ALIMENTOS NO TEMPO DE XESÚS
ÍNDICE 1- Introdución……………………………………………………………………………………………….Pág 1 2-Alimentos importantes………………………………………………………………………………Pág 2 2.1- O pan……………………………………………………………………………………………...Pág 3 y 4 2.2- Cereais…………………………………………………………………………………………..Pág 5 2.3- Leite……………………………………………………………………………………………….Pág 6 2.4- Mel………………………………………………………………………………………………....Pág 7 2.5- Legumes……………………………………………………………………………………...Pág 8 2.6- Carnes……………………………………………………………………………………………..Pág 9 2.7- Langostas………………………………………………………………………………………..Pág 10 2.8- Aceites e froitas……………………………………………………………………………….Pág11 2.9- Bebidas…………………………………………………………………………………………...Pág 12 y 13 3-Comidas de ricos e pobres………………………………………………………………………...Pág 14 y 15 4-Bibliografía………………………………………………………………………………………………...Pág 16
INTRODUCCIÓN A comida común da maioría dos hebreos dos tempos bíblicos era o pan, as aceitunas, o aceite, o leite e os queixos do seu gando, froitas e verduras dos seus xardíns, e a carne en raras ocasións. Polo que se considera unha dieta limpa.
ALIMENTOS IMPORTANTES
O PAN O pan constituía o elemento esencial da mesa ,un produto básico que debía ser tratado con respecto: estaba prohibido poñer carne crúa encima do pan, colocar unha xerra sobre el ou achegarlle un prato quente. O pan non era cortado senón partido coas mans.
¿Cómo se obtiña o pan? Amasaban na artesa e logo poñíanlle fermento para que a pasta aumentase, durante a noite, a pasta fermentaba e enchía a pileta onde fora depositada. Dábanlle forma circular ao pan. Por último, poñíano no forno directamente sobre as brasas, coidando que non queda nin demasiado cocido nin demasiado cruo. Tiñan que facelo cada dous ou tres días debido á mohosidad.
CEREAIS Os cereais usábanse de moitas maneiras, como aderezo por exemplo os grans de trigo para as carnes. Triturados en forma grosa, que servía para facer unha papilla que se parecía á vez ao " pulens" romano , ao cuscus dos mouros e ao " gaudes" dos francos. Facíanse grandes sopapos de flor de fariña, ben amasadas con aceite e perfumadas con hortelá, comiño, canela e tamén con lagostas. Ademais preparábanse bolos de vento de fariña e mel fritidos en tixolas, ao estilo dos que actualmente se serven en todo o Medio Oriente.
O LEITE O leite de vaca era un produto raro e menos apreciado que a de ovella de cabra, pois tiña a callarse con maior rapidez. Os xudeus daquela época sabían bater o leite ata obter manteiga. Tamén producían queixos.
O MEL O mel era de uso aínda máis corrente e era indispensable, porque aínda non sabían extraer o azucre da cana. Converteuse nun produto de exportación debido ao exceso de produción. consumíase mel de abella, silvestre ou doméstica, das uvas e dos dátiles.
LEGUMES Os legumes ocupaban un lugar destacado na alimentaciรณn popular En primeiro lugar as fabas e as lentellas, os cogombros, as cebolas procedentes de Exipto, a leituga e a escarola eran todos produtos moi apreciados.
CARNES Tiña que ser coidadosamente drenada de todo o sangue. Os animais permitidos eran os cuadrúpedos, rumiantes e con pezuñas. Os vacúns, ovellas, cabras e cervos, considerábanse “limpos”. O porco, a lebre, o camelo e outros, en cambio, non cumpren ese requisito. Todos tiñan que ser sacrificados mediante un ritual, con regras específicas. A carne normalmente tomábase asada, e servíase cortada en pequenos anacos, acompañada dun caldo de verduras. A falta de pito comían pombas.
LANGOSTA Un dos alimentos máis sorprendentes. Comeron cocidos en auga e sal que probaban como camarón; outras veces sacaron a cabeza e as pernas e as secárono ao sol, escorregábanas en vinagre ou mel ou reduciron a po. Que o po de azafrán, cun sabor amargo, mesturado con fariña, servise para facer algunhas galletas moi apreciadas.
ACEITES E FROITAS As froitas ocuparon un lugar importante na dieta. As froitas máis frecuentes son melón, figueiro, uva, granada e bayas de sicómoro. As noces de Palestina eran moi desexadas nos mercados de Roma. O aceite extraído da pedra ou pedra de millo de madeira. A produción de aceite de oliva era tan elevada que a exportación a outros lugares.
AS BEBIDAS
Había varios tipos de refrixerantes e licores, así como auga pura. Leche, vinagre cortado con auga, zumes de froitas, como datas e magranas, o "schechar", unha especie de cervexa lixeira feita a partir de cebada e mijo. Pero todos estes líquidos non valían nada en comparación co viño, a bebida por excelencia.
Comidas de ricos e pobres Os pobres comían pan de cebada; o rico pan de trigo. A pementa era escasa e cara. A carne era unha comida de luxo, só a xente rica podía permitila. Houbo moitas máis diferenzas entre as dúas clases sociais; non só nos tipos de alimentos que os ricos poderían consumir e non os pobres (porque non tiñan diñeiro suficiente para comprar), se non a cantidade, os ricos poderían comprar grandes cantidades de comida se eran caras ou baratas.
O viño Palestina presumía de producir un gran viño e de excelente calidade O viño que estaba borracho era vermello. Dise que o mellor viño foi servido ao comezo da comida e á baixa calidade ao final, cando os comensais xa bebían moito.
Comidas de ricos .
Comidas de pobres
BibliografĂa www.qcosas.com www.animalgourmet.com belenesdelmundo.com www.sanandolatierra.org es.slideshare.net www.sanandolatierra.org www.prensalibre.com www.alfinal.com