Metropolis Free Press 11.03.11 by Metropolis

ƈƚƧƤƯ Games j ³ À ® ¸

lÀ ®À½¸ À s¸ r ¸

i À mr ©

Í Í Í Í

4/À"%À/2À./4À4/À"% °»lsÀi²lsi

Ο 29χρονος Θάνος Παπακωνσταντίνου -σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής της παράστασης «Αμλετ, ο πρίγκιπας της Δανίας»- ξαναθέτει το σεξπιρικό δίλημμα.

n rÀ ¸ À¸ ® xx Í

::: 0(75232/,61(:6 *5

INDEX

ÄÄ

*=9DALQÄ×AL=K Ä £Ä £ ¬ i Ä¬¨§Ä¤ §¨Ä ©¨

×MJ?=JÄ(JGB=;LÄ¬¨ÄÛMRRÄ

ÄÄ

s ¦¦ Ä Ä § °

ÄÄ

£Ä\{«± «£¨£bÄ¨²Ä £i¨§Ä « «ÄÄ

ÄÄ

\ «£¬ ¡ §¢bÄ¬¨Ä}®§£¥

ÄÄ

± i «

ÄÄ

}£°Ä¨Ä © §£ §Ä

Ä £¥ Äi °Ä ¬¬

To be or not to be?

ÄÄ

x £±§ £ Äi ¤ Ä § «ª§

} « ¬¢Ä¥¦ ii §¨²Ä©¨ ¢¦ ¨²

EDITO

3 ȂǹȇȉǿȅȊ

::: 0(75232/,61(:6 *5 ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

i À ¸ À½¸¬ Την Τετάρτη το πρωί μετά το βραδινό χιόνι, σήκωσα το παντζούρι ελπίζοντας να δω το λευκό τοπίο του παραμυθιού. Στρωμένο το δρόμο, κρυμμένα τα αυτοκίνητα και τα κλαδιά των δέντρων να λυγίζουν. Ηθελα στ’ αλήθεια να δω χιόνι ανοίγοντας το παράθυρο. Αλλά δεν είδα. Παρά το εντονότατο κρύο, ο ήλιος εκείνη την ώρα έλιωνε κάτι μίζερα υπολείμματα χιονιού στο απέναντι περβάζι. Ηθελα να δω χιόνι και ας ήξερα τι σήμαινε αυτό. Οτι δηλαδή θα δυσκολευόμουν να φτάσω στη δουλειά, ότι τη στιγμή που θα έφτανα, τα παπούτσια μου θα είχαν ήδη μουσκέψει, ότι γυρνώντας σπίτι το βράδυ θα έπρεπε να είμαι ιδιαίτερα προσεκτικός να μην γλιστρήσω και ότι σε δύο-τρεις ημέρες αυτό το όμορφο χιόνι θα είχε μετατραπεί σε ένα απαίσιο παγωμένο λασπόνερο. Ωστόσο, ήθελα να δω χιόνια, γιατί για τους Ελληνες (ή έστω για τους Αθηναίους), τους μεγαλωμένους με τα δυτικά χριστουγεννιάτικα παραμύθια, η εικόνα του χιονιού ήταν παραδοσιακά παρούσα μόνο στο σενάριο. Κάθε που χιονίζει στην ενήλικη ζωή, το χιόνι αναπληρώνει ένα ανήλικο απωθημένο. Βέβαια, το χιόνι ως εικόνα διασκέδασης του δυτικού κυρίως κόσμου, των μαγευτικών κεντροευρωπαϊκών σαλέ και της γοητευτικής χειμωνιάτικης Νέας Υόρκης, αποτελεί μόνο τη μία όψη του νομίσματος. Η άλλη δεν είναι καθόλου χαριτωμένη: λέγεται κακοκαιρία. Λιτά και ψυχρά. Φτάνοντας στο γραφείο, λοιπόν, το μεσημέρι της Τετάρτης, στις μικρές ειδήσεις της ημέρας, κάτω από τον Ολι Ρεν και τον Καντάφι, διάβασα τον τίτλο «Αστεγος νεκρός από το ψύχος». Στο Θησείο. Τον βρήκαν οι υπάλληλοι καθαριότητας του δήμου νωρίς το πρωί. Οχι ότι ήταν κάτι πρωτοφανές, η είδηση επαναλαμβάνεται συνεχώς σε κάθε ανάλογη περίπτωση. Εν προκειμένω όμως, σε μια φάση της ελληνικής ιστορίας που η χώρα μας παλεύει με τις μεγάλες τράπεζες, για να σώσει το νόμισμα και την αξιοπρέπειά της, συνειδητοποιούμε ότι δεν έχει καταφέρει ακόμα να φτιάξει επαρκή καταφύγια για τους αστέγους. Μια χώρα που βρίσκει το περιθώριο να αμελεί ανθρώπους σε σημείο να πεθαίνουν από το κρύο δεν αξίζει να μην βρίσκεται σε κάκιστη θέση. Ακόμα και ηθικά. Το 2011. Στην Αθήνα. Ανθρωπος πέθανε από το κρύο. Χωρίς τα αυτονόητα, δεν νομιμοποιείται το όνειρο για ανάπτυξη. Ούτε καν το πιο αθώο όνειρο, όπως το δικό μου, για μια χιονισμένη ημέρα.

i À¼ ½ r a.dimoulas@metropolisnews.gr

ÄÄ

¦£ °Ä¦ ¤ £° v v Í v ~ ÍÍÍ

ÄÄ

Ä ¨°Ä £ª§ °Ä¥ £Ä Ä¡¥ ³ Ä¨² metropolis@metropolisnews.gr

ÄÄ

Ä©²« °Ä¢°Äi© ¦ °

ÄÄ

x¦ § ¢°Ä{® §

{«±£¬ Ä©¨¦¦ Ä ¦¦ Ä ¦ ¯¬ Ä¦ ¡ Ä ¨Ä¢i «¨¦ ¡£ Äi¨²

Ιδιοκτησία - Εκδοση: ΜETROPOLIS EΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. Εδρα: Κύπρου 12Α Τ.Κ. 183 46 - Μοσχάτο, τηλ. 210 4823977 l Σύμβουλος Eκδοσης: Κώστας Τσαούσης l Διεύθυνση Εκδοσης: Νατάσα Μαστοράκου, Βίκτωρας Δήμας, Αθως Δημουλάς l Στην οργάνωση, παραγωγή και επιμέλεια της έκδοσης συμμετέχουν οι: Λάμπρος Αραπάκος, Ανδρέας Γιαννόπουλος, Νικήτας Καραγιάννης, Μαρίνα Κατσάνου, Ηλίας Κολοκούρης, Αλέξανδρος Παπαδάκης, Μαργαρίτα Πουρνάρα, Ντίνος Ρητινιώτης, Γιώργος Ρομπόλας, Ρενέ Σανς, Ειρήνη Σουργιαδάκη, Βούλα Σουρίλα, Βάσια Τζανακάρη, Χρήστος Τσαπακίδης, Αλέξανδρος Χαντζής, Χρήστος Χαντζής, Βαλασία Χαροντάκη l Δημιουργικό: Δημήτρης Στεργίου, Θάνος Κατσαΐτης l Εμπορικός Διευθυντής: Πάνος Πατρίκης l Διαφήμιση: Χρήστος Τσαούσης, Εμμανουέλα Χειρακάκη l Φωτογραφίες: AFP, ΕUROKINISSI Εκτύπωση: «Η Καθημερινή» Α.Ε.

ȂǹȇȉǿȅȊ

::: 0(75232/,61(:6 *5

Πώς θα είναι ο κόσμος μας το 2000; Ο Μαρκ Μπίτμαν, αρθρογράφος στους New York Times ανατρέχει σε δημοσιογραφικά και επιστημονικά κείμενα από το αρχείο του, κείμενα γραμμένα στη δεκαετία του ’60 και συγκρίνει το σήμερα με τις προφητείες. Εκείνη την εποχή, τις ΗΠΑ απασχολούσε η λεγόμενη World Food Crisis και ο τρόπος με τον οποίο η Αμερική θα έπρεπε να χειριστεί την κατάσταση. Δεν υπάρχει κάποιο σημαντικό συμπέρασμα, πέρα από το ότι έχει ενδιαφέρον να φαντάζεσαι το μέλλον και τελικά να βλέπεις τι γίνεται όταν η ημερομηνία φτάνει. Πώς θα θυμόμαστε δηλαδή το 2050 όσα λέγονταν για τη σημερινή κρίση; Τι από όλα αυτά τελικά θα πραγματοποιηθεί; «Φαντάζομαι, βοηθάει να είσαι μεγάλος σε αυτή την περίπτωση, αλλά σίγουρα δεν είναι απαραίτητο», καταλήγει ο Μπίτμαν με ένα λιγάκι σαρκαστικό τόνο, εννοώντας προφανώς ότι ίσως να αντάλλασσε τη γνώση με τη νεότητα.

À 3 % 4 ) " À 9 4 ) , ! 2% ôÊÄ ËÄÑÉÆ ô ÑÏÎô ÆÎÏôÑÒ Ï

ÉôÑÏô~ÉÄ~ÉÊÑÒÏ

W RE

ALI

BIT

Το έχουμε ξαναπεί. Δεν είναι εύκολο να εμπιστευτείς κάποιον ήδη καταξιωμένο σε ένα χώρο, όταν ανοίγεται και σε έναν άλλο. Τη Γκουίνεθ Πάλτροου την ξέρουμε ως ηθοποιό εδώ και 20 χρόνια, την έχουμε δει σε κάποιους πολύ βασικούς ρόλους του αμερικανικού σινεμά από το “Se7en” και το “Shakespeare in Love” μέχρι το “The Royal Tenenbaums”. Τώρα, λίγο πρoτού κλείσει τα 40 της, η Πάλτροου επηρεασμένη από το ρόλο μιας κάντρι τραγουδίστριας στην ταινία “Country Strong” αποφάσισε να βγάλει δίσκο και, όπως μαθαίνουμε, βρίσκεται πολύ κοντά σε συμφωνία με την Atlantic Records. Οπως γράφει η Ρόσι Σουάς στον Guardian, «τα νέα δεν αποτελούν έκπληξη. Σπανίως βρίσκουμε την Πάλτροου χωρίς ένα μικρόφωνο τις τελευταίες εβδομάδες». Εχει μπει στο κλίμα δηλαδή. Το ερώτημα πάντως θα παραμένει: είναι ωραία η Γκουίνεθ Πάλτροου ή έτσι κι έτσι;

Τ Pit Το Pitchfork hf k είναι ί ένα έ ιστορικό ό ηλεκτρονικό λ ό περιοδικό μουσικής και ήταν ήδη «στον αέρα», όταν πριν από δέκα χρόνια οι Strokes έγραφαν το “Is this it”. Με αφορμή λοιπόν αυτά τα δέκα χρόνια παρουσίας της νεοϋορκέζικης μπάντας, ο Τζόναθαν Γκάρετ έγραψε ένα εκτενέστατο άρθρο για αυτούς, αναφερόμενος σε όλη τους την πορεία μέχρι σήμερα, θυμούμενος ότι στην αρχή είχαν δυσκολευτεί να βρουν συμβόλαιο, ότι το άλμπουμ τους είχε κριθεί αντιραδιοφωνικό και ότι το 2002 το MTV τους είχε δώσει μόνο ένα λεπτό για να εμφανιστούν στη σκηνή στα Music Awards για να παίξουν μαζί με τους Hives και τους Vines, κάτι που οι Strokes αρνήθηκαν. Σήμερα, όταν αναφερόμαστε στους Strokes, μιλάμε για ένα από τα σημαντικότερα γκρουπ που εμφανίστηκαν από το μιλένιουμ και μετά και για το άλμπουμ που πέρυσι κουράστηκε να μαζεύει πρωτιές στις λίστες με τα καλύτερα της δεκαετίας. Για τους Strokes που έγραψαν ένα καινούργιο ροκ, πιο συμβατό με τη νέα εποχή.

ȂǹȇȉǿȅȊ

::: 0(75232/,61(:6 *5

Τη Μαριόν Κοτιγιάρ τη μάθαμε το 2003, όταν έπαιξε το ρόλο της αλλόκοτης Σοφί στο «Αγάπα Με αν Τολμάς». Ακόμα καλύτερα τη μάθαμε στο «Ζωή σαν Τριαντάφυλλο», όπου ήταν υπέροχη ως Εντίθ Πιάφ και κέρδισε το Οσκαρ και ένα σωρό ακόμα βραβεία. Σήμερα, έχοντας παίξει σε μεγάλες παραγωγές τύπου “Nine” και “Inception”, αποτελεί μια μεγάλη σταρ, μια από τις μεγαλύτερες Ευρωπαίες σταρ του Χόλιγουντ. Σε συνέντευξή της στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Empire λέει: «Θαυμάζω την Γκρέτα Γκάρμπο, αλλά δεν θα ήθελα να είμαι αυτή. Θα ήθελα να είμαι ο Τσάρλι Τσάπλιν. Θα ήθελα να είμαι ο Πίτερ Σέλερς». ΟΚ, κανένα πρόβλημα. Ο,τι και αν δηλώσει, παραμένει εξαιρετικά γοητευτική, με τη φινέτσα της, την κοσμοπολίτικη αύρα της και την πονηρή ματιά της. Φέτος παίζει στο “Little White Lies” του συντρόφου της Γκιγιόμ Κανέ και αργότερα θα τη δούμε για πρώτη φορά ως γουντιαλενική μούσα στο “Midnight in Paris”. Εξαιρετικά.

2%!,)49À")4%3À ËÄÑÉÆ ô ÑÏÎô ÆÎÏôÑÒ ÏôÊÄ

ÉôÑÏô~ÉÄ~ÉÊÑÒÏ

W RE

ALI

BIT

Βρίσκεται στο Σαντς Πόιντ, ένα χωριό λίγη ώρα από τη Νέα Υόρκη, χτισμένο το 1902, κατοικία για χρόνια του βραβευμένου με Πούλιτζερ δημοσιογράφου Χέρμπερτ Μπέιγιαρντ Σουόπ. Το σπίτι φιλοξένησε διαβόητα πάρτι στα οποία παραβρέθηκε σύμφωνα με το μύθο ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, η Ντόροθι Πάρκερ, οι αδερφοί Μαρξ και παλιότερα ο Φ. Σ. Φιτζέραλντ. Σύμφωνα πάντα με το μύθο, αυτό ήταν το σπίτι του μυθιστορηματικού Τζέι Γκάτσμπι και των θρυλικών πάρτι που έδινε για τα μάτια της Νταίζη Μπιουκάναν. Αυτό το σπίτι λοιπόν, που άντεξε περισσότερο από έναν αιώνα και θα συνεχίσει να διαπρέπει ως κλασικό μέσα από τις σελίδες του «Μεγάλου Γκάτσμπι», πουλήθηκε πριν από πέντε χρόνια και αυτή τη στιγμή βρίσκεται υπό διαμόρφωση. Για την ακρίβεια, όπως διαβάζουμε στους LA Times, το κτίριο θα χωριστεί σε πέντε ξεχωριστά σπίτια, τα οποία θα πωλούνται, αν ενδιαφέρεται κανείς, 10 εκατ. έκαστο. Υποθέτω ότι ο μύθος του Γκάτσμπι δίνει το περιθώριο για αυτά τα λεφτά. Αλλο να αγοράζεις ένα σπίτι στο Λονγκ Αϊλαντ και άλλο να αγοράζεις το σπίτι του Γκάτσμπι.

0 "'-ô1-!' *#ô lÀ·isiµ¹iÀ»¿sÀmtumtu´totª¿s

Πριν από λίγο καιρό, ο φωτογράφος Γιώργος Λαουτάρης ανέβασε στο flickr (ιστότοπος που φιλοξενεί συλλογές φωτογραφιών) μια σειρά από εικόνες σχετικές με την πρόσφατη πανεργατική απεργία (23/02). Εδώ και κάποιες ημέρες, μία συγκεκριμένη εικόνα της σειράς αναδημοσιεύεται στο δίκτυο ξανά και ξανά. Σύμφωνα με το δημιουργό της, η δημοφιλής φωτογραφία έχει τον τίτλο «Κουκουλοφόρος». Οι χρήστες που την αντίκρισαν και αποφάσισαν να την κυκλοφορήσουν κατέληξαν στο ευστοχότερο «Η Παναγία των κουκουλοφόρων». Το νεανικό βλέμμα κοιτάζει το φακό με έναν τρόπο τόσο έντονα συνωμοτικό, που σε κάνει να αναρωτιέσαι: «Υπάρχει άραγε κάτι χαραγμένο στο απέναντι στρογγυλό γυαλί;» Η λέξη «μέλλον», ίσως; Η λέξη «ελπίδα»; Η ασπίδα του αστυνομικού στο background σχηματίζει ένα (ιδιότυπο, είναι η αλήθεια) φωτοστέφανο. Το φιλτράκι στο στόμα προετοιμάζει την επικείμενη αμαρτία. Αυτήν της αυτοκαταστροφικής απόλαυσης. Πείτε ότι η φωτογραφία εκπέμπει αριστερίστικο λαϊκισμό. Πείτε ό,τι θέλετε. Πιθανότατα έχετε δίκιο. Δεν πιστεύουμε όμως ότι μπορείτε να αρνηθείτε την ομορφιά ενός βλέμματος τέτοιας αποφασιστικότητας σε καιρούς τέτοιας κατήφειας. v ® Àv¸ ® À

ȂǹȇȉǿȅȊ

á ¡ ©ß ¡ © á © äp ©Ëá © ä © © Ò © © © ¡ ä © ¡ ©p Ò © Ò©à© ä © ¡Ò¢ ¡ © © I@YY ©RVHMF ©RJ@ ©CHRBN© ¡ p ä © Ò© ß © © Ò©ONO ©QNBJ© © p{ß © © © Ò¢ ¡ © © Ò ¡ © {á© à ©â © ¡ ©ß © © Ò ©Ô© â © © ¡ ©!TQFDQ©/QNIDBS© © â © ©{ {Ò ©p{ á © © © { © á ©âpp © © Ò © © ©Ð á ¡ © {â © © © ß ¡ © © à© ¡©%TYY©"KTA© © © © ©Î áp© ©Ö ä

::: 0(75232/,61(:6 *5 ¶r ¸À» ¸ ¸ r

::: 0(75232/,61(:6 *5

Αυτή η ρετρομανία στην Ελλάδα μήπως έχει παραγίνει; Η σταρ της δεκαετίας του ’80 Kim Wilde θα ερχόταν στο Fuzz Club την Κυριακή στις 13 Μαρτίου. Νοσταλγοί των pop ’80s, κουστουμάτοι υπάλληλοι που κάποτε κοιμούνταν και ξυπνούσαν με μπλουζάκι των Wham και σαραντάρες μαμάδες αναμένονταν να κατακλύσουν το Fuzz, για να τραγουδήσουν μαζί με την αγαπημένη τους popstar τις ομολογουμένως μεγάλες και απολαυστικές επιτυχίες της. Αλίμονο, η συναυλία ακυρώθηκε λόγω χαμηλής προπώλησης εισητηρίων... Με καινούργιο άλμπουμ στις αποσκευές τους και 35 χρόνια καριέρας, οι πρωτοπόροι του post punk Wire προσγειώνονται στην Ελλάδα και στη σκηνή του Gagarin (Λιοσίων 205, Αττική) την Κυριακή στις 13 Μαρτίου. Παρόλο που από το άλμπουμ απουσιάζουν οι αιχμηρές κιθάρες του Bruce Gilbert, το “Red Barked Tree” ακούγεται απρόσμενα φρέσκο και εμπνευσμένο. Τη βραδιά θα ανοίξουν οι Victory Collapse.

Για άλλες δύο Δευτέρες (14 & 21 Μαρτίου) θα βρίσκονται στη σκηνή του Μετρό ο Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης και η Μαρία Παπαγεωργίου, για να μας παρουσιάσουν το υπέροχο άλμπουμ τους «Ομορφοι και Ηττημένοι». Μετρημένοι και

ȂǹȇȉǿȅȊ

ταυτόχρονα ταλαντούχοι, διασκεδαστικοί μα και ευαίσθητοι, εκφράζουν το έντεχνο όπως θα έπρεπε να είναι, όχι για εσωτερική κατανάλωση, αλλά σε άμεση συνάρτηση με τον έξω κόσμο και τις μουσικές του. Αν ψάχνατε εναγωνίως την αντικαταστάτρια της Siouxsie Sioux, μπορείτε να σταματήσετε. Το όνομα αυτής Anna Calvi. Αν κρίνουμε από τη φωνή, τη σκηνική παρουσία και τον ήχο της, μάλλον δεν είναι απλή αντικαταστάτρια αλλά η χαμένη κόρη της ιέρειας του dark wave. Την απόκοσμη φωνή της Αγγλοϊταλίδας Calvi συνοδεύουν οι σκοτεινές μελωδίες που απαρτίζουν το πρώτο της ομώνυμο άλμπουμ και η μυστηριακή ατμόσφαιρα που αποπνέουν τα κομμάτια της. Ενας ακαταμάχητος συνδυασμός Δυτικής Ευρώπης και Μεσογείου που είναι αδύνατον να σας αφήσει ασυγκίνητους.

7#**-5ô 0'!)ô0- "1 » µ¹¼ »²

Το νέο γκρουπ του Liam Gallagher των Oasis έχει μπει και επίσημα στο μουσικό χάρτη. Οι Beady Eye πραγματοποίησαν την παρθενική τους εμφάνιση πριν από μερικές ημέρες στη Γλασκώβη και έτυχαν θερμής υποδοχής. Το άλμπουμ τους, όμως, με τίτλο “Different Gear, Still Speeding” περισσότερο μοιάζει με ξαναζεσταμένο φαγητό Oasis με γαρνιτούρα Beatles, παρά με το νέο hot thing.

Αν κάποιος σκεφτεί ροκ μπαλάντα, θα σκεφτεί αναπόφευκτα τους Kansas για το “Dust in the Wind” και τους Uriah Heep για το “Lady in Black”. Οι τελευταίοι, που μας απασχολούν εν προκειμένω, έχουν πολύ μεγαλύτερη ιστορία από ένα κομμάτι που όλοι έχουν συνδέσει με εφηβικά και φοιτητικά πάρτι στα σκοτάδια. Εχουν κυκλοφορήσει πάνω από είκοσι άλμπουμ στα σαράντα χρόνια καριέρας τους και έχουν αποκτήσει χιλιάδες οπαδούς σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι αρκετά για μια βόλτα στο Gagarin (Λιοσίων 205, Αττική) στις 12 Μαρτίου;

Ζώντας σε μια μεσογειακή χώρα, πράγμα που συνεπάγεται ότι μένουμε ο ένας πάνω στον άλλον, γινόμαστε ακουστικοί μάρτυρες αρκετών ιδιωτικών στιγμών της ζωής των γειτόνων μας. Ισως το πιο ενδιαφέρον κομμάτι είναι όταν ακούμε τις μουσικές τους που περνάνε τους λεπτούς, δίχως μόνωση τοίχους και χαϊδεύουν ή ταλαιπωρούν τα αυτιά μας -αναλόγως τις προτιμήσεις. Πάντα υπάρχει ένας γείτονας που ακούει Διονυσίου ή Καζαντζίδη το μεσημέρι της Κυριακής, μια μοναχική εβδομηντάρα που ακούει Beatles για να θυμηθεί τα νιάτα της, ένας πιτσιρικάς που προσκυνάει τους εγχώριους χιπ χοπ ήρωες και μια φοιτήτρια που ακούει ό,τι παίζει το ραδιόφωνο. Η μουσική όμως δεν φτάνει στ’ αυτιά μας μόνο μέσω των γειτόνων. Τα αυτοκίνητα περνούν με ανοιχτά παράθυρα και την ένταση στο τέρμα, και από μέσα τους ξεχύνονται πονεμένα λαϊκά άσματα, πολεμικά ποντιακά, RnB που κάνει τα τζάμια να τραντάζονται, πού και πού καμιά ξεχασμένη παλιοροκιά. Στην Ευρώπη (ναι, κι εμείς Ευρώπη είμαστε, αλλά ξέρετε τι εννοώ), αν δεν είναι Σάββατο για να αλητεύουν οι 16χρονοι στα club και στους δρόμους ως το πρωί, δεν ακούς τίποτα. Εδώ όμως έχεις την τύχη να ακούς, να ερμηνεύεις τα σημάδια, να φαντάζεσαι προσωπικές ιστορίες, να συμπάσχεις και να συμπαθείς, να βρίζεις και να αντιπαθείς. Εχεις την τύχη ή έχεις την ατυχία, εξαρτάται, όπως η ζωή της γάτας στο κουτί του Schroendiger. Γιατί, έτσι κάπως ζούμε. Κι έτσι κάπως ελπίζουμε κάποιος να ανοίξει το μουσικό κουτί μας με την ελπίδα να ζούμε καλώς. Μέχρι τότε, θα προσπαθούμε να βρούμε λόγους για τους οποίους αξίζει να ζει κανείς σε αυτή τη σουρεάλ χώρα της Μεσογείου. ¶r ¸À» ¸ ¸ r

ȂǹȇȉǿȅȊ

µi´´to¿stÀ µi´´¹i°ÀÀ À{À µi´´to¿stÀ misi¼i

::: 0(75232/,61(:6 *5 i ³ ¸ Àv¸ ® À@ BG@SYHR LDSQNONKHRMDVR FQ

© p á © ¡ à© © pÒ ©p © © © ä © á © { ¡© ¡ ¡ © © ß ©p © á © â © /QDLH¿QD © © ß © á © ¡© ä© { ä© âp© Ï ß ©p © á ©cÐ Ò©É © ßp i © â © © © á ©p ©{ ß © © { á © Ò © â ©{ Ò © © {ß © © ©ß ©âp © â ©Ô© ¡p pâ © â © á ¡© ¡ ©âp © ©{ à © ©{ ß © ¡ ß © Ò © © ©pÒ © ©{ß ¡ © Ò © â ¡ © © ¡ © © á © ©{ ßp © © ¡pß ©p ©Ô ©

Ð â ©Ï Ò ©#DTWH¿LD © © ß¢ ©¡{ â © © ©Ô © â ©Ö á ©b(MBDMCHDRh© ¡© Ó á©Ê ß ©Í© á © Ò ©p © ©{ á © à © ©p ß © ä © äp ©É¡ à© { á© © ä © ¡© ä© ¡ © ¡© { á ¡© ©ä{ © ä © © © © ä © ¡©{ ß © ¡ © © { á © ä © â ©Ð Ò© ©Ò © ¡© pâ © ©Ì © Ò ©pâ © © ¡ â© © ä © á ©Ö © ß{ ¡p ©Ö © ß¢ ©Ï © pâ © ©SQ@HKDQ© © á © © Ò

::: 0(75232/,61(:6 *5

Με την ανατρεπτική κωμωδία «Οι Ιππείς της Πύλου», που κάνει πρεμιέρα αυτή την εβδομάδα, επιστρέφει στην ενεργό δράση ο Νίκος Καλογερόπουλος (σενάριο, σκηνοθεσία). Πρόκειται για την ιστορία του Τηλέμαχου, ο οποίος θα διαφύγει στην Πύλο με τον Μπάμπη τον «Φου» για να γλιτώσει από τα χρέη του. Με καταφύγιο ένα ερειπωμένο κάστρο, ο Τηλέμαχος θα γνωρίσει δύο αδέρφια που δεν μιλιούνται, αλλά και θα μαγευτεί από τη Δημοκρατία, μια ανιψιά τους που έχει φύγει. Με τη μορφή... χαμαιλέοντα επιστρέφει στον κινηματογράφο ο Τζόνι Ντεπ στην ταινία “Rango” του Γκορ Βερμπίνσκι (σκηνοθέτη της σειράς ταινιών «Οι Πειρατές της Καραϊβικής»). Ο διάση-

ȂǹȇȉǿȅȊ

Απ’ όλα έχει ο μπαξές αυτή την εβδομάδα, με την ταινία «Ο Αετός της Αυτοκρατορίας» να συμπληρώνει το είδος που μας έλειπε: την περιπέτεια. Στην ταινία του βραβευμένου με Οσκαρ Κέβιν ΜακΝτόναλντ, ο εκατόνταρχος Μάρκους Ακίλα ξεκινάει ένα ταξίδι για να βρει ένα θρυλικό λάβαρο και να το φέρει πίσω. Καλή δύναμη, Μάρκους. Σε περιμένουν δυσκολίες... μος ηθοποιός κάνει την παρθενική του εμφάνιση στη μεταγλώττιση, δίνοντας τη φωνή του σε έναν κατοικίδιο χαμαιλέοντα που χάνεται στην έρημο και βρίσκει θέση σερίφη. Λίγο οι παλαβιάρηδες κάτοικοι, λίγο το πρόβλημα νερού, πολύ ο φονικός κροταλίας, αποδεικνύουν στον Rango ότι η ζωή στην «Αγρια Δύση» μπορεί να είναι δύσκολη.

ËÉÄôÑÄÉÎÉÄôÑÈÎô̕ |ËÏ ÌÊ ̖ôÈËÆÐÄ

Με μουσική έχει ξεκινήσει ήδη ο φετινός Μάρτιος. Ο κινηματογράφος «Δαναός», όλο το μήνα, προσφέρει στους θεατές μια κινηματογραφική δημιουργία που σχετίζεται, προκύπτει ή εμπνέεται από τη μουσική. Εναλλακτική ροκ, τζαζ, ηλεκτρονική μουσική, μοντέρνος χορός και Beatles καλωσορίζουν την άνοιξη στην αίθουσα «Δαναός 1», κάθε Τρίτη στις 8:30 μμ. Βιαστείτε! Ο Μάρτης του 2011 έχει πέντε Τρίτες και ο καιρός περνάει...

«Οχι άλλες μπόμπες!» ας βροντοφωνάξουμε μαζί, αγαπητοί μου φίλοι, γιορτάζοντας παρέα την Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Καταναλωτή (15 Μαρτίου). Ας γεμίσουμε λοιπόν τα κροντήρια μας με καθαρό πιοτί και ας δούμε το «Αφήνοντας το Λας Βέγκας» (1995) του Μάικλ Φίγκις, την ταινία που χάρισε στον Νίκολας Κέιτζ

το Οσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου. Θύμα της κατανάλωσης ποτού ο Μπεν, φτάνει στο Λας Βέγκας με σκοπό να πιει μέχρι θανάτου. Εκεί συναντάει όμως τη Σέρα. Και ύστερα έρχεται ο έρωτας, με μία από τις πιο προκλητικές ερωτικές σκηνές στην ιστορία του σινεμά. Και μην ξεχάσω: Χρόνια μας Πολλά και έβα!

Η 21η Μαρτίου φτάνει! Δεν ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Χριστός και Παναγία! Ή μάλλον, για να μιλήσουμε ορθότερα, Γκάνταλφ και Γκαλάντριελ! Ο Πίτερ Τζάκσον ξεκινάει επιτέλους τα γυρίσματα του «Χόμπιτ»! Η πολύπαθη διλογία που ετοιμάζει βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν και αποτελεί ουσιαστικά “prequel” της σειράς «Ο Αρχοντας των Δαχτυλιδιών». Οι συζητήσεις για τους πιθανούς τίτλους των ταινιών έχουν ήδη ανοίξει, με την εταιρεία παραγωγής να φέρεται ότι έχει βαφτίσει τις δύο ταινίες ως εξής: “The Hobbit: There and Back Again” και “The Hobbit: An/ The Unexpected Journey”. Οσο για το καστ, οι παραγωγοί δεν θα απογοητεύσουν τους θεατές, με τους ίδιους ηθοποιούς να ερμηνεύουν τους ρόλους που υπήρχαν και στον «Αρχοντα».

!',̝Ä ÈÎÄ ¸¹¨"5$'%4¨!4(%.3¨34/29 Με μια ασπρόμαυρη εκδοχή της Αθήνας μάς συστήνεται ο Ρένος Χαραλαμπίδης με την πρώτη του ταινία “No budget story” (1997). Γυρισμένη εξ ολοκλήρου σε βίντεο, αποτελεί την πρώτη ολοκληρωμένη μεγάλου μήκους ταινία που γυρίστηκε με αυτό τον τρόπο στην Ελλάδα. Στο φιλμ πρωταγωνιστής είναι ο Ειρηναίος (Χαραλαμπίδης), ένας φέρελπις σκηνοθέτης που προσπαθεί να κάνει μια ταινία. Στο δρόμο του συναντά δύο περίεργους παραγωγούς (τον βραβευμένο για το ρόλο του από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Γιώργο Βουλτζάτη και τον Γιάννη Μποσταντζόγλου) αλλά και τη μούσα του (Δήμητρα Παπαδήμα), μια τηλεοπτική περσόνα την οποία ερωτεύεται. Ασπρόμαυρες στιγμές από παλιά λεωφορεία του Ζωγράφου και καρτοτηλέφωνα, από το αναψυκτήριο του ηλεκτρικού σταθμού της Ομόνοιας, από ταράτσες πολυκατοικιών με δάση από μπουγάδες. Στάση σε βίντεο κλαμπ του Κέντρου, σε λούνα παρκ, στη Στοά του Βιβλίου, σε μηχάνημα αυτόματων φωτογραφιών (είδος που τείνει να εκλείψει), στην πασίγνωστη πηγή γυαλιών «Ο Μίμης» της Ομόνοιας. Βόλτες στην πρωινή Αθήνα με τα πόδια αλλά και στηνβραδινή με αυτοκίνητο, στην πιο χαρακτηριστική σκηνή της ταινίας με τον Νίκο (Βουλτζάτης) να μονολογεί ακατάπαυστα. Με μότο του Ειρηναίου, αλλά προφανώς και του ίδιου του σκηνοθέτη, «υποχρέωσή σου είναι να κάνεις το όνειρό σου πραγματικότητα», ο Χαραλαμπίδης καταφέρνει να φτιάξει έναν από τους πιο συμπαθητικούς χαρακτήρες του ελληνικού σινεμά. i ³ ¸ Àv¸ ®

ȂǹȇȉǿȅȊ

::: 0(75232/,61(:6 *5

l ±¸ Àm ¬

Ö © àp © ¡©Õß p ©ÏÒ ©p © á ©cÉ Ò i© ¡ â ©{ â

Ö àp ¡ Õß p ÏÒ p © ©p Ò © Ò ©Ö¢ ¢ © {â© © â ©Ð á p ©Ö © á © ©{ pß © á ©â © © àp © ¡ â © © à©p à©{ ¡© © á © Ò © © ¡ ß © ¡ ©Ö © â©ä © ¡©ÏÒ © © © { á © ß © Ò p © { á © { © { ä © ß © ¡© DCHSNQ© ¡© â © © © { á © ß © © { Ò © ¡© p Ò ¡© á Ò © ¡© ©

â©ä ©{ ¡© ©ß © Ò p ©Ð © © ß ©ß © ©cÉ á i© Ò © © à©{ â © ¡© ¡ ß ©{ ¡© { á © Ò© {â©â © á © Ò © © © ¡©pß © â ©É¡ Ò© ©Ò © ß © ä © © ¡¢à ©{ ¡© ¡ â © © Ò ©Ð{ â¢ © ¡ ¡ à © ¡©{ ä© c Ò¢ i © ©Ë p Ò ©Ë ©{ ß ©p © ¡ © ¡ á ©Ï © É á © Ò ©Ê â ©ÖÒ © ¡ ß © ©Ø à ©Ô âp ¡

::: 0(75232/,61(:6 *5

Ο Howard H d Zinn Zi έγινε έ γνωστός στην Ελλάδα για το θεατρικό του έργο «Ο Μαρξ στο Σόχο» που παιζόταν για χρόνια από τον Αγγελο Αντωνόπουλο. Ιστορικός μέχρι το μεδούλι, ο Zinn γράφει στην «Αυτοβιογραφία» του, που μόλις κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Αιώρα, πως έγινε ιστορικός για να αλλάξει τον κόσμο. Γεννημένος το 1922 στο Μπρούκλιν, εκ των ηγετών της αριστερής διανόησης στις ΗΠΑ και από τους πρώτους που καταδίκασαν τον πόλεμο στο Βιετνάμ, ο Zinn έχει για υπότιτλο στην αυτοβιογραφία του το μότο «Δεν μπορείς να είσαι ουδέτερος σ’ ένα τρένο που κινείται». Και σε κάθε σελίδα το αποδεικνύει. Μαχητικός και αισιόδοξος, περιγράφει τα κινήματα που έζησε, κατά του φασισμού αρχικά, έπειτα υπέρ των μαύρων και κατά του πολέμου εν γένει. Ο Zinn πιστεύει πως οι άνθρωποι έχουν τη δύναμη να αλλάξουν οι ίδιοι το ρου της ιστορίας. Και δεν τα έλεγε μόνο το 1994 αυτά -έτος συγγραφής του βιβλίου. Μέχρι το 2009 που ήρθε και στη Φιλοσοφική Αθηνών για να παρακολουθήσει το έργο του επί σκηνής, επέμενε, αισιόδοξος και πασιφιστής πάντα. Χρήσιμο, λοιπόν, σε καιρούς κατασκότεινους το φωτεινό αυτοβιογραφικό του πόνημα.

ȂǹȇȉǿȅȊ

Το κλασικό πια φανταρίστικο ανάγνωσμα «Απολύομαι και τρελαίνομαι - Η ζόρικη θητεία του Χρήστου Καστανά» κυκλοφορεί σε νέα, συμπληρωμένη έκδοση από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Σημειωτ(έ)ον δε, σε σχήμα μικρό, ώστε να χωράει στης παραλλαγής την τσέπη. Στο βιβλίο, ο δημοσιογράφος Χριστόφορος Κάσδαγλης, που κρατούσε για χρόνια τη στήλη της Ελευθεροτυπίας «Φαντάρε, πού πας;», καταγράφει τη στρατιωτική καθημερινότητά του, την κατάταξή του και την πορεία που ακολούθησε φορώντας τα χακί. Η περσόνα που ο συγγραφέαςφαντάρος υιοθετεί του δίνει τη δυνατότητα να αφηγείται τις ιστορίες από διαφορετικές οπτικές γωνίες, ταυτίζοντας περισσότερο τον αφηγητή με τον αναγνώστη. Μπορεί η «άνοιξη των φαντάρων», η μεγάλη ημέρα με την πανελλαδική απεργία των στρατιωτών, η ημέρα που δεν θα ηχήσει το προβλεπόμενο σάλπισμα, η συντονισμένη άρνηση εκτέλεσης διαταγών τέλος πάντων, μπορεί να μην ήρθε και να μην έρθει ποτέ όπως την περιγράφει ο Κάσδαγλης. Το βιβλίο του όμως κάνει καλή παρέα και στο φαντάρο που το ’χει δαγκώσει στη σκοπιά και σε εκείνον που δεν κατατάχτηκε ακόμα και σε εκείνον που ούτε κατάλαβε πότε απολύθηκε και τρελάθηκε.

Ο Αχιλλέας Κυριακίδης στην πυκνή «Κωμωδία» του (εκδόσεις Πόλις) παίζει με τη διακειμενικότητα την αέναη, όπως τη διδάχτηκε μέσα από το δάσκαλό του Μπόρχες. Ο ήρωας της νουβέλας Δ.Χ. δέχεται ένα μήνυμα στον τηλεφωνητή του που τον τρομοκρατεί. Τι λέει αυτό το μήνυμα; Μικρή σημασία έχει, διότι άλλα καταλαβαίνει ο Δ.Χ. και άλλα ερωτήματα θέτει ο συγγραφέας στον αναγνώστη. Ενα βιβλίο τόσο μικρό, αλλά με τόσες πιθανές αναγνώσεις, πιστό στα αισθητικά προτάγματα των OuLiPo και του Ιταλο Καλβίνο. Προβληματισμός γύρω από το ζήτημα της ταυτότητας και το θέμα των ρόλων, με έντονη την εναλλαγή χιούμορ και αγωνίας, σε ένα αριστοτεχνικά σύντομο μα και πυκνό αφήγημα. Τέσσερις διαφορετικοί ήρωες που

Από πού φυτρώνουν αυτά τα περίεργα όντα; Ζωγραφιές σουρεαλιστικά παραδοσιακές, κάτι σαν Νταλί μαζί με Κάλο και Θεόφιλο. Πούθε; Μα φυσικά από το πενάκι της πολυτάλαντης Λένας Κιτσοπούλου, η οποία στη νέα συλλογή διηγημάτων της «Μεγάλοι Δρόμοι» (εκδόσεις Μεταίχμιο) αναλαμβάνει να μας θυμίσει πως πέρα από τη σκηνοθεσία και την επιτυχημένη πορεία της φέτος στο Εθνικό

είναι ο ίδιος ένας ζουν τέσσερις διαφορετικές εκδοχές της ίδιας ιστορίας, μπλεγμένοι σε έναν άκρως ευανάγνωστο λαβύρινθο.

Θέατρο, στο «Συρανό Ντε Μπερζεράκ» σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου, ξέρει και να γράφει καλά. Η πρώτη της συλλογή «Νυχτερίδες» βραβεύτηκε από το περιοδικό «Διαβάζω» το 2006. Φέτος, η φυγή και η μοναξιά αποτελούν τα κύρια θέματα των διηγημάτων. Μια φυγή συχνά εσωτερική, άγρια και ανελέητη. Η γλώσσα των διηγημάτων είναι πολύ δουλεμένη και ιδιαίτερη, προφορικά λαϊκότροπη, θυμίζει Σκαρίμπα. Οι ήρωες απόκοσμοι, όμως ταυτόχρονα τρομακτικά αληθινοί. Κομμάτια τάχα μιας Ελλάδας του παρελθόντος που όμως ποτέ δεν έπαψε να υπάρχει, όλοι τους με παρατσούκλια: Ο Μουνής, ο Καραγκιόζης, ο Κατάθλας. Αρρωστημένοι, σκοτεινοί, βίαιοι άνθρωποι του χωριού που σαπίζει δίχως μέλλον. Ισως να ονειρεύονται μεγάλους δρόμους, μα μεγάλοι δρόμοι δεν δείχνουν να ανοίγονται, άλλωστε και η ηρωίδα του ομώνυμου διηγήματος μάταια τριγυρνάει στα στενά της Αθήνας, μαζεύοντας σε γλέντι τον Σίνα, τον Κολοκοτρώνη και τον Σκουφά.

ȂǹȇȉǿȅȊ

::: 0(75232/,61(:6 *5

s¸ r ¸Àn¸ r À

Í© ¡ á ©Ï â ¡© á© ©cÖ ä i© ¡©Ï à© pÒ ©ß © {â© © { ¡ â © áp © © à © p ¡ á © ©{ Ò © { ¡© á © ©Ë â© ß © É á ¡©Ï á ¡© ©©Í© à© © p à© á © © Ö ä © © { á ©¡{ ä © © á © ¡ © äp © © ¢à © © ¡ á © Ò© © Ò©â © © © ¡p Ò © © { á © ©¢ á © ©¡{ ä ©p © pà© © Ò{ © © © © N© ¡©p ä ¡© ä© ¡©{ ß © © Ðß © {â© © © © { á © { á © © © { á ©{ Ò © ¡ p Ò© ©{ à © ä ©p Ò © ß © { ¡© á¢ ¡ © {â ¡ © © © p à© { à ©â{ © © ß © pp à© ©ä © ©{ á © ¡© { ä ¡© © © {â © © â ©É{ ß p © © ¡ ä © á © {â ¡ © â ©âp © © ¡ ß © © { Ò ©{ ¡© á © {â© ©ß © ©{ á¢ ¡ ©p ä© Ò © ©Óá ©Ï ¡ à © © Ò ©É á ©Ô âp ¡ © pà © { Ò ¡ © Ö © Ò© á © ¡©Ê á © Ð ¢ ä © © äp © ¡© É ¡©Ðß © © ©p ¡ à© ¡© ÖÒ © ¢à ©

::: 0(75232/,61(:6 *5

ȂǹȇȉǿȅȊ

ÑÄô ÑÄôÑÈ ô Ï È »¹¨ »²¸ µ´¨»Ð ¨¶ y¸Ð ´ ¨

Τι δουλειά έχει αυτός ο καλοντυμένος άνδρας, παραμονή Χριστουγέννων στο λιμάνι; Αυτή η ερώτηση θα μπορούσε να περικλείει όλη την υπόθεση του «Αμερικάνου». Ενας Ελληνας μετανάστης επιστρέφει μετά από 25 χρόνια στο νησί του και κανένας δεν τον αναγνωρίζει. Το έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, που σκηνοθετεί και ερμηνεύει ο Θανάσης Σαράντος, ανεβαίνει από την Κυριακή 13 Μαρτίου στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206). Μία ιστορία για τη μετανάστευση και τον επαναπατρισμό που συνοδεύεται από τους ήχους του πιάνου του νέου συνθέτη Λάμπρου Πηγούνη. Εξι πρόσωπα χωρίς υπόσταση, έξι ηθοποιοί που δεν μπορούν να ερμηνεύσουν το δράμα των ηρώων, γιατί απλούστατα δεν είναι οι ίδιοι οι ήρωες. Στο έργο «6 πρόσωπα ζητούν συγγραφέα» του Λουίτζι Πιραντέλο, που ανεβαίνει στο Χώρο Τέχνης Ασωμάτων (Ασωμάτων 6) την Πέμπτη 17 Μαρτίου, τίποτα δεν είναι όσο απλό φαίνεται. Η φαντασία είναι πολύ κοντά στην πραγματικότητα, όπως και η λογική με την τρέλα. Και ο θεατής καλείται να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα, αφού ο συγγραφέας έχει φροντίσει να μην καταλήξει πουθενά. Οι έξι, όπως εμφανίζονται, έτσι απότομα εξαφανίζονται. Η σκηνοθεσία ανήκει στον Νίκο Κατράκη. Πέντε διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη με κοινό κώδικα το αίσθημα του δικαίου και την αποκατάστασή του ενώπιον του αναγνώστη-θεατή, και κοινό παρονομαστή την περίοδο των γιορτών των Χριστουγέννων, συγκροτούν μία πλήρη θεατρική ενότητα κάτω από τον τίτλο «Φτωχοί και άγιοι» που θα παρουσιάζεται από σήμερα στον Πολυχώρο Αθηναΐς (Καστοριάς 34-36). Τη σκηνοθεσία έχει κάνει η Ανδρομάχη Χρυσομάλη.

Τέσσερις ηθοποιοί, ένα πιάνο, ένα τσέλο, μία κιθάρα και ένας θεατής. Ολα αυτά στη σκηνή του Booze Cooperativa (Κολοκοτρώνη 57) από τις 16 Μαρτίου. Το έργο “Michael Kohlhaas” του Heinrich von Kleist διασκεύασε και μετέφρασε η Σάντρα Δόμβρου, ενώ σκηνοθέτησε ο Ανδρέας Κουτσουρέλης. Πρόκειται για διασκευή της ομώνυμης νουβέλας, στην οποία ο συγγραφέας αναφέρεται στις δυναμικές που οδηγούν τον δίκαιο στην αδικία, τον θεοσεβούμενο στην αμφισβήτηση και τον νομιμόφρονα στην εξέγερση. Το έργο του Μάριου Ποντίκα «Εσωτερικαί ειδήσεις», που ανέβηκε για πρώτη φορά το 1979, παρουσιάζει ο Μάνος Τσότρας στο Θέατρο Ράγες (Κωνσταντινουπόλεως 82) από αυτή τη Δευτέρα, 14 Μαρτίου. Αισθάνεται ο Ελληνας τιμωρημένος; Τι θέλει να μας πει ο παπάς στο αυτί; Γιατί παραμένει βουβή η καθαρίστρια; Ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο; Εχει και ο άνδρας «δύσκολες ημέρες»; Σε αυτά και άλλα ερωτήματα απαντά με πολύ χιούμορ η επιτυχημένη κωμωδία που απέσπασε αποθεωτικές κριτικές στο πρώτο της ανέβασμα.

Την περασμένη Παρασκευή, μετά πολλών κόπων και βασάνων λόγω της αδιάβατης Γ΄ Σεπτεμβρίου, βρέθηκα να παρακολουθώ την παράσταση του έργου “Fucking Games” στο Τheatro Victoria (www. theatrovictoria.gr). Πρώτη παρατήρηση: To θέατρο βρίσκεται στο στενάκι της Μαγνησίας (μια κάθετος στο τέρμα της Γ΄ Σεπτεμβρίου), στο κέντρο της «άλλης Αθήνας», στην Αθήνα κάτω από την Πατησίων, όπου η πολυπολιτισμικότητα δεν είναι μια θεωρητική έννοια για συζητήσεις αμφιθεάτρων, αλλά διαθέτει ένα πρόσωπο, αρκετές φορές άγριο και άλλες σχεδόν τραγικό. Σε αυτήν τη διακεκαυμένη ζώνη για την πλειονότητα των ντόπιων Αθηναίων υπάρχει και λειτουργεί μια ιδιωτική υποδομή πολιτισμού. Δεύτερη παρατήρηση: H αίθουσα ήταν γεμάτη, αν και το έργο έχει στον πυρήνα του μια θεματολογία που δεν απευθύνεται στο ευρύ κοινό. Ακόμη και ο τίτλος του -από μια πρώτη ματιά- λειτουργεί ως πρόκληση. Και όμως, το θέατρο, υπερασπιζόμενο τις επιλογές του, έχει καταφέρει να βρει το κοινό του. Τρίτη παρατήρηση: Το σχήμα που λειτουργεί και διαχειρίζεται το θέατρο, από ό,τι μπορώ να γνωρίζω, δεν βρίσκεται στη λίστα των επιδοτούμενων. ΥΓ1: Η συνέχιση της λειτουργίας μιας ζωντανής υποδομής πολιτισμού θεωρώ ότι πρέπει να αποτελεί και αντικείμενο αναφοράς και ενδιαφέροντος των δημοτικών Αρχών. ΥΓ2: Ο Χρήστος Αγγελάκος σε μία σημείωσή του στο Facebook έγραψε για την παράσταση. Συμφωνώ και επαυξάνω. Περισσότερα στο: http://www.facebook. com/notes/Χρήστος-Αγγελάκος/ fucking-games-Ο-αλγεβρικός-τύπος-τηςεξάντλησης/171427876238223. µ m Àm¸ ¸ r À

ȂǹȇȉǿȅȊ

u | | t v | | ::: 0(75232/,61(:6 *5

n¸ ¸ ± ¸À· r ¸

ß © á © Í©Ë p à©Ë © Ð á © ©{ ¡ Ò¢ © © ß © ¡© ß ¡©Ë¡ â{ ¡ ¡© p © á ©cÉ à © â i ©Í© ä © Ò© © { á©p © { à©{ { Ò © © ß © ©É à ©pß © {â© © { á © © â © ¡©Ë¡ â{ ¡ ¡© ¢ Ò© © ß ©p ß © á © © { © © p à © ¢ à ©Ðß © {â© p â ¡{ ©p © p ß © àp © pá © ßpp © Ò © p ©{ ¡© Ò © © ¡à© ©{â © © Ò © { © © { ¡{ ©{ ¡ ß © © ä © { p â © { © { Ò © © © ©p Ò © { Ò © © á © âp ¡ © Í©ß © Ò¢ © ©Ö á © © Ð á ¡© © ©pp © © á© ©Ë p à ©Ë © Ö ©ß © { p á © ©Í à © { £ Ò ¡

::: 0(75232/,61(:6 *5

ȂǹȇȉǿȅȊ

Pin Ups. “Whoops! The Art of Elias Chatzoudis” είναι ο τίτλος της έκθεσης με έργα του Ηλία Χατζούδη που εγκαινιάζεται το Σάββατο στον εκθεσιακό χώρο της Λέσχης Φίλων Κόμικς (Αγίας Ειρήνης 5, Μοναστηράκι). Για κάποια από τα σχέδιά του «δανείζεται» πόζες από φωτογραφίες που υπάρχουν στο διαδίκτυο, από μοντέλα καθώς και από φίλες του. Μπορεί να του δώσει έμπνευση οτιδήποτε. Του αρέσει να πειραματίζεται και να δοκιμάζεται. Θεωρεί πρόκληση να βλέπεις τη φωτογραφία μιας γυναίκας και να πρέπει να την κάνεις Toon Character με υπερβολές.

να από τον πολιτισμό του Αιγαίου, την ελληνική αρχαϊκή γλυπτική, την κλασική τέχνη, τη βυζαντινή παράδοση, ακόμα και τα γκράφιτι στους τοίχους, ο Νίκος Κασκούρας δημιουργεί τέχνη ανθρωποκεντρική.

Αrt-Shopping. Από σήμερα μέχρι και την Κυριακή, το πωλητήριο του Μουσείου Μπενάκη της οδού Πειραιώς διοργανώνει ένα πολύ ελκυστικό μπαζάρ με μειωμένες τιμές στα είδη του. Μπορείτε να βρείτε προσφορές από 40% έως 60% σε επιλεγμένα βιβλία, αντικείμενα και καταλόγους παλαιότερων εκθέσεων. Το μπαζάρ λειτουργεί από τις 10 το πρωί και κλείνει στις 10 το βράδυ, εκτός από την Κυριακή που κλείνει στις 6 μμ.

Συμβολικές κλίμακες. Εκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Βαθμηδόν» του φωτογράφου Αρι Γεωργίου εγκαινιάζεται την Πέμπτη 17 Μαρτίου στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών (Γλύκωνος 4, Δεξαμενή). Ως αρχιτέκτονας και φωτογράφος, ο Αρις Γεωργίου στρέφει το ενδιαφέρον του στην ιδιαιτερότητα μιας σειράς από σκάλες που συνάντησε σε διάφορα μέρη του κόσμου -την Ελλάδα όπου ζει, την Ινδία, τη Ρωσία, την Αγγλία και τη Γαλλία. Αν και διευκρινίζει πως το ενδιαφέρον του δεν ήταν μεταφορικό, στην πραγματικότητα η προσήλωσή του στην ιδιαιτερότητα και η άρνηση απέναντι στη μεταφορά κεντρίζουν περισσότερο την περιέργεια γύρω από τις εικόνες του, εγείροντας συνειρμούς και παρασύροντας τη φαντασία πέρα από τα πεζά δεδομένα της πέτρας, του τσιμέντου και του ξύλου.

Πολυσυλλεκτικότητα εμπειριών. Αυτή την Τρίτη (15 Μαρτίου) εγκαινιάζεται η έκθεση ζωγραφικής του Νίκου Κασκούρα στον Εικαστικό Κύκλο (Καρνεάδου 20, Κολωνάκι). Με θέματα στα οποία αναγνωρίζεται το πέρασμά του από την Ιταλία και την Arte Povera, που είναι επηρεασμέ-

Ενθύμιον. Το Μουσείο Μπενάκη, τιμώντας τη μνήμη του Βλάση Κανιάρη, εκθέτει στην είσοδο του κεντρικού κτιρίου (Κουμπάρη 1 & Βασ. Σοφίας) το έργο «Φιγούρα» (1974, σύρμα και ρούχα), πρόσφατη δωρεά του καλλιτέχνη προς το Μουσείο.

¼¸²½´³¹¸» ´¨ Ενας κόσμος που φεύγει. Αυτός είναι ο τίτλος έκθεσης ζωγραφικής στο Πνευματικό Κέντρο του δήμου ΑΘηναίων από την καλλιτέχνιδα Φανή ΡουμελιώτηΜαργαρίτη, που έχει αφιερώσει τα έργα της στα νεοκλασικά κτίρια της Αθήνας, που σιγά-σιγά χάνονται. Το αφιέρωμα διοργανώνεται με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 30 χρόνων από την ίδρυση της Ελληνικής Εταιρείας Διατηρήσεως της Παραδοσιακής Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς και περιλαμβάνει 50 έργα. Επίσης, θα εκτεθούν μερικά από τα 64 έργα της που φιλοξενούνται στην Πινακοθήκη του δήμου Αθηναίων. Ως τις 20 Μαρτίου.

²º½¹¸» ´ Η αίθουσα τέχνης K-art (Σίνα 52) παρουσιάζει τη δεύτερη ατομική έκθεση του εικαστικού καλλιτέχνη Δημήτρη Τάταρη με τίτλο Loplop, το πουλί-χαρακτήρας που δημιούργησε η φαντασία του Μαξ Ερνστ. Ο καλλιτέχνης θα παρουσιάσει τα τελευταία του έργα, ποικίλων διαστάσεων, όλα μελάνι σε χαρτί. Οραματίζεται τον εαυτό του σε στιγμές αιχμαλωσίας και εγκλεισμού.

ȂǹȇȉǿȅȊ

::: 0(75232/,61(:6 *5

Είναι θέατρο, προβάλλεται όμως δορυφορικά και το παρακολουθείς σε μεγάλη οθόνη, όπως στο σινεμά. Ενα πείραμα που φέρνει τις καλύτερες βρετανικές παραστάσεις να προστεθούν στην αθηναϊκή σκηνή. Κάπως έτσι θα βρεθεί και ο «Φρανκενστάιν» του Ντάνι Μπόιλ στο Μέγαρο Μουσικής.

²ji»ªtÀ @lÀ°¹sjni

» À° ¸¬ À·

Ακόμα και για έναν κάτοικο Λονδίνου, δεν θα ήταν εύκολο να παρακολουθήσει μια θεατρική παράσταση όπως ο «Βασιλιάς Ληρ» με πρωταγωνιστή τον Ντέρεκ Τζακόμπι ή όπως ο «Φρανκενστάιν» σε σκηνοθεσία του βραβευμένου με Οσκαρ Ντάνι Μπόιλ, με τα εισιτήρια σε τέτοιες περιπτώσεις να είναι δυσεύρετα. Ομως το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας με το πρωτοποριακό National Theatre Live δίνει πλέον τη δυνατότητα σε χιλιάδες θεατές σε όλο τον κόσμο να παρακολουθήσουν σε απευθείας δορυφορική σύνδεση τις σημαντικότερες παραγωγές της λονδρέζικης σκηνής. Τη δυνατότητα να απολαύσει αυτή την εμπειρία έχει και το θεατρόφιλο κοινό της Αθήνας, καθώς το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών εντάχθηκε πρόσφατα στο δίκτυο αιθουσών του National Theatre Live. Το πρότζεκτ υλοποιείται σε συνεργασία με τη Βρετανική Πρεσβεία και το Βρετανικό Συμβούλιο και εγκαινιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στις 25 Φεβρουαρίου στην αίθουσα Banquet του Μεγάρου με τον σεξπηρικό «Βασιλιά Ληρ». Το έργο «Βασιλιάς Ληρ», ευρέως

αναγνωρισμένο ως ένα από τα σημαντικότερα αριστουργήματα της αγγλικής λογοτεχνίας, δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Ούτε, βέβαια, ο ηθοποιός Ντέρεκ Τζακόμπι, ο οποίος έχει πίσω του τεράστια καριέρα στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Ωστόσο, δικαιολογημένα θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί πως ακόμα και αν ο καθηλωτικός Ντέρεκ Τζακόμπι ερμηνεύει τον «Βασιλιά Ληρ», το να βλέπεις θέατρο μέσα από μια οθόνη δεν μπορεί να προσφέρει αληθινή συγκίνηση. Η προβολή, όμως, του έργου αποζημίωσε τους πιο τολμηρούς που παραβρέθηκαν στο Μέγαρο Μουσικής τη συγκεκριμένη βραδιά, οι οποίοι μάλιστα με το κλείσιμο της αυλαίας χειροκρότησαν σαν να ήταν φυσικά παρόντες στο θέατρο Αποθήκη Ντόνμαρ του Λονδίνου. Ο Μάικλ Μπίλινγκτον, κριτικός θεάτρου της αγγλικής εφημερίδας Guardian, περιγράφοντας τις θετικές εντυπώσεις του από την εμπειρία του National Theatre Live, σημείωσε πως «για πολλές γενιές λέγαμε πως το θέατρο διαθέτει έναν ελι-

τίστικο χαρακτήρα. Το πρότζεκτ αυτό αποδεικνύει πως ακόμα και μια σχετικά δύσκολη κλασική τραγωδία μπορεί να μιλήσει ταυτόχρονα σε χιλιάδες ανθρώπους ανά τον κόσμο». Η βιντεοσκοπημένη απόδοση της παράστασης όχι μόνο δεν στερείται ποιότητας, αλλά το αποτέλεσμα γίνεται και ιδιαίτερα ελκυστικό. Με τη βοήθεια πέντε καμερών, την ποικιλία από κοντινά και μακρινά πλάνα, αλλά και χάρη στην πολύ καλή ακουστική, ο θεατής μεταφέρεται μέσα στη δράση και την ένταση της σκηνής. Η επόμενη απευθείας σύνδεση του Μεγάρου Μουσικής της Αθήνας με το θεατρικό κέντρο της Ευρώπης θα πραγματοποιηθεί στις 17 Μαρτίου με την παράσταση «Φρανκενστάιν», σκηνοθετημένη από τον Ντάνι Μπόιλ και με πρωταγωνιστές τον Μπένεντικτ Κάμπερμπατς στο ρόλο του Βίκτορ Φρανκενστάιν και τον Τζόνι Λη Μίλερ στο ρόλο του δημιουργήματός του. Το έργο, γραμμένο από τον Νικ Ντίαρ, είναι βασισμένο στο κλασικό μυθιστόρημα της Μαίρη Σέλεϊ. Οσοι τολμηροί, προσέλθετε.

{

} { j ½³ ¸ À ¸ ± À s ® ¸ Àm¸ ¸ r

° À ® Πρόκειται για μια από τις ωραιότερες γωνιές/καβάτζες της πόλης: το μικρό καφέ στον κήπο του Νομισματικού Μουσείου, που στεγάζεται στο υπέροχο κτίριο του Τσίλερ επί της οδού Πανεπιστημίου, εξακολουθεί να αποτελεί ένα μικρό μυστικό όσων αποζητούν την κομψότητα ακόμα και στον εσπρέσο τους.

ȂǹȇȉǿȅȊ

::: 0(75232/,61(:6 *5

j À Η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση φιλοξενεί από χθες στον εκθεσιακό χώρο του κτιρίου «Αλέξανδρος Ωνάσης» την έκθεση “Polyglossia” που ήδη συζητιέται στους εικαστικούς κύκλους της πόλης. Παρουσιάζονται έργα καλλιτεχνών ελληνικής καταγωγής, οι οποίοι έχουν γεννηθεί ή ζουν και δημιουργούν εκτός Ελλάδας, στις ΗΠΑ ή στην Ευρώπη, και που καλύπτουν όλα τα μέσα εικαστικής έκφρασης. Λ. Συγγρού 107-109.

¿ ¸±¸À r

lÀ ½¸ ±¸À ½ ¸ À ¸ ® Με βασική ιδέα ότι χωρίς μια σωστή εισαγωγική παρουσίαση είναι δύσκολο σε κάποιον να παρακολουθήσει αυτό που θέλεις να πεις, οι καλλιτέχνες της Chili Art Gallery εκθέτουν έργα τους στην ομαδική έκθεση “Intro”, που θα διαρκέσει έως την Τετάρτη 30 Μαρτίου. Ακούμε, λοιπόν, με προσοχή. Στην οδό Δημοφώντος 13-15, στο Θησείο. Τηλ. 210-7292564, www. chiliart.gr.

Η παράσταση “Freak Show” που παρουσιάζει η ομάδα Tandem στο χώρο «104 Λόγου και Τέχνης» σοκάρει με την αμεσότητα των χαρακτήρων που μας αναγκάζουν να κοιτάξουμε μέσα στον καθρέφτη της σύγχρονης κοινωνίας, με το ψαγμένο κείμενο και την ευρηματική σκηνοθεσία της Μαργαρίτας Γερογιάννη. Η πραγματικότητα της τηλεόρασης έχει μπει εδώ και δεκαετίες στα σαλόνια μας, αλλά τώρα αποδεικνύεται πιο σκληρή από τις δικές μας μικρές ζωές. Le freak c’est chic... «104 Κέντρο Λόγου και Τέχνης», Θεμιστοκλέους 104, 210-3826185

::: 0(75232/,61(:6 *5

ȂǹȇȉǿȅȊ

°¸ À ¸ ¸½¬ Οι αγαπητοί μας Pet Shop Boys έγραψαν τη μουσική για το μπαλέτο “The Most Incredible Thing”, που είναι βασισμένο στην ιστορία του Χανς Κρίστιαν Αντερσεν. Η είδηση, όμως, που αφορά τους Αθηναίους είναι ότι η παράσταση μάλλον θα παρουσιαστεί και εδώ, γεγονός που, αν -όπως ευχόμαστε- πραγματοποιηθεί, προβλέπεται να ενθουσιάσει τους λάτρεις του είδους και όχι μόνο! Θα σας κρατήσουμε ενήμερους.

tÀ® À À²³½ Η dj Θέμις Κοζανίδου φωτογραφίζεται για τη Metropolis στα decks του club Noiz, εκπλήσσοντάς μας ευχάριστα με τις επιλογές της ξένης dance house μουσικής που διοχετεύει στα ηχεία. Δηλώνει πως προσπαθεί να παίζει όσο το δυνατόν λιγότερες ελληνικές εμπορικές επιτυχίες, κάτι που εξακριβώσαμε και εμείς κάπου μεταξύ δεύτερης και τρίτης βότκας.

-EMORABILIA Οι συλλέκτες αντικών της Αθήνας έχουν εκτιμήσει δεόντως το κατάστημα της πλατείας στη Βαρβάκειο Αγορά, που ξεχειλίζει από παλαιά, όμορφα αντικείμενα. Ανάμεσά τους και γνωστοί σταρ του θεάτρου και του κινηματογράφου, τους οποίους οι περαστικοί βλέπουν, έκπληκτοι, να ψάχνουν ανάμεσα στους σωρούς των αναμνήσεων.

22 ȂǹȇȉǿȅȊ

::: 0(75232/,61(:6 *5

i ±À ¸ ± ·¸ À ¸ À© ¬ Οι δισκογραφικές εταιρείες τυπώνουν τώρα ολοένα και περισσότερα άλμπουμ σε βινύλιο, σε μία ύστατη προσπάθεια να καταπολεμήσουν την πειρατεία των CD. Στον τοίχο του «άκαπνου» Black Duck της πλατείας Καρύτση, όπως και στο Mojo της Παπαδιαμαντοπούλου, ξεχωρίζουν συλλογές από αθάνατες αναμνήσεις.

Οι θεατές της παράστασης «Τι θα κάνουμε τώρα;», που παρουσιάζεται αυτό τον καιρό στην οδό Χαβρίου 7 κοντά στο Σύνταγμα, παίρνουν μια γεύση από τους θησαυρούς που κρύβουν τα παλαιά κτίρια της πόλης. Οι εσωτερικές σκάλες, οι λεπτομέρειες στα κιγκλιδώματα και η διαρρύθμιση των χώρων μάς θυμίζουν πώς ζούσαν κάποτε οι καθημερινοί άρχοντες της Αθήνας.

::: 0(75232/,61(:6 *5

ȂǹȇȉǿȅȊ

+%%0À7!,+).' Ο πολιτισμός ενός τόπου δεν φαίνεται μόνο από τα μουσεία του. Ενίοτε, σερβίρεται με κομψό τρόπο και αρκετό πάγο, συνοδεία μουσικής και ζωντανών, ακόμα, αναμνήσεων. Και μην πιστεύετε τις φήμες, το Au Revoir δεν κλείνει. » Às ® ¸Àm¸ ¸ r

Αθήνα 1958, οδός Πατησίων 136, Κυψέλη. Ο Θεόδωρος Παπαθεοδώρου ανοίγει το Au Revoir, ένα μικρό ζεστό μπαρ με πατάρι και υπόγειο, κοντά στη συμβολή με την οδό Αγίου Μελετίου. Τότε, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι με αυτή την απόφαση θα έγραφε ιστορία στην κοσμική νυχτερινή ζωή της πρωτεύουσας. Και άρχισε να σερβίρει ποτά. Με μεράκι. Αθήνα 2011. Θέλω να μάθω την ιστορία από πρώτο χέρι. Η ξύλινη επένδυση των τοίχων, τα καθίσματα σε design ’60s και οι μικροί τριγωνικοί πάγκοι που «βολεύουν και δεν πιάνουν και χώρο», τα φίνα λεπτά κάγκελα στο πατάρι, τα ρετρό φωτιστικά από μπαμπού που φωτίζουν διακριτικά τα πρόσωπα των πελατών, τα πάντα εδώ αποπνέουν το λεπτό γούστο μιας vintage πραγματικότητας που έξω από την πόρτα του Au Revoir έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Σε πολύ μικρή ένταση ακούγεται ένα τραγούδι των Blondie που το διαδέχεται μια μεγαλειώδης Billie Holiday! Ο κ. Λύσανδρος Παπαθεοδώρου, ο αδελφός του Θεόδωρου, στέκεται πίσω από το μπαρ δίπλα στο γιo του, τον Σωτήρη, που όπως μου εξηγούν αναλαμβάνει τώρα τα ηνία της μικρής ιστορικής επιχείρησης. Σκοπεύει άραγε να κάνει αλλαγές; «Δεν νομίζω», μου απαντάει ο πατέρας του. «Το μαγαζί έχει παραμείνει όπως ήταν από την ημέρα που άνοιξε και πιστεύουμε πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να αλλάξει». Με ξεναγούν στη διαδρομή του Au Revoir, η οποία άρχισε μετά από τη γνωριμία του Θεόδωρου με το διακεκριμένο αρχιτέκτονα Αριστοτέλη

Προβελέγγιο, ο οποίος του είπε τότε: «Ανοιξέ το και θα σε βοηθήσω». Ο Λύσανδρος μπήκε στην εικόνα το 1960 σε ηλικία 21 ετών, για να βοηθήσει τον αδελφό του. «Ο κόσμος τότε ήταν πολύ διαφορετικός, ήσαν όλοι σχεδόν μια παρέα, γελούσαν, χόρευαν». Το μπαρ γρήγορα έγινε σημείο συνάντησης για μεγάλους καλλιτέχνες της εποχής που μαζεύονταν μετά τις παραστάσεις τους. «Ποιον να πρωτοθυμηθώ; Χατζηχρήστος, Αυλωνίτης, Ηλιόπουλος, Βέμπο, Καλουτά, Κοντού, όλοι πέρασαν. Ακόμα και τον Σινάτρα έφεραν στο μαγαζί όταν επισκέφτηκε την Ελλάδα». Με τέτοια πελατεία τα ευτράπελα ήταν συνηθισμένα. «Μια φορά μπήκε μια κυρία και βρήκε το σύζυγό της να φλερτάρει στο πατάρι με μια νεαρή γυναίκα. Την κοίταξε ήρεμα και της είπε: ‘Δεσποινίς, ευχαριστώ για την παρέα που κάνατε στον άντρα μου’, τον πήρε και έφυγαν». Το διάσημο στέκι ενέπνευσε και αρκετούς πνευματικούς ανθρώπους του τόπου, όπως ο Δημήτρης Ψαθάς που το μετέφερε σε χρονογράφημά του. Τι κάνει λοιπόν ένα μπαρ τόσο επιτυχημένο; «Η εχεμύθεια του μπάρμαν!» απαντά αμέσως ο κ. Λύσανδρος. «Οσα εξομολογούνται οι πελάτες ‘φεύγουν’ μαζί τους. Ο μπάρμαν δεν πρέπει να συζητάει αυτά που ακούει, διότι ακούει πολλά. Πρέπει επίσης να καταλαβαίνει πότε θέλει κουβέντα ο πελάτης και πότε να μείνει μόνος του. Εχω περάσει πολύ ωραία εδώ, επειδή ο σεβασμός ήταν αμοιβαίος με τους πελάτες. Τώρα όμως είναι καιρός να αναλάβει ο Σωτήρης». «Πριν από λίγους μήνες παραιτήθηκα από

τη δουλειά μου», λέει ο Σωτήρης. «Είχα έρθει και στο παρελθόν για part time βοήθεια, χωρίς ακόμα να έχω συνειδητοποιήσει ακριβώς περί τίνος πρόκειται. Τώρα όμως ξέρω ότι είναι βαριά η κληρονομιά. Ο κόσμος που έρχεται εδώ δεν είναι απρόσωπος, όπως πίστευα αρχικά. Βλέπω ότι υπάρχει ένα δέσιμο με τον πελάτη, μια ιδιαίτερη σχέση, μια επαφή». Για τις φήμες που κυκλοφόρησαν πριν από καιρό ότι κλείνει το Au Revoir, οι οποίες μάλιστα σχολιάστηκαν και από τον Τύπο, μου εξηγούν πως τελικά δεν το έδωσαν επειδή το αγαπούν πολύ, ενώ ο Σωτήρης συμπληρώνει ότι η θετική ανταπόκριση από τον κόσμο τον όπλισε, ώστε να μην τα παρατήσει εύκολα. Η Νίνα Σιμόν σιγοντάρει ένα φρέσκο ποτό και εγώ αφήνομαι στην αίγλη μιας άλλης εποχής που μου έκανε τη χάρη να ξαναζωντανέψει μπροστά στα μάτια μου.

ȂǹȇȉǿȅȊ

::: 0(75232/,61(:6 *5

̂j¹ni¹Àt´iÀiu»iÀ Βρίσκεται στην επικαιρότητα, επειδή συνεχίζει να μας αρέσει, επειδή δεν μας απογοητεύει, επειδή τα καινούργια της τραγούδια και οι καινούργιες της εμφανίσεις είναι πάντα εξαιρετικές. Τρεις απόψεις, λοιπόν, για την Νατάσσα Μποφίλιου. »Æ¨ Æ É ¨ ¨ w È ¨wÊ Είναι λίγο πάνω από τα 25, και όμως τραγουδάει λες και κουβαλάει τις εμπειρίες μιας ζωής. Είναι κατάξανθη και εξωστρεφής, και όμως έχει φινέτσα. Ντύνεται κοριτσίστικα και χαμογελάει παιδικά, και όμως έχει θηλυκότητα. Θεωρείται από τις σημαντικότερες νέες ερμηνεύτριες. Και όμως παραμένει προσγειωμένη, ένα πανέμορφο κορίτσι της διπλανής πόρτας με υπέροχη φωνή, που κυκλοφορεί καθημερινά ανάμεσά μας στους δρόμους της Αθήνας. Η Νατάσσα Μποφίλιου αποτελεί πλέον φαινόμενο για την ελληνική έντεχνη μουσική, έχοντας κατακτήσει ακόμα και τους πιο δύσπιστους και δύσκολους ακροατές. Τα Σαββατοκύριακα παρέες ανηφορίζουν στου Γκύζη και στριμώχνονται στο Μετρό, για να την ακούσουν να τραγουδάει τα τραγούδια της δικής της παρέας. Ερμηνεύει με περισσή ευαισθησία τους στίχους του Γεράσιμου Ευαγγελάτου, στίχους αληθινούς και καθημερινούς όλο λυρισμό, πετώντας πάνω στην εμπνευσμένη μουσική του Θέμη Καραμουρατίδη. Το κοινό ταυτίζεται μαζί της. Την φωνάζει Νατασσούλα. Την αγαπάει, όπως τα παιδάκια στις αρχές της δεκαετίας του ’80 αγαπούσαν την Κάντι Κάντι. Το κορίτσι που τους μοιάζει, το κορίτσι που θα ήθελαν να είναι δικό τους. Και όλη αυτή η αίσθηση εγγύτητας που δημιουργεί, δεν αφαιρεί τίποτα από την καλλιτεχνική της υπόσταση. Το τρίο Μποφίλιου - Ευαγγελάτος Καραμουρατίδης αποτελεί μία από τις

Å σημαντικότερες σύγχρονες μουσικές συμπράξεις. Είναι ένα αθηναϊκό μουσικό Rat Pack. Η ξεχωριστή επικοινωνία που υπάρχει ανάμεσα στους τρεις καλλιτέχνες βγαίνει και στη μουσική τους, φανερώνοντας μια συλλογικότητα, η οποία έμοιαζε να έχει εξαφανιστεί από τους σύγχρονους δημιουργούς, και μάλιστα αυτής της γενιάς. Μια συλλογικότητα που βρίσκει ανταπόκριση σε ένα κοινό που ταυτίζει τις εμπειρίες και τα βιώματά του με τους στίχους του Ευαγγελάτου, τη μουσική του Καραμουρατίδη και τη φωνή της Μποφίλιου. Ενα κοινό που βγαίνει από τη μοναχικότητά του και γίνεται μέρος ενός μεγαλύτερου συνόλου. Το άλμπουμ «Εισιτήρια Διπλά» του 2010 κέρδισε μια θέση στις λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς πολλών μουσικών sites και περιοδικών. Μας σύστησε ένα έντεχνο (ο όρος χρησιμοποιείται καταχρηστικά, η μουσική των «Εισιτηρίων» δεν χρειάζεται ταμπέλες) μακριά από την κουραστική μεμψιμοιρία και τη διάθεση εντυπωσιασμού, με ποπ καταβολές ως προς την αισθητική, με το βλέμμα στη Δύση και τις ρίζες στην Ανατολή. Ενας ήχος που έχει αγκαλιάσει τη δυτικότροπη μουσική, αλλά έχει τιμήσει την ελληνική. Και πολλές ιστορίες. Ιστορίες για πρώην, για μεγάλες αγάπες, για ραντεβού, για λύκους και ομπρέλες και όνειρα, χωράνε μέσα στα ταξίδια που κάνουμε συνήθως μόνοι μας, ευχόμενοι την επόμενη φορά να ζητήσουμε εισιτήρια διπλά. ¶r ¸À» ¸ ¸ r

Οδηγώ στην κίνηση. Πονοκέφαλος... Κολωνάκι εν έτει 2004. Μελωδία στα ραδιόφωνά μας και νέο τραγούδι. Μια Νατάσσα. Απίστευτη συγκίνηση από το πρώτο άκουσμα. Η «Ασπιρίνη». Οδηγώ και πάλι πέντε χρόνια μετά. Στην Εθνική Αμυνα. Μαύρο χάλι, από γκομενικά συγκεκριμένα. Παίζει το «Aεράκι». Την ίδια ημέρα λίγο αργότερα… «Μικρή Διαφορά». Είμαι ερωτευμένος. Ραντεβού με καφέδες και γλυκά. Στο κέντρο. Συνέντευξη για το Αntivirus με την Νατάσσα, τον Γεράσιμο, τον Θέμη... Περνάνε τρεις ώρες. Περνάμε υπέροχα. Ακόμη λυπάμαι τον άνθρωπο που έκανε την απομαγνητοφώνηση. Δεν θυμάμαι ποτέ να έφυγα με μεγαλύτερη χαρά από συνέντευξη. Περνάνε και άλλα τρια χρόνια. Και περνάω σταθερά από το Μετρόπολις, το Σταυρό, το Γκάζι, το Μετρό. Δύο δίσκοι ακόμη που λιώσανε. Και κάθε στιγμή, που μπορεί να είναι ένας καφές, μια βόλτα, η σκηνή ή τα παρασκήνια, δεν αλλάζει τίποτα. Αυθόρμητη, γλυκιά, ξανθιά και ειλικρινής, επικοινωνεί. Μια γυναίκα που επικοινωνεί συγκεκριμένα και το υποστηρίζει με όλο της το είναι. Γιατί αυτό είναι που χαρακτηρίζει έναν καλλιτέχνη ως μεγάλο. Να σου επικοινωνεί αυτό που θέλει και αυτό που κάνει άμεσα, χωρίς περιστροφές και στην ποιότητα και το βάθος που γουστάρει. Η Νατάσσα Μποφίλιου είναι, πιστεύω, από τις περιπτώσεις των νόμων που δεν αλλάζουν. Ενα ραντεβού που θα ανανεώνεται κάθε χρόνο με την ίδια αγάπη και ενθουσιασμό. µ r À·¸ ¸ ¸ À ¯º³¸®³µ¨É MSHUHQTR

::: 0(75232/,61(:6 *5

ȂǹȇȉǿȅȊ

·tuÀisiojªj¹°̃

Έ } }

¶Ç ¨ ¨ ÆË ¨ ÆË ¨ “Which side are re you on?” Ηταν μαγική η στιγμή, όταν είχα ίχα ακούσει πριν δύο χρό χρόνια όνια α αυτό το υπέροχο χο ούτως ή άλλως τραγούδι ύει με έναν εξίσου υπέροχο να το ερμηνεύει τρόπο η Νατάσσα σσα Μποφίλιου. Δεν ήταν να πάω. Τραβηχτό με πήγαν. Και βρέθηκα στη σκηνή του Metropolis στην Πανεπιστημίου, τημίου, νομίζω στο δεύτερο άθε λεπτομέρεια μπορώ να όροφο. Με κάθε σου μιλήσω για εκείνη τη βραδιά. Τόσο με συγκίνησε. Και αυτό έψαχνα όλο αυτό τον καιρό στο ελληνικό τραγούδι. Λίγο συγκίνηση. Λίγο αίσθημα. Λίγο διαφορετικό. Και το βρήκα ήκα ξαφνικά μπροστά μου… πολύ! Η Νατάσσα Μποφίλιου μένα ποφίλιου υ για μέ ένα είναι και κυρία και αλάνι. και νι. Καιι αλώνια κ αι σαλόνια. Οσο με μαγεύει ει ν να α τραγουδά δά Μοσχολιού και Αλεξίου, άλλο τόσο μ μεε εκφράζει με τις ερμηνείες της για τον «Π «Προσωπικό Προσωπικό της Ιησού» αλλά και όταν λέειι «Σιγά μην κλάψω». Και φυσικά, τραγούδια κά, τα τραγο ούδια της. Θυμάφορμή το ««Σ’ Σ’ έχω βρει και σε μαι πως με αφορμή χάνω», έκλαψα μεε τρ τραγούδι. α ξανά μ τραγού ούδι. Μόλις την προηγούμενη ηγούμ μενη Παρασκευή Παρασκεευή δώσαμε ξανά ραντεβού βού στο Μετρό. Και το τ ταξίδι ξεκίνησε με το «Ραντεβού» από το «Τ «Τρίο Τρίο της Μπελβίλ». Και ήρθε και μια βροχή,, την ώρα που «Ψυχές καιι Σώματα» Σώμ ώ ατα» βρέθηκαν βρέ ρέθη θηκαν στον ίδιο παλμό. Εκείνον δέχεσαι κεί είνο νον πο που υ δέ δέχ χεσαι «Εν λευκώ». Λες και συναντάς υναντάς ένα «Τυχερό αστέρι» και λες «Το ’χει ει τ’ αστέρι μου!» Επομένως, Νατάσσα μου, ένα μεγάλο «Ευχαριστήριο» για άλλη μια υπέροχη πέροχη βραδιά. Σου ξαναδίνω «Ραντεβού» στο Μετρό, μια Παρασκευή ή ένα Σάββατο λοιπόν… Ραντεβού με σένα α και τους φίλους σου σου. ου.. Γι Γιατ Γιατί ατ ί ατ η Νατάσσα έχει ει όχι έναν, αλλ αλλά λλ λά δύ δύο ύο ά άσους σου ουςς στο μανίκι της.. Το Τον ον ένα τον λένε Θ Θέμη. έμ μη . Κ Κα Και αι σιμ μο. τον άλλο Γεράσιμο. ράβ άβια που άβ που ου με με πήγαινες πή ήγαιννεεςς ννα α δω ω… «με τα καράβια δω… ταξίδευα»» µ r µ r r Àm m¸ m¸ ¸ r µ r Àm¸ ¸ r

* Στίχος από το τραγούδι «Κοίτα εγώ» σε στίχους Γεράσιμου Ευαγγελάτου και μουσική Θέμη Καραμουρατίδη.

4/À"%À/2À ./4À4/À"% À

ȂǹȇȉǿȅȊ

in´j»À°»lsÀi²lsi Να ζει κανείς ή να μη ζει; Κλασικός πέρα για πέρα ο σεξπιρικός «Αμλετ», αποτελεί πρόκληση για κάθε άνθρωπο του θεάτρου. Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου πήρε την απόφαση να υποδυθεί τον πρίγκιπα της Δανίας και να σκηνοθετήσει την παράσταση, στην πρώτη θεατρική απόπειρα της νεοσύστατης ομάδας The Helter Skelter Company. m ±½ À´r½ Ài ¸ r À o ¸ ± Àm ®À·¸ ¸ ¬

::: 0(75232/,61(:6 *5

ȂǹȇȉǿȅȊ

)NFO

cÉp © © á { © © á i© ÔpÒ ©3GD©'DKSDQ©© 2JDKSDQ©"NLO@MX É{â© ßp{ © ©Ð á ¡©ß © Ò © ©É{ á ¡© © ÏÒ © ßp{ © ¡à©© © Ò © © ©pp © Î ¡p ©Ð Ò ©Ï Ò © © ©Ö ä

Για να συναντήσω τον Αμλετ, τη Γερτρούδη, την Οφηλία και τους υπόλοιπους ήρωες του σεξπιρικού «Αμλετ», αρκεί να πάω μέχρι το Μοναστηράκι. Εκεί, σε ένα χαώδες κτίριο η ομάδα The Helter Skelter Company έχει μετατρέψει ένα δωμάτιο σε θεατρική φωλιά και κάνει πρόβες για την παράσταση «Αμλετ, ο Πρίγκιπας της Δανίας», που ανεβαίνει στις 18 Μαρτίου στο Black Box του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης. Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου δίνει τις τελευταίες οδηγίες στην πρόβα των παιδιών και αποχωρεί για να ξεκινήσει η κουβέντα μας. Το πρώτο πράγμα που τον ρωτάω είναι κατά πόσο είναι παράτολμο ένας νέος ηθοποιός να διασκευάζει, να σκηνοθετεί και να αναμετριέται με τον «Αμλετ». Απαντάει με ερώτηση: «Εφόσον θέλεις να κάνεις αυτό το υπέροχο έργο, γιατί να μην το κάνεις; Υπάρχει ηθοποιός που δεν θέλει να παίξει ρόλους από τον Σέξπιρ;» Βρέθηκαν άνθρωποι που του είπαν ότι αυτό το βήμα είναι κάπως παράτολμο; «Υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν ακόμα», λέει γελώντας. Ο Θάνος φλέρταρε εδώ και χρόνια με την ιδέα του «Αμλετ». «Ποτέ δεν νιώθεις έτοιμος να κάνεις κάτι τέτοιο. Οσο θεωρείς ότι προετοιμάζεσαι και μπαίνεις στη διαδικασία να τελειοποιηθείς, δεν πρόκειται αυτή η ώρα να έρθει ποτέ και να πεις ‘τώρα είμαι έτοιμος’. Οσο περιμένεις δεν κάνεις τίποτα, απλώς πρέπει να πεις ότι ξεκινάω και το κάνω». Ο ίδιος δείχνει ότι δεν φοβάται για την επιλογή του. Αντίθετα, νιώθει πολύ ασφαλής, διότι κάνει τη δουλειά αυτή με παιδιά μαζί με τα οποία σπούδαζε στη δραματική σχολή ΕμπρόςΘέατρο Εργαστήριο. «Είναι ωραίο, διότι όλοι στην ομάδα γνωριζόμαστε καλά, εκτιμάμε ο ένας τον άλλον, έχουμε συνεργαστεί στη σχολή και έχουμε κατακτήσει έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας». Ο Θάνος γεννήθηκε στη Λάρισα, στα 18 του πήγε στη Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει Νομική. Εκεί, μαζί με φίλους του έφτιαξε την ομάδα FACTA NON VERBA και ανέβασαν θεατρικές παραστάσεις, devised theatre, street theatre, performances. Οι παραστάσεις αυτές αποτέλεσαν την αφορμή για να κάνει το επόμενο βήμα, να κατέβει στην Αθήνα για να σπουδάσει σε δραματική σχολή. Πλέον, στα 29 του, έχει τη δυνατότητα να ανεβάζει τον «Αμλετ», αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όλα είναι ρόδινα. «Ολη η παράσταση κινείται με δικά μας χρήματα», λέει ο Θάνος, «Για να μπεις στη λίστα επιχορήγησης του Υπουργείου, πρέπει να έχεις παρουσιάσει δύο δουλειές, άρα εμείς που είμαστε νέα ομάδα δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα από εκεί. Εννοείται δεν πληρωνόμαστε και ξέρουμε ότι δεν μπορεί να γίνει απόσβεση των χρημάτων που έχουμε βάλει».

Ο κόσμος του Αμλετ «Ο Αμλετ, ένας άνθρωπος που βλέπει τον κόσμο του να καταρρέει, αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να μπει σε μια διαδικασία να τον επαναπροσδιορίσει. Αρνείται, αδειάζει, απαξιώνει τους πάντες και τα πάντα, για να καταλάβει στο τέλος ότι υπάρχει μια νομοτέλεια στα πράγματα. Καταστρέφει οτιδήποτε και οποιονδήποτε υπάρχει γύρω του, για να φτάσει στο σημείο να καταλάβει ότι ‘σίγουρα κά-

ποια πρόνοια αποφασίζει ως και αν θα πέσει ένα σπουργίτι’. Είναι ένας κόσμος που γκρεμίζεται, και καταλαβαίνει λίγο πριν έρθει το τέλος ότι υπάρχει μια μυστική σύνδεση όλων των πραγμάτων και ότι όλα είναι καταδικασμένα να γίνονται πάντα έτσι». Μια κατάσταση δηλαδή λογική, ακόμα και έξω από το σεξπιρικό κόσμο. «Ολοι περνάμε από τη διαδικασία της άρνησης των πάντων μέχρι να φτάσουμε στο σημείο να αποδεχτούμε ότι τα πράγματα είναι έτσι. Είναι ένας άνθρωπος διανοούμενος που κουβαλάει το σύμπλεγμα της κουλτούρας αυτής. Μια κουλτούρα που σχολιάζει, στέκεται, κρίνει, επικρίνει οτιδήποτε συμβαίνει χωρίς να προχωράει σε κάποια δράση. Είτε δεν μπορεί είτε αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχει νόημα για αυτήν...

Η απόσταση από τη σκέψη μέχρι τη δράση είναι μεγάλη. Δεν είναι εύκολο πράγμα και δεν είναι μόνο αυτό, διότι, εάν δράσεις, πρέπει να αναλάβεις και το κόστος». Στο χώρο που βρισκόμαστε υπάρχει ένα ξύλινο μεγάλο τραπέζι, άδεια πλαστικά μπουκάλια νερό, μαξιλάρια, ροδοπέταλα, στέμματα, τασάκια γεμάτα αποτσίγαρα, σπασμένα ποτήρια, καφέδες, ένα εντυπωσιακό γλυπτό νεκροκεφαλής, μια πλαστική τούρτα. Κοιτάω κάτι σημειώσεις του Θάνου που βρίσκονται πάνω στο τραπέζι, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τίποτα, δεν μου το επιτρέπει ο γραφικός χαρακτήρας του. Λίγο πριν φύγουμε, τον ρωτάω αν υπάρχει κάποια φράση από το έργο που έχει ξεχωρίσει και του δίνει τροφή για σκέψη. «Είναι μια φράση του Οράτιου», λέει, «Τα πνεύματα των ανθρώπων είναι αγριεμένα. Ερχονται φοβερά πράγματα στον κόσμο».

Δυο gay ζευγάρια επιδίδονται σε έναν ανελέητο λεκτικό αγώνα επί σκηνής, σε μια από τις πιο ιδιαίτερες παραστάσεις της χρονιάς. Το “Fucking Games” του Grae Cleugh μόλις έφτασε στην αθηναϊκή σκηνή, το είδαμε, το χειροκροτήσαμε και κάναμε μια κουβέντα περί θεάτρου και σχέσεων με τους συντελεστές του.

·i¹vs¹¼¹iÀÀ

nj»i¯uÀ is¼ª¿s

m ±½ Àj ® À° ¸r À o ¸ ± Às ® ¸ Àm¸ ¸ r Τέσσερις άντρες ηθοποιοί και ένας σκηνοθέτης στήνουν μια παράσταση με τέσσερις διαφορετικούς ρόλους, όπου όμως τελικά ο κάθε ρόλος είσαι εσύ. Ο Δημήτρης Κομνηνός μεταφράζει και σκηνοθετεί το “Fucking Games” του Grae Cleugh για πρώτη φορά στην ελληνική θεατρική σκηνή, μια παράσταση που απέσπασε το βραβείο Lawrence Olivier το 2003. Ο Γιώργος Γιαννακάκος, ο Μάνος Κανναβός, ο Χάρης Μπόσινας και ο Μαρίνος Παναγιωτάκης μοιράζονται τους τέσσερις χαρακτήρες του έργου και σταδιακά ανοίγουν όλα τα χαρτιά τους, μένοντας εκτεθειμένοι σε ένα παιχνίδι εξουσίας, επιθυμιών, αγάπης και φόβου. Τους συνάντησα στο θέατρο πριν από την παράσταση της Κυριακής και προσπάθησα να μάθω περισσότερα σχετικά με αυτό που επέλεξαν να κάνουν. «Η απόφαση να παίξουμε συνίσταται στο ότι το έργο ενέχει πολύ βαθύτερα νοήματα και δεν εμμένει απλώς στην gay θεματολογία. Ηταν μια πολύ καλή ευκαιρία να παίξουμε ο καθένας ένα ρόλο σημαντικό σε ένα όμορφο θέατρο στο κέντρο της Αθήνας, που μας ταιριάζει όχι μόνο στην αισθητική, αλλά και στη λογική του τρόπου λειτουργίας του», μου λέει ο Χάρης

)NFO 3GD@SQN©5HBSNQH@© Ð á © © © © { p á ¡© © á ©Ê á Ðß © ©Ð ¥ ¡©©

::: 0(75232/,61(:6 *5

ȂǹȇȉǿȅȊ

Μπόσινας. «Δουλέψαμε», συνεχίζει, «με πολλή ειλικρίνεια. Αυτό είναι κάτι σπάνιο στο θέατρο, αλλά εδώ συνέβη. Ανακαλύπτουμε τόσες πολλές αλήθειες σ’ αυτό το έργο, που κάποιες φορές γίνεται τρομακτικό». Η «αλήθεια» αυτή του “Fucking Games”, πέρα από το ίδιο το κείμενο, οφείλει πολλά στην ικανότητα των ηθοποιών να εργάζονται συλλογικά και να είναι ταυτόχρονα ανοιχτοί στην επικοινωνία με το κοινό. Ο Μαρίνος Παναγιωτάκης περιγράφει μία από τις πρώτες φορές που βρέθηκαν όλοι μαζί: «Δεν γνωριζόμουν με κανέναν από τους τρεις τους. Ετοιμαζόμασταν να βγούμε στη σκηνή και να κάνουμε έναν αυτοσχεδιασμό πάνω στο έργο, όταν ξαφνικά έρχεται ο Μάνος, με ακουμπάει στην πλάτη και μου λέει ‘όλα θα πάνε καλά’. Ενιωσα πολλή ασφάλεια, κι αυτό μέτρησε πολύ στην τελική απόφασή μου πως ναι, θέλω να το κάνω».

«Το κοινό μας αιφνιδιάζει» «Δεν είχα απόλυτη γνώση του τι έχουμε δημιουργήσει, μέχρι τη στιγμή που το παρουσιάσαμε σε κοινό. Το αποτέλεσμα με σόκαρε πολύ ευχάριστα», ομολογεί ο Μάνος Κανναβός. Ο Μαρίνος πίστευε πως ό,τι και αν γίνει, το φινάλε θα σώσει την παράσταση. «Ομως τελικά λειτουργεί όλο το έργο με έναν περίεργο τρόπο. Ερχονται καμιά φορά θεατές και μας λένε πράγματα που εμείς σκεφτόμαστε πάνω στη σκηνή, αλλά δεν αναφέρονται πουθενά στο κείμενο». Η επιγραμματική διατύπωση του Γιώργου μού άρεσε: «Το κοινό φωτίζει διάφορες περιοχές του έργου και μας αιφνιδιάζει». Σημαντικό για το αποτέλεσμα είναι το καλό κλίμα που υπάρχει όχι μόνο στη σκηνή, αλλά σε ολόκληρο το χώρο του θεάτρου. «Το θέατρο είναι ομαδική δουλειά», λέει ο Χάρης. «Δεν είμαστε μόνο εμείς που είμαστε καλά μεταξύ μας· είναι ο Βαγγέλης Κανδίας που ρυθμίζει τα φώτα και ουσιαστικά έχει στα χέρια του όλη την παράσταση, είναι ο Δημήτρης ο Κομνηνός που μας εμπιστεύτηκε και μας έκανε να νιώσουμε ασφάλεια και όλοι οι εργαζόμενοι στο θέατρο». Αυτό είναι κάτι που το παρατηρεί ο κάθε επισκέπτης-θεατής, το εισπράττει. «Ολοι ζούνε αυτό που συμβαίνει εδώ εξίσου και υπάρχει μια σπάνια συνθήκη σεβασμού και καλής συνεργασίας». Εχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον με δυναμικές, αλλά το να περνάνε καλά μεταξύ τους ούτε τους αρκεί ούτε είναι

αυτό που επιζητούν. Για τον Γιώργο Γιαννακάκο το «περνάμε καλά» είναι κάτι που επαναδιαπραγματευόμαστε σε αυτήν τη χώρα σήμερα. «Δεν ενδιαφέρει κανέναν το αν οι ηθοποιοί περνάνε καλά στο καμαρίνι ή στη ζωή τους. Το στοίχημα είναι να καταφέρεις να σεβαστείς τον άλλον και να σε σεβαστεί κι εκείνος».

Τίποτα στην τύχη Τέσσερις ρόλοι ακροβολισμένοι στο χάος του προσδιορισμού των επιθυμιών, τέσσερις διαφορετικές οπτικές για το πώς θα πρέπει να είναι μια σχέση. «Το έργο λειτουργεί πολύ με τους συμβολισμούς, δεν αφήνει τίποτα στην τύχη», παρατηρεί ο Χάρης. Ο Γιώργος τον συμπληρώνει, λέγοντας πως «η αρετή του έργου είναι ότι δεν μιλάει για άσπρα και μαύρα πράγματα. Εχει συμβολισμούς και οι ήρωες είναι φορείς των ιδεών τους, αλλά καμία στάση ή συμπεριφορά

δεν δικαιώνεται». Σε αυτό το έργο, ο καθένας παίρνει στο τέλος αυτό που του αξίζει σύμφωνα πάντα με τις επιλογές του. Δεν χαϊδεύονται μάτια και αυτιά θεατών, δεν λυτρώνεται κανείς. «Ετσι είναι όλα τα σημαντικά έργα, δεν ταυτίζεται ο θεατής με έναν ήρωα, αντίθετα βρίσκει παντού ψήγματα της προσωπικότητάς του», συνεχίζει ο Γιώργος, που υποδύεται τον υποκινητή του «παιχνιδιού», έναν πενηντάρη, πρώην ακτιβιστή του gay κινήματος και νυν ιδιοκτήτη μεγάλου κλαμπ. «Κανένας άνθρωπος δεν έχει μόνο μία διάσταση, αυτό ισχύει και στην πραγματικότητα, κανείς δεν πρεσβεύει μόνο την ομορφιά ή μόνο το χρήμα ή μόνο το κακό, ας πούμε», παρατηρεί ο Μάνος. Και ο Γιώργος τον συμπληρώνει, πηγαίνοντας τη συζήτηση λίγο βαθύτερα: «Το να έρχονται οι ήρωες αντιμέτωποι με ένα πιθανό ενδεχόμενο θανάτου, όσο κακοί και αν υπήρξαν στην πορεία

του έργου, είναι μια εξέλιξη που δεν δικαιώνει κανένα θεατή. Οπως και στη ζωή, δεν μπορείς να χαρείς με το θάνατο του άλλου, είναι μια κοινή ανθρώπινη μοίρα». Βλέποντας κανείς την παράσταση, αυτό που μεταφράζει στην πρώτη ανάγνωση είναι μια συνάντηση τεσσάρων προσώπων που χρησιμοποιούν συνεχώς άμυνες για να καλύψουν τις αδυναμίες τους. Στην πορεία οι άμυνες πέφτουν, γιατί δεν είναι πια αρκετές και οι πανοπλίες αποδεικνύονται χάρτινες. Οι ήρωες θα μείνουν απογυμνωμένοι από κάθε ψέμα, απέναντι μόνο στις αλήθειες -των εαυτών τους κυρίως αλλά και των γύρω τους- τόσο τις έκδηλες, πασιφανείς και κοινές, όσο και τις πιο μύχιες. Και κάπου εκεί, ο καθένας από εμάς θα ανακαλύψει πως πάνω στη σκηνή βρίσκεται ο ίδιος του ο εαυτός μοιρασμένος άνισα σε τέσσερις ρόλους.

OLD SCHOOL VIDEO

ȂǹȇȉǿȅȊ

::: 0(75232/,61(:6 *5

Πάκμαν, Τέτρις και Σούπερ Μάριο. Σας έλειψαν; Εμάς πολύ! Πατήσαμε “Enter” στους λόγους που μας κάνουν να τα αναζητούμε ξανά.

Εν αρχή ήταν τα μπλιμπλίκια. Που κατοστάρικο τους έβαζες και παιχνίδι γινότανε. Ιδρωμένοι μέσα στα ουφάδικα, τα δίναμε όλα. Οι μανάδες μας προσπαθούσαν να μας ξεκαρφιτσώσουν από τα μηχανήματα του διαβόλου. Μάταια. Αδικος κόπος. Γλυκό πράγμα ο πειρασμός, ιδιαίτερα όταν μεταμορφώνεται σε «ποδοσφαιράκι» -βλέπε “Sensible Soccer”. Και μετά ήρθε το Game Boy. Και το Mega Drive. Μεγαλεία. Οι παιχνιδομηχανές της καρδιάς μας. Και κάπου εκεί στις αρχές της εφηβείας μας ανακαλύψαμε το Αγιο Δισκοπότηρο για τα videogames, το PC. Πολύ πριν σκάσει μύτη το «εξωγήινο» Playstation... Για πολλούς από εμάς υπήρξε το χόμπι μας. Αν όχι το βασικό, ένα από τα αγαπημένα. Ικανό να κατεδαφίζει στα τάρταρα τους βαθμούς μας στο τρίμηνο. Ικανό να μας κλείνει σπίτι Σαββατιάτικα. Τόση η δύναμη του. Οση και μιας ερωτικής απογοήτευσης. Τα videogames συνδέθηκαν με τα κρίσιμα νεανικά μας χρόνια. Υπήρξαν τα αγαπημένα μας παιχνίδια. Γιατί καλά είναι τα Playmobil και τα GI Joe. Αλλά ποιος πέρασε 24 ώρες ξύπνιος στήνοντας Lego; Κανείς. Σε πληκτρολόγια και χειριστήρια όμως οι παλάμες μας έβγαλαν μυς. Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Η βιομηχανία των videogames γιγαντώθηκε. Εγινε ένα νέο Hollywood.

Τόσα εφέ, ούτε το “Avatar”. Ζωή σε 3D. Δόθηκε μεγάλη βάση στα γραφικά και στον εντυπωσιασμό. Ετσι, μοιραία, η ευρηματικότητα και τα «καλά σενάρια» των παιχνιδιών κατέβηκαν επίπεδο. Αντίστοιχα, σιγά-σιγά γεννήθηκε, όπως φαίνεται, μία νέα δίψα. Αυτή της επιστροφής στις ρίζες. Στην απλή χαρά του Super Mario.

#OMEBACKÀ ¸ À ®½ Στο Facebook, οι φίλοι του Tetris κάνουν θραύση. Σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Μια μεγάλη επιτυχία «εφαρμογής» για το παντοδύναμο iPhone είναι και το Angry Birds. Αναμφισβήτητα ένα παιχνίδι βασισμένο στη λογική του πάλαι ποτέ κραταιού στα τέλη των ’90s, Worms. Δημιουργούνται νέες πίστες για PacMan συνεχώς. Υπάρχουν ομάδες που μεταφράζουν παλιά adventure games -βλέπε Monkey Island- στα ελληνικά. Το μεράκι του χομπίστα. Κάποιες προσπάθειες προκαλούν το θαυμασμό. Το site ονόματι Home of the Underdogs χαρίζει άφθονη συγκίνηση σε γερόλυκους των videogames σαν και του λόγου μου. Μοιάζει με εγκυκλοπαίδεια για όλα εκείνα τα games, τα χαμένα στο χρόνο. Με screenshots, με περιγραφές, με κριτικές. Σαν μια τεράστια βιβλιοθήκη. Ικανή να σε γυρίσει στις ηλεκτρονικές μυρωδιές των εφηβικών σου χρόνων. Το ρητό “Citius, Altius, Fortius” είναι

αυτό που χαρακτηρίζει την υπερηχητική μας εποχή. Ξεχνάμε τα βασικά. Σε κάθε επίπεδο της ζωής. Ετσι και στα videogames. Ο αυθορμητισμός του κόσμου όμως τον οδηγεί συχνά πίσω στην πηγή. Και κάποιες φορές οι κρατούντες υπακούν. Εμπρός για videogames ξανά ευρηματικά! Αλλά ακόμα και αν δεν συμβεί αυτό, η νοσταλγία είναι -κάποιες φορές- ωραίο πράγμα. Προσωπικά μου αγαπημένα υπήρξαν πάντοτε τα RPG (Role Playing Games). Ιδιαίτερα τα διαδραματιζόμενα σε κόσμους που θυμίζουν τα γραπτά του Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν. Μια στιγμή νοσταλγίας: Είμαι δεκαπέντε χρονών. Εξω έχει μια υπέροχη άνοιξη. Χαρά Θεού, η φύση οργιάζει. Σκασίλα μου μεγάλη. Εγώ ακούω ένα δίσκο των Rush, ξανά και ξανά. Και προσπαθώ να τερματίσω το “Baldur’s Gate”. Εξω άνοιξη. Μπράβο της. Εγώ ζω μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή. Σε έναν κόσμο γεμάτο τεράστια δάση, κάστρα, πολεμιστές και δράκους -Οh yeah! Κλείνει η παρένθεση. Ακούγομαι σαν nerd; Μπράβο μου. Εγώ τότε ένιωθα ευτυχισμένος. Εγώ και τα υπέροχα old school videogames.

GAMES:lÀj·¹°»ªtol 31

::: 0(75232/,61(:6 *5

ȂǹȇȉǿȅȊ

·¸ rÀ À¸ ¸ ½³ ¸ 'AMEÀONÀ À À½¸ À

Pacman (1980) Tetris (1984) Double dragon (1987) Κυνηγώντας πολύχρωμα φα- Από τη Ρωσία με αγάπη και πώς τα Εσύ και ο κολλητός σου δέρνεντάσματα. Ή αλλιώς εάν δεν puzzle απέκτησαν κίνηση. τε κόσμο σε κακόφημους δρόμους ξέρετε τι θα πει πώρωση, ρω-σαν παλιό b-movie. Ντουέτο on τήστε τον 35χρονο ξάδερφό screen, αλλά και στα χειριστήρια. σας.

Super Mario Bros (1985) Ο αγαπημένος μουστακαλής υδραυλικός που τρώει τα μανιτάρια σε κόσμους μαγικούς και ονειρεμένους. Working Class Hero.

Donkey Kong (1981) Αλλιώς, το prequel του Mario. Υδραυλικός εναντίον Γορίλα. Στα ύστερα χρόνια, ο γορίλας έγινε πρωταγωνιστής.

Sensible Soccer (1992) Το πιο original και κυριολεκτικά επιτραπέζιο «ποδοσφαιράκι». Ησουν ο μάγκας της γειτονιάς έτσι και το ήξερες καλά.

Arcanoid (1986) Κάτι ανάμεσα σε μπιλιάρδο και πινγκ-πονγκ.

Zelda (1986) Μύθοι και θρύλοι, μπουντρούμια, δάση, σπαθιά και τόξα. Και όλα αυτά σε πρωτόλεια ηλεκτρονική μορφή. Γλυκιά αθωότητα.

Sonic the Hedgehog (1991) Το αντίπαλο δέος του Mario. Ενας σκαντζόχοιρος Η προσπάθεια μετράει, Sega…

Golden Axe (1989) Με ένα «πενηντάρικο» γινόσουν κάτι σαν τον Κόναν. Οποία πώρωση, Θεέ μου! » Àµ Àª ½ ¸

Η έκθεση Game On 2.0 έχει τη σφραγίδα της Barbican Art Gallery. Και βρίσκεται υπό την αιγίδα του λονδρέζικου City. Και όχι, δεν πρόκειται για κάποια μεταμοντέρνα έκθεση μινιμαλιστικών γλυπτών. Αντίθετα, πρόκειται για ένα ταξίδι από τις απαρχές μέχρι το σήμερα του gaming. Και εδώ και τρεις μήνες κάνει θραύση στην Τεχνόπολη. Αρχικά θα διαρκούσε έως τις 31 Ιανουαρίου, μα οι 20.000 επισκέπτες τον πρώτο μήνα της έδωσαν παράταση ζωής, μέχρι και τις 16 Μαρτίου. Ή μάλλον για να το πούμε καλύτερα πάτησαν το “Continue”.... Πρόκειται για ένα κινητό μουσείο βιντεοπαιχνιδιών. Μπορεί κάποιος να θαυμάσει μέχρι το “Spacewar” -εν έτει 1962 το gaming πήρε καλώδια και κουμπιά (κατά το σάρκα και οστά) με τον εν λόγω τίτλο. Μπορεί να παίξει δωρεάν παιχνίδια, σε κονσόλες! Να ξαναβρεί τα «μπλιμπλίκια» με τα οποία μεγάλωσε. Και πιθανόν να ξαναβρεί την υγειά του. Να αποκτήσει σφαιρική άποψη για την εξέλιξη των ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Οπως στον τομέα της μουσικής επένδυσης. Και αν κάποτε τραγούδια των Blur «έντυναν» γνωστό ποδοσφαιράκι, τώρα γίνεται και το αντίστροφο. Οι ήχοι των video games εμπνέουν καλλιτέχνες -βλέπε τον Γάλλο Danger- για να φτιάξουν μουσική. Η έκθεση Game On υπήρξε μια ενδιαφέρουσα, για σχεδόν τρεις μήνες, πρόταση για την Αθήνα. Απόδειξη ότι η τεχνολογία έχει ιστορία, και ότι παίζοντας games δεν ξοδέψαμε απλώς την ώρα μας.

ȂǹȇȉǿȅȊ

::: 0(75232/,61(:6 *5

t¼lµ¹j°Àisjuªj°l°À i·t´j°²js»¿s ·t¼l´i»¿s Το ποδήλατο γίνεται τρόπος ζωής, έχει γεμίσει η Αθήνα. Αλίμονο όμως, παντού παραμονεύει μια μάστιγα. Οι κλοπές ποδηλάτων κάνουν θραύση. Αλλά υπάρχει ελπίδα. Ακολουθούν απλές συμβουλές για την αντιμετώπιση του φαινομένου. » À´³ ¸ À¶ ¸ ¸ r Την περασμένη εβδομάδα, σχολώντας από τα ισπανικά, δεν βρήκα την «Ευτέρπη» στη συνηθισμένη της θέση. Δεν βρήκα επίσης ίχνος από το πέταλο και το σπιράλ με τα οποία την είχα δέσει. Το μοναδικό στοιχείο που μαρτυρούσε την κλοπή ήταν ο γδαρμένος κορμός του δέντρου. Αν ανήκετε σε αυτούς που έχουν αναπτύξει μία εξαιρετικά ιδιαίτερη σχέση με το ποδήλατό τους -σε σημείο να το αποκαλούν με το όνομά του και να έχουν την (ψευδ)αίσθηση ότι αυτό τους απαντάει-, τότε η απώλεια είναι μεγάλη... Μετά τις πρώτες μέρες κατάθλιψης, αποφάσισα να δράσω. Αλλωστε, δεν ήταν λίγοι οι ποδηλάτες που μου έλεγαν ότι είχαν αγοράσει το ποδήλατό τους, την επομένη κιόλας της κλοπής, στη Μενάνδρου ή στο Μοναστηράκι και μάλιστα σε προνομιακότατες τιμές! Ξεχύθηκα λοιπόν στη Μενάνδρου και σε όλους τους γύρω παράδρομους. Αν ήθελα, θα μπορούσα να προμηθευτώ ένα σωρό απαγορευμένα ή κλεμμένα πράγματα. Οχι όμως ποδήλατο. Φήμες λένε ότι ο κλοιός έχει στενέψει και ότι το παζάρι κλεμμένων ποδηλάτων σε αυτούς τους δρόμους έχει πλέον εκλείψει. Κυριακή πρωί κατευθύνθηκα προς Μοναστηράκι. Ευτυχώς, άκουσα τις συμβουλές όλων και δεν πήγα μόνη. Ανεβαίνοντας την Ασωμάτων, ανάμεσα στα μπακίρια, τα παλιά ρολόγια και τα γραμμόφωνα, είδαμε την «Ευτέρπη» να στέκεται καμαρωτή με κάποιον άγνωστο καβάλα. Δεν ήταν μόνη της. Δεξιά και αριστερά στο δρόμο υπήρχαν κι άλλα ποδήλατα. Ανδρικά, γυναικεία, σπαστά, mountain και αγωνιστικά. Πήραμε βαθιά ανάσα και πλησιάσαμε. Από τα πρώτα κιόλας λεπτά, σε περι-

κυκλώνουν όλοι οι «έμποροι» και δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα. Διατηρήστε την ψυχραιμία σας τονίζοντας ότι το ποδήλατο είναι δικό σας και ότι έχετε όλα τα απαραίτητα έγγραφα που το αποδεικνύουν. Το γνωστό παραμύθι που θα ακούσετε είναι ότι αυτοί είναι απλοί μεταπωλητές που αγόρασαν το ποδήλατο από κάποιον τρίτο. Αν δεν φοβάστε τα μπλεξίματα, μπορείτε να επιμείνετε τόσο ώστε κάποια στιγμή να το πάρετε και να φύγετε. Αν δεν έχετε και τόσο θάρρος, με 10-20 ευρώ το ποδήλατο μπορεί να γίνει και πάλι δικό σας... Καλό θα είναι όμως να φροντίσετε όσο μπορείτε, για να μην χρειαστεί να μπείτε σε αυτή τη διαδικασία. Συνίσταται να χρησιμοποιείτε δύο διαφορετικές κλειδαριές. Ενα πέταλο και μια αλυσίδα για παράδειγμα. Συνήθως, οι διαφορετικές κλειδαριές απαιτούν διαφορετικά εργαλεία για να παραβιαστούν, με αποτέλεσμα η διαδικασία να γίνεται αρκετά χρονοβόρα. Μην αφήνετε το ποδήλατο για πολλές ώρες μόνο του και προτιμάτε να το δένετε σε πολυσύχναστα και φωτεινά σημεία, όχι όμως στο ίδιο σημείο πάνω από μία φορά. Οι καλές κλειδαριές που κυκλοφορούν στην αγορά έχουν πάντα βαθμό ασφαλείας. Προτιμήστε κάποια από 8 βαθμούς και πάνω.

Τέλος, δεν κινδυνεύει μόνο το ποδήλατο αλλά και όλα τα αποσπώμενα μέρη του. Γι’ αυτό μην αφήνετε εξαρτήματα τα οποία μπορούν να αφαιρεθούν (φώτα, σέλα, κοντέρ). Η ιδανική λύση, φυσικά, είναι να έχετε πάντα οπτική επαφή με το ποδήλατο ή να το κουβαλάτε πάντοτε μαζί σας. Κάτι που μπορεί να γίνει με τα σπαστά ποδήλατα, όχι όμως και με όλα τα υπόλοιπα! Καλή τύχη!

::: 0(75232/,61(:6 *5

ȂǹȇȉǿȅȊ

jn·tªt¹À°»tÀ¼¹m»ut Δύσκολοι καιροί για εμπόριο. Κάνεις μια βόλτα στους πιο πολυσύχναστους δρόμους της πόλης και οι άδειες βιτρίνες σού δίνουν αμέσως την εικόνα της αγοράς. Τα σφιχτά μπάτζετ κυριαρχούν σχεδόν παντού και έχουν φυσικό επακόλουθο τα μαγαζιά να μην περνούν τις καλύτερες μέρες τους. Τι γίνεται όμως με τα ηλεκτρονικά καταστήματα; Τα μειωμένα λειτουργικά έξοδα τους δίνουν τη δυνατότητα να προσφέρουν χαμηλές τιμές, ικανές να τραβήξουν τους πελάτες ακόμα και σήμερα. Σκεφτόμενος αυτά, αποφάσισα να κάνω μία συζήτηση με τον Σίμο Μαυροειδή, πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της e-shop.gr που δραστηριοποιείται στο χώρο από το 1998, για να μου λύσει τις απορίες. «Αντιμετωπίζουμε την επιφυλακτικότητα των καταναλωτών, που τείνουν είτε να αναβάλλουν προσωρινά κάποιες αγορές τους είτε να στρέφονται σε πιο οικονομικές λύσεις»,

μου λέει και συνεχίζει: «Σε αντίθεση όμως με τις δύσκολες συγκυρίες, το επίπεδο των παραγγελιών δεν έχει μειωθεί σημαντικά και φτάνει τις 5.000 σε καθημερινή βάση». Τις πωλήσεις τονώνουν κατά κύριο λόγο δύο κατηγορίες προϊόντων, τα λάπτοπ και τα smart phones. Στην πρώτη περίπτωση μιλάει η ανάγκη για φορητότητα, με τις πωλήσεις των σταθερών υπολογιστών να μειώνονται αργά αλλά σταθερά, και στη δεύτερη η όλο και μεγαλύτερη διείσδυση του ίντερνετ στην καθημερινότητά μας. «Συχνά υπάρχει η ψευδαίσθηση ότι για την απόκτηση τέτοιων συσκευών απαιτείται μεγάλη χρηματική επένδυση. Φυσικά αυτό δεν ισχύει», υποστηρίζει και τα νούμερα των πωλήσεων τον επιβεβαιώνουν. Δεν περιορίζονται όμως μόνο σε γνώριμα “hitech” μονοπάτια. Πρό-

σφατα, η αλυσίδα πρόσθεσε στην γκάμα της τα ηλεκτρονικά έντυπα και τα φωτοβολταϊκά συστήματα. Οι τιμές στις εφημερίδες και τα περιοδικά είναι μέχρι και 50% χαμηλότερες από του περιπτέρου με την ύλη να παραμένει ακριβώς η ίδια. «Η κίνηση βρίσκει ανταπόκριση, κυρίως στους λάτρεις του περιεχομένου που εκμεταλλεύονται το χαμηλό κόστος», με βεβαιώνει. Οσον αφορά τα φωτοβολταϊκά, κι αυτά έχουν σημαντική απήχηση στο κοινό. Μου εξηγεί πως το μυστικό βρίσκεται στην έγκαιρη τοποθέτηση στην αγορά και την υποστήριξη που παρέχεται σε όλα τα στάδια της διαδικασίας, από την αρχική εκτίμηση της αίτησης μέχρι την εγκατάσταση και τη συντήρηση. Δεν θα μπορούσα όμως να μην τον ρωτήσω και για τα “e-shop points”, τα φυσικά καταστήματα της εταιρείας. Αφού ξεκίνησαν από το ίντερνετ, γιατί δεν θέλησαν να μείνουν μόνο σε αυτό; Η απάντησή του είναι πως δεν μοιάζουν με παραδοσιακά καταστήματα, γιατί δεν έχουν βιτρίνες ούτε μεγάλο stock. Δίνουν βάρος στο σέρβις και τις πωλήσεις και τη δυνατότητα να παραλάβεις την παραγγελία σου χωρίς να επιβαρυνθείς με έξοδα αποστολής. «Σε γενικές γραμμές η επιλογή αυτή μας έφερε πιο κοντά στον καταναλωτή, ενισχύοντας παράλληλα την εικόνα και την αξιοπιστία του brand μας και κατά συνέπεια επιταχύνοντας σημαντικά την ανάπτυξή του».

» Ài ³¸Àµ ¸ À

Πριν από 13 χρόνια ήταν από τα πρώτα ηλεκτρονικά καταστήματα στη χώρα. Σήμερα, συνεχίζει την πορεία του επεκτεινόμενο σε τομείς όπως τα ηλεκτρονικά έντυπα και τα φωτοβολταϊκά συστήματα. Το e-shop.gr πρωτοπορεί και δείχνει πως το ίντερνετ μπορεί να δείξει την έξοδο από την κρίση.

ȂǹȇȉǿȅȊ ȅȊ ȅȊ

::: 0(75232/,61(:6 *5

ÀÀÀÀÀÀÀÀÀÀÀÀÀÀÀÀÀÀÀÀÀmi¹ÀsiÀmi¹sj

Apple, Twitter και Facebook αποδεικνύονται οι τρεις καλύτεροι μαθητές στο μάθημα της πρωτοπορίας. Οι ιδέες, οι υπηρεσίες και τα προϊόντα τους αλλάζουν τον κόσμο, με άλλες 47 επιχειρήσεις να τις ακολουθούν από κοντά.

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21. 22. 23. 24. 25. 26. 27. 28. 29. 30. 31. 32. 33. 34. 35. 36. 37. 38. 39. 40. 41. 42. 43. 44. 45. 46.

47. 48. 49. 50.

Apple Twitter Facebook Nissan Groupon Google Dawning Information Industry Netflix Zynga Epocrates Trader Joe’s Arm Burberry Kosaka Smelting and Refining Foursquare Espn Turner Sports Huawei Intel Syncardia Donorschoose.org Ebay Nike Linkedin Wieden + Kennedy Yandex Amazon Opening Ceremony IBM Amyris Double Negative Kaspersky Lab Pepsico Univision Snohetta Marks & Spencer Microsoft Solarcity Shaadi.com Voxiva Cisco Enerkem Samsung Pandora GE Changchun Dacheng Industrial Group Azul Stamen Design FX Madecasse

» Ài ³¸Àµ ¸ Ενα ηλεκτρικό αυτοκίνητο, ένα κινητό τηλέφωνο, μια μηχανή αναζήτησης, μια ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης και μερικά διαδικτυακά παιχνίδια. Τι κοινό μπορεί να έχουν όλα αυτά μεταξύ τους; Είναι αποτελέσματα καινοτομίας. Κάποιος σκέφτηκε έξυπνα, κατάφερε να επηρεάσει ουσιαστικά τις εξελίξεις της τεχνολογίας και φυσικά κέρδισε πολλά χρήματα. Ποιος είχε όμως τις καλύτερες ιδέες; Το περιοδικό Fast Company, που ασχολείται με θέματα πρωτοπορίας, δημοσίευσε τη δική του λίστα με τις 50 πιο καινοτόμες εταιρείες. Στην κορυφή της λίστας του, φυσικά, δεν θα μπορούσε να βρίσκεται άλλη από την Apple. Η επιχείρηση που επαναπροσδιόρισε τη σχέση των καταναλωτών με τα κινητά τηλέφωνα, αλλά και τους υπολογιστές-ταμπλέτες, και βλέπει τα κέρδη της να αυξάνονται διαρκώς. Στη δεύτερη θέση βρέθηκε το Twitter, το οποίο τα τελευταία πέντε χρόνια έχει γνωρίσει ραγδαία ανάπτυξη και έχει αλλάξει τον τρόπο που επικοινωνούμε. Οι διαδηλωτές ηλωτές στον αραβικό κόσμο και άλλοι 195 εκατ. ατ. χρήστες σε όλο τον κόσμο μπορούν να επιβεβαιώσουν εβαιώσουν του λόγου το αληθές. Τρίτο επιλέχθηκε το Facebook, acebook, το οποίο, παρά τις γκρίνιες περί προστασίας τασίας των προσωπικών δεδομένων και την όχιι και τόσο κολακευ-

τική ταινία “The Social Network”, μετρά περισσότερους από 600 εκατ. χρήστες. Η Nissan που κατάφερε να δημιουργήσει το πρώτο ηλεκτρικό αυτοκίνητο μαζικής παραγωγής, το Leaf, κατέλαβε την τέταρτη θέση και την ακολούθησε στην πέμπτη το Groupon, η υπηρεσία που άλλαξε το λιανικό εμπόριο, παρέχοντας φτηνότερες υπηρεσίες και προϊόντα, απλά κάνοντας μαζικές παραγγελίες. Στην έκτη θέση δεν θα μπορούσε να μην είναι η Google, που χρόνια τώρα κάνει πιο απλή τη σχέση μας με το ίντερνετ, εξελίσσοντας τη μηχανή αναζήτησής της. Η κινεζική Dawning Information Industry, που κατασκεύασε τον ταχύτερο υπερυπολογιστή στον κόσμο πήρε την έβδομη θέση, ενώ στην όγδοη βρίσκεται το Netflix, η υπηρεσία που νοικιάζει ταινίες και εκπομπές μέσω ίντερνετ στην Αμερική. Η Zynga, που κάνει εκατομμύρια ανθρώπους να ασχολούνται με τους εικονικούς λαχανοκήπους τους και να παίζουν Poker, σκαρφάλωσε στην ένατη θέση, με την Epocrates να βρίσκεται στη δέκατη, έχοντας δημιουργήσει προγράμματα που απλοποιούν τη δουλειά των γιατρών. Την 50άδα συμπληρώνουν, όπως θα δείτε και στη λίστα, εταιρείες που ίσως να μην έχετε ξανακούσει, τα ονόματα των οποίων δεν μας είναι καθόλου οικεία. Δεν ανησυχούμε όμως, κατά πάσα πιθανότητα θα τις μάθουμε για τα καλά μέσα στα επόμενα χρόνια.

̂»tÀsl°¹̃À»tuÀmt´·tu

Του Χρήστου Χαντζή

Ενα τηλεοπτικό δίκτυο κερδίζει έδαφος στον αγώνα της παγκόσμιας ενημέρωσης. Το Al Jazeera έχει μπει πια στη ζωή μας. Παρουσιάζουμε το πορτραίτο του, με αφορμή την τεράστια αύξηση ακροαματικότητάς του τον τελευταίο καιρό. Τον τελευταίο καιρό τόσο στα συμβατικά, όσο και στα κοινωνικά (social) μίντια διεξάγεται έντονη συζήτηση σχετικά με τη ραγδαία αύξηση της απήχησης του ενημερωτικού δικτύου Al Jazeera. Αφορμή για την εν λόγω αύξηση οι πρόσφατες εξεγέρσεις στις χώρες της Βόρειας Αφρικής και η σχεδόν αποκλειστική δημοσιογραφική τους κάλυψη εκ μέρους του δικτύου. Η συζήτηση, πέρα από την απήχηση με όρους τηλεθέασης και ιντερνετικών κλικ, εστιάζει και στο ρόλο που το κανάλι έπαιξε -και συνεχίζει να παίζει- στις εξελίξεις. Ποιο είναι λοιπόν το ενημερωτικό δίκτυο Al Jazeera; «Το νησί» (όπως μεταφράζεται από τα αραβικά) έχει την έδρα του στη Ντόχα του Κατάρ και τυπικά ανήκει στην εταιρεία Qatar Media Corporation με πρόεδρο τον Hamad bin Thamer al-Thani, μακρινό ξάδερφο του εμίρη Hamad bin Khalifa al-Thani. Ο τελευταίος ήταν αυτός που έστησε ουσιαστικά το κανάλι, παρέχοντάς του εναρκτήριο κεφάλαιο ύψους 137 εκατ. δολαρίων. Εκτοτε, το Al Jazeera, σε μια προσπάθεια να υποστηρίξει τον τίτλο του ως ανεξάρτητο, δηλώνει πως δεν έχει χρηματοδοτηθεί ποτέ απευθείας από την κυβέρνηση του Κατάρ, αλλά χρησιμοποιεί για την επιβίωσή του χρήματα από δωρεές, διαφημίσεις, συνδρομές και πωλήσεις δημοσιογραφικού υλικού. Βέβαια, επειδή η συντήρηση του δικτύου κοστίζει αρκετά, στο παραπάνω «απευθείας» χωράει αρκετό νερό. Για την ακρίβεια, ο εμίρης Hamad bin Khalifa al-Thani έχει συμφωνήσει να παρέχει στο Al Jazeera ετήσια δάνεια και σε αυτό ακριβώς το στοιχείο είναι που στηρίζονται οι αντίπαλοι του καναλιού για να του επιτεθούν. Ενα δίκτυο, λένε, που χρηματοδοτείται από τον άρχοντα του Κατάρ δεν μπορεί παρά να προωθεί συγκεκριμένες πολιτικές θέσεις και να χρησιμοποιείται ως εργαλείο εξωτερικής πολιτικής. Οι άνθρωποι πίσω από το Al Jazeera καθώς και οι υποστηρικτές του δικτύου αντιτίθενται στην άποψη «φερέφωνο της καταριανής κυβέρνησης», χρησιμοποιώντας

ως κύριο επιχείρημα την αμεροληψία και τη σοβαρότητα των δημοσιογράφων του καναλιού. Σύμφωνα με τον Hugh Miles, δημοσιογράφο και συγγραφέα που ειδικεύεται σε θέματα της Μέσης Ανατολής, το να επιχειρήσεις να διαφθείρεις δημοσιογράφους τόσο ισχυρής προσωπικότητας όσο αυτοί του Al Jazeera είναι απλά αδύνατο. Το κανάλι παινεύεται πως παρουσιάζει πάντοτε όλες τις αντικρουόμενες απόψεις και υποστηρίζει πως δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι οι μουσουλμάνοι το θεωρούν φιλοϊσραηλινό και οι Δυτικοί φιλοϊσλαμικό. Ξεκινώντας να εκπέμπει το 1996, αρχικά αποκλειστικά στα αραβικά, το Al Jazeera, επεκτάθηκε σταδιακά σε όλο σχεδόν το εύρος του αραβικού κόσμου με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να έχει πρόσβαση σε περίπου 50 εκατ. αραβόφωνα σπίτια. Εχοντας μονοπωλήσει την αραβική αγορά, οι υπεύθυνοι του δικτύου εκφράζουν πια φωναχτά έναν καινούργιο, αστραφτερό στόχο: την ισχυροποίηση του διεθνούς αγγλόφωνου τμήματός του και τη μετατροπή του σε τρίτο πόλο μεταξύ του CNN και του BBC. Το Al Jazeera International, αν και μετράει έξι χρόνια ζωής και πάνω από 100 χώρες στις οποίες είναι διαθέσιμο, έχει αποτύχει πλήρως να εισχωρήσει στην τεράστια (και γι’ αυτό καθοριστικής σημασίας) αγορά των ΗΠΑ. Προφανής η αιτία της αποτυχίας: στο μυαλό των Αμερικανών πολιτών γίνεται αμέσως η σύνδεση του δικτύου Al Jazeera με τις εξέχουσες μορφές του τρομοκρατικού χτυπήματος των Δίδυμων Πύργων. Η ιλιγγιώδης αύξηση (2.500%) που παρατηρήθηκε τις τελευταίες εβδομάδες στους χρήστες της ιστοσελίδας του Al Jazeera κάνει τους διευθυντές του δικτύου υπεραισιόδοξους. Από την άλλη, άνθρωποι που ασχολούνται εκτενώς με το θέμα υποστηρίζουν πως μόλις η κατάσταση στις χώρες της Βόρειας Αφρικής εξομαλυνθεί, το πιο πιθανό είναι τα νούμερα να πέσουν με τον ίδιο απότομο τρόπο.

~ Ê Ñ ¨(ÑÇ ¨ ¨y É ¨È ¨ ¨ ¨¶ ÉÆ ¨ ¨ÑÆ Æ Ê ¨ ¨ w Æ Ç ¨ ÉwÆ ¨ Æ¨ Æ Ê ¨ w ËÑ ¨ Æ Å Æ ¨ Å¨ ¨ Æ Ç ¨ Ê ¨ wÆ ¨ wÅ Æ ¨ ¨ Ê Æ¨ Æ ¨ Ê ÑÆ ¨ ¨ Æ É ¨ÑÉ ¨ ´ È¨wÆ ¨ Æ Å ¨ Ñ ¨ Æ¨ Å ¨ ¨ Ç ¨ Æ Å ¨ Ë ¨ Ç ¨ ¨w È ¨ É ¨Ñ ¨ ¨ É ¨ Æ ¨ Å ÑÆ ¨ ÑÆ Ç Æ

v¹´¹j°ÀÀ

y Æ Å Æ ¨ ¨dÑÅ ¨ ¨wÆ Æ j¨ ¨´ ¨ ¨´ É ¨ Æ Å ¨Å ÆÑ ¨ ÑÆwÆ ÆË ¨ ¨wÆ ÑÆ Ê ¨ ¨ÆÑ Ñ ¨ ÆË ¨»Æ¨Ç ÑÆ ¨wÆ ¨Ç ¨ ¨ É ¨ Æ ¨ Æ¨¶ É ¨ ¨ Ñ Æ É ¨ ¨ Ç ¨ ¨ ¨ wÇ ¨ Æ ¨Å Æ ¨ ¨ w Æ È ¨ wÆ É¨ÑÉ ¨w ¨ Å ¨ É ¨ ¨ Å Ñ

À´j¯j¹°

Ài ³¸Àµ ¸

»Æ¨ ÉÆ¨ É ¨ ¨ Æ É ¨ Æ ¨w Ñ ÆwÆÉ ¨ ¨» Å ¨ Æ¨ Ñ Ê¨ Å Æ ¨$ISCOVERY ¨Ç Æ ¨ Æ Æ ¨ ¨ wÆ Æ Ç ¨ Æ ¨ Æ¨z È¨z Ñ Ê¨ ÑÊ ¨¹ ¨Ñ Æ Ç ¨w ÑÅ ¨ wÊ¨ ¨w Æ ¨ Æ ¨ zz ¨ ¨ É Æ ¨ Æ¨ È ¨Ñ ¨ ¨ Å¨3OYUZ

¶ ¨ ¨ É ¨ Æ ¨ ÑÆ ¨Ç ¨Å ¨ È ¨ ¨| Ë ¨ ¨ Ë ¨ ¨ ÑÊ¨w Æ Ë ¨ Æ Å¨ ¨ Ë Æ ¨Ñ ¨ ¨ » É ¨» ¨É ¨ ÑÈ ¨Æ ¨ ÆË ¨ ¨ ¨ É Æ ¨ Ñ É ¨Ñ ¨ Æ ¨¶Æ ÑÅ ¨µ Å ¨ ¨ ÆÑ É ¨wÊ Å¨ wÆ ¨Ç Æ ¨ Å ¨Æ ¨ Éw ÆÉ¨ Æ zËÆ¨´ Æ Ç ¨ ÆwÆ ÆË ¨ÑÉ ¨ Å ¨ Ñ ¨ Æ ÆË ¨ Æ¨ Å Ñ ¨ Æ ¨ ÆË¨ É ¨ Å¨ ¨Ç ¨ Æ ¨ ~ Ê Ñ Æ ¨ Å ¨ y Ê ¨¼wÆ Æ É ¨ w ¨ ¨ ¨ ¨ wÅ Æ ¨ÑÇ Æ ¨ ¨ Æ È¨wÆ ¨w Ë ¨ ¨Ç ¨ ¨ È ¨ Ñ ¨ Æ¨{ Ê

ȂǹȇȉǿȅȊ

::: 0(75232/,61(:6 *5

iniª»¿´lÀ·t´l

12.000 αυτοκίνητα στη Μαλακάσα για 3 μέτρα χιόνι έκαναν 3 χλμ. σε 5 ώρες. Ολα καλά. Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Δεν θα χρεοκοπήσουμε ποτέ.

X Εντονη δραστηριότητα παρουσιάζουν τα κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης με συνεχείς προγραμματισμένες εκδηλώσεις και ομιλίες. Ειδικότερα, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης έχει ήδη προγραμματίσει 4 ομιλίες μέσα σε 10 ημέρες σε Ζωγράφου, Περιστέρι, Γλυφάδα και Αιγάλεω, στο διάστημα 13 με 23 Μαρτίου. Run and Gun... και αναμένουμε να λιώσουν οι σόλες των παπουτσιών. X Δύσκολη έχουν κάνει τη ζωή της Τίνας οι εκλεγμένοι κοινοβουλευτικοί του ΠΑΣΟΚ. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, το Ελληνικό, η προστασία των δασών και αυτήν την εβδομάδα το νομοσχέδιο Νatura είναι μόνο μερικά από τα νομοθετήματα στα οποία οι βουλευτές (επαρχίας) του κινήματος το «παίζουν ζόρικοι». X Οι κακές γλώσσες λένε πως ο πιο «πιστός της σύμμαχος» στον αγώνα για τη προστασία του περιβάλλοντος είναι ο... Κυριάκος Μητσοτάκης. Γιατί όχι; X Ομόφωνα αποδεκτή έκαναν οι 300 μετα-

¼ rÀ À¸ ¸ ® À i ³ ¸ À·¸ ¸r

νάστες απεργοί πείνας στο κτίριο της Υπατίας τη νέα πρόταση της κυβέρνησης που προβλέπει την υπαγωγή τους σε καθεστώς ανοχής, το οποίο μπορεί να ανανεώνεται ανά εξάμηνο. Μέχρι να συμπληρώσουν τα απαιτούμενα χρόνια και τις προϋποθέσεις για τη νομιμοποίησή τους. Ο μετανάστης, όταν έχει... Νταλάρα στο πλευρό του, δεν φοβάται τίποτα! X Της κασέτας το… κάγκελο γίνεται πάλι στο ποδόσφαιρο, όπου ξαναζεί τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά, εντύπως (ηλεκτρονικά και γραπτά) αλλά και καφενειακά η αλήστου μνήμης εποχή της διαιτητικής-παραγοντικής «παράγκας». Το τι γράφεται και ακούγεται δεν περιγράφεται! Εμπλεκόμενοι, ως καταγγέλλοντες ή κατηγορούμενοι, επιφανείς και πολύπειροι παράγοντες στα ελληνικά ποδοσφαιρικά δρώμενα... Ποδοσφαιρικά μεγέθη του εκτοπίσματος ενός αεικίνητου Αχιλλέα Μπέου και του βεληνεκούς ενός πολυπράγμονος Αλέξη Κούγια, που εκτός των άλλων αλληλοϋβρίζονται με το χαρακτηρισμό «αρχιλαμόγιο». Πού ’ναι η μπάλα οέο;

::: 0(75232/,61(:6 *5

ȂǹȇȉǿȅȊ

i·tªª¹nni»totªtun ·ªt»i°l˹jm·´l¯lÀµ¹iÀmt¹slÀ¼¹ivj¹ª¹°l

Στην ημερίδα της περιφέρειας Αττικής για τη διαχείριση των απορριμμάτων υπήρξαν αναταραχές. Και το τεταμένο κλίμα έφερε... προτάσεις.

«Μεγάλη αναταραχή... υπέροχη κατάσταση», που έλεγε και ο Μάο. Σε ένα κατάμεστο ακροατήριο, με πολυπληθέστατη παρουσία των κατοίκων της Κερατέας, κατέθεσαν τις ιδέες τους εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου, της τοπικής αυτοδιοίκησης, της ακαδημαϊκής κοινότητας, των μελετητικών εταιρειών και των οικολογικών οργανώσεων. O περιφερειάρχης Αττικής Γιάννης Σγουρός άνοιξε τις εργασίες της ημερίδας, τονίζοντας πως «είναι ανάγκη να βρεθεί λύση προτού είναι πολύ αργά», ενώ συμπλήρωσε πως «είμαστε εδώ για να συζητήσουμε, και η πεμπτουσία της δημοκρατίας είναι ο διάλογος». Τον υπουργό Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης εκπροσώπησε ο γενικός γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηλίας Λιακόπουλος, ο οποίος αναφέρθηκε διεξοδικά στην υλοποίηση του Περιφερειακού Σχεδιασμού (ΠΕΣΔΑ) του 2001, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν θα υπάρξει καμία επιβάρυνση στον υδροφόρο ορίζοντα και στο περιβάλλον. Η ομιλία του διεξήχθη μέσα σε ένα τεταμένο κλίμα έντασης από τα συνθήματα των κατοίκων της Κερατέας. Αποτέλεσμα ήταν να διακοπεί για λίγα λεπτά η ομιλία του υπό την απειλή πρόκλησης επεισοδίων, μικρής βέβαια έκτασης.

«Τα σκουπίδια δεν είναι βρομιά» «Ψυχραιμία…» ακούστηκε η βραχνή φωνή του περιφερειάρχη και με την παρέμβαση των ψυχραιμότερων η ημερίδα συνεχίστηκε κανονικά, με τον κ. Λιακόπουλο να ανε-

» Ài ³ ¸ À·¸ ¸r

βαίνει και πάλι στο βήμα. Τέλος, ο Βασίλης Κικίλιας, επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στην περιφέρεια Αττικής, είπε ότι «τα σκουπίδια δεν είναι βρομιά, είναι ανάπτυξη, είναι πηγή κέρδους, είναι θέσεις εργασίας». Το απόγευμα, στο δεύτερο μέρος της ημερίδας, η κατάσταση εξομαλύνθηκε και περνώντας στο τεχνικό κομμάτι, ειδικοί επιστήμονες ανέπτυξαν τις θετικές και αρνητικές συνέπειες όλων των εφαρμοσμένων μεθόδων διαχείρισης των απορριμμάτων, ενώ το λόγο πήρε και ο δήμαρχος Αθηνών Γιώργος Καμίνης, εκφράζοντας τις δικές του θέσεις για το μείζον αυτό θέμα, θυμίζοντάς μας ότι θέλουμε μια Αθήνα καθαρή.

Η ιδέα του ΣΕΒΙΑΝ Και εδώ ήταν η έκπληξη της ημέρας. Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Ανακύκλωσης και Ενεργειακής Αξιοποίησης (ΣΕΒΙΑΝ) Θανάσης Κατρής, αφού παρουσίασε μια σειρά σύγχρονων εργοστασίων της Ευρώπης σε Ισπανία, Ρωσία και Γερμανία, κάλεσε όλους τους αρμόδιους φορείς «να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι για να συνθέσουν τις απόψεις τους πάνω στις διάφορες μεθόδους. Πάμε να φτιάξουμε το νέο παζλ της διαχείρισης των απορριμμάτων», τόνισε χαρακτηριστικά. Τέλος, αίσθηση έκανε η πρότασή του να προχωρήσει ο ΣΕΒΙΑΝ μαζί με τους Οικολόγους στη δημιουργία Πιλοτικής Μονάδας Κομποστοποίησης. Για να δούμε...

21 |Á |

40 ȂǹȇȉǿȅȊ

::: 0(75232/,61(:6 *5

j¹°i¹À·¹tÀj¯u·st°Ài·tÀjsiÀ¯u·sl»lª¹

jªµtÀ»jvsl°

Υπάρχει μία -μη φυσιολογική- κατηγορία ανθρώπων που πετάγεται από το κρεβάτι πριν καν χτυπήσει το ξυπνητήρι. Και υπάρχει και άλλη μία που απλά μέσα στον ύπνο της το κλείνει και μονίμως αργεί στη δουλειά. Αν και εσύ ανήκεις στη δεύτερη, τότε το IQ Alarm μπορεί να σε σώσει από την απόλυση. Χωρίς κουμπί αναβολής, χτυπάει με αυξανόμενη ένταση και για να σταματήσει θα πρέπει να λύσεις τρία μικρά τεστ που θα σου βάλει. Ετσι, είναι σίγουρο πως θα ανοίξεις για τα καλά τα μάτια σου και δεν θα ξανακοιμηθείς. Η άλλη λύση είναι να κρατάς πατημένο ένα κουμπί εκτάκτου ανάγκης για 30 δευτερόλεπτα οπότε και πάλι ο στόχος επιτυγχάνεται. Οσο για το ενδεχόμενο απλά να βγάλεις την μπαταρία, η σχεδιάστριά του το προέβλεψε κι αυτό και έχει κάνει την όλη διαδικασία εξαιρετικά δύσκολη. www.yankodesign.com

u·jªlª¿¹mtÀvj¹ª¹°»lª¹t

Το Marvel Edition Versus Fighting Pad είναι ένα χειριστήριο του Xbox 360 σχεδιασμένο ειδικά για τους φανατικούς του παιχνιδιού Marvel Vs. Capcom 3. Ολη του η πρόσοψη καλύπτεται από σχέδιο με ήρωες όπως ο Captain America και ο Wolverine, τη στιγμή που έχουν προστεθεί δύο νέα κουμπιά τα οποία επιτρέπουν να βάζεις πιο εύκολα στη μάχη τους βοηθητικούς παίχτες της ομάδας σου. Τα κλασικά X, Y, A και B έχουν μεγαλύτερο μέγεθος για να δίνουν την αίσθηση του arcade και πολλές φορές θα πιάσεις τον εαυτό σου να κρατάει το χειριστήριο με το αριστερό χέρι και με το δεξί μόνο να πατάει τα κουμπιά, όπως θα έκανες αν έπαιζες στο ουφάδικο της γειτονιάς σου πριν από μερικά χρόνια. Και ο λεβιές όμως έχει επανασχεδιαστεί ώστε να αποκρίνεται με μεγαλύτερη ακρίβεια στις κινήσεις και τα combo που εκτελείς. Μπορείς να το παραγγείλεις online με τιμή που ξεκινάει από 40 ευρώ, συνίσταται όμως μόνο αν είσαι φανατικός παίχτης της σειράς. www.pdp.com

Βλέπεις το ρολόι που έχεις στον τοίχο σου; Είναι χάλια όπως και το δικό μου. Και ξέρεις γιατί; Γιατί η Designby8 αποφάσισε να κυκλοφορήσει το Art du Temps, το οποίο είναι ένα πραγματικό έργο τέχνης. Η επιφάνειά του αποτελείται από μικρά τετραγωνάκια που κινούνται πάνω κάτω κάνοντας ένα μικρό θόρυβο κάθε δευτερόλεπτο. Για να δεις την ώρα, απλά το ζητάς είτε μιλώντας του είτε πατώντας ένα κουμπί και αμέσως τα τετραγωνάκια κάνουν στην άκρη αποκαλύπτοντας το ψηφιακό ρολόι. Αν θέλεις βέβαια να το κάνεις δικό σου, υπάρχουν μερικά προβληματάκια, όπως για παράδειγμα η τιμή του. Φτάνει τα 90.000 ελβετικά φράγκα ή 70.000 ευρώ, όποτε ετοιμάσου είτε να πουλήσεις το ακριβό αμάξι σου είτε να ψάξεις στο ebay για το κινέζικο αντίγραφό του που πιθανότατα θα κυκλοφορήσει σύντομα. www.designby8.com

o»¹iµnjslÀµ¹iÀ»iÀ¼u°mt´i Οι σκληροί τύποι χρειάζονται ανάλογο εξοπλισμό. Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα πάρεις τα όρη και τα βουνά, βεβαιώσου πως έχεις μαζί σου μία φωτογραφική μηχανή όπως η Tough TG-810 της Olympus. Σχεδιασμένη για extreme συνθήκες, μπορεί να αντέξει μέχρι και 100 κιλά πάνω της, πτώση από ύψος δύο μέτρων και βουτιές στη θάλασσα σε βάθος μέχρι 10 μέτρα. Το ενσωματωμένο GPS της λειτουργεί και ως πυξίδα ακόμα και όταν είναι κλειστή, ενώ μόλις γυρίσεις σπίτι σου με το καλό, εμφανίζει την τοποθεσία όπου τράβηξες την κάθε φωτογραφία. Στο τεχνικό κομμάτι, ο φακός προσφέρει οπτικό ζουμ 5x και ανάλυση 14 μεγαπίξελ, ISO από 80 έως 1600, λήψη βίντεο υψηλής ευκρίνειας 720p και διπλό σταθεροποιητή εικόνας. Και αν είσαι φανατικός των τριών διαστάσεων, δεν θα μείνεις αδιάφορος με τη λειτουργία “3D Photo Mode”, που δημιουργεί ένα τρισδιάστατο εφέ στις λήψεις σου. Μπορείς να την κάνεις δική σου στη λίγο τσιμπημένη τιμή των 300 ευρώ. www.olympus-europa.com

mi¹Àjµjsj»tÀo¿° Για να έχεις σωστό φωτισμό στις φωτογραφίες σου, δεν χρειάζεται να χαλάσεις μία περιουσία. Το Ring Flash Adapter της Photojojo κοστίζει μόλις 40 δολάρια (λιγότερο από 30 ευρώ) και αναλαμβάνει να σου δώσει όλο το απαραίτητο φως για μία καλή λήψη. Προσαρμόζεται πάνω στο υπάρχον φλας της DSLR σου και το πολλαπλασιάζει χάρη στην κατασκευή του, χωρίς να χρησιμοποιεί μπαταρίες ή επιπλέον καλώδια. Εχεις έτσι φωτισμό που πλησιάζει τις προδιαγραφές των στούντιο οπουδήποτε και αν πας, χωρίς να ανησυχείς για το βάρος του, αφού δεν ξεπερνάει τα 700 γραμμάρια. Προσαρμόζεται πάνω στις περισσότερες φωτογραφικές και με αυτή την τιμή αξίζει να του δώσεις μία ευκαιρία -λιγότερα χρήματα και χρόνο θα χαλάσεις από κάθε άλλη αυτοσχέδια λύση. photojojo.com

j ½³ ¸ Ài ³¸ Àµ ¸ ÀÀÀÀÀagiannopoulos@metropolisnews.gr ::: 0(75232/,61(:6 *5

ȂǹȇȉǿȅȊ

»tÀ·i¹¼¹ÀntuÀmi¹ À»tÀm¹sl»t Σε λούζει κρύος ιδρώτας κάθε φορά που το βλαστάρι σου παίζει με το εξακοσίων ευρώ iPhone σου, αλλά δεν σου πάει και η καρδιά να του το πάρεις από τα χέρια; Η Fisher-Price, η γνωστή εταιρεία που κατασκευάζει παιχνίδια, συμμερίζεται τις αγωνίες σου και δημιούργησε μία θήκη ειδικά για παιδιά ηλικίας 2 έως 5 ετών. Τοποθετείς μέσα τη συσκευή και το μωρό σου μπορεί να παίξει άνετα χωρίς να ανησυχείς για ατυχήματα. Υπάρχουν μάλιστα και ειδικές εφαρμογές για τα παιδιά, όπως το See ’n’ Say, το Little People Farm και το Chatter Telephone, αλλά και για τους γονείς, που επιτρέπουν να μοιράζεσαι τις επιδόσεις σου με τους φίλους σου στο Facebook. Το iCan Play Case, όπως θα λέγεται, προγραμματίζεται να βγει στα καταστήματα το προσεχές καλοκαίρι με τιμή που δεν θα ξεπερνάει τα 20 δολάρια. www.fisher-price.com

mi´tÀ°mu´¹ «Το παιδί και το σκυλί όπως το μάθεις», λέει η παροιμία. Τι γίνεται όμως όταν το τετράποδο κατοικίδιό σου μοιάζει ανεπίδεκτο μαθήσεως και μασουλάει τα πόδια από τα πανάκριβα ξύλινα έπιπλα; Πριν το βγάλεις στο μπαλκόνι για τιμωρία, ίσως θα ήταν καλό να δοκιμάσεις τα πλαστικά προστατευτικά της εταιρείας Gaia & Gino που τυλίγονται γύρω από τη βάση των επίπλων σου. Στόχος τους είναι να λειτουργήσουν σαν παιχνίδι για το κουτάβι και να τα δαγκώνει χωρίς να καταστρέφει τα πάντα τριγύρω του. Ερχονται σε λευκό, φούξια, μοβ, καφέ και τιρκουάζ χρώμα με διαστάσεις 7x28x10 εκατοστά και κοστίζουν 25 ευρώ. Εναλλακτικά, πάντως, μπορείς να δοκιμάσεις να στείλεις το σκυλί σου σε έναν καλό εκπαιδευτή. Πιθανότατα θα βοηθήσει περισσότερο την κατάσταση. www.wannekes.com

mtun·iªi°˹i»n Ξέχνα τα γλυκά πήλινα γουρουνάκια που χρησιμοποιούσες όταν ήσουν μικρός για να βάζεις λεφτά στην άκρη. Ο σύγχρονος κουμπαράς αποτελεί ένα κράμα μεταξύ ATM και ταμαγκότσι (εικονικά κατοικίδια) και δεν περιμένει να κουβαλάς ψιλά μαζί σου. Το μόνο που χρειάζεται είναι να τοποθετήσεις μέσα του την κάρτα μισθοδοσίας σου και αναλαμβάνει να μετακινήσει μικροποσά σε ένα δεύτερο λογαριασμό που έχεις για αποταμίευση. Μόλις μάλιστα το κάνεις, παίρνει χαρούμενες εκφράσεις και στη συνέχεια πέφτει για ύπνο σαν πραγματικό κατοικίδιο που μόλις έφαγε. Αντιθέτως, αν το αφήσεις «νηστικό» για πολύ καιρό στεναχωριέται και κλαίει. Δεν κυκλοφορεί στην αγορά, καθώς οι δημιουργοί του είναι τρεις φοιτητές που το κατασκεύασαν στο πλαίσιο μίας εργασίας τους, δεν αποκλείεται όμως κάποια στιγμή να το δούμε και στα καταστήματα. zenona.com

i·tmi´uqlÀ»¿ªi

oªj°miÀnl´i

Στις 16 Μαρτίου θα βρεθεί τελικώς στα ράφια των ευρωπαιϊκών καταστημάτων το Motorstorm: Apocalypse, ένα από τα πιο αναμενόμενα παιχνίδια της χρονιάς για το Playstation 3. Πρόκειται για τη συνέχεια των γνωστών ράλι που οδηγείς από αυτοκίνητα και μηχανές μέχρι buggies και φορτηγά μέχρι τελικής πτώσης. Ο νέος τίτλος διαδραματίζεται σε ένα μελλοντικό Σαν Φρανσίσκο, το οποίο έχει καταστραφεί από τους σεισμούς και έχει εγκαταλειφθεί από τους κατοίκους του. Θα βρεθείς να οδηγείς μέσα σε μία ερειπωμένη πόλη, με κτίρια να πέφτουν δίπλα σου και μερικές συμμορίες που θέλουν να σε διώξουν στήνοντας μπλόκα και πετώντας εναντίον σου μέχρι και πυραύλους. Απόλυτα παρεΐστικο παιχνίδι, εντελώς διαφορετικό από εξομοιωτές οδήγησης τύπου Gran Turismo, που έχει όλα τα φόντα για να κάνει θραύση. www.motorstorm.com

Στην ανανέωση των MacBook Pro προχώρησε η Apple, αναβαθμίζοντας πολλά χαρακτηριστικά τους, αλλά χωρίς να προβεί σε κάποια ριζική αλλαγή. Το λάπτοπ των 13 ιντσών διαθέτει πλέον διπύρηνο επεξεργαστή Intel Core i5 στα 2,3GHz (1.259 ευρώ), ενώ υπάρχει δυνατότητα επιλογής και του Intel Core i7 στα 2,7GHz (1.609 ευρώ) με τη μνήμη να παραμένει στα 4GB. Στο μοντέλο των 15 ιντσών προστέθηκε τετραπύρηνος επεξεργαστής Intel Core i7 στα 2GHz και νέα κάρτα γραφικών AMD Radeon HD 6490M με τιμή 1.939 ευρώ. Το 17άρι, τέλος, εξοπλίστηκε με τετραπύρηνο επεξεργαστή Intel Core i7 στα 2,2GHz και κάρτα γραφικών AMD Radeon HD6750M με την τιμή να σκαρφαλώνει στα 2.699 ευρώ. Ολα τα μοντέλα διαθέτουν 7 ώρες αυτονομία, νέα μπροστινή κάμερα HD για βιντεοκλήσεις και τη νέα θύρα Thunderbolt, που επιτρέπει μετάδοση δεδομένων με ταχύτητες διπλάσιες του USB 3.0. www.apple.com

ȂǹȇȉǿȅȊ

::: 0(75232/,61(:6 *5

t´iÀ°jÀjsiÀµ¹iÀj·iµµj´ni»¹j° Είσαι ελεύθερος επαγγελματίας ή έχεις τη δική σου μικρή επιχείρηση και θέλεις να μειώσεις τα κόστη; Τότε σε αφορά το Hol office double play, η νέα πρόταση της Hellas Online που προσφέρει 1, 2 ή 3 τηλεφωνικές γραμμές, συνδυάζοντας adsl internet έως 24Mbps, απεριόριστες κλήσεις προς σταθερά και δωρεάν χρόνο ομιλίας προς κινητά όλων των δικτύων (120, 180 ή 240 λεπτά ανάλογα με τον αριθμό των γραμμών). Και όλα αυτά με πάγιο που δεν ξεπερνάει τα 50 ευρώ το μήνα για 1 τηλεφωνική γραμμή, τα 55 ευρώ το μήνα για 2 τηλεφωνικές γραμμές και τα 60 ευρώ το μήνα για 3 τηλεφωνικές γραμμές. Για υφιστάμενες γραμμές που μεταφέρονται με φορητότητα στην Hellas Online το τέλος ενεργοποίησης ανέρχεται στα 35 ευρώ, ενώ για νέες γραμμές με αριθμοδότηση από την Hellas Online στα 50 ευρώ.

»tÀ»jª·stsÀnj»iÀ»tuÀ¿oj´¹ntu

vªts¹iÀ·t´´i Τέσσερα χρόνια δυναμικής παρουσίας στην Ελλάδα κλείνει η On Telecoms, μετρώντας περισσότερους από 130.000 πελάτες και ιδιόκτητο δίκτυο οπτικών ινών 278 χλμ. Από την πρώτη στιγμή λειτουργίας της δίνει μεγάλη βαρύτητα στην εξυπηρέτηση πελατών με τη δημιουργία εξειδικευμένου κέντρου τηλεφωνικής υποστήριξης. Ετσι, μέσα από αμιγώς πελατοκεντρικές διαδικασίες, επιτυγχάνει παροχή υπηρεσιών πελατειακής εξυπηρέτησης υψηλού επιπέδου. Το Σεπτέμβριο του 2009, με την εξαγορά της Vivodi Telecom, συνέχισε την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων της εκτός Αττικής, επεκτείνοντας το δίκτυό της στο βόρειο τμήμα της χώρας. Σήμερα, εξασφαλίζει ταχύτατες προσβάσεις σε ευρυζωνικές υπηρεσίες και ποιοτικό έλεγχο των υπηρεσιών για οικιακούς και εταιρικούς πελάτες.

Εαν θέλεις να αναβαθμίσεις την ενεργειακή απόδοση του σπιτιού σου και ταυτόχρονα να προστατεύσεις το περιβάλλον, τα συστήματα Bioclima θα σε βοηθήσουν να πετύχεις το σκοπό σου. Αναλυτικότερα, το ClimaTotal είναι το απόλυτο σύστημα εξωτερικής θερμομόνωσης κτιρίων που εξασφαλίζει έως και 40% εξοικονόμηση κατανάλωσης ενέργειας μεε λιγότερα έξοδα για θέρμανση το χειμώνα και δροσιά το καλοκαίρι. ι. Το ClimaCool προστατεύει από την ηλιακή ακτινοβολία με ένα σύστημα ενεργειακών ανακλαστικών βαφών και καταφέρνει εξοικονόμηση μηση μέχρι και 14%. Το ClimaComfort, Comfort, τέλος, μέσω της αυξημένης θερμοχωρητικότητάς ότητάς ηγμέτου και της προηγμένης τεχνολογικήςς του σύστασης αυξάνει τη θερμική αδράνεια του κτιρίου και εξοικονομεί κατανάανάλωση ενέργειας έως και 20%. Για περισρισσότερες πληροφορίφορίες μπορείς να καλέσεις και στο 800 111 7700.

¼¹j²sl°À¼¹imª¹°l Με το διεθνές βραβείο καλύτερης συμφωνίας στο ναυτιλιακό τομέα τιμήθηκαν η Επενδυτική Τράπεζα Ελλάδος και η Marfin Egnatia Bank. Το βραβείο αποτελεί την τρίτη διεθνή διάκριση του Ομίλου Marfin Popular Bank για Ναυτιλιακές Υπηρεσίες τα τελευταία δύο χρόνια (μετά τα World Finance Shipping Awards – 2010 Best Shipping Finance Team Greece και Marine Money – 2009 Deal of the Year Award) και καταδεικνύει το υψηλό επίπεδο, την καινοτομία και το ευρύ φάσμα υπηρεσιών του ομίλου προς τη διεθνή ναυτιλιακή κοινότητα. Το βραβείο θα απονεμηθεί σε ειδική εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο στη Νέα Υόρκη, όπου το περιοδικό Μarine Money θα τιμήσει τις εταιρείες που διακρίθηκαν στο ναυτιλιακό τομέα παγκοσμίως.

¿ªiÀµ¹iÀ·tmjª Για πρώτη φορά στην Ελλάδα θα πραγματοποιηθούν μεγάλα τουρνουά πόκερ χάρη στη συνεργασία του Club Hotel Casino Loutraki με το PokerStars. Η αρχή θα γίνει με τη διοργάνωση του Greek Poker Cup -ενός τουρνουά Texas Hold’em των 1.000 + 100 ευρώ No Limit (μέγιστο 200 παικτών)-, που θα λάβει χώρα 24 με 27 Μαρτίου. Δωρεάν προσκλήσεις μπορείς να κερδίσεις στη σελίδα www.pokerstars.net/gr. Το Club Hotel Casino Loutraki άνοιξε την πρώτη αίθουσα ζωντανού πόκερ στην Ελλάδα το Σεπτέμβριο του 2010 και είναι η μεγαλύτερη του είδους της με 14 τραπέζια στη διάθεση των παικτών. Το PokerStars.net είναι η μεγαλύτερη πλατφόρμα για δωρεάν πόκερ, με περισσότερα από 44 εκατ. μέλη και αποτελεί την πρώτη επιλογή των καλύτερων παικτών πόκερ στον κόσμο.

j ½³ ¸ Ài ³¸ Àµ ¸ À ȂǹȇȉǿȅȊ

²jªnlÀis»i·tmª¹°l Μετά από 32 χρόνια παρουσίας και συμβολής στα ιατρικά δρώμενα της χώρας, η Ελληνική Εταιρεία Μαστολογίας ίδρυσε στην Αθήνα τον Απρίλιο του 2009 την Ελληνική Σχολή Μαστολογίας. Μοναδικός στόχος ήταν η παροχή δυνατότητας στους νέους γιατρούς που θέλουν να ασχοληθούν σοβαρά με τα προβλήματα του μαστού να έχουν έναν οδηγό σε όλα τα αντικείμενα της Μαστολογίας συγκεντρωτικά. Και φαίνεται πως τον πετυχαίνει, αφού τον πρώτο χρόνο σπουδών παρακολούθησαν τα μαθήματα 40 άτομα, ενώ το δεύτερο χρόνο γράφτηκαν περισσότερα από 60 άτομα. Απώτερος σκοπός όλης της ανωτέρω προσπάθειας είναι η ομοιογενοποίηση της προσφοράς καλύτερου επιπέδου φροντίδας στις γυναίκες γενικότερα.

°usjªµi°¹iÀnjÀtoj´l Eκπτώσεις που κυμαίνονται μεταξύ 15% και 25% θα μπορείς να επωφελείσαι στο εξής χάρη στη συνεργασία του ηλεκτρονικού πολυκαταστήματος plus4u.gr με το i-bank store club της Εθνικής Τράπεζας. Συγκεκριμένα, αν είσαι μέλος του i-bank store club θα έχεις έκπτωση 15% για αγορές από την κατηγορία των αθλητικών ειδών του plus4u.gr, η οποία περιλαμβάνει τεράστια ποικιλία σε προϊόντα ένδυσης, υπόδησης, εξοπλισμού και αξεσουάρ για όλα τα σπορ για άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Ταυτόχρονα, θα λαμβάνεις έκπτωση 25% για αγορές από την κατηγορία accessories, που περιλαμβάνει αξεσουάρ για γυναίκες και άνδρες, όπως γυαλιά ηλίου, τσάντες, πορτοφόλια, μαντήλια, κασκόλ, σκουφιά και γάντια, καθώς επίσης είδη γραφείου, είδη καπνιστού και μεγάλη συλλογή από κομπολόγια.

·is»ivtuÀ·iªtu°i Με το δικό της περίπτερο συμμετείχε η ΣΒΙΕ στη 18η Διεθνή Εκπαιδευτική Εκθεση της Κύπρου, ενημερώνοντας υποψήφιους σπουδαστές για τη μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση και ειδικότερα για τις ειδικότητες του τομέα υγείας. Η πολυετής πορεία της σχολής, το υψηλό επίπεδο παρεχόμενων υπηρεσιών της, η αναγνωρισιμότητα της στην αγορά εργασίας και η εξειδίκευσή της σε επαγγέλματα υγείας αποτέλεσαν τα βασικά σημεία συζήτησης με τους εκατοντάδες ενδιαφερόμενους που επισκέφτηκαν το περίπτερό της. Βασική αρχή της ΣΒΙΕ είναι η εκπαίδευση από διαπρεπείς καθηγητές, σε υπερσύγχρονους χώρους, με διαρκώς ανανεωμένο επιστημονικό εξοπλισμό, σύγχρονα βιβλία και εργαστήρια. Οι επιτυχημένες δραστηριότητές της μάλιστα σφραγίζονται με τη σύναψη διεθνών ακαδημαϊκών συνεργασιών με πανεπιστήμια, ινστιτούτα και οργανισμούς πιστοποίησης επαγγελμάτων του εξωτερικού.

j ½³ ¸ Ài À¼ ½ r A DIMOULAS METROPOLISNEWS GR

ȂǹȇȉǿȅȊ

t Á s ::: 0(75232/,61(:6 *5

» Ñ É

µ ³

Τώρα στη Γιουβέντους θέλουν πάλι τον Ντεσάμπ. Δεν τους άρεσε, όταν έκανε την αγγαρεία και ανέβασε την ομάδα πίσω στην Serie A. Οταν οι αμαρτίες συνδυάζονται με λάθη, ο μεσαίωνας της «μεγάλης κυρίας» καλά κρατεί. Η πενταετής επέτειος του Καλτσιόπολις, το καλοκαίρι που έρχεται, θα την βρει ακόμα τιμωρημένη.

Θλιβερός ο μικρός Ολλανδός Ντιρκ Κάουτ (;), που έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα, προκειμένου να πιστωθεί αυτός τη συγκλονιστική προσπάθεια του Λουίς Σουάρες στο αγγλικό ντέρμπι της Λίβερπουλ με τη Γιουνάιτεντ. Κατά τα άλλα, η ομάδα του Μερσισάιντ θυμίζει ΑΕΚ: από θρίαμβο σε γκέλα, προτιμώντας συνήθως την γκέλα.

Οι βλακείες των διαιτητών καταστρέφουν παιχνίδια. Η αποβολή του Φαν Πέρσι «τελείωσε» την Αρσεναλ, όπως και αυτή του Μεξές ολοκλήρωσε την τραγωδία της Ρόμα. Οι δύο καλύτερες ομάδες προκρίθηκαν δικαίως, αλλά το παιχνίδι καταστράφηκε για όλους εμάς που περιμένουμε να δούμε λίγο κανονικό ποδόσφαιρο και ξενυχτάμε μεσοβδόμαδα.

Τη στιγμή αυτή οι εξελίξεις του «Γουοτεργκέιτ» του ελληνικού ποδοσφαίρου τρέχουν, οπότε το ακόλουθο σχόλιο δεν έχει σε κανένα σημείο συμπερασματικό χαρακτήρα. Επειδή έτσι και αλλιώς η διαφθορά και η χυδαιότητα του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι καταγεγραμμένη στο DNA του, αυτές οι κασέτες δεν ήταν απαραίτητες. Από τη στιγμή όμως που υπάρχουν, που γίνεται λόγος για ακόμα περισσότερα στοιχεία που κάποιοι έχουν στα χέρια τους, για παράγοντες που ξέρουν την αλήθεια αλλά δεν την λένε –και ίσως μας κάνουν τη χάρη να πούνε τη μισή-, για διαιτητές που γνωρίζουν αλλά προτιμούν να μην μιλήσουν και για δημοσιογρά-

Μου έχει λείψει...

Àª ± Ào ³½

Εχοντας τις περγαμηνές του αρχηγού της εθνικής ελπίδων Βραζιλίας έρχεται στην ΑΕΚ το 2000 ο Ροντρίγκος Ράμος Φερουζέμ για 650 εκατ. δραχμές. Οι οπαδοί των «κίτρινων» είδαν στο πρόσωπό του έναν ηγέτη για το κέντρο της άμυνας αλλά και μία επένδυση για το μέλλον. Πράγματι όταν ξεκίνησε το πρωτάθλημα διακρίθηκε για τα κοντρόλ του που έφευγαν μόλις πέντε μέτρα μακριά. Αν μάλιστα κάτι τους μείνει αξέχαστο θα είναι η μεγαλειώδης εμφάνιση το 2002 στο ντέρμπι Ολυμπιακός - ΑΕΚ 4-3, όταν έκανε μία απίστευτη γκέλα

- δώρο στον Πατσατζόγλου με αποτέλεσμα οι «ερυθρόλευκοι» να πάρουν το πρωτάθλημα. Αποτέλεσμα ήταν το 2003 να φύγει ως ελεύθερος για την Ατλέτικο Μινέιρο και από εκεί για την Αζαξιό και στη συνέχεια για το Στρασβούργο. Μετά από ένα σύντομο πέρασμα και από τα ιστορικά γήπεδα της Ιαπωνίας και την Τζούμπιλο Ιγουάτα, γύρισε στην Ευρώπη για λογαριασμό της Σιόν όπου διαπρέπει μέχρι και σήμερα στις προπονήσεις αφού δεν έχει παίξει ακόμα σε επίσημο αγώνα. Θα σε θυμόμαστε για πάντα, Ροντρίγκο Φερουζέμ.

φους που παίζουν το ρόλο τους με κάποιο μυστήριο τρόπο, αναρωτιέμαι αν επιτέλους η δύσμοιρη αθλητική δικαιοσύνη αποφασίσει να κάνει κάτι. Χωρίς πολλές πολλές τυμπανοκρουσίες, αύριο το πρωί να καλέσει καμιά 50αριά ανθρώπους να καταθέσουν, να κάνει σοβαρή έρευνα χωρίς να γίνεται πανηγύρι στις αθλητικές εφημερίδες, να μαζέψει όλα τα στοιχεία ανεξαρτήτως της νομιμότητας με την οποία συλλέχθηκαν, και να κάνει τη δουλειά της: να βάλει δηλαδή μερικούς στη φυλακή και να στείλει τις μισές ομάδες στο ερασιτεχνικό. Αύριο όλα αυτά, όχι σε έξι μήνες, όχι σε δέκα χρόνια. Αύριο, όχι... κάτσε και βλέπουμε.

·´isl»l°Ài²lsi i ®À À © ½r¸À ± ¸ À rÀ À m ³ À » À ½ ¸ À À ³ À ½ À À ¸ ¬ ¸À À À À ¸ ½ rÀ À r À t À ± À ½ À ³ À À± ¸À ± ¸À½ À À½ ¸ À À À³ À½ À ¬À ¸ ¸ ³ À ¸À ¬ À ¸À ¸À ½ rÀ À © ®½¸ ¸À À r À À ± ¸ À µ ¸À ³ ¸ À »¸¬ À ± ¸ À ¸À ¸À ¸ ® À À ³ À À lÀ ®À À © r À r ¸ À rÀ À r À À À r À ¸ À ³ ½ À À ³ À ³ À ¸±¸ Àm¸ À ¸À À À½³ À ¬À ¸©r À À ½¸ ± À ¸À ¸À À ¸ ¸ ¸ À ½ À ¸ ® À À ®À ¸À ¸À ¸ r À ¸ tÀ¼± ½ À¸ À Àr À ¸À ±À¸ ½ À ½ ¸ À ½ ±À ¸ À r À ½³ À ¸ À ¸À ¸ r ¸À ¸À r À o ± À ½ À ¸À ¸ r À ¸ ³ À À ¸ ½³ À ¸ ³ À ¸ À ¸À ¸ ½ ¸À½ À À ¸À ¸ À ¸½¸ ® À ¸À ¸ r À Àj ½ ¬ i ®À À © ½r¸ À m¸ ± À ±À r À rÀ À ¸À À ½© ¬ À ± À ½ À ¸À ³ À À À ± ¸ Àj À ¸À ¸ rÀ À ¸ rÀ ¸ À ½ À ¸À ³ ¸ À ¸À ¸ r ¸ À ¸ ±À À© ³ À ¸À ¸ ± À ¸À ± À À À ½ ³ À À À ¸± À © ¬ À À½ À ¸½ rÀ i ®À À ¸ ¸ ±¸À À À ¸ r À ´³ ¸ Àm r ¸À r À À ¸ ± À³ ¸ À À ¬À ³ À ¸À ± ¸ À¸ ± À ¸À ¸À À¸ ± À À ¸ À m¸ À r ¸À ½¸ rÀ ¸ ³ À À ³ À¸ ¸ ® À³ À©¸ ±À À ½ À ¸À À ¸ ¬ À i ±À ¸À ¸ r À ³« À À ¸±¸À ¸ À ¸À ³ À À ¸À ³ À À°r©©¸ tÀ·¸ ³ À ¸À r À r À½ © ½¸¸À ¸ À ¸À¸ ± À ¸À r À ¸ À À ¸ r À m¸ ®À ¬ À À À²¸À ± À À ¸ ½ À À ± À ¸À© À r À½ rÀ À ¸ À ¸À ¸½© ¬ À®À ¸À¸ ± À ¸À À n ³ À ¸ ©¸± ¸ À Àl ¸ À½ À Àt À ± ¸ À ¸ ®À ¬ »¸À rÀ À ³ ¸À ¸ À À r À ± ¸ À

À ± À ¸ r ¸ À k ³ À ¹ À ¸À ³ À ¸À r À ± À À ½ À À ²¸À À © ® À ¸À ³ À ¸ À À ±¸À À¶r À À ½ ¸ ®À À ± À½ r ½ rÀ À ± ¸À ¸ ® À À ¸ À ½ ±À ¸ À ¸À À© r À ¸ ¸ ® tÀ ° À ³ À ¸ ½¸À À ¬À À ³ À À ¸ rÀ ½ À r À À ¸ ¸ ¸ ¸ ½³ À r À ¹ À ¸ ± À ° ³ À ¸À ¸ ± À À ³ ¸À ³ À À À À ¸À À r À À ¸ ® À ± ¸ À ¬À ¸ ® À »¸À ¸ rÀ ³¸À ± ¸ À À À À À ± À ¸À ± ¸ À¸ ½ ¸À j ¸À ³ À À À ¸ ± À ± À ¸À À r À» À ¸ À ¸À r À ©³ ¸ À²¸À© ± À rÀ rÀ ¸ ³ ¸À ¸ À ¸À r À¸ rÀ ± ¸ Àj ¸À ¸À À ¸ ³ À ± À À ¸À¸ ¬ À ± À À± À À ³ ¸ Às¸À ¸ À ¸ À ¸À¸ ¬ À À± À¼ À ± ¸ À ³ ½ Àn À ± À ± i ¸ À À r ¸ À i À lÀ¸ ¸ rÀ À ½ À ¸À ¸À ³ À ¸À ¸ ±À¸ r ¸À À À À ½¸ À À ¸À ³ À ¸À© À ¸ ¬ À ± À ¸ À ¸À ³ À ¸À ± ¸ À ¸À À ¸À ¸ r ¸ À À ½³ rÀ À n À r À ¸ r ¸À ½ À ¸ À À¸ À À lÀ ¸ ¸À À u À ¸À ¬ À © ®½¸ ¸À ± ¸ À r ¸À ¸ ¸¬½¸ À ¹ À Ài À ¸À ¸À À ¸ ¸ À tÀu À ½ À³ À rÀ À ®½¸ ¸À ¸À ¬ À ¸ À ¸À À r À½ À À À À ¸± À À ²¸À ± À ³¸À r ½¸ À ¹ ¬ À À ¸À À r Àmr À À ¸ ¸ r À©®½¸ À À r ¸ À ¸À ¸ ± À ¸ ¬ À· À ½ À ½ À À ¸ ³ À ± À À ¸À ½ ®À ®À ¸ ±¸ À ¸ ¸ ¸©¸± À À ¸ À ½ ±À ¸À ¸ ±À ¸ À ¸À ¸ ³ À Àr À r À À À À ½ ± À m ¸ ± À° r ¸

| |

ȂǹȇȉǿȅȊ

::: 0(75232/,61(:6 *5

ÑÐåªÐåÍªÇÌ|ÎË | ª |ÇÍªÊ Ð ÇÏ ªÍ ªÐÇ~ÇÉ

Την ακρόαση των κουτσομπολιών που μοιραζόταν η κυρία του διπλανού καθίσματος με την κολλητή της στο τηλέφωνο. Η κ. Ελένη, που λέτε, είχε μια πεθερά πολύ στριμμένη και ένα κουνιάδο πολύ κακό. Δεν έδινε δουλειά σε αυτή και τα παιδιά της και όλο σαμποτάριζε τις δουλειές του άνδρα της. «Αφού την ξέρεις τώρα, Αλέκα μου, καλό λόγο από το στόμα της δεν έχω ακούσει», έλεγε και ξανάλεγε η κ. Ελένη με ύφος Βίρνας Δράκου στη Λάμψη. Δυστυχώς, πριν φτάσουμε στην Καλλιθέα, η Αλέκα έπρεπε να δουλέψει και έτσι δεν έμαθα ποτέ τι έγινε εκείνη τη Δευτέρα λίγο πριν από τα γενέθλια του Γιώργου. Η συνέχεια της ιστορίας θα αναμεταδιδόταν αργότερα. Μα, τι κρίμα!

Την ενημέρωσή μου σχετικά με τη μη κληρονομικότητα του χαρίσματος της όσφρησης. Οι ειδικοί της αρωματοποιίας, έλεγε το ρεπορτάζ, δεν γεννιούνται, αλλά γίνονται εξπέρ μέσω της εμπειρίας. Ερευνα έδειξε ότι οι άπειροι και οι πεπειραμένοι αρωματοποιοί είναι σχεδόν εξίσου καλοί στο να ξεχωρίζουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες αρωματικές νότες. Και τι μας νοιάζει;

Το σχόλιό μου για τις ορέξεις της -κυριλέ πια- Αννας στο «Νησί». Μόλις ξεκίνησα να λέω στην μαμά μου για τον τρόπο που κοιτάει τον Αιμίλιο Χειλάκη, μου αποκάλυψε το μεγάλο μυστικό. Οχι, μην ανησυχείτε, δεν θα σας το πω, αλλά να ξέρετε ότι όλα εδώ πληρώνονται. Και εδώ που τα λέμε, καλύτερα να μην ξέρετε. Μπορείτε να την βρίζετε με την ησυχία σας, μέχρι να ολοκληρωθεί η σειρά που θέλει όλους τους άνδρες δικούς της. Νέος Παπακαλιάτης μας προέκυψε!

Το καθάρισμα του καινούργιου σπιτιού, στο οποίο μόλις μετακόμισα. Ευτυχώς, η μαμά και η θεία Σίσσυ έχουν αναλάβει τα ηνία, γιατί εγώ μόνη μου θα έκανα δύο χρόνια, για να καθαρίσω και να τακτοποιήσω τις κούτες. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε πολύ καλό σημείο και χάρη στον Παναγιώτη έχει γίνει καινούργια η βιβλιοθήκη του παππού μου που κοσμεί το νέο μας σαλόνι. Βέβαια, ακόμα δεν έχουμε καναπέ και κρεβατοκάμαρα, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες.

Την εκδήλωση χαράς για το δώρο που μου έστειλαν. Ούτε καλλυντικά, ούτε κάτι φαγώσιμο, ούτε καν ένα cd. Καθαριστικό, και μάλιστα για λευκά. Μήπως να πάρω και λευκές κουρτίνες τώρα που έχω τόσο μεγάλη ποσότητα καθαριστικού;

Την ανάγνωση της είδησης ότι οι μετανάστες της Υπατίας σταμάτησαν την απεργία πείνας που έκαναν εδώ και 44 ημέρες, γιατί δικαιώθηκε ο αγώνας τους. Θα ήμουν πολύ χαρούμενη αν όντως είχε δικαιωθεί ο αγώνας τους και με κάποιο μαγικό τρόπο είχε λυθεί το πρόβλημα της μετανάστευσης στη χώρα μας. Αλλά οι εξελίξεις δεν με πείθουν και πολύ.

s¸ r ¸Àn¸ r N MASTORAKOU METROPOLISNEWS GR