Το ταξίδι μιας γραμμής Μια ιστορία με έργα του Joan Miro
Είμαι μια μαύρη γραμμή παγιδευμένη κάτω στο βυθό της θάλασσας. Βαρέθηκα! θέλω να πετάξω ψηλά στον γαλάζιο ουρανό.
Αποφάσισα λοιπόν να φύγω. Αποχαιρέτησα την φίλη μου την μαύρη τελεία ,τεντώθηκα και βζζζζν.... βρέθηκα στον ουρανό. Νοιώθω πολύ όμορφα ! Συναντώ ένα κατακόκκινο μπαλόνι, γίνομαι σκοινί και τυλίγομαι στην άκρη του. Ταξιδεύουμε παίζοντας στα σύννεφα.
Χρωματιστά χάρτινα πουλιά ταξιδεύουν μες το γαλάζιο του ουρανού. Μα υπάρχουν χάρτινα πουλιά; Όχι! Είναι χαρταετοί και σήμερα έχουν πάρτυ!
Να ήρθαν και αληθινά πουλιά! Ειναι χελιδόνια και πετάνε πολύ ψηλά Θα σας κάψει ο ήλιος τα φτερά! Ελάτε να χορέψουμε όλοι μαζί στο πάρτυ της Αποκριάς.
Μια νεράιδα χορεύει στον ουρανό . Xρειάζεται ένα καπέλο! Αφήνω το μπαλόνι μου, γίνομαι ημίψηλο και στροβιλιζόμαστε παρέα στον αέρα.
Θέλω όμως να κάνω καινούριους φίλους. Κάνω μια βουτιά στο κενό και γίνομαι πρωτόζωο. Γνωρίζω φιλους με μεγάλες βλεφαρίδες και πολλά πόδια. Με λένε αμοιβάδα και μαζί χτίζουμε πυραμίδες στην άμμο…
Να και ένα τσίρκο στην άλλη άκρη της παραλίας. Έχω μια καταπληκτική ιδέα! Γίνομαι ρόδα στο ποδήλατο του ακροβάτη και γυρίζω ασταμάτητα
Μπορώ να γίνω ότι θέλω αρκεί να το θελήσω!! Ήμουν γραμμή, έγινα σκοινί, καπέλο, αμοιβάδα, ρόδα. Μα πιο πολύ απ' όλα μ'άρέσει να είμαι μια στρογγυλή τελεία.
Τα παιδιά του 7ου Νηπιαγωγείο Χίου δημιουργούν μία ιστορία με έργα του Joan Μiro Η εκπαιδευτικός:Νίνα Καραγγελίδου