ข้าวไม่สวย ว่าแล้วก็หวนร�ำลึกถึงครั้งก่อนตอนชีวิตรุ่งเรือง ไปด้วยเงินทองและแวดล้อมไปด้วยบริวาร พี่เลี้ยงคนหนึ่งท�ำ สปาเก็ตตี้ให้หล่อนทาน นางใช้ตะหลิวสับเส้นสปาเก็ตตี้ที่ยาว สลวยเสียขาดยับ ยามนั้นสาวงามถึงกับช็อกสุดขีด กรีดร้อง 24 พริกเผ็ด

โวยวายไม่เป็นภาษา หล่อนไม่เข้าใจคนที่ผัดเส้นสปาเก็ตตี้ หรืออะไรก็ช่างที่เป็นเส้นๆ แล้วใช้ตะหลิวสับจริงๆ ว่าคิดอะไร อยู่ ใช้ตะหลิวสับออกมาเป็นเส้นสั้นๆ เกือบจะเท่ามะกะโรนี อย่างนั้นมันใช่ซะที่ไหนกัน? นึกแล้วก็ชวนให้เพลีย

ระหว่างอยู่ในภวังค์ เฉิดศรีไม่ลืมควบคุมแก๊สให้เป็นไฟ อ่อน ข้าวผัดจะได้ไม่ไหม้ เมื่อทุกอย่างในกระทะดูโอเค เฉิดศรี ก็ใส่มะเขือเทศแดงผ่าซีกลงไป ใส่ผักชีฝรั่งหั่นท่อน พริกชี้ฟ้า แดงแฉลบ ใบมะกรูดฉีก ถึงตอนนี้หล่อนไม่จ�ำเป็นต้องใช้ไฟ แล้วจึงหมุนปิดแก๊สเสียก่อนที่จะใส่มะเขือเทศลงไป คลุกทุก อย่างในกระทะเบาๆ พอเข้ากัน หันไปเตรียม จานแบนใบกว้างสีขาวสะอาดตาที่ซื้อมา จากโรงงานสนนราคาเพียง 10 บาทเท่า นั้ น เฉิ ด ศรี เ พิ่ ม มู ล ค่ า ในทางจิ ต วิ ท ยา โดยตั ก กุ ้ ง ปลาหมึ ก ใส่ ก ้ น ถ้ ว ยที่ จ ะใช้ ค ว�่ ำ ก่อนแยกหอยแมลงภู่ออกไว้ต่างหาก แล้วตักข้าวผัดใส่ตามลง ไป กดเบาๆ พอให้ข้าวผัดในถ้วยเข้ารูป จากนั้นใช้วิชาความ เร็วคว�่ำข้าวผัดลงในจานเสียงดัง ‘ฉวึบ!’ แล้วค่อยๆ ยกถ้วยขึ้น ...ข้าวผัดยังคงรูปสวยงาม เมนูรัก สุนัขไม่ ได้รบั ’ทาน 25

เฉิดศรียักไหล่เบาๆ อย่างภาคภูมิ หอยแมลงภู่นิวซี- แลนด์ 3 ตัวถูกน�ำมาวางบนข้าวผัด เฉิดศรีนึกยินดีที่ในกล่อง หอยแมลงภู่นิวซีแลนด์ที่หล่อนซื้อมามีหอยตัวเมียที่มีเนื้อเป็น สีครีมอมส้มมากกว่าหอยตัวผู้ที่มีเนื้อสีขาว แน่นอนว่าความ อร่อยมันต่างกัน และหล่อนก็อนุญาตให้หอยตัวผู้มีปากมีเสียง ในข้าวผัดต้มย�ำทะเลจานนี้ได้แค่ 1 ตัวเท่านั้น ‘ผู้หญิงเราต้อง เป็นใหญ่’ หล่อนคิด จากนั้นเฉิดศรีก็วางมะนาวผ่าซีกข้างจาน โดยไม่ลืมแคะเม็ดมะนาวออกด้วย เพราะนั่นมันหมายถึงความ ใส่ใจ ผักสลัดที่ปลูกเองหลังบ้านถูกวางขนาบข้างจานอีก 3 ใบ พองาม หล่อนเลิกกินแตงกวาพร้อมกับข้าวตั้งแต่รู้ว่าแตงกวา ท�ำให้ท้องอืด เฉิดศรีไม่ลืมซอยพริกแดงบางๆ ท�ำพริกน�้ำปลา สุดเริ่ดถ้วยเล็กวางเคียงคู่กันข้างจานข้าวผัด 26 พริกเผ็ด

มีเสียงเหมือนคนเรียกที่หน้าบ้าน สาวงามเดินออกไป ส่องดูที่ประตูเห็นเป็นสตรีวัยกลางคนรูปร่างท้วม ผมที่โกรก เป็นสีม่วงแดงนั้นถูกดัดเป็นลอนเล็กแล้วรวบมัดเอาไว้เป็นกระ จุกเหมือนมีกองอะไรแปะอยู่บนหัว เป็นการท�ำทรงผมที่เฉิดศรี ไม่มีวันเข้าใจ เธอเป็นเพื่อนบ้านที่หล่อนไม่อยากเสวนาด้วย หากไม่จ�ำเป็น เห็นสตรีผู้นั้นโบกมือให้หล่อนหย็อยๆ อยู่ริม รั้ว “ท�ำอะไรกินหนูเฉิด...หอมเชียว” “ข้าวผัดต้มย�ำทะเลค่ะคุณป้า ทานด้วยกันไหมคะ?” สตรีวัยกลางคนเบ้หน้า “ข้าวผัดต้มย�ำ? จะกินได้เหรอ? ป้ากินไม่เป็นหรอก แล้วนี่ก็ยังเช้าอยู่ กินต้มย�ำแต่เช้าก็แสบท้องแย่ ไม่รู้คิดอะไร ประหลาดคนจริง...โลก...เมื่อก่อน...ท�ำไมถึงได้...” เสียงของหญิงวัยกลางคนยังคงดังต่อเนื่อง แต่เฉิดศรีไม่ สน หล่อนยิ้มบางๆ ปิดประตูบ้าน ดึงผ้าม่านผืนบางปิดก่อน ตามด้วยผ้าม่านผืนหนาอีกชั้น สบถเบาๆ อย่างถือตัว “ป้าคงกินข้าวผัดต้มย�ำของหนูไม่ได้หรอกค่ะ เพราะ เมนูนี้หนูเอามันมาจากเมนูรัก สุนัขไม่ได้รับ’ทานย่ะ...”

เมนูรัก สุนัขไม่ ได้รบั ’ทาน 27

สูตร ขา้ วผดั ตม ้ ยำ� ทะเล

ข่า 1 แว่น ตะไคร้ 1 ต้น หอมแดง 3 หัว ผักชีฝรั่ง 1 ต้น มะเขือเทศแดงใหญ่ 1 ลูก พริกชี้ฟ้าแดง 1 เม็ด ใบมะกรูดฉีก 3 ใบ กุ้งขาวปอกเปลือกไว้หางไซซ์ XL 3 ตัว ปลาหมึกวงใหญ่ 4 วง หอยแมลงภู่นิวซีแลนด์ 3 ตัว น�้ำมัน 1 ช้อนโต๊ะ น�้ำพริกเผา 1 ช้อนโต๊ะ น�้ำมันพริกเผานิดหน่อย น�้ำเปล่า 1/4 ถ้วย น�้ำปลา 1 ช้อนชา ซีอิ๊วขาว 1/2 ช้อนชา ซอสหอยนางรม 1 ช้อนชา ข้าวสวยค้างคืน 1 ถ้วย พริกน�้ำปลา มะนาวซีก ผักสลัด 3 ใบ

เมนูรัก สุนัขไม่ ได้รบั ’ทาน 29

ตกหลุมรัก

ท่ามกลางความมืดของค�่ำคืนอันหนาวเหน็บ เงาของ อะไรบางอย่างขยับไหวอยู่เป็นระยะคล้ายภูตผี หรือจะมองดู อีกทีก็คล้ายผีปอบก� ำลังก้มกินอะไรสักอย่างอยู่ในความมืด หากจะมีใครบังเอิญเดินเฉียดเข้ามาใกล้ๆ แล้วเปิดไฟฉายสัก สามสี่กระบอกส่องดูดีๆ จะพบกับหญิงสาวผมยาวกระเซอะ กระเซิง หล่อนใส่เสื้อคอกระเช้าสีม่วงเม็ดมะปรางที่ตอนนี้ด ู มอๆ พร้อมผ้าถุงลายดอกในโทนสีเป็นธีมเดียวกัน ร่างนั้น ทรุดลงกอดเข่าอยู่กับพื้นพร้อมกับสั่นเทาอยู่ตลอดเวลา หาก แต่นั่นไม่ใช่การสั่นเพราะอุณหภูมิอันหนาวเหน็บรอบกาย แต่ เป็นผลมาจากแรงสะอื้นไห้ของหล่อนผู้นั้นเอง...‘เฉิดศรี’ คือ ชื่อของหล่อน... เมนูรัก สุนัขไม่ ได้รบั ’ทาน 31

ช่วงระยะเวลาหลายเดือนที่ผ่านมา เฉิดศรีพยายามท�ำ ตัวให้เป็นนางงามผสมปนเปกับนางเอกละครที่ งดงามบริสุทธิ์ควรค่าแก่การครอบครอง ซึ่งตาม ลักษณะสันดานเนื้อแท้ของหล่อนแล้ว เฉิดศรี จะไม่มีวันยอมขายจิตวิญญาณเยี่ยงนี้หากมิใช่ เพราะหล่อนพบรัก...‘คุณธนาคาร’ คือชื่อของ ชายหนุ่มผู้นั้น ทั้งสองพบกันโดยบังเอิญที่ตลาดสด ช่วงเวลาประมาณบ่ายสี่โมงเย็น เป็นเวลาที่ ตลาดในหมู่บ้านเริ่มจะคึกคัก เฉิดศรีใน ชุดเสื้อคอกระเช้าสีชมพูบานเย็นนุ่งผ้าถุง ลายดอกเยื้องย่างเดินดูผักที่เก็บมาสดๆ จาก สวนอย่างเพลิดเพลิน ในมือของหล่อนถือ ถุงผ้าดิบลดโลกร้อนใบเล็ก แต่ที่มืออีกข้างถือ บรรดาถุงพลาสติกหลากสีที่ภายในบรรจุเครื่อง กระถินในการท�ำครัว หอมแดงเอย กระเทียมเอย กะปิ น�้ำตาล ปี๊บ และอีกมากมาย ดูหล่อนถือข้าวของพะรุงพะรังไปหมดจน แม่ค้าขายปลาแห้งแถวนั้นทนดูไม่ไหวถึงกับตะโกนบอก “หนูจ้ะ วางของก่อนก็ได้ มาฝากที่ป้านี่ เดี๋ยวค่อยกลับ มาเอา เห็นหนูถือของเยอะขนาดนั้น...ป้าละเหนื่อยแทน” 32 พริกเผ็ด

คุณป้ามองมาที่หล่อนอย่างห่วงใย สาวงามไม่ปฏิเสธ หล่อนยิ้มหวานเดินตรงไปที่แผงขายปลาแห้งซึ่งเป็นแคร่เล็กๆ ยื่นถุงพลาสติกหลากสีส่งให้คุณป้าเอาไปวางไว้ที่โต๊ะวางของ ข้างหลังแคร่ พร้อมกล่าวขอบคุณในความมีน�้ำใจเสียยกใหญ่ จนคุณป้าถึงกับยิ้มหน้าบาน “คุณป้าขายปลาแห้งเหรอคะ ว้าว! ปลาแห้งของคุณป้า ดูสะอาดจัง!” เฉิดศรีประสานมือไว้ที่อกอย่างน่ารักพลางก้มลงดูปลา แห้งอย่างสนใจ ถุงผ้าดิบลดโลกร้อนใบเล็กที่คล้องในเเขน แกว่งไหวไปมาให้อารมณ์เหมือนกับสาวน้อยผู้น่ารัก ขณะนั้น เองหญิงวัยกลางคนซึ่งก�ำลังต่อราคาปลาแห้งอยู่ข้างๆ เกิดจาม เสียงดังสนั่นหวั่นไหว เฉิดศรีเป็นสตรีบอบบางบริสุทธิ์ผู้ขวัญ อ่อน หล่อนสะดุ้งตกใจเซถลาไปซบกับอกของชายร่างสูงหุ่นนัก กีฬาที่ก�ำลังเลือกซื้อบร็อกโคลี่อยู่ที่แคร่ใกล้ๆ ชั่วขณะที่ทั้งคู่ สบตากันนั้นคล้ายว่ามีอะไรบางอย่างที่ส่องประกายระยิบระยับ ในแววตา ทุกอย่างรอบกายคล้ายกับจะหยุดเคลื่อนไหวไปชั่ว ขณะ แล้วเฉิดศรีก็คล้ายกับจะได้สติผละถอยห่างออกจากอ้อม อกของเขาด้วยความเขินอาย ชายหนุ่มคนนั้นยืนยิ้มมองมาที ่ หล่อน เมนูรัก สุนัขไม่ ได้รบั ’ทาน 33

หลังจากขอโทษขอโพยกันสักพักสาวงามบริสุทธิ์จึงได้ร ู้ ว่าชายหนุ่มที่หล่อนเซถลาซบอกคนนี้ชื่อ ‘ธนาคาร’ เขาท�ำ งานอะไร? อย่างไร? หล่อนไม่ได้ใส่ใจในจุดจุดนั้น ความทรง จ�ำบอกหล่อนให้เมมไว้ในสมองว่าเขาเป็นเจ้าของกิจการอะไร สักอย่างที่ร่วมหุ้นกันกับเพื่อน แต่อันที่จริงแรกเริ่มพื้นเพเขา เป็นลูกชายคนสุดท้องของนายทหารยศพลเอกท่านหนึ่ง เท่า นี้ก็เพียงพอแล้วส�ำหรับพื้นเพของชายหนุ่มหน้าตาดี ผิวสะอาด กิริยาสุภาพ และมีแนวคิดมองโลกในแง่บวกผู้ก�ำลังยืนอยู่ตรง หน้า หลั ง จากวั น นั้ น ดู เ หมื อ นความสั ม พั น ธ์ ข องทั้ ง สองจะ พั ฒนาไปอย่ า งรวดเร็ว เฉิด ศรีห มั่นท�ำกับ ข้า วไปถวายคุณ ธนาคารทุกมื้อเที่ยงโดยที่คุณธนาคารมิได้เอ่ยขอ ค�ำชื่นชม เรื่องรสมือของเฉิดศรีออกมาจากปากของคุณธนาคารแทบจะ ทุกๆ 15 นาทีได้ เขาชมจนกระทั่งเฉิดศรีเริ่มที่จะเอะใจขึ้น มา ‘หรือว่าคุณธนาคารจะชอบสาวงามบริสุทธิ์อย่างเรา?’ ซึ่ง แน่นอนเลยว่าไม่มีใครมาสะกิดให้หล่อนตื่นจากภวังค์ เฉิดศรี ตัดสินใจอย่างแน่วแน่ที่จะเอาคุณธนาคารมาเป็นของหล่อน มานึกไล่เรียงดูแล้วก็รู้สึกว่าเรื่องที่หล่อนได้พบกับคุณธนาคาร ที่ตลาดสดวันนั้นอาจไม่ใช่แค่เรื่องบังเอิญ มันอาจเป็นอภินิหาร 34 พริกเผ็ด

ของไข่มุกหอยแมลงภู่นิวซีแลนด์ที่หล่อนได้เคยขอพรไปเมื่อ คราวที่แล้ว คุณพระ! หล่อนคาดไว้แล้วเชียว! กรี๊ดๆๆ ‘รูปลักษณ์ภายนอกเป็นสิ่งส�ำคัญ’ และเฉิดศรีก็จะต้อง เปลี่ยนแปลงตัวเองให้สอดคล้องกันกับคุณธนาคาร ว่าแล้ว สาวงามก็เริ่มวิเคราะห์ว่าที่สามีจากประสบการณ์ที่ได้สัมผัสมา 1. เขาเป็นชายหนุ่มที่สะอาดสะอ้าน 2. เขาสุภาพอ่อนโยน 3. เขารักนก 4. เขาชอบกลิ่นหอมของลาเวนเดอร์ 5. เขาชอบเล่นกีฬา (แน่ๆ) เพราะหล่อนเคยแอบสัง- เกตดูจากรอยซิกซ์แพ็กที่ลอดผ่านเสื้อยืดเนื้อบางกลางแสงแดด ยามเมื่อเขาเผลอ... (เฉิดศรีนั่งเคลิ้มถึงเรื่องนี้อีกประมาณ 10 นาที) จาก นั้นเฉิดศรีจึงเริ่มวิเคราะห์ตัวเองบ้าง 1. หล่อนดูเหมือนจะสะอาด (แต่จริงๆ แล้วหล่อนไม่) 2. หล่อนมักจะท�ำตัวสุภาพอ่อนโยน (แต่จริงๆ แล้ว หล่อนก็รู้ว่าหล่อนไม่ใช่) 3. หล่อนรักแมว 4. หล่อนชอบกลิ่นหอมของเงิน 5. หล่อนเกลียดการเล่นกีฬาและหล่อนมีพุง...ใหญ่มาก เมนูรัก สุนัขไม่ ได้รบั ’ทาน 35

หล่อนช่างต่างจากเขาโดยสิ้นเชิง แต่ไม่เป็นไร...ความ รักจะเป็นแรงบันดาลใจให้หล่อนเอง เมื่อคิดได้ดังนั้น สิ่งแรก ที่เฉิดศรีท�ำคือการหาซื้อเครื่องส�ำอางกลิ่นลาเวนเดอร์มาใช้ และหัดเล่นโยคะ จากนั้นเฉิดศรีก็พยายามท�ำตัวเป็นสาวสวย แสนดี จิตใจบริสุทธิ์ประดุจทารกแรกเกิด เป็นผู้หญิงที่ไม่มีพิษ มีภัยและมองโลกสวยอยู่เสมอ และสิ่งที่ส�ำคัญไปกว่านั้นก็คือ เสน่ห์ปลายจวักที่หล่อนมี หล่อนจะใช้เสน่ห์ปลายจวักของ หล่อนนี่แหละมัดใจคุณธนาคาร เขาจะต้องกลายมาเป็นสามี หล่อนในเร็ววัน และเย็นวันนี้เฉิดศรีจะท�ำบัวลอยเผือกไปถวาย ว่าที่สามีสุดที่รัก สาวงามค่อนข้างที่จะมั่นใจว่าฝีมือการท�ำอาหารของ หล่อนนั้นไม่เคยปรานีใคร เฉิดศรีเริ่มต้นการท�ำบัวลอย เผือกในทันที โดยการหยิบจอบไปขุดเผือก ที่ ห ล่ อ นปลู ก เอาไว้ แ ถวท่ อ น�้ ำ ทิ้ ง หลั ง บ้ า น หล่ อ นได้ เ ผื อ กมาหั ว ใหญ่ ซึ่ ง มั น ได้ รั บ สาร 36 พริกเผ็ด

อาหารจากท่อน�้ำทิ้งของหล่อนอย่างสม�่ำเสมอ ความจริงแล้ว พื้นที่บริเวณนั้นเป็นพื้นที่ว่างและเป็นที่ปล่อยน�้ำทิ้งจากอ่าง ล้างจานอยู่แล้ว เฉิดศรีเห็นว่าพื้นที่ตรงนั้นมันน่าจะสร้างประ โยชน์ได้ จึงท�ำให้เป็นนาเผือกขนาดย่อมที่แค่ปลูกๆ เผือกทิ้งไว้ โชคดีที่บริเวณนั้นมีแสงแดดส่องจัดตลอดทั้งวัน บวกกับน�้ำทิ้ง จากอ่างล้างจานและจากห้องน�้ำ...เฉิดศรีจึงไม่ต้องไปเสียเวลา ดูแลมันมาก หล่อนเอาหัวเผือกที่เพิ่งขุดมาล้างดินออก ปอก เปลือก ล้างยาง และจัดการต้มเผือกจนสุก หล่อนจะไม่นึ่งมัน เพราะผู้เป็นมารดาของหล่อนไม่ชอบให้หล่อนนึ่งอาหารหรือ ตุ๋นอาหาร มารดาของหล่อนมักพูดย�้ำอยู ่ เ สมอว่ า มั น เปลื อ ง แก๊ส! นี่จึงกลายเป็นนิสัยติดตัวของเฉิดศรีที่จะนึกหลอนทุก ครั้งว่า เมื่อใดที่หล่อนนึ่งอาหาร เมื่อนั้นมารดาของหล่อนอาจ จะโผล่ ม าจากที่ ไ หนสั ก แห่ ง ซึ่ ง อาจโผล่ ม าจากหม้ อ ใบนั้ น หน้าต่างบานนั้น เดินออกมาจากตู้กับข้าว หรือเดินทะลุก�ำแพง ออกมา แล้วเริ่มบ่นด่าหล่อนเรื่องลังถึงวนไปวนมาไม่หยุด และ อาจเลยเถิดไปถึงวันพรุ่งนี้ สัปดาห์หน้า อาทิตย์หน้า หรือแม้ กระทั่งเดือนหน้า ดีไม่ดีหากเฉิดศรีนึ่งเผือกในวันนี้แล้วเกิด บังเอิญผู้เป็นมารดาเดินทางมาเยี่ยมเยือนและได้มาเห็นเข้า มารดาของหล่อนอาจจะพูดเรื่องนี้ซ�้ำๆ อยู่อย่างนั้น จนกระ เมนูรัก สุนัขไม่ ได้รบั ’ทาน 37

ทั่งหลายปีผ่านไปเรื่องนึ่งเผือกในวันนี้ก็จะยังคงอยู่ นึกแล้ว เฉิดศรีก็รู้สึกขนลุกซู่ขึ้นมา สาวงามรีบสะบัดหน้าไล่ความคิด หล่อนกลัวว่ามันจะกลายเป็น ‘เดอะ ซีเคร็ต’ ที่คิดอย่างไรก็ได้ อย่างนั้น...กลับมาที่เผือกกันต่อ เฉิดศรีน�ำเผือกต้มสุกมาบดจนละเอียดผสมกับแป้งข้าว เหนียวในอัตราส่วนเผือกบดละเอียด 1 1/2 ถ้วย ต่อแป้งข้าว เหนียว 1 ถ้วย หล่อนใช้ส้อมผสมตอนมันอุ่นๆ โดยไม่รอให้ เผือกเย็น พอเข้ากันแล้วเติมกะทิลงไป 1/2 ถ้วย นวดต่อจน กว่าส่วนผสมทั้งหมดมี ลั ก ษณะเป็ น ก้ อ น เนียนนุ่ม ‘แต่ช้าก่อน! ฉันมีไข่แดงเค็มนิ!’ ว่าแล้วสาวงามก็เดินไปหยิบไข่แดง เค็มที่ซื้อมาเก็บไว้ตั้งแต่เมื่อเดือนก่อน หล่อนหยิบมันขึ้นมาพิจารณาดูทุกฟองแล้ว ไม่เห็นว่าลูกไหนขึ้นราก็เป็นอันใช้ได้ เฉิดศรีเอาไข่แดงเค็มเทๆ ลงหม้อ ต้มให้สุกแล้วช้อนขึ้นวางบนตะเเกรง พอให้สะเด็ดน�้ำ จากนั้นน�ำมาบดจนเนียน ปรุงรสเพิ่มด้วยน�้ำตาลและเกลืออีกปลาย ช้อน แล้วปั้นไข่แดงเป็นก้อนกลมส�ำหรับ ท�ำเป็นไส้ เฉิดศรีนับดูได้ทั้งหมด 41 ลูก 38 พริกเผ็ด

และตระหนกเล็กน้อยว่าเยอะขนาดนี้ใครจะไปกินหมด แต่ หล่อนก็คิดว่าหล่อนสามารถกินมันได้ 21 ลูก และจะห่อไปให้ ว่าที่สามีอีก 20 ลูกสวยๆ เฉิดศรีเชื่อว่าคุณธนาคารจะกินจนหมด เพราะอาหาร ที่หล่อนท�ำให้คุณธนาคารมันไม่เคยพอ กรี๊ดๆๆ เฉิดศรีน�ำแป้งที่นวดเอาไว้มาปั้นเป็นก้อนกลมให้ได้ จ�ำนวนลูกเท่ากันกับเม็ดไข่แดงเค็ม ‘แป้ง 1 ลูกก็ประมาณ 2 เท่าของไข่แดงที่ปั้นเอาไว้’ หล่อนแผ่แป้งออกวางทับ ด้วยไข่แดงแล้วห่อแป้งหุ้มไข่แดงจนมิด และ คลึงในมือให้เป็นก้อนกลมสวย หลังจาก ห่อไส้จนหมด แป้งบัวลอยถูกน�ำไปต้มใน น�้ำเดือดด้วยไฟปานกลางไม่ถึงกับเดือด พล่ า น จั ง หวะนี้ เ ฉิ ด ศรี ใ ช้ พ ายไม้ ค ่ อ ยๆ ตะล่ อ มเบาๆ สองสามที ไม่ ใ ห้ แ ป้ ง ติ ด ก้ น หม้ อ เมื่ อ แป้ ง เริ่ ม ลอยขึ้ น มาบนผิ ว น�้ ำ ก็ รี บ ใช้ กระชอนตักขึ้นมา แช่ในชามสเตนเลสที่มีน�้ำผสมน�้ำแข็งเพื่อ เป็นการช็อกแป้งไม่ให้แป้งสุกมากจนเกินไป เพราะหล่อนจะน�ำ แป้งพวกนี้ไปต้มต่อในน�้ำกะทิ หม้อกะทิก็ถูกตั้งขึ้นอีกต่างหาก ด้วยไฟกลาง เฉิดศรีใส่กะทิ 5 ถ้วย เอาใบเตย 3 ใบมาขย�ำ เบาๆ แล้วมัดรวมกันเป็นท่อนยาวใส่ลงไปในหม้อกะทิ น�้ำตาล เมนูรัก สุนัขไม่ ได้รบั ’ทาน 39

ปี๊บถูกตามลงไปพอให้มีกลิ่นเล็กน้อยประมาณ 1 ช้อนโต๊ะ น�้ำตาลทรายถูกเทลงไปพอประมาณ กะว่าไม่ให้หวานมากสัก 3/4 ถ้วย เพราะหล่อนไม่ชอบทานหวาน โปรยเกลือใส่พอ ปะแล่ม 1/4 ช้อนชา หั่นเผือกที่เหลือจากการต้มในตอนเเรก เป็นชิ้นพอดีค�ำ แล้วกวาดมันลงจากเขียงใส่ลงไปด้วย รอให้ ทุกอย่างเดือดก็ตักแป้งจากชามน�้ำแข็งใส่ลงไป พร้อมกอดอก มองดูทุกอย่างเดือดอีกครั้งด้วยท่าทางเก๋ๆ สังเกตจากหน้าตา และกลิ่นแล้ว เฉิดศรีก็รู้ได้ทันทีเลยว่าหล่อนไม่จ�ำเป็นต้องชิม ‘พรสวรรค์’ สาวงามยักไหล่ เมื่อทุกอย่างพร้อมรวมทั้งร่างกายที่หอมกรุ่นไปด้วย กลิ่นลาเวนเดอร์ เฉิดศรีก็ไปปรากฏตัวที่บ้านของคุณธนาคาร ในเวลา 6 โมงเย็นพอดิบพอดี ณ ลานจอดรถข้างบ้านของคุณธนาคาร เห็นว่าที่สามี กับเพื่อนๆ ของเขาที่หล่อนคุ้นหน้าอีก 3 คนก�ำลังตีแบดกัน อย่างสนุกสนาน แววตาของคุณธนาคารสุดที่รักดูเบิกบาน โอกาสทองของเฉิดศรีที่จะพิชิตใจเขาและบรรดาเพื่อนๆ ของ เขามาถึงแล้ว งานนี้หล่อนจะเปิดตัวให้ทุกคนตราตรึงและเก็บ ภาพหล่อนไปฝันถึงทั้งในยามหลับและยามตื่น ว่าแล้วสาว งามก็เดินไปเปิดตัวในลักษณะของสาวงามบริสุทธิ์ ผู้อ่อนหวาน และมีออร่าเปล่งประกาย 40 พริกเผ็ด

“สวัสดีค่ะทุกคน วันนี้เฉิดท�ำบัวลอยเผือกไส้ไข่เค็มมา ฝากให้ลองชิมกันค่ะ” เฉิดศรีพูดไปยิ้มไปโดยพยายามคุมโทน เสียงเบาหวานแต่แอบหวิว “ผมไม่กินของหวานครับ” ชายร่างสั้นที่ยืนอยู่ติดกับคุณ ธนาคารพูดตัดบทแทบจะในทันทีที่หล่อนเอ่ยจบ เฉิดศรีขอ เมมชื่อเขาไว้ในจิตใต้ส�ำนึกว่า ‘ไอ้เตี้ย’ “ผมไม่กินแป้งแปรรูปครับ” น�้ำเสียงถือตัวดังตามมา ติดๆ เฉิดศรีขอเมมชื่อบุคคลนี้ไว้ว่า ‘ไอ้อ้วน’ “แหวะ ไข่เค็ม” เฉิดศรีขอเมมชื่อเขาไว้ว่า ‘ไอ้หน้าหมา’ นี่คือกระแสตอบรับจากเพื่อนๆ ผู้น่ารักของคุณธนาคาร เฉิดศรีแอบคอแข็ง แต่ใบหน้าของหล่อนยังคงระบาย ไปด้วยรอยยิ้ม ‘นางต้องอดทนนะคะ นาง ต้องอดทนเพื่อสามี’ สาวงามสะกดกลั้น “เฉิดท�ำมาฝากคุณธนาคารค่ะ” หล่อนกล่าวไปยิ้มไปอย่างสาวโลก สวย ทันใดนั้นไอ้อ้วนก็แทรกขึ้น “เราว่าอย่ากินเลยว่ะ แม่ง อ้วน ทั้งกะทิ ทั้งแป้ง” คุณธนาคารไม่ตอบไอ้อ้วน แต่หันมาพูดกับหล่อนด้วยรอยยิ้ ม เมนูรัก สุนัขไม่ ได้รบั ’ทาน 41

อบอุ่น สาวงามเห็นแล้วก็อดดีใจจนจมูกบานไม่ได้ “ขอบคุ ณ ครั บ เฉิ ด เดี๋ ย วผมจะกิ น หลั ง ตี แ บดเสร็ จ นะ ครับ” “คุณธนาคารต้องทานพรุ่งนี้นะคะ เพราะรสชาติของน�้ำ กะทิจะได้ซึมเข้าเนื้อเเป้ง ทานตอนนี้รสชาติมันจะจืดๆ ต้อง ค้างคืนก่อนหนึ่งคืนเเล้วค่อยเอามาอุ่นทาน รับรองว่ารสชาติ จะเข้าเนื้อมากเลยค่ะ แต่อันนี้เฉิดท�ำแบบไม่หวานนะคะ” กล่าวจบสาวงามก็ขอตัวกลับก่อนโดยให้เหตุผลไปว่า หล่อนต้องกลับไปให้อาหาร ‘มะหม่าว’-แมวสีประหลาดคู่ใจ “เชิญ จะตีแบดต่อ” ไอ้หน้าหมาพูดตัดบท นัยว่าจงอย่า พิรี้พิไรให้มากความ “แล้วเจอกันครับ” คุณธนาคารยิ้มหวานให้หล่อนก่อน จากกัน ​ เฉิดศรีปั่นจักรยานสีงาช้างกลับบ้านด้วยอารมณ์ขุ่นมัว โดยคิดไปตลอดทางว่าหล่อนจะปล่อยให้สถานการณ์เป็นอย่าง นี้ต่อไปไม่ได้แล้ว งานนี้หล่อนต้องวางแผนให้รัดกุมยิ่งขึ้น และ หล่อนขอตั้งชื่อเก๋ๆ ให้กับแผนสุดคูลนี้ว่า

‘เอาสุดที่รักของฉันกลับคืนมานะเจ้าพวกบ้า!’ (จังหวะตั้งชื่อหล่อนก�ำลังบ้าดูหนังเกาหลี) 42 พริกเผ็ด

สูตร บัวลอยเผือก เเห่งความรัก เผือกต้มสุกบดละเอียด 1 1/2 ถ้วย แป้งข้าวเหนียว 1 ถ้วย กะทิ 1/2 ถ้วย • ไข่แดงของไข่เค็มต้มสุก ผสมกับน�้ำตาลและเกลือตามใจชอบ •

ส่วนของน�้ำกะทิ กะทิ 5 ถ้วย ใบเตย 3 ใบ น�้ำตาลปี๊บ 1 ช้อนโต๊ะ น�้ำตาลทราย 3/4 ถ้วย เกลือ 1/4 ช้อนชา • เผือกที่เหลือจากการต้มในครั้งแรก หั่นชิ้นพอดีค�ำ • เมนูรัก สุนัขไม่ ได้รบั ’ทาน 43