37e j a a r g a n g . n>'. 4. ]i'H 190"*. V e r s c h i j n t f>x p c " jaar
Een uitgave van het Nederlands Auschwitz Comité; postbus 74131, 1070 BC Amsterdam
A u s c h w i t z Te dom om iets te leren? Na het afzwaaien van de Koude Oorlog vallen er legio bommen en gewonden. En ook doden. Geen nieuw paradijs van vrede; oude twisten en rancunes zijn opgeleefd. En gruwelverhalen. Zo ook het rampzalige bloedsprookje, de onheilsbode bij uitstek van vóór de Sjoa. De noodlottige, razende waan: joden zouden christenkinderen hebben geslacht om met hun bloed matzes te bakken, werd tot begin deze eeuw vrij geregeld hier en daar verbreid Het laatst in Rusland voor de Eerste Wereldoorlog. Daar is het zowaar herleefd en wel in de Prawda, al meer den 80 jaar het communistische partij-orgaan. Een zekere Dmitri Geros, aldus het NIW (28/ 5/'93), omschrijft de gewelddadige dood van een russisch-orthodoxe priester en twee bekeerlingen als een rituele moord op instigatie van de in Amerika actieve Lubavitcher beweging o.l.v. de oeroude rabbijn Schneerson. Intussen heeft deze beweging ook aanhang in Rusland gekregen. In de voormalige regeringskrant Izwestija is Leonid Goldin, een joodse man van wetenschap, van leer getrokken tegen de "primitieve vooroordelen". Vanwege de groeiende aanhang van het chassidisme voorzag hij kans op pogroms. Menigeen zal bij zo'n bericht menen dat de geschiedenis wordt teruggedraaid.
Solingen en elders Solmgen, eens alleen bekend om messen en scharen, vulde dagen lang alle media. Vijf leden van een Turks gezin vielen ten offer aan vreemdelingenhaat. Vooral geldt dit voor Turkse inwoners, velen in Duitsland geboren, duitstalig en van belang voor de Duitse economie. Maar alle dagen, vooral nachten, zijn er aanslagen, meest brandstichtingen. Ettelijke duizenden, en vele niet gemeld. Of ze worden aangegeven als toevallig, een verzetje van (brood)dronken jongelui. Gevestigd zijn is nog geen garantie. Werden Turkse gastarbeiders met gejuich in Duitsland ingehaald, hun kleinkinderen worden nu verbrand. De banden van de daders met extreem-rechts worden verzwegen. Waarschuwende journalisten en wetenschappers werden reeds als potentiële slachtoffers aangeduid. Meer dan een miljoen Nederlanders meldden intussen per briefkaart aan Bonn woedend te zijn over het misdrijf in de messenstad. Ignatz Bubis, de zeer terughoudende voorzitter van de Centrale Raad van Joden in Duitsland ziet die wandaden als politieke kwesties en niet als incidenten, zoals de Bondsregering. Het is het werk van neo-nazis die onderling contact houden. Kohl ontkent dat, omdat hij hóópt dat het niet zo is (De Groene, 2 1 / 6/'93). Er is door ongeruste Duitsers op gewezen dat er beter Duitse blauwe baretten ter beveiliging van allochtone medeburgers kunnen worden ingezet dan bijvoorbeeld in Somalië. Onder de neo-nazis en skinheads hoort men minder vaak antisemitische leuzen dan het "Auslander 'raus". Toch werden de doden in de KZ's al een bedenksel van Wiesenthal genoemd. Auschwitz is er wel geweest, maar gaskamers waren er niet, niet volgens het neo-nazidom althans. In de haatcampagne ontbreken de joden ook nu weer niet. Vervolg op blz. 2
Nederlands Auschwitz Comité Voorzitster. Annetje FelsKupferschmidt Secretariaat: H. Sarfatij Postbus 74131, 1070 BC Amsterdam Penningmeester: J. M. Waterman, Wulp 30, 1111 WJ Diemen tel. 020 - $996562 Bankrek. AMRO/ABN, bijk. Van Baerlestraat 58, Amsterdam rek. 40.01.75.088. Postgiro 29308? e * 4875500. Hoofdredactie; drs. Eva Tas • fledastie: Max-Ariim* • . A B è i i l e i e l i , C | a i r f " f t t o k -. ", le^ctle-ad#rti;
•^poffi...
Knoopkruid 54* " i 1112 PV Diemen ~i