Dlaczego dojrzałe FinTech’y wyprowadzają się z polski

Wojciech Ługowski

Według najnowszego rankingu global Financial centre Index, Warszawa jako centrum finansowe zajmuje wiodące miejsce w Europie pod względem konkurencyjności. polska przoduje też w adopcji innowacji finansowych. Dlaczego więc polskie fintechy mierzą się z tyloma wyzwaniami i coraz więcej z nich przenosi się za granicę, by działać w polsce z wykorzystaniem zagranicznych licencji?

Rozwój sektora FinTech w Polsce napotyka przede wszystkim bariery legislacyjne, regulacyjne oraz finansowe. Zmuszają one rynkowych graczy do niekonwencjonalnego przystosowywania swoich strategii biznesowych, a czasem wręcz do transferu biznesu za granicę.

Według polskich innowatorów oraz inwestorów, najistotniejszym czynnikiem ryzyka jest brak stabilnego oraz przejrzystego środowiska regulacyjno – prawnego. Przepisy nie uwzględniają szybko zmieniającej się rzeczywistości, a naprędce pojawiające się wytyczne zamiast tłumaczyć zawiłości legislacyjne i kreować pozytywną rynkową praktykę, zaskakują przyjętymi rozwiązaniami, zmianą wcześniej przyjętego stanowiska lub są po prostu spóźnione.

Obecnie procedowana zmiana prawa bankowego, która umożliwia „podoutsourcing” zgodny z europejskimi standardami kreślonymi przez wytyczne EBA z 2019 roku, czy nowe obowiązki informacyjne ukryte w nadchodzącej ustawie o Systemie Informacji Finansowej, to tylko niektóre z ciężarów, z którymi musi zmagać się na co dzień polski FinTech. Przykładowo nierozstrzygniętymi pytaniami otwartej bankowości w Polsce pozostają tak istotne kwestie jak udostępnianie przez AISP imion i nazwisk posiadaczy rachunku, czy zakres zastosowania ustawy AML/CFT do funkcjonujących na rynku AISP. Zauważalne jest też ostrożne, konserwatywne podejście do niebankowych podmiotów i nowych rozwiązań FinTech w krajowej przestrzeni regulacyjnej.

Zapewnienie stabilności sektora finansowego i ochrony użytkowników jest cennym działaniem. Jednak brak kompleksowych, jednoznacznych i publicznie dostępnych strategii, wytycznych czy stanowisk wymaga od zarządzających fintechami ciągłych działań dostosowawczych i modyfikacji opracowanych modeli (zwłaszcza operacyjnych, finansowych i regulacyjnych). Gdyby istniały stabilne wytyczne, umożliwiłoby to fintechom wypracowanie modelu biznesowego, który może pozostać aktualny w średnio i długoterminowym horyzoncie. To z kolei pozwala na pozyskanie inwestorów finansujących i wspierających rozwój fintechów.

„poza regulacjami, bolączką krajowego rynku FinTech jest ograniczony dostęp do zewnętrznego finansowania”

Poza regulacjami, bolączką krajowego rynku FinTech jest ograniczony dostęp do zewnętrznego finansowania. Spora ilość funduszy venture capital inwestujących w fazie preseed i seed oraz niewiele funduszy inwestujących w serii A świadczy o płytkości polskiego rynku venture. Przeniesienie biznesu poza Polskę pozwala natomiast na szybkie zwiększenie wielkości pozyskiwanego kapitału przy wyższych wycenach przedsiębiorstw, jednocześnie wielokrotnie zwiększając liczbę potencjalnych inwestorów.

Takie ograniczenia powodują, że dojrzałe fintechy zamiast skorzystać z możliwości wyjścia na zagraniczne rynki przez paszportowanie polskiej licencji, często decydują się na przeniesienie działalności do innych europejskich destynacji.

Wojciech ługowski

Radca prawny, zarządzający kancelarią Lawarton Ługowski i Wspólnicy. Head of Legal w CobinAngels; Legal Counsel w Golem Factory. Specjalista łączący doradztwo prawne z biznesowym ujęciem problematyki. Doradza przy opracowywaniu koncepcji i wdrażaniu modeli funkcjonowania przedsiębiorstw lub wyodrębnionych linii biznesowych, w tym bezpieczeństwa regulacyjnego. Prowadzi projekty inwestycyjne, VC oraz M&A. Autor / współautor kilkudziesięciu artykułów publikowanych w prasie branżowej, prelegent na konferencjach, szkoleniowiec. Wykształcenie prawnicze zdobywał na Uniwersytecie Warszawskim, a prawno- ekonomiczne w Szkole Głównej Handlowej.

„Według polskich innowatorów oraz inwestorów, najistotniejszym czynnikiem ryzyka jest brak stabilnego oraz przejrzystego środowiska regulacyjno-prawnego.”