Alberto Texier Pintor chileno nacido en 1957 en Santiago de Chile, ingeniero arquitecto, creador de los liquidos cristales de color, disenador – estudiante y profesor de la Facultad de Arquitectura de la Universidad Autonoma de Puebla en Mexico y de la Universidad de Praga en Republica Checa, autor de las murallas y grandes cuadros que se encuentran en varios puntos del Mundo, participante de las exposiciones individuales y colectivas y tambien melomano y conocedor de la musica clasica de guitarra. Alberto Texier es representante del arte de America Latina, el artista polifacetico de gran sensibilidad, con la facilidad de la profunda observación del Mundo. Su obra pictorica – abstracta, figurativa, surrealista, realista tambien con las copias de maestros antiguos es un espejismo de sus visiones personales y las experiencias de los anos que vivio en varios rincones del Mundo: Venezuela, EE UU, Espana, Francia, Alemania, Checoslovaquia, Kuba, otra vez en Espana y durante del rico viaje en el Barco Verdi desde Africa por toda America del Sur que se termino en Valparaiso en Chile y por fin paso algunos momentos en Mexico. Alberto Texier como nino se fascino por arte y arquitectura. Su idolo fue Leonardo da Vinci. Y por eso estudio detalladamente su obra y los secretos del genio italiano. Estudio tambien la anatomia en la Facultad de Medicina en la Universidad Autonoma de Puebla para conocer la perfeción del cuerpo humano. La observación del hombre, de la naturaleza y de la magia del Universo, encontraron su efecto en sus cuadros llenos de la propia simbolica y pintados por el artista entre otros en antigua tecnica de los Mayas. Cada cuadro implica en la mente del espectador las impresiones muy intensivas pero tambien genera las reflecciones. Anna pawlikowska
La magia del Alberto Texier
La obra de Alberto Texier representa, sin duda ninguna, el arte latino. Pero para espectador podemos ofrecer algunas palabras de explicación. Pues vicisitudes del destino empujaron al pequeno Albertito lejos de su pais natal, Chile. Gracias a la coincidencia de circunstancias realizo con la familia el viaje a los paises de America Latina y Europa. Ha conocido otras culturas y esteticas. Empezo a pintar como nino de cuatro anos pintando con... los colores usadas por su Mama para el maquillaje. Puede ser que gracias a esto los retratos de las mujeres indigenas estan – ya de Alberto maduro – su especialidad. Generalmente la exposicion de los cuadros podria estar formada solo por los retratos de los representantes de los pueblos indigenas que viven y habitan en America Latina. Ahora el artista presenta los retratos de algunos de los centenares pueblos indigenas (por ejemplo en Mexico viven 62 pueblos indigenas usando 62 idiomas): Joropos de Venezuela; Aimaras, Quechuas, Moches de Peru; Tabajaras de Paraguay; Chiapanecas, Chichimecas, Mayas, Taraumaras de Mexico y Mapuches de Chile. El artista nos presenta su fascinacion a especifica, originalidad, magia y tambien a las diferencias de los pueblos que partenecen totalmente a diferentes circulos culturales hoy enlazados, ha impuesto con idioma espanol o portuges en caso de Brasil. De cada retrato nos habla riqueza de la cultura indigena local, simbolos de los signos y cierto secreto entregado desde generaciones por bisabuelos en la forma de literatura oral. Las mitologias de los pueblos indigenas de America Latina, menos algunos como Incas, Mayas o Aztecas, estan ahora elaboradas. Se analiza tambien, algunos idiomas que no tienen la escritura. En la obra de Alberto ante todo encanta ya mencionados: secreto, dignidad y magia de los presentados protagonistas de sus „piezas del retratista”. Vamos a mirar por ejemplo al retrato de la mujer Mapuche, de Chile natal. „Los hombres de tierra”, que significa la palabra Mapuche, vivieron en la comunidad jeratica basada en las estructuras familiares. En el plano mistico, cosmologico y mitologico el papel principal jugo la mujer. Solo las mujeres podrian establecer contactos con las fuerzas sobrenaturales. En nuestro sentido las mujeres no educadas, pero en el caso de la enfermedad en la familia ellas buscaban las hierbas adecuadas y curaron el malestar
Esta sabiduria fue transmitida por el Chaman de la tribu, naturalmente en la escala limitada. A menudo esto fue una Hechizera. Si nuestra vida esta conducida por la casualidad? Las preguntas de este tipo tenemos cuando estamos viendo la obra del Alberto. Tambien es pura casualidad que la inauguracion de la expo fue planeada para la fecha de 21 de septiembre? Para los Mayas (pero tambien para otros pueblos indigenas que habitan Mexico) el dia 21 de septiembre es importante por el cierto efecto que acompania al primer dia del otono; bajada a la tierra de la sombra que simboliza al Quetzalcoatl desde la piramid en la ciudad de los Mayas, Chitzen Itza (peninsula Yucatan). Este fenomeno reune multitud de gente que creen en la buena energia que acompania al dicho efecto. Los Mayas fueron geniales astronomos. Su sabiduria heredaron de otros pueblos indigenas que antes vivieron en el region de Mezoamerica. Las excavaciones arqueologicas encontraron las huellas de primera gente de 6500 a.d.Ch. Despues fueron los Olmecas (1500 – 500 a.d.Ch) conocidos por: las monumentales esculturas, pesadas desde algunas hasta entre diez y veinte toneladas que representan las cabezas humanas; las primeras piramides construidas de la tierra; el culto del idolo Hombre-Jaguar, presentado como el bebe con los razgos del dicho animal. Despues de la cultura Olmeca, paralelalmente con la cultura de los Mayas (III siglo a.d.Ch. – XVI siglo) que vivieron generalmente en las ciudades-reinados gobernados por los diferentes dinastias de los soberanos y las elites de los secerdotes (por ejemplo Palenque, /donde reino lo mas conocido soberano de los Mayas con el nombre Pakal/, Chitzen Itza o Tikal en Guatemala) se desarrollaron las culturas de los: Mistecas, Zapotecas, Teotihuacanos (conocidos por las piramides del Sol y de la Luna y tambien por el templo de la Serpiente Emplumada - Quetzalcoatl), Toltecas (conocidos por las columnas (de 5m. de altura) del bazalto de los Gigantes en la piramide del Quetzalcoatl en la localidad de Tula), Chichimekas, Tapanekas. La ultima etapa de la historia prehispanica de la Mezoamerica se empezo en el ano 1325 junto con la fundacion de la ciudad Tenochitlan y con la creacion en la Valle del Mexico de Imperio Azteca, que existio hasta la llegada del conquistador Hernan Cortez en el ano 1519. Estas culturas tuvieron algunos rasgos communes caracteristicos: caracter mellizo del cielo y tierra, aplicacion del calendario, la importancia de palabra hablada, la simbiosis entre el hombre y el maiz, la feroz naturaleza de los idolos y los animales, las eculturas monumentales y por el ultimo la magia. No es possible en pocas palabras explicar las ricas culturas de los pueblos indigenas de America Latina, como tampoco las diferencias entre ellas y tambien los secretos bien guardados, que uno de ellos ante todo es la magia. Su trosito desvela la obra del Alberto. Grzegorz sobociński
LA MAGIA DE LOS ELEMENTOS - SOBRE PINTURA DE ALBERTO TEXIER El arte es la cosa de la imaginación, la imaginacion al contrario es la cosa del arte. En este petito principi – paradoja logica, maldicion de sabios, alegria de los espectadores, lectores y oyentes – contiene el secreto del labor del artista. Por una parte su imaginacion esta creando algo para vivir, algo que hasta hoy no ha exsistido, porque nadie en nuestros tiempos no se ilusiona, que pintor, poeta o musico, imitando al mundo, se acerca a la esencia del asunto, esta ideal esencia, escondida en la infinita riqueza de los fenomenos. Por otra parte esta creativa imaginacion ha creado tambien no solo la experiencia personal y humana del artista, pero y el arte de otros. Hay diferentes clases de la imaginacion. Hay imaginacion racional, sometida a implacable aunque infinitamrnte delicada y fria logica del intelecto. Hay tambien y esta, cual heredamos en las vertigiosas espiralas del codo genetico: el jaleo de los idiomas, formas y simbolos, esfera, cual no entendemos, pero ella exsiste en nosotros, cerrada en las calientes fronteras del nuestro cuerpo: de pies a cabeza. Alberto Texier, el artista formado por diferentes circulos culturales. Siempre en el camino, el viajero inquieto de la violenta vuelta de los siglos, desde Chile natal empezo el gran viaje por los paises y los continentes: America del Sur, Mexico, Cuba, Estados Unidos, Africa, hasta la Vieja Europa, desde la cual – paradojicamente – se inicio su aventura con el arte. Hechizado de las suaves formas del Leonardo, de la sensualidad del Caravaggio, de impetuoso dibujo de los maestros primitivos de Lascaux e Alatamira, de fantasia de los surrealistas franceses empezo su propio camino pictorico. Pero por esta erudicion artistica siempre traspasa importuna la memoria corporal: impulsividad de los colores, claridad de la luz, idioma intuitivo de los simbolos. He aqui los cuadros tanto cercanos al Europeo, como lejanos y exoticos. Los tonos son claros, no apagados por nuestro bajo sol: el dulce rojo como el arroyo de la sangre del esclavo, a quien el sacerdote en el pico de la santa piramide saco el corazon con el frio cuchillo de obsidiana, el verde tiene olor de la selva tropical, el amarillo es ligero como la pluma del pajaro, el azul es silencioso como el rapido crepusculo en el mar, el blanco sinverguenza, como el hueso roido por los insectos. La magia del pajaro, toro, lagartija, serpiente – la magia de los elementos: aire, tierra, fuego y agua. La lectura del idioma simbolico del Texier solamente aparentemente es facil: el caballo alado aqui no es sin embargo el Pegaso, solo Angel de la Guarda del artista: concentrado en los impetuosos nudos el toro, no es solamente la emanacion de pura sensualidad, solo indomito deseo de la libertad, el elemento en punto de la explosion, anhelo de la anarquia total. La serpiente esta peligrosa y pecadora, pero sin embargo bonita, tenta, espanta y apapacha, como puesta flexible sobre la hoja, e incrustada con las piedras preciosas - como la tortuga des Esseintes – la lagartija. Las ligeras antilopas corren sobre la tela, como la tribu de los chapulines; los pavos – no solo orgullosos, sino sabios – que colectan sobre sus colas el arco iris de colores. Alberto Texier al secreto del Mundo anade su propio secreto, cual – como cada verdadedro secreto – no se puede resolver. Se queda solo la nostalgia; por la verdad, que nunca no conseguiremos, por el lejano y ajeno mundo cerrado en cualquieros – cercanos sin embargo – ojos, por la seguridad de las formas, dispersas en la variable y precaria luz, detras de las montanas que violentamente cierran al horizonte, la playa vacia marcada por las huellas de las pies de alguien, quien se marcho, por el lugar, donde el verde es mas verde, el rojo mas rojo, el amarillo mas ofuscante y el azul mas frio que filo de obsidiana. Krzysztof Mrowcewicz
TANGO OIL ON CANVAS 120X150 CM WARSHAW 2010
01
Magia żywiołów – o malarstwie Alberto Texiera Sztuka jest rzeczą wyobraźni, wyobraźnia zaś rzeczą sztuki. W tym petitioprincipi logicznym paradoksie, przekleństwie uczonych, radości widzów, czytelników i słuchaczy zawiera się tajemnica pracy artysty. Z jednej strony jego wyobraźnia powołuje do życia coś, co do tej pory nie istniało, bo nikt już w naszych czasach nie łudzi się, że malarz, poeta czy muzyk, odtwarzając świat, docierają do istoty rzeczy, owej idealnej esencji, ukrytej w nieskończonym bogactwie fenomenów. Z drugiej zaś tę twórczą wyobraźnię ukształtowało przecież nie tylko osobiste, ludzkie doświadczenie artysty, ale i sztuka innych. Bywają różne rodzaje wyobraźni. Jest wyobraźnia racjonalna, poddana nieubłaganej, choć nieskończenie subtelnej, chłodnej logice intelektu. Jest też i ta, którą dziedziczymy w zawrotnych spiralach genetycznego kodu: zgiełk języków, form i symboli, sfera, której nie ogarniamy, a przecież ona jest w nas, zamknięta w ciepłych granicach naszego ciała: od dużego palca u stopy aż po czubek głowy. Alberto Texier to artysta, którego ukształtowały różne kręgi kulturowe. Zawsze w drodze, niespokojny podróżnik burzliwego przełomu stuleci, z rodzinnego Chile wyruszył w wielką wędrówkę przez kraje i kontynenty: Amerykę Południową, Meksyk, Kubę, Stany Zjednoczone, Afrykę aż po starą Europę, od której – paradoksalnie – zaczynała się jego przygoda ze sztuką. Urzeczony miękkimi formami Leonarda, zmysłowością Caravaggia, zamaszystym rysunkiem prymitywnych mistrzów z Lascaux i Altamiry, fantazją francuskich surrealistów rozpoczął własną malarską drogę. Ale przez ową artystyczną erudycję zawsze przebija natrętna pamięć ciała: gwałtowność kolorów, jasność światła, intuicyjny język symboli. Oto obrazy tyleż bliskie Europejczykowi, co dalekie i egzotyczne. Barwy są czyste, nie zgaszone naszym niskim słońcem: czerwień słodka jak strumień krwi niewolnika, któremu kapłan na szczycie ściętej piramidy wyrywał serce zimnym, obsydianowym nożem, zieleń ma zapach tropikalnego lasu, żółć jest lekka jak ptasie pióro, błękit cichy jak szybki zmierzch nad morzem, biel bezwstydna, jak ogryziona przez owady kość. Magia ptaka, byka, jaszczurki, węża – magia żywiołów: powietrza, ziemi, ognia i wody. Czytanie symbolicznego języka Texiery tylko z pozoru jest łatwe: uskrzydlony koń nie jest tu przecież Pegazem, ale aniołem stróżem artysty: skupiony w zamaszystych węzłach mięśni byk to nie tylko emanacja czystej seksualności, ale i nieposkromione pragnienie swobody, żywioł na granicy wybuchu, pożądanie całkowitej anarchii. Wąż jest groźny i grzeszny, ale przecież piękny, kusi, przeraża i pieści, tak jak prężąca się na liściu, wysadzana drogimi kamieniami – niczym żółw des Esseintes’a – jaszczurka. Lekkie antylopy przebiegają przez płótno, jak stado świerszczy; pawie – nie tyle dumne, ile mądre - zbierają na swoje ogony tęczę kolorów. Alberto Texiera do tajemnicy świata dodaje własną, której – jak każdej prawdziwej tajemnicy – nie da się rozwiązać. Pozostaje więc tęsknota: za prawdą, która nigdy nie posiądziemy, za dalekim, obcym światem zamkniętym w czyichś - bliskich przecież oczach, za pewnością form, rozpływających się w zmiennym i nietrwałym świetle, za górami gwałtownie zamykającymi horyzont, pustą plażą naznaczoną stopami kogoś, kto odszedł, za miejscem, w którym zieleń jest zieleńsza, czerwień czerwieńsza, żółć bardziej oślepiająca, a błękit zimniejszy niż obsydianowe ostrze. Krzysztof Mrowcewicz
Magia Alberta Texier Twórczość Alberta Texier reprezentuje bez wątpienia sztukę latynoską. Ale, należy się jej odbiorcy kilka słów wyjaśnienia. Otóż koleje losu rzuciły małego Alberta z dala od ojczystego Chile. Dzięki splotowi okoliczności odbył z rodziną podróż do innych państw Ameryki Łacińskiej i Europy. Poznał inne kultury i estetyki. Zaczął malować jako czterolatek stosując... farb używanych przez swoją Mamę do makijażu. I może dlatego portrety indiańskich kobiet są jego – już dojrzałego Alberta – domeną. W zasadzie na wystawę prac artysty mogłyby się składać wyłącznie portrety przedstawicieli ludów zamieszkujących obszary Ameryki Łacińskiej. Teraz artysta prezentuje portrety wybranych kilku z kilkuset narodów indiańskich (np. w samym tylko Meksyku zamieszkują 62 narody indiańskie posługujące się 62 językami): Joropos z Wenezueli; Aimaras, Quechuas, Moches z Peru; Tabajaras z Paragwaju; Chiapanecas, Chichimecas, Mayas, Taraumaras z Meksyku i Mapuches z Chile. Artysta przekazuje nam swoją fascynację specyfiką, niepowtarzalnością, magią i zarazem odmiennością poszczególnych narodów należących do zgoła odmiennych kręgów kulturowych dziś połączonych, narzuconym ongiś, językiem hiszpańskim czy portugalskim w przypadku Brazylii. Z każdego oglądanego portretu przemawia bogactwo lokalnej indiańskiej kultury, symboliki znaków i pewnej tajemnicy przekazywanej od pokoleń przez pradziadów w formie literatury mówionej. Mitologie narodów indiańskich Ameryki Łacińskiej poza niektórymi, jak Inków, Majów czy Azteków są obecnie opracowywane. Bada się też, niektóre języki dotąd nie posiadające formy pisanej. W pracach Alberta nade wszystko urzeka wspomniane wyżej tajemnica, dostojeństwo oraz magia przedstawianych bohaterów jego „utworów portretowych”. Przyjrzyjmy się dla przykładu portretowi kobiety Mapuche, z ojczystego Chile. „Ludzie ziemi”, bo to oznacza słowo Mapuche, żyli w zhierarchizowanej społeczności opartej na strukturach rodzinnych. W płaszczyżnie mistycznej, kosmologicznej i mitologicznej podstawową rolę odgrywały kobiety. Tylko one mogły nawiązywać bezpośrednio kontakt z siłami nadprzyrodzonymi. W naszym pojęciu niewykształcone, ale w przypadku choroby w rodzinie, to one zbierały odpowiednie dla danego przypadku zioła i leczyły przypadłość. Tę wiedzę przekazywał im szaman plemienny oczywiście w ograniczonym zakresie. Często była to szamanka. Czy naszym życiem kieruje przypadek? Takie pytania można zadawać obcując z twórczością Alberta. Czy to jest przypadek, że wernisaż jego prac był zaplanowany właśnie 21 września. Dla Majów, (ale też dla wielu innych narodów indiańskich zamieszkujących Meksyk) ważny jest dzień 21 września ze względu na pewne zjawisko towarzyszące pierwszemu dniu jesieni; spełznięcie na ziemię cienia symbolizującego bóstwo Pierzastego Węża z piramidy w mieście Majów Chitzen Itza (półwysep Jukatan). Zjawisko to gromadzi tłumy ludzi wierzących w dobroczynne oddziaływanie pozytywnej energii towarzyszącej temu efektowi. Majowie byli genialnymi astronomami. Swą wiedzę odziedziczyli od innych narodów wcześniej zamieszkujących tereny Mezoameryki. Wykopaliska archeologiczne odkryły ślady pierwszych ludów datowane na 6500 p.n.e. Potem byli Olmekowie (1500 – 500 r. p.n.e.) najbardziej znani z: monumentalnych rzeżb, ważących od kilku do kilkunastu ton, a przedstawiających ludzkie głowy; z pierwszych piramid usypanych z ziemi; kultu bóstwa Człowieka-Jaguara, przedstawianego jako ludzkie niemowlę o cechach tego drapieżnika. Po kulturze Olmeków, równolegle z kulturami Majów (III wiek p.n.e. – XVI wiek naszej ery) zamieszkujących głównie w miastach-państwach rządzonych przez odrębne dynastie władców i elity kapłanów (np. Palenque, /w którym panował najbardziej znany władca Majów o imieniu Pakal/, Chitzen Itza czy Tikal w Gwatemali) rozwijały się kultury: Misteków, Zapoteków, Teotihuacanów (najbardziej znanych z piramid Słońca i Księżyca oraz świątyni Pierzastego Węża Quetzalcoatla), Tolteków (najbardziej znanych z 5 metrowych bazaltowych kolumn Gigantów znajdujących się na piramidzie Quetzalcoatla w miejscowości Tula), Chichimeków, Tapaneków. Ostatni etap przedhiszpańskiej historii Mezoameryki rozpoczął się w 1325 r. n.e. wraz z założeniem miasta Tenochitlan i powstaniem w Dolinie Meksyku imperium Azteków, które istniało do przybycia konkwistadora Hernana Corteza w 1519 r. Te kultury miały pewne cechy wspólne: bliżniaczy charakter nieba i ziemi, stosowanie kalendarza, znaczenie słowa mówionego, symbiozę między człowiekiem i kukurydzą, okrutną naturę bóstw i zwierząt, monumentalne rzeżby oraz magię. Nie sposób w kilku słowach opisać bogatych kultur narodów indiańskich, jak i istniejących między nimi różnic oraz skrzętnie skrywanych sekretów, do których należy przede wszystkim zaliczyć magię. Jej rąbka odsłania twórczość Alberta. Grzegorz sobociński
APPALOOSA OIL ON CANVAS 120X150CM
2
DEER OIL ON CANVAS 80X100CM
3
MY LOVE OIL ON CANVAS 40X50CM
4
SAN SEBASTIAN LOVE OIL ON CANVAS 80X100CM
5
MUJER INDIA OIL ON CANVAS 40X50CM
6
GALLO OIL ON CANVAS 40X50CM
7
GALLO OIL ON CANVAS 70X80CM
8
GALLO OIL ON CANVAS 80X80CM
9
EL DESTINO OIL ON CANVAS 80X100CM
10
TORO OIL ON CANVAS 80X100CM
11
TORO OIL ON CANVAS 80X100CM
12
TORO OIL ON CANVAS 80X100CM
13
LA BESTIA OIL ON CANVAS 180X150CM
14
EL DESEO OIL ON CANVAS 40X50CM
15
EL DESTINO OIL ON CANVAS 70X80CM
16
LA DESPEDIDA OIL ON CANVAS 70X80CM
17
GALLO POLACO OIL ON CANVAS 70X80CM
18
PAVO OIL ON CANVAS 80X100CM
19
ANDROMEDA DEER OIL ON CANVAS 80X100CM
20
GALLO POLACO OIL ON CANVAS 80X100CM
21
GALLO EN LA MANANA OIL ON CANVAS 80X100CM
22
GALLO PASTEL ON PAPER 40X50CM
23
GALLO ACUARELA ON PAPER 70X100CM
24
GALLO PASTEL ON PAPER 40X50CM
25
GALLO PASTEL ON PAPER 70X100CM
26
PALOMA PASTEL ON PAPER 50X30CM
27
PAVO REAL ACRILMIC ON CANVAS 30X40CM
28
KIRI KIRI ACRILMIC ON PAPER 70X100 CM
29
DEER PASTEL ON PAPER 40X50 CM
30
TORO ACRILIC ON CANVAS 50X40 CM
31
TORO CRAYON ON PAPER 70X50 CM
32
TORO ACUARELA ON PAPER 100X70 CM
33
TORO ENCERRADO ACUARELA ON PAPER 100X70 CM
34
PELEA DE GALLO ACUARELA ON PAPER 70X100 CM
35
TORO ENAMORADO OIL ON CANVAS 100X80 CM
36
MI ANGEL OIL ON CANVAS 40X50 CM
37
TORO ENAMORADO OIL ON CANVAS 50X40 CM
38
GALLO ACUARELA ON PAPER 70X100 CM
39
GALLO PASTEL ON PAPER 50X60 CM
40