Suara 67: De angst voorbij by MIssio

Afgiftekantoor: MassPost Hypercentrum Antwerpen X P 508033

suara tijdschrift met een missie

Driemaandelijks tijdschrift » Jaargang 17 nummer 67 » maart / april / mei 2017

De angst voorbij

» ALS CHRISTEN ALTIJD HOOPVOL » INTERRELIGIEUZE DIALOOG IN MOLENBEEK » HEDENDAAGSE PROFETEN

editoriaal

Johan Verminnen redt de wereld Sinds terroristische aanslagen niet langer een ver-van-ons-bedshow zijn, beheersen ze het maatschappelijk debat. Daarin hoor je vaak dat we het vermogen kwijt zijn om samen te leven, elkaar te respecteren en met elkaar te praten. Ik geloof niet in die uitspraak. We zijn die capaciteit helemaal niet kwijt. We hebben ze nog nooit (voldoende) gehad. En dat is net het probleem. Het is te makkelijk om je terug te trekken in je veilige bastion of te denken in termen van ‘wij’ en ‘zij’. Dat geeft ons een veiliger gevoel dan eens met elkaar praten. We zijn daar allemaal schuldig aan; op kleine, middelgrote of grote schaal. Nochtans wist Johan Verminnen in de jaren 1970 al wat ons te doen staat, namelijk de muren om ons heen slopen. Zodat we bij elkaar raken en we elkaar nooit alleen laten. Dat is echt onze enige redding. Praten, praten en nog eens praten. Elkaar uitleggen wat we voelen, denken, geloven. En elkaar graag zien. Dat vooral.

inhoud suara 67 “De wereld wordt niet steeds slechter. De mensheid boekte de voorbije decennia grote vooruitgang.” » Lees het artikel op bladzijde 3. “Beseffen mensen niet dat moslims evenzeer slachtoffer zijn van terrorisme?” » Lees het artikel op bladzijde 7. “Als profeten moeten we de dringende noden van vandaag ontdekken. En die het hoofd bieden.” » Lees het artikel op bladzijde 10.

OOK IN DIT NUMMER Voertuigen met een missie Afrika Filmfestival Integratie als troefkaart Diversiteit in Libanon Terugblik Column

» 4 » 5 » 6 » 9 » 11 » 11

Te moeilijk, zeg je? Begin dan kleinschalig. Wees onder familie en vrienden eens wat minder koppig, zeg hen wat er op je lever ligt in plaats van een vieze blik te werpen of je gezelschap te verlaten. Als dat lukt, is er al een klein muurtje gesloopt. En dan pakken we samen de volgende aan. Wie had gedacht dat een liedje van Johan Verminnen ons de oplossing voor één van de grootste wereldproblemen zou bieden! De wonderen zijn duidelijk de wereld nog niet uit. Laten we onze kans dus met beide handen grijpen, voor het te laat is.

2»

suara 67

christen zijn vandaag

Altijd hoopvol

Christenen moeten altijd hoopvol zijn. Maar kan dat wel, in een wereld vol oorlog, conflicten en terreur? Jazeker! En net in zo’n wereld is hoop van kapitaal belang. Het is dan misschien makkelijker hoopvol te zijn wanneer alles goed gaat, maar pas bij tegenslag en rampspoed krijgt de hoop haar volle betekenis.

Nieuwe problemen

»» LUK VANMAERCKE

Laatste woord

De aanslagen van 22 maart 2016 hebben ons allen sterk aangegrepen. We gingen er lang van uit dat dat soort geweld typisch was voor verre landen en exotische conflicten. Niet dus. Ook wij zijn kwetsbaar. Het grootste risico is nu dat we ons terugtrekken in angst, wantrouwen of haat. Negatieve gevoelens die een slecht kompas zijn voor een toekomstgerichte samenleving.

Vooruitgang

Bovendien versterken die gevoelens de overtuiging dat de wereld steeds slechter wordt. En dat is niet het geval. De mensheid boekte de voorbije decennia grote vooruitgang. De extreme armoede daalde sinds de

“Hoop is geen naïef optimisme.”

jaren 1980 van ongeveer 45 % tot minder dan 10 %. De wereldwijde levensverwachting verdubbelde op een eeuw tijd naar ongeveer zeventig jaar. De kindersterfte daalt, elk jaar opnieuw, al meer dan veertig jaar op rij. Het aantal kinderen dat niet naar school gaat, werd de voorbije vijftien jaar gehalveerd.

Maar laat ons vooral niet tevreden achterover leunen en op onze lauweren rusten. Het werk is niet af en er duiken voortdurend nieuwe problemen op. Terreur is er één van. Maar uit onze successen mogen we leren dat de hoopvolle mens tot veel in staat is. Als christenen moeten we daarbij de weg blijven wijzen. Haat en wanhoop kunnen nooit onze wegwijzers zijn. Terroristen willen onze samenleving verdelen. Of dat lukt beslissen we zelf. De aanslagen kunnen we niet uit onze geschiedenis wissen, maar onze toekomst hebben we nog steeds in handen. Zolang er mensen zijn, zal er lijden zijn, maar Jezus leerde ons dat het lijden niet het laatste woord krijgt. Dat is de ware betekenis van de prachtige waarde die ‘hoop’ heet. Hoop is geen naïef optimisme, maar de vastberaden wil om het goede na te streven en vertrouwend op God in de toekomst te geloven. •

Luk Vanmaercke is hoofdredacteur van Kerk & Leven.

»3

project

Voertuigen met een missie Je verplaatsen in landen als India, Sri Lanka, de Democratische Republiek Congo, Rwanda, Haïti of Bolivia is niet vanzelfsprekend. Daar kunnen priesters, zusters en catechisten van meespreken. »» ROBERT VASTMANS

Gepast voertuig

Daarom geeft Missio hen financiële steun bij de aankoop van een gepast voertuig. In 2016 ontvingen we hiervoor 99 aanvragen: 41 uit Afrika en 58 uit Azië. Daarvan beantwoordden we 53 aanvragen positief. In Azië hielpen we de verantwoordelijken van 33 lokale kerkgemeenschappen letterlijk op weg, in Afrika 20. Ze kunnen hun pastorale taken zo makkelijker uitvoeren. Dankzij jouw steun natuurlijk.

Robert Vastmans is projectcoördinator bij Missio-België.

Help hen

Vele anderen hebben ook nood aan een geschikt voertuig. Enkel zo kunnen ze ernstig zieken tijdig bezoeken, meer misvieringen voorgaan en zoveel mogelijk

€ 27.6

7 0

Pastoraal

volwassenen en kinderen bereiken met de Blijde Boodschap. Ze rekenen op jouw steun om een moto, fiets, driewieler of buitenboordmotor aan te kopen. •

€ 50.6 0

De wegen zijn in slechte staat, de afstand tussen parochies is groot en openbaar vervoer is er beperkt of zelfs onbestaande.

Azië 10x 32x

Afrika

40x 25x 1x

STEUN EEN VOERTUIG MET EEN MISSIE Help zusters, priesters en catechisten van lokale kerkgemeenschappen op weg. Steun onze voertuigenactie. Stort je bijdrage op de rekening van Missio vzw:

IBAN BE19 0000 0421 1012 • BIC BPOTBEB1 (mededeling ‘Suara Voertuigenactie’) of op www.missio.be Omdat wij pastorale projecten steunen, mogen wij van de overheid geen fiscale attesten afleveren.

Laat je solidariteit voortleven We denken liever niet aan de dag dat we er niet meer zijn. Toch is het zinvol om dat wel te doen. Bijvoorbeeld om je solidariteit niet te laten stoppen bij je dood. Door Missio op te nemen in je testament, kun je een deel van je erfenis aan Missio schenken en zo christenen wereldwijd blijven steunen. Wat je Missio nalaat, kies je volledig zelf. Dat kan roerend of onroerend goed zijn. Interesse? Vraag raad aan je notaris of neem vrijblijvend contact op met Michel Coppin, directeur van Missio-België, op 02 679 06 37 of via legaten@missio.be. 4»

suara 67

missio achter de schermen

Een eerlijk beeld van Afrika Goed samenleven begint met jezelf en elkaar te leren kennen. Een goede beeldvorming is belangrijk. Het Afrika Filmfestival moedigt dit al 22 jaar aan. Bekende en minder bekende Afrikaanse regisseurs en acteurs krijgen er een platform. Actuele thema’s komen aan bod. In samenwerking met het Afrika Filmfestival zal Missio een film vertonen rond radicalisering en samenleving in Kenia. »» CATHERINE DE RYCK

Afrika, wat kennen we er eigenlijk van? Laten we ons leiden door berichten in het journaal? Dan dreigen we Afrika te herleiden tot een onstabiel continent, vol conflicten en machtsstrijd. En dan horen we meestal maar één kant van het verhaal.

Levensechte verhalen

Eerlijke beeldvorming

Tegelijk brengt het Afrika Filmfestival jaarlijks heel wat positieve verhalen. Want de tijd in Afrika staat niet stil en de verhalen zijn er erg divers. Voor Missio is deze eerlijke beeldvorming ontzettend belangrijk. Daarom sponsort Missio het Afrika Filmfestival.

In 2017 gaat Missio verder dan deze sponsoring. Missio organiseert in samenwerking met het Afrika Filmfestival de voorstelling van Watatu. Deze Keniaanse film snijdt twee actuele thema’s aan. Ten eerste onderzoekt de film hoe het komt dat jongeren radicaliseren en wat we daaraan kunnen doen. Ten tweede heeft Watatu aandacht voor relaties tussen verschillende gemeenschappen en religies. Twee Keniaanse vraagstukken, die vandaag op de hele wereld van toepassing zijn.

Gelauwerd

Watatu werd gemaakt met steun van de Keniaanse ngo S.A.F.E. Deze organisatie brengt verschillende gemeenschappen dichter bij elkaar met interactief straattheater. Watatu kreeg een prijs van SIGNIS, het internationale communicatieorgaan van de katholieke kerk. •

De 22e editie van het Afrika Filmfestival loopt van 21 april 2017 tot 6 mei 2017. De uitvalsbasis is Leuven, waar je terecht kunt voor prachtige Afrikaanse films en tal van andere activiteiten. Ook in andere Vlaamse, en enkele Waalse en Brusselse, steden kun je terecht. Op vrijdag 5 mei 2017, om 20.00 u. vertoont Missio Watatu in Kinepolis Leuven (Bondgenotenlaan 145-149). Catherine De Ryck is Nederlandstalige communicatieverantwoordelijke bij Missio-België.

Zijn er conflicten in Afrika? Jazeker. De films die het Afrika Filmfestival uitkiest, gaan dat onderwerp zeker niet uit de weg. Maar door lokale regisseurs een kans te geven, krijg je een eerlijker en genuanceerder beeld. Je krijgt levensechte verhalen uit Afrika.

WEDSTRIJD Win een duoticket voor Watatu! Stuur daarvoor eenvoudigweg je naam, adres en e-mailadres naar Missio - Afrika Filmfestival Vorstlaan 199, 1160 Brussel pub@missio.be en maak kans!

5De neven Salim en Yusuf zijn de hoofdpersonages van Watatu. De één doet er alles aan om zijn gezin een goed leven te geven, de ander krijgt steeds radicalere opvattingen.

»5

opinie

Positieve integratie mogelijk maken merken dat ook heel wat parochies hun deuren openzetten. Ze zetten zich in voor vluchtelingen en helpen vooroordelen de wereld uit.

Kwetsbaar

Discriminatie is echter niet het enige obstakel. Taal is eveneens een groot probleem. Bovendien is het voor vluchtelingen niet evident inzicht te krijgen in de werking van onze instellingen. Ze weten soms gewoon niet welke stappen ze kunnen, of moeten, ondernemen.

Overgang

De vluchtelingenstroom uit het Midden-Oosten die in 2015 op gang kwam, lokte diverse reacties uit. Enerzijds was er een warme golf van solidariteit, anderzijds was er weerstand. Sommigen lieten zich inpakken door een gebrek aan kennis en door angst. Caritas toont dat dit nergens voor nodig is en helpt vluchtelingen zich te integreren in België. »» JULIE VANSTALLEN

Caritas Europa publiceerde een document met als titel Welcome – Migrants make Europe stronger (Welkom – Migranten maken Europa sterker). Daarin pleit de organisatie voor een inclusief Europa, waar iedereen gelijke toegang heeft tot middelen en diensten. In zo’n Europa kan iedereen actief deelnemen aan de samenleving en wordt iedereen ertoe aangemoedigd die kans te grijpen. Maar dat is niet zo makkelijk als het lijkt. 6»

suara 67

“De integratie van vluchtelingen draagt veel troeven in zich.”

maanden om een verblijfplaats te zoeken. Dat is erg kort. De private huurmarkt staat niet altijd open voor hen. Discriminatie komt veel te vaak voor.

Bruggen Vluchtelingen worden geconfronteerd met heel wat dringende problemen. Na hun erkenning krijgen ze maar twee

Caritas bouwt daarom bruggen tussen eigenaars en potentiële huurders, zodat vooroordelen verdwijnen dankzij de kracht van dialoog. Dat kost veel energie, maar het is het waard! We

Voor vluchtelingen met een extra kwetsbaar profiel – mensen met een beperking, ernstige medische of psychosociale problemen, analfabetisme ... – is de situatie nog schrijnender. Daarom startte Caritas International met overgangswoningen voor kwetsbare vluchtelingen. Zes maanden lang krijgen ze er onderdak en intensieve begeleiding.

Troeven

Langzaam maar zeker ziet onze samenleving in dat de integratie van vluchtelingen veel troeven in zich draagt. Bijvoorbeeld op economisch vlak: onder de vluchtelingen zijn veel jongeren die maar wat graag willen werken. Of een troef op menselijk gebied: hun culturele bagage kan onze horizon verruimen. Laten we daarom naar elkaar toestappen, met elkaar praten en elkaar leren kennen. Dan is positieve integratie mogelijk. •

Julie Vanstallen is communicatieverantwoordelijke bij Caritas International.

kerk vormen in molenbeek

Samenleven voorbij de angst De aanslagen in Parijs in november 2015 en die in België van maart 2016 waren een grote schok. Op veel plaatsen ontstonden breuklijnen tussen mensen en gemeenschappen. Gelukkig wil niet iedereen daaraan toegeven. In Molenbeek zetten priester Aurélien Saniko van de pastorale eenheid Molenbeek-Centrum, en imam Jamal Habbachich van de moskee in de Zwarte Vijversstraat, zich in voor een hechtere samenleving. »» EMMANUEL BABISSAGANA / ARMELLE GRIFFON

Beide mannen zijn ervan overtuigd dat het mogelijk is samen te leven in wederzijds respect en wederzijdse waardering. In de nasleep van de aanslagen proberen ze mensen dichter bij elkaar te brengen. Gedeelde pijn zorgt voor het bewustzijn dat iedereen maar gewoon een mens is.

Een priester en een imam die samen aan één gemeenschap werken. Hoe uit zich dat? Aurélien Saniko: “Al van lang voor de aanslagen voelden we de noodzaak elkaar te ontmoeten, te leren kennen en te waarderen. Daarom organiseren we heel wat gemeenschappelijke activi-

teiten. Eén van de hoogtepunten was de kerstmaaltijd voor heel Molenbeek… in de moskee. Meer dan vierhonderd mensen van verschillende levensbeschouwingen waren aanwezig. Een christelijk én een islamitisch koor luisterden de maaltijd op. Kerstmis werd een feest van ontmoeting. Ook het Suikerfeest vieren

“We vierden met vierhonderd mensen Kerst in de moskee.”

we samen, in de Sint-Jan-de-Doperkerk. Het joodse Pasen vieren we evenzeer.” Jamal Habbachich: “Met een kleine denkgroep zoeken we naar manieren om ontmoeting en dialoog te bevorderen. Mensen van verschillende geloofsovertuigingen nemen actief deel. We brengen in de eerste plaats mensen van goede wil samen, ongeacht hun geloof.” 4

»7

kerk vormen in molenbeek

Was iedereen meteen enthousiast? Saniko: “We hebben er goed aan gedaan om onze mensen ervan te overtuigen dat openheid belangrijk is. Voor het Suikerfeest kwamen we met bijna zeshonderd mensen samen in de kerk, waaronder vijfhonderd moslims. Sommige christenen vreesden eerst dat zij de kerk op stelten zouden zetten, maar niets was minder waar. Ook omgekeerd, hoor: moslims die zich aarzelend opstelden tegenover een kerstfeest in de moskee. Maar het grote succes heeft velen de ogen geopend.”

“De aanslagen in Brussel waren een mes in onze rug.”

Wat betekenden de aanslagen voor jullie gemeenschap? Habbachich: “De aanslagen in Parijs hadden een grote impact. Plots rezen zoveel vragen. Hoe kunnen jonge men8»

suara 67

sen zoiets doen? Toen we de waanzin maar net doorgrondden, kwamen de aanslagen in Brussel. Die waren een mes in de rug van onze gemeenschap. Ze maakten zoveel kapot. Dertig jaar werkten we aan dialoog en uitwisseling. Dat werd nu van tafel geveegd, moest plaatsmaken voor angst, wantrouwen en stigmatisatie. Onze gemeenschap kwam voor een dubbele uitdaging te staan. Ten eerste moest alles in vraag gesteld worden. We moeten achterhalen hoe deze jongeren op het foute spoor terechtkwamen. Hoe ze ontsnapt zijn aan de aandacht van onze liefdevolle gemeenschap en ten prooi vielen aan criminelen. De antwoorden op die vragen komen niet enkel uit onze gemeenschap. We moeten samenzitten met anderen en met de politiek. Ten tweede moeten we ervoor zorgen dat dit nooit meer kan gebeuren. En daar werken we in Molenbeek elke dag aan.” Negativiteit heeft geen plaats in jullie gemeenschap? Saniko: “De meeste mensen van onze gemeenschap hebben zich achter ons en onze aanpak geschaard. Ze beseffen het belang van ontmoeting en dialoog. Toch waren er ook eerder

“Onze gedeelde menselijke natuur is belangrijker dan wat ons verdeelt.”

wantrouwige mensen. Anderen uitten openlijk kritiek. Enkelingen gingen zo ver dat ze me bedreigden.” Habbachich: “Ik heb ook bedreigingen ontvangen, doodsbedreigingen zelfs. Die mensen gaven zich uit voor ‘Christelijke Staat’. Hebben zij dan niet door dat moslims evenzeer slachtoffer zijn van terrorisme? Dat het slechts enkelingen zijn die het geloof instrumentaliseren en een letterlijke lezing van de Koran aanmoedigen? Vooral jongeren die het Arabisch niet machtig zijn, zijn hier vatbaar voor. Zij hebben niet genoeg bagage om de Koran spiritueel te interpreteren. Maar de meerderheid van de moslims krijgt geen aandacht, krijgt geen stem in de media. Terwijl zij niets liever willen dan vreedzaam samenleven. Daarom is onze moskee een

publieke plaats zonder taboes. Daarom zijn we blij dat onze kinderen in scholen met veel verscheidenheid zitten. Ze leren er zo spelenderwijs mee omgaan. We zijn echt op de goede weg.” Hebben jullie vertrouwen in de toekomst? Habbachich: “We werken in elk geval dagelijks aan een betere toekomst. Samen met de gemeente bezoeken Aurélien en ik scholen en verenigingen. We tonen aan dat onze gedeelde menselijke natuur ons samenbrengt en dat dit belangrijker is dan alles wat ons verdeelt. We willen allebei de jongeren beroeren vanuit onze eigenheid, in de hoop hen zo minder vatbaar te maken voor radicalisme, criminaliteit, drugs … De politiek moet hier meer mee bezig zijn.” Saniko: “Het is mijn droom dat iedereen in Molenbeek zijn of haar burgerzin terugvindt en de anderen aanvaardt, ook al is die anders of denkt die anders. Dat iedereen begrijpt dat ontmoeting en dialoog noodzakelijk zijn. Dat we broers en zussen kunnen worden. Want als bijvoorbeeld Jamal me ‘broer’ noemt, weet ik dat hij uit het diepst van zijn hart spreekt!” •

achtergrond

Hoe christenen aanwezig zijn in een diverse samenleving Onze wereld wordt steeds meer multicultureel en multireligieus. In het MiddenOosten is dit al lang zo. Kan onze ervaring Europa helpen in de uitdaging van vreedzaam samenleven? Kunnen de oosterse christenen jullie helpen zoeken naar manieren om als christen aanwezig te zijn in de samenleving? »» ROUPHAEL ZGHEIB

Libanon heeft heel wat ervaring in het samenleven van mensen van verschillende origine of religie. Vrede en dialoog staan daarbij centraal. Om te weten hoe we dat als christen kunnen aanpakken, vinden we inspiratie bij de patriarchen van de Oosters-katholieke kerken.

Dialoog “Je moet elkaar niet willen bekeren, maar zoeken naar het beste voor iedereen.”

Incarnatie

De ultieme basis is de menswording van Gods Woord. Hij kwam zelf naar onze wereld. Als christen is het onze roeping ook de kerk te laten incarneren in de samenleving. God heeft haar plaats hier uitgekozen en het is onze opdracht om getuige te zijn van Gods aanwezigheid in de wereld.

zo’n twee miljoen Syrische en Iraakse vluchtelingen. Zij vormen momenteel de helft van de Libanese bevolking.

In een diverse samenleving ben je als christen geroepen tot een open dialoog op alle niveaus. Dat betekent ook je leven delen met anderen. Bij grote religieuze feesten of op belangrijke levensmomenten zie je dat goed. Het is zeker nooit de bedoeling de ander te bekeren, maar wel om samen op weg te gaan naar het beste voor ons allemaal. Heel wat moslims in Libanon erkennen deze rol van christenen in de samenleving. Ze zijn ervan overtuigd

dat Libanon zou verkruimelen zonder de christenen, dat dan de lijm uit de nationale identiteit verdwijnt. Enkel als we deze kernelementen in gedachten houden en ze in praktijk omzetten, werken we aan een open wereld. Een wereld waarin iedereen ten volle kan samenleven. •

Rouphael Zgheib is priester en directeur van Missio in Libanon.

Geloof en gebed

Als christen zijn we aanwezig in geloof en gebed. Een gelovige houding vraagt openheid. We worden opgeroepen getuigen te zijn van God en zijn boodschap. Daarom moeten we het nodige positivisme aan de dag brengen, in plaats van de nadruk te leggen op een overlevingsstrijd.

Diaconie

Christenen hebben de opdracht ten dienste te staan van anderen en de samenleving. De kerk heeft dit in heel haar geschiedenis gedaan met ziekenhuizen, weeshuizen, scholen … En die staan ten dienste van alle mensen, ook van moslims bijvoorbeeld. Libanon is hiervan een prachtig voorbeeld, zeker in de kerkelijke bekommernis om

5De helft van de Libanese bevolking is vluchteling.

»9

bijbel

Een profeet onthult en hervormt Stang, die streed voor de rechten van arme boeren in het Amazonegebied. Of priester João Bosco Penido Burnier die streed voor de rechten van de boeren en de inheemse bevolking. De politie vermoordde hem. Andere voorbeelden zijn priester Josimo Tavares in het Braziliaanse Imperatriz of bisschop Oscar Romero in El Salvador. Ons werk als profeet heeft alles te maken met waarden en dan vooral met nagaan of de juiste waarden als prioritair worden gezien. Een profeet reageert daarom wanneer geld boven God wordt gekozen of wanneer een samenleving armen of migranten minacht. Hij of zij neemt het op voor de slachtoffers van machthebbers en ontmantelt de systemen van die laatsten. Daarom zijn profeten en martelaars nauw met elkaar verbonden. 5Het werk van zuster Dorothy Stang wordt voortgezet.

Volgens de katholieke geloofsbelijdenis heeft de heilige Geest door de profeten gesproken. De verhalen van de oudtestamentische profeten kleurden bovendien Jezus’ woorden en daden. Hedendaagse profeten treden in zijn voetsporen. »» ALZIRINHA SOUZA

De evangelies vertellen ons hoe Jezus zijn rol als profeet opnam. Niet met ingewikkelde doctrines of lange preken, maar met concrete handelingen die de wereld beter maken. Elke gedoopte krijgt de opdracht mee te zijn, te spreken en te handelen als Jezus. Het betekent dat we de tekenen van onze tijd moeten ontwaren. We moeten ontdekken wat vandaag 10 »

suara 67

“Een profeet neemt het op voor slachtoffers van machthebbers.”

dringende noden zijn en die het hoofd bieden. Daarnaast moeten we iedereen rondom ons oproepen zelf haar of zijn leven te transformeren.

Voorbeelden

Latijns-Amerika heeft doorheen de jaren al heel wat profeten gekend. Eén voor één streden zij voor de waarden van het evangelie en het welzijn van anderen. Bijvoorbeeld zuster Dorothy

Tegen verlamming

We moeten de werkelijkheid ontdoen van leugens en structuren blootleggen. Enkel zo kunnen we een einde maken aan onze mentale verlamming, die ons doet geloven dat de wereld statisch is. Enkel zo kunnen we de wereld hervormen. Daarvoor is moed nodig. Maar God steunt elke profeet. De heilige Geest stuwt hem of haar voort en Jezus’ goede voorbeeld is de perfecte leidraad. Gelukkig maar, want onze wereld heeft steeds meer nood aan profeten. Enkel zo kan het Rijk Gods een beetje doorbreken… •

Alzirinha Souza is doctor in de theologie (Université Catholique de Louvain) en woont in São Paulo, Brazilië.

TERUGBLIK

column Ook in de tijd van Jezus leefden de mensen met angst. De Romeinse bezetter perste het volk uit. Lokale politieke leiders werden zwakke collaborateurs. Religieuze leiders brachten geen inspirerende boodschap. Zij waren immers vooral bezig met hun maatschappelijke voorrechten, niet met een authentieke dienst aan God en mensen. Deze situatie leidde tot verschillende reacties. Enerzijds ontstonden de zeloten, een religieuze verzetsbeweging die geweld en aanslagen niet schuwde. De bevolking en haar leiders waren bang van hen. Anderzijds raakten mensen ontgoocheld. Zij keerden zich af van religieus of maatschappelijk engagement en trokken zich terug. Hun toekomstperspectief verdween. Ze leidden een kleurloos bestaan, hun eigen kleine leventje in het verborgene.

5Rond het feest van de Openbaring gingen weer heel wat kinderen en jongeren op pad in het kader van Sterzingen. Verkleed als de Drie Wijzen brachten ze de Blijde Boodschap van Jezus’ geboorte rond. In ruil kregen ze een centje, dat ze op hun beurt schenken aan de kinderprojecten van Missio. Voorlopig staat de teller op € 25 226,08. Bedankt, Sterzangers! Op de foto zie je enkele dappere Sterzangers van Vrije Basisschool De Vaart in Oostkamp. © DIRK GALLE

5Op 8 januari, Afrikadag, kregen de Afrikaanse kerkgemeenschappen bijzondere aandacht. Ook in de Sint-Salvatorparochie van Harelbeke werd deze dag uitbundig gevierd. © BART GERYL

VACATURE

Gelukkig was er ook een derde reactie, van mensen die zich de profetische woorden van Jesaja nog herinnerden. Die had hen een dienaar beloofd die het volk weer op Gods pad zou brengen, op weg naar het land van melk en honing. Onder deze mensen was Johannes de Doper. Wanneer hij Jezus ziet, ziet hij het Lam van God, wat in het Aramees hetzelfde betekent als ‘langverwachte dienaar van God’. Johannes’ toehoorders begrijpen hem en volgen Christus, de nieuwe dienaar van God. Hij zal de mensheid een nieuwe richting, een nieuw leven en nieuwe perspectieven geven. Dit was echter een doorn in het oog van de politieke en religieuze leiders, want hun mooie leventje was in gevaar. Gods dienaar zal het met zijn leven bekopen, geslacht als een lam. Maar dit lam verwijst ook naar het lam dat de joden slachtten en aten tijdens hun verbanning in Egypte, alvorens hun bevrijdingstocht aan te vangen. De vraag is of wij vandaag in Christus de figuur kunnen ontdekken die weer kleur brengt in ons grijze leven. Kan zijn boodschap onze angsten en teleurstellingen overwinnen? Kan zij onze samenleving een nieuwe dynamiek geven? Voor heel wat kerkgemeenschappen wereldwijd is dit het geval. Voor hen is Christus de grote bron van hoop, het tegengif voor alle miserie. Laat Hem dat ook voor ons zijn.

Directeur van Missio-België

Missio zoekt een vrijwillige administratieve medewerk(st)er. Hij of zij helpt met het beheer van ons adressenbestand.

Meer weten? Ontdek de vacature op www.missio.be.

» 11

colofon Hoofdredactie: Kenny Frederickx Eindredactie: Catherine De Ryck Werkten mee aan dit nummer: Emmanuel Babissagana, Michel Coppin, Armelle Griffon, Jamal Habbachich, Aurélien Saniko, Alzirinha Souza, Luk Vanmaercke, Julie Vanstallen, Robert Vastmans, Rouphael Zgheib Foto’s: Dirk Galle, Geinz, Gemenacom, Bart Geryl, Sadik Gulec, Brannan Mercado, Missio, Karen Nachtergaele, J. Casey O’Neill, Thierry Roge, Flavio Serafini Lay-out en drukwerk: Halewijn nv Verantwoordelijke uitgever: Michel Coppin, Vorstlaan 199, 1160 Brussel

Info en contact Vorstlaan 199, 1160 Brussel 02 679 06 30 info@missio.be www.missio.be Adreswijziging of uitschrijving suara@missio.be

Reacties en suggesties pub@missio.be Vormingswerk Missio-Vlaanderen vlaanderen@missio.be 02 679 06 34

BE19 0000 0421 1012

Suara is het Indonesische woord voor ‘stem’. Suara wil de stem zijn van de wereldkerk. Suara brengt je levensechte verhalen, dromen en verlangens van christenen wereldwijd. Zo wil Suara ook een stem geven aan Gods aanwezigheid in deze wereld. www. .be