küp - yedinci nüsha

küp VAROLMAYIŞÇILIK

Fotoğraf: Deniz Turgut

y

e

d

i

n

c

i

n

oguzo@sabanciuniv.edu

ü

s

h

a

v u r u l m a nın d a y a n ı l maz h a f i f liğ i

nihavend makamında, ayağında K U Ndera dura gelen sürat motorunda ilmi facia kaktüsler yorgun ve köpek hırıltılarıyla inliyor dünya

tepkine aşina olanı besle K A Fka, ölü iliklerin ve diri kemiklerinle kıyıma dava derken Kimya Şirk Etleri çürüyen Fİzik RET ki hicv’ olmasın tanrıya!

Melahat’ i ipten alsındı bu kargalar köpekler savrulsundu gazeteler, YALAN! zira kenef dar gelir kefeni yırtana sadakate biletsiz binen o hain fırtına

vay ki eşyaya kilitli cihannüma, saraylar ki YAVŞAK! baştan ayağa ğa ğa ğa.... kankusturahükümdarım! hükümdarımkankustura! payesine namen dolana, hele ay ki bir dolana şu derviş sokağında ve kör kütük ola karbüratörler İSYANDA!

“İ S Y A N! D E V R İ M! Ö Z-G Ü R-L Ü K!” ANA ANA ben de çıkaydım ya sağ, şu sokaktan bir sağ çıkaydım da göreydim, kaç kurşun kaç kurşun mitil atmış sırtıma. C A N S Ü T Ü! G A R İ P A N A! M İ N T A N I N A L T I K A D İ M, K A T M E R İ K E R İ M A N A!

VUR beni! vur ki türkler bir daha girmesin ANADOLU’ ya! binyetmişbiryerimden O K’ la SEN VUR ANA! VUR ki çöksün vurulmanın dayanılmaz hafifliği bağrıma, nihavend makamında, ayağımda K U Ndera

KOMÜNİSTLER MOSKOFA! KOMÜNİSTLER MOSkofa!

KOMÜnistler moskofa...... .... ..

’ larla öldürülmüşlerinizden mi idi? diye soranlara

hakkını helal etme ANA! O. O / eylül 20, sabancı kampüs

son öğün içime dökülen bu demir yığını mazinin yağmurda paslanan intikamı su içip, kan tükürmek akşamları kanın ağzımın kenarında kabaran koltukları şimdi övün sen! örmekle aklımın çıplak duvarlarını övün ki kir, ağzımdan almasın eteklerini tutuşturan o kızgın lavları buzul bir dokunuşla parçalarken hayalarımı vahşetin; bir jiletin paslı tırnaklarıyla tek hamlede yarması, damarımda biriken o sıvı peygamberin alnını o sıvı peygamber ki her gece, bir anne şevkatiyle göğe doğru uzatıp elindeki çatalı kaburgalarımla besliyor, ettiğin her duayı üzerime baharat diye eken tanrıyı son nefesimle okşarken yüzüme doladığın saçlarını jiletin yanına bırakıyorum salavatımı yemeği bitince hatırlat tanrıya onunla silsin ağzını

sevgilim

artık yaşa sen! bir bir kırdım çünkü dizdiğin tuğlaları, yaşa ki tanrı kin diye kusmasın kaburgalarımı aldım çünkü o sıvı peygamberin ğöğe uzattığı çatalı bu son öğündü sevgilim! dilerim bundan sonra, o tanrı bahçelere gül diye eksin dualarını çit olsun o bahçelere içimdeki demir yığını ben beceremedim, hiç değilse sen kucakla baharı O.O / 12 Ocak 2014, tuzla

Bilanço iz süremeyen atlıların çığlığıdır sesimdeki toz dumana elverişli odalar dökülürken karanlığa

sokakta bir soluk kesilir! akşamlar ki yalpalayan bitirimleridir arzın penceresine tüneyen kuşlardan öğrenir kadın beklemenin de bir eylem olduğunu, ağlar

garda gam kenarı bir bilek kesilir! bir istasyon günde kaç kez dirilir?

±∞≡√‰∆‰√≡∞±

±∞≡√‰∆‰√≡∞± kanın aktığı değil kuruduğu yerdir vatan mühimmat trenleri çıkarken raydan

cephede çocuklar soğuktan taş kesilir! bir ülke günde kaç kez devrilir? akşamlar ki yalpalayan bitirimleridir arzın bir istasyon günde kaç kez dirilir bir ülke kaç kez devrilirse

o kadar intihar uyanır tanrının bileklerinde!

O.O / 12 eylül 2011, erenköy

Tebeşir kefenli deniz Nilgün Marmara’ ya

Boğarım! Damarlarımla Damarlarımla [LA LA LA LA] Hançerini! (Hançerini ni ni ni) varOLMANIN…

Bir sincap gölgesiydi

O

O

O O

O

O

O

Düşünde ağzıma aldığım

Kanattığım

O

çelik meyve

Ağaçlarında (Ağaçlarında da da da) hançeri! varOLMANIN…

Çıkmıyor sesim, çıkmıyor Çığlığımdan dışarı! Söyleyin, Söyleyin davudi tuzuna CEHENNEM KÜLÜNÜN

Marmara bir ömür Nilgün’ ün!

Marmara bir ömür Nilgün’ ün!

O.O/7 ocak 2011

Yellow Cat Küçük bir çocuğun elindeki dergiye vermiştin ufkumun kelepçelerini kıran o ifadeyi rüyanın en güzel yerinde uyandırılmış bir tanrı yaratmıştı seni belli ki Cebinde taşıman bundandı o şeytan üçgenlerinin bünyeye dar gelişini! ağlamadım i ne yaptım ne ettimse son bulmadı bu hemofili! .

ntiharına takılan bir çocuğun kanayan dizleriydi benimki

O.O / 5 nisan 2011 intiharınınonyedinciyılında

bu nüsha, Berkay Görgün’ e adanmıştır.