4 8 s t e j a a r g a n g , nr. 3, s e p t e m b e r 2 0 0 4 . Verschijnt 4 x p e r
jaar
Een uitgave van het Nederlands Auschwitz Comité; postbus 74131,1070 BC Amsterdam
Auschwitz Bulletin Fantastische k i n d e r h a n d e n Ik heb vandaag in Frankrijk bezoek gehad van een paar goede vrienden. Gezeten in mijn tuin overzagen wij de vallei waar zesentachtig jaar geleden de Eerste Wereldoorlog werd beëindigd. Een van mijn vrienden, een journalist, is in een pessimistische bui en voorspelt een nieuwe oorlog die zo ontwrichtend zal zijn dat alles wat zich in de valleien rondom ons heeft afgespeeld in vergelijking kinderspel zal blijken te zijn geweest. Een andere vriend, politicoloog van beroej voegt zich bij ons. Hij voorspelt binne een jaar een aanslag in Nederlan zoals die zich onlangs in Madri heeft voorgedaan. Dan krijg ik een telefoontje van een van mijn medewerkers. Of ik het nieuws al hpb gehoord? Er is een Nederlandse militair omgekomen bij een mortieraanval in Irak, er zijn vijf /.waar gewonden. Het nieuws wordt door mijn bezoekers onmiddellijk gezien als bevestiging vafi hun stellinge r. Het komtfsfH difhter bij.' ïdat ik onze gezellige middag in liet Franse 'Und niet al te zeer in mineur wil cloorbn werp ik wa hoop" gevende tegenargumenten in het gesprek, n we niet een heel eind opgeschejte fi sinds de laatste! oorlog: str
andere overlegorganen? De wereld, zo beweer ik, wordt niet langer geregeerd door eenlingen die maar doen waar ze zin in hebben. De Koude Oorlog is geëindigd en daarmee is het gevaar van een armageddon waarin wij allen zouden omkomen toch immers afgewend? Is het niet zo dat de dreiging van de Cuba Crisis van 1962 vele malen gruwelijker was dan de problemen die we vandaag hebben? Toegegeven, we maken een eilijke tijd door, maar die staat in n verhouding tot wat de vorige uw ons heeft gebracht. We worden ch niet langer bedreigd door ideogieë'n die gesteund door militaire staatsmacht ons hun wil kunnen en. " D a t d e n k je maar" diampcrt de journalist. "We hebben wel mooi oorlog tegen Irak gevoerd, maar Irak was een oude en verroeste machine terwijl Iran rustig de tijd ïpeft gekregen goed geolied oorlogs| | i g te fabriceren. Zij hebben binnenrtjdrfcmTëTrWij geen adem meer ï te te stoppen " "Om dns hun wil H Ce leggen" zo egt de politicoloog "hebben ze die Kom niet eens nodig". Hij komt het terug uit Madrid waar hij de parlementaire hoorzitting over de Tomaanslagen heelt gevolgd. "Ze h e b b e n buil zin tegen. Een paar ruezal springstof en er koi
regering en de Spaanse t r o e p e n verlaten Irak". De derde gast, een schrijver, mompelt terwijl hij zijn arm uitstrekt om nog eens bijgeschonken te worden: "Ja jongen, je zult nog eens heimwee krijgen naar je Koude Oorlog en de Cuba Crisis". Het gezelschap is nu op volle toeren geraakt. Bush, Bin Laden, Al Qaida, Israël, het Midden Oosten en Pakistan vliegen op deze zwoele zomer middag over tafel. Menno ter Braak, het Comité van Waakzaamheid en wij die als schapen naar de slachtbank gaan ontbreken niet. Iets in mij komt in opstand tegen dit verhitte debat. Onze wereld is toch niet alleen maar de wereld waar mijn vrienden het over hebben? Ik verzet me tegen de gedachte dat deze wereld uitsluitend wordt voortgeduwd door hebberige oliebaronnen, extremistische Wahabiten en politici mer oogkleppen. Ik heb in mijn leven oveel fantastische mensen ontmoet, n het land van |}ush, ook daar waar Bin Laden vandaan komr, in Israël, het Midden Oosten In in Pakistan. Zouden hun stemmerf verstomd zijn, hun macht tanende zijnf Zou alleen maar de graaizucht, het fundamentalisme en het nihilisme deboventoon voeren? D e wereld volgens Michael o oré*