v o o r j a a r
E U R E G I O M A G A Z I N E
QVSF UFNQUBUJPO
voorjaar 2008 jaargang 7
. " " 45 3 * $)5 &3 #3 6(45 3" "5 &4 .""453*$) 5 8 8 8 8 *--:70 4 4&/ /-
H U L C H I B E L L U N I • M A R C O B I C E G O • L E O P I Z Z O • L E C H I C • G A R E L • T I R I S I • V O S S E N P R I VAT E C O L L E C T I O N • P O N T E V E C C H I O • R I Z I T I W C • B R E I T L I N G • Z E N I T H • O M E G A • R A D O • G I R A R D - P E R R E G A U X • O R I S • TA G H E U E R • E B E L • L O N G I N E S • M E Y E R S • S E I K O • T I S S O T • E D O X
E
U
R
E
G
I
O
M
2 0 0 8
A
G
A
Z
I
N
E
-ARKTST RAAT Ô 3TAT ION SST RAAT Ô ' E N K Ô 4
W W W M A E S S E N C O U T U R E B E
!)2&)%,$ !..% "%,). !..%#,!)2% !2-!.) "!3,%2 ",%5 ",!.# 2/5'% "2!8 "/44/ #!-")/ #!,)"!. #(%!0 !.$ #()# BY -/3#()./ #)4):%.3 /& (5-!.)49 #2%%.34/.% $)+4/.3 $)3-%2/ %. #5)2 %3 &5%'/ (5%6/ */")3 */3%0( 2)"+/&& *534 #!6!,,) ,5)3! #%2!./ -!2##!). -!2##!). 30/24 - -)33/.) .!4!. ./5'!4 /27%,, 0!'% 0!5, 3(!2+ 34 %-),% 34)::/,) 30/24!,- 42)#/4 #()# 47).3%4 6!.$%.6/3 7!,4%2 6/5,!: 9/,!.
De nieuwe Audi TT Roadster en Coupé. Twee persoonlijkheden. Eén ambitie. Waar uw hart ook sneller voor slaat, de sportieveling of de legende, het plezier dat u krijgt is onvergelijkbaar. Om niet te zeggen onbeperkt, als u denkt aan de Roadster en zijn krachtige motoren. Zoniet volmaakt, als u valt voor het mythische design van de Coupé.
Kom de A3 cabriolet en de A4 avant ontdekken. COOX MEIJERS HASSELT N.V. Hendrik Van Veldekesingel 32 3500 HASSELT Tel. : 011/24.44.41 info@comeij.audi.be www.audi.be/coox
COOX/MEIJERS OVERPELT N.V. Europalaan 1 3900 OVERPELT Tel. : 011/80.59.90 info@comeij.audi.be www.audi.be/coox
ETN J. TIMMERMANS N.V. Maastrichtersteenweg 347 3700 TONGEREN Tel. : 012/26.02.10 info@timmerma.audi.be www.audi.be/timmermans
COOX MEIJERS REKEM N.V. Steenweg 102 3621 REKEM Tel. : 089/71.44.41 info@coox.audi.be www.audi.be/coox
DELORGE B.V.B.A. Spookvliegerlaan 1111 Industrieterrein Brustem 3800 BRUSTEM Tel. : 011/70.01.40 Info@delorge.audi.be www.audi.be/delorge
GARAGE WILLEMS N.V. Maaseikerbaan 86 3600 GENK Tel. : 089/77.99.77 info@willemsw.audi.be www.audi.be/willemsw
Getoonde modellen met opties. Gemiddeld verbruik (l/100 km) : 7,7 - 10,4 / CO2-uitstoot (g/km) : 183 - 250. Milieu-informatie (KB 19/03/2004) : www.audi.be
4
>> voorwoord
De Belgische regionale tv-zender TVL uit Hasselt heeft sinds een jaar een publiciteitscampagne die ‘Trots op Limburg’ heet. Die campagne heeft niets te maken met de gefrustreerde trots van iemand als Rita Verdonk die Trots op Nederland wil zijn en daarin vooral wil duidelijk maken wie er in dat Nederland van haar niet thuishoren. De Trots-op-Limburg-campagne is er juist op gericht niet-Limburgers te laten zien hoe mooi Limburgers hun eigen provincie vinden en hen uit te nodigen van al dat moois te komen genieten. Geen xenofobie dus, maar gastvrijheid. Inmiddels is er al veel aandacht geschonken aan de Trots-op-Limburg-campagne in allerlei gedrukte media, op tv, en er is zelfs een speciale ‘Trots op Limburg’-kalender uitgegeven. In deze fotocampagne, die zich afspeelt op de mooiste plekjes van Belgisch Limburg, staat altijd ergens in grote HOLLYWOOD-letters de tekst ‘TROTS OP LIMBURG’. De campagne is een enorm succes en wordt voor komend jaar geprolongeerd. Het blijkt dat de Belgisch Limburgse bevolking inderdaad heel trots is op haar Limburg en die trots graag met bezoekers wil delen. Het liefst bezoekers uit de hele Euregio en daarbuiten. En ik ben ook trots! Trots dat ik de campagne afgelopen jaar mocht maken en dat ik haar ook weer voor komend jaar mag gaan maken. Maar vooral trots dat de Euregionale gedachte die ik met NIVEAU EuregioMagazine probeer uit te stralen, ook daadwerkelijk begint te werken. Men begint verder te kijken dan de eigen neus lang is en vanaf nu zal u de TVL-campagne dan ook in NIVEAU EuregioMagazine te zien zijn. Dit campagne-idee zou ook prima passen in Nederlands Limburg. Ik maak haar met even veel plezier! Immers, als je ergens trots op bent, dan wil je dat ook graag uitdragen, het fijne gevoel dat dit bij je oproept, delen met anderen. Want gedeelde vreugde is altijd grotere vreugde. Dat is immers een van de redenen waarom wij dit eigenzinnige blad NIVEAU maken, om met u de vreugde en trots te delen van de dingen die wij de moeite waard vinden.
Over de verkiezing van ‘het mooiste dorp van Vlaanderen’, waarin drie Limburgse dorpen, Kanne, Gors-Opleeuw en Oud-Rekem mee naar de titel dingen, leest en ziet u meer in deze NIVEAU. Verder in dit nummer echt onze laatste reportage over de Maas; 24 afleveringen hebben Victor van Wilre en ik erover gedaan de Limburgse levensader te volgen. 925 km over de kleinste weggetjes; elk bruggetje en pontje hebben we gehad. Van de eerste druppel in Pouilly-en-Bassigny op het Franse Plateau de Langres tot aan uitmonding in de Noordzee bij Hoek van Holland. Het was enerverend en leerzaam en maakt duidelijk hoe menselijk ingrijpen de natuur kan veranderen. Dat geldt niet voor de groei van de truffels. Daar heeft de mens nauwelijks invloed op. Het hoe en waarom van de truffel blijft een groot raadsel. Maar over het vinden ervan, de handel die ermee gepaard gaat en wat de Limburgse kok Otto Nijenhuis er ter plekke mee kan doen, leest en ziet u ook in deze NIVEAU. Dat zelfs het ‘hogere’ hierin meedeelt, dat wist u vast niet. Gods wegen zijn nu eenmaal ondoorgrondelijk. Veel plezier met deze NIVEAU. Wij zijn in ieder geval weer trots op deze nieuwe uitgave!
Guy van Grinsven Uitgever/fotograaf NIVEAU EuregioMagazine
5
Niveau EuregioMagazine is een onafhankelijk kwartaalblad op basis van kwaliteitsfotografie. Sales: T +31 (0)43 - 356 14 90 F +31 (0)43 - 356 0084 Mart Zeekaf (Marketing & Sales) M +31 (0)6 - 109 155 46 Marjo Keijbets ( Sales) M +31 (0)6 - 51920645 Sandra Kreutz ( Sales) M +31 (0)6 - 216 644 44 Redactie, marketing en sales: Niveau EuregioMagazine Molensingel 73, 6229 PC Maastricht www.niveaumagazine.nl info@niveaumagazine.nl Office management: Linda Jansen T +31 (0)43 - 361 82 82 Uitgeverij: Studiopress B.V. Molensingel 73, 6229 PC Maastricht T +31 (0)43 - 361 8282 F +31 (0)43 - 356 0084 Fotografie: Studiopress Fotoproducties B.V. Molensingel 73, 6229 PC Maastricht T +31 (0)43 - 361 82 82 F +31 (0)43 - 356 00 84 info@studiopress.nl Beeldbewerking: Joris Vroemen Styling: Marij Bormans Redactie: Guy van Grinsven, Redactie en fotografie Jan-Willem Bertens InterPunct, Eindredactie Bijdragen: Eveline Belderbos Sander Bisscheroux Marijke Cieraad Jo von Drak Frank van Eerd Jacques Herraets Louk Hustinx Lieve Ketelslegers Ton Krijger Pernille La Lau Jules de Limbourg Maitiú Lóchán Farraige Dreffus Raaneguel Dr. Roberto Roddi Frans T. Stoks Victor van Wilre Drs. Rob van Zandvoort Opmaak: Gitta Orbons, Di-gitta-al info@di-gitta-al.nl Druk: Drukkerij Moderna, Paal-Beringen Verspreide oplage: 20.500 stuks Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en/of op enigerlei wijze worden gereproduceerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever.
18
10
30
30
44
80
56 40
80
18
>> Beeldvorming
94
Jan - zonder vrees - Peumans strijdt met open vizier
10
Kanne, kanshebber op titel 'Mooiste dorp van Vlaanderen'
22
Jules de Limbourg ontmoet Guy Olivier
30
Nederlanders over Belgen, Pernille La Lau ontmoet Sandra Reemer
38
Onze man in WalloniĂŤ, Sjef Wanders
42
Tulpen van de Mont Ventoux
44
Bronprocessie Sint-Servaas, een stoet van heuse heiligen en berouwvolle zondaars
56
Uit de oude doos
60
Odapark, zeldzame vrijplaats voor kunst en cultuur in Venray
62
Varkensvoer voor de fijnproever -
72
Niveau op zoek naar de oorspronkelijke keuken
Laat al het goede tot Mij komen, collecteschalen vol met geurig geld
80
Tips
90
De Maas (24) finale
94
Pechvogel in Belgisch Bemelen
124
7
8
9
Jan - zonder vrees Peumans strijdt Vlaams parlementslid en loco-burgemeester van Riemst
met open vizier
Onlangs deed hij nog van zich spreken, Jan Peumans. Hij bracht de nieuwe ENCI-directeur Frans Erens tijdens een infovergadering op Fort Sint-Pieter in verlegenheid met de vaststelling: "als ENCI Maastricht binnen tien jaar nog cement produceert, dan wordt België de voedingsbodem voor de Nederlandse cementindustrie". Jan ‘Zonder Vrees’ Peumans in zijn karakteristieke rol als een ridder met open vizier tegen het ‘kwaad’. En er is veel waar hij tégen is: tegen de aanleg van de Oost-Westbaan van toenmalig vliegveld Beek; tegen de verdere afgraving van de Sint-Pietersberg; tegen huisvesting van Maastrichtse studenten in zijn gemeente Riemst, vlak over de Belgische grens bij Maastricht; tegen het declaratiegedrag van de gedeputeerden van de provincie Belgisch Limburg; tegen de uitbreiding van de startbaan van Liège Airport; tegen de monarchie; tegen een bezoldigde nevenfunctie van gouverneur Steve Stevaert en vanaf het begin tegen de ontwikkeling van Het Land van Ooit in Tongeren. Maar soms is hij vóór, waar zijn collega’s tegen zijn: de verplaatsing van de koffieshops door burgemeester Gerd Leers van Maastricht.
10
11
Jan gáát voor de republiek Vlaanderen! Wie is hij, deze luis in de Euregionale pels? Dat is de in Maastricht (1951) geboren Vlaming Jan Peumans, fractieleider van de Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA) in het Vlaams Parlement en schepen van de gemeente Riemst voor onder andere Financiën en Leefmilieu. Hij studeerde in 1974 af in politieke en sociale wetenschappen aan de universiteit van Leuven, werkte in het begin van zijn loopbaan ruim tien jaar als coördinator bij het RIAGG Westelijke Mijnstreek, werd adjunct-kabinetschef van de Vlaamse minister van Openbare Werken, is adviseur van de Belgische minister voor Ontwikkelingssamenwerking en was bijna vijftien jaar directeur marketing en strategie bij de Belgische openbaarvervoermaatschappij De Lijn. Tussendoor vervulde hij allerlei politieke parttime functies en is dit jaar precies 25 jaar bestuurder van Riemst, waarvan tot de vorige verkiezingen twaalf jaar als burgemeester. Het land valt uit elkaar; Vlaanderen republiek Hoewel de inleiding de indruk wekt dat we te maken hebben met een reactionaire activist, is het tegendeel waar. Peumans blijkt een beminnelijke man, die bedachtzaam formuleert en de tijd meent om zijn standpunten genuanceerd uiteen te zetten. “De N-VA, vroeger
12
de Volksunie, niet te verwarren met de extreem-rechtse Nederlandse Volks-Unie, is een democratische Vlaams nationale partij, die vindt dat Vlaanderen een republiek moet worden. De koning, het leger – stelt niks meer voor – en de ministeries van Financiën en Justitie zijn nog federaal, de rest is al toegewezen aan de Vlaamse, Franse en Duitse Gemeenschappen”, legt Peumans uit. “Een hoop andere zaken worden niet meer op nationaal niveau geregeld, maar op Europees niveau. De eigen munt bestaat niet meer; we betalen met de euro. Dat zegt genoeg. De Gewesten hebben eigen verantwoordelijkheden met eigen begrotingen en eigen rekeningen. Nu we op Gewestniveau beslissen, hebben we eigenlijk geen contact meer met de andere Gewesten. De compensatiepolitiek van één euro voor Vlaanderen dus ook één euro voor Wallonië willen wij dan ook niet meer. De federale ‘wafelijzerpolitiek’ waarbij Vlaamse dossiers aan Waalse dossiers gekoppeld worden, heeft tot enorme excessen geleid. Bedenk eens wat dat kost. Ieder jaar gaat elf miljard euro van Vlaanderen naar Wallonië. Er is géén objectieve verdeling van gelden. Het land valt langzaam maar zeker uit elkaar. Het vliegwiel draait en draait steeds harder. Het is een ontwikkeling met eigen rekeningen en begrotingen die in 1970 is ingezet en die nu niet meer te stoppen is. Te klein zijn we niet voor een zelfstandige republiek; kijk maar naar Ierland, Estland, Letland of Litouwen.
‘Ontridderd’ Voor zijn vele bestuurlijke en maatschappelijke verdiensten werd Jan Peumans geridderd. “Als overtuigd republikein kun je dus geen koninklijke onderscheiding aanvaarden. Ik werd heel keurig geëerd tijdens een zitting op het provinciehuis. En toen ik in Brussel was, heb ik geïnformeerd wat ik daarmee aan moest. Daar werd mij verteld dat er meer mensen zijn zoals ik, die dat niet willen. Zodoende is toen in het Staatsblad gepubliceerd dat ik op eigen verzoek ontridderd ben.” Zijn republikeinse instelling heeft hem er onlangs toe gebracht voor te stellen om de traditionele vrije ‘Dag van het Koningschap’ op 15 november in België te vervangen voor de ‘Dag van Europa’ op 9 mei. Op die dag gaf Robert Schuman het startschot voor de Europese eenmaking. “Als indieners van het voorstel laten wij zien dat wij gaan voor de toekomst en zo willen loskomen van de nostalgie van het verleden. Kiezen voor 9 mei beklemtoont ook de positieve betekenis die Vlaanderen aan Europa wil geven.”
Wallonië versus Vlaanderen “Men probeert voor te stellen dat wij van de N-VA tegen de Walen zijn, maar dat is niet waar. Dat de contacten met Nederland veel makkelijker zijn dan met de Walen, ligt aan de taal. Stel je voor: één op de vier Waalse jongeren is werkloos. In Vlaanderen krijgen we de banen niet ingevuld en aan de andere kant lopen de werkloze jongeren op straat te lanterfanten. Dat ligt echt aan de taal. Ze kunnen bij ons niet aan de slag, want ze kunnen ons niet verstaan”, vertelt Jan Peumans, terwijl hij een handgerolde groene Belgam opsteekt. Hij is een ‘bewuste’ roker. Voordat de brand in de eerste sigaret uit een pakje gaat, schrijft hij de datum op de banderol. Het pakje shag is al tien dagen oud en nog niet half leeg. “Ik lees ieder dag een Franstalige krant en iedere week een Franstalig politiek magazine en weet dus wat er in Wallonië leeft.”
Studentenhuisvesting Peumans was twaalf jaar burgemeester van Riemst en is nu als schepen voor onder andere Leefmilieu, Duurzame Ontwikkeling en Financiën nog altijd bij het stadsbestuur betrokken. “Van de 16.000 inwoners van Riemst zijn er tweeduizend Nederlander. Het merendeel van die Nederlanders is goed geïntegreerd; doen er hun inkopen en nemen deel aan het verenigingsleven. Maar bij de studenten ligt dat anders. Zij hebben hun eigen leven in Maastricht. Maar dat maakt de huisjesmelkers niets uit. Zij stoppen gerust acht studenten à 250 tot 300 euro in een huis in plaats van een jong
gezin à 500 euro. Dan is de rekening gauw gemaakt. Dat hebben we een halt toegeroepen. De brandveiligheid leek nergens op. Toen hebben we om veiligheidsredenen één pand gesloten en twee andere panden beperkt tot drie studenten. Daarmee was de zaak opgelost”, licht oud-burgemeester Peumans toe.
Wietboulevard Als enige Belgische burgemeester reageerde Peumans positief op de plannen van burgemeester Gerd Leers van Maastricht om de koffieshops vanuit het centrum van zijn stad naar de rand te verplaatsen. De burgemeesters van Lanaken en Voeren stonden met de raadsverkiezingen voor de boeg op hun achterste benen. Peumans, die zelf ooit RIAGG-coördinator was, weet waar hij over praat: “Onveiligheid van de bevolking is flauwekul. De bevolking van Riemst heeft géén overlast van dat zogenaamde drugstoerisme. Wij hebben als Belgen ook boter op het hoofd. Je mag in België drie gram drugs in bezit hebben, maar we kunnen het bij ons nergens kopen. Verbieden – daar geloof ik niet in. Als mensen dat spul willen hebben, komen ze er toch aan. Leers wil met de wietboulevard juist meer controle uitoefenen op de drugshandel om te voorkomen dat die in handen van de maffia komt.”
Geluidsvuilnisbak van Europa “Ik wil voorkomen dat onze streek de geluidsvuilnisbak van Europa wordt. ’s Nachts moet het stil zijn. Ik heb niets tegen Liège Airport, net zo min als tegen Maastricht Aachen Airport; maar die Oost-Westbaan hebben we wel kunnen tegenhouden vanwege het nachtlawaai dat Maasmechelen, Lanaken en Riemst zouden hebben gehad.” Vanuit het onlangs geopende restaurant Sofa bij kasteel de Hoogenweerth kijken we uit over de Maas, op d’n Observant en op het zuidelijker gelegen Plateau van Caestert. “Wij hebben toch kunnen voorkomen dat die door de ENCI en CBR werden afgegraven. Als je tegen mij zegt dat ik iets niet moet doen, heeft dat een averechts effect. Een ‘ambetant’ mannetje ben ik toch wel een beetje. Ik ben vaak tegen iets geweest, maar dus ook altijd vóór iets. Als je tegen nachtlawaai bent, ben je vóór nachtrust”, aldus een gedreven Jan Peumans. Tekst: Louk J.E.O. Hustinx Fotografie: Guy van Grinsven/Studiopress
TV
“Als je tegen mij zegt dat ik iets niet moet doen, heeft dat een averechts effect.”
an dit onderwerp is ook een V NIVEAU TV uitzending gemaakt voor TVL. U kunt deze uitzending ook bekijken op: www.niveaumagazine.nl/niveautv
13
...en natuurlijk ook de allerverste vis, schaal- en schelpdieren!!
14
Tot de typische voorjaarsgroenten van eigen boden rekenen we zeker de bospeentjes, ook wel busselwortelen genoemd. Deze wortelen zijn de eerste die men in het voorjaar kan oogsten en ze worden met het loof verkocht. De groentenspecialisten van onze leverancier Daily Fresh Food weten er alles van. Dat ik als fotograaf een andere creatieve invulling voor ogen heb dan menige chef, moge blijken. Ook het feit dat de Limburgse bodem niet het enige ingrediënt is dat iets fotogenieks oplevert. Als u veel worteltjes hebt gegeten in uw leven, ziet u met uw eigen ogen heel goed dat er buiten de worteltjes meer in Limburg groeit dat de moeite van aankijken waard is! Nee, die kreeften en oesters komen niet uit Limburg, maar direct uit Canada (onze modellen natuurlijk wel). Zes dagen per week voert Daily Fresh Food de schaaldieren vers aan. Dagelijks verse producten, daar gaat het altijd om. Iedere dag weer levert Daily Fresh Food verswaar aan toprestaurants, instellingen, eetcafés, verzorgings- en ziekenhuizen. Natuurlijk niet alleen dagverse producten maar ook ambachtelijk bereide complete maaltijden of componenten daarvan. Altijd op maat gemaakt en in elke gewenste hoeveelheid. “Op onze visafdeling zijn we erg trots”, vertelt Marcel Bisselink, de visspecialist van Daily Fresh Food. Samen met collega Ted de Wildt
is Marcel verantwoordelijk voor de inkoop en de kwaliteit van de visproducten. “Zo worden de kreeften in topconditie gehouden in onze grote kreeftenbak, terwijl de oesters met een soortgelijk systeem optimaal geconserveerd blijven tot het moment van levering aan onze klanten. Verser kan gewoon niet!” Duidelijke taal van een specialist én liefhebber die het kan weten. Tekst en foto’s: Guy van Grinsven / Studiopress Model: Galucci en Emma Dols (kreeft) Visagie: Esan Kursunlu / Galucci
Daily Fresh Food, totaalconcept voor de professionele markt Vlees, vleeswaren, poeliersproducten, vis, groenten, fruit en convenience. Alles op maat gemaakt, gesneden en verpakt. De institutionele markt wordt daarnaast voorzien van zuivelen diepvriesproducten. www.dailyfreshfood.nl
15
16
17
18
RAAMDECORATIE - MEUBELEN/STOFFERING - BEHANG/SCHILDERWERKEN - DECORATIE/VERLICHTING - VLOERBEKLEDING/TAPIJTEN
KONING ALBERTLAAN 244 - LANAKEN - T +32(0)89-71 86 15 - INFO@MERODE-INTERIEUR.COM OPEN: DINSDAG T.E.M. ZATERDAG 10-18 UUR - ZONDAG 14-18 UUR 19
WWW.MERODE-INTERIEUR.COM
PRÊT-À-PORTER, COCKTAIL- EN AVONDKLEDING, KUNSTEXPOSITIES, INTERIEURACCESSOIRES & ‘PETITS PRÉSENTS’
51,5 ® 51,5 mm mm®
MAX MAX
51,5 mm®® 51,5 mm
LL’ALTRA ’ALTRA MAX MAX
PANARA • RENATO NUCCI • MONCLER • L ’ ALTRA MODA • GERARD DAREL BETSEY JOHNSON • HALÉ BOB • PINK SODA • NOUGAT • TARA JARMON • SEVENTY ANTICHIC • LOXWOOD • LONDON & FRENCH SOLE EN NOG VELE ANDERE
ELKE TWEE WEKEN NIEUWE ITEMS
WWW.MAXMAASTRICHT.NL
20
MAX® MAASTRICHT Stokstraat 16 6211 GD Maastricht Tel. +31(0)43 321 22 00 Openingstijden: Ma. 13.00 - 18.00, Di. Wo. Vr. 10.00 - 18.00, Do. 10.00 - 20.00, Za. 10.00 - 17.30 L ’ALTRA MAX® Hoogbrugstraat 57 6221 CP Wijck Maastricht Tel. +31 (0)43 325 15 10 Openingstijden: Di. Wo. 11.00 - 19.00, Do. Vr. Za. 10.30 - 20.00
EL
>>COLUMN Waarom extra gezond niet zo gezond is
OVER MO D
Als ik de kranten mag geloven, worden we steeds ongezonder. Het aantal Nederlanders dat in het vliegtuig twee stoeltjes nodig heeft, is de laatste jaren flink gestegen. Met alle gevolgen voor hart en bloedvaten van dien. Gelukkig valt het aantal dikkerds wel mee vergeleken met Amerika. Maar de Verenigde Staten zijn dan ook niet alleen het land van onbegrensde mogelijkheden, maar ook het land van onMeesterbakker Frank van Eerd is beperkt spareribs eten, van XXLmede-eigenaar van de ambachtelijke porties frites en megaverpakkinmolen en bakkerij de Bisschopsmogen frisdrank. Zo ver zijn we in len in Maastricht. Daarnaast is hij Nederland nog lang niet. ook een van de initiatiefnemers van Wat ik zo verrassend vind aan de Kollenberg Culinair, een samenwertoename van het aantal mensen met overgewicht, is dat er tegekingsverband tussen boeren, molelijk steeds meer ‘gezond’ voednaars en bakkers om het oergraan sel te verkrijgen is. Als ik in de spelt te herintroduceren. supermarkt kom, lijkt het wel alsof alles extra gezond is. Brood is niet zomaar brood, maar heeft toegevoegde Omega 3-vetzuren. Aan melk is extra calcium toegevoegd. In yoghurt zitten bacteriën die goed schijnen te zijn voor je darmflora. De eerste eieren met toegevoegde stoffen liggen al in de schappen en het lijkt een kwestie van tijd voordat een slimme fabrikant wc-papier met extra vitamine C introduceert. Hoe is het toch mogelijk dat we met al dit ‘gezonde’ voedsel zo ongezond worden? Of is al het misschien helemaal niet zo gezond? Dat laatste vermoeden lijkt mij in ieder geval gerechtvaardigd. Neem nu dat Omega 3-brood. Omega 3 zit in vette vis, konijn, hert, everzwijn en zelfs in bepaalde nootsoorten. Je zou dus zeggen dat iedereen die een beetje gevarieerd eet, voldoende Omega 3 binnenkrijgt. Hetzelfde geldt voor de stoffen die worden toegevoegd aan melk, yoghurt, eieren en al die andere levensmiddelen. Er is dus een grote kans dat we met deze producten te veel van al die goede stoffen binnenkrijgen. En té is nooit goed, behalve in tevreden. Er zijn wetenschappers die zeggen dat ons lichaam de versnelde ontwikkeling van voedsel niet kan bijhouden, waardoor er ‘kortsluitingen’ ontstaan. Dit zou de oorzaak kunnen zijn van veel allergieën en ziektes. Maar wat moeten we dan eten om gezonder te leven? De oplossing lijkt mij simpel. Ga in gedachten even honderd jaar terug, naar de tijd waarin je grootouders of hun ouders opgroeiden. Mensen met overgewicht waren toen zeldzaam en onze welvaartsziektes onbekend. Kortom, eet zoals je voorouders vroeger aten. Eet de groenten van het seizoen, eet gevarieerd, neem niet te veel vlees en gebruik alleen producten die gemaakt zijn van natuurlijke grondstoffen. De kans lijkt me groot dat dit veel gezonder is dan de vitaminenbommen en genetisch gemanipuleerde levensmiddelen uit de fabriek. En één ding weet ik zeker: de smaak is in ieder geval veel beter. Als je me niet gelooft, kan je dat zes dagen per week in mijn bakkerij, en bij vele andere ambachtelijke producenten, komen proeven. Eet smakelijk! Frank van Eerd
21
And the winner is............
22
Kanne
kanshebber op titel ‘Mooiste dorp van Vlaanderen’
Wat zijn ze er trots op, de Kannenaren, op hun kandidaatschap bij de verkiezingen ‘Mooiste dorp van Vlaanderen’. Vijftien Vlaamse dorpen doen mee met deze wedstrijd, die georganiseerd wordt door de VRT, Het Nieuwsblad, uitgeverij Lannoo en Toerisme Vlaanderen. Nog twee Belgisch-Limburgse kandidaten doen mee: Maaskantdorp Oud-Rekem en Gors-Opleeuw in hartje Haspengouw. Maar Kanne is voor velen – en zeker voor zijn kleine 1200 inwoners – de grootste kanshebber. Samen met het Riemster gemeentebestuur gaan ze voor de titel en doen ze er alles aan om hun dorp ‘in the picture’ te krijgen. Een kolfje naar de hand van NIVEAU EuregioMagazine, bij uitstek het ‘picture magazine’ van de Euregio. Niet voor niets woont fotograaf Guy van Grinsven al jaren in dit pittoreske en fotogenieke dorpje onder de rook van Maastricht en geniet dagelijks van deze ‘Witte Parel’ van de Jekervallei.
23
C
anaphia (1158), Cheneffe, Gineffe, Genefe 1200 - 1229), Channa, (1233) Canne (1241,1300 - 1307)... stuk voor stuk namen van dit dorpje die herinneren aan zijn rijke geschiedenis die waarschijnlijk al haar oorsprong had in de Romeinse tijd toen er een castellum gevestigd was op het nabijgelegen hoger gelegen plateau van Caestert. Vandaag de dag is Caestert een natuurgebied. De driehoek waarin het ligt, wordt gevormd door de Maas aan de oostzijde, het Albertkanaal aan de westzijde en de Belgisch-Nederlandse grens aan de noordzijde. De vierkantshoeve Caestert ligt er nog altijd en is gebouwd in Maaslandse-renaissancestijl. Ze is het laatste restant van de oorspronkelijke ruimere kasteelhoeve. In de twaalfde eeuw vonden godvruchtige lieden, voorbijtrekkende pelgrims en reizigers heil in dit liefdadig toevluchtsoord. Het omringende bosgebied, waaronder het Overbos, doet denken aan een oerwoud, vanwege de wildgroei van armdikke bosranklianen. Nergens in de Lage Landen valt zulk verwilderd bos te bewonderen. Een wandeling van tien minuten brengt je vanuit het dorpscentrum in dit prachtig stukje natuurgebied, waar op de krijtlagen zo’n 380 verschillende soorten hogere planten, honderd soorten mossen en ongeveer 45 soorten zwammen voorkomen en waar de steenmarter, de das, de eekhoorn, de vleermuis, de vos en zo’n zeventig soorten broedvogels een aangenaam onderkomen hebben gevonden. Vanuit het hellingbos heb je dan een mooi uitzicht op het witte dorpje met zijn fonkelnieuwe brug over het Albertkanaal. Een brug die in een wereldstad zeker niet zou misstaan.
Mooiste dorp van Vlaanderen
‘Kanne – mooiste dorp van Vlaanderen’, dat is waar het komende maanden om gaat (zie kader). Om Kanne voor deze publiekstemming onder de aandacht te brengen, hebben de inwoners al van alles bedacht. De lokale carnavalsvereniging ‘de Peumpeleire’ heeft met veel enthousiasme en hulp van de instanties en een paar sympathisanten een groot billboard geplaatst dat de aandacht op het dorp en de verkiezingen moet vestigen. Verder worden er allerlei activiteiten georganiseerd, waaronder een muzikaal getint evenement op zondag 20 april op het Statieplein in hartje dorp. Daaraan zullen vele van de dertig verenigingen uit het dorpje hun medewerking verlenen. Ook typisch Kannerse gerechten zullen worden geserveerd in de vele restaurantjes die Kanne rijk is. Kanne is een ‘levend’ dorp waar altijd wel iets te doen is. Typerend voor Kanne, als een van de muzikaalste deelgemeenten in Vlaanderen, is dat er twee muziekverenigingen actief zijn met elk een eigen muziekzaal. De ‘Roeij’ en de ‘Blauw’ zijn uiteraard elkaars plezante concurrenten waarbij – om het gemakkelijk en herkenbaar te houden – de ‘Roeij’ (harmonie Sint-Cecilia) in groene uniformen rondtrekt!
24
Ook de jaarlijkse pinksterfeesten en bijpassende rommelmarkt op tweede pinksterdag zijn hoogtepunten van het verenigingsleven in Kanne dat georganiseerd wordt door het Cultureel OntspanningsCentrum Kanne (COCK). Ieder jaar trekt deze markt tienduizend bezoekers. Op die dag verandert het dorpje in een bruisende metropool. Met de opbrengst worden allerlei kinderwensen uit het dorp vervuld.
Witte Parel
‘Kanne, de Witte Parel van de Jekervallei’, zoals het dorpje al sinds mensenheugenis wordt genoemd, dankt deze naam aan de vele mergelstenen huisjes in het dorp. De mergel werd in blokken gezaagd uit de aan weerskanten gelegen heuvelruggen van de Muizenberg en SintPietersberg. Zo ontstonden de 3500 onderaardse galerijen waar vandaag de dag de toeristen een rondleiding kunnen krijgen en waar nog echte grotchampignons worden gekweekt. Veel historisch gebouwen in Kanne zijn met de mergelblokken gebouwd, zoals de Heilig-Grafkapel uit 1647, het voormalige kannunikkenhuis (nu hotel Postwick, héél gezellig!), de Sint-Hubertuskerk (een moderne zaalkerk uit 1938), de watermolen en niet te vergeten Château Neercanne, het enige terrassenkasteel dat de streek rijk is en dat net op Nederlands grondgebied ligt.
Niet voor niets loopt de beroemde Grande Randonnée (GR5/E2), een route van bijna 4850 km van de Ierse Zee naar Nice aan de Middellandse Zee, dwars door het dorp. Voordat u aan uw wandeling begint, is het raadzaam even een goede bodem te leggen in een van de vele gezellige etablissementen of terrassen die het dorp rijk is. Een overheerlijk stuk ‘Kannersevlaai’ van bakker Smets mag daarbij zeker niet ontbreken. De schoonheid van dit dorp en zijn omgeving ontdek je het best door niet te snel te lopen: vier wandelingen van verschillende lengte (5,2, 7,2, 11,3 en 12,7 km) vertrekken vanaf het Statieplein en maken een ommetje door Nederland of Wallonië. Hou wel rekening met wat klimwerk tussen de hoger gelegen plateaus en het dal. Deze wandelingen maken deel uit van het grensoverschrijdende wandelgebied Sint-Pietersberg, met zeven vertrekplaatsen en twintig bewegwijzerde wandelroutes. Ook het uitstekende restaurant van Château Neercanne en de ondergrondse feestlocatie in de grotten aan het Avergat trekken veel mensen naar het dorp. De ingang hiervan ligt net over de brug, naast de laatste bewoonde grotwoning van Nol en Rosa. Mocht u in de buurt zijn, Rosa, mét schort, is altijd in voor een gesprekje! Vergeet dan ook niet na afloop nog even een Kannergrottenbiertje te drinken op een van de terrasjes of ergens een smakelijk vorkje te prikken. Bij café ‘’t Brökske’, in hotel-restaurant ‘Kanne & Kruike’, bij café-restaurant ‘Het Dicke Verschil’, bij restaurant ‘Les Bourgeois’, bij ijssalon Hilde’Ice of bij hotel-restaurant ‘de Louvain’ weten ze wel wat smakelijk verwennen is. Het is zeker de moeite waard! En de heerlijke geur van de verse broodjes aan het ontbijt in Hotel Postwick komt uit de tegenover gelegen dorpsbakkerij-patisserie Smets, waar u, voor u vertrekt, ook uw verse Limburgse vlaai voor thuis kunt halen. Dan blijft de ware smaak van Kanne goed in uw herinnering hangen. Breng uw stem dus uit op Kanne. Daar zijn de Kanneraren u nu al dankbaar voor. Meer hierover leest op de pagina hiernaast. En mocht Kanne dankzij uw stem winnen, bij deze bent u alvast van harte uitgenodigd om op 29 mei met de Kannenaren er een op te drinken! Dat kan makkelijk, want het oude Kanner spreekwoord luidt: ‘Wat Kanne kan, kan in Kanne alleen!’
Wandelgebied
Ieder weekend wordt dit dorpje overstroomd door wandelaars en fietsers. Het is dan ook een waar paradijs voor mensen die van natuur, rust, cultuur, historie en gezelligheid houden.
26
Tekst: Dreffus Raaneguel Fotografie: Guy van Grinsven Met speciale dank aan Sonja Vos/Toerisme Gem. Riemst.
TV
an dit onderwerp wordt in april 2008 een V NIVEAU TV uitzending gemaakt voor TVL. U kunt deze uitzending dan ook bekijken op: www.niveaumagazine.nl/niveautv
Stemmen!
‘Kanne – mooiste dorp van Vlaanderen’, dat is waar het de komende maanden om gaat. De verkiezing, uitgeschreven door VRT, Het Nieuwsblad, uitgeverij Lannoo en Toerisme Vlaanderen, zal de kandidaten voor deze titel in diverse reportages allemaal afzonderlijk belichten. Kijkers kunnen voor de halve finale stemmen via de website www.hetmooistedorp.be of door het sturen van een sms naar 3238 met als tekst ‘DORP [spatie] 2’, zodat Kanne naar de finale gaat. Dit kan vanaf zaterdag 19 april 6.00 uur tot en met woensdag 23 april 12.00 uur.
Kanne
Wie ook van de Limburgse deelnemers naar de finale gaat op 18 mei, de fanfares van de Gors-Opleeuw, Oud-Rekem en Kanne zullen een gezamenlijk concert organiseren in het dorp dat naar de finale gaat. Op zaterdag 24 mei worden de vijf provinciale finalisten tegenover elkaar geplaatst in een extra reportage op ‘Vlaanderen Vakantieland’, op Radio 2 en in Het Nieuwsblad. Uit deze vijf mooiste dorpen kiest het publiek dan het ‘allermooiste’ dorp van heel Vlaanderen. Stemmen kan dan weer via www.mooistedorp.be en via SMS 3238 ‘MOOISTE [spatie] 1 en dit vanaf zaterdag 24 mei 6.00 uur tot en met woensdag 28 mei 12.00 uur. Doe mee, breng uw stem uit, want wie ook de Limburgse finalist wordt, voor Limburg moeten we gaan!
Gors-Opleeuw
Oud-Rekem
Deze reportage werd mede mogelijk gemaakt door:
Ijssalon Hilde'Ice zelfbereid roomijs, koffie met gebak Boys 7 Kanne tel. +32 (0)12 45 60 96
Hotel-restaurant In Kanne & Kruike Statiestraat 39 Kanne tel. +32 (0)12 45 25 75 www.in-kanne-en-kruike.com
Hotel Poswick Muizenberg 7 Kanne tel. +32 (0)12 45 71 27
Gemeente Riemst
Château Neercanne Cannerweg 800 Maastricht tel +31 (0)43 325 13 59 info@neercanne.com www.chateauhotels.nl
't Brökske St.-Hubertusstraat 2 Kanne
De Grotten van Kanne Avergat 14 Kanne tel. +32 (0)12 45 53 55 www.grotten-van-kanne.be
't Dicke Verschil' Crijns Aurobanden Bergerstraat 83 Maastricht Tel: +31 (0)43-363 55 66
Penatenhof 90 Maastricht Tel: +31 (0)43-354 63 33
Clavecymbelstraat 37 Maastricht
Studiopress Studiopress Molensingel 73 Maastricht Tel: +31 (0)43-361 8282 www.studiopress.nl
Brugstraat 35 3770 Kanne tel. +32 (0)12 45 52 21
Restaurant 'Le Bourgeois' Statiestraat 7 Kanne tel. +32 (0)12 45 43 48 www.lesbourgeois.com
De Louvain Restaurant de Louvain Statiestraat, 2 Kanne tel. +32 (0)12 45 55 00
Patisserie Smets Boys 3 Kanne tel. +32 (0)12 45 14 11 www.smets-kanne.be
27
28
29 chateau Neercanne
Jules de Limbourg ontmoet...
Jules de Limbourg, een Euregionale vagebond, ontmoet bekende en minder bekende mensen. Hij schrijft met een bijna nostalgische pen. Hij is zo oud dat hij alleen maar zijn ouderwetse inklapbare ‘Old English garden chair’ laat fotograferen. 30
Jules de Limbourg ontmoet ...
Guy livier
O
Kunstenaar met ‘gestoorde fantasie’ op de knoflookgrens
Onlangs zag ik werk van de in Maastricht geboren kunstenaar Guy Olivier en onverbiddelijk werd ik teruggeworpen in mijn eigen herinneringen. Vooral die aan mijn tijd in Luik. Daar ging ik vroeger in het kolonelsuniform van mijn overleden broer dansen in de verrukkelijke cafés van de Cité Ardente. Op weg ernaartoe zong ik dan al de chansons van Edith Piaf en Jacques Brel: ‘Padám, padám, padám..., elle arrive en courant derrière moi.’ En tegen het eind van de avond mompelde ik een volslanke leeftijdgenote met een laatste zweem van parfum glinsterende rue d’amour des petits riens in haar monumentale boezem en zong: ‘Ça pleure les yeux dans les seins.’ En dan na afloop struikelde ik weer naar huis, te midden van de ‘nuttelozen van de nacht’ en had vriendschap voor het leven gesloten met mensen wier naam ik al weer was vergeten. De volgende dag had ik een kater en bracht ik het kolonelspak naar de stomerij. Maar non, je ne regrette rien. Wat een tijd!
31
32
Groots en grotesk Geen stad in de Euregio als Luik, waar mensen zo groots en meeslepend proberen te leven opdat hun tijdelijke aanwezigheid op deze aarde niet onopgemerkt blijft. En ze doen dat met zo veel passie en overtuiging dat ze vaak om hun eigen groteske grootsheid moeten lachen. De passie van Brel en Piaf en hun epigonen in Café-Chantant Les Olivettes, die hun hele emotionele hebben en houden de straat op zingen, maar er dan nog een schepje bovenop doen, zodat het ‘slachtoffer’ van al die hartstocht een karikatuur van zichzelf wordt en er ook weer om moet lachen. De zelfspot als bekroning van de hartstocht en als medicijn tegen de zielenpijn. Knoeien mag in dit leven. Graag zelfs. Toen ik het werk van Guy Olivier zag, moest ik daar allemaal aan denken – inclusief het knoeien. De personages die hij schildert of met een paar penstreken op papier zet, zijn dikwijls groteske uitvergrotingen van een of meer gevoelens die ze etaleren: wulpsheid, levensvreugde, genot, uitbundigheid en onkuisheid. Voor middelmaat en voor ‘Rustig aan, dan breekt het lijntje niet’, is daar geen plaats. Venez, dansez, copain, copain, copain...
‘Gestoorde fantasie’ Guy Olivier werd in 1964, naar eigen zeggen, “tussen de vlaaien geboren” in Maastricht in een banketbakkersgezin, en groeide op “in een wereld van chocola en karamel”. De bonbons van Olivier zijn in Maastricht nog steeds een begrip. Na een banketbakkersopleiding
33
JULES
Deux Femmes 2 (160 x 120 cm), 2007
in Antwerpen ging hij werken als kok in bekende Maastrichtse restaurants als Du Casque. Voor diverse restaurants en eetcafés in Zuid-Limburg ontwiep hij in de loop der jaren steeds vaker eigenzinnige menukaarten. Deze zogenaamde ‘Plats du jour’ trokken op een dag de aandacht van onder anderen Joop Braakhekke, die hem uitnodigde wat werk van hem in diens trendy Amsterdamse restaurant Le Garage tentoon te stellen. And the rest is history. Vanaf 1997 exposeert Olivier als fulltime kunstenaar in Amsterdam en wordt zijn werk in heel Nederland en België verkocht via galeries in Utrecht, Den Haag en Weert. En sinds eind 2007 heeft hij een eigen galerie in de Maastrichter Heidenstraat in zijn geboortestad (zie pagina hiernaast).
Goed gezelschap Natuurlijk ontkom je er niet aan bij zo’n overweldigend werk (Olivier schuwt het grote formaat en heftig kleurgebruik bepaald niet) te kijken naar voorbeelden, voorgangers en eventuele inspiratiebronnen. Al was
34
het maar om aan anderen uit te leggen wat voor soort werk Guy Olivier maakt. En dan moet ik bij de groteske koppen en carnavaleske uitdossingen vooral aan de tekeningen denken van James Ensor, de caféscènes zijn verwant met die van Otto Dix en zijn ronde en eivormige hoofden komen ook voor in het werk van Georg Grosz. En natuurlijk Toulouse-Lautrec, als de beeldend chroniqueur van het Parijse uitgaansleven. Voorwaar, geen slecht gezelschap. Maar eigen aan Oliviers werk zijn zowel zijn krachtige tube-voering – als ik dat zo mag noemen (hij brengt rechtstreeks uit de verftube nog een aantal krachtige lijnen op de lagen verf aan die het geheel een grote dynamiek verlenen) – en het gebruik van verf in lagen op een manier dat het wel fondant lijkt – je wilt er met je vinger aan zitten om het te proeven – en daar verloochent de kunstenaar zijn culinaire achtergrond natuurlijk niet. Dat laatste zie je ook aan de altijd wulpse pruilmondjes van zijn zigeunermeisjes en andere piliers de bistrots: de knalrode lippenstift is altijd een beetje uitgelopen – alsof ze al stiekem aan de aardbeiensaus op de ijs-
coupes hebben gezeten. Wie zou zo’n mond niet willen aflikken? En de blanke armen van de wulpse dames doen soms denken aan boudins blancs –om op te vreten – de opgestoken haarpartijen aan suikerspinnen... Mon Dieu! Dat Marieke niet alleen Guy’s echtgenote is maar ook zijn muze, is zonneklaar. “Een betere manager dan je vrouw kun je niet hebben”, zeggen beiden niet zonder ironie, maar ook met verdriet in hun stem omdat ze pas enkele dagen voor ons gesprek hebben vernomen dat Guy’s manager en vriend, Hans Terbruggen, plotseling is overleden. Die heeft veel betekend voor de carrière van Guy door in hem te geloven, werk van hem te kopen en hem discipline bij te brengen. Ze staan er nu alleen voor. Een echte negen-tot-vijfkunstenaar zal Guy overigens nooit worden – kijk alleen al naar dat hoofd. In een Hollandse Vinex-wijk zul je deze Limburgse James Dean niet gauw aantreffen. Sterker: de homo Vinex komt bij hem alleen voor in zijn kunst: als een senseokoffiezetapparaat met een lampenkap erop.
Pied à Terre Het doet mij deugd te horen dat Guy en Marieke besloten hebben zich permanent in Luik te vestigen. In een historische buurt met een reusachtige oester voor de deur: het machtige nieuwe TGV-station van Santiago Calatrava. Zou dat toeval zijn bij een zo op exotisch eten gefixeerde kunstenaar als Guy Olivier? De rosse wijk van Luik nabij het oude Guillemins wordt weliswaar opgeknapt, maar de mondaine Gare-du-Nord-sfeer die bij het station hangt, is er nog steeds. En dan hebben ze ook nog zo’n fraai hoog oud huis gevonden, met een mooie schouw, een tuin en een atelierruimte (aparte bel!). De kroegen en restaurants liggen er om de hoek en de bewoners van wijk zullen ongetwijfeld een dankbare inspiratiebron voor de kunstenaar worden. Evenals de nabijgelegen Boulevard d’Avroy, waar elk jaar de hele maand oktober de Foire (een kermis van meer dan een kilometer lang) wordt gehouden. Een decor dat lijkt geschapen voor Guy’s ‘gestoorde fantasie’.
Helemaal op zichzelf aangewezen in een nieuwe stad waarmee hij zich, als geboren Maastrichtenaar, natuurlijk wel verwant voelt – dat vraagt zelfvertrouwen maar ook moed. Benieuwd hoe lang het gaat duren voordat de Luikenaren doorhebben wat voor ‘smakelijk’ kunstenaar zich in hun midden heeft gevestigd. Het atelier dat Guy er gaat openen, Pied à Terre, zal het hun snel duidelijk maken, vermoed ik.
Opening En als ze nog iemand nodig hebben die de zaak moet openen, dat wil ik best komen opdraven! Dan hijs ik me weer in het vers gestoomde kolonelsuniform van mijn broer en ga weer op zoek naar mijn danspartner met die poitrine impressionante. Die neem ik dan mee en laat haar al die mooie doeken en tekeningen zien. En dan dans ik weer met haar, met mijn neus in haar zoet geurende boezem; dan vertellen we elkaar verhalen over dingen die veel exotischer zijn dat wat we ooit hebben meegemaakt, slurpen nog een paar oesters en mosselen en crevettes en niertjes en boulets en stukken gans naar binnen – we zitten hier per slot van rekening aan de goede kant van de knoflookgrens – en happen in bokalen bier, nippen aan flûtes met champagne, laven ons aan tumblers met whisky en cognac en legen kelken wijn... Ami, remplis mon verre… En knoeien mag! En dan de volgende dag weer met dat uniform naar de stomerij. Tekst: Jules de Limbourg Fotografie: Guy van Grinsven / Studiopress
Galerie Guy Olivier Maastrichter Heidenstraat 5 6211 HV Maastricht T +31 (0)6 1136 1636 E galerieguyolivier@rouwenhorst.net I www.galerieguyolivier.com Geopend: do. vr. en za. en op koopzondagen 14.00 - 17.00 uur.
35
BEAUMONT HO T EL • RES TAU RANT
Where you are part of the family WYCKER BRUGS TRAAT 2, 6221 EC MAAS TRICHT, T. 0031 43 325 44 33 WWW.BEAUMONT.NL 36
121 NIE T ROK E N K A M E R S | T O P R E S TA U R A N T | PA R K EERGAR AGE | C EN T RU M MAAS T R I C H T | V ERGADER PAC K AGES | BAN QUETING CONCEP TEN
DEEL 4
‘Wij van Chiaradia Design & Advertising geven richting aan de communicatie van onze klanten op basis van ons eigen Blauwer power concept. In deze column geven wij u inzicht in onze unieke aanpak.’ www.ocda.nl Renata Chiaradia, directeur en eigenaar van Oscar Chiaradia Design & Advertising – illustratie door Joep van Kerkom, art director binnen het gelijknamige bureau.
SLAG OM DE LIMBURGSE ARBEIDSMARKT Met Blauwer Power van Chiaradia won bulkvervoerder Limpens met thuisbasis in het Zuid-Nederlandse Elsloo de slag om de generatie! J.W. Limpens & Zn b.v. is een bulkvervoerder pur sang. Door een hoge mate van service en betrouwbaarheid rekent dit in 1930 opgerichte bedrijf een aantal grote verladers binnen en buiten Nederland tot haar trouwe klanten. Daarnaast zijn de moderne bulkcleaning en de omvangrijke silo opslagmogelijkheden langs de A2 een begrip geworden voor veel van Limpens’ Europese collega’s. Directeur Guus Limpens vroeg de specialisten van Chiaradia een oplossing te bedenken die echt zou werken om snel zo’n 10 extra chauffeurs te interesseren om voor Limpens te komen werken. De traditionele personeelsadvertentie voldeed niet meer. < Noot van de redactie: Logistiek Nederland kent op enig moment zo’n 5.500 vacatures >
Benieuwd naar wat het voorjaar 2008 voor uw bedrijf persoonlijk aan groei en omzetkansen kan brengen door betere reclame? Mail ons uw reclamevraag naar: renata.chiaradia@chiaradia.nl of kijk op www.ocda.nl voor nog meer Blauwer Power.
Onze oplossing in een nutshell: speeddating in combinatie met een Open Dag! ‘De mos solliciteere’ zoals de titelsong van de Limburgse Jansse Bagge Bend ooit voorschreef geldt in Chauffeursland niet meer. Door de enorme krapte aan aanbod en de overvraag aan personeel kan een chauffeur tegelijkertijd uit meerdere banen kiezen. Wat je dan wil, is snel en trefzeker in de poppetjes van elkaars ogen kijken. Passen we bij mekaar en is er een match? En waar kan dat beter dan in een informele, gezellige sfeer. Kortom: speeddating. Onder de slogan ‘LIMPENS LOONT’ kondigde een 10 mtr. breed x 3 mtr. hoog zeildoek langs de A2 het evenement aan. De belofte was eenvoudig en eerlijk: kom gewoon langs, neem vooral autopapieren, vrouw en kinderen mee en solliciteer. Dit enorme zeildoek werd ondersteund met relatief kleine advertenties in de locale huis-aan-huis bladen, berichten in de pers, flyers op verladerknooppunten en belettering op de achterkant van één van Limpens’ vrachtwagens. In de aanloop naar het evenement organiseerde de klant zelf en passant ook nog een ouderwets gezellige frietkraam, een DJ en entertainment voor de kleintjes. Het wagenpark werd opgepoetst en het gehele bedrijf werd opengesteld voor bezichtiging, inclusief de omvangrijke silolocaties met transportbanden.
Nieuwsgierig reden ikzelf en mijn medewerkers op de ‘speeddate’ dag naar de locatie Limpens. De uitwerking was nog groter dan we verwacht hadden. Er kwamen die dag zo’n 2.000 bezoekers en de rij van sollicitanten was lang. Sommige chauffeurs hadden zelfs hun eigen minister van financiën mee in de rij genomen (moeder de vrouw)! De 10 vacatures werden met gemak ingevuld. Met als bijkomend voordeel dat ook tal van relaties en zelfs klanten die dag Limpens bezochten. Speeddating in combinatie met relatiemarketing. Is reclame zo eenvoudig? Feitelijk wel. Mits je als reclamemaker over een gezonde dosis lef en visie beschikt om je vak uit te oefenen. Paden durft te bewandelen die nog niet geëffend zijn. En originaliteit aan de dag legt waarmee klanten daadwerkelijk kunnen scoren. Dat onderscheidt ons van anderen. En dat is onze Blauwer Power. Petje af uiteraard ook voor Limpens, die ons de vrijheid gaf ‘ons ding’ te kunnen doen. Zijn vertrouwen werd niet beschaamd. Integendeel, en dit eerste project was de opstap naar nog vele andere, waaronder ook een opvallende promo-trailer voor silorentals (foto).
37
Nederlanders over Belgen (4) Pernille La Lau ontmoet
Sandra Reemer zangeres, tv-presentatrice
Begonnen op twaalfjarige leeftijd met haar eerste single ‘Al di La’, dertien top-veertighits op haar naam, tv-presentatrice voor grote shows van Joop van den Ende, best geklede vrouw van het jaar, liefkozend ‘Kroepoekje’ genoemd door Jos Brink, ambassadrice voor het Liliane Fonds en ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Dat is Sandra Reemer in een ‘nutshell’. 38
Als
ik haar bel om haar te vragen naar haar ervaringen in België, heb ik binnen drie minuten een liveconcert aan mijn oor als ik vraag hoe zij over Belgische bands denkt. Uit volle borst zingt ze: “Woke up this morning… Heaven, it was heaven.” Het enthousiasme zit er meteen in. “Dat was nou een enorme hit, een die zelfs in Amerika in de tophonderd heeft gestaan”, vertelt ze met passie. “Maar wist je dat dit een liedje van een Belgische zanger is?” Ik moet meteen toegeven dat ik er geen idee van had. “Kijk”, zegt Sandra, “Nederlanders willen zo graag internationaal, daar horen we vaak over, maar de Belgen kunnen er ook wat van! En die zanger van dit lied treedt trouwens nog steeds op.” Ze geeft het meteen in verdekte woorden weer: kwaliteit spreekt voor zich en de leeftijd van een artiest heeft daar niets mee van doen. Later meer daarover, maar nu terug naar mijn eerste ontmoeting met haar. Ik was zo’n dertien jaar toen mijn vader gelukkig niet meer iedere dag om zes uur ’s morgens de deur uit hoefde om de files naar Rotterdam te mijden. Amsterdam werd de plek van het nieuwe INGhoofdkantoor. Een gebouw met een organisch karakter; dat wil in dit geval zeggen, ontworpen met de gulden snede in het achterhoofd. Veel natuur, open ruimtes en verschillende restaurants. Destijds was het een voorloper op de prachtige kantoren die er nu zijn. Er werd een groots feest voor de opening gehouden, met als ‘grande surprise’ een optreden van Sandra Reemer. Het spetterde vanaf het moment dat ze het podium op kwam. Een vakvrouw die de liefde voor muziek meteen aan ons liet voelen; het werd een geweldige avond. Had ik ooit gedacht dat ik jaren later zelf een grote tv-show zou presenteren, en Sandra regelmatig zou tegenkomen? Nee. En toch is het zo gegaan. Terwijl ik deze herinnering met haar ophaal, praten we verder over België. Wat is eigenlijk jouw eerste herinnering aan België? “Pernille, ik had jaren geleden een optreden in een grote discotheek in Leuven, en wie staat daar in Leuven ineens voor mijn neus? Marvin Gaye! Hij heeft een tijdje in België gewoond en daar stond hij opeens pal voor me. Ik ben met hem op de foto gegaan, maar ik kan die nergens meer vinden. Dus hierbij meteen een oproep: als iemand weet waar die foto is, stuur hem dan alsjeblieft naar de redactie van NIVEAU, dat zou ik geweldig vinden.”
Voor de Nederlandse televisie nam je meerdere Zaterdagavondshows op in Brussel. “Dat was in een pretpark onder Brussel, een heel leuk muziekprogramma. Alle bands traden overdag op. Maar Clouseau kon niet, dus
we zaten ’s avonds in de grote draaimolen, mooi uitgelicht. En de sfeer was meteen zo relaxt. Ik heb die opnamen als een feest ervaren.” Waarom was werken in België zo prettig dan? “Dat komt door de manier waarop de mensen met elkaar omgaan. Minder ego, minder opgefokt, meer respect. Ik denk dat wat ik bij de Belgen herken, een deel is wat ook in de Indische cultuur zit; openheid, rustig afwachten, kijken wat de ander wil. Met een gevoel van als het klikt, kom dan gezellig bij mij. En dat zie ik ook in Limburg al, die zachtere mentaliteit.” Is optreden in België voor jou anders dan optreden in Nederland? “Ik had eens een prachtig wit pak van Mugler voor een tv-optreden. Iets wat absoluut not done is in Nederland, want daar wordt altijd gezegd dat wit niet uit te lichten is in een studio. Maar toen we de repetitieopnamen terugkeken in België, zag dat witte pak er prachtig uit! Toen ik vroeg hoe dat nou in ’s hemelsnaam kon, of ze misschien andere belichtingsapparatuur hadden, kreeg ik antwoord van nota bene een Nederlandse belichter, die daar werkzaam was. Ze namen er volgens hem gewoon de tijd voor om een mooi plaatje te maken. Of dat pak nou wit was of niet, maakte niks uit. Kijk, dat zie je dus terug in de mentaliteit van de Belgen; ze nemen de tijd voor elkaar. Ze zijn ook religieuzer, dus voor mij spiritueel makkelijker te benaderen. De waarde die je aan dingen geeft, daar wordt naar geleefd.” En daarom kom je nog steeds regelmatig in België? ´Zeker, ik ga graag over de grens naar onze zuiderburen. En nu ook voor zaken, want met mijn bedrijf Eco Events organiseer ik met twee Nederlandse ondernemers feesten op een eco-proof manier. Het voelt gewoon goed om in België aan de slag te kunnen zijn. Er wordt meer gekeken naar je uitstraling, de kwaliteit, en niet enkel naar de leeftijd. Zoals het feit dat de zanger van ‘Heaven’, dat nummer dat ik net zong, nog steeds kan optreden daar. Ook al ben je over de zestig, dat maakt daar niet uit. In Nederland worden veel artiesten helaas vanwege hun leeftijd afgeserveerd. Dat zegt veel over ons Nederlanders. Ik vind dat je beter kan blijven genieten, en niet aan dat cijfertje moet denken. Openheid van geest, proberen niet te oordelen. Daarin stond ik zelf vroeger vooraan, en het is een bevrijding om dat niet meer te doen!”
Tekst: Pernille La Lau / www.pernillelalau.tv Fotografie: Edwin Janssen Eco Events www.ecoevents.nl
39
"EAUTY SAUNA RELAX DEl NITIEF ONTHARINGSCENTRUM
DEFINITIEVE ONTHARING Aarzel niet en maak een afspraak voor een gratis test!
ESTHETIEK CRYO
Pauwengraaf 36 - Maasmechelen (B) T +32 (0)89 76 20 44 E cryo@skynet.be www.cryo.be
OPEN
ma, wo, do, vr tot 22.00 uur, di tot 19.00 uur en za tot 18.00 uur. zondag gesloten 40
ogiër INTERIEURBOUW HET BELANGRIJKSTE BIJ HET BOUWEN VA N EEN INTERIEUR IS DE PRECISIE EN HET OOG VOOR DETAIL OOSTERBROEKWEG 8 6247 BN GRONSVELD T +31(0)43-4087090 WWW.OGIER-INTERIEURBOUW.NL
Carpe Diem in Meerssen
Brasserie Carpe Diem, gelegen aan de historische markt in Meerssen, opende in 2006 zijn deuren en is in korte tijd een begrip geworden. Gitte Pinckaers en Eric Ernon, die hun sporen al verdienden in de eveneens aan de markt gelegen café-zaal De Keizer, zijn de trotse eigenaren terwijl Gitte’s zus Nancy met haar team de zaak runt. Ook voor alle informatie is zij de aangewezen persoon. Brasserie Carpe Diem is dé ideale locatie om te genieten van een lekker ontbijt, een overheerlijke lunch of een van de speciale koffie’s van Blanche Dael en luxe patisserie van Peter Lemmens. Carpe Diem, aanvankelijk begonnen als dagzaak, is sinds kort ook geopend voor diner. Laat u verrassen door chef Tom die de verrukkelijkste gerechten voor u klaar maakt, begeleid door mooie passende Italiaanse wijnen van wijnhuis Bottles & Stones. Voor meer informatie betreffende de menukaart, specialiteiten, wijnen etc. zie: www.brasseriecarpediem.nl Wij hopen u binnenkort te mogen begroeten onder het motto ‘Carpe Diem’ / ‘Pluk de dag’
Openingstijden: Lunch: maandag t/m woensdag van 10.00-18.00 uur (keuken geopend tot 17.30 u.) donderdag t/m zaterdag van 10.00-17.00 uur (keuken geopend tot 16.30 u.) Diner: donderdag t/m zondag vanaf 18.00 uur
Brasserie Carpe Diem - Markt 18 - 6231 LS Meerssen - T: +31 (0)43 365 50 40
41
Sjef Wanders
Onze man
in WalloniĂŤ Noblesse oblige
Mijn beroep is leuk. Als makelaar kom ik bij mensen van allerlei pluimage over de vloer. Toen ik samen met mijn partner besloot een makelaarskantoor in WalloniĂŤ te starten, werd het leven nog kleurrijker en mijn beroep meer dan tevoren mijn passie.
42
H
et is een zonnige dag in februari als ik de deur van het statige herenhuis in een Waals grensdorpje open. Een kille vlaag van vastgehouden winterkou, vermengd met de onmiskenbare geur van antiek, vochtig oud papier, mottenballen en boenwas, prikkelt mijn neus. De pendule in de hal staat stil. Kennelijk heeft de tijd vrijaf. Een bontjas aan de kapstok met bijbehorende laarsjes wacht om de lentefrisheid in te wandelen, maar een dikke laag stof verraadt dat dit wachten al heel lang duurt. Enige jaren geleden is de laatste bewoonster overleden. Het goed raakte in onverdeeldheid en is lange tijd onbewoond geweest. Deze winter kreeg ik van de erfgenamen de opdracht om de woning te verkopen. En zo kwam ik terecht in de rijke geschiedenis van het adellijke geslacht Delardoise. Dit negen-
tiende-eeuwse huis, de veelheid aan antiek familiebezit en de bijgebouwen raakten reeds de laatste levensjaren van mevrouw Delardoise onderkomen en de tuin en aanpalende weilanden werden overwoekerd. De dorpelingen spraken er schande van. De levenswandel van mevrouw Delardoise is typerend voor de geschiedenis van de Waalse industriële aristocratie en bourgeoisie. Eeuwenlang bezaten de nazaten van ridders en koningen de gronden en de bodemschatten van Wallonië. Tussen 1815 en 1980 waren er in België nog 1277 adellijke clans. Voortgekomen uit een ongebreidelde expansie van hun steenkool-, staal- en stoffenindustrie stegen deze ‘nieuwe rijken’ in de achttiende en negentiende eeuw naar de top van megalomanie. Hun flamboyante woningen verspreidden zich van een ‘belle etage’ aan een statige Luikse boulevard, een jachtdomein in de Ardennen tot aan het appartement aan de Franse Côte d’Azur. Alles in de volle overtuiging dat aan deze luxe nooit een eind zou komen. Maar het stof op de bontjas van mevrouw Delardoise schetst een realiteit die onverwacht haar intrede deed. Het familiebezit werd door erving en overerving uiteindelijk eigendom van Jeanine Vanbeecke, een Vlaamse schone uit de burgerstand. De enige zoon van de adellijke industrieel en grootgrondbezitter Delardoise huwde zijn allerliefste, toegewijde Jeanine. De schoonfamilie zag de jonge bruid niet voor vol aan en keek neer op haar komaf. Om de eer toch hoog te houden, kreeg het kersverse echtpaar dit grote buitenhuis met hoeve en landerijen in Roclenge als woning toegewezen. Nu is weliswaar de ziel uit het huis, maar te zien zijn nog steeds de talrijke foto’s en portretten die verwijzen naar de vakanties aan verre stranden, het bezit van dure sportwagens, het beoefenen van extravagante hobby’s en van personeel dat op een ochtend als deze zou hebben gezorgd voor fris gesteven beddengoed en voor het laten branden van haardvuren en kolenkachels. Het kinderloze echtpaar Delardoise stelde geen grenzen aan deze ongekende weelde in een tijd waarin arbeidsrechten nog lang niet waren omschreven. Nadat ik mijn bord met ‘A Vendre’ op het hek bevestigd heb, roept een schelle vrouwenstem met onvervalst Waalse tongval mij toe. Mijn makelaarsinstinct vermoedt meteen dat deze buurvrouw – met geruit keukenschort en dikke vleeskleurige panty’s – haar nieuwsgierigheid niet kan bedwingen. Altijd in voor een praatje met omwonenden. Ikzelf ben nieuwsgierig naar wat deze dame te vertellen heeft over wijlen haar overburen, meneer en mevrouw Delardoise. Een verhaal waaraan, zo vertelt ze, abrupt een einde kwam in het laatste weekend van november 1984. De Heer des Huizes, aldus de buurvrouw, was
eigenaar van honderden hectaren grond in het kleine dorpje Roclenge. Landbouwgrond veranderde in snel tempo van bestemming en werd bouwgrond. Zo ging dat toen in een kleine gemeente, waar burgemeester en wethouders zoiets besloten als ze samen een pintje dronken op kosten van de lokale bourgeoisie. De dringende vraag naar bouwgronden aan het einde van de Tweede Wereldoorlog en de spreekwoordelijke ‘baksteen in de buik waarmee alle Belgen worden geboren’, deden bij sieur Delardoise de kassa rinkelen. Het kon niet op en daar werd dan ook naar geleefd. Voor mevrouw werd een heuse manege gebouwd. Ras- en rijpaarden werden er gestald. De combinatie van geldverslindende levensnormen, het al maar groter wordende imperium en de allengs oplopende gokschulden in de casino’s van Nice en Spa en uiteindelijk overmatig drankgebruik leidden tot het nemen van foute beslissingen op verkeerde momenten. Het blazoen raakte besmet en bleek niet langer bestand tegen de bescherming die de bourgeoisie in eigen kringen krampachtig bood. Overgeleverd aan roddel en achterklap van de buitenwereld, werd de situatie onhoudbaar. Op die bewuste novemberdag maakte een enkel schot uit een jachtgeweer een einde aan deze generatielange opbouw van fortuin en van aanzien. Zonder opzet voor drama of stijl, maar gewoon zoals hij geleerd had te leven, gekleed in smoking, zijn talrijke koninklijke onderscheidingen fier op de borst gespeld, vond men meneer Delardoise dood naast zijn bed, badend in een plas bloed. Een drama voortgekomen uit schaamte, van iemand die de tijdgeest niet meer aanvoelde en die niet kon omgaan met veranderingen die ertoe leidden dat glorie op een dag vergaat en dat daar in een nieuwe maatschappij geen begrip voor is. Een akte van martelaarschap, opgesteld door een Heer van Stand die zijn leven niet langer naar eigen hand kon zetten. Rijdend langs de vele herenhuizen en landgoederen rondom Luik stammend uit deze Belle Epoque bekruipt mij een gemengd gevoel. Enerzijds de bewondering voor de mensen, anderzijds een melancholiek gevoel door het besef van de drama’s die zich achter de gevels hebben afgespeeld. Belle époque ? Qu’importe un nom ? Het ‘mooie tijdperk’ waarin vorm prevaleerde boven inhoud. Jan Van den Berghe citeert in zijn boek Noblesse oblige de Franse filosoof Blaise Pascal, die stelde: ‘Wat een groot voordeel is het toch om van adel te zijn, want het verschaft iemand op zijn achttiende een positie, bekendheid en achting die een ander misschien pas op zijn vijftigste heeft verdiend. Dat is dertig jaar gewonnen zonder moeite.’ Hoe het ook zij, mijn warme gevoel voor stijl en romantiek blijft onverminderd bestaan. Adel verplicht. Tekst: Eveline Belderbos Fotografie: Guy van Grinsven / Studiopress
43
n e l t e e k d o s m l t A
tulpen van de
44
Mont Ventoux
dan stuur ik jou... Ton Krijger en Monsieur Henri
M
ocht u iedereen eens te snel af willen zijn, dan is dit uw kans. Tenminste als u de behoefte heeft als eerste door de kleurrijke tulpenvelden te banjeren. U hoeft niet meer te wachten totdat het eindelijk gestopt heeft met regenen om daarna in de file naar Lisse te rijden en vervolgens weer in de file door de Keukenhof te lopen en dan weer in de file naar huis te rijden. Richt uw blik eens de andere kant op, richting zonnige zuiden. Daar kunt u vanaf begin maart rond de Mont Ventoux prachtige bloemenvelden zien in een heel apart decor. Geen lavendel – daar bent u dan een paar maandjes te vroeg voor – maar kleurrijke Hollandse tulpenvelden. De wereldberoemde Nederlandse tulpenkweker monseigneur Henri heeft hier in deze tijd zijn domicilie en ontwikkelt er de beroemdste tulpenrassen. En passant oogst hij ook twee maandjes eerder dan zijn Nederlandse concurrenten zijn exclusieve tulpenbollen voor de Amerikaanse markt. Het Limburgse echtpaar Ton en Louke Krijger-Beaumont hadden monseigneur Henri ooit als eerste gast in hun chambres d’hôtes. Sindsdien bloeien er ieder voorjaar duizenden tulpen tussen hun olijfbomen op hun ‘Domaine Les Serres’. Lees in de nu volgende reportage van Ton Krijger over hun eerste ontmoeting met deze energieke bollenkweker en wat voor engelengeduld er nodig is om een nieuw tulpenras te kweken.
45
Monsieur H enri, bollenbobo in de Provence
46
N
a ruim een jaar verbouwen met de Franse slag slaan de zenuwen op tilt en is de portemonnee angstig leeg. Een raar gevoel wanneer je een werkleven lang eraan gewend bent geraakt dat er geld in het laadje komt en dan plotseling kennis maakt met het versneld verdampen van je middelen. We zijn dus heel erg klaar om gasten te ontvangen. Maar dan helpt de Voorzienigheid een handje. De laatste werkmensen zijn de poort nog uit of er stuift een zwarte Mercedes de oprijlaan op. Stofwolken, knerpend grind, maar gelukkig staat de bolide net op tijd stil. Henk van Dam, zestiger, groot, blond en duidelijk aanwezig, stapt uit en vraagt na me van top tot teen bekeken te hebben in vlekkeloos Amsterdams-Frans of we ‘chambretjes disponible’ hebben en of hij die mag zien en wat dat dan allemaal mag kosten. We maken een rondgang en ontdekken intussen dat voor beiden de communicatie in het Nederlands soepeler verloopt, behalve dan wat de prijs betreft. Omdat het ineens om twee of drie kamers voor langere tijd gaat, vindt meneer Henk korting van pakweg tien procent redelijk. Ik eigenlijk ook, maar dat kan ik niet maken ten opzichte van Loeke (“Ton, je geeft geen korting hoor”, ze kent me, want we hebben al genoeg geïnvesteerd), dus roep ik flink dat daar geen sprake van kan zijn. Hij kijkt me nog eens van onder zijn brillenglazen doordringend blauwogig aan en vraagt wat wij dan zo veel meer te bieden hebben dan een ander, waarop ik spontaan roep: “Toegevoegde waarde!” We schieten beiden in de lach, de deal is gesloten en wij ondergaan een onvergetelijke periode met een bijzondere man in een heel aparte ambiance.
Bollenbobo In de weken die volgen, maken we kennis met bollenbobo Henk van Dam, of zoals de Fransen hem met warmte en respect noemen, monsieur Henri. In de jaren dertig werd in de kop van Noord-Holland (WestFriesland) de Wieringermeer drooggelegd en verkaveld. Het leven speelde zich nog volop af in een verzuilde maatschappij, dus werd er verdeeld op basis van geloof, roomskatholiek, protestants en andersgezind. De familie Van Dam besloot haar boerenbedrijf te verplaatsen naar de polder – toen een onderneming die net zo veel voeten in de aarde had als tegenwoordig een emigratie naar Australië. In het gemengde bedrijf werd hard gewerkt, was een extra hand uit
47
48
de mouw steken een normale zaak en at het geloof mee aan tafel. De jonge Henk werd naar het bisschoppelijk college in Roermond gestuurd, waar broeders en paters hem behalve de zachte g de geheimen van het land- en tuinbouwvak bijbrachten. Maar Henks leven liep anders dan zijn ouders hadden voorzien. Naast de boerderij lag een stukje grond waarop vader Van Dam in z’n spaarzame vrije tijd als hobby tulpenbollen teelde. Voor Henk was het een blijvende liefde op het eerste gezicht. Henk werd als het ware tulp, tulp werd Henk, een twee-eenheid die heeft geleid tot een wereldvermaard bedrijf (Triflor) met vestigingen in Zuid- Frankrijk, Chili en Nieuw-Zeeland. Inmiddels wordt het geleid door zijn zoons en dochter en is men gespecialiseerd in het telen en veredelen van ongekend fraaie en exclusieve tulpensoorten. In 2007 kreeg Henk van Dam in Los Angeles een door de Amerikaanse overheid uitgereikte ereprijs als beste innovatieve buitenlandse ondernemer.
Aan de voet van de Mont Ventoux Het is maart in de Provence. De tulpenbollen die in de maand oktober in netten onder de grond gaan, staan op bevallen en Henk heeft samen met collega-kompaan Kees (“Ik ben een nakomertje uit een gezin van zeventien kinderen, haha”) z’n intrek bij ons genomen. Het is tijd om de laatste kwaliteitscontroles uit te voeren en de resultaten uit het ‘laboratorium’ aan een nader onderzoek te onderwerpen. Die avond wordt onder een intens heldere sterrenhemel op het terras met een mooi glas rondrode côtes-du-rhône geklonken op een goede oogst. Een gast – een all-in-one dr.-drs.-ir. en werkzaam bij DSM – vraagt met een twinkeling in z’n ogen welke chemicaliën de heren gebruiken. Waarop Kees verontwaardigd roept: “Geemiekaliejen? Geemiekaliejen? Dat benne méedicèine!” De volgende morgen heeft monsieur Henri
na het petit-déjeuner Armani-blauw verruild voor een paar halfhoge werkschoenen, korte rafeltjesbroek en openhangend jeanshemd. Hij is er klaar voor en ik mag mee naar de ruim twintig hectaren bloembollenvelden aan de voet van de Mont Ventoux en naar het laboratorium.
Prachtig, maar het gaat om de bol De tulp heeft behalve elk jaar een ander perceel grond ook vier seizoenen nodig, en die omstandigheid is hier in de Provence aanwezig en zorgt er bovendien voor dat Nederlands beste tulpenbollen uit dit nog pure stukje Frankrijk komen. We kronkelen door de wijngaarden – na ieder bocht vind je een klein Van Goghje – en komen terecht bij een middeleeuws droomkasteel waarachter rijen populieren en oeroude platanen honderden vierkante meters land omzomen waarin een indrukwekkend kleurenpallet tulpen aarzelend hun kopjes boven het maaiveld uitsteken. Jawel, aarzelend, want over een week of twee arriveert uit Holland een speciale machine waarmee de adembenemende – sommige Fransen rijden bij het zien ervan pardoes de sloot in – tulpenpracht van hun kopjes wordt ontdaan. Het gaat uiteindelijk om de bol, nietwaar.
Krom liggen voor een tulp Intussen kruip ik met monsieur Henri en samen met Guy van Grinsven, terwijl zijn echtgenote in een wolk van wit linnen vanaf de kant spannend toekijkt, door het veld. Mission Lab betekent af en toe om je heen en omhoog kijken, want ook in dit métier slaapt de concurrentie niet. Uiteindelijk liggen we plat en krom voor een rijtje tulpen. Het laboratorium blijkt te bestaan uit hier en daar verspreid een metertje veredeling tussen miljoenen witte of rode tulpen. Geduld, gevoel, vakmanschap en pure liefde volgen stap voor stap een ontwikkeling die gemid-
deld zeven jaar duurt, en dan is het nog maar de vraag of het resultaat aan de commerciële verwachtingen voldoet. Henri heeft inmiddels met zijn charmante vrouw, steun en toeverlaat Cis (een vermaard en pauselijk onderscheiden koordirigente) een tweede huis gekocht in de buurt van Vaison-la-Romaine met genoeg ruimte om er een kas te bouwen. Beter gezegd, het koopcontract bij de notaris was nog niet getekend of de kas stond er al. Voor Henri de mogelijkheid om zijn passie, het veredelen en ontwikkelen van nieuwe soorten, nog intensiever uit te oefenen. De aprilzon staat die morgen uitbundig te stralen in het azuur wanneer ik met Guy de cour opdraai. Monsieur Henri is nog maar net uit het ziekenhuis en herstellende van een longoperatie maar niettemin zit hij al gebukt tussen talloze potten en bakken. De natuur kan immers niet wachten, er moet bestoven worden. Twee grote mannen op hun knieën: de een met een weelderige bos warrig-grijze manen, een doorleefd gilet en de onvermijdelijke camera voor een alziend oog; de ander boomlang en blond met handen als kolenschoppen. Handen die met grote gevoeligheid en aandacht wel duizend tulpenkopjes van een nylonjasje hebben voorzien nadat ze eerder stuk voor stuk de meeldraden van de moederplant hebben verwijderd. “Een tulp is namelijk tegelijk mannelijk en vrouwelijk, dus je moet oppassen dat de slimmerd zichzelf niet bestuift!” roept monsieur Henri terwijl hij vriendelijk maar onverbiddelijk de toezoemende bijen wegwuift onder het motto: bestuiven doe ik zelf wel. Beide mannen gaan op in hun passie, in elkaar. Ik sta erbij en kijk ernaar. Met kippenvel. Ton Krijger / www.domaine-les-serres.com Fotografie: Guy van Grinsven / Studiopress
TV
an dit onderwerp is ook een V NIVEAU TV uitzending gemaakt voor TVL. U kunt deze uitzending ook bekijken op: www.niveaumagazine.nl/niveautv
49
• Borstvergroting/versteviging • Borstverkleining • Buikwandcorrectie • Erbium-YAG laserbehandeling voor rimpels en acnée littekens • Face-halslift/ minilift • Kuitvergroting • Lipcorrectie • Liposculpture • Littekencorrectie • Neus-kin-oorcorrectie • Ooglidcorrectie • Rimpelbehandeling • Schaamlipverkleining • Voorhoofd-wenkbrauwlift • Voorhoofdlift en rimpelbehandeling zonder chirurgie d.m.v. BOTOX
is een natuurlijk verlangen
Kliniek KIEWITheide Maastricht - Lanaken - Aken T +31-43 4584084 (NL) T +32-89 712474 (B) T +49-241 7501585 (D) kliniek@kiewitheide.com www.kiewitheide.com 50
V.l.n.r.: Anne-Marieke Hamers, Dr. Roberto Roddi, Elisabeth Jansen
©Design 2007 by PAg Maastricht
Behandelingen:
WONEN in je eigen stijl Met brede collecties raamdecoratie, vloerbedekking, vinyl, karpetten en buitenzonwering. Voor kwaliteit, advies, tips en trends. Bij Frans Beks & Zn. Interieur, gelegen in winkelcentrum Heer in Maastricht, weten ze alles van vloer- en raamdecoraties. Zaakvoerders Rob Beks en zijn zus Miriam leerden het vak van hun vader Frans Beks. Deze kan bogen op ruim 40 jaar ervaring in de woninginrichting en is op dit vakgebied dan ook geen onbekende in het Limburgse. Sinds de opening van de zaak in 1996 hebben Rob en Miriam op hun eigen manier hard aan de weg getimmerd en hebben in relatief korte tijd een naam opgebouwd die er zijn mag. De winkel in Heer is smaakvol en overzichtelijk ingericht en biedt een uitgebreide collectie vloerbekleding en raamdecoratie. Van klassiek tot modern, van rustig ogende soft-tones tot kleurrijk en opvallend, al naar gelang de levensstijl en behoefte van de klant.
Ondanks alle kennis en ervaring houdt men zich bij Frans Beks & Zn voortdurend op de hoogte betreffende de behoeften in de markt. Een logisch gevolg is permanente vernieuwing en uitbreiding van het productaanbod van de reeds brede collecties binnen- en buitenzonwering, gordijnen, vloerbekleding, laminaatvloeren en karpetten. Kwaliteit en vakmanschap, evenals service en klantvriendelijkheid, staan bij Frans Beks & Zn. hoog in het vaandel. In de showroom wordt u persoonlijk begeleid door een van de verkoopmedewerkers en wordt aandacht gegeven aan optimale informatie en gedegen advies die nodig zijn om tot een goede productkeuze te komen. Een team van all round stoffeerders zorgt vervolgens voor de vakkundige inrichting van uw woning.
De Mandel 2 (Winkelcentrum Heer), 6227 CS Maastricht T: +31 (0)43 3560909 F: +31 (0)43 3560914 www.beksinterieur.nl info@beksinterieur.nl
Ria Joosten Catering
brengt catering en evenementen op niveau
‘ maken Details het succes
van elk evenement!’
52
Innovatie is ook in de evenementenbranche van essentieel belang. Ria Joosten zet duidelijk haar stempel bij de inrichting van evenementen, diners en recepties op de meest verschillende locaties. Een stempel dat duidt op innovatie in de vorm van design bij de inrichting van het evenement, van sfeervolle loungehoekjes tot volledig omgetoverde bedrijfsruimtes. De details maken het af. Zintuigen prikkelen op alle fronten De officiële opening van het Retail Park in Roermond, het feestelijke startschot voor de nieuwbouw van de Audi Auto Arena in Venlo: alle zintuigen werden geprikkeld. De organisatie, aankleding en culinaire verantwoording lagen in handen van Ria Joosten Catering. Van een stijlvolle belichting en muziek tot bloemcreaties en aandacht voor de kleinste accessoires, niets is aan het toeval overgelaten. “Wie een evenement organiseert, wil graag dat het een onvergetelijke gebeurtenis wordt”, licht Colette van Heuvelen
toe. Samen met Ria adviseert zij de zakelijke markt. “Daarbij moeten alle zintuigen geprikkeld worden. Het oog, het oor, de tast en vooral ook de tong! We nemen daarbij alle zorgen uit handen van onze opdrachtgever. Alles moet kloppen, tot in het allerkleinste detail.”
Verrassend en trendy Een continu proces van vernieuwing, gecombineerd met een indrukwekkende culinaire basis van 25 jaar ervaring, ligt ten grondslag aan het succes van alles wat uit handen komt van Ria Joosten. Het goede traditionele vasthouden en het nieuwe omarmen. Dat betekent ook vernieuwing qua inrichting van de evenementen. Trendy design bij de opening van de Auto Arena in Venlo. Passend bij de omgeving, daar gaat het om. Want de wensen van de klant staan centraal binnen dit familiebedrijf. Ruim zestig medewerkers zorgen dagelijks voor de gasten van vele evenementen, feesten, diners en recepties. En die zorg wordt gewaardeerd. “wanneer je na afloop reacties krijgt zoals: ‘We hebben genoten, ’t was perfect verzorgd!’ dan is dat het grootste compliment. Dan klopt het weer, dan zijn onze gasten weer aangenaam verrast, en dat is ons grootste streven”, aldus Colette.
Bubbels en basic chic De gedachte om elke klant weer opnieuw te verrassen, uit zich in de diversiteit van deze verrassingen. Catering en evenementen op elk niveau, van bubbels en basic chic met verleidelijke amuses tot een prachtig Limburgs streekbuffet met pareltjes uit de regio. En dat alles gepresenteerd in de juiste omgeving, van trendy design tot roman-
tisch-barok, bedacht en uitgevoerd in de inspirerende omgeving van het Culinair Educatiecentrum Limburg dat deel uitmaakt van Ria Joosten Catering. Hier zijn tevens verschillende eetkamers ingericht, geschikt voor groepen van twee tot ruim honderd personen in de zonnige orangerie. Te gebruiken als conferentie- of vergaderruimte, maar ook om er culinair te genieten. In een kookworkshop bijvoorbeeld, al dan niet na afloop van een vergadering, waarin de chef-kok met plezier instructies geeft en gasten zelf aan de slag kunnen in de professionele kookstudio. “En wie thuis verder wil oefenen, vindt een keur van streekproducten in onze eigen streeketalage.”
Zakelijk maar zeker ook voor de particulier thuis Naast de volledig verzorgde zakelijke catering – van lunches, diners en recepties tot complete bedrijfsfeesten – zet Ria Joosten Catering de expertise uiteraard al jarenlang in voor particulieren. Bruiloften, feestjes of onvergetelijke diners, het kan allemaal. Gewoon thuis, op fraaie kasteellocaties waarmee zij samenwerkt, of op een plek naar eigen keuze. “Ik begin steeds met goed luisteren en aanvoelen wat iemand wil”, besluit Ria Joosten. “Dát zijn de basisingrediënten voor een onvergetelijk, geslaagd feest!”
Ria Joosten Catering & Culinair Educatiecentrum Limburg Boerderijweg 4a, 6086 PJ Neer T +31 (0) 475 495 021 F +31 (0) 475 491 313 www.joosten-catering.nl www.culinaireducatiecentrumlimburg.nl Colette van Heuvelen, adviseur evenementen en zakelijke markt
De huisvesting van Xerox Document House Limburg vertoont veel overeenkomsten met een kopieerapparaat. De buitenkant is een neutraal, functioneel omhulsel. Het interieur weerspiegelt de dynamiek van de organisatie, met het tapijt als meest in het oog springend accent. Deze â&#x20AC;&#x2DC;specialâ&#x20AC;&#x2122; is een op de vloerbedekking geprinte foto van een printplaat, ter plaatse uit een apparaat gevist en gefotografeerd. Willems Projectstofferingen is ook hierin gespecialiseerd en heeft het vervolgens met grote precisie gelegd. Het interieurontwerp is gemaakt door Architecten aan de Maas en het tapijt is geleverd door de firma ENIA.
Willems Project- en Woningstofferingen - Hogeweg 22 6247 CJ Gronsveld-Eijsden - Tel.: +31 (0)43 408 22 18 Fax: +31 (0)43 408 26 78 - E-mail: willemsstofferingen@hetnet.nl - www.willemsprojectstofferingen.nl Per 1 mei bent u van harte welkom in ons nieuwe pand; Weerterveld 10, 6231 ND te Meerssen 54
Xerox Document House: Creëer overzicht en rust. Dat was ons uitgangspunt bij het inrichten van onze nieuwe locatie. Hierdoor wordt een optimale conditie geschapen om u van dienst te zijn. Dat is ook het uitgangspunt van XEROX multifunctionals. Eenvoudig in gebruik, maar toch de allernieuwste technologische ontwikkelingen onzichtbaar in het apparaat verwerkt. Bedieningsgemak úw zaak, de kennis van de techniek en bijpassende toepassingen de ónze.
Xerox Document House Limburg Sleperweg 36 - 6222 NK Maastricht - Tel.: +31 (0)43 362 62 62 - Fax: +31 (0)43 363 34 18 E-mail: info@xdhl.nl - www.xdhl.nl - Webshop: www.xdlhlshop.nl 55
SERVAESPROCESSIE
56
Bronprocessie Sint-Servaas
E
en stoet van heuse heiligen en berouwvolle zondaars Door de aanwezigheid van het graf van Sint-Servaas in Maastricht groeide deze stad in de middeleeuwen uit tot een belangrijke pelgrimsplaats. Volgens de legende kwam de heilige Servaas, de latere stadspatroon van Maastricht, op zijn vlucht uit Tongeren in Biesland terecht. Daar, buiten de voormalige stadsgrenzen van Maastricht, sloeg hij op wonderbaarlijke wijze met zijn bisschopsstaf een bron. Zo ontstond ook een pelgrimage naar deze plek, de Sint-Servaasbron. Vandaag de dag is er, op de zondag vóór 13 mei (de feestdag van Sint-Servaas), nog steeds een processie naar de bron aan de Cannerweg.
Echt lopen doen ze niet, de oude heiligen. Gedragen worden ze, hoog boven op de schouders van de beminde gelovigen. Leden van de diverse broederschappen die Maastricht rijk is, torsen de vergulde borstbeelden van stadsdevoties als Servaas, Gondulfus, Monulfus en Lambertus mee op de zondag voor 13 mei (dit jaar met Pinksteren) richting Sint-Servaasbron. De optocht van geestelijken en gelovigen vertrekt vanaf de Maastrichtse SintTheresiakerk, gaat via de Cannerweg naar de bron en wordt voorafgegaan door de verkenners van Biesland en het kerkkoor van de Sint-Theresia. Als laatste, lopend onder ‘de hemel’ (het baldakijn), volgt de deken van Maastricht. Als de processie eenmaal bij de bron is aangekomen, wordt daar in de openlucht een mis opgedragen.
57
58
Oorsprong Het begon ooit in de vijftiende eeuw. De bron in Biesland lag buiten de stadsomwalling en het zou natuurlijk mooi zijn als dat heilige water in de buurt van het graf van de heilige Servaas op het Vrijthof zou uitkomen. Maastricht kende nogal wat belegeringen in die tijden en even door de linies breken om naar de bron van Sint-Servaas te gaan, was vaak onmogelijk. Biesland lag een stukje hogerop richting Tongeren en dus kon men gebruik gaan maken van het natuurlijke verhang om het water tot op Vrijthof in de stad te laten stromen via een waterleiding van dunne geboorde buizen van elzenhout. Dit waterleidingsysteem heeft echter nooit echt goed gefunctioneerd en is in de loop der jaren in verval geraakt. Het ornament waaruit op het Vrijthof het bronwater kwam, staat nu in de pandhof van de Sint-Servaasbasiliek. De bron werd in de negentiende eeuw door de even vrome als controversiĂŤle entrepreneur Petrus Regout gerestaureerd en aan de Sint-Servaaskerk geschonken. De belangrijkste processievorm is de sacramentsprocessie, zoals op 25 mei in Veldwezelt. Hierbij wordt het Allerheiligste Sacrament plechtig door de straten rondgedragen onder Maastricht is natuurlijk maar een klein stadje waar iedereen elkaar kent. Het is een baldakijn. Daarnaast bestaan er ook boeteprodus ook altijd ook wel enigszins komisch te zien dat er mensen meelopen, of een cessies (bijvoorbeeld in Veurne), paardenprocesof andere functie vervullen in de processie, die je herkent van volstrekt andere sies en jubelprocessies. Ook zijn er processies ter ere van heiligen, waarbij relieken worden meegegelegenheden dan deze. Dat vertelt net zo goed wat over mij als over die persodragen. In een religieuze ommegang ontbreekt het nen in kwestie. Dat is nu eenmaal een van de kenmerken van het rijke roomse heilig sacrament in de tocht. leven. Maar als ik hen zie zweten onder de zware last en hen in hun lange gewaHeiligdomsvaarten zijn religieuze evenementen den hun vroomste gezicht zie opzetten, dan zie ik in gedachten ook weer voor tijdens een bedevaart waarbij veelal na of in een me hoe ze de vorige keer dat ik hen zag eruit zagen. Zou er bij sommigen sprake processie relieken die ter plaatse worden bewaard, zijn van een of andere vorm van penitentie? Of zijn ze op weg naar een heiligin het openbaar getoond worden. Ze zijn er doorverklaring? gaans eens in de zeven jaar. De bekendste in de In ieder geval meen ik wel een lichte grijns op het gezicht van het borstbeeld van Euregio zijn die in Maastricht (2004), Tongeren Sint-Servaas te ontwaren. Die kan, zo dunkt me, de zon wel in het water zien (2009), Hasselt (2003), Susteren (2007) en Aken schijnen. (2007).
PROCESSIES
Schone schijn?
Tekst en fotoâ&#x20AC;&#x2122;s: Guy van Grinsven/Studiopress
59 Op naar de volgende 'feestje'...
De fantasie Wraak Van welke prominent zou deze ooit begeerde auto geweest zijn? Van wethouder Jan Hoen? Van tv-sterretje Vivian Boelen? Waren de autoriteiten misschien bang dat als ze het voertuig zouden weghalen, dit tot boze verhalen in de krant zou leiden? En lieten ze het daarom maar staan? Of is het een wraakactie van iemand wiens vriendin er met een ander vandoor is? De man met de horens heeft alle aanmaningen van de gemeente om de auto weg te halen lekker weggegooid en nu staat die auto van de man die er met zijn vriendin vandoor is, nog steeds. De wraak van de hoorndrager is zoet. Hij is net niet zichtbaar achter een van de ramen. De vrouw met de plastic tas op de achtergrond van de foto snapt het niet helemaal, maar ze vraagt zich wel af: wie maakt hier nou een foto van? Heeft die krullenbol er soms ook iets mee te maken en heeft ie niets anders te doen?
60
Zo vreemd is die op de klippen gelopen driehoeksverhouding overigens niet als je bedenkt dat op de hoek het Maastrichtse café Tribunal ligt. Daar stonden sommige (zeer tijdelijk) alleenstaande dames bekend als ‘vleesetende planten’ en dansten weleens strippende homo’s op de bar. Voor ‘reguliere hetero’s’ was het daar niet altijd pluis, maar wel gezellig. Trouwens, wat is dat eigenlijk voor auto? Een Ford Fiësta met racestrepen! Een duidelijker voorbeeld van ‘Ik wil wel maar ik kan niet’ is nauwelijks voorstelbaar. Het zou dus ook kunnen zijn dat de schaamte de eigenaar heeft overmand en dat hij niets meer met dit voertuig te maken wil hebben. Eén positief aspect: het asfalt werd verwijderd en – dat is niet te zien op de foto – is vervangen door kinderkopjes. Dat geeft de Ezelmarkt toch een heel ander gezicht dan bijvoorbeeld de Bredestraat, waar het asfalt wel gezegevierd heeft. Op grond van eigen waarneming is vastgesteld dat de Ford Fiësta er in 2008 niet meer staat.
In deze rubriek halen we een oude foto van Guy van Grinsven uit het archief en geven daarbij twee fotobijschriften. Het eerste is van redacteur Frans T. Stoks, die de foto voor het eerst te zien krijgt en probeert te interpreteren wat hij ziet. Het tweede is van Guy van Grinsven zelf, die zich probeert te herinneren hoe, waar en waarom hij deze foto heeft gemaakt.
De herinnering Weg weg We schrijven april 1983. De macadam, inclusief het door mij persoonlijk geschilderde witte parkeervak met NP (Niet Parkeren) erop recht voor de deur van mijn fotostudio, was inmiddels door een shovel in een gereedstaande vrachtwagen gekieperd. Dat parkeervak was wel handig. De fotostudio aan de Hoogbrugstraat in de Maastrichtse stadsdeel Wyck had in die tijd nog geen parkeervakken, en zo kon iedereen zijn auto neerzetten daar waar hij wilde. Dat deed dus ook iedereen precies op de plaats die ik niet zo graag wilde, namelijk pal voor mijn studiodeur. Het gevolg was dat in me altijd lens moest slepen met mijn apparatuur als ik ergens naar toe moest, want mijn auto kon ik nooit in de buurt kwijt. Nou is de uitdrukking ‘fotograaf sleept zich lens’ wel een aardige in dit geval, maar ik vond dat gesleep altijd maar knap onhandig. Dus besloot ik op een droge mooie namiddag ergens in 1981 daar iets aan te doen.
Met een pot witte verf en een dikke kwast loste ik het probleem in een mum van tijd op. Onder aanmoediging van het clienteel op de, recht tegenover mijn studio gelegen, druk bezette terrassen van de cafés ‘de Piepelaoij’ en de ‘Cottage’ schilderde ik uit de losse pols een parkeervak voor mijn deur en voorzag het van de letters NP. Vanaf dat moment heeft nooit iemand meer zijn auto voor mijn deur geparkeerd en was mijn probleem opgelost. Wel heeft de politie ooit een ‘foutparkeerder’ beboet, tot grote hilariteit van de mensen op de terrassen. Die foutparkeerder was ik overigens zelf. Vandaag is mijn parkeerplaats afgegraven, want de Hoogbrugstraat wordt gerenoveerd en voorzien van echte parkeervakken en zo. Mijn buurman was voor een paar dagjes weg en had zijn Fordje Fiësta keurig voor de deur geparkeerd. Het briefje dat een dag eerder bezorgd was met de mededeling dat er niet meer geparkeerd mocht worden, had hem kennelijk niet bereikt. Voor de wegenbouwer was het niet zo’n probleem, die ging stug door met zijn sloopwerk. Eerst mijn parkeerplaatsje, toen de rest van de weg. Na een tijdje was de hele weg weg, behalve de Fiësta van de buurman.
61
Venray
Odapark
Zeldzame vrijplaats
62
voor kunst en cultuur 63
64
Verwondering, verontrusting, verbazing Het Odapark in Venray is een centrum voor hedendaagse kunst met projecten en kunstwerken die tot nadenken stemmen, soms verontrusten of een glimlach om je lippen toveren. Vaak zijn ze gewoon heel erg mooi. Gelegen in een bosrijk stiltegebied van uitzonderlijke landschappelijke schoonheid, is het een plek met een museaal karakter. Het hart van het park wordt gevormd door een ruim honderd jaar oud theehuis en een moderne multifunctionele projectruimte.
Beeldenpark In de loop van de afgelopen eeuw is een rijk geschakeerd parklandschap ontstaan met oude bomen, lanen en stuifduinen. Onderdeel van dit landschap is het beeldenpark, aantrekkelijk door de combinatie van kunst en natuur. In het park staan circa 75 werken in bruikleen van de kunstenaars. Het Odapark ontwikkelt het beeldenpark met behoud van de aanwezige landschappelijke waarde en is daarmee een vrij toegankelijk semi-permanente en eigen-
tijdse buitenpresentatie van hedendaagse kunst. In samenwerking met de gemeente Venray zijn wandelroutes uitgezet. Een daarvan heeft als titel â&#x20AC;&#x2DC;Uit de kunstâ&#x20AC;&#x2122; en is een natuurwandeling langs kunst. Deze route is ook toegankelijk voor minder validen.
Tentoonstellingen en manifestaties Het Odapark organiseert spraakmakende tentoonstellingen en manifestaties en wil hierbij fungeren als laboratorium voor eigentijdse kunstenaars. Dit houdt in dat wordt samengewerkt met veelbelovende jonge Euregionale, nationale en internationale kunstenaars. Het Odapark is een presentatiepodium voor vernieuwende hedendaagse beeldende kunst, voor brede doelgroepen, zonder concessies te doen aan kwaliteit. Naast de tentoonstellingen organiseert het Odapark grote kunstmanifestaties in Noord-Limburg. Deze manifestaties hebben veelal een actueel thema. Tekst: Marijke Cieraad Fotografie: Guy van Grinsven / Studiopress
Odapark Mermeloseweg 117 - 5801 CC Venray - T +31 (0)478 513690 - I www.odapark.nl Openingstijden en entree Geopend van dinsdag t/m zondag van 11.00 tot 17.00 uur. Het park en het theehuis zijn gedurende de openingstijden vrij toegankelijk. Bijdrage op vrijwillige basis.
65
Met ingang van dit nummer zal er in iedere nieuwe uitgave van NIVEAU EuregioMagazine een achtergrondreportage komen bij de Belgische TVL-campagne ‘TROTS OP LIMBURG’. Deze campagne, die vorig jaar van start ging en die speelt op de mooiste plekjes van ‘West’-Limburg, zoals onze beide Limburgse gouverneurs deze provincie hebben omgedoopt, heeft opnieuw het gevoel van trots bij veel inwoners doen ontwaken. Ze stimuleert mensen met andere ogen naar de provincie te kijken en er vooral de schoonheid van het landschap en speciaal van alles wat Limburgers tot Limburgers maakt te doen herontdekken en ervan te genieten. De eerste reportage gaat over de paddentrek die nu op veel plaatsen in het Limburgse plaatsvindt. Dan weet u tenminste waarom een weg afgesloten kan zijn of er rare schuttinkjes en hoge emmers langs de kant staan. De diertjes namelijk zijn op weg naar een vochtig plekje om dat te doen wat ook ons mensen op de been houdt! Voelt u al nattigheid? > 66
67
Paddentrek in Opgrimbie 68
N
atuurfenomeen: de paddentrek
Het is elk jaar weer een fascinerend natuurfenomeen: de paddentrek. Als de temperatuur boven de zes graden uitstijgt, ontwaken duizenden padden, kikkers en salamanders uit hun winterslaap en denken vervolgens maar aan één ding: voortplanten. Padden met hun korte achterpoten en wrattige lichaam en kikkers en salamanders trekken van hun droge winterverblijf naar lage, vochtige gebieden als poeltjes en sloten. Bij het zien van een vrouwtjespad met een veel kleiner mannelijk exemplaar op haar rug die haar bijna platdrukt, zijn veel mensen geneigd het ‘arme dier’ te verlossen van haar belager. Niet doen. Dit gedrag hoort bij het paringsritueel. De tocht van het zekere winterverblijf naar een poel of sloot is voor deze amfibieën een hachelijke onderneming. Jaarlijks vinden tussen de 1500 en 2000 kikkers en padden een vroegtijdige dood. Dit aantal kan gedurende de zomer- en herfsttrek zelfs oplopen tot 5000. Om het sterftecijfer omlaag te krijgen, organiseren natuurorganisaties door het hele land acties rond tientallen oversteekplaatsen van kikkers en padden. Vrijwilligers plaatsen en legen emmers waar de amfibieën in terechtkomen voordat ze een weg oversteken. Elke ochtend worden de dieren vervolgens naar de sloot of poel gedragen waar ze elkaar ontmoeten en paren. Zonder deze menselijke bescherming zou meer dan de helft van de overstekende kikkers en padden worden doodgereden. Normaal begint de paddentrek in maart. Maar wanneer dit jaar de paddentrek op gang komt, is zeer de vraag. Door het uitermate zachte najaar- en winterweer is de natuur een beetje de richting kwijt. Of dat ook geldt voor padden, kikkers en salamanders moeten we afwachten. Fotografie: Guy van Grinsven / Studiopress
69
Fotografie: Guy van Grinsven / Studiopress 70
Stationsstraat 35 - Marktstraat 5 | B-3600 Genk | T +32 (0)89 35 28 52 | www.daniels-bogemann.be
mediapartners 71
Varkensvoer voor de
fijnproever C
NIVEAU op zoek naar de oorspronkelijke keuken hinezen vinden dat ze ruiken naar een paargrage beer. Voor hen is dát pas echt varkensvoer. Dat vinden de varkens trouwens net zo, alleen eten zij die wél graag. Net zoals funghi porcini, zoals uit de Italiaanse naam van deze zwam blijkt. Deze overheerlijke Boletus Edulis, beter bekend als eekhoorntjesbrood, cèpes in het Frans en Steinpilz in Duitsland, smaakt dan ook voortreffelijk in gedroogde vorm door een risotto. Maar er gaat niets boven een echte verse witte truffel, de Tuber Magnatum Pico. NIVEAU EuregioMagazine ging op zoek naar dit ‘witte goud’ in Umbrië met een paar heuse truffelzoekers en liet de buit ter plekke bereiden door de mee reizende Limburgse topkok Otto Nijenhuis. Dat iets lekkerder kan smaken dan deze op primitieve wijze bereide pasta is onmogelijk!
72
73
74
O
m nog even terug te komen op de Chinezen: die vinden ons West-Euro p ea n e n maar watjes. Watjes in de wereldkeuken weliswaar. Wij eten een koe, kip of varken, dan wel eens een stukje wild, en dan heb je het wel zo’n beetje gehad. Van al het andere dat op twee, vier, of meer poten rondloopt, vliegt of kruipt, krijgen wij al gauw de ‘sjevraoje’ (koude rillingen, in goed Nederlands). Andere volkeren hebben minder moeite met rat, kat, aap, tor, sprinkhaan, spin of slang. Voor Chinezen is alles van voedingswaarde weerloos, schrijft Linda Roodenburg in haar boek Eten op Aarde. Over eten en eetgewoonten in de wereld. Alleen truffels eten de Chinezen niet. Die vinden ze enorm stinken en ze zouden ze hooguit aan de varkens voeren. “Gelukkig maar”, zou ik willen zeggen, want er zijn zoveel Chinezen dat, als die dan ook nog dol op truffel zouden zijn, wij het hier wel konden schudden. (Overigens kweken ze wel truffels, omdat ze weten dat westerlingen ze als een delicatesse beschouwen en er veel geld voor betalen.) Alleen zwarte truffels kunnen ze kweken naar vorm, kleur en een lichte geur. De smaak kunnen ze niet nabootsen. Witte truffels zijn tot op heden nooit gekweekt!
De uitdaging Vandaag hebben we een afspraak met twee truffelzoekers uit Pietralunga. Ze behoren tot de stal van Giuliano Tartufi’ uit ditzelfde dorp hier in Umbrië. Giuliano is ook de voornaam van een vlotte veertiger die hier in het Mekka van de witte truffel zijn handel en bijbehorend verwerkingsbedrijfje heeft. Ons gezelschap bestaat uit Giuliano’s Nederlandse vertegenwoordiger Milan Schutte, sterrenkoks Otto Nijenhuis (Château Houthem Sint-Gerlach), Sascha Cremers (voorheen Le Sapiche, nu o.a. delicatessenhandelaar van ZenZero) en de deskundige smaakjuryleden Henri Hochstenbag (Café In den ouden Vogelstruys, Maastricht) en André Leclercq (Eyserhalte). Samen zullen we proberen erachter te komen hoe een goede truffelzoeker te werk gaat en vooral te onderzoeken wat de creativiteit van onze chefskok zal zijn als hij aansluitend de buit moet bereiden zonder gebruik te maken van een goed geoutilleerde keuken met een mooie stoof en het goede gereedschap. Hij zal, geassisteerd door Sascha Cremers, in een soort bivaksituatie straks ‘zijn’ potje moeten koken en daarbij gebruik dienen te maken van zijn improvisatietalent. Er zijn alleen een paar pannen en verder zullen de benodigde ingrediënten ter
plekke moeten worden aangeschaft en verzameld. Voor de benodigde kruiden zal hij de vrije natuur in moeten om ze zelf te zoeken. Er moet straks een streekgerecht bereid worden zoals de mensen het hier vroeger zelf zouden klaarmaken. Een uitdaging voor Otto Nijenhuis die uiteindelijk ludiek beoordeeld zal worden door de meegereisde deskundige jury van NIVEAU en zal worden uitgedrukt in ‘klumpkes’ (zie kader).
Honden De zon komt nog maar net boven de horizon uit als wij de twee truffelzoekers ontmoeten bij hun huis langs de doorgaande weg in Pietralunga. Marino Serpenti en Giuseppe Martinelli (vader van Giuliano) staan al klaar, leunend op hun wandelstok en tegen hun oude Fiatje. Dit moeten zeer ervaren exemplaren zijn, denk ik bij mezelf. De kofferbak staat al open en ik zie dat er een klein getraliede houten kooitje in staat. De mannen duiken meteen een vlakbij gelegen ren in waar een paar magere jachthonden, Lilla en Diana, blijkbaar heel blij zijn hun baasjes weer te zien. In een mum van tijd zitten de twee honden in de kooi. Dat ze zo mager zijn, heeft zo zijn reden: ze zijn bewust een beetje uitgehongerd. Wil een hond een succesvol truffelzoeker zijn, dan moet hij de geur van de truffel, die zo’n tien centimeter onder de grond groeit, kunnen oppikken. Als hij dat heeft gedaan, wordt hij door zijn baasje beloond met eten. De hond eet de truffel dus niet op, in tegenstelling tot het varken waarmee vroeger altijd werd gezocht. De witte truffel komt alleen voor op een hoogte tussen zes- en zevenhonderd meter en dat alleen hier, in deze streek van Italië. Nergens anders ter wereld vind je deze exclusieve ondergrondse parasiet en niemand kan je vertellen hoe dat komt. De weg kronkelt langzaam omhoog en de ochtendmist hangt hier en daar nog tussen de bergen. Een adembenemend uitzicht! Als we enige tijd later door het bos lopen, zal blijken dat de honden een goede trek hebben. Binnen de kortste keren zitten ze in hoog tempo te graven en moet Marino zijn beste beentje voor zetten om de truffel tegen beschadiging te beschermen. Een mooie witte truffel is de eerste buit en er zullen er nog vele volgen. Dat wordt smullen straks! Onze vriend truffelhandelaar Giuliano Martinelli blijkt eigenlijk de truffelkoning van deze streek. Elke dag rijdt hij in zijn Jeep al zijn truffelzoekers langs om hun vondsten op te kopen. Ik kom er niet achter wat de truffelzoekers ervoor krijgen, maar één ding is zeker: het grote geld wordt niet door de vinders verdiend. Wetend dat een kilootje witte truffel tussen 2500 en 3000 euro doet, moet er een gigantische marge op zitten (alle
NIVEAU deelt ‘klumpkes’ uit. In eenvoud zit vaak de kracht
NIVEAU EuregioMagazine staat voor puurheid en creativiteit en improvisatie. Niveau is een magazine dat wars is van alles wat opgeklopt en would-be is. Daarom gaat NIVEAU op zoek naar de oorsprong van de streekproducten, in de eigen regio en ook daarbuiten, maar altijd met de bedoeling er iets van op te steken en er met Limburgse ogen naar te kijken en met Limburgse monden van te proeven. NIVEAU gaat Euregionale chef-koks en een Euregionale jury op een culinaire ontdekkingsreis sturen waarbij de chef de opdracht krijgt op primitieve wijze een lokaal streekgerecht te maken met de lokale producten die hij eerst zelf mee heeft moeten zoeken, ontdekken, vangen of plukken. Het doel is hem zijn creativiteit en improvisatietalent te laten ontdekken, waardoor het beste in hem boven komt. Een puur gerecht maken zoals het oorspronkelijk is bedoeld en om aldus te begrijpen waarom de producten zo gebruikt werden. De chefs worden op ludieke wijze beoordeeld door de deskundige jury aan de hand van een eigen waarderingssysteem met zogenaamde ‘Klumpkes’.
slechte truffels, kleintjes en niet ogende, leveren veel minder op en worden verwerkt in dirivaten, zoals salsa en pasta’s).
Verzamelen Onze vriend Giuliano heeft niet alleen een succesvolle truffelhandel, maar is ook nog mede-eigenaar van een soort vakantieresort, Le Valcelle: een prachtig gerestaureerd kloostertje met appartementen in een nabijgelegen dorpje. Een uitgelezen locatie om de verworven buit te gaan opsouperen. De opdracht aan onze chef was duidelijk: maak een aantal lokale gerechten met lokale ingrediënten en serveer die met lokale dranken. Het moet door iedereen te maken zijn en het moet zo puur mogelijk vervaardigd worden. Dus geen fornuis, geen salamander, geen mixer, geen heteluchtoven en geen friteuse. Wél een natuur vol kruiden, een mooie locatie en voldoende hout om te sprokkelen. Voor de onmisbare ontbrekende ingrediën-
75
ten krijgen ze van mij honderd euro om bij de lokale winkelier wat aan te schaffen. Zo gezegd, zo gedaan! Otto en Sascha gaan naar de lokale markt om hun inkopen te doen, de rest doet de voorbereiding van de hardware. Stenen worden bij elkaar gezocht, hout gesprokkeld, een provisorische gril en bijpassend spit in elkaar gefrutseld en een grote pan en ketel opgedoken uit de keuken van de Le Valcelle. Tegen de tijd dat onze chefs terugkomen, brandt het kampvuurtje al dat het een lieve lust is, hoewel het ouderwets ‘vönkele’ (vuurtje stoken) een aantal lieden toch al weer was verleerd sinds hun padvinderstijd. Het wordt een lintpasta met kip, olijven, Parmigiano Reggiano, groenten en champignons in olijfolie, kruiden, rode pepertjes, specerijen, prei, knolselderie, ui en nog wat ingrediënten waaronder een flinke scheut witte wijn, room en daar overheen, als finishing touch, natuurlijk de zelf gevonden truffels. Otto gaat onderwijl nog even de tuin in en komt in al snel weer terug met lavendel, tijm, salie en rozemarijn, dat hier kennelijk in het wild groeit.
Het resultaat Kip met truffel is een van de favoriete gerechten van Otto Nijenhuis. Een klassieker waarbij hij de schijfjes truffel letterlijk onder de huid schuift. Het spit in de vorm van een door Henri Hochstenbag vakkundig afgezaagde boomtak wordt dwars door het beestje geschoven en boven het smeulend vuurtje gehangen. Geen motortje dat het spit laat draaien maar de heuse mensenkracht van André Leclercq. Een klus van een anderhalf uur minimaal. Tijd voor een aperitivo! Sascha trekt de eerste fles open. Een witte Falanghina del Beneventano uit Campania een secco; een droge witte, gemaakt van de Falanghina-druif. Terwijl de glazen regelmatig worden gevuld, maken Otto en Sascha een frisse salade klaar. Een paar zoete paprika’s op de gril geven een apart sfeertje aan het geheel. Otto heeft voor bij het hoofdgerecht de Lungarotti Torgiano Rosso uitgezocht. Een prima betaalbaar wijntje dat tot stand is gekomen dankzij de ‘founder’ van de Umbrische wijn, de familie Lungarotti. De ‘oude’, alom gerespecteerde Giorgio Lungarotti is weliswaar overleden maar dochter Teresa zwaait nu de scepter. De bekendste Torgiano, het vlaggenschip van Lungarotti, is de Rubesco Rosso Riserva. De beste Torgiano is echter de Rosso Riserva Vigna Monticchio, die tien jaar lang op vat en fles is gerijpt en natuurlijk ook heerlijk is bij een gebraden duifje of tartufi neri, zwarte truffels. Tijd om de lintpasta te koken. Otto heeft het vuurtje nog even laten opstoken en het kippetje moet een beetje naar de kant opschuiven. Als de pasta gaar is en alles in de grote braadpan wordt samengevoegd, zijn de champignons en de groenten gaar gestoomd in de witte wijn met olijfolie.
76
77
De inmiddels gare kip is in stukken gesneden en toegevoegd, de olijven glimmen van de room en het totaal wordt afgemaakt met een laagje geschilferde harde Reggiano-kaas. Nu is het de beurt aan de truffels. Rijkelijk worden ze geschaafd, zwart en wit door elkaar. De hongerige jury zit te watertanden. Fantastisch! Onder een doorbrekend voorjaarszonnetje en in goed gezelschap smaakt dit boerengerecht alsof er engeltje op je tong piest. Tijd voor de finale waardering voor Otto Nijenhuis door de deskundige NIVEAUjury. Proficiat Otto, je bent de ware ster! Keuze ingrediënten: Smaak steekgerecht: Keuze dranken: Originaliteit: Improvisatietalent: Totale beleving: Vervulling opdracht:
Tekst en foto’s: Guy van Grinsven / Studiopress (met speciale dank aan Milan Schutte)
Het Limburgs klumpke Het klumpke is een voor het Heuvelland karakteristieke oude hoogstam-appelsoort. We kennen het Eijsdener klumpke en de mutant daarvan, het Gronsvelder klumpke. Sabot d’Eijsden (of Sabot de Gronsveld) en Posson rouge de Hollande. Het dankt zijn naam aan het typische bobbeltje dat op de plek zit waar de steel de vrucht in duikt.
TV
78
an dit onderwerp is ook een V NIVEAU TV uitzending gemaakt voor TVL. U kunt deze uitzending ook bekijken op: www.niveaumagazine.nl/niveautv
79
â&#x20AC;&#x2DC;Laat al het goede tot Mij komen...â&#x20AC;&#x2122; Collecteschalen vol met geurig geld
80
81
ecunia non olet (Geld stinkt niet). Zo luidt een Romeins gezegde. Maar in het Zuid-Franse dorpje Richerenches denken ze daar toch heel anders over. Op de derde zondag in januari, tijdens de hoogmis in het twaalfde-eeuwse kerkje van dit pittoreske tempeliersdorpje in de Vaucluse, worden de collecteschalen niet alleen met geld gevuld. Dominus et tuber vobiscum. Mogen de Heer en de truffel met u zijn.
Het gebied rondom de Mont Ventoux is rijk aan goed verborgen schatten. De ‘Kale berg’, zoals deze allesoverheersende, 1912 meter hoge bult in de volksmond wordt genoemd, zorgt voor een geheel eigen microklimaat dat zijn weerslag vindt in alles wat er groeit en bloeit. De vruchtbare bodem doet de rest. Het mooiste en smaakvolste fruit komt uit de boomgaarden van de Vaucluse; prachtige druivenrassen komen tot volle rijping op de uitgestrekte wijngaarden om te dienen als basis voor de mooie cépages van de Gigondas-, Vacqueras- en Châteauneuf-du-Pape-wijnen. Dan hebben we het nog niet gehad over de fantastische olijfgaarden en de beroemde geurende lavendelvelden op de flanken van de Mont Ventoux. De klimatologische omstandigheden zijn er zo goed dat er zelfs ‘Hollandse’ tulpenkwekers te vinden zijn voor een vroege bollenoogst. (Daarover leest u meer elders in deze NIVEAU.) Ook onder de grond is er een rijke oogst te halen. In dit gebied valt jaarlijks bijna een meter water, meestal tijdens forse onweersbuien. Het mediterrane klimaat, de grond met een zuurwaarde (pH-waarde) van 7 en de perfecte symbiose met de eikenboom doen de rest. Kortom, hier is de ideale biotoop voor de Tuber melanosporum, in goed Nederlands, de zwarte truffel. Deze truffel gedijt het best in de Périgord, waar hij vandaan komt en waarom hij ook wel Périgord-truffel wordt genoemd, maar hij doet het zeker zo goed hier in de Provence. Liefst driekwart van de truffelproductie van Frankrijk (ruim 22 ton) komt uit deze prachtige streek. Hij lijkt weliswaar veel op de wintertruffel (Tuber brumale) maar hij is veel minder sterk van geur en smaak. De Tuber aestivum is de zomerse variant, maar die is weer lichter vanbinnen en zijn smaak is flauwtjes. Ten slotte heb je nog de Tuber magnatum, de witte truffel uit het Italiaanse Piemonte. Die bewijst alleen vers zijn aromatische kracht. (Meer hierover elders in deze NIVEAU.)
Richerenches De orde van de tempeliers was de eerste geestelijke ridderorde en werd in 1118 gesticht door Hugues de Payens. De tempeliers legden, volgens de regels van de van de heilige Bernard, de gelofte van kuisheid, armoede en gehoorzaamheid af. Richerenches was een versterkt dorpje met vier torens en vestingmuren en werd destijds een van de bekendste en grootste vestingstadjes van de Provence. Ook het kerkje met zijn abside staat er nog altijd als een getuige uit dat verleden en je hebt weinig verbeelding nodig om de, in witte kleden gehulde ridders, langs te zien zoeven. Het achtpuntig rood kruis dat op hun ridderkleden was aangebracht, zie je nu nog veelvuldig terug op allerlei plaatsen in het dorpje.
Zaterdag 9.00 uur Richerenches lijkt nog net zo uitgestorven als alle andere dorpjes hier in de omgeving. Eén handelaar in Provençaalse kazen, olijven en mooie gedroogde ‘jambons’ is zijn kraampje aan het opzetten. Voor de rest niets, niemand. Rien, personne!
82
83
10.00 uur Tien minuten geleden kwam de eerste de eerste dure Mercedes aangereden. De bestuurder parkeerde hem met de kofferbak naar achteren in het laantje onder de platanen, vlak tegen de buitenkant van de historische omwalling. Een half uur later staat het hele laantje aan beide zijden vol met auto’s. Niet allemaal Beierse bolides, maar wel stuk voor stuk met de kofferbak of laadklep geopend en allemaal met een weeginstrument erin. Heel moderne digitale uitvoeringen, maar vooral heel veel ouderwetse bascules. Uit alle hoeken en gaten komen opeens mensen aanlopen, van alle leeftijden, maar stuk voor stuk met een gevulde zak of tas bij zich. Er lopen ook nogal wat mensen schuchter rond met een goed gevulde jas. Die zijn bang dat iemand het ziet en dragen hun truffelbuit, uitpuilend onder hun jas, mee naar de markt. Om de auto’s heen staan mannen en vrouwen met de tassen en zakken te smoezelen. Dat zijn dus de truffelzoekers en de truffelopkopers. De vele, prachtige doorleefde gezichten van de truffelzoekers vormen een mooi contrast met de goed geschoren en gesoigneerde koppen van de opkopers. Zij zorgen ervoor dat de beste restaurants, waar ook ter wereld, morgen deze truffels in hun gerechten kunnen verwerken. Er wordt in de zakken gekeken, geroken, weer gesmoezeld en uiteindelijk wordt de zak gewogen en wordt er iets op een papiertje geschreven. Vervolgens gaat de aanbieder met het papiertje naar de voorkant van de auto en schuift het door het op een kier staande raampje naar binnen. De chauffeur annex kassier bestudeert het papiertje om vervolgens een stapeltje bankbiljetten via dezelfde kier te retourneren. Donnant, donnant (ofwel boter bij de vis), zo gaat dat in de truffelhandel.
12.30 uur Lunchtijd: een omeletje met truffel op het lokale terras. De meeste handelaars zijn met hun goed gevulde kofferbak al onderweg, evenals menige sterrenkok die hier zelf zijn inkopen doet. Honderdduizenden euro’s zijn er door de kiertjes geschoven en verdwijnen in het zwarte circuit. Zou de truffel daarom ook de ‘Zwarte Diamand’ worden genoemd?
De Truffelmis Zondag 9.30 uur Voor de deur van het prachtige middeleeuwse kerkje hebben zich al een stuk of vijftig mensen verzameld. Keurig staan ze
84
in de rij te wachten tot de kerkdeur opengaat. Elk jaar op de derde zondag van januari wordt in Richerenches de zogenaamde Messe de la Truffe (Truffelmis) opgedragen. Saint-Antoine (Sint-Antonius, de beschermheilige van de truffelkwekers en van allen die zoeken naar iets wat ze kwijt zijn) wordt in dit dorpje al meer dan een halve eeuw op deze manier geëerd. De ceremonie begint met de processie van het Broederschap van de Ridders van de Zwarte Diamant, allen in hun fraaie gewaden. Een aantal ridders heeft al voor de zijdeur postgevat. Het zangers van het koor zijn nog volop aan het oefenen als we achter hun rug door de zijdeur het kerkje binnenglippen. Monsieur le curé (pastoor) staat achter in de kerkje bij de altijd opgestelde kerstkribbe de zaak te aanschouwen. Dit moet zijn dag worden. Vandaag gaat het gebeuren. Eens kijken wat de beminde gelovigen dit jaar voor le petit Jésus overhebben.
10.00 uur De deuren gaan open en in een mum van tijd is het kerkje gevuld. Niet alleen met mensen, maar vooral met de geur van truffels. Tijdens de mis geven de kwekers, naar verluidt, als offergift een van hun beste, zorgvuldig geselecteerde truffels. Of houden ze die toch voor de verkoop of voor zichzelf en moeten Onze Lieve Heer en zijn plaatsvervanger monsieur le curé het met de tweede keuze doen? De ‘Confrérie du Diamant Noir’ met haar indrukwekkende zwarte capes en hoeden en gele bannier betreden de kerk en nemen hun gereserveerde plaatsen vooraan in de kerk in. De eerste vier truffels van pakweg een kilo bij elkaar worden al op het altaar gedeponeerd en zorgvuldig tussen de brandende theelichtjes geplaatst. De pastoor kijkt verlekkerd maar nog net niet zichtbaar watertandend toe. Een mooi begin, moet hij denken. Al gauw blijkt dat de repetitie van zangkoor vooraf geen zin heeft gehad. En dan is het eindelijk zo ver. De pastoor en de voorzitter van de truffelclub hebben de gelovigen opgeroepen de collectemandjes goed te vullen. Een mooi plekje in de hemel is de ruilwaar, begrijp ik. Vier leden van de confrérie gaan de bankjes langs met de collectemandjes, die na vijf minuten terug worden bezorgd en voor het altaar gedeponeerd. Sint-Antonius kan
lachen: zijn afbeelding mét truffelvarken is tussen de kandelaars voor het altaartje opgesteld. Vier mandjes vol met truffels en bankbiljetten staan broederlijk naast elkaar. Pecunia olet (geld stinkt) wel degelijk, wat de Romeinen ook mogen beweren.
11.30 uur Nadat de priesterlijke zegen over ons is neergedaald, verlaten we de geestelijk gesterkt de hoogmis en worden de truffels overgegooid in een grote mand. De dame bij wie ik gisteren mijn eigen truffeltjes heb gekocht voor het thuisfront, blijkt vandaag de oppertruffeldraagster te zijn en zeult in de optocht van de confrérie de grote mand mee naar het pleintje voor het gemeentehuis. Daar hebben alle gelovigen en toeristen, een paar honderd in getal, zich verzameld voor de veiling van de buit. Van truffels alleen kan zelfs de paus niet leven, zelfs niet in zijn eigen wijngaard van Châteauneufdu-Pape. Nee, harde euro’s moeten er komen. De veilingmeester klimt op de gereedstaande tafel en begint zijn opbodveiling nadat eerst de opbrengst zorgvuldig is gewogen. Viereneenhalve kilo Zwarte Diamant! Weliswaar vierhonderd gram minder dan vorig jaar, maar de truffel is dit jaar zeldzamer, dus is de prijs hoger. Als we een half uurtje later het truffelomeletje van gisteren ons opnieuw hebben laten smaken, komen onze oppertruffeldraagster en monsieur le curé het cafeetje binnen. Hun magen verlangen kennelijk hetzelfde als de onze. Nieuwsgierig vraag ik haar naar de opbrengst. “Inclusief de geldelijke giften heeft de collecte ruim 6700 euro opgebracht”, zegt ze glimlachend. “Och”, zeg ik tegen monsieur le curé, “niet slecht voor een uurtje werk.” Hij kan er wel om lachen. Tekst en fotografie: Guy van Grinsven / Studiopress
TV
an dit onderwerp is ook een V NIVEAU TV uitzending gemaakt voor TVL. U kunt deze uitzending ook bekijken op: www.niveaumagazine.nl/niveautv
85
LV E
ALCELLE
L O G E R E N T U S SE N DE T RU F F E L S De geur van rozemarijn en lavendel heeft het eenvoudige maar sfeervolle appartement gevuld. De zon komt net op boven de heuvels en schijnt door het raam naar binnen. Je ontwaakt in een omgeving van rust in het epicentrum voor de truffelliefhebber: Umbrië, het allerbeste van wat Italië te bieden heeft. Na een perfect ontbijt ga je, samen met een echte truffelzoeker en zijn honden, op zoek naar de exclusieve lekkernij. Deze streek, op een hoogte van ruim 600 meter, is de ideale biotoop voor deze parasiet. Na deze geweldige ervaring neem je een duik in het zwembad of geniet je in de tuin of op je eigen terras van de rust die deze locatie je biedt. De kinderen amuseren zich wel in de speciaal
voor hen aangelegde speeltuin. Een uitstapje maken naar de pittoreske dorpjes of historische steden, zoals Perugia, in Umbrie of de mooie streek van Toscane. Of ga je liever eens een dagje naar het strand van Rimini? Dat kan, want na anderhalf uurtje rijden door de mooie streek lig je te genieten van de azuurblauwe Adriatische Zee! Een wijntje op een sfeervol dorpsterrasje in het nabijgelegen Pietralunga drinken, kan natuurlijk ook! ’s Avonds geniet je in het avondzonnetje van het culinair hoogtepuntje van de chef met als achtergrondmuziek de klanken van een voorbij trekkende schaapskudde. Kortom de ideale vakantiebestemming voor de hele familie in een van de elf aparte appartementen hier in de prachtige omgeving van Alto Tevere Umbro, le Valcelle.
Località Le Valcelle - 06026 Pietralunga (PG) - Tel. (+39)075.94.62.095 Fax (+39)075.94.69.798 - Email levalcelle@levalcelle.it - www.levalcelle.it
DAMES- & MANNENMODE
Le rendez-vous de la Mode HERENMODE* RALPH LAUREN GANT RIVERWOODS PAUL & SHARK LACOSTE STONES VAN GILS ALBERTO
DAMESMODE* ZUCCHERO TOMMY HILFIGER RALPH LAUREN JOSEPHINE & CO. MARCCAIN AIRFIELD CLAUDIA STRÄTER SAVE THE QUEEN ESPRIT MARK BURBERRY CAMBIO
MANNEN
TRUSSARDI JEANS BRAX STATE OF ART ROY ROBSON GARDEUR TENSON CARL GROSS JACQUES BRITT LE DÛB JOHN MILLER OLYMP RENE LEZARD
CREENSTONE TAIFUN BELLISSIMA GERRY WEBER MARCONA BASLER * niet alle merken in alle filialen verkrijgbaar
FILIALEN IN: TILBURG - ‘s-HERTOGENBOSCH - EINDHOVEN - BREDA - OOSTERHOUT B E R G E N O P Z O O M R O E R M O N D - M I D D E L B U R G - B O B B E / V L I S S I N G E N M I C H E L L E & M I C H E L B E E K S T R A A T 4 8 - 5 0 M E E R S S E N - w w w. g i m b r e r e m o d e . c o m
88
Saphir Edition
Verenigde Arabische Emiraten
et ultieme verwengevoel Nieuw: Ferrari-rijschool, Formule 1 op eiland in zee De Verenigde Arabische Emiraten. Dubai en Abu Dhabi maken er beide deel van uit. Deze buitengewone vakantiebestemmingen aan de Perzische Golf moet u gewoon één keer in uw leven bezocht hebben. Uw ervaringen zullen een onvergetelijke indruk bij u achterlaten. Dubai en Abu Dhabi zijn ‘the places to be’ en stellen bijna alle andere vakantieoorden in de schaduw. En schaduw is in deze contreien, waar de zon bijna altijd schijnt, welkom. Saphir Edition, het reisbureau voor de verwende reiziger, zorgt wel voor een passend parasolletje. Dat, en nog veel meer, zijn wij onlangs hoogstpersoonlijk voor u gaan regelen. De emiraten Dubai en Abu Dhabi zijn in de twintigste eeuw groot en rijk geworden dankzij de enorme olie-opbrengsten. Dat die grondstof nog in grote voorraden in de bodem zit, weet men heel goed, maar ook dat de bodem van die bron op een dag in zicht komt. Daarom is men zich de afgelopen decennia ook op andere bronnen van inkomsten gaan richten, en dan met name op het toerisme. Deze nieuwe bronnen zullen straks ongetwijfeld ook vrijwel onuitputtelijk zijn, want wat hier gebeurt en nog staat te gebeuren, is nog nergens anders op de wereld vertoond. De bewoners van Dubai en Abu Dhabi zien hun toekomst met vertrouwen tegemoet en maken een vriendelijke en gastvrije indruk. Economisch gaat het de VAE natuurlijk voor de wind, het politieke klimaat is betrekkelijk stabiel en men lijkt de gigantische sprong in de moderne 21ste eeuw van een zanderig woestijnrijk naar een hypermoderne technologische en internationale maatschappij eerder als een uitdaging dan als een probleem te beschouwen.
Dubai
Neem het luxueuze ‘zevensterrenhotel’ van Dubai, het Burj al-Arab (‘de Toren van de Arabieren’) dat is gebouwd in de vorm van het zeil van een dhow, een traditioneel Arabisch zeilscheepje, en dat inmiddels wereldwijd bekend is als icoon van het toeristisch aantrekkelijke Midden-Oosten. Na vijf jaar keihard werken werden de deuren op 1 december 1999 geopend voor de gasten. In dit 321 meter hoge hotel, dat vlak voor de kust op een kunstmatig eiland is aangelegd, is alleen al 1.500 m² 24-karaats bladgoud en 25.000 m2 marmer verwerkt. Het is in de zee gebouwd, zodat de schaduw ervan nooit op het strand valt. Vanuit uw suite heeft u een schitterend uitzicht op de stad en hotels en de prachtig aangelegde kanalen waar de gondeliers in Venetiaanse stijl als taxi’s rondvaren. Venetië heeft er een geduchte concurrent bij... Heeft u echter meer zin de
ski’s onder te binden? Dat kan ook. De grootste indoor-skipiste ter wereld ligt hier immers in deze woestijn. Wij hebben een ‘persoonijke ski-leraar’ al voor u gereserveerd. En wilt u na afloop lekker gaan shoppen? Fifth Avenue lijkt wel een dorpsstraat!
Abu Dhabi
Abu Dhabi is een ander emiraat. Deze hoofdstad van de Verenigde Arabische Emiraten lijkt telkens weer goed te kijken naar wat er in Dubai gebeurt, om dat vervolgens proberen na te doen of te overtreffen. Zo was de reactie op de bouw van het Burj al-Arab in Dubai de aanleg van het Emirates Palace, dat onderdeel is van de vermaarde Kepinski Hotelketen en naar verluidt het duurste hotel is dat ooit werd gebouwd. Dat hier aan luxe geen gebrek is, spreekt natuurlijk voor zich. Eind 2007 werd een heel ander type bouwwerk geopend: de Sheikh Zayed Moskee. Sheikh Zayed bin Sultan al-Nahyan was de stichter en de eerste president van de Verenigde Arabische Emiraten en ligt er ook begraven. Deze moskee, die ruimte biedt aan ruim 30.000 gelovigen, overtreft een ieders stoutste dromen. Hier wederom veel gouden versierselen, veel marmer en uiteraard een indrukwekkende omvang. Het grootste tapijt van de wereld is hier te vinden – afmeting 5000 m2 en een gewicht van 47 ton. Maar ook een kroonluchter van Swarowski van 10 bij 15 meter. Dat levert de Sheikh Zayed Moskee een drietal vermeldingen op in het Guinness
Book of Records.
Er wordt nog steeds druk gebouwd in Dubai en Abu Dhabi. Vooral in Dubai staan links en rechts immense kranen die de bouw van een nieuwe hotel of bankgebouw mogelijk moeten maken. De dynamiek van de emiraten straalt u als het waren tegemoet als u hier rondkijkt. Wat ook opvalt, is dat Dubai en Abu Dhabi buitengewoon schoon zijn. Nergens liggen papiertjes, blikjes of kauwgom op straat. Op
het rijden in een ongewassen auto staat een behoorlijke boete! Momenteel is men bezig met de bouw van een Formule 1-circuit. Als alles volgens planning verloopt, moet hier in 2009 voor het eerst een Grand Prix-wedstrijd plaatsvinden. Verdere plannen bij het circuit zijn de bouw van een jachthaven, een waterpretpark, golfbanen, en kleine circuits voor het racen met zogenaamde ‘dune buggy’s’, diverse hotels, restaurants, congrescentrum en een tienbaans autosnelweg waarmee u in tien minuten vanaf het Internationale vliegveld bij het Formule 1-circuit bent. Een ander leuk weetje is dat hier het eerst Ferrari-amusementspark en een Ferrari -rijschool gebouwd zullen worden. Ook op andere manieren kunt u zich hier aan de Perzische Golf uitstekend amuseren. Zo kunt u een fantastische tocht in een jeep maken door het adembenemende woestijnlandschap van Abu Dhabi of Dubai, waarbij uw adrenalinepomp flink aan het werk wordt gezet; en als u ‘geluk’ heeft, komt u vast te zitten met uw jeep. Ook de manier waarop u dan weer thuis komt, is een onvergetelijk avontuur. Daarnaast kunt u hier prachtige duikavonturen beleven in de wateren van de Perzische Golf, imponerende bouwwerken bezichtigen en een bezoek brengen aan een kamelenboerderij. Ten slotte kunnen ook vakantiegangers die vooral op rust en ontspanning gesteld zijn, zich hier heerlijk in de watten laten leggen op de talrijke stranden van Dubai en Abu Dhabi en het hele jaar door genieten van de aangename temperatuur.
De Verenigde Arabische Emiraten; ‘Puur genieten van Luxe, met een vleugje avontuur uit Duizend-en-een-nacht’. Onze persoonlijke ervaring is uw garantie!
SCHEPERS REISEN - SAPHIR EDITION - Sittarder Straße 26B - 52538 Selfkant-Tüddern - Duitsland T: +49 (0)24 56 50 12 70 - F: +49 (0)24 56 37 42 - E: urlaub@saphir-edition.de - www.saphir-edition.de
89
>> TiPS RESTAURANT
SOFA - 'top of the bill'
voor een vriendelijke prijs
Hij kan er wat van, onze Jeroen Holten. Na eerst met stip te zijn gestegen in de Guide Michelin met zijn restaurant ‘de Bissjop’ heeft hij samen met gastvrouw Eveline eens echt uitgepakt. Een fonkelnieuw restaurant/brasserie erbij, gelegen aan de oostoever van de Maas in het koetshuis van Kasteel Hoogenweerth in Maastricht. Heel gezellige lounge-bar, een trendy à-la-carte-restaurant en een warm gedesignde brasserie met een kleine, vriendelijk geprijsde kaart, waar je eten van sterrenkwaliteit krijgt voorgeschoteld. Een aanrader, zeker deze zomer op het buitenterras met uitzicht op de Jachthaven. Restaurant/Brasserie Sofa | Hooge Weerd 6 | 6229 AM Maastricht | T +31 (0)43 367 13 37 | E contact@sofamaastricht.nl Geopend: di.-zo. vanaf 12.00 uur, ’s zondags alleen brasserie, ’s maandags gesloten
Jaren vijftig-negentig herleven in
Industrion
‘Herinnert u zich deze nog?’ Dat is de naam die museum Industrion in Kerkrade gaf aan een expositie met bekende objecten en muziek- en filmfragmenten uit de jaren vijftig tot negentig. De ‘terug in de tijd’-liefhebbers kunnen hun hart ophalen. Het ware gevoel van nostalgie komt naar boven bij het aanschouwen van een gedateerd zeepbakje of een heuse Kreidler ‘buikschuiver’. De muziek en de nostalgische filmfragmenten completeren het geheel. Een groot deel van deze expositie, die nog loopt tot en met 12 mei, komt uit eigen collectie. Industrion | Museumplein 2 | 6461 MA Kerkrade T +31 (0)45 5670809 | www.industrion.nl
Basil’s Maasland arrangement In het dorpje Leut bij Maasmechelen ligt een prachtig gerestaureerde herenhuis waarin B & B Basil is gevestigd. Bij liefhebbers van Engelse comedy zal de naam zeker een lichtje doen branden. Het hotel dankt zijn naam immers aan de gelijknamige uitbater van Hotel Fawlty Towers in het Engelse Torquay. In elk van de smaakvol ingerichte kamers treft u naast een flatscreen-tv een dvd-speler en een dvd-box aan met de doldwaze capriolen van Basil Fawlty, zijn echtgenote Sybil, dienstmeid Polly en ober Manuel (uit Barcelona). De badkamers bij Basil zijn verschillend ingericht naargelang de wensen van de gast. ‘Basil’ biedt zijn klanten ook een zogenaamd Maasland arrangement aan waarbij men overnacht en ontbijt in de B & B en kan genieten van een gastronomisch menu bij restaurant Vivendum (één Michelinster) in het naburige Dilsen-Stokkem. Basil | Sint-Pietersstraat 75 | 3630 Leut T +32 (0)474 261458 | F +32 (0)89 249172 www.hotelbasil.be 90
American Music Bar Hoewel de zaak een gelimiteerde capaciteit heeft van 350 bezoekers, heeft zij al heel wat grote namen mogen verwelkomen. The Spirit of 66, daar hebben we het over, gelegen in het Belgische Verviers, is voor steeds meer muziekliefhebbers ‘the place to be’. Niet alleen Belgische bezoekers maar ook gasten uit Nederland, Duitsland en Frankrijk zagen in de muziektempel met het typisch Amerikaanse interieur al illustere grootheden als Peter Green, Paul Rodgers, Manfred Man, Canned Heat en Wishbone Ash het podium betreden. De club programmeert maandelijks zo’n twintig live-optredens. Alle muziekstijlen, van blues tot metal, van jazz tot country, van fusion tot rock om er maar enkele te noemen, komen aan bod. Zie voor het programma de website. The Spirit of 66 | Place du Martyr 16 4800 Verviers | T +32 (0)87 35 24 24 www.spiritof66.be
Ook in het Ziekenhuis Oost-Limburg!
Plastische chirurgie:
Op slechts 15 minuten rijden vanaf Maastricht ligt het Ziekenhuis Oost-Limburg (ZOL) te Genk. Hier bouwen dokter Bert Van den hof en dokter Nicolas Verhelle de Dienst Plastische Heelkunde uit. Het Ziekenhuis Oost-Limburg kenmerkt zich door een zakelijke degelijkheid, misschien niet met de allure van een trendy privé-kliniek, maar het geeft je wel een vertrouwd gevoel. Het gevoel dat men hier weet waarmee men bezig is. Bovendien is er voor vele ingrepen de mogelijkheid tot tussenkomst van de mutualiteit of zorgverzekeraar in een dergelijk erkend ziekenhuis. Het Ziekenhuis Oost-Limburg biedt plastische, reconstructieve en esthetische heelkunde in een erkend ziekenhuis zonder wachttijden! Plastische, Reconstructieve en Esthetische Heelkunde ZOL Campus St. Jan | 3600 Genk (B) | T +32 (0)89 32 61 91 www.zol.be/plastische.heelkunde
>> TIPS Santé...
eindelijk een echte wijnkroeg
Wienpreuflokaal Santé bestaat al een paar jaar, maar nu pas weet de ware wijnliefhebber het te vinden. Werd er voorheen nog vooral een biertje besteld, vandaag wordt tot 20.00 uur een mooi wijntje in een goedgevuld passend glas geserveerd. Je kan bij Santé ook via een ingenieus automaatsysteem met een soort creditcard je eigen keuze maken uit topwijnen en naargelang je eigen smaak of behoefte een slokje topwijn proeven of extra ‘bijtanken’. Voeg daarbij de gezelligheid die gastvrouw Petra uitstraalt, de leuke kleine eetkaart die ze voert en het spraakzaam cliënteel, en je hebt een gezellige wijnkroeg. Aanrader, ook voor besloten wijnproeverijtjes! Wienpreuflokaal Santé Kesselskade 56 6211 EN Maastricht (vlak bij de oude Sint-Servaasbrug) T + 31 43 321 56 30
Meiavondfeest in
Hasselt
Op 30 april staat de Grote Markt in Hasselt in het teken van de lente. Om 21.00 uur wordt de winter door de meigraaf veroordeeld tot verbranding, waarna de meikoningin de lente verwelkomt. Een van de hoogtepunten van de avond is het rechttrekken van de meiboom, ondersteund door een klank-enlichtspel. De dans om de meiboom vindt haar oorsprong in de Keltische cultuur. Al sinds de zestiende eeuw wordt in Hasselt het Meiavondfeest georganiseerd. De bezoekers worden getrakteerd op Hasseltse speculaas, originele jeneverpaté en een Hasseltse borrel. Het grote ‘Bal Populair’ begint rond 21.30 uur en duurt tot 23.30 uur. Ook dit jaar staat het Koninklijk Feestcomité der Stad Hasselt weer garant voor een genoeglijke avond. Voor info zie www.feestcomitehasselt.be.
Top Shops X-clusive Event op Kasteel Erenstein Op zondag 15 juni vormt het sprookjesachtige Kasteel Erenstein in Kerkrade het decor voor het Top Shops X-clusive Event. Diverse Top Shops presenteren tussen 13.00 en 19.00 uur een veelzijdig programma vol previews, primeurs en privileges. Bijzonder is de omgekeerde modeshow met medewerking van diverse couturiers, onder andere Monique Collignon en Ronald Kolk. Dit exclusieve evenement is uitsluitend op persoonlijke uitnodiging toegankelijk. Top Shops stelt tien niveau-lezers in
Paardenbit en bamboe by Gucci Het Italiaanse designer label Gucci brengt dit voorjaar een dameszonnebril op de markt met als thema bamboe en het klassieke paardenbit. Weloverwogen innovatie gekoppeld aan tijdloze uitstraling. Bamboe vind je bij Gucci al terug in de diverse collecties sinds de introductie in 1947. De look is superelegant. Uitvoeringen zijn er in zowel acetaat als metaal. Het spreekt voor zich dat de Gucci brillenlijn deel uitmaakt van de uitgebreide collecties van Schmeck Zonnebrillen in Maastricht. De zaak heeft zich toegelegd op de verkoop van de meest modieuze en uitgesproken zonnebrilontwerpen.
de gelegenheid het X-clusive Event bij te wonen. Wilt u in aanmerking komen voor een van deze tien relatiekaarten? Kijk dan op www.top-shops.nl/niveau. Top Shops Holland www.top-shops.nl
Schmeck Muntstraat 50 / hoek Grote Staat 6211 EK Maastricht | T +31 (0) 43 321 77 16
91
bloemen & planten thomas kuringersteenweg 394 hasselt b-3511 E313 afrit 27 tel: 011:254762 in de maanden januari, februari, juni, juli, augustus en september maandag gesloten info@thomas.be
thomas
SCAPA HOME
home & garden inspiration www.thomas.be
4USFVLFOT )PPSPQMPTTJOHFO XFFU IPF CFMBOHSJKL HPFE IPSFO JT 8JK CFTDIJLLFO PWFS EF BMMFSLMFJOTUF FO NFFTU HFBWBODFFSEF IPPSPQMPTTJOHFO WBO CVEHFU UPU IJHIUFDI 4UBQ WSJKCMJKWFOE CJOOFO WPPS FFO QFSTPPOMJKL BEWJFT PG HSBUJT IPPSUFTU CJK 4USFVLFOT OFNFO XF EBBS BMMF UJKE WPPS ,XBMJUFJU JT JO BMMFT XBU XJK EPFO IFU VJUHBOHT QVOU FO TUBBU NFU BGTUBOE PQ EF FFSTUF QMBBUT -JNCVSHT WBLNBOTDIBQ TJOET "MUJKE EJDIUCJK WPPS "EWJFT 4FSWJDF
7FTUJHJOH &DIU (FMSFTUSBBU 5
7FTUJHJOH )FFSMFO (FFSTUSBBU 5
7FTUJHJOH ,FSLSBEF ,BQFMMBBO B 5
7FTUJHJOH .BBTUSJDIU (SPUF (SBDIU 5
7FTUJHJOH 3PFSNPOE ,SVJTIFSFOTUSBBU 5
7FTUJHJOH 4JUUBSE 3JKLTXFH /PPSE 5
7FTUJHJOH (FMFFO 3JKLTXFH $FOUSVN 5
7FTUJHJOH )PFOTCSPFL /JFVXTUSBBU 5
7FTUJHJOH -BOEHSBBG 3BBEIVJTQMFJO 5
7FTUJHJOH .BBTUSJDIU )FFS "LFSTUFFOXFH 5
7FTUJHJOH 4JNQFMWFME %PSQTUSBBU B 5
7FTUJHJOH 7BMLFOCVSH - W E .BFTTFOTUSBBU 5
XXX TUSFVLFOT OM
7BL
:X]i g^_eaZo^Zg
96KD CK
9jh dd` jl egdZ[g^i#
BVVhig^X]iZghiZZclZ\ *'. 6[g^i (' " :(&( 7"(,%% Idc\ZgZc I (' % &' '(,&** ^c[d5YVkd#cZi#Wbl#WZ lll#YVkd#Wbl#WZ
:g o^_c cZi odkZZa 7BL¾h Vah Zg hbV`Zc o^_c# De Va dcoZ bdYZaaZc `jci j ^bbZgh YZ bZZhi j^iZZcadeZcYZ bdidgkZgh^Zh Zc j^igjhi^c\Zc XdbW^cZgZc# Idi j YZ 7BL ]ZZ[i hVbZc\ZhiZaY! Y^Z kdaaZY^\ VVc jl eZghddca^_`]Z^Y WZVcilddgYi# 9VVgdb odg\Zc l^_ Zgkddg YVi j i^_YZch ZZc egdZ[g^i `Zcc^hbVV`i bZi VaaZ [VXZiiZc kVc jl idZ`dbhi^\Z 7BL! odVah j Y^Z oZa[ \Z`doZc ]ZZ[i# 6[hegVV` ^c dcoZ XdcXZhh^Z4 B^a^Zj"^c[dgbVi^Z/ lll#Wbl#WZ
<Zb^YYZaY kZgWgj^` a$&%% `b $8D'"j^ihiddi \$`b / &*!'")!*$(++"&&.
G&CO
>c ]Zi 7BL jc^kZghjb YgVV^i VaaZh gdcY jl eZghddca^_`]Z^Y#
94
finale
De Maas (24) Hebben wij onze lezers op het verkeerde been gezet of zijn we zelf min of meer beetgenomen door de Heusdenaren? Deze laatsten wisten het zeker: de Maas eindigt bij Heusden. Maar een rivier eindigt natuurlijk pas op de plek waar ze in zee uitmondt. Alleen dan houdt ze op een rivier te zijn. Dus gaan we toch op zoek naar de monding van de waterweg die ons al die vorige 23 afleveringen heeft beziggehouden.
95 Rotterdam, Erasmusbrug bij herdenkingsmonument 1940-1945.
E
ven voor Heusden splitst zich de Maas. Eén arm wordt de Bergsche Maas (een rivier die werd gegraven tussen 1883 en 1904), die overgaat in de Amer, die op haar beurt weer eindigt in het Hollands Diep. Via het Haringvliet stroomt
96
dan een deel van het Maaswater via de Haringvlietdam in zee. De andere arm, de Afgedamde Maas, kabbelt nog een luttel aantal kilometers door als ‘de Maas’, om te eindigen bij Woudrichem. Maas en Waal kiezen hier samen een nieuwe naam: de Merwede. Het is ook allemaal een beetje verwarrend: het begint met La Meuse, dan wordt het de Maas en vervolgens zijn er nog de Bergsche Maas, de Oude Maas,
de Nieuwe Maas, de Afgedamde Maas, de Andelse Maas, terwijl ook nog namen als Bovenmaas, Benedenmaas en Nedermaas de begripsverwarring verhogen. Om ons verhaal toch compleet te maken, kiezen we er op een mistige dag voor om de Afgedamde Maas te volgen. Om heel duidelijk te zijn: dit is dus een oude loop van de Maas die uiteindelijk de Maas met de Waal verbindt.
Afgedamde Maas, nu dagstrand Well
Rietvelden bij Veen
We starten bij de keersluis De Kromme Nolkering in Wijk en Aalburg. Dit is een vrij indrukwekkende hangende ‘poort’, die naar beneden wordt gelaten zodra het peil in de Bergsche Maas een bepaalde hoogte bereikt, om zodoende de dijken te beschermen. Even verder ontwaren we een groot rietveld. Dit riet draagt bij aan een karakteristiek onderdeel van woningen en boerderijen (rieten daken) die tegen de dijk gevlijd
liggen waarover onze weg leidt, dorpje na dorpje. Bij Veen, nog iets verderop, tuft het kabelpontje naar de overkant, Aalst. Bij een werf ligt daar de woonponton ‘Göteborg’, voornamelijk in Rotterdam gebruikt als tijdelijke huisvesting voor personeel van grote productiebedrijven. Bij Andel bevindt zich de Wilhelminasluis, een zogenaamde waaiersluis. De wanden van de sluiskolk zijn begroeid met gras.
Woerkum Via Giessen en Rijswijk bereiken we Woudrichem of, op z’n Braobants: Woerkum, waar Maas en Waal elkaar ontmoeten en in elkaar opgaan. Aan de overzijde: Gorinchem of Gorkum, een vriendelijk vestingstadje met ongeveer 35.000 inwoners. Woerkum zelf ontvangt ons met twee op
97
Samenkomst Maas en Waal bij Kasteel Loevestein.
ons gerichte kanonnen, maar het deert ons niet. Het blijkt een alleraardigst stadje te zijn met veel oude en historische huizen, of liever huisjes. Hoewel oorspronkelijk stammend uit de tijd van Karel de Grote dateren veruit de meeste historische monumenten hier uit de zestiende en zeventiende eeuw. De zon, die we vandaag zo node missen, zal ongetwijfeld veel aan de charme van Woerkum (nog geen 15.000 inwoners) toevoegen. Op het snijpunt van Maas en Waal ligt het bekende veertiende-eeuwse Slot Loevestein, thans een rijksmuseum en natuurlijk vooral bekend door de ontsnapping, in een boekenkist, uit het slot van de tot levenslang veroordeelde rechtsgeleerde Hugo de Groot in 1621. Samen met het ertegenover liggende fort Vuren was dit onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie, een historische verdedigingslinie tussen Muiden en de Biesbosch. Slot Loevestein is bereikbaar vanuit Woerkum (en ook uit Gorkum) per voetveer. De traditie wil dat er geen retourkaartjes worden
98
verkocht: “Heen motte betalen en weer weer!” Maar er is ook een toegangsweg over land, ook al staat die wel eens onder water. Buiten de omwalling liggen verschillende haventjes met plezierjachten. Bijzonder aardig is de historische haven met schoeners en andere historische vaartuigen. Er is zelfs een ambachtelijke drijvende scheepswerf voor onderhoud van deze oude vaartuigen. En de Hoogstraat is een juweeltje, alleen jammer dat de bierbrouwerij annex proeflokaal ‘De Twee Zalmen’ sinds kort is gesloten.
Rotterdam Na de Boven-Merwede en de BenedenMerwede stroomt het vroegere Maaswater verder – in gezelschap weliswaar – naar Dordrecht, waar een splitsing plaatsvindt in de Noord en de Oude Maas. De Oude Maas stroomt onder Rotterdam door naar Spijkenisse en Vlaardingen. De Noord vermengt zich met de Lek en heet vanaf nu
de Nieuwe Maas, voor de Rotterdammers kortweg de Maas. Over Rotterdam zou een hele jaargang van NIVEAU zijn te vullen, maar dat is niet onze bedoeling, ook al zijn we behoorlijk gecharmeerd van deze stad waar je je overhemden koopt met opgestroopte mouwen. Ofschoon we inmiddels heel wat steden langs en aan de Maas gezien hebben, lijkt Rotterdam toch terecht aanspraak te maken op de titel ‘de Maasstad’. Een echte ‘must’ is een rondvaart door de havens, bijvoorbeeld op een van de fraai vormgegeven schepen van de firma Spido. In een tocht van bijna anderhalf uur wordt ons de enorme omvang van deze tot voor kort grootste zeehaven ter wereld duidelijk en staan we verbaasd over de verscheidenheid van oorsprong van varende en afgemeerde schepen, de producten die ze vervoeren, uitladen en inladen. Imposant zijn de gebouwen, bruggen, kranen en dokken die als een zorgvuldig geborduurd lint door onze horizon worden getrokken. Ontelbare containers staan op de kades opgesta-
Woudrichem
peld of worden door gigantische kranen in en uit machtige oceaanreuzen geladen.
van KPN Telecom) en de hogeschool INHOLLAND.
Maar Rotterdam is ook dé architectuurstad van Nederland. De Erasmusbrug vangt onze ogen al van veraf en blijft intrigeren, ook nadat we er uiteindelijk overheen rijden. En vanaf de oevers laten zich adembenemende beelden vastleggen voor nu en straks, om nog maar te zwijgen over de talloze andere voorbeelden van architectuur uit de twintigste en eenentwintigste eeuw. Bekijk de voormalige Van Nellefabriek, de kubuswoningen, de Kunsthal en het Groot Handelsgebouw, de 185 meter hoge Euromast en niet te vergeten de invulling die aan de ‘Kop van Zuid’ werd gegeven. De uit Sittard afkomstige architecte Francine Houben ontwierp er de ‘Montevideo’, met bijna 140 meter de hoogste woontoren van Nederland. Op de zuidelijke oever van de Maas, tussen Maas en Rijnhaven, werd en wordt een totaal nieuwe wijk ontwikkeld waarnaar menig architect met bewondering en verwondering – en soms zelfs verbazing – staat te kijken. Een paar namen: het indrukwekkende nieuwe Luxor Theater, de Toren op Zuid (het hoofdkantoor
Omdat de mist de hele dag is blijven hangen, waardoor voor vandaag geen sprake meer kan zijn van bruikbare foto’s, beperken we ons op dit moment tot een lunch ‘op niveau’ in het trendy en gezellige Hotel New York op de Kop van Zuid en aan de Maas. Dit is het vroegere hoofdkantoor van de HAL, nabij het vertrek en aankomstpunt van de roemruchte passagierschepen van de Holland-Amerika Lijn. Oude tijden herleven in onze gedachten maar we vergeten niet te genieten van een redelijk geprijsd hoofdgerecht in een yuppie-achtige maar vooral ook zakelijke ambiance, zo eigen aan Rotterdam. Het staat al vast dat we hier terugkomen om de foto’s te maken die de stad verdient, maar we rijden toch nog via Schiedam, Vlaardingen en Maassluis naar Hoek van Holland. We willen nu toch ook vaststellen dat ook het laatste restje Maaswater vanuit het Franse Pouilly-en-Bassigny daadwerkelijk in zee verdwijnt en niet opnieuw opgescheept wordt met een nieuwe naam. Dat laatste is overigens wel degelijk het ge-
val, want sedert 1872 stroomt het water hier door de Nieuwe Waterweg, een kanaal van ruim vier kilometer dat dwars door de duinen is gegraven en bij Hoek van Holland in zee uitmondt. Hier werd in 1997 het sluitstuk van de Deltawerken voltooid: de Maeslantkering. Twee enorme witte deuren zullen de Nieuwe Waterweg afsluiten als er vanuit zee een overstroming dreigt. Zo worden Rotterdam en een groot deel van ZuidHolland beschermd tegen het wassende water. Deze stormvloedkering is zo’n driehonderd meter lang. Lang genoeg om een waardig einde te breien aan deze serie van in totaal 24 artikelen die ons langs de mooiste, lekkerste, meest interessante, zonnigste, vruchtbaarste, maar soms ook afschuwelijk lelijke, gevaarlijke en saaie plekken langs La Meuse, de Maas en hoe die stroom verder ook genoemd mag worden, heeft geleid. Het heeft ons geboeid en verrijkt maar vooral gesterkt in onze verbondenheid met ‘onze’ Maas. Tekst: Victor van Wilre Fotografie: Guy van Grinsvern / Studiopress
99
100
101 'Kop van Zuid' met hotel New York, voorheen vertrekpunt Holland-Amerika Lijn
De bron van de Maas
102
103
‘Holland in Linien’ Meestertekeningen rond Rembrandt en Ruisdael Suermondt-Ludwig-Museum Aachen 6 maart tot 25 mei 2008 In het Suermondt-Ludwig-Museum in Aachen herleeft momenteel de Gouden Eeuw. Onder de titel ‘Holland in Linien’ zijn tot 25 mei bijna 100 meestertekeningen te bewonderen. De tentoonstelling geeft een haarscherpe inkijk in het leven in de 17e eeuw en bovenal de wijze waarop kunst in de 17e eeuw werd vervaardigd. De selectie uit de uitgebreide collectie van de adellijke ridder Jean de Grez (1837-1910) bevat meesterwerken van Hendrick Goltzius, Rembrandt van Rijn, Pieter Saenredam en Jacob Ruisdael, zoals ook omvangrijke series van toptekenaars als Abraham Bloemaert, Jan van Goyen, Pieter Molijn, Allart van Everdingen en Thomas Adriaensz. De topstukken zijn voor het eerst in Duitsland te bewonderen. Ze zijn door het Ko-
ninklijk Belgisch Museum bij hoge uitzondering in bruikleen gegeven. De man die het huzarenstukje voor elkaar kreeg is Peter van den Brink, de Nederlandse directeur van de Aachense musea. Te bewonderen zijn landschappen, stadsgezichten, historische en bijbelse scènes en portretten. Schetsen geven inzicht in het persoonlijke handschrift van iedere meester. Dankzij een speciale opstellingsarchitectuur en de uitgave van loepen kunnen bezoekers tekeningen uit de Gouden Eeuw tot in de fijnste details ontleden en bewonderen.
Meer info: www.holland-in-linien.de Suermondt-Ludwig-Museum, Wilhelmstr. 18, Aachen
Meisterzeichnungen um Rembrandt und Ruisdael Suermondt-Ludwig-Museum Aachen 6. März bis 25. Mai 2008 Das Suermondt-Ludwig-Museum in Aachen präsentiert bis 25. Mai fast hundert Meisterzeichnungen aus den Königlich-Belgischen Museen in Brüssel. Erstmals wird in Deutschland eine Auswahl der besten Zeichnungen aus der sehr qualitätvollen Sammlung des adeligen Ritter Jean de Grez (1837-1910) gezeigt. De Grez trug weit über 4000 Werke zusammen und setzte dabei einen Schwerpunkt auf die niederländische Kunst, vor allem des 17. Jahrhunderts setzte. In höchster Qualität bietet die Ausstellung einen Einblick in das Kunstschaffen in den Niederlanden des so genannten Goldenen Zeitalters. Hochberühmte Meisterwerken von Hendrick Goltzius, Rembrandt van Rijn, Pieter Saenredam und Jacob Ruisdael und Spitzenzeichnern wie Abraham Bloemaert,
104
Jan van Goyen, Pieter Molijn, Allart van Everdingen und Thomas Adriaensz. Ausstellung mit Landschaften und Stadtansichten, Historien und biblische Szenen, Porträts und Genredarstellungen. Unterstützt durch eine speziell entworfene Ausstellungsarchitektur und die Ausgabe von Lupen wird dem Besucher die Möglichkeit gegeben die Zeichnungen in all ihren Feinheiten zu betrachten und sich selbst als Erforscher der feinen und hohen Zeichenkunst des Goldenen Zeitalters zu betätigen.
Weitere Informationen: www.holland-in-linien.de Suermondt-Ludwig-Museum, Wilhelmstr. 18, 52070 Aachen
bulthaup Master drawings around Rembrandt and Ruisdael Suermondt-Ludwig-Museum Aachen from the 6th of March to the 25th of May 2008 The Suermondt-Ludwig-Museum of Aix-la-Chapelle presents nearly a hundred master drawings from the Royal Museums in Brussels. A selection of the best drawings from the considerably large and fine collection of chevalier Jean de Grez (1837-1910) will be shown in Germany for the first time. With it’s high quality and concentration, the exhibition provides a close approach to the art-world of the Netherlands in the so called ‘Golden Age’ .
une centaine de dessins venant des Musées Royaux des Beaux – Arts à Bruxelles.
Neue Ideen für das Einrichten von Küche und Lebensraum. Neue Wege in eine bewusst gestaltete, eigene Welt. Neue Informationen über bulthaup. Das – und vieles mehr bekommen Sie von uns, den Spezialisten für die neue Küchenarchitektur.
Le Suermondt – Ludwig – Museum à Aix – La – Chapelle présente jusqu'au 25 mai 2008. Pour la première fois, les plus beaux dessins de la grande collection du noble chevalier Jean de Grez (1837-1910) sont exposés en Allemagne. Cette collection, de plus que 4000 œuvres, met l´accent sur les œuvres du 17ième siècle des Pays Bas. Le grand nombre des œuvres choisies pour cette exposition, offre au spectateur en très haute densité une qualité extraordinaire et un aperçu de la production artistique des Pays Bas au 17ième siècle soi – disant à l´Âge d´Or. Tekst: Ton Reijnaerts
Körber & Cohnen GmbH Theaterstraße 57 52062 Aachen Tel. 0241-968820 info@koerber-cohnen.de www.koerber-cohnen.de
105
aixtravaganza-modedesign Creation Wenz Schmuckdesign
HUTAUF - Exklusive Hutmoden, Design & Accessiores
Annastraße:
geheimtip voor individualisten
La Cigale De Provence
Aachen
Het is weer de tijd van de Lentekriebels. Overal lachende gezichten, mensen lopen hun huizen uit, genieten van de warmte van de voorjaarszon, of gaan op ontdekkingsreis. Niveau ontdekte in Aachen ‘Die Annastraße’. Onbekend bij het grote publiek, maar een bezoek meer dan waard! De Annastraße ontleent haar naam aan de Annakirche, een voormalig vrouwenklooster uit 1500. De sfeervolle straat, die naar Fischmarkt en Dom leidt, werd al in 1262 al onder de naam ‘Platea Acuta’ in de geschiedenisboeken vermeld. De sfeervolle straat wordt tegenwoordig gedomineerd door bijzondere handwerk en kunsthandwerk winkeltjes.
La Cigale De Provence doet haar naam eer aan. Het voorjaar ademt je tegemoet. Zonnig en fris. Een kleine villa d ‘Arte gevuld met bijzondere en smaakvolle hebbedingetjes. Apart is ook ‘HUTAUF’. Bij hoedenmaakster Sandra Lausberg vind je exclusieve design hoeden, stijlvolle hoofdbedekkingen en bijzondere accessoires. Hele bijzondere dingen vind je ook bij Creation Wenz Schmuckdesign en aixtravaganza-modedesign. Bärbel Twelkemeier en Susanne Wenz ontwerpen chique en charmante mode en exquisite Schmuck. Naar wens! Een aanrader ook voor bruiloft of eindexamenkleding.
Schmiedstraße
is culinair topadres
Om te verpozen of een hapje te eten moet je in de Schmiedstraße in Aachen zijn. Nabij de Dom is het werkelijk bijzonder goed toeven. Bijvoorbeeld in het sfeervolle café Martin, een café-bistrolounge waar we recent nog Ron Brandsteder en André van Duin aantroffen. Aanraders zijn ook Crazy Sushi, waar je kunt genieten van werkelijk krankzinnig goede sushi en het buitengewoon mooie, in Jugendstil stijl ingerichte,restaurant-café- bistro ‘Macaroni’. Heerlijk verse vis en een geweldige variatie huisgemaakte pasta’s. De gastronomische topadressen vind je in het verlengde van Annastraße en Fischmarkt. (TR)
Café Martin
Crazy Sushi
Macaroni
CAFÉ • BISTRO • LOUNGE
HOTSPOT IN AACHEN Wie op zoek is naar Aachense flair, een bijzonder ambiente, interessante mensen en culinaire lekkernijen moet beslist even halt maken bij café Martin, nabij de Aachener Dom. Café Martin - dagelijks wisselende menukaart, voortreffelijke koffie gemaakt van 100 procent Arabica plantagebonen - is een sfeervolle smeltkroes van interessante mensen die levenskwaliteit hoog in het vaandel hebben staan. Spil van de zaak is Martin Lücker, oprichter van de euregionaal opererende Aachener Engel, een vereniging die zich inzet voor mensen in nood. Martin Lücker, in 2006 winnaar van de eerste Aachener Sozialpreis, is een buitengewone gastheer die zorgt dat het bijzonder goed toeven is in café Martin alsook op de aangrenzende terrassen in Schmiedstraße en Münsterplatz.
Schmiedstraße. 6 52062 Aachen Deutschland +49 (0) 241 34149
Schmiedstrasse 20 - Münsterplatz 25 am Dom - 52062 Aachen Tel: +49 (0)241 33 332 - www.cafe-martin.com
Vruchtenyoghurt als levenselixer Recent opende Zentis in het Noord- Amerikaanse Plymouth, Indiana, een fabriek voor de productie van vruchttoebereidingen in yoghurt, kwark, dessert- toetjes en bakproducten. De mondiale stap garandeert op middellange termijn óók de werkgelegenheid in de Zentis hoofdvestiging in Aachen (1300 medewerk(st)ers). Niveau sprak op de Internationale Süßwarenmesse met topman Dietmar Otte, die de Futureafdeling leidt, van een van Euregio’ s meest succesvolle en innovatieve bedrijven.
Begonnen is het 20 juni 1893. Toen startte Franz Zentis in Aachen een koloniaalwaren en levensmiddelenwinkel. Zijn hoofdinkomsten puurde hij uit de bevoorrading van kleine bakkerijen in de regio Aachen. In 1900 kreeg de ondernemer een lumineus idee. Hij verwerkte gedroogde abrikozen en suiker tot een lekkere jam. Zijn creatie noemde hij FAMOS (Feinste Aprikosen-Marmelade ohne Sirup). FAMOS viel fameus in de smaak. Daarmee was de grondsteen van de huidige succesvolle onderneming gelegd. ZENTIS GmbH & Co. KG, omzet 620 miljoen euro, ruim 1500 medewerk(ster) en vestigingen in Duitsland, Polen, Hongarije en USA, is anno heden een premium merk op het gebied van Konfitüren en Süßwaren. Ook is Zentis industrieel groot toeleverancier, op het gebied van chocolade. Troefkaart nummer één van Zentis zijn onbetwist de vruchttoebereidingen. Meer dan 200.000 ton vruchten worden jaarlijks verwerkt. Goed voor een Europees marktaandeel van 40 procent.“We maken vruchttoebereidingen voor ondermeer yoghurt, kwark en toetjes. De vruchten halen we uit speciale gebie-
108
JETZT PROBIEREN!
den in de hele wereld. De kersen uit Griekenland, de abrikozen uit Spanje, de kiwi’s uit Nieuw Zeeland: alleen het allerbeste is goed genoeg. Vooral daarom is Zentis voor nagenoeg alle Europese melkbedrijven de topleverancier”, vertelt Dietmar Otte, die met Karl-Heinz Johnen en Stephan Jansen de dagelijkse leiding heeft bij Zentis. Innovatie schrijft Otte met hoofdletters. De stap naar Noord Amerika, waar met tijdelijke hulp van Aachense Zentis medewerk(st) ers binnen twee jaar twaalf productielijnen en een omzet van 150 miljoen euro wordt gerealiseerd, duidt hij als een welbewuste keus. Otte: “Amerika heeft een enorm groeipotentieel op het gebied van vruchtenyoghurt. In Europa ligt het gemiddelde verbruik per jaar op 16-20 kg per hoofd van de bevolking. In Amerika is dat momenteel slechts 3,5 kg. Dus daar is nog heel wat land te winnen. Hetzelfde geldt op termijn ook voor China en India.” Tekst: Ton Reijnaerts Foto: Guy van Grinsven
Der extra-fruchtige Genuss mit vielen leckeren Fruchtstücken. Fürs Frühstück und pur zum Löffeln.
by Sandra Kanschik
JIL SANDER/ ETRO / BURBERRY / AIDA BARNI / MARNI / MONCLER / ASPESI / ARFANGO / FRIEDMAN SEVEN FOR ALL MANKIND / DIANE VON FURSTENBERG / DRIES VAN NOTEN / ANTONIA ZANDER
LAAT JE INSPIREREN BIJ I D E A Voor vrouwen met smaak is IDEA Mode in Aachen zoiets als een liefdesverklaring. In het mode eldorado nabij Rathaus en Dom ontdek je schitterende en actuele mode van internationale topdesigners. Ook voor een exclusieve handtas of bijzonder mooie accessoires is IDEA Mode een topadres. Top is ook de service. Garant voor kwaliteit en service staat Sandra Kanschik. De sympathieke Aachense onderneemster heeft de winkel per 1 januari 2008 overgenomen en trekt sindsdien de kwaliteitslijn van voorgangster Hilde Krings naadloos door. Ook de even deskundige als charmante Nederlandse verkoopster Melanie Lindelauf weet wat vrouwen wensen. Dus…!
IDEA BÜCHEL 19-21 - 52062 AACHEN | TEL: +49 - 241 30396 | FAX: +49 - 241 408064
'Gruutsj op Limburg' Sjef Willems, trotse ondernemer, verkoopt meer dan alleen Limburg De ballonnen en vloerbedekkingen van Sjef Willems Project- Woningstoffering veroveren de wereld. Zijn heteluchtballonnen varen op menig festival en Sjef is daar vaak bij. Niet alleen om te ballonvaren, maar vooral om te netwerken. Een portret van een selfmade ondernemer met een voorliefde voor Limburg. 110
111
D
e berghellingen die oprijzen vanuit het dal van de Sarine, zijn nog gedeeltelijk groen. De zon heeft de sneeuw op deze zuidelijke hellingen doen smelten. We zijn zojuist opgestegen vanuit het Zwitserse Château d’Oex voor een ballonvaart over de Zwitserse Alpen. “Echt een klusje voor jou, hier kan je nog wel een paar duizend vierkante metertjes wit tapijt slijten”, grap ik tegen Sjef Willems, die naast mij in het mandje staat. Ballonvaarder Ton Kurvers van de Holland Balloon Company uit Hoensbroek kan er wel om lachen. Project-woningstoffeerder Sjef Willems is een man uit één stuk en een echt relatiebeest. Zijn bedrijf heeft hij, samen met zijn vrouw, vijftien jaar geleden opgezet, na eerst jaren praktijkervaring te hebben opgedaan. Als geen ander weet hij waar hij het over heeft. Door zijn manier van doen en stijl van leven maakt Sjef veel vrienden, en daar heeft hij ook zakelijk veel profijt van. Die zaken doet hij op een onorthodoxe manier.
Relatiebeest
Neem zijn clubliefde voor Roda JC. Als business seat-houder en vaste supporter van de Kerkraadse voetbalclub ging Sjef mee met een aantal andere businessvrienden/supporters naar een uitwedstrijd van de club ergens in Oost-Europa. Iedereen neemt dan natuurlijk een koffertje met kleding mee voor het weekendje. Sjef natuurlijk ook, maar ook nog een extra koffer met stalen van vloerbedekking. En wat voor een stalen! Vlak daarvoor had Sjef een heel magazijn vol met een incourante voorraad van 250.000 m2 vloerbedekking
112
opgekocht bij Hatema. De kleuren waren weliswaar bij ons een beetje uit de mode, maar op de kwaliteit viel niets aan te merken. De lokale voetbalclub waar Roda JC tegen moest spelen, had ook een businessclubje. Bij het uitchecken in het hotel had relatiebeest Sjef de eerste 175.000 m2 vloerbedekking al verkocht aan een plaatselijke hotelketen. De eigenaar was een van de seathouders. Weg waren ze daar van de kleuren! Helemaal in de mode! Goede deal, dus en iedereen tevreden…
Levenskunstenaar
De geboren Meerssenaar is getogen in Gronsveld, waar hij zijn bedrijf heeft gevestigd: Willems Project-Woningstoffering. Overigens niet meer voor lang, want binnenkort opent hij zijn nieuwe showroom en magazijn in Meerssen en dan komt er een speciale projectinterieurlijn bij. Een uitbreiding waar Sjef veel van verwacht. Maar er is meer. Levenskunstenaar Sjef Willems is trots op zijn Limburg en wil dat ook uitdragen. “Gruuts op Limburg”, zoals hij zelf zegt. Om die boodschap uit te dragen, gebruikt Sjef een heel goed medium: de luchtballon. Momenteel heeft hij er twee in gebruik. Een ballon is voorzien van zijn eigen logo’s, de andere is de echte Limburg-ballon die gesponsord wordt door een aantal bevriende relaties, maar ook door de Provincie Limburg wordt ondersteund.
Château de Gruyères
De wind door het dal van de Sarine brengt ons deze keer niet hoog over de Zwitserse Alpen, hoewel we in de verte wel fantastisch uitzicht hebben op de Mont Blanc. De bestemming van deze vaart is echter het Château de Gruyères.
>>COLUMN QUO VADIS? Kennelijk ziet mijn curriculum vitae er avontuurlijk en afwisselend genoeg uit om af en toe studenten te mogen voorlichten over een diplomatieke carrière. Daarbij verhul ik niet dat ik met plezier terugkijk op een loopbaan waaraan geen enkele planning ten grondslag lag. Zo’n causerie over beroepskeuze begin ik meestal met de eerste serieuze vraag die je als kind krijgt voorgelegd: “En, kereltje, wat wil jij later worden?” Mijn antwoord was meestal: “Ik zie wel hoe het loopt.” Je ging toentertijd naar het gymnasium, moest in militaire dienst en mocht naar de universiteit. Welke studie? Geschiedenis, een fascinerend vak om les te kunnen geven net als onze leraar, die je letterlijk meenam op ontdekkingsreizen, naar slagvelden en vredesconferenties. Die wellicht zonder het te beseffen zijn leerlingen bijbracht dat iedere gebeurtenis, ook de meest ingrijpende, een toevalstreffer is.
We zijn vrij laat vertrokken in Château d’Oex, dus we kunnen goed zien aan de ballonnen voor ons hoe de wind in het dal staat. Dat varieert naargelang de hoogte, want het kan goed zijn dat je op een andere hoogte precies de andere kant op vaart. “Dat is de manier waarop je kunt sturen met zo’n ballon”, legt Ton Kurvers uit. Dat is ook wel nodig, want het is de bedoeling dat we het meegenomen rode zandzakje zien te droppen op de binnenplaats van Château de Gruyères, zo’n 25 km verderop het dal door. Vanuit onze ballon kunnen we goed zien hoe de collega-piloten het er afbrengen. Sommigen gaan helemaal de mist in en verdwijnen over de bergen, maar de meesten maken een vroegtijdige landing. Slechts een handjevol ballonnen komt in de buurt van
Het liep echter anders. Toeval wilde dat mijn beste vriend het examen voor de diplomatieke dienst misliep. Reden, deels uit solidariteit, deels uit nieuwsgierigheid, mij ook aan te melden als aspirant-diplomaat. Nooit eerder had ik aan dat beroep gedacht. Tot mijn verbazing en genoegen werd ik toegelaten tot het inmiddels bekende ‘klasje’ van Buitenlandse Zaken. Anderhalf jaar later begon mijn kompasloze ontdekkingsreis, compleet met revolutionaire slagvelden en vredesconferenties. Toeval bleef troef. Mijn eerste plaatsing naar Ghana werd door een administratief ‘foutje’ verlegd naar Uruguay, waar in die tijd de stadguerrillabeweging Tupamaros de lakens uitdeelde. Zonder succes overigens. Het land kreeg tien jaar te maken met een rechtse dictatuur. Na terugkeer vond iemand van de afdeling Midden-Oosten ‘gezien Uw ervaring’ (sic!) dat ik als zaakgelastigde naar de Soedan diende te gaan, waar in het zuidelijk deel al vijftien jaar een burgeroorlog woedde. In die vijf woestijnjaren maakte ik de geslaagde vredesonderhandelingen mee, kon de jonge minister Jan Pronk worden overgehaald Soedan concentratieland te maken en pleegde de PLO een aanslag op de Saoedische ambassade, waarbij drie collegae naast mij werden neergeknald en ik wist te ontsnappen.
Special Shape balloon
d’n Ingel vaan Mestreech De vurigste wens van Sjef is een heel speciale luchtballon te laten maken. “Een ‘Special Shape’, zoals dat heet. Het zou de Stadsengel van Maastricht moeten zijn, helemaal compleet met vleugels en natuurlijk de vijfpuntige stadsster op haar buik. Ik ben hier in Château d’Oex benaderd door een oliesjeik die me heeft uitgenodigd mee te doen aan het ballonfestival van Dubai in december 2008. Lijkt me een geweldige promotie voor Maastricht als daar ‘d’n Ingel vaan Mestreech’ boven de stad hangt. En de doelgroep is ook okay”, zegt Sjef. Wordt vervolgd…
het kasteel, waaronder de onze. Het zegt wat over onze ballonvaarder-‘chauffeur’ Ton Kurvers, die toch al zo’n dertig jaar ervaring heeft in deze wereld van de luchtballonnenvaart. Vóór ons is de ballon van de Zwitserse arts Bertrand Piccard en zijn Britse copiloot Brian Jones. Deze ballonvaarders varen in een verkleinde uitvoering van hun ‘Breitling’-ballon waarmee ze in 1999 in eenentwintig dagen precies 46.400 kilometer non-stop rondom de wereld zijn gevaren. Hun tactiek is spectaculair. Ze laten vanaf grote hoogte hun ballon heel snel dalen om dan vlak boven de grond te blijven hangen en te wachten op het zuchtje wind dat hen boven het kasteel moet brengen. Het lukt bijna, maar niet helemaal. Er zijn nog een paar jongens die deze tactiek volgen, allen tevergeefs. Je kan wel vanuit onze positie zien dat je, door van hoogte te wisselen, heel goed met zo’n ballon kan sturen. Wij hebben pech. De wind drijft ons steeds verder weg en het gas raakt op. We gaan
Mijn geplande verkassing naar Spanje, waar dictator Franco op sterven lag, werd door een toevallige ontmoeting met Pronk twee dagen voor vertrek omgezet in een enkeltje Cuba. Dus: adiós Franco, viva Fidel. Toen de laatste in opdracht van de Sovjets zijn halve leger naar Angola dirigeerde, was het adiós Fidel en stond ik na drie jaar weer op de trappen van BZ. Het tweede kabinet-Den Uyl stond in de steigers en minister van Buitenlandse Zaken Max van der Stoel zocht een nieuwe perschef. Op diezelfde trappen liep ik de aftredende woordvoerder tegen het lijf. In de daarop volgende lunch stelde hij mij voor zijn opvolger te worden. Het kabinet-Den Uyl II kwam er niet, maar ik mocht blijven en kreeg als spokesman zes jaar de tijd om vier BZ-ministers in het reine te brengen en te houden met het journaille van Nieuwspoort. Voorjaar 1982 vermoordde het Salvadoraanse leger vier IKON-journalisten. Van der Stoel, inmiddels weer op BZ, stuurde mij op onderzoek uit. Het parlement ontdekte ook MiddenAmerika. Binnen twee maanden (een record) werd in San José de Costa Rica een regionale ambassade gevestigd. Hoewel ik qua dienstjaren er nog niet echt aan toe was, aldus hoofd Personeel, kon hij mijn benoeming als ambassadeur door de minister toch billijken. Wat een toeval! Gezien de geopolitieke impact van de burgeroorlogen in Guatemala, El Salvador, Honduras en Nicaragua mocht het geen toeval heten dat mijn ambassade in die periode bezoek kreeg van 52 Kamerleden en drie ministers. Een van hen, minister van Ontwikkelingssamenwerking Piet Bukman, werd vergezeld door topfotograaf Guy van Grinsven, die zich met succes inspande een Maastrichts particulier initiatief voor scholenbouw in Midden-Amerika onder de ambtelijke aandacht te brengen. Dat ik niet toevallig redacteur van NIVEAU ben geworden, is niet vol te houden.
>> Jan-Willem Bertens, oud-ambassadeur en historicus
113
landen tegen een helling op. Spectaculair maar enigszins ongemakkelijk. Ton is wel wat gewend en brengt ons met enige gemanoeuvreer toch keurig aan de kant van de weg, zodat het ons achtervolgende grondteam makkelijk bij ons kan komen om de ballon in te pakken. Sjef, de bourgondiër pur sang, heeft natuurlijk toch nog een verrassing in petto. “Dat huurt debeij”, zegt hij, en met een grote zwier tovert hij een fles champagne met bijpassende glazen tevoorschijn. “Nou, daar gaat-ie dan! Op Limburg, en nu maar hopen dat de foto’s gelukt zijn.” “Dat moet wel”, zeg ik, “want ik kan ze niet meer overmaken.” Het is inmiddels te donker en ik moet morgenvroeg op weg naar Frankrijk voor een andere reportage voor NIVEAU. De volgende, morgen, tijdens het ontbijt met Sjef Willems, zijn vrouw Marlies, dochter Daisy en hartsvriendin Bianca in hun hotel,
114
vraagt Sjef of hij mijn perskaart even mag hebben. “Daan kin iech dao nao binne.” Hij wijst op de gasten-vip-tent van het ballonfestival. “Daan kin iech dao nog gèt gaon netwerreke.” Tsja, het regent inmiddels buiten en de ‘witte vloerbedekking’ van de Alpenweiden verdwijnt gestaag. Een groeimarkt voor Sjef? Tekst en foto’s: Guy van Grinsven / Studiopress
TV
an dit onderwerp is ook een V NIVEAU TV uitzending gemaakt voor TVL. U kunt deze uitzending ook bekijken op: www.niveaumagazine.nl/niveautv
leny s h a i r b e a u t y fa s h i o n
Onimo | Toni Gard | Paul Schulten Luisa Cerano | M.C. Planet | E-Motion Pamela Henson | Sensa Donna Omar Munie exclusieve tassen Bibi Byouterieën
kerkstraat 39-41 | 6121 lb born 046 - 485 19 34 | www.leny.nl gratis parkeren voor de deur
Borner Markt 2d¹ 6121 LT Born T. 046 - 485 71 28
Attilio Giusti Leombruni Ballin - Roberto Botticelli Kroll - Mart Visser - Natan Panara - Riverwoods
Betty Barclay Gottex Hom Le Chat Lejaby Marie Jo Marie Jo L’Aventure Maritima Marlies Dekkers Prima Donna Punto Blanco Schiesser Selmark Zeki
for men & women
exclusieve lingerie, bad- en nachtmode voor dames en heren Borner Markt 2F, 6121 LT Born telefoon 046 - 426 22 21 www.coquette.nl
115
Gezondheid Er kan nooit genoeg aandacht zijn voor de preventie van ziekten, aandoeningen en kwalen. Reeds 25 jaar is de Dr. Keulen Kliniek een vaste waarde als het gaat om preventief medisch onderzoek. Ziekten voorkomen kunnen we niet. Dat kan niemand. Er op tijd bij zijn - dรกt is onze missie! De Dr. Keulen Kliniek: omdat uw gezondheid ertoe doet.
T +31 (0)45 404 11 11 E schimmert@keulenkliniek.nl
www.keulenkliniek.nl 116
>COLUMN Lichaam en gezondheid
Eigen verantwoordelijkheid Met je tijd meegaan – dat is natuurlijk iets wat (bijna) iedereen wil.Althans, totdat er toch even nagedacht wordt over alle veranderingenten-goede die er al zijn geweest en die welke er nog, volgens deskundigen, gaan komen. Daar heb ik de afgelopen tijd meermalen over nagedacht. Laat ik me beperken tot enkele onderwerpen die op medisch terrein liggen.
Neem nu het fenomeen ‘solidariteit’. In onze samenleving hebben we altijd oog willen hebben voor de zwakkere. Werd hiermee in eerste instantie geduid op een financiële status, al heel snel werd de solidariteit doorgetrokken naar de gezondheid. Voor zover ik me kan herinneren, werden daarbij slechts zelden vraagtekens geplaatst; gezondheid is immers iets wat je hebt of niet hebt, en daar kun je zelf niets aan doen. Wel, dát beeld is inmiddels wel achterhaald. Kort gezegd: voor wie aantoonbaar ongezond leeft (veel alcohol consumeert, verkeerd vet voedsel nuttigt, niet of nauwelijks beweegt, fors rookt), wordt het steeds lastiger om aanspraak te maken op voorzieningen en regelingen die voor anderen wel toegankelijk zijn. Kortom, het is ieders verantwoordelijkheid om te zorgen voor een gezonde leefwijze. En wie een andere weg kiest, is er dus zelf schuld aan als bepaalde hulp wordt geweigerd of slechts gedeeltelijk wordt vergoed. Waarde lezer, ik stel u in dit verband de vraag wat nu precies gezond of juist ongezond leven is. Zelfs wetenschappers van naam en faam spreken elkaar tegen, bijvoorbeeld als het gaat om het cholesterolgehalte van het bloed. Ook verschillen de geleerden van opvatting over de positieve werking van het drinken van wijn (in beperkte hoeveelheid, uiteraard); is dat nu wel gezond, of juist niet, of maakt het niets uit? Ook over ons postuur is van tijd tot tijd het nodige te doen. Zo schijnt de laatste opvatting te zijn dat een lichte molligheid in principe de lichamelijke weerbaarheid vergroot en de levensduur verlengt, en dat men geen gespierde spijker meer hoeft te zijn om de kans op oud worden te vergroten. Een kennis van mij, die ik deze gedachte onlangs voorhield, reageerde instemmend, en wees en passant op een ander gezichtspunt in dit verband: juist zijn embonpoint weerhield hem ervan allerlei dolle en dwaze dingen te ondernemen, zoals het compleet onvoorbereid lopen van halve of zelfs hele marathons of in een weekendje enkele honderden kilometers fietsen. Zijn buikje vormde voor hem een soort interne (zij het van buitenaf zichtbare) weerstand. Ik vind dit eigenlijk wel een mooie vorm van je eigen verantwoordelijkheid nemen. Of van je grenzen kennen. En in elk geval met je leeftijd meegaan!
Drs. Rob van Zandvoort, geneesheer-directeur Dr. Keulen Kliniek 117
KOOPZONDAGEN:
6 APRIL - 20 APRIL
Tijdens koopzondagen open van 13.30 uur - 17.00 uur.
MAXIMILIAAN men’s fashion - Bosstraat 65 - Maaseik - T: +32 (0)89 57 29 19
SCAPA HOME FLAMANT LEXINGTON (BABY) DUBARRY OUTDOOR PAINTING THE PAST CARTE COLORI FLAMANT PAINT SCAPA PAINT
Onder de Linde HOME INTERIOR
Lindenlaan 30 (fransche molen) in Valkenburg tel: +31 (0)43 - 601 55 41 | fax: +31 (0)43 - 601 55 42 Openingstijden: wo t/m zat. 11.00 - 17.00 uur en op afspraak
119
FOTO: SCAPA HOME
Kleur- en interieuradvies, Ine Claessen
(Rebel)leren in Maastricht hoe te voorkomen dat Euregionale proeftuin van Europa een moeraspoel wordt een uitgelezen gezelschap kreeg op dinsdag 4 maart een fantastische ontvangst in de gloednieuwe raadzaal van de gemeente Maastricht. Op het programma stond maar één agendapunt: de Code van Maastricht. die code zou – in enkele woorden samengevat – werkgevers, ordehandhavers, hulpdiensten en bestuurlijke overheden uit Belgisch en nederlands limburg moeten bevrijden van de administratieve ellende die zo kenmerkend is voor grensregio’s. door zijn arbeidzame verleden als burgemeester van Meerssen, Kerkrade, enschede en Venlo weet jan Mans, oud-voorzitter van de nederlands-limburgse Kamer van Koophandel en architect van de code, als geen ander wat er speelt in grensregio’s. hij daagde politici en ondernemers uit hun nek uit te steken. Vrij vertaald: stop met leuteren over de euregio en handel zeer praktisch.
120
H
et zal je maar gebeuren dat je als burgemeester van een grensgemeente in een straat die precies over de grens loopt, twee soorten verkeersborden moet plaatsen – eentje volgens de verkeerswetten van je eigen land en eentje volgens de regels van je buurland. En daarover moet je dan met je buitenlandse ambtgenoot wekenlang delibereren. Als automobilisten of voetgangers een verkeersbord in de ene taal begrijpen, doen ze dat ook in een andere.En dus los je dit probleem op door gewoon een type verkeersbord te hanteren en de regels de regels te laten. Alsdus geschiedde in Kerkrade op de Nieuwstraat een aantal jaren geleden. Dit gedrag zouden wij moeten doortrekken, hield Jan Mans zijn gehoor voor. Immers niemand wordt van zo een beleid slechter. Onder de naam Code van Maastricht stelde hij voor om niet meer naar de afzonderlijke spaghetti slierten te kijken, maar naar het bord met spaghetti. Immers als je naar de afzonderlijke regels kijkt, loop je vast in de complexiteit. Kijk je naar het bord dan neem je het gehele stelsel van regels over. Om te beginnen zouden de gemeenten aan weerszijden van de grens hun regels moeten overnemen bij het vestigen van een bedrijf. Het zou overdreven zijn te beweren dat dit iets nieuws onder de zon is. Immers: ontelbare commissies buigen zich al jaren over het economische reilen en zeilen van de Euregio. Massa’s voorstellen zijn er in de loop der jaren gedaan, nog meer oplossingen aangereikt, maar we ploeteren nog altijd voort in die – almaar moerassiger wordende – proeftuin van Europa. Den Haag noch Berlijn noch Brussel lijkt te begrijpen wat er in een grensregio speelt. Bovendien zetten zich steeds vast door naar de afzonderlijke regels te kijken. Wie wil verandering wil zal , als die te lang op zich laat wachten vanuit de centrales in Berlijn, Den Haag en Brussel , zelf de weerbarstigheuid moeten doorbreken. Daarom geen voorzichtige proeftuin, maar een ferme sprong voorwaarts. Zo een sprong voorwaarts komt hierop neer: laten we de burger en bedrijf in de grensregio de keuze onder welke bestuurlijke wetgeving ze willen ondernemen, zolang die keuze beperkt blijft tot gemeentelijke of provinciale wetgeving. Als een bedrijf uit Nederlands Eijsden een nieuwe vestiging wil openen in Lanaken, moet het mogelijk zijn dat het bedrijf de bestuurlijke verordeningen
en regelgeving die in Eijsden gelden, meeneemt naar Lanaken. En omgekeerd net zo goed. Ingewikkelder hoeft dat niet te zijn. Mans is ervan overtuigd dat als alle grensgemeenten langs de Belgisch-Nederlandse grens deze pragmatisch rebelse houding aannemen, er een beweging ontstaat waarop de nationale overheden wel moeten reageren. Bij monde van burgemeester Gerd Leers en wethouder Jean Jacobs van onder andere Economie kon dit idee op veel enthousiasme en steun rekenen van de gemeente Maastricht. Evenzeer was er lof van LIOFdirecteur Jérôme Verhagen en Limburgs gedeputeerde Herman Vrehen. Met name de gedeputeerde voelde ervoor om de Code van Maastricht of de Code van Mans snel te gaan oppakken in een bestuurlijk overleg. Ook de Limburgse captains of industry die aan het debat deelnamen, Jan Lamkin (SBE Piping) en Henk van der Pal (Sappi), zagen er muziek in. Johann Leten, directeur van het Vlaams Netwerk van Ondernemingen (VOKA), brak een lans voor meer soepelheid ten aanzien van het uitwisselen van regels. Hij wilde hierin verder gaan en het ook uitbreiden over de wetgeving met betrekking tot grensoverschrijdende arbeid. “In Belgisch Limburg kampen we met een groot tekort aan vakmensen. Het weggommen van de grenzen zou een groot aantal van onze ondernemers een serieuze stap vooruit helpen De algemene teneur bij deze ontmoeting was echter niet mis te verstaan: de beide Limburgen hebben dankzij hun internationale ligging een gouden ei in handen. Maar ze moeten het wel heel snel durven gaan uitbroeden. Zowel Belgisch als Nederlands Limburg heeft geen zin meer om te wachten op de goodwill van de nationale overheden om de gesignaleerde knelpunten op te lossen. Liever binden ze zélf de kat de bel aan. Zaak is nu om een drijvende (turbo)motor te vinden die alle grensgemeenten op één lijn kan krijgen. Is het een idee dat Leon Frissen en Steve Stevaert, de gouveneurs van Oost en West Limburg dit niet samen zouden kunnen doen. Dan geven ze meteen inhoud aan het door hun gewenste ene Limburg. Tekst: Lieve Ketelslegers Fotografie: Guy van Grinsven / Studiopress
In het kader van het programma Maastricht Europa richt de stad zich het hele jaar 2008 op het thema ‘Maastricht proeftuin van de Euregio’. Dit debat "Code van Maastricht" is hier de aftrap voor. 121
574*+
43 .385.7*7*3)* <443)742*3 042 0./0*3 .3 )* ;*73.*:<)* <*7*1) ;&3 &: +4:7 *3 439)*0 2 (7*&9.*;* <443451488.3,*3 )*8.,30*:0*38 '&)0&2*78 -&&7)*3 <*113*88 "vÊÕÊ ÕÊ «Êâ i ÊLi ÌÊ >>ÀÊii Ê iÕ i ]Êii ÊL>` > iÀÊ vÊii Ê`ià } >>À`°°°ÊL Ê ÕÊ ÕÀÊ i «i ÊÜ ÊÕÊ}À>>}ÊL Ê iÌÊÀi> ÃiÀi ÊÛ> ÊÕÜÊÜ `À i °Ê Êii ÃÊ > }ÃÊ Ê âiÊà ÜÀ Êi Ê >>ÌÊÕÊ Ã« ÀiÀi Ê Êii ÊÀÕ iÊ iÕâiÊ>> ÊVÀi>Ì iÛiÊÜ « Ãà }i °Ê iÕ i Ã]ÊL>` > iÀÃ]Ê >>À`i ]ÊÃ>Õ >½Ã]Ê Ã«>½Ã]Ê âÜi L>`i ]Ê Ü À « ÃÊ i Ê `ià } ÛiÀ V Ì }Ê â Ê iÀÊ Ê i`iÀiÊ ÃÌ ]Ê Û ÀÊ i`iÀÊ LÕ`}iÌÊ i Ê Ê i`iÀiÊ Õ ÌÛ iÀ }°Ê -«iVÌ>VÕ > ÀÊ }i«ÀiÃi ÌiiÀ`Ê Û }i ÃÊ`iÊ >>ÌÃÌiÊÜ ÌÀi `Ã°Ê Êii ÃÊ «Ê âiÊ iÕÜiÊÜiLà ÌiÊ vÊÃÌ>«ÊL i Ê Ê`iÊ Ã« ÀiÀi `iÊÜ ÜiÀi `ÊÛ> Ê ÕÊ ÕÀÊi Ê >>ÌÊÕÊÛiÀÀ>ÃÃi Ê Ê `iÊ ÃÌiÊà ÜÀ ÊÛ> Ê`iÊ i i ÕÝt
* 5&&8)&, ?43)&, 2&&79 ?43)&, &57.1 *3 * 5.3089*7)&, ?./3 <./ *=97& ,*45*3)
122
< < < & : + 4 : 7 3 1 Ê , - / , / Ê
"", ÊÎxäÊ ÊÈ{Î£Ê 8Ê "
- ," Ê Êä{xÊxÓnÊ{äÊxäÊ
9)*0 < - . 7 1 5 4 4 1 8 ; * 7 1 . ( - 9 . 3 ,
123
jan vrijthof
124
Pechvogel in Belgisch
Bemelen W
andelaars slingeren bepakt door de heerlijkheid Bemelen. Bij de waterput rust een groepje uit. Daar ligt ook de kerk, boven op een groene heuvel. Terwijl ik de stenen trap naar boven bestijg, schiet een eekhoorn voorbij. Ik verstoor de eeuwige stilte. Eenmaal boven zie ik in de verte mergelgrotten; een vleermuis fladdert eruit weg. Hier, naast de kerk, ligt ook het kerkhof. Het is omzoomd door een behaaglijke haag. Wat een rust. Ik ben op zoek naar het graf van de jonge Maastrichtenaar Jan Vrijthoff. Op 31 augustus 1834, een zondagochtend, maakte een kogel in Gulpen een einde aan zijn 23-jarige leven. De kogel was afkomstig uit de loop van een Belgische grenswachter. Een politieke moord? Een ongeval? Noodlottig, dat in elk geval. In die jaren maakte België zich los van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. Ook het huidige Nederlandse Limburg maakte deel uit van dat opstandige België. De stad Maastricht vormde echter een uitzondering. Die bleef bij Nederland horen door de hardnekkige weerstand van de ‘Hollandse’ generaal Dibbets. Maastricht was omsloten door België, dat ferm op de stadspoorten bonkte. In de Maasstreek was de politieke situatie daardoor zeer roerig. En juist in die tijd werd Jan Vrijthoff per ongeluk getroffen door een kogel van een Belgische grenswachter. Generaal Dibbets wilde wraak. Volgens hem was een inwoner van zijn Nederlandse Maastricht door een Belgische gendarme vermoord. De jonge Jan Vrijthoff woonde in de zomer van 1834 in een buitengoed in Bemelen, dat toen Belgisch grondgebied was. Op die bewuste zondagochtend liep hij vanuit Bemelen naar Gulpen om daar een protestantse kerkdienst bij te wonen. Aangekomen in Gulpen
passeerde hij de gendarmerie in de Dorpsstaat. Daar had op dat moment een Belgische grenswachter dienst: de 35-jarige Pieter Buysens uit Kortrijk. Deze Buysens was aan het oefenen met zijn dienstwapen. Een instructieboek van de cavalerie lag open op tafel. De brigadier nam al oefenend een paar keer een schiethouding aan en haalde tweemaal de trekker over, in de overtuiging dat het wapen niet geladen was. Hoe het kon gebeuren, blijft een raadsel, maar feit is dat er plots een schot klonk. De passerende Vrijthoff viel met een verbrijzeld achterhoofd in de armen van de weduwe Boymans, die tegenover de gendarmerie woonde. Daar liet hij het leven. De dood van Jan Vrijthoff was waarschijnlijk een noodlottig ongeval. Volgens getuigen kwam de arme gendarme Buysens na de knal schreeuwend de straat op gerend. Zijn gezicht was bebloed door de onverwachte terugslag van het geweer. De rechter gaf hem drie maanden cel – wat generaal Dibbets mokkend accepteerde. Het lichaam van Jan Vrijthoff werd naar Bemelen overgebracht. Hoewel van protestantsen huize, werd hij hier begraven op het katholieke kerkhof. Dat is de plek waar ik nu ben. Ik struin langs de zerken. Daar, in een hoek onder een boom, vind ik het. Het is het familiegraf Hesselt van Dinter-Vrijthoff. Daarvan is niet veel meer over dan een stenen zuiltje. Daar komt de eekhoorn weer aangerend. Aan weerszijden van het graf van Jan Vrijthoff blijven de eekhoorn en ik doodstil staan. Dan springt het diertje weg de boom in. En laat de stilte de stilte. Sander Bisscheroux
125
Triconfort | Royal Botania | e.a. exclusieve merken RVS | aluminium | teak | hularo | viro | batyline | textilene | hardstenen tafels
ROELANDâ&#x20AC;&#x2122;S
tuinmeubelen
EXCLUSIEVE ZOMER 2008
Rijksweg 621-623 | B-3630 Opgrimbie-Maasmechelen | www.roelands-tuinmeubelen.be 126
E314 - afslag 33, richting Lanaken na 2 km aan de linkerzijde. Vanuit Maastricht, Richting Maaseik, na circa 4 km aan de rechterzijde. Open op zondag van 11.00 tot 17.00 uur en dagelijks van 10.00 tot 18.00 uur. Woensdag is rustdag.
>>COLUMN Passie Terwijl ik deze column schrijf, is het passiezondag, het begin van de passietijd, die tot Pasen duurt. In deze periode worden vanuit de christelijke traditie het lijden en sterven van Christus herdacht. Gisteravond was ik in het Concertgebouw van Amsterdam om de (bijna driehonderd jaar oude) Matthäuspassion van Johann Sebastian Bach te beluisteren. Een indrukwekkende vertolking onder leiding van sir Colin Davis met een dubbel koor, schitterende solisten en een orkest dat het geheel prachtig ondersteunde. Alles wat een mens werkelijk beroert, wordt in dit meesterwerk van Bach weergegeven: liefde, verraad, eenzaamheid, lijden, sterven en ten slotte berusting. Hier was sprake van werkelijke SCHOONHEID. Dezer dagen bezocht ik ook de Tefaf. NRC Handelsblad van 7 maart repte van ‘een sfeer van weldadige luxe’. Opvallend veel oriëntaalse kunst. Elk jaar constateer ik dat de belangstelling hiervoor toeneemt. Bijzonder dit jaar is dat ook een Chinese delegatie de antiekbeurs bezoekt. Gaan de Chinezen hun eigen kunstschatten (die voor een groot deel tijdens de Culturele Revolutie, vaak via Thailand, uit hun land verdwenen) terugkopen? Zeker is dat hun economie groeiend is. Begrijpelijk is ook dat zij hun culturele erfgoed terug willen hebben. In de Nieuwe Kerk van Amsterdam is momenteel de tentoonstelling ‘Verborgen Afghanistan’ te zien. Deze expositie heeft als motief: ‘Een land dat zijn cultuur verliest, verliest zijn ziel.’ In die zin bedoel ik dat men in China nu zijn kunst zal gaan terugkopen. Prins Constantijn benadrukte in zijn toespraak tijdens de opening van de Tefaf hetzelfde. Het Culturele Noodfonds van het Prins Claus Fonds vraagt aandacht voor het probleem van de teloorgang van kunstschatten als gevolg van rampen die veroorzaakt worden door de mens of de natuur. Dit is een vorm van compassie met langetermijnvisie. Zeker moeten we ook andere humanitaire hulp blijven aanbieden in de vorm van voedsel, onderwijs en gezondheidszorg. Ik heb in Afrika gezien waar heel primaire noden liggen. Terugkomend op het artikel in NRC Handelsblad: er werd een link gelegd tussen de Tefaf en mijn vakgebied: ‘Hip zal de Tefaf nooit worden, daarvoor is het publiek te deftig en het aantal facelifts te hoog.’ Interessante observatie... Interessante associatie... Deftig (lees ook rijk) en facelift. Ik kan u vanuit mijn praktijkervaring zeggen dat van de bijna tweehonderd facelifts die ik in de afgelopen negen jaar in mijn privépraktijk heb uitgevoerd, meer dan de helft van de patiënten niet in die categorie valt. Dat wil zeggen, deze ingreep is niet meer voorbehouden aan een bepaalde elite. Gelukkig mag ik de patiënten na de ingreep terugzien op controle met hun nieuwe uitstraling, een van rust en zelfvertrouwen. Een facelift zet het rad van de tijd een beetje terug. Hij verfrist en verjongt, hij geeft een goed gevoel, hij haalt de tekenen van veroudering en vermoeidheid weg. Passie... Ja, in het bijzonder voor mijn beroep en voor kunst.
Dr. R. Roddi Plastisch chirurg
MAXMARA STORE MAASTRICHT
BREDESTRAAT 2
127
Een heel aparte manier om afscheid te nemen. Je eigen feestje organiseren om je overgang naar het hiernamaals te vieren. Dat is weinig mensen gegeven. Dan moet je wel als tevreden mens door het leven zijn gegaan. Gelukkig is dit soort mensen er nog. Muzikant, componist en impresario Harry Heltzel was er zo een. Zijn muzikale vrienden van nu en van weleer, onder wie een aantal beroemde, speelden nog éénmaal voor hem zijn favoriete nummers. We schrijven 1962 als de Maastrichtse gitarist Jef Ubachs een beatgroep met de naam ‘The Sharons’ opricht. Hij ontleent de naam aan een penvriendin uit de Verenigde Staten. In de volgende jaren verandert de band diverse keren van samenstellingen en gaat in 1967, omdat drummer Henk Hochstenbach in militaire dienst moet, als driemansformatie verder. Jo Robeers komt op drums, Harrie Heltzel op lead guitar en Pierre Beckers op bas. Harry, een stevige vent met een dijk van een stem, en Jo nemen afwisselend de lead vocals voor hun rekening. Pierre, rustig, maar o zo gedreven en stuwend in zijn spel, blijft meestal op de achtergrond.
Beatles of Stones
In Zuid-Limburg zijn naast The Sharons diverse groepen actief die luisteren naar namen als The Swinging Brothers (later Opus 23), The Rolling Beats (later The Ambs), The Frogs (later The Scope) en The Snakes. Allen hebben een grote schare fans, de rivaliteit is enorm maar het loopt nooit uit de hand. Opus met frontman Tom Winter, en The Sharons met Harry Heltzel zorgden in Maastricht voor een soort Stones-Beatles-populariteitsstrijd op kleine schaal. The Sharons, die inmiddels al enkele singles hebben uitgebracht, spelen ook regelmatig buiten de landsgrenzen. ‘It’s a Wonder’ wordt hun nieuwe vinylschijf die uitkomt op het Decca label. The Sharons zijn ‘hot’ en de fans trots.
Hoogtepunt
Ik voel mij zeer vereerd als Harry bij mij op de stoep staat met de vraag of ik zijn gitaarkoffer wil beschilderen naar voorbeeld van de mondiale gitaargrootheden. Dat daarna
128
ook het toerbusje onder handen moet worden genomen, is een bijna logisch gevolg. In 1968 komt de hitsingle ‘Turn on the Coloured Light’ uit. De psychedelisch getinte Heltzel-compositie wordt regelmatig gedraaid op de nationale radiozenders. In de weekenden breng ik veel tijd met de jongens door en assisteer met enkele vrienden roady Sjaak Smeets. Als The Sharons in een afgeladen ‘Bus Palladium’ in Luik optreden, beweeg ik mij achter de coulissen en steek geprepareerd magnesiumpoeder aan dat voor prachtige rookgordijnen en, in combinatie met gekleurde spots, het juiste sfeertje zorgt. De rook grijpt de aanwezigen naar de keel maar dat mag de pret niet drukken, Harry gooit er nog wat extra decibellen tegenaan. The Sharons zijn op hun top maar het zijn wel tropenjaren.
Nieuwe wegen
In 1972 besluiten de drie leden de band op te heffen. Heltzel gaat zich voornamelijk toeleggen op het schrijven en produceren van muziek. Dat hij ook andere genres dan popmuziek beheerst, bewijst hij met de Duitse schlagerhit ‘Immer wieder sonntags’ en enkele carnavalskrakers. Zijn ‘Helderhofstudio’ wordt een ontmoetingsplaats voor veel muzikanten en vrienden. Hij opent zijn café-chantant ‘De Troubadour’ en houdt zo bij zijn publiek de herinnering aan vervlogen tijden levend. In 1975 is hij een van de initiatiefnemers en drijvende krachten achter de ‘Broonssessies’, een serie onvergetelijke muziekreünies op Fort Sint-Pieter.
Afscheidsconcert
Zondag 20 januari 2008. Muziektempel ‘D’n Hiemel’ in Maastricht. De aankondiging van het unieke concert dat vanmiddag hier plaatsvindt, heeft velen doen schrikken. Voormalig Sharons-lid Harry Heltzel is ernstig ziek en heeft nog maar kort te leven. Een ‘pre-memoriamconcert’ is zijn laatste wens. Harry’s vrienden van het eerste uur John Miesen, Lou Schoonbrood en Jo Robeers hebben de organisatie op zich genomen en het concert de toepasselijke naam ‘Mèt Harry naor D’n Hiemel’ meegegeven. Het wordt voor velen een feest van herkenning, een ‘déjà vu/entendu’; een Broons-
sessie anno 2008. Muziekhelden van weleer, sommigen een kilootje zwaarder, anderen met wat minder haar, bewijzen, evenals nog immer actieve collega’s, het musiceren en jammen niet verleerd te zijn; Ton Franssen met zijn ongeëvenaarde en niet weg te denken Mick Jagger-act, Henk Hochstenbach, Jo Robeers, Pierre Beckers, Willy Bronzwaer, Frans Theunisz, Jimmy Tatipata, rocker René Shuman, Tonny ‘Pussycat’ Willé, John Coenen en René Innemee met zijn Creedence Revival Band, om er maar enkele te noemen. Long time friend Gordon Smith, de haast niet uit de Limburgse muziekscene weg te denken singer-songwriter en gitarist uit Schotland, brengt een vertolking van Led Zeppelins ‘Stairway to Heaven’ om kippenvel van te krijgen. Ook ‘Hotel California’, volgens Harry de beste popsong ooit, ontbreekt niet op de playlist. Hij beleeft de middag vanuit zijn comfortabele stoel op een speciaal verhoog en geniet zichtbaar. Oude vrienden komen hem om de beurt gedag zeggen. Ontroerend, dat wel, maar er worden geen tranen weggepinkt. Dat wil Harry immers niet. Integendeel. Oude bekenden begroeten elkaar spontaan en hartelijk, herinneringen worden opgehaald, oude liefdes aangehaald. Alsof de tijd even stil staat (D’n Hiemel is immers tijdloos). Het concert wordt afgesloten door de complete line up met een uitvoering van Bob Dylans ‘Knocking on Heaven’s Door’ en (op verzoek van dochter Ichaine) Heltzels prachtige, nooit uitgebrachte ‘Darling’. Op mijn vraag aan Harry wat er op dat moment door hem heen gaat, kijkt hij mij glimlachend aan, denkt even rustig na en zegt dan met zachte stem: “Het ultieme, dit is voor mij het ultieme (afscheid).” Zijn antwoord doet mij goed. De middag is onvergetelijk. Ik zal altijd trots kunnen zeggen dat ik erbij ben geweest. Op 13 februari, enkele weken na dit gedenkwaardige concert, verruilde Harry Heltzel de Maastrichtse ‘Hiemel’ voor de originele. Tekst: Maitiú Lóchán Farraige Fotografie: Guy van Grinsven / Studiopress / Sharons archief Jo Robeers
TV
an dit onderwerp is ook een V NIVEAU TV uitzending gemaakt voor TVL. U kunt deze uitzending ook bekijken op: www.niveaumagazine.nl/niveautv
129
Die Nacht der sĂźĂ&#x;en Versuchung 130
Glitterati om af te likken op Keulse chocoladeparty
131
H
et is een feest waar men in Keulen het hele jaar reikhalzend naar uitkijkt. De Monday Night Party van LambertZ in de Alte War-
tesaal in Keulen is een feest van de superlatieven. Een adembenemende
cocktail van society-sterren, extravagante en prikkelende mode, exquisiete chocolade en pulserende livemuziek. NIVEAU EuregioMagazine
was op 28 januari bij ‘die süßeste Party des Jahres’ en maakte een nacht vol verleidingen mee.
Belaagd door fans en talrijke media schreden de talloze Promis uit showbizz, politiek, sport en bedrijfsleven over de rode loper. journalist ton reijnaerts en fotograaf Guy van Grinsven ontmoetten er vip’s als ivana trump (met nieuwe, 25 jaar jongere verloofde rossano rubicondi), linda evans, tv-ster Veronica Ferres, ex-Bond girl Ursula andress, Olivia jones, minister Ulla Schmidt, oud-ministers als hans dietrich Genscher en norbert Blüm, jenny elvers-elbertzhagen en ex- bokswereldkampioen Sven Ottke. Uiteraard spraken ze ook met de gastheer, de Printenprinz von deutschland, Prof. dr. hermann Bühlbecker. hermann Bühlbecker is vicevoorzitter van de duitse Süßwarenindustrie, maar bovenal bestuurder-eigenaar van henry lambertz Gmbh & Co. KG. lambertZ, met standplaatsen in aken, Würselen, erkelenz, ladbergen (Munster), neurenberg, Ulm en het Poolse Katowice, telt nu 3500 werknemers. Op de hoofdvestiging in aken zijn 1400 medewerkers actief, van wie ongeveer 30 procent nederlanders en Belgen. Bühlbecker, die familiebedrijf lambertZ in de negende generatie leidt, stuwde duitslands oudste merk (van 1688) op van een regionale aanbieder van Premiumprinten (peperkoek) tot wereldmarktleider van herfst- en wintergebak. de omzet van lambertZ steeg onder impuls van de topondernemer van dM 16 miljoen naar liefst 492 miljoen euro. niet in de laatste plaats vanwege een uitgekiende marketingstrategie. duitslands meest schilderachtige ondernemer viert glamoureuze party’s met de groten der aarde. hermann Bühlbecker is kind aan huis bij mensen als Bill en hillary Clinton, Warren Buffet, Bill Gates, prins Charles, henry Kissinger, elton john, Fay dunaway, Sharon Stone, liz taylor, Morgan Freeman, George Clooney, Brad Pitt, angelina jolie, andré agassi, roger Federer, Shakira en naomi Campbell. Politiek, adel, sport en showbizz; allemaal lopen ze weg met de even aimabele als gulle ‘Kekskönig aus aachen’. en allen fungeren ze graag als onbezoldigd ambassadeur van lambertZ. als hermann Bühlbecker met de vingers knipt, komen en stralen de sterren. Zo ook tijdens de roemruchte Monday night, de informele afsluiter van de jaarlijkse Süßwarenmesse in Keulen. de gastenlijst van de legendarische chocoladeparty is altijd weer een ‘Who’s Who’ van the rich and famous van deze wereld. iedereen wil erbij zijn, en dat zorgt altijd weer voor geliefd mediavoer. Vooral voor vrouwen. en laten die nu de belangrijkste afnemers zijn van de lekkernijen van lambertZ. (tr)
132
Een van de hoogtepunten van de Monday Night Party was een memorabele modeshow, met op de catwalk in lekkernijen gehulde topmodellen als Lena Gercke, Alek Wek en Cora Schumacher (in een jurk van Mozartkugel).
133
Grand Maître gouverneur Léon J.P.M. Frissen na zijn installatie als Grand Maître van het wijnbroederschap ‘Confrérie des Chevaliers de Backerbosch’ neemt gouverneur léon j.P.M. Frissen een slok Backerbosch riesling om zijn intronisatie te bezegelen samen met de Grote raad van de Confrérie.
Ondernemers UNIZO te gast bij DAVO Op maandag 21 januari vond in de showroom van BMW-Garage daVO in tongeren het traditionele nieuwjaarstreffen van de plaatselijke ondernemers plaats. nadat Guido Vossen (voorzitter UniZO-tongeren) en de familie daenen de genodigden welkom hadden geheten, was het woord aan mevrouw Vanheers van Federauto, schepen johnny Vrancken en Guy dessers (voorzitter Middenstandsraad). Vervolgens was er ruim gelegenheid om, onder het genot van een drankje en een hapje, met elkaar van gedachten te wisselen.
Wijnproeverij op Niveau ‘Wijn voor Water’ was het uitgangspunt voor de wijnproeverij die de stichting ‘loop naar de Pomp’ organiseerde in de grotten van de Caverne de Geulhem. dit succesvolle waterpompenproject in Ghana wordt mede gefinancierd uit de opbrengsten van relatiewijnpakketten. Marc alofs van de Caverne nodigde behalve de bevriende wijnproducent joep Graler ook een aantal zakenvrienden uit om de wijnen van ‘les trois Orris’ te komen proeven. de wijnen én de bestellingen waren van niVeaU.
134
Officiersorde voor Paul Hustinx van Tefaf tefaf-directeur drs. Paul hustinx ontving bij de opening van zijn kunst- en antiekbeurs in Maastricht een koninklijke onderscheiding uit handen van burgemeester Gerd leers. het had hare Majesteit behaagd hustinx te benoemen tot officier in de Orde van Oranje-nassau vanwege zijn grote verdienste voor de verder ontwikkeling van deze internationale kunstbeurs. hij heeft tefaf met beleid, strategie en diplomatie uitgebouwd tot de belangrijkste kunst- en antiekbeurs ter wereld en daarmee Maastricht een belangrijke economische impuls gegeven en een bekendheid die ver over de nationale grenzen reikt.
‘Le Plus Fast’ naar Brussel jarig de Belgisch hSl-intercity Maastricht-Brussel rijdt sinds een jaar tien keer per dag in 75 minuten naar hartje Brussel en heeft daar aansluiting op de thalys naar Parijs en de eurostar naar londen. de eerste van een serie informatiezuilen, met daarop de vertrektijden van deze sneltrein, werd aan het begin van tefaf in de hal van het MeCC onthuld door de nederlandse minister van Verkeer en Waterstaat Camiel eurling. die bevond zich in goed gezelschap van burgemeester Gerd leers van Maastricht, de heer B. Klerk, voorzitter raad van bestuur Prorail, directeur nS de heer a. Meerstadt, de heren M. jadot, directeur-generaal van de nMBS en de dancoise, president-directeur van thalys en gedeputeerde van Bereikbaarheid en duurzaam van de provincie limburg, dhr. h.M. Kersten. aansluitend bracht het gezelschap een bezoekje aan de kunstbeurs tefaf.
Nieuwe Audi A4 bij garage Timmermans Met honderden waren ze naar tongeren gekomen, de autoliefhebbers, voor de presentatie van het nieuwste model audi a4. de cabrioversie van deze a4 was net zo ‘lekker’ als het door tVl-kok Moke bereide eten. en jos timmermans… die was weer in zijn nopjes, want er wordt hard gebouwd aan zijn nieuwe showroom. U bent gewaarschuwd, binnenkort wéér een feestje in tongeren.
135
Maessen Couture heropend Op 15 februari jl. opende Maessen Couture haar totaal vernieuwde zaak in de Marktstraat-Stationsstraat in Genk. alles werd grondig vernieuwd: gevel, etalages en het volledige interieur. Voor het ontwerp tekenden Feran thomassen en rob Gijsenberg. de vernieuwde winkel vormt een prachtig decor voor trendy en modieuze collecties van topmerken zoals armani, tricot Chic, just Cavalli, Cheap & Chic, Mmissoni, Marccain en Stizzoli, om er maar enkele te noemen. Zowel de klassiek ingestelde dame als de jonge, modebewuste vrouw zullen er iets van hun gading kunnen vinden. Onder het toeziend oog van zijn trotse vrouw ria Schreurs-Maessen, kinderen Katrien en tom en de talloze genodigden dankte Peter Schreurs allen die hebben meegewerkt aan de totstandkoming van deze prachtige zaak. een ware aanwinst voor het winkelhart van Genk.
136
Proeven van de Euregio! Onder het motto ‘Maastricht, proeftuin van de euregio’ organiseerde de gemeente Maastricht samen met de hogere hotelschool Maastricht op 5 maart jl. een debat in de nieuwe raadszaal aan Mosae Forum in Maastricht (zie elders in dit blad). ’s avonds was er een diner in de hogere hotelschool Maastricht als opening van hun jaarlijkse ‘limburgweek’ dat werd verzorgd door gerenommeerde chef-koks en studenten van deze hogeschool. als ingrediënten voor het diner werden uitsluitend regionale producten gebruikt. een mooie avond waarin bedrijfs-
leven, politiek, bestuur en onderwijs nog eens rustig konden napraten over de thema’s van afgelopen middag. de organisators, de gemeente Maastricht onder leiding van programmamanager Maastricht-europe ton Wanders en mede-organisator directeur lodewijk van der Grinten, directeur hogere hotelschool Maastricht, kunnen tevreden zijn. dat waren hun gasten namelijk ook! een lekker leerzame dag! Foto’s: Paul Rutten / gemeente Maastricht
137
Uw feest Onze zorg! De Bourgondische Hoeve Raadhuisstraat 31 | 6181 HA Elsloo | T: +31 (0) 46 4362372 www.bourgondischehoeve.nl
Met glans en Gloria adel verplicht, maar toch! een adellijke dame die het aandurft om zich enkele seconden voor het ontvangst nemen van de prestigieuze Orden wider den tierischen ernst voor 1400 paar ogen te ontdoen van haar prinsesachtige (Sissi-) rok, kan lef niet worden ontzegd. de wijze waarop hare doorluchtigheid Gloria Fürstin von thurn und taxis op 19 januari 2008 de kussens opschudde bij de roemruchte aachener Karnevalsverein (aKV), was dan ook gedurfd en imponerend. Met charisma, charme, zelfspot en héél veel humor veroverde de 58ste ridder van de aKV stormenderhand de harten van de aanwezigen op de galazitting in het aachense eurogress. Gravin Gloria, die door de gelauwerde van vorig jaar, air Berlin-baas joachim hunold, in een pittige laudatio geloofd werd voor haar transformatie van de Pippi langkous van de hoogadel tot manager, moeder en voorbeeldfiguur, onderstreepte dat in haar nog steeds een temperamentvol partybeest schuilt enkele pakkende oneliners: “lachen is een privilege dat de mens van het dier onderscheidt.” “Biechten bij een priester is goedkoper dan een psychiater of therapeut.” en over hans-dietrich Genscher, aKV-ridder van 1979: “die heeft de adellijke titel ‘von helmut zu helmut’ [van Schmidt tot Kohl red.] dat is net zo’n huzarenstukje als een relatie met Boris Becker en Franz Beckenbauer kinderloos houden en dan ook nog kindergeld vangen.” indruk maakte Gloria ook een dag eerder, tijdens de eerste aKV Media night, in het stijlvolle en statige hotel Quellenhof. tot zichtbaar plezier van dochter elisabeth, zoon albert en akens Oberbürgermeister dr. jürgen linden kreeg Gloria met de ‘Klenkes’ (de gekromde kleine vinger is het groetteken van aachen) en de aloude hit: ‘aber eins, aber eins, alemannia wird niemals untergehen’ de Berlin-zaal in een mum van tijd plat. aken en Gloria in excelsis. Tekst: Ton Reijnaerts
139
Niveau EuregioMagazine óók op tv Sinds eind 2004 zendt TVL [TV Limburg] het programma Niveau TV Magazine uit. Niveau TV Magazine is een televisieprogramma rondom ‘the making of Niveau EuregioMagazine’. In het ongeveer 8 minuten durend programma neemt Guy van Grinsven u mee achter de schermen. Net zoals in Niveau EuregioMagazine komen veelal onderwerpen uit de Euregio aan bod.
Het programma is tweewekelijks [in even weken telkens op zaterdag vanaf 18.00 uur] meerdere malen te zien. Voor meer informatie kunt u contact opnemen met +31 [0]43 3561490 Programma gemist? Kijk dan op www.niveaumagazine.nl of www.tvl.nl | vaste programma’s | Niveau TV
TV
M a g a z i n e
WI JZE R>
Wijnhandel Van Dinter
DE SMAAK 140
Wijnhandel Van Dinter / de smaakwijzer
Kempenstraat 21 • B-3650 Rotem-Dilsen • t +32 (0)89 754 695 • e. paul@vandinter.be • i. www.vandinter.be
141
blim.be
Place Leblanc 28 4170 - COMBLAIN AU PONT tel: +32 (0)4 383 56 59 fax: +32 (0)4 383 57 33 e-mail: info@blim.be
Kijk voor meer informatie op www.blim.be LIMBOURG -
Halloux 12
Verbluffend mooi landhuis met verwarmd buitenzwembad, poolhouse, garages, souterrain, tuinen, terrassen, weiland op magistrale plek met vergezichten. Living met in vloer weggewerkte lift naar wijnkelder, eetkamer, luxe Miele/ Gagenau leefkeuken, 2 slaapkamers (mog. tot 5), 3 luxe badkamers, biljartzaal. Alle vertrekken v.v. B&O installatie. Blauwstenen- en massief acajou vloeren. Inbraakwerend, dubbel glas. Geheel herbouwd in 2002 met oog voor comfort tot in de kleinste details. Opp perc: 29.157 m² ` 1.500.000
EBEN- EMAEL -
Rue de la Vallée 89
Bijzonder herenhuis anno 1850 met excentrieke aanbouw, binnenplaats, garages, stallen en weiland. Achter de dubbele suitedeuren aan de hal en aan de overloop op de 1e etage, liggen de statige vertrekken met hoge plafonds met ornamenten, massieve parketvloeren en schouwen. 2e etage: hoge kapverdieping over de hele hoofdwoning. Aangebouwd is een enorme ruimte, zonder actuele bestemming, welke volledig is onderkelderd Oprit aan voorzijde, toegangshek aan zijgevel. Deels op te knappen. Opp perc: 23.250 m²
` 450.000
FERRIÈRES-BURNONTIGE Moulin de Jéhonhé In het hart van de Ardennen, ietwat afgelegen, ligt deze streekstenen manoir, anno 1750 met waterrad, dubbele garage, souterrain, aangelegde park-tuin met terrassen, binnenplaats, bospad en 2 bronvijvers met aanvoerbeek naar de molen. Dit voormalige molencomplex werd verbouwd tot stijlvol woonhuis. Suite deuren, ruime, hoge vertrekken met open haard, leefkeuken, 3 slaapkamers, 1 badkamer met douche en een gastenkamer met badkamer met ligbad. Opp perc: 12.364 m².
` 650.000
1 team, 2 landen, 3 talen Grensverleggend van Heuvelland tot Ardennen 142
T.K. MAASMECHELEN
T.K. LANAKEN-REKEM
Glamoureuze grandeur op zichtlocatie: Grand-luxe villa langs Rijksweg, 3 km v. E314, 15 km v. Maastricht. Perceel 2674 m². Souterrain 341 m²: garage vr 4 wagens, tuinkamer, fitness, kantoor/kluis. Bgr. 243 m²: ruime hal, kantoor 41 m², salons (56, 46 m²), keuken m. eethoek 33 m². Prachtig overd. terras 80 m². Verd. 225 m²: 5 slaapk. (40, 20, 20, 20, 19, m²), 2 badk. (20, 12 m²). Personenlift. Optimaal beveiligd. Vpr. € 995.000,- k.k.
Geliefde bosrijke villawijk “Zilverkust”: Sfeer- en stijlvolle villa-bungalow m. paradijselijke tuin, zwembad en vijver, grenzend aan privaat bos. Perceel 2160 m². Bgr. 298 m²: royale hal m. oh, riante leefruimte 81 m² m. bar en oh, luxe keuken 28 m², gar. vr. 2 wagens, masterbedroom 33 m² m. oh, badk. 10 m², 2 overige slaapk. (17, 15 m²). Bijgebouw 38 m²: fitness m. douche. 2e tuinhuis m. sauna en Turks bad. Vpr: € 950.000,- k.k.
T.K. LANAKEN
Tournebride, 6 km v. Maastricht: Karakteristieke jaren 30 woning, respectvol gerenoveerd o. moderne (binnenhuis)architectuur. Perceel 1315 m². Kelder 38 m². Bgr. 138 m²: salon 37 m² m. Boley gashaard, eetkamer 20 m² doorlopend in serre m. Arc Linea keuken 55 m². 1e verd. 88 m²: 2 slaapk. v. 19 m², dress., design badk. 2e verd. 54 m²: 2 slaapk. (12, 19 m²), design badk. Schitterende tuin m. garage. Vpr. € 540.000,- k.k.
WONEN I N BELGIE
0032-89-72 32 77 www.eurinvesco.be Verbindingslaan 17 - Lanaken-Neerharen
T.K. LANAKEN-REKEM
T.K. LANAKEN-SMEERMAAS
Uniek gelegen in Oud-Rekem: Karakteristiek jaren 60 villaatje met zuid gerichte tuin op 500 m van gezellige historische dorpskern met slotkasteel en aangrenzende natuurgebieden. Perceel 884 m². Keldertje 8 m². Bgr.: living 55 m², keuken 14 m², bijkkn. Verd.: 1e slpk. 17 m², 2e slpk. 13 m², dressing/tussenruimte 7 m², 3e slpk. 17 m², badk. 4 m². Ruime zolder (inrichtbaar tot slpk.). Garage voor 1 wagen. Prijs € 359.000,- k.k.
Prachtig gelegen aan Zuid-Willemsvaart: Herenpand uit 19e eeuw m. zuid gerichte tuin aan grens m. Maastricht. Perceel: 420 m². Kelder 45 m²: berging. Bgr. 161 m²: inkomhal, kantoor bestaande uit 2 kamers, living m. oh, tussenruimte m. toilet, keuken, aangename tuinkamer m. oh. Verd. 110 m²: overloop m. toilet, 4 slaapk., 2 badk. Zolder 65 m²: mogelijkheid voor 5e slaapk. Garage vr. 2 wagens. Vpr. € 350.000,- k.k.
T.K. LANAKEN-NEERHAREN
Idyllisch gel. in gezellig dorpje, grenz. a. natuur: Exclusieve villa (bwj. 1997) met weelderige tuin en 150 m² terras, rustig gel. in landelijke omgeving op 7 km v. Maastricht. Perceel 2234 m². Bgr. 245 m²: royale hoge hal, 3-delige living 85 m² m. oh, leefkeuken 19 m², bijkeuken, masterbedroom 22 m² m. dressing en badk. 17 m², 2e slaapk. 13 m². Verd. 109 m²: 2 overige slaapk. 14 en 35 m² (opsplitsb.), 2e badk. Vpr. € 799.000,- k.k
T.K. LANAKEN
Villawijk Goudkust, tegenover Pietersheim bos: Landhuis (bwj. 1990), top gelegen op 6 km v. Maastricht. Perceel 1756 m². Bgr. 164 m²: hal 16 m², L-vormige living 58 m² m. oh, keuken 20 m², bijkeuken 6 m², berging, grote garage (3,5 m x 10 m). Verd. 125 m²: ruime overloop, masterbedroom 21 m² m. 2 dressings, luxe badkamer 19 m², 2 overige slaapk. (24, 14 m²), 2e badkamer. Zolder 50 m². Vpr. € 515.000,- k.k.
T.K. LANAKEN-CENTRUM
Rustgevend gel. in skyline v. Europaplein: Schitterend, luxueus 2-slaapkamer penthouse 146 m² (duplexappartement) m. zuid gericht terras 9 m² in recente residentie "Le Mirage”. 3e verd. 83 m²: entrée, living annex open keuken en zithoek 59 m², badk. 5 m². 4e verd. 63 m² en 11 m² vide: overloop m. bureauhoek 10 m², 2143 slaapk. (15, 14 m²), 2e badk. 8 m². Ondergrondse parkeerplaats en kelderberging. Vpr. € 319.000,- k.k.
ERIK BESSEMS m a k e l a a r d i j
Voerendaal | Zuid-Limburg Hunsstraat 20a Centraal gelegen in Ubachsberg op goede bereikbaarheid van voorzieningen en bijvoorbeeld Heerlen Atrium en AZM Maastricht ligt deze prachtige monumentale hoeve. Gebouwd met materialen als Kunradersteen en een weinig mergel met vakwerk. De woning heeft een schitterende binnenplaats, een zwembad en een huisweide met stal. Grenzend aan de woning ligt een voormalige bedrijfsruimte met 2 verdiepingen (116m²). Deze ruimte is ideaal te gebruiken als apart kantoor, atelier of op gemakkelijke wijze te betrekken bij de woning om extra leef- en slaapruimte te creëren. Perceelsoppervlakte: 1220m², inhoud 875m³ en woonoppervlakte 260 m².
Vraagpijs: € 629.000,- k.k.
Aan een rustige en kindvriendelijke straat ligt dit vrijstaande woonhuis met dubbele inpandige garage en tuin rondom. Naast het huis ligt een bouwperceel van 12,85x32,30, deze is separaat te koop. De woning is riant van opzet, deels onderkelderd en heeft slaapkamers op de beide verdiepingen, in totaal zijn er 4 slaapkamers. Door de ruime opzet heeft de woning diverse mogelijkheden zoals bijvoorbeeld dubbele bewoning of praktijk / kantoor aan huis. Er is een mooi aangelegde achtertuin met o.a. een buitenberging van 22m² bestaande uit 2 stallen van ieder 4 bij 3m, geschikt voor het houden van paarden. De woning is zeer degelijk gebouwd en er is gewerkt met hoogwaardige en duurzame materialen. Perceelsoppervlakte 747m², inhoud 1450m³ en een woonoppervlakte van 390m². Vraagprijs: € 675.000,- k.k.
België | Kanne Rue Avergat 10
Klimmen | Zuid-Limburg Putweg 22
Vrijstaande villa met ruime inpandige garage, 4 slaapkamers en 2 badkamers, rustig gelegen op de grens van Kanne en Eben Emael en op 6 km van het centrum van Maastricht. Door de hoge ligging biedt de woning vanuit de woonkamer een schitterend uitzicht richting de jachthaven, natuurgebied de Observant en het Albertkanaal. Doordat er een slaapkamer en een badkamer op de begane grond aanwezig zijn is de woning zeer levensloop bestendig. De ruime tuin is met zorg aangelegd en ziet er schitterend uit. De woning is modern afgewerkt en instapklaar. Perceelsoppervlakte 1116m², inhoud 830m³ en een woonoppervlakte van 120m².
Op een mooi plekje in Klimmen ligt dit prachtige woonhuis dat staat op een perceel van maar liefst 4279m². De woning is geheel gerenoveerd en instapklaar. De gigantische tuin is onderhoudsvriendelijk aangelegd en biedt vele mogelijkheden. De woning ligt precies in de driehoek Sittard - Heerlen - Maastricht en ligt zeer gunstig ten opzichte van uitvalswegen en voorzieningen. De woning bevat nog vele authentieke elementen maar is helemaal gemoderniseerd. Er zijn 3 ruime slaapkamers en een luxe badkamer. De tweede verdieping is te bereiken middels een vaste trap, deze verdieping was vroeger de hooizolder en kan nu voor diverse doeleinden worden gebruikt. Inhoud 1000m³, woonoppervlakte 225m².
Vraagprijs: € 409.000,- k.k. 144
Reijmerstok | Zuid-Limburg De Reijmer 7
Vraagprijs: € 537.500,- k.k. Akersteenweg 25 | Maastricht | Tel. 043 - 3626767
WWW.ERIKBESSEMS.COM
ERIK BESSEMS m a k e l a a r d i j
Maastricht | Centrum Onze Lieve Vrouwewal 7
Maastricht | Centrum Kanunnikencour 2c
Prachtig herenhuis op dé TOP locatie van Maastricht. Op de stadswal ligt dit prachtige herenhuis met 5 verdiepingen, 2 dakterrassen en een schitterend uitzicht over de Maas. Een unieke locatie in het mooie Maastricht. Elke slaapkamer heeft haar eigen badkamer. De verschillende niveaus maken deze woning zeer speels. Elke ruimte heeft een andere bestemming. Deze woning is uitermate geschikt voor kantoor aan huis. Misschien wel het mooiste pand van Maastricht! Inhoud 1158m³, perceelsoppervlakte 133m², woonoppervlakte 325m².
Riant, luxe afgewerkt stadsappartement gelegen in het in 1998 opgeleverde "Staarcomplex". Het geheel heeft een woonoppervlakte van bijna 200m² en een privé-parkeerplaats in het souterrain. Vanuit de hal betreedt u via de openslaande dubbele deur de 100m² living met wintertuin. Van hieruit biedt deze woning een uniek uitzicht op de St. Servaas en de St. Janskerk. 2 Ruime slaapkamers met elk een luxe badkamer. Privé-overloop vanuit het trappenhuis en de lift. De woning is ingericht en afgewerkt op topniveau. De inhoud is 600m³.
Cadier en Keer | Zuid-Limburg Groenerein 66
Maastricht | Centrum Abtstraat 1c
Verrassend royale semi-bungalow, uitstekend gelegen aan de rand van Cadier en Keer, waarbij de woning blijvend vrij uitzicht biedt aan de achterzijde. Op steenworp afstand gelegen van 18 holes golfcourse "Bakkerbosch" en 5 autominuten van Maastricht. Kantoorruimte aan huis is aanwezig in de voormalige garage. Het achter de woning gelegen perceel tuingrond (opp. 1352m²) behoort tot het te verkopen geheel. In totaal zijn er nu 5 slaapkamers maar op de royale zolder kunnen nog extra kamers gerealiseerd worden. De badkamer is onlangs nog helemaal vernieuwd. Het perceelsoppervlakte is in totaal 2519m², de inhoud is 685m³ en het woonoppervlakte is 160m².
Luxe stadsappartement met een woonoppervlakte van maar liefst 245m², rustig gelegen nabij het Vrijthof. De woning is gesitueerd in een exclusief kleinschalig complex van slechts 4 appartementen. Het appartement biedt o.a. een afsluitbare overdekte parkeerplaats, een woonkamer met een super de luxe open keuken (de totale oppervlakte van deze 2 ruimtes is 100m²!), 4 slaapkamers en 2 moderne badkamers. Het hele appartement is uitgerust met vloerverwarming. Er is slechts 1 appartement per verdieping dus er is een privé-overloop met lift en trappenhuis. De inhoud is 635m³.
Vraagprijs: € 1.190.000,- k.k.
Vraagprijs: € 869.000,- k.k.
Vraagprijs: € 1.295.000,- k.k.
Vraagprijs: € 920.000,- k.k.
Akersteenweg 25 | Maastricht | Tel. 043 - 3626767
WWW.ERIKBESSEMS.COM
145
| Het betere vastgoed aanbod |
Riant luxe app. met grote terrassen, in rustige, groene omgeving, bwj 1997, opp. 175m² en 22m² terras. Grote woonk. met haard en ruim zonneterras, kkn met ontbijth., bijkkn met inbouwk., 2 slpks met parket, dressing, ruime badk. 2 garages, kelderberging. ` 495.000,- K.K.
BURG. GERARD BIJNENSLAAN 1 BUS 33 - GENK
Schitterende villa afgewerkt in een kwalitatieve en moderne stijl. Wijnkelder, ruime woonk met diverse zithoeken, gashaard en eetruimte, moderne kkn met ontbijthoek, bureel, wasplaats, dubbele inpandige garage. 4 slpks, 2 badks, sauna, dressing, aparte jacuzzi-ruimte. Aangeplante en omheinde tuin met verwarmd zwembad, jacuzzi, tuinhuisjes en overdekt terras met BBQ-faciliteiten. ` 975.000,- K.K.
MAASEIK - WEERTERSTEENWEG 174
MAASMECHELEN - WEG NAAR ZUTENDAAL 54
Vrijstaand landhuis, bwj 1970, perceel ca. 2.377m². Gelegen op 10 minuten van Maastricht en vlakbij de autosnelweg E314. Geschikt voor vrije beroepen/kantoren of meerwoonst. Deels kelder, riante inkomhal met trappenhal, tv-kamer, bureel/wachtzaal, aparte ingang, kkn, bijkkn met inbouwkasten en douchecel, dubbele garage, eetkamer met tuincontact, gezellige woonk met haard, 6 ruime slpks, terras, badk. Mooie aangelegde en omheinde tuin met diverse terrassen. Parkeergelegenheid aan de straatzijde. ` 749.000,- K.K.
TONGEREN – RESIDENTIE DENNEGRAAF
146
Exclusief woonproject van 13 luxe appartementen in een monumentaal gebouw in het centrum van Tongeren met woonoppervlaktes van 113m² tot 189m². De hoogwaardige afwerking is door de kopers naar eigen smaak uit te kiezen. Het bruisende stadscentrum van Tongeren ligt op wandelafstand en door de nabijheid van de E313 en het bus- en trein station is de bereikbaarheid zeer goed. Optioneel ondergrondse autostandplaatsen en kelderbergings. Prijzen vanaf ` 237.500,- K.K.
+32 (0)89-73 01 01 vastgoed@christoffels.be Koning Albertlaan 97- 99 | 3620 Lanaken
www.christoffels.be
-ARKTST RAAT Ã&#x201D; 3TAT ION SST RAAT Ã&#x201D; ' E N K Ã&#x201D; 4
W W W M A E S S E N C O U T U R E B E
!)2&)%,$ !..% "%,). !..%#,!)2% !2-!.) "!3,%2 ",%5 ",!.# 2/5'% "2!8 "/44/ #!-")/ #!,)"!. #(%!0 !.$ #()# BY -/3#()./ #)4):%.3 /& (5-!.)49 #2%%.34/.% $)+4/.3 $)3-%2/ %. #5)2 %3 &5%'/ (5%6/ */")3 */3%0( 2)"+/&& *534 #!6!,,) ,5)3! #%2!./ -!2##!). -!2##!). 30/24 - -)33/.) .!4!. ./5'!4 /27%,, 0!'% 0!5, 3(!2+ 34 %-),% 34)::/,) 30/24!,- 42)#/4 #()# 47).3%4 6!.$%.6/3 7!,4%2 6/5,!: 9/,!.
v o o r j a a r
E U R E G I O M A G A Z I N E
QVSF UFNQUBUJPO
voorjaar 2008 jaargang 7
. " " 45 3 * $)5 &3 #3 6(45 3" "5 &4 .""453*$) 5 8 8 8 8 *--:70 4 4&/ /-
H U L C H I B E L L U N I â&#x20AC;¢ M A R C O B I C E G O â&#x20AC;¢ L E O P I Z Z O â&#x20AC;¢ L E C H I C â&#x20AC;¢ G A R E L â&#x20AC;¢ T I R I S I â&#x20AC;¢ V O S S E N P R I VAT E C O L L E C T I O N â&#x20AC;¢ P O N T E V E C C H I O â&#x20AC;¢ R I Z I T I W C â&#x20AC;¢ B R E I T L I N G â&#x20AC;¢ Z E N I T H â&#x20AC;¢ O M E G A â&#x20AC;¢ R A D O â&#x20AC;¢ G I R A R D - P E R R E G A U X â&#x20AC;¢ O R I S â&#x20AC;¢ TA G H E U E R â&#x20AC;¢ E B E L â&#x20AC;¢ L O N G I N E S â&#x20AC;¢ M E Y E R S â&#x20AC;¢ S E I K O â&#x20AC;¢ T I S S O T â&#x20AC;¢ E D O X
E
U
R
E
G
I
O
M
2 0 0 8
A
G
A
Z
I
N
E