in memoriam
Jan Wigger Op 11 juli 2019 overleed in het ziekenhuis in Zwolle onze zeer gewaardeerde collega Johannes Hendrikus Wigger. Jan stierf op 62 jarige leeftijd aan de gevolgen van complicaties na een operatie. Dienstverlenende archivaris Jan begon in 1980 bij het Rijksarchief in Overijssel. Hij zag erg uit naar de viering van zijn 40 jarig ambtsjubileum in 2020. Gedurende die bijna veertig jaar heeft Jan zijn sporen in het Overijsselse archiefwezen en historische veld ruimschoots verdiend. Gevormd door twee rijksarchivarissen en gekneed door de oud-collega’s Halfman, Mensema en Gevers stond Jan pal voor de traditionele waarden van de archivaris: hulpvaardig naar collega ‘s in de leeszaal, oplossingsgericht in zoekvragen van bezoekers, corrigerend in redactiewerk van historische publicaties van derden en anderen deelgenoot maken van zijn rijke kennis in diverse tijdschriften. Van kadaster tot adel, Jan wist zijn weg in de talloze Overijsselse bronnen feilloos te vinden. Tijden veranderen, ook in het Archiefwezen. Het verdwijnen van de Rijksarchiefschool en de daaruit voortvloeiende hervorming van de opleiding tot archivaris liet ook Jan niet onberoerd. Hij vond het maar niks. Vakken, zoals vaderlandse en kerkelijke geschiedenis, middelnederlands, oorkondenleer, paleografie en chronologie, waren niet meer belangrijk voor de toekomstige archivaris. Toch is de bezoeker in de leeszaal ook nu nog het meest gebaat bij de vakinhoudelijke kennis van die ouderwetse archivaris. Niettemin, voelden we ons vaak als de laatsten der Mohikanen. Gedreven deskundige Zijn doofheid vormde geen belemmering in zijn ontwikkeling tot archivaris pur sang en inhoudelijk deskundige. Natuurlijk ben je niet meteen een expert, maar zijn handicap kan wel worden beschouwd als een drijfveer om uit te blinken en je te bewijzen. Geregeld werden er discussies
gevoerd over archivistische principes, beschrijvingen en over archiefschema’s. Zijn doel was altijd een deugdelijke inventaris te vervaardigen, een summiere plaatsingslijst was in zijn ogen onvoldoende. Zijn arbeidsethos was professioneel en loyaal, zijn werkkracht gedreven en strevend naar perfectionisme. Hij vond dat zijn inventarissen altijd tot doel hadden om de onderzoeker optimaal te informeren, zowel in het zoekpad naar als in de inhoudelijke beschrijving van de archiefstukken. Dat wilde hij het allerliefste, bezig zijn met oude documenten en steeds op zoek naar het persoonlijke verhaal van onze voorouders. Betrokken medewerker Jan maakte jarenlang deel uit van de ondernemingsraad van Historisch Centrum Overijssel en daarvoor van de onderdeelscommissie van het voormalige Rijksarchief in Overijssel. Hij liet altijd zijn eigen, soms sociaaldemocratische geluid horen. Vaak kon hij zich enorm opwinden over - in zijn ogen - onredelijke standpunten of besluiten van de directeur- bestuurder. Meermaals stond hij “ op de barricades “, want hij verfoeide een moeizaam bereikt compromis. Voor Jan waren de mensen, zijn collega’s, het belangrijkste. Hij wilde vooral hun stem zijn. Verder zonder Jan Zijn overlijden is een groot verlies, niet alleen voor zijn gezin en familie, maar ook voor ons als zijn collega’s en vrienden. Een HCO zonder een bulderende, lawaaierige, druk gebaren makende, en soms ook ondeugende Jan Wigger is bijna ondenkbaar. We zullen hem zeker missen! Namens alle collega’s, Johan Seekles
