Music Journal April 2023

The Smash Hit Musical

PENINSULA MOMENTS

At The Peninsula Bangkok, world-class hospitality enriched with compelling Thai cultural experiences creates perfect memorable moments.

EDITOR'S TALK

ของวิทยาลัยดริยางคศิลป มหาวิทยาลัย

มหิดล ได�จัดการแสดง Mamma Mia! The Musical ซึ่�งเป็นผู้ลงานมาจากละครเพลง

ชื้ื�อดัง การแสดงนี�เป็นการแสดงครั�งแรก

หลักจากที�ไม่ได�จัดมาหลายปีในชื้่วงโควิด เรื�องราวโดยย่อและบรรยากาศการแสดง ติดตามได�จาก Cover Story

Music Entertainment นำเสนอ

บทความ ศิษย์พระเจนดริยางค์ผู้�สรรค สร�างเพลงไทยสากลระดับต�านาน ตอนที

และแนวคิดของผู้�เขียนแต่ละท่านไว� ข�อเขียน และบทความทีตพิมพ ถือเป็นทัศนะส่วนตัว ของผู้�เขียน กองบรรณาธัิการไม่จำเป็นต�อง เห็นด�วย และไม่ขอรับผู้ิดชื้อบบทความนั�น

The Pianist 40

The legend of Classical music - Martha Argerich Yun Shan Lee (ย่น์

Mamma Mia! The Musical

จากละครเพลงเรื�อง Mamma Mia!

เกริ�นมาขนาดนี ทุกคนคงทราบ

ดว่า การแสดงละครเพลงที�เพิ�งจบ

ไปอย่างสวยงามและน่าตรึงใจของ

เด็ก ๆ Pre-college หรือ YAMP คือเรื�อง Mamma Mia! กำกับโดย

Aj. Richard A Ralphs ละคร

จากเพลงของ Abba ที�โด่งดังในสมัย

การขับร�อง ฉาก แสง ส เสียงแล�ว

คอสตูม (เสื�อผู้�า หน�า

ผู้ม) ที�แต่ละฉากต�องมีการวางแผู้น

ให�เข�ากับตัวละคร

ที�มา

และเสริมเติมแต่งให�เด็ก ๆ

มีอายที�มากขึ�นได�ตามลักษณะตัว

ละครในเรื�อง ซึ่�งตัวละครบางตัวมีอาย

ประมาณ ๔๕-๕๐ ป ส่วนการทำ

ผู้มนั�น จะมทั�งนักแสดงบางคนทำได�

เอง และทีมคอสตูมทีดูแลจัดการ

ดีไซึ่น์ทรงผู้มให�เข�ากับคาแร็กเตอร

can dance, You can jive, Having the time of your life…”

ว่า “ป้า” ของแท� สสันคัลเลอรฟีูลที ตัดกันอยู่บนชืุ้ดและผู้มของเธัอ

ไมกสีขาวมุก)

เพิ�มความทันสมัยให�มีกลิ�นอายของ ปัจจบันเข�าไปผู้สมด�วย ต�องมทั�ง

ความเหมือนให�อยู่ในทีมเดียวกัน

และเสริมเติมแต่งในดีไซึ่นที�แตกต่าง กัน เมื�อชืุ้ดนี�ออกมาทีไร

(บางฉากมีเวลาเปลี�ยนแค

๑๐-๑๕ วินาที) ต�องอาศัยความร่วม มือระหว่างนักแสดงกับทีมคอสตูม ซึ่�งบางซึ่ีนถึงกับต�องซึ่�อมจับเวลากัน หลายรอบเลยทีเดียว การแสดงครั�งนี�ได�เสียงตอบรับที ดีมากมาย เป็นทีชื้ื�นชื้อบ ประทับใจ ของผู้ชื้ม... ขอบคุณความเป็นทีมเวร์ก ของนักแสดง ทีมงาน

หมื�นไพเราะพจมานทีรับราชื้การเป็นคนพากย์โขนในกรมมหรสพ ต่อมาเข�าเรียนที�โรงเรียนวัดระฆัังโฆัสิตารามจนจบชื้ั�นประถมศึกษา เป็นระยะเวลาเดียวกับที�พระบาทสมเด็จ พระมงกุฎเกล�าเจ�าอยู่หัวทรงตั�งโรงเรียนพรานหลวงขึ�นที�สวนมิสกวัน

ประสบการณ์งานสร�างเหล่านีชื้่วยเสริมบารมฝัมือให�แก

เอื�อ โดยครูเอื�อเป็นทีรูจักของคนทั�วโลกในฐานะเป็นผู้บุกเบิกเพลงไทยสากล

ยังถือเป็นผู้มคณูปการต่อวงการดนตรีไทยสากล และยังได�รับการยกย่องจากองค์การ UNESCO ให�เป็นบุคคล

สำคัญของโลก สาขาวัฒนธัรรมดนตรีไทยสากล

(https://www.youtube.com/watch?v=YTyhYn-LYNo)

Eb major จากโน�ตสากลต่อไปนี�เห็นได�ชื้ัดว่าแทบทุกคำร�องออกเสียงได�ตรงกับโน�ต อัน แสดงถึงความสามารถขั�นสูงของครูแก�วที�เลือกใชื้�คำใกล�เคียงหรือตรงกับโน�ตเพลงแล�วร�อยเรียงเป็นบทร�อยกรอง

อกจะตรมทกขถมทรวงใน ขวญเอยเมอไหรจะไดเจอกน

ฉนแสนเสยดายคดไมวายใจสน อยากจะเจอเหนเธอทกทกวน เธอกบฉนยงไมทนจะพดจา

(8th note) ๒ ตัว มค่าเทียบเท่าโน�ต

แค่วรรคแรกของเพลงกกินขาดแล�ว ทีน่าสนใจยิ�งคือการใชื้�คำว่า

(https://www.youtube.com/watch?v=ebPXnnwi4mg)

) ไมลาบาก ยอดยากอยอยางเดยว (ฮม) เกยวผหญง คาครสนทรภกลาวพาดพง ฉนไมทวงตงเพราะวาสมจรง (ฮม) ยงสงใด

ยงตรองยงเหนเปนเรองหนกใจ (ฮม) ใหอาวรณ

แมกงแมกนจวบจนกบเกย (ฮม) เคยเรยนรา บากบนหมนทองจา (ฮม) ตามคาสอน

เรยนกนถงโคลงดนกาพยฉนทกลอน ทกบททกตอนฉนไมราวรอน (ฮม) ไมอบจน แตเรยนเรองรกหนกในกมล

เนื�อหาเพลงบรรยายถึงชื้วิตรักของครูเอื�อตอนกำลังจีบสาวที�หมายปองน�องนางมา

ที�ผู้�เขียนสำเนาบางส่วนมาจากเว็บ

ให�ผู้อ่านได�รับทราบกันอย่างละเอียดดังนี

เขาถูกถามอยางไมคาดคิดมากอน์ “เป็น์น์ักดน์ตรัีอยูกรัมศิิลปากรัครัับ” เขาตอบ และเม้มคาวา “น์ักดน์ตรัี” ไว้แผวเบา ด้วยรัู้สึกกรัะดากอายและ เขิน์บ้างเล็กน์้อย

...เขาเคยถูกผู้ใหุ่ญเรัียกเข้าไปพบและเคยถูกถาม

“ไหุ่น์?” ญาติผู้ใหุ่ญตะแคงหุู่ด้วยไมเชื่อวาจะได้ยิน์เช�น์น์น์ “เป็น์อธัิบดีหุ่รัือ?”

“เปลาครัับ” เขารัีบแก้ไข และบัดน์ี้เลือดเน์ื้อแหุ่�งความเป็น์ศิิลปิน์ทัาใหุ่้เขาหุ่ยิ่งและภาคภูมิใจ

“ผู้จัดการออนไลน์”

ทัี่เพิ่งกลับมาจากน์อก อายังเอาหุ่ัวชน์ฝ่าแทับหุ่ัวแตก จน์ค่ณ์ป้าต้องรัีบไปตามตัวหุ่น์ูกลับบ้าน์...”

เอาละ...คงต้องเฉัลยกน์เสียทัว�าเพลงทัี่ครัูเอื้อไม�อยากจะรั้องน์ั้น์ คือเพลงอะไรั?

(ชื่อเล�น์ของอาภรัณ์์

ฟีอร์มเพลงเป็นแบบ ๔ ท่อน - ABAC (ท่อน ๑ เหมือนกับท่อน ๓) แนวทานองโดยรวมบันทึกอยู่บน

บันไดเสียง D major หากสังเกตในรายละเอียดพบว่าท่อน ๑ เป็น D mixolydian

อีก ๓ ท่อนที�เหลือเป็น D major scale

หากมองลึกลงไปอีก ทีห�องเพลง ๒๔-๒๙ (ท่อน C) แนวทำนองมีความเป็น A major scale ก่อนจะกลับ

เข�าสู่บันไดเสียงเจ�าบ�าน (D major scale)

๗ “สิ่นสิ่ามพราน” เพลงสาคัญเพลงหนึงของเหล่านักเรียนนายรอยตารวจไทย (นรต.) ครูศรีสวัสดิ

พรรณนาถึงความผูู้กพันของเหล่านักเรียนนายรอยกับสถาบัน (นักเรียนนายรอยตารวจสามพราน) สาเร็จการศึกษาออกไปทาการทางานแลวใหกลับมาเยือนถินเคยร�าเคยเรียนบาง

แบบออกเสียงเดียวกัน (unison singing with band) โดยเหล่านักร�องหญิงของวงสุนทราภรณชื้่วยเสริมสร�าง อารมณลึกซึ่ึ�งกินใจยิ�งขึ�นให�แก่ผู้ที�ได�รับฟีังเพลงนี

และคำรั้อง

ฝ่มือครัูชอ่�ม ปัญจพรัรัค ทัี่มีความหุ่มายโดน์ใจผู้ฟังเปน์อย�างยิ่ง โดยเฉัพาะทั�อน์แยกทัี่ว�า “หุ่ากอาทัิตยลับโลก

โศิกสลด จะมืดหุ่มดทั่กชวิตยังทัน์ได หุ่ากขาดน์้องทัี่พี่ปองหุ่น์ึ่งใน์ดวงใจ ทัน์ไม�ได้จะต้องตายลงไปพลน์”...

ต่อมามีการแต่งเนื�อร�องสำหรับฝั่ายหญิงใชื้�ชื้ื�อเพลงและแนวดนตรีบนบันไดเสียงเดียวกัน

(https://www.youtube.com/watch?v=K8sKDPcIrhk)

และทีถูกหลงลืมหายไปจากความ ทรงจำของผู้�คน

บทความชืุ้ด มนุษย์/ดนตรี/

Bandstand:

เริ�มต�นของการเปิดพื�นที�การบรรเลง ดนตรีสาธัารณะในธัรรมเนียมตะวันตก

ออกแบบและจัดสร�างในฐานความคิด

ของคนตะวันตก

เป็นสิ�ง ปลูกสร�างทีดูเรียบง่าย แตมีความแข็ง แรงคงทน ทั�งยังผู้่านประวติศาสตร

มานานนับร�อยป หากแตว่ากระโจม แตรนีคืออะไร และสำคัญอย่างไร? กระโจมแตร เป็นชื้ื�อเรียกศาลา

ขนาดเล็กบรรจุคนได�ประมาณ

ประเทศเป็นอันดับแรก ก่อนที�จะ

แพร่กระจายไปทั�วโลก

ทั�งพื�นที�ของพระราชื้วังสราญรมย

และพระรา ชื้อุทยานสราญรม ย

ถูกใ ชื้�

๓ (ต่อมาคือจักรพรรดนิโคไลที ๒ แห่ง รัสเซึ่ีย)

ของพระบาทสมเด็จพระเจ�าอยู่หัว รชื้กาลที

ล่วงเลยมา ถึง ปัจ จบัน วัฒนธัรรมการใชื้�กระโจมแตรในพื�นที ของประเทศต�นกำเนิดอย่างประเทศ

ม การอนรักษ์และปรับปรุงกันอย่าง ต่อเนื�อง ขณะที�ในประเทศไทยการ

ได�หลายประเด็น เชื้่น ค่านิยมการ ฟีังเพลงแตรวงตะวันตกซึ่�งครั�งหนึ�ง

การฟีังกระโจมแตรในสวนสาธัารณะ

มิได�กลายเป็นตัวเลือกหลักในการฟีัง

ดนตรีจากกระโจมแตรจึงกลายมา

เป็น “ความทรงจำ” ในทีสุด และ

หากไม่ได�รับการรื�อฟี้�นหรือสาธัิตก็จะ

กลายเป็นสิ�งทีถูก

In a large, open space

โปสเตอรกิจกรรม In a large, open space (ที�มา: สถาบันดนตรกัลยาณวัฒนา)

ลุมไปในหลาย ประเด็น เชื้่น ประเด็นเบื�องต�น อย่างประวติศาสตร์การกำเนิดของ กระโจมแตร ทั�งในประเทศไทยและ ต่างประเทศ ชื้่วงเวลาทีทั�งรุ่งโรจน และร่วงโรยของกระโจมแตร บุคคล สำคัญที�เกี�ยวข�อง ไปจนถึงประเด็นชื้ี ชื้วนให�ตั�งคำถามถึงก�าวต่อไปที�ควร จะเป็นของบริบทการใชื้�งานกระโจม แตร อันได�ข�อสรุปหลวม ๆ ให�ผู้

กิจกรรม

In a large, open space

(ที�มา: สถาบันดนตรกัลยาณวัฒนา)

พื�นที�แห่งนี�จำเป็นหรือไมทีต�องเป็น

แตรวงดังเชื้่นในอดีตหรือดังต�นฉบับ ในโลกตะวันตกเคยปฏบตสืบมา?

คำตอบคือไม่จำเป็นและเป็นการด

ว่า “ดนตรีในสวน” วัฒนธัรรมการ ฟีังดนตรีสาธัารณะอันเป็นทีนิยมไป ทั�วโลกรวมถึงในประเทศไทยเองทีม การจัดดนตรีในสวนย�อนไปได�นับร�อย

ไม่ได�เลยว่า ชื้่วงเวลาในการแสดงนี ทำให�เกิดชื้่วงเวลาทีพิเศษบนอาณา บริเวณซึ่�งได�ชื้ื�อว่าเป็นพระราชื้อุทยาน ทีผู้่านกาลเวลาร�อนหนาว ผู้่านเรื�อง ราวที�โชื้กโชื้น การบรรเลงดนตรีใน สวนบนพื�นที�แห่งนี จึงมีความพิเศษ เป็นอย่างมาก นับตั�งแตมีการเปิดพระราชื้ อุทยานสราญรมย์แกบุคคลทั�วไป สามารถเข�ามาใชื้�พักผู้่อนหย่อนใจ ได� ดังเอกสารราชื้กิจจานุเบกษาที ผู้�เขียนได�กล่าวถึงแตต�น มาจนถึง ยุคปัจจบัน กระโจมแตรแห่งนียังคง ตั�งตระหง่านอยู่บนพื�นที�เดิม แม�จะ เริ�มผู้พังไปตามกาลเวลา แตก็ไม่ได� ลดเสนห์มนต์ขลังจากอดีตแต่อย่าง ใด หวังเป็นอย่างยิ�งว่าในอนาคต กระโจมแตรแห่งนี (และแห่งอื�น ๆ ซึ่�งผู้่านชื้่วงเวลายาวนานไม่แพ�กัน) จะได�ถูกให�ความสำคัญมากขึ�นและ ถูกยกให�เป็นพื�นที�สำหรับนำเสนอ ศิลปการดนตรีการแสดงที�ไม่จำกัด ชื้นชื้ั�น เปิดกว�างสำหรับคนทุกเพศ วัย ดังที�เคยเป็นมาตั�งแต่ครั�งอดีตกาล เอื้กิสุารอื้้างอื้ิง พพัฒน พงศ์รพีพร. (๒๕๔๔). ภาพม่มกว้างของกรั่งเทัพพรัะมหุ่าน์ครั

กลวธั

จิตวิทยาในการนำเอาวชื้าดนตรีไป

ใชื้�ในโรงเรียน รวมทั�งแนวคิดและ

รู�ทางดนตรด�วยกิจกรรมบูรณาการที มีความหลากหลาย เพื�อให�เหมาะ สมกับวัยและพัฒนาการของผู้�เรียน ในแต่ละระดับ

การเข�าศึกษาดูงานโรงเรียนเพลินพัฒนา

เรียนการสอนอย่างแท�จริง จึงได�

นำนักศึกษาในสาขาวชื้าไปศึกษาด

งานโรงเรียนทีมีการเรียนการสอน

ในรายวชื้าดนตรีไทยและดนตรีสากล ทั�งจากโรงเรียนเอกชื้น โรงเรียน รัฐบาล และโรงเรียนทางเลือก

ประสบการณ์ในการสอนได�ในอนาคต

จากโรงเรียนอัสสัมชื้ัญธันบร ในด�าน

การเรียนการสอนดนตร ผู้�บริหารและ บุคลากรผู้รับผู้ิดชื้อบในด�านการเรียน

การสอนดนตร ได�อธัิบายถึงเป้าหมาย

วัตถุประสงค์ของการศึกษาดนตร

ของโรงเรียน ซึ่�งทางโรงเ

เปิดโลกทัศน์ให�นักศึกษาได�รับความ รู�และประสบการณ์จากสถานที�จริง

เข�าใจเ

กับการสอนดนตรทีม หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั�น พื�นฐาน มาตรฐานและตัวชื้ีวัดต่าง ๆ เพื�อนำไปสู่การออกแบบการเรียนการ สอนให�มีความเหมาะสม นอกจากนี เพื�อให�นักศึกษาในสาขาวชื้าได�เรียนรู การออกแบบกิจกรรมทางดนตร วธั การสอน และสื�อการสอนที�นำมาใชื้�

เพื�อเชื้ื�อมโยงกับทักษะทางดนตร ทั�งการฟีัง การร�อง การเล่น การ เคลื�อนไหว ความคิดสร�างสรรค และ การอ่าน เพื�อสร�างความรู�ความเข�าใจ และนำไปสู่การพัฒนาทักษะในด�าน การเรียนการสอนในรูปแบบต่าง ๆ เพื�อนำไปสู่การประยุกต์ใชื้�ในการฝัึก ประสบการณวชื้าชื้ีพต่อไปในอนาคต

The legend of Classical musicMartha Argerich

“Audiences are not important for me now and they never were.”

Martha Argerich

Martha Argerich is known as one of the finest pianists in the history of classical music, with her performances, in particular of works by Schumann, Prokofiev, Chopin, Ravel and Rachmaninov, commonly topping the best ever performance lists.

Martha Argerich was born in Argentina in 1941. She is now 81 years old. She started piano lessons at the age of three with Ernestine de Kussrow, and continued her studies with Vincenzo Scaramuzza at the

age of five. She performed her debut concert at the age of eight, playing Mozart’s Piano Concerto No. 20 in D minor, Beethoven’s First Piano Concerto in C Major and Bach’s French Suite No. 5. It is said that in order to accommodate her meteoric musical rise, the president of Argentina sent her father to Vienna so that Argerich could continue her studies with Friedrich Gulda in Vienna. Her early teachers’ instruction of such a talented child and the boring repetition of practice caused the young Argerich to become disgusted with piano lessons and to avoid

them by all means. At the age of 14, when her family moved to Vienna, Argerich regained her interest and passion for piano playing under Gulda’s flexible and encouraging teaching methods, which led to the development of her independent and unrestrained playing style.

She made her first big splash at the age of sixteen, winning both the Geneva International Music Competition and the Ferruccio Busoni International Competition within three weeks of each other in 1957. However, she soon got bored with the life of performing everywhere. At the age of 18, Argerich fell in love with the composer and conductor Robert Chen. Soon after she became pregnant at the age of 21. They hastily married, but were separated before their daughter Lyda Chen was born. With the help of the pianist and teacher Stefan Askenase, she focused anew on her music and resoundingly won the Chopin competition in 1965. This win was a major turning point in her life. That year, at the age of 24, she became one of the world’s leading pianists.

Argerich’s style of playing is romantic and exuberant, powerful and delicate. Her grasp of music relies more on talent and intuition. Her trademark is “fast” - fast in reading music, fast in sight-reading, fast in the cycle of taking a piece, and most importantly, fast in playing. She can play the difficult passage with eight octaves in the left hand in Liszt’s Sonata in less than a second.

Argerich is also known for her recordings and performances of chamber music, particularly of works by Olivier Messiaen, Sergey Prokofiev, and Sergey Rachmaninoff. Argerich recorded her debut album for Deutsche Gramophone in 1960, including a rippling, fluid

Story: Yun Shan Lee (ย์่น ชาน ลี)

4th Year Bachelor of Music Student College of Music, Mahidol University

Martha Argerich in 1966 at age 25.

performance of Ravel’s Jeux d’eau and a breathtaking rendition of Liszt’s 6th Hungarian Rhapsody that channels something of that virtuosic composer, as well as two rhapsodies by Brahms. This release drew the admiration of Horowitz. Argerich approached Arturo Benedetti Michelangeli for lessons, but despite being his student for well over a year, she only studied with him four times. When Michelangeli was asked what he had taught Argerich. Michelangeli replied, “I taught her the gift of silence.”

Genius is always accompanied by a unique personality and eccentricity. This is particularly evident in the case of Argerich.

as her lifestyle comes from her temperament. She seems to naturally like sleeping until two in the afternoon, spending hours talking on the phone or watching TV or being surrounded by friends, and practicing the piano. Argerich’s character is capricious, stubborn, wild and fickle. In her life, she was always dressed casually, and even wore her hair unkempt.

Argerich’s is also a story about someone with superhuman gifts trying to find a way to live a normal life. Some musicians live a life of monkish order, focusing on the discipline of music. Argerich, by contrast, has seemed to go out of her way to be disorganized. She’s so given to canceling

performances, sometimes at the last minute. Presenters who want her have to take the risk.

Argerich once said that to be successful and to play music perfectly, a performer must first love music, love music very much, and feel that being with music is a kind of happiness and enjoyment. Otherwise, you will not be able to engage in the performance at all, so the audience will naturally not be satisfied. Of course there is a talent problem here, some people may lack some talent, but it doesn’t matter, you can get compensation through acquired efforts. The premise is that you must love music, because under this premise, music can open another world for you. Martha Argerich’s fire is still burning, and her playing is as fresh and inventive as ever. She is now 81 years old and worries about memory loss. However, she hasn’t lost any of her beautiful music.

Argerich onstage at a performance.