Çağdaş 1985 sayı / issue: 30

M U S TA F A A LT I N TA Ş C O S M O S 2 1 E Y L Ü L / S E P T E M B E R - 1 6 E K İ M / O C T O B E R , 2 0 1 6 A Ç I L I Ş / O P E N I N G : 2 1 E Y L Ü L / S E P T E M B E R , 2 0 1 6 ,1 9 : 0 0 M İ N E SA N ATG A LE R İ S İ S H OW RO O M , BO D RU M ,YA L I K AVA K Teşvikiye, Dr. Orhan Ersek Sok. No: 28/A D: 2, Nişantaşı / İstanbul Yalıkavak, Palmarina No: D105 Merkez Mah. Çökertme Cad. Bodrum / Muğla T&F: +90 (212) 232 38 13 | M: +90 (536) 553 50 66 | info@minesanat.com w w w. m i n e s a n a t . c o m | b l o g . m i n e s a n a t . c o m | p o s t h o c . m i n e s a n a t . c o m facebook.com/MineSanat1985 | twitter.com/MineSanat | youtube.com/minesanat

“Cosmos”, 2016, Tual Üzerine Akrilik / Acrylic on Canvas, 80x100 cm

“Gelecek İçin Sanat” “Ar t for the Future” 1970’li yıllarda Paris’te gösterime çıkan Stanley Kubric’in muhteşem filmi “ODYSEE’S SPACE” filmini gördüğümde çok etkilenmiştim. Özellikle; filmin başlarında “varolmak” için birbirleriyle acımasız savaşan primatlardan birinin silah olarak kullandıkları oyluk kemiğini havaya fırlattığı anda kemiğin bir metaforla uzay gemisine dönüşmesi, insanlığın geleceğe dönük; milyonlarca yıl gerektirecek bir evrim yolculuğun micro cosmostan macro cosmos’a doğru evrileceğinin anlatımıydı. Yine aynı yıllarda, Victor Vasarely’nin geliştirdiği “OPART” denemelerinden “BİG BANG”(Büyük Patlama) yapıtlarından birinin uzaya yollanan ilk sanat yapıtı olarak ge leceğimizin Evrim/Yaşam/Sanat diyalektiğinde biçimlenmesi açısından

I was deeply impressed when i saw the movie “ODYSEE’S SPACE”, Stanley Kubrick’s magnificent film released in Paris in the 1970s.

bana göre çok önemliydi. 1980’li yıl-larda kavramsal nitelikli çalışmalarımda Micro Cosmos (ana rahmi - doğum), Macro Cosmos (uzam - zaman) temalarına göndermeler; Especially; at the beginning of the geleceğin sanatının, bugün sinema, film, when one of the primates edebiyat, bilim / kurgu bağlamında, which are cruelly fighting with each sanatın geçmişten daha yoğun bir other for “living” flew a bone that biçimde bilim ve özellikle fizik ve they use as weapon through the air, kuantum fiziğiyle içiçe geliştiği çok this bone is turned to a spacecraft net bir biçimde gözlemlenmektedir. metaphorically. So, it was the nar- 30 bin yıllık Aborjin kozmonolojisi, ration of the million years evolution- M. Ö. 3500 Sümer kozmonolojisi ary journey from micro-cosmos to de; o zamanlardan bu yana evreni macro cosmos. Still in those years, keşfetmek, onu anlamlandırmak ve it was so important for me that kendini gelecekte bir yere koyabilme one of Victor Vasarely’s “OPART” merak, içgüdü ve doğanın bilgilerini trials and his “BIG BANG” struc- keşfedip kavramsallaştırma çabası tures was perceived as the first olarak insanlaşma ve evrim süreartwork sent to the outer space in cinin ifadesidir. Uzun bir süredir üzeevolution / living / art dialectic. In rinde çalıştığım “COSMOS” serisi the 1980s, in my conceptual works böyle bir geçeğin ışığında yapılan-

Sahibi / Owner: Mine Sanat Galerisi

Yönetim Yeri / Place of Management: Teşvikiye, Dr. Orhan Ersek Sok. No:28/A, D: 2, Nişantaşı / İstanbul

Tasarım / Design: Ayşe Koşak, Mine Gülener

T&F: +90 (212) 232 38 13 | M: +90 (536) 553 50 66 | info@minesanat.com I minesanat.com | blog.minesanat.com |

Çeviri / Translation: Ayşe Koşak

facebook.com/minesanat1985 | twitter.com/minesanat | youtube.com/minesanat

2

Mustafa Altıntaş, 2016 there were references to Micro Cosmos (womb - birth), Macro Cosmos (space - time). It is observed very clearly that the future of the art has been evolved in time more intensely with science, especially physics, and quantum physics compared to the past as part of today’s cinema, literature, science-fiction context. 30 thousand years of Aboriginal cosmonoloji or Sumerian cosmonoloji from 3500 BC show that since then, all are the efforts to explore the universe, to make sense of it, to put oneself to somewhere in the future, and to conceptualise the notion of curiosity, instinction, and the nature.

The “COSMOS” serial that i am working on it for a long time is structured in the light of such truth and it gains meaning for art with science

“Cosmos”, 2016, Cam, Işık / Glass, Light, 55x25 cm

nelik “Macro Cosmos”un yeni arketip- tion as our ancestors did thousand lerinin bir parçası olarak sanat adına years ago. bilimle birlikte anlam kazanmaktadır.

“Cosmos”, 2016, Tual Üzerine Akrilik / Acrylic on Canvas, 80x100 cm

Victor Vasarely, “Vega 200”, 1968

“Cosmos”, 2016, Tual Üzerine Akrilik / Acrylic on Canvas, 95x95 cm

maktadır ve çok gerilerde kalmış ilk as part of the new archetypes of the atalarımızın yaptığı gibi insanlaşma “Macro Cosmos” in the journey to ve evrim yolculuğunda geleceğe yö- the humanisation and the evolution

3

“G e l e c e ğ e U ya n m a k ” “Waking Up to The Future” Prof. Dr. Oğuz Makal, 2016 Mustafa Altıntaş’ın yeni sergisi iki düzlemde izleyiciyi buluşturuyor: bir yanda onun yaklaşık son on yılda bu resimlere dek gelen evren, varoluşsallık konusundaki sarsıntılı iç arayışının yeni-epik görüntülerini diğer yanda insanın bu çağda yapması gereken, evet bir solucan deliğinden geçer gibi özgürlük ve bilim, erdem, savaş, şiddet karşıtlığı ile belirlenmiş, uygarlık değerlerini yücelten, özgürce yaşayabileceği yeni bir yer dünya arayışının düşünü.

The new exhibition of Mustafa Altıntaş meets with the audience on two levels: on the one hand, the new and epic images of the traumatic self-seeking on existentialism and the universe in his works in the last 10 years, on the other hand, the dream of seeking a new place, a new world where people can live freely, a place glorifying the civilization values, non-violent, being all for freedom, science, morality, yes, this is hard as passing through a wormhole.

Geçmiş ve gelecek, zaman ve mekan-uzam arasındaki sınırları kaldırarak latincesi “Ab uno disce omnes” olan, yani “bir şeyden her şeyi öğren”me çabası ile yapmıştır sanatçı bunu. Çünkü, Yıldızlararası (Interstellar) filminde olduğu gibi -orada tahıl ürünlerinin ölmesine neden olan küf yüzünden uygarlık gerileyerek tarım toplumu seviyesine düşmüştü-, şimdi düşen toplumsal seviyenin, bilim-bilimsel bilgi, evren ile ilgili sorulan soruların yanıtlarının arayışlarıyla ayağa kaldırılmasının zamanın geçmekte bile olduğunu.

The artist does this with the effort of “from one learn to know all” -“Abu disc uno omnes” an idiom coming from Latin- by crossing the limits between past and the future, space and time. As in the movie “Interstellar” telling the story of the civilisation decreasing to the level of agricultural society because of mold which caused the death of grains. Even, the time passes for raising the low social level by searching the answers of the questions about the universe, science and scientific knowledge.

Obviously, the aim of the artist is to Açıkçası, sanatçının amacı present today’s intensily discussing günümüzde daha yoğun (film, kita- questions on the future, -past in a plar, haber ve konferanslarda) way-, creation, and time (as in the tartışılmaya devam eden insanın ge- movies, books, news and conferlecek -bir anlamda geçmiş-, yaratılış, ences) and to bring them from the zaman konusundaki bilinen soru- science to the canvas, to warn us larını, bilim masasından bir başka by putting the open-ended photoalana-tuvale getirmek, doğma, boş graphs of interpretation on or stance inanç vb. karşısına bilim-akıl-felse- against birth, superstition and so on fe, gibi ögeleri içeren yorum-karşı by paying regard to science - readuruşun farklı okumalara açık gör- son - philosophy. In a sense, we see sel fotoğraflarını önümüze koyarak, the clash of the colors and forms, uyarmak… the nature of dialectics, memory / 4

Bir bakıma renkler ve biçimlerin çatışmasından, diyalektiğin doğası, bellek / evren / giz / çözüm üzerine çalışmasından, boya / fırça / renk vb ile yarattığı yeni, düşünsel bir uzamda araştırma yolculuğu.

memory / universe / secret / solution, and also inquiry journey in a new spiritual space with paint / brush / color.

Sonuçta şu sorulabilir: sergideki resimler izleyeni sanki kozmoloji, astrofizik ve parçacık fiziğinde yapılan keşifleri sanatçının biçimlendirdiği simülasyona dahil ettiği kadar, denge, uyum, ritm ve hareket gibi vazgeçilmez ama bir yandan da uzaklaşılmasında (bir başka uzama taşır gibi), sorgulanmasında yarar olan kompozisyon özelliklerine farklı yorum katıyor mu?

After all, this question can be asked: Insofar as the works in the exhibition include the audience to the simulation created by the artist to show cosmology, astrophysics and particle physics, does the artist add a different interpretation to the composition features that are indispensible as balance, harmony, rhythm and motion but at the same time the features which are better to question and to be away (like carrying to another space)? Yes. For a long time, the artist creating original, impressive works based on the new contemporary aesthetic, and now he is sharing his new interpratations with us by using new visual and creation methods.

Despite the extraordinary minimalist nature of the works in the exhibition, Sergideki resimlerin olağanüstü mi- he lets us aware of the conflict by nimalistliğine karşın doğa/evreni ola- simplifying nature / universe, and bildiğine yalınlaştırarak - çatışmanın actually communicates with us in farkına vardırdırması, iletişim kur- that way. It is remarkable his unuması; çağrışım yüklü anlam kadar, sual interpretations on the overall denge, uyum, ritm ve hareket gibi composition features like balance, vazgeçilmez ama bir yandan da harmony, rhythm and movement uzaklaşılmasında (bir başka geze- they are as important as evocative gene taşır gibi), sorgulanmasında meaning but also it is better to be far yarar olan genel kompozisyon özel- away from them ( like moving them liklerine kattığı farklı, alışılagelmedik to another planet) and to question yorum dikkate değer. Bu serginin all. It is also praiseworthy that every ayrıca her yapıt ile bir dil / müzikal work in this exhibition creates a evren yaratması, çevresine algıyla language / a musical universe and tüketilmeyen güçlü aura aktarması transmits a powerful aura which is ile övgüye değer. not run out by sense.

Evet. Çok uzun zamandır sanat dünyasında özgün çalışmalar, çağdaş estetiğe dayalı yeni, etkileyici görsellikler inşa eden sanatçı, şimdi yeni bir görsel pozisyonda, yeni bir yaratım koordinatında çarpıcı yorumlarını bizimle paylaşıyor.

5

“Cosmos”, 2016, Tual Üzerine Akrilik / Acrylic on Canvas, 80x120 cm

“Cosmos”, 2016, Tual Üzerine Akrilik / Acrylic on Canvas, 95x95 cm

“ S a n a t ve Fi z ik ” “Art and Physics” Prof. Mehmet Özer, 2016

Sanat ve fizik arasındaki benzerlikler veya farklılıklar nelerdir? Bu soru ile ilk defa karşılaştığımda Leonard Shlain’ın “Art & Physics: Parallel Visions in Space, Time, and Light” kitabıyla tanışmıştım. Kitap bir fizikçi için çok kolay olmasa da bilim ve sanat ilişkisini anlamak için değerli bir kitaptır. Sanat ve fizik bilgiye giden iki parallel yoldur. Her ikisi de “ışığı” kullanır. Sanat içinde bulunduğumuz gerçekliği ve uzayzamanı anlatmak için görüntüleri ve metaforları kullanırken fizik sayı ve denklemleri kullanarak aynı soruya cevap vermeye çalışır.

What are the similarities and differences between art and physics?

When i faced with this question for the first time, i met with Leonard Shlain’s book “Art & Physics: Parallel Visions in Space, Time, and Light”. The book was so valuable to understand the relationship between art and science although it is not so easy for a physicist. The art and physics are two parallel paths to go to knowledge. Both use “light”. While art uses images and metaphors to express the reality we are in and spacetime, physics use numbers and equations to answer to the same question.

bizi götürür, santçının kullandığı yoğun kırmızı ve mavi renk tonlarıyla eserlerine yansımıştır. Bunun sonucu olarak eserlerine dinamizm getirmiş ve bir anlamda “Büyük Patlama” nın parmak izi resmedilmiştir.

which leads us to the conclusion that the universe grows acceleratingly is reflected to the works of the artist with an intense red and blue tones.

As a result of this, he brought dynamism and in a sense the fingerHubble teleskobunun uzayzaman print of “Big Bang” is depicted. Any içinde çektiği veya çekeceği her photograph which was taken or will hangi bir fotoğraf sanatçının tuvabe taken by the Hubble telescope linde hayat bulmuştur. has found life in the artist’s canvas.

Kaos kelimesi, yunan mitolojisinde ilk olarak Hesiodos’un “Theogonia” eserinde karşımıza çıkmaktadır.

Yaradılışı anlatmak için kullanılmış ve her şeyden önce o vardı. Sanatçı resimlerinde kullandığı doğurganlık veya dişilik sembolü bizi “Büyük Patlama”ya götürmektedir.

The word ‘chaos’ was first appeared in the work of Hesiodos “Theogonia” in Greek mythology. It was used to describe the creation and it was already existed before everything.

The symbol of fertility and femininSanatçı Mustafa Altıntaş’ın eserleity that the artist uses in his works rinde ilk gözüme çarpan devinim The first thing caought my eyes içinde bulunan evrenin ve yaradılışın first in the works of the artist Ayrıca modern kaos teorisinin en takes us to the “Big Bang”. Also, aynı kare içinde tasfir edilmesidir. Mustafa Altintas is the depiction temel özelliklerinden biri olan düzen he perfectly describes the transiEdwin Hubble tarafından galak- of the universe in motion and the ve düzensizlik kullanılan küplerin tion from order to inorder as one of silerin ışık tayflarında gözlemlenen creation in one frame. The “red- yüzeylerindeki tasvir ile düzensi- the most basic features of modern “kırmızıya kayma”, ki bu evrenin shift” observed by Edwin Hubble zliğe geçişi mükemmel tasvir et- chaos theory by his depiction of the cubes in his works. ivmelenerek büyüdüğü sonucuna in the spectrum of the galaxies mektedir.

6

7

“Cosmos”, 2016, Tual Üzerine Akrilik / Acrylic on Canvas, 80x120 cm

15 Haziran 1945’te Akşehir’de doğan Mustafa Altıntaş, 1968 yılında Gazi Eğitim Enstitüsü Resim Bölümü’nden mezun olmuştur. 1970’te kazandığı bir burs sonucu Paris’e gider ve burada Uluslararası Sanatçılar Sitesi “Cite Internationale Des Arts”ta bir atölyeye yerleşir. Paris Güzel Sanatlar Yüksek Okulu’ndan 1973 yılında “yüksek plastik sanatlar diploması” alarak mezun olur. Bu okulda özellikle Gustave Singier ve Jean Bertholle atölyelerinde çalışır. Çalışmalarını 1998 yılına kadar bu kentte sürdürür.

1974-1976 yıllarında bir ara Türkiye’ye gelişinde TRT Ankara T.V’de kameraman olarak çalışır. Sonra yeniden Paris’e döner. 1976-1980 arasında Sorbonne Üniversitesi Sinema Fakültesi’nde master çalışması yapar. Ünlü sinema tarihçisi Jean Mitry, Eric Rohmer, Jean Rouch ve Michel Ciment gibi ünlü sinemacıların öğrencisi olur. Birçok belgesel ve deneyimsel film gerçekleştirir. Bu filmlerin bazıları uluslararası festivallere katılır. Çok disiplinli çalışmalarını uluslararası bienallerde, festivallerde, 1970-95 yıllarında Fransa ve Avrupa`nın çeşitli ülkelerinde bir çok kişisel ve karma sergide sergiler. 1985-1990 arası Paris’te özel bir güzel sanatlar okulunda resim dersleri verir. Sanatçının Fransa, ABD, İsviçre, Finlandiya ve Türkiye de bir çok resmi ve özel koleksiyonda resimleri bulunmaktadır. Yaşamını ve çalışmalarını İstanbul-Bodrum-Paris arasında sürdürmektedir.

Ayrıca, kendisinin yapmış olduğu bir anıtsal heykel de İtalya, Pietrasanta’daki Uluslararası Heykel Parkı’nda sergilenmektedir.

Mustafa Altıntaş was born in Akşehir/Turkey on 15 June 1946. He began his art education at Gazi Eğitim Enstitüsü teacher training college in Ankara and his works were displayed at a number of exhibitions. In 1970, he won a French scholarship to study in Paris and entered a studio at the Cite Internationale Des Arts. He enrolled at the “E.N.S.B.A” Academy of Fine Arts in Paris and studied painting and monumental painting at the studios of Gustave Singier and Jean Bertholle.

Between 1977 and 1980 he studied for his master`s degree at the Faculty of Cinematic Arts at Sorbonne University and became student of such as famous names as the cinema aestheticist and historian Jean Mitry, Eric Rohmer and Jean Rouch. Some of his many documentary and experimental films were shown at international festivals. His highly disciplined plastic art works have been displayed at international biennials and festivals and at many one man and mixed exhibitions in France and other European countries since 1970. Altıntaş`s paintings are in private and public collections in France, The United States, Switzerland, Finland and Turkey. Artist spends his time between Paris, İstanbul and Bodrum working at his studios in these cities.

Also, one of the Mustafa Altıntaş’s work, a monumental sculpture, is included at ‘ Internationale Sculptures Parc in Pietrasanta, in Italy.