Films & series

LONDON GRAMMAR - CALIFORNIAN SOIL

Er klinkt licht in het donker

‘Californian Soil’, het nieuwe album van London Grammar, klinkt bij momenten net zo poppy en electro als indie, maar de stem van Hannah Reid behekst als nooit tevoren. Niet te geloven dat dit pas de derde plaat is van het Britse wondertrio.

TONGZOENSOUNDTRACK

“De gedroomde soundtrack bij lange tongzoenen op de dansvloer.” Dat schreef de muziekrecensent van het mode- en cultuurmagazine i-D over ‘Californian Soil’. The Times had het bij dit derde album van het Engelse indie-poptrio dan weer over “een verkwikkende terugkeer. Met de pure vocalen van Hannah Reid tegen een electro-achtergrond die flirt met klassieke house”. Wij horen de echo van Florence and The Machine, maar ook die van The XX, van Stevie Nicks en vooral die van London Grammar zoals we ze inmiddels al een kleine tien jaar kennen.

VER VOORBIJ DE COVERS

Die kennismaking kwam er voor velen door London Grammars cover van Kavinsky’s ‘Nightcall’. Maar als er toen nog enige twijfel had bestaan of de band het ook op eigen kracht kon, dan werd die snel weggevaagd met singles als ‘Wasting My Young Years’ en ‘Strong’. Die stonden namelijk ook op dat debuutalbum ‘If You Wait’. Dat was op zijn beurt meteen goed voor dubbel platinum in het Verenigd Koninkrijk en een snel groeiende fanbasis wereldwijd. In 2017 volgde ‘Truth is a Beautiful Thing’ en ook die schoot uit de startblokken met een loeier van een eigenzinnige cover: ‘Wicked Games’ van Chris Isaak. Naast uiteraard weer een paar bloedmooie eigen songs, zoals het titelnummer, ‘Oh Woman, Oh Man’ en ‘Big Picture’.

MAINSTREAM GEANNEXEERD

Net zoals die Florence and The Machine en Lana Del Rey of Norah Jones kan London Grammar blijven rekenen op geloofwaardigheid in de indie-scene. Maar net zoals bij die indie-diva’s is er ook die gigantische star power die maakt dat minstens een stuk van de mainstream geannexeerd wordt. Een succesverhaal dus. Maar niet zonder donkere kantjes. Toch niet voor zangeres Hannah Reid, op wie de eigen ervaringen met vrouwonvriendelijkheid in de muziekindustrie zwaar doorwogen. Een wraakroepend feit, maar het leverde de fans wel een geweldig nieuw album op.

SUCCES ZONDER CONTROLE

“Misogynie (vrouwenhaat, nvdr) is primitief”, legde Reid onlangs aan de muziekpers uit. “Dat is ook de reden waarom er zo moeilijk iets aan te veranderen is. Het is ook een angstig afwijzen van dat stuk van jezelf dat kwetsbaar en vrouwelijk is. Terwijl iedereen zo’n stuk in zich heeft.” De zangeres stelde zich succes als fantastisch voor. “Dan zie je het plots van de binnenkant en vraag je jezelf af waarom je hier geen controle over hebt? En waarom krijg je die controle niet? Heeft het er iets mee te maken dat ik een vrouw ben? En zo ja, wat kan ik daaraan doen?”

TRIO VERSUS DE WERELD

Volgens Reid gaat ‘Californian Soil’ over het heroveren van haar eigen leven. Daarbij dankt ze ook haar twee bandgenoten Dan Rothman en Dominic ‘Dot’ Major voor hun nooit aflatende begrip en steun. Uiteindelijk hielp dat haar om de bandleider te worden van wat ze zelf “een nieuwe versie van London Grammar” noemt. Al kan een mens zich afvragen waarom we een nieuwe versie nodig hebben van een band die met twee albums drie miljoen exemplaren en een miljoen concerttickets verkochten, en meer dan een miljard keer gestreamd werden. De fans van het eerste uur kunnen we alvast geruststellen dat er qua toon geen dramatische koerswijziging is doorgevoerd. De opmerkelijkste muzikale evolutie is dat uit de vertrouwde smeulende songs op ‘Californian Soil’ regelmatig een louterende steekvlam mag uitslaan.

LICHT ÉN SCHADUW

Dat hoorde je vast al op ‘How Does It Feel’, de eerste single van het album die inmiddels al van midden augustus dateert. We horen een herkenbare, maar tegelijk andere kant van Hannah Reid. “Ik heb altijd van popmuziek gehouden. Sommige van mijn favoriete artiesten zijn vrouwen. Veel daarvan zijn jonger dan ik, maar doen de popwereld daveren met waanzinnige songs.” De single begon als een experiment voor London Grammar, maar groeide uit tot een van Reids persoonlijke favorieten. “Samen met onze meer alternatieve kant krijgt het album een licht- en scha- duweffect dat ik eigenlijk altijd al wou bereiken.”

KEERPUNT

De single ‘Californian Soil’ kwam op 1 oktober uit, samen met de aankondiging van het album. Een song die een zodanig keerpunt voor hen als band betekende, dat ze er het hele album naar noemden. Voor het vorige album gingen ze in zee met de onnavolgbare electro-producer Flume. Hoewel ze die vandaag nog steeds met lof overstelpen, trokken ze de productie meer naar zichzelf toe. Enkel voor dat titelnummer deden ze beroep op Charlie Andrew, de man die Alt-J mee op de kaart zette. ‘Californian Soil’ verschijnt op 16 april en de band heeft momenteel al voorzichtig een aantal eerste optredens gepland in november.

PODIUMVREES

Wie haar ooit live aan het werk zag, zou het niet zeggen, maar London Grammar- zangeres Hannah Reid heeft nog steeds enorme last van podiumvrees. In sommige gevallen blijft die zelfs het hele optreden lang aanhouden.