Zijdelings, maar nauw betrokken

De Stichting heeft haar cliënten, haar medewerkers, haar betrokken ouders en verzorgers en een aantal vrijwilligers. Maar daarnaast lopen er ook met regelmaat mensen rond die niet behoren tot deze vier categorieën. Door hun werk hebben ze veel met de Stichting te maken. Het zijn de stakeholders, de externen, maar vaak, vanwege hun veelvuldige betrokkenheid, onmisbaar. Op welke manier zijn ze betrokken en hoe kijken ze van ‘buitenaf’ naar de doelgroep, het personeel en de werkzaamheden?

Raymond van Olphen, fotograaf.

Raymond van Olphen is sinds een paar jaar de huisfotograaf van de Stichting. Hij maakt nagenoeg alle foto’s voor de DOEN, de website en voor de brochures. Raymond woont in Zwolle en is landelijk een zeer gerespecteerd fotograaf. Naast de Stichting werkt hij onder anderen voor de provincie Overijssel, Radio2, 3FM, en verschillende muziekbladen. Raymond: ‘Ik vind het erg leuk om voor de Stichting te fotograferen. Toen ik daar voor het eerst voor gevraagd werd had ik maar zelden te maken gehad met kinderen en jongeren met een beperking. In de verre familie is wel een neef met het syndroom van Down, maar meer niet.’‘Het is een prachtige doelgroep om fotografisch vast te leggen. Over het algemeen zijn ze zich niet, of minder bewust van de camera. Dat geeft mooie, spontane, ‘eerlijke’ plaatjes. Ook de interacties tussen de cliënten en de begeleiding is mooi om te registreren. Ik vind het prachtig en bewonderenswaardig om te zien hoe het personeel met

“Mooi om de kinderen en de jongeren omgaat. Zoveel geduld en het gevoel vast liefde. Het is een voorrecht om het gevoel van het te leggen” moment vast te mogen leggen. Het is misschien een cliché, maar het werken bij de Stichting doet me wel beseffen dat het niet vanzelfsprekend is dat je kinderen gezond zijn en de mogelijkheden hebben om zich normaal te ontwikkelen. Ik hoop nog lang op deze manier bij de Stichting betrokken te blijven.

Frederica en Wilco Bolderman zijn de mensen achter Zorgvervoer Zwolle. Al ruim vijf jaar verzorgen ze exclusief voor de Stichting een gedeelte van het cliëntvervoer.

Frederica en Wilco Bolderman, Zorgvervoer.

Frederica: ‘Wij ontzorgen de Stichting bij het dagelijks regelen van het vervoer van de cliënten van hun woonlocatie naar de dagbesteding en weer terug. We ervaren de Stichting als een heerlijke plek die het beste voor heeft met de kinderen en jongeren die wat extra hulp nodig hebben. We zien elke dag dat de cliënten altijd centraal staan en dat alles uit de kast wordt gehaald om ze maximaal tot hun recht te laten komen. Het is een feestje om de cliënten te mogen vervoeren. De chauffeurs ervaren het als dankbaar werk. Er is met iedere cliënt op zijn of haar eigen niveau een vorm van interactie die voor hen bijdraagt aan het werkplezier. De medewerkers zijn allemaal enthousiaste en warme mensen. Je voelt als je binnenkomt bij Niloka of de Kameel dat er een fijne sfeer heerst en ze er echt zijn voor de cliënten en dat hun belang voorop staat.’ Wilco: ‘Wij ervaren het als een echt bijzondere samenwerking. Wij zien onszelf als een verlengstuk van de dienstverlening van de Stichting. De korte lijnen tussen de mensen van de Stichting en de chauffeurs zorgen ervoor dat we snel kunnen schakelen in het belang van de cliënt. Dit is waar wij voor staan! We maken veel mee met de cliënten onderweg. Er zijn een paar die het erg leuk vinden om met

“Het is de bus een drempel te nemen. Als je dan net doet of je bij elke een feestje drempel gaat vliegen, dan giert de hele bus van het lachen. om cliënten te Dat zijn echt hele leuke momenten en het opzetten vervoeren” van bepaalde Nederlandstalige muziek werkt soms ook erg goed! We genieten van de samenwerking met en de flexibiliteit van de Stichting. Ik zou zeggen: Gewoon doorgaan met de prachtige visie “We doen het gewoon”! Niet denken in problemen maar in mogelijkheden, niet laten tegenhouden door regels maar altijd in het belang van de cliënt blijven denken.

Roelien en Guus Altena wonen op Kolderveen, precies tussen Kolderveen 17 en de Kolderberg in. Roelien heeft vanaf de start van de Kolderberg een keer per week gekookt voor alle bewoners en begeleiding. Door corona is het lange tijd stil gelegd, maar Roelien staat te trappelen om weer te beginnen. Guus heeft een loonbedrijf en wordt op vele verschillende manieren ingezet met zijn trekkers en zijn kranen.

Roelien en Guus Altena, behulpzame buren.

Roelien: ‘Ik vind koken leuk en ik vind werken met kinderen leuk en die twee zaken kon ik mooi combineren bij de ‘buren’. Van tevoren ging ik met een van de bewoners op de fiets naar de supermarkt om boodschappen te halen. En ik geniet ervan om binnen de reuring van de locatie te werken. Ik geniet er eveneens van als ik van een van de bewoners commentaar krijg op het eten. Ik zie dat als positief omdat ze leert voor zichzelf op te komen. Na de coronatijd had ik alweer kunnen beginnen, maar een polsbreuk heeft me iets langer aan de kant gehouden.’ Guus: ‘De eerste klussen die ik als vrijwilliger voor de Stichting deed was het verplaatsen van de keramiekkeet van het Atteljee naar braderieën en markten. Daarna heb ik veel werk gekregen in Kolderveen en Zwolle. De tuin opgeruimd bij Kolderveen 17, vlak gemaakt, de vijver dicht gegooid en gras gezaaid. Bij de Kolderberg ook klussen gedaan in de tuin en in Zwolle de nieuwe speeltuin aangelegd. Als ik zo bezig ben vind ik het leuk om te zien hoe personeel met de kinderen omgaat. Ik zelf zal niet snel uit mezelf contact zoeken, maar als dat spontaan gebeurt vind ik het wel erg leuk.’ Roelien: ‘Ik vind het mooi om te zien hoe de Stichting haar best doet om betrokken te blijven in het dorp. Ook Guus en ik werken daar graag aan mee. We nodigen de locaties uit om op oudjaarsdag naar het grote buitenfeest achter ons bedrijf te komen en we tippen als er leuke lokale activiteiten zijn zoals de Sinterklaasintocht. De beide voorzieningen zijn een verrijking in onze buurt en we genieten van onze betrokkenheid.’

Danny Dellemijn en Wendel Doeland zijn de eigenaren van het ICT bedrijf Companet in Zwolle.

Danny Dellemijn en Wendel Doeland, systeembeheerders.

Wendel: ‘Wij zijn systeembeheerder voor bedrijven die geen systeembeheerder hebben. Wij coveren alles wat bij de Stichting te maken heeft met computers, software, applicaties, telefoon en zelfs de brand- en inbraakalarminstallatie. Ook de introductie van QIC hebben we vanaf het begin begeleid.’ Danny: ‘We hebben het redelijk druk met de Stichting. Er lopen meer dan 250 mensen rond en die mogen allemaal bellen als ze een vraag hebben of ergens niet uit komen. We krijgen onder ANDEREN vragen over QIC, over Word en over Outlook. We hebben het liefst vragen per email, omdat we dan zelf de prioriteit kunnen bepalen. We geven ook scholing in ons pand. Alle medewerkers hebben al eens in onze stoelen gezeten.’ Wendel: ‘Al voor de eeuwwisseling kwam toenmalig Kameel directeur bij ons met de vraag of we een paar gebruikte computers klaar konden maken en leveren. Tussen toen en nu is ongelooflijk veel veranderd. We kunnen nu bijvoorbeeld, bij het kwijtraken van een telefoon, op afstand privé gevoelige gegevens wissen.’ Danny is het meest op locatie. Danny: ‘Het is nog steeds een groeiende stichting. Ik vind het mooi om te zien wat er allemaal voor cliënten mogelijk wordt gemaakt. Echt zorg op maat. In het begin moest ik wel even wennen. Het is een doelgroep die je niet elke dag meemaakt, maar dat is geen enkel punt meer. Omdat je al een tijdje meeloopt ga je cliënten herkennen en is het ook leuk om ze te zien ontwikkelen.’

Wendel: ‘We zijn onlosmakelijk verbonden met de Stichting. Ze heeft wel een apart plaatsje in ons bedrijfshart. We proberen ook bewust de drempel laag te houden. Uiteindelijk is dat de basis geweest waar onze samenwerking is begonnen. Dat is soms tijdrovend en bewerkelijk, maar we hebben het er graag voor over.’