nederlands auschwitz 1
1
1
19e jaargang,
c o m i t é
nr.
4, juni/juli
1975
Secr.: E. Furth, Diemerkade 43, Diemen, tel. 020-35 38 42 Bankrek.: AMRO,bijk. van Baerlestraat, Amsterdam-Z. Gem. Giro N 5500 N.A.C. Red.: Amsteldijk 23, Amsterdam-Z.
VAN DAAG EN MORGEN
Heimwee naar
D e herdenkingen van dertig jaar bevrijding zijn achter de rug. Vele duizenden jonge mensen zijn in contact gebracht met de jaren van oorlog en bezetting. Te weinig verzets- en oorlogsslachtoffers konden de door de Stichting 40-45 in de RAI georganiseerde bijeenkomst bijwonen. Gelukkig kon op de vijfde mei het hele Nederlandse volk namens ons allen mevrouw Fels, de waarnemend voorzitster van het Nederlands Auschwitz Comité over de t.v. horen spreken. ' D i e hakenkruisen hoorden hier niet en ze hoorden ook niet in Duitsland!' riep zij ons toe en maakte zo de balans op van de jaren van overval, moord en verzet. Niet alleen van toen. Als de Franse president de bevrijdingsdag wil afschaffen, sluit dat toch de minachting in voor verzet en slachtoffers en tevens vergoelijking van de fascistische wandaden, zowel van de Duitse nazi's als van hun inheemse handlangers. D e Franse president Giscard vond bijval bij de Belgische minister-president en een storm van protest van de kant van het verzet. En jawel hoor — het is alsof de duvel er mee speelt — als steeds te onpas verschijnen de drie van Breda weer in het nieuws. Na petities en dreigementen, o.a. van kerkleiders voeren hun nieuwe advocaten een kort geding tegen de Nederlandse minister van justitie, een nieuwigheid; Kotalla zou een tehuis voor gehandicapten d.w.z. 'strafonderbreking' behoeven en daarmee Lages achterna moeten.
Ons standpunt is bekend en begin 1972 door een ware volksbeweging uitgedrukt. Het werd door een Kameruitspraak bevestigd. D e Drie blijven in Breda o f waar Nederlandse justitie arsten het nodig achten. De Fildir, internationaal verbond van oud-politieke gevangenen, waartoe in Nederland de Expogé behoort, heeft verklaard aan geen enkele actie ter verkrijging van gratie voor nazi-misdadigers te zullen meewerken. In de kringen van de klaagmannen van het Derde Rijk heeft men kennelijk nog steeds de smaak van de zaak-Lages te pakken. In de openlijke SS-bonden, zoals 'Das Reich' (Oradour!) of in de Münchener bierkelder en in de 'vriendenkring F.-J. Strauss', die 'teruggave van alle na de tweede wereldoorlog geroofde gebieden' aan Duitsland' eist, d.w.z. oorlog. O f in de Bundeswehr, waarvan de inspecteur Hildebrandt naast collega Franco de feestparade afneemt. 'Als bezoeken (van Bondslegerleiding) aan het fascistische Spanje gewoon worden, dan wekt dat twijfel aan de buitenlandse politiek van de Bondsrepubliek,' meent de Democratische jeugd van Hessen. Intussen heeft de Bondsregering zowaar nog een Spaanse, dus Franco-minister bij zich uitgenodigd om nieuwe technieken van misdaadbestrijding te komen bestuderen. Terecht wezen de al genoemde jonge democraten uit Hessen erop dat zulk een bestrijding in Franco-Spanje neerkomt op vinniger jacht op de democratische oppositie in eigen land.
Hitier
Franco's adjudanten passen mooi bij het jeugdsentiment van onze Oosterburen, daar nostalgie, of gewoon heimwee naar Hitier genoemd. Nazi-mémoires in miljoenenoplagen, Hitiers oorlogsfilms, G o e b b e l s ' toneelstuk op de planken in West-Berlijn, een complete heimwee- en vergevingsgolf, sterk genoeg, hoopt men, om er alle nog zittende oorlogsmisdadigers op ' h e i m ' te laten drijven: Hess uit Spandau, de Drie uit Breda en het tweetal uit Italië. Hess kon men onlangs per telelens ook op de Nederlandse t.v. zien. Ook van de t.v. en Westduitse speelfilm kon men leren dat levenslang voor moord, nog wel onder zeer verzachtende omstandigheden, als normaal wordt aanvaard: 'hij heeft immers een mensenleven op zijn geweten'! In Beieren zit op zeer zwakke gronden Vera Brühne al twaalf jaar gevangen; pas over zes jaar komt zij in aanmerking voor gratie, zegt de regering. Maar Egon Zill, massamoordenaar van Dachau, kwam in hetzelfde Beieren na 14 jaar vrij. Barmhartigheid geldt alleen voor massamoord.