STERKLASSE BULLETIN
Introductie R129 SL in 1989 4
Aan het eind van de jaren tachtig was de op dat moment nog altijd populaire R107 SL nogal grijs aan zijn technische slapen geworden. Hiermee paste het model goed bij het uiterlijk van de gemiddelde koper. Over het algemeen waren dat welgestelde dames of heren van een gevorderde leeftijd, die ook over de middelen beschikten om zich zo’n auto te veroorloven. Naast de bestaande, trouwe klantengroep wilde men in Stuttgart echter ook graag een jongere kopersgroep aanspreken. Bij de aanschaf van een dure cabriolet keken deze mensen eerst naar een Ferrari of Porsche, aangezien de al sinds 1971 verkochte SL in hun ogen niet de uitstraling had die bij het yuppen-tijdperk hoorde. De economie bloeide volop, een crisis was een term die we alleen uit het verleden kenden en de nieuwe R129 SL kwam precies op het juiste moment. De introductie vond plaats in maart 1989. Tijdens het Salon de l’Automobile van Genève stond het nieuwe topmodel in de schijnwerpers en het was de absolute publiekstrekker van de show. Mercedes-Benz pakte flink uit met een grote stand. Naast het complete modellen programma had men wat de SL betreft van alle motoriseringen een exemplaar opgesteld. Op een ronddraaiend plateau stond een auto, waarbij onafgebroken automatisch het dak volledig werd geopend en gesloten. Via een externe stroomvoorziening kon dit toneelstuk elke showdag worden herhaald. Het geopende dak verdween geheel onder een afdekplaat, waarna het vlak met de carrosserie lag. Met uitzondering van een enkele Amerikaanse exoot uit de jaren vijftig en zestig was dit in die tijd uniek en maar weinig mensen hadden ooit zoiets gezien. Niet zo vreemd dus dat er tijdens de duur van de show altijd veel belangstellenden rondom de nieuwe ster te vinden waren. Reeds in oktober 1981 werd met de ontwikkeling van de R129 modelreeks begonnen. Een team van ingenieurs en
ontwerpers had de gewenste maten betreffende lengte, breedte, hoogte, binnenruimte en kofferbakvolume als basis om mee te werken. Daarnaast werden door de directie de volgende voorwaarden gesteld: • Hoge constructie stijfheid van de carrosserie, zonder storende rolbeugel. • Hoge passieve veiligheid. • Volledig verzinkbare, elektrisch te bedienen softtop. • Toepassing van een echte hardtop. • Zelfstandige uitstraling als model. • Optimale aerodynamische eigenschappen. • Concentratie op een 2-zits uitvoering, geen SLC (coupé) versie meer. Moderner design Het interieur moest voldoen aan de nieuwste ergonomische inzichten en als geheel streefde men naar het zetten van een maatstaf op comfort- en kwaliteitsgebied. Vanaf de start van de ontwikkeling tot de introductie in 1989 werd er zeer veel getekend, geprobeerd in de constructie en getest in de praktijk. Maar liefst 44 prototypen in 3 verschillende ontwikkelingsfases werden gebouwd en overal ter wereld geprobeerd. Hierbij legden die prototypen meer dan 6 miljoen kilometer af. Met een dergelijk dure auto had men een reputatie te verliezen, vandaar dat er niets aan het toeval werd overgelaten. Naast extreme hitte en kou moest het koetswerk tegen zware belasting bestand zijn. Het mocht ook beslist niet torderen. De technici schrokken niet terug voor extreme maatregelen. Een op z’n dak liggende SL werd achter een vrachtwagen vastgemaakt en lange tijd voortgesleurd om te zien hoe sterk de constructie was. Uiteindelijk was men tevreden en het ontwerp werd bevroren, zoals dat heet. In oktober 1986 werden de eerste auto’s voor crash-tests gebouwd. Bovendien had men iets bedacht wat op dat moment nog uniek was. Zoals gezegd wilde men
STERKLASSE BULLETIN
bij deze open wagen geen rolbeugel zien. De ingenieurs hadden een automatisch uitklappende beugel gemaakt, die in geval van een koprol in 0,3 seconden omhoog zou klappen. Bij het testen van deze techniek bleek dit prima te functioneren. Later zou men vooral voor de Engelse en Amerikaanse markt een serie foto’s van zo’n kantelende SL in advertentie campagnes verwerken. Ten opzichte van de R107 was het design aanzienlijk moderner geworden. De uitgesproken wigvorm met een lange, diep naar beneden doorlopende motorkap en een vlak staande A-stijl gaven de R129 meer dynamiek. Chroom was opvallend afwezig, hooguit toegepast in de ster, een typeplaatje en wat sierlijsten. De kunststof beplating onder de flanken gaven de wagen optisch een grotere dosis sportiviteit en bovendien paste het ontwerp hiermee goed bij de andere modellen uit Stuttgart. Om ruimte voor de grotere remmen te krijgen waren 16 inch lichtmetalen velgen in het vervolg standaard. Het bedienen van de electrisch-hydraulische softtop was kinderlijk eenvoudig. Met een druk op de knop in de middenconsole ontgrendelde het dak zich vanzelf, waarna een microprocessor 17 electrische schakelaars, 15 hydraulische drukcilinders en 11 magneetkleppen aanstuurde. Binnen 30
oliedrukmeter), snelheidsmeter/kilometerteller, toerenteller en klok werd twee jaar later ook in de W140 gebruikt. In vereenvoudigde vorm zou dit paneel zijn weg ook naar de goedkopere Mecedessen weten te vinden. De gebruikte materialen waren voor die tijd uitstekend en ook nu nog hoeft een gelukkige eigenaar zich er beslist niet voor te schamen. Stoffen bekleding met een groot ruit-patroon was standaard. De meeste kopers kozen echter voor lederen bekleding. De nieuwe “Integralsitze” waren een kunstwerk op zich. De veiligheidsgordels waren in een vast aan de stoel gemonteerde kolom verwerkt. Ze waren volledig elektrisch verstelbaar en opgebouwd rondom een dragende structuur van vijf magnesium delen. Hoofdsteunen en zitvlak pasten zich aan bij de gekozen hoogte van de gordel. De bodemplaat was specifiek voor de R129 ontwikkeld, maar voor de wielophanging deden de techneuten een greep in het uitgebreide Mercedes-Benz onderdelen magazijn. De voorwielen waren net als bij de voorganger bevestigd door middel van dwarsgeplaatste driehoekige wieldraagarmen, schroefveren, gasgevulde schokdempers en een stabilisator stang. De achterwielen kregen een aangepaste versie van de beroemde “Raumlenkerachse”, zoals deze onder de
5
seconden openden de ruiten zich, vouwde het dak zichzelf in verschillende fases op, klapte de rolbeugel in en lag het dak daarna fraai onder z’n afdekplaat vergrendeld. De hardtop woog 34 kilogram en had wel gelijkenis met het pagode vormige dak van de W113. Dit was aerodynamisch gunstig en het haakte leuk aan bij een traditie en het model dat zelf al een icoon was geworden. Integralsitze Het interieur van de nieuwe SL generatie liet zien welke koers Mercedes-Benz de komende jaren zou volgen. Het dashboard met van links naar rechts tankinhoud, combi-instrument (met verbruiksmeter, koelvloeistofthermometer,
W124 middenklasse modelreeks te vinden was. Met extra overdwars aangebrachte verstevigingen werd deze gecompliceerde as-constructie (vijf geleide armen per zijde) geschikt gemaakt voor een open auto. Dit voldeed zo goed, dat hij later ook in de W140 gebruikt zou worden. Als noviteit was ook ADS als optie leverbaar. Dit adaptieve dempingsysteem was gekoppeld aan een automatisch niveauregeling. Deze computergestuurde schokdempers pasten zich tijdens de rit aan de staat van het wegdek aan. De verticale bewegingen van wielen en carrosserie, de gereden snelheid, de stuuruitslag en het gewicht van de belading werden omgezet naar een mix van comfort en sportiviteit. Dat laatste vooral bij snel genomen bochten en uitwijk manoeuvres. Destijds was dat vernieuwend en werkte het vol
STERKLASSE BULLETIN
gens de meeste journalisten uitstekend. Ruim twintig jaar later werd het vaak de optie die voor de huidige eigenaar het minst populair zou uitpakken. Het systeem bleek storingsgevoelig te zijn en door de complexiteit peperduur om te repareren. Bij het nieuwe paradepaard hield Mercedes-Benz nog steeds vast aan de kogelkringloop besturing. Dit was merktypisch, aangezien vrijwel alle fabrikanten kozen voor het strakkere en meer gevoel biedende tandheugel systeem. Motorenpallet
6
Er was keuze uit drie verschillende motoren. De basis werd gevormd door de 300 SL. Deze was voorzien van de bekende 3 liter zescilinder in lijn motor (M103), die ook al in de W124 en W126 besteld kon worden. Om het hogere gewicht van de SL te compenseren leverde hij nu 190 pk, oftewel 10 pk meer dan in de andere genoemde modellen. Dit bereikte men door wijzigingen aan de verbrandingsruimtes en de nokkenas. Bijkomend voordeel was de betere verbrandingswaarde en dus minder uitstoot van schadelijke stoffen. Voor klanten die prijs stelden op meer pit in hun cabriolet was er de 300 SL-24. Deze M104 gedoopte krachtbron was in de basis gelijk aan zijn zwakkere broer, maar met 2 bovenliggende nokkenassen en 4 kleppen per cilinder hielp hij de SL aan sportievere prestaties. Het was ook de eerste Mercedes-Benz met een variabele inlaat nokkenas verstelling. Dit moderne motorblok schopte het tot 231 pk. Aanvankelijk doken er wat kinderziektes op in de vorm lekke koppakkingen en schade aan de lagers. Bij de duurtest auto van het blad Auto, Motor und Sport moest er zelfs een nieuwe motor in. Zoiets was nog nooit gebeurd en dit voorval zorgde in Stuttgart ongetwijfeld voor wat rode gezichten. Als kers op de taart kon de splinternieuwe “Einheitsdeck” 5 liter V8, eveneens met 4 kleppen per cilinder en totaal 4 nokkenassen, besteld worden. Deze achtcilinder (M119) perste er 326 pk uit en met een dergelijke motor had je als eigenaar weinig concurrentie op de weg te duchten. Dit blok zou de W124 500 E aan sportwagen prestaties helpen en het werd ook een populaire keuze bij W140 kopers Alle motoren waren voorzien van een geregelde 3-weg katalysator en een Bosch KE5-Jetronic injectie systeem. De zescilinders werden standaard verkocht met een handgeschakelde vijfversnellingsbak. Optioneel was een zogenaamde sportbak leverbaar. Deze had een ander schakelpatroon en aangepaste overbrengingsverhoudingen. De V8 was uitsluitend als automaat leverbaar.
Lange levertijd Voor de show in Genève moesten er uiteraard al voldoende auto’s geproduceerd zijn om de verwachte vraag op te kunnen vangen. Wereldwijd moesten de dealers een aantal auto’s hebben en er moest een zekere routine in het productieproces opgebouwd worden. In januari 1989 startte de productie van de R129 in de voormalige Borgward fabriek te Bremen-Sebaldsbrück. Andere fabrikanten waren voor hun duurdere modellen overgestapt op groepsarbeid rondom een bepaald deel van het proces, in plaats van een lopende band met personeel dat steeds dezelfde handeling moest verrichten. De SL vormde voor Mercedes-Benz de primeur voor deze nieuwe methode. In juni van dat jaar zette Mercedes-Benz Nederland hun demonstratie auto op kenteken. De Almandin rood metallic 300 SL-24 was een veel geziene gast in de landelijke media. Autobladen en kranten wilden graag een stuk met de XN-48-XL gaan toeren. Volgens de huidige RDW gegevens bestaat dit kenteken overigens niet meer. Het jaar 1989 leek voor veel mensen wel een droom. Het communisme zakte als een kaartenhuis in elkaar, perfect gesymboliseerd door de val van de Berlijnse muur. Er ging bijna geen avond voorbij zonder journaalbeelden waarbij we ons even de ogen uit moesten wrijven. We dachten dat de wereld vanaf dat moment veel beter zou worden en al deze positieve energie zorgde ervoor dat de mensen goed geld uitgaven. Meteen na de start van de verkoop ontstond er een run op de R129 in al z’n varianten. In een mum van tijd was er al een wachtlijst van twee jaar en die liep snel op. In 1990 bestellen betekende eind 1993 of begin 1994 rijden. Het speculeren met auto’s gebeurde nog volop en zo kon het gebeuren dat voor een koopcontract met een afleverdatum in de nabije toekomst anderhalf tot twee keer de nieuwprijs werd betaald. De laatste R107’s moesten als 300 SL Fl 136.320,-- en als 500 SL maar liefst Fl 186.110,-- kosten. Wat moest de gefortuneerde koper voor zijn opvolger ophoesten? Dat loog er niet om. Een R129 was als 300 SL bereikbaar voor Fl. 170.680,-- Een 300 SL-24 kostte al Fl. 188.540,-- en als klap op de vuurpijl werd voor een 500 SL Fl. 236.725,-- verlangd. Euro bedragen met opzet niet vermeld. Daar hadden we toen nog nooit van gehoord. Alle bedragen uiteraard exclusief afleveringskosten en zonder opties. Gelukkig was een SL niet zo karig uitgerust als destijds bij Mercedes-Benz gebruikelijk was. Eigenaren konden zich verheugen over de volgende standaard uitrusting: ABS, airbag voor de bestuurder, centrale ver-
STERKLASSE BULLETIN
grendeling (ook voor opbergvakken in de auto), elektrische antenne, elektrisch verstelbare stoel en ruiten, hardtop en getint glas. Wat betreft de accessoires kon men bijvoorbeeld kiezen uit: automatische versnellingsbak voor de zescilinder, airbag voor passagier, ASR, ASD, elektrisch verstelbaar stuurwiel, lederen bekleding (grijs of zwart), metallic lak, radio en een windschot. Voltreffer Het blad Autovisie publiceerde in nummer 18 van 2 september 1989 een test van een 300 SL-24, oftewel de Mercedes-Benz Nederland demo. Over het algemeen was men zeer positief. Het was een comfortabele, snelle cabriolet en een superieure reiswagen. De accelaratie 0-100 km/u bleef ruim een seconde achter op de fabrieksopgave van 8,4 seconden. Het gemiddeld verbruik kwam op 1 op 8,2, maar dat was inclusief de benzine slurpende testmetingen. Enkele punten van kritiek waren de slechte afleesbaarheid van de buitenste meters in het dashboard, in het donker een verblindende buitentemeratuurmeter en de bedieningsknop voor het dak bleek spontaan af te breken. Verder was het prijspeil natuurlijk ook een aandachtspunt, maar de auto op zich werd niet als te duur beschouwd. Ten opzichte van een R107 SL was de prijsstijging fors, maar daar stond tegenover dat de opvolgende SL generatie wel een klasse beter was en ook aanzienlijk beter reed. Een vorm van concurrentie kon men zien in een Porsche 944 S2 Cabriolet, Ferrari 328 GTS of Ferrari Mondial 3.2, alsmede de laatste versies van de Jaguar XJS Cabriolet. De Porsche was aanzienlijk goedkoper, de overige modellen zaten ongeveer in dezelfde prijsklasse als de R129. Technisch bleek de R129 heel sterk te zijn. De problemen met de zescilinder-24V motoren werden snel aangepakt en als de modificaties zijn doorgevoerd, dan is dit een fijne krachtbron. Hij komt in de lichtere W124 misschien beter tot zijn recht, niettemin is hij beter dan zijn reputatie. Het ADS wil nog wel eens nukkig zijn. Sommige eigenaren hebben er geen hinder van ondervonden, voor anderen blijft het een bron van ergernis. De houten interieur paneeltjes in de portieren van de eerste bouwjaren hebben vaak de neiging om los te laten, maar dit is eenvoudig te corrigeren. Mercedes-Benz bleek met de R129 een voltreffer te hebben gelanceerd. Aan het eind van 1989 werd de R107 productie gestopt. De laatste liefhebbers hadden nog snel een exemplaar besteld, velen van hen met de bedoeling om hem als speculatie object weg te zetten. Begin jaren negentig werd die speculatie luchtballon doorgeprikt, maar inmiddels wordt er voor de “gouwe ouwe” SL weer heel veel geld gevraagd. De prijzen voor goede R129’s zijn een stuk sympathieker. We hikken nu aan tegen de nieuwe MRB belastingplannen van het kabinet, maar denken we net als bij andere klassiekers over een paar jaar niet opnieuw “had-iker-maar-op-tijd-eentje-gekocht?” ARJEN STOFFELSMA
Aantal geproduceerde varianten R129 300 SL 300SL-24 500 SL/ SL 500 SL 280 6 in lijn SL 280 V6 320 SL 6 in lijn 320 SL V6 600 SL/SL 600
1989-1993 1989-1993 1989-2001 1993-1998 1998-2001 1993-1998 1998-2001 1992-2001
12.020 26.984 103.531 10.319 1.704 32.223 7.070 11.089
TOTAAL
1989-2001
204.940
Technische gegevens 1989 300 SL-24
500 SL
Motor 6 cil in lijn Kleppen per cilinder 4 Boring x slag 88,5x80,2 Cilinderinhoud (cc) 2.960 Pk bij toeren p. minuut 231 Koppel (Nm/tpm) 272/4.600 Versnellingen 5 Acceleratie 0-100 km/h (sec.) 8,4 Tankinhoud 80 liter Gewicht 1.690
V8 4 96,5x85,0 4.973 326 450/4.000 4, aut. 6,2 80 liter 1.770
7
STERKLASSE BULLETIN S-KLASSE CLUB NEDERLAND - SEPTEMBER 2014 - NR. 10
1
Eerste R129 Meeting Auto 2000 - Techno Classica - Technische dag Putten Fehac Vakdag - Zomertocht Wildewiese - Van W116 naar W140 Bijzondere elektrische storing - Boekbespreking - Vreemdgaan
STERKLASSE BULLETIN
Liefde voor de R129 Voor de leden van de S klasse club die mij niet kennen zal ik mij eerst even voorstellen. Ik ben Piet Wijkhuijs, ben 59 jaar en woon in Strijen en ben sinds augustus 2008 o.a. in het bezit van een SL 300-24 uit 1992. Tevens heb ik nog een mooie W124 300 E uit 1985, een lieve vrouw en nog een auto van de zaak. Ik hoop dat de volgorde juist is.
12
Mijn liefde voor Mercedes gaat terug naar mijn jeugd. Ik had als tiener drie wensen. Ooit een Mercedes bezitten, Route 66 in de USA rijden en een Rolex horloge om mijn pols. Ik heb inmiddels al acht auto’s van het merk Mercedes in mijn bezit gehad en er met veel plezier in gereden. Tevens heb ik al tweemaal een groot stuk van Route 66 afgelegd en besloten om de laatste wens maar te laten voor wat die is. Wel heb ik nog ergens een imitatie Rolex liggen, maar die draag ik niet meer. De Mercedes droom is uitgekomen in 1995 en is begonnen met een door mijzelf geïmporteerde W201 190 D uit Duitsland, gevolgd door een W124 200 D en enkele W202 modellen. Voordat ik de R129 kocht heb ik met een W202 en W203 gereden. Door een financiële meevaller werd het een stuk makkelijker om mijn droom die ik sinds 1989 had uit te laten komen. Dat was het jaar waarin de R129 ten tonele verscheen. Toen een onbetaalbare en dus onbereikbare droom. Na ongeveer tien auto’s goed bekeken te hebben bleek het toch vrij moeilijk om een mooie en goede R129 te vinden. Wel veel opgesmukte en verziekte exemplaren, maar daar zocht ik niet naar. Het moest uiteraard een originele auto zijn. Het werd een R129 300-24 in de kleur Pajetrood met zwart lederen bekleding. De kilometerstand stond op 89.000 en was aantoonbaar. d.m.v. de bijgeleverde boekjes. Verder is de auto voorzien van een automatische bak en bijna alle opties. De aanschafprijs bedroeg € 19.000 incl. 6 maanden Mercedes Benz garantie. We zijn nu inmiddels vier jaar verder en mijn vrouw en ik hebben ontzettend veel plezier van de auto tijdens de zomermaanden. Uiteraard zijn er ook aanvallen gedaan op mijn Nieuwe Leden periode 1 oktober tot 30 november Lidnr. 595 596 597 598 599
Naam Marc Polak Gerrit Wagtelenberg Dimitri Verspeek Etienne Kocken Ewout van der Kamp
Model W 126 W 140 Diverse W 126
Type 420 SE 420 L 420 SEL
R 129 liefde. Een kapotte waterpomp, een defecte motor van het raammechanisme, een kapotte module van de automatische bak, een defecte tempomat en een slecht lopende motor zijn daar voorbeelden van. De waterpomp ging kapot in de garantieperiode en de rest is keurig gerepareerd of vervangen. Wel wordt je, mede door het clublidmaatschap, steeds wijzer door aan anderen raad te vragen. Een nieuwe module kopen is meestal niet nodig, omdat er relatief goedkoop ruilmodules te koop zijn. De modules kunnen na twintig jaar kuren gaan vertonen. Meestal zijn dat de soldeerverbindingen. Er zijn bedrijven die de modules open maken en voorzien van nieuwe soldeerverbindingen. Deze modules worden met garantie verkocht voor een fractie van de prijs die bij Mercedes-dealer betaald moet worden. Zoals ik al schreef wordt de auto tijdens de zomermaanden vrij intensief gebruikt. We laten ons zien bij de S-klasse clubmeetings, gaan af en toe naar een oldtimerbeurs, doen mee aan Mercedes meetings en gaan regelmatig weekends met de auto weg. Ook tijdens de laatste vakanties zijn we met de R 129 op pad geweest in bijna heel Europa. Wel moet ik de kilometerstand in de gaten houden, omdat ik met mijn Mercedes verzekering niet meer dan 8.000 km. per jaar mag rijden. Gelukkig is dat niet echt een probleem, omdat de auto vanaf half oktober tot half maart in de stalling staat en geschorst wordt bij de RDW. Om mijn verhaal af te sluiten kan ik meedelen dat ik nog steeds veel plezier beleef aan het rijden met mijn R 129, die inmiddels ook voorzien is van een nieuwe cabrio kap. Ik hoop nog vele jaren en veilige kilometers met de auto te rijden waarbij ik veel enthousiaste Mercedes rijders, van welk type dan ook, hoop te ontmoeten. Ik wil hierbij tevens een oproep doen aan alle R 129 bezitters om in 2013 een toertocht te rijden. Ik wil deze tocht organiseren. Als u geïnteresseerd bent kunt u zich aanmelden via piet180553@ gmail.com met eventuele suggesties. PIET WIJKHUIJS Maandelijkse Stamtafels Bussum/Helmond HELMOND: Breedijk 10, Helmond (industrieterrein Hoogeind 2470). BUSSUM: Hooftlaan 65, Bussum. Zie voor de data onze website: www.sklasseclub.nl Het kan voorkomen dat de stamtafel samenvalt met een event of technische dag.
STERKLASSE BULLETIN
Met de SL naar de Noordkaap Het idee was om met vrienden op vakantie te gaan in Zweden met een camper. Toen we hoorden dat een camper huren per dag net zoveel kost als een overnachting in een hotel, werd dat idee al snel overboord gezet. Toch wilden we wel eens naar het noorden! Ik was verschillende keren in Noorwegen, Zweden en Finland geweest, maar dat was voor het werk en dat is toch anders als er met vakantie naar toe gaan. En als we gaan, dan naar het uiterste noorden en met de SL!
Naar de Poolcirkel
16
We waren er al eens mee in het uiterste zuiden van Portugal en Spanje geweest en hadden de Mille Miglia route gereden. Alles zonder maar het geringste probleem. De Noordkaap bereiken, dat moest de R129 ook kunnen! Toch? Aanvankelijk wilden we een reis van 19 dagen maken, maar die was in de periode dat wij wilden gaan, eind mei/begin juni, vol!? Toen werd het er één van 15 dagen. Voordeel van een dergelijke reis is dat hotels en ferry’s vooraf geboekt zijn. Ondanks dat de weersvooruitzichten niet zo fraai waren hebben we zo goed als de hele reis open gereden. De kachel van een 129 SL is goed en er is ook stoelverwarming aan boord.
De ferry van Travemunde naar Trellerborg was geboekt voor een zondagavond. We wilden zo veel mogelijk snelwegen mijden en besloten zaterdag rond het middaguur te vertrekken, vooral geen stress. De eerste etappe naar Travemunde voerde ons over de Luneburger Heide waar we een zaterdagavond in een dorpshotelletje lekker gegeten, gedronken en overnacht hebben. Ik sta er altijd weer van te kijken welke waar je voor je geld krijgt in Duitsland. Daar kunnen ze bij ons nog eens wat van leren. De volgende ochtend zijn we op ons gemak vertrokken naar Travemunde. Plenty of time en mooi weer, dus Lubeck bezocht, daar gegeten en achtereenvolgens naar de ferry gereden en ingescheept. Eenmaal ingescheept op de “Peter Pan” van TT Line zijn we in de lounge gaan zitten van waaruit we een mooi uitzicht hadden. Een bijzondere ervaring in vergelijk met bijvoorbeeld het vertrek uit de Europoort. Het is heel landelijk en door het ontbreken van ander scheepvaartverkeer plus het relatief smalle kanaal waar je doorgaat lijkt zo een schip helemaal gigantisch. De volgende morgen vroeg aankomst in Trelleborg. De eerste etappe van 650 km. ging naar Vasteras. In het zuiden van Zweden zijn er wel autosnelwegen. Verder zijn het hoofdzakelijk tweebaans wegen met afwisselend een extra strook in één van de richtingen om o.a. vrachtwagens in te halen. De wegen zijn goed. Er staan wel veel snelheid camera’s maar die zijn ruim van te voren aangegeven. Over het algemeen zijn de wegen erg rustig waardoor je goed kunt opschieten en van het landschap kan genieten. In Vasteras zijn we de stad in gegaan. Het was mooi weer maar niet erg warm. De kleding van de lokale bevolking doet anders geloven en de terrasjes zaten stampend vol. Ja, en dan merk je dat het niet donker wordt, een rare gewaarwording. De tweede etappe ging naar Umea. Wederom een etappe van ruim 600 kilometer, door hoofdzakelijk bos! De SL deed haar werk naar behoren. Zoals elk jaar krijgt onze auto een servicebeurt met de APK. Het ene jaar een grote, het andere jaar een kleine beurt, ongeacht de (minder) gemaakte kilometers. Dit keer heb ik automaatolieleiding laten vervangen die er wat roestig uitzag. Je wilt daar in het hoge noorden toch niet met panne komen te staan. Denk dat een
STERKLASSE BULLETIN
Half twee in de nacht met op de achtergrond de Noordkaap panne met een Mercedes niet zo een groot probleem kan zijn, want het aantal Mercedessen en met name die van het type W124 is enorm. Ik had wel veel oudere Volvo’s en Saabs verwacht, maar de 124 Kombi was alom vertegenwoordigd, veel met 4-Matic aandrijving. De derde etappe voerde ons naar Rovaniemi in Finland, de hoofdstad van Lapland, waar we de poolcirkel gepasseerd zijn en jawel op audiëntie bij de kerstman gingen! En hij bestaat! We hebben er foto’s en een video van. Hij sprak zowaar nog een woordje Nederlands ook. Klassieke tankstations Van de poolcirkel voerde de reis verder door Lapland naar Enontekio. Het landschap is hier heel anders dan in Zweden. Minder bos, veel toendra en natuurlijk veel rendieren. Je moet daar wel voor oppassen want ze lopen vrij rond en zijn niet bang uitgevallen. Op een “Rendier Test” zaten we ook niet echt te wachten. Van Enontekio voerde de reis ons naar het einddoel. In de avond zijn we naar de Nordkapp gereden gereden om de zonsonder- en zonsopgang mee te maken. Maar helaas, het was miezerig en bewolkt dus erg veel hebben we er niet van gezien. Toch een bijzondere ervaring om daar geweest te zijn. En dan moet je terug. Een dikke drieduizend kilometer. De reis voerde via Noorwegen. Met haar fjorden en bergen werkelijk een schitterend land. Ook hier kruisten we de poolcirkel en er lag zelfs nog een behoorlijke hoeveelheid sneeuw. Van de Nordkapp via Nordreisa, Gratangen, Mo Rana, Trondheim en Oslo. De hoofdstad was eigenlijk de enige bezienswaardige stad. De laatste etappe voerde via Vanesborg in Zweden naar de ferry in Trelleborg.
In Zweden passeerden we twee klassieke tankstations. Bij de eerste, een Shell pomp, konden we niet terecht vanwege werkzaamheden. De tweede, een BP pomp, stond direct aan de hoofdweg. Zoals op de foto te zien stonden er paar klassiekers geparkeerd. Zweden, Finland en Noorwegen zijn schitterende landen maar persoonlijk was ik weer blij in Duitsland te zijn. De stadjes zijn gezellig, leuke terrasjes met betaalbare versnaperingen en heerlijk eten want daar mankeert het in Scandinavië mijn inziens wel aan. Op de terugreis zijn we iets omgereden en hebben we Autostadt in Wolfsburg bezocht. Ok, niet het goede merk maar een aanrader en wees gerust, in het museum staan ook voertuigen van ‘Das Haus’. Na enkele dagen in Goslar vertoefd te hebben zijn we naar huis gereden. Hervorragend Het was een indrukwekkende reis. Qua natuurschoon is het een aanrader. Maar je moet wel van rijden houden. In totaal heeft de SL (die wij liefkozend Sletje noemen) 7.393 km. afgelegd. En dat zonder een enkel probleem. Op een kleinigheid na dan. Er zat al heel lang een vervelende ‘piep’ in de auto waarvan niemand de oorsprong kon achterhalen. Deze piep was alleen op wegdek te horen, zoals op klinkers. In het centrum van Goslar liggen keien. Daar ging de SL piepen als een gek. Mensen keken meewarig om. Je kent dat wel! Op de parkeerplaats van het hotel aangekomen keek ik onder de motorkap op zoek naar de ‘piep’ terwijl Ariane aan het inchecken was. Ik moest de auto even verplaatsen en de deed motorkap dicht, maar niet op slot. Wat denk je! Geen piep. En in het centrum op de keien natuurlijk weer wel. Maar na het ontgrendelen van de motorkap: weg ‘piep’.Thuis gekomen hebben we de sloten flink met olie ingespoten en er geen last meer van gehad. Werkelijk een verademing. Maakt het rijden altijd weer een stuk aangenamer. Bij ons was de “piep” regelmatig een onderwerp tijdens het rijden. De reis was prachtig en hoe de auto zich heeft gehouden? Ik kan maar een ding zeggen. HERVORRAGEND! FRITS BAKKER
17
STERKLASSE BULLETIN
1:43 Sterretjes... de R129 In het vorige nummer hadden we het over de S Klasse types die in onze club vertegenwoordigd zijn. Deze keer zouden de voorouders daarvan aan bod komen, maar dat doen we een volgende keer. Nu houden we het bij de SL die onder de hoede van de S-Klasse-Club is genomen, de R129. Over de ontwikkeling, techniek, etc. weten we inmiddels genoeg. We blijven nu bij de modellen en wel in de schaal 1:43. De R129 was, en is, een dankbaar onderwerp voor veel speelgoed- en modelautofabrikanten. Er zijn ook hele mooie modellen in grotere schalen van de R129, zoals die van Autoart in schaal 1:18.
detaillering. Het Detail Cars model (tegenwoordig Corgi) is een 320 SL uit de eerste serie en in verschillende kleuren leverbaar. In 1995 kwam de eerste modelpflege (mopf) en kwam SL voor de type aanduiding te staan. Autoart heeft een hele mooie SL 600 uitgebracht van dit gefacelifte model. Ook hier betreft het een open versie. De detaillering van Autoart modellen is erg mooi en naar mijn mening de mooiste R129 in 1:43. Naast de eerste modelpflege hebben ze ook een model van de tweede modelpflege gemaakt. Het merk Schabak heeft de R129 modelpflege van 1995 ook in haar programma waaronder een versie met de Panorama
Links en onder: presentatiemodel van Danhausen, achterlichten zijn met lak ingekleurd
Het eerste model is ook de laatste die ik aan de collectie heb kunnen toevoegen. Dat ik deze heb is te danken aan Ad en Marij Dankers van de MBMC, die weten van mijn voorliefde voor de R129 en dat ik een verwoed verzamelaar ben. Het betreft een gelimiteerde oplage gemaakt door Danhausen (voorloper van Minichamps) die o.a. aan de pers werd uitgereikt bij de introductie van de SL 500 in 1989. Het model werd gepresenteerd in een mooie perspex box en is geheel uit witmetaal. Het betreft een 500 SL, uiteraard van de eerste serie die tot 1995 in productie is geweest. De achterlichten zijn origineel aangebracht door middel van decails. Deze zaten los en waren verdroogd en bladderden af. Met lak heb ik die ingekleurd. Is goed gelukt maar helaas niet meer origineel. Verder is het een prachtig en uniek model. De meest modellen van de SL die je tegenkomt zijn open. Detail Cars is een van de weinigen die naast de open versie, een versie met linnen kap en met hardtop levert. Het zijn redelijke modellen, alleen is het jammer dat men gekozen heeft voor beweegbare deuren, dat gaat ten koste van de
SL 600 van Autoart
Hardtop. Net als het model van Detail Cars heeft men bij Schabak ook voor beweegbare deuren gekozen. Daarbij kan de motorkap, en kofferdeksel ook open. In 1998 kwam de tweede modelpflege. Minichamps en Autoart verkleinde deze 43 keer. Minichamps maakte het model dat door Mercedes Benz Classic werd uitgebracht en naar mijn weten nog verkrijgbaar is. Het model bestaat tot nu toe uit drie kleurvarianten, zwart (4.224 ex.), zilver (2.064 ex.) en metallic rood (1.008 ex.). Tot slot, ook door Mercedes Benz uitgebracht maar door Autoart geproduceerd, de SL500 “Final Edition�. Een mooi model in zwart met rood/zwart interieur. Dit was het voor deze keer. In het volgende zoals beloofd de voor de S-klasse series van voor de W116 en de S Klasse modellen van het Kremlin.
Links: Het SL-trio van Minichamps Onder: SL 500 van Schabak met Panoramadak Hardtop Rechts SL: 500 Final Edition van Autoart
FRITS BAKKER
21
Eifel-Moezelrit 7 september 2013
STERKLASSE BULLETIN
“We doen het” .... van SLK naar R129
4
Voor de SL uit de Baureihe R129, is er geen aparte club in Nederland. Wel in Duitsland! In Nederland is de R129 aan de S Klasse club toegevoegd en daar is niets mis mee! Het is een leuke en gezellige club. Er zou alleen wat meer aandacht mogen komen voor de R129. Dus bij deze zal ik proberen de daad bij het woord te voegen. In tegenstelling tot zoals bij vele anderen het geval is, ben ik pas op latere leeftijd bevangen door het Mercedes virus. Mijn eerste eigen auto was een Alfa Romeo 1600 Giulia Super, tweedehands en een jaar of drie oud. Er volgden er meer totdat ik door het klassieker virus werd gegrepen. Aanvankelijk kocht ik Alfa Romeo’s maar later auto’s van Engels fabricaat! Totdat ik voor een Duits bedrijf ging werken waar men zeer eenkennig was met betrekking tot auto’s. Daimler was het wat de klok sloeg. De eerste werd een 190’er, een 2.5 diesel. Deze werd na verloop van tijd vervangen door een exemplaar van na de Modellpflege . Daarna kwam er een W124 300 diesel. Het was in die tijd dat de designstudies van een kleine Mercedes Roadster bekend werden en ik wist het gelijk, die moet ik hebben. In 1996 was het zover, m’n eerste eigen nieuwe Mercedes, een SLK 200 (de 230 was boven budget. In 2001 volgde de aanschaf van een face lift model en in 2005 de opvolger met het SLR achtige neusje. Volgens velen was met name de eerste (R170) SLK geen echte Mercedes, het was een vrouwenwagentje. En zo waren er nog meer vooroordelen. Mijn vrouw en ik hebben echter ontzettend veel plezier gehad van en met onze SLK’s. We hebben tal van reizen door Europa gemaakt en zonder noemenswaardige problemen. Eén keer weigerde het dak! De oorzaak bleek een gebroken ABS sensor in de achteras te zijn. Een andere keer begaf een band het. An sich geen ramp zou je denken, ware het niet dat dit gebeurde op een zondag, in een klein gehucht ergens in de Pyreneeën . De lekkage bleek een scheur in de wang van de (gloednieuwe) band, en bij aanschaf had ik gekozen voor de reparatieset in plaats van een thuisbrengertje. Helaas……
Ariane, mijn vrouw, gebruikte de SLK voor woon werk verkeer en omdat dit toch een vrij onpraktische auto was, keken we uit naar een gebruiksauto, bij voorkeur een Kombi. Het werd een ‘Youngtimer’. een Mercedes en wel een W124 T model in de wat ongewone kleur ‘imperial rood’. Een auto die ons tot op de dag van vandaag uitstekend bevalt en trouw dienst doet. De SLK werd een beetje krapjes (of wij werden wat ouder). Ik zat al een tijdje te broeden op een SL. Aanvankelijk keek ik uit naar een gebruikte R230. Een hele mooie auto. Maar het Youngtimer virus kriebelde, temeer daar de 124 goed beviel. De R129 heb ik altijd een mooie auto gevonden. Overigens spreken mij alle types uit dit tijdperk aan. De 201, 124, 140 etc. Tijdloze en goed gebouwde auto’s. Ingetogen zonder al te veel poespas en tierlantijnen. Van de Dealer Op een gegeven moment liep ik tegen onze huidige SL op het internet aan, bij Mercedes-Benz dealer Rütchen in Breda. Ik ben niet gelijk gaan kijken, er zijn weken overheen gegaan. Ariane vond het maar niks. Een auto uit 2005 inruilen voor een auto uit 1998! Uiteindelijk ben ik toch naar Breda getogen. Er was keuze uit een 500 en een 320. Beiden in mijn kleur, blauw! De 320 won het op de opties. De 500 had een lichtgrijs interieur en uit ervaring wist ik dat dit bij een roadster erg besmettelijk is. Toen de proefrit. We waren de straat nog niet uit of tot mijn verbazing zei Ariane, “we doen het”………. Het is een SL320 uit 1998, van na de laatste Mopf (red.: Modelpflege). Origineel geleverd door de Mercedes Benz Niederlassung in Bremen en in 2006 ingevoerd. De kleur is Azuritblauw met blauw lederen interieur, blauwe soft top, en een originele hard top, vijf-traps automaat en tempomat. Verdere opties zijn xenon verlichting, elektrisch verstelbare stoelen met memoryschakeling welke ook voorzien zijn van verwarming en multicontour rugleuning en zitting (moet eerlijkheidshalve wel bekennen dat de
STERKLASSE BULLETIN
laatse SLK voorzien was van een Airscarf, en die missen we zo nu en dan wel eens), een originele Radio/CD met een heerlijke ouderwetse elektrische Hirschman antenne. En zo hoort het ook! Er zaten de originele lichtmetalen velgen onder, inclusief het reservewiel. Niks reparatie setje, niks thuisbrengertje. Inmiddels zitten er (origineel bij dit type behorende) AMG velgen onder (een stille wens) en de originele velgen zijn voorzien van winterbanden. Ja, wanneer het weer het toelaat rijden we er ook mee in de winter. De eerste vakantie die we met de SL hadden bracht ons naar Spanje en Portugal. In totaal hebben we die vakantie ruim 7.000 km gereden, waarvan de laatste 1.700 km (Madrid naar Megen) in een ruk. Geen centje pijn. Een overtuigend bewijs dat de SL een echte reisauto is. Het jaar daarop hebben we de Mille Miglia route gereden. Dit kan ik een ieder aanraden, met name de “daklozen” onder ons, Wij hadden geboekt via de ANWB, maar als ik het weer zou doen, zou ik één van de routes die destijds gereden werden uitzoeken en de rit zelf organiseren. Misschien een idee als een clubrit!? Ruim 4.000 km hebben we deze reis geklokt en op de terugreis verschillende bergpassen gereden, o.a. de Stelvio. Dit jaar zijn we met de SL naar o.a. Praag en Wenen gereden. We kochten de auto met iets meer dan 92.000 km op de teller, inmiddels is deze de 125.000 km gepasseerd. Met uitzondering van een kapotte airbag sensor in de rechter voorstoel en een kapotte stoelverwarming links hebben er zich nooit problemen met de auto voorgedaan. Behalve poetsen doe ik zelf weinig aan de auto. Elk jaar gaat hij voor de APK en een onderhoudsbeurt naar de garage, geen officiële dealer maar een wel een specialist in Druten. Als er iets kapot is of niet bevalt dan laat ik dat vervangen of repareren. Twee, eigenlijk drie minpuntjes. De lendesteun van de linker voorstoel vertoont een slijtageplek (maar dat zie je in veel Mercedessen, zo ook in onze 124). Het kleurnummer plaatje ontbreekt (De restanten heb ik nog wel, maar is helemaal gecorrodeerd. Dit is namelijk van aluminium en werd bij deze serie voor het spuiten van de auto op een chassisbalk onder de radiateur gemonteerd. Onbewerkt metaal en aluminium gaan nu eenmaal niet samen). Helaas kan dit plaatje niet meer geleverd worden. En tot slot, de eeuwige steenslag. Motorisering De SL320 van dit type kwam in 1998 op de markt en was tot de introductie van de R230 in 2001, in productie. Hij is voorzien van de in 1998 geïntroduceerde M112 3.2 Ltr. V6 motor met 165 kW/224 pk. Dezelfde motor zat ook in de SL280, waar deze een vermogen had van 140kW/204 pk. Naast de motoren is het verschil met de eerste Mopf (1995)
de vorm van de buitenspiegels (hetzelfde model als van de in 1996 geïntroduceerde SLK), het eindstuk van de uitlaat, deurgrepen in de kleur van de auto, en nieuwe 5 gaats velgen. Het is geen pk kanon, maar het vermogen is voldoende . Wie over meer vermogen wil beschikken moet voor de SL500 gaan. In de modellen vanaf 1998 had deze V8 een vermogen vaan 225 kW/ 306 pk. Dan is er nog de SL600 V12 met 289 kW/389 pk. Dit was dezelfde motor als van voor 1998. En dan zijn er nog de AMG versies, waarvan er maar enkele gemaakt zijn. De V8 (AMG SL60) stond tot 1998 in de prijslijst dus is nooit in deze laatste Mopf beschikbaar geweest. Wel waren de V8 SL55 en V12 SL70 of SL73 vanaf 1998 weer beschikbaar. Zoals gezegd, de 320 heeft voldoende vermogen en is een heerlijke toer auto. Ik geloof ook niet dat de R129, ook met meer vermogen, een echte sportauto is. In totaal zijn er 7.070 van de SL320 geproduceerd en is daarmee het op een na zeldzaamste type. De meest zeldzame is de SL280 waarvan er maar 1.704 de fabriek in Bremen verlieten. Editions Er zijn een aantal speciale uitvoeringen uitgebracht. Zo waren er de Special Edition (1998, 500 stuks). Zwart, met rode soft top, knal rode leren bekleding en een rood instrumenten paneel. In mijn beleving een beetje teveel van het goede, maar smaken verschillen. Verder werden Designo uitvoeringen speciaal voor de Engelse en Japanse markt gemaakt naast verschillende Mille Miglia uitvoeringen (1999: 10 stuks; 2000: 12 stuks waarvan 2 x 500 en 10 x 320; 2001: 13 stuks), de SL Edition (2000, 700 stuks) en de Final Edition (ook in 2000 en in totaal 674 stuks). Deze twee hebben mijn persoonlijke voorkeur, en als de onze ooit vervangen mocht worden, dan moet het door één van deze twee zijn. Verder zijn er nog een Formula One Edition (2000: 20 stuks) en een Silver Arrow Edition USA (2001: 1.550 stuks) geweest. Naar de laatste gegevens van onze voorzitter zijn er 24 SL’s in de S klasse club. Niet dat wij aan alle bijeenkomsten deelnemen, maar ik zie ze helaas zelden. De SL is natuurlijk een tourwagen bij uitstek, en misschien is er belangstellingen onder de R129 bezitters om wat meer tourritten te organiseren. Dit kunnen eendaagse ritten zijn, maar ook meerdaagse naar het buitenland, bijvoorbeeld een Mille Miglia rit zoals eerder in dit stukje geopperd. Mocht daar belangstelling voor bestaan dan kunnen we dat natuurlijk kenbaar maken bij de evenementen commissie en ondergetekende wil best behulpzaam zijn bij de organisatie. Daklozen, verenigt U……….! FRITS BAKKER
5
STERKLASSE BULLETIN
Boekrecensie: Faszination SL R129 Gedurende het afgelopen decennium de Duitse auteur Günter Engelen een complete serie over de diverse SL modellen op zijn naam gezet. In samenwerking met Mercedes-Benz Classic verschenen delen over de W194, W198 I, W198 II, W113, R107 en de R129. Dit laatste boek was sinds ongeveer 3 jaar uitverkocht. Eind november 2013 verscheen een nieuwe uitgave. Uiterlijk hebben alle delen dezelfde opmaak, de complete set vormt zo een mooie SL bibliotheek. Er is aandacht voor de algemene geschiedenis, ontwikkeling, constructie en techniek van de R129. Daarna volgen de hoofdstukken over de modellen tot 1993, alsmede de gewijzigde modellen van 1993, 1995 en 1998. De tekst is in het Duits en in het Engels. Per pagina is dit in twee gelijke delen afgedrukt. Alle foto’s zijn afkomstig uit de Mercedes-Benz Classic Archives. In de delen over de oudere SL’s staan nog afbeeldingen van de geleverde bekledingen. Bij dit R129 boek is dat helaas niet het geval. Echt nieuwe feiten staan er niet in. Er wordt nog wat extra uitgeweid over de rolbeugel en de nieuw ontwikkelde stoelen. Dat waren spraakmakende technische innovaties. Dit was ook de eerste SL waarbij AMG hun talenten kon uitleven. De 500 SL 6.0 AMG, de SL 60 AMG, de SL 55 AMG en zeldzame SL 73 AMG worden in deze uitgave eveneens beschreven. Het boek sluit af met de bijzonderheden van alle geproduceerde “Special Edition” varianten. Dat blijken er verrassend veel te zijn. Totaal maakte men 17 verschillende versies. De oplagen liepen uiteen van 10 tot 1.515 exemplaren. Bij alle edities wordt het land van bestemming vermeld, inclusief de uiterlijke- en technische bijzonderheden. De door Karmann ontwikkelde 300 SL met vleugeldeuren en een SL prototype zonder stuurwiel (bediening alleen via joysticks) worden ook voor het voetlicht gehaald. Met deze laatste creatie zette men de eerste stappen in de “drive-bywire” wereld. Samen met alle technische gegevens, de verschillende Baumuster tekeningen, de belangrijkste advertenties en de vermelding van alle verschenen brochures (met afbeelding) is het al met al toch een fraai boek geworden. Ook voor de R129 kenner heeft het wel een toegevoegde waarde. auteur: Günter Engelen uitgeverij: Heel ISBN 978-3-89880-556-8 128 pagina’s met ca. 80 foto’s + overige illustraties. prijs: scheelt per aanbieder. Binnen Nederland bijvoorbeeld € 19,99 (www.asnbooks.nl) tot € 24,50 (www.autoboek.com) Zoals bij elke boek geldt ook hier dat een vergelijk op Google interessante prijsverschillen laat zien. ARJEN STOFFELSMA
STERKLASSE BULLETIN
Eerste R129 meeting Dit jaar is het 25 jaar geleden dat Mercedes-Benz op de Autosalon van Genève de R129 introduceerde. Samen met Pepijn Steenbergen en Arjan Kerkhoff (2 van zijn vaste klanten en enthousiaste R129-eigenaren) startte eigenaar van Mercedes Klassieker Service (MKS) Cor de Jong eind 2012 het initiatief om meer aandacht te gaan besteden aan deze bijzondere Mercedes met destijds unieke innovaties als de automatische rolbeugel en de moderne integraalstoelen. Merendeels onder het genot van een hapje en een drankje, zijn tijdens verschillende gesprekken diverse opties uitvoerig met elkaar vergeleken. Uiteindelijk na een gesprek met Leo Stokvis en Jos Marijnissen kwam het trio tot de conclusie dat binnen de S-Klasse Club Nederland voldoende interessante mogelijkheden liggen om als R129-sectie aan de slag te gaan. Na een aankondiging tijdens de ALV op 15 maart stond de eerste activiteit op zaterdag 17 mei op de agenda. Op deze zonovergoten dag (ideaal om met het dakkie open
eber, overigen Rob Pekelharing
te rijden) verzamelden R129-rijders zich in groten getale in Bergambacht voor een eerste R129-treffen. Een waar schouwspel om zoveel verschillende R129’s achter elkaar het erf bij MKS op te zien rijden. De deelnemers werden verwelkomd met koffie en iets lekkers, waarna het programma startte met presentaties van Leo Stokvis namens de S-Klasse Club Nederland en MBAC, bij monde van haar voorzitter Tjeerd Sanders. Hierna hadden de deelnemers ruim de tijd elkaar te leren kennen en elkaars auto’s te bewonderen. Activiteiten Enkele deelnemers lieten hun auto inspecteren door MKS dat met totaal ruim 150 jaar sleutel ervaring specialist is voor onderhoud en restauratie van zowel klassieke als youngtimer Mercedes automobielen. Na een heerlijke lunch op deze prachtige dag ging de stoet met R129’s op weg voor een prachtige route langs de Lek richting Vianen. Een mooi gezicht was de fraaie verzameling R129’s op het
15
Tjeerd Sanders en Leo Stokvis
STERKLASSE BULLETIN
14
Pepijn Steenbergen, Cor de Jong. Arjan Kerkhoff
Foto middenonder en volgende pag. Hans Schoe
STERKLASSE BULLETIN
16
STERKLASSE BULLETIN
17
STERKLASSE BULLETIN
18
pontje van Streefkerk naar Bergambacht. Bij terugkomst bij MKS werd nog gezellig nagepraat en was er tijd om met elkaar van gedachten te wisselen over het programma voor de komende maanden. De deelnemers ontvingen vervolgens een enquête om inzichtelijker te krijgen waar men behoefte aan heeft. Op de verzonden vragenlijst zijn enthousiaste reacties gekomen, waarbij het merendeel van de aanwezigen: - (minimaal ) 2 tochten per jaar wil rijden - deze tochten wil afsluiten met een gezamenlijk avondeten - technische dagen op prijs stelt en hier ook naar toe wil gaan - het leuk zou vinden om met andere R129-rijders een keer naar het buitenland te gaan (2-3 dagen) - wel eens stamtafels wil bezoeken - zelf graag ook evenementen mee wil organiseren - graag het 25-jarig jubileum van de R129 wil vieren (waarbij opgemerkt dient te worden dat MB Duitsland bij Cor de Jong
het 30-jarig bestaan zal stilstaan). Voor de resterende maanden van dit jaar staan in ieder geval de volgende 2 activiteiten op de agenda: Zaterdag 30 augustus “Zilveren jubileumrit R129” – Achterhoek (kosten ca. € 50,- p.p.) Zaterdag 25 oktober: Technische dag – Bergambacht (kosten € 15 p.p.) De foto’s geven een mooie impressie van de bijzondere dag in mei. Ben je geïnteresseerd in de R129 en wil je ook toekomstige evenementen van de R129 bijwonen of op de hoogte blijven van de activiteiten? Meld je aan op Facebook voor de groep “R129 SL Nederland” of stuur een e-mail naar evenementen@sklasseclub.nl. ARJAN KERKHOFF Foto boven Arjan Kerkhoff, foto onder Rob Pekelharing
STERKLASSE BULLETIN
R 129 technische dag in Bergambacht 23 mei 2005, 10:15 uur. Er waren al diverse typen R129 op het parkeerterrein van De Gruyter & de Jong geparkeerd. Onze gastheer Cor de Jong had in de showroom koffie, thee en koeken klaarstaan. Daar werd op dat uur gretig gebruik van gemaakt. Het parkeerterrein raakte gedurende een half uurtje wat gevulder. Geopende motorkappen, geïnteresseerde blikken en enthousiaste eigenaren zorgden voor het bekende tafereel. Helaas geen schijnende zon met als gevolg dat de cabriodaken gesloten bleven. Rond 11 uur begon de technische bijeenkomst. Terwijl iedereen rond de stamtafel een plekje had gevonden nam Cor de Jong plaats op de motorkap van een ongerestaureerde Mercedes, die na een schuurleven van 25 jaar vervolgens 7 jaren buiten had gestaan alvorens een plekje te hebben gevonden in de De Gruyter & de Jong showroom. Cor gaf een korte uiteenzetting van de relatie tussen de Facebook groep en de S-KlasseClub Nederland, waar dit type Mercedes mede onderdeel van uitmaakt. Veel van de vandaag aanwezige S-klasseClub Nederland leden bezitten naast hun S-klasse ook een R 129. Het werd een theoretische ochtend. De basis van de R129 is het onderstel van de W124, dat is de E klasse generatie die van 1984 tot 1995 werd geproduceerd. Met de M103 motor in de 300, een M 104 motor in de 300-24valve uitvoering en gecomplementeerd met een M119 motor in de 500. Medio 1992 werd de 12 cilinder motor M120 met 48 kleppen toegevoegd. In 1993 werd de M103 motor vervangen door de M104 in een 280 en 320 uitgevoerd met 24 kleppen. Eind 1998 werden de 280, 320 en 500 motoren vervangen door een nieuwe generatie V6/8 motoren VOHC. Iedere motor heeft zo zijn eigen identiteit met uiteenlopende koppels en vermogens. De ontwikkeling van de automatische versnellingsbak heeft in deze R129-range in 1996 de introductie gekend van de eerste elektronisch gestuurde 5 bak, het geen leidde tot een lager benzine verbruik.
Rond 12:45 uur kwam de vraag naar een broodje. Binnen enkele minuten was de stamtafel voorzien van manden met een grote keus aan broodjes en daarnaast melk, jus d’orange en koffie. De onderlinge communicatie kwam opgang en na de lunch werd er bij de auto’s de nodige ervaringen uitgewisseld. De middag werd vervolgens doorgebracht in de garage waar Cor aan zijn gasten liet zien hoe een te snel stationair lopende 8 cilinder met enkele hulpmiddelen en reinigingsvloeistof weer keuring netjes 600 toeren per minuut ging draaien. De klok stond op 14:15 uur. Voor mij tijd om Cor te bedanken voor zijn gastvrijheid en afscheid te nemen van de aanwezigen. Tijdens de terugrit naar Lelystad keek ik terug op een leerzame dag. Bij Utrecht was de lucht open en later vernam ik dat de zon in Bergambacht ook was gaan schijnen, zodat de technische R 129 afgesloten kon worden met een prachtige rondrit. LEX TER WEIJDEN
13
STERKLASSE BULLETIN
De 11 dorpen tocht door de Hoeksche Waard Al drie jaar lang had ik het plan opgevat om een tocht door de Hoeksche Waard te organiseren, ook omdat ik zelf in één van de dorpen in deze Waard (polder) woonachtig ben. Op zaterdag 19 september 2015 was het dan zover. De rit startte bij Mercedes Benz dealer Wüst in Oud Beijerland. We werden hartelijk ontvangen door Marcel Wüst met heerlijke koffie en een stuk koek. Om 11.00 uur gingen de eerste auto’s op pad voorzien van een goodiebag en een lunchpakket . Het geluk was weer met ons, want om 11.00 uur precies werd het droog en het heeft niet meer geregend. De zon liet zich regelmatig zien, dus de dag kon niet meer stuk. Eén van de eerste auto’s die vertrok was een mooie W126 op de voet gevolgd door een R129 V12 met open kap. In totaal namen er 19 auto’s deel aan de tocht met in totaal 41 personen aan boord. Het was een mooie opkomst met mooie auto’s. De tocht voerde de deelnemers door elf dorpen. Tevens kon het natuureiland ‘Tiengemeten’ bezocht worden. Dit eiland is aan de natuur teruggegeven door de dijken op diverse plekken door te steken, zodat het water vrij spel heeft. Op
dit eiland zijn twee musea gevestigd, te weten het Rien Poortvliet museum en het landbouwmuseum. Bijna alle deelnemers hebben van de gelegenheid tot bezoek van het eiland gebruik gemaakt en zijn met het voet/fietsveer overgevaren. Via mooie en schilderachtige dijken en polderwegen werd de gehele Hoeksche Waard doorkruist. Er waren deelnemers die na afloop meedeelden dat ze in korte tijd nog nooit zoveel smalle dijken en wegen hadden gezien. Soms moest er uitgeweken worden op deze smalle wegen, mede gezien het feit dat de Rotary Club uit Zwijndrecht had besloten om precies tegenovergesteld een route te rijden. Wel leuk en gelukkig is alles zonder ongelukken verlopen. Iedereen was mooi op tijd terug voor de welkomstbubbels en de BBQ bij de golfbaan te Strijen. Er werd uiteraard nagepraat en genoten van de uitgebreide BBQ die verzorgd werd door Brasserie ‘De groene engel’. Ik ben blij dat de route in de smaak is gevallen en heb de belofte gedaan om volgend jaar weer een tocht door de provincie Zeeland te organiseren. PIET WIJKHUIJS 23
Foto: Piet Wijkhuijs
STERKLASSE BULLETIN
Alles über Mercedes SL Recensie
Inmiddels is het een goede gewoonte geworden om een recensie over een voor ons interessant boek in het Ster-Klasse bulletin te plaatsen. De laatste tijd zijn er echter geen nieuwe boeken verschenen. Niet getreurd, in het verleden is er genoeg gepubliceerd om een complete Mercedes-Benz bibliotheek te kunnen vullen. Voor deze recensie grijp ik terug op een oude uitgave. Het is een publicatie die we tegenwoordig een “Magbook” noemen, oftewel een kruising tussen een magazine en een boek. Aan het eind van de jaren tachtig en het begin van de jaren negentig bracht de Motor-Presse Stuttgart (uitgever van onder andere het blad “auto motor und sport”) speciale themanummers over bijzondere auto’s uit. Men noemde dit een Monografie. Nummer 2 van 1989 verscheen in november van dat jaar en had als onderwerp de splinternieuwe R129 SL. Het begin is een vergelijk tussen een 300SL Roadster (W198 II) en de nieuwe 300SL. Daarnaast is er uitge-} breid aandacht voor het wereldconcern Daimler-Benz op dat moment, een interview met Prof.Dr.Dr. Werner Niefer (toen voorzitter van de raad van bestuur Mercedes-Benz AG, tegelijkertijd idem voorzitter Daimler-Benz AG) en een leuk kijkje achter de schermen bij het management. De betreffende journalist was blijkbaar goed geïnformeerd, want over de interne machtsstrijd en de gespeelde spelletjes in de hogere regionen zou je een boeiende televisieserie kunnen maken. Zo was het bijvoorbeeld ondenkbaar dat een manager met een socialistische achtergrond een toppositie zou kunnen bekleden. Toch is dit wat met de benoeming van Edzard Reuter uiteindelijk gebeurde. Hij was de man die het concern een duw richting de moderne tijd gaf. Terug naar de auto waar het om te doen is. Er is een vergelijkende test tussen de 300SL, 300SL-24 en 500SL, inclusief alle technische gegevens. Styling, techniek en een verslag over de werkwijze in de productie komen uitgebreid aan de orde. Een hoofdstuk over gebruikte SL’s (toen nog R107 modellen en een handvol R129’s) geven een aardige kijk
op de marktsituatie van toen. Verder is er aandacht voor het restaureren van de klassieke 300SL (inclusief de begintijd rondom het bekende restauratiebedrijf Kienle), de speciaal ontwikkelde Continental anti-lek banden, accessoires, tuning, boeken, modelauto’s, het Mercedes-Benz museum in die dagen en tot slot een stukje over de autosport historie. De genoemde prijzen zijn uiteraard in D-Marken. De genoemde hoge waarde van de klassieke SL’s zijn nu zo’n beetje wisselgeld geworden. Samenvattend is deze uitgave een zeer geslaagd item. Mijn exemplaar heb ik voor € 6,-- op Marktplaats gescoord. Gewoon maar gegokt dat het iets leuks was. De toenmalige nieuwprijs in Nederland was Fl 15,50 en over 146 pagina’s verdeeld krijgt de SL liefhebber en/of eigenaar een schat aan informatie met veel foto’s en illustraties. ARJEN STOFFELSMA
11
STERKLASSE BULLETIN
Koerslijst
SL 500
300 SL 24 SL 600
SL 320
trent een taxatie hebben kunnen een e-mail sturen naar: taxatie@sklasseclub.nl Deze mail komt bij mij terecht. Mocht er op korte termijn geen reactie volgen, dan ben ik onderweg voor het werk, op vakantie of heb om de één of andere reden geen toegang tot e-mail. In dat geval verdient het de aanbeveling om Jos Marijnissen een e-mail te sturen. Dit kan naar evenementen@sklasseclub.nl. Jos en ik houden onderling contact over lopende zaken of nieuwe items. Taxaties vinden uitsluitend op afspraak plaats, bij voorkeur tijdens een stamtafel of een andere afgesproken locatie. ARJEN STOFFELSMA
grootste stijgers kleinste stijgers
SL 280
Bij de cijfers De weergegeven waardes zijn gebaseerd op de Classic Data gegevens, zoals gepubliceerd in het jaarboek van Oldtimer Markt en diverse klassieker tijdschriften in 2015. Blanco vakken: geen gepubliceerde waarde. Dan is er voor een bedrijf als Classic Data onvoldoende handel geweest, derhalve niet genoeg gegevens om een representatieve waarde te bepalen. De W220 en C215 komen ook dit jaar in geen enkel blad voor. Te oud voor de koerslijsten van gebruikte auto’s en nog te jong om op de radar van klassieker specialisten te komen. Bovenstaande waardes zijn geen keiharde basis voor een taxatiewaarde. Naast de algehele technische conditie zijn zaken als originaliteit, kilometerstand, aantal opties en bijvoorbeeld een beroemde eerste eigenaar eveneens van invloed op de waarde.
grootste dalers
R129 Model Carrosserie SL 280 Ca 300 SL Ca 300 SL-24 Ca SL 320 Ca 500 SL Ca SL 500 Ca 600 SL Ca SL 600 Ca
25 periode cilinders 93-95 6 89-93 6 89-93 6 93-95 6 89-93 8 93-95 5 92-93 12 93-95 12
inhoud 2.8 3.0 3.0 3.2 5.0 5.0 6.0 6.0
vermogen 193 190 231 220 326 320 394 394
Prijzen in Euro’s. 4L = 4-deurs Limousine, Cé = Coupé en Ca = Cabriolet
A 19.200 18.900 22.000 25.000 25.800 26.400 27.500 28.000
B 14.000 13.700 14.500 15.200 15.400 15.900 17.000 17.400
C 9.200 9.200 9.600 10.000 9.800 10.200 13.100 13.300
D 6.600 6.600 6.900 6.600 6.500 6.800 8.000 8.000
E