Anthony de Mello - Bloemlezing

Page 1


Anthony de Mello bloemlezing


Anthony de Mello bloemlezing

samenstelling & introductie: William Dych S.J.

samsara


Inhoud

Inleiding Gewaarzijn

7 41

Een congres over spiritualiteit met de Mello, in zijn eigen woorden © The Center for Spiritual Exchange 1999 ©Inleiding: Orbis Books Oorspronkelijke uitgave: Orbis Books, M;uyknoll 1999

Het lied van de vogel

73

Bronnen

95

Spirituele oefeningen

©Nederlandse vertaling: Samsara Uitgeverij bv 2007

Wijsheid van een minuut

113

Vertaling: Prema van Harte

Opstijgen

131

Omslagontwerp: Kees Schreuders, www.ods.nl Lay-out: Studio 28, Hillegom ISBN: 978-90-77228-51-7/ NUR: 728 Niets uit deze uitgave mag gereproduceerd worden zonder schriftelijke toestemming van: Samsara Uitgeverij bv, Herengracht 341, 1016 AZ Amsterdam.

Verhalen als meditatie Het hart van de verlichte

149

Verhalen als meditatie De manier om lief te hebben

169

Sadhana - een weg naar god

195

Christelijke oefeningen in oosterse vorm


Inleiding

I

n zijn latere jaren leidde de Indiase jezuïet An­ thony de Mello elke zomer, voor een goed deel,

retraites en workshops in de Verenigde Staten voor een steeds groter en ontvankelijker publiek. Behal­ ve de waardering die hij had voor de levendige uit­ wisseling die hij met zijn publiek onderhield, was het een bron van niet geringe vreugde en trots voor hem dat zijn onderricht zo succesvol was in een land dat zijn eigen missionarissen al zolang naar India uitzond. Hij was blij dat het missiewerk rus­ sen zijn geboorteland India en de Verenigde Staten nu een tweerichtingsverkeer was geworden, en niet alleen in geografisch opzicht. Cultureel, spiritueel en theologisch, zo was zijn overtuiging, hadden het

oosterse en het westerse land veel te geven en veel te winnen bij een vruchtbare discussie met elkaar.

7


Amhony de Mello werd geboren op 4 september

feningen, technieken en methodes die mensen tot

1931 in Bombay, nu Mumbay, in India, en hoewel

bidden moeten brengen door de eenvoudige ont­

hij zijn geboortestad gemeen had met de Britse au­

dekking te doen dat God al in hun leven aanwezig

teur Rudyard Kipling, deelde hij niet diens gevoel

is. Met die ontdekking en het daaruit voortvloei­

van 'Oost is Oost en West is West en nooit komen

ende aanvoelen van Gods aanwezigheid, wordt het

zij tot elkaar'. In zijn leven en opvoeding belichaam­

gebed een reactie op die aanwezigheid. In de negen

de Anthony de Mello die ontmoeting wel. Hij was

jaar daarna volgde het ene boek na het andere, met

rooms-katholiek opgevoed en deed op zestienjarige

verhalen, spirituele oefeningen, geleide medita­

leeftijd zijn intrede in de orde van de jezuïeten. Na

ties, en meditaties in meer formele zin. Deze om­

het voltooien van zijn basisvorming als jezuïet in

vangrijke productie kwam op 4 juni 1987 abrupt

Bombay ging hij voor verschillende studies naar het

ten einde door zijn plotselinge en ontijdige dood

buitenland: filosofie in Barcelona, psychologie aan

door een hartaanval op de leeftijd van 56 jaar, in

de Loyola universiteit van Chicago en spirituele the­

de Fordham universiteit van New York. Diegenen

ologie aan de gregoriaanse universiteit van Rome.

van ons die op die dag met hem lunchten in de

Met deze veelomvattende en gevarieerde educatie

eetzaal van de jezuïeten op de universiteit kunnen

in het westen en zijn eigen vertrouwdheid met de

getuigen dat hij aan het eind van de lunch nog heel

spirituele richtingen van het oosten, begon hij rond

levendig was, dat hij dus stierf in de kracht van

1960 aan wat zijn levenslange carrière in het leiden

zijn leven. De fragmenten die volgen, willen een

van retraites, workshops, congressen en seminars

proeve geven van al die verschillende geschriften

in spiritualiteit zou worden, zowel in eigen land als

en de inzichten die ze bieden, maar eerst bij wijze

letterlijk de wereld rond: Noord-Amerika, Europa,

van inleiding enige meer algemene beschouwin­

Australië, Japan, de Filippijnen en elders.

gen over wat misschien heeft bijgedragen tot de

Zijn thuisbasis was het spirituele centrum dat hij in de buurt van Poona opzette en leidde, 'Sadha­

buitengewone kracht en invloed van Anthony de Mello en zijn vermogen mensen vrij te maken.

na', een naam die ook de titel zou worden van zijn eerste boek in 1978. De ondertitel: Een weg naar God, werpt licht op de betekenis van de Indiase

De kracht van verhalen

titel. Het boek, met daarin 'christelijke oefeningen

Er was eens een meester die onberoerd bleef door

in een oosterse vorm', biedt allerlei spirituele oe-

de klachten van zijn leerlingen dat zij, al luisterden

8

9


ze met plezier naar zijn parabels en verhalen, ook

haal tot uitdrukking komt, opent de weg naar een

gefrustreerd raakeen omdat ze iets wilden dat die­

heel nieuw gevoel voor Gods aanwezigheid. Deze

per ging. Op al hun bezwaren antwoordde hij een­

aanwezigheid houdt op iets zeldzaams of tijdelijks

voudigweg: 'Jullie moeren nog leren inzien, beste

te zijn wat je misschien maar sporadisch op gewij­

vrienden, dat een verhaal de kortste afstand is tus­

de momenten en op gewijde plekken tegenkomt,

sen een mens en de waarheid.' Zo gaat een van An­

wam God is nooit afWezig voor hen die ogen heb­

thony de Mello's artikelen met daarin 'wijsheid van

ben om te zien, en oren om te horen. Het inzicht

één minuut', zoals u straks zult lezen in passages

dat uit dit verhaal blijkt, verklaart iets wat de le­

uit zijn boek van die naam. Hij gebruikte zelf vaak

zer onmiddellijk zal opvallen in de voordrachten

verhalen om die afstand met zijn toehoorders af te

die volgen: pater de Mello's frequente nadruk op

leggen, en iedereen vond dat Anthony de Mello

de noodzaak 'gewaar te zijn', 'bewust te zijn', 'in

een voortreffelijke verteller was. In zijn retraites en

contact te zijn', 'uit je hoofd re gaan' en 'bij zin­

workshops kon hij zijn toehoorders uren aaneen

nen te komen'. Al deze uitdrukkingen zijn variaties

op het ene na her andere verhaal vergasten en dit,

op wat de meester hierboven zei. Je hoeft niets te

tot hun verbazing, zonder de hulp van enige aan­

doen om 'in Gods aanwezigheid te komen', maar

tekening. Zijn vercelkunst op zich zou Amhony de

je moet 'onderkennen; wie daar al is.'

Mello al tot een superieure kunstenaar bestempe­

Waarom is God daar al? Niet vanwege een ab­

len, maar het was veel meer dan amusemem wat

stracte filosofische doctrine over een onpersoon­

er tijdens deze bijeenkomsten gebeurde. Het was

lijke goddelijke alomtegenwoordigheid, maar om

de inhoud van de verhalen die telde, wam hij ge­

het in christelijke termen te stellen, vanwege het

bruikte de verhalen juist om zijn luisteraars ont­

'goede nieuws' dar God alle mensen liefheeft als

vankelijk te maken voor de waarheid.

zijn eigen mensen en bij hen wil zijn: 'God had

De inhoud van een ander stukje wijsheid van

de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon zond' (Jo­

één minuut toont de dwaasheid van hen die 'ver­

hannes 3: 16). Maar hoef je niets te doen om die

langden naar iets wat dieper ging' dan verhalen.

liefde re verdienen? Op grond van de katholieke

Een prediker zei steeds dat 'we God een plaats in

opvoeding van Amhony de Mello (en van vele an­

ons leven moeten geven'. Maar de meester ant­

deren) zou het antwoord misschien bevestigend

woordde: 'God is daar al. Het is onze taak dit re

kunnen zijn: men moet zich houden aan de tien

onderkennen.' De diepe waarheid die in dit ver-

geboden om Gods liefde te behouden, of men

10

11


dient te biecht te gaan als men de geboden heeft

een ervaring van de werkelijkheid waar de waar­

overtreden. Dan heeft God je weer lief. Het ironi­

heid over spreekt en waar het verhaal naar wijst.

sche commentaar van Tony de Mello: 'maar dan is

Je kunt bijvoorbeeld de waarheid van de leerstel­

het nieuws helemaal niet zo goed, nietwaar?' klinkt

ling dat God alle mannen en vrouwen liefheeft als

iedereen als waar in de oren, behalve de farizeeërs

zoons en dochters kennen en ermee instemmen,

onder ons die God denken te behagen door heel

maar je krijgt een totaal ander soort kennis wan­

erg hun best te doen. Het inzicht in dit verhaal

neer je door gewaarzijn de ervaring hebt dat je echt

is dat Gods liefde onvoorwaardelijk is en dat het,

door God bemind wordt. Tot deze laatste kennis,

zoals Augustinus zei: 'het is Gods liefde is die ons

niet de eerste, zet de psalmist ons aan wanneer hij

beminnelijk maakt, niet onze inspanningen.' Het

zegt: 'Proef en zie dat de Heer goed is' (Ps. 34:8),

gewaarzijn hiervan, om een geliefd woord van de

en waarover Johannes spreekt wanneer hij zegt dat

Mello te gebruiken dat je nog vaak zult tegenko­

'de waarheid je vrij zal maken' (Johannes 8:32).

men, kan ons vrij maken om op onze beurt lief

Vandaar dat ook Jezus de mensen vaak onderwees

te hebben. Dus dit betekent niet dat het niet zo

door verhalen en parabels; Mattheus zegt zelfs dat

belangrijk is je aan de geboden te houden, maar

'hij niets tegen hen zei zonder een parabel' (Matt.

het betekent eenvoudig dat gewaarzijn van Gods

13:34). Omdat het zijn doel was als spiritueel le­

aanwezigheid en liefde ons vrij maakt om zelf ook

raar en leider van retraites mensen te veranderen

lief te hebben, en niet de moeite die we doen om

en niet hun ideeën, dat wil zeggen, hen tot een

een ander en beter mens van onszelf te maken.

realisatie van de waarheid te brengen in plaats van hen heldere en duidelijke ideeën te geven over die waarheid, verkoos Amhony de Mello de heel con­

Hoe diep verhalen gaan Nadere beschouwing van deze twee verhalen ont­

crete beelden van het verhaal als methode van com­ municatie boven de abstracte ideeën van de leer.

hult twee nog diepere dimensies van het spirituele

Van alle waarheden die Anthony de Mello zijn

denken van Anthony de Mello. Wanneer hij in het

leerlingen wilde laten beseffen was er geen belang­

eerste zegt dat het verhaal de kortste weg naar de

rijker en representatiever voor zijn spirituele theo­

waarheid is, bedoelt hij niet de abstracte waarheid

logie dan de waarheid die in het tweede verhaal tot

die het product is van denken, maar de zeer con­

uitdrukking komt en die in de christelijke traditie

crete waarheid waar je slechts toe kan komen in

het primaat van genade wordt genoemd. 'God en

12

13


Gods liefde zijn er al', zegt het verhaal, en moet ter plekke herkend en aanvaard worden. Slechts een gewaarzijn van die aanwezigheid en die liefde kan iemand vrijmaken om zelf ook lief te hebben. In deze relatie tussen god en mens ligt het initiatief altijd bij God en is de rol van de mens er altijd een van antwoord. Dit betekent dar we tot de be­ langrijkste zaken in het leven, zoals liefhebben of vertrouwen, niet maar gewoon kunnen besluiten. Ze moeten ons gegeven worden. En dit 'gegeven worden' is wat met genade wordt bedoeld. Daarom was het doel van een retraite bij de Mello niet mo­ rele hervorming, maar 'gewaarzijn' , want dat is de enige weg die tot een echte verandering van men­ sen en niet slechts van hun gedrag kan leiden. En daarom is er- dit tegen de hierboven genoemde critici van de meester die 'verlangden naar iets wat dieper gaat' dan het verhaal - wanneer het doel de realisatie is van waarheid en niet de verklaring van de waarheid, geen krachtiger of kortere weg naar de waarheid dan de concrete beelden van het verhaal bieden.

worden. Dit is een bewering die niet helemaal van­ zelfsprekend is, en eigenlijk een bewering die zowel in het oosterse als in het westerse religieuze denken problematisch is. Want God is niet gewoon een schepsel russen alle andere, zelfs als God wordt , gezien als 'het opperwezen, want met opper- ' (

wordt alleen maar beweerd dat er een kwantitatief verschil tussen God en de wereld is. Maar God is daarentegen kwalitatief anders dan alle sterfelijke wezens. God is de 'volslagen ander' en er zijn al­ lerlei beelden gebruikt om te trachten dit kwalita­ tieve verschil, hoe inadequaat ook, uit te drukken. Van God wordt gezegd dat Hij niet een wezen is, maar de bron en de grond van zijn, of dat God de horizon is waarbinnen alle wezens bestaan, of, zo­ als dit laatste beeld in de schrift wordt uitgedrukt: 'In Hem leven wij, bewegen ons en zijn wij' (Han­ delingen

17:28).

Als de werkelijkheid van God kwalitatief ver­ schilt van elke andere werkelijkheid, dan volgt daaruit dat God gekend moet worden op een manier die kwalitatief verschilt van onze ken­ nis van alle andere werkelijkheden. Anders zou

Het kennen van God Alles wat we hebben gezegd over de kracht van het verhaal om ons tot de concrete realisatie van de waarheid te brengen, ook de waarheid over God, vooronderstelt dat God door mensen gekend kan

14

God in ons kennen gereduceerd worden tot het niveau van deze andere werkelijkheden en wat we zouden kennen zou niet God zijn, maar een menselijke constructie, een afgodsbeeld. Als het kennen van eindige werkelijkheden een proces is van het vatten of begrijpen ervan, moet God eer-

15


der gekend worden als dat wat al onze vermogens

was zich hiervan zowel op grond van zijn westerse

om te vatten en te begrijpen te boven gaat. God

als van zijn oosterse religieuze invloeden bewust.

wordt nu juist gekend als wat we niet kunnen

In het westen komt bijvoorbeeld Gods transcen­

bevatten, als het onbegrijpelijke, als het 'gekende

dentie ten opzichte van alle menselijke ideeën tot

onbekende', als mysterie. Sterker nog, het is vrij

uiting in wat de in hoge mate analoge aard van al

gemakkelijk om, zoals Kar! Rahner het uitdrukt,

onze kennis van en taal over God wordt genoemd.

een besef te krijgen dat al onze kennis in de zin

In de dertiende eeuw, de eeuw die ons de grote

van wat we begrijpen slechts een eilandje in de

Summa's van de theologie gaf, leerde het Vierde

uitgestrekte zee van het onbekende is, dat als we

Lateraanse Concilie

onze klaarste helderheden ver genoeg duwen, ze

sen schepper en schepsel 'niet zo'n grote overeen­

in de duisternis verdwijnen, en dat hoe meer we

komst kan zijn dat een grotere ongelijkheid tus­

weten hoe meer we beseffen hoe weinig we we­

sen beide niet gezien kan worden.' Al onze ideeën

ten. Ons gevoel van mysterie, en daarmee ons

en beelden worden gevormd en gesmeed in onze

gevoel van ontzag en verwondering, wordt niet

ervaring van eindige werkelijkheden, en wanneer

minder als onze kennis groter wordt, maar neemt

we ze op God toepassen door een gelijkenis vast

juist toe. Mensen zijn nooit ver van het mysterie

te stellen tussen God en deze werkelijkheden, is

verwijderd; het mysterie dat we in christelijke be­

de ongelijkheid tussen beide nog groter. Wan­

woordingen aanduiden als 'God', en 'gewaarzijn'

neer we bijvoorbeeld zeggen dat God een per­

is het proces waardoor we in contact komen met

soon is, bevestigen we dat God in zekere zin lijkt

deze werkelijkheid.

op wat we bedoelen wanneer we spreken van een

(1215) niettemln dat er tus­

menselijke persoon, maar tegelijkertijd moeten we, zoals Lateraan IV zei, niet vergeten dat God

Analogie

meer ongelijk dan gelijk is aan een menselijke

Uit dit alles blijkt dat Anthony zich er scherp

persoon. Anders praten we natuurlijk over God

van bewust was dat de werkelijkheid van God

in naïef antropomorfisch taalgebruik, dat geen

alle menselijke ideeën, concepten en taal eeuwig

recht doet aan de transcendentie van God, die

te boven gaat, en dat als we dit vergeten ons ge­

zozeer de kern vormt van de joodse en christe­

praat over God kan ontaarden in ijdel gepraat in

lijke traditie: 'Want Mijn gedachten zijn niet uw

afgodsbeelden, hoe subliem en religieus ook. Hij

gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn wegen,

16

17


zegt de Heer. Want gelijk de hemelen hoger zijn

Neti, Neti - Niet Dit, Niet Dat

dan de aarde, alzo zijn Mijn wegen hoger dan

Hij leerde deze benadering ook appreciëren door de

uw wegen en Mijn gedachten dan uw gedachten'

religieuze tradities van het oosten, daar uitgedrukt

(Jes.

in de eigen categorieën en taal, zoals in de sim­

55:8-9).

Anthony de Mello herinnert ons er in Gewaar­

pele frase 'niet dit, niet dat'. Als we hetzelfde voor­

zijn aan dat de grote godsdienstgeleerden van het

beeld nemen van de persoon, zoals we eerder ook

westen dit alles erkenden. Thomas van Aquino

gebruikten, is het antwoord als we vragen of God

zegt bijvoorbeeld aan het begin van zijn Summa

een persoon is, 'niet dit' (de 'ongelijkheid', in Late­

Theologiae: 'Over God kunnen we niet zeggen

raan

hoe Hij is, maar eerder hoe Hij niet is. En daar­

dat God geen persoon is, zou dat even fout zijn en

om kunnen we niet spreken over hoe Hij is, maar

zouden we daarover ook 'niet dat' moeten zeggen

eerder hoe Hij niet is. De uitdrukking 'niet kun­

(de overeenkomst, in Lateraan

nen zeggen' leverde de technische Griekse term

begrip 'persoon' afkomstig is van onze ervaring van

op voor deze benadering van theologie, genaamd

sterfelijke personen, kan noch de bevestiging dat

'apofatische theologie'. Apofatische theologie gaat

God een persoon is noch de ontkenning dat God

uit van het inzicht dat we niet kunnen weten wat

een persoon is de persoonlijke werkelijkheid van

God is, maar alleen kunnen weten wat God niet

God, die onze menselijke categorie van persoon

is. God wordt dan ervaren als het 'gekende on­

overstijgt, vangen. En daarom kunnen we, om

bekende', waarbij de nadruk ligt op de 'ongelijk­

recht re doen aan Gods overstijgen van alles wat

heid' tussen schepper en schepsel waar Lateraan

begrensd is, alleen maar 'niet dit, niet dat' zeggen.

IV van sprak, terwijl 'katafatische' theologie de

Een ander voorbeeld is de kwestie van een leven na

echte maar mindere overeenkomst tussen beide

de dood. Als we dit leven na de dood te eendui­

benad;ukte. Het kan allebei waar zijn, maar zoals

dig zouden beschouwen als slechts een voortzet­

in de voordrachten vaak duidelijk zal zijn, bracht

ting van dit leven, zouden we het leven na de dood

de eigen ervaring van Anthony de Mello hem er­

moeten ontkennen: niet dit. Maar zouden we hier­

toe te benadrukken, zoals de apofatische traditie

uit concluderen dat er geen leven na de dood is, is

dat doet, dat de werkelijkheid van God al onze

dat net zo fout; dan zouden we ook moeten zeg­

ontoereikende menselijke ideeën en taal te boven

gen: niet dat. Wanneer we te maken hebben met

gaar.

werkelijkheden die onze begrensde categorieën te

18

IV), maar als we hieruit zouden concluderen

19

IV). Aangezien ons


boven gaan, zoals God en wat voorbij de dood ligt,

langrijkste werkelijkheden die we in onze ervaring

houdt de bevestiging of ontkenning van een bewe­

tegenkomen, dan met grote helderheid en precisie

ring niet in dat het tegenovergestelde waar is, en

te spreken over de onbenulligheden waar we zoveel

daarom kunnen we met dergelijke werkelijkheden

belang aan hechten.

slechts omgaan door te zeggen: 'niet dit, niet dar'. Vragen over dergelijke werkelijkheden laten zich niet eenvoudig met ja of nee beantwoorden.

God en de godsdiensten

Zoals gewoonlijk was Tony de Mello in staat

Als het inderdaad waar is, zoals in het eerder ge­

deze dialectische situatie tot uitdrukking te bren­

noemde verhaal van Anthony de Mello gesteld

gen en mensen zijn waarheid te laten zien door het

wordt, dat ongeacht waar wij zijn, God daar al is

vertellen van een verhaal. De meester moedigde

en dat het onze zaak is dit te herkennen, en als dit

zijn leerlingen altijd aan naar de maan te kijken

voor iedereen altijd en overal waar is, roept dit te­

door er met zijn vinger naar te wijzen, maar on­

recht vragen op voor een ieder wiens geloof gevoed

veranderlijk keken de leerlingen naar zijn vinger.

is vanuit een volslagen ander standpunt. Daar is

'Kijk niet naar mijn vinger,' riep hij dan uit, 'kijk

bijvoorbeeld de bekende passage in de brief van

naar de maan.' Het verhaal zegt wveel in zo weinig

Paulus aan de Romeinen, waarin hij vraagt hoe ie­

woorden. Het zegt dat de werkelijkheid die God

mand een beroep op God kan doen ('herkennen'

is altijd voorbij alle 'vingers' van onze beelden en

in de woorden van de het verhaal van de Mello) als

ideeën waarmee we naar God wijzen ligt, en zegt

ze niet in God geloven. En hoe moeten ze geloven

dat we altijd gevaar lopen verstrikt te raken in de

in een God van wie ze nooit gehoord hebben? En

woorden, in plaats van dat we in contact komen

hoe kunnen ze het horen als niemand predikt, gaat

met de werkelijkheid. Het zegt ook, of impliceert

Paulus verder, en hoe kan iemand prediken als hij

in ieder geval, dat niet alle vingers in de goede

niet gezonden is? Dan concludeert hij dat geloof

richting wijzen, en dat sommige vingers beter zijn

voortkomt uit wat gehoord is (fides ex auditu), en

om ons naar God te wijzen dan andere. Het zegt

wat gehoord is komt door de prediking van Chris­

ook dat hoe ontoereikend en mogelijk misleidend

tus (Rom. 10: 14-15, 17). Het proces dat Paulus

al ons spreken over God is, we wel moeten praten

hier beschrijft geeft een goede beschrijving van

en wel moeten wijzen, want het is veel beter om

de manier waarop veel Christenen hebben geleerd

te stotteren en te stamelen over de hoogste en be-

hoe ze toegang tot God hebben: God was aanwe-

20

21


zig en geopenbaard in Jezus, en Jezus is aanwezig

van alle mensen er in feite één is en een goddelijke,

en wordt geopenbaard in de prediking van de kerk.

horen we te geloven dar de Heilige Geest op een

Het verhaal van de Mello lijkt dit alles in twijfel te

manier die alleen God kent elk mens de mogelijk­

trekken: als her verhaal waar is, waarom dan Jezus,

heid biedt verbonden te zijn met het mysterie van

waarom de kerk, waarom een godsdienst?

Pasen [van Jezus].' (no. 22).

In recente decennia zijn de christelijke kerken,

De uitspraak laat veel vragen over de rol van Je­

ook de katholieke kerk, geleidelijk tot een nieuw

zus onbeantwoord, maar zegt daarentegen iets wat

inzicht gekomen in hun verhouding tot de wijdere

nog maar een paar jaar tevoren ondenkbaar zou zijn

en zeer pluralistische wereld waarin ze bestaan, een

geweest in de kerk, omdat hij rigoureus afwijkt van

pluralisme dat ook het pluralisme van godsdiensten

wat eeuwen lang de aanvaarde theologie over de

omvat. In de katholieke kerk is deze verandering

doop en de kerk was geweest, dat wil zeggen, hij

het meest geprononceerd en het meest expliciet

wijkt af van wat we van Paulus gehoord hebben,

in wat het Tweede Vaticaanse Concilie (1962-65)

namelijk dar Christus gepredikt en gehoord moet

leert. Verscheidene documenten daarin bevestigen

worden als men de waarheid deelachtig wil kunnen

dat alle mensen toegang hebben tot precies de­

worden. De christelijke kerken zijn door hun ont­

zelfde waarheid als christenen, zoals Paulus zegt,

moeting met andere culturen en andere godsdien­

van Christus hebben gehoord. Om slechts één

sten, die mogelijk is gemaakt in een wereld die plot­

voorbeeld re nemen uit de verschillende passages

seling door de moderne communicatiemiddelen en

waarin deze bevestiging duidelijk doorklinkt, doet

reismogelijkheden 'een werelddorp' is geworden,

Gaudium et Spes, de Pastorale Constitutie over de

gedwongen hun eerdere en zeer exclusieve inzicht

Kerk in de hedendaagse wereld, een uitspraak die

dat God alleen via hun bemiddeling in de wereld

nog maar enkele jaren daarvoor ondenkbaar zou

aanwezig is, los te laten. Ze waren gedwongen de­

zijn geweest. Het Concilie had gesproken over wat

zelfde waarheid te erkennen als waartoe Petrus in

leden van de kerk van Christus hebben ontvangen

de eerste decennia van het bestaan van de kerk zich

en vervo lgt dan: 'Dit alles geldt niet alleen voor

ietwat schoorvoetend genoopt had gevoeld bij zijn

christenen, maar voor alle mensen van goede wil in

ontmoeting met de Romeinse heiden Cornelius. In

wier hanen genade op onzichtbare wijze haar werk

de Handelingen van de Apostelen wordt het verhaal

doet. Want aangezien Christus voor alle mensen

verteld hoe Perrus ontdekte 'dat God geen partij­

gestorven is, en aangezien de uiteindelijke roeping

digheid toont' naar volken en 'niemand uitverkiest'

22

23


wanneer hij de overduidelijke aanwezigheid van de

kennis van God die gebaseerd is op een bepaalde

Heilige Geest in Cornelius en zijn gezin ziet, al voor

traditie en geleerd is uit de heilige geschriften daar­

enige geestelijke bijstand van zijn kant (Handelin­

van, zoals de joodse of christelijke bijbel of de isla­

gen 10:34, 44-45).

mitische koran? Ten eerste moeten we in gedach­

Dit universalisme is duidelijk de essentie van

ten houden dat er niet zoiets is als 'zuivere erva­

het spirituele denken van Anthony de Mello en

ring', dat wil zeggen, een ervaring die niet bepaald

. maakt hem tot een van de eersten in de kerk die

is door de traditie waarin iemand is opgevoed en

zelfinzicht probeert te ontwikkelen. Verderop, in

gevormd en wiens taal uitdrukking geeft aan zijn

Het hart van de verlichte bijvoorbeeld, zult u zijn

ervaring en haar interpreteert. W ij zijn sociale zo­

commentaar lezen op een verhaal van Plutarchus

wel als individuele mensen. Als zodanig worden

over Koning Philippus en zijn zoon Alexander de

wij en onze ervaring bepaald door de maatschappij

Grote, die Diogenes ontmoetten die aandachtig

en cultuur waarin we zijn grootgebracht; zonder

naar een stapel menselijke botten zat te kijken.

deze gemeenschappelijke cultuur en taal zouden

'Waar zoek je naar?' vroeg Alexander. 'Naar iets

we onze ervaring niet in woorden kunnen gieten

wat ik niet kan vinden,' zei de filosoof. 'En wat is

en kunnen delen, of tot een volk kunnen behoren.

dat?' Waarop hij antwoordde: 'Het verschil tussen

Dit proces van communicatie is essentieel voor ons

de botten van je vader en die van zijn slaven.' Waar

sociale leven samen, als volk, ook als godsdienstig

Anthony de Mello aan toevoegde: 'Evenmin te on­

volk, zodat wanneer de eerste christenen verlossing

derscheiden zijn katholieke en protestante botten,

en bevrijding ervoeren door de liefde van Jezus, ze

Russische en Amerikaanse botten.' En, wat nog

dit verkondigden in de inheemse taal waarin hun

belangrijker is, hij voegde eraan toe: 'Zij die ver­

joodse heilige boeken geschreven zijn, en ze uitein­

licht zijn kunnen het verschil echt niet zien, ook

delijk hun eigen canon van christelijke geschriften

niet wanneer er vlees op de botten zit.'

vormden, die uitdrukking geeft aan hun unieke christelijke ervaring. Heilige geschriften staan dus niet diametraal tegenover ervaring, als een verza­

Ervaring en de Heilige Schrift

meling religieuze kennis die volkomen losstaat van

Hoe moeten we dan de relatie zien tussen de uni­

onze ervaring en als het ware van boven af door

versele Godservaring die voor alle mensen bereik­

God gedicteerd is. Heilige geschriften zijn eerder

baar is en wat Paulus fides ex auditu noemde, die

het geschreven verslag van de ervaring van een

24

25


volk, voor christenen hun ervaring van Jezus, en

Fundamentalisme

een poging de kennis over de God die zij in hun

De complementaire relatie tussen de individuele

ervaring hebben ontmoet, naar buiten te brengen.

en de sociale ervaring aan de ene kant, en de grote

Onze huidige identiteit als christenen is afhan­

heilige geschriften van de wereld waarin ze tot uit­

kelijk van twee, even belangrijke, factoren. Ten

drukking komen aan de andere, kan op allerlei ma­

eerste moeten christenen van nu dezelfde ervaring

nieren, waartegen Anthony de Mello waarschuwt,

van verlossing en bevrijding in Jezus hebben als

misgaan. Eén zo'n manier, die weliswaar van alle

hun voorouders om zich met hen verbonden te

tijden is, maar zeker in deze tijd wel heel onmis­

weten, net zoals het joodse volk nu dezelfde be­

kenbaar, staat bekend als 'fundamentalisme'. Fun­

vrijdende kracht van Yahweh moet voelen als hun

damentalisme ziet zijn heilig boek als rechtstreeks

voorvaderen deden bij hun bevrijding uit de sla­

en onmiddellijk door God tot zijn volgelingen ge­

vernij van Egypte. Ten tweede hebben christenen

richt, dat wil zeggen zonder de bemiddeling van

van nu hun heilige boek nodig als verslag van hun

woorden, beelden en ideeën van mensen. Gods

verleden, om zo dit verleden levend te houden,

waarheid is gedicteerd aan een menselijke auteur

en de ervaring die zij nu zelf hebben te benoemen

die haar in een staat van volkomen onbezoedeld­

met de vormende ervaring van hun afkomst als

heid op schrift heeft bewaard. Gods woord staat

voorbeeld. Het aanhalen van de bijbel zonder ook

dus niet in verband met een bepaalde cultuur, en

de ervaring te hebben waar de bijbel over spreekt

draagt evenmin het stempel van een bepaalde tijd,

zou gewoonweg formalisme en taal zonder bete­

plaats of oorsprong, maar is iets absoluuts. Een der­

kenis zijn, maar op zichzelf staande individuele

gelijk absolute ziet alle andere mensen als staande

ervaring zonder woord en taal om met je volk te

buiten de waarheid en hun standpunten als onjuist

. communiceren zou geen volledig menselijke er­

en verkeerd, en daarin ligt de oorsprong van de

varing zijn. Ervaring en heilig boek zijn ten slotte

fanaticus en de dweper en het zaad van geweld.

geen alternatieve of concurrerende bronnen van

Anthony de Mello gebruikt vaak humor om de

kennis over God, maar complementaire momen­

gevaren van een dergelijk egocentrisch en solipsis­

ten tijdens ieders afzonderlijke ervaring van de

tisch religieus fundamentalisme bloot te leggen en

aanwezigheid van God in zijn leven en her daarna

ertegen te waarschuwen. In Het lied van de vogel

uite

bijvoorbeeld, vertelt hij het verhaal van een toe­

n en interpreteren van die ervaring in de taal

van zijn traditie.

rist die een stad bezoekt en zijn gids cornplimen-

26

27


teert over het aantal kerken dat hij zag. De mensen

tischeide fundamentalisten zijn, hoe minder ze de

hier, zegt hij, moeten wel erg van de Heer houden.

humor ervan in kunnen zien.

Misschien houden ze inderdaad van de Heer, ant­

Maar in ieder geval laten de verhalen de waarde

woordt de gids, 'maar het is vast en zeker dat ze

en het belang van het soort oecumenische werk

elkaar haten.' Er is ook het verhaal, dat duidelijk

waar Anthony de Mello zijn leven aan wijdde door

grappig bedoeld is, over de 'Wereldtentoonstelling

te trachten een brug van begrip, verdraagzaamheid

van de godsdiensten'. Op de tentoonstelling kun

en acceptatie tussen de godsdiensten van het oos­

je de joodse kraam bezoeken en een stencil krijgen

ten en het westen te bouwen, duidelijk uitkomen.

waarop staat dat God geheel en al mededogend is

Hij deed dit, zoals we gezien hebben, niet door het

en dat de joden zijn uitverkoren volk waren. Ver­

theoretisch bediscussiëren van concurrerende stand­

derop leer je bij de kraam van de moslims dat God

punten of beweringen dat men als enige de waar­

geheel en al genadig is en Mohammed zijn enige

heid in pacht heeft, maar door de zeer praktische

profeet en luisteren naar Gods enige profeet ver­

weg van het verhaal, als kortste route naar de waar­

lossing brengt. Als je doorloopt naar de kraam van

heid, te bewandelen. Het zou dus een vergissing zijn

het christendom ontdek je dat God liefde is en dat

te denken dat, omdat oost en west van elkaar ver­

er buiten de kerk geen verlossing is. Je moet lid

schillen, de een of de ander ongelijk moet hebben,

worden van de kerk of eeuwige verdoemenis riske­

en dat Anthony de Mello de een wilde gebruiken

ren. Bij het verlaten van de tentoonstelling vroeg

om de andere te 'corrigeren'. Het is eerder zo dat

een bezoeker aan een medebezoeker wat hij dacht

de oosterse benadering van de waarheid zo radicaal

van God, in het licht van wat de godsdiensten ver­

anders is dan de westerse, dat beide niet passen in

telden. God is 'bekrompen, fanatiek en wreed,'

hetzelfde logische kader waarin de ene gecorrigeerd

antwoordt de vriend. Thuisgekomen zegt hij te­

zou kunnen worden door de andere. Elk heeft een

gen God: 'Waarom pikt

zoiets? Ziet u niet dat

eigen geldigheid en kan niet gebruikt worden om

ze u al eeuwen een slechte naam geven?' 'Ik heb

de andere te corrigeren, maar wel om de andere re

die tentoonstelling niet georganiseerd', antwoordt

complementeren en een bredere en meer evenwich­

God, 'en ik zou me te veel schamen om er heen te

tige benadering van de waarheid te geven. Tegen de

gaan.' Humor is waarschijnlijk het meest effectieve

bekrompen krachten van fanatisme en onverdraag­

wapen tegen dergelijk op zichzelf geconcentreerd

zaamheid was Anthony de Mello een apostel van

fundamentalisme, maar hoe fanatieker en dogma-

evenwicht, van zowel/als, in plaats van of/of.

u

28

29


Wijkende horizonten Het is een hoopvol teken van de verruiming in het rooms-katholieke denken en van de meer recente pogingen oprechter katholiek te worden dat wat gezien werd als de 'oosterse wijsheid' en het 'oos­ terse perspectief' van Anthony de Mello, geaccep­ teerd kan worden, niet alleen als niet tegenstrijdig met de katholieke theologie, maar als weerklank van haar eigen soms vergeten rijkdommen. Wat met 'wijkende horizonten' bedoeld wordt, kan misschien het best begrepen worden door een eenvoudig voorbeeld van zijn tegendeel, te weten door het vooroordeel dat doorklinkt in een niet ongebruikelijke lezing van de openingsverzen van de Brief aan de Hebreeën. De tekst luidt: 'God, voortijds veelmaal en op velerlei wijze, tot de va­ deren gesproken hebbende door de profeten, heeft in deze laatste dagen tot ons gesproken door den Zoon ...' (Heb.

1:1-2). Het vooroordeel waar ik op doel

zit hem in de neiging deze tekst zo te verstaan dat God elders gezwegen heeft, en dat Hij de mensheid alleen in de persoon van de joodse profeten en van Jezus heeft toegesproken. De tekst zegt dat natuur­ lijk niet. Hij zegt niets over Gods bemoeienissen

verhaal dat we lezen over de 'Wereldtentoonstel­ ling van de godsdiensten'. Als de tekst uit de Hebreeën echter gehoord wordt zoals pater de Mello heeft gedaan, en Petrus, zoals hij in de Handelingen

(10: 34-36) wordt ge­

portretteerd na zijn ontdekking, in de persoon van de Romeinse Cornelius, dat 'God geen uitverko­ renen kent' en geen blijk geeft van 'partijdigheid' voor het ene of het andere volk, breekt niet alleen Gods woord maar ook Gods genade los uit de enge paden waarbinnen godsdienstige mensen ze be­ perkt zouden willen houden. Hoe belangrijk bij­ voorbeeld de 'zeven sacramenten' in de strikt tech­ nische zin van de term 'sacrament' misschien ook zijn in de katholieke kerk, ze zijn niet het enige en exclusieve kanaal voor Gods genade. Dit is wat de Mello benadrukt, wanneer hij volhoudt dat hoezeer we 'heilige momenten' en 'heilige plaatsen', dat wil zegen onze feesten en feestdagen, ook nodig heb­ ben, we het heilige niet moeten willen beperken tot deze tijden en deze plaatsen. We moeten nooit vergeten dat onze katholieke traditie volhoudt dat 'de Geest waait waarheen hij wil', niet waarheen wij beslissen of bepalen dat hij waait. Volgens deze opvatting worden onze zeven sacramenten in een

met de mensheid buiten de joods en christelijke

veel breder en meer omvattend principe van heilig­

tradities. Dit is het vooroordeel dat Anthony de

heid begrepen.

Mello aan het licht tracht te brengen en voorin­

Dit principe stelt dat de gehele materiële orde van

genomen mensen duidelijk tracht te maken in het

de schepping de aanwezigheid van de onzichtbare

30

31


God kan belichamen, dar wil zeggen er het sym­

de moeite die de hedendaagse katholieke theolo­

bool en sacrament van kan zijn. Dit kan het natuur­

gie doet om de vaak vergeten rol van de Heilige

lijk nier ongedifferemieerd zijn. God is universeel

Geest terug te halen. Deze vergeetachtigheid resul­

aanwezig, maar nier overal op dezelfde manier en

teert in wat wel een te exclusief 'christocentrisrne'

met dezelfde intensiteit. De echte aanwezigheid van

is genoemd, die de schijnwerper teveel op Jezus

Jezus in de eucharistie is voor katholieken een bij­

richt, met veronachtzaming van het werk van de

zonder intens moment van ontmoeting met de god­

Heilige Geest. Her historische moment van Jezus

delijke aanwezigheid. Maar deze specifiek religieuze

is naruurlijk heel belangrijk voor het christelijke

ontmoeting mag de bredere en meeromvatrende zin

geloof. Net als de joodse leer is de christelijke leer

waarin men 'God in alle dingen' moet vinden en

een historisch geloof. Hun God is geen afstande­

Jezus in al zijn broeders en zusters moet ontmoeten

lijke godheid die ergens ver weg woont, maar men

(Matth. 25:31-46), niet overschaduwen. De neiging

komt Hem op bepaalde momenten en plaatsen en

van velen om zich daarentegen te beperken tot een

in de vorm van specifieke personen en situaties in

bekrompen, godsdienstige betekenis van goddelijke

de geschiedenis tegen. Voor de christenen was en

aanwezigheid verklaart de herhaalde oproep van de

is Jezus van Nazareth in zijn leven dat tweeduizend

Mello: 'Gewaarzijn, gewaarzijn, gewaarzijn!' Wees

jaar geleden werkelijk bestaan heeft, het hoogte­

levendig, wees wakker, wees gevoelig voor de werke­

punt van deze historische ontmoeting tussen God

lijkheid hier voor je ogen. Men kan zich voorsrellen

en de mensheid. Maar hoe belangrijk deze persoon

wat een verschil het zou maken als al diegenen die

en dit moment ook zijn, ze kunnen niet alle andere

hun geloof in Jezus en zijn Passie belijden zich er

momenten onbetekenend en van geen godsdien­

bewust van zouden kunnen worden dat de geschie­

stige waarde maken. Want Gods Geest is in de hele

denis van zijn lijden zich ook vandaag nog afspeelt

geschiedenis aanwezig en werkzaam geweest en

in het lijden van zijn broeders en zusters.

heeft momenten van openbaring en genade gege­ ven. Jezus en de Geest zijn dus geen concurrenten, maar Jezus' eigen verhaal speelde zich af binnen

De aanwezigheid van de Geest De nadruk van de Mello op de grootsheid van

de grotere geschiedenis van de werkzaamheid van Gods Geest in de wereld.

goddelijke liefde, die alle mensen opneemt in de

Daarom kan Amhony de Mello spreken van an­

familie van Gods uitverkorenen, weerklinkt in

dere meesters naast Jezus, meesters die in andere

32

33


tijden en andere culturen niettemin deel uitmaken van dezelfde geschiedenis van Gods Geest in de wereld als Jezus zelf. In dit ene verhaal spreekt de ene Geest van God altijd een en dezelfde bood­ schap, maar wél, zoals in het geval van Jezus, de taal van die specifieke streek en cultuur. Religie wordt, zoals al het menselijke, bepaald en gecon­ ditioneerd door de cultuur waarin ze ontstaat. Zij komt altijd tot ons, gefilterd door de geest en ver­ beelding van de mensen die haar stem gaven. Als je dit ontkent, ga je de weg van het fundamentalisme op, die her relatieve en beperkte menselijke woord verabsoluteert. Hoe deze verschillende meesters en de verschillende religieuze talen die ze spreken op een dag gezien zullen worden in de eenheid van de Geest, is een aspect van de bredere culturele vraag hoe de mensheid met al zijn verdelingen en ver­ schillen ooit eens de ene mensenfamilie van Gods bedoeling en plan zal worden. Intussen leven wij met deze verschillen, maar de Mello weigerde er een ultieme betekenis aan te hechten. Dit wil hij zeggen met zijn verhaal over Diogenes, die geen enkel verschil kan ontdekken russen de botten van de koning en die van zijn sla­ ven. Want op het diepere niveau van onze gemeen­ schappelijke menselijke ervaring van geboorte en dood, van tragedie en triomf, zijn we inderdaad van dezelfde aard, de menselijke. Het Tweede Va­ ticaanse Concilie wijst op het onderscheid rus-

34

sen deze niveaus wanneer het de idee van tradi­ tie behandelt, in zijn Constitutie over Goddelijke Openbaring. In plaats van traditie alleen te zien als het doorgeven van de leer, hoe belangrijk dit mis­ schien ook is, introduceert het een dieper niveau van traditie. De kerk, zegt het Concilie, 'moet alles wat zij is doorgeven, en alles dat zij leert' (Dei Ver­ bum, no. 8). In wat ze is, te weten haar wezen en leven, moet de kerk in contact zijn met de werke­ lijkheid waarover ze onderwijst. Ze geeft deze niet door in woorden maar door haar te zijn, en zonder dit diepere niveau van traditie kunnen de woorden alleen eenvoudigweg religieuze retoriek worden. Oe acceptatie van het onderscheid van her Con­ cilie russen wat de kerk is en wat zij leert, opent de mogelijkheid dat er ondanks de verschillen in onderricht die ons verdelen een echte eenwording kan zijn op het niveau van zijn en leven. Deze mo­ gelijkheid is geen reden voor zelfgenoegzaamheid, maar een uitdaging om toe te werken naar de dag waarop we dezelfde waarheid kunnen spreken

zo­

wel als leven. In ieder geval stelt dit onderscheid tussen het wezen en het leven van de kerk, en wat zij leert, hetTweede Vaticaanse Concilie in staat de bevestigingen van universaliteit te geven die we al genoemd hebben. Het bevestigt (Lumen Gentium, no

16; Gaudium er Spes, no. 22; Ad Genres, no.

7) dat alle mensen, ongeacht hun godsdienstige onderwijs of gebrek eraan, met het mysterie van

35


Pasen, van Jezus' dood en wederopstanding, ver­

ogen afspeelt, omdat we liever onze benamingen

bonden kunnen worden, hetgeen juist de kern van

voor dingen zien dan de dingen zelf- benamin­

het wezen en leven van de kerk is. Dit is het die­

gen, waarin onze vooropgezette meningen, onze

pere niveau van traditie, het niveau van ervaring,

vooroordelen en onze voorkeuren liggen besloten.

waarop het mysterie van het sterven en de weder­

Deze benamingen wegnemen, onze oogkleppen

opstanding van Jezus op duizenden manieren en in

weghalen en de Geest laten waaien waarheen Hij

talloze verschillende situaties beleefd kan worden.

wil, is inderdaad heel moeilijk en vereist een ware

In christelijk taalgebruik is dit de universele aan­

religieuze bekering, de bekering die Anthony de

wezigheid van de Geest en zijn aanbod van genade

Mello 'gewaar worden' noemt.

dat in de harten van alle mensen weerklinkt.

Al die mensen die proberen tot meer gewaar­ zijn te komen, raken steeds meer afgestemd op het heden waar de Geest aanwezig is en werkt. In deze

Gewaarzijn en de Geest

zin weten ze dat God in de wereld waarin ze leven

Maar de universele aanwezigheid van de Heilige

gevonden moet worden en niet in een verre hemel.

Geest helpt pas als, in de woorden van de Mello,

Ze zien de uitdaging van hun geloof en hoop niet

mensen 'gewaar' zijn geworden. De verhalen van

zozeer als een theoretische uitdaging als wel als de

de Mello zijn net als de parabelen van Jezus be­

praktische uitdaging om hier en nu te doen wat

doeld om hen gewaar te maken. Maar waarom is

waar is. Ook hier laat het spirituele denken van de

zien zo moeilijk? Waarom is gewaarzijn zo moeilijk

Mello de leer van het Tweede Vaticaanse Concilie

te bereiken? Omdat het zo moeilijk is de Geest te

weerklinken, die christenen eraan herinnert dat

laten waaien waarheen Hij wil. Wij zijn schepsels

hun eschatologische hoop op het komen van het

van gewoonte en sleur. Wij denken dat we al weten

rijk Gods het belang van innerlijke werkelijkheden

waar we de Geest kunnen verwachten, en dat is de

en verwachtingen hier en nu niet kleiner moet ma­

enige plek waar we kijken. Ja, zou de Geest ergens

ken, maar groter.

anders heen waaien, dat wil zeggen, zou de Geest waaien waarheen Hij wil en niet waarheen wij wil­ len, zorgen onze oogkleppen, religieuze en andere,

Conclusie

ervoor dat we dat niet zien. Het is heel moeilijk

We kunnen samenvatten wat we hebben uitgeko­

ons gewaar te zijn van wat zich vlak voor onze

zen als enkele hoofdkenmerken van het spirituele

36

37


denken van Anthony de Mello binnen het kader van de christelijke leer van de Drie-eenheid. Ten eerste legt hij grote nadruk op het transcendente karakter van God, God die deze wereld en alles wat er in is te boven gaat. Als de volslagen ander is God niet te bevatten en gaat ons begrip te bo­ ven. We kennen God als het mysterie waarin 'wij leven en ons bewegen en zijn' (Hand. 17:28), dat wil zeggen: God is de 'bekende onbekende'. Dit maakt ons niet helemaal sprakeloos, maar is wel een voortdurende waarschuwing tegen het verab­ soluteren van menselijke ideeën, menselijke beel­ den, menselijke formules, of welke menselijke constructies dan ook, en het maken van afgods­ beelden. Onze neiging om zoveel dingen, religi­ euze en andere, tot idolen te maken laat zien hoe moeilijk het is om slechts één God te aanbidden. Het is dit aspect van God, Gods opperste transcen­ dentie, dat tot uitdrukking komt in de namen die

wij geven aan de eerste persoon van de Drie-een­ heid, namelijk God als Vader/Moeder, de schepper en bron van alle zienlijke en onzienlijke dingen. Maar even belangrijk en even fundamenteel in het christelijke begrip van God, zoals geïnterpre­ teerd door Anthony de Mello, is de immanentie van God, dat wil zeggen, Gods aanwezigheid in en

Transcendentie betekent dus niet afstand, maar Gods soevereine vrijheid om heel dicht bij ons te willen zijn. Zonder deze immanentie wordt de transcendente God de afstandelijke God van het deïsme, terwijl de immanentie van God zonder transcendentie een vorm van pantheïsme wordt. Deze immanentie noemen wij 'God als Heilige Geest.' Deze Geest is niet slechts universeel aanwezig in de zin van alle mensen, maar ook in de zin van al het menselijke. De Geest bestaat niet in een af­ zonderlijk deel van het leven dat 'religieus' of 'spi­ ritueel' heet, en dat zorgvuldig afgescheiden wordt van het wereldse en profane, want niets menselijk is de Geest vreemd. Dit leren we uit de Incarnatie: Het Woord van God werd vlees in Jezus en open­ baarde daardoor de uiteindelijke bestemming van alle vlees en al het menselijke. Dit aspect van God noemen we 'de Zoon.' In Jezus en met Jezus wor­ den alle mannen en vrouwen, van alle religies en geen religie, geroepen zonen en dochters te worden van de ene God die 'niemand uitverkiest' (Hand. 1 0:34). Dit is de zeer katholieke visie van Anthony

de Mello, een visie waarvan de hierna volgende voordrachten bezield zijn.

door Gods hele schepping. Dit is het aspect van God waar Augustinus op wijst wanneer hij zegt dat God dichter bij ons is dan wij bij onszelf zijn.

38

39


Gewaarzijn Een congres over spiritualiteit met De Mello, in zijn eigen woorden

Over ontwaken Spiritualiteit wil zeggen: wakker worden. De mees­ te mensen zijn in slaap, ook al weten ze het niet. Ze zijn in slaap geboren, ze leven in slaap, ze trouwen in hun slaap, ze brengen kinderen voort in hun slaap, ze sterven in hun slaap zonder ooit wakker te worden. Ze begrijpen nooit de schoonheid en pracht van wat wij 'het menselijk bestaan' noemen. Weet je, alle mystici - katholiek, christelijk, niet christelijk, welke theologie ze ook aanhangen, war hun religie ook is-zijn het in één opzicht allemaal met elkaar eens: dat alles goed is, alles is goed. Al is alles een puinhoop, alles is goed. Vreemde para­ dox, zeker. Maar tragisch genoeg zien de meeste mensen nooit in dat alles goed is, omdat ze in slaap zijn. Ze hebben een nachtmerrie ...

41


Wakker worden is niet fijn, weet je. Je ligt lekker relaxed in bed. Het is irritant om wakker gemaakt te worden. Dat is de reden waarom de verstandige goeroe niet zal proberen mensen wakker te maken. Ik hoop dat ik in dit opzicht verstandig zal zijn en geen enkele poging zal doen jullie wakker te ma­ ken als je in slaap bent. Het gaat me eigenlijk niets aan, ook al zeg ik soms tegen jullie: 'Word wakker!' Mijn zaak is het om mijn eigen ding te doen, mijn dans te dansen. Als jullie ervan profiteren, mooi; zo niet, jammer dan! Zoals de Arabieren zeggen: 'De aard van regen is dezelfde, maar hij laat door­ nen groeien in moerasgebieden en bloemen in de . tmnen. '

cupeerd zijn met jezelf, dat je met jezelf bezig bent, bezorgd over jezelf bent. Ik heb het over zelf obser­

vatie. Wat is dat? Het betekent kijken naar alles in jou en zo ver mogelijk om je heen en ernaar kijken alsof het iemand anders betrof. Het betekent dat je naar dingen kijkt alsof je er hoegenaamd geen verbinding mee hebt. De reden waarom je lijdt aan je depressie en je angsten is dat je je ermee identificeert. Je zegt: 'Ik ben gedeprimeerd.' Maar dat is onjuist. Je bent niet gedeprimeerd. Als je nauwkeurig wilt zijn, zou je kunnen zeggen: 'Ik ervaar op dit moment een depressie.' Maar je kunt eigenlijk niet zeggen: 'Ik ben gedeprimeerd.' Je bent je depressie niet. Dat is maar een vreemdsoortige truc van de geest, een vreemd soort illusie. Je hebt je zelf zo voor de gek

Zelfobservatie De enige manier waarop iemand jullie van dienst kan zijn is door je ideeën in twijfel te trekken. Als je bereid bent te luisteren, en als je je wilt laten uitdagen is er één ding dat je kunt doen, maar nie­

mand kan je helpen. Wat is dit belangrijkste van alle dingen? Het heet 'zelfobservatie'. Niemand kan je daarin helpen. Niemand kan je een me­ thode aanreiken. Niemand kan je een techniek voorhouden. Zodra je een techniek oppikt, ben je weer geprogrammeerd. Maar zelfobservatie- naar jezelf kijken - is belangrijk. Het is niet herzelfde als opgaan in jezelf. Opgaan in jezelf is gepreoc-

42

gehouden dat je denkt- al ben je je daar niet van bewust - dat je je depressie bent, dat je je angst

bent, dat je de vreugde of sensatie die je beleeft bent. 'Ik ben een en al verrukking!' Je bent beslist niet verrukt. Er is misschien verrukking in jou op dit moment, maar wacht even, het wordt anders; het blijft niet: het blijft nooit; het verandert al­ door: het verandert altijd. Wolken komen en gaan: sommige zijn zwart en andere wit, sommige zijn groot, andere klein. Als we de analogie aanhou­ den, ben jij de hemel die de wolken observeert. Je bent een passieve, afstandelijke beschouwer. Dat is shockerend, vooral voor iemand van de westerse

43


beschaving. Je komt niet tussenbeide. Bemoei je er

anders- mechanische emoties, mechanische han­

niet mee. Maak niets beter. Kijk! Observeer!

delingen, mechanische reacties. Wil je zien hoe

De moeilijkheid met mensen is dat ze dingen

mechanisch je eigenlijk bent? 'Goh, dat is een

beter maken die ze niet eens begrijpen. We zijn

mooi overhemd dat je aanhebt.' Dat hoor je graag.

altijd bezig iets beter te maken, of niet? Het komt

Alsjeblieft! Het gaat over een overhemd! Je bent

nooit in ons op dat het niet nodig is zaken beter te

trots op jezelf als je zoiets hoort. Er zijn mensen

maken. Dat hoeft echt niet. Dit is een belangrijk

die naar mijn centrum in India komen en zeggen:

inzicht. Ze dienen begrepen te worden. Als je ze

'Wat een mooie plek, wat een mooie bomen' (waar

begreep, zouden ze veranderen.

ik helemaal niet voor verantwoordelijk ben), wat een heerlijk klimaat.' En meteen voel ik me fijn, totdat ik me erop betrap dat ik me fijn voel en te­

Gewaarzijn zonder alles te evalueren

gen mezelf zeg: 'Hé, kun je je zoiets doms voorstel­

Wil je de wereld veranderen? En als je nu eens bij

len?' Ik ben niet verantwoordelijk voor die bomen;

jezelf begon? Wat zou je ervan zeggen om eerst zelf

ik was niet verantwoordelijk voor het kiezen van

getransformeerd te worden? Maar hoe bereik je

de locatie. Ik heb het weer niet besteld; het kwam

dat? Door observatie. Door inzicht. Met geen en­

gewoon. Maar 'ik' kwam er even tussen, dus voel

kele bemoeienis of oordeel van jouw kant. Omdat

ik me goed. Ik voel me goed over 'mijn' cultuur

je niet kunt begrijpen waar je over oordeelt.

en 'mijn' land. Hoe dom kun je zijn? Dat meen

Er is niets zo heerlijk als gewaar te zijn. Zou

ik. Ik krijg te horen dat mijn grote Indiase cultuur

je liever in duisternis leven? Zou je liever hande­

zoveel mystici heeft voortgebracht. Ik heb hen niet

len en je niet van je daden bewust zijn, praten en

voortgebracht. Ik ben niet verantwoordelijk voor

je niet van je woorden bewust zijn? Zou je liever

hen. Of ze zeggen tegen mij: 'Dat land van u en

naar mensen luisteren en je niet gewaar zijn wat je

zijn armoede- het is walgelijk.' Ik schaam me dan.

hoort, of dingen zien en je niet gewaar zijn waar

Maar ik heb dat niet zo gemaakt. Wat is hier aan

je naar kijkt? De grote Soeraces zei: 'Een onbewust

de hand? Heb je er ooit over nagedacht? Men zegt

leven is niet de moeite waard om te leven.' Dat is

tegen je: 'Ik vind u heel charmant,' dus voel je je

een waarheid als een koe. De meeste mensen leven

fantasrisch. Ik krijg een positieve aai (daarom heet

geen bewust leven. Ze leven een mechanisch leven,

het: 'Ik ben oké, jij bent oké). Ik ga nog eens een

mechanische gedachten- meestal die van iemand

boek schrijven; de titel zal zijn: Ik ben een achter-

44

45


lijke gladiooL, jij bent een achterlijke gladiool. Dat is

God haar tegen het eind van haar leven een bui­

het meest bevrijdende, het mooiste ter wereld, als

tengewone genade gaf. Natuurlijk gebruikt ze deze

je openlijk toegeeft dat je een idioot bent. Het is

moderne uitdrukking niet, maar waar het eigenlijk

heerlijk. Als mensen me vertellen dat ik ongelijk

op neer komt is dat ze zich niet meer met zich­

heb, zeg ik: 'Wat verwacht je anders van een dom­

zelf identificeerde. Als iemand anders kanker heeft

kop?'

en ik ken hem niet, ben ik niet zo erg aangedaan.

Ontwapend, iedereen moet ontwapend wor­

Als ik liefdevol en gevoelig was, zou ik misschien

den. In de laatste bevrijding ben ik een domkop

helpen, maar ik ben niet emotioneel betrokken.

en ben jij een domkop. Wat meestal gebeurt is: ik

Als jij een examen moet doen, gaat mij dat niet

druk op een knop en jij bent vrolijk; ik druk op

zo aan. Ik kan er tamelijk filosofisch over zijn en

een andere knop en je bent bedrukt. En jij bent

zeggen: 'Hoe meer je je zorgen maakt, hoe erger

net zo. Hoeveel mensen ken je die het niets doet

het wordt. Waarom neem je niet eens een flinke

of ze geprezen worden of beschuldigd? Dat is niet

pauze in plaats van steeds te studeren?' Maar wan­

menselijk, zeggen we. Menselijk wil zeggen dat je

neer het mijn beurt is om examen te doen, tja, dat

een aapje moet zijn, zodat iedereen je staart kan

is iets anders, nietwaar? De reden is dat ik me ver­

omdraaien en jij doet wat je

hoort te doen. Maar is

eenzelvigd heb met 'mij' - met mijn familie, mijn

dat menselijk? Als jij me charmant vindt, betekent

land, mijn bezit, mijn lichaam, mij. Hoe zou het

het dat jij op dat moment in een goede bui bent,

zijn als God me de genade gaf deze zaken niet de

meer niet.

mijne te noemen. Dan zou ik vrij zijn; dan zou ik niet geïdentificeerd zijn. Dar betekent het om het zelf te verliezen, het zelf te ontkennen, te sterven

Gewaarzijn en contact met de werkelijkheid

aan het zelf

Kijken naar alles in jou en buiten jou, en wanneer iets je overkomt, het zien alsof het iemand anders overkwam, zonder commentaar, zonder oordeel,

Vier stappen naar wijsheid

zonder pose, zonder bemoeienis, zonder poging

Het eerste wat je moet doen is in contact komen

om te veranderen, het alleen begrijpen. Als je dit

met negatieve gevoelens waar je je niet eens van

doet, ga je beseffen dat je je steeds meer ontkop­

bewust bent. Heel veel mensen hebben negatieve

pelt van 'mij'. De heilige Teresa van Avila zegt dat

gevoelens die ze zich niet gewaar zijn. Heel veel

46

47


mensen zijn depressief en zijn zich niet bewust dat

finieer je wezenlijke zelf niet als dat gevoel. Zeg

ze depressief zijn. Pas als ze met vreugde in aanra­

niet: 'ik ben depressief.' Als je wilt zeggen dat 'het

king komen, begrijpen ze hoe depressief ze waren.

depressief is', is het goed. Als je wil zeggen dat 'er

Je kunt een gezwel dat je niet ontdekt hebt niet be­

depressie is', is het prima; als je wil zeggen dat 'er

handelen. Je kunt katoenkevers op je boerderij niet

somberheid is', is het oké. Maar niet: 'ik ben mis­

verwijderen als je je van hun bestaan niet bewust

troostig'. Je definieert jezelf dan als dat gevoel. Dat

bent. Het eerste wat je nodig hebt is het gewaarzijn

is je illusie; dat is je vergissing. Er is op dit mo­

van je negatieve gevoelens. Welke negatieve gevoe­

ment depressie, er zijn gekwetste gevoelens op dit

lens? Somberheid, bijvoorbeeld. Je voelt je somber

moment, maar laat ze er zijn, laat ze met rust. Ze

en humeurig. Je haat jezelf of voelt je schuldig. Je

zullen overgaan. Alles gaat voorbij, alles. Je depres­

hebt het gevoel dat het leven zinloos is, dar het

sie en je blije opwinding hebben niets met geluk

onbegrijpelijk is; je hebt gekwetste gevoelens, je

te maken. Het is het zwaaien van de pendel. Als

voelt je zenuwachtig en gespannen. Kom eerst in

je kicks of opwinding zoekt, wees dan voorbereid

contact met die gevoelens.

op depressie. W il je je drug? Maak je klaar voor de

De tweede stap (dit is een vierstappenplan) is begrijpen dat het gevoel in jou zit, niet in de wer­

kater. De pendel zwaait van de ene naar de andere kant.

kelijkheid. Dat is iets heel vanzelfsprekends, maar

De vierde stap: hoe verander je iets? Hoe veran­

denk je dat de mensen dit weten? Nee hoor, geloof

der je jezelf? Er is veel wat je dient te begrijpen, of

mij maar. Ze hebben academische titels en het zijn

liever gezegd, één ding dat op veel manier kan wor­

directeuren van universiteiten, maar dit hebben ze

den uitgedrukt. Stel een patiënt gaat naar een arts

niet begrepen. Ze hebben me op school niet ge­

en vertelt hem waar hij last van heeft. De dokter

leerd hoe ik moest leven. Verder hebben ze me alles

zegt: 'Heel goed, ik heb uw symptomen begrepen.

geleerd. Zoals een man zei: 'Ik heb een behoorlijk

Weet u wat ik zal doen? Ik schrijf uw buurman

goede opleiding gehad. Het heeft me jaren gekost

een recept voor!' De patiënt zegt dan: 'Dank

om er overheen te komen.' Daar gaat spiritualiteit

dokter, ik voel me al veel beter.' Is dat niet absurd?

nu over, weet je: afleren. Alle onzin die ze je ge­

Maar dat is precies wat wij doen. Iemand die in

leerd hebben afleren.

slaap is denkt altijd dat hij zich beter zal voelen als

u

wel

De derde stap: identificeer je nooit met dat ge­

iemand anders verandert. Jij lijdt omdat je in slaap

voel. Het heeft niets van doen met het 'ik'. De-

bent, maar je denkt: 'Wat zou het leven prachtig

48

49


zijn als iemand anders eens zou veranderen; wat

gebruikt analogieën. Dus ik zeg: 'De kleur groen is

zou het leven mooi zijn als mijn buurman, mijn

zoiets als zachte muziek.' 'Oh,' zegt hij, 'als zachte

vrouw, mijn baas eens veranderde.'

muziek.' 'Ja,' zeg ik, 'kalmerende en zachte mu­

Wij willen altijd dat iemand anders verandert,

ziek.' Dan komt er een tweede blinde man bij me

opdat wij ons goed voelen. Maar is het ooit tot

en vraag: 'Wat is de kleur groen?' Ik zeg dat het is

je doorgedrongen wat het voor jou zou betekenen

als zacht satijn, dat het heel zacht en kal�erend

als je vrouw of je man verandert? Je bent nog net

aanvoelt. De volgende dag zie ik dat de twee blinde

zo kwetsbaar als daarvoor; je bent net zo gek als

mannen elkaar met flessen op de kop slaan. De ene

daarvoor; je bent evenzeer in slaap als daarvoor. Jij

zegt: 'Het lijkt op zachte muziek'; de ander zegt:

bent degene die moet veranderen, die medicijnen

'Het lijkt op zacht satijn.' En zo gaat het verder.

moet innemen. Jij hamert er maar op dat je je goed

Geen van beide weet waar hij het over heeft, want

voelt omdat de wereld in orde is. Fout! De wereld

als ze dat wel deden, zouden ze hun mond houden.

is in orde omdat ik me goed voel. Alle mystici zeg­

Zo erg is het. Het is nog erger, want stel, je geeft

gen dat.

deze blinde man op een dag zijn gezichtsvermogen en hij zit daar in de tuin en hij kijkt overal om zich heen en jij zegt tegen hem: 'Nu weet je wat de

Tot stilte komen

kleur groen is.' En hij antwoordt: 'Dat is waar. Ik

Het fanatisme van één oprechte gelovige die denkt

hoorde vanmorgen iets!'

dat hij de wijsheid in pacht heeft, veroorzaakt

Het feit is dat je omringd bent door God en

meer kwaad dat de gezamenlijke inspanning van

dat je God niet ziet, omdat jij 'weet' van God. De

tweehonderd schurken. Het is angstaanjagend om

laatste barrière om God te kunnen zien is je idee

te zien wat oprechte gelovigen doen omdat ze den­

van God. Je loopt God mis omdat je denkt dat je

ken dat ze het weten. Zou het niet geweldig zijn als

het weet. Dat is het afgrijselijke van religie. Dat

we een wereld hadden waarin iedereen zegt: 'We

is wat de evangeliën zeggen, dat religieuze men­

weten het niet'? Dat was in ieder geval een enorme

sen 'wisten', en Jezus daarom uit de weg ruimden.

barrière minder. Zou dat niet heerlijk zijn?

De hoogste kennis van God is God te kennen als

Een man die blind geboren is, komt bij me en

onkenbaar. Er is veel te veel gepraat over God; de

vraagt: 'Wat is dat nu, groen?' Hoe beschrijf je de

wereld is er beroerd van. Er is te weinig gewaar­

kleur groen aan iemand die blind geboren is? Je

zijn, te weinig liefde, te weinig geluk, maar laten

50

51


we die woorden ook niet gebruiken. Er is te weinig

ultieme in de menselijke kennis van God- weten

sprake van illusies loslaten, van fouten vergeven,

dat we God niet kennen.' Deze man werd als de

van gehechtheid en wreedheid opgeven, kortom te

prins onder theologen beschouwd. Hij was mysti­

weinig gewaarzijn. Daar lijdt de wereld aan, niet

cus en is nu een heilig verklaarde. We bevinden

aan een gebrek aan religie. Religie gaat zogenaamd

ons in vrij goed gezelschap.

over een gebrek aan gewaarzijn, over wakker wor­

In India kennen we een Sanskriet gezegde hier­

den. Kijk waartoe we vervallen zijn. Kom naar

voor: neti, neti. Dat betekent: 'niet dit, niet dat.'

mijn land en zie hoe ze elkaar vermoorden van­ wege hun godsdienst. Je zult het overal aantreffen.

Thomas' eigen methode werd de via negativa ge­ noemd, de weg van ontkenning.

'Wie weet spreekt niet, wie spreekt, weet niet.' Alle

Dit is het ultieme in onze menselijke kennis van

openbaringen, hoe goddelijk ook, zijn nooit meer

God, de wetenschap dat we niet weten. Onze grote

dan een vinger die naar de maan wijst. Zoals we

tragedie is dat we teveel weten. We denken dat we

in het oosten zeggen, 'Wanneer de wijze naar de

weten, dat is onze tragedie; daarom ontdekken we

maan wijst, ziet de onnozele alleen de vinger.'

het nooit. Thomas van Aquino (die niet alleen the­ oloog maar ook een groot filosoof was) zei zelfs herhaaldelijk: 'Ook met alle inspanning van zijn

Met de mond vol tanden 'Quia de deo scire non possumus quid sic, sed

geest kan de mens de essentie van één vlieg niet doorgronden.'

quid non sit, non possumus considerare de deo, quomode sit sed quomodo non sit.' Dit is de inlei­ ding van Thomas van Aquino tot zijn hele Summa

Gefilterde werkelijkheid

Theologica: 'Aangezien we niet kunnen weten wat

Ik wil nog één ding zeggen over onze waarneming

God is, maar slechts wat God niet is, kunnen we

van de werkelijkheid. Laat ik dat in de vorm van

niet bedenken hoe God is, maar slechts hoe Hij

een analogie doen. De president van de Verenigde

niet is.' In Thomas' commentaar op De Sancta Tri­

Staten moet feedback krijgen van de burgers. De

nitate van Boetruus zegt hij dat de meest verheven

paus in Rome moet feedback van de hele kerk krij­

graad van kennis van God is God kennen als de

gen. Er zijn letterlijk miljoenen kwesties die men

onbekende, tamquam ignotum. En in zijn Quaestio

onder hun aandacht zou kunnen brengen, maar

Disputata de Potencia Dei zegt Thomas: 'Dit is het

zouden ze nauwelijks allemaal in zich op kunnen

52

53

ze


nemen, laat staan verwerken. Daarom hebben ze

gevoed dat we mensen nodig hadden. Waarvoor?

vertrouwelingen die uittreksels maken, dingen sa­

Voor acceptatie, goedkeuring, waardering, applaus

menvatten, in de gaten houden, filteren; uiteinde­

-voor wat ze 'succes' noemden. Dat zijn woorden

lijk komt daar iets van op hun bureau terecht. Dit

die niet overeenkomen met de werkelijkheid. Het

gebeurt ook met ons. Uit elke porie of levende cel

zijn conventies, dingen die bedacht zijn, maar we

van ons lichaam en uit al onze zintuigen ontvangen

beseffen niet dat ze niet met corresponderen met

we feedback van de werkelijkheid. Maar we filteren

de werkelijkheid. Wat is succes? Het is wat een be­

voortdurend zaken uit. W ie doet dat filteren? Onze

paalde groep heeft besloten iets goeds te noemen.

conditionering? Onze cultuur? Onze programme­

Wat goed is in Den Haag wordt misschien slecht

ring? De manier waarop ons is geleerd dingen te

gevonden in een Kartuizer klooster. Succes in een

zien en te ervaren? Zelfs onze taal kan een filter zijn.

bepaalde politieke kring wordt misschien in andere

Er wordt voortdurend zoveel gefilterd dat je soms

kringen als falen gezien. Dit zijn conventies. Maar

dingen die er zijn niet ziet. Je hoeft alleen maar naar

we doen of het realiteiten zijn, nietwaar? Toen we

paranoïde mensen te kijken die zich altijd bedreigd

jong waren, werden we geprogrammeerd voor het

voelen door iets wat er niet is, die de werkelijkheid

ongeluk. Ze leerden ons dat je om gelukkig te zijn

voortdurend interpreteren op grond van bepaalde

geld, succes, een mooie of knappe levenspartner,

er varingen uit het verleden of een bepaalde condi­

een goede baan, vriendschap, spiritualiteit, God -

tionering die ze hebben gehad.

noem maar op - nodig had. Als je dat allemaal niet

Maar er is nog een demon die filtert. Die heet

krijgt, word je niet gelukkig, is ons verteld. Maar

gehechtheid, verlangen, hunkering. De oorsprong

dát is even een gehechtheid! Een gehechtheid is een

van smart is hunkering. Hunkering misvormt en

geloof dat je zonder iets niet gelukkig zult worden.

vernietigt waarneming. Angsten en verlangens ach­

Als je daar eenmaal van overtuigd bent - en het

tervolgen ons. Samuel Johnson zei: 'De wetenschap

sluipt je onderbewuste binnen, het drukt een stem­

dat hij binnen een week aan het schavot bungelt

pel op je diepste wezen-is het met je gedaan.

houdt de geest van een mens op een fantastische manier geconcentreerd.' Je blokkeert al het andere en concentreert je alleen op de angst, het verlan­

Inzicht en begrip

gen of de hunkering. In veel opzichten waren we

Maar wat houdt het veranderen van jezelf in? Ik

gedrogeerd toen we jong waren. We werden zo op-

heb het er al zovaak over gehad, telkens weer, maar

54

55


nu zal ik het opbreken in kleine segmenten. Ten

luiheid is. Beschrijf eens wat jij met lui bedoelt.'

eerste, inzicht. Niet inspanning, niet het cultive­

Hij zegt: 'Nou, ik krijg nooit iets gedaan. Ik heb

ren van gewoontes, niet het hebben van een idee.

geen zin om iets te doen.' Ik vraag: 'Je bedoelt met­

Idealen richten veel kwaad aan. Je bent de hele tijd

een bij het opstaan 's morgens al?' 'Ja,' antwoordt

gericht op wat er zou moeten zijn, in plaats van dat

hij. 'Ik word 's ochtends wakker en dan is er niets

je focust op wat er is. En dus bedek je de huidige

om voor op te staan.' 'Ben je dan depressief?' vraag

werkelijkheid met wat er zou moeren zijn, daar

ik. 'Dat zou je kunnen zeggen,' zegt hij. 'Ik heb

je nooit begrepen hebt wat de huidige werkelijk­

me zo'n beetje teruggetrokken.' 'Ben je altijd zo

heid is. Laat ik een voorbeeld van inzicht geven uit

geweest?' vraag ik. 'Nou, nier altijd. Toen ik jonger

mijn eigen ervaring in gesprekstherapie. Er komt

was, was ik actiever. Toen ik op het seminarium

een priester bij me en zegt dat hij lui is; hij wil

was, was ik enthousiast.' 'En wanneer is dit begon­

ijveriger, actiever zijn, maar hij is lui. Ik vraag hem

nen?' 'Oh, ongeveer drie of vier jaar geleden.' Ik

wat 'lui' betekent. Vroeger zou ik tegen hem ge­

vraag hem of er toen iets gebeurd is. Hij denkt een

zegd hebben: 'Eens kijken, waarom maak je niet

tijd na. Ik zeg: 'Als je zo hard na moet denken, kan

een lijstje van dingen die je elke dag wilt doen,

er niet zoveel bijzonders zijn gebeurd vier jaar ge­

en dan streep je ze elke avond af; het zal je een

leden. Hoe zit het met het jaar daarvoor? Hij zegt:

goed gevoel geven; maak er zo een goede gewoonte

'In dat jaar ben ik tot priester gewijd.' 'Is er iets

van.' Of ik had kunnen zeggen: 'Wie is je ideaal,

gebeurd in het jaar dat je gewijd bent?' vraag ik.

je beschermheilige?' En als hij Sint Franciscus Xa­

'Er was wel iets, het laatste theologie-examen; daar

vier noemde, zei ik tegen hem: 'Kijk eens hoe hard

ben ik voor gezakt. Het was wel een teleurstelling,

Xavier gewerkt heeft. Je moet op hem mediteren

maar daar ben ik overheen gekomen. De bisschop

en dat zal je op gang helpen.' Dat is één manier

was van plan me naar Rome te sturen, om uitein­

van aanpak, maar die is, moet ik helaas zeggen,

delijk les te geven op het seminarium. Dat trok me

oppervlakkig. Hem aansporen zijn wilskracht, in­

wel aan, maar aangezien ik voor het examen ge­

spanning te gebruiken, heeft geen langdurig effect.

zakt was, veranderde hij van gedachten en stuurde

Zijn gedrag verandert misschien, maar hij niet.

me naar deze parochie. Nu u het zegt, er zat een

Daarom sla ik nu een andere richting in. Ik zeg

zekere onrechtvaardigheid in, want ... ' Op dit mo­

regen hem: 'Lui, wat is dat? Er zijn miljoenen vor­

ment wordt hij nerveus; er is boosheid in hem die

men van luiheid. Laat eens horen wat jouw soort

hij niet verwerkt heeft. Hij moet die teleurstelling

56

57


weer voelen. Het is zinloos om hem een preek te

onderweg. Tja, jammer; de auto is stuk. We stro­

geven. Het is zinloos hem een idee te voeden. We

pen de mouwen op en beginnen de auto te duwen.

moeten hem zover krijgen dat hij zijn boosheid en

En we duwen en duwen en duwen en duwen, tot

teleurstelling onder ogen ziet en dat hij er inzicht

we bij de afgelegen stad aankomen. 'Oké,' zeggen

in krijgt. Als ik hem een aansporing gaf en hem

we, 'we hebben het gehaald.' En dan duwen we de

vertelde hoe hard zijn getrouwde broers en zusters

auto helemaal naar weer een stad! Jij zegt: 'We zijn

werken, zou dat er alleen maar voor zorgen dat hij

er toch gekomen?' Maar noem je dat leven? Weet je

zich schuldig voelde. Hij heeft niet het inzicht in

wat jij nodig hebt? Je hebt een deskundige nodig,

zichzelf dat hem zal helen. Dus dat is het eerste.

je hebt een monteur nodig die de klep omhoog

Er is een andere grote opdracht: begrip. Dacht

doet en de bougies verwisselt. Draai de comact­

je echt dat je hierdoor gelukkig zou worden? Je

sleutel om en de auto rijdt. Je hebt de deskundige

hebt gewoon aangenomen dat je er gelukkig door

nodig - je hebt begrip, inzicht, gewaarzijn nodig.

zou worden. Waarom wilde je op het seminarium

Je moet niet hoeven duwen. Je moet je niet hoeven

lesgeven? Omdat je gelukkig wilde zijn. Je dacht

inspannen. Daarom zijn mensen zo moe, zo mat.

dat je door professor te zijn, door een zekere starus

Jij en ik zijn getraind om ontevreden met onszelf

zijn. Zou dar

re zijn. Daar komt psychologisch gezien het kwaad

en prestige te hebben, gelukkig ook

w

wu

zijn? Dit vraagt om begrip.

vandaan. We zijn altijd ontevreden, we oefenen al­ tijd dwang uit. Ga door, lever meer inspanning, meer en meer inspanning. Maar altijd is er dar in­

Geen dwang uitoefenen

nerlijke conflict; er is heel weinig begrip.

Mediteren over de handelwijze van Jezus en die uiterlijk imiteren helpt niet. Het gaat er nier om Christus na te volgen; het gaat erom te worden wat

Reëel worden

Jezus was. Het gaat erom Christus te worden, ge­

Mijn leven in India had één dag met een gouden

waar te worden, te begrijpen wat er in je omgaat.

randje. Het was een fantastische dag eigenlijk, de

Alle andere methoden die we gebruiken om onszelf

dag dar ik tot priester werd gewijd. Ik zal in een

te veranderen zou je kunnen vergelijken met het

biechtstoel. We hadden een zeer heilige Jezuïeten­

duwen van een auto. Laten we veronderstellen dat

pater in onze parochie, een Spanjaard, die ik al

je naar een stad ver weg moet. De auto begeeft het

kende voordat ik naar het jezuïetennoviciaat ging.

58

59


De dag voordat ik naar het noviciaat vertrok, dacht

houdt van je,' en 'Houd in gedachte dat God aan

ik dat ik beter alles kon opbiechten, zodat ik, wan­

jouw kant staat.' Hielden deze gemeenplaatsen eni­

neer ik naar het noviciaat ging lekker schoon zou

ge genezing voor kanker in? En dit is een kanker,

zijn en de novicenleraar niets hoefde te vertellen.

waar ik mee te maken heb, het gebrek aan gewaar­

Deze oude Spaanse priester had altijd een hele me­

zijn en realiteit. Dus ik zwoer mezelf die dag een

nigte mensen in de rij voor zijn biechthokje staan;

ferme eed: 'Ik zal het leren, ik zal het leren, zodat er,

hij had een paarse zakdoek waarmee hij zijn ogen

als alles voorbij is, niet tegen me gezegd zal worden:

bedekte, en hij mompelde altijd iets en gaf je een

'Vader, wat u tegen me zei was absoluut waar, maar

penitentie en dan kon je gaan. Hij had mij nog

ik had er helemaal niets aan.'

maar een paar maal ontmoet, maar hij noemde me

Gewaarzijn, inzicht. Wanneer je een deskundige

Antonie. Ik stond dus in de rij en toen ik aan de

bent geworden (en dat zul je spoedig worden) hoef

beurt was, probeerde ik onder het biechten mijn

je geen psychologie te studeren. Als je jezelf gaat

stem te verdraaien. Hij luisterde geduldig naar me,

observeren, naar jezelf gaat kijken, om die nega­

gaf me mijn penitentie, gaf me absolutie, en zei

tieve gevoelens op te pikken, zul je je eigen manier

toen: 'Antonie, wanneer ga je naar het novitiaat?'

vinden om ze te verklaren. En je zult de verande­

Afijn, ik ging de dag na mij priesterwijding naar

ring opmerken. Maar dan zul je met de grote boef

de parochie. En de oude priester zei tegen me: 'Wil

moeten afrekenen, en die boef is zeHveroordeling,

je de biecht afnemen?' 'Goed', zei ik. Hij zei: 'Ga

zelfhaat en ontevredenheid met jezel(

maar in mijn biechtstoel zitten. Ik dacht: 'Goh, ik ben een geestelijke. Ik ga ik zijn biechtstoel zitten.' Ik

nam

drie uur lang de biecht af. Het was Palm­

Gevarieerde beelden

zondag en er kwamen veel mensen speciaal voor

Laten we nog wat praten over moeiteloze veran­

Pasen in de kerk Ik kwam er gedeprimeerd uit,

dering. Ik bedacht daar een mooi beeld voor, een

niet door wat ik gehoord had, want ik wist wat ik

zeilboot. Als een zeilboot een sterke wind in het

kon verwachten en aangezien ik wel een idee had

zeil heeft, glijdt ze zo moeiteloos verder, dat de

wat er in mijn eigen binnenste omging, was er niets

zeiler niets anders hoeft te doen dan sturen. Hij

wat me schokte. Weet je wat me deprimeerde? Het

spant zich niet in; hij duwt de boot niet. Dat is een

besefdat ik hun van die kleine vrome gemeenplaat­

beeld van wat er gebeurt wanneer er verandering

sen meegaf: 'Bid nu tot de Gezegende Moeder, zij

tot stand komt door gewaarzijn, door begrijpen.

,

60

61


Ik las nog eens mijn aantekeningen door, en ik

illusies van gisteren op de problemen van vandaag.

vond een paar citaten die goed passen bij wat ik

Zoals iema nd tegen me zei toen ik jaren geleden

heb gezegd. Bijvoorbeeld dit citaat: 'Niets is zo

voor mijn doctoraal psychologie studeerde in Chi­

wreed als de natuur. In het hele universum is er

cago: 'Vaak is in her leven van een priester een

geen ontsnapping mogelijk, en toch is het niet de

vijftig jaar lange ervaring de ervaring van één jaar,

natuur die het onrecht pleegt, maar het eigen hart

vijftig maal herhaald.' Je hebt dezelfde oplossingen

van de mens.' Is dat begrijpelijk ? Her is niet de

waar je op terugvalt: zó moet je met een alcoholi­

naruur die het onrecht p leegt, maar het eigen hart

cus omgaan; zó moet je met priesters omgaan; zó

van de mens. Je hebt het verhaal van Paddy, die van

moet je met nonnen omgaan; zó moet je met een

het schavot viel en een flinke buil had. Ze vroegen

gescheiden vrouw omgaan. Maar dat is geen wijs­

hem: 'Heeft de val je pijn gedaan, Paddy?' En hij

heid. Wijsheid is gevoelig zijn voor deze situatie,

zei: 'Nee, het einde deed pijn, de val niet.' Als je

voor deze mens, niet beïnvloed door enig residu uit

water klieft, heeft het water geen pijn; wanneer je

het verleden, ronder doorwerki ng van de ervaring

iets massiefs doorhakt, breekt her. Je ment al iteit is

in het verl eden. Dit is geheel tegengesteld aan wat

hard; je hebt onwrikbare illusies in je; die botsen

de meeste mensen gewend zijn te denken. Ik zou

met de natuur, daarin word je geraakt, daar komt

aan de zinnen die ik heb voorgelezen er nog een

de pijn vandaan.

toe willen voegen: �s het hart vrij is, is het resul­

Hier is een mooie: hij is afkomstig van een oos­

taat liefde.' Ik heb de laatste dagen veel over liefde

terse wijze, al weet ik niet meer wie. Net als het ge­

gesproken ook al zei ik tegenjullie dat er over lief­

val is bij de bij bel doet de schrijver er niet toe. Wat

de eigenlijk niets te zeggen is. We kunnen alleen

er gezegd wordt wel. 'Als het oog vrij is, resulteert

spreken over afwezigheid van liefde. We kunnen

dat in zien; als het oor vrij is, is het resultaat horen;

alleen spreken over verslavingen. Maar over liefde

als de neus vrij is, is het resultaat de reuk; als de

zelf is misschien niet expli ciet iets re zeggen.

,

mond vrij is, is het resultaat smaak; als de geest vrij is, is het resultaat wijsheid.' W ijsheid komt wanneer je barrières laat vallen

Verlies van beheersing

die je door je ideeën en conditionering hebt op­

Als je wilt begrijpen wat beheersing is, denk dan

ge richt. Wijsheid is niet iets aangeleerds; wi jsheid

aan een klein kind dat men van drugs laat proe­

is niet ervaring; wijsheid is niet het toepassen van

ven. Naarmate de drugs verder in het lichaam van

62

63


het kind doordringen, raakt het verslaafd; zijn hele

om de aanvoerder van een team te zijn, de band

wezen schreeuwt om de drug. De drug niet krijgen

te leiden, enzovoort. Omdat we deze drugs aange­

is zo'n onverdraaglijke kwelling dat het beter lijkt

naam vonden, raakten we verslaafd en werden we

om te sterven. Denk aan dat beeld- het lichaam is

bang om het zonder te moeten doen. Herinner je

aan de drug verslaafd geraakt. Dit nu is precies wat

hoe je de moed in de schoenen zonk, de doodsangst

de maatschappij met je heeft gedaan toen je gebo­

die je voelde bij het vooruitzicht te falen of fouten

ren was.

mocht niet genieten van het stevige,

te maken, bij het vooruitzicht door anderen bekri­

voedzame eten van het leven- namelijk werk, spel,

tiseert te worden. Zo werd je laf en afhankelijk van

plezier, het gezelschap van mensen, de genietingen

anderen en verloor

van de zintuigen en de geest. Je kreeg een drug

nu de macht je gelukkig of ongelukkig te maken.

te proeven die goedkeuring, waardering, aandacht

Je hunkert naar je drugs, maar hoezeer je de pijn

heet.

die daarmee gepaard gaat ook verafschuwt, je bent

Je

je je vrijheid. Anderen hebben

Ik ga nu een groots mens citeren, een man met

volkomen hulpeloos. Nog geen minuut ben je je,

de naam A. S. Neill. Hij is de schrijver van Sum­

bewust of onbewust, nfet gewaar van anderen op

merhill. Wanneer een kind zeker is van zijn moe­

of afgestemd op anderen, hoe ze zullen reageren,

ders liefde, vergeet hij zijn moeder; hij

en je marcheert op het ritme van hun trommels.

uit om de wereld te verkennen;

trekt erop hij is nieuwsgierig.

Een aardige definitie van een ontwaakte: iemand

Hij zoekt een kikker om in zijn mond te stoppen­

die niet meer op de trommelmuziek van de maat­

dergelijke dingen. Wanneer een kind om zijn moe­

schappij marcheert, iemand die danst op de melo­

der heen blijft hangen, is het een slecht teken; hij is

die, de muziek die uit hemzelf ontspringt. Wan­

onzeker. Misschien heeft zijn moeder geprobeerd

neer je wordt genegeerd of afgekeurd, voel je een

liefde bij hém te halen en hem niet alle vrijheid

eenzaamheid zo ondraaglijk dat je naar de mensen

en geruststelling geboden die hij nodig heeft. Zijn

terugkruipt en om de troostrijke drug smeekt die

moeder heeft misschien altijd op allerlei subtiele

steun, aanmoediging en geruststelling heet. In een

manieren gedreigd hem in de steek te laten.

dergelijke staat met mensen te leven gaat gepaard

Zo kregen we allerlei vormen van drugversla­

met een niet-aflatende gespannenheid.

'Lenfer c'est

ving te proeven: goedkeuring, aandacht, succes,

les autres,' zei Sartre. Hoe waar. Wanneer je in deze

het helemaal maken, prestige, je naam in de krant,

staat van

macht, de baas zijn. Ons werd getoond hoe het is

tijd goed gedragen; je kunt je nooit ontspannen;

64

65

afhankelijkheid

verkeert, moet je je al­


je moet aan de verwachting beantwoorden. Met

gen en het verstikt hebben los. Je moet ze laten

mensen omgaan is in spanning leven. Ze niet te

vallen. Uiterlijk zal alles doorgaan zoals vroeger,

hebben brengt de smart van eenzaamheid, omdat

maar al zul je verder in de maatschappij leven,

je hen mist. Je hebt her vermogen verloren om

je zult niet langer

hen precies te zien zoals ze zijn en goed op hen te

hart zul je nu eindelijk vrij zijn, zij het helemaal al­

reageren, omdat je waarneming van hen verduis­

leen. Je afhankelijkheid van je drug zal verdwijnen.

terd is door de behoefte je drugs te krijgen. Je ziet

Je hoeft niet naar de woestijn re trekken; je leeft

hen alleen in zoverre ze behulpzaam zijn je drugs

midden tussen mensen; je geniet enorm van hen.

van

de maatschappij zijn. In je

te krijgen of je drug dreigen af te pakken. Je kijkt

Maar ze hebben niet meer de macht je gelu kkig of

altijd met deze ogen naar mensen, bewust of on­

ongelukkig te maken. Dat wil alleen-zijn zeggen.

bewust. Zal ik van hen krijgen wat ik wil, zal ik

In deze eenzaamheid verdwijnt je afhankelijkheid.

niet van hen krijgen wat ik wil? En als ze mij niet

Het vermogen lief te hebben wordt geboren. Je ziet

aan mijn drug kunnen helpen of hem af kunnen

anderen niet meer als een middel om je verslaving

pakken, ben ik niet in hen geïnteresseerd. Het is

te bevredigen. Alleen iemand die dit geprobeerd

verschrikkelijk om zoiets te zeggen, maar ik vraag

heeft kent de verschrikkingen van dit proces. Het

me af of hier iemand is van wie dit niet gezegd kan

is alsof je jezelf uitnodigt om te sterven. Het is als­

worden.

of je de arme drugverslaafde vraagt het enige geluk

dat hij ooit heeft gehad op te geven. Hoe is dat te vervangen door de smaak van brood en fruit en de Het land

van liefde

frisse smaak van de ochtendlucht, de zoetheid van

Als we echt de illusie lieten varen dat ons iets gege­

het water uit de bergbeek? Terwijl hij worstelt met

ven of afgepakt kan worden, zouden we alert z ijn.

zijn omhoudingssymptomen en de leegte die hij

De consequentie is, als we dit niet doen, angstwek­

in zichzelf ervaart nu zijn drug weg is, kan niets

kend en onontkoombaar. We verliezen ons vermo­

de leegte vullen dan zijn drug. Kun je je een leven

gen tot liefhebben. Als je wilt liefhebben, moet

voorstellen waarin je weigert te genieten van ook

j e opnieuw leren zien. En als je w ilt zien, moet je

maar één woord van waardering of daar behagen

leren je drug op te geven. Zo simpel is het. Geef

in te scheppen, of waarin je je hoofd niet meer op

je afhankelijkheid op. Scheur de tentakels van de

iemands schouder hoeft te leggen? Denk aan een

maatschappij die zich om je wezen hebben gesla-

leven waarin je van niemand emotioneel afhanke-

66

67


lijk bent, zodat niemand meer de macht heeft je

hij verdwenen. Hij was niet geïnteresseerd in hun

gelukkig of ongelukkig te maken. Je weigert een

erkenning of dankbaarheid; hij was bezorgd om

bepaalde persoon

o dig te hebben of zelf speciaal te

hun welzijn. Hij ging naar een andere stam, waar

zijn voor iemand, of iemand de jouwe te noemen.

hij opnieuw de mensen de waarde van zijn uitvin­

De vogels in de lucht hebben hun nesten en vos­

ding liet zien. Daar was men ook geïnteresseerd,

sen hun holen, maar jij zult geen plek hebben om

een beetje te geïnteresseerd voor de gemoedsrust

je hoofd ter ruste te leggen op je reis door het le­

van hun priesters, die het langzamerhand opviel

ven. Als je ooit tot deze staat komt, zul je eindelijk

dat deze man een menigte mensen trok en zij hun

weten wat het betekent te zien met een visie die

populariteit aan het verliezen waren. Daarom be­

helder is en die niet door angst of verlangen wordt

sloren ze hem uit de weg te ruimen. Ze vergiftig­

verduisterd. Elk woord wordt erin gewogen. Ein­

den hem, kruisigden hem, hoe je het ook noemen

delijk te zien met een visie die helder is en niet door

wilt. Maar nu waren ze bang dat de mensen zich

wordt verduisterd. Je weet dan

tegen hen zouden keren, dus ze waren heel wijs,

wat het betekent lief te hebben. Maar om in dat

sluw zelfs. Weten jullie wat ze deden? Ze hadden

land van liefde te komen, moet je door de pijn van

een portret van de man laten maken en timmerden

angst

of verlangen

n

de dood gaan, want mensen liefhebben betekent

het vast op het hoofdaltaar van de tempel. De in­

sterven aan de behoefte aan mensen en volslagen

strumenten waar je vuur mee kon maken werden

alleen zijn.

voor het portret neergelegd en het werd de mensen

Laat ik eindigen met een mooi verhaal. Er was

geleerd het portret te vereren en eerbied te tonen

een man die de kunst van het vuur maken had

aan de instrumenten om vuur te maken, wat ze

uitgevonden. Hij pakte zijn gereedschap en ging

eeuwenlang braaf deden. De verering en aanbid­

naar een stam in het noorden, waar het heel koud

ding gingen door, maar er was geen vuur.

was, bitter koud. Hij leerde de mensen daar vuur

Waar is het vuur? Waar is de liefde? Waar is de

maken. De mensen waren zeer geïnteresseerd. Hij

radicaal uit je systeem verwijderde drug? Waar is de

leerde hun waarvoor ze vuur allemaal konden ge­

vrijheid? Daar gaat het in spiritualiteit om. Helaas

bruiken- ze konden koken, zich warm houden, enzovoort. Ze waren heel dankbaar dat ze de kunst van het vuur maken hadden geleerd. Maar voordat

dreigen we dit uit het oog te verliezen, nietwaar? Hier gaat het bij Jezus Christus allemaal om. Maar we hebben de nadruk te zeer op het 'Here, Here'

ze de man hun dankbaarheid konden tonen, was

gelegd, nietwaar? Waar is het vuur? En als ere-

68

69


dienst niet tot het vuur leidt, als aanbidding niet tot liefde leidt, als de liturgie niet leidt tot een hel­ derder waarneming van de werkelijkheid, als God niet tot het leven leidt, welk nut heeft religie dan, behalve voor het scheppen van meer verdeeldheid, meer fanatisme, meer antagonisme? Het is niet uit gebrek aan godsdienst in de gewone betekenis van het woord dat de wereld lijdt, het is uit gebrek aan liefde, gebrek aan gewaarzijn. Ik ben hier en daar individuen tegengekomen, die plotseling stuiten op de waarheid dat het kwaad in jezelf huist. Als je dit gaat begrijpen, houd je op eisen te stellen aan jezelf, houd je op verwachtingen te hebben van jezelf, houd je op jezelf te pushen en begrijp

je applaudisseert. De tweede soort gevoelens noem ik wereldse gevoelens; de eerste gevoelens noem ik zielsgevoelens. Veel mensen winnen de wereld en verliezen hun ziel. Veel mensen leiden een leeg, zielloos leven omdat ze leven van populariteit, waardering en complimenten, van 'Ik ben oké, jij bent oké,' kijk naar me, luister naar me, steun me, waardeer me, van de baas zijn, van macht hebben, van de race winnen. Voed jij je daarmee? Zo ja, dan ben je dood. Je hebt je ziel verloren. Voed je met andere, meer voedzame grondstoffen. Dan zul je de transformatie meemaken. Ik heb je toch een heel programma voor het leven gegeven?

je. Voed je met gezonde voeding, goede geronde voeding. Ik heb het niet over echt voedsel, ik heb het over zonsondergang, over de natuur, over een goede film, over een goed boek, over prettig werk, over goed gezelschap, en hopelijk zullen jullie je verslaafdheid aan die andere gevoelens verbreken. Welk gevoel krijgen jullie wanneer je in contact komt met de natuur, of wanneer je opgaat in werk waar je van houdt? Of wanneer je werkelijk in ge­ sprek bent met iemand van wiens gezelschap je ge­ niet, in alle openheid en zonder je vast te klampen? Welke gevoelens heb je dan? Vergelijk die gevoe­ lens met de gevoelens die je hebt wanneer je een debat wint, of wanneer je een race wint, of wan­ neer je populair wordt, of wanneer iedereen voor

70 71


Het lied van de vogel

I

edereen houdt van verhalen, en je zult er heel wat aantreffen in dit boek Verhalen die boed­

dhistisch, christelijk, uit het zenboeddhisme af­ komstig, chassidisch, Russisch, Chinees, hindoe­ ïstisch of uit het soefisme afkomstig zijn; oude en nieuwe verhalen. En alle hebben ze een bijzondere eigenschap: op een bepaalde manier gelezen bevor­ deren ze de spirituele groei.

Hoeje ze moet lezen Er zijn drie manieren: 1. Lees een verhaal éénmaal. Ga dan door naar een

ander verhaal. Deze manier van lezen is alleen voor het vermaak.

73


2. Lees een verhaal twee keer. Denk erover na. Pas

het toe in je leven. Dit geeft je een idee van wat theologi e is. Iets dergelijks is

nutt ig om

te doen in

berokkenen.

Al deze verhalen gaan over jou, over

niemand ander s.

een groep, waarvan alle leden elkaar vertellen wat ze van het verhaal dachten.

Je hebt dan een theo­

logische kring. 3. Lees het verhaal opnieuw, nadat je erover hebt

nagedach t. Creëer stilte in jezelf en laat het ver­ haal de diepte en betekenis die erin vervat is aan je openbaren: iets voorbij woorden en overdenkin­ gen. Di t zal je een g evoel voor het mystieke geven. Of draag het verhaal de hele dag met je mee en laat

Verklarende woordenlijst Theologie: De kunst van het vertellen van verhalen ove r het goddelij k e. Ook de kunst ernaar te luis­ teren .

Mystiek: De kunst de innerlijke betekenis van der­ gelijke verhalen zo met je hart te proeven en aan te voelen, dat ze je transformeren.

de geur, de melodie ervan je achtervolgen. Laat het tot je hart spreken, niet tot je brein. Ook dit zou een beetje een mystic us van je kunnen maken. Met dit mystieke doel in geda chten werden de

m eeste

van deze verhalen oorspronkelijk verteld.

Eetje eigen vruchten Een leerling klaagde eens: 'U vertelt ons verhalen , maar

u

laat zich er nooit over uit wat de be te kenis

ervan is.' Zei de meester: 'Hoe zou je het vinden als ie­ mand je fru it aanbood en het fijnkauwde voordat

Waarschuwing De meeste verhalen gaan vergezeld van

commen­

taar. Het commentaar is bedo eld als een voorbeeld van het type dat je zelf misschien wilt geven. Vorm

je eigen

commentaar.

Beperk je niet tot wat je in

hij het je gaf?'

Niemand kan jouw betekenis voor je vinden. Zelfi niet de meester.

dit boek aantreft. Waarom zou je de inzichten v an iemand ander s l enen? Hoed je ervoor het verh aal niet op iemand an­ ders (priester, moellah, kerk, buur) te betrekken

dan jezelf. Als je dat doet, zal het verhaal je schade

74

Het lied van de vogel De leerlingen zaten vol vragen over God. Zei de meester: 'God is de Onbekende en het O nkenb are. Elke

u itspraa k

75

over hem, elk ant-


woord op jullie vragen is een verdraaiing van de

meer. Wat in het algemeen doorgaat voor spiritu­

waarheid.'

aliteit is louter de weerslag van methoden uit het

De spreekt

leerlingen u

waren verbijsterd.

dan eigenl ij k over hem ?

'Waarom

verleden.'

'

'Waarom zingt de vogel?' zei de meester.

Niet omdat hij een mededeling heeft, maar omdat hij een lied heeft. De woorden van de geleerde dienen begrepen te worden. De woorden van de meester dienen niet be­ grepen te worden. Die zijn om naar te luisteren, zoals men luistert naar de wind door de bomen, het geluid van de rivier en het lied van de vogel. Ze maken iets wakker in het hart dat boven alle kennis uitstijgt.

Ware spiritualiteit Men vroeg de meester: 'Wat is spiritualiteit?' Hij zei: 'Spiritualiteit is wat er in slaagt iemand tot i nnerlij ke transformatie te brengen.' 'Maar als ik de traditionele methoden toepas die door de meesters doorgegeven zijn, is dat geen spiritualiteit?' 'Het is geen spiritualiteit als het voor jou geen functie heeft. Een deken is gee n deken meer als hij jou niet warm houdt.'

Snij de mens niet in de vorm van de jas.

Hoorde je die vogel zingen?

hindoeïstische India ontwikkelde een magnifiek beeld om Gods relatie met de schepping te beschrij­ ven. God 'danst' de schepping. Hij is de danser, de schepping is zijn dans. De dans is iets anders dan de danser; toch bestaat zij niet los van hem. je kunt haar niet in een doos mee naar huis nemen als ze je bevalt. Zodra de danser ophoudt, bestaat de dans niet meer. In onze zoektocht naar God denken we teveel, overwegen we teveel en praten we teveeL Zelfs wan­ neer we naar deze dans kijken die we de schepping noemen, zijn we de hele tijd aan het denken, praten (tegen onszelf en anderen), nadenken, analyseren, fi­ losoferen. Woorden. Lawaai. Wées stil en mediteer over de dans. Kji k slechts; een ster, een bloem, een blad dat verkleurt, een vogel, een steen. . . ieder deeltje van de dans is goed Kijk. Luister. Ruik. Voel. Proef En hopelijk zal het niet lang duren ofje ziet hem zelf- de danserf Het

'Dus spiritualiteit verandert wel?' 'Mensen veranderen en hebben verandering

De leerli ng was altijd aan het klagen tegen de

nodig. Dus wat eens spiritualiteit was, is het niet

meester: ·u verbergt het uit ei ndelijke geheim van

76

77


zen voor me.' En hij accepteerde de ontkenning van de meester niet. Op een dag wandelden ze in de bergen toen ze een vogel hoorden zingen. 'Hoorde je die vogel zingen?' vroeg de meester. 'Ja,' zei de leerling. 'Nou, dan weet je dat ik niets voor je heb ver­

Misschien hebje zelfook wel eens zoiets ervaren, alsje volkomen opgaat in het observeren van een spelende poes. Dit is pas een formule voor contemplatie, een betere ken ik niet: wees totaal in het nu. Laat elke gedachte aan de toekomst, elke gedachte aan het ver­ leden, elk beeld en elke abstractie varen en kom in het heden. Dan zal er contemplatie oprijzen!

borgen.' 'Ja. )

Na jaren van oefenen smeekte de leerlingzijn meester hem verlichting te geven. De meester nam hem mee

Als je echt een vogel zou horen zingen, alsje echt een boom zou zien. . . zou je het weten. Voorbij woorden en ideeën. Wilt zeije daar? Heb je tientallen vogels horen zin­ gen en honderden bomen gezien?Aha, was het de boom die je zag ofhet bordje? Als je naar een boom kijkt en een boom ziet, heb je de boom echt niet gezien. �n­ neer je naar de boom kijkt en een wonder ziet- dan heb je eindelijk gezien! Wasje hart nooit vol van spra­ keloze verwondering alsje een vogel hoorde zingen?

naar een ba mboebosje en vroeg: 'Zie je die bamboe, hoe hoog hij is? Zie je die andere, hoe laag hij is?' En de leerling werd verlicht.

Brownie, onze hond, keek omhoog naar de boom, met gespitste oren en kwispelstaartend. Zijn aandacht was bij een aap. Geen enkele gedachte verstoorde zijn to­ tale concentratie, geen zorgen voor morgen. Brownie kwam nog het dichtst bij zuivere contemplatie van alles wat ik ooit gezien heb.

Ze zagen dat Boeddha elke vorm van ascese beoefonde die in het India van zijn tijd bekend was, in een po­ ging verlichting te bereiken. Allemaal tevergeefS. Op een dag zat hij onder een bodhiboom en overkwam hem de verlichting. Hij gaf het geheim van verlich­ ting aan z.ijn leerlingen door in woorden die bij een oningewijde vreemd moeten overkomen: '"\Vtlnneer jullie diep inademen, monniken, wees je dan gewaar dat je diep inademt. En wanneer jullie oppervlakkig inademen, wees je dan gewaar dat je oppervlakkig inademt. En wanneer jullie matig diep inademen, wees je dan gewaar dat je matig diep inademt. ' Ge­ waarzijn. Aandacht. Concentratie. Zo'n concentratie zie je bij kleine kinderen. Ze staan dicht bij het Koninkrijk.

78

79

Het bamboebosje


Heiligheid in het moment van nu

was het licht van de mensen. Het licht schijnt in

Men vroeg Boeddha eens: 'Wát maakt iemand hei­

de duisternis en de duisternis heeft het nooit ge­

lig?' Hij antwoordde: 'Elk uur is verdeeld in een aan­

doofd.'

tal s econden en elke seconde in een aantal fracties. Iedereen die in staat is totaal in elke fractie van een

Kijk met vaste blik naar de duisternis. Het zal niet

seconde aanwezig te zijn is heilig.'

lang duren voor je het licht ziet. Kijk naar dingen. Het zal niet lang duren voor je het Woord ziet.

De Japanse k rijger werd door zijn vijanden ge­ vangen genomen en in de gevangenis gegooid.

Het Woord is vlees geworden; hij kwam onder ons

's Nachts kon hij niet slapen, w ant hij was ervan

wonen ...

overtuigd dat hij de volgende morgen gefolterd En houd op met die verwoede pogingen om van

zou worden. Toen vielen hem de woorden van de meester in. 'Morgen is geen werkelijkheid. De enige werkel i jk­

vlees weer woorden te maken. Woorden, woorden, woorden !

heid is nu.' Zo raakte hij in het heden - en viel in slaap.

Zoeken op de verkeerde plek Iemand over wie de toekomst zijn greep kwijt is. Wflt

Een buurman van Nasroeddin vond hem op han­

lijkt hij op de vogels in de lucht en de lelies op het

den en voeten.

veld! Geen zorgen voor morgen. Totale aanwezigheid

'Waar zoekt u naar, Moellah?'

in het n u. Heiligheid!

'Mijn sleutel.' Beide mannen gin gen op hun knieën om te zoe­ ken. Na een tijdje vroeg de buurman: 'Waar heeft

Het woord dat vlees is gemaakt In het evangelie van Johannes lezen we: 'Het Woord is vlees geworden; hij kwam onder ons wonen ... alle dingen zijn d oo r hem gemaakt;

u hem precies verloren?' 'In huis.' 'Goeie God! Waarom zoekt u hem dan hier?' 'Omdat hier meer licht is.'

zonder hem is geen ding gemaakt. Alles wat ge­ maakt is

was

bezield van zijn leven en dat leven

80

Zoek God waar je hem verloren hebt.

81


Etikettenplakkers

sommigen van hen verleid konden worden het zelf

Het leven is als koppige wijn. ledereen leest het eti­ ket op de fles. Er is nauwelijks iemand die de wijn proeft.

te ervaren. Ze grepen zich vast aan de formule. Ze maakten er een heilige tekst van. Ze legden hem als een hei­ lig geloof op aan anderen. Ze deden grote moeite

Boeddha hield eens een bloem op voor zijn leerlin­

hem in vreemde landen te verspreiden. Sommigen

gen en vroeg ieder van hen er iets over te zeggen.

gaven er zelfs hun leven voor.

De ene gaf een lezing. Een an der zei een gedicht

op. Weer een ander een parabel. leder probeerde

De mysticus was bedroefd. Het was beter ge­ weest als hij niets had gezegd.

de ander te overtreffen in diepte en eruditie.

De medaille

Etikettenplakkers!

Een moeder kon haar zoon niet bewegen

oo r

v

Mahakashyap glimlachte en zei niets. Alleen hij

donker thuis te komen. Daarom vertelde ze hem

had de bloem gezien.

dat er spoken waren op de weg naar hun huis, die na zonsondergang tevoorschijn kwamen.

0, mocht ik toch een vogel, een bloem, een boom, een

Toen de jongen groter was geworden, was hij zo

menselijk gezicht kunnen proeven! Maar helaas, ik heb geen tijd! Al mijn energie gaat in het ontcijferen van het etiket.

bang voor spoken dat hij weigerde 's avonds bood­

schappen te doen. Dus gaf ze hem een medaille en leerde hem dat die hem zou beschermen.

Een slechte leer geeft hem vertrouwen in de medaille.

Deformule

Een goede leer leert hem inzien dat er geen spoken

De mysticus was terug uit de woestijn. 'Vertel ons,'

zeiden

ze,

bestaan.

'hoe God is.'

Maar hoe kon hij ooit vertellen wat hij in zijn hart

had ervaren? Kan God in woorden gevat worden? Ten slotte gaf hij hun een formule

nauwkeurig, heel o n toereik end

82

-

De kat van de goeroe

heel on­

Elke avond, wanneer de goeroe ging zitten voor de

in de hoop dat

eredienst, liep de kat van de ashram voor iedereen

-

83


lan gs en leidde de gelovigen af. Daarom gafhij op­

Nu weet ik dat ik niet echt kon veranderen, tot ik

dracht de kat tijd ens de dienst vast te binden.

iemand gevonden had die van me hield, of ik nu

Toen de goeroe gestorven was, bonden ze de kat

veranderde of niet.

nog steeds 's avonds tijdens de dienst vast. En toen de kat was i ngeslap en werd er weer een kat naar de ,

Is dit de manier

waarop u van mij houdt, God?

ashram gehaal d, zodat hij tijden s de avonddienst vastgebonden kon worden, zoals het hoorde. Eeuwen l at er zijn er wetenschappelijke trakta­

Mijn vriend

ten geschreven door de geleerde di scipelen van de

Malik, zoon van Dinar, was heel boos over het

goeroe over de li turgische betekenis van het vast­

losbandige gedrag van een jongen die naast hem

binden van een kat als er een dienst plaatsvindt.

woonde. Lange tij d ondernam hij geen actie, in de hoop dat iemand anders zou interveniëren. Maar toen het gedrag van de jongen onverdraaglijk werd,

Verander niet

ging Malik naar hem toe en drong erop aan dat hij

Ik ben jaren l ang een neuro ti cus gewees. Ik was a n gstig en gedeprime e rd en egoïstisch. Iedereen vertelde me steeds dat ik anders moest w orden .

Ik haatte hen en ik was het met hen eens, en ik wilde anders worden, maar kon het eenvoudi gweg niet, hoe zeer ik het ook probeerde .

zijn manier van doen veranderde. De jongen antwoordde hem kalm dat hij een bescherm eli ng van de su lran was en niemand hem er dus van af kon houden te leven zoals hij wilde. Zei Malik: 'Ik zal persoonlijk mijn beklag doen bij de sultan.'

Wat n og het mee s t e pijn deed, was dat mijn

Zei de jongeman: 'Dat is volstrekt nutteloos,

beste vriend er net als de anderen op aandrong dat

want de sul tan zal over mij nooit van mening ver­

ik ging veranderen. En zo voelde ik me machteloos

anderen.' 'Dan zal ik je aangeven bij Allah,' zei Malik.

en gevangen. Toen zei hij op een dag tegen me: 'Je moet je­ zelf niet veranderen. Verander jezelf niet. Verander niet... ik hou van je zoal s je

bent.'

Ik ontspande. Ik kwam tot leven. En plotseling

�lah,' zei de jongen, 'is veel te vergevensgezind om mij te veroordelen.' Malik ging verslagen weg. Maar een tijd later was de reputatie van de jongen zo slecht geworden dat iedereen er schande van sprak. Malik besloot

veranderde ik!

84

85


dat het zijn plich t was te proberen hem een re­ pr imande te geven. Terwijl hi j naar het huis van de j o n gen liep, hoorde hij echter een stern tegen

hem

zeggen: 'Blijf met je handen van mijn vriend

af. Ik heb hem onder mijn bescherming.' Malik

werd hierdoor in verwarring gebracht en hij wist

in aanwezighe id van de jongen niet wa t hij mo e st zeggen. Zei de jonge man: 'Waarvoor bent gekomen ?

u

nu weer

'

Zei Malik: 'Ik kwam je een uitbrander geven. Maar op weg hierheen zei een stem tegen me dat

ik je niets mocht doen, omdat je al onder zijn be­ scherming stond.' De losbandige knul leek verbijsterd. 'Noem­ de hij me zijn vriend?' vroeg hij. Maar t oen had

De baan De eer ste sollicitant komt binnen.

'U begrijpt dat dit een eenvoudig e test is die we u geven voordat we u de baan aanbieden waar

u

naar gesolliciteerd heeft?'

']a. ' 'En, hoeveel is twee pl us rwe e ?

'

'Vier. '

De tweede sollicitant komt binn e n. 'Bent u klaar voor de t est ?'

']a. ) 'En, hoeveel is twee plus rwee ?' 'Zoveel als de baas zegt

.'

De tweede sollicitan t kre eg de baan. Wát komt eerst, orthodoxie ofde waarheid?

Malik zijn huis al verlaten. Jaren la ter ontmoette Malik deze man in Mekka. H i j was zo geraakt geweest door wa t de stern had gezegd, dat hij zijn be zi ttingen had opgegeven en een rondzwerven­ de bedelaar was ge worden. 'Ik ben hier gekomen

om mijn Vriend te zoeken,' zei hij tegen Malik, en stierf..

effectief Ik heb die eens op mijzeifuit­

geprobeerd. Ik zei: 'God is veel te vergevingsgezind

om

Een man vond een adela arsei en legde het in her nest van een gewone kip. Het ei kwam samen met het broedsel van de kip uit en g roei de daar mee op. Zijn hele leven deed de adelaar wat de kippen ook deden,

en dacht dat hij een kip was. Hij krabde de grond

God, de vriend van een zondaar! Een uitspraak, even gevaarlijk als

De gouden adelaar

mij te veroordelen.' En plotseling hoorde ik het

Goede Nieuws-

voor

de eerste keer in mijn leven.

86

los voor wormen en insecten. Hij maakte klokkende geluiden en kakelde. En hij gooide zijn vleugels om­ hoog een vloog een meter of zo de lucht in.

Jaren gingen voorbij en de adelaar w erd al heel oud. Op een dag zag hij boven zich een indruk-

87


wekkende vogel aan de wolkeloze hemel. De vogel zweefde in sierlijke verhevenheid tussen de sterke windstromen, terwijl zijn sterke gouden vleugels nauwelijks een slag maakten. De oude adelaar keek vol ontzag omhoog. 'Wie is dat?' vroeg hij. 'Dat is de adelaar, de koning der vogels,' zei zijn buurman. 'Hij hoort in de lucht thuis. Wij zijn thuis op de grond- wij zijn kippen.' En zo leefde en stierf de adelaar als een kip, want dat was wat hij dacht te zijn.

De blik vanjezus In het evangelie naar Lucas lezen we: 'Maar Petrus zei: 'Man, ik weet niet waar je over praat.'Op dat moment, terwijl hij nog sprak, kraaide de haan; en de Heer draaide zich om en keek Petrus recht aan ... en Petrus ging naar buiten en weende bitter.' Ik had een vrij goede verhouding met de Heer. Ik vroeg hem altijd dingen, had gesprekken met hem, prees hem en dankte hem ... Maar altijd had ik zo'n ongemakkelijk gevoel dat hij wilde dat ik hem aankeek. En dat wou ik

Wie ben ik? Een verhaal van Attar van Nishapoer: De minnaar klopte op de deur van zijn geliefde. 'Wie klopt daar?' vroeg de geliefde in de kamer. 'Ik ben het,' zei de minnaar. 'Ga weg. Dit huis is niet groot genoeg voor jou en mij.' De afgewezen minnaar trok de woestijn in. Daar mediteerde hij maandenlang, nadenkend over de woorden van de geliefde. Ten slotte keerde

niet. Ik praatte dan wel, maar keek weg als ik het gevoel had dat hij naar me keek. Ik was bang dat ik dan een beschuldiging zou zien van een zonde waarover ik geen berouw had getoond. Ik dacht dat ik dan een eis zou zien; dat er iets was dat hij van me wilde. Op een dag schraapte ik al mijn moed bij elkaar en keek! Er was geen beschuldiging. Er was geen eis. De ogen zeiden slechts: 'Ik hou van je.' En net als Petrus liep ik naar buiten en weende.

hij terug en klopte weer op de deur. 'Wie klopt daar?'

De diamant

'Jij.'

De sannyasin was aan de rand van het dorp aange­

De deur werd onmiddellijk opengedaan.

komen en ging onder een boom zitten om te gaan slapen toen een dorpeling naar hem toe kwam ren-

88

89


nen en zei: 'De steen! De steen! Geef me de edel­ steen!' 'Welke steen?' vroeg de sannyasin. 'De vorige nacht verscheen Heer Shiva voor me in een droom,' zei de dorpeling, 'en hij vertelde me dat als ik in de schemering naar de rand van het dorp ging, ik een sannyasin zou aantreffen die me een edelsteen zou geven die me voor eeuwig rijk zou maken.'

druk van zoveel kerken als er zijn. De mensen hier moeten wel veel van de Heer houden.' 'Nou,' antwoordde de cynische gids, 'misschien houden ze van de Heer, maar in ieder geval haten ze elkaar.'

Zoals het meisje dat, toen haar gevraagd werd wat heidenen waren, antwoordde: 'Heidenen zijn mensen die geen ruzie maken over godsdienst. '

De sannyasin rommelde wat in zijn tas en haal­ de er een steen uit. 'Waarschijnlijk bedoelde hij deze,' zei hij, terwijl hij de dorpeling de steen over­ handigde. 'Ik heb hem een paar dagen geleden op een bospad gevonden. Je mag hem best hebben.' De man staarde in verwondering naar de steen. Het was een diamant, waarschijnlijk de grootste in de hele wereld, want hij was zo groot als een mensenhoofd. Hij nam de diamant en liep weg. De hele nacht lag hij te woelen in zijn bed, niet bij machte te slapen. De volgende dag wekte hij de sannyasin bij het krieken van de dag en zei: 'Geef me de rijk­ dom die het jou mogelijk maakt deze diamant zo gemakkelijk weg te geven.'

Godsdienstige haat Een toerist zei tegen zijn gids: 'U heeft gelijk dat u trots bent op uw stad. Ik was vooral onder de in-

90

De stem van de zanger vult de zaal Gehoord buiten een concertzaal: 'Wat een zanger! Zijn stem vulde de zaal.' 'Ja, verscheidene van ons moesten de zaal verla­ ren om er ruimte voor te maken!' Gehoord in een sessie van spirituele therapie: 'Hoe kan ik van God houden zoals de bijbel ons opdraagt? Hoe kan ik hem mijn hele hart geven?' 'Je moet je hart eerst opruimen en alles eruit halen wat je gecreëerd hebt.'

Misleidend! Wees niet bang je hart te vullen met de mensen en de dingen waar je van houdt, want de liefde van God neemt inje hart geen ruimte in, even­ min zoals de stem van een zanger ruimte inneemt in een concertzaal. Liefde is geen brood Als ikjou een stuk brood geef, heb ik minder om aan anderen te geven. Liefde is

91


als eucharistisch brood: ik ontvang de hele Christus.

zaal niet echt. En we kunnen niet werkelijk in de

]ij ontvangt ook de hele Christus;

gebruikelijke zin van het woord houden van God.

en

ook de volgende

persoon en die daarop volgt.

Met je hele hart van God houden wil zeggen dat je van ganser harte 'ja' zegt tegen het leven en

je kunt met heel je hart van je moeder houden, en

alles wat het met zich meebrengt. Dat je zonder

vanje man ofvrouw, en van elk van je kinderen. Het

reserves alles aanvaardt wat God voor je leven heeft

wonder is, alsje het helemaal aan één mens geeft, dat

voorbeschikt. Dat je de geesteshouding hebt die

dit je niet dwingt minder aan een andere te geven.

Jezus had toen hij zei: 'Niet mijn wil, maar uw wil

In tegendeel, allebei krijgen ze nu meer. Wánt als je

geschiede.' Als je God metheel je hart wilt liefheb

alleen van je vriend houdt en van niemand anders,

ben moetje je de beroemd geworden uitspraak van

is het een zwak hart datje aanbiedt. je vriend zou er

Dag Hammarskjöld:

­

bij winnen alsje het ook aan anderen zou geven. 'Voor alles wat geweest is, dank. Tegen alles wat zal komen, ja.'

Danken ja Wat betekent houden van God? Je houd t niet van

Zoiets kun je alleen aan God geven. Hierin heeft

hem wals je houdt van de mensen die je ziet, hoon

hij geen rivalen. Als je begrijpt dat dit God liefheb­

en aanraakt, want God is geen persoon in onze zin

ben betekent, zie je onmiddellijk in dat het je niet

van het woord. Hij is de Onbekende. Hij is de vol­

belemmert je vrienden van ganser harte, teder en

slagen Ander. Hij staat boven termen als 'hij' en

hartstochtelijk lief te hebben.

'zij', 'persoon' en 'ding'

De stem van de zanger blijft in onbetwist bezit

.

Wanneer we zeggen dat een publiek de zaal vult

van de zaal, hoe volgepakt met mensen die zaal ook

een zanger de zaal vult, geven we

is. Die mensen zijn geen rivaal voor de stem. De

met hetzelfde woord twee totaal verschillende wer­

enige rivaal is iets of iemand die maakt dat jouw

kelijkheden aan. Wanneer we zeggen dat we met

houding van ja en van dank verzwakt.

en d e

stem van

ons hele hart van God houden en dat we met ons hele hart van onze vriend houden, drukken we ook met dezelfde woorden twee totaal verschillende werkelijkhe d en uit. De stern van de zanger vult de

92

93


Bronnen Spirituele oefeningen

D

eze oefeningen hebben een kracht die je niet ervaart als je ze alleen maar leest. Ze moeten

gedaan worden. Dat geldt voor bijna elke zin in een oefening. Wat vaak een oninspirerende verza­ meling woorden lijkt wanneer je ze leest, kan tot je verrassing een poort naar verlichting blijken, wan­ neer je ze gedaan hebt. .. Dit boek is bedoeld om je van de geest naar de zintuigen re leiden, van het denken naar je fantasie en gevoel- en dan, hoop ik, via gevoel,

fantasie en zintuigen naar stilte. Gebruik het dus als een trap om op het terras te komen. Eenmaal daar, moet je de trap verlaten, anders zul je de hemel niet zien. Wanneer je tot stilte gebracht bent, zal dit boek je vijand worden. Weg ermee dan!

95


wanneer ik luisterde naar een preek

De vreemdeling Toen de Messias kwam

of een boek las

zagen de mensen hem niet.

of naar een film keek

Hij is er nog steeds.

was de Meester die opriep tot discipelschap.

Wanneer heb ik hem En verenigde, in stiltes vol gebed,

voor het laatst gezien?

de Opperpriester mij niet

Ik denk aan mo menten van liefde

met God?

die ik gaf en kreeg. Ik doorzocht de tijd, zojuist voorbij, Dat was toen God weer vlees werd.

voor deze ogenblikken vol genade

Telkens weer heeft die wetenschap

en bid dat hij vandaag zal komen.

me verlost en vrijgemaakt. Gods woord werd weer geopenbaard.

Dan stel ik me voor dat God me tot Messias zalft en zie mezelf die rol vervullen

De vurige blik van de Profeet legde

in alles wat vandaag gebeurt.

onze zonde bloot telkens wanneer mijn hart opvlamde bij onderdrukking en onrechtvaardigheid, telkens werd wat di ep verborgen was in een flits verlicht en werden mijn verdedigingsmechanisrnen blootgelegd.

De duisternis Ik beschouw mezelf als een vrij fatsoenlijk mens, vriendelijk en gerespecteerd, met kleine zonden en gebreken, totdat het me daagt dat de grootste zondaren zij zijn die in onwetendheid zonden be­ gaan.

Bij elke innerlijke healing die ik voelde stak Chrisrus zi jn hand uit en raakte me aan.

Ik zie de goedbedoelde schade

En wanneer ik frustratie, duisternis en pijn voelde

die 'liefde' hulpeloze kinderen toebrengt.

worstelde hij

Ik zie de tekenen van wreedheid

m

e t zijn lijden.

De inspiratie die ik voelde

96

bij godsdienstfanatici.

97


Ik zie redelijke Farizeeërs

De Farizeeërs waren her establish.ment.

bepalen wat er tegen Jezus pleit,

Ze waren bang om dwars te liggen.

en het als hun plicht. beschouwen hem

Ik denk aan mezelf.

uit de weg te ruimen. De Farizeeërs hielden van macht. Het beangstigt me

Ze dwongen je voor je bestwil tot het juiste.

dat ik wellicht lijd aan de ziekres

Ze lieten je daarin niet vrij.

van de hoge priesters en de Farizeeërs.

Alweer denk ik aan mezelf.

Ze waren zo zeker van zichzelf,

Uiteindelijk conformeerde een Farizeeër zich.

zo overtuigd van hun gelijk,

Misschien zag hij de aangeklaagde vóór zich

w

afgesloten voor andere standpunten

als 'niet schuldig', maar hij had de heilige moed niet

en verandering. Ik denk aan mensen van wie ik weet dat ze zo zijn.

zijn gelijken te trotseren en te zeggen wat h.ij dacht.

En dan denk ik aan mezelf

Ik denk, met spijt, aan mijn angst om te kwetsen, het oneens met iemand te zijn,

De Farizeeërs waren geneigd te oordelen.

aan mijn behoefte om te behagen.

Voor hen waren mensen goed of slecht. Er was nooit iets goed aan iemand

Ik ben niet veel beter

die slecht was naar hun (voor) oordeel.

dan de mannen die de Verlosser vermoordden. Al wat ik zeggen kan is;

Ik denk aan andere mensen die blijkbaar ook zo zijn.

'Heer, ik ben een zondaar. Wees mij genadig.'

Ik denk aan mezelf Ik maak een lijst van 'slechte' mensen die ik ken

Ik hoor hem vriendelijk antwoorden:

en vraag me af of ze in wezen misschien niet

'Je bent me dierbaar, mijn kind.'

veel beter zijn dan ik

Wat wil hij daar in 's hemelsnaam mee zeggen?

98

99


Ik gebruik zijn ogen om erachter te komen wat

Ik loop door een drukke straat.

hij in mij ziet, dat hij, zelfs al kent hij mijn

Overal zijn veel mensen zoals altijd

zondigheid,

zegt: 'Je bent me dierbaar.'

en ik kijk naar hen, tot mijn verbazing, o p een merkwaardig andere manier vanda a g.

Met diezelfde o ge n kijk ik naar 'zondaars'

Hun aanblik wekt gedachten en gevoelens op,

Hitiers en de Stalins van onze tijd. Ik zie dan mensen die ik verafschuw ... verwerp.

heel andere dan ik meestal heb.

-de

Ik begeef me naar mijn huis

Misschien heb ik die ogen van hem nodig

en kijk onder het wandelen naar bomen en vogels,

om me tot mededogen te bewegen

naar wolken en dieren, en naar de hele natuur

en me te redden van de FarizeeĂŤr in mijzelf.

met een heel andere blik. Thuisgekomen,

De opening

aan het werk,

Ik herinne r me de woorden van Paulus:

kijk ik naar mensen die ik niet aardig vind

'Laar die geest zijn in jou

en zie me anders reageren.

die er in Jezus Christus was.'

Dat gebeurt ook met de mensen tegenover wie ik eerst neutraal stond.

Ik vraag de Heer aan mij zijn hart te geven. Ik zie dat hij en

mijn hart van steen wegneemt

En besef, tot mijn verrassing, dat ik anders ben, ,

zelfs jegens hen van wie ik houd.

er zijn levende hart voor in de pl aats ze t . Het valt me op dat ik met mijn nieuwe hart

Ik heb de vreemde sens atie

sterk sta in situaties

dar ik terugkom in mijn werel d

die ik vroeger meed.

met het hart van ieman d anders . Er zijn gelegenheden Ik voel een drang tot bidden in mezelf Ik haast

me

naar mijn plek daarvoor

en voel mijn nieuwe hart ongewone dingen doen.

100

waarbij mijn hart smelt van tederheid en a ndere waarbij het woest wordt van verontwaardiging.

101


Mijn nieuwe hart maakt me onafhankelijk: ik blijf wel aan veel dingen gehecht, maar klamp me er niet meer aan vast - ik voel me vrij ze los te laten. Verrukt probeer ik dit

uit

terwijl ik van de ene gehechtheid naar de ander ga.

De Koning Kort nadat Jezus was gestorven stond ik op de berg van Calvary, me niet bewust van de menigte. Het is alsof ik alleen ben, mij ogen gefixeerd op dat levenloze lichaam aan het kruis. Ik kijk naar de gedachten en gevoelens

Dan stuurt het me tot mijn ontzetting in situatie die me in moeilijkheden brengen. Ik merk dat ik betrokken raak bij zaken die een eind maken aan mijn verlangen naar comfort. Ik zeg dingen die irriteren. Ten slotte kom ik weer bij de Heer terecht om hem zijn hart terug te geven. Het was opwindend om uitgerust te worden met het hart van Christus zelf. Maar ik weet dat ik er nog niet klaar voor ben.

die in mij opkomen terwijl ik kijk. Ik zie de gekruisigde als ontdaan van alles: Ontdaan van zijn waardigheid, naakt voor zijn vrienden en vijanden. Ontdaan van zijn reputatie. Mijn geest gaat terug naar voorvallen en tijden waarin er goed over hem gesproken werd. Ontdaan van succes. Ik herinner me de onstuimige jaren waarin zijn wonderen toegejuicht werden en het leek alsof het Koninkrijk

Ik moet mezelf nog iets of wat beschermen.

op het punt stond gevestigd te worden.

Maar terwijl ik mijn arme hart weer terugneem

Ontdaan van geloofwaardigheid.

weet ik dat ik een ander mens zal zijn doordat ik gevoeld heb, al is het maar een ogenblik, wat het betekent zo'n hart, zo'n geest in mij te hebben

Hij kon dus niet neerdalen van het kruis. Hij kon zichzelf dus niet redden - hij moet wel een oplichter zijn geweest.

als Jezus Christus onze Heer bezat.

102

103


Ontdaan van steun.

Bij het staren naar die vrijheid

Zelfs de vrienden die niet wegliepen

denk ik met droefheid aan mijn slavernij.

zijn te machteloos om hem te bereiken.

Ik ben slaaf van de openbare mening. Ik denk aan de momenten dat ik beheerst word

Ontdaan van zijn God

door wat de maatschappij van mij zal zeggen

- de God die hij beschouwde als zijn Vader,

en zal denken.

die,

zo

hoopte hij, hem zou verlossen Ik word gedreven door succes.

als hij hem nodig had.

Ik zie de momenten dat ik wegloop Ten slotte zie ik hem ontdaan van leven,

voor uitdagingen en risico's

dit bestaan hier op aarde,

- omdat ik niet graag fouten maak of faal.

waaraan hij zich, net als wij, zo hardnekkig vastklampte

Ik ben gevangen door de behoefte

en dat hij niet wilde laten gaan.

aan menselijke troost: Hoe vaak was ik niet afhankelijk

Terwijl ik naar dat levenloze lichaam staar,

van de goedkeuring en

begrijp ik langzaamaan

acceptatie van mijn vrienden

dat ik sta te kijken naar het symbool

en van hun macht

van opperste en totale bevrijding.

mijn eenzaamheid te verzachten ...

In het vastgenageld zijn aan het kruis

De tijden dat ik bezitterig was

wordt Jezus levend en vrij.

jegens mijn vrienden

Dit is een parabel van overwinning,

en mijn vrijheid verloor.

niet van nederlaag. Het roept om afgunst, niet om beklag.

Ik denk aan mijn onderworpenheid aan mijn God.

Nu overdenk ik de majesteit van de man

Ik denk aan de momenten

die zichzelf bevrijd heeft

dat ik hem trachtte te gebruiken

van alles wat slaven maakt van ons,

om mijn leven veilig en ongestoord

en ons geluk verwoest.

en pijnloos te maken.

104

105


Ook de momenten dat ik gevangen ben door vrees voor hem en door de behoefte me tegen hem te beschermen door middel van rituelen en uitingen van bijgeloof.

hoe ik aan het leven hang, hoe ik verlamd ben ďż˝

m

staat ns1co s te nemen .

.

de vrijheid en de overwinning verlang die dat lichaam aan het kruis uitstraalt. En in mijn aanbidding die me achtervolgen echoĂŤn in mijn hart: 'Als je mij wilt volgen, moet je volgen met jouw kruis.'

door allerlei angsten, .

terwijl ik voor mezelf

hoor ik die woorden

Ten slotte bedenk ik

met

Ik kniel en breng mij voorhoofd naar de grond,

'

uit angst vrienden of reputatie,

En die andere woorden: Tenzij hij sterft, blijft de graankorrel alleen.'

succes of leven of God te verliezen.

Onbeschut zijn

En zo staar ik in bewondering naar de gekruisigde die zijn uiteindelijke vrijheid won in zijn lijden toen hij vocht tegen alles waar hij aan gehecht was, het losliet,

Ik denk aan de momenten waarop ik tot leven kom, en de momenten dat ik dood ben. Ik peins over het uiterlijk dat ik aanneem in momenten van levendigheid, en in tijden waarin ik dood ben.

en overwon. Ik zie de rijen mensen overal die vandaag op Goede Vrijdag zullen knielen, in aanbidding voor de gekruisigde. Ik uit mijn aanbidding hier op Calvary, volkomen onbewust van de luide menigte rondom:

106

Het leven verafschuwt zekerheid: want het leven betekent risico's nemen, jezelf blootstellen aan gevaar, zelfs aan de dood. Jezus zegt dat zij die veilig willen zijn hun leven zullen verliezen;

107


Zij die bereid zijn hun leven te verliezen zullen

wat het leven ook brengt: genot en pijn, verdriet en vreugde.

het behouden.

Want als ik me afsluit voor pijn Ik denk aan de momenten

sterft mijn vermogen tot genot

waarop ik terugdeinsde

- dan verhard ik

voor het nemen van risico's,

en onderdruk wat ik beschouw

waarop ik goed verzorgd en veilig was;

als onaangenaam en onwenselijk,

dat waren de tijden waarop ik stagneerde.

en in die hardheid, die onderdrukking,

Ik denk aan andere momenten

zit rigiditeit en dood.

waarop ik een risico durfde te nemen, het risico om fouten te maken,

Dus besluit ik in zijn hele omvang

om een mislukkeling

de ervaring van het nu te proeven,

en een dwaas te zijn,

en geen ervaring goed of slecht te noemen.

die door anderen bekritiseerd wordt,

De ervaringen die ik vrees

toen ik riskeerde gekwetst te worden

- daar denk ik aan,

en anderen pijn te bezorgen.

en, zover het in mijn macht ligt,

Ik leefde!

laat ik ze komen en verzet ik me er niet meer tegen.

Het leven is voor de gokker. Het leven gaat hand in hand met verandering.

De lafaard sterft.

Wat niet verandert is dood. Het leven is het niet eens met mijn opvatting

Ik denk aan mensen die fossielen zijn.

over wat goed en slecht is:

Ik denk aan momenten dat

dit is goed en moet je nastreven;

ik in een fossiel veranderde:

dat is slecht en moet vermeden worden.

niets dat veranderde,

Van de Boom van Goed en Kwaad eten

niets dat nieuw was,

is uit het paradijs vallen.

dezelfde versleten ideeĂŤn

Ik moet leren alles te accepteren

en gedragspatronen,

108

109


dezelfde mentaliteit, neurosen,

Realiseer je dat de waarnemer, de 'ik',

gewoonten, vooroordelen.

nier dezelfde is als de gevoelens die gadegeslagen worden.

Dode mensen hebben een ingeboren angst voor verandering.

Zeg nu hardop tegen jezelf:

Welke veranderingen hebben er

'Ik ben niet deze gevoelens.

de afgelopen zes maanden

Ik ben niet dit lichaam.'

in mij plaatsgevonden? Welke veranderen zullen er vandaag zijn?

Word je nu bewust van je ademhaling.

Ik beĂŤindig deze oefening

Verplaats dan je aandacht

door naar de naruur om me heen te kijken:

naar degene die naar de

buigzaam,

zo

ademhaling keek.

zo vloeiend, zo breekbaar,

Realiseer je dat de waarnemer, de 'ik'

onzeker,

verschilt van de ademhaling

blootgesteld aan de dood

die wordt waargenomen.

en,

zo

levend! Zeg nu hardop regen jezelf: 'Ik ben niet de ademhaling.'

De bevrijding Word je bewust van je lichaam als geheel

Word je bewust van elke gedachte

en van de gevoelens die je hebt

die je hebt.

in de verschillende delen.

Het is heel waarschijnlijk dat spoedig alle gedachten verdwijnen

Verplaats je aandacht nu

en je je alleen van bewust bem

naar degene die de gevoelens

van deze ene gedachte:

en her lichaam heeft gadegeslagen.

nu, op dit moment, wordt er in mijn geest niet gedacht.

110

111


Verplaats je aandacht nu naar degene die luistert naar die gedachten, of degene die ze doet ontstaan.

Wijsheid in één minuut

Realiseer je dat de waarnemer, de 'ik', verschilt van de waargenomen gedachten. Zeg nu hardop tegen jezelf: 'Ik ben niet de gedachten. Ik ben niet het denken.' Neem een gevoel waar dat je nu hebt - of herinner je er een die je eerder had -

1s er zoiets als wijsheid in één minuut?'

vooral als het een negatieve emotie als angst,

'Dat is er zeker, 'zei de meester.

bezorgdheid, pijn, ontmoediging of berouw is.

'Maar één minuut is toch zeker te kort?' 'Het is vijfenvijftig seconden te lang. '

Verplaats je aandacht

Later zei de meester tegen zijn verblufte leerlingen:

naar degene die de emotie

'Hoeveel tijd kost het om de maan in het oog te krij­

heeft gadegeslagen

gen?'

- of zich deze herinnerde.

'Waarom dan al dezejaren van spirituele impanning?' 'Het duurt misschien een heel leven om je ogen open

Zeg nu hardop tegen jezelf:

te doen. Zien gebeurt in een flits.'

'Ik ben niet dat gevoel.'

D

e meester in deze vertellingen is niet één per­ soon. Hij is een hindoeïstische goeroe, een

zen-boeddhistische roshi, een taoïstische wijze, een joodse rabbi, een christelijke monnik, een soefi. Hij is Lao-tse en Socrates. Boeddha en Je-

112

113


zus, Zarathoestra en Mohammed. Zijn leer is te

daad is die niet gedaan wordt, en de mooiste ver­

vinden in de zevende eeuw vóór Christus en in de

andering de verandering is die niet gewild is.

twintigste eeuw erna. Zijn wijsheid hoort evenzeer tot het oosten als tot het westen. Doen zijn histo­

Waarschuwing: Neem de verhalen in kleine porties

rische antecedenten er eigenlijk toe? Geschiedenis

tot je-een of twee per keer. Een overdosis vermin­

is tenslotte de neerslag van verschijnselen, niet van

dert hun potentie.

Werkelijkheid; van doctrines, niet van Stilte. Het kost maar een minuut om elk van de vol­ gende anekdotes te lezen. Je vindt de taal van de

Mythen

meester waarschijnlijk verbijsterend, ergerlijk, zelfs

De meester gaf zijn leer in parabels en verhalen,

gewoonweg onzin. Dit is helaas geen makkelijk

waar zijn leerlingen met genot naar luisterden-en

boek! Het is niet geschreven om je iets te leren,

met frustratie af en toe, want ze verlangden naar

maar om je Wakker te maken. Verborgen in de

iets wat dieper ging.

bladzijden (niet in de gedrukte woorden, zelfs niet

De meester bleef onbewogen. Tegen al hun

in de verhalen, maar in de geest, de stemmingen,

bezwaren bracht hij in: 'Jullie moeten nog steeds

de sfeer) ligt een Wijsheid die niet in menselijke

leren, vrienden, dat de kortste afstand tussen een

taal is over te overbrengen. Terwijl je de gedrukte

mens en de waarheid een verhaal is.'

bladzijden leest en worstelt met de cryptische taal

Een andere keer zei hij: 'Kijk niet neer op het

van de meester, is het mogelijk dat je ongewild op

verhaal. Een verloren goudstuk wordt gevonden

de Stille Leer stuit die zich in het boek verschuilt,

met behulp van een kaars van een stuiver; de meest

en Ontwaakt - een ander wordt. Dat betekent

diepzinnige waarheid is te vinden in een eenvou­

Wijsheid: veranderen zonder de minste inspan­

dig verhaal.'

ning van jouw kant, getransformeerd, geloof het of niet, louter en alleen door je bewust te worden van de werkelijkheid die niet is: woorden, maar die buiten het bereik van woorden ligt. Als je

zo

fortuinlijk bent op die manier te Ont­

waken, dan weet je waarom de mooiste taal die taal is die niet gesproken wordt, de mooiste daad de

114

Wonderen Een man reisde over land en zee om zelf de buiten­ gewone faam van de meester te onderzoeken. 'Welke wonderen heeft je meester verricht,' vroeg hij aan een leerling.

115


'Tja, er zijn wonderen en wonderen. In uw land

'Jij maakt je eigen bestemming.'

wordt het een wonder gevonden als God doet wat

'Maar ik ben er toch niet verantwoordelijk voor

iemand wil. In ons land vindt men het een wonder als iemand doet wat God wil.'

dat ik als vrouw geboren ben?' 'Als vrouw geboren worden is geen bestemming. Dat is lot. Bestemming is hoe je je vrouw-zijn ac­ cepteert en wat je ermee doet.'

Identiteit 'Hoe streeft een mens naar eenwording met God?' 'Hoe harder je je best doet, hoe groter de afstand wordt die je schept tussen Hem en jou.' 'Wat doe je dan aan die afstand?' 'Inzien dat die er niet is.' 'Betekent dit dan dat God en ik één zijn?'

Discriminatie Zei de afgewezen minnaar: 'Ik heb één keer mijn vingers gebrand. Ik word nooit meer verliefd.' Zei de meester: 'Je lijkt op de poes die zich ge­

'Niet één, niet twee.'

brand heeft door op de kachel te zitten en daarna

'Hoe kan dat nu?'

niet meer wil zitten.'

'De zon en zijn licht, de oceaan en de golf, de zanger en zijn lied - niet één, niet twee.'

Filosofie Voordat de bezoeker aan het discipelschap begon, Aanbidding

wilde hij zekerheid van de meester.

Tot de leerling die te veel respect toonde zei de meester:

'Kunt u me leren wat het doel van het menselijk leven is?'

'Licht wordt weerkaatst op een muur. Waarom zou je de muur eren? Let op het licht.'

'Dat kan ik niet.' 'De betekenis dan, ten minste?' 'Dat kan ik niet.' 'Kunt u me aangeven wat de aard van de dood

Bestemming

is en van het leven voorbij het graf?'

Tegen een vrouw die over haar bestemming klaag­

'Dat kan ik niet.'

de, zei de meester:

116

117


Vol misprijzen liep de bezoeker weg. De leerlingen waren ontzet dat hun meester er zo slecht was af­ gekomen. Maar de meester zei troostend: 'Wat stelt het voor te begrijpen hoe het leven is en wat de beteke­ nis er van is als je het nooit geproefd hebt? Ik heb liever dat jullie je pudding opeten dan dat jullie erover speculeren.'

opgewonden op zijn hemd wachtte zei de kleerma­ ker: 'Er is een klein oponthoud. Maar als God het wil, is het morgen klaar.' De volgende dag zei de kleermaker: 'Het spijt me, maar het is niet af. Probeer het morgen maar weer, en als God het wil, is het zeker klaar.' De volgende dag zei de meester: 'Vraag hem hoe lang her duurt als hij God er buiten laat.'

Wedergeboorte 'Verbreek alle banden met je verleden en je zult verlicht worden,' zei de meester. 'Ik doe het in gedeelten.' 'Groei bereik je stukje voor stukje. Verlichting is onmiddellijk.' Later zei hij: 'Neem de sprong! Je kunt het ra­ vijn niet overspringen met kleine sprongetjes.'

Atheïsme Tot verrukking van de leerlingen zei de meester dat hij voor zijn verjaardag een nieuw overhemd wilde hebben. De mooiste stof werd gebracht. De dorps­ kleermaker kwam om de meester op te meten en beloofde als God her wou het hemd binnen een week af te hebben. Er ging een week voorbij en er werd een leerling naar de kleermaker gestuurd, en terwijl de meester

118

Transformatie Tegen een leerling die altijd maar over anderen klaagde zei de meester: 'Als her vrede is wat je wil, probeer jezelf te veranderen, niet andere mensen. Her is makkelijker je voeten met slippers te be­ schermen, dan de hele wereld met tapijt te beleggen.

'

Onderscheid De meester slenterde met een paar leerlingen langs de oever van een rivier. Hij zei: Zien jullie hoe de vissen overal heen schieten waar ze maar willen? Dar vinden ze nou echt leuk.' Een vreemdeling hoorde die opmerking toeval­ lig en zei:

119


'Hoe weet u wat vissen leuk vinden? U bent geen .

VIS.

)

De leerlingen hielden hun adem in bij wat

ze

Waarop de meester zei: 'Hou samen van andere dingen.'

als

een onbeschoftheid zagen. De meester glimlachte om wat hij herkende als het onbevreesde karakter van willen onderzoeken. Hij antwoordde minzaam: 'En u, mijn vriend, hoe weet u dat ik geen vis ben? U bent mij niet.'

Stroom Toen het duidelijk werd dat de meester zou ster­ ven, waren de leerlingen bedroefd. Maar de mees­ ter zei glimlachend:

De leerlingen lachten omdat ze dit als een wel­ verdiende tegenzet beschouwden. Alleen de vreem­ deling werd getroffen door de diepzinnigheid van wat de meester zei. De hele dag peinsde hij erover;

'Zien jullie niet dat de dood bekoring aan het leven geeft?' 'Nee. We hebben veel liever dat u nooit dood gaat.

'

toen ging hij naar het klooster en zei: 'Misschien

'Wat waarlijk levend is moet sterven. Kijk naar

verschilt u niet zo veel van de vissen als ik dacht.

de bloemen; alleen plastic bloemen sterven nooit.'

Of ik van u.'

Rijkdom

Authenticiteit

'Hoe zou spiritualiteit een man van de wereld, zo­

De meester kwam nooit onder de indruk van di­ ploma's of titels. Hij onderzocht de mens, niet het certificaat.

als ik, kunnen helpen?', vroeg de zakenman. 'Het zal je helpen meer te krijgen,' zei de mees­ ter.

Iemand hoorde hem een keer zeggen: 'Wanneer je oren heb om een vogel te horen zingen, hoef je

'Hoe?' 'Door je te leren minder te begeren.'

niet naar zijn geloofsbrieven te kijken.'

De natuur

Liefde Een pasgetrouwd stel zei: 'Wat moeten we doen om onze liefde te laten voortduren?'

120

Iemand die een lezing gaf, legde uit hoe een fractie van de enorme sommen geld die in de tegenwoor­ dige wereld aan wapens worden uitgegeven, alle

121


materiële problemen van elk lid van het menselijk ras zou kunnen oplossen. De onvermijdelijke reactie van de leerlingen na de lezing was: 'Maar waarom zijn de mensen zo stom?' 'Omdat,' zei de meester plechtig,'mensen heb­ ben geleerd gedrukte boeken te lezen. Ze zijn de kunst verleerd om ongedrukte boeken te lezen.' 'Geef ons eens een voorbeeld van een ongedrukt boek.' Maar de meester wilde er geen geven. Op een

Non�instructie 'Welk onderricht geeft jouw meester?' vroeg een bezoeker. 'Geen,' zei de leerling. 'Waarom geeft hij dan toespraken?' 'Hij wijst slechts de weg- hij leert je niets.' De bezoeker begreep hier niets van, daarom verduidelijkte de leerling het zo:

'Als de meeseer ons iets zou leren, zouden we van zijn leer een geloof maken. De meester is niet geïnte­ resseerd in wat wij geloven- alleen in wat wij zien.'

dag zei hij in antwoord op hun aandringen: 'Vogelzang en de geluiden van insecten trom­ petteren alle de waarheid. De grassen en de bloe­ men wijzen allemaal de Weg. Luister! Kijk! Zo moet je lezen!'

Verschijnsels De meester stond altijd afkeurend tegenover alles wat sensationeel leek. 'Het goddelijke,' beweerde hij, 'vind je alleen in het gewone.' Tegen een leerling die vormen van ascese be­ trachtte die welhaast bizar waren, hoorde men de

De hemel Tegen een leerling die geobsedeerd was door de ge­ dachten aan een leven na de dood zei de meester:

meester eens zeggen: 'Heiligheid is iets mysterieus: hoe groter ze is, hoe minder ze wordt opgemerkt.'

'Waarom zou je ook maar één moment verspil­ len door aan het hiernamaals te denken?' 'Maar is het mogelijk dat niet te doen?'

']a.)

Woorden De leerlingen werden geheel in beslag genomen door een discussie over de volgende uitspraak van

'Hoe?' 'Door hier en nu in de hemel te zijn.' 'En waar is die hemel?' 'In het hier en nu.'

122

Lao-tse:

Zij die weten spreken niet; Zij die spreken weten niet.

123


Toen de meester binnenkwam, vroegen ze hem

Later zei de meester met een zucht: 'Heiligheid is

wat de woorden precies betekenden.

tegenwoordig een benaming zonder realiteit. Het

Zei de meester: 'Wie van jullie kent de geur van

is alleen oprecht wanneer het een realiteit is zonder naam.'

een roos?' Die kenden ze allemaal. Toen zei hij: 'Druk die uit in woorden.'

Nederigheid

Allen zwegen ze.

Tegen een bezoeker die zichzelf omschreef als een zoeker naar de waarheid zei de meester:

Discipline

'Als wat je zoekt de waarheid is, moet je vóór

Tegen leerlingen die wilden weten welke meditatie hij elke morgen in de tuin deed, zei de meester: 'Wanneer ik goed kijk, zie ik de rozenstruik in

alles één eigenschap hebben.' 'Ik weet het. Een overweldigende hartstocht ervoor.

,

'Nee. Een niet aflatende bereidheid toe te geven

volle bloei.' 'Waarom zou je goed moeten kijken om de ro­

dat je wel eens ongelijk zou kunnen hebben.'

zenstruik te zien?' vroegen ze. 'Opdat je de rozenstruik ziet en niet je eigen idee erover,' zei de meester.

Eén zijn Toen een man wiens huwelijk in problemen ver­ keerde de meester om raad vroeg, zei deze: 'Je moet

Onopvallendheid

leren naar je vrouw te luisteren.'

Een man van spirituele faam kwam bij de meester

De man nam dit advies ter harte en kwam na een maand terug om te vertellen dat hij had geleerd

en ze1: 'Ik kan niet bidden, ik kan de heilige boeken niet begrijpen, ik kan de oefeningen die ik anderen voorschrijf niet doen ....'

te luisteren naar elk woord dat zijn vrouw zei. Zei de meester met een glimlach: 'Ga nu naar huis en luister naar elk woord dat ze niet zegt.'

'Geef het allemaal op, dan,' zei de meester vrolijk. 'Maar hoe? Ik word verondersteld een heilig man te zijn en heb aanhang in deze streken.'

124

125


'De ezel die je tot de deur brengt helpt je nog niet

Rampspoed 'Rampen kunnen zorgen voor groei en verlichting,'

het huis binnen te gaan.'

zei de meester. En hij legde dit als volgt uit: 'Elke dag zocht een vogel beschutting in de verdorde takken van een boom die midden op een uitgestrekte, verlaten vlakte stond. Op een dag werd de boom door een windhoos ontworteld en werd de arme vogel ge­

Kunst 'Wat voor nut heeft de meester?' vroeg iemand. Zei de leerling: 'Hij leert je wat je altijd al wist, hij Iaat je zien waar je altijd al naar keek.'

dwongen honderd mijlen te vliegen, op zoek naar

Toen dit de bezoeker in verwarring bracht,

beschutring- tot hij eindelijk bij een bos kwam

riep de leerling uit; 'Een schilder leerde me door

met bomen vol vruchten.'

zijn schilderijen om de zonsondergang te zien. De

En zijn conclusie was: 'Als de verdorde boom was blijven leven, zou niets de vogel ertoe hebben

meester leerde me door zijn onderricht de werke­ lijkheid van elk moment te zien.'

gebracht zijn veiligheid op te geven en weg te vlie­ gen.'

Bevestiging Een vrouw die heel verdrietig was over de dood van haar zoon kwam naar de meester voor troost.

Incompetentie De meester zei altijd nadrukkelijk dat de laatste barrière voor ons om God te bereiken het woord

Hij luisterde geduldig naar haar terwijl ze haar smartelijke verhaal vertelde. Toen zei hij zacht: 'Ik kan je tranen niet weg­

en idee 'God' was. Dit maakte de plaatselijke priester zo woedend dat hij gepikeerd de zaak met de meester kwam

vegen, lieve vrouw. Ik kan je alleen leren hoe je je tranen heilig maakt.'

doorpraten. 'Maar het woord 'God' kan ons toch zeker naar God leiden?' zei de priester.

Onthulling

'Dat kan,' zei de meester kalm.

De discussie onder de leerlingen ging eens over het

'Hoe kan iets én helpen, én een barrière zijn?'

nut van lezen. Sommigen vonden het tijdverspil­

Zei de meester:

ling, anderen waren het daar niet mee eens.

126

127


Toen de meester werd geraadpleegd, zei hij:

Beperking

'Hebben jullie wel eens zo'n tekst gelezen, waarbij

De meester was uiterst vriendelijk voor academici

de aantekeningen van een lezer in de kantlijn net

die hem bezochten, maar hij beantwoordde nooit

zo verhelderend blijken als de tekst zelf?'

hun vragen en liet zich ook niet bij hun theologi­

De leerlingen knikten instemmend. 'Het leven,' zei de meester, 'is zo'n tekst.'

sche speculaties betrekken. Tegen zijn leerlingen, die zich hierover verwon­ derden, zei hij: 'Kun je tegen een kikker in een put over de oceaan praten - of over het godde­

Wijsheid De meester vond het altijd een genoegen mensen hun onwetendheid te horen erkennen.

lijke tegen mensen die beperkt worden door hun ideeën?'

'Wijsheid groeit meestal in verhouding tot je gewaarzijn van je onwetendheid,' beweerde hij. Gevraagd naar een verklaring, zei hij: 'Wanneer je tot het inzicht komt dat je vandaag niet zo wijs bent als je gisteren dacht te zijn, ben je vandaag wijzer.'

Totalitaire systemen Tot verlegenheid van de leerlingen vertelde de meester een bisschop eens dat religieuze mensen een aangeboren neiging hebben tot wreedheid. 'Waarom is dat zo?' vroegen de leerlingen toen de bisschop weg was. 'Omdat ze veel te gemakkelijk mensen opofferen

Denken 'Waarom bent u zo huiverig voor het denken?'

om een doel eerder te bereiken,' zei de meester.

vroeg de filosoof, 'denken is het gereedschap dat we hebben om de wereld te organiseren.' 'Waar. Maar het denken kan de wereld zo goed organiseren dat je hem niet meer kunt zien.' Tegen zijn leerlingen zei hij achteraf: 'Een ge­ dachte is een scherm, geen spiegel; daarom leef je in een gedachteballon, onaangeraakt door de Wer­ kelijkheid.'

Erkenning Toen de meester oud en zwak werd, smeekten de leerlingen hem om niet te sterven. Zei de meester: 'Als ik niet ging, hoe zouden jullie het dan ooit zien? 'Wat zien wij dan niet wanneer u bij ons bent?' vroegen ze.

128

129


Maar dat wou de meester niet zeggen. Toen het ogenblik van zijn dood naderde, zeiden ze: 'Wat zullen we zien

wanneer u overleden

bent?' Zijn ogen schitterden toen hij zei:

Opstijgen Verhalen om over te mediteren

'Het enige wat ik heb gedaan was aan de oever van de rivier zitten en rivierwater uitdelen. Als ik weg ben, vertrouw ik erop dat jullie de rivier zullen opmerken.'

Ontsnapping De meester werd tijdens zijn leven een legende. Men zei dat God hem eens om raad vroeg: 'Ik wil

Waarschuwing

verstoppertje spelen met de mensheid. Ik heb mijn

Het is een groot mysterie dat, hoewel het mense­

engelen gevraagd op welke plaats ik mij het beste

lijke hart verlangt naar Waarheid, het enige waarin

kan verstoppen. Sommigen zeggen in de diepe

het bevrijding en verrukking vindt, de eerste re­

oceaan. Anderen op de top van de hoogste berg.

actie van mensen op de Waarheid er een is van

Nog anderen aan de achterkant van de maan of

vijandigheid en angst. Daarom creëerden de grote

een verre ster. Wat is jouw voorstel?'

spirituele leraren van de mensheid, zoals Boed­

Zei de meester: 'Verberg u in het hart van de

dha en Jezus, een truc om de oppositie van hun

mens. Dat is de laatste plaats waar ze aan zullen

toehoorders omzeilen: het verhaal. Zij wisten dat

denken!'

de meest betoverende woorden van een taal zijn: 'Er was eens .. .', dat het normaal is je tegen een waarheid te verzetten, maar dat het onmogelijk is een verhaal te weerstaan. Vyasa, de schrijver van de Mahabharata, zegt dat als je goed naar een verhaal luistert, je nooit meer dezelfde zult zijn. Dat komt doordat het verhaal zich een weg naar je hart zal

130

131


graven en barrières tegen het goddelijke zal afbre­

boek over psychologie - waarbij je je bedenkt waar

ken. Zelfs al lees je de verhalen in dit boek alleen

je vrienden een typisch voorbeeld van zijn. Als je

maar voor je plezier, dan geeft dat geen garantie

voor de verleiding bezwijkt inzicht in anderen te

dat er af en toe geen verhaal door je verdediging

willen krijgen, zullen de verhalen je schaden.

heen zal glippen en ontploffen wanneer je dit het minst verwacht. Je bent dus gewaarschuwd! Als je zo roekeloos bent dat je wilt proberen ver­ lichting te bereiken, stel ik voor dat je het volgende

Zo hartstochtelijk was Moellah Nasroeddins liefde

doet:

voor de waarheid, dat hij naar afgelegen plaatsen

A. Draag een verhaal innerlijk met je mee, zo­

reisde op zoek naar Korangeleerden, en hij voelde

dat je er in vrije ogenblikken bij stil kunt staan.

zich niet geremd om ongelovigen in de bazaar bij

Dar zal het een kans geven op het onderbewuste in

een discussie over de waarheden van zijn geloof te

te werken en zijn verborgen betekenis te onthul­

betrekken. Op een dag vertelde zijn vrouw hem

len. Dan zul je verbaasd staan hoe het je precies

hoe oneerlijk hij haar behandelde - en ontdekte

wanneer je het nodig hebt, heel onverwachts te

dat haar man geen enkel belang in een dergelijke

binnen schiet en licht werpt op een gebeurtenis

Waarheid stelde!

of situatie, en je inzicht en innerlijke healing geeft. Op dat moment zul je beseffen dat je, door deze

Het is de enige soort die er toe doet, natuurlijk.

verhalen tot je te nemen, een Cursus in Verlichting

zouden echt een andere wereld hebben, als diegenen

hebt gevolgd waarvoor geen enkele goeroe nodig is

van ons die geleerde en ideoloog zijn, hetzij op religi­

behalve jijzelf!

eus of werelds gebied, dezelfde passie voor zelfkennis

B. Aangezien elk van deze verhalen een openba­

ring is van de Waarheid, en aangezien Waarheid, ge­

We

hadden als ze tentoonspreiden voor hun theorieën en dogma's.

speld met een hoofdletter W, de waarheid over jou betekent, moer je je ervan verzekeren dar je, telkens wanneer je een verhaal leest, heel geconcentreerd zoekt naar een dieper inzicht in jezelf. Lees het zoals

Er was eens een vrouw die religieus en vroom was en

je een medisch handboek zou lezen- je afvragend

vol van liefde voor God. Elke morgen ging ze naar

of jezelfeen van de symptomen hebt; en niet een

de kerk. En onderweg riepen er altijd kinderen naar

132

133


haar en kwamen bedelaars op haar af, maar zo

ze

was

in gebed verzonken dat ze hen niet eens zag.

Op een dag liep ze op haar gebruikelijke manier over straat, en kwam net op tijd voor de dienst bij de kerk aan. Ze duwde de deur open, maar die wou niet opengaan. Ze duwde opnieuw, harder, en merkte dat de deur op slot was. Overstuur bij de gedachte dat ze voor het eerst in jaren de dienst zou mislopen en niet wetende wat te doen, keek ze omhoog. En daar, recht voor haar gezicht, vond ze een briefje dat op de deur was geprikt. Er stond: 'Ik ben buiten!'

dat Gods oren kan behagen?' was het smalende commentaar van Bruno. Maar de stem gaf het niet op. 'Waarom denk je dat God het geluid heeft uitgevonden?' Bruno besloot uit te vinden waarom. Hij leun­ de uit zijn raam en gaf het bevel: 'Zing!' Het afge­ meten gekwaak van de kikker vervulde de lucht, begeleid door alle kikkers in de buurt. En terwijl Bruno naar het geluid luisterde, hield het op te de­ toneren, want hij ontdekte dat het de nachtelijke stilte in feite verdiepte, als hij zich er niet meer tegen verzette. Met die ontdekking kwam Bruno's hart in har­ monie met de kosmos, en begreep hij voor het

Toen broeder Bruno op een avond zat te bidden,

eerst in zijn leven wat het betekende, bidden.

werd hij gestoord door het kwaken van een kikker.

Al zijn pogingen om het geluid te negeren hadden geen succes, dus riep hij vanuit zijn raam: 'Kop dicht! Ik ben aan het bidden.' Nu was broeder Bruno een heilige, dus zijn be­ vel werd onmiddellijk opgevolgd. Elk levend we­ zen hield zijn mond dicht, om een stilte te schep­ pen die gunstig zou zijn voor gebed. Maar nu drong een ander geluid Bruno's ge­ beden binnen- een innerlijke stem die zei: 'Mis­ schien is God wel net zo blij met het kwaken van die kikker als met de zang van jouw psalmen.' 'Wat is er nu aan het gekwaak van een kikker

134

De meester was eens in gebed. De leerlingen kwa­ men naar hem toe en zeiden: 'Meester, leer ons bidden.' En zo leerde hij het hun ... Twee mannen liepen eens door een weiland toen ze een kwade stier zagen. Onmiddellijk vluchtten ze naar de dichtstbijzijnde heg met de stier achter hen aan. Het werd hun al gauw duidelijk dat ze het niet zouden halen, dus schreeuwde de ene man tegen de andere: 'Het is afgelopen met ons! Niets kan ons redden. Zeg een gebed. Vlug!'

135


De ander schreeuwde terug: 'Ik heb van mijn leven nog niet gebeden, en ik ken geen gebed voor deze

Mij is dit duidelijk; dat wil niet zeggen dat het waar is.

gelegenheid.' 'Hindert niks. De stier haalt ons bijna in. Elk gebed is goed.' 'Oké, dan zeg ik die ene die ik me herinner van mijn vader, die zei het altijd voor de maaltijd: 'Mogen wij oprecht dankbaar zijn, Heer, voor wat

Een man nam zijn nieuwe jachthond mee op een proefjacht. Weldra schoot hij een eend neer die in het meer viel. De hond liep over het water, pakte

wij zo direct krijgen.'

de eend er uit en bracht hem naar zijn meester.

Er gaat niets boven de heiligheid van hen die hebben geleerd alles wat er is volkomen te aanvaarden. Bij het kaartspel dat 'leven' heet, speel je zo goed als je kunt met de kaarten die je gekregen hebt. Wie er op staan te spelen, niet met de kaarten die hun zijn toebedeeld, maar met de kaarten waarvan ze vinden dat ze die hadden moeten hebben - zijn de mislukkelingen in het leven. Er wordt ons niet gevraagd ofwe willen meespelen. Dat is geen optie. Spelen moeten we. De optie is hoe.

eend. Alweer liep de hond, terwijl de man onge­

De man was verbijsterd! Hij schoot nog een lovig zijn ogen uitwreef, over het water en appor­ teerde de eend. Hij durfde nauwelijks te geloven wat hij had ge­ zien, en nodigde zijn buurman uit om de volgende dag met hem te jagen. Opnieuw liep de hond tel­ kens wanneer hij of zijn buurman een vogel raakten, over het water en kwam met de vogel aanzetten. De man zei niets. Zijn buurman ook niet. Ten slotte, toen hij zich niet meer kon inhouden, stiet hij uit: 'Heb jij iets vreemds aan die hond gemerkt?' De buurman wreef zich nadenkend over zijn kin. 'Ja,' zei hij eindelijk. 'Nu je het zegt, dat heb

Een man stapte een bus in en kwam naast een jon­ geman te zitten die duidelijk een hippie was. Hij droeg slechts één schoen. 'Je hebt zeker een schoen verloren, jong.' 'Nee man,' kwam het antwoord, 'Ik heb er een gevonden.'

136

ik! De gabber kan niet zwemmen!'

Het is niet dat het leven niet vol wonderen is. Het is meer: het is wonderbaarlijk, en iedereen die het niet meer vanzelfiprekend vindt, zal dat onmiddel­ lijk zien.

137


de mijne, net zoveel krijgt als ik?' Vervolgens stapte Twee broers- de een vrijgezel, de ander getrouwd -bezaten een boerderij met vruchtbare grond die een overvloed aan graan opleverde. De helft van het graan ging naar de ene broer en andere helft naar de andere. Eerst ging alles goed. Na een tijd werd de ge­ trouwde man 's nachts af en toe met een schok wakker uit zijn slaap en dacht: 'Dit is niet eerlijk. Mijn broer is niet getrouwd, hij is helemaal alleen, en hij krijgt maar de helft van wat de boerderij op­ brengt. Ik daarentegen heb een vrouw en vijf kin­ deren, dus ik heb alle zekerheid die ik voor mijn oude dag nodig heb. Maar wie zorgt er voor mijn arme broer als hij oud is? Hij moet veel meer spa­ ren voor de toekomst dan hij nu doet, dus hij heeft natuurlijk meer nodig dan ik.'

hij uit bed en leegde een zak graan in de schuur van zijn broer. Op een nacht stonden ze tegelijk op en botsten tegen elkaar op, ieder met een zak graan op zijn rug! Vele jaren later, na hun dood, lekte het verhaal uit. Toen de inwoners van de stad een kerk wil­ den bouwen, kozen ze daarom de plek waar de twee broers elkaar tegenkwamen, want ze konden geen plek in de stad bedenken die heiliger was dan die. Het in religieuze zin belangrijke onderscheid is er niet tussen hen die bidden en hen die niet bidden, maar tussen hen die liefhebben en hen die dat niet doen.

Meteen stapte hij zijn bed uit, sloop naar het huis van zijn broer en leegde een zak graan in de graanschuur van zijn broer. De vrijgezelle broer begon dezelfde aanvallen te krijgen. Regelmatig ontwaakte hij uit zijn slaap en zei tegen zichzelf: 'Dit is gewoon niet eerlijk. Mijn broer heeft een vrouw en vijf kinderen en hij krijgt maar de helft van wat het land opbrengt. Maar ik heb niemand die ik moet onderhouden behalve mezelf. Is het dan rechtvaardig dat mijn arme broer, wiens behoefte natuurlijk groter is dan

138

Een dronkaard strompelde op een nacht over een brug, toen hij tegen een vriend opliep. De twee leunden over de brug en raakten aan de praat. 'Wat is dat daar beneden?' vroeg de dronkaard plotseling. 'Dat is de maan,' zei zijn vriend. De dronken man keek opnieuw, schudde onge­ lovig zijn hoofd en zei: 'Oké, oké, maar hoe ben ik in godsnaam helemaal hier boven gekomen?'

139


UJé zien de werkelijkheid bijna nooit. Wát we zien is

een weerspiegeling ervan in de vorm van woorden en ideeën die we vervolgens voor de werkelijkheid houden. De wereld waarin we leven is grotendeels een mentale constructie. Mensen voeden zich met woorden, leven door woorden en zouden zonder woorden instorten.

Er was eens een asceet die celibatair leefde en er de opdracht van zijn leven van maakte te vechten tegen seksualiteit bij zichzelf en anderen. Mettertijd stierf hij. En zijn leerling, die de schok nier te boven kwam, stierf een tijdje later. Toen de leerling in de andere wereld aankwam wist

Leerling: 'Wat is her verschil tussen kennis en ver­ lichting?'

hij niet wat hij zag: Daar zat zijn geliefde meester met de allermooiste vrouw op zijn schoot! Zijn geschoktheid zakte af toen het hem inviel

Meester: 'Als je kennis hebt, gebruik je een zak­ lamp om je de weg re wijzen. Als je verlicht bent, word je die lamp.'

dat zijn meester werd beloond voor zijn seksuele onthouding op aarde. Hij ging naar hem toe en zei: 'Geliefde Meester, nu weet ik dat God recht­ vaardig is, want u wordt beloond in de hemel voor uw zelfkastijding op aarde.' De meester leek geërgerd. 'Idioot!' zei hij, 'Dit is

Een groep mensen genoot van de mllziek in een Chinees restaurant. Plotseling zette een van de musici een vaag bekende melodie in; iedereen her­ kende de melodie, maar kon zich niet herinneren hoe die heette. Dus riepen ze de prachtig geklede ober bij zich en vroegen hem uit te zoeken wat de muzikant speelde. De ober waggelde weg en kwam

de hemel niet en ik word niet beloond- zij wordt gestraft.' Als de schoen past, wordt de voet vergeten; wanneer de riem past, wordt het middel vergeten; wanneer al­ les in harmonie is, wordt het ego vergeten. Welk nut heeftje zelfkastijding dan?

terug met een triomfantelijke uitdrukking op zijn gezicht en fluisterde luid: 'Viool!' Academische bijdrage aan spiritualiteit!

140

Van een oude vrouw in het dorp werd gezegd dar ze goddelijke verschijningen zag. De plaatselijke

141


priester eiste een bewijs van authenticiteit. 'Wan­ neer God weer aan je verschijnt,' zei hij, 'vraag Hem mijn zonden aan je te vertellen, die alleen aan Hem bekend zijn. Dat moet bewijs genoeg zijn.' De vrouw kwam na een maand terug en de priester vroeg of God weer aan haar was versche­ nen. Ze zei van ja. 'Heb je Hem de vraag gesteld?' 'Dat heb ik gedaan.'

de verte en kunt zeggen of het een koe is of een paard.' 'Nee,' zei de goeroe. 'Wanneer je naar een boom kijkt in de verte en kunt zeggen of het een neemboom of een mango­ boom is.' 'Weer verkeerd,' zei de goeroe. 'Nou, wat is het dan?' vroegen zijn leerlingen. 'Wanneer je in iedere man die je aankijkt je

'En wat zei Hij?' 'Zeg tegen je priester dat ik zijn zonden ben vergeten.'

broeder herkent; wanneer je in iedere vrouw die je aankijkt je zuster herkent. Als je dit niet kunt, is het nog nacht, waar de zon ook staat.'

het mogelijk dat alle verschrikkelijke dingen die je hebt gedaan door iedereen- behalvejezelf- zijn ver­ geten?

Is

Het intrigeerde de congregatie hun rabbijn elke week op de avond voor de sabbat te zien verdwij­ nen. Ze vermoedden dat hij in het geheim de Al­

Spoedig na de dood van Rabbijn Mokshe vroeg Rabbijn Mendel van Koty aan een van zijn leerlin­ gen: 'Waar hechtte je leraar het meeste belang aan?' De leerling dacht er even over na en zei toen: 'Aan wat hij op dat moment toevallig deed.'

machtige ontmoette, daarom vaardigden ze een van hen af om hem te volgen. Wat de man zag was dit: de rabbijn vermomde zich als een boer en diende bij een verlamde chris­ tenvrouw in haar huisje, ruimde haar kamer op en bereidde een sabbatmaal voor haar. Toen de spion terug was gekomen, vroeg de congregatie: 'Waar ging de rabbijn heen? Steeg hij

Een goeroe vroeg zijn leerlingen hoe ze wisten wanneer de nacht was afgelopen en de dag begon. Eén leerling zei: 'Wanneer je een beest ziet in

142

ten hemel?' 'Nee,' antwoordde de man, 'hij ging nog hoger.

,

143


'Moet je horen,' zei de manager. 'Je begrijpt de motiveringtheorie blijkbaar niet. Neem dit boek Waarheid is niet te vinden in formules... Een man dronk met een vriend thee in een restau­ rant. Hij keek lang en intens naar zijn kopje, en zei

mee naar huis en lees het; daarin wordt uitgelegd wat jou echt motiveert.' Toen hij wegliep, hield hij even stil en zei: �s ik dit boek lees, laijg ik dan meer betaald?'

toen met een berustende zucht: 'Ach, vriend, het leven is als een kopje thee.' De ander dacht hier een poosje over na, keek lang en intens naar zijn eigen kopje en vroeg toen: 'Waarom? Waarom lijkt het leven op een kopje thee?' De man zei: 'Hoe zou ik dat weten? Ik ben toch

... ofin slogans... Een religieuze groepering had de gewoonte al haar conferenties in een hotel te houden waarvan het motto in grote letters op de muur van de lobby

geen intellectueel?'

was geschreven: ER ZIJN GEEN PROBLEMEN, ALLEEN KANSEN.

Er kwam een man naar de hotelbalie en zei: 'Heeft u even? Ik heb een probleem.'

... ofin theorieën...

De baliemedewerker zei met een glimlach: 'Wij Een manager die net was teruggekomen van een

hebben hier geen problemen, meneer. Alleen kan-

motiveringseminar, riep een werknemer naar zijn

sen.'

bureau en zei: 'Van nu af aan zul jij zelf je baan

'Noem het zoals je wilt,' zei de man ongeduldig.

mogen inrichten en er zelf over gaan. Dat zal de

'Er zit een vrouw in de kamer die mij was toege-

productiviteit aanzienlijk verhogen, denk ik.'

wezen.

'

'Krijg ik meer betaald?' vroeg de werknemer. 'Nee, nee. Geld is geen drijfveer en je laijgt geen voldoening van een salarisverhoging.' 'Maar, als de productie toeneemt, laijg ik dan meer betaald?'

144

145


...ofin etiketten ... Een Engelsman emigreerde naar de Verenigde Sta­ ten en werd Amerikaans staatsburger. Toen hij voor een vakantie terugging naar Enge­ land, berispte een van zijn familieleden hem, om­ dat hij een andere nationaliteit had aangenomen. 'Wat heb je er bij gewonnen dat je Amerikaans burger bent geworden?' 'Nou, om maar één ding te noemen, ik heb de Amerikaanse Revolutie gewonnen,' was het ant­ woord.

Het is concreet... Een monnik zei eens tegen Fuketsu: 'Ik hoorde u iets zeggen wat me bevreemde, namelijk dat waar­ heid zonder spreken en zonder zwijgen gecommu­ niceerd kan worden. Zou u dat alstublieft willen uitleggen?' Fuketsu antwoordde: 'Toen ik nog een jonge knul was in China, ah! Wat zongen de vogels tus­ sen de bloesems in de lente!'

Ik denk, dus ik ben onbewust. Op het moment van Noch is het in het algemeen in statistieken te vin­ den ...

denken ben ik in de

ONWERKELijKE

wereld van ab­

stractie, ofvan het verleden, ofvan de toekomst.

Nasroeddin werd gearresteerd en voor het gerecht gesleept op de aanklacht dat hij paardenvlees had gestopt in de kipburgers die hij in zijn restaurant serveerde. Voordat hij zijn vonnis uitsprak, wilde de rech­ ter weten in welke verhouding hij paardenvlees met kippenvlees mengde. Nasroeddin verklaarde onder ede: 'Het was half-om-half, Edelachtbare.' Na de rechtzaak vroeg een vriend hem wat half­ om-half precies betekende. Zei Nasroeddin: 'Eén paard op één kip.'

Het kan relatiefzijn ... Een Amerikaanse toerist reisde voor het eerst in het buitenland. Bij aankomst op zijn eerste buiten­ landse vliegveld werd hij geconfronteerd met een keuze tussen twee paden; de een werd aangeduid met

STAATSBURGERS

en de andere met

BUITENLAN­

DERS.

Prompt liep hij naar de eerste. Toen hem later verteld werd dat hij in de andere rij moest staan,

146

147


protesteerde hij: 'Maar ik ben geen buitenlander. Ik ben Amerikaan!'

Het hart van de verlichte Verhalen om over te mediteren

...en daarvoor is die zeer formidabele prestatie van de menselijke geest- onbevooroordeeldheid- nodig... Het verhaal wil dat toen New Mexico bij de Ver­ enigde Staten kwam te horen en de eerste zitting van het gerechtshof in de nieuwe staat werd ge­ opend, de zittende rechter vroeger een geharde cowboy en bestrijder van Indianen was geweest. Hij nam plaats op zijn zetel en de zaak begon. Er werd een man beschuldigd van het stelen van paarden. De aanklacht werd voorgelezen; de aan­ klager en zijn getuigen werden gehoord, wals het moest. Waarop de advocaat van de verdachte opstond en zei: 'En nu, Edelachtbare, zou ik u graag willen voorleggen wat mijn cliënt daartegen inbrengt.' Zei de rechter: 'Ga zitten. Dat is niet nodig. Het zou alleen de jury maar in de war brengen!'

0 m in het avontuur dat spiritualiteit heet te sla­

gen moet je er op uit zijn het meeste uit het leven te halen. De meeste mensen stellen zich tevreden met kleinigheden als rijkdom, roem, comfort en men­ selijk gezelschap. Een man was zo gek op roem dat hij bereid was aan de galg te hangen als daardoor zijn naam in de krant kwam. Is er werkelijk verschil tussen hem en de meeste zakenlieden en politici? {Om nog niet te spreken van al die andere mensen die zoveel belang hechten aan de publieke opinie.)

Alsje één horloge hebt, weetje hoe laat het is. Alsje er twee hebt, weet je het nooit zeker. De priester keek hem doordringend aan en vroeg: 'Wil je niet naar de hemel?'

148

149


Uiteindelijk haalde hij, door en door nat en uitge­

'Nee,' zei de man. 'Bedoel je dat je me hier staat te vertellen dat je niet naar de hemel wilt als je gestorven bent?' 'Natuurlijk wil ik naar de hemel als ik gestorven ben. Ik dacht dat u nu wou gaan!' Wé zijn bereid tot het gaatje te gaan - alleen wanneer

onze remmen niet werken.

put, de goeroe uit zijn meditatie: 'U zag waar hij viel. Laat me zien waar, opdat ik hem terug kan halen voor u.' De goeroe pakte de andere parel op, gooide hem in de rivier, en zei: 'Precies op die plek!'

Probeer geen dingen te bezitten, want je kunt dingen niet echt in eigendom hebben. Zorg er alleen voor dat je er niet door bezeten wordt, dan zul je de heerser van de schepping zijn.

Wimneer de mus zijn nest bouwt in het bos, neemt hij maar één tak in beslag. Wimneer de ree zijn dorst lest bij de rivier, drinkt hij niet meer dan er plaats is in zijn buik. Wij verzamelen dingen omdat ons hart leeg is.

Een bezoeker aan een psychiatrische kliniek trof een bewoner aan die op en neer wiegde in een schommelstoel en ondertussen herhaaldelijk zacht en tevreden 'Loeloe, Loeloe .. .'zei. 'Wat is het probleem van deze man?' vroeg hij

De goeroe zat in meditatie aan de rivieroever toen er een leerling neerknielde en twee enorme parels aan zijn voeten legde, als teken van eerbied en oot­ moed. De goeroe opende zijn ogen, tilde een van de pa­ rels op en hield die zo onvoorzichtig vast dat hij uit zijn hand glipte en van de oever in de rivier rolde. De ontstelde leerling dook de parel achterna, maar hoewel hij er tot de late avond telkens weer

aan de dokter. 'Loeloe. Dat was de vrouw die hem de bons gaf,' was het antwoord van de dokter. Toen ze de rondleiding vervolgden, kwamen ze bij een gecapitonneerde cel waarvan de bewoner herhaaldelijk met zijn hoofd tegen de muur bons­ de, terwijl hij kreunde: 'Loeloe, Loeloe ...

'Is Loeloe ook het probleem van deze man?' vroeg de bezoeker.

in dook, had hij geen geluk.

150

'

151


'Ja,' zei de dokter. 'Hij is degene met wie Loeloe ten slotte trouwde.'

Stel je dus voor hoe verrast hij was, toen hij na een tijdje opkeek en boven de berg twee helder schij­

zijn slechts twee bezoekingen in het leven: niet krijgen waar je aan gehecht bent en krijgen waar je aan gehecht bent.

nende sterren zag.

Er

Er kwam een vrouw bij rabbijn Israël en vertelde hem haar verborgen leed: Ze was twintig jaar ge­ Er was eens een zeer ascetische man die geen eten en drinken over zijn lippen liet komen zolang de zon aan de hemel stond. In wat een teken van hemelse goedkeuring leek voor zijn zelfkastij­ ding, scheen er op klaarlichte dag een heldere ster boven een nabije berg, voor een ieder zichtbaar, hoewel niemand wist hoe de ster daar gekomen was. Op zekere dag besloot de man de berg te be­ klimmen. Een meisje uit het dorp wilde per se met hem mee. Het was een warme dag, en spoe­ dig kregen de twee dorst. Hij stond er op dat het kind iets dronk, maar zij weigerde dat tenzij hij ook iets dronk. De arme man zat in een lastig par­ ket. Hij vond het vreselijk zijn vasten te breken; maar hij vond het ook vreselijk het kind dorst te zien lijden. Ten slotte dronk hij wat. En het kind ook. Lange tijd durfde

hij niet

op te kijken naar de

hemel, want hij vreesde dat de ster verdwenen was.

152

trouwd en had nog steeds geen zoon gebaard. 'Wat een toeval!' zei de rabbijn. 'Het was met mijn moe­ der net zo.' En dit is het verhaal dat hij haar ver­ telde: Twintig jaar lang had zijn moeder geen kind gekregen. Op een dag hoorde ze dat de heilige Baal Shem Tov in de stad was, dus haastte ze zich naar het huis waar hij verbleef en smeekte hem te bid­ den dat

ze

een won mocht krijgen.

'Wat ben je bereid eraan te doen?' vroeg de hei­ lige. 'Wat kan ik doen?' antwoordde zij. 'Mijn man is een arme bibliothecaris, maar ik heb wel iets wat ik de rabbijn kan aanbieden.' Daarop snelde ze naar huis, trok een katinka uit de kast waar het zorgvul­ dig was opgeborgen, en rende terug om deze aan de rabbijn aan te bieden. Nu is een katinka, zoals iedereen weet, de cape die door de bruid op haar trouwdag wordt gedragen - een kostbaar erfstuk dat van de ene generatie op de andere wordt door­ gegeven. Tegen de tijd dat de vrouw terug was, was de rabbijn naar een andere stad vertrokken, dus

153


ging ze daar heen. Zes weken lang volgde ze hem van stad naar stad, tot ze hem eindelijk had inge­ haald. De rabbijn nam de katinka aan en gaf deze aan de synagoge ter plaatse. Toen zei rabbijn Israël tot besluit: 'Mijn moeder liep de hele weg terug naar huis. Een jaar later ben ik geboren.' 'Wat een toeval!' riep de vrouw uit. 'Ik heb ook een katinka thuis. Die zal ik u meteen brengen, en als u die aanbied aan de plaatselijke synagoge, zal God me een zoon geven.' 'Ach nee, beste vrouw,' zei de rabbijn verdrietig, 'zo werkt dat niet. Het verschil tussen mijn moeder en u is dit: U hebt haar verhaal gehoord; zij had geen verhaal als voorbeeld.'

Nadat een heilige een ladder heeft gebruikt, wordt hij weggegooid en nooit meer gebruikt.

Mensen reageren niet op de werkelijkheid, maar op ideeën in hun hoofd. Een groep toeristen die ergens op het platteland gestrand was, kreeg oude rantsoenen te eten. Al­ vorens het voedsel op te eten, testten ze het door er iets van naar een hond te gooien, die het lekker leek te vinden en er niets aan overhield. De volgende dag hoorden ze dat de hond was overleden. Iedereen raakte in paniek. Velen be­ gonnen over te geven en klaagden over koorts en dysenterie. Er werd een dokter bij geroepen om de slachtoffers tegen voedselvergiftiging te be­ handelen. De dokter begon met vragen wat er met het stoffelijk overschot van de hond was gebeurd. Er werd navraag gedaan. Een buurman zei noncha­ lant: 'Oh, die is in een sloot gegooid omdat hij was overreden door een auto.'

Vrouw tegen echtgenoot die zich in de krant heeft begraven: 'Is het ooit in je opgekomen dat het le­ ven meer zou kunnen zijn dan wat er in de wereld gebeurt?'

De muren die hen gevangen houden bevinden zich in hun geest, en zijn niet echt.

De meeste mensen houden van de mensheid. Alleen de buurman kunnen ze niet uitstaan.

154

Een beer liep de zeven meter die zijn kooi lang was heen en weer.

155


Toen de kooi na vijf jaar werd weggehaald, bleef

Een man zei tegen zijn parochiepater: 'Mijn hond

de beer die zeven meter heen en weer lopen alsof

is gisteren gestorven, pater. Zou u een mis willen

de kooi er nog was. Dat was hij ook. Voor hem!

opdragen voor zijn zielenrust?' De pater was woest verontwaardigd. 'We dragen hier geen missen op voor dieren,' zei hij scherp. 'Misschien kunt u de nieuwe kerk verderop in de

In plaats van in contact te zijn met de werkelijkheid, reageren ze op stereotypen...

straat proberen. Zij zullen waarschijnlijk wel voor uw hond bidden.' 'Ik hield echt van dat beestje,' zei de man, 'en

Bij het slotdiner van een internationale conferentie

ik zou hem graag een fatsoenlijke uitvaan geven.

wendde een Amerikaanse afgevaardigde zich tot de

Ik weet niet wat men bij dergelijke gelegenheden

Chinese afgevaardigde die naast hem zat en vroeg,

gewoonlijk biedt, maar denkt u dat vijfhonderd

wijzend naar de soep, ietwat neerbuigend: 'Soepie

dollar genoeg is?'

lekke!?' De Chinese heer knikte enthousiast. Even later was het: 'Vissie lekkel?', 'V leessie lek­

'Oh, wacht even,' zei de pater. 'U had me niet verteld dat uw hond katholiek was!'

kei?' en 'Vluchies Lekkel?'- en steeds was het ant­ woord een beminnelijk knikje. Aan het einde van het diner stelde de voorzitter van de conferentie de gastspreker aan de aanwezi­

Alles wat je aan anderen geeft, geefje aan jezelf

gen voor- niemand anders dan de Chinese heer, die een indringende, geestige toespraak hield in

Vroeger in de oude tijd waren de delen van het

onberispelijk Engels, zeer tot verbijstering van zijn

lichaam zeer geërgerd over de maag. Ze waren be­

Amerikaanse tafelheer.

ledigd dat zij voor voedsel moesten zorgen en naar

Toen de toespraak was afgelopen, wendde de

de maag moesten brengen, terwijl de maag zelf

spreker zich tot zijn buurman en vroeg, met een

niets deed dan de vruchten van hun noeste arbeid

ondeugende twinkeling in zijn ogen: 'Toesplaak­

verslinden.

kie lekke!?'

Daarom besloten ze dat ze geen voedsel meer naar de maag zouden brengen. De handen zouden het niet naar de mond brengen. De tanden en kiezen

156

157


zouden het niet kauwen. De keel zou het niet door­

knopen, hoewel hij zijn uiterste best deed klanten

slikken. Dat zou de maag dwingen iets te doen.

te trekken door de herberg comfortabel, de bedie­

Maar het enige wat ze bereikten was het li­ chaam zo zwak maken dat ze met de dood werden

ning hartelijk en de prijzen billijk te maken. Dus raadpleegde hij in wanhoop een wijze.

bedreigd. Zo waren zij het ten slotte die de les leer­

Na zijn droevige verhaal te hebben aangehoord,

den dat ze door een ander te helpen eigenlijk voor

zei de wijze: 'Het is heel eenvoudig. Je moet de

hun eigen welzijn in de weer waren.

herberg een andere naam geven.' 'Onmogelijk!' zei de herbergier. 'Die heet al ge­ neraties lang de Zilveren Ster en is in het hele land zo bekend.'

Ik krijg er een enorme kick van jou te dienen - maar ik sta erop dat je dankbaar bent.

'Nee,' zei de wijze resoluut. 'Je moet hem nu de Vijf Klokken noemen en een rij van zes klokken bij de ingang ophangen.'

Een met sieraden behangen douairière stapte uit een modieus hotel in London, waar ze de hele avond had gedineerd en gedanst op een liefdadig­ heidsbal voor straatboefjes.

'Zes klokken? Maar dat is absurd. Wat zou dat nu opleveren?' 'Probeer het eens en kijk maar,' zei de wijze met een glimlach.

Ze stond op het punt in haar Rolls Royce te

Welnu, de herbergier probeerde het. En dit

stappen, toen een straatboefje op haar toe liep en

is wat hij zag. Elke reiziger die langs de herberg

dreinde: 'Heb u een stuiver over, mevrouw, een

kwam, liep naar binnen om de fout aan te wijzen.

aalmoes? Ik heb al twee dagen niet gegeten.'

Een ieder dacht dat niemand anders het had ge­

De gravin deinsde terug. 'Jij ondankbare schooi­

merkt. Eenmaal binnen, raakten ze onder de be­

er!' riep ze uit. 'Besef je niet dat ik de hele nacht

koring van de hartelijkheid van de bediening en

voor je heb gedanst?'

bestelden een verfrissing, waardoor ze de herber­ gier de goede inkomsten verschaften die hij zo lang tevergeefs had nagestreefd.

Er was eens een herberg die de Zilveren Ster heet­ te. De herbergier kon de eindjes niet aan elkaar

Er zijn weinig dingen waar het ego meer plezier aan beleeft dan aan het verbeteren van andermamfouten.

158

159


Een grote en dwaze koning klaagde dat de ruwe grond pijn deed aan zijn voeten en daarom beval Elke maand stuurde de leerling zijn meester trouw­ hanig een verslag van zijn spirituele vorderingen. In de eerste maand schreef hij: 'Ik voel een ver­ ruiming van het bewustzijn en ervaar mijn eenheid met het universum.' De meester wierp een blik op het briefje en gooide het weg. De volgende maand meldde hij: 'Ik heb einde­ lijk ontdekt dat het goddelijke in alles aanwezig is.' De meester leek teleurgesteld. In de derde brief verklaarde de leerling enthou­ siast: 'Het mysterie van het Ene en het vele heeft zich tot mijn verbazing aan mij geopenbaard.' De

hij het hele land met koeienhuid te beleggen. De hofnar lachte toen de koning hem vertelde dat hij dit bevolen had. 'Wat een volstrekt idioot idee, Majesteit,' riep hij. 'Waarom die nodeloze uitgave? Snij gewoon twee stukjes huid uit om uw voeten te beschermen!' En dat deed de koning. En zo werd het idee van schoenen geboren. De verlichte weet dat je, om van de wereld een oord zonder pijn te maken, je hart moet veranderen - niet de wereld.

meester gaapte. Zijn volgende briefluidde: 'Niemand wordt ge­ boren, niemand leeft, en niemand sterft, want het zelf bestaat niet.' De meester hief in wanhoop zijn handen ten hemel. Er verstreek weer een maand, toen twee, toen vijf; toen een heel jaar. De meester vond het tijd zijn leerling te herinneren aan zijn plicht hem op

De leerlingen vroegen de meester om over de dood te spreken: 'Hoe zal het zijn?' 'Het zal zijn alsof er een sluier wordt stukge­ trokken; je zult vol verbazing zeggen: 'Dus U zat er altijd al achter?'

de hoogte te houden van zijn spirituele vorderin­ gen. De leerling schreef terug: 'Wie kan het wat schelen?' Toen de meester die woorden las, gleed er een blik van tevredenheid over zijn gezicht. Hij zei: 'God zij dank, eindelijk heeft hij het begrepen!'

Een koopman in Bagdad stuurde zijn bediende om een boodschap naar de bazaar, en de man kwam wit van angst en bevend terug. 'Meester,' zei hij, 'Toen ik op de markt was, liep in tegen

160

161


een vreemdeling op. Toen ik hem in het gelaat keek, merkte ik dat het de Dood was. Hij maakte een dreigend gebaar naar me en liep weg. Nu ben ik bang. Alstublieft, geef me een paard zodat ik meteen naar Samarra kan rijden en een zo groot mogelijke afstand creëer tussen de Dood en me­ zei(' De koopman gaf de man- in zijn bezorgdheid voor hem- zijn snelste hengst. De bediende ging

Er was eens een enorme draak in China die van dorp naar dorp ging en lukraak vee, honden, kip­ pen en kinderen doodde. Daarom deden de dor­ pelingen een beroep op een tovenaar om hen in hun ellende bij te staan. De tovenaar zei: 'Ik kan zelf de draak niet verslaan, want, al ben ik tove­ naar, ik ben ook bang. Maar ik zal de man voor jullie vinden die het wel zal doen.' Daarop veranderde hij zich in een draak en naam

er in een oogwenk vandoor met het paard. Later

plaats op een brug, zodat iedereen die niet wist dat

op de dag ging de koopman zelf naar de bazaar en

het de tovenaar was, hem niet durfde te passeren.

zag de Dood daar door de menigte slenteren. Hij ging naar hem toe en zei: 'U maakte vanmorgen een dreigend gebaar naar mijn arme bediende. Wat betekende dat?' 'Dat was geen dreigende gebaar, meneer,' zei de Dood. 'Het was een schok dat ik hem hier in Bag­ dad zag.' 'Waarom zou hij niet in Bagdad zijn? Hier woont de man.'

Op een dag liep er echter een reiziger naar de brug toe, klom rustig over de draak en liep verder. De tovenaar nam meteen weer een menselijke gedaante aan en riep de man toe: 'Kom terug, goe­ de vriend, ik heb hier weken op u staan wachten!'

De verlichte weet dat angst hem zit in de manier waarop je naar dingen kijkt, niet in de dingen zelf

'Nou ja, ik had begrepen dat hij zich vanavond in Samarra bij me zou voegen, ziet u?'

De meeste mensen zijn zo bang om te sterven dat ze door hun pogingen om de dood te vermijden, nooit leven.

Een herder was bezig zijn schapen te weiden, toen een voorbijganger zei: 'Wat heeft u daar een prachti­ ge kudde schapen. Mag ik u daar iets over vragen?' 'Natuurlijk,' zei de schaapherder. Zei de man: 'Hoever zou u zeggen dat uw scha­ pen elke dag lopen?' 'Welke, de witte of de zwarte schapen?'

162

163


'De witte schapen.'

'De zwarte ook,' zei de herder.

'Nou, de witte lopen ongeveer zes kilometer per dag.'

De menselijke geest maakt een onwijs onderscheid

'En de zwarte?'

tussen dingen die Liefde ziet als Een.

'De zwarte ook.' 'En hoeveel gras zou u zeggen dat ze elke dag aten?' 'Welke, de witte of de zwarte?'

Plutarchus vertelt het verhaal hoe Alexander de

'De witte.'

Grote Diogenes tegenkwam die aandachtig naar

'Nou, de witte eten ongeveer twee kilo gras per

een hoop mensenbotten zat te kijken.

dag.'

'Waar zoekt u naar?' vroeg Alexander.

'En de zwarte?'

'Iets wat ik niet kan vinden,' zei de filosoof.

'De zwarte ook.'

'En wat is dat?'

'En hoeveel wol zou u zeggen dat ze elk jaar

'Het verschil tussen de botten van je vader en

geven?

die van zijn slaven.'

'Welke, de witte of de zwarte?' 'De witte.'

Evenmin te onderscheiden zijn: katholieke botten en

'Nou, ik zou zeggen dat de witte zo'n drie kilo

protestante botten. Hindoe botten en moslim botten.

wol geven bij iedere jaarlijkse scheerbeurt.' 'En de zwarte?'

Arabische botten en Israëlische botten. Russische bot­ ten en Amerikaanse botten.

'De zwarte ook.'

De verlichte ziet er geen verschil tussen, ze/:fi niet

Dit wekte de nieuwsgierigheid van de voorbij­

als de botten gehuld zijn in vlees!

ganger. 'Mag ik u vragen waarom u de vreemde gewoonte heeft uw schapen telkens te onderschei­ den in witte en zwarte wanneer u antwoord geeft op een vraag van mij?'

De menselijke staat wordt volmaakt verbeeld door

'Nou,' zei de schaapherder, 'dat spreekt eigen­ lijk vanzelf. De witte zijn van mij, ziet 'Oh! En de zwarte dan?'

164

u.'

de arme dronkaard die 's nachts buiten het park op de schutting staat te bonken en schreeuwt: 'Laat me eruit!'

165


Alleen je illusies weerhouden je ervan te zien dat je

je mag dan niet verlicht zijn, maar je zou tenminste

vrij bent en dat je dat altijd bent geweest.

consequent kunnen zijn!

Mamiya werd een bekende zenmeester. Maar het

Ananda was Boeddha's meest toegewijde leerling. Ja­

had hem veel moeite gekost te leren wat zen was.

ren na Boeddha's dood werden er plannen gemaakt

Toen hij nog leerling was, vroeg zijn meester hem te

voor een Groot Concilie van de Verlichten en een

zeggen wat het geluid was van één hand die klapte.

van de leerlingen kwam er Ananda over vertellen.

Mamiya legde er zijn ziel en zaligheid in, be­

Nu was Ananda op dat moment zelf nog niet

knibbelde op eten en slaap zodat hij met het juiste

verlicht, hoewel hij er jarenlang hard aan had ge­

antwoord voor de dag kon komen. Maar zijn mees­

werkt. Hij was dus niet gerechtigd het concilie bij

ter was nooit tevreden. Hij zei op een dag zelfs te­

te wonen.

gen hem: 'Jij werkt niet hard genoeg. Je bent veel

Op de avond van de concilievergadering was

te veel op je gemak gesteld, veel te veel gehecht aan

hij nog steeds niet verlicht, dus hij besloot de hele

de goede dingen van het leven, er zelfs te zeer aan

nacht met alle kracht te mediteren en niet op te

gehecht het antwoord zo snel mogelijk te vinden.

houden voordat hij zijn doel had bereikt. Maar het

Het zou beter zijn als je doodging.'

enige waar hij in slaagde was zichzelf uit te putten.

De volgend keer dat Mamiya voor de meester stond, deed hij iets dramatisch. Gevraagd het ge­ luid van één klappende hand te verklaren, viel hij voorover en bleef als voor dood liggen.

Hij had ondanks al zijn inspanningen niet de ge­ ringste vooruitgang geboekt. Dus tegen het ochtendgloren besloot hij het op te geven en wat te gaan slapen. In die staat,

Zei de meester: 'Juist. Dus je bent dood. Maar

waarin hij elke begeerte, zelfs die naar verlichting,

hoe zit het met het geluid van die ene hand die

had verloren, legde hij zijn hoofd op het kussen te

klapt?'

rusten. En plotseling raakte hij verlicht!

Terwijl hij zijn ogen opende, antwoordde Ma­ miya: 'Die heb ik nog niet kunnen oplossen.' Daarop riep de meester in woede uit: 'Dwaas! Doden spreken niet. D'r uit!'

166

Zei de rivier tegen de zoeker: 'Moetje je eigenlijk zor­ gen maken over verlichting? Welke kant ik ook opga, ik ben op weg naar huis. '

167


De manier om lief te hebben

Winst en verlies "Wánt wat baat het een mens, zo hij de gehele wereld gewint, en lijdt schade zijner ziel? - Mattheüs 16:26 Denk terug aan het gevoel dat je hebt als iemand je prijst, wanneer je goedgekeurd, geaccepteerd, toegejuicht wordt. En stel dat tegenover het gevoel dat in je opkomt wanneer je naar de zonsonder­ gang of zonsopgang kijkt of naar de natuur in het algemeen, of wanneer je een boek leest of naar een film kijkt waar je erg van geniet. Probeer dit gevoel op te roepen en vergelijk het met het eerste gevoel dat ontstond toen je geprezen werd. Begrijp dat het eerste soort gevoel ontstaat door zelfverheerlij-

169


king, zelfbegunsriging. Her is een werelds gevoel.

geniet van het gezelschap van je vrienden of van je

Her tweede ontstaat door zelfvervulling, een ge­

werk. Ze waren bedoeld om je sensatie, opwinding

voel van de ziel.

- en leegte te bezorgen.

Nog een ander contrast: denk eens terug aan het gevoel dat je hebt wanneer je slaagt, wanneer je her gemaakt hebt, wanneer je aan de top bent

De hemel is

nabij

gekomen, wanneer je een wedstrijd, een wedden­ schap of een discussie wint. En vergelijk het met het soort gevoel dat je krijgt wanneer je echt geniet

Bekeert u; want het Koninkrijk der hemelen is nabij gekomen. - Mattheüs 4: 1 7

van het werk dat je doet, waar je in opgaat, de han­ deling waar je je op dit moment mee bezighoudt. En let nog eens op het kwalitatieve verschil tussen

Stel je hebt een radio die, hoe je ook aan de knop

het wereldse en het zielsgevoeL

draait, slechts één zender oppikt. Je hebt geen con­

Nog een contrast: herinner je hoe je je voelde

trole over het volume. Soms is het geluid ternau­

toen je macht had, de baas was, mensen naar je

wernood re horen, een andere keer is het zo hard

opkeken en moesten doen wat jij zei; of toen je

dat je trommelvliezen bijna knappen. Bovendien

populair was. En vergelijk dat wereldse gevoel met

kun je het niet afzetten; soms is het onscherp; of

het gevoel van intimiteit, van kameraadschap - de

hij begint plotseling te tetteren wanneer je wil rus­

momenten waarop je je echt vermaakte in het ge­

ren en slapen. Wie zou het pikken als zijn radio

zelschap van een vriend of een groep mensen die

het zo slecht deed? En toch, wanneer je hart zich

plezier hadden, en waar gelachen werd.

zo krankzinnig gedraagt, neem je er niet alleen ge­

Als je dit nu gedaan hebt, probeer de ware aard van wereldse gevoelens, te weten die van zelfbe­

noegen mee, maar noem je het zelfs normaal en menselijk.

gunstiging, zelfverheerlijking, dan te begrijpen. Ze

Denk eens aan de talloze momenten dat je door

zijn niet natuurlijk. Ze zijn uitgevonden door de

je emoties heen en weer geslingerd werd, dat je he­

maatschappij en de cultuur waarin je leeft, om je

vige boosheid, somberheid, angstige bezorgdheid

productief en beheersbaar te maken. Deze gevoe­

voelde; en het gebeurde elke keer omdat je hart

lens geven niet de voeding en het geluk die opge­

vastbesloten was iets te krijgen wat je niet had, iets

wekt worden wanneer je naar de natuur kijkt of

vast te houden wat je had of iets te vermijden wat

170

171


je niet wilde. Je was verliefd en je voelde je afgewe­

De tweede waarheid: waar kwam je gehechtheid

zen of jaloers; plotseling raakte je met hart en ziel

vandaan? Je bent er niet mee geboren. Zij ont­

gefocust op dit ene ding, en liep het op een teleur­

stond door een leugen die je maatschappij en je

stelling uit. Je zette alles op alles om een verkiezing

cultuur je hebben verteld, of een leugen die je aan

te winnen, en in het geweld van de strijd kon je het

jezelf hebt verteld, namelijk dat je zonder het een

zingen van de vogels niet meer horen: je ambitie

of ander ding, zonder deze of gene persoon niet ge­

overstemde elk ander geluid. Je werd geconfron­

lukkig kunt zijn. Open je ogen en zie hoe onwaar

teerd met de mogelijkheid van een ernstige ziekte

dit is. Er zijn honderden mensen die volmaakt

of het verlies van een geliefde en je kon je op niets

gelukkig zijn zonder dit voorwerp of persoon of

meer concentreren.

situatie waar jij naar hunkert en waarvan je jezelf

Kort gezegd, zodra je ergens aan gehecht raakt,

hebt overtuigd dat je er niet zonder kunt leven.

wordt het functioneren van dit mooie apparaat dat

Dus maak je keuze: wil jij je gehechtheid, of je vrij­

'het menselijk hart' heet, verwoest. Als je je radio

heid en geluk?

wilt repareren, moet je radiotechniek studeren. Als

De derde waarheid: als je voluit wilt leven moet

je je hart wilt hervormen, moet je lang en ernstig

je een gevoel voor proportie ontwikkelen. Het le­

nadenken over vier bevrijdende waarheden. Maar

ven in oneindig veel groter dan deze kleinigheid

kies eerst een voorwerp van gehechtheid dat je

waar je hart aan gehecht is en dat je de macht hebt

dwars zit, iets waar je aan hangt, iets wat je vreest

gegeven je zo van sereek te maken. Kleinigheid, ja,

of iets waar je naar hunkert, en hou dit voorwerp

omdat er als je lang genoeg leeft allicht een dag zal

van gehechtheid in gedachten terwijl je naar deze

komen waarop het niet meer van belang is. Het

waarheden luistert.

wordt niet eens herinnerd - je eigen ervaring zal

De eerste waarheid: je moet kiezen tussen je

dit bevestigen. Zoals jij je vandaag die enorme on­

gehechtheid en geluk. Je kunt niet beide hebben.

benulligheden die jou in het verleden zo in beroe­

Zodra je ergens aan gehecht raakt, wordt je hart

ring brachten nauwelijks herinnert en er niet in

uit balans gebracht en je vermogen een vreugde­

het minst meer door wordt geraakt.

vol, zorgeloos en sereen leven te leiden verwoest.

En zo brengt de vierde waarheid je tot de onver­

Kijk maar eens hoe waar dit is als je het toepast

mijdelijke conclusie dat niets of niemand buiten

op het voorwerp van gehechtheid dat je hebt uit­

jezelf het vermogen heeft jou gelukkig of ongeluk­

gekozen.

kig te maken. Of je je er bewust van bent of niet,

172

173


jij en alleen jij besluit gelukkig of ongelukkig te

de symfonie niet meer, omdat het geluid van de

zijn, en of je in een gegeven situatie je gehechtheid

trommels de andere instrumenten heeft uitgewist.

in stand wilt houden of niet.

Je hebt misschien je voorkeuren voor de trommel, de viool of de piano; daar schuilt geen kwaad in, want een voorkeur vormt geen belemmering voor

Wat moet ik doen?

je om de andere instrumenten te horen en er van te genieten. Maar zodra je voorkeur een gehechtheid

'Goede meester, wat zal ik goeds doen, opdat ik het eeuwige leven hebbet

wordt, maakt die je ongevoelig voor de andere ge­ luiden, je kent daar plotseling minder waarde aan

- Mattheüs 19:16

toe. En ze verblindt je voor het betreffende instru­ ment, want je geeft het een waarde die volstrekt

Stel je voor hoe je in een concertzaal naar klanken

niet in verhouding staat tot zijn verdienste.

van de heerlijkste muziek zit te luisteren als je je

Kijk nu eens naar iemand of iets waaraan bij

opeens herinnert dat je bent vergeten je auto af te

jou gehechtheid bestaat: iemand die of iets dat jij

sluiten. Je bent ongerust over de auto, je kunt de

macht hebt gegeven jou gelukkig of ongelukkig te

zaal niet uitlopen en je kunt niet van de muziek ge­

maken. Observeer nu hoe je, omdat je er zo gefo­

nieten. Zie daar een volmaakt beeld van het leven

cust op bent deze persoon of dit ding te krijgen en

zoals het door de meeste mensen geleefd wordt.

vast te houden en te bezitten, met uitsluiting van

Want het leven is voor wie oren heeft om te

andere dingen en personen, en vanwege je obses­

horen een symfonie; maar zeer, zeer zeldzaam is de

sie voor deze persoon of dit ding, minder gevoelig

mens die de muziek hoort. Waarom? Omdat we

bent voor de rest van de wereld. Je bent harder ge­

het zo druk hebben met luisteren naar het lawaai

worden. En heb de moed te zien hoe bevooroor­

waar onze conditionering en onze programmering

deeld en blind je bent geworden in aanwezigheid

ons het hoofd mee volgestopt hebben. Dat en iets

van dit voorwerp van je gehechtheid.

anders - onze gehechtheden. Een gehechtheid

Wanneer je dit ziet, zul je het verlangen heb­

is een belangrijke moordenaar. Om de symfonie

ben je van elke gehechtheid te bevrijden. Het pro­

werkelijk te horen moet je nauwkeurig afgestemd

bleem is, hoe? Het helpt niet ze af te zweren en te

zijn op elk instrument in her orkest. Wanneer je

vermijden, want door de klank van de trommel

alleen maar plezier hebt in het slagwerk, hoor je

uit te bannen maak je jezelf weer net zo hard en

174

175


ongevoelig als wanneer je je alleen op de trom�

zing. Kijk eens naar jezelf, hoe je bijna elke mi�

mel concentreert. Wat je nodig hebt is niet er af�

nuut dat je wakker bent mensen gunstig probeert

stand van doen, maar inzicht, gewaarzijn. Als je

te stemmen en te behagen, of ze nu leven of overle­

gehechtheden je pijn en verdriet hebben bezorgd,

den zijn. Je leeft volgens hun normen, conformeert

dan helpt dat om inzicht te krijgen. Als je op zijn

je aan hun eisen, zoekt hun gezelschap, verlangt

minst eenmaal in je leven de zoete smaak van vrij­

hun liefde, vreest hun spot, verlangt naar hun ap­

heid en het plezier in het leven hebt gehad die ont­

plaus, onderwerpt je gedwee aan het schuldgevoel

hechting met zich meebrengt, dan helpt dat ook.

dat ze je aanpraten; je bent als de dood om tegen

Het helpt ook de klank van de andere instrumen­

de mode in te gaan in de wijze waarop je je kleedt

ten in het orkest bewust op te merken. Maar er is

of hoe je praat of handelt of denkt, zelfs.

geen substituut voor het gewaarzijn dat je laat zien

En neem waar hoe je zelfs wanneer je de baas

welk verlies je lijdt wanneer je de trommel over­

over hen bent, van hen afhankelijk en aan hen on�

waardeert en wanneer je doof bent voor de rest van

derworpen bent. Mensen zijn zozeer deel van je wezen geworden

het orkest.

dat je je een leven dat niet door hen beïnvloed of beheerst wordt zelfs niet kunt voorstellen. Feite­

Toon geen partijdigheid

lijk hebben ze je ervan overtuigd dat je, zelfs als je je van hen zou losmaken, een eiland zou wor­

'Meester, wij weten dat Gij recht spreekt en leert, en

den - eenzaam, kil, liefdeloos. Maar het is precies

geen partijdigheid toont. '

andersom. Hoe kun je van iemand houden voor - Lucas 20:21

wie je een slaaf bent? Hoe kun je van iemand hou� den zonder wie je niet kunt leven? Je kunt alleen

Bekijk je leven en zie hoe je de leegte met mensen

verlangen, nodig hebben, afhankelijk zijn, vrezen

hebt gevuld. Het gevolg is dat zij jou in hun greep

en beheerst worden. Liefde is alleen te vinden in

hebben. Zie hoe ze je gedrag beheersen door hun

onbevreesdheid en vrijheid. Hoe bereik je deze

goedkeuring en afkeuring. Ze hebben de macht je

vrijheid? Door middel van een dubbele aanval op

eenzaamheid te verzachten met hun gezelschap, je

je afhankelijkheid en slavernij. Ten eerste, gewaar­

stemming te verhogen met hun complimenten, je

zijn. Het is vrijwel onmogelijk afhankelijk te zijn,

tot wanhoop te brengen met hun kritiek en afwij-

een slaaf te zijn, wanneer je voortdurend de dwaas�

176

177


heid van je afhankelijkheid in het oog houdt. Maar

dienstbaarheid. Maar dat is op zich geen liefde.

gewaarzijn is misschien niet genoeg voor iemand

Liefde ontstaat uit gewaarzijn. Alleen in zoverre als

voor wie mensen de verslaving zijn. Je moet be­

je mensen ziet zoals ze hier en nu werkelijk zijn

zigheden ontwikkelen die je graag doet. Je moet

en niet zoals

werk vinden dat je niet doet vanwege het nut dat

fantasie of projectie zijn, kun je echt van hen hou­

het heeft, maar om het werk zelf. Bedenk iets dat

den; anders zijn het niet de mensen die je bemint

je in ieder geval graag doet, of men je daar nu om

maar het idee dat je je van hen gevormd hebt, of

bemint en beloont of niet, of mensen ervan weten

personen als voorwerp van je verlangen, niet zoals

en je er dankbaar voor zijn of niet. Hoeveel bezig­

ze intrinsiek zijn.

ze

in je herinnering, je verlangen, je

heden kun je opnoemen die je gewoon doet om­

Daarom is de eerste daad van liefde om dit mens

dat ze je blij maken en je bezielen? Kom er achter

of ding, deze werkelijkheid, te zien zoals hij of het

welke het zijn, cultiveer ze, want ze zijn je paspoort

echt is. En dit houdt de enorme discipline in dat

naar vrijheid en liefde.

je verlangens, je vooroordelen, je herinneringen, je projecties, je selectieve manier van kijken loslaat, een discipline zo groot, dat de meeste mensen zich eerder halsoverkop in goede werken en dienstbaar­

Wees wakker

heid zouden storten dan zich onderwerpen aan het Gezegend zijn die diensknechten welke de heer; als hij

hete vuur van dit ascetisme. Wanneer je je ten doel

komt, wakende vindt.

stelt iemand te dienen en niet de moeite hebt ge­ -Lucas 12:37

nomen hem te zien, kom je dan tegemoet aan zijn behoefde of aan je eigen? Het eerste ingrediënt van

Overal ter wereld zijn mensen op zoek naar liefde,

liefde is dus de ander echt te zien.

want iedereen is ervan overtuigd dat liefde alleen

Het tweede ingrediënt is net zo belangrijk: je­

de wereld kan redden, dat liefde alleen het leven

zelf zien, het licht van je gewaarzijn meedogen­

zinvol en de moeite waard kan maken. Maar hoe

loos op je motieven, je emoties, je behoeften, je

weinig mensen begrijpen wat liefde werkelijk is, en

oneerlijkheid, je egoïsme, je neiging te domine­

hoe ze in het mensenhart ontstaat. Liefde wordt

ren en te manipuleren te richten. Dit betekent

heel vaak gelijkgesteld met goede gevoelens voor

dat je de dingen bij de naam noemt, hoe pijn­

anderen, met goedwillendheid, geweldloosheid of

lijk de ontdekking en de gevolgen ook zijn. Als

178

179


je een dergelijk gewaarzijn van de ander en je­

rijk Gods binnen te gaan met één oog dan met twee

zelf bereikt, weet je wat liefde is. Omdat je dan

ogen in de hel te worden geworpen. -Marcus 9:43 e.v.

een geest en een hart hebt dat alert, waakzaam, helder en gevoelig is, een helderheid van waar­ nemen, een gevoeligheid waardoor je op elk mo­

Wanneer je met blinde mensen te maken hebt,

ment in elke situatie een zorgvuldige, passende

dringt het tot je door dat ze afgestemd zijn op een

reactie kunt geven. Soms zul je onweerstaanbaar

werkelijkheid waar jij geen idee van hebt. Hun

tot actie worden gedwongen; en soms zul je wor­

gevoeligheid voor de wereld van tast, reuk, smaak

den tegengehouden. Je zult daardoor anderen

en klank is zodanig, dat wij vergeleken bij hen

soms negeren en soms de aandacht schenken die

domme ezels lijken. Wij beklagen mensen die hun

ze zoeken. Soms zul je zacht en meegevend zijn,

gezichtvermogen kwijt zijn, maar houden zelden

en soms hard, compromisloos, assertief, geweld­

rekening met de verrijking die hun andere zintui­

dadig zelfs. Want de liefde die uit gevoeligheid

gen hun bieden. Het is jammer dat die rijkdom

voortkomt neemt vele onverwachte vormen aan

tegen de hoge prijs van blindheid wordt verkregen,

en reageert niet op pasklare richtlijnen en prin­

en het is heel voorstelbaar dat wij even levendig en

cipes, maar op de concrete werkelijkheid van het

goed op de wereld afgestemd zouden kunnen zijn

moment. Wanneer je deze gevoeligheid voor het

als blinden, zonder onze ogen te verliezen. Maar

eerst merkt, voel je waarschijnlijk een grote angst.

het is niet mogelijk, zelfs niet voorstelbaar, dat je

Want al je verdedigingsmechanismen zullen neer­

je er ooit van bewust zou worden wat liefde is, als

gehaald worden, je oneerlijkheid blootgelegd, de

je die delen van je psychologie die 'gehechtheden'

muren om je heen verbrand.

heten, niet uitrukt, niet afhakt. Als je weigert dit te doen zul je de ervaring van liefde mislopen, zal het enige dat het menselijke

Ruk het oog uit

bestaan zin geeft aan je voorbijgaan. Want liefde is het paspoort naar blijvende vreugde, vrede en

En als je hand je laat zondigen, hak hem af, het is be­

vrijheid. Er is alleen één ding dat de ingang tot

ter het leven verminkt binnen te gaan dan met twee

die wereld belemmert en de naam van dat ding is

handen naar de hel te gaan... En als je oog je laat

'gehechtheid'. Zij wordt veroorzaakt door het be­

zondigen, ruk het uit; het beter voor je het Konink-

gerige oog dat hunkering in het hart opwekt en

180

181


en daarom niet van hebt kunnen profiteren. Denk

en complexen en ja, zelfs je zonden. Kun je ze alle­

nu aan een recente gebeurtenis die je verdriet deed,

maal zien als een noodzakelijk onderdeel van je ont­

die negatieve gevoelens in je veroorzaakte. Wie of

wikkeling, omdat ze een belofte van groei en genade

wat die gevoelens ook deed ontstaan was je leraar,

voor jezelf en anderen inhouden, die er nooit zou

omdat die je heel veel over jezelf omhulde wat je

zijn geweest zonder deze aspecten van jezelf waar je

waarschijnlijk niet wist. En hij, of het, nodigde en

zo'n hekel aan hebt? En als je anderen pijn en nega­

daagde je uit tot zelfinzicht, zelfontdekking en der­

tieve gevoelens hebt bezorgd, was je op dat moment

halve tot groei, leven en vrijheid.

niet een leraar voor hen, een instrument dat hun

Probeer het nu uit, stel vast wat het negatieve

een aanzet tot zelfontdekking en groei gaf? Kun je

gevoel was dat dit voorval in je opwekte. Was het

doorgaan er zo naar te kijken tot je dit alles als een

angst of onzekerheid, jaloezie, boosheid of schuld­

gelukkige fout ziet, een noodzakelijke zonde die jou

gevoel? Wat zegt die emotie over jou, je waarden,

en de wereld heel veel goeds brengt?

de manier waarop je naar de wereld en het leven

Als je dit kunt, zal je hart overstroomd worden

kijkt, en bovenal hoe je geprogrammeerd en ge­

door vrede, dankbaarheid, liefde en acceptatie van

conditioneerd bent? Als je erin slaagt hier achter

elk ding apart. En je hebt dan ontdekt waar men­

te komen, zul je een illusie

je je tot nu toe

sen overal naar zoeken en wat ze nooit vinden. Na­

aan vast hebt gehouden laten varen, of je zult een

melijk de bron van sereniteit en vreugde die zich in

vervormde waarneming veranderen of een foute

elk mensenhart schuilhoudt.

waar

overtuiging corrigeren af leren je van je pijn te dis­ tantiëren, omdat je beseft dat die werd veroorzaakt door hoe je geprogrammeerd was en niet door de

Ziet de leliën des velds

werkelijkheid; en je zult er plotseling achter ko­ men dat je heel dankbaar bent voor die negatieve

Daarom zeg ik

gevoelens en die persoon of dat voorval dat ze ver­

Aanziet de vogelen des hemels... Aanmerkt de leliën

oorzaakt hebben.

des velds...

u:

zijt niet bezorgd voor

uw

leven...

- Mattheüs 6:25 e.v.

Ga nu nog een stapje verder. Kijk naar alles wat je denkt, voelt, zegt en doet wat je niet goedkeurt in jezelf. Je negatieve emoties, je gebreken, je handi­

Iedereen heeft op een bepaald moment wel een ge­

caps, je vergissingen, je gehechtheden en neurosen

voel van wat men onzekerheid noemt. Je voelt je

184

185


onzeker over de hoeveelheid geld die je op de bank

je gevoel van onzekerheid te verminderen door te

hebt staan of over hoeveel liefde je van je vriend

proberen iets buiten je te veranderen. Het loont

krijgt of over de opleiding die je hebt genoten. Of

misschien de moeite, al is dat meestal niet zo. Het

je hebt een gevoel van onzekerheid over je gezond­

brengt misschien wat verlichting, maar de verlich­

heid, je leeftijd of je fysieke verschijning. Als jou

ting duurt niet lang. Het is de energie en tijd die

de vraag werd gesteld: 'Wat maakt nu dat je je on­

je steekt in het verbeteren van je uiterlijk of het

zeker voelt?' zou je bijna zeker het foute antwoord

verdienen van meer geld of het krijgen van meer

geven. Misschien zeg je: 'Ik krijg niet genoeg liefde

geruststelling dat je vrienden van je houden, niet

van een vriend,' of: 'Ik heb niet de academische op­

waard.

leiding die ik nodig heb,' of iets dergelijks. Met

In de tweede plaats zal dit feit je ertoe brengen

andere woorden, je wijst naar een situatie buiten je

het probleem daar aan te vatten waar het echt zit,

en realiseert je niet dat gevoelens van onzekerheid

in je hoofd. Denk aan de mensen die in precies

niet door iets buiten je worden opgewekt, maar al­

dezelfde situatie waarin jij je nu bevindt niet de

leen door je emotionele programmering, door iets

geringste onzekerheid zouden voelen. Zulke men­

wat je jezelf wijsmaakt. Als je je programma veran­

sen bestaan. Daarom ligt het probleem niet bij de

dert, zouden je gevoelens van onzekerheid meteen

werkelijkheid buiten jou, maar in jou, in je pro­

verdwijnen, ook al zou in de buitenwereld alles net

grammering.

zo blijven als het was. De één voelt zich heel veilig

Ten derde: je moet begrijpen dat deze pro­

met praktisch geen geld op de bank; de ander voelt

grammering van jou is overgenomen van onzekere

zich onzeker ook al heeft hij miljoenen. Het zit

mensen die jou, toen jij heel jong en beïnvloed­

hem niet in de hoeveelheid geld maar in de pro­

baar was, door hun gedrag en hun panische reac­

grammering. De ene mens heeft geen vrienden, en

ties telkens wanneer de buitenwereld niet aan een

voelt zich toch volkomen zeker van de liefde van

bepaald patroon beantwoordde, leerden dat je een

mensen. De ander voelt zich zelfs in de meest aan­

emotionele verwarring in jezelf moet scheppen die

dacht opeisende en exclusieve relatie onzeker. Ook

onzekerheid heet. En dat je alles wat in je macht

hier zit het hem in de programmering.

ligt moet doen om de buitenwereld anders in te

Als je met je gevoelens van onzekerheid wilt

richten- meer geld verdienen, meer geruststelling

leren omgaan zijn er vier feiten die je goed moet

zien te krijgen, de mensen die je hebt beledigd kal­

bestuderen en begrijpen. Ten eerste is het zinloos

meren en behagen, enzovoort, enzovoort- om er

186

187


twijfel te trekken en kwijt te raken. Of ze zijn er­ van overtuigd dat ze nooit zonder de een of andere dierbare mens, ding of plek kunnen leven. Wil jij een manier om de mate van je starheid en je doodsheid te meten? Observeer dan hoeveel pijn het je doet wanneer je een gekoesterd idee, mens of ding verliest. De pijn en het verdriet ver­ raden je gehechtheid, nietwaar? Waarom rouw je zo bij de dood van een geliefde of het verlies van een vriend? Je hebt nooit de tijd genomen om seri­ eus te overwegen dat alles verandert en voorbijgaat en sterft. Daarom wordt je overvallen door dood, verlies en scheiding. Je woont liever op het zoldertje van je illusie en doet net of de dingen nooit zullen ver­ anderen, of ze altijd hetzelfde zullen zijn. Om die reden doet het je zoveel pijn als het leven binnen­ stormt om je illusie aan gruzelementen te slaan.

goddelijkheid die overal om hen heen is en die binnen ons bereik is, die ons leven zinvol en mooi en rijk zou maken, als we haar maar konden ont­ dekken. Mensen hebben zo'n vaag idee van wat dit zou kunnen

zijn en lezen boeken en raadplegen

goeroes in een poging erachter te komen wat ze nu precies moeten doen om dit ongrijpbare iets dat heiligheid of spiritualiteit heet te kunnen ver­ werven. Ze leren allerlei methoden, technieken, spirituele oefeningen en formules; vervolgens ra­ ken ze na jaren van vruchteloos streven ontmoe­ digd en verward en vragen zich af wat er fout is gegaan. Meestal geven ze zichzelf de schuld. Als ze hun technieken regelmatiger hadden beoefend, als ze ferventer of milder waren geweest zouden ze er gekomen zijn. Maar gekomen, waar? Ze hebben geen duidelijk idee wat die heiligheid waarnaar ze streven eigenlijk is, maar ze weten zeker dat het nog steeds een puinhoop is in hun leven, dat ze nog steeds bezorgd, onzeker en angstig, rancu­ neus en onverzoenlijk, begerig en ambitieus zijn

Wees bereid

en mensen manipuleren. Dus gooien ze zich weer

Daarom, zijt ook gij bereid; want in welke ure gij het niet meent, zal de Zoon des mensen komen. - Mattheüs 24:44 Vroeg of laat ontstaat er in elk mensenhart het ver­ langen naar heiligheid, spiritualiteit, God, noem het wat je wilt. Je hoort mystici spreken over een

190

met nieuwe kracht in de strijd en de worsteling die ze denken te moeten leveren om hun doel te bereiken. Ze hebben nooit stilgestaan bij het eenvoudige feit dat ze nergens zullen komen met hun inspan­ ningen. Die rnaken alles alleen

maar erger, zoals

dingen erger worden wanneer je vuur wilt uit-

191


bereikt wordt, ware heiligheid, is volkomen onge­ kunsteld. Je zou helemaal niet weten dat ze in jou bestaat. Bovendien kan het je niets schelen, want zelfs de ambitie om heilig te zijn zal weggevallen zijn als je van moment tot moment een leven leidt

Sadhana - Een weg naar God Christelijke oefeningen in een oosterse vorm

dat door gewaarzijn vervuld, gelukkig en transpa­ rant is geworden. Het is genoeg dat je waakzaam en wakker bent, want in deze staat zullen je ogen de Verlosser zien. Verder niets, maar dan ook abso­ luut niet. Geen veiligheid, geen liefde, geen gevoel ergens bij te horen, geen schoonheid, geen macht, geen heiligheid - niets anders telt dan meer.

Introductie Ik ben de afgelopen vijftien jaar van mijn leven meditatieleraar en spiritueel raadsman geweest, en heb mensen leren bidden. Ik heb tientallen men­ sen horen klagen dat ze niet weten hoe ze moeten bidden; dat ze voor hun idee, ondanks alle moeite, geen vooruitgang maken in het gebed; dat ze bid­ den saai en frustrerend vinden. Ik hoor veel spiri­ tuele leraren toegeven dat ze zich hulpeloos voelen als her erop aankomt mensen te leren bidden of, juister gezegd, hun te leren bevrediging en vervul­ ling te vinden in het gebed. Dit verbaast me altijd, omdat ik het betrek­ kelijk gemakkelijk heb gevonden mensen te leren bidden. Ik wijt dit niet louter aan een persoonlijk charisma van mij. Ik wijt het aan enkele heel een-

194

195


voudige theorieën die ik in mijn eigen gebedsprak­ tijk volg

Lichamelijke gewaarwordingen

ook bij de begeleiding van anderen in

Een van de grootste vijanden van bidden is ner­

het gebed. De eerste theorie is dat bidden een oe­

veuze gespannenheid. Deze oefening helpt je om

fening is die vervulling en bevrediging geeft en dat

dat aan te pakken. De formule is eenvoudig: je

het volkomen gerechtvaardigd is dit te verwachten

ontspant je wanneer je je tot je zintuigen bepaalt,

van bidden. De tweede is dat je niet zozeer met

wanneer je je zo bewust mogelijk wordt van je li­

het hoofd als wel met het hart moet bidden. Hoe

chamelijke gewaarwordingen, van de geluiden om

eerder het bidden zich juist van het hoofd en het

je heen, van je ademhaling, van de smaak die je in

denken afwendt, hoe prettiger het waarschijnlijk

je mond hebt.

en

wordt en hoe meer het oplevert. De meeste pries­ ters en religieuzen stellen bidden gelijk aan den­ ken. Dat is hun ondergang.

Veel te veel mensen leven te veel in

hun hoofd

-ze zijn zich voornamelijk bewust van het denken en het fantaseren dat zich in hun hoofd afspeelt

Een bevriende jezuïet vertelde me eens dat hij

en veel te weinig bewust van de activiteit van hun

een hindoeïstische leraar had benaderd om in de

zintuigen. Als gevolg daarvan leven ze zelden in

kunst van het bidden te worden ingewijd. De

het heden. Ze leven bijna altijd in het verleden of

goeroe zei tegen hem dat hij zich op zijn adem­

in de toekomst. In het eerste geval worden fouten

haling moest concentreren. Mijn vriend deed dat

uit het verleden betreurd, voelen ze zich schuldig

toen ongeveer vijf minuten. Toen zei de goeroe:

over begane misstappen, verlustigen ze zich aan in

'De lucht die je inademt is God. Je ademt God

het verleden behaalde successen en koesteren wrok

in het uit. Word je daarvan gewaar en blijf bij dat

over wat hun in het verleden door anderen is aan­

gewaarzijn.' Mijn vriend volgde, nadat hij men­

gedaan. En als ze met de toekomst bezig zijn, zijn

taal een lichte theologische aanpassing aan die uit­

ze bang voor mogelijke rampen en onplezierige

spraak had gemaakt, deze instructies - uren lang,

gebeurtenissen, verheugen ze zich al op wat nog

dag na dag-en ontdekte tot zijn verbijstering dat

moet komen en dromen ze over iets wat nog moet

bidden zo eenvoudig kan zijn als in- en uitademen.

plaatsvinden.

En hij ontwaarde in deze oefening een diepte, een

Het verleden oprakelen om er iets nuttigs uit

bevrediging en een spiritueel gevoed worden die

te leren, of zelfs om er opnieuw van te genieten,

hij in de vele, vele uren die hij jarenlang aan bid­

en het vooruitlopen op de toekomst om realistisch

den had gewijd, niet had gevonden.

plannen te maken zijn waardevolle functies, ge-

196

197


De manier om lief te hebben

Winst en verlies

\.Vttnt wat baat het een mens, zo hij de gehele wereld gewint, en lijdt schade zijner ziel? - Mattheßs 16:26 Denk terug aan het gevoel dat je hebt als iemand je prijst, wanneer je goedgekeurd, geaccepteerd, toegejuicht wordt. En stel dat tegenover het gevoel dat in je opkomt wanneer je naar de zonsonder­ gang of zonsopgang kijkt of naar de natuur in het algemeen, of wanneer je een boek leest of naar een film kijkt waar je erg van geniet. Probeer dit gevoel op te roepen en vergelijk het met het eerste gevoel dat ontstond toen je geprezen werd. Begrijp dat het eerste soort gevoel ontstaat door zelfVerheerlij-

169


door de graaiende hand die zich uitstrekt om vast

heid ook maar in de geringste mate verzwakt is,

te houden, te bezitten en tot eigendom te maken,

werkt zij niet meer. Net zoals het slecht functione­

en weigert los te laten. Het is dit oog dat uitgesto­

ren van één belangrijk onderdeel van een radar de

ken moet worden, deze hand die afgehakt moet

ontvangst verstoort, en jouw respons verstoort op

worden, wil er liefde kunnen zijn. Met zulke ver­

wat jij waarneemt.

minkte stompjes als handen kun je niets meer grij­ pen. Met zulke lege oogkassen als ogen word je plotseling gevoelig voor feiten waarvan je het be­

Lijden en heerlijkheid

staan nooit had vermoed. Nu kun je eindelijk liefhebben. Tot nu toe was al wat je had een zekere goedhartigheid en wel­

Moest de Christus niet deze dingen lijden en alzo in Zijn heerlijkheid ingaan? - Lucas 24:26

willendheid, een sympathie en bezorgdheid voor anderen, die je ten onrechte voor liefde hield, maar die net zo weinig met liefde te maken heeft als een

Denk eens aan een paar pijnlijke gebeurtenissen in

Bakkerende kaarsvlam met het licht van de zon.

je leven. Voor hoeveel daarvan ben je vandaag de

Wat is liefde? Het is een gevoeligheid voor elk

dag dankbaar omdat je daardoor bent veranderd

deel van de werkelijkheid in en buiten je, samen

en gegroeid? Dit is een eenvoudige levenswaarheid

met een onverdeelde respons op die werkelijkheid.

waar de meeste mensen nooit achter komen. Blije

Soms zul je die realiteit omarmen, soms zul je die

gebeurtenissen maken het leven verrukkelijk, maar

aanvallen, soms zul je haar negeren, en een andere

ze leiden niet tot ontdekkingen over jezelf, tot

keer zul je haar je hoogste aandacht geven, maar

groei en vrijheid. Dat privilege is voorbehouden

altijd zul je reageren, niet vanuit behoefte, maar

aan de dingen, mensen en situaties die ons pijn

vanuit gevoeligheid.

bezorgen.

En wat is gehechtheid? Een behoefte, een vast­

Elke pijnlijke gebeurtenis heeft het zaad van

klampen dat je gevoeligheid afstompt, een drug

groei en bevrijding in zich. Keer in het licht van deze

die je waarneming overschaduwt. Daarom kan er

waarheid terug naar je leven nu en kijk eens naar

geen liefde ontstaan zolang er ook maar de gering­

de een of andere gebeurtenis waar je niet dankbaar

ste gehechtheid aan iets of iemand bij jou aanwe­

voor bent, en zie of je het potentieel voor groei kunt

zig is. Want liefde is gevoeligheid, en als gevoelig-

ontwaren dat er in zit, waar je je niet van bewust was

182

183


maar voor te zorgen dat de gevoelens van onzeker­

breken. Hij zou nooit een straat oversteken, om­

heid verdwijnen. Alleen al de realisatie dat je dit

dat hij heeft gehoord dat er duizenden op straat

niet hoeft te doen, dat dit eigenlijk niets oplost, en

worden overreden. En ja, als hij de straat niet kan

dat de emotionele verwarring louter en alleen door

oversteken, hoe wil hij dan een oceaan of een con­

jou en je opvoeding worden veroorzaakt- deze re­

tinent oversteken en zich van de ene ideeënwereld

alisatie alleen schept een afstand tot het probleem

naar de andere kunnen bewegen? Deze man blijft

en brengt een aanzienlijke opluchting teweeg.

in zijn hol van een zolder zitten in een poging de

Ten vierde: telkens wanneer je onzeker bent over wat er in de toekomst kan gebeuren, denk

dood af te weren, en daarmee heeft hij meteen ook het leven afgeweerd.

dan aan het volgende: in de afgelopen zes of twaalf

Wat is de dood? Een verlies, een verdwijning,

maanden was je heel onzeker over gebeurtenissen

een loslaten, een vaarwel zeggen. Wanneer je je

die je, toen ze ten slotte plaatsvonden, op de een of

vastklampt, weiger je los te laten, je weigert vaar­

andere manier best aankon.

wel te zeggen, je verzet je tegen de dood. En al besef je het misschien niet, je verzet je tegelijkertijd tegen het leven.

Watje verliest en wat je vindt

Want het leven beweegt en jij zit vast, het leven stroomt en jij stagneert, het leven is buigzaam en

Die zijn ziel vindt, zal dezelve verliezen; en hij die

jij bent onbuigzaam en bevroren. Het leven neemt

zijn ziel zal verloren hebben om Mijnentwil zal de­

alles mee en jij hunkert naar stabiliteit en blijvend­

zelve vinden.

beid. - Mattheüs 10:39

Je bent dus bang voor het leven en bang voor de dood omdat je je vastklampt. Als je nergens aan

Heb je er ooit bij stilgestaan dat mensen die het

vastgrijpt, als je niet bang bent iets te verliezen,

bangst zijn om te sterven degenen zijn die als de

dan ben je vrij om te stromen als de bergrivier die

dood zijn om te leven?

altijd nieuw, sprankelend en levend is.

Stel je een man voor die op een zolder woont,

Er zijn mensen die de gedachte dat ze een fami­

een soort hol zonder licht en weinig frisse lucht.

lielid of een vriend zouden verliezen niet kunnen

Hij is bang de trap af te gaan omdat hij heeft ge­

verdragen; ze denken er liever niet aan. Of ze zijn

hoord dat mensen van de trap vallen en hun nek

bang een favoriete theorie, ideologie of geloof in

188

189


maken met vuur. Inspanning leidt niet tot groei; moeite, welke vorm die ook aanneemt, hetzij in de vorm van wilskracht of gewoonte, een techniek of een spirituele oefening, leidt niet tot verandering. Op zijn best leidt moeite tot onderdrukking en het bedekken van de basiskwaaL Inspanning kan dan wel het gedrag veranderen, maar het verandert de mens niet. Denk je eens in welke mentaliteit het verraadt als je vraagt: 'Wat moet ik doen om heilig te worden?' Is dat niet alsof je vraagt hoeveel geld je moet uitgeven om iets te kopen? Welk offer je moet brengen? Welke discipline je moet volgen? Welke meditatie je moet beoefenen om het te worden? Denk maar aan een man die de liefde van een vrouw wil winnen en probeert zijn uiterlijk te verbeteren, aan bodybuil­ ding doet of zijn gedrag verandert en technieken oefent om haar te charmeren. Je wint echt de liefde van een ander niet door de beoefening van bepaalde methoden maar door een bepaald type mens te zijn. En dat bereik je nooit door inspanning en technieken. Zo is het ook met spiritualiteit en heiligheid. Niet wat je doet is daar­ voor van belang. Het is geen product dat je kunt kopen of een prijs die je kunt winnen. Wat van belang is, is wat je bent, wat je wordt. Heilig zijn is geen prestatie; het is een genade. Een genade die gewaarzijn heet, een genade die kijken heet, observeren, begrijpen. Als je alleen

192

maar de knop van het licht van gewaarzijn zou omdraaien en jezelf en alles om je heen de hele dag zou observeren, als je jezelf in een spiegel ge­ reflecteerd zag zoals je je gezicht in de spiegel ziet, is dat precies, exact zoals het is, zonder de minste misvorming of toevoeging, en als je deze reflectie zonder enig oordeel of veroordeling observeerde, zou je merken dat er allerlei wonderbaarlijke ver­ anderingen in je zouden plaatsvinden. Alleen zul jij niets over die veranderingen te zeggen hebben, of ze van te voren kunnen beramen, of beslissen hoe en wanneer ze plaats zullen vinden. Het is dit niet-oordelende gewaarzijn alleen dat je heelt en verandert en doet groeien. Maar op zijn eigen ma­ nier en op zijn eigen tijd. Waar je je speciaal van bewust dient te zijn, zijn je reacties en je relaties. Telkens wanneer je in ie­ mands aanwezigheid bent, wanneer je in de natuur bent of je in een bepaalde situatie bevindt, heb je allerlei reacties, positieve en negatieve. Bestudeer die reacties, observeer welke het precies zijn en waar ze vandaan komen, zonder ook maar enige zedenpreek, verwijt of verlangen, laat staan dat je moeite doet ze te veranderen. Dat is het enige wat je nodig hebt, om heiligheid te doen ontstaan. Zal gewaarzijn je de heiligheid brengen die je zo verlangt? Ja en nee. Feit is dat je dat nooit zult we­ ten. Want ware heiligheid, het soort dat niet door technieken en inspanningen en onderdrukking

193


steld dat

ze

ons niet te lang uit het heden halen.

Om goed te kunnen bidden is het van groot be­

transformerende kracht en een bron van eeuwige verrukking en vrede wordt.

lang het vermogen te ontwikkelen om contact te maken met het heden en daarin te blijven. En ik ken geen betere manier om in het heden te blijven

Gewaarzijn en contemplatie

dan uit je hoofd te komen en terug te keren naar

Dit is misschien het moment om te praten over

je zintuigen.

het bezwaar dat soms in mijn contemplatiegroe­

Voel de hitte of kou van de atmosfeer om je

pen naar voren wordt gebracht, dat deze oefenin­

heen. Voel de zachte wind die je lichaam streelt.

gen-in-gewaarzijn, hoewel ze misschien helpen om

Voel de warmte van de zon die contact met je huid

te ontspannen, niets te maken hebben met con­

maakt. Voel de aanraking met het vomwerp dat je

templatie zoals wij christenen het woord opvatten,

in je hand hebt en de temperatuur ervan ... en zie

en zeer zeker geen gebed zijn.

wat een verschil dat uitmaakt. Zie hoe je weer gaat

Ik zal nu proberen uit te leggen hoe deze een­

leven door in het heden te komen. Als je je deze

voudige oefeningen opgevat kunnen worden als

techniek van zintuiglijk gewaarzijn eenmaal hebt

contemplatie in de strikt christelijke zin van het

eigen gemaakt, zul je verbaasd staan wat het voor

woord. Als de uitleg je niet bevredigt of je alleen

je doet, als je iemand bent die zich vaak zorgen

maar meer problemen oplevert, dan stel ik voor

maakt over de toekomst of zich schuldig voelt over

dat je alles wat ik over deze kwestie zeg naast je

het verleden.

neerlegt en deze oefeningen in gewaarzijn louter

Even iets over 'uit je hoofd komen': bidden met

uitvoert als middel om je voor te bereiden op ge­

je hoofd is niet zo'n goed idee. Het is geen slecht

bed en contemplatie, of deze oefeningen helemaal

uitgangspunt voor je gebed. Maar als je gebed er

negeert en je vervolgens richt op andere in dit

te lang blijft en niet naar het hart gaat, zal het op

boek, die je beter bevallen.

den duur opdrogen en vermoeiend en frustrerend

Laat ik eerst mijn uitleg geven van de woorden

blijken te zijn. Je moet leren het terrein van het

'gebed' en 'contemplatie'. Voor mij betekent het

denken en praten te verlaten en je te verplaatsen

woord gebed communicatie met God, die voor­

naar de sfeer van voelen, zintuiglijk waarnemen,

namelijk gevoerd wordt met behulp van woorden,

liefhebben en intuïtief aanvoelen. Dat is de sfeer

beelden en gedachten. Ik zal verderop veel oefe­

waar contemplatie ontstaat en waar het gebed een

ningen presenteren waarvan ik vind dat ze onder

198

199


het kopje bidden vallen. Contemplatie is voor mij communicatie met God die een minimaal gebruik maakt van woorden, beelden en ideeën, of het he­ lemaal zonder woorden, beelden en ideeën stelt. Dit is het soort gebed waar Johannes van het Kruis in zijn Donkere nacht van de ziel over spreekt of dat de auteur van De wolk van niet-weten in zijn be­ wonderenswaardige boek uitlegt. Sommige oefe­ ningen die ik in verband met het Jezusgebed in dit boek voorstel zouden als gebed of als contempla­ tie, of als een combinatie van beide kunnen wor­ den beschouwd, afhankelijk van hoeveel nadruk je bij je gebruik van de oefeningen op woorden en gedachten legt. En nu tot de kern van onze problemen: wanneer ik de oefening doe van gewaar zijn van mijn licha­ melijke gewaarwordingen of mijn ademhaling, kun je dat dan opvatten als communiceren met God? Het antwoord is bevestigend. Laat me uitleggen wat de aard van dit communiceren met God is, dat in de oefeningen in gewaarzijn plaatsvindt. Veel mystici vertellen ons dat we, afgezien van de geest en het hart waarmee we gewoonlijk met God communiceren, allemaal begiftigd zijn met een mystieke geest en een mystiek hart, een gave die het ons mogelijk maakt God direct te kennen, zijn wezen, al is het op een ondoorgrondelijke ma­ nier, te begrijpen en intuïtiefaan te voelen, los van alle gedachten, ideeën en beelden.

200

Gewoonlijk is al ons contact met God indirect - door bedden en ideeën die niet anders kunnen dan zijn werkelijkheid vervormen. Om hem bo­ ven deze gedachten en beelden uit te bevatten is het voorrecht van deze gave die ik, in de loop van deze uitleg, het Hart zal noemen (een woord dat de auteur van De wolk van niet-weten dierbaar was, hoewel het niets met ons fysieke hart of ons gevoel te maken heeft). Bij de meeste mensen sluimert dit Hart en is niet ontwikkeld. Als het gewekt zou worden, zou het voortdurend de weg naar God zoeken en als je het de kans gaf, ons hele wezen Zijn richting op sturen. Maar hiertoe moet het ontwikkeld worden, de troep eromheen moet opgeruimd worden zodat het zich aangetrokken kan voelen door de Eeuwige Magneet. De troep wordt gevormd door alle gedachten, woorden en beelden die we voortdurend tussen onszelf en God plaatsen wanneer we met hem communiceren. Woorden dienen soms als be­ letsel in plaats van dat ze communicatie en in­ timiteit bevorderen. Stilte - geen woorden en gedachten - kan soms de krachtigste vorm van communicatie en eenwording zijn wanneer de hareen vol liefde zijn. Onze communicatie met God is echter niet helemaal zo'n eenvoudige zaak. Ik kan een intieme vriend liefdevol in de ogen kijken en woordeloos met hem communiceren.

201


Maar waar kijk ik in als ik zwijgend naar God

Wanneer ons Hart zijn eerste directe, mysterieuze

kijk? Een werkelijkheid zonder beeld, zonder

glimp van God opvangt, voelt dat aan als een blik

vorm. Een leegte!

in het lege en oningevulde. Mensen die tot dit sta­

Dat is nu juist wat van sommige mensen wordt

dium zijn gekomen, klagen vaak dat ze niets doen

gevraagd als ze in diepe communicatie met het on­

als ze bidden, dat ze hun tijd verprutsen, dat ze

eindige, met God zouden gaan: kijk uren lang naar

passief zijn, dat er schijnbaar niets gebeurt, dat ze

een leegte. Sommige mystici doen de aanbeveling om liefdevol naar deze leegte te kijken. En er is heel

in volslagen duisternis verkeren. Om uit deze on­ aangename toestand te vluchten hebben ze jam­

wat vertrouwen vereist om met liefde en verlangen

mer genoeg weer toegang tot hun denkvermogen;

te staren naar wat gewoon niets lijkt, wanneer we

ze halen de doek over hun geest weg en beginnen

er voor het eerst mee in aanraking komen. Normaal kom je nog niet eens in de buurt van deze leegte, ook al ga je uit van een intens verlangen

te denken en te spreken met God- het enige wat ze niet moeten doen. Als God hun genadig is, en dat is hij heel vaak,

van jouw kant om er uren achtereen naar te staren,

zal hij het hun onmogelijk maken tijdens het bid­

als je geest niet tot zwijgen is gebracht. Zolang je

den hun geest te gebruiken. Ieder denken staat

machinale geest miljoenen gedachten en woorden

hun dan tegen; mondeling gebed zal ondraaglijk

blijft afgeven, zal je mystieke geest, je Hart, onder­

voor hen zijn omdat de woorden zinloos lijken;

ontwikkeld blijven. Let maar eens op hoe scherp

ze zullen telkens, wanneer ze op een andere ma­

het gehoor en de tastzin van een blinde zijn. Hij

nier dan op die van stilte met God proberen te

heeft het gezichtsvermogen verloren en dit heeft

communiceren,

verdorren. En aanvankelijk is

hem gedwongen zijn andere zintuigen te ontwik­

zelfs deze stilte pijnlijk en onbezield. Vervolgens

kelen. Als we mentaal blind zouden worden, zeg

vervallen ze dan soms ongemerkt tot het groot­

maar, als we een doek over onze geest zouden bin­

ste kwaad: ze geven het bidden soms helemaal op

den terwijl we met God communiceren, zouden

omdat ze zich daarin gedwongen voelen te kiezen

we gedwongen worden een ander vermogen te

tussen gefrustreerdheid, omdat ze hun geest niet

ontwikkelen om met hem te communiceren- dat vermogen dat, volgens een aantal mystici, toch al worstelt om bij hem te komen als het maar de kans kreeg zich te ontwikkelen: het Hart.

202

kunnen gebruiken, en het holle gevoel dat ze hun tijd verdoen met nietsdoen, in de duisternis die ze ontmoeten wanneer ze hun geest tot zwijgen brengen.

203


Als ze dit kwaad vermijden, volharden in het beoe­

wat je wellicht zou kunnen doen een middel vin­

fenen van gebed en zich in blind vertrouwen bloot­

den om de geest rot zwijgen te brengen. Er zijn

stellen aan de leegte, de duisternis, het nietsdoen,

van die gelukkige mensen (en is het is belangrijk

het niets, zullen ze langzamerhand ontdekken,

voor je om dit te weten, opdat je niet de vergis­

eerst in korte flitsen, later op een meer permanente

sing begaat te denken dat iedereen die vooruitgang

manier, dat er een gloed in de duisternis is, dat de

in contemplatie wil boeken per se door dit proces

leegte hun hart op geheimzinnige manier vult, dat

van ontmoeting met de duisternis heen moet) die

de leegheid vol is van Gods werkzaamheid . . . en

dit spontaan bereiken zonder dat ze ooit hun bab­

dit alles op een manier die ze gewoon niet kunnen

belende geest tot zwijgen en al hun woorden en

beschrijven, noch aan zichzelf noch aan anderen.

gedachten tot rust hoefden te brengen. Het zijn

Ze weren alleen na een dergelijke sessie van gebed

blijkbaar mensen wier handen en oren zo gevoelig

of contemplatie, noem het wat je wilt, dat er iets

zijn als die van een blinde, terwijl ze toch het volle

mysterieus in hen aan het werk is geweest dat fris­

gebruik van hun gezichtsvermogen behouden heb­

heid en voedsel en welbehagen heeft gebracht. Het

ben. Ze genieten van mondeling gebed, ze heb­

zal hun opvallen dat ze een grote hunkering hebben

ben immens veel hulp van hun verbeelding bij het

om naar die duistere contemplatie die onbegrijpe­

bidden, ze geven hun denkproces de volle ruimte

lijk lijkt en hen niettemin vervult van leven, terug

wanneer ze met God te maken hebben, en onder

te keren, met een lichte vervoering zelfs, die ze met

al deze activiteit ontwikkelt hun Hart zich en voelt

hun verstand nauwelijks kunnen waarnemen, die

het goddelijke intuïtief onmiddellijk aan.

ze bijna niet kunnen voelen, en die er toch onmis­

Als je niet tot deze gelukkigen behoort, zul je

kenbaar is en zo echt en bevredigend dat ze die niet

iets moeren doen om dit Hart van je te ontwik­

zouden willen inruilen voor alle extase die voort­

kelen. Er is niets wat je rechtstreeks kunt doen.

komt uit de verrukkingen die de wereld van zintui­

Het enige wat je kunt doen is je drukke geest tot

gen, emoties en geest kan bieden. Gek dat het in

zwijgen te brengen: onthoud je van alle gedachten

het begin zo dor en duister en smaakloos leek!

en woorden terwijl je bidt en laat het Hart zich

Als je in deze toestand zou willen komen en

ontwikkelen.

deze mysterieuze duisternis dicht zou willen bena­

De geest stillaten worden is een uiterst moeilij­

deren om met God te gaan communiceren via dit

ke taak. Wat is het zwaar om de geest af te houden

Hart waar de mystici over spreken, is het eerste

van denken, denken, denken, altijd maar denken,

204

205


altijd maar bezig gedachten voort te brengen in

Hart om zich te ontwikkelen en te functioneren.

een nooit eindigende stroom. Onze hindoeïstische

Dus zelfs als je nooit de beeldloze en woordloze

leraren in India kennen een gezegde: de ene doorn

staat bereikt zul je waarschijnlijk wel groeien in de

wordt verwijderd door een andere. Daar bedoelen

contemplatie.

mee dat je er verstandig aan doet jezelf door

Het zal je opvallen dat de twee middelen die ik

middel van één gedachte van alle andere die zich

geopperd heb, het beeld van de Verlosser en het

in je geest verdringen, te bevrijden. Eén gedachte,

herhalen van een kort gebed, beide onomwonden

één beeld, één gezegde of zin of woord waar je geest

religieus van aard zijn. Houd echter in gedachten

zich op kan richten. Want om bewust te proberen

dat ons eerste doel bij deze oefening niet het soort

de geest in een gedachteloze staat te houden, in een

activiteit is waar de babbelende geest zich mee be­

leegte, is het onmogelijke proberen. De geest moet

zig houdt, maar het openen en ontwikkelen van

iets hebben om zich mee bezig te houden. Welnu,

het Hart. Als dit bereikt is, doet het er dan toe

geef hem iets waarmee hij zich bezig kan houden

of de doorn waarmee je alle andere doornen hebt

-maar slechts één ding. Een beeld van de Verlos­

verwijderd een religieuze is of niet? Als het je voor­

ser waar je liefdevol je blik op richt en waarnaar je

naamste doel is licht in je duisternis te brengen,

telkens wanneer je afgeleid bent naar terugkeert;

doet het er dan toe dat de kaars die licht geeft in

een kort gebed dat je onophoudelijk blijft herha­

je duisternis een gewijde is of niet? Doet het er

len om de geest ervan te weerhouden af te dwalen.

dus toe, of je je concentreert op een beeld van de

Er zal hopelijk een tijd komen waarop het beeld

Verlosser, een boek, een blad of een punt op de

uit het bewustzijn zal verdwijnen, wanneer het

vloer? Een bevriende Jezuïet die het leuk vindt

woord je uit de mond zal worden genomen en je

zich met dergelijke dingen bezig te houden (en,

drukke geest volmaakt tot stilte zal zijn gebracht

vermoed ik, alle religieuze theorieën met een ge­

en je Hart de volle ruimte zal worden gegeven om

zonde dosis scepsis test) verzekert me dat hij door

ongehinderd de Duisternis in te staren!

bij voortduring ritmisch 'een-twee-drie-vier' te

ze

Trouwens, je hoeft niet eens tot dit stadium te

zeggen hetzelfde mystieke resultaat bereikt als zijn

komen waarin het beeld verdwijnt en de woorden

meer religieuze confrères zeggen te bereiken door

stil zijn gevallen om je Hartfunctie te krijgen. Het

het vroom en ritmisch reciteren van bepaalde ge­

feit dat de activiteit van je drukke geest

dras­

beden. Er zit ongetwijfeld een heilige waarde aan

tisch verminderd is, is al een enorme hulp voor het

het gebruik van de religieuze doorn. Maar voor wat

206

207

zo


ons hoofddoel betreft, is de ene doorn net zo goed

van zuivere contemplatie. Er is een tijd voor medi­

als de andere.

tatie en gebed, en er is een tijd voor contemplatie.

En

komen we tot de ogenschijnlijk verwar­

Zorg er echter voor dat je, als je bezig bent met wat

rende conclusie dat concentratie op je ademhaling

ik contemplatie heb genoemd, niet toegeeft aan de

of je lichamelijke gewaarwordingen een heel goede

verleiding om te denken - hoe heilig de gedachte

contemplatie is, in de strikte zin van het woord.

ook is. Net zo goed als je tijdens je moment van

Deze theorie van mij is bevestigd door enkele je­

gebed heiLige gedachten die met je werk te maken

zuïeten, die onder mijn leiding een retraite de­

hebben en die op hun eigen tijd heel goed zouden

den van dertig dagen en die zo goed waren om,

zijn, maar nu een afleiding van je gebed zijn, zou

afgezien van de vijf uur die ze werden geacht te

verwerpen, zo moet je in je moment van contem­

besteden aan wat wij 'de Ignatiaanse oefeningen'

platie alle gedachten, van welke aard ook, krachtig

noemen, vier of vijf uur per dag te besteden aan de

van je werpen, omdat ze deze bepaalde vorm van

eenvoudige oefening van het zich gewaar zijn van

communicatie met God verstoren. Het is nu het

hun ademhaling en hun lichamelijke gewaarwor­

moment in stilte ontvankelijk te zijn voor de god­

dingen. Ik was niet verbaasd toen ze me vertelden

delijke zon, niet om na te denken over de deugden

dat hun ervaringen tijdens hun oefeningen in ge­

en eigenschappen van de zonnestralen; het is nu

waarzijn (toen ze er eenmaal een beetje vertrouwd

de tijd liefdevol in de ogen van je goddelijke min­

mee waren geworden) identiek waren aan de erva­

naar te staren en deze bijzondere intimiteit niet

ringen die ze hadden onder het beoefenen van wat

met woorden of gedachten over hem te verbreken.

in katholieke termen bekend staat als het gebed

Communicatie door middel van woorden moet tot

van geloof, of het gebed van stilte. De meeste van

nader order worden uitgesteld. Nu is het moment

hen verzekerden me zelfs dat deze oefeningen in

voor woordloos één zijn.

zo

gewaarzijn leidden tot een verdieping van de ge­

Er is één belangrijk punt waarover ik je jam­

bedservaringen die ze vroeger hadden, en deze er­

mer genoeg geen advies kan geven. Hiervoor heb

varingen meer kracht en scherpte gaven, om maar

je de begeleiding van een ervaren meester nodig

zo te zeggen ...

die bekend is met jouw spirituele behoeften. Het

Ik zou niet willen dat je al je bidden (commu­

punt is: welk gedeelte van de tijd die je dagelijks

nicatie met God die gepaard gaat met woorden,

reserveert voor eenwording met God, je aan ge­

beelden, en ideeën) overboord gooit ten gunste

bed zou moeten geven en hoeveel tijd aan con-

208

209


templatie. Dit is iets wat je het best samen met je

Devotioneel gebed is ook op het hart gericht, want

spirituele raadsman kunt beslissen. Met zijn hulp

elk gebed dat zich beperkt tot de denkende geest

zul je ook moeten beslissen of je überhaupt aan

alleen is eigenlijk geen gebed, maar op zijn best een

deze vorm van contemplatie moet beginnen. Mis­

voorbereiding tot gebed. Ook onder mensen is er

schien ben je een van die bofkonten over wie ik

geen echte persoonlijke communicatie die niet ten

het al eerder had, die voor honderd procent over

minste enigermate een gesprek van hart tot hart is,

hun handen en oren kunnen beschikken zonder

die niet een zekere mate van gevoel bevat. Als een

ooit hun ogen te hoeven bedekken; wier mystieke

communicatie, een delen van gedachten, volkomen

Hart in de diepst mogelijke eenheid met God is,

en totaal geen emotie bevat, kun je er zeker van zijn

terwijl hun geest met hem communiceert door

dat de intieme, persoonlijke dimensie ontbreekt. Er

middel van woorden en gedachten; die niet de

is geen eenwording die leidt tot intimiteit.

stilte hoeven te bewaren om met hun Geliefde

Ik wil je nu een variatie geven van de vorige oe­

het soort intimiteit te bereiken die vele anderen

fening, die de oefening meer devotioneel dan intu­

slechts door stilte bereiken ...

ïtief maakt. Het zal je echter opvallen dat de hoe­ veelheid gedachte-inhoud in het gebed minimaal is, en daarom zal de oefening gemakkelijk van het

Ademcommunicatie met God

devotionele naar het intuïtieve gaan, van het hart

Eerder maakte ik een onderscheid tussen gebed en

naar het Hart. Het zal zelfs een goede combinatie

contemplatie. Er is nog een manier om dat onder­

worden van het devotionele en het intuïtieve.

scheid uit te drukken - door te spreken van twee

Word je even gewaar van je ademhaling ...

soorten gebed, het devotionele en het intuïtieve.

Overdenk nu de aanwezigheid van God in de

Intuïtief gebed valt dan grofweg samen met wat

atmosfeer om je heen ... Overweeg zijn aanwezig­

ik contemplatie heb genoemd, devotioneel gebed

heid in de lucht die je inademt ... Wees je bewust

met wat ik gebed heb genoemd. Beide vormen van

van zijn aanwezigheid in de lucht terwijl je in- en

gebed leiden tot eenwording met God. Van beide

uitademt ... Merk op wat je voelt wanneer je je be­

kan men zeggen dat ze voor de een meer geschikt

wust wordt van zijn aanwezigheid in de lucht die

is dan voor de ander. Het kan ook zijn dat men de

je in- en uitademt.

ene vorm op het ene moment meer geschikt vindt en de andere op een ander moment.

210

Ik wil nu dat je je uit naar God. Maar ik wil dat je dit non-verbaal doet. Vaak maakt het uiten

211


van een gevoel via een blik of een gebaar de uiting

Het vermogen Gods werkzaamheid in alles te zien

veel krachtiger dan wanneer je dat door middel

was kenmerkend voor de Hebreeuwse mentaliteit

van woorden doet. Ik wil graag dat je verschillende

die we in de bijbel aantreffen. Waar wij bijna exclu­

gevoelens uit naar God, niet door woorden maar

sief uitweiden over secundaire oorzaken, blijven de

door je ademhaling.

Hebreeërs bijna alleen maar stilstaan bij de Eerste

Uit om te beginnen een groot verlangen naar

Oorzaak. Werden hun legers in de strijd verslagen?

hem. Zeg zonder woorden te gebruiken, ook niet

Het was God die hen versloeg, niet de onmacht

mentaal, tegen hem: 'Mijn God, ik verlang naar

van hun generaals! Regende het? Het was God die

u ...' gewoon door de manier waarop je ademhaalt.

de regen liet neerdalen. Waren hun oogsten ver­

Bijvoorbeeld door diep in te ademen, door je in­

nietigd door sprinkhanen? Het was God die de

ademing te verdiepen ...

sprinkhanen zond. Ze durfden zelfs te zeggen dat

Geef nu uiting aan een andere gesteldheid of

God de harten van slechte mannen hard maakte!

gevoel: een van vertrouwen en overgave. Zeg te­

Hun kijk op de werkelijkheid was, toegegeven,

gen hem zonder woorden, gewoon door de manier

eenzijdig. Ze leken secundaire oorzaken totaal te

waarop je ademt: 'Mijn God, ik geef me helemaal

negeren. Onze moderne kijk op de werkelijkheid

aan u over...' Bijvoorbeeld door nadruk te leggen

is even, en nog meer, eenzijdig, want wij lijken de

op je uitademing, door elke keer uit te ademen

Eerste Oorzaak helemaal te negeren. Is je hoofd­

alsof je diep zucht. Voel hoe je elke keer dat je uit­

pijn verdwenen? Waar de Hebreeër zou hebben

ademt, je hele zelf overgeeft in Gods handen ...

gezegd dat God je genezen heeft, zeggen wij: 'Laat

Breng nu andere stemmingen voor God en uit

God er buiten; aspirine heeft je beter gemaakt.'

deze door je ademhaling. Liefde ... Nabijheid en

De werkelijkheid is natuurlijk dat God je via de

intimiteit ... Aanbidding ...Dankbaarheid ...Lof.

aspirine heeft genezen. Maar wij zijn ons gevoel

Als je hier moe van wordt, ga dan terug naar het

voor de Oneindige die in ons leven werkzaam is

begin van deze oefening en verblijf slechts vredig

zowat helemaal kwijtgeraakt. We voelen niet meer

in het gewaarzijn van God om je heen en in de

dat God ons naar onze bestemming leidt via onze

lucht die je in- en uitademt ... Val dan, als je afge­

regeerders, dat God onze emotionele wonden ge­

leid dreigt te raken, terug op het tweede deel van

neest via onze therapeuten, dat God ons gezond­

de oefening en uit je opnieuw non-verbaal naar

heid brengt via onze artsen, dat God elke gebeur­

God ...

tenis die ons overkomt vormgeeft, dat God ieder

212

213


mens die in ons leven komt stuurt, dat God de

Ik herinner me één jongeman levendig; het leek

regen maakt, dat God om ons heen speelt in de

of hij niets had aan deze oefeningen. Hij vond het

wind en ons aanraakt in elke gewaarwording die

heel frustrerend om bewegingloos op de grond

we krijgen en geluiden maakt om ons heen, opdat

te moeten zitten en zich bloot te moeten stellen

ze geregistreerd worden door ons trommelvlies en

aan een leegte, ook al gaf hij toe dat hij eenvoudig

we hem zullen horen!

niet kon denken of zijn geest op de een of andere manier kon gebruiken terwijl hij bad. Hij was het

Persoonlijke voordelen van gewaarzijn

grootste deel van de tijd die hij aan deze oefenin­ gen wijdde bezig zich te bemoeien met wat hem af­

Wanneer je pas begint met het soort contemplatie

leidde- meestal zonder succes- en hij smeekte me

dat in de oefeningen hierboven wordt aangegeven,

hem iets aan te bieden wat de tijd en inspanning

heb je waarschijnlijk enige twijfel over de waarde

die hij aan gebed besteedde de moeite waard zou

van deze oefeningen. Ze lijken niet op meditatie of

maken voor hem. Gelukkig zette hij door met deze

gebed in de traditionele zin van het woord. Als ge­

ogenschijnlijk frustrerende oefeningen, en na on­

bed wordt begrepen als spreken met God, dan wordt

geveer zes maanden kwam hij me vertellen dat hij

er heel weinig of helemaal niet gesproken. Als medi­

er geweldig veel voordeel van had- veel meer dat

tatie wordt opgevat als overweging, lichtverschijnse­

hij ooit had gehad van zijn vroegere gebeden, me­

len, inzichten en voornemens, dan is er nauwelijks

ditaties, lichtverschijnselen en voornemens. Wat

ruimte voor meditatie in deze oefeningen.

was er nu gebeurd? Hij vond wel veel meer vrede

Na deze oefeningen heb je niets concreets in

in deze oefeningen. De mate waarin hij afgeleid

handen dat aantoont hoeveel moeite je er inge­

werd was niet afgenomen. Hij vond de oefeningen

stopt hebt. Niets waarover je in je spirituele dag­

nog net zo frustrerend als eerst. Er was niets aan

boek kunt schrijven- tenminste niet in het begin

de oefeningen veranderd. Wat veranderd was, was

en, misschien wel nooit. Je zult er vaak het on­

zijn leven! Die voortdurende, pijnlijke, van frus­

gemakkelijke gevoel aan over houden dat je niets

tratie vergeven poging die hij dag na dag deed om

hebt gedaan en niets hebt bereikt. Deze vorm van

zich bloot te stellen aan wat ogenschijnlijk niets

gebed is bijzonder pijnlijk voor wie jong is en voor

was en leeg, om te proberen zijn geest tot rust te

wie veel prijs stelt op succes - mensen voor wie

brengen en een zekere stilte te bereiken door zich

inspanning belangrijker is dan gewoon zijn.

214

te concentreren op lichamelijke gewaarwordingen,

215


ademhaling of geluiden, gaf hem nieuwe kracht in

je er steeds meer vinden die in je verleden begraven

zijn dagelijks leven waar hij die tevoren niet had

liggen en zul je er plezier in krijgen ze op te graven

gemerkt - een kracht zo groot, dat de aanwezig­

en ze in tegenwoordigheid van de Heer opnieuw te

heid ervan in zijn leven onmiskenbaar was.

beleven. Wat meer is, wanneer er nieuwe verheu­

Dit is een van de grootste voordelen van deze

gende gebeurtenissen komen, zul je de herinnering

vorm van gebed: een verandering in jezelf die moei­

eraan koesteren en ze niet zo maar verloren laten

teloos lijkt. Alle deugden waarnaar je eerst streefde

gaan; zo zul je een immense schat met je mee dra­

via het uitoefenen van je wilskracht lijken je nu

gen, waarin je telkens een duik kunt nemen wan­

moeiteloos toe te vallen - oprechtheid, eenvoud,

neer je nieuwe vreugde en kracht in je leven wilt

vriendelijkheid, geduld ... Verslavingen lijken te

brengen.

verdwijnen zonder de behoefte aan beslissingen en

Ik stel me voor dat Maria dit ook deed door

moeite van jouw kant: verslaving aan middelen zo­

kostbare herinneringen aan de kindertijd van

als roken en overmatig alcoholgebruik, verslaving

Christus zorgvuldig in haar hart te bewaren, her­

aan mensen zoals waanzinnige verliefdheid en te

inneringen die ze dan liefdevol ophaalde. Ga terug naar een voorval waarin je je intens

grote afhankelijkheid. Wanneer dit je overkomt, weet je dat de tijd

bemind voelde ... Hoe werd jou deze liefde ge­

die je in deze oefeningen geïnvesteerd hebt groot

toond? In woorden, blikken, gebaren, een daad

dividend oplevert. . .

van dienstbaarheid, een brief ...? Blijf, zo lang je iets van de vreugde ervaart die je had toen de ge­ beurtenis plaatsvond, bij het voorval.

De verheugende mysteries i nje leven

Ga terug naar een voorval waarin je blijdschap

Ieder van ons draagt een album met mooie foto's

voelde... Waardoor ontstond die blijdschap in

van het verleden in zijn hart: herinneringen aan

jou? Goed nieuws?... De vervulling van een ver­

gebeurtenissen die ons blij hebben gemaakt. Ik wil

langen?... Een natuurlandschap?... Roep het oor­

dat je nu dit album opent en je zoveel van derge­

spronkelijke voorval en de gevoelens die ermee

lijke gebeurtenissen herinnert als je kunt ...

gepaard gingen weer op ... Blijf zolang je kunt bij

Als je deze oefening nog nooit hebt gedaan,

deze gevoelens ...

vind je bij de eerste poging waarschijnlijk niet veel

Dit terugkeren naar voorvallen uit het verleden

van dergelijke voorvallen. Maar geleidelijk aan zul

waarin je liefde en blijdschap voelde, is een van de

216

217


mooiste oefeningen die ik ken om je psychische

(aangenaam of pijnlijk) als de werkelijkheid zelf.

gezondheid te herwinnen. Veel mensen maken wat

Als ik in het gedempte avondlicht een vriend op

een psycholoog noemt piekervaringen mee. Het is

me af zie komen, en ik stel me hem voor als een

alleen jammer dat maar heel weinig mensen het

vijand, zullen al mijn psychologische en fysiologi­

vermogen hebben zich er op het moment zelf aan

sche reacties dezelfde zijn als wanneer de vijand er

over te geven. Daarom nemen ze niets, of heel wei­

werkelijk was. Als een dorstig mens in de woestijn

nig, van de ervaring in zich op. Wat ze moeten doen

zich voorstelt dat hij water ziet, zal de uitwerking

is in hun fantasie naar deze ervaringen teruggaan

op hem precies dezelfde zijn als wanneer hij echt

en de ervaring langzamerhand in volle omvang in

water zou zien. Wanneer je teruggaat naar scènes

zich opnemen. Als je dit doet, zul je ontdekken dat

uit je leven waarin je liefde en blijdschap voelde,

je, hoe vaak je ook naar deze ervaringen teruggaat,

zul je het volledige profijt hebben van het onder­

er altijd een voorraad voeding in zult vinden. Die

vinden van liefde en vreugde ... en het profijt is

voorraad lijkt wel nooit uitgeput te raken. Het is

Immens. Wat is de spirituele betekenis van een dergelijke

een blijvende vreugde. Verzeker je er echter van dat je niet naar deze

oefening? In de eerste plaats breekt hij de onbe­

gebeurtenissen teruggaat en er als het ware van

wuste weerstand die de meeste mensen hebben

buitenaf naar kijkt. Ze moeren opnieuw beleefd

tegen her aanvaarden van liefde en vreugde. De

worden, niet geobserveerd. Speel ze weer na, neem

oefening vergroot hun vermogen liefde te aanvaar­

er weer deel aan. Laar de fantasie zo levendig zijn

den en vreugde in hun leven te verwelkomen. En

dat het is alsof de ervaring echt nu voor het eerst

zo maakt hij hun vermogen God te ervaren en hun

plaatsvindt.

hart open te stellen voor zijn liefde en voor het ge­

Het zal niet lang duren voordat je de psycho­

luk dat het ervaren van hem met zich meebrengt,

logische waarde van deze oefening ervaart en een

groter. Hoe moet iemand die zichzelf niet toestaat

nieuw respect krijgt voor fantasie als bron van

zich bemind te voelen door de broeder die hij ziet,

leven en energie. De fantasie is een heel krachtig

zichzelf toestaan zich bemind te voelen door de

middel voor therapie en persoonlijkheidsgroei. Als

God die hij niet ziet?

ze gebaseerd is op de werkelijkheid (wanneer je

In de tweede plaats helpt deze oefening het

je gebeurtenissen en voorvallen voorstelt die echt

ingewortelde gevoel van waardeloosheid te over­

hebben plaatsgevonden) heeft het hetzelfde effect

winnen, van onwaardig zijn, van schuldgevoel, dat

218

219


een van de voornaamste obstakels is die we tus­

de bergen en deze keer feliciteerde de buren de

sen ons en Gods genade plaatsen. Het eerste effect

boer met dit geluk. Zijn antwoord was: 'Geluk?

van Gods genade, wanneer die in ons hart komt,

Pech? Wie weet het?' Vervolgens viel de zoon van

is zelfs dat het ons intens geliefd laat voelen -en

de boer, die probeerdé een van de wilde paarden te

het waard bemind te worden. Oefeningen als deze

temmen van het paard en brak zijn been. ledereen

bereiden ons voor op deze genade; ze brengen ons

vond dit heel veel pech. Zo niet de boer, wiens eni­

zover dat we accepteren dat we liefde waard zijn.

ge reactie was: 'Pech? Geluk? Wie weet het?' Een

Nog een manier om spiritueel baat bij deze oe­ fening te hebben is deze:

paar weken later marcheerde het leger het dorp binnen en mobiliseerde elke gezonde jongen die ze er vonden. Toen ze de zoon van de boer vonden

Herleef een van de scènes waarin je je intens

met zijn gebroken been stelden ze hem vrij. Was

bemind voelde of waarin je een diepe vreugde

dat nu geluk? Pech? Wie weet het?

voelde ...

Alles wat bij de eerste aanblik iets slechts lijkt

Zoek en vind de aanwezigheid van de Heer in

is misschien in wezen iets goeds. En alles wat ui­

deze scène ...

terlijk goed lijkt kan in werkelijkheid iets kwaads

In welke vorm is hij aanwezig?

zijn. We doen er dus verstandig aan het aan God

Op deze manier leer je God in alle voorbije en

over te laten om te beslissen wat geluk en wat pech

toekomstige gebeurtenissen van je leven te vin­

is, en hem te bedanken dat alle dingen zich ten

den.

goede keren voor hen die hem liefhebben. Dan zullen we iets meekrijgen van dat wonderbaarlijke mystieke visioen van Vrouwe Julian van Norwich,

Een laatste verhaal

die de heerlijkste en meest troostrijke uitspraak

Er bestaat een Chinees verhaal over een oude boer

deed die ik ooit heb gelezen: 'Het is betamelijk

die een oud paard had om zijn akkers te bewerken.

voor een mens om te zondigen, als onderdeel van

Op een dag ontsnapte het paard naar de bergen en

Gods plan.'

toen alle buren van de boer de oude man hun mee­ leven toonden met zijn pech, antwoordde de boer: 'Pech? Geluk? Wie weet het?' Een week later kwam het paard terug met een kudde wilde paarden uit

220

221


Ook

bij Samsara verschenen

Eerder verschenen bij uitgeverij Samsara

De weg van stilte

Tao Te Tsjing Sam Hamil/ I Lao Tu

Anthony de Mello

978-90-77228-40-l

Isbn: 978-90-77228-32-6 Prijs:

Een prachtige nieuwe vertaling van deze klassieke Chinese tekst, met kalligrafie van

Kazuaki Tanahashi.

€ 18,95

Woorden van Boeddha Ann• Bancroft

978-90-77228-44-9

Een bloemlezing uit de oudst bekende geschriften mee de woorden van Boeddha, gerangschikt op onderwerp.

Bewustzijn

Zomaar verlicht Suphm jourdain Gil­

Anthony de Mello

les Farcet

lsbn: 978-90-77228-32-2

schrijver/journalist Gilles Farcet en Stephen Jourdain mee

978-90-77228-47-0

als kernthema: wac is waarheid?

Eén

In dit boek laat de schrijver ons

Prijs: € 18,50

Eén

Dialogen tussen de Franse

john Greven

978-90-77228-52-4

glashelder zien dar het denken nooit problemen van de geest kan oplossen, nee zoals het oog zichzelf ook niet kan zien.


Anton Heyb oer Defilosofi• van un oorspronk•lijke gwt 90-77228-34-9

Leven, kunst en gedachtewereld van Anton Heyboer in woord en beeld. Heyboer noemde zichzelf 'zenmeester'. In die hoedanig-

beid heeft hij prachtige teksten geschreven waarvan er een aan-

Een non-dualistische beschrij-

Never m.lnd

rM4

�yne Liquonna11 90-77228-41-1

ving en uitleg van meer dan honderd verschillende spirituele onderwerpen.

\� •

tal in dit boek is opgenomen.

Van leerling tot meester Soko Mori11aga 90-77228-38-1

Dit boek verrelt het levensverhaal van de Japanse zenmeeseer Soko Morinaga (1925-1995).

De weg van stilte Amhony de Mello 90-77228-32-2

Een combinatie van christelijke mystiek en oosterse filosofie met prachtige verhalen en simpele gewaarzijnsoefeningen.

Een ontroerend, warm en wijs boek.

Oneindige cirkel

&mie GLzssman 90-n228-37-3

In dit boek geeft Glassman cammemaar op drie zenteksten:

Spirituele vcrüchtin� Vergeet het maar!

]edMcKmna

De Hansoetra, de Sandokai en de Voorschriften voor de Bodhi-

90-77228-29-2

Een roman over het reilen en zeilen van een spiriruele leefge­ meenschap. Spannend, humoristisch en filosofisch.

sattva.

JnanaYoga Wo!ttr A. Kurs 90-77228-35-7

Een bundel artikelen en beschouwingen over advaita,

Hoogbegaafd, nou èn! Wéndy Lammm van Toormburg

oorspronkelijk uitgegeven door de Stichting Yoga Nederland in

90-77228-31-4

Een ontdek-boek over hoogbegaafdheid met ruim 100 illustraties in kleur! Voor kinderen van 5 tot 99 jaar!

1972. Nog steeds even actueel

en helder als roen.

Jnana yoga in de praktijk Rifa Btinuma 90-77228-33-0

Een origineel en praktisch boek over hoe je Jnana yoga in het dagelijkse leven toepast. Met

oefeningen.

Vrijbeid in

overgave

Gm1gaji 90-77228-27-6

Gesprekken met Gangaji, een leerling van Sri Poonjaji, over o.a. macht, seks, emoties,

waarheid en overgave.


Je bent niet wat je denkt

Jan van Rosmm 90-77228-28-4

Gesprekken (satsang) met Jan van Rossum over wie of wat we in werkelijkheid zijn.

De denkbeeldige geest

U. G. Krishnamurti 90-77228-24-1

Informele gesprekken met de man die werkelijk geen conces­ sies doet en alle spirituele tradi­ ties, als zijnde verzinselen van de geest, in heldere en duidelijke bewoordingen van tafel veegt.

Onwerelw wijs

Wtoi Wt, Wtoi 90-77228-30-6

Een parabel over een hilarische conversatic tussen een uil en een

Het ban van bewusa.ijn

Thomas Byrom

Deze tekst is een juweel, en doorstaat de vergelijking met de

konijn. Noem het zen, taoïsme

Een vertaling van de

Tao te King, Bhagavad Gita of

of advaira.

Ashravakra Gita

de Hart sutra met glans. Zeker

90-77228-22-5

ook door de prachtige, poëtische vertaling van Byrom.

Metanoia

jan Foudrain� 90-77228-25-X

Via de psychiatrie en de psycho­ therapie komt Jan Foudraine tot her thema bevrijding, en tot de

Vrij zijn

WálurKurs 90-77228-26-8

Een cammenraar op de Ash­ tavakra Samhita. Nu nog even actueel als toen deze serie le­

conclusie dar wat wij de

zingen, 25 jaar geleden, werd

'pctsoonlijkheid' noemen, wel

gehouden. De kernvraag was en

eens iets heel anders zou kunnen

is: 'Wie ben ik?'

zijn dan wordt aangenomen. Inzicht

Vingtrs wijzmd naar dtmaan

Een vcrzameling inspirerende reksten van zestien bekende

Ontwaken in het alledaagse

joan Tollifton

het eerste lustrum van het tijd­

verhaal over bewustwording. Eerlijk, humoristisch en diep­

auteurs, uitgebracht ter ere van 90-77228-21-7

Een persoonlijk, omroerend

90-77228-15-2

gaand.

Bewustzijn

De jezuïet Amhony de Mello

schrift InZicht, waar regelmatig publicaties van deze auteurs in verschijnen. Word wat je bent

Alan Wátts 90-77228-23-3

Een verzameling teksten van de pionier van de 'new age' over uiteenlopende onderwerpen

Anrhony dt Mtllo 90-77228-16-0

vermengt christelijke mystiek met boeddhistische wijsheid en

wals: taoïsme, boeddhisme,

komt daarbij tot een prachtige

christendom, hindoeïsme,

synthese.

psychologie en psychotherapie.


Wijsheid uit het hart

AkmCohm 90-77228-17-9

Een verhelderend, humoristisch

Eén-zijn in relaties

boek met parabels, anekdotes,

St�vm Harrison

gedichten en citaten uit verschil­

90-77228-10-1

lende tradities.

Parels voor de zid Chuck Hillig 90-77228-18-7

in cdatie zijn. Ongeacht of we dat willen of beseffen.

Een verzameling gedachten en

Het gelukkige kind

overpeinzingen van de psycho­

Stevm Harrison

therapeut Chuck Hillig waarin

Steven Harrison toom in dit boek aan dat we altijd en overal

90-77228-20-9

oosterse wijsheid en westerse

'Een imposant boek met verfrissende, nieuwe inzichten over her thema opvoeding' -Jouph Chilton Pearce-

psychologie samenkomen.

...Niemand daar Tony Parsons 90-77228-19-5

Dialogen met Tony Parsons.

Terug van nooit

'Er is geen beter of slechter, er

weggeweest

is geen pad en er valt niets re bereiken. Alles wat verschijm is bron.

jan van De/dm 90-77228-06-3

.

Een geheel nieuwe en originele visie op het oude heldendicht van Homerus: de Odyssee. Jan van Delden ziet de reis van Odysseus als een metafoor voor een innerlijke reis naar duurzaam geluk.

De structuur van Zijn RoyWhmary 90-77228-12-8

'Dit boek legt in heldere

Er was eens...

bewoordingen de basis van

Ramrsh Ba/srkar

het spirituele zoeken bloot.'

90-77228-14-4

-&lm(sh S. Balukar-

Door middel van verhalen en anekdotes maakt de lezer kennis met her unieke onderricht van de inmiddels 86-jarige Ramesh Balsekar.

Niemand hier... Tony Parsons '

\ i

I

90-77228-11-X

Een weergave van dialogen met

Eeuwigheid NU!

Tony Parsons, o.a. gehouden in

Francis Luci/Ie

Amsterdam in 2002.

90-77228-13-6

Gesprekken met Francis LucHie over onze 'ware natuur' waaruit zijn eenvoud, warmte en helder­ heid duidelijk blijken.


Vcrlichting voor beginners

Chuck Hillig 90-77228-09-9

'Chuck Hilligs boek herbergt briljante inzichten. Eén ervan kan je leven al ingrijpend ver­

Ontwaken in de droom

[(o Hartong 90-77228 07-1 -

Een persoonlijk verslag over bewusrwording van 'wat is.' Helder en humoristisch.

anderen.'

-Deepak Chopra, MD.-

Wiezoekt

zal niet vinden Ram Tzu

In 100 humoristische beschou­ wingen worden de 'zoeker', de

'zoektocht' en de 'uirweg' op de 90-77228-01-2

Bent u nét zo gdukkig

als uw hond? Aliln Cohm

hak genomen.

Humoristische cartoons en tek­ sten over een hondje dat in het 'nu' leeft en daarom volslagen

90-77228-03-9

Zoek geen antwoord Sttvtn Harrison

90 77228-02-0 -

gelukkig is.

In dit boek verdedigt psycho­ loog en schrijver Steven Harri­ son de stelling: 'Waarom levens­ vragen nergens roe leiden.'

Zoals Het Is Tony Parsom

90-77228-0S-5

Dialogen merTony Parsons over zijn boek 'Het Open Geheim.'

Kennendbeid Alexander Smit

90-77228-04-7

Een bloemlezing uit het werk van

de in 1998 overleden

Nederlandse advaira-leraar Alexander Smir.


Onze titels, met een tekstfragment, kunt u ook zien op onze website: www.samsarabooks.com

Daar vindt u informatie over de boeken in voor­ bereiding, de agenda met informatie over lezingen van onze auteurs en kunt u zich opgeven voor onze nieuwsbrief. Samsara Uitgeverij bv Herengracht 341 1 016 AZ Amsterdam

Telefoon: 020- 5550366 Fax: 020- 5550388

E-mail: info@samsarabooks.com


ANTHONY DE MELLO En dat was precies waar het voor de Mello om ging: mensen het goddelijke laten herkennen in het alledaagse. _

-�

.I

Spoedig na de dood van Rabbijn Mokshe vroeg Rabbijn Mendel van

Koty aan een van zijn leerlingen:

I

Waar hechtte je leraar het meeste belang aan?'

_,

De leerling dacht even na en zei ANTHONY DE MELLO (1931-1987)

toen: 'Aan wat hij op dat moment

combineerde de wijsheid van het oosten met die van het westen en gebruikte veel verhalen en parabels uit beide tradities 'om zijn toehoorders en lezers op de aanwezigheid van God. of bewustzijn. te wijzen. Maar hij kreeg ook, als jezuïet kritiek van het Vaticaan om at hij van mening was dat v l religies door hun regels en 1 overtlJigingen een écht contact tussen de mens en het goddelijke juist belemmeren.

toevallig deed.'

'

Nasroeddin werd aearresteerd en voor het gerecht gesleept op de aanklacht dat hij paardenvlees had gestopt in de kipburgers die hij in zijn restaurant serveerde. Voordat hij zijn vonnis uitsprak, wilde de rechter weten in welke verhouding hij paardenvlees met

,

kippenvlees had gemengd. Nasroeddin verklaarde onder ede: 'Het was half-om-half Edelachtbare.' Na de rechtszaak vroeg

"'

een..Jnend hem wat half-om-half

� boek, met een...voorwoord precies betekende. Zei Nasroeddin: � -�WILLIAM�CH SJ. over -..,.��;- � paD!'d op tin kip.' �

het leven van Ahthony de Mello, is een bloemlezing uit zijn boeken en bt:_vat, UiflilSt serieuze beschouwingen over religie, veel verhalen, parabels en eenvoudige oefeningen om ons dichter bij het goddelijke, bewustzijn, ofwel onszelf, te brengen.

I

samsara

ISBN 978-90-77228-51-7

1


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.