Pieluszkowe zapalenie skóry dotyka nawet 60 proc. maluchów s4
WYZWANIA
Niedobór hormonu wzrostu może zagrażać życiu s6
EKSPERT
Indukcja porodu bezpieczną i rekomendowaną formą wsparcia narodzin s9
Prof. dr hab. n. med. Mirosław Wielgoś Antykoncepcja musi być szyta na miarę
Prof. CMKP, dr hab. n. med. Sławomir Poletajew Infekcje układu moczowego – skuteczne i bezpieczne rozwiązania
Zuza Skrzyńska Współczesne matki nie są skazane na samotność
Jak pielęgnować blizny i poprawić ich wygląd?
Project Manager: Iwona Różańska (+48 537 646 500, iwona.rozanska@mediaplanet.com) Content and Production Manager: Izabela Krawczyk Managing Director: Krystyna Miłoszewska Skład: Mediaplanet Web Editor & Designer: Tatiana Anusik Autorka fotografii makijażu Katarzyny Cichopek: Aneta Nowacka-Susik Fotografie: Magdalena Rączka, stock.adobe.com, zasoby własne Kontakt e-mail: pl.info@mediaplanet.com
Adres: MEDIAPLANET PUBLISHING HOUSE SP. Z O.O., ul. Zielna 37, 00-108 Warszawa
Profilaktyka ginekologiczna kuleje
Na cytologię dostępną w ramach badań przesiewowych zgłasza się w Polsce zaledwie 17 proc. kobiet z grup ryzyka zachorowania na raka szyjki macicy. To, że profilaktyka kuleje, jest bardziej winą braku skoordynowanych działań czy zaniedbań ze strony pacjentek?
Prof. IMiD, dr hab. n. med. Tadeusz Issat Specjalista położnictwa i ginekologii, kierownik Kliniki Położnictwa i Ginekologii Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie oraz pracownik naukowy ww. Instytutu, autor i współautor nowatorskich terapii z zakresu ginekologii i położnictwa
Jak wygląda dostęp do refundowanych badań profilaktyki ginekologicznej?
Mamy program profilaktyki raka szyjki macicy przeznaczony dla kobiet w wieku od 25 do 64 lat, które w ciągu ostatnich 3 lat nie wykonywały badania cytologicznego. Badanie można wykonać w każdym gabinecie ginekologicznym, który ma podpisaną umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia. Jest to jedno z niewielu badań spełniających większość kryteriów idealnego badania przesiewowego. Jest tanie, łatwe w wykonaniu, o w miarę dużej czułości i swoistości w wykrywaniu zmian zarówno przednowotworowych, jak i nowotworowych szyjki macicy.
Profilaktyka w Polsce kuleje. Jak wpływają na to niedostatki systemu, a jak podejście pacjentek?
robić taką diagnostykę. Ponadto profilaktykę ginekologiczną promuje wprawdzie wiele samorządów, ale brakuje działań scentralizowanych.
Jeśli chodzi o grzechy pacjentek, to dużym problemem z mojego punktu widzenia jest nieodbieranie wyników. Skoro nikt nie dzwonił, to panie uznają, że wynik był dobry. Widzimy też często pacjentki z zaawansowanym rakiem szyjki macicy, którym nie jesteśmy w stanie pomóc, a okazuje się, że ostatnią wizytę ginekologiczną odbyły 30 lat temu po porodzie dziecka…
Czytaj więcej : kobieta-zdrowie.pl
Problemy pojawiają się już na etapie profilaktyki u dziewczynek. Nie mamy specjalizacji takiej jak ginekologia dziecięca. Są po prostu ginekolodzy, którzy postanowili zajmować się problemami ginekologii dziecięcej. W kolejce do nich czeka się pół roku do roku, bo jest ich tak mało. Idąc dalej – mamy program przesiewowy raka szyjki macicy, ale jest nisko wyceniony, więc nie wszystkim opłaca się go realizować. Pacjentki też często zgłaszają się na cytologię do prywatnych gabinetów, które nie raportują wyników. Wiele kobiet ma dodatkowe ubezpieczenia w miejscu pracy, co sprawia, że opuszczają publiczny system opieki zdrowotnej i raportowania programów przesiewowych. Myślę więc, że z tymi badaniami może nie jest aż tak źle, jak mogłoby się wydawać. Poza tym, wchodzą nowe techniki. Według zaleceń po 30. roku życia należy pacjentce zrobić płynną cytologię z testem HPV. Tu pojawia się bariera kosztowa, bo badania nie da się w całości zrefundować. Nie każda placówka podstawowej ochrony zdrowia będzie więc chciała
Profilaktykę ginekologiczną promuje wprawdzie wiele samorządów, ale brakuje działań scentralizowanych.
Jaki wpływ na możliwość prokreacji ma zaniedbanie profilaktyki ginekologicznej? Brak profilaktyki może, ale nie musi odbić się na prokreacji. Pacjentki mające nawracające zapalenia przydatków, panie ze zmianami na szyjce macicy, które skutkują zabiegami, mogą mieć trudności z zajściem w ciążę. Poddawana wielu interwencjom szyjka macicy może mieć zaburzoną drożność, przez co pojawią się kłopoty z zapłodnieniem. Z kolei jeśli uda się już zajść w ciążę, to może dojść do niewydolności szyjki macicy i poronień. Czasami jesteśmy zdziwieni pacjentkami, które pomimo braku uczestnictwa w programach profilaktyki ginekologicznej, nie tylko zachodzą w ciążę, ale także donoszą ją bez powikłań.
Lekarz, NIE dr Google
W 2013 r. poznałam rodziców Mieszka, który urodził się z bardzo rzadką wadą genetyczną. Wiedzieli, że synek umrze krótko po porodzie, ale nie zdecydowali się na usunięcie ciąży. Ich historia skłoniła nas do otwarcia hospicjum perinatalnego dla rodzin spodziewających się narodzin dziecka z wadą letalną, które umiera w ciągu kilku minut, godzin lub dni. Ważne, by te chwile były dla rodziny wyjątkowe.
Tisa Żawrocka-Kwiatkowska
Prezes Fundacji Gajusz, z wykształcenia filmoznawca. Od 1998 r. pomaga dzieciom ciężko i nieuleczalnie chorym. Impuls do założenia organizacji pojawił się w tragicznym momencie życia. Jej syn Gajusz miał 8 miesięcy. Przebywał w szpitalu prawie od urodzenia. Lekarze zaczęli przygotowywać matkę na jego śmierć. Obiecała wtedy, że jeśli maluch przeżyje, założy fundację, która będzie opiekowała się chorymi, potrzebującymi dziećmi. Kilka dni później Gajusz wyzdrowiał, a ona dotrzymała słowa.
Przez 11 lat z naszej pomocy skorzystało 176 rodzin. Trafiają do nas zwykle po badaniu połówkowym. Przy optymistycznym scenariuszu dostają od lekarza skierowanie do hospicjum i numer telefonu. Dzwonią zazwyczaj od razu. Spotykamy się w naszej siedzibie, w specjalnym pokoju do trudnych rozmów – pięknym i bezpiecznym. Jest melisa, poczęstunek i chusteczki, bo gdy mama wymawia imię dziecka, płynie rzeka łez. Kobieta, gdy dowiaduje się, że nosi w sobie ciężko chore dziecko, jest w szoku i płacze. Może nie rozumieć komunikatów lub zapomnieć, co usłyszała. Wiadomość o wadzie letalnej to jedno z najbardziej traumatycznych przeżyć, dlatego pacjentka potrzebuje ogromu cierpliwości i czasu, których w większości placówek medycznych brakuje. Nasz personel spotyka się w szpitalu z lekarzem prowadzącym ciążę. Podczas konsylium zostają ustalone szczegóły porodu i mama wychodzi z opisem schematu postępowania. Jeśli testy genetyczne potwierdzą ciężką wadę, np. zespół Edwardsa czy Patau, to po narodzinach nie będzie prowadzona daremna terapia, lecz jedynie uśmierzanie bólu, aby maluszek nie cierpiał. Gdy rodzice dostaną odpowiednie wsparcie, mają poczucie, że wygrali jako mama i tata. Po przeżyciu żałoby mogą iść dalej.
Najgorzej, gdy wyniki badań już na zawsze dyskwalifikują z rodzicielstwa, bo wiadomo, że każde następne dziecko też będzie ciężko chore. Wtedy potrzebne jest długoterminowe wsparcie psychologiczne. Jesteśmy od tego, żeby zapewnić im full service. Psychologa i terapeutę od interwencji kryzysowej, lekarza, prawnika, pracownika socjalnego, a na życzenie także księdza i fotografa. Jeśli dziecko przeżyje pierwsze dni, to może zostać pacjentem naszego hospicjum domowego lub stacjonarnego.
Nawet przy najtrudniejszych porodach, gdy noworodek ma duże wady, rodzice cieszą się ze spotkania. Miłość jest większa od strachu, niezależnie od światopoglądu. Mieliśmy w hospicjum osoby z bardzo różnych środowisk, katolików, ateistów i mamę, która chciała i legalnie mogłaby dokonać aborcji, ale z powodu przedłużających się konsultacji trafiła do nas. Po pożegnaniu dziecka powiedziała, że było warto.
Wszyscy ci ludzie chcą poznać własne dziecko. Mam przed oczami młodą mamę, świadomą i przygotowaną na wszystko. Jej dziecko urodziło się martwe. „Kochanie, jak ja się cieszę, że nic cię nie boli. Do tej pory opiekowałam się tobą i zrobiłam wszystko, co w mojej mocy. Teraz twoja kolej”. Wyglądała jak Madonna z renesansowego obrazu i bił od niej taki blask, że aż położna zapytała, czy też to widzę.
Tak było do czasu pandemii, a później wszystko się załamało. Wspieranie rodzącej
przez telefon to nie to samo co osobiste towarzyszenie jej przy porodzie. Choć pandemia już za nami, nadal mamy w szpitalach ograniczone pole do pomocy.
Czytaj więcej : kobieta-zdrowie.pl
Apeluję, by rodziny spodziewające się narodzin dziecka z wadą letalną miały zagwarantowany dostęp do wsparcia, jakie oferuje hospicjum perinatalne.
Informacja i skierowanie do hospicjum perinatalnego powinny być obowiązującym standardem. Apeluję, by rodziny spodziewające się narodzin dziecka z wadą letalną miały zagwarantowany dostęp do wsparcia, jakie oferuje hospicjum perinatalne.
Pieluszkowe zapalenie skóry (PZS, diaper dermatitis, napkin dermatitis) to jedna z najczęstszych dolegliwości, które dotykają niemowlęta i małe dzieci. Z objawami PZS zmaga się nawet 50-60 proc. maluchów, a największa częstotliwość występowania tego typu problemów w obrębie skóry dziecka przypada na okres pomiędzy 7. a 12. miesiącem życia.
Dr hab. n. med.
Danuta Nowicka
Specjalista dermatolog-wenerolog, adiunkt
Katedry i Kliniki
Dermatologii, Wenerologii i Alergologii, profesor Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
NAskórze okolicy pieluszkowej mogą być obecne: rumień, obrzęk, grudki zapalne, czasem krosty, z dolegliwości subiektywnych należy wymienić świąd, pieczenie, co może powodować niepokój dziecka.
Jakie są powody ich występowania? Dlaczego latem ryzyko ich powstania wzrasta?
Zapalenie pieluszkowe może mieć różne przyczyny. Częściej dotyczy dzieci ze skłonnością do rozwoju alergii i może być jednym z pierwszych objawów atopowego zapalenia skóry. Często wywołane jest przez nadmierny rozwój flory bakteryjnej i drożdżakowej, co najczęściej powodowane jest niewłaściwą pielęgnacją wrażliwych okolic. Rozwojowi zmian skórnych sprzyjają:
◊ wilgoć i uszkodzenie (tzw. maceracja) naskórka , zaburzające naturalną funkcję skóry jako bariery ochronnej i będące przyczyną nadmiernego przenikania substancji drażniących, alergizujących oraz mikroorganizmów do głębszych warstw skóry;
◊ przewlekłe pocieranie skóry przez pieluszkę , powodujące występowanie mechanicznie uwarunkowanych zapalnych zmian skórnych;
◊ zasadowe pH moczu , którego wartość jest dodatkowo podnoszona
przez produkujące ureazę bakterie kałowe;
◊ niedostateczna higiena skóry
Ryzyko zmian wzrasta w parne, ciepłe dni, przy niewłaściwie dobranej odzieży, nakryciu dziecka.
W jaki sposób zapobiegać odparzeniom pieluszkowym?
Przy nawracającym problemie pieluszkowego zapalenia skóry warto przyjrzeć się stosowanym pieluszkom. Powinny być odpowiednio dobrane do rozmiaru dziecka, wykonane z mikroporowatych, „oddychających” materiałów, zmieniane w razie potrzeby. Zwykle zaleca się często zmieniać pieluszkę (co godzinę u noworodków i co 3-4 godziny u małych dzieci), a w czasie dnia, jeśli to możliwe, robić możliwie jak najdłuższe przerwy w jej noszeniu. Równie ważna jest higiena okolicy pieluszkowej, dobrze dobrane preparaty do mycia i pielęgnacji. Mycie zaleca się wykonywać czystą, letnią wodą, bez użycia drażniących gąbek i myjek.
Po jakie produkty i składniki sięgać, by ukoić delikatną skórę dziecka i zapewnić jej regenerację? Które ze składników mają największe znaczenie? Czy produkty z tymi składnikami mogą być używane bezpiecznie od 1. dnia życia?
Na okolicę pieluszkową zaleca się stosowanie kremów przeciw podrażnieniom. Coraz więcej produktów jest badanych i dopuszczonych do
stosowania od pierwszego dnia życia. Pudry czy zasypki zawierają skrobię lub talk, które pochłaniają wilgoć i zmniejszają powstawanie otarć i odparzeń. W kremach powinny być obecne tlenek cynku, alantoina, lanolina, D-pantenol lub prowitamina B5. Dużym osiągnięciem ostatnich lat jest zastosowanie w dermokosmetykach dla dzieci probiotyków, czyli ochronnych szczepów bakteryjnych, albo składników im sprzyjających. Odbudowa naturalnej flory bakteryjnej ogranicza rozwój i namnażanie się patogenów, zapobiega więc stanom zapalnym, podrażnieniom, alergiom.
Czytaj więcej : poradnikdlarodziny.pl
Na okolicę pieluszkową zaleca się stosowanie kremów przeciw podrażnieniom. Coraz więcej produktów jest badanych i dopuszczonych do stosowania od pierwszego dnia życia.
Nie należy łączyć zasypek z oliwką lub mleczkiem, gdyż może to prowadzić do powstawania podrażnień skóry. Przy zaostrzeniu zmian jest wskazane użycie środków przeciwbakteryjnych i przeciwdrożdżakowych z dodatkową zawartością działającego przeciwzapalnie 1 proc. hydrokortyzonu.
Niedobór hormonu wzrostu może zagrażać życiu
Choć hormon wzrostu, jak sama nazwa wskazuje, warunkuje kwestie związane ze wzrastaniem, to w okresie wzrastania jego niedobór objawia się najczęściej niskorosłością. Jak i dlaczego właściwa diagnoza może decydować o życiu?
Prof. dr hab. n. med.
Mieczysław Walczak
Kierownik Kliniki
Pediatrii, Endokrynologii, Diabetologii, Chorób Metabolicznych i Kardiologii Wieku Rozwojowego USK-1 Pomorskiego
Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie; konsultant krajowy w dziedzinie endokrynologii i diabetologii dziecięcej; przewodniczący Polskiego Towarzystwa
Endokrynologii i Diabetologii Dziecięcej; przewodniczący Zespołu Koordynacyjnego ds. Stosowania Hormonu
Wzrostu; dyrektor
Podyplomowej Szkoły Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego
Czytaj więcej : poradnikdlarodziny.pl
Czym jest niedobór hormonu wzrostu u dziecka? W jaki sposób się przejawia i jakie są jego konsekwencje? Hormon wzrostu jest jednym z istotnych elementów prawidłowego rozwoju dziecka. W okresie wzrastania jest on bardzo ważny dla osiągnięcia wzrostu niewyróżniającego, czyli mieszczącego się w granicach normy dla danej populacji. Pierwszoplanowym objawem znacznego niedoboru hormonu wzrostu, który jest skutkiem somatotropinowej niedoczynności przysadki, w okresie noworodkowym, niemowlęcym, poniemowlęcym, czy w pierwszych latach życia, nie jest jednak to, że dziecko jest niższe od rówieśników, tylko obecność nawracających stanów hipoglikemii. Dzieje się tak, bo hormon wzrostu wpływa nie tylko na procesy wzrastania, ale też na procesy metaboliczne. Działa hiperglikemizująco, więc jeśli go prawie lub wcale nie ma, to właśnie nawracające hipogilkemie będą zasadniczymi objawami, na dodatek niebezpiecznymi, bo uszkadzają ośrodkowy układ nerwowy i mogą prowadzić do zgonu. U tych dzieci dosyć często obserwujemy wady linii pośrodkowej ciała, szczególnie w obrębie twarzoczaszki. Somatotropinowa niedoczynność przysadki może też prowadzić do zaburzeń lipidowych i negatywnie wpływać na proces mineralizacji kośćca.
Jakie jeszcze objawy niedoboru hormonu wzrostu są widoczne w krótkiej i długiej perspektywie?
To, że dziecko ma duży niedobór hormonu wzrostu i wpływa to na upośledzenie wzrastania, jest widoczne dopiero około trzeciego roku życia. Dziecko rośnie coraz gorzej i jego wzrost coraz mocniej odbiega od dolnej granicy normy dla populacji polskich dzieci, a różnica ta z biegiem czasu się pogłębia, co skutkuje chociażby brakiem akceptacji przez grupę rówieśniczą. Do częstych objawów warto też dodać opóźnienie pokwitania.
Jak wygląda ścieżka diagnostyczna somatotropinowej niedoczynności przysadki?
Pojedynczy pomiar stężenia hormonu wzrostu nie ma jakiegokolwiek uzasadnienia klinicznego, bo może przypaść na okres pomiędzy „peakami” sekrecji. U niskich dzieci, u których podejrzewamy somatotropinową niedoczynność przysadki, przeprowadzamy próby służące ocenie tzw. resztkowej funkcji przysadki w zakresie sekrecji hormonu wzrostu. Są one dość niebezpieczne i dlatego nie wykonuje się ich w Polsce u dzieci poniżej 2. roku życia. Najbardziej niebezpieczny jest test insulinowy, ponieważ wywołuje hipoglikemię. Można go przeprowadzić dopiero od 5. roku życia. W pierwszej kolejności zawsze jednak wykluczamy
najczęstsze choroby, które mogą stać za niskim wzrostem, a mogą to być chociażby prawie wszystkie choroby przewlekłe.
Somatotropinowa niedoczynność przysadki może prowadzić do zaburzeń lipidowych.
Dlaczego prawidłowe i wczesne rozpoznanie i wdrożenie leczenia jest tak ważne?
Ciężka, wrodzona postać tej choroby jest najczęściej rozpoznawana pod koniec pierwszego lub na początku drugiego roku życia. W przypadku tych dzieci mówimy o leczeniu ratującym życie. Dzięki podaniu hormonu zapobiegamy pojawieniu się nawracających, niebezpiecznych dla życia dziecka stanów hipoglikemii. W niektórych krajach bogatych, takich jak Australia, gdy dziecko jest niskie, to nie jest diagnozowane pod kątem niedoboru hormonu wzrostu, tylko jest mu on podawany przez około pół roku. Jeśli pacjent dobrze na niego reaguje, to następuje przyspieszenie wzrastania i kontynuacja leczenia. Kiedy reakcji nie ma, to dopiero wtedy szuka się przyczyny.
Jakie są konsekwencje zaniechania leczenia niedoboru hormonu wzrostu?
Szczególną opieką powinny być objęte dzieci rodziców z genetycznie uwarunkowanym niedoborem somatotropiny. Wczesna diagnostyka daje czas na podjęcie najbardziej korzystnych działań.
Prof. dr hab. n. med.
Iwona Beń-Skowronek
Kierownik Kliniki
Endokrynologii i Diabetologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, konsultant wojewódzki w dziedzinie endokrynologii i diabetologii dziecięcej, autorka ponad 150 publikacji naukowych, m.in. z zakresu zaburzeń wzrastania u dzieci
Jakie są konsekwencje zaniechania leczenia niedoboru hormonu wzrostu?
Zaniechanie leczenia hormonem wzrostu u dzieci z jego niedoborem może prowadzić do obniżonego wzrostu w porównaniu z rówieśnikami. Z reguły
W Polsce dostępność leczenia hormonem wzrostu jest bardzo dobra.
przed drugim rokiem życia dzieci te rosną normalnie. Jednak jeżeli mają liczne hipoglikemie objawiające się drgawkami – leczenie hormonem wzrostu jest wtedy terapią ratującą życie. Niskorosłość
może powodować też frustrację, stany depresyjne, niedostosowanie społeczne. Leczenie ludzkim rekombinowanym hormonem wzrostu daje więc możliwość uzyskania zadowalającego wzrostu oraz poprawia funkcjonowanie psychiczne i społeczne pacjentów. Należy jednak pamiętać, że stosowanie hormonu wzrostu u ludzi bez jego niedoboru (np. doping) prowadzi do powikłań w postaci np. przerostu mięśnia sercowego.
Jakie są opcje terapeutyczne dostępne dla pacjentów?
W Polsce dostępność leczenia hormonem wzrostu jest bardzo dobra. Leczenie jest refundowane w programach lekowych obejmujących dzieci z zespołem Turnera, niską masą urodzeniową czy zespołem Pradera-Williego. Istnieją też programy leczenia dzieci i osób dorosłych z somatotropinową niedoczynnością przysadki. Pacjenci niezakwalifikowani do programów lekowych wymagają obserwacji. Zaburzenia
Objawy niedoboru hormonu wzrostu
Wczesna diagnostyka daje czas na podjęcie najbardziej korzystnych działań, zapewnia możliwość uzyskania zadowalającego wzrostu oraz poprawia funkcjonowanie psychiczne i społeczne pacjentów.
niski wzrost (widoczne od około 3. roku życia) nawracające stany hipoglikemii (w okresie noworodkowym, niemowlęcym i pierwszych latach życia)
upośledzenie wzrastania
2 4 6 8
wady linii pośrodkowej ciała (szczególnie w obrębie twarzoczaszki) opóźnienie pokwitania
wzrastania mogą być przejściowe. Jeżeli dziecko nie zakwalifikowało się do programu lekowego np. w przypadku zbyt późnego zgłoszenia się, a ma jeszcze chrząstki wzrostowe, to rodzice wspólnie z lekarzem mogą podjąć decyzję o leczeniu dziecka poza programem lekowym, zakupując hormon wzrostu w aptece.
Jakie działania systemowe należałoby podjąć, aby pacjenci w Polsce mieli dostęp do najbardziej efektywnych form leczenia?
Aby programy leczenia hormonem wzrostu działały efektywnie, powinny być wprowadzane w odpowiednim wieku. W ciężkim niedoborze hormonu wzrostu z hipoglikemiami i drgawkami od okresu noworodkowego. Potem niezwykle istotne jest monitorowanie wzrastania dziecka przez lekarza rodzinnego. Szczególną opieką powinny być objęte dzieci rodziców z genetycznie uwarunkowanym niedoborem somatotropiny. Wczesna diagnostyka daje czas na podjęcie najbardziej korzystnych działań.
Konsekwencje zaniechania leczenia
Zaniechanie leczenia może prowadzić do obniżonego wzrostu w porównaniu z rówieśnikami, a co za tym idzie – frustracji, stanów depresyjnych czy niedostosowania społecznego.
Czytaj więcej : poradnikdlarodziny.pl
O czym między innymi mówi Standard Opieki Okołoporodowej?
Standard to potoczna nazwa obowiązującego od 1 stycznia 2019 r. Rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie standardu organizacyjnego opieki okołoporodowej. Zapisy Standardu regulują opiekę okołoporodową w Polsce.
Czytaj więcej : kobieta-zdrowie.pl
1. OPIEKA W CZASIE CIĄŻY
◦ Masz prawo wybrać osobę sprawującą nad Tobą opiekę zdrowotną
Możesz wybrać lekarza w trakcie specjalizacji lub specjalistę ginekologii i położnictwa, który jest uprawniony do sprawowania opieki nad ciążą zarówno niepowikłaną, jak i powikłaną. Możesz wybrać położną, niezależną specjalistkę opieki zdrowotnej, która może opiekować się kobietami w ciąży i pomagać podczas fizjologicznego porodu oraz zapewniać opiekę matce i dziecku po urodzeniu. Dotyczy to ciąż, które przebiegają bez komplikacji.
◦ Masz prawo do opieki położnej środowiskowej i do edukacji przedporodowej
◦ Masz prawo do wizyt kontrolnych
Standard reguluje, jakie wizyty, testy, badania, konsultacje powinny być Ci zaoferowane w czasie ciąży.
◦ Masz prawo do planu opieki oraz planu porodu
Osoba sprawująca opiekę powinna przygotować z Tobą plan opieki podczas ciąży i plan porodu. Dokumenty te powinny być oparte na Twojej indywidualnej sytuacji i preferencjach. Oba plany powinny zostać włączone do dokumentacji medycznej.
Jesteśmy organizacją pozarządową, która działa, aby ciąża, poród i początki macierzyństwa były dobrym doświadczeniem dla każdej kobiety. Od lat wspieramy, edukujemy i interweniujemy – dla Ciebie
◦ Masz prawo do wyboru miejsca porodu Możesz wybrać jako miejsce porodu swój dom, dom narodzin lub szpital.
2. OPIEKA PODCZAS PORODU ( zobacz grafikę)
◦ Masz prawo do prywatności i intymności
◦ Masz prawo do uśmierzania bólu Osoby sprawujące opiekę nad Tobą w trakcie porodu powinny poinformować Cię o metodach dostępnych w danej placówce.
◦ Masz prawo do obecności wskazanej osoby bliskiej
◦ Masz prawo do nieprzerwanego kontaktu skóra do skóry ze swoim dzieckiem ( zobacz grafikę)
3. OPIEKA PO PORODZIE
◦ Masz prawo do obecności podczas badań dziecka Wszystkie rutynowe procedury medyczne i pielęgnacyjne powinny być wykonywane w Twojej obecności i za Twoją zgodą.
◦ Masz prawo do wsparcia w karmieniu piersią Personel medyczny powinien zapewnić Ci wsparcie w karmieniu piersią – m.in.
udzielić informacji o zaletach karmienia piersią, instruktażu technik karmienia, obserwować skuteczność karmienia piersią.
◦ Masz prawo do opieki po porodzie w miejscu zamieszkania Przez 6 tygodni po porodzie Ty i dziecko macie prawo do opieki położnej środowiskowej w miejscu zamieszkania. Położna powinna odwiedzić Was w domu co najmniej 4 razy.
4. OPIEKA W SYTUACJACH
SZCZEGÓLNYCH
◦ Masz prawo do opieki opartej na szacunku i masz prawo ufać, że cały personel medyczny jest przygotowany do opieki nad Tobą i świadomy Twojej sytuacji, aby działać z jak największą wrażliwością
Sytuacje szczególne obejmują: zdiagnozowanie poważnej choroby lub wady dziecka w czasie ciąży, poronienie, urodzenie martwego dziecka, urodzenie dziecka niezdolnego do życia poza łonem matki, dziecka chorego lub z wadą wrodzoną.
Jeśli znajdziesz się w takiej sytuacji, możesz skorzystać z naszego informatora, który przygotowałyśmy dla kobiet w sytuacjach szczególnych: sprawdź QR kod
Indukcja jest bezpieczną i rekomendowaną formą wsparcia porodu
Dr hab. n. med.
i n. o zdr. Maciej W.
Socha, profesor UMK
Konsultant wojewódzki w dziedzinie położnictwa i ginekologii dla województwa kujawsko-pomorskiego; lekarz specjalista położnictwa i ginekologii, ginekologii onkologicznej, perinatologii; ukończył szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie seksuologii; kierownik Oddziału
Położniczo-Ginekologicznego w Szpitalu św. Wojciecha w Gdańsku; kieruje
Katedrą Perinatologii, Ginekologii i Ginekologii Onkologicznej
z Zakładem Medycyny
Rozrodu i Andrologii na Collegium Medicum UMK w Bydgoszczy
Niektóre metody indukcji porodu, czyli wywoływania skurczy u ciężarnej, uznaje się za tzw. złoty standard w położnictwie.
Jakie są wskazania do indukcji porodu naturalnego?
Głównym celem indukcji porodu jest poprawa wyników perinatalnych, czyli obniżanie chorobowości okołoporodowej i wskaźnika śmiertelności matek i noworodków w związku z ciążą i porodem. To szczególnie ważne w przypadku kobiet z grupy podwyższonego ryzyka powikłań ciążowych. Indukcja porodu polega na wywołaniu czynności skurczowej lub dojrzewania szyjki macicy, która doprowadzi do powstania skurczów i porodu w ciągu 24-48 godzin. Wyniki badania ARIVEE przeprowadzone w USA pokazują, że indukcja porodu jest bezpieczniejszym rozwiązaniem zarówno dla płodu, jak i matki, bo zmniejsza ryzyko komplikacji i konieczności stosowania cesarskiego cięcia.
Jakie metody indukcji porodu naturalnego są dostępne w Polsce?
Ogólnie w Polsce są dostępne takie same metody indukcji porodu jak w krajach o wyższym statusie ekonomicznym mieszkańców, natomiast
w poszczególnych oddziałach i szpitalach w Polsce mogą być oferowane tylko niektóre z nich. Popularne jest np. wywoływanie czynności skurczowej oksytocyną podawaną dożylnie. Niestety, zdarza się, że podaje się ją pacjentce, której szyjka macicy jest nieprzygotowana do porodu, wciąż zbyt twarda i niepodatna na rozszerzanie, co jest niekorzystne i może skończyć się porodem operacyjnym.
Jeśli chodzi o stosowanie mizoprostolu w indukcji porodu, to jak przebiega ta procedura?
Mizoprostol to prostaglandyna, która występuje m.in. w nasieniu partnerów pacjentek ciężarnych. Jeśli kobieta w ciąży współżyje z mężczyzną, to jego nasienie i zawarte w nim prostaglandyny sprzyjają dojrzewaniu szyjki macicy, dzięki czemu poród jest dla kobiety łatwiejszy i mniej bolesny. Te obserwacje spowodowały, że w położnictwie zaczęliśmy stosować preparaty zawierające jedną z prostaglandyn, np. mizoprostol. Kiedyś był on podawany jedynie dopochwowo, ale obecnie jest wiele innych form aplikowania tego preparatu. Popularne są np. pigułki doustne, które przyjmuje się w czterech dawkach co 4 godziny (lub w o połowę mniejszej dawce co 2 godziny, ale za to osiem razy), w momencie gdy zaistnieje już wskazanie do indukcji porodu. Co ważne, z tej metody wsparcia porodu może korzystać zdecydowana większość kobiet ciężarnych. Wyłączone są tylko pacjentki, które
wcześniej przeszły np. operację trzonu macicy, są po cesarskim cięciu lub w przypadku niektórych schorzeń ogólnoustrojowych.
Indukcja porodu polega na wywołaniu czynności skurczowej lub dojrzewania szyjki macicy, która doprowadzi do powstania skurczów i porodu w ciągu 24-48 godzin.
Jak przedstawiają się zalecenia WHO dotyczące indukcji porodu mizoprostolem? Światowa Organizacja Zdrowia, podobnie jak Europejska Agencja Leków czy Polskie Towarzystwo Ginekologów i Położników, w pełni akceptuje i rekomenduje używanie mizoprostolu. Jeśli jest prawidłowo stosowany, to nie dochodzi do żadnych niepożądanych sytuacji, aczkolwiek musimy pamiętać, że poród w każdej formie i w każdym przypadku wiążę się z pewnym ryzykiem, zarówno dla pacjentki, jak i dla płodu.
Objawy infekcji pęcherza m cz wego
częste oddawanie moczu
ból i pieczenie przy oddawaniu moczu
nieprzyjemny zapach moczu
bolesne parcie na pęcherz i ból podbrzusza
krwiomocz stany podgorączkowe i gorączka
Bez względu na płeć i wiek, skontaktuj się z lekarzem, jeżeli wystąpią:
• gorączka i dreszcze • ból okolicy lędźwiowej • nudności i wymioty • ogólnie złe samopoczucie •
Antykoncepcja musi być szyta na miarę
Prof. dr hab. n. med.
Mirosław Wielgoś
Kierownik Kliniki Położnictwa i Perinatologii, Państwowy Instytut Medyczny MSWiA, Wydział Medyczny Uczelni Łazarskiego, konsultant krajowy w dziedzinie perinatologii, sekretarz generalny Europejskiego Towarzystwa Medycyny Perinatalnej, rektor WUM w kadencji 2016-2020, prezes Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników w kadencji 2016-2018
Gama współczesnych metod antykoncepcji jest szeroka: od prezerwatywy, przez pigułkę aż po interwencje chirurgiczne. Co decyduje o doborze?
Jakie metody antykoncepcji są aktualnie dostępne dla pacjentek w Polsce?
Dostępne są dla nich wszystkie nowoczesne metody. Najpopularniejsza i najczęściej stosowana jest antykoncepcja hormonalna. Środki różnią się między sobą zarówno składem, jak i drogą podania: od doustnej (tabletki antykoncepcyjne), przez formy dopochwowe, domaciczne, implanty podskórne, aż po plastry. Nie zapominajmy też o metodach mechanicznych, takich jak prezerwatywa, która chroni również przed chorobami przenoszonymi drogą płciową. Nie ma jedynej słusznej, idealnej dla każdego metody. Musi ona być dobrana indywidualnie.
Co decyduje o wyborze odpowiedniej dla nas formy antykoncepcji?
Każda dobra metoda musi być skuteczna, odwracalna, bezpieczna i akceptowana przez pacjentkę. O doborze decydują różne czynniki, np. obciążenia zdrowotne czy
światopogląd lub religia. Trzeba szukać tego, co dla danej osoby będzie korzystne.
Czy lekarz powinien zlecić wykonanie dodatkowych badań?
Najważniejszą sprawą jest dobrze zebrany wywiad. Jeśli są jakieś przeciwwskazania do antykoncepcji, to najczęściej można je wychwycić już na tym etapie. Pytamy głównie o zaburzenia krzepnięcia krwi i powikłania zakrzepowo-zatorowe, również w rodzinie. Jeśli coś takiego miało miejsce, to pogłębiamy badania. Druga rzecz, o którą pytamy, to schorzenia wątroby.
Jaką metodę wybrać, planując ciążę w niedługim czasie, a jaką rezygnując z zakładania czy powiększania rodziny?
Nawet jeśli ktoś deklaruje, że nie chce nigdy mieć potomstwa, to na jakimś etapie życia może na ten temat zupełnie zmienić pogląd,
dlatego najlepsze są metody, które można odstawić i w krótkim czasie przywrócić płodność. Jeśli zdecydowanie wykluczamy posiadanie potomstwa, to najlepszym wyborem
Najlepsze są metody, które można odstawić i w krótkim czasie przywrócić płodność.
będzie chirurgiczne ubezpłodnienie, z tym że nie jest już ono nieodwracalne. Nawet po przecięciu jajowodów u kobiet czy nasieniowodu u mężczyzn możliwe jest uzyskanie ciąży w ramach metod wspomaganego rozrodu.
Czytaj więcej : kobieta-zdrowie.pl
Szanujmy emocje, poglądy i potrzeby dzieci
Katarzyna Cichopek
Mama Adama i Heleny, aktorka, prezenterka telewizyjna, z wykształcenia psycholog
Nawet kilkulatek jest w stanie wyczuć negatywne emocje rodziców. Spędzając razem czas, warto więc w pełni oddać się dzieciom i wyłączyć myślenie o rozterkach i kłopotach.
W jaki sposób rola matki zmieniła panią jako kobietę?
Macierzyństwo to przełomowy moment w życiu każdej z nas. Aczkolwiek, o ile biologicznie jesteśmy zaprogramowane do tego, żeby mieć potomstwo, o tyle nie zawsze jest to łatwy proces dla naszej psychiki. Gdy urodziłam Adama, poczułam, ile rzeczy się zmienia – życie prywatne, towarzyskie, zawodowe… Wejście w macierzyństwo to też rewolucja w głowie. Doszłam wtedy do wniosku, że trzeba pomóc innym kobietom i stworzyłam projekt „Sexy Mama” – najpierw w formie książki, potem programu telewizyjnego. Chciałam zwrócić uwagę na kwestię wyzwań psychicznych, z jakimi mierzą się młode mamy, i podkreślić, jak ważną rolę w udanym macierzyństwie i życiu jako matka odgrywa głowa. Jest rzeczą naturalną, że po porodzie kobieta może mieć ogromne wahania nastrojów, wątpliwości, być zagubiona. To moment, gdy szczególnie potrzebuje wsparcia partnera, bliskich, ale także specjalistów.
Jakie życiowe sytuacje i decyzje na przestrzeni lat miały dla pani kluczowe znaczenie w podejściu do roli mamy i macierzyństwa?
Każdy moment w ciągu 15 lat, a więc od urodzenia najstarszego syna, był inny. Zmieniały się wyzwania, problemy, priorytety, zadania. Natomiast żyję w przekonaniu, że wszystkie decyzje, które podejmowałam intuicyjnie, były w zgodzie z samą sobą i podejmowane przez pryzmat dobra syna i córki. Bardzo dużą wagę przykładam do ich sfery emocjonalnej. Traktuję moje dzieci z ogromnym szacunkiem jako niezależne jednostki, jako ludzi, którzy mają swoje poglądy, emocje i potrzeby. Dzięki temu udaje nam się budować bardzo silną i bliską więź rodzinną. Kiedy spędzam czas z dziećmi, to w 100 procentach oddaję się im. To jest czas dla nas i wtedy wszystkie pozostałe sprawy życiowe schodzą na plan dalszy.
Zadbanie o własne zdrowie psychiczne i fizyczne przy dwójce dzieci jest nie lada wyzwaniem. Jak komfort rodzica wpływa na jakość naszego rodzicielstwa? Uważam, że dzieci w każdym wieku, nawet te najmłodsze, są w stanie wyczuć negatywne emocje u rodziców, a nawet je chłonąć. Czasami nie trzeba specjalnych słów, wystarczy ton głosu, mimika czy gesty, by dziecko wiedziało, w jakim nastroju jest rodzic i jakie przeżywa rozterki. Dlatego zawsze staram się przy dzieciach nie zaprzątać sobie głowy żadnymi problemami. Wydaje mi się, że takie przenoszenie emocji dotyczy przede wszystkim matek, które mają szczególną więź z dziećmi, więc to właśnie mamy powinny być wyczulone, by w trakcie spędzania czasu z dziećmi całkowicie oddać się im.
W jaki sposób dba pani o balans między byciem kobietą-partnerką-matką, jednocześnie prężnie rozwijając karierę? Uważam, że szczęśliwa mama i szczęśliwa kobieta to szczęśliwe dziecko. Zawsze byłam aktywna zawodowo, dzieci nie były na tym polu przeszkodą, a wręcz przeciwnie – były wsparciem i nakręcały mnie do podejmowania kolejnych wyzwań. Od zawsze towarzyszyły mi na planie zdjęciowym, są więc przyzwyczajone do takiej formy spędzania czasu ze mną. Moja praca jest wolnym zawodem, nie chodzę codziennie do biura, ale jak już zaczynam nowy projekt, to tłumaczę wtedy synowi i córce, że przez pewien czas będę mniej dostępna, że więcej czasu będziemy razem spędzać na planie. Mam jednak wrażenie, że dzięki temu pokazuję im nowy dla nich świat, uczę ich, jak wygląda aktorstwo od kuchni, by były świadome, że to wymagająca praca, i by mogły same zdecydować, czy chcą iść tą samą drogą. Zachęcam rodziców do pokazywania swojej pracy i poszerzania dzieciom horyzontów, by wychodziły poza sferę szkoły czy podwórka i chłonęły jak najwięcej wiedzy o świecie.
Jak zachęcić nasze dzieci do zdrowego trybu życia?
Mądre powiedzenie mówi, że ryba psuje się od głowy. Bardzo dużo zależy bowiem od rodziców, którzy dla mniejszych dzieci, ale i dla nastolatków są wzorem zachowań. Jeśli rodzice prowadzą zdrowy tryb życia, są aktywni ruchowo, odpowiednio się odżywiają, mają pasje i zainteresowania, to z pewnością przełoży się to na codzienność u dzieci.
Uważam, że dzieci w każdym wieku, nawet te najmłodsze, są w stanie wyczuć negatywne emocje u rodziców, a nawet je chłonąć.
Z drugiej strony trzeba mieć na względzie, że pewnych elementów otoczenia nie da się ominąć. Żyjemy w świecie internetu, mediów społecznościowych, zdalnych komunikatorów i trzeba dzieciom pozwalać korzystać z tej technologii, ale jednocześnie uczyć, jak korzystać z niej mądrze. Życie, które nas otacza, jest na tyle ciekawe, że uwagi dziecka starczy i dla scrollowania ekranu, i dla wyjścia do natury. Trzeba tylko dbać, by zaszczepić w dzieciach tę ciekawość świata i zachęcać do aktywności ruchowej. Niekoniecznie za pomocą kar i restrykcji, bo tego typu podejście powoduje u dziecka bunt i opór. Słuszniej jest rozmawiać, wspólnie ustalać ciekawy dla dziecka sposób spędzania wolnego czasu i szukać zainteresowań oraz pasji, które jeszcze bardziej zbliżą dzieci do rodziców.
Infekcje pęcherza moczowego – skuteczne i bezpieczne rozwiązania
Nawracające infekcje dróg moczowych są niezwykle uciążliwe dla wielu kobiet. Ból, częstomocz, parcie na pęcherz moczowy – to objawy, które nierzadko wymagają konsultacji lekarskiej i zastosowania antybiotyku. Można jednak temu skutecznie zaradzić.
Czytaj więcej : kobieta-zdrowie.pl
Prof. CMKP, dr hab. n. med. Sławomir Poletajew
Lekarz urolog, członek zespołów eksperckich zajmujących się problematyką profilaktyki i leczenia zakażeń układu moczowego o zasięgu krajowym i europejskim
Jaka właściwie jest najczęstsza przyczyna zakażeń układu moczowego?
Zakażenia układu moczowego wywoływane są niemalże w 100 proc. przez bakterie. Najczęściej temu zakażeniu ulegają kobiety, głównie ze względów anatomicznych (krótka, szeroka cewka moczowa, która uchodzi do przedsionka pochwy) oraz zmian hormonalnych, szczególnie zachodzących po menopauzie. To sprzyja dostaniu się bakterii drogą wstępującą, poprzez cewkę moczową do pęcherza moczowego, by tam wywołać stan zapalny. Najczęściej jest to pałeczka okrężnicy, czyli Escherichia coli. Wcześniej utożsamiano tę bakterię jako kałową – teraz wiemy, że z punktu widzenia genetycznego nie jest to ta sama bakteria, która znajduje się w przewodzie pokarmowym.
Jakie czynniki zwiększają ryzyko wystąpienia infekcji dróg moczowych?
Czynniki różnią się w zależności od tego, czy dana pacjentka jest przed czy po menopauzie. W przypadku kobiet przed
zakażenia jest wyższe. Dlatego po współżyciu zawsze warto oddać mocz, by wypłukać bakterie z dróg moczowych. W przypadku kobiet po menopauzie również aktywność seksualna jest czynnikiem ryzyka, ale bardziej kluczowe są tutaj zaburzenia naturalnej flory bakteryjnej pochwy, która między innymi pełni funkcję ochronną względem zakażeń układu moczowego. Kobiety po menopauzie częściej skarżą się na nietrzymanie moczu, trudności w utrzymaniu higieny, co także zwiększa ryzyko infekcji dróg moczowych. Bez względu na wiek, u każdej pacjentki zakażenia mogą być wywołane przez zaburzenia funkcjonowania układu moczowego – anatomiczne, jak i czynnościowe.
Na co powinniśmy zwrócić uwagę przy wyborze preparatów na zakażenia układu moczowego?
Leczenie zakażeń dróg moczowych skupia się przede wszystkim na podawaniu
To, co jednak najbardziej pacjentki interesuje, to zapobieganie zakażeniu. U co najmniej połowy z nich dojdzie do nawrotu infekcji. Dostępnych jest wiele opcji profilaktyki farmakologicznej, znaczna część preparatów dostępna jest bez recepty. Tylko niektóre z nich zawierają składniki, których działanie jest potwierdzone badaniami klinicznymi, jak w przypadku między innymi D-mannozy czy żurawiny. Oczywiście należy zadbać o prawidłową higienę, unikanie zbyt ciasnej bielizny i przyjmowanie odpowiedniej ilości płynów. W celu profilaktyki zakażeń układu moczowego zaleca się oddawanie minimum 2 litrów moczu na dobę.
Jaka jest charakterystyka D-mannozy? D-mannoza jest cukrem prostym, który wydala się z moczem, gdzie wiąże się z bakteriami Escherichia coli, uniemożliwiając im kontakt z komórkami wyściełającymi drogi moczowe, a przez to uniemożliwiając
Jak we stadiumwczesnym rozpoznać ciążę?
Obserwacja swojego ciała nie zawsze wystarcza, by rozpoznać pierwsze objawy ciąży. Potrzebna jest podstawowa wiedza na temat procesów zachodzących w organizmie w tym okresie. Jak je zatem rozróżnić?
Czytaj więcej : kobieta-zdrowie.pl
Jakie objawy, poza spóźniającą się miesiączką, mogą wskazywać na ciążę?
W pierwszym momencie, gdy miesiączka się spóźnia, te objawy są znikome. Mniej więcej po tygodniu od planowanej, jednak niepojawiającej się miesiączki pacjentki mogą odczuwać senność, niewielkie mdłości, poczucie ogólnego rozbicia mylonego z infekcją. To jest moment, gdy ciąża jest już do wykrycia w sensie klinicznym, czyli da się ją potwierdzić podczas badania. Oczywiście potem pojawiają się klasyczne objawy ciąży – wzmożone mdłości, wymioty. U ok. 70 proc. kobiet są to dolegliwości bólowe w okolicy podbrzusza. Często identyfikują to jako ból jajników – błędnie, ponieważ jest to ból wzrostowy macicy.
Objawy nietypowe – co jeszcze może wzbudzić podejrzenia pacjentki? Objawy ciąży są w dużej mierze związane ze zmianami hormonalnymi. Pojawia się znacznie wyższy poziom progesteronu, estrogenów, hCG (w związku z pojawieniem się trofoblastu), które w tym czasie w organizmie oddziałują na wiele sfer. Dodatkowo rozwijające łożysko produkuje laktogen wpływający na gospodarkę
węglowodanową, co stymuluje produkcję hormonów głodu, czyli m.in. leptyny i jego całego szlaku metabolicznego. Zwiększony poziom progesteronu sprawia, że ciężarna może doświadczać bólu piersi. Podłożem innych objawów są zmiany fizjologiczne macicy – zaczyna ona rosnąć, a czasem zmieniać pozycję względem innych narządów, co może dawać poczucie ciągnięcia lub bólu. Zazwyczaj objawy w każdej ciąży przebiegają podobnie. Zdarzają się patologie ciąży, które potrafią być bardzo nieprzyjemne, np. mdłości przez całą ciążę – aż do porodu. Nietypowym i wskazującym na patologię ciąży objawem jest także ślinotok. Zdarza się on niezwykle rzadko. Na pewno w prawidłowo rozwijającej się ciąży nie powinny pojawiać się krwawienia.
Co pacjentka powinna zrobić w pierwszej kolejności, gdy podejrzewa, że jest w ciąży?
Pacjentka, gdy podejrzewa, że jest w ciąży, jak najszybciej powinna ją potwierdzić, by unikać ryzykownych zachowań. Można to zrobić za pomocą prostego testu ciążowego
dostępnego w aptece. Należy pamiętać o wykonaniu testu rano, gdy poziom hormonu hCG w moczu jest najwyższy. Drugim sposobem jest wykonanie badania ilościowego hCG z surowicy krwi. Do 8. tygodnia ciąży poziom tego hormonu w surowicy krwi wyraźnie wzrasta, podwajając się średnio co 48 godzin. Jest to jednak wartość orientacyjna i odchylenia od niej nie zawsze świadczą o kłopotach. Przy okazji chciałbym podkreślić, jak ważne jest suplementowanie kwasu foliowego. Jeśli planujemy ciążę, należy to robić na 3 miesiące przed. Jeśli ciąży nie planowaliśmy – już od pierwszego dnia, gdy tylko otrzymamy potwierdzenie ciąży.
Kiedy sprawdzić, czy jestem w ciąży? Kiedy test ciążowy jest wiarygodny? Hormon hCG oznaczamy m.in. przez test. Hormon pojawia się wraz z trofoblastem, czyli tkanką implantującą się w macicy. Daje to czas ok. 10 dni po zapłodnieniu. Zaleca się zatem wykonanie testu ciążowego po upływie 10 dni od zapłodnienia. Wtedy hormon ten będzie już wykrywalny w moczu, zatem test ciążowy w wersji dostępnej w aptece będzie dodatni.
Prof. dr hab. n. med. Grzegorz Jakiel I Klinika Położnictwa i Ginekologii CMKP w Warszawie, Szpital Św. Zofii w Warszawie
Preparaty przebadane klinicznie są bezpieczniejsze, co jest kluczowe np. dla kobiet w ciąży (mogą być stosowane po konsultacji z lekarzem), podczas karmienia piersią, dla diabetyków, czy podczas stosowania innych leków.
D-mannoza nie wywołuje lekooporności
2 g D-mannoza może być stosowana zarówno przy pierwszych objawach ostrych infekcji układu moczowego (zalecana dawka dobowa to 6 g d-mannozy), jak również może być stosowana w leczeniu nawrotowych infekcji (w tym przypadku jest to dawka 2 g d-mannozy dziennie).
WAŻNE
Współczesne matki nie są skazane na samotność
Dominującym modelem polskiej rodziny jest dwupokoleniowa, czyli składająca się z rodziców i dzieci – wynika z danych Centralnego Ośrodka Badań Opinii Społecznej. Rodziny wielopokoleniowe są już uznawane za model dawny. Zmiana, która się dokonała w tej kwestii, z jednej strony daje poczucie autonomii, a z drugiej może prowadzić do poczucia samotności w wychowywaniu dzieci. Czy musi tak być?
Życie w rozkroku
Kiedyś kobiety zostawały z dziećmi w domu, a mężczyźni utrzymywali rodziny. Teraz kobiety także pracują zawodowo, jednak nie zawsze jest to równoznaczne z tym, że mężczyźni przejmują więcej obowiązków domowych.
Choć współcześni tatusiowie o wiele bardziej angażują się w wychowanie dzieci i dbanie o dom, to nadmiar obowiązków, dawniej dzielony między kilka pokoleń kobiet mieszkających w jednym domu, wciąż potrafi być przytłaczający.
Obecnie młodzi rodzice raczej mieszkają sami, często z dala od własnych rodziców. Oddalenie od bliskich osób, które mogłyby pomóc w opiece nad dzieckiem, może prowadzić u matek do poczucia samotności, szczególnie na początku macierzyństwa. Nie oznacza to jednak, że jesteśmy skazane na samotność.
Zmieniła się definicja wioski wsparcia. Kiedyś rodziliśmy się w takiej wiosce, a dziś możemy, a niekiedy musimy, budować ją
samodzielnie. Moja mama mieszka za granicą, a rodzeństwo jest rozsiane po całej Polsce. Kiedy rodziły się nasze córki, radziliśmy sobie sami, ale też, z czasem, zaczęliśmy sięgać po pomoc niani. Wspieraliśmy się też wzajemnie z innymi świeżo upieczonymi rodzicami z naszej okolicy. Warto szukać dostępnych rozwiązań, zamiast skupiać się na tym, z czego nie można skorzystać.
Warto odpuścić
Dla wielu młodych matek zwrócenie się o pomoc w opiece nad dzieckiem nie jest jednak tak oczywiste, jak mogłoby się wydawać. Kobiety z pokolenia millenialsów często wstydzą się korzystać z pomocy niani, niejednokrotnie słysząc, że przesadzają, bo „wszystko to tylko kwestia chęci i organizacji”, a mama miała więcej dzieci, pracowała w polu i dawała sobie radę.
Współcześnie matki mierzą się jednak z innymi wyzwaniami, dlatego dobrze jest dać sobie przyzwolenie na korzystanie z różnych form wsparcia. Niestety zdarza się też, że sięgnięcie po taką pomoc utrudnia mąż czy partner, zakładając, że skoro kobieta „siedzi” w domu z dzieckiem, to ma przecież dużo czasu i dodatkowa pomoc nie jest jej potrzebna. To właśnie podział domowych obowiązków bywa tematem, wokół którego pojawia się najwięcej stresu i konfliktów w relacji młodych rodziców. Bywa też tak, że choć świadomie rezygnujemy z modelu rodzin wielopokoleniowych, to jednak oczekujemy wsparcia ze strony dziadków, podczas gdy ci na emeryturze mogą mieć inne plany. Nasi rodzice nie muszą chcieć być dziadkami na pełen etat, podobnie jak my nie musimy chcieć z nimi mieszkać. To może budzić wiele emocji i napięć, stanowiąc kolejne, czasem największe wyzwanie, jakim jest redefiniowanie relacji z własnymi rodzicami. Tu także warto zadbać o wsparcie osób, które to rozumieją lub są w podobnej sytuacji. Gdzie ich szukać? W lokalnych grupach dla mam, wśród sąsiadów, znajomych, a także... w internecie!
Socjolożka, mama dwójki dzieci, autorka książek dla rodziców, twórczyni internetowa i założycielka Kobiecej Kooperatywy Rozwojowej zuza.skrzynska
Warto szukać dostępnych rozwiązań, zamiast skupiać się na tym, z czego nie można skorzystać.
Baby blues coraz rzadziej jest tabu
– Połóg to odarcie ze złudzeń – mówi dr Wojciech Falęcki z Kliniki Położnictwa i Perinatologii Państwowego Instytutu Medycznego MSWiA – Każda rodząca kobieta niestety musi to przejść – dodaje.
Lek. Wojciech
J. Falęcki
Specjalista położnictwa i ginekologii, Klinika Położnictwa i Perinatologii, Państwowy Instytut Medyczny MSWiA
Czym jest połóg i jakie dolegliwości się z nim wiążą?
Połóg to czas po porodzie. Zaczyna się już w szpitalu. Trwa 42 dni, czyli sześć tygodni. W tym czasie kobieta przeżywa emocjonalny rollercoaster. Po 40, a niekiedy nawet 42 tygodniach ciąży, ciągłego zainteresowania ze strony otoczenia nagle blask gaśnie, zaczynają się nowe obowiązki, niekiedy problemy. Nieprzespane noce sprawiają, że uczucie zmęczenia, a nawet frustracji, zwiększa się. Sama pacjentka czuje się nieatrakcyjna, ma wahania nastrojów. Po wyjściu ze szpitala nowa rodzina zostaje niekiedy sama ze sobą. Pojawiają się problemy z karmieniem, więc zaczyna wątpić w to, czy jest dobrą matką. W tym momencie ważna jest rola nie tylko partnera, ale też lekarza czy położnej środowiskowej, którzy mają wspierać nową mamę. Również i my, na oddziałach, jesteśmy w stanie wychwycić obniżenie nastroju, tzw. baby blues. Ważne jest, aby w szpitalach byli psychologowie. Zupełnie innym aspektem jest strona medyczna. Ciało kobiety w czasie połogu się zmienia. Mamy do czynienia z raną – czy to krocza, czy poooperacyjną, w zależności od rodzaju porodu. Musimy bardzo uważać na jej prawidłowe gojenie i higienę.
W przeciwnym wypadku może dojść do zakażenia. Kobieta po porodzie powinna być zbadana, jeśli nie każdorazowo podczas obchodu, to przynajmniej raz w czasie pobytu w szpitalu.
Dlaczego połóg nadal stanowi temat tabu? Jak przedstawia się wiedza kobiet w tym temacie?
Można posłużyć się instagramową metaforą. Ciąża to świat z filtrem, a połóg to świat bez filtra. To odarcie ze złudzeń i coś, co każda kobieta po porodzie niestety musi przejść. Kobieta, do której przychodzą pielgrzymki odwiedzających, chcących obejrzeć dziecko, może się czuć jak kukiełka i być zmęczona. Dajmy szansę nacieszenia się dzieckiem na wczesnym etapie po porodzie samej zainteresowanej.
Czego w połogu definitywnie unikać? Fizjologiczny połóg jest jak fizjologiczna ciąża i nie ma specjalnych zagrożeń związanych z zachowaniem. Oczywiście, jeśli jest to stan po cięciu cesarskim, to obostrzeń jest więcej, nawet w kwestii aktywności fizycznej. Jeśli to połóg po porodzie siłami natury, to tylko kondycja pacjentki zdeterminuje nasze zalecenia. Nie ma też specjalnej diety. Oczywiście,
Od regeneracji po porodzie, aż po pierwsze wyzwania
macierzyństwa
alkohol i używki są wykluczone, bo młoda mama najprawdopodobniej karmi. W połogu dużo bardziej niż w ciąży rośnie natomiast ryzyko choroby zakrzepowo-zatorowej. Trzeba więc pamiętać i w razie konieczności wdrożyć stosowne leczenie przeciwzakrzepowe.
Ciąża to świat z filtrem, a połóg to świat bez filtra. To odarcie ze złudzeń i coś, co każda kobieta po porodzie niestety musi przejść.
Co powinna zawierać torba do szpitala, która uwzględni potrzeby mamy?
Każdy szpital ma specjalną listę. W klinice, w której pracuję, są to m.in.: koszula do porodu, koszule do karmienia, chłonne podpaski poporodowe, lanolina do smarowania brodawek czy delikatny płyn do higieny intymnej. Pełną listę publikujemy na stronie internetowej.
Proces regeneracji po porodzie może być długi i wymagający, dlatego Frida oferuje szeroką gamę produktów, które pomagają kobietom wracać do formy po urodzeniu dziecka. Frida, to również innowacyjne rozwiązania, które ułatwiają codzienną opiekę nad dzieckiem. Dzięki naszym produktom, rodzice poradzą sobie skuteczniej z nowymi wyzwaniami.
Frida Mom Wkładki chłodzące, poporodowe - redukują opuchliznę oraz siniaki krocza i odbytu. Zapewniają natychmiastowe uczucie chłodu i doskonałą chłonność, by zadbać o Twoją wygodę po porodzie. W zestawie razem z majtkami poporodowymi.
Frida Mom Butelka do podmywania po porodzie - została specjalnie zaprojektowana, aby zapewnić wygodne i skuteczne mycie w każdej toalecie. Dzięki odwróconej butelce i jej wąskiej, zakrzywionej szyjce, możesz precyzyjnie kierować strumień wody tam, gdzie jest to potrzebne, zapewniając sobie oczyszczenie i komfort.
Kup produkty na www.fridababy.pl oraz w sklepach partnerskich.
Frida Mom Plastry silikonowe na blizny po cesarskim cięciu - ich głównym celem jest wspieranie procesu gojenia się blizn poporodowych, które często mogą być wyjątkowo widoczne i czasami bolesne. Poprzez regularne stosowanie tych plastrów, można zauważyć redukcję widoczności blizn oraz poprawę ich elastyczności i koloru. Dodatkowo, utrzymanie odpowiedniego poziomu wilgotności sprzyja lepszemu gojeniu się skóry i zmniejszeniu ryzyka powstawania tkanki bliznowej.
Kateter rektalny Windi - bezpieczny i sprawdzony szwedzki wyrób medyczny, który skutecznie usuwa gazy z układu pokarmowego niemowląt. Dzięki innowacyjnemu designowi, zapewnia komfort i ulgę dla maluszka. *
Fridababy NoseFrida Aspirator do nosa - zapewni ulgę Twojemu dziecku podczas przeziębienia. Aspirator jest przeznaczony dla dzieci od pierwszego dnia życia. W zestawie znajdują się 4 filtry, które należy wymieniać po każdym użyciu, zapewniając higienę i bezpieczeństwo podczas oczyszczania nosa dziecka.
To jest wyrób medyczny. Używaj go zgodnie z instrukcją użytkowania lub etykietą. Producent: Fridababy, LLC. Podmiot prowadzący reklamę: Profimed Sp. z o.o.
Czytaj więcej : kobieta-zdrowie.pl
Czytaj więcej : kobieta-zdrowie.pl
MATERIAŁ ŹRÓDŁOWY: BYCZDROWYM.INFO/SKORA/BLIZNY-DLACZEGO-WARTO-JE-LECZYC
Blizna pod lupą
Blizna powstaje w następstwie naturalnego procesu gojenia się skóry po zranieniu. Początkowo ranę wypełnia skrzep krwi, będący jej naturalnym opatrunkiem. Następnie wokół uszkodzonej tkanki odnawiają się naczynia krwionośne, w efekcie tworząc bliznę niedojrzałą – czerwoną, obrzękłą, nierzadko bolesną i swędzącą, która z czasem blednie, zmieniając kolor z różowej na perłową. Zwykle jest ona widoczna, gdyż jej komórki nie mają pigmentu, który występuje w skórze naturalnie. Chociaż jej wygląd zależy m.in. od rodzaju urazu, lokalizacji i indywidualnych zdolności organizmu do gojenia się ran, warto pamiętać, że wdrożenie prawidłowej pielęgnacji i ewentualnego leczenia sprawia, że blizna może wyglądać lepiej.
Jak pielęgnować blizny i poprawić ich wygląd?
Blizna to miejsce po ranie, które przypomina o bólu, jakiego doświadczyło ciało. Chociaż zwykle postrzegana jest jako problem kosmetyczny, warto wiedzieć, że niektóre z nich mogą powodować nieprzyjemne odczucia, a nawet ograniczać ruchy.
Jak skutecznie o nie dbać?
Jak właściwie powstają blizny?
Część blizn jest spowodowana przez działania medyczne, np. operacje, zabiegi. Pozostałe to blizny pourazowe, po ugryzieniach, zmiażdżeniach. Najbardziej jednak kłopotliwe są blizny po oparzeniach. Zajmują one z reguły dużą powierzchnię ciała, zazwyczaj ramię, klatkę piersiową, bark, szyję. Warto również wspomnieć o keloidach, czyli bliznowcach – łagodnych nowotworach skóry, które mogą powstawać w istniejących bliznach, co najczęściej jest uwarunkowane genetycznie. Są też choroby skóry, które mogą goić się z pozostawieniem blizn, np. trądzik młodzieńczy – podkreśla dr Małgorzata Bagłaj, specjalista dermatolog
Jak pielęgnować bliznę?
Aby poprawić wygląd blizny, należy postawić na pielęgnację sprawdzonymi preparatami. Najlepiej wybrać takie, których składniki mają udokumentowaną skuteczność. Wśród nich znajdują się np. żele, kremy, plastry i spraye z silikonem, który zatrzymuje wodę w bliźnie, poprawiając jej elastyczność. Warto zwrócić uwagę, by w składzie preparatu znalazły się również substancje pomocnicze, zapewniające optymalne nawilżenie i wzmocnienie procesów naprawczych, w tym np. alantoina i kwercetyna. Jest to istotne, gdyż dzięki nim możliwe jest rozjaśnienie skóry, złagodzenie zmian zapalnych, zmniejszenie swędzenia skóry czy przyspieszenie procesu odnowy.
Nie tylko skład preparatu jest ważny Gdy wybieramy preparat do pielęgnacji ran, istotna jest także jego forma. Jest to ważne, gdyż niektóre blizny mogą być zlokalizowane np. na ruchomych powierzchniach ciała, gdzie niemożliwe jest przyklejenie plastrów z silikonem lub są one wrażliwe na dotyk, przez co nie sprawdzi się preparat w formie żelu lub kremu. Dobrym rozwiązaniem będzie wybór unikalnej formuły – sprayu – która dodatkowo znajduje zastosowanie przy bliznach występujących w trudno dostępnych miejscach czy na owłosionych partiach ciała. Wygodnym rozwiązaniem są również te preparaty, których formuła zapewnia suche, matowe wykończenie oraz nie pozostawia tłustych śladów.
Gdy pielęgnacja blizny nie wystarcza… Leczenie blizn jest długim procesem. Wymaga wielu zabiegów i regularnego stosowania substancji. Nie można znaleźć złotego środka w leczeniu, ponieważ każda blizna jest inna – niektóre wymagają lasera, podcięcia albo wypełnienia kwasem hialuronowym. Wiele zależy od „wieku blizny” – to determinant długości stosowania terapii produktami takimi jak spraye, plastry czy żele. Dlatego należy uzbroić się w cierpliwość, czekać na efekty, jednocześnie korzystając z różnych dostępnych metod – dodaje dr Małgorzata Bagłaj, specjalista dermatolog
