Het ultieme succes

Okay, je schrijft een serie over je avonturen in vastgoed. En je publiceert dat in OF. Nou, dat heb ik geweten. Leuk waren de vele complimentjes: dat het gekozen thema in deze tijd zó raak was. Dat het mooi was dat ik niet alleen de rozengeur en maneschijn van beleggen op de aandelenbeurzen durfde te benoemen, maar ook de dompers. ‘Tuurlijk’, denk ik dan. Wij roepen immers álle ondernemers op om dat te doen, in dit magazine. Want zo ontstaan bijzondere verhalen.

Minder leuk was die haastige lezer, die blijkbaar had onthouden dat ik in enkele dagen 30.000 euro had verloren op de beurs. En: die mijn vrouw daar in de supermarkt op aansprak. ‘Wat ontzettend sneu voor Menno! Dat dat beleggen nu zo slecht is gegaan. Hij komt nu toch op een leeftijd dat hij ervan moet genieten. Wat gaat hij nu doen?’

Kijk, dat is nou niet de bedoeling; dat de haastige lezer alléén onthoudt dat er 30.000 euro is verdampt. Dat zou mij als mens een sneu imago geven. Moeten we niet hebben. Dus om onoplettende lezers eerst even gerust te stellen: 24 maanden vooráfgaand aan de corona-pandemie had ik precies 34.000 euro winst gemaakt op de beurs. Een mooi rendement. Dan kun je een stootje hebben.

Maar er is méér: ik schreef in deel 1 van de vastgoedserie (lees: OF 2) dat ik bij de uitbraak van de pandemie besloot om de beurs vaarwel te zeggen en me te gaan richten op vastgoed. Zogezegd, zo gedaan. Maar: dat vereist voorbereiding en tot op heden heb ik nog geen nieuw vastgoed gekocht. En dus: nog wat aandelen vastgehouden. Om precies te zijn: een mondiaal technologiefonds (rendement sinds aankoop 29,5%), Global Water (rendement 11,45%) en Germany MidCap (rendement van 7,42%). Dat succes kan blijkbaar niet op. Want de grootste verrassing kwam zoals zo vaak uit onverwachte hoek. Ik heb nog een klein plukje Nationale Nederlanden; een aandeel dat ik totaal niet sexy vind. Ik kijk er dan ook nauwelijks naar, maar tot mijn verrassing zag ik onlangs dat deze sinds aankoop 43,40% in de plus zit.

Waarom dan toch in vastgoed? Tja, omdat ik nu toch op een leeftijd ben gekomen om te genieten. Dat had de haastige lezer uit de supermarkt heel goed geformuleerd. En bij genieten hoort ook een zekere rust aan het financiële front. Vastgoed dus, want stenen lopen niet weg. Over genieten gesproken: met de winst die ik nog over had bij het begin van de pandemie heb ik direct álle beginnerslessen genegeerd. Door dit niet in activa te steken, waarmee je een passief inkomen opbouwt, maar in ‘Tobbertje’, een charmant kajuit zeilbootje waar ik verliefd op ben geworden. Wanneer ik de motor uitzet en met het zeil in top zachtjes door de rietkragen glij voelt dat als ultieme vrijheid. En dat is wat ik in mijn korte leven met recht het ultieme succes zou willen noemen.

Menno Bakker

HOOFDREDACTEUR

Meer lezen of reageren? linkedin.com/in/bakkermenno of op https://twitter.com/OF_nl