Tekenen van geloof in jonge makers Trappelend Talent en #nieuwjong hebben eenzelfde doel: jong talent naar de zalen trekken. Bruno: “Trappelend Talent wil een lanceerplatform zijn dat inspeelt op de behoeften van jonge makers, ongeacht hun achtergrond. Het aspect waarin een maker nog onervaren is, proberen we aan te vullen met onze eigen ervaring. Dat kan coaching zijn op productioneel of creatief vlak, maar evengoed bieden we een antwoord op economische of praktische vragen. Dit is een vrij uniek project. We claimen niets, maar willen mee een steentje verleggen voor hun autonoom project.” Kathleen: “#nieuwjong is een onderdeel van het programma van het TheaterFestival dat focust op nieuw en jong werk. De zichtbaarheid tijdens het TheaterFestival is heel belangrijk voor deze makers: het is een plek waar veel nieuwsgierige cultuurprofessionals komen, in
4
gesprek gaan met elkaar en nieuwe makers, en ontdekken wie of wat ze kunnen oppikken. #nieuwjong ontstond na het stopzetten van Circuit X, een gesubsidieerd initiatief dat tussen 2011 en 2017 jonge makers selecteerde met de bedoeling hen beter te laten doorstromen naar de cultuurcentra.” Bruno: “De naam Trappelend Talent pikte ik opnieuw op omdat ik zo’n twintig jaar geleden twee voorstellingen kon maken dankzij de steun die ik kreeg. Ik voel me bevoorrecht: al twintig jaar kan ik spelen, mijn eigen stukken produceren en met heel veel mensen samenwerken. Net als elke maker moest ik eerst door een fase van krabben en zoeken: is dit wat ik wil doen, ook als het moeilijk is? Maar in het huidige klimaat is het soms echt knokken. Ik heb het gevoel dat dat gevecht bij veel makers nu jaar na jaar blijft duren. Projectsubsidies en structurele steun zijn met elkaar verbonden;
Trappelend Talent, het TheaterFestival en c o r s o bundelen de krachten: samen willen ze een vliegwiel zijn dat jonge makers gemakkelijker doet doorstromen naar het culturele veld. Wanneer je naam en faam nog niet gemaakt zijn, is het immers niet altijd gemakkelijk om een voorstelling in de zalen te krijgen. En er ís heel wat moois dat het verdient om gezien te worden. Een gesprek met Bruno Vanden Broecke, de initiatiefnemer van Trappelend Talent, en Kathleen Treier, die het TheaterFestival leidt. tekst Lien Vanreusel
het is heel lastig uit te leggen aan de mensen die subsidies geven hoe broos dat ecosysteem is. De coronacrisis heeft daar geen deugd aan gedaan - maar het was al zo.” Hoe komt het dat de doorstroming naar het veld zo moeilijk verloopt? Bruno: “Veel cultuurdragers zien zich bijna verplicht om makers met een grote naamsbekendheid of een langere staat van dienst te programmeren, want ze moeten hun zalen vullen om break even te draaien. De marge om experimenteel, jong of onbekend werk te tonen, wordt steeds kleiner. Uit een soort van heimwee of “ambetantigheid” stuurde ik álle culturele centra de vraag of het mogelijk zou zijn om één of twee avonden voor te behouden voor een (jonge) maker die iets moois gemaakt heeft, maar dat niet in de zalen krijgt. Er kwam heel veel reactie op.” Kathleen: “Het vergt heel wat moed van programmatoren om
