BE DRİ BAY K A M
B U B İ
P L A N I 2 1 T E M M U Z / J U L Y - 9 A Ğ U S T O S / A U G U S T 2 0 1 8 A Ç I L I Ş / O P E N I N G : 2 1 T E M M U Z / J U L Y 2 0 1 8 , 1 9 : 0 0 M I N E A R T G A L L E R Y , B O D R U M Y A L I K A V A K Caddebostan, Gökçe Sok Yalıkavak, Merkez Mah. M: +90 (536) 553 50 66 I w w w . m i n e s a n a t . c
. Dipşar A Çökertme +90 (543) o m | f a c
pt. No: Cad. Ö 816 10 e b o o k
14 D: 8, Kadıköy / İstanbul zkan Sok. Bodrum / Muğla 34 | info@minesanat.com . c o m / m i n e s a n a t 1 9 8 5
“Bedri, ıstıraba sessizlikle yanıt vermiyor, derin iç sesiyle ifade etmek istiyor, insanoğlunun yüreğini, ruhundaki yankıları arar gibi... Çünkü Bedri’nin ıstırabı gerçek... Ayrıca, bu başkalarının da ıstırabı.” “Bedri does not answer pain to keep quiet. But rather he wants to express it in the deep human voice, as this searching for the human heart, searching for the echoes in the human soul; his pain is real. But he is also the pain of others.” SERSEMLETİCİ BİR SÖZLÜK... / A STUNNING DICTIONARY... Mamade Kadreebux,
*”Munch’a Saygı” kataloğundan, 2010 / From “Respect to Munch” catalogue, 2010
(…) İnsanlar, Bedri Baykam’ın sunduğu algı ile baş etmek durumunda kalacaklar. Eğer Picasso burada olsaydı, o zaman yine Picasso gibi mi resim yapardı, yoksa Bedri gibi mi... Bu, hiç kimsenin yanıtlayabileceği bir soru değil, ancak bir önsezi olabilir. Çünkü Bedri’nin işi, kendinde ve insanlığın üzerinde büyüleyici karakterleri, teatral bir yapıda birleştiriyor. Burada, resim sanatı, yani görsel sanat, bir sessizlik tiyatrosuna dönüşüyor. Her bir imgenin önünde saatlerce durabilirsiniz ve sessiz karakterler size, insanoğlu ve ölüm arasındaki karşılıklı ilişkiyi anlatabilirler. Bazı büyük sanatçıların kaderi, insanlığı belli bir aşamaya getirmek olmuştur; Bedri de “Nihai Öğle Yemeği”nde Picasso’nun gücünü kabul ediyor. Ayrıca, hafif bir geçişle insanoğlunun çelişkisinin, zamansızlık kavramıyla aydınlatılamayacağını da belirtiyor. Çünkü kendisi büyük ustaların varlığını tanıyarak ve onlardan keyif alarak, kendisinin de bir arayış yolculuğuna çıktığını biliyor. Bu arayış da başka bir zaman diliminde yer alıyor. Farklı zaman dizisinde, karakterleri, tarihsel farkındalığın bilincine varabileceğimiz şekilde ortaya çıkarıyor. Bunlar içinde de sanat, insanoğlu ile ölümlülük ve insanoğlu ile yeryüzündeki yeri arasına giriyor ve bu şekilde ifade de geride bırakılmış oluyor. Çünkü Valery’nin de dediği gibi, “hiçbir sanat eseri tamamlanmamıştır, ancak terk edilmiştir”. Burada Bedri’nin yaptığı, düşüncelerin birbirleri içinde yankılanabildiği bir kavram içerisinde, form ve karakterleri oluşturma kabiliyetinde fırça darbelerini kullanmaktır. Kendimize şu soruyu sorabiliriz: Bu rüya mı yoksa gerçek mi? Borges’in kendisini tanımlayıp hangi Borges olduğunu artık bilemediği bir Borges hikayesi mi? Bu geçmiş mi, yoksa şimdiki zaman
(…) Humanity will have to deal with a perception delivered by Bedri. It is difficult to say whether if Picasso came here, Picasso would then paint like Picasso or whether Picasso would paint like Bedri. This is a question that is not given to anyone to answer. But one can have an intuition, because the work of Bedri has taken all the various characters that have created a certain fascination with him and with humanity and assemble them in a theatrical form. Here the art of painting, the visual art has been converted, metamorphosed into theater, a theater of silence. But in front of every single image one can stand for hours and the characters, the mutes, speak about the relationship and the interrelationship of man and mortality. The destiny of some of the great artists has been to take humanity to a certain stage while Bedri has accepted the presence of Picasso in this work, The Ultimate Déjeuner. He also states softly that human contradictions cannot be illuminated by timelessness. Because having acknowledged the presence of great masters and found great pleasure in them, he also knows that he himself has gone on a journey of a search. That search has taken place in another period of time. And in that different sequence of time, he realizes characters in a way in which one becomes aware of a historical consciousness, in which art becomes an intervention between man and mortality, between man and his place in the universe and this expression is left aside; because as Valery suggests, “no work of art is ever completed, but abandoned.” So what Bedri does here is a mastery of his paintbrushes and the ability to set forms and characters in a concept where they echo in the thoughts of
mı? Yoksa T.S. Elliott’un şiirinde anlattığı gibi, şimdiki zamanla geçmiş aynı mı? O zaman filozof Bedri saydamlaşıyor ve dünyaya dair farkındalığı da inanılmaz derecede genişliyor. Dünyaya dair bu farkındalığı, burada kurduğu boyutlarda maddi olarak önem kazanıyor. Zaman nedir? Zaman rüya mı, yoksa gerçek mi? O karakterler dünyaya izlerini bırakıp gittiler. Hiçbir zaman gerçekten ortaya çıkamamış bir dizi takıntıları, tutkuları vardı… (…) Sanatçıların işlerinde, büyük ustaların işlerinde de gördüğümüz, ızdırap ve acı çekme gibi etkenleri görüyoruz. Ancak Bedri’nin ıstırapları Beaudelairevari değil: “Dönemin kurallarına sessiz kal ve sükunetini koru”. (Soit sage aux lois de l heure et tiens-toi tanquille) Bedri, ıstıraba sessizlikle yanıt vermiyor, derin iç sesiyle ifade etmek istiyor, insanoğlunun yüreğini, ruhundaki yankıları arar gibi... Çünkü Bedri’nin ıstırabı gerçek... Ayrıca, bu başkalarının da ıstırabı. Kontrol edilen (James) Dean’in hayatı. Monroe’nun güzelliği ve acısını, Antik Yunan yeminlerini ve havada uçuşan söylemlerini anımsatan bir stilde gösteriyor. Neruda şiirlerinde de ortaya çıkan cezalandırılmış fethediciyi Machu-Picchu zirvesiyle tanımladığının farkında olsa da, “Che“ resminde bu imgeyi, içine Guevara’yı yerleştirerek başka bir boyutta tekrar yaratıyor. Hayatı yeniden anlatılan Guevara, Bolivya ormanlarında bile yanında iki kitap taşırdı: Matematik ve şiir kitapları. Hayatın olabilecek en zorlu koşullarında dahi, gerillalara matematik öğretip, şiir okurdu. Bu ifade biçimleri ve karakterlerinvarlığıyla sıra dışı bir şey oldu: Sanatçı, kendi yalnızlığı içinde kendini izole etmedi. Yalnızlığından keyif alarak, fırçasını sadece kendi hayal gücü için kullandı. Dokundu ve hissetti... Neruda’nın tarif ettiği gibi, Bedri,
each other. One may ask oneself: Is it a dream or is it reality? Is it like a story of Borges when Borges names himself and does not know which Borges he is? Is it the past or is it the present? Or is it, as T. S. Elliott describes in his poem, that the present and the past are both the same? So Bedri the philosopher becomes transparent and his awareness of the world is incredibly enormous. This awareness of the world becomes materially significant in the dimension he sets here. What is time? Is time a dream or is time real? Those characters that have laid their marks upon the world and gone, had also a set of obsessions, had a set of passions that were never completely realized. Of course, through the works of the artists, as we see in the work of great artists, there are elements of pains and sufferings. But the sufferings of Bedri are not the Beaudelarian suffering: “Sois sage aux lois de l’heure et tienstoi plus tranquille.” He does not answer pain to keep quiet. But rather he wants to express it in the deep human voice, as this searching for the human heart, searching for the echoes in the human soul; his pain is real. But he is also the pain of others. It is a life of (James) Dean that is controlled. It is the beauty and agony of Monroe that he seems to show in a style in which one will recall the oaths of ancient Greece, the hovering recitation. Beaudelaire And though he seemed to be aware that Machu-Picchu defines this punished conquistador, but also was revealed in the beauty of Neruda’s poem, he creates that imagery of Machu-Picchu within another dimension by just putting Guevara in, in his work “Che.” Guevara, whose life is being told again, was a man who carried two books with him even in the deep
Sahibi / Owner: Mine Sanat Galerisi / Mine Art Gallery
Eser Fotoğrafları / Photos of the Artworks: Mesut Güvenli (Bubi Eserleri)
Yönetim Yeri / Place of Management: Caddebostan, Gökçe Sok. No 14, D 8, Kadıköy / İstanbul
Genel Yayın Yönetmeni / Editor-in-Chief : Mine Gülener, Nur Gülener
Tasarım / Design: Ayşe Koşak, Mine Gülener
T&F: +90 216 467 26 77 | M: +90 536 553 50 66 / info@minesanat.com
Sergi / Exhibition: “B PLANI” Bedri Baykam & Bubi
Boya Sponsoru / Wall Painting Sponsored by: JOTUN
facebook.com/minesanat1985 | instagram: minesanat I twitter.com/minesanat | youtube.com/minesanat
2
hayatın özüne gitti ve geldi. Buradaki varlığımızın esaslarının nedenini ve insanlığı daha büyük bir saygınlıkla resmedebilmek için, yaraları değil ama morlukları oldu. Resimlerine yayılmış olan yalnızlık, kendi kişisel yalnızlığı değil, insanoğlunun yabancılaşmasıdır. Bu, sesin, birliğin, insanlığın ifade edilebileceği derinlikte buluşmanın azaldığı günümüzde de kesinlikle geçerlidir. O halde, yalnızlık, insan gözünün sağlayacağı olanaklarla ödüllendirilmiştir. Bu koşullarda, sanatçının, sanatına zevk ve teselli veren, cömert nitelikleri bulunuyor. Çünkü onun sanatı sınırları aşıyor ve insanlık koşullarının evrenselliğine geçiş yapıyor.
bu yapıtları tüm derinliğiyle kavrayabilir ve onları kucaklayabilirsiniz. Bu akıl almaz ölçüde cömert ruh, yanılgıya düşebileceğini bilen ama bu duruma itaat ederken bile, olgunluğa geçişine yine de olanak tanıyan vicdana sahip bir insana ait. Ve bunun sonucunda oluşan yeni sözlük kabul etmelisiniz ki, şaşkınlık verici ve sersemletici. İşte burada “harika” bir olgu da var. “Le merveilleux”. Robotlaştırma diyebileceğim bir şekilde, modern dünya herkesi aynı hale getirdi, insanları tam anlamıyla mekanikleştirdi. Bedri bir panzehir gibi ortaya çıkıp olağanüstü, güzel ve mucizevi olanı gösteriyor. Bu yüzden, acı ya da trajedi içinde dahi olsa, her zaman daimi bir özgürlük sembolü; farklı boyutlarda zaman kavramı ile iletişim ve etkileşim içinde olarak sezgilediği, umuda ve barışa dair olasılıklar da var. Bedri’nin söylediği, zamanın çizgisel, tek boyutlu değil, çok boyutlu olduğu ve bu yüzden yine sanatın da aynı şekilde çok boyutlu olması gerektiği. Picasso’nun, Kübizm’in, Sürrealizmin ötesinde Bedri, tüm bu akımları buluşturup, insanoğlunun algı dünyasının çok ötesine taşıyor. Çünkü şimdi artık “usta” geldi. Usta geldi ve ışığını tüm insanlığın üzerine bir dolunay gibi yansıtacak. (…) (Munch’a Saygı kataloğundan, 2010)
en and time. When we talk about the fourth dimension, we talk about a certain way of perception, which the common daily bourgeois life has robbed from every human being. Because, it takes the washing of the eye from the various adulteration of life to be able to perceive fully and to embrace his work, which I am sure will go on the way to many generations of artists. Because it is, in that spirit of extraordinary generosity, but with the conscience of a man that has been wrong, that he had obeyed, he obeyed his conscience but allowed himself to reach the maturity and to express this vocabulary in a form that you must agree is magnificent and is bewildering. There is also an important element of wonder. “Le merveilleux…” The modern world has made everyone like everyone else and pushing people towards full mechanization, and I will say “Robotism.” Bedri rises as an antidote and shows the marvelous, the beautiful, the miraculous; therefore, even though in pain and in tragedy, there is always an ever present symbol of freedom, there is also always the possibilities of hope and reconciliation but he senses it in a different dimension, the dimension in which time interact with interplays. What Bedri says, is that the time is not linear, time can be multidimensional and therefore art must be multidimensional. Beyond Picasso, beyond Cubism, beyond surrealism, Bedri has synthesized all those various movements and projected it much farther into the human vision because now, the master has arrived; the master has arrived like a full moon in the sky whose brilliance will shine over humanity.
Bedri Baykam, Bu Şehr-i Stanbul ki, 2016, Tuval Üzerine Karışık Teknik, 137 x1 86 cm.
(…) “Zaman” isimli iş bana her tip insanı ve yansımalarını anımsatıyor. Yaşlı adamın, genç olanın üstündeki yansıması...ve özgürlük kuşlarının ruhunun yansıması.... ve resimde kayanın adamın belleğini sembolize ettiği yerde, “varolmak” fiilinin sonsuzlukta alt sembol olarak kabullenilmesinde, adam, zaman ve kadın arasındaki ilişkinin yansıması... Dördüncü boyuttan söz ettiğimizde, günlük genel burjuva yaşam tarzının insanoğlundan çaldığı, bir perspektifen bahsediyoruz. Çünkü eğer yaşamın saflığını bozan öğelere karşı gözlerinizin pasını silebilirseniz, bizden sonraki kuşaklara da ulaşacak
est Bolivian jungles. He had a book of poetry and a book of mathematics. He was teaching guerillas mathematics and was reading poetry to them, even in the most difficult circumstances of life. So, through the articulation and the presence of all these characters something extraordinary has happened: That the artist did not isolate himself into his solitude, enjoying his solitude, using his paintbrush only for his imagination. He touched and felt. Like Neruda’s depiction, Bedri went to the cores of life and he came out. Bruised but not hurt, and with a greater dignity to portray humanity, the very essence of why we are here. The solitude, that is pervasive in some of his paintings is not a personal solitude, it is the alienation of men and certainly so in present time, where there is a lack of voice, there is a lack of communion, there is a lack of meeting on the deeper level where once humanity can be expressed. So the solitude is rewarded, by the possibilities that the human eye can provide. Now the work called Time reminds me of every man, every human being reflected. The reflection of the old man on the younger one, and of the souls of the birds of freedom and somewhere amongst the image, where the stone becomes the memory of man and the symbol beneath is the eternal symbol of the congregation of the verb “to be,” the relationship between men, wom
3
Bedri Baykam, “Confused Rita”, 2015, Tuval Üzerine Karışık Teknik / Mixed Media on Canvas, 186 x 147cm. 4
BUBİ, 2017, Tuval Üzerine Karışık Teknik ve Malzeme / Mixed Media and Materials on Canvas, 117 x 90 x 10 cm. 5
“Zaman içinde doğal aşınmalardan olabilecek kazalardan çok farklı değildir sizin tahrip diye tanımladığınız eylemlerim. Evet, onları yırtmak dikmek ne kadar barbarca bir yaklaşım olarak görülse bile, zaman içinde oluşan aşındırmaları, kazaları da görmemezlikten gelemeyiz.” “My actions you define as destruction, are not so different from the accidents that may caused by natural abrasions over time. Yes, even though it seems like a barbaric approach -sewing and tearing them up- we can not help but notice the accidents that have occurred over time.” KAFESLENEN İMGE… YA DA KAFESLENEMEYEN / CAGED IMAGE… OR NON-CAGED Söyleşi / Interview: Ali Şimşek Çeviri / Translation: Nesli Türk Bubi, kafeslere uzanan o verimli katmanlaşmayla, Türkiye Çağdaş Sanatı’nda fazla zengin olmayan bir geleneğe de bağlar kendini. Gotik ve grotesk olanın büyüsü…
Bubi also dedicates himself to a tradition that is not too productive in Turkish contemporary art with efficient layering through the cages. The attraction of Gothic and the grotesque…
Kafesler, yığmalar, paçavralar uygarlığın pürüzü karşısında bir totem gibi dikilirler. Nedir gotik? İnsanlığın en akraba formudur. Ürpertici, sınırsız, sivri ve de pürtüklü.
Cages, accumulations, rags are erected as totems against the roughness of civilisation. What is gothic? It is the most familiar form of mankind. Creepy, unlimited, sharp pointed and rough. An
BUBİ, 2018, Tuval Üzerine Karışık Teknik ve Malzeme / Mixed Media and Materials on Canvas, 102 x 160 x 10 cm. 6
John Ruskin’e göre gotik: vahşilik, değişkenlik, doğalcılık, grotesklik, katılık ve de fazlalık üzerinden kurar dilini. Gotik, klasik uygarlığın “klasik” bitmişliğini ve berraklığını kesintiye uğratır. İşte, Bubi’nin kafesleri de bu “kaba”lık üzerinden kurar kendini. İncelmiş ve nazik olanın ötesine uzanan “kaba” zenginlik. Yani doğa… Bitmemiş ve kendini her andönüştüren koca yeryüzü…
oceanic-self which suggests the nature’s deformity, the iron rust. The great and enchanting thunder of the history of civilisation and aesthetics, which stretches from Greg to the beautiful forms of Rome. Cages, splashes, overlaping unshaped strips whisper the poetry of an imperfection to psyche which resists civilisation… According to John Ruskin: Gothic develops its wild language over variability, naturalism, grotesquity, rigidity and redundancy. Gothic breaks the “classical” completeness and clarity of classical civilization. Bubi’s cages are built over this “roughness”. The “rough” wealth that goesbeyond the refined and subtle.
I mean nature… The unfinished and Bubi’nin sözleriyle: “Evet doğa gibi. Hiç big earth that transforms itself every bir şeyin - buna sanatta dahil- zam- moment… an içinde bir ayrıcalığı - aşınmazlığı, dolayısı ile de kalıcılığı yok. Zaman As Bubi says: “Yes, it’s like nature. içinde doğal aşınmalardan olabilecek Nothing -including art- has a privilege kazalardan çok farklı değildir sizin in time. Nothing is noncorroding, so tahrip diye tanımladığınız eylemlerim. there is no persistence. My actions you Evet, onları yırtmak dikmek ne kadar define as destruction, are not so differbarbarca bir yaklaşım olarak görülse ent from the accidents that may caused bile, zaman içinde oluşan aşındırma- by natural abrasions over time. Yes, ları, kazaları da görmemezlikten gele- even though it seems like a barbaric meyiz. Tablo restoratörleri en çok çeşitli approach -sewing and tearing them nedenlerle kazalar sonucu tablolarda up- we can not help but notice the acoluşan yırtıklarla uğraşırlar. Ayrıca, bu cidents that have occurred over time. eylemlerin içinde açık-kapalı sado ma- Picture restores mostly deal with aczohistik eğilimlerin bulunduğunun da cidental tears for a variety of reasons. I am also aware that there are some farkındayım.” concealed-revealed sado-masochistic Bubi’nin verimli deneyselliğinin zir- tendencies in this action.”
vesini kafesler oluşturuyor. Uzun yıllara yayılan birikim şimdilik kafeslerde din- The culmination of Bubi’s productive experimentation consists of cages. Acleniyor gibi. cumulation spread over many years, Kafes… Türkçe’mizde çağrışımı yük- seems like resting in the cages for now. sek bir kelime. Korumak, ışığı süzmek Cages… A multi-connotative word in ve de hapsetmek gibi anlam tınılarına Turkish language. It has meanings such sahip. Kafeslere giden süreç, öncelikle as preserving, filtering and imprisoning yüzeyin kendisinden ve onu aşmaya the light. The leading process towards dönük bir gayretle pekişecektir. Koru- the cages will primarily enhanced by the surface itself, by endeavor of overcommak, içeri almak, hapsetmek… ing it. To protect, to get in, to imprison… Bubi’nin grotesk şeritleriyle önümüze Cages standing in front of us with Budikilen kafesler izleyenlerden bütün bi’s grotesque strips, seem to demand anlamları birden talep ediyor sanki. Bir all the meaning from the audience. It pencereden süzülen ışığın kafeslerden is also optimistic, as if the light from a window is filtered through the cages… süzülmesi gibi iyimserliğe de teşne…
Boya kafeslerin üzerine rölyefler monte edilerek oluşturulan, alt fon boya üzerleri dolgulu şeritlerle oluşan rölyefler ( 1984 ) Rölyef Kafesler ( 1980’li yıllar ) Düzgün boya şeritlerinden oluşan Kafesler ( 1980’li yıllar ) Cami ve hamam pencerelerinden oluşan kafesler ( 1980’li yıllar ) Dijital Kafesler Yüzeyden, boyadan damlayarak rölyefe
dönüşen, şeritlere kıvrılan, dijital piksellere uzanan zengin bir devinimden söz ediyorum. Her bir yüzü ve “tanıdık” İnsan… Kıl kıl, pütür pütür, palimsest hafızası kadar yoğun ve adalı katmanlaşmaların, paçavranın ve ataların dili. Bir palimsest gibi kapanan, bir parşömen gibi kıtlıktan sıvanan ama zamanın ortaya çıkarttığı silik izleri gösteren yapıtlar. Üzerine yazılanların, yıpranmaya rağmen kendini göstermesi…
Kafeslere giden süreci hızlıca sırala- It is possible to sort the process leading to the cages quickly: mak mümkün:
Bozulmuş, belirsiz olsa da oradadır “hakikat”… Pürtük, dağınık, biçimsiz, grotesk, ilkel ve ötesi… Kendisi kaide olan “şey”… Topraktan ayrılıp gökyüzüne uçmamış totem.
-Cages drawn on oil-painted surfaces Yağlı boya sürülmüş yüzeyler üstüne by using the reverse side of the brush fırçanın tersi ile çizerek yapılan kafesler (1970’s) ( 1970’ler )
Yukarıyı idealize etmeyen, güzel’e kayıtsız; kahverengi toprakta ve çamurda kalan…
Cages made of gouache and crayons ( 1970’ler ) (1970’s) Akrilik boya kafesler (1970’lerin sonları- -Acrylic painted cages (towards the end na doğru ) of 1970’s) Üst üste boyanan kafesler (Kafes -Overlappingly painted cages (cage üstüne kafes 1980’ler ) over cage) Arabesk çizgilerden oluşmuş kafesler -Cages formed of arabesque lines
Bubi işte hep o emeğin peşinde…
Guaş ve pastel boya ile yapılan kafesler
-Reliefs mounted on the painted cages and made of padded stripes - background dyed- (1984) -Relief cages (1980’s)-Cages made of regular paint strips (1980’s) -Cages consisting of mosque and Turkish bath windows (1980’s) -Digital cages We are talking about a rich motion the surface and the paint. Movement
BUBİ, “Tutankamon Serisi 1”, 2018, Tuval Üzerine, Karışık Teknik ve Malzeme / Mixed Media and Materials on Canvas, 78 x 64 x x 9 cm.
Doğanın biçimsizliğini, demirin pasını düşündüren okyanussal bir benlik. Grek’ten Roma’nın güzel biçimlerine uzanan uygarlık ve estetik tarihinin kurtulmak estetiği o büyük ve büyüleyici atık. Kafesler, akıtmalar, üst üste binen biçimsiz şeritler bir bitmemişliğin şiirini fısıldarlar uygarlaşmaya direnen Tin’e…
Yılmadan ve tutkuyla! *“BUBİ KAFESLER” Kitabı sanat yazarı Ali Şimşek tarafından yazılmış, Bandırma Belediyesi tarafından yayınlanmıştır.
curled in strips, stretches digital pixels The big “familiar” human being who interfere each face and “acquaintance”. Discarded, cracked. As intense as the palimpsest memory, and the language of viscous layers, rags and bristles… Covered like a palimpsest, plastered like a parchment, yet these are the works exhibit the fragile traces that time indicates. Despite their wariness, writings on works reveal themselves… “Truth” is there, even though it is unclear… Protuberance, scattered, amorphous, grotesque, primitive and beyond… The “thing”, which is the plantain itself… The tote that does not idealise the upward, but rests on brown soil and mud. Indifferent to beauty… Bubi is always after that work… Fearlessly and with passion!
*“BUBİ CAGES” Book is written by the art writer Ali Şimşek and published by Bandırma Municipality. 7
BEDRİ BAYKAM d. Ankara, 1957 İki yaşında resim yapmaya başlayan Baykam’ın işleri, altı yaşından bugüne kadar Bern, Geneva, New York, Washington, Paris, London, Rome, Munich, Stockholm, San Francisco, Berlin başta olmak üzere tüm dünyada sergilenmeye başladı.
BEDRI BAYKAM b. Ankara-Turkey, 1957 Bedri Baykam has had international exhibitions since the age of six until today in Bern, Geneva, New York, Washington, Paris, London, Rome, Munich, Frankfurt, Stockholm, San Francisco, Monaco, Cannes, Berlin to name a few.
1975-80 arasında Paris’te Sorbonne Üniversitesi’nde ekonomi, L’Actorat’da aktörlük tahsili yaptı. 19801983 yıllarında, California College of Arts and Crafts’de resim ve sinema eğitimi gördü. 80’li yıllarda başlayan uluslararası Yeni Dışavurumculuk Akımı’nın öncülerinden olan Baykam, 1987 yılına kadar Amerika’da kaldı. O tarihte İstanbul’a geri dönen Baykam bugüne kadar yarısı uluslararası olmak üzere 138 kişisel sergi açtı, sayısız grup sergisine katıldı. Eserleri, Berlin Academie der Künste, Barcelona Picasso Museum, Roland-Garros Museum, Pinacothèque de Paris, Stedelijk Schiedam, Museum der Moderne Salzburg, Osthaus Museum Hagen, Künstlerhaus Bethanien Berlin, Bahrain National Museum gibi müzelerde ve Kahire, Venedik, İstanbul ve Buenos Aires Bienallerinde sergilenen sanatçı, Daniel Templon, Stephen Wirtz, Opera Gallery, Yahşi Baraz, The Proposition, E.M. Donahue, Lavignes-Bastille, Siyah Beyaz gibi galerilerde sergiler açmıştır.
He studied economy at the Sorbonne University in Paris from 1975 to 1980 and also studied drama in L’Actorat, Paris. He studied painting and filmmaking at the California College of Arts and Crafts in California during the years 1980-1987. He has had several shows in New York, California and Paris. He returned to Turkey in 1987 and has been living in Istanbul since. He has had 138 one-man-shows in various countries in addition to participating to numerous group shows. His works have been shown in museums such as Berlin Akademie der Künste, Barcelona Picasso Museum, Paris Roland-Garros Museum, Pinacothèque de Paris, Stedelijk Schiedam Museum, Museum der Moderne Salzburg, Osthaus Museum Hagen, Künstlerhaus Bethanien Berlin, Bahrain National Museum and in Biennales such as Cairo, Venice, İstanbul and Buenos Aires, the galleries such as Daniel Templon, Stephen Wirtz, Yahşi Baraz, The Proposition, E.M. Donahue, Lavignes-Bastille, Opera Gallery.
Birçok kısa metrajlı film ve video çekti, aktörlük yaptı. Baykam 80’lerde ayrıca New York’un çehresini değiştiren graffiti sanatçılarından biri oldu. 80’lerden itibaren standart hale getirdiği büyük boy işleri, politika ve erotizmi çağdaş sanat ortamımıza taşıyan sanatçı, son beş yıldır, yıllardır üzerinde çalıştığı, dijital ve boyasal saydam katmanlar serilerinin uzantısı olarak, tüm dünyada büyük ilgi gören 4D “Dört Boyutlu” işler üretmeye başladı.
Baykam has directed several 16 mm films and videos and has acted in several parts in feature films. He is the author of 28 published books, two feature film scripts and there are 51 catalogs and 8 books about his works. He is the co-founder and actual President of Uluslararası Plastik Sanatlar Derneği (UPSD-Turkish Plastic Arts Association which is a member of International Association of Art (IAA) – official partner of UNESCO). Baykam was also elected as the World President of the International Association of Art at 18th General Assembly in Plzen in 2015. In 2011, Baykam’s proposal for starting a World Art Day at the birthday of Leonardo da Vinci, during the 17th General Assembly of IAA World in Guadalajara/Mexico, was accepted unanimously by the participant countries.
UNESCO’ya bağlı Uluslararası Plastik Sanatlar Derneği’nin de kurucularından ve halen bu örgütün Türkiye Ulusal Komitesi Başkanı olan Baykam, aynı zamanda 2015 yılında düzenlenen UNESCO resmi partneri International Association of Art (IAA) 18. Dünya Sanat Birlikleri Genel Kurulu’nda Dünya Başkanı seçildi. Hürriyet Gösteri, Tempo, Siyah-Beyaz, Akşam, Aydınlık, Genç Sanat ve Cumhuriyet gibi birçok yayında yazarlık yapan ve eski CHP Parti Meclisi Üyesi olan Baykam, 28 kitabın ve iki uzun metrajlı senaryonun yazarı. Hakkında yayınlanmış 51 katalog ve 8 kitap bulunuyor. Baykam halen OdaTv sitesinde yazıyor.
Also Baykam has been a columnist for several Turkish publications such as Tempo, Siyah-Beyaz, Aydınlık, Akşam and Cumhuriyet among others. He currently writes in OdaTv news website. He is one of the central characters of the artistic and political milieu in Turkey. He was a Party Assembly Member of CHP, the Turkish social democrats.
Taksim’de bulunan Piramid Sanat’ın (2006) kurucusu olan sanatçı, çalışmalarını İstanbul’da sürdürmektedir.
The artist is the founder of Piramid Publishing (1998) and Piramid Sanat (2006-art center) in Taksim Square in Istanbul.
BUBİ İstanbul’da doğdu. Psikoloji öğrenimi gördü. 1979 Nihat Sümeralp ile birlikte “Koleksiyon Sanat Galerisi”ni kurdu, 1989’a kadar yönetti. 1989 Hüsamettin Kütle ile birlikte “Lâmi Sanat Galerisi “ni kurdu ve 1992 yılına kadar yönetti. 1989 Yalçın Sadak ile birlikte Lâmi Sanat Gazetesl’ni çıkarttı ve yönetti. 1990 Eğitim amaçlı “Bubi Atölyesi”ni kurdu. 1990 Hazırladığı Sanat Fuarı Projesini PSD’ye önerdi. 1991 1. İstanbul Sanat Fuan’nı PSD ile birlikte kurdu ve genel koordinatörlüğünü yaptı. 1995 Nişantaşı’nda “Her Vitrin Bir Galeri” Sergisi’nin genel koordinatörlüğünü, sanatçı ve mekan seçimlerini yaptı. KİŞİSEL SERGİLER 1986 Galeri Baraz, İstanbul 1986 Teşvikiye Sanat Galerisi, İstanbul 1987 Galeri Baraz, İstanbul 1989 Lâmi Sanat Gaalerisi, İstanbul 1991 Temiz Ocak Sanat Galerisi, İzmir 1991 Exclusive Sanat Galerisi, İstanbul 1991 Lâmi Sanat Galerisi, İstanbul 1992 500. Yıl Sergisi, AKM, İstanbul 1993 Baldem Galerisi, İstanbul 1995 “Retrospektif” Doğuş Holding Merkez Binası, İstanbul 1996 “Afiş Üstüne Müdahale”, Nelli Sanat Evi, İstanbul 1997 Mine Sanat Galerisi, İstanbul 1998 “Aykırı İşler”, Nelli Sanat Evi, İstanbul 1999 “Aykırı işler”, Örümcek Sanat Galerisi, İstanbul 2000 Depremzedeler Anısına Anıt, israil Köyü, Adapazarı 2004 Kiplas Sanat Galerisi 2005 Mac Art Sanat Galerisi 2006 Mac Art Sanat Galerisi 2007 Galeri Artist Berlin 2010 “Bubi, Beş Dönem” Sergisi MKM, İstanbul 2012 Heykel Sergisi, ArtCollection, İstanbul 2012 Kişisel Sergi, Güler Sanat Galerisi, Ankara 2013 Bubi “5 Dönem” sergisi ,Ege Üniversitesi,Atatürk Kültür Merkezi Sanat Galerisi, İzmir 2013 Güler Sanat Galerisi Ankara 2015 Ekol Sanat Galerisi, İzmir 2016 “Bubi Dönemler Sergisi “Akasya Kültür Sanat, İstanbul 2016 Olcay Sanat Galerisi, İstanbul 2017 Uluslar Arası Bandırma Kuşcenneti Kültür ve Sanat Festivali kapsamında Bandırma Kültür Merkezin de düzenlenen “Bubi Kafesler Sergisi” 2017 “Bubi Kafesler ve Düğümler Sergisi”, Ekav Art Galeri, İstanbul 2018 “Bubi 6 Dönem Sergisi”, Kibele Sanat Galerisi, İstanbul 2018 “Bubi 6 Dönem Sergisi”, Swissotel, Büyük Efes, İzmir
BUBI He was born in İstanbul. He studied psychology 1979 He established “Koleksiyon Art Gallery” together with Nihat Sümeralp, directed it until 1989 1989 He established “Lâmi Art Gallery” together with Hüsamettin Kütle, directed it until 1992 1989 He published and directed “Lâmi Art Review” together with Yalçın Sadak 1990 He established “Bubi Workshop” lor the aim oleducating 1990 He proposed his Art Fair Project to PSD (Association of Plastic Arts) 1991 He established 1st Art Fair of İstanbul co-operated with PSD and became the general coordinator of the lair 1995 Under his general coordination, he made selection of the artists and the places tor the Exhlbition “Each Vitrine Is A Gallery” in Nişantaşı SOLO EXHIBITIONS 1986 Gallery Baraz, İstanbul 1986 Teşvikiye Art Gallery, İstanbul 1987 Gallery Baraz, İstanbul 1989 Lâmi Art Gallery, İstanbul 1991 Temiz Ocak Art Gallery, İzmir 1991 Exclusive Art Gallery, İstanbul 1991 Lâmi Art Gallery, İstanbul 1992 500th Year Exhibition, Atatürk Cultural Center, İstanbul 1993 Gallery Baldem, İstanbul 1995 Retrospective Exhibition, Doğuş Holding Building, İstanbul 1996 “Intervention on Poster” Exhibition, Nelli Art House, İstanbul 1997 Mine Art Gallery, İstanbul 1998 “Athwart Works” Exhibition, Nelli Art House, İstanbul 1999 “Athwart Works” Exhibition, Orümcek Art Gallery, İstanbul 2000 The monument in the memory of people lost their lives by the earthquake Israil Village, Adapazarı 2004 Kiplas Art Gallery 2005 Mac Art Gallery 2006 Mac Art Gallery 2007 Berlin Gallery Artist 2010 “Bubi Five Periods” Exhibition MKM, İstanbul 2012 Sculpture Exhibition, ArtCollection, İstanbul 2012 Solo Exhibition, Güler Art Gallery, Ankara 2013 “Bubi, Five Periods” Exhibition, Ege University, Atatürk Cultural Center Art Gallery, İzmir 2013 Güler Art Gallery, Ankara 2015 Ekol Art Gallery, İzmir 2016 “Bubi Periods Exhibition”, Akasya Kültür Sanat, İstanbul 2016 Olcay Art Gallery, İstanbul 2017 “Bubi Cages Exhibition” within the scope of the International Bandırma Kuscenneti Culture and Art Festival 2017 “Bubi Cages and Nodes”, Ekav Art Gallery, Istanbul 2018 “Bubi 6 Period Exhibition”, Kibele Art Gallery, Istanbul 2018 “Bubi 6 Period Exhibition”, Swissotel, Grand Ephesus, Izmir