ΟΙ ΣΑΛΤΙΜΠΑΓΚΟΙ
O µικρός Πώλ περνούσε την µέρα του ανάµεσα στα χρώµατα και τα πινέλα στο εργαστήρι του διάσηµου ζωγράφου και πατέρα του, Πάµπλο Πικάσο.
Μια µέρα βαρέθηκε τα πινέλα και τα χρώµατα και πήγε βόλτα µε τον σκύλο του.
Στον δρόµο συνάντησε έναν άνθρωπο που φόραγε πολύχρωµα ρούχα! Τι παράξενος άνθρωπος! Χωρίς να χάσει λεπτό τον πλησίασε και τον ρώτησε: -Ποιος είσαι; Γιατί φοράς παρδαλά ρούχα; -Είµαι αρλεκίνος και ήρθαµε µε τον θίασο στην πόλη σας.
Περπατώντας έφτασαν στην πλατεία. Ακροβάτες χορεύτριες και αρλεκίνοι συζητούσαν για την µεγάλη παράσταση! «Πάµε να γνωρίσεις τους φίλους µου» είπε ο αρλεκίνος! Ο Πώλ ενθουσιάστηκε! Τον ακολούθησε σε µια µεγάλη σκηνή.
Τα µάτια του άνοιξαν από έκπληξη! Παντού αρλεκίνοι! Ντυµένοι µε πολύχρωµα κοστούµια απολάµβαναν την µουσική!
Μια χορεύτρια και ένας αρλεκίνος έπιναν τον χυµό τους.
Ένας αρλεκίνος διαφορετικός από τους άλλους. Τι παράξενος που είναι! Σκέφτεται την παράσταση ή µήπως ονειρεύεται;
Κι άλλος αρλεκίνος! Έχουν χαθεί τα χρώµατα από την στολή του σαν να έχει ξεβάψει. Είναι πολύ λυπηµένος!
Κάποιος άλλος ετοιµάζεται για την παράσταση.
Μια οικογένεια ακροβατών έπαιζαν µε το µωρό τους, είχαν παρέα και ένα πιθηκάκι.
Ένας µουσικός κούρδιζε την κιθάρα του.
Τρεις µουσικοί έκαναν πρόβα.
-Μια στολή αρλεκίνου! - Πόσο θα ‘θελα να ντυθώ αρλεκίνος, σκέφτηκε φωναχτά! - Ας ψάξουµε να βρούµε στολή να σου κάνει! Είπε ο φίλος του.
Στολή αρλεκίνου δεν βρέθηκε στα µέτρα του! Βρήκαν όµως µια στολή πιερότου! Φόρεσε την κάτασπρη στολή µαζί µε το µαύρο καπέλο. Του άρεσε πολύ! Η ώρα πέρασε γρήγορα… Έπρεπε να επιστρέψει σπίτι.
Όταν γύρισε σπίτι, διηγήθηκε στους γονείς του πως γνώρισε τους σαλτιµπάγκους. Του άρεσαν τα κοστούµια τους, αλλά πιο πολύ του αρλεκίνου! Καθώς πλησίαζαν οι απόκριες η µαµά του έραψε µια στολή αρλεκίνου! Και ο µπαµπάς του τον ζωγράφισε κάνοντας τον διάσηµο σε όλο τον κόσµο!