Verborgen talent

Toen de concertzalen tijdens de pandemie sloten, gingen deze musici noodzakelijkerwijs op zoek naar een andere, tijdelijke bron van inkomsten. ‘Ik moest wel een drempel over. Het voelde zo ver weg van mijn viool, bijna alsof ik vreemdging.’

SARAH LYNN HUIZING

DE RUST VAN HET VAREN ‘In de zomer van 2019 ging ik werken voor een botenverhuurbedrijf in Utrecht. Ik houd erg van water en varen en dit bijbaantje kon ik prima combineren met mijn muziek. Het beviel van beide kanten zo goed, dat ik besloot om door te groeien tot schipper. Begin dit jaar heb ik mijn klein vaarbewijs gehaald. Nu vaar ik in een sloep groepen rond door de Utrechtse grachten. Ik vind het heerlijk rustgevend om twee uur lang te mijmeren en af en toe een praatje te maken met de mensen aan boord. Dit baantje is een mooie tegenhanger van mijn muziek. Muziek maken is iets waarin ik me verlies, waarvoor ik mij helemaal geef. Als ik vaar, ben ik in een wereld die anders is en voelt. Er is een duidelijke taak, met een begin- en eindtijd. Na mijn dienst ga ik moe en voldaan naar huis. Ik wil het zeker blijven doen. Dankzij de flexibele uren is het goed te combineren met mijn muzikale agenda, die gelukkig langzaamaan weer voller wordt. Ik ben bezig met het afronden van mijn master en ik maak muzikale plannen voor de toekomst. Ook ben ik sinds kort medeorganisator van een concertserie in de Utrechtse Geertekerk. En tijdens het varen kan ik mijn hoofd weer leegmaken. Voor mij is het de ideale combinatie!’

SABINE TORRICO-POIESZ

ANDERE KWALITEITEN ONTDEKKEN ‘Ik weet het nog goed: het gevoel van paniek toen alle projecten waaraan ik meewerkte, één voor één stil kwamen te liggen. Niet spelen betekent ook geen inkomen. Met een man die ook violist is en twee kleine kinderen is dat een eng idee. Ik ging direct op zoek naar ander werk. Ik spreek aardig wat talen en vind het leuk om mensen te helpen, daardoor kwam de ANWB op mijn pad. Ik hielp leden die in het buitenland pech hadden gekregen. Dat is nuttig werk en ik was heel erg blij dat ik een baan had gevonden. Maar ik moest wel een grote persoonlijke drempel over. Het voelde zo ver weg van mijn viool – bijna alsof ik vreemdging! Via de ANWB ben ik vervolgens voor de GGD gaan werken, bij het bron- en contactonder zoek. Daar heb ik mooie gesprekken gehad met de mensen die ik moest bellen. Ik vond het fijn dat ik hun iets kon bieden. Net zoals met mijn muziek. Ik werd al snel begeleider van teamleden en ontdekte zo dat ik leidinggevende kwaliteiten heb. Ik heb laatst een week in Antwerpen voor publiek kunnen spelen. Dat was zo ontzettend fijn! Gelukkig kan ik dat goed combineren met mijn werk en gezin, dankzij de hulp van familie en vrienden. De afgelopen periode heeft absoluut bevestigd dat mijn hart bij de viool ligt. Daar doe ik het allemaal voor.’

DOMINIQUE CHABOT

UIT DE BUBBEL STAPPEN ‘De eerste lockdown kwam als een enorme schok. Ik woonde net weer in Nederland en was bezig mijn netwerk op te bouwen toen alles stilviel. Ik besloot te gaan fotograferen, dat was altijd al een hobby. Ik stelde mezelf als doel om iedere dag een foto te maken en op social media te plaatsen. Het was erg leuk om te experimenteren met meer artistieke vormen van fotografie. Ik kreeg ook leuke reacties van mensen, dat gaf veel voldoening. Tijdens de tweede lockdown ben ik me daarnaast in video gaan verdiepen. In november 2020 startte ik als vrijwilliger bij de Voedselbank. Het bleek een mooi alternatief voor de laagdrempelige, sociale contacten die je ook in een orkest hebt. Klanten komen namelijk op een vaste dag, dan bouw je een band met elkaar op. Ik vond het erg leerzaam om even uit mijn bubbel te stappen. Meestal ontmoet ik musici en mensen uit de culturele wereld, bij de Voedselbank kom ik juist veel in aanraking met mensen met een heel andere achtergrond. Ik wil zeker doorgaan met mijn fotografie en dat wellicht in de toekomst uitbouwen tot een bijbaan. Ook mijn vrijwilligerswerk bij de Voedselbank blijf ik doen. Dat heeft me veel gegeven in de afgelopen maanden. Maar ik ben vooral ontzettend blij dat alles weer begint. De komende tijd staan een aantal mooie muziekprojecten in Nederland en in het buitenland op stapel. Mijn leven hier gaat nu eindelijk van start.’

EVA DE VRIES

VOORLIEFDE VOOR VINTAGE ‘In maart 2020 vond ik een fifties keukentrappetje in de kelder van het huis waar ik samen met mijn vriend woon. Ik besloot het op te knappen en vond dat eigenlijk best leuk om te doen. Ik spaar al jaren vintage spullen omdat ik ze erg mooi en origineel vind. Mijn moeder grapte destijds al: als het met de viool niet lukt, kan je altijd een winkel beginnen. In september startte ik een webwinkel via Etsy, een online marktplaats voor hand gemaakte en vintage producten. De maanden daarvoor gebruikte ik om producten in te kopen, foto’s te maken en teksten te schrijven. De webwinkel loopt goed, maar ik houd gelukkig ook voldoende tijd over om te studeren. Het grote voordeel van een webwinkel bij Etsy is dat ik die gemakkelijk tijdelijk kan sluiten, bijvoorbeeld om naar Engeland te reizen voor concerten. Het is zo fijn dat alles weer een beetje opengaat. Ik vond het heel zwaar dat er afgelopen periode steeds meer wegviel. De webwinkel gaf me iets omhanden, een doel. Ik ben zeker van plan om de winkel open te houden, maar muziek is echt mijn passie. Ik heb ernaar gesnakt om weer te spelen en op het podium te staan!’

Tekst: Karen Jochems Fotografie: Friso Keuris