Afgiftekantoor: MassPost Hypercentrum Antwerpen X P 508033
69
suara tijdschrift met een missie
Driemaandelijks tijdschrift » Jaargang 18 nummer 69 » september / oktober / november 2017
Tijd voor missie » AAN DE SLAG MET ONZE MISSIE » VLAAMSE VREDESWEEK » INTERVIEW MET ANDY PENNE
© RAWPIXEL
WWW.
.be
editoriaal
Tijd om op te staan! ’s Ochtends hoor je in heel wat huizen wel iemand roepen “Tijd om op te staan!” Gedaan met snoozen en luieren. Tijd om afscheid te nemen van je veilige cocon. De wijde wereld roept. Na die roep, van je wekker of een huisgenoot, kun je drie dringen doen. Ten eerste kun je gewoon koppig blijven liggen. Het deken over je hoofd trekken en doen of je niks gehoord hebt. Als je dat te lang volhoudt, ontloop je zo alle verantwoordelijkheid en toekomstplannen. Ten tweede kun je halsoverkop uit bed springen, een halve kop koffie naar binnen werken terwijl je je aankleedt en de deur uitstormen. Hoewel ik fan ben van wat enthousiasme, vrees ik dat dit je op langere termijn zuur kan opbreken. Haast en spoed is zelden goed, weet je wel. Misschien zie ik wel meer heil in de derde reactie, die ik dan ook zowat dagelijks toepas: een mooi evenwicht tussen zorgen dat je op tijd klaar raakt, maar zonder iets te overhaasten. Ik zal niet uren op voorhand opstaan, maar ik race ook niet door de ochtend. Dan zou ik enkel mijn kleren binnenstebuiten aantrekken, mijn koffie over de vloer morsen en sowieso mijn boterhammen voor ’s middags vergeten. Ik doe het dus liever rustig aan, maar toch ook met tempo en een deadline. De kerk moet het, volgens mij, ook zo doen. Het is ook voor haar tijd om op te staan en de wijde wereld in te trekken. Maar dat mag niet te overhaast. Het moet nú stilaan gebeuren, maar laten we er ook over nadenken en onze tijd nemen waar nodig. Niet wegkruipen of stilzitten, maar ook niet onszelf voorbij lopen. Omdat het tijd is voor een missionaire kerk in hart en ziel.
inhoud suara 69 “Kleine woorden en initiatieven doen wonderen. Bijvoorbeeld tegen iemand zeggen dat je zijn of haar zorgen zult neerleggen bij Maria.” » Lees het artikel op bladzijde 5. “Als je mensen niet vertelt over Jezus Christus en het katholieke geloof, ontdekken ze nooit de rijke schat die wij te bieden hebben. En dat kun je hen helemaal niet kwalijk nemen!” » Lees het artikel op bladzijde 7. “Jezus heeft noch zijn leerlingen, noch ons ooit beloofd dat het makkelijk zou zijn Hem na te volgen. Zijn eerste leerlingen ervaren dat onmiddellijk, maar het heeft hen nooit tegengehouden.” » Lees het artikel op bladzijde 10.
OOK IN DIT NUMMER Aan de slag met missie vandaag Project | Ravage in Kananga Vlaamse Vredesweek Wat kan de kerk doen in de DR Congo? Terugblik Vooruitblik Column
» 3 » 4 » 6 » 9 » 11 » 11 » 11
in de kijker
Nieuwe Missio-website en Facebook pagina! Onze website steekt in een gloednieuw kleedje! Ontdek het zelf op www.missio.be. En
2»
suara 69
ons ook op Facebook: www.facebook.com/MissioBelgie
missie vandaag
Aan de slag
Naar aanleiding van de nieuwe oktobercampagne, blaast Missio de reflectie rond ‘missie vandaag’ nieuw leven in. Deze nieuwe rubriek in Suara brengt je telkens een visie op dit thema. Vandaag beginnen we heel open, met acht pistes om over na te denken. Voor Missio zijn het fundamentele bouwstenen voor de hedendaagse christen en kerkgemeenschap. Daarom bieden we pistes aan voor de individuele gelovige en de grotere geloofsgemeenschap, telkens op lokaal en internationaal niveau. En jij, hoe geef jij gestalte aan jouw zending als gelovige? Denk met ons mee! »» CATHERINE DE RYCK
Getuigen met beide voeten op de grond
Het evangelie verkondigen door het in woord en daad te tonen. Bijvoorbeeld ingaan tegen haatberichten
Liefdevolle aandacht voor anderen
Op zoek gaan naar wie het moeilijk heeft en zijn/haar lot verbeteren. Bijvoorbeeld je buurman een lift geven naar de eucharistie
Open blik
Informeer je over wat gebeurt in de wereld(kerk). Bijvoorbeeld je laten bevragen door christenen wereldwijd
Je gemeenschap, een thuis
Een open en gastvrije gemeenschap heeft een grote aantrekkingskracht. Bijvoorbeeld een open ontmoetingsruimte creëren
Kerk vormen buiten de kerkmuren
Kerkgemeenschap ben je niet enkel in de kerk. Je bereikt meer mensen erbuiten. Bijvoorbeeld een christelijk geïnspireerde filmvoorstelling (buiten de kerkmuren)
Blik op oneindig
De kerkgemeenschap is groter dan je denkt: een geweldige kans tot verrijking. Bijvoorbeeld bidden voor christenen wereldwijd
Verbondenheid tussen mensen
Ga op weg met geloofsgenoten wereldwijd. Bijvoorbeeld corresponderen met een Afrikaanse priesterkandidaat
Liefdevol ten dienste van anderen
Omdat evangelisatie en diaconie hand in hand gaan. Bijvoorbeeld geloofsverkondiging wereldwijd steunen
Catherine De Ryck is Nederlandstalige communicatieverantwoordelijke bij Missio.
»3
Project
Ravage in Kananga De toestand in de Democratische Republiek Congo in het algemeen en vooral in de Kasaï-regio in het zuiden is zorgwekkend. De media spreken van een humanitaire ramp. Maar ook op het werkterrein van Missio zijn de noden groot. Het grootseminarie in Kananga rekent op je steun. »» ROBERT VASTMANS
Rebellen bezetten het seminarie. Ze gebruikten het als uitvalsbasis voor plundertochten. Op 18 februari verdreven militairen de rebellen. Tijdens hun uittocht vernielden de rebellen echter de volledig infrastructuur van het seminarie.
Ravage
Rector Richard Kitengie moest vluchten. In het voorjaar bracht hij Missio op de hoogte van de toestand in het seminarie. Lokalen en inboedel werden vernield, bedden en matrassen in brand gestoken, brandstoftanks van moto’s doorboord en computers op de binnenkoer gegooid en stukgemaakt. De ravage is enorm.
Computers
Die computers had het seminarie met de steun van Missio verworven. Het seminarie van Kananga was
immers de eerste partner van onze ICT-actie, waarbij we seminaries helpen aan geschikt ICT-materiaal. Dat kan enkel dankzij de steun van mensen als jij. Daarom doen we opnieuw een oproep om dit seminarie uit de nood te helpen. Er is 600 euro per computer nodig.
Moto’s
Ook drie moto’s van het seminarie zijn vernield. Docenten en studenten hebben ze nodig om de lokale mensen te bezoeken en spiritueel bij te staan. Eén van de moto’s kan hersteld worden voor 620 euro. De andere twee moeten vervangen worden en dat kost maar liefst 7500 euro. Geef jij hen een duwtje in de rug? • Robert Vastmans is projectcoördinator bij Missio. 5Rector Richard Kitengie legde de ravage vast op foto.
STEUN HET SEMINARIE VAN KANANGA Help het seminarie van Kananga de draad weer op te pikken. Stort je bijdrage op de rekening van Missio vzw:
IBAN BE19 0000 0421 1012 • BIC BPOTBEB1 met de mededeling ‘Seminarie Kananga’ of op www.missio.be Omdat wij pastorale projecten steunen, mogen wij van de overheid geen fiscale attesten afleveren.
Laat je solidariteit voortleven We denken liever niet aan de dag dat we er niet meer zijn. Toch is het zinvol om dat wel te doen. Bijvoorbeeld om je solidariteit niet te laten stoppen bij je dood. Door Missio op te nemen in je testament, kun je een deel van je erfenis aan Missio schenken en zo christenen wereldwijd blijven steunen. Wat je Missio nalaat, kies je volledig zelf. Dat kan roerend of onroerend goed zijn. Interesse? Vraag raad aan je notaris of neem vrijblijvend contact op met Michel Coppin, directeur van Missio-België, op 02 679 06 37 of via legaten@missio.be. 4»
suara 69
Missio achter de schermen
De kerk treedt naar buiten Op woensdag 23 augustus vond de 24e nationale missionaire bedevaart naar Banneux plaats. Traditioneel zakken dan heel wat (oud-)missionarissen en missionair gezinden af naar het heiligdom van Onze-Lieve-Vrouw der Armen. Voor de eerste keer pakte Missio ook uit met een alternatief programma. »» ELLY MATTHEUS & CATHERINE DE RYCK
Met tien vertrokken we voor een wandeling van zes kilometer. Vanuit het heiligdom van Banneux zond Michel Coppin, directeur van Missio, ons op weg. De tocht voerde ons door kleine dorpjes, weiden en bossen.
Stilstaan
Onderweg stonden we stil bij de opdracht van de kerk en elke gelovige vandaag. Om dan, spiritueel gevoed, weer thuis te komen in de gemeenschap van Banneux. Daar aten we samen met de andere pelgrims. Na de middag was er tijd voor een feestelijke eucharistie met een diverse gemeenschap, voorgegaan door bisschop Luc Van Looy.
onze zending uit. Ten tweede moeten we de drempel niet te hoog leggen. Kleine woorden en initiatieven doen wonderen. Bijvoorbeeld tegen iemand zeggen dat je zijn of haar zorgen zult neerleggen bij Maria. Of dat je een kaarsje zult branden. Ten slotte is het belangrijk dat we als kerk en gelovigen uit ons kot durven komen. Ga naar de mensen toe, in plaats van te wachten tot zij naar jou komen. Spreek mensen aan, ongeacht wat anderen daarvan zouden zeggen.
Vrijheid
Wanneer we werk maken van onze christelijke opdracht, is het belangrijk onszelf wat vrijheid te gunnen. Soms leggen vaste structuren of wetten ons te veel beperkingen op. Durf die eens te doorbreken. Is een viering minder zinvol, omdat ze niet volgens de vaste structuren verloopt? Of wint ze net aan zin, omdat de aanwezige gemeenschap ze zelf invult en zo de Blijde Boodschap ten diepste beleeft?
Tegen de stroom in
In die zin is het belangrijk om soms tegen de stroom in te gaan. Is dat niet wat ook Jezus deed, toen Hij de Samaritaanse vrouw om drinken vroeg? Als christen en mens tegen de stroom ingaan, is soms iets durven doen, tegen beter weten in. Het is je hart volgen, in plaats van je verstand of andere mensen. Het is proberen. En soms verliezen, maar dat dan toegeven en weer verder gaan. •
Elly Mattheus is Nederlandstalige vormingsverantwoordelijke bij Missio. Catherine De Ryck is Nederlandstalige communicatieverantwoordelijke bij Missio.
“Is een viering minder zinvol, omdat ze niet volgens de vaste structuren verloopt?” Uit ons kot
Na een wandelende reflectie, wisselden we tijdens een eerste tussenstop uit over onze christelijke zending. Met verhalen uit het leven gegrepen, kwamen we tot drie belangrijke ideeën. Ten eerste maakt dialoog een groot deel van
© MISSIO
»5
Achtergrond
Vlaamse Vredesweek Van 21 september tot en met 2 oktober 2017 loopt de 28ste Vlaamse Vredesweek. Missio gaat samen met een dertigtal organisaties in liefdevol verzet tegen toenemende polarisering en vijanddenken in onze samenleving. Daar is immers grote nood aan en de kerk kan een belangrijke rol spelen. »» THOMAS DEWEER
België en zijn kerkgemeenschap tellen heel wat mensen en verenigingen die werken aan een warme samenleving. Eén van hen is Daniel Alliët, pastoor van de Begijnhofkerk in het hart van Brussel en bezieler van verschillende initiatieven en organisaties. Zijn levenshouding straalt liefdevol verzet uit en is zo een inspiratiebron voor velen. Naar aanloop van de Vredesweek zocht ik hem op.
Wat stimuleerde je om zoveel initiatieven en organisaties (mee) op te richten? “Al snel merkte ik dat de klassieke theologie en het klassieke spirituele leven niets voor mij waren. Beaucoup de vie spirituelle, maar ni vie, ni spirituelle. Ik wou iets doen. Dus ging ik wonen tussen de mensen die niemand zag staan. Ik had vooraf geen plan. Ik nam me voor gaandeweg te ervaren hoe ik kon helpen. En dat was niet altijd eenvoudig.”
Hoe is het dan concreet begonnen? “De meeste van de initiatieven zijn heel organisch ontstaan. Eén van onze eerste realisaties was het jeugdhuis Chicago. Een politieagent kwam op een dag bij mij aankloppen. Hij vroeg of ik iets kon doen voor een groep jongeren uit de wijk die al in aanraking waren gekomen met het gerecht. We moesten iets positiefs doen: het was dat of de gevangenis. We hebben toen een voetbalploeg opgericht. Geleidelijk aan
kwamen er ook andere activiteiten en ontstond er een echt jeugdhuis.” Hebben de aanslagen van 22 maart onze samenleving veranderd? “Ik merk dat het draagvlak na de aanslagen is ingekrompen. Angst en wantrouwen worden steeds dominanter in de samenleving. Maar wat moeten we doen? Het enige dat we kunnen doen, is blijven doorzetten. Zelfs als het niet goed gaat, moeten we in het verweer blijven gaan. Nu misschien wel meer dan ooit. Want enkel liefde is opgewassen tegen angst.” Wat betekent liefde voor jou? “Voor mij begint liefhebben met het besef dat de wereld groter is dan jezelf. Liefde staat haaks op eigenbelang. Door in te zien dat we elkaar nodig hebben, zullen we er ook zijn voor elkaar. De gulden regel stelt: ‘Behandel een ander altijd zoals je zelf behandeld wil worden’.” •
Thomas Deweer werkt bij Pax Christi Vlaanderen en is campagnecoördinator voor de Vlaamse Vredesweek.
MEER WETEN? Ga dan snel naar www.vredesweek.be! © GUY ATAFO
6»
suara 69
kerk in de wereld
Gods liefde tonen en voortzetten Meer dan ooit moet de kerk naar buiten treden en haar plaats in de samenleving (opnieuw) verwerven. Dat vindt ook Andy Penne. Tijdens ons gesprek is hij nog pastoor in Galmaarden, maar sinds begin september is hij de herder van de gelovigen in Holsbeek, Sint-PietersRode, Kortrijk-Dutsel en Nieuwrode. © EMMANUEL VAN LIERDE
»» ELLY MATTHEUS
Andy Penne is geen doordeweekse pastoor. Zo zijn Pokémonjagers welkom in zijn kerken en is hij de eerste vloggende pastoor in België: eentje die regelmatig filmpjes post op sociale media. Want die sociale media zijn voor hem ontzettend belangrijk in de verkondiging van de Blijde Boodschap. Waaruit bestaat die Blijde Boodschap voor jou? “De Blijde Boodschap, Gods Woord, bestaat wezenlijk uit Gods liefde voor de mensen. Dat Woord verspreiden, betekent niks anders dan Jezus Christus naar mensen brengen en Hem tonen aan de wereld. Als christen doe je dat vanuit een diepe verbondenheid met God. Mis je
dat, dan houd je enkel holle woorden zonder diepere betekenis over.” Wat heb je nodig om te verkondigen? “Verkondiging vraagt om niets speciaal. Jezus zond zijn leerlingen dan ook onmiddellijk de wereld in (Lucas 10,1-12). Zij hadden geen jarenlange voorbereiding nodig. Een blij gemoed, dat is nog het belangrijkste. Want hoe ga je anders de Blijde Boodschap verkondigen, waar zoveel mensen nood aan hebben?” Is de nood in België dan ook zo groot? “Misschien hebben vandaag wel meer Belgen nood aan onze Blijde Boodschap dan vroeger. Zoveel mensen voelen zich vandaag niet goed in hun vel, velen voelen zich zelfs niet
gewenst. Ze hebben het gevoel dat ze niet passen in de samenleving, omdat ze ‘anders’ zijn. Of ze komen
“Verkondiging vraagt om niets speciaal. Een blij gemoed is nog het belangrijkste.”
uit moeilijke (gezins)situaties, waar weinig liefde getoond werd. Dan hebben christenen toch een schitterende boodschap te brengen? Dat je wél gewenst, gewild, geliefd bent! Door God en door iedereen die zijn Weg volgt.”
Staan mensen open voor die Boodschap? “Er is vast meer openheid dan we vaak denken. Natuurlijk moet je ook op de juiste manier verkondigen: in openheid en vrijheid. Veel mensen kennen onze christelijke boodschap niet, hoe kunnen ze zich er dan in vinden? Onbekend maakt onbemind. Terwijl ze zoveel vragen hebben; levensvragen, maar zeker ook spirituele en religieuze vragen. Als je hen dan niet vertelt over Jezus Christus en het katholieke geloof, ontdekken ze nooit de rijke schat die wij te bieden hebben. En dat kun je hen helemaal niet kwalijk nemen!” Ligt daar dan onze grootste uitdaging vandaag? “We moeten tonen wat er gebeurt in onze geloofsgemeenschap. In Galmaarden nodigde ik bijvoorbeeld
»7
kerk in de wereld regelmatig bewoners uit verschillende straten expliciet uit in de viering. Zo voelden mensen zich betrokken en beluisterd. Ze leren de kerk beter kennen. Sommige mensen moet je Jezus en de Bijbel eerst echt leren kennen. Ouders komen soms naar me toe met de vraag hun kindje te dopen. Het is prachtig dat ze de weg naar onze kerkgemeenschap vinden, maar dan moet je met hen op weg durven gaan. Ik geef hen bijvoorbeeld een kinderbijbel mee. Zo kunnen ze mooie Bijbelverhalen leren kennen. Dan gaan we samen op zoek naar een verhaal dat bij hen past en dat gebruiken we bij de doopviering. Laagdrempeligheid is de sleutel tot succes.” En buiten onze eigen kerkgemeenschap? “Daar zijn de mogelijkheden en uitdagingen eindeloos. We mogen ons
immers nooit opsluiten binnen onze kerkmuren. Mensen uitnodigen is één ding, maar we moeten ook zelf naar hen toe. Een autozegening is daarvoor dankbaar. Ook mensen die verder van de kerk afstaan, voelen zich daartoe aangetrokken. Ook al zijn ze niet kerkelijk, het geeft hen een veiliger
Volg Andy Penne online www.priesterpenne.be www.facebook.com/andy.penne.5 www.twitter.com/pastoorpenne https://www.youtube.com/channel/UCYa8J_PhR9m1LlJ5BZEO0cw
“Veel mensen kennen onze boodschap niet. Hoe kunnen ze zich er dan in vinden?”
beetje van Gods liefde mee voor onderweg. En die liefde kenmerkt ons als christenen. Jezus heeft het ons zelf gevraagd: “Jullie moeten net zo van elkaar houden als ik van jullie heb gehouden. Dan zal iedereen kunnen zien dat jullie mijn leerlingen zijn” (Johannes 13,34-35). Maar dan moeten we dat dus wel tonen.”
gevoel om de auto te laten zegenen. Dat is toch mooi. Door hun wagen te zegenen, geef ik uitdrukkelijk een
Een grote opdracht, toch? “Gods liefde tonen en voortzetten is een grote opdracht, maar geen moeilijke. Het kan in kleine dingen, eenvoudige gebaren van menslievendheid en
betrokkenheid. Bijvoorbeeld door een luisterend oor te bieden. Of door niemand in de steek te laten. Eind mei stierf een inwoner van Tollembeek. Pas na vijf dagen werd zijn lichaam gevonden, met naast hem zijn moeder met dementie. Had dan niemand hem gemist? De man had, naast zijn moeder, geen familie of vrienden. Ik heb mijn parochianen gevraagd naar zijn uitvaart te komen, als teken van nabijheid en betrokkenheid. Een honderdtal mensen gingen in op mijn oproep. Ook dat maakt deel uit van onze christelijke missie. Als christen ben je gezonden naar de hele wereld en dus ook naar de wereld vlakbij je.”
T “Gods liefde tonen en voortzetten is een grote opdracht, maar geen moeilijke.”
Hoe geef jij mensen die zending mee? “Ik nodig gewoon iedereen uit door te geven wat zij ervaren in onze geloofsgemeenschap. Als een keten, een ketting, van liefde die enkel groeit. Voor kinderen maak ik hun zending erg tastbaar tijdens de kerstviering. Op het einde van de viering krijgen ze een kindje Jezus mee naar huis. Zo nemen ze Jezus letterlijk mee en ik vertrouw erop dat Hij zo ook een plaats in hun hart krijgt.” • WE MOGEN ONS NOOIT OPSLUITEN BINNEN ONZE KERKMUREN. © RACHEL HARTLAND
8»
suara 69
Achtergrond
Wat kan de kerk doen in de DR Congo? De afgelopen 57 jaar kende de Democratische Republiek Congo een woelige geschiedenis. Jammer genoeg bevindt het land zich momenteel in een diepe crisis. Het politieke, economische en sociale leven van het land en zijn bevolking is ontwricht. Hoe kijkt de Congolese kerk naar deze crisis? Hoe wil zij de situatie aanpakken? We vroegen het aan Yafustan Atido. »» CATHERINE DE RYCK
Voor sommige Congolezen is deze crisis net zo erg als de zwarte periode die volgde na het dictatoriale regime van Maréchal Mobutu (1990-1997). De bevolking voelt zich achtergesteld en vernederd. Wat deed de kerk tot nu toe? “Jammer genoeg heeft de kerk nog niet veel actie ondernomen. In juni 2017 publiceerden de Congolese bisschoppen wel een document met de veelbelovende titel “Het gaat slecht met ons land. Congolezen, sta op!”. Maar er is nog niets ondernomen of veranderd.” Wat houdt hen tegen? “Velen zijn bang dat de geschiedenis zich zou herhalen. In 1992 sloeg Mobutu een opstand van christenen bloedig neer. Als gevolg daarvan durfde niemand nog iets te doen. Die angst steekt nu weer de kop op. De kerk durft geen grote acties te organiseren, uit angst voor een bloedbad. Maar dat heeft grote gevolgen: mensen zijn slachtoffer van de politieke instabiliteit. Bovendien vestigt zich nu een politieke klasse die corrupt is en geen gevoel heeft voor waarden
of idealen. Ze vallen zelfs kerken en bisschoppen aan.” Welke gevolgen heeft dit voor de gelovigen? “De passiviteit van de kerk doet hen pijn. Zoveel mensen zijn in nood en de kerk helpt hen niet. Hun geloof wordt op de proef gesteld. Dit is niet de kerk waarin zij geloven. Het is tijd
dat we ons verenigen als Gods Volk. We moeten stoppen toe te geven aan angst of fatalisme. Nu moeten alle christenen ‘ambassadeurs van Christus’ (2Korintiërs 5,20) zijn!”
“Zoveel mensen zijn in nood en de kerk helpt hen niet. Ze moet nu een plan voorstellen.” Hoe kunnen ze dat doen? “De kerk moet in de eerste plaats een helder pastoraal plan opstellen én
daarin voldoende concrete actiepistes opnemen. Ze moet de gelovigen wijzen op hun verantwoordelijkheid als christen en burger. Ze moet leiders aanduiden en hun inwijden in de principes van geweldloos verzet. Die leiders moeten ook een goeie spiritualiteit hebben en niet snel van hun voetstuk te brengen zijn. Zij zullen immers de grote massa moeten informeren over het heil dat zij moeten brengen, als Gods handen en voeten op aarde.” •
Yafustan Atido woont en werkt in Kinshasa, in de Democratische Republiek Congo. Hij is voorzitter van het Congrès International Congolais (CIC), een organisatie die zich inzet voor mensenrechten in de DR Congo.
© STEVE EVANS
»9
Bijbel
Missie met Jezus aan onze zijde Matteüs, Marcus en Lucas vertellen elk in hun evangelie hoe Jezus de laatste dagen van zijn leven doorbracht rond het meer van Galilea. De noodlottige afloop van Jezus’ missie komt dan wel nabij, die laatste dagen kunnen ons tot inspiratie zijn. Hoe helpen de laatste dagen van Jezus’ leven ons in onze zending als christen? »» AUGUSTINE THASANU HATTHAKARNKUL & ARMELLE GRIFFON
Jezus heeft noch zijn leerlingen, noch ons ooit beloofd dat het makkelijk zou zijn Hem na te volgen. Zijn eerste leerlingen ervaren dat onmiddellijk, maar het heeft hen nooit tegengehouden zijn verhaal te vertellen en zijn missie voort te zetten.
Bron van leven
Het meer van Galilea komt verschillende keren terug in de Bijbel en krijgt er verschillende namen. In het Nieuwe Testament lezen we over het meer van Gennesaret (Lucas 5,1) of het meer van Tiberias (Johannes 6,1) en in het Oude Testament over het meer van Kinnerot (Jozua 12,3). Deze vermeldingen onderstrepen het belang van het meer. Niet alleen biedt het drinkwater aan de wijde omgeving, ook voor lokale vissers is het belangrijk. Uitgerekend aan dit meer vroeg Jezus aan de vissers Simon Petrus, Andreas, Jakobus en Johannes om zijn leerlingen te worden (Matteüs 4,18-22).
Storm
Toch is het meer van Galilea niet enkel een plaats van vreedzaam samenzijn. 10 »
suara 69
Zo speelt het bekende verhaal van de storm op het meer (Marcus 4,35-41) zich hier af. In dit verhaal zijn de leerlingen doodsbenauwd. Zoals in andere verhalen, maakt Jezus een einde aan de
storm. Voor ons is het echter belangrijk dat Hij zijn leerlingen vraagt waarom ze zo bang zijn. Hebben ze dan geen vertrouwen in Hem?
Zonder angst
Jezus zendt zijn leerlingen immers naar de overkant van het meer, waarop ze in een gevaarlijke situatie belanden. Is hun zending dan gevaarlijk? Enerzijds kunnen we niet ontkennen dat leven en getuigen als gelovige niet altijd makkelijk is. Anderzijds tonen de verhalen uit het evangelie ons dat obstakels overwonnen kunnen worden. En
dat we altijd kunnen vertrouwen op Jezus, die geen moment van onze zijde wijkt. Is dat geen prachtige boodschap voor ons, Jezus’ leerlingen anno 2017? Laat ons daarom nooit stoppen met de Blijde Boodschap te verspreiden, zonder angst, maar vol vertrouwen. •
Augustine Thasanu Hatthakarnkul is priester in Bangkok, Thailand. Momenteel studeert hij in Rome. Armelle Griffon is Franstalige communicatieverantwoordelijke bij Missio.
TERUGBLIK
column
5Op 29 juni organiseerden we een interactieve campagnevoorstelling voor medewerk(st)ers en nauwe sympathisanten. © MISSIO
Meer dan ooit zijn christenen op zoek naar wat ‘missie’ voor hen betekent. Ook jongeren. Afgelopen zomer mocht ik enkele initiatieven van jonge gelovigen bijwonen. In Kroatië zag ik hoe honderden studenten samenkwamen om zich te verdiepen in het geloof en samen te bidden. In Dornbirn, in de Oostenrijkse deelstaat Vorarlberg, was ik getuige van de ‘Nachten van Barmhartigheid’. Dan komen jongeren samen van 19 uur tot 22 uur. Ze steken de avond zelf in elkaar en zoeken een evenwicht tussen vorming, eucharistie, gebed en biechtgelegenheid. Zo wordt het echt een avond voor jongeren én van jongeren. Priesters zijn natuurlijk welkom, maar ze laten vooral de jongeren zelf hun ding doen. Bisschop Benno Belps is wel vaak aanwezig, zij het gewoon onder de jongeren. Hij zegt dat de biddende jongeren hem nieuwe energie, nieuw leven geven. Het bijzonderste aan deze ‘Nachten van Barmhartigheid’ is het open karakter. Enerzijds kom en ga je wanneer je wilt. Anderzijds gaan jongeren op straat op zoek naar nieuwe deelnemers. Ze delen flyers uit aan voorbijgangers. En dat werkt: enkele nieuwsgierigen komen een kijkje nemen. Sommigen raken zo geboeid, dat ze vaste gasten worden. En die openheid stopt niet in de kerk. Na de bijeenkomst wordt de verbondenheid voortgezet in het uitgaansleven.
5Op 23 augustus ging de 24e nationale missionaire bedevaart naar
Banneux door. Heel wat (oud-)missionarissen en missionaire gezinden waren van de partij. Op bladzijde 5 lees je over een alternatief programma. © MISSIO
Dit soort initiatieven werkt uitnodigend. Daarover vertellen inspireert je misschien meer dan de zoveelste theorie over ‘missie vandaag’. Aarzelend starten jongeren ook bij ons initiatieven op. Dan is het een kwestie van volhouden en volharden. De beginperiode zal immers moeilijk zijn, maar de vruchten nadien talrijk. Als niet-jongeren moeten we hun initiatieven daarom aanmoedigen en ondersteunen. Het is hun manier van geloven en die is waardevol.
VOORUITBLIK
JEZUS KOMT N! ERAA
Directeur van Missio-België
.be
Help ws te het nieu iden. verspre rzanger! Word Ste W.
WW
© André Bouton
INFORMATIE OP WWW.MISSIO.BE! » 11
colofon Hoofdredactie: Michel Coppin Eindredactie: Catherine De Ryck Werkten mee aan dit nummer: Yafustan Atido, Juliette Binyungu, Michel Coppin, Thomas Deweer, Armelle Griffon, Augustine Thasanu Hatthakarnkul, Elly Mattheus, Andy Penne, Robert Vastmans Foto’s: Guy Atafo, Steve Evans, Rachel Hartland, Missio, Rawpixel, Emmanuel Van Lierde Lay-out en drukwerk: Halewijn nv Verantwoordelijke uitgever: Michel Coppin, Vorstlaan 199, 1160 Brussel
Contact Vorstlaan 199, 1160 Brussel 02 679 06 30 info@missio.be www.missio.be www.facebook.com/MissioBelgie
Reacties en suggesties pub@missio.be
Adreswijziging of uitschrijving suara@missio.be
BE19 0000 0421 1012
Vormingswerk Missio-Vlaanderen vlaanderen@missio.be 02 679 06 34
Suara is het Indonesische woord voor ‘stem’. Suara wil de stem zijn van de wereldkerk. Suara brengt je levensechte verhalen, dromen en verlangens van christenen wereldwijd. Zo wil Suara ook een stem geven aan Gods aanwezigheid in deze wereld. www. .be .be
WWW.