Suara 85: Geloof doet delen

85 suara tijdschrift met een missie

Driemaandelijks tijdschrift » Jaargang 22 nummer 85 » september - oktober - november 2021

© Gustavo Frazao

Terug naar de kern van het geloof

Interview met de nieuwe Missio-directeur

Een nieuwe koers voor Missio

Geloof doet delen Afgiftekantoor: MassPost, Hypercentrum Turnhout | P 508033

editoriaal

inhoud

suara 85

highlights

Wat deel jij?

CATHERINE DE RYCK

De klassieke zomermaanden zitten er intussen op.

Hopelijk heb je ervan kunnen genieten. Vaak zijn deze maanden een uitgelezen kans om enerzijds tijd te nemen voor onszelf, maar anderzijds om samen met andere mensen allerlei leuke dingen te doen. Het is minder een tijd van ‘moeten’ en meer een tijd van ‘delen’. Wat heb jij deze zomer gedeeld? Was het tijd?

Een geweldig talent om leuke activiteiten te plannen?

Een zwembad, een vakantiehuis? Heerlijke maaltijden in goed gezelschap? De voorbeelden van wat we met anderen kunnen delen zijn gelukkig eindeloos.

Wat je ook deelt, het biedt een ander de kans zich geliefd te voelen.

Daarom roept Missio je dit jaar meer dan ooit op om te delen. Heel specifiek vanuit jouw geloof in een liefdevolle God, in een aanwezige Vader.

Want of je nu je zwembad, je kookkunsten, je tijd, je gebed of misschien wel je geld deelt met anderen; elk van die zaken bieden een ander de kans zich geliefd en aanvaard te weten.

Vanuit Gods liefde laten we een ander zich welkom voelen, goed genoeg, waardevol.

Daar maakt Missio op wereldwijde schaal elke dag werk van, binnen onze Kerk. Tussen kerkgemeenschappen valt zoveel te delen, op verschillende gebieden. De veranderde context van Kerk en wereld nopen ons echter dat op een andere manier te gaan doen. Daarom maakt Missio op dit moment een belangrijke doorstart door, met een nieuwe directeur aan het roer. Je leest er alvast meer over in dit nummer van Suara.

Want wij delen ons verhaal graag met jou, zodat we echt samen op weg kunnen. 

2

suara

85

blz.

3

De Heer laat zich niet opsluiten in de kerk, zelfs niet in het tabernakel. God zit nooit in lockdown. Want is Hij niet in de eerste plaats te vinden in het hart van mensen?

blz.

6

Laten we, zoals Jezus, zonder schroom naar mensen toestappen en met hen op weg gaan: naar hen luisteren enerzijds en hen de Blijde Boodschap vertellen anderzijds.

blz.

Er is gekozen voor een heroriëntering die Missio een nieuw elan wil geven. In de huidige kerksituatie die ons hier nieuwe wegen tot evangelisatie doet zoeken, zien we uit naar sterkere banden met lokale Kerken.

10

ook in dit nummer Project | Onderwijs in Srikakulam Bedankt | ICT-materiaal voor zusters Bedankt | Kinderen helpen kinderen

© S. Hermann & F. Richter

Laat je solidariteit voortleven We denken er liever niet te vaak aan, maar op een dag zal ook ons aardse leven eindigen. We zullen voortleven in onze familie en vrienden. Ook je solidariteit kan voortleven. Bijvoorbeeld door Missio op te nemen in je testament. Zo blijf je lokale kerkgemeenschappen ook na je dood steunen.

Vraag hierover advies aan je notaris of contacteer ons vrijblijvend op legaten@missio.be of 02 679 06 30.

» 5 » 8 » 9

geloof doet delen

Terug naar de kern van het geloof Doorheen gebed ontstaan verbondenheid en gemeenschap, over alle grenzen heen.

© StockSnap

Maart 2020. Plots, van de ene dag op de andere, stond de wereld stil. Ook ons kerkelijk leven. Er kwam amper protest, ook al hadden zoveel mensen het er moeilijk mee. Plots rezen er zoveel vragen: waar is God in deze situatie? Wat doet Hij? Heeft Hij ons in de steek gelaten? We hebben er massaal mee geworsteld, doen dat misschien nog steeds. Maar er zijn ook andere deuren opengegaan.

ALBERT-MARIE DEMOITIÉ / PASTOOR-DEKEN VAN NIJVEL

De talrijke periodes van beperkende coronamaatregelen hebben bijvoorbeeld mijn geloof in Christus sterker gemaakt. Mijn geloof maakte een zuivering door, ik kwam weer tot de essentie: de liefde van God en mensen.

Nutteloos Tijdens de eerste lockdown, toen geen enkele kerkdienst mocht plaatsvinden, maakte ik een harde confrontatie met de realiteit mee.

Ik ging naar de Sint-Gertrudiskerk van Nijvel.

Het statige gebouw stond er leeg bij. Ik voelde me nutteloos. Wat kon ik er nog doen, nu niemand mocht samenkomen? Is het niet mijn rol als priester om mensen samen

te brengen? Precies dat mocht ik op dat moment niet doen. Ik ging voor het Heilig Sacrament zitten en ging in gesprek met de Heer: “Wat gebeurt er, Heer? Ik weet dat Gij hier zijt en ons nooit in de steek laat. Gij hebt toch gezegd ‘altijd bij ons te zijn, totdat de nieuwe wereld komt’ (Matteüs 28,20)?”

Wat kan een priester doen als hij geen mensen mag samenbrengen?

Stilte Ik dacht aan het volk van Israël, dat in de woestijn telkens weer op de proef werd gesteld. En hoe de Heer toch altijd bij hen was, om te zien of het volk Hem echt vertrouwde en liefhad (Deuteronomium 8,2).

Ik vroeg me af of het dat was wat God ons wilde leren tijdens deze pandemie: ontdekken wat echt het allerbelangrijkste is voor ons (Matteüs 6,21).

Na al die vragen ben ik in stilte verzonken. Ik vond vreugde en innerlijke vrede.

De Heer was bij mij en stelde me gerust.

Verbondenheid Vanaf dat moment ging ik elke dag van de lockdown naar de kerk. Ik deelde met de Heer wat er op mijn lever lag en was in stilte bij Hem. Misschien was God tijdens die moeilijke periode meer dan ooit aanwezig in mijn leven. Dankzij de coronamaatregelen en mijn momenten met God, ging ik inzien dat een priester niet enkel mensen samenbrengt.

Hij pleit ook voor hen bij God. 4

3

geloof doet delen Ik besefte dat ik kon bidden voor de mensen die ik nu niet meer kon samenbrengen; voor alle mensen zelfs, of ze nu naar de kerk komen of niet en of ze nog in leven zijn of niet. Ik werd geraakt door de gemeenschap en verbondenheid die ontstaan door gebed, over alle mogelijke grenzen heen.

Daardoor ging ik ook beseffen dat we de rol van onze kerken moeten durven herdenken.

De Heer laat zich er niet opsluiten, zelfs niet in het tabernakel. God zit nooit in lockdown.

Want is Hij niet in de eerste plaats te vinden in het hart van mensen? Geloven we nog wel

We moeten God ook buiten de kerk zoeken.

Ons geloof wordt zichtbaar door in liefde met elkaar te leven.

voldoende in Gods aanwezigheid in ons, zoeken we Hem niet te vaak elders? Door deze dingen te beseffen voelde ik me niet langer nutteloos: ik was meer dan ooit verbonden met God en met mensen! En ik voelde weer dat ik God ook buiten de kerk moest zoeken.

Voedsel De begeleiding in het kader van een overlijden, was een andere uitdaging tijdens de strenge coronamaatregelen. Vaak beperkte alles zich tot een kort telefoontje, een korte viering met een beperkt aantal genodigden.

Vooral het bewaren van afstand en vermijden van lichamelijk contact waren moeilijk.

Nabijheid tonen vanop afstand is niet vanzelfsprekend. In die situatie van ontreddering kwam ik tot het besef dat “een mens niet kan leven van brood alleen” (Matteüs 4,4): de mens moet zich ook kunnen voeden aan relaties, een sociaal netwerk, communicatie.

Het lichamelijke hoort daarbij, want de mens is niet voor niks met een lichaam op deze wereld gekomen. Fysieke aanwezigheid kan niet zomaar vervangen worden door iets anders. Ook Jezus wist hoe belangrijk het was mensen aan te raken: Hij raakt mensen aan om hen te genezen, dus raakte ook aan wie ziek was (Marcus 1,41). Iemands hand vasthouden wanneer zijn of haar levenseinde nadert is een onvervangbaar gebaar van nabijheid.

Het geloof gaat immers niet enkel over de aanwezigheid van God, maar ook over de aanwezigheid van andere mensen. Precies daarom doet het zo’n deugd wanneer een priester aanwezig is voor een ziekenzalving of een kort afscheidsmoment.

Zoiets biedt mensen troost en vrede.

Aandacht Als de periodes van lockdown me iets geleerd hebben, is het hoe belangrijk het is om voldoende aandacht te hebben voor anderen. Vooral voor wie zwak en kwetsbaar is, het moeilijk heeft. De dagelijkse sleur, organisatie van onze parochies of administratie mogen dat nooit in het gedrang brengen. Als ons geloof staat voor een onvoorwaardelijk vertrouwen in Jezus die ons redt, dan moeten we dat in de eerste plaats zelf tonen in daden van naastenliefde. Ons geloof wordt zichtbaar door in liefde met elkaar te leven (Galaten 5,6); met mensen dichtbij en met mensen die we nog moeten ontmoeten.

Door de coronamaatregelen stond de statige Sint-Gertrudiskerk in Nijvel er lange tijd leeg bij. © Jean-Pol Grandmont

4

suara

85

De lockdowns brachten me terug naar de kern van mijn geloof: Jezus liefhebben met heel mijn hart, aandacht hebben voor mijn naaste en hem of haar ook liefhebben. Het gebed en broederschap zijn de mooiste uitdrukkingen van deze dubbele liefde. 

project

Op zoek naar kwalitatief onderwijs in Srikakulam Dit werkjaar zetten we de evangelische inzet van de Kerk in India in de kijker. Zoals elders ter wereld droomt zij niet enkel van een warme kerkgemeenschap, maar ook van een wereld die steeds meer gaat gelijken op het Rijk Gods. Dat betekent dat er, ook in India, bijzondere aandacht is voor de meest kwetsbare leden van de samenleving. Kinderen horen daar ongetwijfeld bij. Werken aan hun toekomst, is werken aan de toekomst van het hele land.

CATHERINE DE RYCK

Overbevolkt Ongeveer 97 % van Srikakulam bestaat uit platteland, waar zo’n 84 % van de bevolking woont. Hier is het probleem dat de weinige scholen op grote afstand van de kleine dorpen liggen.

Kinderen zouden urenlang onderweg zijn. Bovendien moeten ze al te vaak thuis meewerken. In de weinige steden van Srikakulam gaan de kinderen wel naar school, met overbevolkte klassen als gevolg. Zo krijgen kinderen niet de nodige aandacht én kunnen ze hun aandacht zelf niet bij de les houden.

Ondermaats De kwaliteit van het onderwijs is dan ook ondermaats. Van de 14- tot 18-jarigen kan maar 59 % eenvoudige staartdelingen uitrekenen, 75 % begrijpt eenvoudige zinnen in het Engels. Ongeveer 64 % onder hen kent de Indiase hoofdstad en 65 % kan de eigen provincie aanduiden op een landskaart. Er is dus duidelijk werk aan de winkel!

Kwalitatief onderwijs Het bisdom Srikakulam wil kwalitatief onderwijs aanbieden aan 1000 tot 1500 kinderen tussen 6 en 14 jaar. Haar plan is vierledig. Ten eerste zijn er goede, kwalitatieve schoolgebouwen nodig.

Ten tweede wil men arme gezinnen financiële ondersteuning bieden in het dagdagelijkse leven. Dan is er alweer een reden minder waarom de kinderen zouden moeten werken in plaats van naar school te gaan. Ten derde moet de kwaliteit van het onderwijs omhoog. Enerzijds door goede leerkrachten aan te werven voor een eerlijk loon, anderzijds door te kijken naar de individuele capaciteiten van elk kind.

Waar is het kind goed in, waar is bijles nodig? Ten vierde en ten slotte gaat het om meer dan kennis: kinderen moeten ook kunnen groeien als mens.

Integraal welzijn is daarom belangrijk.

Communicatievaardigheden, spirituele ontwikkeling en psychologische begeleiding verdienen voldoende aandacht. 

HELP DE INDIASE KERK KWALITATIEF ONDERWIJS TE VOORZIEN Steun haar op BE19 0000 0421 1012 met de mededeling ‘onderwijs India’. Bedankt!

5

© Christina Stoppa

Dat beseft ook de Kerk in het bisdom Srikakulam, in het zuidoosten van India.

Het aantal kinderen dat er effectief naar school gaat is laag. Wie toch op de schoolbanken zit, leert weinig bij.

mensen met een missie

© IPID-SIPI

De nieuwe directeur van Missio-België Op 5 mei 2021 benoemde het Vaticaan priester Théogène Havugimana tot nieuwe directeur van Missio-België. Sinds deze maand september is hij volop aan de slag. Hij deelt dan ook graag zijn visie op missie en Missio met jou, in de hoop samen te kunnen bouwen aan een sterke en missionaire Kerk.

EMMANUEL BABISSAGANA

Théogène Havugimana werd benoemd door kardinaal Luis Antonio G. Tagle, prefect van de Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren, op voorsprak van onze Belgische bisschoppen.

Hoe voel je je bij je benoeming?

In de allereerste plaats voel ik me erg dankbaar dat zowel de bisschoppen van België als de internationale Pauselijke Missiewerken me deze opdracht toevertrouwen. Mijn dank gaat uit naar iedereen die me steunt. Ik denk daarbij in het bijzonder aan bisschop Koen Vanhoutte, die als bisschop-referent een belangrijke brug slaat tussen Missio en de Belgische Bisschoppenconferentie.

6

suara

85

Onze missionaire opdracht situeert zich ook in onze eigen kerkgemeenschap.

Kun je je heel kort voorstellen aan onze lezers?

Ik ben afkomstig van het Rwandese bisdom Nyundo en ben 15 jaar priester.

Intussen ben ik 13 jaar in België. Sinds 2016 ben ik parochiepriester in de pastorale zone ‘De Goede Herder’ in Haacht, in het vicariaat Vlaams-Brabant en Mechelen.

Ik combineer deze pastorale opdracht met mijn directeurschap bij Missio.

Ken je Missio al lang?

Sinds mijn priesteropleiding ken ik de Pauselijke Missiewerken, in België bekend als Missio. De organisatie is immers erg belangrijk voor steun aan vorming van priesters.

Missio-België is op dat gebied actief, ook in Rwandese seminaries.

Je staat voor de opdracht om een nieuw elan te geven aan Missio-België.

Kun je dat toelichten?

De Belgische bisschoppen dromen inderdaad van zo’n nieuw elan. Ik begrijp het als een nieuwe missionaire dynamiek. We moeten niet vanaf nul herbeginnen, wel zoeken naar manieren om de missionaire dimensie van onze Kerk nieuw leven in te blazen en haar opnieuw aan te wakkeren. Laten we daarbij kleinschalig beginnen: in onze gezinnen, eigen omgeving en lokale geloofsgemeenschappen. Zij vormen de basis van de Kerk en van daaruit kunnen we verder.

Hoe beginnen we daaraan?

We keren best terug naar de basis, naar wat Jezus ons heeft voorgedaan. Laten we, zoals Hij, zonder schroom naar mensen toestappen en met hen op weg gaan: naar hen luisteren enerzijds en hen de Blijde Boodschap vertellen anderzijds. En dat in heel eenvoudige woorden, in een toegankelijke taal.

Kleine, maar dynamische, missionaire groepen kunnen ons helpen om het evangelie te verspreiden en de missionaire solidariteit zichtbaar te maken. Daarom zal Missio in de toekomst extra inzetten op missionaire nabijheid. Van daaruit kunnen we anderen aanspreken en zal de solidariteit tussen gedoopten groeien, wereldwijd. Daarom verankeren we Missio binnen verschillende diocesane en interdiocesane diensten. Onze missionaire opdracht gaat niet enkel en alleen naar andere landen toe, maar situeert zich ook in onze eigen kerkgemeenschap.

Hoe versta je hieruit onze slogan voor het nieuwe werkjaar “Geloof doet delen”?

Vanuit ons doopsel zijn we geroepen om met elkaar te delen, voor elkaar te zorgen.

Daarin herken je ons geloof. Precies daarom benadrukt paus Franciscus in Fratelli Tutti dat we allemaal broers en zussen van elkaar zijn. Door te delen gaat ons geloof leven én geeft het leven aan anderen. We vormen één lichaam van

Christus. We kunnen niet zonder elkaar, dus moeten we zorg dragen voor elkaar.

Denk maar aan de woorden van paus Johannes Paulus II in Redemptoris Missio: “Het geloof wordt krachtiger als het aan anderen gegeven wordt” (2). Zonder die geloofsschat zou de Kerk niet bestaan.

Raken we hiermee het hart van de Kerk?

Paus Franciscus grijpt hiervoor terug naar het Vaticaanse document Ad Gentes waarin staat dat de Kerk ten diepste missionair is.

Het komt er opnieuw op neer dat we moeten delen, ons geloof kenbaar en zichtbaar moeten maken: “Men steekt geen lamp aan om hem vervolgens onder een korenmaat weg te zetten. Nee, men zet hem op een standaard, zodat hij licht geeft voor ieder die in huis is” (Matteüs 5,15).

Wie is hiertoe geroepen?

Om op de oproep van paus Franciscus in te gaan, hebben we nood aan een open visie op ‘missie’. Een missionaris is niet enkel iemand die zijn of haar land verlaat om naar verre oorden te trekken. Iedereen die getuigt over Jezus, waar hij of zij zich ook bevindt, is een missionaris. Precies daarom is elke gedoopte hiertoe geroepen en gezonden.

Elke gedoopte krijgt de zending om spiritueel en materieel bij te dragen aan de uitbreiding en ontwikkeling van de Kerk.

Ervaar je dat anders vanuit je Rwandese achtergrond?

In principe niet. Binnen de wereldkerk delen we dezelfde missie, of je nu Rwandees bent of Belg. We zijn allemaal gedoopte christenen, aangevuurd door een missionair geloof. Maar in werkelijkheid geven we, vanuit onze achtergrond, natuurlijk wel op een andere manier antwoord op de zending die Christus ons toevertrouwt. Vooral de culturele en historische context zijn daarbij bepalend.

Hoe kan Missio helpen bij het opnemen van onze missie?

Missio wil in de eerste plaats de Blijde Boodschap doorgeven door een kader te scheppen voor de spirituele en materiële solidariteit tussen kerkgemeenschappen.

Geen enkele kerkgemeenschap heeft genoeg aan zichzelf! Daarom is het de taak van Missio om gelovigen te herinneren aan hun missionaire zending, dus aan de universele solidariteit binnen de kerkgemeenschap.

Wat wil je nog meegeven aan onze lezers?

Ik wil graag afsluiten met een woord van dank. Bedankt om mee te stappen in onze missionaire beweging! Moge de Heer je missionair geloof sterken en je engagement voor de Blijde Boodschap wereldwijd zegenen. 

Elke gedoopte draagt bij aan de uitbreiding en ontwikkeling van de Kerk."

Onze kerkgemeenschap bestaat uit broers en zussen. We kunnen niet zonder elkaar en moeten zorg dragen voor elkaar.

© Hartmunt Schwarzbach

7

bedankt In het vorige nummer van Suara kon je lezen hoe recent computermateriaal vele seminaries een belangrijk duwtje in de rug geeft. Plots weten priesterstudenten zich verbonden met de wereld en hebben ze toegang tot de meest recente kennis. Niet enkel seminaries kunnen dergelijke steun ontvangen. Daarom vertellen we je vandaag het verhaal van de zusters Servantes du Fils de Dieu in Mwene-Ditu, in het zuiden van de Democratische Republiek Congo.

EMMANUEL BABISSAGANA

© Virginie Tshibangu

© Virginie Tshibangu

© Virginie Tshibangu

Missionaire kinderen helpen kinderen Missio beheert het universele solidariteitsfonds van de Kerk. Alle kerkgemeenschappen ter wereld dragen daaraan bij en kunnen steun ontvangen voor hun evangelische projecten. Deze projecten worden opgedeeld in drie groepen, waaronder projecten voor kwetsbare kinderen. Het Pauselijke Missiewerk voor kinderen ontstond in 1843 dankzij Auguste de Forbin-Janson, bisschop van het Franse Nancy. Belangrijk detail: het gaat niet enkel om projecten voor kinderen, kinderen worden bovenal ook opgeroepen hun missionaire solidariteit waar te maken.

EMMANUEL BABISSAGANA

Net als elke gedoopte hebben kinderen een missionaire zending meegekregen. Het was de droom van bisschop de Forbin-Janson om hen daarvan bewust te maken en zich hierin verbonden te weten met leeftijdsgenoten wereldwijd. Net als bij de andere Pauselijke Missiewerken staan spirituele en materiële solidariteit centraal.

Betere wereld Op die manier wil Missio-Kinderen niet enkel het missionaire bewustzijn van

8

suara

85

kinderen aanwakkeren, maar ook samen met hen bouwen aan een betere wereld.

De gesteunde projecten willen kinderen immers alle kansen geven op een goede en zorgeloze toekomst, weg van geweld of onrecht. Dat gebeurt in harmonie met de rest van de kerkgemeenschap.

Volwaardig lid Een voorbeeld vinden we in het bisdom Lokossa, in het zuiden van Benin. Dankzij jouw steun kregen de Oblates Catéchistes

Petites Servantes des Pauvres 5000 euro vanuit het fonds van Missio-Kinderen. Onder toeziend oog van zuster Damienne Agueh, directeur, werd het geld ingezet ten voordele van 47 weeskinderen. Onder hen kinderen met een beperking die in de steek werden gelaten door hun familie. De zusters bieden de kinderen onderwijs en schoolmateriaal, medische zorg en voeding. Maar ze werken ook aan sociale integratie van de kinderen, zodat ze straks meedraaien als volwaardig lid van de samenleving.

Afrikaanse zusters springen op de digitale trein In mei 2020 vroeg zuster-overste, Virginie Tshibangu, aan Missio-België of ze informaticamateriaal konden ontvangen. Het materiaal zou de opleiding en vorming van de zusters ten goede komen. Dankzij jouw steun konden we positief ingaan op haar vraag.

Globalisering Recente computers bieden de zusters de kans een hedendaagse opleiding te volgen. Globalisering en modernisering vragen om snelle aanpassingen. Daarenboven horen een technologische cultuur en informaticakennis tegenwoordig bij het leven. Zeker wanneer de zusters pastoraal aan de slag willen met jongeren moeten ze hiervan voldoende op de hoogte zijn.

Kunnen werken met de computer doorbreekt heel wat intellectuele en mentale barrières.

Vandaag merken de zusters dat heel wat zusters in opleiding dit nooit hebben geleerd.

Tijdens hun klassieke schoolloopbaan hadden ze geen toegang tot een computer of internet. Het informaticamateriaal dat Missio nu ter beschikking stelt, betekent dan ook een stap vooruit op veel gebieden.

Gemeenschap De computers helpen niet enkel aan gemeenschapsopbouw door de makkelijke contacten met de rest van de wereld. De Servantes du Fils de Dieu stellen de computers ook ter beschikking van andere zustergemeenschappen in de buurt. Deze zusters krijgen zo ook een informaticacursus, wat hun pastoraal werk ten goede komt. Digitalisering helpt hen bovendien meer tijd vrij te maken voor wat echt telt: met mensen op weg gaan.

BRENG DE DIGITALE WERELD DICHTERBIJ Doe en gift op BE19 0000 0421 1012 met de mededeling “Suara ICT”.

Bedankt!

Bekijk de enthousiaste bedanking van de zusters op www.missio.be/nl/actie/ictactie

Bevoorrecht De Servantes du Fils de Dieu staan erop Missio en al haar sympathisanten van harte te bedanken voor de computers en printer die ze mochten ontvangen. Ze beseffen hoe bevoorrecht ze zijn om deze steun gekregen te hebben. Daarom lanceren ze, samen met ons, een warme oproep om de ICT-actie van Missio te blijven steunen. Voor 2021 zijn er immers geen fondsen meer beschikbaar en nog vele seminaries en vormingscentra hopen dat de deuren naar de digitale wereld weldra mogen openzwaaien... 

Helaas kan jaarlijks één derde van de kinderprojecten niet gesteund worden, bij gebrek aan middelen. Doe daarom vandaag een gift om kinderen een toekomst te geven: BE19 0000 0421 1012 met de mededeling “Suara kinderen”.

Bedankt!

Ook het bisdom Dédougou, in het noordwesten van Burkina Faso, vroeg en kreeg steun van Missio-Kinderen. Er ging 3000 euro steun naar de lokale basisschool. Dankzij jou zijn er nu honderd stevige tafels en stoelen voor de leerlingen, zes luiertafels voor de allerkleinsten, negen speeltafels, zes degelijke kasten, tien deurmatten om de klaslokalen proper te houden en drie grote schoolborden.

Dat meubilair was noodzakelijk. Eerder had de school de deuren immers al moeten sluiten bij gebrek aan degelijke uitrusting.

Wereldwijd doen kinderen mee met Missio-Kinderen, zoals hier in Hongkong.

Bedankt Deze twee voorbeelden illustreren de waarde van jouw steun aan Missio-Kinderen, en die van onze Belgische missionaire jongeren.

© Sophia Rani

In 2020 konden we vanuit België 248 761,89 euro overmaken aan het universele fonds van Missio-Kinderen. In naam van duizenden kinderen wereldwijd: bedankt. 

9

in de kijker

Een nieuwe koers voor Missio Andere kerkgemeenschappen helpen ons de vreugde van het evangelie te herontdekken.

© Friedrich Stark

De plaats van de Kerk in onze samenleving verandert voortdurend. In een geseculariseerde omgeving maakt ze een krimp door. Dit vergt aanpassingen in haar vertrouwde werkwijzen en structuren. Concreet is dit ook zo in de relatie tot andere particuliere Kerken binnen de grote wereldkerk.

MONSEIGNEUR KOEN VANHOUTTE / BISSCHOP-REFERENT VOOR MISSIO

Er is niet langer een grote groep missionarissen die van hier vertrekt om in andere continenten dienstbaar te zijn. De aandacht in samenleving en Kerk is dikwijls verschoven van missionering naar ontwikkelingshulp.

Er treedt bij momenten een blikversmalling op waarbij de zorgen om ons eigen kerkelijk leven ons wat blind maken voor de vreugden en zorgen in de grote wereldkerk.

Nieuw elan Nieuwe tijden vragen om een nieuwe aanpak. Missio kan niet verder zoals het in de voorbije decennia bezig was. Er is gekozen voor een heroriëntering die Missio een nieuw elan wil geven. In de

10

suara

85

huidige kerksituatie die ons hier nieuwe wegen tot evangelisatie doet zoeken, zien we uit naar sterkere banden met lokale Kerken. Heel dikwijls leren ze ons de vreugde van het evangelie en helpen ze ons om hier een meer missionaire pastoraal uit te bouwen. Ze sturen missionarissen naar ons toe en heel wat christenen

Er zijn veel kansen om de familiebanden tussen zusterkerken aan te halen.

uit het Zuiden vestigen zich in ons land.

Er zijn dus heel wat kansen om de familiebanden tussen zusterkerken aan te halen.

Integratie van Missio in pastorale werking van de bisdommen Missio-België (Pauselijke Missiewerken) maakt momenteel een belangrijke aanpassing door. In overleg met de bisschoppen van België is gekozen voor een sterkere integratie van Missio binnen de globale pastorale werking van de bisdommen. De verbondenheid met zusterkerken in andere continenten is immers wezenlijk voor ons Kerk-zijn hier. Wederzijdse zorg, uitwisseling en samenwerking in de evangelisatieopdracht verrijken de kerkopbouw in alle landen. Wie in de bisdommen verantwoordelijkheid draagt voor evangelisatie, catechese en verkondiging zal voortaan ook mee zorg dragen voor de internationale betrekkingen met zusterkerken in diverse continenten en dit in de geest van verbondenheid die Missio eigen is. Gebed, uitwisseling en solidariteit staan daarbij

centraal. Op interdiocesaan niveau ontmoeten die verantwoordelijken elkaar samen met de nationale directie van Missio in de Interdiocesane Commissie Catechese (ICC) en in de Commission Interdiocésaine de la Cathéchèse et du Cathéchumenat (CICC).

Kleine, dynamische equipe op nationaal vlak De nieuwe aanpak en de verminderde inkomsten leiden tot de keuze voor een kleinere nationale staf bij Missio-België.

De directeur (Théogène Havugimana), de stafmedewerkers (Catherine De Ryck en Emmanuel Babissagana) en de boekhouder (Willy Canneyt) staan er naast de samenwerking met de ICC en CICC ook in voor de fondsenwerving en de contacten met de Pauselijke Missiewerken in Rome. We wensen deze nieuwe equipe een gezegende start in groeiende samenwerking met de Interdiocesane Commissie Catechese (ICC) en de Commission Interdiocésaine de la Cathéchèse et du Catéchumenat (CICC). We danken van harte de Missio-medewerkers van wie we noodgedwongen afscheid moesten nemen. We blijven hen erkentelijk voor hun inzet gedurende de voorbije periode.

Verbondenheid met zusterkerken is wezenlijk voor ons eigen Kerk-zijn.

Missio uitdrukkelijk naar voor. Hij vraagt vooreerst om trouw te blijven aan de oorspronkelijke keuzes voor een biddende en solidaire verbondenheid tussen de particuliere Kerken binnen de wereldkerk. Hij benadrukt dat Missio een instrument is dat hem als bisschop van Rome helpt in zijn dienst aan de wereldkerk. De paus drukt ook de hoop uit dat de werking van de Pauselijke Missiewerken zich sterk integreert in het gewone leven van de Kerk in bisdommen, parochies, bewegingen en verenigingen.

Tenslotte wijst Franciscus erop hoezeer Missio kan bijdragen tot een sterker besef van de universaliteit van de Kerk waar verscheidenheid erkenning vindt binnen de eenheid die de Geest tot stand brengt.

We hopen sterk dat het nieuwe elan van Missio-België de Kerk hier en elders in de wereld ten goede mag komen. We bidden dat iedere christen mag groeien als leerlingmissionaris. We vertrouwen hiervoor op de stuwende kracht van Gods Geest. 

Verhuis De nieuwe equipe van Missio zal in het najaar verhuizen van de Vorstlaan in Oudergem naar de gebouwen van het Latijns-Amerikaans College in Leuven, waar nu al de administratieve zaken van onze diocesane priesters in zending (Fideidonum) worden opgevolgd. De beschikbare ruimtes zijn er goed afgestemd op de noden van de huidige equipe waardoor het gebouw in de Vorstlaan een andere bestemming zal krijgen. De aanwezigheid in Leuven zal ook de contacten van Missio met de universitaire wereld (KU Leuven en UCLouvain) versterken en bijdragen tot het uitbouwen van een internationaal netwerk.

In de lijn van paus Franciscus Met de geschetste heroriëntering hoopt Missio-België te beantwoorden aan wat paus Franciscus op Hemelvaart 2020 schreef aan de verantwoordelijken van de Pauselijke Missiewerken wereldwijd. In zijn boodschap schuift hij vier kenmerken van

Missio werkt aan biddende en solidaire verbondenheid tussen lokale kerkgemeenschappen binnen de wereldkerk. © Luz Adriana Villa

11

colofon Redactie Catherine De Ryck Werkten mee aan dit nummer Emmanuel Babissagana, Albert-Marie Demoitié, Théogène Havugimana, Virginie Tshibangu, Koen Vanhoutte Foto’s Gustavo Frazao, Jean-Pol Grandmont, S. Hermann & F. Richter, IPID-SIPI, Sophia Rani, Hartmunt Schwarzbach, Friedrich Stark, StockSnap, Christina Stoppa, Virginie Tshibangu, Luz Adriana Villa Lay-out en drukwerk Halewijn nv Verantwoordelijke uitgever Théogène Havugimana, Vorstlaan 199, 1160 Brussel Contact Vorstlaan 199, 1160 Brussel, 02 679 06 30 info@missio.be, www.missio.be, www.facebook.com/MissioBelgie Ondernemingsnummer: 0410647718 Adreswijziging of uitschrijving suara@missio.be Reacties en suggesties pub@missio.be

BE19 0000 0421 1012

www.

.be