II( HTB TOCH NII(S
Tt VIRBTRGtN? We hebben de mond vol over onze privact/, maar intussen zetten we massaal Daspoortqeqevens, blóotfoto's en overspetwensen on f i ne. PsycËolo grsche verl<[ari n gen tlo0r cleze prtvacy- parad0X . tekst, mensle melchior // illustratie: anne van clen berg
ereldwijd meer dan 35 miljoen mensen beleefden deze nazomer benauwde
ogenblikken toen bekend werd dat 'vreemdgangerssite' Ashley Madison was gehackt. \7aren hun e-mailadressen en seksuele voorkeuren nu voor iedereen te zien? Het is maar één voorbeeld van hoe kwetsbaar internetgebruik ons kan maken. Een ander duidelijk teken aan de wand is de grote hoeveelheid verzoeken die Google krijgt om zoekresultaten te verwijderen. Sinds de Europese Unie vorig jaar bepaalde dat er zoiets bestaat a1s 'het recht om ver-
geten te worden', dienden EU-burgers al een kwart miljoen 'vergeetverzoeken'in. Een derde daarvan werd geho-
noreerd. Tot nu toe gaat het daarbij vooral om zoekresultaten naar berichten over faillissementen en kleine criminaliteit, of naar naaktfoto's. Maar het recht om vergeten te worden bli,;kr in de meeste gevallen njet ran toepassing op compromitterende of zeer persoonlijke informatie die mensen zelf op het web hebben gezethun gepeperde meningen, selfies van zichzel{ in beschonken staat, schattige blootfoto's van hun kinderen. Ziehier de privacy-paradox. De Amerikaanse psychologe Patricia'Wallace
wijdt er
28
een heel
hoofdstuk aan in
PSYCHOLOGIE NIAGAZINE OKTOBER 2015
haar vernieuwde uitgave vanThe psy- de informatie wordt gebruikt.' Het chology of the internef, die in volgend probleem daarbij is dat we, vaak onjaar verschijnt. 'Iíe zijn boos op over- bewust, denken dat wat we delen slechts voor een kleine groep zichtbaar is. heden die onze telefoongegevens ver'!íallace: 'Mensen realiseren Maar, zegt zamelen en bewaren, wantrouwen bedrijven die onze zoekactiviteiten op zich niet dat wat ze delen' uiral kan internet gebruiken om producten aan 9aan.' Zo plaatste pr-medewerker Justine de man te brengen en willen niet dat andere mensen met onze gegevens aan Sacco twee jaar geleden vlak voor ze de haai gaan,' zegt ze tijdens een Sky- naar Zutd-AÍrika vloog de tweet pe-interview. 'Maar ondertussen delen 'Going to Africa, Hope I don't get we zelf online de intiemste
details.'
Waarom geven we zoveel van onszelf bloot? De vier belangriikste redenen op een rij.
+€ We denken de touwtjes
*
handen te
in
houden
Bij privacy vinden we het vooral belangrijk dat we de controle hebben over alle informatie die we wereldkundig maken, vertelt Patricia \ía1lace. ''!íe willen zelf bepalen wat we met anderen delen, wie die anderen zijn en hoe
u'1i*
driliif
wci
ïftiË
i-i
AIDS. Just kidding. I'm white!' Sacco had maar 170 volgers, maar kreeg binnen de kortste keren tienduizenden woedende reacties en verloor haar baan. \íallace: 'Zli was zich niet bewust van het "ampliÍicatie-effect", waarbij een bericht zich in groeiende kringen verspreidt. Nu ziin de meesten zich daat niet van bewust en dat heeft tot gevolg dat mensen domme dingen bliiven twitteren, naaktfoto's van ztchzelf aan een ander appen, of online tekeergaan over hun baas. Met alle risico's van dien.'
r;ltLïf"-*ilf,i d;ti
*nirnr: iirriuii, siisi:l"rf
f #ri i{lr:iitu Ei*{,iiJ
ïiilii;*'*i
"t i,-=
vri*i"