Metropolis Weekend 64

23-25 Απριλίου 2010 Αριθμός φύλλου 868/64

2

ΠΟΛΗ

23 - 4 - 10

i ¸ rÀ ½ ¸

Ò © © oß ¨Ô áz

·¸ ½ À¸ À À½³

την αποβάθρα του Μετρό στο Σύνταγμα δύο μεσήλικες γυναίκες αναζητούν κάποιο διαθέσιμο κάθισμα. Το επόμενο τρένο δεν θα αργήσει, αλλά δείχνουν ταλαιπωρημένες. Δίπλα μου δύο Γερμανοί τουρίστες. Προσφέρουν τις θέσεις τους, οι γυναίκες αποδέχονται την προσφορά, ύστερα από ένα μικρό δισταγμό. Κατεβάζουν το βλέμμα από συστολή και μουρμουρίζουν ένα κάπως ντροπαλό «ευχαριστώ». Είναι μια γλυκιά σκηνή στην πιο δύσκολη ημέρα της εβδομάδας. Λίγα μέτρα πάνω από τα κεφάλια μας βρίσκεται σε εξέλιξη η απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Οι απεργοί της οργάνωσης του Κομμουνιστικού Κόμματος έχουν αποκλείσει τις εισόδους των τριών μεγάλων ξενοδοχείων της πλατείας. Την Τετάρτη, λιμενεργάτες παρεμπόδιζαν τον απόπλου των πλοίων. Και την προηγούμενη εβδομάδα, φοιτητές του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων δεν επέτρεψαν σε δύο Αμερικανούς καθηγητές να δώσουν τις προγραμματισμένες τους διαλέξεις, για τις οποίες είχαν προσκληθεί. Το «έγκλημά» τους ήταν, πιθανολογούμε, η καταγωγή τους. Αν ήταν Ιρανοί, Βορειοκορεάτες ή Κουβανοί ακαδημαϊκοί (σε χώρες, δηλαδή, όπου η ελέυθερη έκφραση μπαίνει σε διαπραγμάτευση) δεν θα είχαν τύχει αυτής της «υποδοχής». Επιστρέφοντας στο γραφείο με περιμένουν ακόμα χειρότερες ειδήσεις.

z

εν θυμάμαι πιο δυσοίωνη άνοιξη. Χθες, προσπαθώντας να συμβιβαστώ με τα ασυμβίβαστα του συνδικαλιστικού χουλιγκανισμού στον οποίο συνεισφέρουμε άθελά μας, μέσω και της δικής μας αδιαφορίας και απάθειας, έβρισκα διέξοδο μόνο σε φανταστικά σενάρια βαρύγδουπων μετακομίσεων σε κάποια ονειρική χώρα του εξωτερικού. Αλλά στην πραγματικότητα δεν θέλω να φύγω. Πριν από τρια καλοκαίρια, όταν η μισή χώρα καιγόταν, οι καταστροφικές

πυρκαγιές της Πελοποννήσου με είχαν βρει σε ανέμελο ταξιδάκι αναψυχής στην Ιταλία. Από τη στιγμή που μάθαμε τα νέα, οι διακοπές μας είχαν γίνει χίλια κομμάτια. Πώς να αφεθείς σε προσωπικές απολαύσεις όταν η χώρα σου είναι πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων, γιατί χάνονται άνθρωποι και αφανίζονται δάση; Αν σήμερα τα έφερνε έτσι η ζωή και ζούσα στο εξωτερικό θα πονούσα διπλά, παρακολουθώντας τον επικοινωνιακό εξευτελισμό της Ελλάδας στα ξένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

ήμερα (για την ακρίβεια εδώ και πολλούς μήνες), η χώρα μου είναι διαρκώς στην πρώτη γραμμή της διεθνούς ειδησεογραφίας, για λόγους που δεν μπορούσαμε ούτε να υποψιαστούμε πριν από ένα χρόνο. Καταλαβαίνω τον Παπανδρέου όταν μιλάει για κατάσταση έκτακτης ανάγκης, αλλά είναι μερικές φορές που θυμώνω, γιατί με όσα κάνει ορισμένες στιγμές η δική του κυβέρνηση δείχνει να μην έχει συνειδητοποιήσει πόσο κοντά στον γκρεμό βρισκόμαστε. Αλλά δεν με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή να πολιτικολογήσω. Εχουμε απεγνωσμένη ανάγκη από ηγεσία αυτήν τη στιγμή και έτυχε σε αυτόν τον πρυθυπουργό ο «κλήρος» να μπει μπροστά και να εμπνεύσει έναν αποκαρδιωμένο, τρομαγμένο λαό που δεν γνωρίζει τι του ξημερώνει. Απαιτείται σθένος, ψυχραιμία και δράση για να μην μετρήσουμε χαμένα χρόνια και χαμένες γενιές. Γι’ αυτό δεν μπορώ να καταλάβω ποια συμφέροντα υπερασπίζονται οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ όταν κλείνουν λιμάνια, ξενοδοχεία ή πολυκαταστήματα. Και, όχι, δεν θα πάμε πουθενά. Γιατί εκεί που όλα έμοιαζαν ακίνητα και μισοπεθαμένα, το αίτημα ενός νέου, αναβαπτισμένου πατριωτισμού με σύγχρονο περιεχόμενο και αντικείμενο την ίδια μας τη ζωή στη μοναδική πατρίδα της επίσης μοναδικής μας ζωής, μοιάζει πιο επίκαιρο από ποτέ!

4

ΑΠΟΨΗ

23 - 4 - 10

» À ¸ Εβδομαδιαία ειδική έκδοση της εφημερίδας Metropolis www.metropolisnews.gr metropolis@metropolisnews.gr Τηλ. Επικοινωνίας: 210 48.23.977 - 48.16.710 Fax: 210 - 48.32.887 Ιδιοκτησία - Εκδοση ΜETROPOLIS EΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. Εδρα: Εθνάρχου Μακαρίου & Δημητρίου Φαληρέως 2 Τ.Κ. 185 47 - Ν. Φάληρο Σύνταξη - Διαφήμιση: Κύπρου 12Α Τ.Κ. 183 46 - Μοσχάτο Σύμβουλος Eκδοσης: Κώστας Τσαούσης Project Manager: Βίκτωρας Δήμας Συντονισμός Eκδοσης: Νατάσα Μαστοράκου, Θάνος Τριανταφύλλου Στην οργάνωση, παραγωγή και επιμέλεια της έκδοσης συμμετέχουν οι: Γεωργία Μπάστα, Νάντια Γιαννούλη, Γεωργία Διαβολίτση, Νίκος Καλαμπάκας, Νικήτας Καραγιάννης, Βασίλης Καραγιαννόπουλος, Αντώνης Κόλλιας, Γιάννης Μανάλης, Μιχάλης Παναγιωτάκης, Νίκος Πιτσιλαδής, Αλεξάνδρα Σαρμά, Xρήστος Τσαπακίδης, Αντώνης Χιοκτούρης, Ανδρέας Γιαννόπουλος, Ντίνος Ρητινιώτης, Θάνος Αλεξίου, Βασίλης Αναστασόπουλος, Βίκυ Οικονομοπούλου, Τηλέμαχος Χορμοβίτης Δημιουργικό: Δημήτρης Στεργίου, Ρουμπίνη Νάτση, Γιώργος Στασινόπουλος, Iωάννα Κυρίτση Εμπορικός Διευθυντής: Πάνος Πατρίκης Διαφήμιση: Χρήστος Τσαούσης, Εμμανουέλα Χειρακάκη Φωτογραφίες: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Actionimages, AFP, ΕUROKINISSI Εκτύπωση: Η Καθημερινη Α.Ε.

Ö ¡©Ò ß ¨Î Ñ

έκφραση «στάχτη και μπούρμπερη» δεν θα μπορούσε να ταιριάξει καλύτερα στην ατμόσφαιρα των ημερών που ζούμε. Από το χάος και το δέος που προκαλεί στην καθημερινότητα του πλανήτη η έκρηξη του ηφαιστείου της Ισλανδίας, στο σοκ που προκαλεί σε εμάς η έλευση του ΔΝΤ στην... αυλή μας. Τα «μαύρα σύννεφα» της οικονομίας πάνω από τον ελληνικό ουρανό ανταγωνίζονται την απόχρωση της ηφαιστειακής τέφρας, που απειλεί με καταστροφή τη σταθερότητα της ευρωζώνης. Και μετά σου λέει «Ανοιξη». Πώς να την χαρείς όταν τα spreads εκτοξεύονται πιο ψηλά και από τη λάβα του Eyjafjallajokull, ενός ηφαιστείου του οποίου το εξωτικό όνομα κανείς δεν μπορεί να προφέρει; Παρόλα αυτά, φτάσαμε στη διαπίστωση πως ο Ελληνας ξορκίζει τα προβλήματά του στη σύντομη διάρκεια του αθάνατου σαββατόβραδου. Ο κόσμος να χάνεται -που χάνεταιεμείς επιμένουμε να πίνουμε στην υ-

γειά του, ελπίζοντας ότι με ένα ποτηράκι παραπάνω θα τον κάνουμε, έστω και για ένα βράδυ, να ξεχάσει ό,τι τον καίει και τον ταλανίζει. «Καλά τα λες, έχεις απόλυτο δίκιο» είπα στον Αθω, όταν διάβασα το κείμενό του. Εκείνος χαμογέλασε. Η αλήθεια είναι ότι έχει έναν καλό λόγο να χαμογελάει, αφού ο Παναθηναϊκός πήρε το πρωτάθλημα! Οπως είναι φυσικό, ο φίλος μας δεν είναι δυνατόν να λείψει από τα εγκαίνια της ομαδικής έκθεσης νέων εικαστικών καλλιτεχνών, «100+ Παναθηναϊκός - Το ‘τριφύλλι’ εμπνέει», την Πέμπτη 29 Απριλίου 2010, στις 8.30 το βράδυ, που διοργανώνει η Εταιρεία Πολιτισμού ΧΩΡΟΣ 12Α, στην Οδό Κύπρου 12Α, στο Μοσχάτο. Οι οπαδοί της ομάδας μιλούν για «θαύμα», με τον ίδιο ενθουσιασμό που οι φανατικοί τεχνοκράτες αναφέρονται στο «μιράκολο» του i-pad. Και μια και μιλάμε για «θαύματα», η Google κατάφερε όσα δεν κατάφερε η πολεοδομία: να αποκαλύψει ποιοι και πόσοι εύποροι συμπολίτες μας έκρυβαν από την εφορία τις πισίνες τους! Ουδέν κρυφόν υπό… τον δορυ-

φόρον, λοιπόν. Μιλάμε για άλλο ένα μεγάλο ξεμπρόστιασμα, σε μια εποχή συνεχών αποκαλύψεων. Αποκαλύψεις όμως δεν κάνει μόνο ο δορυφόρος της Google, αλλά και η Μεγάλη Κυρία του ελληνικού τραγουδιού, Τζένη Βάνου, που άνοιξε την καρδιά της στους συνεργάτες της εφημερίδας μας. Απόλαυση να την ακούς να μιλάει, όσο και να τραγουδά: «Είχα έρωτα με τη μουσική» λέει σ’ εμάς, που τόσα χρόνια είμαστε ακόμα ερωτευμένοι μαζί της. Εδώ που φτάσαμε, μόνο θαύματα μας σώζουν, όπως εκείνο της βρετανικής πολιτικής σκηνής που ονομάζεται Νικ Κλεγκ. Η δημοτικότητά του εκτοξεύτηκε μέσα από το τηλεοπτικό ντιμπέιτ, και μας τον συστήνει ο φίλτατος και ερευνητικότατος Ντίνος. Απομένει, λοιπόν, να δούμε αν τελικά οι επόμενες εκλογές στη Γηραιά Αλβιώνα θα αποκαλύψουν ένα νέο αστέρι να ξεπροβάλει στον ευρωπαϊκό ουρανό. Αυτές τις μέρες φαίνεται ότι όλοι κοιτάζουμε ψηλά -ο καθένας μας για διαφορετικούς λόγους. Αλλά, ένας ουρανός είναι κι αυτός. Τι να πρωτοκάνει;

6

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

ADS@ÌUDQRHNM

23 - 4 - 10

Ò © ©Òß ¨ Þ

ШwÆ Æw É «Τρεισήμισι ώρες σφυροκόπημα»/ «Σκληρό παζάρι με τους τεχνοκράτες, που ήρθαν με άγριες διαθέσεις»/ «Πρέσα για είσοδο»/ «Μισθοί και συντάξεις στη μέγκενη του ΔΝΤ». Μία και μόνο ματιά στα πηχυαία των εφημερίδων, σε συνδυασμό με μία βόλτα στο Κέντρο, όπου συνεχώς αυτές τις ημέρες παιανίζουν απ’ τα Προπύλαια οι ύμνοι του σοσιαλισμού διά στόματος Κατσιμιχαίων, Μπομπ Μάρλεϊ και Μίλτου Πασχαλίδη, είναι αρκετή για να τσεκάρεις τα δρομολόγια του «Πατρίς» από Πειραιά για Σίδνεϊ. Πώς κάνετε κι εσείς έτσι; Κι εγώ αν είχα προγραμματίσει ταξιδάκι γεμάτο φρίμπις στην Ελλάδα και ξέμενα δύο μέρες στο αεροδρόμιο, περισσότερο ζοχαδιασμένος θα ’μουν. Κάν’ τε τους πρώτα μια βόλτα από το «αθενς μπάι νάιτ», κεράστε τους και κανένα κεμπάπ στο Μοναστηράκι και θα δείτε μετά πώς αλλάζει ο άνθρωπος... Η αλήθεια είναι πως η ωχρή τέφρα που αναδύεται από τα πρωτοσέλιδα κάνει την πραγματικότητα πολύ πιο δυσδιάκριτη από εκείνη του Εϊγιαφιατλαγιοκούλ (πες το 3 φορές, γρήγορα). Φυσικά, η ορολογία των εφημερίδων, αναφορικά με τις πρώτες εντυπώσεις από τις διαπραγματεύσεις, αποτελεί το «πρώτο πιάτο», ενδεικτικό του επερχόμενου... μενού. Η κατάληξηαπολογία προς το ψυχοπονιάρικον πλήθος θα είναι κάπως έτσι: «τους έριξα κι εγώ μερικές, μαμά, αλλά ήταν τόσο άγριοι, πού τι να κάνω κι εγώ;». Και έπειτα, ξημερώνει Πέμπτη 22 Απριλίου και διαβάζεις στα ίδια πρωτοσέλιδα: «Συνάντηση Παπανδρέου-Ομήρου» και λες δεν μπορεί, μου ήρθε αποπληξία μέσα σε όλο αυτό το συρφετό και έχω παραισθήσεις ότι ο Γιώργος ανατρέχει στις πηγές για να συγγράψει τη νέα Οδύσσεια του ελληνισμού. Και λίγο πριν τεντωθείς στο σκαμπό για να πιάσεις τα ζάναξ από το πάνω δεξιά ράφι, ανακαλύπτεις πως επρόκειτο για συνάντηση του πρωθυπουργού με τον πρόεδρο του κυπριακού Σοσιαλι-

στικού Κόμματος, Γιαννάκη Ομήρου. Τη γλίτωσες... Προς το παρόν. Το ότι οι τρομοκρατικές οργανώσεις είναι συγκοινωνούντα δοχεία, αποδεικνύεται περίτρανα από τη σχέση κερδοσκόπων, ΔΝΤ και ΕΕ. Τι; Καμία σχέση δεν έχουν; Ο,τι πεις. Ας στείλουμε καλού-κακού την ΕΥΠ να κάνει ένα διδακτορικό στις Βρυξέλλες. Πληρώνει άραγε ο Σόιμπλε τα κοινόχρηστα; Αυτά ακούν οι Ξηροί στα κελιά τους και ανατινάζουν τα πτυχία τους. Πού ακούστηκε να αποκαλύπτεται γιάφκα, επειδή οι σύντροφοι αμέλησαν να πληρώσουν τα κοινόχρηστα; Βέβαια, από τη μεριά τους, έχουν και τα δίκια τους οι του «ΕΑ»: γράφει μωρέ πουθενά ο Τρότσκι για κοινόχρηστα και εφορίες; Πού να το φανταστούν; «Η εκδίκηση του διαχειριστή Νο2: το χαμένο αποθεματικό αντεπιτίθεται». Διπλό το σοκ για τους συγκατοίκους της Κυψέλης. Εμ τα κλαίνε τα κοινόχρηστα από προχθές, εμ συνειδητοποίησαν ότι κοιμόντουσαν πάνω σε πυριτιδαποθήκη, που θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να κάνει την Αιγίνης 8, εξτρίμ μέικ όβερ. Οβερ! Ωρες-ώρες αισθάνομαι σαν τα οχτάχρονα που δουλεύουν στα κατώγια της Ταϊβάν, για τις βιομηχανίες της Δύσης. Η Γκόλντμαν Σακς -κατά της ο-

ποίας η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ έχει καταθέσει αγωγή για απάτη και ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Γκόρντον Μπράουν χαρακτήρισε «ηθικά χρεοκοπημένη»- σημείωσε αύξηση κερδών το πρώτο τρίμηνο του 2010, σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2009 κατά όχι 1, ούτε 2, αλλά 91 τοις εκατό. Ελα, να μην χαζεύουμεεε! Στις δουλειές σας γρήγορα! Η καλή πράξη της εβδομάδας: υιοθέτησε κι εσύ μία από τις 16.000 «ορφανές» πισίνες που εντόπισε... παραπεταμένες η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων μέσω δορυφόρου. Βέβαια. Πρώτα μου κάνετε τα πουλ πάρτι και μου χαριεντίζεστε με τα πουλ μπόις και μετά τις πετάτε στους πέντε δρόμους σαν στυμμένες λεμονόκουπες, αρνούμενοι οιαδήποτε σχέση μαζί τους. Τέτοια αγνωμοσύνη αυτοί οι πλούσιοι πια... Απαλλάχθηκαν τελικά χθες από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών οι κατηγορούμενοι Ελληνες... Τζέιμς Μποντ της ΕΥΠ για τις απαγωγές Πακιστανών το καλοκαίρι του 2005, λίγο μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στο Λονδίνο στις 7 Ιουλίου 2005. Το ’ξερα. Απαγωγές και... πράσινα άλογα! Τι άλλο ευφάνταστο θα ακούσουμε! Τα παιδιά τα πήγαν με κάτι Αγγλους γιάπηδες για σκούμπα, στο σκάφος του κ. Βουλγαράκη. Ε... μερικά τα ξέχασαν λίγο περισσότερο κάτω από το νερό...

8

ΠΟΛΗ + ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

23 - 4 - 10

· ©¸ À @SGDMRVHEH

Η πρόσβαση είναι πολύ απλή. Με ενεργοποιημένη την κεραία λήψης σήματος WiFi, ο χρήστης κάνει αναζήτηση των σημείων ασύρματης πρόσβασης και μέσα από τη λίστα διαθέσιμων δικτύων επιλέγει εκείνο με το όνομα “athenswifi”, πληκτρολογώντας τον αριθμό που θα εμφανιστεί στην οθόνη του browser, μόλις εκείνος προσπαθήσει να προσπελάσει την αρχική σελίδα για πρώτη φορά.

Ö ¡© Óá ¡© à

αι ξαφνικά, γέμισε το Σύνταγμα σέρφερ. Σέρφερ στο γκαζόν, σέρφερ στα πεζούλια δίπλα στα σιντριβάνια, στα σκαλιά, στα παγκάκια, στις καφετέριες, στις στάσεις, με «σανίδα» μικρά ή μεγαλύτερα λάπτοπ και «έξυπνα» κινητά τηλέφωνα. Η «μαγική» λέξη είναι πλέον γνωστή: Wi-Fi. Ιδιον της ψηφιακής εποχής, η απόλυτη ελευθερία ασύρματης πρόσβασης στο διαδίκτυο από κάθε σημείο έχει ενισχυθεί σημαντικά, από το γεγονός ότι, τα δύο τελευταία χρόνια, η συμβατή τεχνολογία έγινε ιδιαίτερα προσιτή σε μεγάλο φάσμα χρηστών, κάθε ηλικίας και βαλαντίου. Είμαστε όλοι ίσοι. Σκεϊτάδες που παράτησαν για λίγο τη σανίδα και «καβάλησαν» το νέτμπουκ, γιατί αυτό προστάζει πλέον το χάιπ της πλατείας, φοιτητές που βαρέθηκαν την Εστία και κατέβηκαν να κάνουν την εργασία τους… «αλ φρέσκο», γιάπις που μπούχτισαν από τους αποστειρωμένους τοίχους, τουρίστες που γεμίζουν το iPod, εξερευνώντας παράλληλα τη γύρω περιοχή στο Googlemaps κι εσύ, που καθυστέρησα στο ραντεβού και... στρώθηκες να το «φωνάζεις» στο Twitter.

Κοντά 90.000 διαφορετικοί επισκέπτες του Κέντρου βρεθήκαμε να «συγκατοικούμε» στο ίδιο δίκτυο από τον Ιούνιο του 2006, οπότε και ξεκίνησε επίσημα να λειτουργεί το δωρεάν ασύρματο area network “athenswifi”, με τον εν λόγω αριθμό να αυξάνεται συνεχώς, με ταχύτατους ρυθμούς. Το ασύρματο διαδικτυακό «τρίγωνο» της Α-

À¸ ½ ¬ À 87.943 87 943 347.312 12,11 8 mbps 95 μέτρα 5.000

χρήστες έχουν συνδεθεί δ θ μέχρι σή μερα στο athenswifi. συνδέσεις στο athenswifi.

TB είναι ο συνολικός αριθμός δεδομένων που έχουν διακινηθεί στο athenswifi. είναι η ταχύτητα του ευρυζωνικού δικτύου του athenswifi. είναι η εμβέλεια κάθε Wi-Fi hotspot. δωρεάν Wi-Fi hotspot προβλέπεται να δημιουργηθούν πανελλαδικά.

θήνας, από την πλατεία Συντάγματος στην Ασωμάτων και το Θησείο και από ’κει στην Κοτζιά, καλύπτει δωρεάν, με ικανοποιητική ταχύτητα της τάξης των 8Mbps, τις ανάγκες των χρηστών του. Το πρόγραμμα, αν και ξεκίνησε με πιλοτικό χαρακτήρα, θεωρείται εξαιρετικά επιτυχημένο, καθώς πέρυσι ανακοινώθηκαν 279 νέα σημεία δωρεάν ασύρματης πρόσβασης στο internet σε όλη την Ελλάδα, ενώ συνολικά, προβλέπεται να υλοποιηθούν περί τα 5.000 σημεία. Παρόμοια, δωρεάν και μη, σημεία ασύρματης δικτύωσης (hotspots), έχουν δημιουργηθεί και σε άλλα σημεία της πόλης όπως στην Τεχνόπολη, σε μεγάλα εμπορικά κέντρα, όπως τα Mall, Avenue και Golden Hall, σε καφετέριες και βιβλιοπωλεία, στο λιμάνι του Πειραιά και το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος». Επίσης, από κεντρικά σημεία, προσφέρουν δωρεάν πρόσβαση στο διαδίκτυο οι δήμοι Αιγάλεω, Αργυρούπολης, Χαïδαρίου, Ηλιούπολης, Ιλίου, Ψυχικού, Νέας Σμύρνης, Αγίων Αναργύρων, Βριλησσίων, Αγίας Παρασκευής, Γέρακα, Παλλήνης, Κορυδαλλού, Βύρωνα, Χολαργού, Ζωγράφου, Ηρακλείου, Γαλατσίου, Χαλανδρίου και Λυκόβρυσης.

10

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

23 - 4 - 10

Περιμένοντας τα... iPadα ©Ô©y Å ¨y Å ¨p Ò© ¡ ©È ͸ ¨~ àz ¨ ¨× Þ ¨Õ z ß

Εν αναμονή της έλευσης του απόλυτου gadget της Apple βρίσκονται οι λάτρεις της τεχνολογίας στη χώρα μας. Μέχρι στιγμής, δεν έχει γίνει γνωστό πότε πρόκειται να κυκλοφορήσει στην Ελλάδα, όσοι θέλουν όμως μπορούν να πάρουν μια πρώτη «γεύση» κάνοντας μια βόλτα σε καταστήματα ηλεκτρονικών ειδών. Ο κ. Γιάννης Γαλανάκης, Mobility Manager της εταιρείας Πλαίσιο Computers, μας δίνει περισσότερες λεπτομέρειες για το τελευταίο δημιούργημα του Steve Jobs.

Θα θέλατε να περιγράψετε εν συντομία το προϊόν που φέρατε στην Ελλάδα; Σε ποιους θεωρείτε ότι απευθύνεται; Κατ’ αρχάς, θα ήθελα να διευκρινίσω ότι το έχουμε φέρει μόνο για λόγους επίδειξης, θέλοντας για ακόμα μία φορά να δώσουμε μία δυνατή εμπειρία στους πελάτες που επισκέπτονται τα καταστήματα «Πλαίσιο». Το iPad, λοιπόν, είναι το απόλυτο gadget! Απευθύνεται στο ευρύ κοινό, καθώς με τις λειτουργίες που έχει, μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο από επαγγελματίες που θέλουν να ελέγχουν ανά πάσα στιγμή τα mail τους, όσο και από κάποιον που θέλει να φτιάξει το δικό του album μουσικής ή φωτογραφιών ή ακόμη και από κάποιον που θέλει να είναι συνεχώς στο Facebook με τους κολλητούς του. Ποιος είναι ο βασικός λόγος για να το αγοράσει κανείς; Είναι ίσως ο καλύτερος τρόπος να απολαύσεις το internet, να δεις τα e-mail, τις φωτογραφίες και τα video, να ακούσεις τη μουσική σου! Επίσης, έχει πάρα πολλές εφαρμογές (applications) που σου επιτρέπουν να το τροποποιήσεις, ώστε να καλύπτει όλες τις ανάγκες σου για επικοινωνία και διασκέδαση. Επειδή ακριβώς είναι κάτι τόσο πρωτοποριακό, είμαστε οι πρώτοι που δημιουργήσαμε ειδικό iPad corner σε 7 καταστήματα «Πλαίσιο», από τις 8 Απριλίου. Θεωρείτε πως είναι πιο κοντά σε ένα φορητό υπολογιστή ή σε μία παιχνιδομηχανή; Είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Θα έλεγα ότι είναι έ-

να gadget που συνδυάζει λειτουργίες του iPod με κάποιες λειτουργίες υπολογιστή, και όλα αυτά σχεδιασμένα με τέτοιο τρόπο, ώστε να εκμεταλλεύονται τη μεγάλη οθόνη αφής που διαθέτει. Πότε πρόκειται να έρθει στη χώρα μας; Είναι κάτι το οποίο δεν έχει ανακοινωθεί επίσημα από την Apple. Πόσο αναμένεται να κοστίζει; Δυστυχώς, ούτε γι' αυτό υπάρχει απάντηση προς το παρόν, καθώς δεν έχουν ανακοινωθεί οι τιμές για την ελληνική αγορά. Στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτή τη στιγμή το μοντέλο των 16 GB κοστίζει 499 δολάρια, των 32 GB 599 δολάρια, ε-

νώ το μεγαλύτερο -με χωρητικότητα 64 GB- φτάνει τα 699 δολάρια. Υπάρχει συνεργασία για πώληση ελληνικών βιβλίων μέσω iBook; Υπάρχουν πολύ λίγοι τίτλοι με ελληνικά ηλεκτρονικά βιβλία που μπορούν να προμηθευτούν οι καταναλωτές από ηλεκτρονικά καταστήματα. Μέσω iBook, ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί κάτι επίσημα. Θα υπάρξει αποκλειστική συμφωνία με εταιρεία κινητής τηλεφωνίας για internet μέσω 3G στο iPad; Το μοντέλο διάθεσης δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα από την Apple.

23 - 4 - 10

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

11

Το απόλυτο must-have

Ö ¡© Þ ¨~ áz

της μόνο αν δει κάποιος μπορεί να την καταλάβει, ενώ είναι και ξεκούραστη για τα μάτια. Πλέον δεν θεωρώ απίθανο να καταφέρω να διαβάσω το πρώτο μου βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή. Επιπλέον, ο χειρισμός με τα δάχτυλα σου επιτρέπει να περιηγείσαι πολύ γρήγορα στα μενού, να ζουμάρεις εύκολα όπου θέλεις (φωτογραφίες και βίντεο), αλλά και να ανεβοκατεβάζεις με ακρίβεια τις σελίδες στο internet. Το μέγεθός του και το βάρος του το καθιστούν ιδανικό για να το έχεις πάντα μαζί σου, κάτι που με ένα φορητό υπολογιστή δεν μπορείς να κάνεις, ειδικά αν είσαι επαγγελματίας και βρίσκεσαι όλη μέρα στο δρόμο. Με το μόνο που μπορεί να συγκριθεί σε αυτόν τον τομέα είναι τα netbook, από τα οποία όμως το βρήκα ανώτερο. Επιπλέον, η αυτονομία της μπαταρίας του, που πλησιάζει τις 10 ώρες, σε γλιτώνει από το να κουβαλάς μαζί σου φορτιστές και λοιπά καλώδια, που σημαίνουν επιπλέον βάρος. Οποτε, το μόνο ερώτημα που μένει, είναι αν θα το αγόραζα. Η απάντησή μου είναι «ναι», ειδικά αν η τιμή του είναι ανάλογη με αυτήν στην Αμερική.

Δ

ευτέρα πρωί, και έχουμε κανονίσει συνάντηση με το Χρήστο στο «Πλαίσιο», στο Σύνταγμα, για να δούμε από κοντά το νέο iPad. Πράγματι, έτσι γίνεται και έπειτα από λίγο το παίρνουμε στα χέρια μας και το δοκιμάζουμε. «Σου αρέσει;», τον ρώταω. «Οχι και τόσο», μου λέει. Εγώ πάλι, ενθουσιάστηκα. Και εξηγούμαι: στόχος της Apple, όπως είχε η ίδια πει, ήταν στη συγκεκριμένη συσκευή να κυριαρχεί η απλότητα και η αμεσότητα προς το χρήστη. Το έχει καταφέρει απόλυτα. Με το που το πήρα στα χέρια μου ένιωσα σαν να το χρησιμοποιώ χρόνια (και δεν έχω iPhone για να είμαι εξοικειωμένος με το περιβάλλον). Βρήκα κατευθείαν πώς ανοίγει, πώς μπαίνει στο internet, πώς παίζει παιχνίδια. Δοκίμασα να εισάγω μία διεύθυνση και η ακρίβεια στο πάτημα των κουμπιών ήταν άριστη, αφού δεν έκανα κανένα λάθος ακόμα και όταν τα πλήκτρα φαίνονταν μικρά. Η οθόνη του, από την πλευρά της, ήταν καλύτερη και από αυτό που περιμένα. Την ευκρίνειά

Το όγδοο θαύμα (του marketing) Του Χρήστου Τσαπακίδη

Ο

κ. Jobs τα κατάφερε πάλι: λάνσαρε ένα προϊόν που έχει καταφέρει να γοητεύσει εκατομμύρια καταναλωτές. Μόνο στις ΗΠΑ, το iPad πούλησε 300.000 τεμάχια μόλις την πρώτη ημέρα διάθεσής του. Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες (ασφαλώς και στην Ελλάδα), πολλά άτομα περιμένουν εναγωνίως να το δουν στις προθήκες των καταστημάτων και να το κάνουν δικό τους. Μία πρώτη επαφή, ωστόσο, με το νέο… φετίχ των «γκατζετάκηδων», θα μπορούσε να εγείρει κάποιες επιφυλάξεις για ένα μέσο χρήστη. Το iPad θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα υπερμέγεθες iPhone, χωρίς, εντούτοις, δυνατότητες κλήσης, αλλά και φωτογράφησης, μιας και είναι αισθητή η απουσία ενσωματωμένης κάμερας. Η έλλειψη multitasking (η οποία, όμως, αναμένεται να καλυφθεί με την έλευση του νέου λειτουργικού OS 4 το φθινόπωρο), αλλά και η απουσία συμβατικού πληκτρολογίου, η οποία δυσχεραίνει τη σύνταξη κειμένων μεσαίου ή μεγάλου μεγέθους, πιθανώς να ξενίσει τους επαγγελματίες, οι οποίοι θα ήθελαν να δουν το iPad ως εργαλείο της δουλειάς τους, ενώ βρίσκονται σε κίνηση. Η έλλειψη θυρών USB προκαλεί πονοκέφαλο και αναγκάζει τον αγοραστή να αγοράσει και το σχετικό αντάπτορα. Επιπρόσθετα, η επίμονη άρνηση του κ. Jobs να υποστηρίξει την τεχνολογία Flash (αν και έχει και κάποιο δίκιο, μιας και το Flash βρίθει bugs, «απομυζώντας» ενέργεια από όποια φορητή συσκευή το χρησιμοποιεί) σημαίνει ό-

τι οι “Farmvillers” θα πρέπει να βρουν κάποια άλλη συσκευή, για να… ποτίσουν τα χωράφια τους. Πολλοί θεωρούν ότι η χωρητικότητα του iPad είναι αρκετή (κυμαίνεται μεταξύ 16 και 64 GB). Αν, όμως, συγκρίνει κανείς τη χωρητικότητα αυτή με την αντίστοιχη των «ταπεινών» netbooks (160-320 GB), και αναλογιστεί ότι, για να φορτώσει μία ταινία 100 λεπτών (και μεγέθους 1,36 GB κατά μέσο όρο), χρειάζεται να δεσμεύσει περίπου το 10% του αποθηκευτικού χώρου (για την έκδοση των 16 GB), τότε ενδεχομένως να αλλάξει άποψη. Από την άλλη μεριά, η

οθόνη είναι όντως εκπληκτική και ενδείκνυται για ανάγνωση e-books. Εντούτοις, αν θέλετε μία συσκευή αποκλειστικά γι' αυτή τη δουλειά, οι e-readers είναι καταλληλότεροι και πιο ξεκούραστοι για τα μάτια σας. Εν κατακλείδι, η Apple επιδίωξε να δημιουργήσει ένα πρωτοποριακό πολυεργαλείο multimedia ψυχαγωγίας, το οποίο δεν είναι ούτε netbook, ούτε mp3, ούτε smartphone, ούτε e-reader. Τελικά, αυτό που κατάφερε, ήταν να δημιουργήσει μία συσκευή με πάρα πολύ στιλ, αλλά χωρίς χαρακτήρα.

12

ΠΟΛΗ + ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

23 - 4 - 10

j ¸ À E ½ À

Θα α μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε χρονογράφημα μα, παρότι δεν φιλοξενείται σε εφημερίδα. Πράγματι, το ο Athensville είναι ένα blog που σχετίζεται -εν μέρειμεε την επικαιρότητα, με τα διαχρονικά θέματα του αστι ττιι στικού βίου, τα γεγονότα και τις συνήθειες των πολιτώ τών που ζουν και κινούνται στην πόλη. Ε Εν ν Εναλλακτικά, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ένα ηλ η λ ηλεκτρονικό ημερολόγιο πόλης. Ο ιδιοκτήτης του είν να α ένας γνήσιος περιπατητής και σίγουρα λάτρης της ναι Αθ Αθήνας. Κάθε μέρα μια βόλτα, μια εικόνα τραβηγμένη με τη δική του ματιά, από τη δική του μηχανή, ένα τουλάχιστον post στο blog του (http://athenville. b blogspot.com). Ο -αγνώστων στοιχείων- Athensville παρουσιάζει την π πόλη, όπως ακριβώς είναι. Χωρίς φτιασιδώματα εκ κεί που δεν πρέπει και με περισσή χάρη εκεί που αξξίζει. Στο blog του, λοιπόν, μπορείτε να βρείτε τα πάν ντα: post για την υποβαθμισμένη περιοχή γύρω από ττην Ομόνοια, το καλύτερο καϊμάκι της πόλης, αναρττήσεις με cult μπουζουκο-αφίσες, με τ’ αμάξια των… α αγαπησιάρηδων Αθηναίων, καθώς και ένα... πρωτότυπο δημοψήφισμα για τον αν η Δήμητρα Γαλάνη πρέπει να στερεώσει καλύτερα την -έξω από τα κάγκελα του μπαλκονιού- γλάστρα της. Το Athensville καταγράφει, ουσιαστικά, ό,τι ο βιαστικός κάτοικος της πόλης προσπερνά. Χωρίς γκρίνιες και ηθικοπλαστικά μηνύματα, ρίχνει κλεφτές ματιές στις λεπτομέρειες της πόλης και τις μοιράζεται μαζί μας. Και αυτό, μας αρέσει πολύ. ÓÒ © ä

m¸ ¬ ¸À ¬ À À ¸ ½¸ ® À ¸ rÀ À ¸ Àr

t

πως αποκαλύπτουν τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ), σχεδόν 80 εκατ. Ευρωπαίοι, ή το 17% του πληθυσμού της ΕΕ, ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Στην τελευταία έρευνα του Ευρωβαρόμετρου, η συντριπτική πλειονότητα των Ευρωπαίων (73%) αντιλαμβάνεται τη φτώχεια ως ένα πρόβλημα της χώρας τους που συνεχώς διογκώνεται. Το 89% κάνει έκκληση στις εθνικές κυβερνήσεις για αντιμετώπιση του προβλήματος, ενώ οι περισσότεροι από αυτούς εκτιμούν ότι οι κυβερνήσεις ευθύνονται για το πρόβλημα. Το 74% των Ευρωπαίων πολιτών περιμένει από την ΕΕ να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο. Με σύνθημα «Σταματήστε τη Φτώχεια Τώρα!», μια ευρωπαϊκή εκστρατεία σκοπεύει να καταπολεμήσει τη φτώχεια και να αποκτήσει κεντρική θέση στις δραστηριότητες της ΕΕ στη διάρκεια του 2010. Με την κρίση, όμως, το πρόβλημα της φτώχειας μεταφράζεται και σε μεγαλύτερους αριθμούς. Εκατομμύρια άνθρωποι είναι άνεργοι, ενώ μέχρι και το τέλος του 2010 η ανεργία στην ΕΕ αναμένεται να ξεπεράσει το 10% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού. Στη γνωμάτευση «Εργασία και φτώχεια: η αναγκαιότητα μιας σφαιρικής προσέγγισης» της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΕΟΚΕ), ως «φτωχός εργαζόμενος» ορίζεται το πρόσωπο που, κατά τη διάρκεια του έτους αναφοράς, εργαζόταν και ζούσε σε ένα νοικοκυριό, το συνολικό εισόδημα του οποίου ήταν κατώτερο από το 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος, ενώ εργαζόταν για περισσότερο από το μισό του έτους αναφοράς. Ο δείκτης «κίνδυνος φτώχειας των εργαζομένων» εκλαμβάνει ως εργαζόμενο οποιοδήποτε πρόσωπο απασχολήθηκε για τουλάχιστον επτά μήνες του έτους αναφοράς.

² ÑÈ ¨ ¨ ¨ Στην τελευταία ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τις κοινωνικές τάσεις στα κράτη-μέλη, προέκυπτε ότι το 16% των Ευρωπαίων είναι εκτεθειμένο στον κίνδυνο της φτώχειας. Το 8% των εργαζομένων της Ενωσης ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ τα ποσοστά κυμαίνονται μεταξύ του 4% (Τσέχικη Δημοκρατία, Βέλγιο, Δανία, Κάτω Χώρες και Φινλανδία) και του 16%. Η φτώχεια των εργαζομένων συνδέεται με χαμηλούς μισθούς (μισθοί κατώτεροι από το 60% του διάμεσου* μισθού), το χαμηλό επίπεδο προσόντων, την επισφαλή απασχόληση, αλλά και με τη μερική απασχόληση, όταν αυτή δεν αποτελεί συνειδητή επιλογή του εργαζομένου. Συνδέεται επίσης και με την οικονομική κατάσταση των υπόλοιπων μελών του νοικοκυριού. Οι συνθήκες διαβίωσης είναι μια ακόμη μέθοδος με την οποία μπορεί να μετρηθεί η φτώχεια. Βάσει της κλίμακας της «υλικής στέρησης» στην ΕΕ, φτωχό είναι το νοικοκυριό που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις παρακάτω συνθήκες ή δεν διαθέτει τρία από τα παρακάτω υλικά αγαθά: 1) Δυνατότητα ανταπόκρισης σε απρόβλεπτα έξοδα 2) Μία εβδομάδα διακοπών ανά έτος 3) Ικανότητα αποπληρωμής δανείων 4) Ενα γεύμα με κρέας, πουλερικό ή ψάρι ανά δύο ημέρες 5) Κατοικία με θέρμανση 6) Πλυντήριο

7) Εγχρωμη τηλεόραση 8) Τηλέφωνο 9) Ιδιωτικό αυτοκίνητο

Ш ¨ ¨² Å Περισσότερα από 832.975 ελληνικά νοικοκυριά, (περί τα 2.186.869 άτομα) βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας (στην έρευνα δεν συμπεριλαμβάνονται άστεγοι, τρόφιμοι ιδρυμάτων, κοκ.). Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδας (ΕΣΥΕ), το 20% του πληθυσμού της χώρας (στοιχεία για το 2008) απειλείται από τη φτώχεια, τη στιγμή που ο μέσος όρος στις χώρες της Ευρωζώνης είναι περίπου 16%. Σημειώνεται ότι ο κίνδυνος φτώχειας για παιδιά ηλικίας 0-17 ετών ανέρχεται στο 23% του πληθυσμού, ενώ ο ίδιος κίνδυνος για τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών υπολογίζεται σε 22%. Σύμφωνα με την Ερευνα Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών 2008 της ΕΣΥΕ, το κατώφλι κινδύνου φτώχειας ανά άτομο καθορίζεται στο ετήσιο εισόδημα των 6.480 ευρώ. Δηλαδή, ένα άτομο για να θεωρηθεί φτωχό, θα πρέπει να διαθέτει μηνιαίως από 540 ευρώ και κάτω, ενώ για μια τετραμελή οικογένεια το αντίστοιχο ποσό είναι 13.608 ευρώ ετησίως ή 1.134 ευρώ μηνιαίως.

¹¨Æ ÑÊ ¨ ¨ ¨

Ο Νομπελίστας οικονομολόγος Amartya Sen έστρεψε το ενδιαφέρον του επιστημονικού κόσμου στο πρόβλημα της φτώχειας. Προσπάθησε να απαντήσει σε ερωτήματα, όπως: πόσο έντονο είναι το πρόβλημα στις κοινωνίες, ποιες αιτίες προκαλούν φτώχεια, ποια η σχέση φτώχειας και ανάπτυξης και ποιες πολιτικές θα αντιμετώπιζαν το πρόβλημα. Για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η φτώχεια, θα πρέπει πρώτα να μετρηθεί. Και δυστυχώς, η μέτρησή της ήταν πάντα ένα σημαντικό πρόβλημα. Υπάρχουν πολλοί δείκτες, πολλές «υποσημειώσεις», πολλές απόψεις, αλλά και διαφορετικές μεταξύ τους κοινωνίες που αντιμετωπίζουν διαφορετικά την «ξερή φτώχεια». Γι' αυτό, χρησιμοποιούμε το απλό ποσοστό φτώχειας (headcount ratio), τον πλέον δημοφιλή δείκτη. Σε αυτόν αναφέρονται οι περισσότερες έρευνες, όπως και αυτές της Eurostat. Σύμφωνα με αυτόν, η γραμμή της φτώχειας τοποθετείται στο 60% του διάμεσου εισοδήματος και στη συνέχεια υπολογίζεται το ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται κάτω από αυτή τη γραμμή.

² Ê Ñ Γιάννης: 300 Γιώργος: 250 Δημήτρης: 100 Μαρία: 50 Ελένη: 10 Το διάμεσο εισόδημα είναι αυτό του Δημήτρη-100 ευρώ. Η γραμμή της φτώχειας 0,6Χ100=60 ευρώ. Αρα, φτωχοί είναι η Μαρία και η Ελένη, ενώ το ποσοστό της φτώχειας ανέρχεται στο 40%.

13 alexia.konachou@metropolisnews.gr

ΘΕΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟ

Ò © ©È à ¨Î Ñ ¨È Ñ

23 - 4 - 10

14

ΠΑΙΔΕΙΑ

23 - 4 - 10

» À À À ¸ ­ ±¸ Ö ¡©ÕÑ ¨~ ã

Οταν έρχεται η κουβέντα στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, το θέμα «καίει» και δεν το πιάνουν πολλοί, σαν το τόπι όταν χάνει η ομάδα μας. Αν φανταστούμε ένα υποτιθέμενο παιχνίδι ποδοσφαίρου, τότε αντίπαλός μας θα ήταν η αγαπητή μας Κύπρος, που αυτό τον καιρό είναι σε μία παρόμοια διαδικασία δημόσιας διαβούλευσης. Ας δούμε πώς διαμορφώνεται το σκορ, και ας έχουμε στο μυαλό μας ότι πλέον στο ποδόσφαιρο βασικότατο ρόλο παίζει το «μπάτζετ» κάθε ομάδας.

n

ε τον πομπώδη τίτλο «Νέο Σχολείο, Πρώτα ο Μαθητής», γίνεται η σέντρα για εμάς. Αν ξεκινήσουμε από τον τίτλο, τότε μάλλον τα πράγματα δείχνουν όχι και τόσο… ανθηρά. Η αρχή θα έπρεπε να είναι το ήμισυ του παντός, και αυτή η αρχή φαίνεται να είναι σύνθημα βγαλμένο από τα κιτάπια παλαιάς προεκλογικής εκστρατείας -κάτι σαν «Νέα Ελλάδα, Πρώτα ο Πολίτης» και άλλες τέτοιες ομορφιές. Yποσημείωση: Ο τίτλος του αντίστοιχου κυπριακού σχεδίου είναι «Συμμετέχουμε στο μέλλον». Ελλάς-Κύπρος 0-0. Συνεχίζω με τη σημείωση ότι το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά δεσμεύτηκε για «δημόσια, δωρεάν παιδεία για όλους». Σας ευχαριστούμε κύριοι που μας θυμίζετε το συνταγματικό μας δικαίωμα, αλλά δεν χρειάζεται να το χρησιμοποιείτε και ως νεωτερισμό. Κλείνω τις προκατακτικές «ιδέες» με το υπέροχα διατυπωμένο «Ενα σχολείο χωρίς… τοίχους»! Κύριοι του υπουργείου, νομίζω ότι… ξύνετε πληγές που «μπαλώνονται» σε κτίρια ουσιαστικά κοντέινερ ή σε ρημαγμένα οικήματα. Το να υπενθυμίζει κανείς ότι οραματίζεται ένα… άτοιχο (και ουχί άτυχο) σχολείο, έστω και αν εννοεί ένα σχολείο που με τις νέες τεχνολογίες θα απλώσει το πεδίο δράσης του, είναι τουλάχιστον προκλητικό. Και δυστυχώς, δεν διακρινόμαστε για το… βρετανικό μας φλέγμα. Yποσημείωση: H κυπριακή έκδοση μιλάει για «Δημοκρατική και ανθρώπινη παιδεία», Ελλάς-Κύπρος 0-1 (Παίζουμε εντός έδρας).

y Æ ¨ ¨ Ç Ñ Αναφορικά με τις νέες τεχνολογίες, βαρύτητα δίνεται στην έννοια του ψηφιακού σχολείου. Ορθές οι αναφορές για την αναβάθμιση του υλικού (hardware), για την αναβάθμιση του προγράμματος σπουδών, τη δημιουργία «Πύλης Γονέων» στο διαδίκτυο. Ωραία και η θεωρητικοποίηση των μηχανισμών της ειδικής αγωγής και της αυτοαξιολόγησης. Θα ήταν, βέβαια, σωστό να μας περιγράψει κανείς και το πώς θα γίνει αυτό σε μία χώρα, όπου η διείσδυση της ευρυ-

ζωνικότητας είναι όνειρο απατηλό και πολλοί από τους λειτουργούς της εκπαίδευσης είναι πρακτικά μη ενημερωμένοι, εκτός αν οι ίδιοι θελήσουν να «μορφωθούν» με ιδίους πόρους. Επίσης, ας αναλογιστεί κανείς γιατί υπολειπόμαστε περίπου 10 ποσοστιαίες μονάδες σε διείσδυση ευρυζωνικότητας ως λαός, από την υπόλοιπη Ευρώπη. Yποσημείωση: Οι κύριοι της Μεγαλονήσου αντιμετωπίζουν το πρόβλημα σε κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης και όχι ως μεμονωμένο. Ετσι του δίνουν την διάσταση που του πρέπει και δεν αναλώνονται σε ουτοπίες. Ελλάς-Κύπρος 0-2. Εκεί που εν μέρει συμφωνώ είναι σε ό,τι αφορά τους εκπαιδευτικούς, με μερικές ενστάσεις πάντα. Πολύ ορθά τα θέματα του τρόπου διορισμού, της δοκιμαστικής περιόδου και ακόμα ακόμα της 3ετούς υποχρεωτικής παραμονής στον τόπο πρώτου διορισμού. Επιπλέον, τίθεται περιορισμός στις αθρόες μετατάξεις και δίνεται βάση στη διαρκή εκπαίδευση των εκπαιδευτικών. Φυσικά, καμία αναφορά στη δραματική κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα περισσότερα τμήματα παιδαγωγικής, που έχουν καταντήσει πιο ελκυστικοί προθάλαμοι μονιμότητας από τις στρατιωτικές σχολές. Καθότι υπάρχει μεγάλη διαφορά από τον υπάλληλο της εφορίας (με όλο το σεβασμό) και το «δάσκαλο» των παιδιών μας, φρονώ ότι μερικά ταμπού θα πρέπει να αρθούν. Yποσημείωση: να βάλουμε και εμείς κανένα γκόλ; Πολύ πιο γενικό και αφηρημένο το σχέδιο των Κυπρίων για τους εκπαιδευτικούς. Ελλάς-Κύπρος 1-2.

ÐÑÉ Æ Æ Τέλος, μία ακόμα πρόταση προκαλεί σκέψη. Αφορά στην έννοια του «πειραματικού» σχολείου, που φαντάζει δύσκολη -ποιος θα ήθελε το παιδί του να γίνει πει-

ραματόζωο! Αντίθετα, ίσως θα έπρεπε να δημιουργηθούν πρότυπα εθελοντικά εκπαιδευτήρια, όπου κάθε γονιός θα μπορούσε να εγγράψει το παιδί του -και η επιλογή θα αποτελούνταν από κριτήρια που θα είχαν το στοιχείο της πολυσχιδούς παρουσίας μαθητών από διάφορες κοινωνικές δομές.

{ÇÑ ¨dÑwÅ j Οσο για την αναίρεση της βάσης 10 για την εισαγωγή των μαθητών στα πανεπιστήμια, πλέον φαντάζει ανέκδοτο. Το ίδιο θα ήταν αν η βάση ήταν 8, 7 ή… 1! Η βάση δεν μπορεί να ορίζεται μονοσήμαντα, αλλά πάντα με γνώμονα τη δυσκολία των θεμάτων και το επίπεδο του εκπαιδευτικού ιδρύματος που δέχεται τους νεότευκτους φοιτητές. Πολύ κακό για το τίποτα, σε ένα θέμα μη σημαντικό. Yποσημείωση: το μοναδικό «αδελφόν» έθνος, προτείνει εθνικό απολυτήριο και στη συνέχεια προπαρασκευαστικό έτος για την εισαγωγή. Νομίζω μας κερδίζει στα σημεία. Ελλάς- Κύπρος 1-3. Εν κατακλείδι, θα ήθελα να τονίσω την ιδιαιτερότητα της Κύπρου σε σχέση με τη δική μας πραγματικότητα. Σε συνέντευξη του επικεφαλής της Επιτροπής Αναλυτικών Προγραμμάτων κ. Γεωργίου Τσιάκαλου (εφημερίδα Χαραυγή, 28/03/2010), ο ίδιος ερωτάται αν θα χρειαστεί περισσότερα χρήματα η μεταρρύθμιση στο νησί. Η απάντησή του είναι πως η Κύπρος έχει το μεγαλύτερο ποσοστό για την παιδεία σε επίπεδο ΑΕΠ, ανά την Ευρώπη των «25», και αναμένει με τα ίδια χρήματα να έχει τα ίδια αποτελέσματα. Συνδέστε το παραπάνω γεγονός παρακαλώ με το ότι ο μέσος Κύπριος έχει από τα μεγαλύτερα κατά κεφαλήν εισοδήματα στην Ευρώπη, επίσης. Να το κλείσω στο 14, να μην γίνουμε και ρεζίλι -μήπως είναι τελικά καθαρά θέμα «μπάτζετ»;

23 - 4 - 10

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

15

» À'OOGLEÀ ¢ ¸ ¡À À ± 3 © á ©Ð{Ò

~

ερισσότερες από 100.000 είναι οι υπάρχουσες πισίνες σε όλη την Ελλάδα, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία των εταιρειών που τις κατασκευάζουν. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, αυτές αυξάνονται με ρυθμό 6.0007.000 το χρόνο. Οι περισσότερες πισίνες βρίσκονται στις Κυκλάδες, με «πρωταθλήτρια» τη Μύκονο, και ακολουθούν η Κρήτη, η Χαλκιδική, και φυσικά η Αττική. Το καταπληκτικό είναι ότι η πλειονότητα των ιδιοκτητών πισίνας έχει ξεχάσει να δηλώσει την ύπαρξή τους στις εφορίες. Ακόμη πιο τραγελαφικό, όμως, είναι το γεγονός ότι και οι εφορίες χρόνια τώρα προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να εντοπιστούν οι παρανομούντες. Μια ζωή ακούμε για έλλειψη προσωπικού και άλλα εμπόδια, όταν η λύση ήταν τόσο απλή: οι δορυφορικές φωτογραφίες που από χρόνια υπάρχουν στο διαδίκτυο (Google) και αποδεικνύουν ότι η χώρα είναι σπαρμένη με πισίνες!

¨ Æ ¨ ¨d Ç j¨ ¨ ¨ Η αρχή έγινε από τα βόρεια προάστια της Αττικής. Η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων είχε καταγράψει 16.974 φορολογούμενους κατοίκους σε Εκάλη, Δροσιά και Διόνυσο. Μόνο, όμως, οι 324 εμφανίζονται να έχουν δηλώσει την πισίνα τους! Και η καταμέτρηση συνεχίζεται, για να μάθει και το υπουργείο Οικονομικών το κοινό μυστικό, δηλαδή ότι η Ελλάδα διεκδικεί πρωτιά στις πισίνες. Αρμόδιοι παράγοντες εκτιμούν ότι είναι αδήλωτο περίπου το 50% των πισίνων

και μιλούν για «μεγάλης έκτασης» φοροδιαφυγή, στέλνοντας μήνυμα προς τους ιδιοκτήτες των ακινήτων που «κρύβουν» τις πισίνες τους πως δεν αντιμετωπίζουν απλώς την επιβολή πρόσθετου φόρου, αλλά και τον εξονυχιστικό έλεγχο των περιουσιακών τους στοιχείων. Ο δορυφορικός έλεγχος επεκτείνεται άμεσα σε Αγιο Στέφανο, Μαρούσι, Πεντέλη και ευρύτερα στα βόρεια προάστια. Οι διασταυρώσεις αυτές είναι οι πρώτες -και πιλοτικές- για το θέμα αυτό. Θα ακολουθήσουν και άλλες στην υπόλοιπη Αττική και σε όλη την Ελλάδα. Μόλις ολοκληρωθεί η επεξεργασία των στοιχείων στα βόρεια προάστια, θα ακολουθήσουν έλεγχοι στα νότια προάστια της Αθήνας (Γλυφάδα, Βούλα, Βουλιαγμένη) και στη συνέχεια σε περιοχές της χώρας, όπου υπάρχουν πολλές τέτοιες... δεξαμενές. Συγκεκριμένα, η στόχευση θα είναι κατ’ αρχήν στα νησιά του Αιγαίου, όπου υπάρχει πλήθος από βίλες με πισίνες, όπως, για παράδειγμα, στη Μύκονο και τη Σαντορίνη. Το ζητούμενο, βέβαια, παραμένει το ίδιο και σε αυτή την περίπτωση: δηλαδή, το υπουργείο Οικονομικών να μην μείνει μόνο στις διαπιστώσεις, αλλά να δώσει εντολή στις εφορίες, ώστε άμεσα να καλέσουν για εξηγήσεις όλους αυτούς τους φορολογούμενους και να τους επιβάλουν τα προβλεπόμενα πρόστιμα και ποινές.

µ È ¨ ¨d Ê Ñ j Σύμφωνα πάντως με τις διαρροές από το υπουργείο Οικονομικών, η περίπτωση των αδήλωτων πισίνων δεν θα έχει την τύχη των γιατρών του Κολωνακίου, για τους οποίους μάθαμε ότι φοροδιαφεύγουν, αλλά έκτοτε τίποτε άλλο. Αν λοιπόν ι-

σχύσει η πρόθεση για «ξεσκόνισμα» των δηλώσεων των εν λόγω φορολογουμένων, τότε αυτοί αντιμετωπίζουν τους εξής κινδύνους: •Να τους «ξεσκονίσουν» τις φορολογικές δηλώσεις των τελευταίων ετών, για να διαπιστώσουν αν τα εισοδήματά τους δικαιολογούν τον τρόπο ζωής τους. Με τον τρόπο αυτό ενεργοποιείται το «πόθεν έσχες» και ξεκινούν τον πλήρη και εκτενή έλεγχο των περιουσιακών τους στοιχείων, που δεν αποκλείεται να φτάσει μέχρι και το άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών.

•Να «πιαστούν» στα τεκμήρια, καθώς θα τους καταλογιστεί η τεκμαρτή δαπάνη διαβίωσης, που για μέχρι και τα περυσινά αποκτηθέντα εισοδήματα ξεκινάει από 11.600 ευρώ για πισίνες επιφάνειας 25-60 τετ.μ., 29.200 ευρώ για 60-120 τετ.μ. και 46.800 ευρώ για άνω των 120 τετ.μ., με προσαύξηση 50% για τις εσωτερικές. Υπενθυμίζεται ότι με τον τελευταίο φορολογικό νόμο, η τεκμαρτή δαπάνη ξεκινάει από 100 ευρώ ανά τετ.μ. για πισίνες επιφάνειας μέχρι 60 τετ.μ. και αυξάνεται 200 ευρώ ανά τετ.μ. για επιφάνεια άνω των 60 τετ.μ., με διπλασιασμό για εσωτερική.

•Να κληθούν να δώσουν εξηγήσεις στην εφορία και να υποχρεωθούν να υποβάλουν τροποποιητική δήλωση, ενώ θα επιβαρυνθούν και με τα αναλογούντα πρόστιμα. Σε ανακριβή δήλωση επιβάλλεται πρόσθετος φόρος 2% ανά μήνα καθυστέρησης επί του φόρου, του οποίου την πληρωμή θα απέφευγε ο φορολογούμενος και μέχρι ποσοστό 200%. Αν δεν προκύπτει φόρος για πληρωμή, τότε επιβάλλεται αυτοτελές πρόστιμο 40 ευρώ έως 1.117 ευρώ, το οποίο μειώνεται στο 1/3 σε περίπτωση διοικητικού συμβιβασμού.

16

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

23 - 4 - 10

tÀ¢½ ¸½ ¬ ¸ ¡ À ½ À½¸ Ö ¡© Ó á ¡©Õ

τη χώρα μας τόσο η σύγχυση όσο και η δαιμονοποίηση χρησιμοποιούνται, κατά καιρούς, ως μηχανισμοί άμυνας απέναντι στις εμφανιζόμενες απειλές. Η πλέον επίκαιρη απειλή ακούει σήμερα στο όνομα «Διεθνές Νομισματικό Ταμείο». Χαρακτηριστικά είναι τα ακόλουθα λόγια Ελληνα πολιτικού: «Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν το καλέσαμε εμείς, αλλά οι συντηρητικές δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης…». Ιδού η σύγχυση, ιδού και η δαιμονοποίηση. «Εμείς πιέζαμε, τονίζοντας τις αδυναμίες της ΕΕ. να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα σε ευρωπαϊκή βάση» καταλήγει, εμφανίζοντας την επιλογή της ΕΕ ως σαφώς προτιμότερη. Ποτέ στην ιστορία της χώρας το άκουσμα μιας… συντομογραφίας δεν προκάλεσε τέτοιο φόβο και σκεπτικισμό όπως αυτή του ΔΝΤ. Ισως μονάχα, για κάποια χρόνια, η περίπτωση της ΕΟΚ. Το σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», είχε κάνει θραύση αρχικώς. Στη συνέχεια όμως ατόνησε, μιας και πειστήκαμε για την αναγκαιότητα της συμμετοχής μας στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Κανείς, όμως, δεν φαίνεται να πείθεται για την αναγκαιότητα της συμμετοχής του ΔΝΤ στις προσπάθειες για τη δημοσιονομική ανάκαμψη της χώρας. Κι αυτό, διότι υπάρχουν χρηματοδοτήσεις με αλλά και χωρίς εισαγωγικά…

É ©ËËj© Οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις-επιδοτήσεις, οι οποίες διοχετεύονταν για την υλοποίηση των απαιτούμενων διαρθρωτικών αλλαγών της ελληνικής οικονομίας από τα Ταμεία Συνοχής, δεν συνοδεύονταν από τους απαραίτητους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Ως εκ τούτου, οι πόροι διαχέονταν ανορθολογικά και κατά το δοκούν από τους ημέτερους πολιτικούς διαχειριστές. Με αυτόν τον τρόπο και η πίτα παρέμενε ολάκερη και ο λαός... χορτάτος. Χρειάστηκε να κάνει την εμφάνισή της η πρόσφατη χρηματοπιστωτική και μετέπειτα δημοσιονομική κρίση, για να λάβει τέλος η συνειδησιακή νιρβάνα που νέκρωσε για δεκαετίες κάθε τομέα της χώρας και κάλυπτε τεχνηέντως δεκαετίες στασιμότητας, ή ψευδοπροόδου, αν προτιμάτε.

k ¨Å ƨz¸» ¨ Από την άλλη πλευρά, η επικείμενη δανειοδότηση από το ΔΝΤ θα συνοδεύεται από ένα αυστηρό πλαίσιο επιτήρησης, ενώ παράλληλα θα χρησιμοποιηθεί κυρίως για την κάλυψη των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας. Με τα «ζωνάρια σφιγμένα» σε αυτήν την περίπτωση, αυτού του είδους η χρηματοδότηση φαντάζει ως ύστατη κι απευκταία λύση. Το γιατί, απαντάται αν ανατρέξει κανείς στον τρόπο λειτουργίας του και στις αλλαγές που προέκυψαν, από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα. Κατά τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του, λοιπόν, το ΔΝΤ παρείχε οικονομική και τεχνική υποστήριξη σε όποιο κράτος-μέλος, με έντονες δημοσιονομικές παθογένειες, του το ζητούσε. Η χρηματοδότηση και η αποπληρωμή αυτής λάμβανε χώρα σε ένα ορθολογικό πλαίσιο πιστωτήδανειζόμενου. Οι ενστάσεις σχετικά με το ρόλο του ΔΝΤ άρχισαν να εγείρονται όταν στο δίπολο «πιστωτής-δανειζόμενος» εισήλθε ο όρος της «εξάρτησης». Συγκεκριμένα, η δανειζόμενη χώρα προκειμένου να δανειοδοτηθεί ήταν αναγκασμένη να αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις έναντι του ΔΝΤ και να τηρήσει κάποιες βασικές προϋποθέσεις. Ωστόσο, με το πέρασμα του χρόνου και μέσα από τις κατά καιρούς παρεμβάσεις του οργανισμού (με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την περίπτωση της Αργεντινής), διαφάνηκε πως οι δεσμεύσεις και προϋποθέσεις που έθετε, όχι μόνο δεν διέθεταν συμβουλευτικό χαρακτήρα, αλλά πολύ περισσότερο συντελούσαν στην άμεση εμπλοκή του ΔΝΤ σε σφαίρες αποκλειστικής κρατικής αρμοδιότητας, εγείροντας κατηγορίες που έκαναν λόγο ακόμα και για υποκατάσταση της εθνικής κυριαρχίας. Μια κατηγορία που δέχεται κατά καιρούς και η ίδια η ΕΕ. Η διαφορά έγκειται στο ότι η όποια παραχώρηση αρμοδιοτήτων από τα κράτη προς την Ενωση είναι ηθελημένη, και βασίζεται σε γραπτές συμφωνίες-συνθήκες που διαθέτουν συγκεκριμένο και κοινά συμφωνηθέν σκοπό: τη σύγκλιση, την οικονομική και πολιτική ολοκλήρωση. Αντιθέτως, στην περίπτωση του ΔΝΤ η εκχώρηση-υφαρπαγή αυτών των αρμοδιοτήτων φαντάζει περισσότερο ως προϊόν καταναγκασμού και εκμετάλλευσης της δεινής θέσης του αδύναμου μέρους.

Ö ¡©ÕÑ ¨ ¢ Ñ

¯

έρετε ποιο είναι το αστείο της ημέρας; Βρε, «άει δανείσου». Ο κόσμος έχει χιούμορ. Προφανώς, το χρησιμοποιεί, αφενός, για να ξεχάσει τις πίκρες του και να «σκάσει» ένα χαμόγελο και, αφετέρου, για να περάσει το μήνυμά του. Ποιο είναι αυτό; Αμάν πια, έχουμε βαρεθεί να σας ακούμε. Τη μία, είναι κακό το ΔΝΤ, την άλλη, είναι καλό το ΔΝΤ. Τη μία, τα καταφέρνουμε μόνοι μας. Την άλλη, χρειαζόμαστε στήριξη. Το ΔΝΤ έχει το «πάνω χέρι». Η Κομισιόν έχει το «πάνω χέρι». Ο κόσμος έχει απηυδύσει και λέει, με τον τρόπο του, άντε πάρτε τα λεφτά, πριν είναι αργά, και ξεκινήστε, επιτέλους, να κάνετε κάτι. Η «μαύρη» αλήθεια είναι ότι χρειαζόμαστε τη βοήθεια άμεσα. Γιατί εξακολουθούμε να δανειζόμαστε ακριβά, και αν συνεχίσουμε έτσι, με τα 330 δισ. χρέος που θα φτάσουμε το 2010, και τα άλλα 150-180 δισ. που θα χρειαστούμε τα επόμενα χρόνια ως το 2014, θα τιναχτούν όλα στον αέρα -με τη βαθιά ύφεση που βιώ-

23 - 4 - 10

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

¶ À r À­¸ ± νουμε- είτε τηρούμε είτε δεν τηρούμε το πρόγραμμα σταθερότητας. Το ποιος έχει το «πάνω χέρι» ουσιαστικά δεν έχει καμία σημασία. Γιατί τη βοήθεια τη χρειαζόμαστε, διότι, όπως έλεγε και ο Βεσπασιανός, όταν του είπαν πως τα χρήματα που έπαιρναν ως φόρο από τα δημόσια ουρητήρια θα βρομούσαν, η μυρωδιά δεν έχει σημασία, από τη στιγμή που θα γεμίσουν τα ταμεία του κράτους. Παρόλα αυτά, το «επιχείρημα» πολλών είναι ότι το ΔΝΤ θα φέρει τα «πάνω-κάτω». Νομίζω πως είναι εντελώς λανθασμένη εκτίμηση και μονομερής. Δαιμονοποιούμε το ΔΝΤ και κάνουμε τα «στραβά μάτια» στο γεγονός ότι οι εταίροι μας μάς έχουν ήδη «στύψει» στον ίδιο -αν όχι και σε χειρότερο- βαθμό. Η Κομισιόν δεν είναι αυτή που έστειλε πίσω στον κ. Λοβέρδο τα όρια της συνταξιοδότησης; O Ολι Ρεν δεν είναι αυτός που μιλά για εσωτερική υποτίμηση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον ιδιωτικό τομέα; H Γερμανία δεν είναι αυτή που αντιτάσσεται λυσσα-

λέα στο να μας δοθεί βοήθεια πριν φτάσουμε στη χρεοκοπία, με ό,τι κι αν αυτό σημαίνει στην πράξη; Γιατί έχουμε την εντύπωση πως οι Ευρωπαίοι θα μας χαρίσουν τα λεφτά; Φυσικά και θα μας διευκολύνουν με κέρδος, αφού και θα καρπωθούν τη διαφορά των επιτοκίων και επιπλέον θα μας έχουν στη σέντρα.

z Ç ¨ Ç Ποιος ζητάει επίμονα διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις -χάριν της ανταγωνιστικότητας- που θα αλλάξουν διά παντός το εργασιακό τοπίο; Μήπως δεν είναι οι Ευρωπαίοι αυτοί που αποφάσισαν τη θεσμοθέτηση μηχανισμού στήριξης που θεωρείται, βέβαιο, πως θα περιέχει αυστηρότατο ποινολόγιο, το οποίο ενδεχομένως να φτάνει μέχρι και στην προσωρινή παύση ή αποπομπή χώρας-μέλους; Εχει καμιά διαφορά ο ελεγκτής και η επιτήρηση της Κοινότητας, από τον ελεγκτή και την επιτήρηση του ΔΝΤ; Το ότι το τελευταίο έχει τεχνογνωσία ή είναι πιο σκληρό, εδώ που έχουμε φτάσει, ελάχιστη σημασία έχει.

17 Δεδομένου του παρελθόντος μας, νομίζω πως με το ΔΝΤ «βρήκαμε παπά να θάψουμε καμπόσους» και η όλη κουβέντα είναι αποπροσανατολιστική. Αλλα λόγια να αγαπιόμαστε! Η πραγματική κουβέντα θα έπρεπε να είναι επί της ουσίας. Χρειαζόμαστε ή όχι βοήθεια, και εάν μπορούμε ή όχι να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας. Με βιώσιμες, όμως, στρατηγικές και προοπτικές και όχι χρόνο με το χρόνο. Οχι με τη λογική του «και αύριο μέρα είναι». Μόνον έτσι θα μπορέσουμε να χαράξουμε εθνική στρατηγική διάσωσης της χώρας. Ετσι και αλλιώς, αξιοπιστία η ελληνική οικονομία δεν έχει. Ολοι το γνωρίζουν αυτό, και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Δεν μιλάμε για το αν πιστεύουν στις καλές μας προθέσεις, ή αν θα είμαστε ή όχι συνεπείς στην εφαρμογή των μέτρων. Μιλάμε για αξιοπιστία αναφορικά με τις αντοχές της ελληνικής οικονομίας. Μόλις προχθές ξεκίνησε νέος κύκλος θεματολογίας, με τον ίδιο τον Τρισέ να διατείνεται πως οι τράπεζές μας θα αντιμετωπίσουν δύσκολες μέρες. Χωρίς στιβαρό τραπεζικό σύστημα, πώς θα προχωρήσουμε σε βιώσιμη ανάπτυξη; Με την ανεργία να εξακοντίζεται στα ύψη, πώς θα στηρίξουμε την εσωτερική κατανάλωση; Πώς θα ανακόψουμε τη λαίλαπα των ακάλυπτων επιταγών; Την αύξηση των επισφαλειών;

µ É Æ ¨ Å Για να στηρίξουμε την ανάπτυξη, πέρα από το δανεισμό ή τη βοήθεια (αν θέλετε) από το εξωτερικό, θα πρέπει να αποδεσμεύσουμε πόρους. Καλή η περικοπή της δημόσιας σπατάλης, καλή η αύξηση των εσόδων, αλλά δυστυχώς δεν αρκούν. Απαιτούνται πιο ριζοσπαστικές λύσεις. Ας είμαστε επιτέλους ρεαλιστές. Το χρέος μας είναι τεράστιο και η αποπληρωμή είναι δυσβάσταχτη. Ισως, αντί να συζητάμε αν το ΔΝΤ είναι χειρότερο ή όχι από την Κομισιόν, θα έπρεπε να συζητάμε... το «τι θα κάνουμε με το χρέος;» Μήπως παράλληλα με τα όσα σκληρά μέτρα πήραμε και θα πάρουμε, θα πρέπει να εξετάζουμε σιγάσιγά το ενδεχόμενο να ζητήσουμε την επαναδιαπραγμάτευσή του; Να αυξήσουμε την περίοδο χάριτος, να διαγράψουμε ένα μέρος και να επιμηκύνουμε την καταβολή των δόσεων; Αυτό, κατά την άποψή μου, θα πρέπει να είναι το επόμενο μέτρο. Το χρέος μας είναι τεράστιο, και εάν προχωρήσουμε σε στάση πληρωμών, είναι βέβαιο πως θα υπάρξει συστημικό πρόβλημα στην Ευρώπη, που έχει και το μεγαλύτερο κομμάτι του χρέους μας. Οπως έσωσαν τις τράπεζές τους, εν μία νυκτί, θα το σκεφτούν διπλά να αγνοήσουν το αίτημά μας. Γιατί ξέρουν πως καλύτερα να καθυστερήσουν να πάρουν τα λεφτά τους αργότερα, παρά να μην τα πάρουν ποτέ, αν κηρύξουμε επισήμως στάση πληρωμών.

18

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

23 - 4 - 10

Ö © á © © p à© à© © © p á Ö ¡¨Ï Ñ ¨ Ñ

ν θέλει να δει κανείς πόσο εύθραυστο είναι το οικονομικό οικοδόμημα, η έκρηξη του ισλανδικού ηφαιστείου με το δυσπρόφερτο όνομα Εϊγιαφγιατλαγιοκούλ ήταν η καλύτερη επίδειξη. Το σύστημα μεταφορών της Ευρώπης, και κατ’ επέκταση του κόσμου, πάγωσε από την έκρηξη και τη διάχυση ενός νέφους ηφαιστειακής τέφρας. Για περίπου μια εβδομάδα η ισλανδική στάχτη διατάραξε τις ροές ανθρώπων και αγαθών ανά την Ευρώπη, αλλά και τον κόσμο. Η Κένυα πχ. έχανε τρία εκατ. δολάρια την ημέρα από τη μη εξαγωγή οπωροκηπευτικών προϊόντων. Επιπλέον η κλίμακα της «διαταραχής» στάθηκε αφορμή, ώστε να φανούν τα όρια της υπευθυνότητας των ευρωπαϊκών, ιδιωτικών πλέον, αεροπορικών εταιρειών, αλλά και προσέφερε μια κλίμακα, για να μετρήσουμε τις αλλαγές που απαιτούνται στον τρόπο λειτουργίας της παγκόσμιας οικονομίας για το μετριασμό της κλιματικής αλλαγής.

» ¨ Ũ ¨ w Ì È ¨ È ¨ w Å Æ ¨ ÑÉ Οι αεροπορικές εταιρείες υπολογίζουν πως από την παύση των πτήσεων, έχασαν κάπου 1,2 δισ. ευρώ σε έσοδα. Δεν υπάρχει, βέβαια, ανάλογος υπολογισμός και για τα αντίστοιχα έξοδα -πχ. από καύσιμαπου αποφεύχθηκαν, ούτε συνυπολογίστηκε το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος των επιβατών που δεν πέταξαν με την απαγόρευση, πέταξαν αμέσως μετά, με την άρση της -άρα, ένα ποσό από αυτά τα έσοδα απλώς αναβλήθηκε. Μέσα στο χάος είχαν ήδη αρχίσει να κατηγορούν τις κυβερνήσεις της Ευρώπης και την ΕΕ για «υπερβολική αντίδραση», βασισμένοι στο γεγονός ότι κανένας δεν έχει ιδέα ποιο είναι το ασφαλές όριο συγκέντρωσης ηφαιστειακής τέφρας, μέσα στο οποίο μπορεί να πετάξει ένα εμπορικό αεροπλάνο με ασφάλεια. Ομως, δύο τουλάχιστον αεροπλάνα που έτυχε να πετάξουν, είχαν σοβαρό πρόβλημα, ενώ οι κατασκευάστριες εταιρείες των αεροσκαφών προειδοποιούν για τη σοβαρότητα του κινδύνου, και άμεσα, αλλά και στο μέλλον, εξαιτίας των βλαβών που

προκαλούν στον κινητήρα. Με λίγα λόγια, οι αεροπορικές εταιρείες στην Ευρώπη απαιτούσαν το δικαίωμα να ρισκάρουν με τη ζωή των επιβατών τους. Ευτυχώς, όμως, οι ρυθμιστικές αρχές της ΕΕ διατηρούν, ακόμα, τη σοβαρότητά τους. Η πίεση αυτή ίσως να μην ήταν παρά προετοιμασία για την απαίτηση ενίσχυσης από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Ενισχύσεις που κρίθηκαν παράνομες από την ΕΕ, πχ. στην περίπτωση της Ολυμπιακής. Βέβαια, οι ευρωπαϊκές αερογραμμές, ιδιωτικοποιημένες πλέον, υπολογιζόταν πως θα είχαν ζημιά φέτος περί τα δύο δισ. ευρώ. Οπότε, μια επιδότηση θα βοηθούσε τους μετόχους τους. Πρόκειται για άλλη μια εκδοχή του κλασικού προτάγματος του υπαρκτού καπιταλισμού: κοινωνικοποιούμε τις ζημιές και ιδιωτικοποιούμε τα κέρδη.

»Æ¨ ÉÑ ¨ ɨ Ũ Η έκρηξη, όμως, του Εϊγιαφγιατλαγιοκούλ, μας έδειξε και κάτι σημαντικό για την κλιματική αλλαγή. Υπολογίστηκε πως το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) που εκλύθηκε όλες αυτές τις ημέρες από το ηφαίστειο είναι λιγότερο (από 15 έως 50%),

από το διοξείδιο του άνθρακα που ΔΕΝ εκλύθηκε από τις πτήσεις που ματαιώθηκαν. Με δεδομένο ότι το διοξείδιο του άνθρακα δεν είναι το μόνο, ούτε και το «δραστικότερο» κλιματικά, αέριο του θερμοκηπίου που εκλύεται από τους κινητήρες των αεροπλάνων, ενώ αντίθετα η ηφαιστειακή έκρηξη δρα συνολικά «ψύχοντας» την ατμόσφαιρα (λόγω της «σκίασης», ας πούμε, της επιφάνειας της Γης από το διάχυτο πέπλο της τέφρας), αποκτά κανείς μια αίσθηση της κλίμακας της ανθρώπινης επίδρασης στη γήινη ατμόσφαιρα, και εξ αυτής και στο κλίμα. Η παγκόσμια αεροπορική βιομηχανία προκαλεί με τις δραστηριότητές της την εκπομπή, κάθε χρόνο, τρεισήμισι φορές περισσότερου διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, από ό,τι ΟΛΗ η ηφαιστειακή δραστηριότητα ΟΛΩΝ των ηφαιστείων του κόσμου. Πρόκειται για κολοσσιαίο νούμερο. Ιδίως, όταν σκεφτεί κανείς πως δεν μιλάμε παρά για το 3% των σχετικών ανθρωπογενών εκπομπών στον πλανήτη, αλλά και πως, όπως είπαμε, το CO2 δεν είναι το μόνο αέριο του θερμοκηπίου που εκλύεται από τις αεροπορικές πτήσεις. Με άλλα λό-

για, οι παγκόσμιες εκπομπές CO2 είναι πάνω από 100 φορές περισσότερες από εκείνες που προκαλεί η ηφαιστειακή δραστηριότητα παντού στον πλανήτη. Ξαναγυρνάμε, έτσι, στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Οι «αεροπορικές» εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, υπό κανονικές συνθήκες, υπολογίζεται πως θα αυξηθούν ως ποσοστό των παγκόσμιων ρύπων θερμοκηπίου τα επόμενα χρόνια. Αν μερικές ημέρες περιορισμού των πτήσεων, στο 60% της Ευρώπης, προκαλούν παράλυση των πάντων, καταλαβαίνει κανείς την κλίμακα της παρέμβασης που χρειάζεται στη λειτουργία του παγκόσμιου συστήματος για τον περιορισμό της έκλυσης αερίων θερμοκηπίου. Γίνεται έτσι σαφές πως το είδος της κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης που είναι συμβατό με τον περιορισμό των αερίων ρύπων είναι ασύμβατο με τα πράγματα, όπως έχουν σήμερα. Το Εϊγιαφγιατλαγιοκούλ και η στάχτη του λειτουργούν ως δείκτες κλίμακας στο χάρτη των μεταβολών που πρέπει να γίνουν για την άμβλυνση των συνεπειών της υπό εξέλιξη κλιματικής αλλαγής.

23 - 4 - 10

ΘΕΜΑ

19

Ì¡´ ­¡³¨Ì cÝ¡±©®­ ³¡i Ào r Ö ¡©É à ¨È áz

1997: ο Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ, πρόεδρος της ΔΟΕ, ανακοινώνει την ανάληψη της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 από την Αθήνα.

1974: ο Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ, γόνος πλούσιας οικογένειας της Βαρκελώνης, απεικονίζεται να χαιρετά με φασιστικό τρόπο σε πανηγυρική τελετή για την επέτειο 38 χρόνων από το πραξικόπημα του στρατηγού Φράνκο, που έγινε το 1936 και οδήγησε την Ισπανία στον Εμφύλιο, από τον οποίο -τρία χρόνια αργότερα- αναδείχθηκε νικητής.

21 Απριλίου 2010: την ημέρα που στην Ελλάδα συμπληρώνονται 43 χρόνια από τη ούντα των συνταγματαρχών, ο 90χρονος πια Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ «σβήνει» από καρδιοαναπνευστική ανακοπή σε νοσοκομείο της Βαρκελώνης. Ο γεννημένος στη Βαρκελώνη το 1920 Σάμαρανκ υπήρξε, μετά τον Πιερ ντε Κουμπερτέν (1896-1925), ο δεύτερος μακροβιότερος πρόεδρος της ΔΟΕ, στο θώκο της οποίας παρέμεινε από το 1980 έως το 2001.

»Æ¨ É Æ¨w Ê Η σύνδεση του Σάμαρανκ με τις τελευταίες ημέρες του καθεστώτος του Φράνκο στα μέσα της δεκαετίας του ’70 υπήρξε ένα από τα πιο επίμαχα θέματα στη χώρα. Τη δεκαετία του 1960 διετέλεσε επίτροπος στην Ανω Βουλή, η οποία ήταν «μαριονέτα» υπό τον Φράνκο. Το 1967 διορίστηκε γενικός γραμματέας Αθλητισμού και στη συνέχεια πρόεδρος της Ολυμπιακής Επιτροπής της Ισπανίας, μία θέση που διατήρησε μέχρι τα τελευταία χρόνια του Φράνκο. Μετά το θάνατο του στρατηγού, το 1975, δεν δίστασε να εκφράσει δημόσια το θαυμασμό του για τον άνθρωπο που είχε επιβάλει αδίστακτη καταπίεση στην Ισπανία επί 36 χρόνια. Δήλωνε χαρακτηριστικά: «Επί των η-

μερών του Φρανσίσκο Φράνκο η Ισπανία έζησε τη μεγαλύτερη περίοδο ευημερίας και ειρήνης για πρώτη φορά έπειτα από πολλούς αιώνες». Η οργάνωση «Δημοκρατία και Αξιοπιστία στον Αθλητισμό» (DDE) κατηγόρησε τη ΔΟΕ για αναξιοπιστία, υπενθυμίζοντας ότι κατά το παρελθόν αποδοκίμασε τα φασιστικά καθεστώτα του Χίτλερ και του Μουσολίνι, αλλά στην περίπτωση του Φράνκο… ποίησε την νήσσαν, λόγω της παρουσίας του Σάμαρανκ στην προεδρία της. Η απάντηση της ΔΟΕ ήταν: «Ο πρόεδρος Σάμαρανκ αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο Ολυμπιακό Κίνημα και στην προώθηση των αξιών του Ολυμπισμού. Του αποδόθηκε αυτή η τιμητική θέση ως αναγνώριση της αφοσίωσής του στις Ολυμπιακές Αξίες». Καμία έκπληξη… Το φασιστικό παρελθόν του Σάμαρανκ, άλλωστε, ήταν ένα από τα θέματα, για το οποίο τα χείλη όλων στη ΔΟΕ έμεναν «σφραγισμένα», ίσως γιατί οι περισσότεροι «αθάνατοι» βρίσκονταν εκεί και απολάμβαναν προνόμια αδιανόητα για τους «κοινούς θνητούς», ελέω Σάμαρανκ. Ο δημοσιογράφος Αντριου Τζένινγκς, που έγραψε ένα βιβλίο και παρουσίασε ένα ντοκιμαντέρ για τη στενή σχέση του Σάμαρανκ με το φασισμό και το ναζισμό, αναγκάστηκε να περάσει πέντε ημέρες σε φυλακή της Ελβετίας, λόγω του κυνηγητού, όπως ισχυρίστηκε, του προέδρου της ΔΟΕ…

Шw Æ É ¨ ¨z¹² Θερμός υποστηρικτής της ελληνικής υποψηφιότητας για την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, ο Σάμαρανκ υπήρξε αμφιλεγόμενος και ως πρόεδρος της ΔΟΕ. Το όνομά του συνδέθηκε με την εμπορευματοποίηση των Αγώνων, ωστόσο οι μόνιμοι χορηγοί που εξασφάλισε, διασφάλισαν τη διαβίωση της διοργάνωσης. Ο προκάτοχός του, Πιερ ντε Κουμπερτέν, ήταν αντίθετος με τη συμμετοχή των γυναικών, ωστόσο ο Σάμαρανκ ενθάρρυνε τη συμμετοχή του «ασθενούς φύ-

λου» στους Αγώνες. Σε μια αμφιλεγόμενη κίνηση, τίμησε το 1985 τον επικεφαλής της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, ώστε η κομμουνιστική χώρα να λάβει μέρος στους Αγώνες της Σεούλ το 1988. Ταυτόχρονα, αναβάθμισε τους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες και πρωτοστάτησε στη σύσταση της ομάδας της Κοινοπολιτείας το 1992, ώστε να ταξιδέψουν οι πρώην Σοβιετικοί αθλητές στη Βαρκελώνη. Τέλος, ένωσε ξανά τις δύο Κορέες και έδωσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Πεκίνο. Από την άλλη, άνοιξε την πόρτα της ΔΟΕ σε εύπορους επιχειρηματίες, που δεν είχαν σχέση με τον αθλητισμό. Ορισμένοι εξ αυτών μόνο… «καλά παιδιά» δεν ήταν και κατέληξαν στη φυλακή. Χρηματισμοί «αθανάτων» στιγμάτισαν τους Αγώνες στο Ναγκάνο και το Σολτ Λέικ Σίτι, ενώ η ΔΟΕ, με τον Σάμαρανκ στο τιμόνι, έκανε τα «στραβά μάτια» και στο ντόπινγκ. Η μοίρα του Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ δεν ήταν διαφορετική από αυτή κάθε μεγάλης προσωπικότητας του αθλητισμού. Απέκτησε πολλούς φίλους (ιδιαίτερα στη χώρα μας) και ορκισμένους εχθρούς. Μισήθηκε από τους συμπατριώτες του, αλλά τους υποχρέωσε να... πίνουν νερό στ’ όνομά του, όταν έδωσε στη γενέτειρά του, τη Βαρκελώνη, τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992. Προσπάθησε μάλιστα να δώσει στη Μαδρίτη τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 ή του 2016, αλλά δεν τα κατάφερε. Στις 18 Απριλίου, παρακολουθώντας τον τελικό του τουρνουά τένις “Masters” στο Μόντε Κάρλο, ένιωσε αδιαθεσία και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, από το οποίο δεν έμελλε να ξαναβγεί ζωντανός…

20

ΕΥΡΩΠΗ

23 - 4 - 10

l À¸ r À ¢½ r À ±¸¡À À$ # Ö ¡©Õ Þo ¨× o à

τους φορολογούμενους. Και το πιο ανησυχητικό είναι πως θα επεκτείνει ανεπίτρεπτα την κρατική εξουσία. Το γεγονός πως οι φορείς της «Μεγάλης Κοινωνίας» δεν θα είναι επίσημα κρατικοί, δεν έχει και τόση σημασία. Το κράτος θα πληρώνει και, ως εκ τούτου, θα έχει και τον έλεγχο. Το πλάνο του Κάμερον θυμίζει τον περιβόητο «συμπονετικό συντηρητισμό» του Τζορτζ Μπους, που υποστήριζε πως η διάθεση κρατικών κονδυλίων σε φιλανθρωπικές οργανώσεις και εκκλησίες θα έδινε λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα. Τελικά, κανένα από τα προβλήματα δεν αντιμετωπίστηκε, κάποιες οργανώσεις, συνδεδεμένες με το Ρεπουμπλικάνικο Κόμμα, εισέπραξαν «ζεστό» κρατικό χρήμα και η κυβέρνηση Μπους αποχώρησε, αφήνοντας πίσω της ένα κράτος πιο μεγάλο από κάθε άλλη φορά στην αμερικανική ιστορία.

»

ις τελευταίες δεκαετίες, η Βρετανία υπήρξε για την υπόλοιπη Ευρώπη ένα πραγματικό «εργαστήρι» ιδεών και πολιτικών. Από εδώ, στα τέλη της δεκαετίας του ’70, ξεκίνησαν οι ιδιωτικοποιήσεις και η απελευθέρωση των αγορών. Εδώ ακούστηκε, για πρώτη φορά, ο περίφημος «Τρίτος Δρόμος» του Τόνι Μπλερ. Μήπως, λοιπόν, η «Μεγάλη Κοινωνία», που προβάλλει σε αυτές τις εκλογές ο ηγέτης των Συντηρητικών, Ντέιβιντ Κάμερον, είναι η επόμενη «Μεγάλη Ιδέα» που θα επηρεάσει τα επόμενα χρόνια τις ζωές όλων μας; Η «Μεγάλη Κοινωνία», προτείνεται σαν το αντίπαλο δέος στο «Μεγάλο Κράτος» των Εργατικών. Η νέα ιδεολογική πρόταση του Συντηρητικού Κόμματος αναιρεί την περίφημη ρήση της Μάργκαρετ Θάτσερ, πως «δεν υπάρχει κοινωνία». Για τον Κάμερον, υπάρχει κοινωνία. Απλώς δεν πρέπει να ταυτίζεται με το κράτος. Η διακυβέρνηση των Εργατικών οδήγησε σε μια θεαματική αύξηση των κρατικών δαπανών. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με το κόμμα της αντιπολίτευσης, τα κοινωνικά προβλήματα δεν λύθηκαν. Το «Μεγάλο Κράτος» καλλιέργησε μια κουλτούρα ανευθυνότητας στους πολίτες, με αποτέλεσμα η φτώχεια και η εγκληματικότητα να αυξάνονται και ο κοινωνικός ιστός να έχει διαρραγεί.

3N©p ß Το μανιφέστο των Συντηρητικών πιστεύει πως ήρθε ο καιρός να εγκαταλείψουμε την προσέγγιση πως το κράτος έχει τις λύσεις, και να εμπιστευτούμε τους πολίτες. Ετσι θα δημιουργηθεί μια κοινωνία, όπου οι πολίτες θα συνεργάζονται σε τοπικό επίπεδο για να λύσουν τα προβλήματά τους και η κινητήρια δύναμη της προόδου θα είναι η κοινωνική υπευθυνότητα. Φορείς της «Μεγάλης Κοινωνίας» θα είναι οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ), τα φιλανθρωπικά σωματεία και οι εθελοντικές ομάδες πολιτών, σε επίπεδο γειτονιάς. Με μια πρώτη ματιά, η πολιτική που προτείνει το Συντηρητικό Κόμμα είναι πιο ριζοσπαστική ακόμη και από αυτή της Θάτσερ, που ποτέ δεν τόλμησε να αγγίξει τις δομές του κοινωνικού κράτους, ενώ αποτελεί ανατροπή ολόκληρου του συγκεντρωτικού κρατικίστικου μοντέ-

Ô © á© p á

λου που κυριάρχησε στη Βρετανία και την υπόλοιπη Ευρώπη, μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ομως, αρκεί μια ανάγνωση στο πρόγραμμα των Συντηρητικών για να καταλάβει κανείς πως τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Το προεκλογικό μανιφέστο του κόμματος είναι ξεκάθαρο, για το ρόλο που θα έχει η κυβέρνηση στην οικοδόμηση της «Μεγάλης Κοινωνίας»: «Το χτίσιμο της Μεγάλης Κοινωνίας… θα απαιτήσει έναν ενεργητικό ρόλο από το κράτος. Το κράτος πρέπει να δραστηριοποιηθεί για να επιταχύνει την κοινωνική ανανέωση. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το κράτος για να ξαναφτιάξουμε την κοινωνία». Οι δραστηριότητες των πολιτών, λοιπόν, δεν θα είναι αυθόρμητες και «από κάτω» αλλά, αντίθετα, θα οργανώνονται και θα χρηματοδοτούνται από το κράτος. Επιπλέον, 5.000 κρατικά χρηματοδοτούμενοι ακτιβιστές θα ξεχυθούν στις γειτονιές, για να διδάξουν στους πολίτες πώς να συνεργάζονται. Ετσι, κάτω από την… καλοκάγαθη κηδεμονία των «ακτιβιστών» του Κάμερον, η Βρετανία θα εκπαιδευ-

τεί ώστε να γίνει ένα… έθνος ιδανικών πολιτών. Και αν όλο αυτό το σχέδιο σας φέρνει στο νου την… εισβολή των Ερυθροφρουρών στην κινέζικη επαρχία επί Πολιτιστικής Επανάστασης του Μάο (όπως παρατήρησε ο συντηρητικός σχολιαστής του “Daily Telegraph”, Gerald Warner), υπάρχουν και άλλες προτάσεις στη «Μεγάλη Κοινωνία», που αναδύουν ένα... άρωμα κρατικού πατερναλισμού με ολίγη από φασισμό Μεσοπολέμου. Ετσι, θα καθιερωθεί εθελοντική κοινωνική θητεία για 16χρονους, ώστε να καλλιεργήσουν όλες τις ικανότητες που χρειάζονται για να γίνουν «καλοί και υπεύθυνοι πολίτες», ενώ μια μέρα το χρόνο θα γιορτάζεται επίσημα η «Μεγάλη Κοινωνία».

!TRGHRLj Τελικά, το φιλόδοξο πλάνο του Κάμερον, ενώ επαγγέλλεται το τέλος του «Μεγάλου Κράτους», πετυχαίνει ακριβώς το αντίθετο. Θα κατευθύνει την κρατική χρηματοδότηση από κεντρικό σε τοπικό επίπεδο, γεγονός που ίσως αποδειχτεί ακόμη πιο δαπανηρό για

Η κοινωνία των πολιτών μπορεί, πράγματι, να υποκαταστήσει την αναποτελεσματική κρατική μηχανή. Επιπλέον, η κινητοποίηση των πολιτών μπορεί να δημιουργήσει μια δυναμική κοινωνία, που τα μέλη της θα παίρνουν ανεξάρτητες πρωτοβουλίες. Μια τέτοια κοινωνία, με αυξημένο το αίσθημα της αυθόρμητης συνεργασίας μεταξύ των μελών της, αποτελεί το θεμέλιο μιας δημοκρατικής και φιλελεύθερης πολιτείας, όπως πίστευε και ο Αλέξης Ντε Τόκβιλ. Αυτό όμως θα επιτευχθεί με αποχώρηση του κράτους από δραστηριότητες που μονοπωλεί εδώ και δεκαετίες και μείωση της φορολογίας, ώστε οι πολίτες να έχουν περισσότερα χρήματα για να αναλάβουν έναν εντονότερο κοινωνικό ρόλο. Οπως τόνισε και ο Daniel Johnson στο περιοδικό “Standpoint”, «το καλύτερο πράγμα που μπορεί να κάνει μια μελλοντική κυβέρνηση Κάμερον για να δημιουργήσει ένας έθνος Καλών Σαμαρειτών, είναι να αφήσει τους πολίτες να κρατήσουν περισσότερα από τα κέρδη τους, και μετά απλώς να βγει από το δρόμο τους». Οσο για την Ελλάδα, αυτή τη φορά βρεθήκαμε στην πρωτοπορία. Με το 70% των εγχώριων ΜΚΟ να χρηματοδοτούνται από το κράτος και μια ανάπηρη κοινωνία των πολιτών, μάλλον μπορούμε να υπερηφανευόμαστε πως εφαρμόσαμε τη «Μεγάλη Κοινωνία» πριν από τον Κάμερον!

23 - 4 - 10

21

ΕΥΡΩΠΗ

tÀ¢ ± Àr ¡

¸ ® Ö ¡© Ó á ¡©Õ

·

ριν από δύο μήνες στη Μεγάλη Βρετανία, σε έρευνα του BBC, οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν για το εάν γνωρίζουν τον ηγέτη του κόμματος των Φιλελεύθερων Δημοκρατών (Liberal Democrats), Νικ Κλεγκ. Περίπου το 30% εξ αυτών είτε αγνοούσε εντελώς την ύπαρξή του, είτε δεν είχε πλήρη εικόνα των θέσεών του. Την ίδια στιγμή, τα αεροπλάνα διεξήγαγαν κανονικότατα τις πτήσεις τους πάνω από τη Γηραιά Αλβιώνα. Αν, λοιπόν, έλεγες εκείνες τις ημέρες σε έναν Αγγλο ότι έπειτα από δύο μήνες τα αεροπλάνα θα πάψουν να πετούν εξαιτίας μιας ηφαιστειακής(!) έκρηξης και πως ο επί 65 χρόνια αδιάσπαστος δικομματικός άξονας της χώρας (Εργατικοί - Συντηρητικοί) θα απειλούνταν σοβαρά από τον μέχρι τότε ελάχιστα γνωστό Κλεγκ και το κόμμα του, σίγουρα θα σε κοίταζε περίεργα.

² ɨÊwÆ ¨ ¨ ÑwÇ ¨ w Å Æ k Οι φορείς του κατεστημένου φροντίζουν να ακολουθούν δοκιμασμένες πρακτικές, προκειμένου να διαιωνίσουν την κυριαρχία τους. Το τηλεοπτικό ντιμπέιτ δεν περιλαμβάνεται σε αυτές, μιας και δεν είχε διεξαχθεί ποτέ στα αγγλικά τηλεοπτικά χρονικά. Παρ’ όλα αυτά, τα δύο κατεστημένα κόμματα του βρετανικού πολιτικού συστήματος δεν ακολούθησαν την πεπατημένη. Συμμετείχαν στο νεωτερισμό του ντιμπέιτ και από αυτήν τους την επιλογή βγαίνουν, προς το παρόν, ζημιωμένοι. Η τηλεοπτική αναμέτρηση έλαβε χώρα στις 15 Απριλίου. Ο πρωθυπουργός και ηγέτης των Εργατικών, Γκόρντον Μπράουν, ο ταγός των Συντηρητικών και εποφθαλμιών την εξουσία, Ντέιβιντ Κάμερον, και το «αουτσάιντερ» της μάχης για την ανάληψη της εξουσίας, ο Φιλελεύθερος Νικ Κλεγκ, ενεπλάκησαν σε μια διαδικασία όπου θέσεις, αντιθέσεις κι αντιπαραθέσεις εναλλάσσονταν διαρκώς υπό τα βλέμματα περισσότερων από 10 εκατ. Βρετανών. Σαράντα τεσσάρων ετών, 3 χρόνια στο «τιμόνι» του κόμματος, άφθαρτος, επικοινωνιακός και με το στοιχείο της αμεσότητας να τον διακρίνει, ο ηγέτης του κόμματος των Φιλελεύθερων Δημοκρατικών κατάφερε, μέσω της τηλεοπτικής κόντρας, να προσεγγίσει το κοινό αίσθημα και να τονίσει το εξής: ότι το κόμμα του δεν αποτελεί μια απλή εναλλακτική για τις επερχόμενες εκλογές της 6ης Μαΐου, αλλά μια πολιτική συνιστώσα που είναι πλέον έτοιμη να αναλάβει καθήκοντα διακυβέρνησης. Αν ληφθεί υπόψη πως η τελευταία φορά που κυβέρνησαν οι Φιλελεύθεροι (και συγκεκριμένα οι πολιτικοί τους πρόγονοι, το Liberal Party) ήταν το διάστημα 1905-1915, καταλαβαίνει κανείς τη σπουδαιότητα και τον αντίκτυπο μιας τέτοιας εξέλιξης. Στις δημοσκοπήσεις που ακολούθησαν το ντιμπέιτ, η άνοδος που παρουσιάζουν οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες είναι εντυπωσιακή, μιας και κινούνται σε επίπεδα κοντά στο 31-33% των προτιμήσεων των ψηφοφόρων. Αν τα ποσοστά αυτά επαληθευ-

τούν και στην εκλογική αναμέτρηση του Μαΐου και δεδομένου ότι από την ίδρυσή του (1988) το κόμμα κινείται παραδοσιακά κοντά στο 20%, θα πρόκειται αναμφίβολα για μια μεγάλη καινοτομία στην πολιτική ζωή της χώρας. Μεγάλη και όχι σοκαριστική ή ουσιαστική, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Και αυτό διότι αν τα αποτελέσματα της κάλπης κυμανθούν στα ίδια επίπεδα με αυτά των δημοσκοπήσεων και με το πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα των μονοεδρικών περιφερειών που ισχύει στη Βρετανία, το κόμμα του Κλεγκ θα αποτελέσει την τρίτη -σε αριθμό βουλευτών -κοινοβουλευτική δύναμη, ακολουθώντας τους Εργατικούς και τους Συντηρητικούς.

Æ ¨ ËÆ ¨ ɨ ¨ É Æ k Εστω κι έτσι, όμως, μια τόσο μεγάλη αύξηση των ποσοστών των “Lib Dems” θα επιφέρει διπλασιασμό των εδρών τους και θα αποτρέψει τη δημιουργία αυτοδύναμης κυβέρνησης από κάποια από τα δύο μεγάλα κόμματα. Με αυτόν τον τρόπο, οι Φιλελεύθεροι θα καταστούν ρυθμιστές των πολιτικών εξελίξεων, όντας ένας ισχυρός εταίρος σε μια μελλοντική κυβέρνηση συνεργασίας. Η ενδυνάμωση της αντιπολιτευτικής τους δράσης και η προώθηση της πολιτικής τους agenda είναι σίγουρες. Βασικά τους αιτήματα όπως η «κάθαρση» του αυστηρώς διπολικά συγκροτημένου πολιτικού συστήματος, η δημιουργία ενός περισσότερο αναλογικού εκλογικού συστήματος, η μείωση του διψήφιου δημοσιονομικού ελλείμματος, η... στροφή προς την πράσινη ανάπτυξη, η απεμπλοκή της χώρας από τις επιχειρήσεις στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, είναι σίγουρο πως θα τεθούν στο τραπέζι της λήψης αποφάσεων. Και σε αυτό θα κάθονται πλέον οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες, εξαιτίας του χαρισματικού τους ηγέτη.

Πολιτικοί αναλυτές, δημοσιογράφοι και κομματικά στελέχη έσπευσαν να συμφωνήσουν με τη λήξη του ντιμπέιτ πως κερδισμένος βγήκε ο Κλεγκ. Ακόμη και οι Μπράουν και Κάμερον, αποδέχτηκαν την επικοινωνιακή (προς το παρόν) επικράτηση του Lib Dem αντιπάλου τους. Απομένει να δούμε ποια θα είναι η εξέλιξη των δύο επόμενων προκαθορισμένων τηλεοπτικών ντιμπέιτ, ανάμεσα στους τρεις πολιτικούς αρχηγούς. Σε αυτό που ήδη έλαβε χώρα, ο Κλεγκ επωφελήθηκε από το γεγονός πως οι Μπράουν και Κάμερον προτίμησαν να αλληλοεξουδετερωθούν, υποτιμώντας την ύπαρξή του. Η περίοδος της ανεμελιάς, όμως, έλαβε τέλος γι’ αυτόν, μετά το πρώτο ντιμπέιτ. Η τεράστια απήχησή του στο κοινό, είναι βέβαιο πως θορύβησε τους ηγέτες των Εργατικών και των Συντηρητικών, οι οποίοι θα φροντίσουν στο εξής να περιορίσουν τη δυναμική του φέρελπι πολιτικού: ο μεν συντηρητικός Κάμερον, που μέχρι πρόσφατα φαινόταν πως θα είναι ο μεγάλος νικητής των εκλογών, αναμένεται να εντείνει τις ιδεολογικές του επιθέσεις στον κοινωνικά φιλελεύθερο και οικονομικά κρατιστή Κλεγκ, ο δε Μπράουν, υιοθετώντας μερικές από τις θέσεις των Φιλελεύθερων, θα επιδιώξει να ανακόψει τις διαρροές ψήφων από τους Εργατικούς. Η συνέχεια επί της κάλπης. Και προ αυτής, επί της… οθόνης.

22

KΟΣΜΟΣ

23 - 4 - 10

4HEÀ+ACZYŻSKIÀBROTHERSÀ

°

όταν -παραμονές της συνόδου της ΕΕ που θα ενέκρινε την πρόταση της γερμανικής προεδρίας για την Συνταγματική Συνθήκη- η Μέρκελ, ο Σαρκοζί και ο Θαπατέρο αναγκάζονταν να ταξιδέψουν στη Βαρσοβία προκειμένου να αποσπάσουν τη συγκατάβασή του. Αλησμόνητη, επίσης, θα μείνει και η πολεμική της Πολωνίας στο Nord Stream, τον υποθαλάσσιο αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου, που θα συνδέει απευθείας Ρωσία και Γερμανία. Η (α)πολιτική «συμπεριφορά» των αδερφών Κατσίνσκι οδήγησε, αρχικά, στην ήττα του Γιάροσλαβ από το νυν πρωθυπουργό, Ντόναλντ Τουσκ, που κέρδισε τις εκλογές του 2007 προτάσσοντας ακριβώς την ανάγκη «καλυτέρευσης των σχέσεων» της Πολωνίας με την ΕΕ, τη Γερμανία και τη Ρωσία, καθώς και τη ραγδαία πτώση της δημοτικότητας του Λεχ, ιδίως μετά την απόφαση Ομπάμα για αναδιαμόρφωση του αρχικού σχεδίου εγκατάστασης της αντιπυραυλικής ασπίδας. Τον τελευταίο χρόνο, στο πλαίσιο ενεργειών για την «καλυτέρευση των σχέσεων», ο πρωθυπουργός Τουσκ και ο ομόλογός του, Πούτιν, προχώρησαν, επιπλέον, και σε ένα modus vivendi με θέμα την ι-

στορία. Ο Τουσκ παραδέχθηκε την εξολόθρευση αιχμαλώτων στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού στον πόλεμο του... 1920, ενώ ο Πούτιν, αντίστοιχα, παραδέχθηκε την εξολόθρευση Πολωνών αξιωματικών στο δάσος του Κατίν το... 1940. Οι δυο πρωθυπουργοί, μάλιστα, βρέθηκαν από κοινού σε ειδική εκδήλωση στο συγκεκριμένο δάσος, μερικές μόλις ημέρες πριν ο αποθανών πρόεδρος Λεχ -εκνευρισμένος, ίσως, από τη μη πρόσκλησή του στην εκδήλωση και την ιστορική «έκπτωση» του Τουσκ- πάρει το αεροπλάνο, μαζί με αρκετούς ακόμη Πολωνούς αξιωματούχους, για το μοιραίο ταξίδι προς το Κατίν. Τελικά, το μήνυμα που δεν κατάφερε να στείλει ο Λεχ με την πραγματοποίηση της επίσκεψης στη Ρωσία ανέλαβε να στείλει ο δίδυμος αδερφός του, Γιάροσλαβ, με τη συμβολική εναπόθεση της σορού του εκλιπόντος προέδρου στο πάνθεον των Πολωνών ηρώων. Οι εκλογές που θα γίνουν τον Ιούνιο για την εκλογή νέου προέδρου αναμένεται να αναδείξουν, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό, πόσοι έλαβαν το «μήνυμα» και δεν το έστειλαν «αδιάβαστο» στον κάδο ανακύκλωσης...

Î o ã N¨ Ѩ á o ¨È ¨× ã

Κοσμοναύτης

ε μια κρύπτη του καθεδρικού ναού της Βαβέλ, στην Κρακοβία, κοντά στον τάφο του Γιόζεφ Πιλσούντσκι, πρωταγωνιστή του πολέμου μεταξύ Πολωνίας και ΕΣΣΔ την περίοδο 1919- 1921, «αναπαύθηκε», τελικά, η σορός του εκλιπόντος προέδρου, Λεχ Κατσίνσκι. Η απόφαση για τον τόπο της ταφής του, όμως, που οφείλεται στο δίδυμο αδελφό του και πρώην πρωθυπουργό της χώρας, Γιάροσλαβ, στάθηκε αφορμή για το διχασμό της κοινής γνώμης. Μέχρι και πορείες διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκαν εναντίον της ταφής του Πολωνού προέδρου στο συγκεκριμένο κοιμητήριο, ενώ η «διαμάχη» για το αν ο Κατσίνσκι είναι «άξιος των Βασιλέων» ώστε να «αναπαύεται» δίπλα τους, μεταφέρθηκε ακόμη και στο Facebook. Αναζητώντας τα βαθύτερα αίτια μιας τέτοιας αντιπαράθεσης αποκαλύπτεται ένας ευρύτερος διχασμός, μιας χώρας που ανησυχεί ιδιαίτερα για το είδος των σχέσεων που επιθυμεί να έχει με τους «γείτονές» της. Ομολογουμένως, οι αδελφοί Κατσίνσκι -και ιδίως ο αποθανών Λεχ- «ταλαιπώρησαν» σε βαθμό «κακουργήματος» τις σχέσεις της χώρας τους με τη Ρωσία, τη Γερμανία αλλά και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Η προθυμία τους για συμμετοχή της Πολωνίας στο πρόγραμμα αντιπυραυλικής ασπίδας των ΗΠΑ, καθώς και οι «φιλότιμες» προσπάθειες του Λεχ να μεταβεί στην Τιφλίδα κατά τη διάρκεια της σύρραξης μεταξύ Γεωργίας και Ρωσίας -μάλιστα, τότε, τσακώθηκε με τον πιλότο του καταλογίζοντάς του ανεπάρκεια και φόβο, επειδή δεν μπόρεσε να προσγειωθεί εν μέσω βομβαρδισμών- είναι δύο χαρακτηριστικά περιστατικά που προκάλεσαν την οργή της Μόσχας. Στην ιστορία, επίσης, έχουν μείνει τα «τερτίπια» του τέως προέδρου

24

COVER

23 - 4 - 10

©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©© © â © © á Ö ¡©È ¨ o Ñ

t

κόσμος δεν έχει λεφτά. Στο σούπερ μάρκετ προσέχει τι αγοράζει, δεν παίρνει καινούργια ρούχα, δεν αλλάζει το παλιό αυτοκίνητο, πηγαίνει λιγότερες μέρες διακοπές, βγάζει τα παιδιά απ’ το ιδιωτικό σχολείο. Ούτε κατά διάνοια, όμως, δεν θυσιάζει το σαββατόβραδο. Θέλω να πω, χωρίς να έχω στοιχεία από την κατανάλωση των μαγαζιών, ότι αυτό που έχω παρατηρήσει είναι πως ο κόσμος τιμά με πάθος το σαββατόβραδο, ακόμα και στον καιρό της κρίσης. Στην Καρύτση και στην Κολοκοτρώνη δεν μπορείς να σταθείς, τα μικρά καφέ των Εξαρχείων είναι γεμάτα μέχρι αργά, τα μπαράκια του Κολωνακίου το ίδιο. Στη Μαβίλη κυκλοφορεί κόσμος μέχρι τα ξημερώματα και τα μαγαζιά της Πειραιώς έχουν κόσμο κι απ’ έξω. Ποιοι είναι όλοι αυτοί; Τι δουλειά κάνει ο νεαρός που παραγγέλνει χωρίς άγχος το τρίτο του ποτό; Πόσα λεφτά βγάζει η κοπέλα που μπορεί να πιει δυο και τρεις βότκες με λεμόνι πριν πάρει ταξί μέχρι τα βόρεια προάστια; Τι μισθό έχει ο κύριος που τρώει δύο πιάτα στο Κολωνάκι και στη συνέχεια αφήνει πεντάευρω πουρμπουάρ; Τίποτα ιδιαίτερο. Ολοι αυτοί είναι ο κόσμος που δεν έχει λεφτά. Που μετράει τις φρυγανιές στο σούπερ μάρκετ και δεν νοικιάζει dvd επειδή είναι ακριβό, που παίρνει λεωφορείο επειδή η βενζίνη είναι πανάκριβη και δανείζεται βιβλία επειδή πού να τα βρει τα είκοσι ευρώ για το καινούργιο του Ροθ; Τα χρήματα όμως που ξοδεύει το Σάββατο το βράδυ είναι σαν το ενοίκιο. Πρέπει να τα δώσει για να συνεχίσει. Με εβδομαδιαία συνέπεια και άνευ απωλειών. Οι θυσίες έχουν τα όριά τους. Αυτή του σαββατόβραδου, δεν είναι στη λίστα. Ο κόσμος σταμάτησε να βγαίνει καθημερινές. Η μόδα ότι η Πέμπτη είναι το νέο Σάββατο, γιατί αυτή είναι η νέα τάση, ή ότι η Κυριακή μαζεύει νωρίς όσους το Σάββατο αργά, ήταν

ιδέες βραχύβιες. Το σαββατόβραδο είναι πάλι πανίσχυρο. Κανείς δεν έχει λεφτά, είναι αλήθεια, και μέσα στη βδομάδα θα δει τηλεόραση, θα χαζέψει στο internet, θα κοιμηθεί νωρίς, θα δουλέψει όλη μέρα για 500 ή 700 ή 1.000 ευρώ, θα προσευχηθεί να τον έχει ο Θεός καλά -μην χρειαστεί κανένας γιατρός γιατί δεν θα βγαίνει- και θα περιμένει με «ιερή» χαρά το Σάββατο. Εκεί θα βγαίνει. Θα ξεσπάσει, θα πατήσει pause, θα πάει και σε ένα και σε δύο και σε τρία μαγαζιά. Θα φάει και κάτι, θα πάρει και ταξί, θα πληρώσει και πάρκινγκ, θα πάει και σινεμά. Και αυτό σημαίνει κάτι. Σημαίνει ότι όντως υπάρχει κρίση και μέσα απ’ το Σάββατο το βράδυ προκύπτει η ψυχολογική της εξήγηση. Οι Αθηναίοι είναι κουρασμένοι. Κουρασμένοι απ’ τη δουλειά, απ’ τη μέτρια εκτίμηση που τρέφουν στους κυβερνώντες, απ’ την τρομοκρατία των καιρών: θα επιβάλει η Ευρωπαϊκή Ενωση νέους όρους; Νέους φρικτούς όρους; Ο φόβος νικιέται με ένα βράδυ. Τότε δεν υπάρχει τίποτα. Στα «πηγαδάκια» γίνονται κάποιες χλιαρές συζητήσεις στην αρχή: πώς τα πας εσύ; Τι έγινε στη δουλειά; Απολύσαν τον τάδε. Μετά σιωπή. Μετά: την είδες την κοπέλα στο μπαρ; Πού θα δεις αύριο το ματς; Πάμε την άλλη βδομάδα για μπάνιο; Ασε με να σε κεράσω ένα ποτό. Ο μύθος αυτής της μέρας είναι το «σωσίβιο» απ’ όπου κρατιέται όλη η βδομάδα. Οταν όμως γυρνάς σπίτι, ζαλισμένος και κουρασμένος, ο μύθος τρεμοπαίζει. Με το που ξαπλώνεις έχεις σχεδόν σβήσει. Στο ταξί έδωσες τα τελευταία σου λεφτά. Μάλιστα, του είπες να σταματήσει λίγο πιο πριν γιατί δεν θα έφταναν. Το άδειο πορτοφόλι, μια μέτρια Κυριακή που ξημερώνει, η πλάστιγγα έχει ξαναρχίσει να γέρνει προς τη Δευτέρα, οι ειδήσεις επανήλθαν σε πρώτο πλάνο απ’ το υποσυνείδητο. Τις επόμενες μέρες ξέρεις ότι θα περάσεις μάλλον άσχημα. Ξέρεις όμως, επίσης, ότι θα έρθει ξανά το Σάββατο. Η βασίλισσα των ημερών, η μόνη μέρα που κερδίζει την κρίση.

23 - 4 - 10

25

COVER

Á ·ÁKͱMG=LJ:<DÁº·¼Á|·¼Á ·¼ Είναι παραδοσιακά μέρα εξόδου. Αλλοι το έχουν αποκηρύξει κατά καιρούς, εξαιτίας της πολυκοσμίας και κίνησης. Αλλοι μεταμορφώνονται σε «υπερφυσικά κτήνη διασκέδασης». Οταν τύχει να κάτσουμε σπίτι και πόσο μάλλον όταν βιώσουμε απόρριψη και τύχει να είναι Σάββατο, μας πιάνει μαύρη κατάθλιψη, αλλά, από την άλλη, πολλά Σάββατα βρήκαμε τους έρωτες που ψάχναμε διακαώς όλη την εβδομάδα. Για να είστε πάντως προετοιμασμένοι σε κάθε περίπτωση, σας παρουσιάζουμε το soundtrack του σαββατόβραδου -στην ελληνική και τη διεθνή του έκδοση, ανάλογα με τη διάθεση.

Σάββατον το ελληνικόν

Σάτερντεϊ νάιτ φίβερ

Φωτιά στα σαββατόβραδα, Αντζελα Δημητρίου Ελένη Γεωργοπούλου, Μάνος Κουφιανάκης Οι απανταχού πονεμένοι το χορεύουν και «ερμηνεύουν», συνήθως ύστερα από πολλά ποτά, «Σαββάτο με παράτησες και ούτε ρωτάς τι κάνω…». Ωπα!

Someday I’ll be Saturday Night, Bon Jovi Γιατί όταν είσαι σαν Δευτέρα, το μόνο που θέλεις, να γίνεις σαββατόβραδο.

Οδος Αριστοτέλους, Χαρούλα Αλεξίου Γιάννης Σπανός, Λευτέρης Παπαδόπουλος Ισως οι καλύτεροι στίχοι που έγραψε ποτέ ο Λ. Παπαδόπουλος. «Σάββατο κι απόβραδο και ασετυλίνη / στην Αριστοτέλους που γυρνάς…». Ταξιδέψτε άφοβα. Βράδυ Σαββάτου, Χρήστος Κυριαζής Οι νεότεροι το ξέρουν από το Βασίλη Παπακωνσταντίνου, αλλά πριν το επιλέξει και τραγουδήσει «ξενυχτάω στα λιμάνια, στους σταθμούς» σε δεύτερη εκτέλεση, είχε γίνει ήδη αγαπηθεί πολύ από τον Χρήστο Κυριαζή. Σάββατο, Γιώργος Δημητριάδης Το πιο πρόσφατο τραγούδι της λίστας μάς περιγράφει με τρομερή γλαφυρότητα τη σχέση των Ελλήνων με το Σάββατο. «Πότε θα φτάσει το Σάββατο / για να πιω ένα μεροκάματο, μέχρι το πρωί». Σάββατο (2003), Γιώργος Μαζωνάκης Φοίβος Μπορεί όλη την εβδομάδα να πονάει ο Μαζωνάκης για τη φυγή της αγαπημένης του, αλλά, είπαμε, το Σάββατο έχει τη δική του βαρύτητα. Ολα μπορεί να τα αντέξει, αλλά «Κάθε βράδυ του Σαββάτου / κλαίει κι είναι του θανάτου». Ο έρωτας, Λίτσα Διαμάντη «Ολη τη βδομάδα μας έχουνε δεμένους / όμως η Παρασκευή είναι για ερωτευμένους / τα Σαββατοκύριακα το κράτος χαλαρώνει και έτσι βρίσκει ο έρωτας κρεβάτι και ξαπλώνει». Τσάμικο, Διονύσης Σαββόπουλος Το θέμα του συγκεκριμένου τραγουδιού δεν έχει άμεση σχέση με το Σάββατο, αλλά το αγαπάμε ιδιαίτερα για το: «Ξένος ως και στη χαρά του / μεσονύχτι του Σαββάτου…». Σάββατο έκλαψα για σένα, Γιάννης Πλούταρχος Γιάννης Πλούταρχος, Ποσειδώνας Γιαννόπουλος Επιστροφή στον πόνο και τον καημό. Το καλό παιδί της μουσικής, κλαίει για πάρτη της Σάββατο. Περί ορέξεως… Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο, Πυξ Λαξ Φίλιππος Πλιάτσικας, Μάρω Βαμβουνάκη Το ξημέρωμα Σαββάτου, στο τέλος του πρώτου κουπλέ, έδινε το έναυσμα για ρυθμικό χειροκρότημα σε όλες τις συναυλίες του συγκροτήματος. Ητανε μια φορά, Νίκος Ξυλούρης Σταύρος Ξαρχάκος, Κώστας Φέρρης Κλείνουμε τιμητικά με το μεγάλο Ξυλούρη και το «Ενα Σαββάτο βράδυ, καλέ, μια Κυριακή / τον ήλιο το φεγγάρι, καλέ, παρακαλεί». Ó Ò ©Ð Ò ¡

Baron Saturday, Pretty Things Πέντε μέρες τρως αγγούρι, και το Σάββατο είσαι μούρη.

Saturday Superhouse, Biffy Clyro Θα κάτσω σπίτι, θα αράξω σπίτι, και από εκεί μέσα δεν πρόκειται να βγω!

Saturday afternoon, don’t you try?, Jefferson Airplane Αντε βρε, «προσπάθα», που λένε και στο χωριό μου, βγες... Και αν σου κάτσει; Looking for the heart of Saturday Night, Tom waits Ποιος περιμένει πιο πολύ το σαββατόβραδο; Ο «άκαρδος» Θωμάς, μήπως και τη βρει.

Saturday Night, Suede Ο,τι χρειάζεται να κάνεις σε μία γυναίκα, για να γίνει ευτυχισμένη, το Σάββατο.

10:15 Saturday, Night Cure Η ακρίβεια στη θεραπεία, εφημερεύει και Σάββατα. Και οι γυναίκες αγαπούν την ακρίβεια.

Saturday night, Whigfield Λίγο από τσιχλόφουσκα και «90λα», για να την «πλανέψουμε».

Drive in Saturday, David Bowie O άνθρωπος με τα 1.000 πρόσωπα, πώς να έλειπε από ένα σαββατόβραδο;

aturday Night (Reasons), Faithless S Οταν ο Maxi Jazz, γίνεται Maxi Funk. Οσο νυχτώνει, το κέφι δυναμώνει...

Saturday Night Special, Lynyrd Skynyrd Τα πάρτι των 50 άρηδων… γενιάς με περισσότερο κέφι. Ας κάνουμε «κόπιπέιστ».

Saturday (One More), Grateful Dead Βάλε άλλο ένα να αρχίσουμε; Αδερφέ θα με πληρώσεις; Αρχισααααμεεεεε…

Saturday Night’s all right for fighting, Elton John My old man’s drunker than a barrel full of monkeys… Ενας στίχος, χίλιες εικόνες!

Saturday Night, Misfits Ορεξη για… Σαββατο-φόνο. Σε περίπτωση που δεν σου «κάτσει».

Saturday’s gone, Isobell Campel+ Mark Lanegan Και μετά το σαββατόβραδο, τι; ©ÖÒ © â

26

COVER

23 - 4 - 10

Υ Υ¦ pÒΥ¦¢«Υ¥ ¦× ¤ ¢«

Ö ¡©Ò ß ¨Î Ñ

t

πως λέει και ο φίλος μου ο Αθως, «στον Ελληνα κόψε το οξυγόνο που αναπνέει, αλλά μην του κόψεις την έξοδο του σαββατόβραδου. Από εδώ σ’ έχω, από εκεί σ’ έχω, όλο και κάποιο τρόπο θα βρει, για να βγει έξω». Παρόλα αυτά, όμως, ας μην γελιόμαστε: τα σαββατόβραδα δεν είναι εκείνα που ήταν. Οσοι από εμάς «μετράμε» πολλά τέτοια βράδια στις πλάτες μας, καταλαβαίνουμε τις διαφορές. Μία, βασική, είναι και η οικονομική άνεση που μας συντρόφευε και η οποία έκανε τα ποτά μας πιο γλυκά και πιο πολλά, το φλερτ θωρακισμένο με περισσότερη αυτοπεποίθηση και η φράση-φιλοσοφία ζωής «σιγά μην κάτσω να σκάσω». Ναι, σίγουρα, ο Ελληνας καλά θα περάσει, ούτως ή άλλως, αλλά να πώς μπορεί να περάσει ακόμα καλύτερα. Οπως κάθε δυσκολία στη ζωή, έτσι και το σημερινό πολιορκημένο από την κρίση σαββατόβραδό μας, θέλει λίγη… βοήθεια.

Шd Æ É j¨ ¨w Ê Παρένθεση: μιας και μιλάμε για αυτοκίνητο, ας έχουμε κατά νου ότι είναι προτιμότερο να το αφήνουμε σπίτι, ειδικά όταν προβλέπεται κρασοκατάνυξη, αφού μ’ αυτόν τον τρόπο θα γλιτώσουμε από ατυχήματα (φτου, χτύπα ξύλο!), την απίστευτη κίνηση και το μποτιλιάρισμα των δρόμων γύρω από τις περιοχές με τα μπαράκια (πχ. Καρύτση, Κολοκοτρώνη,

Γκάζι, Κεραμεικός, Ψυρρή, Μοναστηράκι, Κολωνάκι), ή τα πανάκριβα πρόστιμα του αλκοτέστ (αν δεν καταλήξουμε στο αυτόφωρο, αναγκασμένοι να επεκτείνουμε τις κοινωνικές μας επαφές με άλλους ενδιαφέροντες τύπους), ενώ ενισχύουμε και τον τζίρο των ταξί (μεγάλη η χάρη τους). Επίσης, σε περίπτωση που θα βγείτε σαββατόβραδο, να θυμάστε ότι εκεί έξω σας περιμένει η «δικτατορία των παρκαδόρων»! Ναι, αυτή η άτιμη φάρα που δουλειά της είναι να σας «γδύνει» μόνο και μόνο, για να σας αναγκάσει -εκβιαστικά- να την αφήσετε να παρκάρει το όχημά σας… στο παραδίπλα πεζοδρόμιο. Εκτός και αν ανήκετε στη φυλή των «Γκάου» Αθηναίων· θα το αποφύγετε, αφήνοντας το αυτοκίνητό σας στο σπίτι. Ολα τα υπόλοιπα φανερώνουν άτομα επιδειξιομανή, αμφιβόλου αισθητικής και διψασμένα για ένα υποείδος μάταιης κοινωνικής αναγνώρισης. Ακούστε μας τώρα, πιστέψτε μας αργότερα: δεν θέλετε ν’ ανήκετε σ’ αυτή την κατηγορία.

Ш É Αν και μετά το δεύτερο ποτό (άντε και το τρίτο για τους πιο «ντουβρουτζιασμένους») το πρώτο άγχος -«δώρο» της οικονομικής κρίσης- καταλαγιάσει, εντούτοις μέχρι να φτάσουμε σ’ αυτόν το μαγικό αριθμό, το στομάχι μας είναι «δεμένο κόμπο». Κάτι σαν την αίσθηση στο τρενάκι του τρόμου, χωρίς, όμως, τη διεστραμμένη ικανοποίηση που τελικά μας δίνει. Ενας καλός τρόπος για να μην βγούμε από το σπίτι με τα σωθικά μας στο στόμα, είναι ν’ αρχίσου-

με το πάρτι από εκεί. Εχοντας κατά νου τη δυσοίωνη εξίσωση «1 ποτό έξω=1 μπουκάλι για το σπίτι από την κάβα», ανοίγουμε μία ωραιότατη φιάλη στο σαλόνι μας, ακούμε το αγαπημένο μας CD και φτιάχνουμε όσα ποτά θέλουμε, ενώ ετοιμαζόμαστε. Μ’ αυτόν τον τρόπο, όχι μόνον αισθανόμαστε σαν να παίζουμε σε αμερικανική ταινία (καθότι θεωρείται “très chic” ένα drink στο μπάνιο), αλλά επιπλέον συναντούμε το παρεάκι μας «φτιαγμένοι», χωρίς άγχος αν θα μας φτάσουν τα ευρώπουλα για την έξοδό μας. Προϋπόθεση: μην το παρακάνουμε και φτάσουμε στο ραντεβού σαν τον Ορέστη Μακρή σε αφασία, ή ακόμα χειρότερα μας πάρει ο ύπνος στην εξώπορτα του σπιτιού μας. Cool.

»Æ¨ Ë ÆÑƨ ¨ ÆwÆË Stop στο «σύνδρομο της Σταχτοπούτας». Η έξοδος από το σπίτι πριν σταματήσουν τα δρομολόγια των αστικών συγκοινωνιών εξοικονομεί χρήματα, οπότε και καλή διάθεση (βλέπε άλλες χώρες). Ούτε το ένα ούτε το άλλο περισσεύει στις δύσκολες ημέρες και νύχτες που διανύουμε. Αν υπάρχει η δυνατότητα ενός φίλου που μπορεί να περάσει να μας πάρει με το αυτοκίνητό του, τότε ας το κάνει.

¹ ¨d» ÑwÅ ¨ Æ ¨CLUBBINGj Μια «έρευνα αγοράς» για τις σωστές επιλογές της διασκέδασής μας είναι τώρα πιο αναγκαία από ποτέ: τα ευρώ δεν φυτρώνουν στα δέντρα! Η «τρομοκρατία» της διασκέδασης διαθέτει στο οπλοστάσιό της ι-

23 - 4 - 10

COVER

27

+NMFÊKHUDÊ.M@RHR

σχυρότατες «μπόμπες», που είναι ικανές να τινάξουν στον... αέρα το κορμάκι μας και να μας στείλουν στο Κέντρο Δηλητηριάσεων. Είπαμε να περάσουμε καλά και όχι να γίνουμε οι «Ταλιμπάν του clubbing». Συνήθως, τα παλιά, γνωστά στέκια αποφεύγουν να σερβίρουν «εκρηκτικά» κοκτέιλ. Αντιθέτως, τα περισσότερα από τα νέα μπαράκια θεωρούν «ιερό καθήκον» τους να δοκιμάζουν τις φυσικές αντοχές των πελατών τους σερβίροντας δηλητήρια. Δεν υπάρχει χειρότερο, από ένα κυριακάτικο πρωινό βυθισμένο στον πονοκέφαλο, και ένας βασικός λόγος για ν’ αναθεματίσουμε το προηγούμενο σαββατόβραδο.

» ¨Ñ Å Αναφορικά με τα μεγάλα clubs, οφείλουμε να πούμε πως η έννοιά τους στη χώρα μας έχει εκφυλιστεί εντελώς. Ενώ στο παρελθόν αποτελούσαν τον πυρήνα της καλής μουσικής ενημέρωσης (με έντονες αποχρώσεις κοινωνικής δικτύωσης), τώρα έχουν καταντήσει σαν ξεθωριασμένο καρμπόν κάκιστων μουσικών επιλογών και πανάκριβης τιμής εισόδου. Το παρόν (τουλάχιστον) της ποιοτικής διασκέδασης ανήκει στα μικρά στέκια. Μια βόλτα θα σας πείσει. Εκεί γίνεται το «παιχνίδι» και εκεί τα χρήματά σας πιάνουν «τόπο». Καλύτερο σέρβις, πιο «οικογενειακή» ατμόσφαιρα, λιγότερη φασαρία και στριμωξίδι, περισσότερες πιθανότητες για επαφές και γνωριμίες. Αν και εφόσον γίνετε θαμώνες, το προσωπικό θα σας θυμηθεί ευκολότερα και το χαμόγελό του θα είναι πιο αληθινό. Με την άνθηση των μικρών μπαρ στην αθηναϊκή νύχτα, οι θαμώνες τους έχουν αναπτύξει έ-

να εντελώς καινούργιο, δικό τους κώδικα επικοινωνίας, που έχει πολύ ενδιαφέρον.

Ш È Υποκατηγορία προς αποφυγήν αποτελούν και τα μπαρ τα οποία σερβίρουν τα ποτά τους σε… δαχτυλήθρες, διότι αυτό είναι ένα κλασικό «τρικ» που χρησιμοποιούν οι επιχειρηματίες της διασκέδασης, προκειμένου να αυξάνουν τα κέρδη τους… στην πλάτη των θαμώνων. Ας μην γελιόμαστε: δεν γνωρίζουν όλοι τη σωστή ποσότητα αλκοόλ που παίρνει ένα «κανονικό» ποτήρι, με αποτέλεσμα να μένουν με τη λανθασμένη εντύπωση πως οι τιμές του μπαρ είναι φτηνές.

~ Æ ÆwÆÉ ¨w ÆÑÇ Æ Μια καλύτερη ματιά, ειδικά τις καθημερινές, στην πελατεία ενός μπαρ μας γλιτώνει από δυσάρεστες σαββατιάτικες εκπλήξεις. Ας μην ξεχνάμε ότι το σαββατόβραδο βγαίνει «κάθε καρυδιάς καρύδι», πράγμα που σημαίνει ότι ακόμα και στα στέκια με ψαγμένη -ομολογουμένως- πελατεία, θα συναντήσουμε αρκετές φάτσες λίγο έξω από… τα δικά μας στάνταρ (σιγά τα στάνταρ, αλλά λέμε τώρα). Οπότε, ας μην είμαστε πολύ αυστηροί στην κριτική μας προς την παρέα δίπλα μας. Εξάλλου, όσο πιο σύνθετη είναι η πελατεία ενός μπαρ, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχουμε να περάσουμε καλύτερα. Ας μην γελιόμαστε: η διαφορετικότητα είναι πιο ενδιαφέρουσα. Εκτός και αν προτιμούμε το αποστειρωμένο περιβάλλον των αυστηρών λεσχών βρετανικού τύπου. Η ουσιώδης διαφορά: εδώ είναι Αθήνα!

Επιλέγουμε τα μπαρ που δεν θα μας πιάσουν τον κ..ο με τις τιμές τους. Εδώ ο κόσμος χάνεται, αλλά οι Ελληνες ιδιοκτήτες νυχτερινών μαγαζιών φαίνεται ότι ζουν ακόμα στις εποχές, όταν τριγυρνούσε τις νύχτες ο Ωνάσης, λες και το έχουν γρουσουζιά να μειώσουν τις τιμές τους, ή τουλάχιστον να μην τις αυξάνουν καθημερινά. Κάθε ποτό που στοιχίζει πάνω από 6-7 ευρώ (και πολλά λέμε) δεν είναι ποτό, αλλά κοροϊδία στη μούρη μας. Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα δεν υπάρχει μπαρ στο οποίο να δικαιολογείται η τιμή του ποτού που συνήθως ζητείται, εκτός και αν μιλάμε για εκείνο του ξενοδοχείου της Μεγάλης Βρετανίας, όπου σε σερβίρουν αρκετά παρελκόμενα, για να χορτάσεις μία οικογένεια, με άριστο σέρβις και την ανεκτίμητη και σπάνια -πλέον- αίσθηση ότι είσαι άνθρωπος και όχι χρησιμοποιημένη «πατσαβούρα». Μια βόλτα στα μπαράκια και τα clubs των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών -και όχι μόνο- πόλεων είναι ικανή να ανοίξει τα μάτια όσων εθελοτυφλούν και βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη χωρίς ν’ αναρωτιούνται «γιατί;». Δεν είναι δυνατόν στα μεγαλύτερα clubs της Ευρώπης η είσοδος να στοιχίζει 10 ευρώ, στο Τόκιο επίσης, αλλά στην Αθήνα να πρέπει να πληρώνουμε περισσότερα, για να υποφέρουμε στ’ ακούσματα της κάθε μπουζουκοντίβας και του κάθε μπουζουκολεβέντη... 63ης κατηγορίας, να τραγουδάει remixed μπούρδες.

28

ΠΟΛΗ

23 - 4

À·¸ ¸ ¸ ÏÕÎÓÍ© ÍÐÔ Ô× Ô×

λα ξεκίνησαν από μια ιδέα του Αγγελου Φιλιππίδη, την εποχή που ήταν πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Φιλότεχνος ο ίδιος, σκέφτηκε ότι η εκατονταετηρίδα του ιστορικού συλλόγου της πρωτεύουσας θα έπρεπε να εορταστεί και εκτός γηπέδων. Το Νοέμβριο του 2008 αναρτήθηκε μια ειδική ανακοίνωση – πρόσκληση στους φοιτητές της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, να πάρουν μέρος σε εικαστικό διαγωνισμό με θέμα τα 100 χρόνια του «τριφυλλιού». Ανταποκρίθηκαν 80 και πλέον νέοι και ελπιδοφόροι εικαστικοί καλλιτέχνες με 150 ευφάνταστα έργα. Παίκτες, στιγμιότυπα, εμβλήματα ζωντάνεψαν με την καθοδήγηση του χρωστήρα, μια και ο καθένας άντλησε την έμπνευσή του από κάτι διαφορετικό. Τα έργα έφτασαν στα χέρια ειδικής καλλιτεχνικής επιτροπής, επικεφαλής της οποίας ήταν ο τότε πρύτανης της Σχολής, Τριαντάφυλλος Πατρασκίδης. Το πρώτο βραβείο απέσπασε ο Ιωάννης Αμανατίδης, ενώ το δεύτερο μοιράστηκαν εννέα συμμετέχοντες. Είναι οι: Ευθύμιος Μαλαφούρης, Αρτεμις Παπαδήμα, Δήμητρα Δημοπούλου, Νίκος Σαρλής, Δημήτρης Κατσούδας, Δημήτρης Παπαχρήστος, Χρήστος Μιχαηλίδης, Παρασκευή Μεντή και Καλλιρρόη Παναγοπούλου. Σχεδόν δύο χρόνια αργότερα, τον Απρίλιο του 2010, ο ΧΩΡΟΣ 12Α μια νέα παρουσία, σε μια γειτονιά όπου πολλαπλασιάζονται σημαντικές υποδομές όπως η ΑΣΚΤ, ο Ελληνικός Κόσμος, η Πειραιώς 260 του Φεστιβάλ Αθηνών, το Πολιτιστικό Κέντρο του Ιδρύματος «Μιχ. Κακογιάννης», αλλά και μικρές διάσπαρτες εστίες πολιτισμού- ανοίγει τις πόρτες του για πρώτη φορά στο κοινό με τις χαρούμενες και αισιόδοξες δημιουργίες των νέων εικαστικών. Τα εγκαίνια της έκθεσης -όπου πέρα από τη βράβευση των εικαστικών καλλιτεχνών θα διεξαχθεί και μια πρωτότυπη δημοπρασία, τα καθαρά έσοδα της οποίας θα περιέλθουν στο ερασιτέχνη Παναθηναϊκό για τις ανάγκες των τμημάτων του- θα γίνουν την Πέμπτη 29 Απριλίου 2010, στις 8.30 το βράδυ, στον πολυχώρο της Εταιρείας Πολιτισμού ΧΩΡΟΣ 12Α, που βρίσκεται στην Οδό Κύπρου 12Α, στο Μοσχάτο, μια... ανάσα από την οδό Πειραιώς, στο ύψος της Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ).

ÍÐÍÖÕÍ ©ÏÉÖ Ô× É

Ë Õ ÎÔ © ÉÐ ÓÎ Í

ÉÓÍ © É ËÌÎÔ

4 - 10

ΠΟΛΗ

®Ìc³±©¦ ¬¬©i̥ݯ­ ¥©

Î ÉÓÓÍ ©ÉÐÉÓÉÖÎ Í

ÍÐÍÖÕÉ© ÉÕÕÔ×

Ô ÎÉ© ÉÕÉ ÏË×Ô Ô× Ô×

ÍÐÍÖÕÉ© ÍÐÔ Ô× Ô×

29

30

23 - 4 - 10

¯©²³¨Ý®¬ §©®

Ò © ©Ï Ñ ¨ Ñ

ΕΠΙΣΤΗΜΗ/ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

É °«³»¼¸¿Éµ«³É¸É §«¿Éo«Â§ Εκρηξη του ηφαιστείου Eyjafjallajökull – Εϊγιαφγιατλαγιοκούτλ, στην Ισλανδία. Οι εντυπωσιακοί κεραυνοί είναι ένα φαινόμενο που εμφανίζεται σε πολλές ηφαιστειακές εκρήξεις, άγνωστης προέλευσης, αλλά που θεωρείται ότι προκαλείται από το στατικό φορτίο των εκτοξευόμενων σωματιδίων. Παρά τις εντυπωσιακές εκρήξεις και τις γνωστές επιπτώσεις της, η έκρηξη του ισλανδικού ηφαιστείου εκτιμήθηκε πως ήταν μόλις μεγέθους 2 στην κλίμακα VEI (Volcanic Explosivity Index – Δείκτης Ηφαιστειακής Εκρηκτικότητας), μια κλίμακα που βασίζεται στον όγκο του εκτοξευόμενου ηφαιστειογενούς υλικού και της οποίας το μέγιστο είναι το 8. Η μεγαλύτερη γνωστή ιστορική έκρηξη ήταν μεγέθους 7 της κλίμακας VEI στη νήσο Ταμπόρα της Ινδονησίας το 1815, ενώ του ίδιου μεγέθους εκτιμάται πως ήταν και η έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας, που κατέστρεψε το μινωϊκό πολιτισμό περί το 1600 πΧ. Η έκρηξη του ηφαιστείου Πινατούμπο στις Φιλιππίνες, το 1991, ήταν μεγέθους 6 στην κλίμακα VEI. Η έκρηξη αυτή προκάλεσε μετρήσιμες αλλαγές στο κλίμα και τη θερμοκρασία της Γης για με-

ρικά χρόνια, έριξε τη θερμοκρασία του πλανήτη κατά 0,4 βαθμούς Κελσίου, ενώ επιτάχυνε και την καταστροφή του όζοντος στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας. Αντίθετα στο Eyjafjallajökull, η έκρηξη ήταν τόσο μικρή σχετικά, ώστε δεν αναμένεται καθόλου να προκαλέσει μετρήσιμες αλλαγές στο παγκόσμιο κλίμα.

·¾º§Â¸·¼«¿É¥·«É«»¼¥º³ Το Παρατηρητήριο Ηλιακής Δυναμικής (Solar Dynamics Observatory) της NASA, είναι η πρώτη αποστολή του προγράμματος της NASA

«Ζώντας με ένα Αστέρι» (Living With a Star), του οποίου στόχος είναι η κατανόηση των αιτίων της ηλιακής μεταβλητότητας και των επιπτώσεών της στη Γη. Η αποστολή επιδιώκει να κατανοήσει πώς προκαλείται και πώς είναι οργανωμένο το μαγνητικό πεδίο του Ηλίου (που παίζει κρίσιμο ρόλο στην ηλιακή δραστηριότητα, η οποία με τη σειρά της έχει επιπτώσεις και στη Γη, πχ. στις επικοινωνίες), καθώς και πώς το μαγνητικό αυτό πεδίο μεταφράζεται σε ηλιακές εκλάμψεις, ηλιακό άνεμο κτλ. Το παρατηρητήριο εκτοξεύτηκε στο διάστημα στις 11 Φεβρουαρίου και από την Τετάρτη που μας πέρασε έχουν αρχίσει να δημοσιοποιούνται οι εικόνες που στέλνει. Στη φωτογραφία, κάθε χρώμα αντιστοιχεί σε διαφορετική ζώνη θερμοκρασίας και σε διαφορετικό ηλιακό στρώμα. Η αποστολή πραγματοποιείται ενώ βρισκόμαστε σε ιστορικό ελάχιστο ηλιακής δραστηριότητας, πρωτοφανές τουλάχιστον από το 17ο αιώνα, καθώς οι ηλιακές κηλίδες και οι εκλάμψεις έχουν ελαχιστοποιηθεί τα τελευταία χρόνια (ξεκινώντας από το 1985 μάλιστα), πέραν των όσων θα περίμενε κανείς από τον 11ετή κύκλο εμφάνισης και εξαφάνισης ηλιακών κηλίδων!

23 - 4 - 10

ΕΠΙΣΤΗΜΗ/ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

31

l½ 25 Απριλίου 1792: πρωτοχρησιμοποιείται η γκιλοτίνα, η εφεύρεση του JosephIgnace Guillotin, σε βάρος του Nicolas Jacques Pelletier, για ληστεία μετά φόνου. Η εφεύρεση αυτή χρησιμοποιήθηκε τελευταία φορά στη Γαλλία μέχρι το 1939, με αφορμή ένα σκάνδαλο στον τελευταίο αποκεφαλισμό, που είχε να κάνει και με την κρυφή κινηματογράφηση του γεγονότος…

24 Απριλίου 1990: εκτόξευση του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble. Το Hubble βρέθηκε σε τροχιά με 7 χρόνια καθυστέρηση, σε σχέση με τον αρχικό προγραμματισμό. Χρειάστηκαν επιπλέον άλλα τρία χρόνια μέχρι να διορθωθεί η «μυωπία» του φακού του, λόγω κατασκευαστικής ατέλειας. Εκτοτε όμως το τηλεσκόπιο άνοιξε ένα τεράστιο παράθυρο στο σύμπαν και πλούτισε τη γνώση μας γύρω από αυτό, περισσότερο ίσως από οποιοδήποτε άλλο επιστημονικό όργανο στην ιστορία. Πριν από μερικά χρόνια είχε συζητηθεί η σταδιακή απόενεργοποίησή του, όμως τελικά, παρά τα διάφορα τεχνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει, το Hubble παραμένει ενεργό, χάρη στην παρέμβαση αστρονόμων από όλο τον κόσμο και ελπίζεται πως θα παραμείνει σε λειτουργία μέχρι την εκτόξευση του διαδόχου του: του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb, το 2014…

§½²µ¸³É« ¯º±¸§ §½²µ¸³É«¶¶²¶¥±±Á¸³ Ποια είναι η καταγωγή της αίσθησης του δικαίου; Ποια είναι η καταγωγή της κοινωνικής αλληλεγγύης; Πρόκειται για κάτι που είναι απλώς αποτέλεσμα του ανθρώπινου πολιτισμού, μια κοινωνική, ανθρώπινη κατασκευή, ή είναι έμφυτη τάση, προδιάθεση, υπαρκτή από τις απαρχές του είδους μας; Το ερώτημα αυτό έχει επιχειρηθεί να απαντηθεί μεταξύ άλλων και με πειράματα στους στενότερους «συγγενείς» μας: τα πρωτεύοντα. Τα αποτελέσματα είναι διδακτικά. Σε μια σειρά πειραμάτων σε καπουκίνους, που δημοσιεύτηκαν το 2003 και το 2007, διαπιστώθηκε πως τα χαριτωμένα πιθηκάκια απάντησαν με «απεργία» στη «μισθολογική αδικία»: οι ερευνητές αντάμειβαν τις μαϊμούδες αυτές κάθε φορά που τους έφερναν μια πέτρα. Οι αμοιβές ήταν δύο ειδών: τους έδιναν ή αγγούρια (που τα έτρωγαν, αλλά δεν ήταν και η καλύτερή επιλογή τους) ή σταφύλια (που άρεσαν πολύ σε όλους τους πιθήκους). Οσο οι αμοιβές ήταν οι ίδιες για την ίδια «δουλειά», οι πίθηκοι τις αποδέχονταν χωρίς συνήθως κανένα πρόβλημα. Οταν όμως έβλεπαν πως οι άλλοι πίθηκοι έπαιρναν σταφύλια, ενώ αυτοί έπρεπε να αρκεστούν στα αγγούρια, «επαναστα-

τούσαν»: αρνούνταν να τα δεχτούν και πέταγαν κάποιες φορές την «αμοιβή» στα μούτρα των «εργοδοτών» τους… Πρόσφατα, το Μάρτιο που μας πέρασε, δημοσιεύτηκε μια παρόμοια μελέτη στο επιστημονικό περιοδικό Animal Behaviour, με αντικείμενο της έρευνας μια ομάδα χιμπατζήδες αυτή τη φορά. Επειδή οι χιμπατζήδες είναι πιο «ανταγωνιστικοί» και «ιδιοκτησιακοί» στο ζήτημα της τροφής, εξετάστηκε αν θα επιδείκνυαν και αυτοί παρόμοια συμπεριφορά. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά: όχι μόνο οι χιμπατζήδες αποδείχθηκαν και εκείνοι απρόθυμοι να δεχτούν «κατώτερη» αμοιβή, αλλά συχνά δεν δέχονταν και την «ανώτερη», αν έβλεπαν πως οι «σύντροφοί» τους αδικούνταν! Οπως γράφουν οι ερευνητές: «Απρόσμενα ανακαλύψαμε πως οι χιμπατζήδες ήταν πιθανότερο να αρνηθούν ένα σταφύλι υψηλής αξίας όταν ο άλλος χιμπατζής έπαιρνε ένα χαμηλής αξίας καρότο, παρά όταν και ο άλλος χιμπατζής έπαιρνε σταφύλι… Αυτή η αντίδραση δεν είχε διαπιστωθεί σε προηγούμενες μελέτες πρωτευόντων, είτε μεταξύ χιμπατζήδων, είτε μεταξύ καπουκίνων…». Φαίνεται λοιπόν, πως η βασική αρχή της δικαιοσύνης -αλλά και της αλληλεγγύης- έχει πολύ βαθιές εξελικτικές ρίζες. Είναι καιρός ίσως να τις ξαναβρούμε και εμείς….

¦±o«¼«É»¸°§«¿ «… Νωρίς την επόμενη δεκαετία, μια σειρά από επανδρωμένες πτήσεις θα ελέγξουν και θα δοκιμάσουν τα συστήματα που είναι απαραίτητα για εξερεύνηση πέρα από τη χαμηλή τροχιά γύρω από τη Γη… Και μέχρι το 2025 περιμένουμε καινούργια διαστημόπλοια, που έχουν σχεδιαστεί για μεγάλα ταξίδια, να μας επιτρέψουν να αρχίσουμε τις πρώτες στην ιστορία επανδρωμένες αποστολές πέρα από τη Σελήνη στο βαθύ διάστημα… Και θα ξεκινήσουμε… στέλνοντας αστροναύτες σε αστεροειδή για πρώτη φορά στην ιστορία… Και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2030, πιστεύω πως μπορούμε να στείλουμε ανθρώπους σε τροχιά γύρω από τον Αρη και να τους φέρουμε με ασφάλεια πίσω στη Γη… Θα ακολουθήσει προσεδάφιση στον Αρη… Και περιμένω πως θα είμαι εδώ για να το δω αυτό…». Μπαράκ Ομπάμα: Σχετικά με την διαστημική εξερεύνηση τον 21ο αιώνα, λόγος στο διαστημικό κέντρο Κένεντι, Φλόριντα, ΗΠΑ, 15 Απριλίου 2010…

32

i ¸ ¸

ΣΗΜΕΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ

23 - 4 - 10

Ö ¡©È Þ ¨ à

»

α Αναφιώτικα, όπως δημιουργήθηκαν στα μέσα του 19ου αιώνα και μετά για πολλές δεκαετίες, δεν υπάρχουν πια όπως τα θυμούνται οι παλαιότεροι Αθηναίοι. Από τον οικισμό αυτόν έχουν παραμείνει ως ανάμνηση αρκετά διατηρητέα σπίτια, μετά τις αρχαιολογικές ανασκαφές και τις απαλλοτριώσεις που έγιναν στην περιοχή. Ας θυμηθούμε την ιστορία αυτής της γειτονιάς, που ξεκίνησε το 1847 από δύο νησιώτες από την Ανάφη, οικοδόμους, που θέλησαν να εγκατασταθούν στην πρωτεύουσα και βρήκαν ελεύθερη γη κοντά στο Βράχο της Ακρόπολης. Τους ακολούθησαν και άλλοι από το νησί τους, αλλά και από άλλα κυκλαδίτικα νησιά, μαρμαράδες, χτίστες, ξυλουργοί, δημιούργησαν μια αιγαιοπελαγίτικη γειτονιά εκεί που τελειώνει η Πλάκα και ανηφορίζεις στο Βράχο της Ακρόπολης. Η γειτονιά αυτή δεν μπορούσε να μην έχει τις εκκλησίες της· έτσι οι Κυκλαδίτες μάστοροι αναστήλωσαν δύο: τον Αγιο Γεώργιο του Βράχου και τον Αγιο Συμεών. Ο οικισμός παρακολούθησε τις ιστορικές εξελίξεις της χώρας. Εκτός από τους οικιστές των πρώτων χρόνων, έφτασαν και Μικρασιάτες πρόσφυγες μετά το 1922. Τα Αναφιώτικα καταγρά-

φηκαν ως ένας οικισμός λαϊκής αρχιτεκτονικής. Γράφει ο Κώστας Μπίρης και δίνει το «στίγμα» της γειτονιάς αυτής, που έζησε για πάνω από 100 χρόνια: «Επειδή όχι μόνον από καταγωγής υπήρχε ομοιογένεια μεταξύ των, αλλά και από πλευράς επιτηδεύματος, αφού όλοι οι οικισταί δεν ήσαν άλλο παρά μία συντεχνία νησιωτών οικοδόμων, το συνθετικόν των ένστικτον, η παράδοσις του νησιώτικου νοικοκυρίου και η απαράμμιλη νησιώτικη μαστοριά τους ωδήγουν είς το να διευθετούν και να εκμεταλλεύωνται με σοφήν συνθετικήν φαντασίαν την πλαστικότητα του εδάφους είς την κτιριολογικήν συγκρότησιν του σπιτιού των και εις την από διαισθήσεως ρυμοτομίαν του οικισμού των». Σήμερα, μια βόλτα στη γειτονιά αυτή, μερικά μόλις λεπτά από το Κέντρο της πολύβουης Αθήνας, σε μεταφέρει αυτόματα σε ένα αιγαιοπελαγίτικο περιβάλλον, με τα στενά ασβεστωμένα σοκάκια, τα περιποιημένα λουλούδια που περιβάλλουν τις όμορφες αυλές των σπιτιών, μια ηρεμία που τόσο λείπει από την πρωτεύουσά μας. Η μόνη διαφορά που κάνει τον επισκέπτη να συνειδητοποιήσει ότι δεν βρίσκεται στα κυκλαδίτικα σοκάκια είναι η θέα που ξεπροβάλλει: από τη μια πλευρά, στο βάθος, ο Λυκαβηττός και από την άλλη ο Βράχος της Ακρόπολης. Ενα μίγμα πραγματικά μοναδικό!

23 - 4 - 10

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟ-polis

33 Ò © ©ÕÑ ¨~ á

¡©ÌÝ¥­ Ì¡¬¬ jÌc ±®¸¡¹© ±¡Ì´¡Ì²¥Ì¯ µ ̧©¡³ ̲¥Ì²« ¦³®Ý¡©Ì«¡©Ì²¥Ì¡§¡¯ µi ̯®¸Ì¬ ¥©Ì«¡©Ì³®Ì¬¡º« ­Ì ²Ý¡ Ì ±®¸¡¹© ±¡Ì²³¡Ì¥¬¬¨­©« Ì ­¨²© Ì ¯®¸Ì ¥¯©³ ¬®¸¶ Ì¡­¡«®©­°´¨«¥Ì³®Ì¯± §±¡Ýݡ̯®¸Ì´¡Ì³¡Ì³®­°²¥©ÌÝ¥Ìc¯± ²©­¡Ì¥¸±°i Ì°²³¥Ì­¡Ì§ ­®¸­Ì¥¯¥­¤ ²¥©¶Ì¯®¸ Ì¡¦¥

­ ¶ Ì´¡Ìµ¦¥¬ ²®¸­Ì³®Ì¯¥±©¢ ¬¬®­Ì«¡© Ì¡¦¥³ ±®¸Ì´¡Ì³®­°²®¸­Ì³¨­Ì³®¸±©²³©« Ì« ­¨²¨ Ì ®Ì³¥¬¥¸³¡ ®Ì¡¯®²«®¯¥ ̲³®Ì­¡Ì¥«Ý¥³¡¬¬¥¸³¥ Ì ³®Ì¤ ¯³¸·®Ìc ¬©®¶ Ì´ ¬¡²²¡i̧©¡Ì¯©®jÌ¥­¥±§¥©¡« ¶Ì«¡©Ìµ¦¥¬©Ý©²³©« ¶Ì¥¦¡±Ý®§ ¶ Ì¡¯ ÌÝ¡ ±©²Ý¡Ì«¡©Ì«®¬ ݯ© ÌÌ ²¡Ì²³©¶Ì¯±®´ ²¥©¶Ì¥

­¡©Ì­¡Ìݯ®± ²®¸­Ì³¡Ì­¨²© Ì­¡Ì¤©¡·¥©±©²³® ­Ì®¬®«¬¨±µÝ ­¡Ì³®Ì¯± ¢¬¨Ý¡Ì³µ­Ì²³¥±¥°­Ì¡¯®±±©ÝÝ ³µ­ Ì ³©Ì ݵ¶Ì¯®¸Ì¦¡ ­¥³¡©Ì­¡Ì¥

¯©«±®³® ­ÌÝ¥­ Ì¡¬¬ Ì­¡Ì²³ «®­³¡©Ìݥ̲¡¦ ̲«¥¯³©«©²Ý Ì Ì¯¥±©¢¡¬¬®­³©« ¶Ì®±§¡­°²¥©¶ Ì¡­Ì«± ­¥©Ì«¡­¥ ¶Ì¡¯ ̳¨­Ì¡­³ ¤±¡² ̳®¸¶Ì²³®Ì ¯± ²¦¡³¡Ì«¡³¡³¥´ ­Ì­®Ý®²· ¤©®Ì§©¡Ì³¡Ì²³¥±¥ Ì¡¯®±± ÝÝ¡³¡Ì¡¯ ̳®Ì ~

Ê Ý ô Ü ô Íiô

ε βλέπω σαν φίλο/φίλη. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει αυτή την «απαξιωτική» φράση, από άτομο που μας ελκύει ερωτικά; Κάτι ανάλογο με τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ και το υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής. Καλό και «άγιο» βρίσκουν το νομοσχέδιο, που κατέθηκε από την υπουργό ΥΠΕΚΑ, τέσσερις μεγάλες περιβαλλοντικές οργανώσεις στην Ελλάδα: η Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, η Greenpeace, το Δίκτυο Μεσόγειος SOS και το WWF Ελλάς. Παρόλα αυτά, δηλώνουν…. φίλοι με το υπουργείο και κρατούν τη διαχυτικότητα για αργότερα. Στα θετικά εμφανίζουν το γεγονός ότι υπάρχει επιτέλους «τονοχρέωση» όλων των απορριμμάτων δήμων και ΟΤΑ, σε σκουπίδια που θα απορρίπτονται σε ΧΥΤΑ ή ΧΥΤΥ (αν κλείσουν ποτέ οι ΧΑΔΑ, που με οδηγία του υπουργείου μέχρι την 31η Μαΐου 2010 θα πρέπει να βάλουν λουκέτο). Στα θετικά επίσης συγκαταλέγεται η ρύθμιση πολλών ζητημάτων, που θα καταστήσουν πιο αποτελεσματική τη λειτουργία του Εθνικού Οργανισμού Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσκευασιών και Αλλων Προϊόντων (ΕΟΕΔΣΑΠ), ενόψει του σημαντικού και δύσκολου έργου που καλείται να επιτελέσει στο διαρκώς μεταβαλλόμενο -σε διεθνές και εθνικό επίπεδο- χώρο της ανακύκλωσης και εναλλακτικής διαχείρισης των απορριμμάτων. Τα θετικά σταματούν, όμως, εδώ και αρχίζει η τήρηση της απόστασης από τα πεπραγμένα της πολιτικής ηγεσίας. Στηλιτεύεται κατ’ αρχήν ότι δεν προκρίνεται κάποια σαφής λύση για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Φόβος των ΜΚΟ είναι μήπως αυτό καταστήσει την καύση, ως ακριβότερη εμπορικά, κανόνα για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Αντίθετα, προκρίνουν την ιεραρχία: Α) Διαλογή των υλικών στην πηγή, Β) Δημιουργία νέων Συστημάτων Εναλλακτικής Διαχείρισης, Γ) Δημιουργία Διαδημοτικών Κέντρων Ανακύκλωσης (ΚΑ) σε όλη την Ελλάδα, Δ) Δημιουργία κινήτρων για τους πολίτες (μέσα από τα δημοτικά τέλη), Ε) Επένδυση στην ευαισθητοποίηση και ενημέρωση. Οι παρατηρήσεις των «τεσσάρων» βασίζονται σε προηγούμενα σχέδιαπροτάσεις τους, που αντίκεινται στην καύση και προάγουν την ολοκληρωμένη διαχείριση των απορρριμμάτων μέσω του παραπάνω κύκλου. Το θετικό είναι ότι στην ουσία δεν «χτυπούν» το νομοσχέδιο, αλλά προσπαθούν να το «διαφοροποιήσουν» έτσι ώστε να ενσωματωθούν οι ιδέες τους. Το αρνητικό είναι πως η διαφαινόμενη σύγκλιση δεν φαίνεται άμεσα, στο θέμα των στερεών αποβλήτων, καθώς κάθε πλευρά (υπουργείο- ΜΚΟ) καλύπτεται στο… μετερίζι της.

»

b ôÛ

Í h

ο τρίπτυχο της επιτυχίας του ελληνικού τουρισμού μάς έβγαλε «ασπροπρόσωπους» τόσα χρόνια και κατέστησε το καλοκαίρι «την εποχή που θρέφει» τις άλλες τρεις. Ο καιρός έχει αλλάξει όμως, έχει ζεστάνει επικίνδυνα λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου. Επιπροσθέτως, και λόγω του παραπάνω, ο τουρίστας από «κυριλέ» προορισμό, χρειάζεται να βλέπει ότι ο τόπος που πηγαίνει είναι περιβαλλοντικά φιλικός, πιστοποιημένος, διαπλεκόμενος ή -τέλος πάντων- οτιδήποτε μπορεί να έχει κάτι πράσινο επάνω του. Των δι' ημάς τους Αργίους και δια την ημετέραν σωτηρίαν πράσινες επενδύσεις, αξίας άνω των 550 εκατ. ευρώ, στα νησιά του Αιγαίου προανήγγειλε ο αρμόδιος υφυπουργός Οικονομίας, Σταύρος Αρναουτάκης, από τη Μήλο. Το ρόλο του «Αγίου Πνεύματος», το ΕΣΠΑ, το οποίο έρχεται ακόμα μία φορά να κρύψει τις «τρύπες» της οικονομίας μας, ώστε να απορροφηθεί και αυτό το καημένο… Από το πρόγραμμα νοτίου Αιγαίου, προωθούνται στα νησιά των Κυκλάδων και της Δωδεκανήσου επενδύσεις υποδομών, ψηφιακής σύγκλισης, επιχειρηματικότητας και αειφόρου ανάπτυξης, αξίας 280 εκατ. ευρώ. Προωθούνται ακόμη σε 10 νησιά Ολοκληρωμένα Περιβαλλοντικά Επιχειρηματικά Πάρκα, έργα αξίας 7 εκατ. ευρώ για την τόνωση της τουριστικής κίνησης στις Κυκλάδες και επενδύσεις αποκατάστασης ζημιών στα λιμάνια της Τήνου, της Ανδρου, των Κουφονησίων, της Αμοργού και της Δονούσας (7 εκατ. ευρώ). Από καθαρά θέμα περιβαλλοντικών έργων, αυτό που προωθείται άμεσα είναι έργα αφαλάτωσης σε 16 νησιά των Κυκλάδων, μέσω συμπράξεων με ιδιώτες. Η ιδιωτική πρωτοβουλία φαίνεται να είναι πανάκεια στο θέμα της ύδρευσης των νησιών, που μέχρι σήμερα, σε περιόδους αιχμής, υδρεύονται με υδροφόρες. Επίσης, παρουσιάζεται ως μελλοντική(;) προοπτική η δυνατότητα εγκατάστασης ΑΠΕ και η ολοκληρωμένη διαχείριση στερεών αποβλήτων σε επίπεδο νησιωτικής μονάδας. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, θα λέγαμε, αν και με τη δυσκολία απορρόφησης του ΕΣΠΑ, φαίνεται να τραβάει μακριά η… βαλίτσα. Μάλλον, για μερικά χρόνια, θα χρειαστεί να «πατήσουμε» στο παραδοσιακό 3πτυχο, όπως περιγράφεται στον τίτλο.

34

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

23 - 4 - 10

i ¸ r ÀÀÀ Í©» Ç ¨·Å Æ ¨p Ò© ¡ ©Éß ¨Ó o z â ¨ ¨Õ ͸o ¨× o ß

Η Τζένη Βάνου είναι μία από τις σπουδαιότερες ερμηνεύτριες όλων των εποχών. Μοναδικό πάθος, «ανάσες» τεραστίων αισθημάτων, βασική ερμηνεύτρια καρδιάς και ψυχής. Διακρίθηκε για αρκετές δεκαετίες στο ελαφρό και λαϊκό τραγούδι, αγαπήθηκε και στιγμάτισε με κάθε αξέχαστη ερμηνεία της. Τη συναντήσαμε στη Νέα Σμύρνη, για την πραγματοποίηση ενός ονείρου: να τη γνωρίσουμε από κοντά. Κα Βάνου, πού γεννηθήκατε; Αθήνα. Καταγωγή βέβαια και ο μπαμπάς και η μαμά απ’ τη Σμύρνη. Είμαι Σμυρνιά «μέχρι το κόκαλο», που λένε!. Η μικρή Ευγενία Βραχνού, τι ονειρευόταν; Κυρίως να τραγουδήσει… Δεν είχα καμία βοήθεια γύρω απ’ το τραγούδι, αλλά ζούσα κι ανέπνεα με αυτό! Οταν ήμουν 10 ετών, έμενα με το μπαμπά και τη μητριά μου σε ένα μικρό σπίτι. Η μόνη μου μουσική δραστηριότητα ήταν ένα ραδιοφωνάκι, τοποθετημένο ψηλά σε μια εταζερούλα. Εγώ ήμουν μικρή και δεν έφτανα! Το βράδυ είχα πάρει είδηση ότι είχε εκπομπή ο Μίμης Πλέσσας. Κυρίως τζαζ, ξένα, γιατί μ’ αυτήν τη μουσική κυρίως «ήμουν». Οταν όλοι πήγαιναν για ύπνο σηκωνόμουν στις μύτες των ποδιών μου, άνοιγα το ραδιόφωνο, κόλλαγα το αυτί μου και άκουγα μουσική! Τέτοιο έρωτα είχα με οτιδήποτε είχε σχέση με μουσική! Είχατε καταλάβει ότι είχατε καλή φωνή; Ημουν σίγουρη γι’ αυτό! Ο μπαμπάς μου ήθελε να με αποτρέψει -κι ας τραγουδούσαν όλες οι αδερφές του στη Λυρική Σκηνή. Μάλιστα η μία, σε κορώνα πάνω, έσπασε τα τζάμια! Οταν ήρθε η κατάλληλη στιγμή, με έριξε ο Θεούλης και η τύχη μου στον Πλέσσα, στον οποίο είχα λατρεία. Εκείνος με συμβούλεψε και με οδήγησε σωστά. Και έδωσα εξετάσεις για το ραδιόφωνο και πέρασα ανάμεσα σε 200 παιδιά. Υπάρχει μια στιγμή στην καριέρα σας που θυμάστε έντονα; Εχω ακούσει πολλά, όπως καταλαβαίνετε, πάρα πολλά. Θα σας πω τι μου έχει μείνει όμως. Ημουν στο Φεστιβάλ Βορείου Θαλάσσης στις Βρυξέλλες. Το

κοινό δεν ήξερε ούτε μία ελληνική λέξη. Οταν τελείωσα με πλησιάζει μια κυρία Βελγίδα -τότε έκανα γαλλικά και καταλάβαινα- και μου λέει: «Θέλω να σας πω ένα μεγάλο ‘ευχαριστώ’, γιατί θα πέθανα και δεν θα γνώριζα τον κόσμο που μου γνώρισε σήμερα η φωνή σας...». Αυτό δεν μπορώ να το ξεχάσω, ό,τι άλλο κι αν έχω ακούσει. Υπήρξατε η «μούσα» του Μίμη Πλέσσα. Πώς ήταν οι σχέσεις σας τότε και τώρα; Οι σχέσεις εξαρτώνται απ’ το δικό μου χαρακτήρα. Εγώ είμαι που βαριέμαι να έχω δημόσιες σχέσεις. Σπάνια θα βγω, το ξέρετε αυτό. Με το Μίμη, όμως, ξέρω ότι είμαι η τραγουδίστρια της καρδιάς του. Για μένα, βέβαια, είναι τα πάντα! Γιατί με υποστήριξε πολύ και το κυριότερο, ενώ δεν είχα κάνει καθόλου ορθοφωνία -γέρασα και δεν έμαθα σε τι τόνο λέω τα κομμάτια μου, ήταν θέμα «αυτιού»- μ’ έστειλε στο Εθνικό Ωδείο. Ο καθηγητής που ήταν εκεί, μου έσφιγγε με τα χέρια του τη μέση και μου λέγε ‘πάρε μια βαθιά ανάσα και προσπάθησε να μου ανοίξεις τα χέρια’. Και έτσι μ’ έμαθε να αναπνέω. Η φίλη μου η Αννα-Μαρία έχει πει τη φράση που έψαχνα χρόνια για την ερμηνεία σας: «Η Βάνου τραγουδάει με προτεταμένο στέρνο απέναντι στο πάθος». Tι σκέφτεστε όταν τραγουδάτε; To αισθάνεστε όπως εμείς; Ο Μάνος Χατζιδάκις έχει πει «η Τζένη Βάνου στα τρία λεπτά που κρατάει ένα τραγούδι είναι σαν να ’χει τρέξει Μαραθώνιο! Τα ’χει δώσει τόσο πολύ όλα»! Για μένα, ο χαρακτήρας του παιδιού διαμορφώνεται στα πολύ μικρά του χρόνια. Τα κόμπλεξ, οι ανασφάλειες, τα πάθη, οι αγωνίες, όλα γεννιούνται τότε. Και ό,τι και να γίνει μετά, το λέω από δικό μου παράδειγμα, εμένα δεν με άλλαξε τίποτα. Είμαι α-

23 - 4 - 10

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

À¥£Ä © ® §¢ νασφαλής, είμαι κομπλεξάρα, είμαι παθιασμένη και την ώρα που έβγαινα και έλεγα το οποιοδήποτε τραγούδι, γινόμουν η ηρωίδα αυτού που περιέγραφε ο στίχος και ζούσα μια κατάσταση 3 λεπτών που ζούσε η ηρωίδα. Μέσα εκεί έβαζα όλα τα δικά μου τ’ απωθημένα, όπως όλοι οι άνθρωποι έχουμε. Από άλλους μεγάλους συνθέτες σας πλησίασε κάποιος; Χατζιδάκις, Θεοδωράκης; Του Θεοδωράκη έχω πει δύο. Αλλά, με το δίκιο του, δεν ήθελε να κάνει άλλα μαζί μου, γιατί η ρότα του είναι ηρωική. Εγώ είπα δύο ερωτικά κομμάτια. Δεν πάει η φωνή μου για επικό τραγούδι. Ο Χατζιδάκις, όταν έφυγε η «μούσα» του, η Μούσχουρη, είπε στον κ. Λαμπρόπουλο «έχεις καινούργιο υλικό;». Την άλλη βδομάδα μου λέει ο Λαμπρόπουλος «κορίτσι μου έκανες την τύχη σου. Ο Χατζιδάκις σε διάλεξε για τραγουδιστρία». Εγώ, επειδή είχα «ψώνιο» με το Χατζιδάκι, ένιωσα ένα σύγκρυο στην πλάτη μου, αλλά αμέσως λέω: «Τάκη, θα πω ‘αντίο’ στον Πλέσσα και θα πάω στο Χατζιδάκι;». Διότι εκείνη την εποχή υπήρχε μια διαμάχη, μέσω εφημερίδων, μεταξύ τους. Ετσι, έχασα άλλη μια τεράστια περίπτωση, ίσως καριέρας. Με ήθελε για το «Μαντολίνο» και το «Ο ταχυδρόμος πέθανε». Το μετανιώνω γιατί δεν τραγούδησα Χατζιδάκι και δεν το μετανιώνω γιατί δεν πρόδωσα τα «πιστεύω» μου. Ποιο ξεχωρίζετε από τα τραγούδια σας; Γενικώς δεν μπορώ να πω ότι έχω ένα αγαπημένο τραγούδι. Το αυτί λαμβάνει «διαταγές» και του αρέσουν πάρα πολλά πράγματα. Εχω μία αδυναμία στο «Αν είναι η αγάπη αμαρτία», γιατί δεν έγινε ποτέ μεγάλη εμπορική επιτυχία. Επίσης ό,τι δουλειά έκανε η Νίνη Ζαχά για μένα. Εχει γράψει κάποια κομμάτια και τα έγραφε για μένα. Αυτά τα κομμάτια της Νινής, είναι ίσως τα πιο κοντά στην καρδιά μου απ’ ό,τι έχω πει. Ακούτε μουσική σήμερα; Αγαπάω οτιδήποτε είναι καλό -είτε νέο, είτε παλιό. Οπως δήλωσα προχθές «δεν θα μου πει κανείς ότι η Madonna είναι τραγουδίστρια». Πώς να το κάνουμε, ρε παιδιά; Δεν μ’ αρέσει και δεν με πείθει. Αλλο εάν έχει επιβάλλει 25 χρόνια τη ρότα της σε όλο τον κόσμο. Ποιος δεν τη μιμείται; Αλλά δεν μπορεί να πει κανέ-

νας ότι είναι τραγουδίστρια. Δηλαδή, ήμαρτον! Να ακούσω την Alicia Keys μάλιστα, η κοπέλα τραγουδάει. Ερωτευτήκατε όσο θα θέλατε; Nαι, γι’ αυτό και είμαι 22 χρόνια μόνη μου. Είχα μία σχέση, μετά το διαζύγιό μου, που κράτησε 16 χρόνια. Αγάπησα τόσο πολύ, που νομίζω ότι «άδειασα». Δεν ξέρω αν το καταλαβαίνετε αυτό. Είκοσι δύο χρόνια είναι που έχω χωρίσει με το Γιώργο, και δεν θέλω ούτε να συζητάω γι' αυτά. Και τώρα είμαι και μεγάλη. Τότε άντεχα ακόμη για έρωτες. Είχα και κάτι άλλο. Δεν με νοιάζει αν μ’ αγαπούν όσο αγαπάω εγώ. Δεν μ’ αρέσει αυτό το «σου δίνω, να μου δώσεις». Εγώ «γεμίζω» άμα εγώ αγαπάω πολύ. Αυτή είναι η επιτυχία για μένα στην αγάπη. Αν μπορούσατε να αλλάξετε ένα πράγμα στον εαυτό σας, ποιο θα ήταν; Ολα! (γέλια). Θα ήθελα να μην είμαι τόσο εύπιστη, θα ήθελα να μη δίνομαι τόσο πολύ και τόσο γρήγορα. Να κρατάω κάτι για μένα, όπως λένε. Αλλά αυτά είναι πάρα πολύ δύσκολα για να γίνουν, έτσι δεν θα ήθελα τίποτα. Ασ’ το όπως είναι τώρα! Κα Βάνου, περιγράψτε μας μία μέρα σας. Ξυπνάω 6.00-6:30. Ζω τις ανθρώπινες ώρες που δεν έζησα τα χρόνια μου όλα. Θα κάνω τον καφέ μου και, δυστυχώς, θα καπνίσω τα περισσότερα τσιγάρα της ημέρας. Θα ανοίξω τα πρωινά να ακούσω τις ειδήσεις, κυρίως τον Παπαδάκη που μου αρέσει πιο πολύ. Μετά θα μαγειρέψω. Θα ’ρθω εδώ στο μαγαζί, ή έχω το σούπερ μάρκετ ή θα πάω βόλτα τον εγγονό, να παίξει. Τίποτα το ιδιαίτερο. Οπως όλες οι νοικοκυρές και γιαγιάδες στον κόσμο. Σας λείπει το τραγούδι; Πάντως εμάς μας λείπετε. Μου λείπει, αλλά είναι μόνο 1,5 χρόνος που δεν τραγουδάω. Δεν πρόλαβε να μου γίνει μεγάλη η έλλειψη. Κάποια στιγμή ξέρω ότι θα τραγουδήσω ξανά. Αλλά θέλω να είναι καλός ο χώρος που θα τραγουδήσω. Δεν θέλω να αναγκαστώ ξανά να συνεργαστώ σε κάτι που δεν με εκφράζει. Γι’ αυτό και κάναμε αυτό το μαγαζί. Λόγω χρημάτων, να μη βρεθώ ξανά κάπου αναγκαστικά. Να βρισκόταν ένα μπιστρό, ένα πιάνο μπαρ, να ξέρω ότι θα ’ρθουν αποκλειστικά για μένα. Εκεί, ναι!

35

36

ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ

23 - 4 - 10

Μ Å Û

INFO

v £­¨²«¡£¥ Ä Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις, ερμηνεία Φλέρυ Νταντωνάκη

Ð Ò ©b3DBG©,D© V@Xh

yà« Ü« á Ü« Ü«LO «ç « Ü«ß Ü« Ü à

Ο Τάσος χθες, στο άκουσμα του πρώτου πλήκτρου από το πιάνο της γλυκιάς Φραγκοσυριανής, είπε, «φτάσαμε στα δικά μας...». «Πιο δικά μας δεν γίνεται...», του απάντησα, «και ας μου ’ρθει συγκοπή...». Ανταμώνουμε τη μυθική Φλέρυ. Συγκίνηση που οδηγεί στην αμηχανία. «Η μουσική είναι μόνο κατ’ ιδίαν ακρόαση», μόνο απομονωμένος εμβαθύνεις και προσηλώνεσαι, μπαίνει μέσα σου, νιώθεις αυτό που ακούς», έλεγε ο Μάνος Χατζιδάκις. Θυμάμαι την πρώτη επαφή μου με τα «Λειτουργικά» που «νου και λογισμό μου παίρνει...», τρέχοντας στο πικάπ του μικρού μου δωματίου «με δάκρυα στα μάτια...», λες και χώριζα εγώ εκείνο το δειλινό. «Η Φλέρυ είναι ανεπανάληπτη και όταν δοκιμάζει. Δεν σκέφτεται το κοινό. Σκέφτεται τον απόλυτο έλεγχο της φωνής της. Και δίνεται ολόκληρη σε αυτό το κυνήγι της τελειότητας. Της είχα πει πως μια αληθινή τραγουδίστρια περιέχει την τεχνική τελειότητα της Σβάρτσκοπφ και τη γήινη αμεσότητα της Νίνου. Η Φλέρυ στο ντοκουμέντο αυτό αποδεικνύει περίτρανα πως είναι μια αληθινή τραγουδίστρια...», είχε πει ο πιο μεγάλος ερωτικός του αιώνα, για τη μούσα του. Μία ηχογράφηση από δοκιμές στο σπίτι του συνθέτη, το ’70, στη Νέα Υόρκη. Ρεμπέτικα των Βαμβακάρη, Τσιτσάνη, Μπαγιαντέρα, Παπαϊωάννου, με μοναδική μουσική συνοδεία το πιάνο. Μια φωνή που κάνει το απλό, μεγαλειώδες. Στέκομαι πίσω από το κλειστό παράθυρο που «κλέβει» την αντοχή της Φλέρυ, γιατί στη «φωτιά που με ’ριξες τίποτα δε με σώνει». «Ξεροστάλιασα στ’ αγιάζι, ώρες να σου τραγουδώ...» κι ανοίγω χάρτες. Ψάχνω τους δρόμους και τις γειτονιές, που δίνει τα ρεσιτάλ της στ’ αγιάζι. Βρίσκω την οδό. Οδός Ονείρων. Καθισμένος ο Μάνος, μου φυσάει τον πιο «ερωτικό άνεμο» στα πλήκτρα. «Μια ευχή παντοτινή στη Γη, σαν προσευχή...». Πετώ και γω μαζί τους και «σβάρνα παίρνω το ντουνιά» με το μαγικό μου χαλί. Οταν προσγειώνομαι, σκέφτομαι αν το μεταξωτό μαντήλι που κρύβει η Φλέρυ τα φιλιά της είναι αυτό που κοσμεί το λαιμό της, στο εξώφυλλο του δίσκου. Αρωμα το μαντήλι της, φυσικά, δεν έχει... «Φύτρωσαν άσπρα γιασεμιά μέσ’ την αναπνοή της...».

Γράφει η©Éà ¨Ó o z ã

Το έξυπνο λογοπαίγνιο του τίτλου, καταφέρνει το στόχο του. O Μιχάλης Δέλτα επιστρέφει με νέο δίσκο και σε παίρνει από... το χέρι για βόλτα. Φωνή του άλμπουμ η Etten. Ερμηνεία, εξομολόγηση, απλότητα, ουσία, μοιάζει η τέλεια μούσα του. Η Billie Ray Martin, η δεύτερη φωνή του, με εξαιρετική ερμηνεία επίσης. Τη μέρα που γνώρισα το Μιχάλη Δέλτα αισθάνθηκα κάτι πολύ οικείο και ευγενές. Αυτό μου συμβαίνει και με τους στίχους του. Μοιάζουν μαχαίρι, σε ευγενικό χέρι. Εξάλλου, όπως λέει κι ο ίδιος, «ποτέ δεν αποποιήθηκα την ευθύνη που μου αναλογεί ως δημιουργός, να μετουσιώνω εκείνο που με πονά σε ‘γλυκό φως’». Πρόσφατα, διαβάζοντας μία συνεντευξή του με βρήκα τόσο σύμφωνη με τις επιλογές και απόψεις του, κατανοώντας λίγο παραπάνω τη «συγγένεια» που ένιωσα ασυνείδητα στη γνωριμία μας. Το “Τech me away” γράφτηκε σε διάρκεια 3 χρόνων. O δίσκος αυτός -όπως και οι προηγούμενοί του- δεν είναι τυχαίος. Προκαλεί, προβληματίζει, συγκινεί, λόγια απλά και δυνατά και αισθησιακές μουσικές tech. «Επέλεξα το δρόμο της μουσικής, μια και όλα στη ζωή είναι μόνο θέμα επιλογής, για να επικοινωνήσω αληθινά με τους γύρω μου, να προσφέρω και να πάρω πίσω όλη αυτή τη βαθιά συγκίνηση που προκύπτει, όταν μέσα από ήχους και μελωδίες οι άνθρωποι γινόμαστε ομορφότεροι...», λέει ο ίδιος ο Μιχάλης. Αυτή η ακρόαση θα σας κάνει ομορφότερους.

Í© á ©Ë ß Για τη φωνή στο άλμπουμ του Μιχάλη Δέλτα, Εtten, έχουμε να πούμε κάτι ακόμα -και σίγουρα θα πούμε πολλά στο μέλλον. Η Ελένη Τσαβάρα, δηλαδή η Etten, πριν από λίγους μήνες παρουσίασε την πρώτη της προσωπική δουλειά μετά τους Film, “I Know you' re behind me, but I'm not scared”, που το εξώφυλλό του μάλιστα -μια εξαιρετική γραφιστική δουλειά, φιλοτεχνημένη από τον εικαστικό HOPE, την ίδια και το Δημήτρη Παναγιωτακόπουλο- απέσπασε βραβείο ΕΒΓΕ για καλύτερη εικονογράφηση δίσκου (βλ. φωτό). Κάποιος φίλος τη χαρακτήρισε “Βjork” της Ελλάδος και δεν μπορώ να πω ότι της αξίζει. Γιατί την περιορίζει -όσο σπουδαίος χαρακτηρισμός και αν είναι. Είναι όμως και για μένα, όπως και για άλλους, η πρώτη solo Ελληνίδα τραγουδίστρια/τραγουδοποιός της ελληνικής electronica, με δικό της ολοκληρωμένο προφίλ. Το άλμπουμ της αποτελεί μια ζύμωση των επιρροών της -από τα διαφόρων ειδών ακούσματά της και τις συνεργασίες της- χωρίς να λείπει η φρεσκάδα του καινούργιου δικού της «αέρα». Από την Bjork στην Kate Βush και την Emilianna Torini και από τον Chris Nemo στη Λένα Πλάτωνος. Αγγλικός στίχος και πρώτοτυπες ηλεκτρικές/ηλεκτρονικές ατμοσφαιρικές συνθέσεις της. Τρυφερή και δυναμική στις ερμηνείες της, ιδιαίτερη και ευαίσθητη στη σύνθεση. Tέλος, όποιος δεν έχει δει live το πανέμορφο «ξωτικό» που λέγεται Εtten, να το κάνει με την πρώτη ευκαιρία. Μία.. γεύση για να τρέξετε στο live της, απόψε στο Knot Gallery, εδώ:Etten Clockwork Skies (live in Athens): www.youtube.com/watch?v= PZo2oDZwc1s&feature=related"

23 - 4 - 10

ΜΟΥΣΙΚΗ

37

j À ¸ r Ö ¡© ¨ o áz

c

άνω μιαν ευχή ξανά να ’ρθεις/αν μ’ αναζητήσεις, θα με βρεις/δίχως να σκεφτείς, έλα πάλι κοντά/στη δικιά μου ζωή, στη δικιά μου αγκαλιά που

ζητά... ». Στίχοι από το «Κάνω μιαν ευχή» του συγκροτήματος ΕΞΟΡΙΣΤΟΙ του Δημήτρη Κατή (μουσική: Δ. Κατής, στίχοι: Τζ. Στράλλα), ένα κομμάτι που έγραψε τη δική του ιστορία και αγαπήθηκε από τους φαν της metal μουσικής, και όχι μόνο, από το θρυλικό ομώνυμο πρώτο δίσκο τους, που ερμήνευσε μοναδικά ο Χρήστος Αβράμης. Αν έχετε καιρό να το ακούσετε live, που σίγουρα έχετε, κάντε λίγες μέρες υπομονή… Οι ΕΞΟΡΙΣΤΟΙ έπειτα από απουσία τεσσάρων ετών επιστρέφουν δυναμικά στη σκηνή σε μία περιοδεία που θα ικανοποιήσει τους φαν τους και μάλιστα με τον πρώτο τραγουδιστή τους, ο οποίος είχε αποχωρήσει μετά την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους «Δεκαεννιά» το 1991. Το πρώτο live θα γίνει στη μουσική σκηνή «Αρχιτεκτονική» στις 30 Απριλίου. Δημιουργήθηκαν το 1989 από το συνθέτη και κιθαρίστα Δημήτρη Κατή. Είναι το πρώτο ελληνικό

γκρουπ metal μουσικής με ελληνικό στίχο που ίδρυσε και καθιέρωσε νομικά στην Ελλάδα τον όρο «επικό metal». Στην 20αετή πορεία τους κυκλοφόρησαν έξι δίσκους (τελευταίος είναι ο αγγλόφωνος “Wrath of Zeus” το 2006) και πραγματοποίησαν πολλά live. Το 1994 κλήθηκαν ως αντιπρόσωποι της ελληνικής metal σκηνής και πήραν μέρος στο μεγαλύτερο ροκ φεστιβάλ των Βαλκανίων στο Βελιγράδι (Gitariada), όπου έπαιξαν σε 40.000 κόσμο κατά τη διάρκεια του πολέμου με τη Βοσνία. Η συναυλία αυτή ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε με τίτλο «Εξόριστοι στη Σερβία». Με αρκετές αλλαγές στη σύνθεση του γκρουπ, τόσο μουσικών, όσο και τραγουδιστών (τον Χρήστο Αβράμη διαδέχτηκαν ο Στέλιος Καρπαθάκης, ο Σπύρος Παπαδόπουλος και τελευταίος ο Stuart Cook), η επιστροφή της πρώτης φωνής θα ικανοποιήσει τους εκατοντάδες οπαδούς τους, στις έντονες παρακλήσεις των οποίων οφείλεται κατά ένα μέρος και το comeback τους. Στο Facebook υπάρχουν γκρουπ αφιερωμένα στο συγκρότημα που αριθμούν χιλιάδες μέλη. Τα τελευταία χρόνια η ψυχή του γκρουπ, Δημήτρης Κατής, κάνει διεθνή καριέρα στην Αμερική, συνθέτοντας ορχηστρική μουσική, με πάρα πολλές βραβεύσεις, μερικές από τις οποίες

είναι: Hollywood Music Awards-Best Classical/ Orchestral 2008, Hollywood F.A.M.E. AwardsBest International Composer 2008, Los Angeles Music Awards 2007-βραβείο καλύτερου συνθέτη, βραβείο το 2008 από το διασημότερο μουσικό περιοδικό στον κόσμο Billboard. Τελευταία του δουλειά είναι η παράσταση-ροκ όπερα “300 SPARTANS”. Εν αναμονή, λοιπόν, της «συνέχειας» των ΕΞΟΡΙΣΤΩΝ στα live, και -γιατί όχι;- και με νέο δίσκο.

38

ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ

23 - 4 - 10

³ÊÁ»¹¸´ ʽ¿¸Ê¶´¾¬»´¼½º¸ Ö ¡¨~ Ñ ¨ á

Το 2009 ήταν η χρονιά των super groups… Μεγάλοι μουσικοί με περγαμηνές, καριέρα και μεγάλη ιστορία, έφτιαξαν συγκροτήματα ελπίζοντας σε εισπρακτικές επιτυχίες, γιατί οι πωλήσεις πλέον είναι ουτοπία δεδομένης της παρούσας κατάστασης, στα απομεινάρια της άλλοτε κραταιάς μουσικής βιομηχανίας. Ετσι, δύο από τα σημαντικότερα super groups (ένας όρος που ξεκίνησε να χρησιμοποιείται από τη σύμπραξη τριών υπερμουσικών στους Cream, το 1966), οι Chickenfoot και οι Them Crooked Vultures, βγήκαν στο προσκήνιο, εμφανίστηκαν σε φεστιβάλ, περιόδευσαν, βγήκαν στην τηλεόραση ανανεώνοντας το ενδιαφέρον για τα rock δρώμενα…

έτος, φαίνεται ότι θα είναι η χρονιά των κιθαριστών, καθώς ήδη υπάρχουν τέσσερις πολύ σημαντικές κυκλοφορίες που μαγνητίζουν την προσοχή, η καθεμία για διαφορετικούς λόγους, έχοντας αρκετές ομοιότητες, αλλά και σημαντικές διαφορές. Αρχίζοντας από εκεί που πρέπει, για λόγους αυτονόητους, τα άλμπουμ που θα μας απασχολήσουν είναι τα εξής: Jimi Hendrix - Valleys Of Neptune, Jeff Beck - Emotion And Commotion, Slash - Slash και Joe Bonamassa - Black Rock. Ο καθένας τους αντιπροσωπεύει και κάτι διαφορετικό. Ο Hendrix είναι η εμβληματική φιγούρα, ο κιθαρίστας που άλλαξε την ιστορία της κιθάρας, αλλά και της μουσικής. O Jeff Beck, ένας εξίσου από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους που χάιδεψαν τις έξι χορδές, με εντυπωσιακό βιογραφικό, κυκλοφορίες και αλλαγές στις τεχνικές και το στιλ σχεδόν σε κάθε κυκλοφορία. Ο Slash είναι μια «σημαία» για τις νεότερες γενιές -ακόμα και αυτές που δεν πρόλαβαν την ακμή των Guns’n’Roses- ο τελευταίος από τους μεγάλους guitar heroes, με τον χαρακτηριστικό ήχο και το θρυλικό ημίψηλο καπέλο. Τέλος, ο Joe Bonamassa είναι η νέα μεγάλη ελπίδα για τα blues, με πολύ σημαντικές κυκλοφορίες, σκληρή δουλειά, άρτια τεχνική κατάρτιση και αρκετούς πειραματισμούς.

Jimi Hendrix - Valleys Of Neptune Το “Valleys Of Neptune” είναι άλλη μία μετά θάνατον κυκλοφορία από τον Hendrix με τη θρυλική του μπάντα, τους Experience, στην οποία υπάρχει ένα εντελώς καινούργιο και μέχρι πρόσφατα ακυκλοφόρητο κομμάτι, το ομώνυμο. Πέρα από αυτό περιλαμβάνονται εκτελέσεις κομματιών από προηγούμενες συλλογές, όπως τα “Stone Free”, “Fire”,“Red House”, “Sunshine Of Your Love” (των Cream, είπαμε ήταν το πρώτο super group!) με καλύτερο ήχο. Πέρα από τη ματαιότητα μιας τέτοιας κυκλοφορίας, αφού ο καλλιτέχνης δεν υπάρχει πλέον, το περιεχόμενο γυρίζει τον ακροατή σαράντα πίσω σε αυθεντική 70’s ατμόσφαιρα, με ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σχήματα του είδους και τον… Michael Jordan της ηλεκτρικής κιθάρας -αν μας επιτρέπεται ο πεζός αυτός παραλληλισμός…

JJeff Beck - Emotion A And Commotion Ο χαμαιλέων που ακκούει στο όνομα Jeff B Beck επέλεξε να κυκκλοφορήσει ένα άλμ μπουμ, που «φλερττάρει» έντονα με την κκλασική μουσική, παρ ρουσία 64μελούς ορχχήστρας, και περιέχει μεταξύ άλλων μερικές εξαιρετικές διασκευές. Αν και έχει κυκλοφορήσει αρκετά εντελώς ορχηστρικά άλμπουμ στο παρελθόν, εδώ έχει τρεις πολύ σημαντικές συμμετοχές στα φωνητικά, οι οποίες αποδεικνύουν πόσο ανοιχτός είναι σε καινούργια πράγματα και το γεγονός ότι κατορθώνει να είναι πάντα επίκαιρος. Ετσι, η εξαιρετική Joss Stone αποδίδει μοναδικά το “I Put A Spell On You” του Screaming Jay Hawkins, «κλέβοντας» για λίγο την παράσταση από τις κιθάρες του Jeff…

Slash -Slash Για το πρώτο του, ουσιαστικά, σόλο άλμπουμ ο Slash χρησιμοποίησε «στρατιές» session μουσικών, συμπεριλαμβανομένων κάποιων πρώην Guns, ενώ για τα φωνητικά επιστράτευσε την «αφρόκρεμα» της σύγχρονης μουσικής σκηνής από το heavy metal μέχρι το καρα-pop.

Iggy Pop, Lemmy, Alice Cooper, Ozzy, αλλά και η Fergie (Black Eyed Peas) και Nicole Slezhinger (Pussycat Dolls) συνθέτουν ένα καταπληκτικό hard rock μωσαϊκό, με πολλά highlights και σχετική εμπορική επιτυχία τις πρώτες εβδομάδες

που δοκιμάστηκε στα charts (ξεκίνησε από το Νο 3 του Billboard). Παρόλη την πληθώρα των καλεσμένων, το άλμπουμ διατηρεί ομοιογένεια και ποιότητα, που σπανίζει σε τέτοιου είδους προσπάθειες.

JJoe Bonamassa B Black Rock Τ Τέλος, σε μια εποχή δ δύσκολη για τη χώρ ρα μας, μια τονωτική έένεση θα μπορούσε ννα βρεθεί στη μουσικκή, εάν κανείς σκεφ φτόταν να το εκμετταλλευτεί… Πριν ξεφ φύγουμε σε πολιτικκές και οικονομικές προεκτάσεις, απλώς ρίξτε μια ματιά στο εξώφυλλο του “Black Rock” απεικονίζεται η Σαντορίνη. Ο φέρελπις Joe Bonamassa πέρασε το περσινό καλοκαίρι στο πανέμορφο νησί ηχογραφώντας το άλμπουμ του, χρησιμοποιώντας σε κάποια κομμάτια παραδοσιακούς ελληνικούς ήχους από μπουζούκι, τζουρά, κλαρίνο και άλλα, με μοναδικό αποτέλεσμα -ως συνήθως. Υπάρχουν στιγμές που τα παραδοσιακά αμερικανικά μπλουζ της δεκαετίας του ’30 συναντούν ελληνικές παραδοσιακές μελωδίες, ενώ το άκουσμα φαίνεται -κατά έναν περίεργο τρόπο- γνώριμο. Σήμερα, που περνάει κρίση και η δημιουργικότητα των καλλιτεχνών, είναι παρήγορο να βγαίνουν τέτοιες κυκλοφορίες, οι οποίες σίγουρα δεν σώζουν την «παρτίδα», αλλά αποτελούν «κινητήριους μοχλούς» για τη μουσική, τη διατήρηση της φλόγας, της έμπνευσης και της μετάδοσής της στους νεότερους, αλλά -γιατί όχι;και τους παλαιότερους.

23 - 4 - 10

39

ΕΞΟΔΟΣ

Ë{ pß ©ÒÑ ¨~ ã

Gagarin, Λιοσίων 205, τηλ. 210-8547600. Είσοδος: 30 ευρώ.

Ë Ûôb yÚ h Δεκαεννιά χρόνια μετά το θάνατο της «ψυχής» του γκρουπ, David McComb, οι Αυστραλοί Triffids έρχονται σήμερα στην πόλη, παίζοντας αποκλειστικά δικές του συνθέσεις και έχοντας «συμπαραστάτες» εκλεκτούς καλεσμένους. Οι εναπομείναντες του γκρουπ, που «άνοιξε» το ιστορικό Ρόδον το Νοέμβριο του 1987, θα βρεθούν στο Gagarin, δίνοντας ένα τρίωρο show με τον τίτλο-μαμούθ “A Secret In The Shape Of A Song” - The Triffids and Friends play the songs of David Mc Comb”.

~ß ô Ü ô Íy Πιστοί στο ραντεβού τους με το κοινό τους, το θέατρο Φούρνος και ο θίασος Πλεύσις επιστρέφουν για τρίτη χρονιά στο Φεστιβάλ «Σώματα και αντικείμενα σε κίνηση». Οπως και πέρσι, οι παραστάσεις (πραγματοποιούνται κάθε Σάββατο, μέχρι 29 Μαΐου) είναι μεταμεσονύκτιες και φέρνουν στο επίκεντρο τη μιμική και τη σχέση του performer με τα αντικείμενα. Αυτό το Σάββατο, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει τρεις παραστάσεις υπό τον τίτλο «Δύο ιστορίες αγάπης κι άλλη μια».

Θέατρο Φούρνος, Μαυρομιχάλη 168, τηλ. 210-6460748. Εισιτήριο: 8 ευρώ.

y Ûô ô Ú Πριν από τριάντα χρόνια, ο Γιάννης Τσαρούχης εμπιστεύτηκε ένα κομμάτι της πνευματικής του διαθήκης στο σκηνοθέτη Δημήτρη Βερνίκο. Ετσι λοιπόν «γεννήθηκε» το ντοκιμαντέρ «Γιάννης Τσαρούχης - Σπουδή για Πορτρέτο». Περισσότερα, σήμερα Παρασκευή, στις 19.00, στο Forum της Fnac. Εκεί θα βρίσκονται η ηθοποιός Σμάρω Στεφανίδου, η ανιψιά του ζωγράφου, Νίκη Γρυπάρη, καθώς και ο Δημήτρης Βερνίκος, για να σχολιάσουν αποσπάσματα της ταινίας και να θυμηθούν ιδιαίτερες στιγμές από το μεγάλο ζωγράφο.

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Πατησίων 44, τηλ. 210-8217724.

Ë Ú ô ôy Ý Ανοιχτή θα είναι για το κοινό από τις 26 Απριλίου μέχρι και τις 25 Αυγούστου στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, η έκθεση «Ερέτρια: Ματιές σε μια αρχαία πόλη». Ο επισκέπτης, μέσα από 437 αρχαία αντικείμενα, μακέτες, αναπαραστάσεις, καθώς και μια σειρά προβολών, γίνεται μάρτυρας του παρελθόντος της πόλης της Ερέτριας και της κεντρικής Εύβοιας, από τις απαρχές μέχρι και την ύστερη αρχαιότητα.

Fnac, Μητροπόλεως 80 και Αιόλου, Μοναστηράκι, τηλ. 210-3731100.

Σινέ Φιλίπ, Θάσου 11, Πλ. Αμερικής, τηλ. 210-8612476. Εισιτήριο: 2,50 ευρώ.

ÄyÝô ô Ü ô ô Ý Βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Jostein Gaarder είναι η ταινία ο «Κόσμος της Σοφίας», σε σκηνοθεσία Erik Gustavson, που θα προβληθεί αυτή την Κυριακή, στις 16.00, στο πλαίσιο του κύκλου εκδηλώσεων «Κυριακάτικα Απογεύματα στο Σινέ Φιλίπ». Πρόκειται για την ιστορία της Σοφίας, ενός δεκατετράχρονου κοριτσιού που ανακαλύπτει το θαυμαστό κόσμο της Δυτικής φιλοσοφίας, με τη βοήθεια ενός μυστηριώδους δασκάλου και φίλου...

1I?RCô

ô ß n § Skate-άδες όλης της πόλης, ενωθείτε! Για πέμπτη χρονιά διοργανώνεται το “Vodafone CU 7PLY project”, το μεγαλύτερο πολιτιστικό φεστιβάλ δρόμου και skateboard στη χώρα. Εκθεση με artistic σανίδες, διαγωνισμός skateboarding, γκράφιτι, συναυλίες, προβολές είναι λίγα μόνο από τα events που θα στηθούν αυτό το Σαββατοκύριακο στην Τεχνόπολη. Τεχνόπολη, Πειραιώς 100, Γκάζι, τηλ. 210-3461589. Είσοδος ελεύθερη.

40

ΕΞΟΔΟΣ

23 - 4 - 10

Ιερά Οδός, Ιερά Οδός 18-20, τηλ. 210-3428272. Εισιτήριο: 27 (προπώληση) και 35 ευρώ (ταμείο).

È Íiôn Í Μύρισε για τα καλά άνοιξη (για να μην πω καλοκαίρι) και μεγάλα ονόματα ξεκινούν (όσα κατάφεραν να τα βγάλουν πέρα με την ηφαιστειακή τέφρα) την έλευσή τους προς τη χώρα μας. Το 4G Festival, λοιπόν, φέρνει το Σάββατο μια σειρά από δυνατά live trance acts. Headliners της βραδιά είναι οι electro μπάντα, Infected Mushroom, ενώ μαζί τους εμφανίζονται οι Astrix, Talamasca, Yahel και U-Recken. Τα λόγια είναι περιττά. Ραντεβού στην Ιερά Οδό!

Θέατρο Συνεργείο, Κολωνού 31, Μεταξουργείο, τηλ. 698-1802544. Εισιτήριο: 12 (φοιτητικό) και 15 ευρώ.

} ôy ô Í Ο Χουάν Κάρλος Ρούμπιο φωτογραφίζει μια Δύση που δεν τολμά να κοιτάξει τον εαυτό της στα… μάτια. Καθρεφτίζει με ειρωνεία μια «πρόοδο» που μονάχα στις διακηρύξεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων διαφαίνεται, αιώνες μακριά από την αλήθεια των συνανθρώπων μας που καταπιέζονται εξαιτίας των πεποιθήσεων των άλλων... Το έργο του «Οι πληγές του ανέμου» παρουσιάζεται -για πρώτη φορά στη χώρα μας- αυτή την περίοδο στο θέατρο Συνεργείο, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Φοινίτση.

Ú ô Ü

a1RGAIWô ô1UCCRgôN?PRW

Ενα κείμενο που ζωντανεύει πάνω στη σκηνή, ένα ρούχο που «μιλάει», ένα σκηνικό που «αφηγείται»... Τι είναι τελικά θέατρο; Αυτή την Κυριακή, τα παιδιά θα κάνουν μια επίσκεψη στο «Θέατρον» του «Ελληνικού Κόσμου» αλλά και στην έκθεση «Θέατρο, μια Τέχνη Τεχνών», θα συμμετάσχουν σε θεατρικό παιχνίδι, θα... αλλάξουν ρόλους. Στόχος του προγράμματος είναι να κατανοήσουν τα διαφορετικά είδη θεάτρου, αλλά και την προσπάθεια των ανθρώπων που εργάζονται σε αυτό, να δημιουργήσουν μια παράσταση.

Λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία του επίσημου dvd της επιτυχημένης περιοδείας της “Sticky & Sweet”, οι Xstatic διοργανώνουν αύριο, στη Θύρα Τέχνης, το Madonna Party. Πίσω από τα decks, o Σπύρος Παγιατάκης θα απογειώσει με ένα φοβερό dj set, ειδικά διαμορφωμένο για Madonna fans, ενώ ειδικά διαμορφωμένες Madonna καρτολίνες θα βρίσκονται στο χώρο. Σταθείτε πίσω από αυτές, μεταμορφωθείτε σε... Madonna. Ενας επαγγελματίας φωτογράφος θα απαθανατίσει τη στιγμή! Θύρα Τέχνης, Σαρρή 14, Ψυρρή, τηλ. 210-3314422. Είσοδος: 8 ευρώ (με ποτό).

Ελληνικός Κόσμος, Πειραιώς 254, τηλ. 212-2540000. Κόστος συμμετοχής: 8,50 ευρώ.

Èô Ú ôb Í hô ô Ú n Ξεκινά σήμερα, στο χώρο της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος, η εικαστική έκθεση «Ανθρώποι, Χρώμα και Σίδερο», που διοργανώνεται για 4η συνεχόμενη χρονιά. Αύριο Σάββατο, στις 19.00, στο χώρο της έκθεσης θα πραγματοποιηθεί συζήτηση και μουσική εκδήλωση, ενώ την Κυριακή το πρόγραμμα περιλαμβάνει εικαστικά παιχνίδια για τα παιδιά, το πρωί, ενώ το βράδυ θα υπάρξει συζήτηση και συναυλία, στις 21.00, με το Βαγγέλη Κορακάκη και το Λάκη Χαλκιά. Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος. Πρόσβαση: λεωφορεία 843 (από ΗΣΑΠ Πειραιά) και Β18, Γ18 (από πλατεία Ομονοίας).

~ Í ô Í § Ολα τα παιδιά δυσανασχετούν όταν πρέπει ν' ανοίξουν βιβλίο. Ωστόσο, ένα ανάγνωσμα, το «Ξεπετάξτε το διάβασμα!» (εκδ. Επιμορφωτική Συμβουλευτική), το οποίο δεν περιέχει καθόλου θεωρία μα εφαρμόσιμα tips, υπόσχεται να μετατρέψει το διάβασμα σε απόλαυση. Περισσότερα στην παρουσίασή του, που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο στις 16.30, στο πλαίσιο της Εκθεσης «Παιδιαδρομή: Το Παιδί και η Αγωγή του». Ζάππειο Μέγαρο, αίθουσα 6, τηλ. 210-3223509.

23 - 4 - 10

41

ΕΞΟΔΟΣ

À ¸ r ¸ À¢n¸ ³ ¸À À» Àn ¬ ¸ ¡ «Και κάπως έτσι ξεκίνησα. Με ένα όνομα που δεν ήταν δικό μου και ένα τραγούδι που δεν γράφτηκε για μένα...». Η παραπάνω φράση συνοψίζει όλη την πορεία ενός τυχερού, μα και ιδιαίτερα χαρισματικού, ανθρώπου. Γιατί οι συγκυρίες, η επιμονή, η σκληρή δουλειά και το πηγαίο ταλέντο μετέτρεψαν τη νεαρή και άσημη Κυριακή Παπαδοπούλου στην ερμηνεύτρια-σύμβολο, Μαρινέλλα. Και ήταν εκείνη -όχι η Κυριακή, μα η Μαρινέλλα- που στάθηκε ακούραστη στη σκηνή του Παλλάς, την περασμένη Παρασκευή, πρωταγωνιστώντας στο τρίωρο μιούζικαλ που έφερε το όνομά της, σε κείμενα των Ρέππα - Παπαθανασίου και σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή. Και ήταν εκείνη που καθήλωσε το κοινό με την -αλώβητη στο χρόνο- φωνή της, την εξαιρετική κίνησή της και τις ερμηνευτικές ικανότητές της. Με διάθεση νοσταλγική, αυτοσαρκαστική, μα και παιχνιδιάρικη, η Μαρινέλλα ερμήνευσε περίπου 25 επιτυχίες της, χόρεψε αξιοθαύμαστα, μας διηγήθηκε με τσαχπινιά επεισόδια από τη ζωή της και έπαιξε μικρούς -εμβόλιμους- ρόλους (ο απολαυστικότερος ήταν μια... καφετζού!). Ανάμεσα στα παραπάνω, το κοινό παρακολουθεί τη μικροαστική ιστορία αγάπης δύο ηρωίδων που διεκδικούν

τον ίδιο άνδρα, μα και ενός άνδρα που -μάταια- προσπαθεί να φέρει πίσω την άπιστη σύζυγο. Η Ειρήνη (Ευαγγελία Μουμούρη) από τον Παλαμά Καρδίτσας και η Μαρία (Τζένη Μπότση) από την Αθήνα, διεκδικούν το δημόσιο υπάλληλο, Γιάννη (Μέμος Μπεγνής), ενώ τον «ριγμένο» σύζυγο της πρώτης υποδύεται ο Αντώνης Λουδάρος. Οι ζωές των παραπάνω, οι αδιέξοδοι έρωτές τους, οι πόθοι και οι προσδοκίες τους «δένουν» με τα κομμάτια της Μαρινέλλας, αλλά και της εκάστοτε εποχής. Οι ηθοποιοί τραγουδούν με μεγάλη αξιοπρέπεια κομμάτια της Μεγάλης Κυρίας του τραγουδιού, οι χορευτές είναι εξαιρετικοί, εκκολαπτόμενο ταλέντο η νεαρή ηθοποιός που υποδύεται την Κυριακή Παπαδοπούλου (Λήδα Μανουσάκη). Τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν ήταν «άφθονα» (ρετρό κοστούμια, λαμπερές τουαλέτες, σκηνικά «τρικ», εξαιρετική ζωντανή ορχήστρα κά.). Εν ολίγοις, η παράσταση είχε πολύ εύστοχες στιγμές, κάποιες ανούσιες, και άλλες που σε κούραζαν και δεν ταίριαζαν στο μάτι... Ομως, η Μαρινέλλα κυριαρχεί και όλα τ' άλλα μοιάζουν λεπτομέρειες... Οι παραστάσεις ολοκληρώνονται στις 30 Μαΐου. ÓÒ © ä

À­± À *USTÀFORÀAÀDAY À À» Ào¸ Οι παλιότεροι σίγουρα θα θυμάστε τους Sharp Ties, το εγχώριο αγγλόφωνο new wave συγκρότημα που -στις αρχές του 1980- κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο με τίτλο “Get that beat”. Αυτός ο δίσκος περιείχε το ομώνυμο επιτυχημένο κομμάτι που όλοι γνωρίζετε, ακόμα κι αν δεν ξέρετε το γκρουπ. Ο Τόλης Φασόης, η «φωνή» των Sharp Ties, 18 χρόνια μετά τη διάλυση του γκρουπ επιστρέφει στα μουσικά δρώμενα με το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ με τίτλο “Just for a day”, που κυκλοφορεί από την ΕΜΙ. Ο δίσκος, αγγλόφωνος κι αυτός, περιέχει 10 καινούργια κομμάτια και ως bonus track μια live εκτέλεση του θρυλικού “Get that beat”, με το οποίο κλείνει ο δίσκος. Τους στίχους έγραψε ο Τόλης Φασόης, ενώ στη σύνθεση συνεργάστηκε με τον Βαγγέλη Καραπέτρο σε οκτώ κομμάτια και με τον Χρυσόστομο Μουράτογλου σε δύο. Ο Βαγγέλης Καραπέτρος παίζει τα περισσότερα όργανα, ενώ συμβάλλει στην παραγωγή και την ηχοληψία.

Το “Just for a day” είναι ένας ποπ-ροκ δίσκος με ωραίες μελωδίες και πολύ καλούς στίχους, στο στιλ και το ύφος του Τόλη Φασόη, αυτό ακριβώς που περίμενα προσωπικά από τον ίδιο. Ενας δίσκος προσεγμένος και καλοπαιγμένος με τραγούδια γεμάτα ρυθμό και θετική διάθεση. Ξεχώρισα το ομώνυμο, το εναρκτήριο “I’ ll find a way”, το “Honey in the lion’s mouth”, το “Come on”, και φυσικά είναι ευπρόσδεκτη η live εκτέλεση του “Get that beat”, καθώς έχουμε τη δυνατότητα να το απολαύσουμε, όπως το ερμηνεύει ο Τόλης Φασόης σήμερα, αλλά και για να μαθαίνουν οι νεότεροι. Οσοι είχατε την ευκαιρία να τον παρακολουθήσετε ζωντανά (τα τελευταία χρόνια συνεργαζόταν μόνιμα με τον Πάνο Κατσιμίχα και τον αξέχαστο Μάνο Ξυδούς), είχατε την ευκαιρία να απολαύσετε τόσο την ερμηνεία του στο διαχρονικό και αγαπημένο αυτό κομμάτι, όσο και την ιδιαίτερη σκηνική του παρουσία που ξεχωρίζει. © p â{ ¡

42

ΣΙΝΕΜΑ

Γυναίκες χωρίς άντρες

23 - 4 - 10 Του Γιάννη Μανάλη

Δραματική

Σκηνοθεσία: Σιρίν Νεσάτ. Πρωταγωνιστούν: Πεγκά Φερεντονί, Αρίτα Σαχρζάντ Βασισμένο σε μια νουβέλα της Σαρνούς Παρσιπούρ, το φιλμ αφηγείται τις ιστορίες τεσσάρων γυναικών στη διάρκεια του καλοκαιριού του 1953, όταν το πραξικόπημα που οργάνωσε η CIA με την υποστήριξη των Βρετανών, ανατρέποντας τον πρωθυπουργό Μοχάμαντ Μοσαντέγκ για να ξαναφέρει στην εξουσία το σάχη, σημάδεψε την ιστορία του Ιράν. Σ’ ένα κλίμα πολιτικής αναταραχής, οι τέσσερις ηρωίδες της ταινίας βρίσκονται μαζί, αποκλεισμένες σ’ έναν υπέροχο κήπο. Η ιδέα του κήπου βρίσκεται στην καρδιά της μυστικής περσικής λογοτεχνίας, συμβολίζοντας ένα τόπο «πνευματικής ανύψωσης», ενώ, ταυτόχρονα, υπαινίσσεται την ιδέα της εξορίας, της ανεξαρτησίας, της ελευθερίας. Ομως ο χρόνος είναι μετρημένος και η εξωτερική ζωή αρχίζει, σιγά-σιγά, να εισβάλει στις μοίρες των τεσσάρων γυναικών, τη στιγμή που η ιστορία της χώρας τους παίρνει μια τραγική στροφή. Η ταινία απέσπασε τον Αργυρό Λέοντα καλύτερης σκηνοθεσίας στο κινηματογραφικό φεστιβάλ της Βενετίας, το 2009.

Ξένες σε ξένη χώρα

50 ελληνικές ταινίες μυστηρίου και φαντασίας Ντοκιμαντέρ Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παναγιωτάτος. Πρωταγωνιστούν: Νάνσυ Μπουκλή, Κυριάκος Κοσμίδης, Αγγελική Φράγκου, Δήμητρα Λημνιού. Υπάρχουν ελληνικά θρίλερ, φιλμ νουάρ, ταινίες τρόμου, φανταστικού ή επιστημονικής φαντασίας; Κι όμως υπάρχουν! Η νέα ταινία του Δημήτρη Παναγιωτάτου ταξιδεύει στο χρόνο με 4 κορίτσια (Miss Thriller, Miss Noir, Miss Fantasy, Miss SciFi) και φέρνει στο φως ένα άγνωστο, διαφορετικό ελληνικό σινεμά.

Tο μυστικό στα μάτια της Αστυνομικό δράμα

Σκηνοθεσία: Χουάν Χοσέ Καμπανέλα. Πρωταγωνιστούν: Ρικάρντο Νταρίν, Σολεδάδ Βιλαμίλ, Πάμπλο Ράγκο. Μπουένος Αϊρες, Ιούνιος 1974: ο Μπενχαμίν Εσπόζιτο αναλαμβάνει τη διαλεύκανση της βάναυσης δολοφονίας μιας νεαρής γυναίκας. Ο σύζυγός της είναι συγκλονισμένος και πιέζει τον Εσπόζιτο να του ορκιστεί ότι θα βρει το δράστη και θα τον οδηγήσει στη δικαιοσύνη. Ο Μπενχαμίν στηρίζεται στη βοήθεια της νεαρής γοητευτικής προϊσταμένης του, Ιρένε, και του συναδέλφου και φίλου του, Πάμπλο. Οι τρεις τους καταφέρνουν και συλλαμβάνουν τον ύποπτο Ισίντορο Γκόμεζ και τον οδηγούν στον ανακριτή. Οι διασυνδέσεις όμως του Γκόμεζ με το παρακράτος των μυστικών υπηρεσιών στέκονται εμπόδιο στο έργο τους και τους αναγκάζουν να αρχειοθετήσουν την υπόθεση.

25 χρόνια αργότερα, ο Εσπόζιτο επιστρέφει στο Μπουένος Αϊρες, συναντά την Ιρένε και ζητά τη βοήθειά της προκειμένου να γράψει ένα βιβλίο για την υπόθεση που ακόμα τον στοιχειώνει... Η αργεντινο-ισπανική αυτή παραγωγή απέσπασε το Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας στη φετινή απονομή των κορυφαίων κινηματογραφικών βραβείων, παρέμεινε στην κορυφή του Box Office στην Αργεντινή για τρεις μήνες, ενώ στην Ισπανία κέρδισε 2 Βραβεία Γκόγια και γνώρισε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία κόβοντας πάνω από 1 εκατομμύριο εισιτήρια.

Σιωπηλός εχθρός Σκηνοθεσία: Νιλ Μάρσαλ. Πρωταγωνιστούν: Μάικλ Φασμπίντερ, Ολγκα Κουριλένκο, Ντόμινικ Ουέστ. Η ταινία μάς μεταφέρει στο 117 μΧ. Την περίοδο εκείνη, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία εκτείνεται από την Αίγυπτο ως την Ισπανία και ανατολικά μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα. Στη βόρεια Βρετανία, όμως, εμπόδιο στις αδυσώπητες κατακτήσεις στέκεται η μοχθηρή δράση ενός άπιαστου εχθρού: της άγριας φυλής των Picts. Μια ομάδα Ρωμαίων στρατιωτών αγωνίζεται για την επιβίωσή της, ύστερα από μια ολέθρια μάχη. Ο Quintus, ο μοναδικός επιζών από μια επιδρομή των Picts σε ένα ρωμαϊκό φρούριο, κατευθύνεται βόρεια με τη θρυλική 9η Λεγεώνα του στρατηγού Virilus. Σκοπός τους; Να εξαφανίσουν τους Picts από προσώπου γης και να καταστρέψουν τον επικεφαλή τους, Gorlacon. Ο Νιλ Μάρσαλ μεγάλωσε στη μια πλευρά του τείχους του Αδριανού, στο Νιούκαστλ της Βρετανίας, και

δούλεψε πολλά χρόνια στην άλλη πλευρά, στην Κούμπρια. Θυμάται ότι περνούσε πολλές ώρες διασχίζοντας τους παλιούς ρωμαϊκούς δρόμους που είναι παράλληλα στο τείχος. Εκεί ήταν που ο δημιουργός των ταινιών “Dog Soldiers” και «Η Κάθο-

Επική περιπέτεια

δος» είχε την ιδέα να κάνει μια ταινία γι’ αυτό το χειροποίητο οικοδόμημα. «Κάποιος μου είπε για το θρύλο της 9ης Λεγεώνας, της ρωμαϊκής αυτής λεγεώνας, που προέλαυνε μέσα στην καταχνιά της Σκωτίας και εξαφανιζόταν χωρίς να αφήνει ίχνη,

αποτελώντας ένα μεγάλο μυστήριο», τονίζει ο Μάρσαλ. «Αυτή η ιδέα ενός ρωμαϊκού στρατού που βαδίζει στη Σκωτία και απλώς εξαφανίζεται, δημιουργεί αυτόματα εικόνες υπερφυσικές. Δεν ήθελα όμως να ακολουθήσω αυτόν το δρόμο. Ηθελα να ανακαλύψω τι ίσως είχε πραγματικά συμβεί, αν όντως είχαν εξαφανιστεί». Τι θα οδηγούσε μια ισχυρή αυτοκρατορία όπως αυτή, στο να κατασκευάσει ένα τείχος τόσο πελώριο και αδιαπέραστο; Από τι, άραγε, προστάτευαν τον εαυτό τους; Ο Μάρσαλ υπέθεσε ότι η θρυλική φυλή των Picts, που πιστεύεται ότι είχε κατοικήσει τα βουνά της Σκωτίας γύρω στον 1ο αιώνα, ίσως είχε παραμονεύσει τη Λεγεώνα. Αρχισε λοιπόν να ξετυλίγει την ιστορία του με αυτό το δεδομένο. Επικεντρώθηκε γύρω από ένα και μόνο μέλος του ρωμαϊκού στρατού που είχε ίσως επιβιώσει της αρχικής επίθεσης και έπρεπε να παλέψει με τον εχθρό για να γυρίσει πίσω.

23 - 4 - 10

Kick-Ass

43

ΣΙΝΕΜΑ

Περιπέτεια

Gainsbourg Βιογραφικό δράμα

Σκηνοθεσία: Μάθιου Βον. Πρωταγωνιστούν: Ααρον Τζόνσον, Νίκολας Κέιτζ, Κρίστοφερ Μιντζ-Πλας, Κλόι Μόρετζ.

To φιλμ, που βασίζεται στο ομώνυμο κόμικ, αφηγείται την ιστορία ενός συνηθισμένου έφηβου, του Ντέιβ Λιζέφσκι, «κολλημένου» με τα κόμικς, που αποφασίζει να κάνει την εμμονή του… έμπνευση και να γίνει σούπερ ήρωας. Και όπως κάθε σούπερ ήρωας που σέβεται τον εαυτό του, διαλέγει όνομα -Kick-Ass- τη στολή και τη μάσκα που του ταιριάζουν και ξεκινάει να πολεμάει το έγκλημα. Υπάρχει μόνο ένα μικρο-πρόβλημα: ο Kick-Ass δεν έχει απολύτως καμία δύναμη. Η ζωή του αλλάζει δια παντός όταν θα συναντηθεί με δύο τρελαμένους εκδικητές, την Hit Girl και τον Big Daddy, και έναν εκκολαπτόμενο υπερ-ήρωα, τον Red Mist. Η ανορθόδοξη συμμαχία των τεσσάρων θα δοκιμαστεί, με αφορμή τις παράνομες δραστηριότερες του τοπικού αρχηγού της Μαφίας, Φρανκ Ντ’Αμίκο.

To κορίτσι στη φωλιά της σφήκας Θρίλερ

Σκηνοθεσία: Ντάνιελ Αλφρεντσον. Πρωταγωνιστούν: Νούμι Ραπάς, Μάικλ Νίκβιστ. Στο τελευταίο μέρος της τριλογίας “Μillennium”, που βασίζεται στην ομώνυμη σειρά βιβλίων, η Λίσμπετ Σαλάντερ καταστρώνει την εκδίκησή της απέναντι στον άνθρωπο που προσπάθησε να τη σκοτώσει και στις κυβερνητικές οργανώσεις που παραλίγο να καταστρέψουν τη ζωή της. Αλλά η αποστολή της δεν είναι εύκολη, γιατί μετά τη σφαίρα που δέχτηκε στο κεφάλι νοσηλεύεται στην Εντατική, υπό στενή επιτήρηση, και όταν βγει θα οδηγηθεί στο δικαστήριο κατηγορούμενη για τρεις φόνους και μια απόπειρα δολοφονίας.

Το τελευταίο τραγούδι

Δραματική

Σκηνοθεσία: Τζούλι Αν Ρόμπινσον. Πρωταγωνιστούν: Μάιλι Σάιρους, Γκρεγκ Κινίαρ, Κέλι Πρέστον. Η ιστορία διαδραματίζεται σε μια μικρή παραλιακή πόλη. Εκεί, ένας αποξενωμένος από τη ζωή της δεκαεφτάχρονης κόρης του πατέρας, βρίσκει την ευκαιρία να την ξανασυναντήσει. Η Ρόνι βέβαια θα προτιμούσε να είναι στη Νέα Υόρκη, παρά στο Γουίλμιντγκτον. Ομως η μουσική, που είναι και ο μόνος συνδετικός κρίκος στη σχέση πατέρα-κόρης, θα γίνει η αφορμή για την επανασύνδεσή τους.Το φιλμ είναι βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Νίκολας Σπαρκς.

Σκηνοθεσία: Ζοάν Σφαρ. Πρωταγωνιστούν: Ερικ Ελμοσνινό, Λούσι Γκόρντον, Λετίσια Κάστα, Αννα Μουγκλαλίς. Η ταινία διηγείται τη διασκεδαστική και απίστευτη ιστορία του θρύλου της μουσικής, Σερζ Γκενσμπούργκ, και της διάσημης «Φάτσας» του. Ενα μικρό Εβραιόπουλο τριγυρνά στο Παρίσι, ανάμεσα στα πόδια του Γερμανού κατακτητή. Αργότερα, ένας νεαρός, συνεσταλμένος ποιητής εγκαταλείπει τους πίνακες και το δωμάτιό του κάτω από τις γραφικές στέγες της πόλης, για να θαμπώσει τα πλήθη των κλαμπ στα Swinging Sixties. Μια ζωή στα όρια, όπου πλάσματα της φαντασίας του ήρωα παίρνουν μορφή στην οθόνη με

ευρηματικό τρόπο και ο ανατρεπτικός χαρακτήρας του ζευγαρώνει με τα ερωτικά του σκάνδαλα, που προκάλεσαν θραύση στη Γαλλία για δεκαετίες. Από αυτά τα στοιχεία γεννιέται ένα σπουδαίο έργο, με πρωταγωνιστή μια ιδιοφυία και πραγματικό επαναστάτη, που κυριολεκτικά αναστατώνει ολόκληρο τον κόσμο μέχρι να κλείσει τα μάτια, το 1991, στα 62 του χρόνια. Η Λετίσια Κάστα κρατά το ρόλο της Μπριζίτ Μπαρντό, η Μιλέν Ζαμπανουά υποδύεται την τελευταία ερωμένη του Γκενσμπούργκ, την Μπαμπού, η Αννα Μουγκλαλίς μεταμορφώνεται στην τραγουδίστρια Ζουλιέτ Γκρεκό, που συνεργάστηκε με τον Γκενσμπούργκ για χρόνια.

Becket Eποχής (παραγωγής 1964, σε επανέκδοση). Σκηνοθεσία: Πίτερ Γκλένβιλ. Πρωταγωνιστούν: Ρίτσαρντ Μπάρτον, Πίτερ Ο’ Τουλ. Ο βασιλιάς Χένρι Β’ είναι κάθε άλλο παρά... άγιος. Βασιλεύει στη μεσαιωνική Αγγλία, παλεύοντας καθημερινά με πολιτικές ίντριγκες και διαμάχες, περνώντας τον καιρό του με όμορφες γυναίκες, ποτό και δόλια σχέδια. Σταθερός σύμμαχός του σε όλα αυτά είναι ο στενός του φίλος, Τόμας Μπέκετ. Με την ελπίδα να θέσει και την Εκκλησία υπό τον έλεγχό του ο βασιλιάς Χένρι δίνει στον πιστό του συνεργό τη θέση του αρχιεπισκόπου του Κάουντερμπερι. Ο Ρίτσαρντ Μπάρτον και ο Πίτερ Ο’ Τουλ ήταν υποψήφιοι και οι δύο για το Οσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου. Η ταινία ήταν υποψήφια συνολικά για δώδεκα Οσκαρ, κερδίζοντας τελικά το ένα για το σενάριο.

44

ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

23 - 4 - 10 Του Αντώνη Κόλλια

H Citroen αποκτά τη δική της… Metropolis!

Εννοείται πως άλλο πράγμα η εφημερίδα “Metropolis” και άλλο το νέο υπεραυτοκίνητο της Citroen, το Metropolis. Παρά τις τεράστιες (5,30μ. μήκος) διαστάσεις του, σε αντίθεση με τις πολύ πρακτικές διαστάσεις της εφημερίδας μας, το νέο Citroen -που είναι προς το παρόν πρωτότυπο- προορίζεται για τους σούπερ πλούσιους που ζουν και κινούνται στα μεγάλα μητροπολιτικά κέντρα της… Κίνας! Στόχος του να αποτελέσει την εναλλακτική πρόταση απέναντι στα διάφορα Mercedes και BMW στην κατηγορία των πολυτελών αυτοκινήτων, μια και ο κάτοχός του είναι βέβαιο ότι θα… ξεχωρίζει από το υπόλοιπο αυτοκινητικό κατεστημένο! Για το λόγο αυτό παρουσιάζεται και στην έκθεση της Σαγκάης, που ανοίγει τις πύλες της την 1η Μαΐου, θα είναι δε από τα βασικά εκθέματα του περιπτέρου της Γαλλίας. Αλλωστε, αν μπει στην παραγωγή, θα κατασκευάζεται μόνο στην Κίνα, όπου έχει σχεδιαστεί από τους εκεί τεχνικούς της γαλλικής εταιρείας, μια και είναι από τις πιο δημοφιλείς της χώρας αυτής. Το νέο σούπερ Citroen είναι 4x4 και διαθέτει υβριδικό σύστημα κίνησης, με έναν 2λιτρο κινητήρα V6 τούρμπο 272 ίππων που μεταδίδει την κίνηση στους εμπρός τροχούς και έναν ηλεκτρικό που κινεί τους πίσω. Η συνδυασμένη ισχύς, σύμφωνα με την εταιρεία, είναι 460 ίππων, η ροπή στρέψης 440 χγμ. και διαθέτει 7άρι κιβώτιο ταχυτήτων με δύο συμπλέκτες, για να λειτουργεί και αυτόματα.

Στο… γιατρό 25 Toyota Land Cruiser Μετά το θόρυβο που προκλήθηκε στις ΗΠΑ, τώρα θα ανακληθούν και στις ευρωπαϊκές αντιπροσωπείες της Toyota τα μακριά Land Cruiser (τύπος 150) για προληπτικό έλεγχο και τροποποίηση της λειτουργίας του ηλεκτρονικού συστήματος ευστάθειας (VSC) των τελευταίων μοντέλων. Από την ελληνική Toyota ανακοινώθηκε πως η ενέργεια αυτή αφορά σε 25 αυτοκίνητα Land Cruiser150, με ημερομηνία παραγωγής από Αύγουστο 2009 μέχρι Απρίλιο 2010. Η προληπτική αυτή ενέργεια έρχεται ύστερα από δοκιμές, στις οποίες παρατηρήθηκε πιθανή αίσθηση ασταθούς πρόσφυσης των πίσω τροχών κατά τη διάρκεια απότομου στριψίματος του τιμονιού (άνω των 90 μοιρών) σε ταχύτητες άνω των 90χμ/ώ. Η τροποποίηση του λογισμικού στην κεντρική μονάδα ελέγχου (ECU) του VSC γίνεται ώστε το σύστημα να ενεργοποιείται πιο γρήγορα, με μεγαλύτερη ισχύ και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα σε σχέση με τη μέχρι τώρα λειτουργία του.

Ανανέωση και για το Qashqai της Nissan

Σ

χεδόν τρία χρόνια μετά την παρουσίασή του, το μεσαίο τζιποειδές της Nissan δέχτηκε το καθιερωμένο αισθητικό φρεσκάρισμα, για να συνεχίσει την πορεία του στην κατηγορία που γνωρίζει τη μεγαλύτερη αύξηση πωλήσεων σε όλη την Ευρώπη. Οι αλλαγές επικεντρώνονται στο εμπρός μέρος, που έχει τώρα πιο χαρακτηριστική εμφάνιση, με νέο καπό, μάσκα, προβολείς και θόλους τροχών. Πίσω, το μόνο που έχει αλλάξει είναι τα φώτα, τα οποία τώρα ακολουθούν την τεχνολογία led (φωτεινές δίοδοι αντί για λάμπες) που είναι της μόδας, και η μικρή πτέρυγα. Οι εξωτερικές αλλαγές βελτίωσαν λίγο και τον αεροδυναμικό συντελεστή cd από 34 σε 33. Εσωτερικά, το πιο σημαντικό είναι ο νέος πίνακας οργάνων με πιο ξεκάθαρες και ευκολοδιάβαστες ενδείξεις, καθώς και δύο θήκες για μικροαντικείμενα, η μία στο κάτω μέρος της κεντρικής κονσόλας και η άλλη πίσω από τον επιλογέα ταχυτήτων. Κάτι που δεν φαίνεται αλλά… ακούγεται, είναι η βελτίωση της ηχομόνωσης στο χώρο επιβατών αλλά και του κινητήρα. Από πλευράς μετάδοσης και κινητήρων δεν υπάρχει αλλαγή, με βασικό για την Ελλάδα το 16βάλβιδο βενζινοκινητήρα 1,6 με τους 115 ίππους, ο οποίος προορίζεται για την εμπροσθοκίνητη έκδοση και ο 2λιτρος, επίσης 16βάλβιδος, με 141 ίππους, ο οποίος προσφέρεται μόνο με την έκδοση 4x4. Κατόπιν παραγγελίας διατίθενται και οι πετρελαιοκίνητες εκδόσεις τούρμπο 1,5 με 106 ίππους και άφθονη ροπή όπως και η 2λιτρη με τους 150 ίππους. Ο χώρος αποσκευών είναι 410 λίτρα με μικρή ρεζέρβα και 352 με κανονική. Ολες οι παραπάνω αισθητικές αλλαγές ισχύουν και για τη μακριά, 7θέσια έκδοση Qashqai +2. H τιμή του ανανεωμένου Nissan αρχίζει από 20.080 ευρώ για τη βασική έκδοση 1,6 και από 26.830 για τη 2λιτρη 4x4. Ειδικά για το Qashqai 1,6, ισχύει αυτή την περίοδο έκπτωση 1.000 ευρώ που κατεβάζει την τιμή στις 19.080, όπως και του πετραλαιοκίνητου 1,5 από 23.040 στις 22.040. Στο 2λιτρο πετρελαιοκίνητο η έκπτωση είναι 1.700 ευρώ (από 30.690 σε 28.990).

23 - 4 - 10

cÀ´ ½³

ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΙ

45

» À ³ À ½r Κείμενο - φωτογραφίες:©~ Ñ ¨ á

»

ο Λιμένι είναι το επίνειο της Αρεόπολης, ενός γραφικότατου πετρόχτιστου οικισμού, κρυμμένου στους πρόποδες του Αγίου Ηλία, με θέα το Μεσσηνιακό κόλπο. Ιστορικά, οι πρώτες αναφορές γίνονται το Μεσαίωνα, όμως η σημαντική ανάπτυξη σαν εμπορικό κέντρο σημειώθηκε κατά τους τρεις τελευταίους αιώνες, σε αντίθεση με τον παραθαλάσσιο χώρο που είχε πολύ μεγάλη σημασία από την αρχαιότητα. Το Οίτυλο, ο Γερολιμένας και το Μαρμάρι ήταν σπουδαία λιμάνια για την αλιεία και το εμπόριο, ενώ λίγο πιο κάτω βρισκόταν το ιερό του «Ταινάριου Ποb

ÈôËÍ ô Ü ôn ôn Ûô σειδώνα» και η σπηλιά Æ Í ôÍ ô ôÝ ôn ô του Αδη, όπου λατρευόταν ο θεός της θάλασ ô Ü ô Ý ô Ý y ô Ý ô σας. Η ευρύτερη περι y Ûô ôn ô Ý ô οχή της δυτικής Μέσα Μάνης έχει να επιδείÚ ô ô Ýô ξει μια πλούσια ιστο ô Û ôy ô ô ρία, με ίχνη που άφησαν όλες οι εποχές. Τα n Í ôn ô Ú ôÍ ô ευρήματα μαρτυρούν ό Ýô Ýy h

τι ο τόπος κατοικήθηκε για πρώτη φορά στην Û ôË Û Παλαιολιθική εποχή. Ολόκληρη σχεδόν η χερσόνησος καλυπτόταν εκείνη την περίοδο από λόγγους και αραιά δάση, όπου ζούσαν ελέφαντες, ρινόκεροι, αίγαγροι, ελάφια και άλλα άγρια ζώα. Οι άνθρωποι ήταν κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες, ζούσαν νομαδικά και κατοικούσαν στα σπήλαια και τις βραχοσκεπές. Από τότε η ανθρώπινη παρουσία συνεχίζεται αδιάκοπα μέχρι σήμερα. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι η περιοχή κατοικούνταν από τους Λέλεγες, οι οποίοι εκδιώχθηκαν από τους Αχαιούς, που με τη σειρά τους έδωσαν τη θέση τους στους Δωριείς, λίγο πριν από την ακμή της Λακεδαίμονας (Σπάρτης) που είχε αντίκτυπο σε ολόκληρη την περιοχή. Η Φραγκοκρατία έφερε πολλούς πρό-

σφυγες στην περιοχή, ενώ η περίοδος της τουρκικής κατοχής χαρακτηρίστηκε από το διαρκή ένοπλο αγώνα, αλλά και τις θρυλικές βεντέτες, οι οποίες διακόπτονταν μόνο από την ενιαία τουρκική απειλή. Το Λιμένι μοιάζει σαν μια ζωγραφιά, που έχει βγει από όνειρο ή από ταινία. Το σκούρο γκρι της πέτρας δημιουργεί μια μοναδική αντίθεση με το χρώμα της θάλασσας, ανάλογα με την ώρα της ημέρας, αλλά και την εποχή που επισκέπτεται κανείς την περιοχή. Σήμα κατατεθέν του χωριού είναι ο μεγαλοπρεπής πύργος των Μαυρομιχαλαίων, μια πολύ σημαντική οικογένεια για την Επανάσταση του ’21, από όπου ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης έδωσε το σύνθημα για την εξάπλωση του Αγώνα στη Μάνη. Το ιστορικό αυτό κτίριο, που αποτέλεσε το αρ-

46

ΠΡOOΡIΣMOI

23 - 4 - 10

Πρόσβαση Διασκέδαση Φαγητό Αξιοθέατα

É{ ©p Ò ¡© ä ©{ ¡© ß © ¡ Ò© {â© © Ò

Ö © â© pß ©p © ¡ ©p Ò ¡ © {ä ¡ © © ᢠ¡ © {â©p Ò

c4IPS Απόσταση,

πρόσβαση: 297 χλμ. από Αθήνα, μέσω Σπάρτης. Εύκολη πρόσβαση με συμβατικό ΙΧ από το εθνικό δίκτυο.

Αλλα αξιοθέατα: Κάστρο Κελεφάς, Μονή Δεκούλου, Στούπα, Γύθειο, Καραβοστάσι, Οίτυλο, Ναός Παναγίας Τσιπιώτισας (Αρεόπολη), Πεζοπορία.

Δραστηριότητες: ιστιοπλοΐα (τηλ. Μαρίνας Γυθείου: 27330-22262), ιππασία (στην Αρεόπολη, Ιππικός Ομιλος κ. Διακουμάκος 6944430642).

Διαμονή:

Φλώρινα: «Λιμένι Village» (τηλ.: 27330-51111), Πύργος Καπετανάκου (Αρεόπολη - τηλ. 2733051223), Οίτυλο (Νέο Οίτυλο - τηλ.

27330-59222), Πόρτο Βοίτυλο (Καραβοστάσι - τηλ. 27330-59210).

Φαγητό: Ψαροταβέρνα του Τάκη (Λιμένι), Μαύρος Πειρατής (Νέο Οίτυλο), Το Στέκι του Νικόλα (Αρεόπολη), Μπαρμπα-Πέτρος (Αρεόπολη).

χηγείο για τους Μανιάτες οπλαρχηγούς, προορίζεται για τη στέγαση του Μουσείου Μέσα Μάνης. Η γραφικότητα του οικισμού παραμένει αναλλοίωτη χάρη στη σταδιακή και ήπια τουριστική ανάπτυξη, αλλά και το μεράκι των λιγοστών μόνιμων κατοίκων. Το τοπίο έχει μεν μια άγρια ομορφιά, η οποία οφείλεται στην ανυδρία και την ανώμαλη πετρώδη μορφολογία του εδάφους, όμως η πλούσια ποικιλία σε άνθη και βότανα προσθέτουν πολύχρωμες πινελιές στα λιθάρια, τους βράχους και τις ξερολιθιές. Η δομή του χωριού φέρνει στο μυαλό βεράντα με θέα τη θάλασσα και όπως είναι λογικό προστάζει για ατελείωτο αγνάντεμα, συνοδεία καφέ ή εδεσμάτων που μπορούν να απολαύσουν οι επισκέπτες στην ψαροταβέρνα του Τάκη. Η πέτρα κυριαρχεί τόσο στη μορφολογία του εδάφους, όσο και στην αρχιτεκτονική του χωριού, αλλά και τον χαρακτήρα των ανθρώπων. Πολλοί είναι αυτοί που παρομοιάζουν την ξακουστή σκληράδα των Μανιατών με το βραχώδες έδαφος της πατρίδας τους. Η ευρύτερη περιοχή είναι πλούσια σε αξιοθέατα με το παγκοσμίου φήμης Σπήλαιο του Διρού, με το πολύ προσεγμένο Νεολιθικό Μουσείο να αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει επίσης τη Βάθεια με τους πανέμορφους πύργους της και το Ακρωτήρι του Ταίναρου, που είναι το νοτιότερο σημείο της ηπειρωτικής Ευρώπης, ενώ σύμφωνα με το μύθο εκεί βρισκόταν η είσοδος του Αδη…

Í á p © © pß

23 - 4 - 10

ΚΕΡΚΙΔΑ

47

lÀ ¸À À ³ Ö ¡©Òà ¨Î ozÑ

t

ταν ο Ζαν Σουλτ, στις 10 Μαρτίου του 1831, δημιουργούσε τη λεγεώνα των ξένων, σίγουρα δεν πέρασε από το μυαλό του πως μία από τις πιο αποτελεσματικές πολεμικές «μηχανές» που συστάθηκαν ποτέ, θα συγκρινόταν με μια ποδοσφαιρική ομάδα. Κι όμως, το 1908, στο Μιλάνο της Ιταλίας, ιδρύεται η ποδοσφαιρική ομάδα Ιντερνατσιονάλε (πλήρες όνομα), ή απλώς η Ιντερ. Ιδρύθηκε από τον Ελληνοϊταλό επιχειρηματία Ιωάννη Παραμυθιώτη, όταν αυτός και μια ομάδα παραγόντων εγκατέλειψαν τη Μίλαν προκειμένου να συνθέσουν μια ομάδα, η οποία δεν θα βασιζόταν αποκλειστικά από Ιταλούς παίκτες αλλά θα είχε διεθνή χαρακτήρα (Internazionale = Διεθνής). Η περίοδος που η Ιντερ έκανε το μεγάλο της ξέσπασμα ήταν τη δεκαετία του '60, όταν υπό τις οδηγίες του Ελένιο Ερέρα κατέκτησε δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης και δύο Διηπειρωτικά. Ωστόσο, η αμυντική τακτική που είχε εφαρμόσει τότε ο Ερέρα έδωσε την ευκαιρία στους αντιπάλους της ομάδας να την καταδικάσουν και να ονομάσουν τον ίδιο ως «εφευρέτη» του «κατενάτσιο» (λέξη που αει τις ομάδες που έχουν μόνο μ μ ντιπροσωπεύει αμυντικές τακτικές). νια έχουν περάσει, η Ιντερ έχει δοκιμαΠλέον τα χρόνια στεί αρκετές φορές, ούσα από το 1989 ως το 2006 άθλημα (βέβαια οι οπαδοί της πάντα υχωρίς πρωτάθλημα νταν επειδή είναι η μοναδική ιταλική περηφανεύονταν ομάδα που δεν γνώρισε ποτέ τον υποβιβασμό), ωστόσο το Μιέλάνο πλέάον έχει πάγο λι ένα λόγο αυγάνα ζητωκραυγάζει για τη μία αο ομάπό τις δύο δες του. Με την έλευση πέρυσι του Ζοζέ Μουρίνιο στον πάγκο της ομάδας, ο πρόεδρος του συλλόγου, Μάσιι, άρχισε να κάνει όνειρα για την κατάκτημο Μοράτι, ampions League. Ομως, τόσο ο προπονηση του Champions αι ο πρόεδρος ήξεραν πως για να φτάσουν τής όσο και τυχία θα πρέπει να κάνουν υπομονή και στην επιτυχία ψουν πολλά χρήματα. Ετσι, η περσινή σενα ξοδέψουν ζόν στην Ευρώπη δεν δικαίωσε τις προσδοκίες, ωστόσο τα πράγματα φέτος δείχνουν να είναι αλλιώς.

Εντεκάδα δα χωρίς Ιταλούς! Στο παιχνίδι χνίδι της Τρίτης, απέναντι στην πιο θεαματική και φορμαρισμένη -κατά γενική ομολογία- ομάδα της ης Ευρώπης (Μπαρτσελόνα), ο Ζοζέ Μουρίνιο και αι οι ποδοσφαιριστές του είχαν την αποτελεσματικότητα κότητα που είχε η γαλλική λεγεώνα των ξένων στις ις πολεμικές επιχειρήσεις της. Αλλωστε, η σύγκριση ση μόνο τυχαία δεν είναι, αφού αν παρατηρήσει κανείς την 11άδα που παρέταξε ο Πορτογάλος θα διαπιστώσει πως σε αυτή δεν υπήρχε ούτε έναςς Ιταλός. Για του λόγου το αληθές: Ζούλιο Σέζαρ (Βραζιλία), ραζιλία), Λούσιο (Βραζιλία), Σάμουελ (Αργεντινή),, Μαϊκόν (Βραζιλία), Ζανέτι (Αργεντινή), Καμπιάσο (Αργεντινή) ή) Μότα Μό α (Βραζιλία), (Βραζιλία) Σνάιντερ (Ολ-

λανδία), Πάντεφ (Σκόπια), Ετό (Καμερούν) και Μιλίτο (Αργεντινή). Στο ρόλο του «λοχαγού», ο Ζοζέ Μουρίνιο παρέδωσε μαθήματα τακτικής κλείνοντας όλα τα ατού των «εχθρών» και χτυπώντας τον αντίπαλο σε καίρια σημεία (κόντρα επιθέσεις) από τα πλάγια, αφού διέγνωσε πως η δύναμη

Η «λεγεώνα των ξένων» της Ιντερ έχει ήδη θέσει τις βάσεις για μια ιστορική πρόκριση επί της Μπαρτσελόνα των Καταλανών βρίσκεται στο χώρο του κέντρου. Με τον τρόπο αυτό, η ομάδα του Μιλάνου Μ έθεσε τις βάσεις για μια ιστορική πρόκρισ πρόκριση, αφού σίγουρα πριν από την έναρξη του αγώνα υπήρχε ξεκάθαρο φαβορί και ήταν η ομάδα της Καταλονίας. Μ Μια ομάδα που χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι το σύνολό της εί είναι παίκτες αΚαταλονία από τα σπλάπό την Καταλονία, χνα του συλλόγου συλλόγο και δεν αγωνίζονται μόνο για γ τη δόξα και την προσωπι προσωπική τους προκ για την πόβολή, αλλά και λη-σύμβολο της αντίστασης στη δικτατο δικτατορία της ΙσπανίΦρ ας επί Φράνκο. Το συμπ συμπέρασμα; Μπορεί οι παίκτες του ιταλικο συλλόγου να ταλικού χαρακ χαρακτηρίζονται από πολλ πολλούς ως «αδιάφορ μισθοφόροι», φοροι ωσ ωστόσο μπροστά στη πρόκληση της στην κα κατάληψης κορυφή της Ευρώπης, φής τα λεφτά δίνουν τη θέ τους στη δόξα θέση κα την προσωπική και επ επικράτηση...

48

ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ

23 - 4 - 10

À

À¥¯¥©² ¤©¡À Ì «¡©Ì ̯±®¦ ³¨¶

χρόνια και διακόσια επεισόδια μετά, το South Park εξακολουθεί να προσφέρει άφθονες δόσεις πικρόχολου χιούμορ, σατιρίζοντας τους πάντες και τα πάντα με το δικό του, ξεχωριστά «ιδιαίτερο», τρόπο. Φυσικά, δεν γελάνε πάντα όλοι. Στα χρόνια αυτά πολλοί είναι αυτοί που ενοχλήθηκαν και προέβησαν σε όλα τα νόμιμα μέσα για να αποκαταστήσουν την τιμή και το όνομά τους. Ενας από αυτούς ήταν και ο Μωάμεθ, ο οποίος, μέσω ορισμένων φανατικών πιστών του, δήλωσε το 2006 ότι δεν επιθυμεί να παρουσιαστεί στο σόου. Εκείνη την εποχή, αν θυμάστε, υπήρχε ένα γενικότερο θέμα για το αν πρέπει να απεικονίζεται ο προφήτης και ειδικά σε τέτοιου είδους εκπομπές ή και έντυπα. Τέσσερα χρόνια μετά όμως ο Ερικ, ο Κάιλ, ο Σταν, ο Κένι και η παρέα τους «ξαναχτύπησαν». Στο διακοσιοστό επεισόδιο, ο Τομ Κρουζ, έχοντας πια απηυδήσει από τα κοροϊδευτικά σχόλια, αποφασίζει να μαζέψει διακόσιες ακόμα διασημότητες και να μηνύσουν ολόκληρη την πόλη του South Park, που τόσα χρόνια δεν τους έχει αφήσει σε... χλωρό κλαρί. Ο μόνος τρόπος για να αποφευχθούν οι δίκες και τα δικαστήρια είναι να παραδώσουν οι κάτοικοι της πόλης τον Μωάμεθ στον Κρουζ, μιας και ο τελευταίος πιστεύει πως ο προφήτης θα του χαρίσει ανοσία στα υβριστικά πειράγματα. Ετσι, εν μέσω πραγματικού χάους, εμφανίζεται ο Μωάμεθ, μόνο που φοράει τη στολή μιας αρκούδας μασκότ! Σημασία δεν έχει τι γίνεται στο τέλος του επεισοδίου, αλλά η έμμεση -πλην σαφήςαναφορά στην απουσία οποιασδήποτε κριτικής απολαμβάνει εδώ και χρόνια ο Μωάμεθ από τα μίντια, με αφορμή με τα περίφημα σκίτσα που δημοσιεύτηκαν στη δανική εφημερίδα “Jyllands-Posten” το 2005. Οι διαμαρτυρίες, οι διαδηλώσεις, οι βίαιες συγκρούσεις και οι απειλές των φανατισμένων μουσουλμάνων έθεσαν τον Μωάμεθ, λίγο-πολύ, στο απυρόβλητο. Αυτό το ταμπού θέλησε να σπάσει το συγκεκριμένο επεισόδιο. Μπορεί, για να γλιτώσει τη λογοκρισία, να τον παρουσιάζει μεταμφιεσμένο, ωστόσο ο παραλογισμός του φόβου που προκαλεί τόσο στους κατοίκους του South Park όσο και σ’ αυτούς του πραγματικού κόσμου δεν μπορεί να κρυφτεί. Και φυσικά οι αντιδράσεις ήταν οι αναμενόμενες. Λίγες μόνο μέρες μετά τη μετάδοση του επεισοδίου, ο μουσουλμανικός ιστότοπος RevolutionMuslim.com δημοσίευσε μια προειδοποίηση προς τους δύο δημιουργούς της σειράς, απειλώντας τους πως αν συνεχίσουν έτσι θα καταλήξουν νεκροί.

23 - 4 - 10

ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΑΡΜΑ

$XI@EI@KK@INDJTKK

Ö ¡¨Ò ß ¨Î Ñ

c

ρομερό!». «Απίστευτο!». «Φοβερό!». «Δεν υπάρχει!». Αυτά και άλλα θαυμαστικά μπήκαν στις κουβέντες που κάναμε με το Δημήτρη, με αφορμή τα γεγονότα τα οποία «πυροδότησε» η έκρηξη του Ισλανδικού ηφαιστείου Eyjafjallajoekull. «Μπορείς να προφέρεις το όνομά του;», έκανε να με ρωτήσει ο φίλος μου. «Σου μοιάζω για την Bjork;». «Τώρα που το λες…». «Βρε, άει παράτα μας… Τη φαντάζεσαι τώρα που κινδυνεύει το ‘μαγαζάκι’ της; Την κακομοίρα». «Πάντως η Ισλανδία εκδικήθηκε τους Ευρωπαίους που την πρόδωσαν και την άφησαν να φαλιρήσει…». «Α, να χαθούν! Μωρέ τους χρειάζεται τέφρα τόση κι άλλη τόση, να μπατιρήσουν οι αεροπορικές εταιρείες και η οικονομία τους, για να δουν τη γλύκα». «Με τόση ξινίλα που έχουν στο DNA τους, δεν πρόκειται να δουν καμία γλύκα ποτέ!». Εκτός από το φυσικό φαινόμενο, αυτό καθαυτό, το οποίο είναι ό,τι πιο εντυπωσιακό έχουμε δει εδώ και πολύ καιρό, εκείνο που έκανε το φίλο μου κι εμένα να αρπάξουμε το τηλέφωνο και να του δώσουμε να καταλάβει, ήταν και η πίεση που άσκησαν οι ευρωπαϊκές αεροπορικές εταιρείες προς τις κυβερνήσεις, ώστε να άρουν τις απαγορεύσεις των πτήσεων προκειμένου να σταματήσει η οικονομική κατρακύλα που τους

προκάλεσε η δραστηριότητα του ακατονόμαστου ηφαιστείου. Η λάβα, η πολιτική και το χρήμα. Ενας δηλητηριώδης συνδυασμός, πιο επικίνδυνος από το τοξικό ηφαιστειακό μάγμα, γέννημα της καπιταλιστικής κοινωνίας, η οποία τολμάει να τα βάλει ακόμα και με τα φυσικά φαινόμενα. Δεν είναι η πρώτη φορά που η ανθρώπινη απληστία επιτίθεται στο φυσικό περιβάλλον, αλλά πρόκειται για κάτι που είναι αδύνατο να προσπεράσουμε. «Μα, δεν φοβούνται μήπως πέσει κάποιο αεροπλάνο;» ρώτησα, αφήνοντας την Πολυάννα να βγει πάλι από μέσα μου. «Γη καλεί Νικήτα, Γη καλεί Νικήτα, Νικήτα μάς λαμβάνεις;». «Δεν αστειεύομαι…». «Ούτε κι εγώ. Είσαι σοβαρός; Αυτοί για να βγάλουν χρήματα θα μπορούσαν ακόμα και μέσα στον κρατήρα να πετάξουν τους επιβάτες. Νομίζεις πως τους ενδιαφέρει;». Παρόλα αυτά, στα ρεπορτάζ των δελτίων ειδήσεων πρόσεξα και κάτι άλλο, εξίσου τρομακτικό με την τυφλή αναλγησία που επέδειξαν τα διευθυντικά στελέχη των αεροπορικών εταιρειών μπροστά στις κάμερες: τις αντιδράσεις των εγκλωβισμένων στα αεροδρόμια επιβατών. «Τι κατάσταση είναι αυτή;», έλεγε ένας αγανακτισμένος Βορειοευρωπαίος. «Βρισκόμαστε εδώ τόσες μέρες, άυπνοι και κουρασμένοι και δεν έχουμε καμία ενημέρωση, παρά μόνο την αναγγελία για τις πτήσεις που ακυρώνονται». Δηλαδή, συγγνώμη, τι ήθελε να του αναγγείλουν; Πότε α-

κριβώς θα επιστρέψει σπίτι του; Είναι δυνατόν να πιστεύουν ότι η ηφαιστειακή έκρηξη έχει ημερομηνία και ώρα λήξης; Πόσο άσχετοι μπορεί να είναι; «Τι συμπεριφορά είναι αυτή; Απαράδεκτη κατάσταση!» φώναζε μια ξεμαλλιασμένη από τη ταλαιπωρία επιβάτις, αλλά, δυστυχώς, δεν βρέθηκε κανείς να της εξηγήσει ότι ποτέ, καμία Αρχή δεν κατάφερε μέχρι σήμερα να κλείσει συμφωνία με ένα ηφαίστειο. Ή μήπως τα εκατομμύρια των επιβατών που ξενυχτούσαν στα αεροδρόμια περίμεναν πως οι εταιρείες θα τους πλήρωναν επ’ αόριστον ξενοδοχεία για να καταλύσουν έως ότου ανοίξουν πάλι τα κράτη τους εναέριους χώρους τους; Οπως μάθαμε, οι εταιρείες δεν δεσμεύονται από τους κανόνες της διεθνούς αεροπλοΐας σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών -και σιγά μην το έκαναν από μόνες τους. Ανάμεσα από τα σκούρα σύννεφα της ηφαιστειακής τέφρας διακρίναμε καθαρά τη δύναμη της ανθρώπινης βλακείας να ανταγωνίζεται εκείνη της φύσης. «Θυμάσαι, όταν ήμασταν μικροί και μπατίρηδες, που πηγαίναμε στην Ευρώπη με το Magic Bus;». «Αν το θυμάμαι, λέει; Τι εποχές και εκείνες…». «Μια χαρά ήταν, μην κοιτάς τώρα που ο άνθρωπος κυνηγάει μανιασμένα το χρόνο θέλοντας μάλιστα να τον νικήσει». «Είδες, εκτός από την τέφρα, τι άλλο μπορεί να φέρει στην επιφάνεια ένα ηφαίστειο;». «Αν μου πεις πώς το λένε, θα σου δώσω 20 ευρώ!». «Λύσσαξες…»!

49

50

ΜΙΚΤΗ ΖΩΝΗ

23 - 4 - 10

Αυστηρώς κατάλληλο

Ζώδια

Τ

ώρα που αγωνίζεται η Διαμαντοπούλου να φέρει εις πέρας μια καινούργια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση (καλή τύχη εύχομαι, αλλά δεν το πολυβλέπω), τώρα διάβασα κι εγώ μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση του συγγραφέα Ακη Δήμου: «Τα ‘Αποσπάσματα ερωτικού λόγου’ του Μπαρτ θα πρέπει να διδάσκονται στο Λύκειο». Και με το που τη διάβασα την πρόταση αυτή, αμέσως θυμήθηκα κάτι που είχε πει η Αμερικανίδα ηθοποιός Beverly Mickins: «Δεν είναι λίγοι οι συντηρητικών αποκλίσεων πολίτες, που υποστηρίζουν ότι η εισαγωγή της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία θα οδηγήσει τους μαθητές και τις μαθήτριες στην ακολασία. Είστε σοβαροί; Οπως οδηγήθηκαν τόσα χρόνια οι μαθητές και μαθήτριες στη μελέτη των Μαθηματικών και της Φυσικής, έτσι θα οδηγηθούν και στην αγκαλιά της ανηθικότητας». Με άλλα λόγια: δεν θα ήθελα να είμαι κοντά στον τάφο του Μπαρτ, την ώρα που θα αρχίσουν να τρίζουν τα κόκαλά του... Ακόμα μία εβδομάδα χωρίς καινούργιο DVD της Τζούλιας. Δεν πειράζει, μας αποζημιώνει το... φλερτ με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Στο μεταξύ, ο Παναγιώτης Βαρώτσος δεν μπορεί να πάρει ανάσα απ’ τους λυγμούς! Κλαίει εδώ και μερικές μέρες με... μαύρο δάκρυ, γιατί διάβασε όσα είπε στην Τεχεράνη, στους πιστούς της Τεχεράνης για την ακρίβεια, ο Αγιατολάχ Καζέμ Σεντιτζί. Εν ολίγοις, βγήκε ο Ιρανός κληρικός και υποστήριξε ότι όσες γυναίκες δεν ντύνονται σεμνά, καλύπτοντας πλήρως τόσο την κεφαλή τους όσο και το σώμα τους, είναι υπεύθυνες για τη ροπή της νεολαίας προς την ακολασία (αφού δεν διαβάζουν Μπαρτ στο Ιράν, καλά να πάθουν!) και για τη διαφθορά των ηθών. Φταίνε επίσης και για τη μεγάλη αύξηση των εξωσυζυγικών σχέσεων, που κοντεύουν να καταστούν πραγματική επιδημία στο Ιράν. Και καλά, θα μου πείτε εσείς, ο Βαρώτσος γιατί κλαίει; Διότι, όπως δήλωσε καταλήγοντας ο Αγιατολάχ Σεντιτζί, όλα αυτά τα προαναφερθέντα -η ακολασία δηλαδή, η διαφθορά και οι εξωσυζυγικές σχέσεις- συμβάλλουν σφόδρα στην αύξηση των σεισμικών δονήσεων! Γι' αυτό οδύρεται ο Ελληνας επιστήμων. Σκέφτεται πόσα χρόνια έχασε μελετώντας τους σεισμούς και προσπαθώντας να προβλέψει τις δονήσεις του με επιστημονικές μεθόδους. Ενώ αν πεταγόταν μια βολτίτσα ως την οδό Φυλής...

«Χ»

• Οι Αιγόκεροι δεν συναντούν απλώς εμπόδια αλλά γεννιούνται με αυτά, γεγονός που τους κάνει να ωριμάζουν πιο γρήγορα.

• Ενας Κριός απεχθάνεται τα εύκολα και συνήθως βάζει μόνος του «τρικλοποδιές» σε μια σχέση, για να διατηρήσει το ερωτικό ενδιαφέρον του ζωντανό.

• Οι Παρθένοι, κατά γενική ομολογία, αποτελούν το πιο παρεξηγημένο ζώδιο.

• Οι «ευαίσθητοι» Ιχθείς φυλάνε καλά κρυμμένη τη σκληρή πτυχή της προσωπικότητάς τους για την πιο αναπάντεχη στιγμή.

• Δύο Υδροχόοι δεν είναι ποτέ ίδιοι μεταξύ τους.

• Ο κυκλοθυμικός Σκορπιός κλείνεται πολύ εύκολα στον εαυτό του, με απο-

ÏÕÎÔ

ÖÉ×ÕÔ

Î ×ÐÔÎ

Αν ξαφνικά αισθανθείς πως ακούς φωνές από το υπερπέραν, μη θορυβηθείς. Ο συντηρητικός Κρόνος συναντά τον ονειροπόλο Ουρανό και ο οργανισμός σου ενεργοποιεί μηχανισμούς άμυνας, κρούωντας «τον κώδωνα του κινδύνου» για ό,τι σε απασχολεί. Απέφυγε τη λήψη σημαντικών αποφάσεων και περιποιήσου τον εαυτό σου με περιττές πολυτέλειες, μέχρι να κοπάσει η μπόρα. Ξέρω ένα καλό spa, πάμε;

Η ψυχολογία σου παλεύει με κύματα νεφελώδη και στην καρδιά σου φυσάνε άνεμοι πολλών μποφόρ. Εάν η τρέχουσα εργασία δεν σου προσφέρει ιδιαίτερη ικανοποίηση και τα συναισθήματα για το σύντροφο ισορροπούν σε τεντωμένο σχοινί, ίσως πρέπει να επαναπροσδιορίσεις τις προτεραιότητές σου, ξεκαθαρίζοντας απόλυτα τις ανάγκες και επιθυμίες σου.

Εργασία ή προσωπική ζωή; Προθεσμίες που λήγουν... χθες, εκκρεμότητες που απαιτούν σημαντικά αποθέματα ενέργειας και κοινωνικές υποχρεώσεις που σε ανακηρύσσουν σε «πρόσωπο της ημέρας». Μήπως να διοργάνωνες καλύτερα μια μίνι εκδρομή, να ηρεμήσει και το κεφάλι σου; Λίγη υπομονή και θα νιώσεις την ερωτική ανάσα της Αφροδίτης στο πλευρό σου (από 24/04).

Ì× Ô

ÏÔÕ ÎÔ

ÖÔ ÔÖÍ

Με τον Πλούτωνα να ενεργοποιεί οικονομικά θέματα, τον Αρη να ενισχύει το κοινωνικό σου στάτους, την Αφροδίτη να φέρνει αέρα ανανέωσης στην εξωτερική σου εμφάνιση (μήπως να αποκτούσες, επιτέλους, εκείνο το τζινάκι που λιμπίζεσαι καιρό;) και την πανσέληνο στον Σκορπιό να στρέφει το ενδιαφέρον σου σε αγαπημένα πρόσωπα, δεν θα έπρεπε να αισθάνεσαι παραμελημένος.

Η πανσέληνος στο ζώδιό σου (28/04) σε φορτίζει με απεριόριστη ενέργεια και τροφοδοτεί με αύρα θετική καθημερινές συναναστροφές επαγγελματικού και κοινωνικού χαρακτήρα. Οι αισθήσεις σου θα είναι ιδιαίτερα οξυμένες την τρέχουσα εβδομάδα και ίσως δεις, επιτέλους, κάποιο σημαντικό για σένα στόχο να παίρνει την τελική του μορφή. Σκορπιέ, παίζεις μπάλα μόνος!

Η πανσέληνος στο Σκορπιό μιλάει κατευθείαν σε καρδιά, σώμα και πνεύμα, υπενθυμίζοντάς σου πως μπορείς να αντλήσεις ικανοποίηση ακόμα και σε συνθήκες πλήρους απομόνωσης από εξωτερικά ερεθίσματα. Πλέον, αντιλαμβάνεσαι ξεκάθαρα πως έχεις γίνεις υπέρ το δέον απαραίτητος σε ορισμένους ανθρώπους, χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα.

23 - 4 - 10

Starstruck City Ò © © Ñ ¨Î ß

και αλήθειες • • • • •

51

ΜΙΚΤΗ ΖΩΝΗ

Εκ-κεντρικές ιστορίες

Σ

αββατόβραδο στο στούντιο της Γ. στα Εξάρχεια, ώρα 10η βραδινή, με τα απαραίτητα συνοδευτικά πριν από την έξοδο. Pizza Hut με υπερβολικές ποσότητες πεπερόνι, λευκό κρασί, αναψυκτικά και 2 κανάτες νερό που αδειάζουν σε χρόνο dt, «νεροφίδες», ένεκα του πεπερόνι που λέγαμε. Στο dvd παίζουν τα 2 νέα επεισόδια της τηλεοπτικής σειράς Glee που έχει γίνει talk of the town στο LA (βλέπε Λεκανοπέδιο Αττικής). Χορός, τραγούδι, ένα σχολείο με έντονες καλλιτεχνικές ανησυχίες, διεστραμμένα μαύρο χιούμορ, υπερσεξουαλικοί πρωταγωνιστές και μερικές από τις πιο ελπιδοφόρες κινηματογραφικές φάτσες της δεκαετίας. Το hype γύρω από τη σειρά έπεισε ακόμα και τη Μαντόνα να προσφέρει, στο ευτελές ποσό των 100 χιλιάδων δολαρίων, τα δικαιώματα για τη διασκευή δημοφιλών κομματιών της, στο πλαίσιο της σειράς.

τέλεσμα να πληγώνει τους γύρω του. Μια γυναίκα Ταύρος αρέσκεται ιδιαίτερα στο φλερτ «χωρίς λόγια», ως κατ’ εξοχήν ζώδιο των αισθήσεων. Οι Λέοντες χρειάζονται τα κομπλιμέντα σχεδόν όσο και το οξυγόνο. Ζήλια και κτητικότητα οδηγούν μια γυναίκα Τοξότη μακριά. Οι Δίδυμοι συνήθως βρίσκουν την ευτυχία σε Υδροχόους και Ζυγούς. Σε μια διαμάχη ο Ζυγός θα υποχωρήσει πρώτος. Ο Καρκίνος είναι το μοναδικό ζώδιο που βρίσκει κοινά σημεία αναφοράς με όλα τα υπόλοιπα.

ÏÉÕÏÎÓÔ

Ë Ó

ÉÕ ËÓÔ

Η πανσέληνος στο φιλικό ζώδιο του Σκορπιού (28/04) σε αποφορτίζει από έννοιες και βάρη του παρελθόντος. Τα άστρα είναι με το μέρος σου, το αντικείμενο του πόθου μάλλον αρχίζει να εκτιμά τα κάλλη σου, η δημιουργικότητά σου αποβαίνει καρποφόρα, ακόμα και το στριφνό αφεντικό σε βλέπει με... άλλο μάτι. Σε ζηλεύω!

Η Αφροδίτη μετακομίζει από τον Ταύρο στους Διδύμους (από 24/04) και ξαφνικά αισθάνεσαι να μη σε χωράει το σπίτι. Εκμεταλλεύσου το όμορφο ανοιξιάτικο κλίμα για βόλτες, συναντήσεις με φίλους και ξενύχτι μέχρι πρωίας, αλλά παρέμεινε φειδωλός σε οικονομικά θέματα, γιατί το γαϊτανάκι Κρόνου-Ουρανού δεν αφήνει περιθώρια για σπατάλες και δεν θέλεις τοκογλύφους στο σβέρκο σου.

Πιθανόν ήδη βιώνεις τεταμένες στιγμές ή απλώς νιώθεις πως για κάποιο ανεξήγητο λόγο όλα σου φταίνε. Με τον Κρόνο να τάσσεται απέναντι του Ουρανού, η τρέχουσα εβδομάδα ίσως φέρει ανεπιθύμητες εξελίξεις, ιδιαίτερα σε όσους είναι γεννημένοι 17-22. Ωστόσο να θυμάσαι πως τίποτε δεν γίνεται τυχαία και από τις μάχες πάντα βγαίνουμε πιο δυνατοί.

ÉÎ ÔÏËÕ

× ÕÔØÔÔ

ÎØ ËÎ

Νευράκια; Αισθάνεσαι τη μέγγενη της εργασίας να σε συνθλίβει σε βαθμό εξουθένωσης, με τις ευθύνες να καραδοκούν απειλητικά. Oμως καλά νέα καταφτάνουν από το αστρολογικό μέτωπο και από 23/04 το σύμπαν αποφασίζει να σε αφήσει στην ησυχία σου. Επιπλέον, ο Πλούτωνας φωτίζει το κοινωνικό σου προφίλ και στιγμές χαλάρωσης με αγαπημένους φίλους διαφαίνονται στον ορίζοντα.

Ταλαιπωρήθηκες αρκετά τους τελευταίους μήνες, όμως όλες οι φάσεις κάποτε κλείνουν τον κύκλο τους. Εύλογα νιώθεις αδικημένος από ανθρώπους και καταστάσεις, ωστόσο έχε υπόψη πως το «κοφτερό» μυαλό και οι πρωτοποριακές ιδέες σου, συχνά σε οδηγούν να υπερέχεις έναντι των υπολοίπων ζωδίων. Υπομονή και σύντομα η μοναδική ικανότητά σου να ξεχωρίζεις από τη μάζα, θα επανέλθει ισχυρότερη και δυναμική.

Ο Δίας σε προικίζει με έντονη γοητεία και ζωώδη μαγνητισμό. Εάν νομίζεις πως η παραπάνω φράση ξεπήδησε από τις σελίδες κάποιου μυθιστορήματος Αρλεκιν, θυμίσου πως όταν η πραγματικότητα σε ζορίζει, είσαι ο πρώτος που ενεργοποιεί ένα φαντασιακό περιβάλλον, όπου όλα λειτουργούν ανέμελα. Η πανσέληνος στο Σκορπιό (28/04) ίσως σε πείσει πως η πραγματικότητα ξεπερνά και την πιο ζωηρή φαντασία.

Συνέχεια της βραδιάς στο Hoxton, ώρα αιχμής 12η βραδινή, να αναζητάμε εναγωνίως ελάχιστα τετραγωνικά εκατοστά ελεύθερου χώρου. Η Γ. απόψε είναι -τουλάχιστον- γκομενάρα. 26 Μαΐων, όμορφη, με έντονη σεξουαλικότητα, θηλυκή αλλά και αντράκι -όπου το απαιτούν οι περιστάσεις- συχνά τη φωνάζουμε Βαγγέλη (με την καλή έννοια). Το μαύρο στράπλες Marc Jacobs που φοράει, σε συδυασμό με το λάγνο βλέμμα Δέσποινα Βανδή, μάλλον αποδίδουν τα δέοντα. Εκείνος στην ίδια ηλικία, ωραίο τυπάκι με street ντύσιμο, τολμηρός, δίχως ντροπές και χαζά βλέμματα, της την... πέφτει στα ίσα, χωρίς περιστροφές. Βρίσκω κάτι γνωστούς και απομακρύνομαι διακριτικά.

H ατμόσφαιρα ζεσταίνεται προοδευτικά,0 όπως και η διάθεση της Γ. Κοντεύει περασμένες 4, το «ζευγάρι» βρίσκεται στο τελικό στάδιο του φλερτ, ενώ εγώ, στρατηγικά κρυμμένος, αποτυπώνω στιγμιότυπα με την κάμερα του i-phone, τα οποία και αναρτώ real time στο Twitter, της το χρωστούσα από τότε που ανέβασε στο Facebook φωτογραφίες μου ενώ έκανα σολάριουμ. Της προτείνει να πάνε κάπου πιο ήσυχα οι δυο τους, εκείνη δέχεται και του ζητάει ένα λεπτό για να χαιρετήσει κάτι γνωστούς. Κατευθύνεται προς το τραπέζι τους, ανταλλάσσει μερικές σκόρπιες κουβέντες και μόλις γυρνάει το κεφάλι της βλέπει τον «κορτάκια» να ανοίγει την πόρτα του μαγαζιού και να φεύγει τρέχοντας. Κόκαλο εκείνη, κόκαλο κι εγώ. Μετά τις αρχικές δικαιολογίες (μήπως μύριζε η αναπνοή σου, τον έπιασε... κόψιμο, σε πέρασε για τραβεστί), τελικά καταλήξαμε στο εξής εύλογο συμπέρασμα: μερικοί άντρες συναγωνίζονται τις κότες στην έλλειψη θάρρους! Ο Γκόλντεν Χολ-ίστας

52

MIKTH ΖΩΝΗ

Γνωρίζατε ότι:

•Προσωρινό θεατρικό «διαζύγιο» θα πάρουν ο Θοδωρής Αθερίδης και τη Σμαράγδα Καρύδη στην επόμενη χειμερινή θεατρική σεζόν. Ναι, καλά διαβάσατε. Στο καινούργιο έργο που θα ανεβάσει ο Θοδωρής στο Μικρό Παλλάς, ζευγάρι πάνω στη σκηνή θα είναι με τη Ζέτα Μακρυπούλια αυτή τη φορά.

•«Ξαναχτυπά» με 4 νέες θεατρικές δουλειές το δίδυμο Αλέξανδρος Ρήγας-Δημήτρης Αποστόλου, ανανεωμένο και ξεκούραστο, έπειτα από ένα διάστημα απουσίας του από τη μικρή οθόνη και το θεατρικό σανίδι. Η μία θεατρική δουλειά τους θα ανέβει στο θέατρο Αλίκη, η άλλη στο θέατρο Αθηνά, η τρίτη θα πάει περιοδεία σε όλη την Ελλάδα και η τέταρτη… ίσως θα ανέβει στο θέατρο Ηβη. Ευχόμαστε τα καλύτερα!

•Στις 20 του Απρίλη στο βιβλιοπωλείο Φλοράλ, στα Εξάρχεια, έκανε την πρώτη του εμφανιση το νέο βιβλίο του Στέλιου Κανάκη με τίτλο «Ιερές βλακείες». Το βιβλίο παρουσίασε ο Γιάννης Μποσταντζόγλου και η Δήμητρα Χατούπη.

•Ανανεωμένη εμφανίστηκε η δημοφιλής μας τραγουδίστρια Νατάσα Θεοδωρίδου, ντυμένη στα μαύρα με ένα κόκκινο μακρύ φουλάρι, στην πρεμιέρα της θεατρικής παράστασης «Μαρινέλλα, το μιούζικαλ», των Θ. Παπαθανασίου και Μ. Ρέππα, σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή. Λέτε να ευθύνεται ο σύντροφός της, ο επιχειρηματίας Θεόφιλος Τζιώτης, ο οποίος δεν την άφησε από τα μάτια του καθ’ όλην τη διάρκεια της βραδιάς; •Και ο ηθοποιός Χρήστος Σπανός, όμως, παρευρέθηκε στην πρεμιέρα του «Μαρινέλλα, το μιούζικαλ» στο Παλλάς, τιμώντας έτσι με την παρουσία του το φίλο και συνεργάτη του, σε αρκετές τηλεοπτικές δουλειές, Μέμο Μπεγνή, που στ’ αλήθεια τραγούδησε πολύ όμορφα. Το συνόδευε η σύζυγός του, Μελίνα Παιονίδου, γνωστή δασκάλα μουσικής και καθηγήτρια της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου.

•Τη λύση για να ξεπεραστεί το οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας πρότεινε ο αγαπημένος μας τραγουδιστής Γιάννης Πλούταρχος, σε συνέντευξή του. Αναφερόμενος στα παιδιά του, δήλωσε πως με τη γέννησή τους πρόσφερε 5 ΑΦΜ -με το οσονούπω πέμπτο του παιδί- στο ελληνικό Δημόσιο.

ÁÅ֋¼¾±ÉßÂÄ ¾ÆÈÄ

•Ανανεωμένος κι ορεξάτος, μάλλον, ξαναγυρνάει στο παλιό «σπιτικό» του, από Σεπτέμβρη, ο Γρηγόρης Αρναούτογλου. Αυτήν τη φορά όμως θα τον ακολουθήσει στο πρωινό του Mega και ο Θανάσης Πάτρας. Μακάρι να κάνουν «χρυσές» δουλειές και τα μηχανάκια της AGB να χτυπήσουν δυνατά!

23 - 4 - 10

Kαλημέρα φίλοι μου. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ από τότε που ήρθαν αυτοί οι άνθρωποι του ΔΝΤ έχω μια νευρικότητα. Ολο κάτι εφιάλτες βλέπω, ενώ αρχίζω να γράφω τις λέξεις παραλείποντας τα γράμματα Δ, Ν, Τ για να μη μου έρχεται ο συνειρμός. Εμείς όμως δεν πρέπει να πτοούμαστε. Το ξέρουμε ότι μας περιμένουν δύσκολες μέρες, αλλά δεν θα μας πάρει και... από κάτω. Πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι, πάνω απ’ όλα. Δεν μπορεί, κάπου στο βάθος του τούνελ θα υπάρχει κάποιο φως (βάλ’ τε κι εσείς αγαπητή μου κυρία Νικολούλη ένα χεράκι, μπας και το δούμε τελικά). Μετά σκέφτομαι και το άλλο: ως λαός σίγουρα διαθέτουμε χιούμορ, αλλιώς δεν θα αντέχαμε και όλα όσα έχουμε ζήσει ως τα τώρα (και ποιος ξέρει τι μας επιφυλάσσει και η συνέχεια). Είναι και το άλλο, που λέει πως η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Εγώ, για να σας πω την αλήθεια, έχω αρχίσει να ακούω τραγούδια της Σοφίας Βέμπο για να πάρω λίγο κουράγιο, άσε που νοίκιασα και τους «300» να ξαναηχήσει στα αυτιά μου το “This is Sparta”. Εμείς λοιπόν δεν «μασάμε» και θα επιβιώσουμε σε πείσμα όλων όσων μας έχουν βάλει... στο μάτι. Ας δούμε λοιπόν και μερικές ειδησούλες από τα εξωτερικά, για να πούμε και κάτι άλλο. Στην υπηρεσία της Αυτού Showbiz

Nα πάμε όμως και σε μία δυσάρεστη είδηση, γιατί η ζωή έχει και από αυτές, άσε που είναι δυστυχώς και οι περισσότερες. Ο γιος του γνωστού ηθοποιού Michael Douglas, λοιπόν, καταδικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση για κατοχή ηρωίνης και συναλλαγή με ποσότητες μεθαμφεταμίνης και κοκαΐνης, έξω από ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στη Νέα Υόρκη. Η σύλληψη είχε γίνει τον περασμένο χρόνο, ενώ τον Ιανουάριο δήλωσε ένοχος στις κατηγορίες. Οπως ανέφερε λοιπόν το Reuters, ο 31χρονος Cameron ζήτησε συγγνώμη από την οικογένειά του στο δικαστήριο για τον εφιάλτη αυτό, που αποτελεί δικό του έργο. Ο διάσημος ηθοποιός Michael Douglas είχε γράψει μία επιστολή προς το δικαστή ζητώντας του να επιδείξει επιείκεια, αναφέροντας ότι ο Cameron έδινε μάχη με τα ναρκωτικά από την ηλικία των 13 ετών, ενώ πρόσθετε ότι μπορεί να έχει μία ιδέα για την πίεση που δέχεται κάποιος να βρει την ταυτότητά του έχοντας ένα διάσημο πατέρα (ο ίδιος, άλλωστε, είναι γιος του Kirk Douglas).

Aλλά και η νυν σύζυγός του, η ηθοποιός Catherine ZetaJones, έγραψε στο δικαστή ότι ο Cameron είναι ένας στοργικός, ευγενικός άνθρωπος.

23 - 4 - 10

MIKTH ΖΩΝΗ

Ο γάμος, όπως και να το κάνεις, στοιχίζει. Δεν θα πάρεις ένα νυφικό, ένα κοστουμάκι, δεν θα τυλίξεις σε ένα τούλι πέντε κουφετάκια (έστω και με εσάνς αμυγδάλου) και πάνω απ’ όλα, αν είσαι ο γαμπρός, δεν θα κάνεις και στη νύφη δώρο το κλασικό μονόπετρο (ακόμα και αν το έχεις πάρει από τηλεπροσφορά;) Αλλά, λες από μέσα σου, εντάξει, μια φορά παντρεύομαι, ας ξοδέψω και όλες τις οικονομίες μου. Για σκεφτείτε όμως να παντρευόσασταν για τρίτη φορά μέσα σε δύο χρόνια… Ηρεμήστε, εσείς μια χαρά είστε με τη γυναικούλα σας και ακόμη και αν δεν είστε, δεν πειράζει, κανείς δεν είναι τέλειος. Για τον άνδρα της Μariah Carey όμως χτυπάω... την καμπάνα, που θα πρέπει να ξανα-ανανεώσει τους γαμήλιους όρκους του, την επόμενη εβδομάδα. Προφανώς δεν θα καταλάβατε -και με το δίκιο σαςγι’ αυτό κι έρχομαι να λύσω το γρίφο. Η διάσημη τραγουδίστρια Mariah Carey και ο ράπερ-ηθοποιός Nick Cannon παντρεύτηκαν στις 30 Απριλίου του 2008, στις Μπαχάμες. Ωραία μέχρι εδώ. Ελα όμως που αν νόμιζε ότι ξεμπέρδεψε έτσι εύκολα ο Nick,

Δύσκολοι οικονομικά καιροί! Εδώ ολόκληρος Burt Reynolds και έκανε περικοπές. Ο 74 Φεβρουαρίων ηθοποιός έριξε αισθητά την τιμή πώλησης της κατοικίας-ολόκληρης έκτασης που έχει στη Φλόριντα. Και όχι τίποτα τσιγκουνιές: μιλάμε για επτά εκατομμύρια δολάρια κάτω. Θα μου πείτε βέβαια ότι και το αρχικό ποσό ήταν λίγο τσουχτερό, τουτέστιν λίγο κάτω από 16 εκατομμύρια δολάρια. Αλλά η ζήτηση φαίνεται δεν ήταν η αναμενόμενη, γιατί η προσφορά πώλησης είχε μπει από το 2005. Τώρα βέβαια η έκταση δεν είναι και τυχαία, για να πω και του μεσίτη το δίκιο. To σπίτι έχει θέα στο Jupiter Island, το οικόπεδο διαθέτει δική του αποβάθρα (έτσι για να δένεις το σκάφος σου και να είσαι ήσυχος ότι δεν θα σου το τρακάρει κανένας ατζαμής), κομμωτήριο και αίθουσες προβολής. Για να γυρίσεις την έκταση ολόκληρη πρέπει να διοργανώσεις μία εκδρομή (καλό είναι να έχεις και κεφτέδες μαζί!) καθότι μιλάμε για 12 στρεμματάκια.

53

μάλλον γελάστηκε. Γιατί, όπως και να το κάνεις, τη Μariah παντρεύτηκε, όχι καμιά τυχάρπαστη. Ετσι, λοιπόν, κάθε χρόνο το ζευγάρι έχει πάρει απόφαση να ανανεώνει τους γαμήλιους όρκους του και η ανανέωση δεν γίνεται όπως στο χρόνο ομιλίας με μία κάρτα, που λέει ο λόγος, αλλά η περίσταση απαιτεί και ένα διαμαντένιο δαχτυλίδι. Την επόμενη Παρασκευή, λοιπόν, έχει 30 ο μήνας, επομένως για τρίτη φορά (αν συνυπολογίσεις και το γάμο) το ζευγάρι θα ξαναδεσμευτεί για τη μεταξύ τους αφοσίωση και αγάπη. Οπως διευκρινίζει στο UsMagazine.com ο Nick, αυτή τη χρονιά θα είναι ο τρίτος τους γάμος. Ανήμερα της επετείου θα διοργανώσουν ένα πάρτι, ένα event και φέτος θα δωρίσει στη γυναίκα του το τρίτο δαχτυλίδι. Και δεν πιστεύω η Mariah να βολεύεται και με ένα οποιοδήποτε δαχτυλιδάκι που έχει ένα πετραδάκι επάνω. Αλλωστε η γυναίκα είναι ντίβα και έχει τις απαιτήσεις της. Εγώ όμως μία ερώτηση έχω: αν με το καλό τη συμπληρώσετε τη δεκαετία του έγγαμου βίου, την ενδέκατη χρονιά πού θα το βάλεις το ενδέκατο το δαχτυλίδι;

Τι ήταν και αυτό με την ηφαιστειακή σκόνη! Είδατε όμως τη δύναμη της φύσης; Ενα ισλανδικό ηφαιστειάκι είπε να τρίξει λίγο τα... δόντια στους Ευρωπαίους και έβαλαν «λουκέτο» οι αιθέρες! Το τι τράβηξαν αυτοί οι επίδοξοι ταξιδιώτες, ούτε στον εχθρό μου (που δεν έχω, που λέει ο λόγος). Οπως ήταν φυσικό, λοιπόν, οι ακυρώσεις των πτήσεων επηρέασαν πολύ κόσμο, ανάμεσά τους και ορισμένους διασήμους. Παραδείγματος χάριν τη σύζυγο του Sting, την Τrudie Styler, που δεν μπόρεσε να παραστεί στην αμερικανική πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ “Wake Up” (στο οποίο εκείνη είναι συμπαραγωγός). Αλλά είδες για να έχει καλό σύζυγο; Πήγε στη θέση της ο Sting και μάλιστα διάβασε και τον εναρκτήριο λόγο που είχε γράψει η Τrudie.

Πώς φαίνεται όμως η καλλιτεχνική φύση! Ο Sting, που ως γνωστόν είναι αφοσιωμένος στα περιβαλλοντικά θέματα, έθεσε την απουσία της γυναίκας του ως εξής: την κράτησε στην Ευρώπη η Μητέρα Γη! Ωραίο έτσι; Ωστόσο το πρόβλημα με τις αερομεταφορές επηρέασε και τον Brad Pitt, που δεν μπόρεσε να πάει στη Νέα Υόρκη για να βρεθεί σε μία εκδήλωση προς τιμήν του αδελφού του, Doug, o οποίος ορίστηκε πρέσβης Καλής Θελήσεως στην Τανζανία, σε αναγνώριση του ανθρωπιστικού του έργου στην Αφρική. Ο πρόεδρος της χώρας διοργάνωσε, λοιπόν, ένα πάρτι τη Δευτέρα στην αμερικανική μητρόπολη αλλά, σύμφωνα με το JustJared. com, o Βrad ήταν απών. Φαίνεται πως και το ηφαίστειο τον ήθελε στην Ευρώπη...

Τι την περάσατε τη Victoria Beckham; Για καμία σταρ που θέλει σώνει και καλά να κερδίζει τις εντυπώσεις και τα θετικά σχόλια όσων την παρακολουθούν; Οχι βέβαια. Η «ιέρεια» του στιλ δεν έχει τέτοια άγχη. Και μάλιστα δεν την πειράζει καθόλου να την κριτικάρουν, ούτε και έχει τη φιλοδοξία να προσπαθήσει σκληρά για να εντυπωσιάσει κάποιον. Μπράβο σου, γιατί να απογοητεύεσαι άλλωστε; Αν θέλεις πάντως να την πληγώσεις (δεν υπαινίσσομαι βέβαια ότι υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι) πες της κάτι για τα ρούχα που φτιάχνει, γιατί το πρώην Spice Girl έχει γίνει πλέον μία σχεδιάστρια ρούχων με δική της ετικέτα. Οπως είπε στη γερμανική Vogue, ένα όνειρό της έγινε πραγματικότητα και παρά το γεγονός ότι βρίσκεται ήδη στην τέταρτη σεζόν της δραστηριοποίησής της στο χώρο, πάντα την πιάνει νευρικότητα πριν και κατά τη διάρκεια των επιδείξεων των ρούχων της. Και όπως φυσικά θα έχετε καταλάβει, δεν χρησιμοποιεί υλικά ό,τι κι ό,τι, αλλά τα καλύτερα. Η Victoria όμως έχει να πει και κάτι σε όσους τη λένε απόμακρη (κι εγώ ήθελα να ήξερα πώς σχημάτισαν τέτοια άποψη). Η γυναίκα είναι κοινωνική και της αρέσει μάλιστα να μιλά με νέο κόσμο. Επομένως αν τη συναντήσετε πουθενά, πιάστε της την κουβέντα, να τη ρωτήσετε, βρε αδελφέ, αν σας ταιριάζει το ρουχαλάκι που φοράτε. Ευτυχώς πάντως, τώρα που το σκέφτομαι, που η Victoria δεν βρισκόταν στην απονομή των φετινών τηλεοπτικών βραβείων. Ακόμα δεν θα είχε συνέλθει. Ασε μην έχω και τύψεις.

54

ΘΕΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

23 - 4 - 10

tÀ-ONSIEURÀ-INIMAL

³±¡§®¸¤ ¥©Ì¥¬¬¨­©« Ö ¡© Ñ ¨È à

ισθαντικές μελωδίες, κιθαριστική χαρούμενη ποπ, αιθέρια φωνητικά με ηλεκτρονική χροιά. Κυρίες και κύριοι, ο Monsieur Minimal! O Monsieur, κατά κόσμον Χρήστος Τσιτουρίδης, έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό μέσα από την παρθενική του δουλειά που κυκλοφόρησε από την εγχώρια Sound of Everything και ακούει στον... παιχνιδιάρικο τίτλο “Lollipop”, με κομμάτια όπως το ομώνυμο, το “Silk” και το “Love story”, να χαίρουν προβολής σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, διαφημιστικά σποτ, αλλά και στο εξωτερικό. Το δεύτερο δισκογραφικό πόνημα του ταλαντούχου Χρήστου μιλάει… ελληνικά και ονομάζεται «Πάστα Φλώρα», σε μια ενδιαφέρουσα παρέκκλιση από τον αγγλόφωνο στίχο, με έξτρα δέλεαρ την τιμητική συμμετοχή της Δήμητρας Γαλάνη στο κομμάτι «Μια ζωή». Σάββατο απόγευμα η στήλη βρέθηκε στο Metropolis Live Stage, με αφορμή την επίσημη παρουσίαση του cd. Χαλαρός καφές, αγαπημένοι φίλοι, ένα κολάσιμα προκλητικό συντριβάνι σοκολάτας/ευγενική προσφορά του χορηγού και ο ευδιάθετος Monsieur Minimal να συνομιλεί μαζί μας, λίγο πριν από την εμφάνισή του στη σκηνή για το τραγουδιστικό μέρος του event.

Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σου με τη μουσική και ποιο είναι το background σου; Το «μικρόβιο» το κόλλησα από μικρός, από την εποχή του αμερικανικού ΜΤV. Μέτα ακoλούθησαν τα πρώτα μαθήματα κιθάρας και το στήσιμο μιας grunge band. Οταν αποφάσισα να ασχοληθώ με περισσότερο ζήλο, γράφτηκα σε μια ομάδα μουσικής παραγωγής, όπου και παρακολούθησα μαθήματα για να μπορώ να γράφω τη μουσική έτσι όπως την έχω στο μυαλό μου. Ποιες ήταν οι επιρροές σου; Οι μουσικές μου αναφορές κι επιρροές έχουν να κάνουν ασυνείδητα με τα τέλη της δεκαετίας ’80 και συνειδητά με τις αρχές των 90’s και την εναλλακτική σκηνή της ροκ. Στη συνέχεια, είχα πάντα τα αυτιά μου ανοιχτα και παρακολουθούσα όλα τα μουσικά ρεύματα -από βρετανική και φινλανδική κιθαριστική ποπ, μέχρι electronica, tech house και πολλά από τα σημερινά νέα είδη. Πώς αποφάσισες να κάνεις «στροφή» στον ελληνικό στίχο; Δεν είναι στροφή. Η μουσική είναι μία. Και εγώ κάνω αυτό που νιώθω, χωρίς κανένα κόμπλεξ. Στην όλη διάρκεια της μουσικής μου

ενασχόλησης ήταν αναπόφευκτο, λόγω και της μητρικής μου γλώσσας, να μη γράψω κάτι με ελληνικό στίχο και όταν αυτό γινόταν με επιτυχία με έκανε πολύ χαρούμενο. Οταν, λοιπόν, προέκυψαν αυτά τα κομμάτια, σκέφτηκα ότι δεν ήθελα να τα πετάξω ούτε να τα χαρίσω, με τίποτα! Γι’ αυτό αποφάσισα να κυκλοφορήσω την «Πάστα Φλώρα». Ο αγγλικός στίχος είναι αυτός που με γοητεύει περισσότερο και σε καμία των περιπτώσεων δεν μπορώ να φανταστώ να μη γράφω πάνω σε αυτόν. Τι αποκόμισες από τη συνεργασία σου με τη Δήμητρα Γαλάνη; Την εμπειρία και τη χαρά του να δουλεύεις με έναν τόσο φτασμένο επαγγελματία μουσικό, αλλά και παράλληλα τόσο απλό και γλυκό άνθρωπο. Η θετική ανταπόκριση κοινού και κριτικών πόσο σε επηρεάζει; Είσαι ικανοποιημένος από τη μέχρι τώρα πορεία σου; Μου δίνει τρελή χαρά και απεριόριστη δύναμη το να βλέπω πως αυτά που γράφω αρέσουν στα αυτιά του κόσμου. Αλλά και τα αντίθετα σχόλια με κάνουν να θέλω να δουλεύω ακόμη περισσότερο. Εννοείται πως είμαι παρά πολύ ικανοποιημένος. Δόξα τω Θεώ, το όνειρο δείχνει να συνεχίζεται και εγώ προσπαθώ να το κυνηγώ όπως ακριβώς το ονειρεύτηκα: βήμα-βήμα.

Δεδομένης της κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα, πέραν της ενασχόλησής σου με τη μουσική, ακολουθείς και κάποιο άλλο επάγγελμα για βιοποριστικούς λόγους; Προσπαθώ να τα καταφέρω. Εχω εγκαταλείψει την πρωινή μου δουλειά (ηλεκτρολόγος υπομηχανικός, με ειδίκευση στη φωτοτεχνία) για να αφοσιωθώ 100% στη μουσική. Δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα, αλλά είμαι αισιόδοξος.

Τι να περιμένουμε από σένα στο μέλλον; Ο επόμενος αγγλόφωνος δίσκος είναι ήδη έτοιμος και θα κυκλοφορήσει στις αρχές του 2011 -με το καλό.