Suara 72: Heilig Heilig by MIssio

Afgiftekantoor: MassPost Hypercentrum Antwerpen X P 508033

suara tijdschrift met een missie

Driemaandelijks tijdschrift » Jaargang 18 nummer 72 » juni / juli / augustus 2018

Heilig,

heilig

editoriaal

De daden heiligen de mens Heilig zijn. Dat klinkt ofwel wat smalend (“een heilig boontje zijn”), ofwel heel hoogdrempelig. Een heilige is een figuur om naar op te kijken, maar vooral iemand waar jij en ik niet aan kunnen tippen. Maar moet dat zo zijn? Nee, hoor! Dat zegt nu zelfs de paus, want die roept effectief jou en mij op om heilig te worden. Daarom niet heiliger dan de paus zelf, maar toch… Het is een mooie oproep om iets te betekenen voor anderen, zoals de klassieke heiligen dat ook deden. En dat kunnen kleine daden zijn, werkjes van barmhartigheid. Want die daden, daden van liefde, heiligen de mens. Nabij zijn, het opnemen tegen onrecht, Gods liefde verspreiden, voor iemand bidden … Er schuilt meer heiligheid in je dan je denkt! Jouw daden heiligen jou. Maar ze heiligen ook de ander. Dankzij jou krijgt iemand weer perspectief, ziet hij of zij het weer zitten. Een traan gedroogd, de eenzaamheid doorbroken, de honger gestild. Heilig zijn biedt anderen de kans het ook te zijn of te worden. Laat je inspireren, inspireer anderen. Strooi liefde in het rond. Wees genadig. Wees barmhartig. Wees heilig.

Laat je solidariteit voortleven

We denken liever niet aan de dag dat we er niet meer zijn. Toch is het zinvol om dat wel te doen. Bijvoorbeeld om je solidariteit niet te laten stoppen bij je dood. Door Missio op te nemen in je testament, kun je een deel van je erfenis aan Missio schenken en zo christenen wereldwijd blijven steunen. Wat je Missio nalaat, kies je volledig zelf. Dat kan roerend of onroerend goed zijn.

Interesse? Vraag raad aan je notaris of neem vrijblijvend contact op met Michel Coppin, directeur van Missio, op 02 679 06 37 of legaten@missio.be.

Missio blijft open en bereikbaar tijdens de zomer! Enkel op 4 juli en 20 juli knijpen we er collectief tussenuit.

We wensen je een prachtige zomertijd!

2»

suara 72

Heilige wereld Heiligen, ze zijn er in alle maten en gewichten. En ze zijn er over de hele wereld. Dus trekken wij naar een aantal continenten, op zoek naar heiligen. Telkens eentje uit de officiële kalender van de Rooms-katholieke kerk én iemand die vandaag op weg is naar heiligheid. Want volgens de laatste exhortatie van paus Franciscus zijn wij daar allemaal toe in staat. Laat je dus inspireren door onze heiligen in Latijns-Amerika, Europa, Afrika, Azië en Oceanië!

Latijns-Amerika Petrus Claver Net als vele landen, heeft Colombia een patroonheilige en dat is Petrus (Pedro) Claver. Van oorsprong Spanjaard, maar het was niet moeilijk het hart van de Colombianen te veroveren. Slavenhandel

Hij komt in 1610 aan in Nieuw-Grenada, een onderkoninkrijk van Spanje dat de huidige landen Colombia, Peru, Ecuador en Panama omvat. Hij vestigt zich in Cartagena, in het huidige Colombia. Die vestigingsplaats is niet onbelangrijk voor zijn verdere leven en werk. Cartagena is immers een havenstad en in de zeventiende eeuw helaas ook een draaischijf voor slavenhandel.

“Petrus Claver is een bron van inspiratie voor wie zich vandaag inzet tegen verdoken slavernij.”

Cartagena, Colombia vandaag. Vroeger was dit een draaischijf voor slavenhandel.

Hoewel de kerk slavernij al verboden had in de zestiende eeuw, zetten de Spanjaarden deze wanpraktijk lustig verder. Maar dat was buiten Petrus Claver gerekend: hij trekt zich het lot van de slaven aan en zegt een “slaaf van de zwarten” te willen zijn. Hij zorgt voor kleding en voedsel voor de slaven. Zieke slaven biedt hij de nodige medische zorg. Daarnaast bezoekt hij gevluchte slaven en helpt hen weer een waardig bestaan op te bouwen. Door zijn barmhartigheid bekeren zo’n 300 000 slaven zich tot het christendom. Meteen na zijn dood vereren mensen hem als ‘slaaf der slaven’ en ‘apostel van Cartagena’.

Model

Petrus Claver speelt zo een belangrijke rol in het leven van duizenden slaven, al wordt hem dat niet in dank afgenomen door de slavenhandelaren. Maar ook vandaag begeestert Petrus Claver mensen. Zijn inzet voor slaven is een bron van inspiratie voor iedereen die zich verzet tegen onrecht en verdoken slavernij. Zijn barmhartige verkondiging in woord en daad is een model voor hedendaagse missionarissen, zoals wij dat allemaal zijn. •

»3

Feest van de zomerzonnewende in El Salvador.

Ana Mabel Heiligen moeten geen grote en belangrijke mensen zijn. De meesten van hen zijn klein, maar doen grote dingen in hun kleinheid en eenvoud. Voor het aanschijn van God en hun medemensen. Zoals Ana Mabel. Zwijgzaam

Ik ontmoet Ana Mabel tijdens mijn zending als priester in El Salvador. Ze is mijn buurvrouw in Bajo Lempa, een arme landbouwregio aan de Stille Oceaan. Ana Mabel woont samen met haar zeven kinderen. Geen man, want die heeft hen in de steek gelaten. De eerste contacten met Ana Mabel verlopen niet vlot. Door haar indiaanse Maya-roots durft ze mij, een blanke priester, amper aankijken of aanspreken.

Oude man in Bajo Lempa, El Salvador.

4»

suara 72

Wellicht ook een gevolg van de vele vernedering die ze al heeft moeten ondergaan in haar leven. Maar langzaam leren we elkaar beter kennen. En zien Ana Mabel en haar kinderen mij als een gewone man van vlees en bloed, die zich aanpast aan zijn omgeving.

Heiligheid

En zo ontdek ik zelf de heiligheid van Ana Mabel. Als ze voor de deur staat met een bordje gebakken bananen voor mij, terwijl ze zelf al niet veel heeft. Het is vooral een opstapje om me te melden dat in de buurt enkele zeer arme, alleenstaande en zieke bejaarden zijn. Zij hebben amper te eten. Ana Mabel deelt het weinige dat ze heeft ook nog eens met hen. Ze heeft grenzeloze aandacht en liefde voor zieken en stervenden. De kerkgemeenschap leert mensen lezen en schrijven. Ana Mabel neemt deel aan deze lessen. Zo raakt ze steeds meer betrokken bij kerkelijke basisgemeenschappen. In het evangelie ontdekt ze de bevrijdende boodschap die woord en daad met elkaar verbindt. In het voorbeeld van Oscar Romero herkent ze zichzelf en voelt ze bevestiging om het zelf op te nemen tegen onrecht. Ik dank de God van het leven dat bevrijdend is, voor Ana Mabel, een heilige vrouw in deze tijd. • Dominique Ballegeer

Europa Sint-Jan Berchmans Heel wat secundaire scholen zijn naar hem genoemd: Jan Berchmans. Maar wie is deze grote Belgische jezuïet? En wat betekent hij tot op de dag van vandaag? Jan Berchmans wordt in 1599 in Diest geboren. Nog voor zijn geboorte beroert hij de gemoederen, want hij wordt verwekt buiten het huwelijk. Bovendien liggen de families van zijn ouders in de clinch: zijn vader is van lagere komaf en valt niet in de smaak bij de familie van zijn moeder. Ook tijdens zijn leven komt Jan Berchmans heel wat moeilijkheden tegen. De zeventiende eeuw is er één met onder andere godsdienstoorlogen en epidemieën als de pest. Daarnaast is het hard om zijn droom – priester worden – waar te maken. Het arme gezin verwacht immers dat hij werkt om de kost te verdienen. Zijn vader biedt veel weerstand. Ironisch genoeg wordt hij later, na het overlijden van zijn vrouw, zelf diaken en priester.

Jan Berchmans is patroonheilige van de misdienaars en de studerende jeugd. Vooral in die laatste hoedanigheid biedt Berchmans veel mensen steun. Tijdens de examens branden er opmerkelijk meer kaarsjes in zijn geboortehuis in Diest. Maar ook buiten die periode vallen mensen graag stil bij Jan Berchmans. Het geboortehuis is een rustpunt, hijzelf is een aanspreekpunt voor zoekenden. Omdat Jan Berchmans zo toegankelijk is: een gedreven jonge man, vol dromen en idealen, vol koppige volharding ondanks moeilijkheden. Zijn we dat niet allemaal? • Felix Van Meerbergen

“Vol dromen en idealen, koppige volharding ondanks moeilijkheden.”

Te voet naar Rome

Al deze struikelblokken hebben zeker invloed op Berchmans' spiritualiteit, waar hij vandaag nog steeds om bekend staat. Eén van zijn motto’s is “Nooit zijn de bergen te hoog of de rivieren te breed”. Jan Berchmans is iemand met een grenzeloze inzet, een ontembaar enthousiasme en een groot vertrouwen in God. Vandaag herkennen heel wat mensen zich daarin. Jan Berchmans leeft voor de verkondiging van het geloof en engagement voor de meest kwetsbaren. Niet enkel onder de eigen kerktoren, maar ook daarbuiten. Hij droomt missionaris in het buitenland te worden. Het wordt in de plaats daarvan Rome, waar hij te voet heen trekt en catechese geeft aan kinderen. Daar stief hij toen hij amper 22 was.

»5

Afrika Sterzangers van de Heilige Familieparochie in Rumst. © BERT HELLEBAUT

Sterzangers in België

Jozephina Bakhita De Afrikaanse kerk is ons misschien niet zo bekend, laat staan de vele Afrikaanse heiligen. Zoals de Soedanese zuster Jozephina Bakhita, die in 2000 door paus Johannes Paulus II heilig werd verklaard.

Je vindt ze overal ter wereld: Sterzangers. Het zijn kinderen en jongeren die als hedendaagse Drie Wijzen de Blijde Boodschap verkondigen. Het Goede Nieuws van Jezus’ komst vertellen, zijn liefde en zegen uitdragen: is dat niet wat heiligen doen?

Waar sommige heiligen opvallen door hun inzet voor mensen die lijden, valt Jozephina op door het lijden dat zij zelf heeft moeten doorstaan. Op 9-jarige leeftijd wordt ze door twee mannen ontvoerd, met de dood bedreigd, meegesleurd op een lange tocht te voet en ten slotte opgesloten in een donkere ruimte. Wanneer ze eindelijk weer het licht ziet, betekent dat geen verlossing. Enkel dat ze verkocht is als slavin en ze weer dagenlang moet stappen, samen met andere slaven en slavinnen. Die vragen haar naam, maar die kent ze niet. Ze noemen haar dan maar “Bakhita”, wat “gelukzak” betekent.

Bovendien zamelen ze geld in voor de kinderprojecten van Missio: steun bieden en anderen nabij zijn, zijn natuurlijk ook kerneigenschappen van wie heilig is.

Eindelijk mens

Tijdens de slaventocht wordt Jozephina opnieuw verkocht. Haar nieuwe eigenaar is een rijke man die gezelschap zoekt voor zijn twee dochters. En daar is Jozephina inderdaad een tijdlang gelukkig. 4

Universeel

Die universele dimensie van het Sterzingen is van groot belang. Voor de Sterzangers zelf en voor hun heiligheid. De Sterzangers van de Sint-Amandusparochie in Ingelmunster zijn zich daarvan bewust.“Als we over kerk spreken, moeten we verder durven kijken dan onze eigen gemeenschap. ‘Kerk-zijn’ is ingebed in een groter geheel, we zijn verbonden met christenen wereldwijd. ‘Ga en verkondig’, wees een kerk die aan missie doet”, zegt pastoor Ludwig Dubaere ons.

Heel gewoon

Wie heilig is, trekt zich het lot van anderen aan. Dat doen ook Sterzangers. Ze laten zich raken en zetten zich in voor meer rechtvaardigheid in de wereld. “Sterzingen geeft kinderen de kans zich zelf in te zetten voor een betere wereld. Het wakkert hun verantwoordelijkheidsgevoel aan”, getuigt Maria Huyghe. Als catechiste zet ze zich in voor het Sterzingen in de Sint-Petrusparochie van Bazel. “Sterzingen is op een buitengewone manier iets heel gewoon doen, zoals het een heilige betaamt”, voegt ze eraan toe. • Met dank aan Ludwig Dubaere en Maria Huyghe

6»

suara 72

Heilige Jozephina Bakhita:

"Bij het zien van de zon, de maan en de sterren, zei ik bij mezelf: 'Wie is toch de Meester van al die mooie dingen?' En ik voelde een groot verlangen om Hem te zien, Hem te kennen en Hem mijn eer te betonen."

.ORG .UK

Tot ze per ongeluk een dure vaas breekt. Een onhandigheid, maar de straf is niet min: zweepslagen tot bloedens toe en opsluiting. En opnieuw verkocht worden, aan een Turkse generaal deze keer. Hij pest, slaat en foltert haar. Dat stopt pas wanneer de Turkse generaal moet vluchten en Jozephina in handen komt van de Italiaanse consul Legnani. Hij wilt een einde maken aan de slavernij. Hij bekijkt Jozephina eindelijk als mens. Op haar vraag neemt hij haar mee naar Italië.

“God is de liefde die Jozephina altijd al gevoeld heeft in haar hart.”

In Italië ontdekt Jozephina God. Eindelijk kan ze een naam geven aan de hoop en liefde die ze altijd gevoeld heeft in haar hart. Ze leert ook de Dochters van de Liefdadigheid van Verona kennen. Ze besluit bij hen te blijven. In 1890 wordt ze gedoopt en krijgt ze de naam Giuseppina. In 1892 treedt ze toe tot de orde. Vanaf dan staat haar leven enkel in het teken van Gods liefde en de verspreiding daarvan. In die mate dat ze Hem vraagt haar vroegere belagers te vergeven. Zelf heeft ze dat al gedaan. Uiteindelijk moet liefde winnen… In 1947 sterft zuster Jozephina. Zelf omschrijft ze het als “thuiskomen in de armen van Onze-Lieve-Vrouw”. •

Rosemary Nyirumbe Elke heilige wil de liefde van Christus tonen, in het bijzonder aan zij die lijden of uitgesloten worden. De Oegandese zuster Rosemary Nyirumbe is daar een toonbeeld van. En dat gebeurde niet onopgemerkt. CNN benoemde haar tot “heldin van 2017” en de KU Leuven promoveerde haar tot eredoctor. Dat allemaal voor haar inzet voor kinderen en vrouwen die het slachtoffer werden van geweld. Voor dat geweld was vooral het Verzetsleger van de Heer (Lord’s Resistance Army of LRA) verantwoordelijk.

Gedwongen tot moord

Het liefdevolle verhaal van zuster Rosemary gaat naar zijn hoogtepunt in 2002. Dan wordt ze directeur van een school in het noorden van Oeganda. Ze komt erachter dat enkele meisjes op school gevangen zitten in een bestaan als slavin voor leden van het LRA. Zuster Rosemary wint hun vertrouwen en ontdekt zo schokkende verhalen: de meisjes worden mishandeld en misbruikt, maar ook verplicht om leden van hun eigen familie te vermoorden.

Leven in handen

Is het geen heilige daad om mensen weer een toekomst te bieden? Dankzij zuster Rosemary kunnen deze vrouwen en kinderen hun leven weer in eigen handen nemen. Ze krijgen begeleiding bij de verwerking van hun trauma’s, maar ook een professionele opleiding zodat ze weer op eigen benen kunnen staan. Van zodra ze daar weer sterk genoeg voor zijn dan.Heiligheid schuilt zo in het leven van elke dag, je hart voor anderen openstellen en hen datzelfde leven bieden. Eerder dan in perfectie. •

Kindsoldaten

Dankzij zuster Rosemary krijgen deze meisjes, en vele anderen, opnieuw een toekomstperspectief. Ze zet niet alleen haar hart, maar ook de deuren van het klooster van de orde van het Heilig Hart van Jezus voor hen open. Vrouwen in penibele situaties stromen toe: zwanger, verkracht, misbruikt, gebroken. En ook kinderen, niet zelden gedwongen kindsoldaten, die uit de greep van hun gijzelnemers konden ontsnappen.

»7

Azië Koreaanse martelaren Wereldwijd sterven mensen voor hun geloof. Ook in katholieke kringen. En zelfs vandaag nog. De Koreaanse kerk kent heel wat martelaren, waaronder 103 heiligverklaarden en 124 zaligverklaarden. Wat bezielde hen? Waarom stierven ze nog liever dan het geloof af te zweren? Wellicht ligt een deel van de verklaring in de geschiedenis van de Koreaanse kerk enerzijds en de eigenheid van het Koreaanse volk anderzijds.

De Koreaanse kerk is ontstaan door leken die het geloof meebrachten uit China. Ze brachten boeken met gebeden en de liturgie mee. Ze waren zo enthousiast, dat ze spontaan het geloof verkondigden en vierden. Deze leken hebben een doorleefd, diepgeworteld geloof. Dat geven ze niet zomaar prijs.

Van ons

En dat past bij de eigenheid van de Koreanen: zij houden sterk vast aan wat “van hen” is, wat hen tot een gemeenschap doet behoren. Dat is “ons land”, maar ook “ons geloof” en “onze kerk”. Het katholieke geloof vormt hun identiteit, dat geeft geen Koreaan zomaar op. Al moet hij daarvoor sterven. En dat maakt dat deze martelaren vandaag nog steeds enorm vereerd worden in Korea: ze zijn van hen, van hun kerk. Ook de Franse missionarissen die het leven lieten voor de Koreaanse kerk, want hun onvoorwaardelijke verbondenheid maakt hen tot volwaardig lid van die kerkgemeenschap. God en Korea gaan samen. Vandaag inspireren de Koreaanse martelaren nog velen. Ze zijn een voorbeeld voor mensen die zich ergens in vastbijten en zich dan 100 % inzetten. • Luc Van Looy Martelsteen in Seoul, Zuid-Korea. © EMMANUEL VAN LIERDE

Oceanië Paters en broeders salesianen in Seoul, Zuid-Korea Zuid-Korea telt niet enkel heiligen in het verleden. Ook vandaag zijn er veel katholieken op weg naar heiligheid, door wie ze zijn en wat ze doen. Bijvoorbeeld de paters en broeders salesianen in een buitenwijk van Seoul. Ze vangen er dagelijks jongeren op. Die jongeren bevinden zich in een moeilijke situatie. Velen onder hen spijbelen, zwichten voor de verleiding van drugs of sluiten zich aan bij een jeugdbende. Dit probleemgedrag is vaak de uiting van een onderliggend probleem, zoals een moeilijke gezinssituatie of een pijnlijke scheiding van de ouders. Zo’n situaties zorgen ervoor dat de jongeren hun houvast kwijtraken, de greep op het leven verliezen. En in een grootstad als Seoul ben je dan al gauw een vogel voor de kat.

Peter To Rot Begin van de twintigste eeuw. De katholieke kerk begint zich stevig te verwortelen in Papoea-Nieuw-Guinea. En Peter To Rot begint aan zijn leven. Onbekend voor ons misschien, maar toch in 1995 officieel zalig verklaard door paus Johannes Paulus II. Peter heeft altijd al interesse getoond voor het geloof. De lokale pastoor zag in hem zelfs een priester. Maar Peters vader zag dat niet zitten. Peter zou zich beter als catechist inzetten. Die spelen een belangrijke rol in de kerk van Papoea-Nieuw-Guinea, gezien er te weinig buitenlandse missionarissen en inheemse priesters zijn. Het gaat dan om goed gevormde catechisten. Peter volgt de opleiding en keert in 1934 terug naar zijn geboortedorp als assistent van de pastoor.

“Peter heeft altijd interesse getoond in het geloof.”

Perspectief

Hij geeft er catechese aan kinderen en volwassenen. Daarnaast leidt hij gebedsgroepen. In 1936 trouwt hij met Paula la Varpit. Ze zullen drie kinderen krijgen. 4

De salesianen bieden hen weer perspectief. Ze bieden de jongeren een bed, maaltijden, een dak boven het hoofd. Maar bovenal de nodige steun om zich te herpakken en hun leven weer op de rails te krijgen. In de eerste plaats door hen te tonen dat ze graag gezien worden, want daar zijn de jongeren vaak niet van overtuigd.

Graag gezien

Een gebrek aan zelfwaardering doet hen de das om. In het opvangcentrum staat dan ook op meerdere plaatsen letterlijk geschreven “Je wordt graag gezien”: door ons, door je familie én door God. De salesianen nemen de jongeren volledig op in hun eigen gemeenschap. Verder brengen de salesianen structuur in het leven van de jongeren en zorgen ze voor een opleiding op maat: voor de één is dat theoretische vorming, voor de ander handwerk.Net als vele heiligen voor hen, is het voor deze paters en broeders belangrijk mensen weer kansen te geven. En Gods liefde te verspreiden. • Katholieke kerk in Maprik, Papoea-Nieuw-Guinea.

»9

Polygamie

In 1942 blijkt dat het een goede keuze was catechist te worden in plaats van priester. De Japanse bezetter sluit alle priesters en religieuzen op in kampen, maar als leek kan Peter daaraan ontsnappen. Hij neemt het dagelijkse beheer van de parochie op zich, zet zijn christelijke leven voort en doopt zelf nieuwgeborenen. Wanneer hij in 1945 door de Japanse overheden wordt aangehouden, is het niet daarom. Wel omdat hij zich als katholiek hevig verzet tegen de polygamie, die de Japanners weer hadden toegelaten. Hij is zo volhardend in het geloof en de leer, dat het tot zijn dood leidt: vergiftigd door de Japanse bezetter. © GEORGE GOODMAN

Manutea Gay “Peter is zo volhardend in het geloof, dat het tot zijn dood leidt.”

Bedevaartsoord

Die volharding in het geloof en zijn pertinente inzet voor de verkondiging ervan, hebben ongetwijfeld bijgedragen aan zijn zaligmaking. Peter To Rot leeft dan ook vandaag voort in het hart van de kerk van Papoea-Nieuw-Guinea. Zijn graf is een bedevaartsoord geworden. •

Bij Polynesië denken we aan eilanden met witte stranden. Niet aan dak- en thuislozen. En nochtans zijn die er ook. Door velen vergeten en verlaten, maar niet door mensen als Manutea Gay. Vanuit een katholieke inspiratie start hij in 1996 met de hulp aan mensen zonder vaste verblijfplaats. Mannen, vrouwen, kinderen, hele gezinnen vinden hun toevlucht bij Emauta. Door het grote succes moet de organisatie zich in 1998 opsplitsen. De Goede Samaritaan bekommert zich om mannen, de Samaritaanse om vrouwen met of zonder kinderen. Manini’a’ura is een derde opvangplaats: voor tienermoeders en hun kinderen. In 1999 opent een vierde locatie, Te Arata, om gezinnen op te vangen. Op die manier treedt Manutea Gay helemaal in de voetsporen van Jezus en vele heiligen: zich onvoorwaardelijk en totaal inzetten voor anderen, voor mensen in

nood. Net als Jezus vormt hij een groep rond zich om hem bij te staan en te helpen. De noden in Polynesië zijn immers groter dan wat één man aankan. Velen onder hen zijn vrijwilligers, maar allemaal hebben ze een groot hart. En allemaal volgen ze Jezus en zijn woorden: “Elke keer dat jullie iets goeds deden voor één van de mensen die hier naast mij staan, deed je iets goed voor Mij” (Matteüs 25,40). •

72 GIFT 0 4 0 2 : g lin e d e d e m • BE19 000 0421 1012

Steek Missio een hart onder de riem Met een permanente opdracht Wil je Missio op regelmatige basis steunen, zodat wij christenen wereldwijd kunnen ondersteunen in hun opleiding en hen kunnen helpen bij de realisatie van hun projecten? Stel dan een permanente opdracht in, bijvoorbeeld voor een maandelijkse vaste gift. Die is welkom op de rekening van Missio. Met een permanente opdracht spreid je je solidariteit doorheen het jaar en kunnen wij rekenen op je continue steun. Je kunt het bedrag van deze gift op elk moment veranderen en de permanente opdracht op elk moment stopzetten.

Met een eenmalige gift Wil je Missio eenmalig steunen, zodat wij christenen wereldwijd de kansen kunnen geven die ze verdienen? Doe dan een gift op de rekening van Missio.

Met een gift online Wil je ons wel steunen, maar vind je een klassieke overschrijving zo omslachtig? Doe dan een gift op www.missio.be. Hou je bankkaart en je kaartlezer in de aanslag, meer heb je niet nodig!

Met een legaat Bij leven en welzijn, we wensen je een lang en een gelukkig leven. Maar ook als je er niet meer bent, kun je nog meer betekenen dan je denkt. Door Missio op te nemen in je testament, schenk je een deel van je nalatenschap aan Missio. Voor advies kun je vrijblijvend terecht bij je notaris of bij Michel Coppin, directeur van Missio-België: 02 679 06 37 of legaten@missio.be.

Omdat wij pastorale projecten steunen, mogen wij van de overheid geen fiscale attesten uitreiken.

» 11

colofon Hoofdredactie: Michel Coppin Eindredactie: Catherine De Ryck Werkten mee aan dit nummer: Emmanuel Babissagana, Dominique Ballegeer, Ludwig Dubaere, Armelle Griffon, Maria Huyghe, Elly Mattheus, Luc Van Looy, Felix Van Meerbergen Foto’s: Butch Durias, Fuentes/Shutterstock, George Goodman, Bert Hellebaut, ImageFlow/Shutterstock, jeremy_h, Rene M. Lemus, Mazur/Catholicnews.org.uk, Missio, Oxy_gen/Shutterstock, MikePScott, Eric Allix Rogers, Christopher John SSF, Spirit Juice, Rob Stevens, Torgado/Shutterstock, Emmanuel Van Lierde, Rita Willaert Lay-out en drukwerk: Halewijn nv Verantwoordelijke uitgever: Michel Coppin, Vorstlaan 199, 1160 Brussel

Contact Vorstlaan 199, 1160 Brussel 02 679 06 30 info@missio.be www.missio.be www.facebook.com/MissioBelgie

Reacties en suggesties pub@missio.be

Adreswijziging of uitschrijving suara@missio.be

BE19 0000 0421 1012

Vormingswerk Missio-Vlaanderen vlaanderen@missio.be 02 679 06 34

Suara is het Indonesische woord voor ‘stem’. Suara wil de stem zijn van de wereldkerk. Suara brengt je levensechte verhalen, dromen en verlangens van christenen wereldwijd. Zo wil Suara ook een stem geven aan Gods aanwezigheid in deze wereld. www. .be