42ste |aargang, nr 2, april 1 9 9 8 Verschijnt 5 x per jaar
Een uitgave van het Nederlands Auschwitz Comité; postbus 74131,1070 BC Amsterdam
Auschwitz Bulletin De krachten v a n het k w a a d Op grond van de resultaten bij de gemeenteraadsverkiezingen zou je de conclusie kunnen trekken dat extreem-rechts is verslagen. Opluchting alom. ben aantal dagen later, nadat het kiesgedrag grondiger is geanalyseerd, hoor ik een opmerkelijke verklaring voor de genadeloze afstraffing: de extreem-rechtse kiezers zijn vooral teleurgesteld in het gedrag van de raadsleden en hebben ze daarom massaal laten vallen. Geen wonder, zou ik zeggen. Raadsleden van extreem-rechts hebben zich misdragen, gevochten, gescholden, de wet overtreden; kortom, zich niet erg salonfa/ng gedragen. Het meest verontrustende is dat uit niets blijkt dat de kiezers het gedachtengoed massaal hebben verworpen. Daaruit zou je de conclusie kunnen trekken dat dezelfde ideeën, als ze maar fatsoenlijk worden uitgedragen door nette mensen, wel aanslaan De mogelijke juistheid van deze gedachte wordt aangetoond in België en Franknjk. Het Vlaams Bloken het Fro)it Nationalverschillen weinig van Nederlands extreem-rechts. Het verschil zit in het gedrag van de dames en heren. Le Pen, in keurig pak gestoken, praat als een politicus en slechts zelden laat hij zich zo provoceren, dat de ware diepte van zijn ziel zichtbaar wordt. Zelf ben ik nooit zo verontrust ge-
weest over de zetels van extreem-rechts. Op enkele uitzonderingen na blijven het marginale groeperingen, die zich dankzij hun zetels niet aan het zicht kunnen onttrekken. Pas als de lessen van het succes van het Vlaams Blok of het Front National ook hier getrokken worden, is er reden tot groot alarm. Duistere geesten Met grote regelmaat krijg ik boekjes, artikelen en brochures toegestuurd van een aantal 'historische genootschappen', voornamelijk uit België en de Verenigde Staten, die beogen aan te tonen dat de Sjoa niet heeft plaatsgevonden of dat er veel minder joden vermoord zijn. Het gevaar van deze publicaties schuilt in de pretentie van wetenschappelijk onderzoek die ervan uitgaat. Er staat geen onvertogen woord in, er worden bronnen aangehaald cn er wordt met voetnoten naar archieven verwezen. Dat er duistere geesten achter deze publicaties schuil gaan is mij duidelijk, maar hoe zit dat met een onschuldige lezer die vele jaren na de Tweede Wereldoorlog is geboren? Een aantal weken geleden kocht ik in een vermaarde boekhandel in Parijs een boek met de intrigerende titel: "De OnverdragelijkeWaarheidvan Water". Het is een New Age-zchüg boek, waarin een curieuze theorie wordt ontwikkeld over de rol die
water i n ons leven zou spelen. De schrijver, die zich regelmatig begeeft op het terrein van milieuhygiëne, broeikaseffect of globalisering van cle economie, ontwikkelt tenslotte de theorie dat krachten van het Kwaad, belust op geld en macht, volgens een bepaald plan tewerk gaan om de rijkdommen van dc aarde i n handen t e krijgen. Hoe dit plan werkt, aldus deschrijver, werd al i n 1773 aan de kaak gesteld in de Protocollen van Zion. Dat de Protocollen van Zion een antisemitisch standaardwerk i s , vermeldt de schrijver niet, evenmin dat met de krachten van het kwaad cle joden worden bedoeld. In een ogenschijnlijk neutraal boek, door een ogenschijnlijk wetenschappelijk onderbouwde redenering of via een ogenschijnlijk moderne gedachte, wordt een racistisch geschrift nieuw leven ingeblazen. Angstvallig verpakte oude sentimenten van banale vreemdelingenhaat en racisme, terloops uitgedragen door eerzame burgers, politici en wetenschappers, z i | n welllicbt gevaarlijker clan cle onkuise taal van extreem-rechtse raadsleden, omdat ze - gecamoufleerd dooi f a t soen - zo lastig herkenbaar z i j n Hans Fels