Foni 02 2020

ΑΡ. 02 / ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020

Πραγματικές και Δήθεν... Ανάγκες... Μεγάλη βιομηχανία είναι η διαφήμιση που προσπαθεί να προωθήσει προϊόντα και υπηρεσίες, αλλά και ταυτόχρονα να δημιουργήσει μια κουλτούρα αναγκών, πραγματικών ή πλασματικών με την προσδοκία στο τέλος της μέρας να μεγιστοποιήσει τις πωλήσεις των πελατών της αποκομίζοντας τεράστια κέρδη. Οι ανθρώπινες ανάγκες δημιουργούν ένα χρηματιστήριο αξιών που προβάλλονται απ’ όλα τα μέσα. Μερικές απ’ αυτές είναι πραγματικές ανάγκες και άλλες είναι φανταστικές ανάγκες... Καθώς παρακολουθώ τα διαφημιστικά περιοδικά των αεροπορικών εταιριών, ιδιαίτερα σε μεγάλα ταξίδια, προσέχω το είδος και τον όγκο των διαφημίσεων που στοχεύουν σ’ ένα συγκεκριμένο κοινό, αλλά που δείχνουν καθαρά τις κοινωνικές τάσεις και ανάγκες, πραγματικές ή τεχνητές. Στα παλιά χρόνια παρατηρούσα ότι οι περισσότερες διαφημίσεις είχαν να κάνουν με ταξιδιωτικούς προορισμούς σε εξωτικά μέρη και ξενοδοχεία. Τα τελευταία χρόνια, τα μεγαλύτερα ποσοστά έχουν να κάνουν με την εμφάνιση των ανθρώπων και ιδιαίτερα με τις υπηρεσίες πλαστικής χειρουργικής, και αμέσως μετά να ακολουθούν οι υπηρεσίες συνοικεσίων! Είναι τραγικό στις μέρες της επικοινωνίας και των τεχνολογικών κατακτήσεων ο άνθρωπος να μην μπορεί να γνωριστεί, να σχετιστεί και να δημιουργήσει σχέσεις μόνος του. Είναι πολλές οι πραγματικές ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου αλλά είναι πολλαπλάσιες οι δήθεν ανάγκες που αναλωνόμαστε για να υπηρετήσουμε ξοδεύοντας πολύτιμο χρόνο, χαρίσματα και χρήματα. Ως συνειδητοί χριστιανοί θα πρέπει να αξιολογούμε τις ανάγκες μας και να τους δίνουμε την πραγματική τους αξία και μέγεθος. Διαφορετικά φυλακιζόμαστε σε μια αέναη εικονική πραγματικότητα που μας αναλώνει σ’ ένα τραγικό αποπροσανατολισμό που είναι άλλη μια δυσάρεστη πραγματικότητα της υλιστικής εποχής μας. Η μεγαλύτερη, η πραγματική ανάγκη είναι να γνωρίσουμε την αλήθεια της σχέσης μας με τον Δημιουργό Θεό που μπορεί να μας κάνει ολοκληρωμένους και ικανοποιημένους ανθρώπους που δεν εξαρτούν την ευτυχία τους από την ικανοποίηση των δήθεν υπαγορευομένων αναγκών αλλά από τη θέση τους στη σχέση τους με τον αιώνιο Θεό...

Φώτης Ρωμαίος ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 1

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ / ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020

περιεχόμενα Οι Υποσχέσεις του Θεού στην Προσευχή Νικολέτα Πετρίδου

Μια Απόφαση

Χάρης Ι. Νταγκουνάκης

«Πιερικό Περισκόπιο»

Γεώργιος Σ. Κανταρτζής

«Διδάγματα Ζωής»

3 04 08 11

«Σχολιάζοντας την Επικαιρότητα με το Φώς της Βίβλου»

12

Σούλα Μαξιμιάδου Isch

Σαν Ελάχιστη Συμβολή...

Στέφανος Κατσάρκας

Ιντερμέτζο για τον Χειμώνα (Ποίημα)

Δήμητρα Καπελούζου

Σύγκρουση εποχών

Αλτάνα Φίλου-Πατσαντάρα

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ Η Κόλαση της Αδειανής Καρδιάς

Γιάννης Χρ. Κρεμμύδας

Δασικές Πυρκαγιές

Ιωάννα Σαχινίδου

Η Πρώτη Έκδοση της Παλαιάς Διαθήκης στη Νεοελληνική Γλώσσα

ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΜΕ: 1736

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί Τηλ. 210.4834214-5, Fax: 210.6627506

Ιδιοκτησία: A.M.G. INTERNATIONAL Πρόεδρος: Τάσος Ιωαννίδης Μη κερδοσκοπικός θρησκευτικός & φιλανθρωπικός οργανισμός Έγκριση Υπ. Προεδρ. Κυβ/σεως 23580/5

Ιδρυτής: Δρ. ΣΠΥΡΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ (1922-2009)

Επιμέλεια: Συμεών Α. Ιωαννίδης

Μια «μικρή γυναίκα»

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 • TEΥΧOΣ 02 • ΕΤΟΣ 78ο

16

Ειδικός σύμβουλος έκδοσης: Συμεών Ιωαννίδης Δημοσιογραφική επιμέλεια: Γεώργιος Κανταρτζής Εκδότης - Διευθυντής: Φώτης Ρωμαίος office@ologos.gr

18 19 20 23 33

Συλλογή ύλης: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου Διεκπεραίωση: Μαρίνα Νάκη-Καλογεροπούλου Λογιστήριο: Μαρία Κουράκου-Μησουρά Δημιουργικό-Επιμέλεια εντύπου: Δήμητρα Παπαναγή Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία: ΝΕΑ ΓΡΑΦΗ (Δ. Μπιμπούδης) Τηλ.: 210-5767656 FEBRUARY 2020 • NUMBER II • VOL. LXXVIII

VOICE OF THE GOSPEL (USPS 942-960)

MONTHLY CHRISTIAN MAGAZINE

34

Published in Greece by the Publishing House “O LOGOS”

Owner: AMG International P.O. Box 182200 Chattanooga, TN.37422

Γιάννης Τσεβάς

36

Μια ζωή ανοιχτόκαρδης υπηρεσίας για τη δόξα Του...

Founder: Dr. Spiros Zodhiates President: Tasos Ioannidis Special Consultant: Symeon Ioannidis

38

Managing Editor: Fotis Romeos

Η Μαρτυρία του Ιωάννη του Βαπτιστή

Γιούλικα Κ. Masry

Έλεν Κέλερ

Χαρούλα Ξανθοπούλου

Πειρατείες

Αλέξανδρος Δαδάος

40 χρόνια: Ένα βουβό δράμα

Ανανίας Καβάκας

Από τον Επιούσιο Άρτο... Η εικόνα της γης Ρίτα Αναγνώστου

Μια ιδιαίτερη πρόσκληση

Christine Venzon

Ο Χριστιανός φαντάρος

Ανέστης Πεταλίδης

40 42

Subscription Rates: One Year $25.00 or $2.00 per copy Postmaster: If undeliverable please send form 3579 to: Voice of the Gospel P.O. Box 182200 Chattanooga, TN. 37422 Second class postage paid, in Chattanooga, TN 37422

44 46 49 50 52 56

Δείτε το περιοδικό μας online και συστήστε το στους φίλους σας: https://www.facebook.com/FoniTouEuaggeliou

ETHΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ Ελλάδα: 20 € Ευρώπη: 25 € Αμερική: 25 $ Υπ. Χώρες: 30 € ΑΡ. ΛΟΓ/ΜΟΥ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 129/48031831 ΙΒΑΝ:GR5101101290000012948031831 / ETHNGRAA Δικαιούχος: A M G INTERNATIONAL EKDOSEIS O LOGOS Τα αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης είναι από τη Νέα Μετάφραση της Βίβλου της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας, © 1997, Εμμ. Μπενάκη 50, Αθήνα.

Tα αποσπάσματα της Καινής Διαθήκης είναι από την «Καινή Διαθήκη, εγχειρίδιο μελέτης και ζωής» των εκδόσεων «Ο Λόγος», © 1994, Εμμ. Μπενάκη 28, Αθήνα, εκτός και αν επιλέγει διαφορετικά ο εκάστοτε αρθρογράφος. Χειρόγραφα δημοσιευμένα και μη, δεν επιστρέφονται. Τα δημοσιευμένα ενυπόγραφα άρθρα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων. Η Σύνταξη του περιοδικού διατηρεί το δικαίωμα να περικόπτει τα άρθρα λόγω του περιορισμένου χώρου του περιοδικού.

ΟΙ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ Ο Θεός ποτέ δεν μας υποσχέθηκε ότι αυτή η ζωή θα είναι πάντοτε εύκολη. Μας υποσχέθηκε όμως ότι Αυτός είναι πιο δυνατός από κάθε καταιγίδα που αντιμετωπίζουμε στη ζωή μας. Αυτός πάντοτε εργάζεται για το καλό μας, ακόμη και όταν δεν το καταλαβαίνουμε απόλυτα. Είναι μαζί μας, βαδίζει δίπλα μας στο μονοπάτι που εμείς πήραμε. Τα προβλήματά μας και οι δυσκολίες που έρχονται στη ζωή μας, είναι γι’ Αυτόν ευκαιρία να μας αλλάξει, να μεταμορφώσει τον χαρακτήρα μας, να μας ωριμάσει. Εμείς ανυπομονούμε να στείλει τη λύση Του γρήγορα, αλλά Εκείνος επεμβαίνει στον δικό Του χρόνο και μας δίνει τις ευλογίες Του, με τον δικό τρόπο και γεμίζει τη ζωή μας. Δεν χρειάζεται να φοβόμαστε, νομίζοντας ότι είμαστε μόνοι κι ότι ο Θεός μάς ξέχασε και δεν μας ακούει. Η παρουσία Του πάντα μας περικυκλώνει και μας προστατεύει. Γι’ αυτό ας προσευχόμαστε σ’ Αυτόν, με εμπιστοσύνη στην αγάπη Του στις δύσκολες ώρες μας.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ Κύριε, Σ’ ευχαριστώ, γιατί είσαι ο Θεός που τίποτε δεν είναι αδύνατο σ’ Εσένα. Εσύ μπορείς να κάνεις τα πάντα, που εμείς δε μπορούμε. Εμπιστεύομαι απόλυτα σ’ Εσένα, γιατί Εσύ είσαι δυνατός, ενώ εγώ είμαι περιορισμένος. Δίδαξέ με να βλέπω τις δυσκολίες μέσα από τη δική Σου προοπτική και να επικεντρώνω την προσοχή μου σ’ Εσένα και στη δύναμή Σου. Θέλω να μοιάσω με τον Ιησού του Ναυή και με τους άλλους ανθρώπους της πίστεως που αναφέρονται στη Βίβλο, που στράφηκαν σ’ Εσένα στις δύσκολες περιστάσεις. Δείξε μου το καθήκον μου να διαβάζω προσεκτικά τον Λόγο Σου, να Σε εμπιστεύομαι και να Σε υπακούω. Κύριέ μου, βοήθα με να μη φοβάμαι, αλλά να εμπιστεύομαι Εσένα στην κατάσταση που τώρα περνώ. Έχω πίστη στην παντοδυναμία Σου, γιατί ξέρω ότι θα εκπληρώσεις τις υποσχέσεις Σου στη ζωή μου. Είσαι Θεός Ύψιστος, Παντοδύναμος, Δίκαιος και Αληθινός! Κύριε, δεν χρειάζεται να κατανοώ την κάθε λεπτομέρεια σε όσα συμβαίνουν στη ζωή μου, γιατί Εσύ έχεις τα καλύτερα σχέδια για μένα. Δίδαξέ με να βαδίζω με πίστη και προσευχή, και να νικώ με τη δύναμή Σου κάθε εμπόδιο. Κύριέ μου, βοήθησέ με να μη στηρίζομαι στη δική μου εξυπνάδα και δύναμη για να νικώ, αλλά μόνο σ’ Εσένα. Κύριε, Εσύ καλύπτεις όλες τις ανάγκες μου, είμαι κληρονόμος Σου και Σε δοξάζω μέρα και νύχτα. Η καρδιά και το στόμα μου χαίρονται και Σε δοξολογούν, για την ασφάλεια που μου χαρίζεις και γιατί ποτέ δεν με έχεις εγκαταλείψει. Μαζί Σου μπορώ να προχωρώ με δύναμη και ειρήνη, γιατί Εσύ, ο Νικητής και ο Λυτρωτής μου, μου δίνεις θάρρος (Ιωάννης 16:33). Ακόμη, με διαβεβαιώνεις ότι «όλα συντελούν για το καλό εκείνων που Σ’ αγαπούν» (Ρωμαίους 8:28). Σ’ ευχαριστώ, γιατί μου δίνεις αντοχή και κουράγιο, για να μη λυγίζω στις δυσκολίες και με ανακουφίζεις στον πόνο. Σ’ ευχαριστώ, γιατί είσαι μπροστά μου για να με οδηγείς στον δρόμο Σου, αλλά και πίσω μου για να με προστατεύεις και να με καλύπτεις. Προσεύχομαι στο Όνομα του Ιησού Χριστού. ΑΜΗΝ. n Απόδοση: Νικολέττα Π. Πετρίδου, Εκπαιδευτικός ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 3

Μια Απόφαση 4 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ; Ρουθ - Μια ιστορία πίσω από την Ιστορία Η ιστορία της Ρουθ στο φερώνυμο Βιβλίο της Αγίας Γραφής – ιστορία μιας ευσεβούς Μωαβίτισας που αποφάσισε στη ζωή της ν’ ακολουθήσει τον αληθινό Θεό– θέτει μπροστά μας ένα κρίσιμο ερώτημα: ποιος κυβερνάει τη ζωή μας; Παράλληλα είναι μια ιστορία πίσω από την Ιστορία. Η Ρουθ έγινε η προμάμμη του βασιλιά Δαβίδ, από τη γενιά του οποίου προήλθε ο Κύριος Ιησούς Χριστός σαν άνθρωπος στον κόσμο μας. Πολλοί προσφέρονται να κυβερνήσουν τη ζωή μας. Ευχή του Περιοδικού είναι να παραδώσουμε το τιμόνι της ζωής μας στον Χριστό.

Ή

ταν 7 το πρωί της 7ης Δεκεμβρίου, να και την ανέχεια, είχαν μείνει μόνες χωρίς 1941. Δύο στρατιώτες των ΗΠΑ ήταν άντρα οι δεύτερες, χωρίς άντρα και παιδιά η σε υπηρεσία σ’ ένα μικρό σταθμό πρώτη –το απόλυτο αδιέξοδο (Ρουθ 1:6-18)! ραντάρ στον Ειρηνικό ωκεανό. Ξαφνικά, στην Κι εκεί έπρεπε να πάρουν κάποιες αποφάοθόνη του ραντάρ τους άρχισαν να εμφανί- σεις: ζονται εκατοντάδες τελείες, ωσότου η οθόνη γέμισε εντελώς. Οι στρατιώτες ανακοίνωσαν 1. Η Νωεμίν αποφάσισε αμέσως στον νεαρό προϊστάμενό τους, έναν να κρυφτεί υπολοχαγό, τι έβλεπαν. Ήταν Κυριακή και Το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου της Ρουθ κανένας άλλος αξιωματικός δεν βρισκόταν μάς αναφέρει μια σπαραξικάρδια σκηνή ανάστην υπηρεσία. Άπειρος ο υπολοχαγός, νόμιζε μεσα στην Νωεμίν και στις δυο νύφες της, ότι επρόκειτο για αεροπλάνα που έρχονταν που ήταν Μωαβίτισες. Είχαν πάρει την απόαπό την Καλιφόρνια για ενίσχυση και, χωρίς φαση να γυρίσουν πίσω στη Βηθλεέμ, που άλλη σκέψη, είπε τις κρίσιμες λέξεις: «Καμιά είχε αρχίσει να ανακάμπτει οικονομικά, αλλά σε κάποιο τελευταίο σταυροδρόμι η πεθερά ανησυχία». Λίγο αργότερα, στις 7:50, ξεκινούσε η άρχισε να προτρέπει τις νύφες της να γυρίσουν ιαπωνική αιφνιδιαστική επίθεση στο Περλ πίσω, κι εκείνη να συνεχίσει μόνη. Γιατί Χάρμπορ. Τριακόσια πενήντα τρία ιαπωνικά αυτό, αφού ώς τότε ήταν ενωμένες κι αγααεροπλάνα ξερνούσαν βόμβες πάνω από το πημένες; Η απάντηση είναι πως η Νωεμίν ήθελε λιμάνι, και μέσα σε λίγες ώρες, η Αμερική να κρυφτεί από τον λαό της, τώρα που γύριζε έχασε 8 πολεμικά πλοία, 6 μεγάλα αεροδρόμια, στην πατρίδα της. Ο Θεός απαγόρευε να πάρει όλα σχεδόν τα αεροπλάνα της και 2.400 για τους γιους της νύφες από ξένη χώρα, ειάνδρες. Για μία λάθος απόφαση! δωλολάτρισσες (Δτ 7:3-4) αλλά εκείνη, μπροΤι αξία έχει μία απόφαση; ή τι δύναμη στά στο αδιέξοδο της πείνας και της προμπορεί να έχει μία απόφαση; ή τι συνέπειες σφυγιάς το έκανε. Πώς θα γύριζε τώρα πίσω μπορεί να έχει μία απόφαση; Η ζωή μας μαζί με τις ειδωλολάτρισσες; Είχε παραβεί είναι μια συρραφή αποφάσεων. τον νόμο του Θεού και δεν είχε αποτρέψει Η Νωεμίν και οι νύφες της, Ρουθ και τους γιους της να πάρουν ξέΟρφά, χτυπημένες ανελέητα νες γυναίκες. Οι δυο της νύφες από τον θάνατο εκεί στην ξένη Του ΧΑΡΗ θα ήταν μια καθημερινή υπόχώρα, όπου είχαν καταφύγει ΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗ μνηση της αποτυχίας του Ελιharris.dagounakis@gmail.com για να γλιτώσουν από την πείΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 5

μέλεχ και της ίδιας να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με τη διδασκαλία του Γιαχβέ... Μήπως κι εμείς προσπαθούμε να καλύψουμε κάποια αμαρτία στη ζωή μας; Μήπως έχουμε πάρει αυτή την απόφαση στην πνευματική μας ζωή; Υπάρχουν χριστιανοί που ζουν «διπλή ζωή» σήμερα. Και με τον Χριστό και με τον κόσμο. Και με την εκκλησία του Θεού και με την κοσμικοφροσύνη. Κι ο σατανάς χρησιμοποιεί αυτή την απόφασή μας για να μας «έχει στο χέρι» και να μας κρατάει συνεχώς ηττημένους χριστιανούς με την αφόρητη πίεσή του, χωρίς να μπορούμε να νικήσουμε τον πειρασμό. Μια λάθος απόφαση που μας οδηγεί στην ήττα.

2. Η Οφρά αποφάσισε να γυρίσει πίσω Η μία ειδωλολάτρισσα νύφη ξεκίνησε ίσως με ενθουσιασμό, μαζί με τη συννυφάδα της και την πεθερά της να πάει στη χώρα του Θεού. Άφησε πίσω τα συγγενολόγια της και την πατρίδα όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, κι ακολούθησε τις άλλες. Κάτι σαν ενθουσιώδης οπαδός, «πάμε όλοι μαζί κι όπου μας βγάλει». Ο Χριστός στην παραβολή του σπορέα παρομοίασε αυτούς που ενθουσιάζονται εύκολα με τον Θεό, με τον σπόρο που πέφτει στον ξερότοπο αλλά επειδή δεν έχουν βαθιές ρίζες καίγονται με τις πρώτες καυτές ακτίνες του ήλιου (Μτ 13:5-6). Αυτό έπαθε και η Οφρά. Η Οφρά αντιπροσωπεύει τους συναισθηματικούς χριστιανούς. Αυτούς που αποφασίζουν πάνω στον ενθουσιασμό τους αλλά μόλις συναντήσουν τις πρώτες αμφιβολίες κάνουν πίσω. Κλάματα, κακό, αγκαλιές και υποσχέσεις προς την πεθερά της στην αρχή –αλλά μετά έκανε... δεύτερες σκέψεις! Πού να τρέχει σε άγνωστα μέρη... πού να αρχίζει να μαθαίνει άλλα ήθη κι έθιμα, άλλον Θεό... «Άσε καλύτερα να γυρίσω πίσω στη μάνα μου...» θα σκέφτηκε. «Ίσως βρω και κανένα καλό παιδί να ξαναπαντρευτώ...» Η απόφαση της απόλυτης αποτυχίας. Ξέρεις, είναι πολύ πιθανό να πλησιάσεις στη βασιλεία του Θεού αλλά να μην μπεις ποτέ μέσα. Μπορεί να σε ελκύουν συναισθηματικά 6 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

τα πράγματα του Θεού, ακόμα και ο Λόγος του αλλά ο κόσμος και η αμαρτία να σε τραβούν περισσότερο. Τι απόφαση θα πάρεις;

3. Η Ρουθ αποφάσισε να αλλάξει ζωή Παρ’ όλες τις παροτρύνσεις της πεθεράς της να γυρίσει πίσω, εκείνη είχε πάρει την απόφασή της. Ήταν η καλύτερη απόφαση που πήρε ποτέ στη ζωή της: να ακολουθήσει τον αληθινό Θεό. Δεν ήξερε πού πήγαινε, δεν ήξερε τους συγγενείς της πεθεράς της, δεν ήξερε λεπτομέρειες για τη νέα θρησκεία της, όμως ήθελε να πάει στη Βηθλεέμ... «Όπου πας, θα πάω», της είπε, «κι όπου μείνεις, θα μείνω· ο λαός σου θα είναι λαός μου κι ο Θεός σου, Θεός μου...» Η Ρουθ αντιπροσωπεύει τον άνθρωπο που μπροστά στις πνευματικές αποφάσεις μένει σταθερά προσηλωμένος στον Χριστό. Όποιες κι αν είναι οι αντιδράσεις των γύρω του που θα αλλάξει ζωή, όποιες κι αν είναι οι προκλήσεις του κόσμου, όσο δυνατοί κι αν είναι οι πειρασμοί και τα διλήμματα, εκείνος έχει πάρει την απόφασή του: θα ακολουθήσει τον Χριστό –έναν καινούργιο δρόμο στη ζωή του. Είναι ο σπόρος της παραβολής, που έριξε βαθιά τις ρίζες του στο χώμα και καρποφόρησε. Ποιες είναι οι δικές σου αποφάσεις στη ζωή; Να συγκαλύψεις τις αμαρτίες σου και να ζήσεις μια υποκριτική ζωή; να γυρίσεις πίσω στη ζωή της αμαρτίας τη στιγμή που σου αποκαλύπτεται το ευαγγέλιο του Χριστού ή να στραφείς στον Χριστό σε μια νέα ζωή σταθερής σχέσης μαζί του; Ποιες είναι οι αποφάσεις σου ως χριστιανού; να καλλιεργήσεις αμαρτίες στη ζωή σου, αντί να τις καταδικάσεις ενώπιον του Κυρίου; να αφήσεις τον Χριστό και να γυρίσεις πίσω περιφρονώντας την αγάπη του μπροστά στην πρώτη δυσκολία κι αναποδιά της καθημερινότητάς σου ή να μείνεις σταθερός στην πίστη του Χριστού, ριζωμένος σε μια σταθερή, ευλογημένη σχέση μαζί του; Είθε ο Θεός να σε βοηθήσει να πάρεις την καλύτερη απόφαση στη ζωή σου. n

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ

ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ «Στα ίχνη Του»

Ο κ. Χαρίδημος Κ. Τσούκας, καθηγητής στα Πανεπιστήμια Κύπρου και Warwick (Αγγλία), τις παραμονές των Χριστουγέννων δεν καταπιάστηκε με τα τετριμμένα θέματα των ημερών, αλλά αναφέρθηκε σ’ ένα θέμα που είχε άμεση σχέση με το πρόσωπο, την υπερφυσική γέννηση του Οποίου ετοιμαζόμασταν να γιορτάσουμε. Το άρθρο του στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (22-12-19) είχε τίτλο: «Στα βήματά Του: Τι θα έκανε ο Ιησούς;» Δανείστηκε τον τίτλο του άρθρου του από το ομότιτλο βιβλίο στα αγγλικά «In His Steps». Ο αρθρογράφος μάλλον αγνοούσε ότι το βιβλίο είχε μεταφραστεί στα ελληνικά, πριν πολλά χρόνια, από τον αείμνηστο Άργο Ζωδιάτη με τίτλο «Στα ίχνη Του» και σε δεύτερη έκδοση «Στα χνάρια Του», και ότι κυκλοφόρησε 8 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

από τον εκδοτικό μας οίκο «Ο ΛΟΓΟΣ». Ο κ. Τσούκας μας εξέπληξε ευχάριστα, καθώς ασχολήθηκε με ένα βαθιά πνευματικό θέμα. Στην αρχή αναφέρεται στην αφορμή, για την οποία γράφτηκε το βιβλίο, και στο περιεχόμενό του και καταλήγει: «Οι παραπάνω σκηνές περιγράφονται γλαφυρά στο θρησκευτικό μυθιστόρημα του Τσαρλς Σέλντον “Στα βήματά Του: Τι θα έκανε ο Ιησούς;” Ο Σέλντον, πάστορας στο Κάνσας των ΗΠΑ, με ισχυρή επιρροή στο κίνημα για το Κοινωνικό Ευαγγέλιο, έγραψε το βιβλίο το 1896. Έγινε μπεστ σέλερ –πούλησε πάνω από τριάντα εκατομμύρια αντίτυπα. Ο Σέλντον

Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ. ΚΑΝΤΑΡΤΖΗ

άγγιξε ευαίσθητες χορδές με τρόπο που δεν έκαναν εμβριθείς θεολόγοι. Τι θα έκανε ο Ιησούς, αν ήταν σήμερα ανάμεσά μας; Πρόκειται για το πιο γόνιμο, ίσως, θεολογικό ερώτημα. Δεν είναι πρωτότυπο: η μίμηση του Θεού (imitatio dei) αποτελεί διαρκές μέλημα για τον χριστιανό. Πρόκειται όμως για ένα διαρκώς επίκαιρο ερώτημα. Τι θα έκανε ο Χριστός, αν έβλεπε μπροστά του ένα τσούρμο από μετανάστες; “Πώς μπορούμε να ξέρουμε τι θα έκανε ο Χριστός;” ρωτάει τον Μάξγουελ μια νεαρή γυναίκα. Ο Ιησούς έζησε σε μια εντελώς διαφορετική εποχή. Τα δικά μας προβλήματα δεν αντιστοιχούν στα δικά Του. “Σωστά”, της απαντά ο πάστορας. “Ο καλύτερος τρόπος είναι να προσεγγίσουμε το ερώτημα ‘μέσα από το Άγιο Πνεύμα’: αν έχουμε ετοιμάσει σωστά τον

εαυτό μας, έχοντας ενστερνισθεί το ‘πνεύμα της αλήθειας’, τότε θα βρούμε την άκρη”. “Ναι, αλλά υπάρχουν διαφορετικές γνώμες μεταξύ των πιστών. Είναι δυνατόν να καταλήγουμε στο ίδιο συμπέρασμα πάντοτε σε όλες τις περιπτώσεις;” ρωτά κάποιος. “ Όχι δεν μπορούμε”, αποκρίνεται ο πάστορας. “Μπορούμε όμως να είμαστε ειλικρινείς, να αποφεύγουμε τόσο τον φανατισμό όσο και τη διστακτικότητα, και να είμαστε αποφασισμένοι να θέτουμε σε πράξη τα συμπεράσματα στα οποία θα καταλήγουμε”.» Σ’ αυτό το βιβλίο ο Sheldon καταγράφει μια σειρά ομιλιών, που έκανε σε κυριακάτικες βραδινές συνάξεις. Είναι η ιστορία μιας τοπικής εκκλησίας, που τα μέλη της δεσμεύτηκαν για έναν ολόκληρο χρόνο να μην κάνουν τίποτα, χωρίς πρώτα να κάνουν την ερώτηση: “Τι θα έκανε ο Ιησούς, αν ήταν στη θέση μου;” Η απόφαση των μελών του εκκλησιάσματος της μικρής πόλης να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Χριστού, δημιούργησε ατμόσφαιρα χαράς, αλλά έφερε συ-

λέει ότι ο Ιησούς Χριστός πέθανε για χάρη μας και μας άφησε παράδειγμα να α κολουθήσουμε βα δί ζοντας στα χνάρια Του! Βέβαια, αυτή η φράση δεν είναι παρά ένα σύντομο απόσπασμα από μια ολόκληρη παράγραφο, που αφιερώνει ο Απόστολος, στα όσα έχει κάνει ο Ιησούς και συνεχίζει να κάνει στον κόσμο για τους πιστούς.

γκρούσεις και δυσκολίες. Η απόφασή τους αυτή σήμαινε ότι ολοκληρωτικά παραχώρησαν τη ζωή τους στον Χριστό –μαζί και τα χρήματα, τα ταλέντα, τη σταδιοδρομία τους– όλα για την υπόθεση του Χριστού. Πολλά χρόνια αργότερα το βιβλίο σάρωσε τον κόσμο σαν πυρκαγιά, και τα τέσσερα αρχικά του γράμματα στα αγγλικά (WWJD: Τι θα έκανε ο Ιησούς;) έγιναν κοσμήματα, αυτοκόλλητα, μπλουζάκια... Η κεντρική ιδέα του βιβλίου βρίσκεται στην Α΄ Επιστολή Πέτρου 2:21: “ίνα επακολουθήσητε τοις ίχνεσιν αυτού”, όπου ο απόστολος Πέτρος

Ο Θεός μάς καλεί να κάνουμε το καλό, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει παθήματα, ακριβώς όπως ο Χριστός υπέφερε για μας. Το πρότυπό μας είναι ο Χριστός και Αυτού τα βήματα πρέπει να ακολουθούμε στη ζωή μας. Ο Χριστός ποτέ δεν αμάρτησε ούτε εξαπάτησε κανέναν. Δεν αντεπιτέθηκε, όταν τον προσέβαλαν ούτε απείλησε να εκδικηθεί όταν υπέφερε. Άφησε την υπόθεσή Του στα χέρια του Πατέρα Θεού, που κρίνει δίκαια. Ο ίδιος έφερε τις αμαρτίες μας στον Σταυρό, ώστε εμείς να είμαστε νεκροί ως προς την αμαρτία και να ζούμε ζωή αγία (Α΄ Πέτρου 2:21-25). Ο Χριστός συγχώρησε ακόμα και τους σταυρωτές Του. Ήταν πράος και ταπεινός, γεμάτος αγάπη και έλεος προς όλους. ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 9

Τώρα, εμείς πώς αντιδρούμε, όταν κάποιος μας προσβάλει ή μας πληγώνει; Πώς νιώθεις όταν κάποιος που αγαπάς σε πρόδωσε, κάποιος που ευεργέτησες, σου φέρεται αχάριστα; Αφήνεις την υπόθεσή σου στα χέρια του Θεού, όπως έκανε ο Ιησούς; ΄Η ανταποδίδεις με τον ίδιο τρόπο; Ως χριστιανοί πρέπει να είμαστε εικόνα του Χριστού. Η Βίβλος λέει: «Γιατί αυτούς που προεγνώρισε, αυτούς και προόρισε να λάβουν τη μορφή (εικόνα) του Γιου του» (Ρωμ.

8:29). Ασφαλώς, αυτό δεν γίνεται αμέσως. Πολλές φορές χρειάζεται χρόνος ν’ αφήσουμε το Άγιο Πνεύμα να δουλέψει ριζικά μέσα μας, ώστε να αποτυπωθεί στη ζωή και στον χαρακτήρα μας η εικόνα του Υιού του Θεού. Κι αυτό μπορεί να γίνει με τη χάρη Του και τότε θα μπορέσουμε να ακολουθούμε τα βήματά Του. Ο Χριστός πρέπει να είναι το παράδειγμά μας στις σκέψεις, στα λόγια και στις πράξεις. Πρώτιστα, πρέπει να σκεφτόμαστε όπως σκεφτόταν ο Χριστός. Όλη η δράση Του ήταν το αποτέλεσμα της σκέψης Του. «Να υπάρχει μεταξύ σας το ίδιο φρόνημα που υπήρχε στον Ιησού Χριστό» (Φιλ. 2:5). Όταν γεννιέσαι από τον Θεό αποκτάς νου Χριστού, αλλά και η σάρκα δεν παύει να ελλοχεύει. Γίνεται μάχη μεταξύ των δύο –της σάρκας και του Πνεύματος. Γι’ αυτό και ο απ. Παύλος

φωνάζει: «Πόσο ταλαίπωρος άνθρωπος είμαι εγώ! Ποιος θα με ελευθερώσει από το σώμα αυτό...» (Ρωμ. 7:24). Στο επόμενο εδάφιο γράφει: «Ευχαριστώ το Θεό που δίνει τούτη την απελευθέρωση μέσω του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας!» Γι’ αυτό, όταν στροβιλίζουν στο μυαλό μας αμαρτωλές σκέψεις και προσπαθούν να μας οδηγήσουν σε αμαρτία, να συλλογιζόμαστε «όσα είναι αληθινά, όσα είναι σεμνά, όσα είναι δίκαια, όσα είναι αγνά, όσα είναι ευχάριστα, όσα κάνουν καλή εντύπωση, οποιαδήποτε αρετή διακρίνετε και ό,τι αξιέπαινο υπάρχει» (Φιλ. 4:8). Επίσης, ας μην ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι μάς παρακολουθούν με το μικροσκόπιο, για να εξακριβώσουν αν η συμπεριφορά μας ταιριάζει με την πίστη μας, αν το περπάτημά μας συμβαδίζει με την ομιλία μας, αν ο χαρακτήρας μας είναι σε αρμονία με την ομολογία μας, αν αυτά που ισχυριζόμαστε ότι πιστεύουμε και διακηρύττουμε την Κυριακή, τα εφαρμόζουμε τη Δευτέρα. Μας παρακολουθούν για να δουν αν ζούμε ακέραιη ζωή. Το σήμα κα τατεθέν της χριστιανικής ζωής είναι η ακεραιότητα. Η ακεραιότητα είναι η απόλυτη εντιμότητα στον χαρακτήρα, όπως η υγεία είναι για το σώμα. Οι άνθρωποι με ακέραιο χαρακτήρα δεν έχουν τίποτα να κρύψουν και τίποτα να φοβηθούν. Ο Σολομών έγραψε: «Όποιος περπατάει με ακε-

ραιότητα, περπατάει με σιγουριά· όποιος, όμως, διαστρέφει τους δρόμους του, θα γίνει φανερός» (Παρ. 10:9). Η ζωή των πιστών πρέπει να είναι ανοιχτό βιβλίο. Ο πιστός δεν φοβάται να πει στον κόσμο που τον παρακολουθεί: «Κοιτάξτε με! Η συμπεριφορά μου ταιριάζει με τις πεποιθήσεις μου. Το περπάτημά μου συμφωνεί με την ομιλία μου. Ο χαρακτήρας μου ταιριάζει με την ομολογία μου». Το υπέρτατο μοντέλο της ακεραιότητας είναι ο Ιησούς. Η ζωή Του χαρακτηριζόταν από διαφάνεια, καθαρότητα, απόλυτη αγιότητα, ώστε ακόμη και οι εχθροί Του δήλωναν: «Δάσκαλε, ξέρουμε πως είσαι ειλικρινής και δε σε μέλλει τι θα πει ο καθένας, γιατί δεν κοιτάς να κολακέψεις ανθρώπους αλλά διδάσκεις το θέλημα του Θεού χωρίς παρεκκλίσεις από την αλήθεια» (Μάρκος 12:14). Στην παρωδία της δίκης του Χριστού ο Πιλάτος είπε: «Δε βρίσκω καμιά ενοχή σε τούτον τον άνθρωπο» (Λουκάς 23:4). Η συμπεριφορά Του συμφωνούσε με τη διδαχή Του. Στην εποχή του άκρατου υλισμού και της αμφισβήτησης των πάντων, οι πιστοί του Κυρίου πρέπει να ζουν με ακεραιότητα. Η αγία ζωή –και όχι τα ρητορικά λόγια– θα δείξει στους αρνητές της πίστης τη μεταμόρφωση που φέρνει ο Χριστός στη ζωή μας. n

> Μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας www.nikites.eu με ποικιλία θεμάτων.

10 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Διδάγματα Ζωής Σκέψεις, αποφθέγματα, αρχές και αλήθειες της ζωής

Υπάρχουν εφτά πράγματα για τα οποία δε θα μετανιώσεις ποτέ:

1

άλλο πρόσωπο.

2

Για το σκίσιμο ενός γράμματος που το έγραψες πάνω στο θυμό σου.

3

1

Για την καλοσύνη που θα δείξεις σ’ έναν ηλικιωμένο ή σε οποιοδήποτε

2

Λόγια μεγάλων ανδρών της ιστορίας

Για τη συγνώμη που ζήτησες, δια-

3

σώζοντας έτσι τις φιλικές σου σχέσεις με κάποιον.

4

Για το σταμάτημα ενός σκανδάλου

4

που θα μπορούσε να καταστρέψει τη ζωή κάποιου.

5

Για την αφιέρωση χρόνου για φρον-

5

τίδα της μητέρας σου, του πατέρα σου, των παιδιών σου ή οποιουδήποτε άλλου μέλους της οικογένειάς σου.

6

Για την παροχή βοήθειας σ’ έναν νέο, ώστε να βρει τον εαυτό του με το να βρει την Αλήθεια.

7

6

Κάθε άνθρωπος είναι ανώτερός μου σε κάτι, κι επομένως μπορώ να μάθω κι εγώ κάτι απ’ αυτόν. Όταν μιλάς, λες κάτι που ήδη γνωρίζεις, αλλά όταν ακούς μαθαίνεις κάτι που δε γνώριζες. Όταν φιλοξενείς κάποιους, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να τους ακούς. Υπάρχουν μονάχα δύο δυνάμεις στον κόσμο: η μάχαιρα και η πένα. Στο τέλος πάντα η δεύτερη νικά. «Δώσε μου είκοσι έξι γενναίους στρατιώτες της γραφίδας και θα καταχτήσω όλον τον κόσμο» είπε ο Βενιαμίν Φραγκλίνος. Η πένα είναι ισχυρότερη από τη μάχαιρα». Μεγάλος άνθρωπος είναι εκείνος που δεν έχει χάσει την καρδιά του μικρού παιδιού. n

Για την αποδοχή της κρίσης και του θελήματος του θεού για κάθε θέμα στη ζωή σου.

Επιμέλεια:

ΣΥΜΕΩΝ Α. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 11

Σχολιάζοντας την Επικαιρότητα με το Φως της Βίβλου Όπου κυριαρχεί το ψέμα, δεν αργεί να έρθει η καταστροφή Από τις πρώτες της μέρες η νέα χρονιά μοκράτες, κάτι που λίγο αργότερα διαψεύστηκε χαρακτηρίστηκε από μια αντιπαράθεση μεταξύ των ΗΠΑ και του Ιράν που παρ’ ολίγο να φέρει ολόκληρη την περιοχή της Μέσης Ανατολής στο χείλος της καταστροφής. Στις 3 Ιανουαρίου, ο Αμερικανός πρόεδρος, εμφανώς ταραγμένος με την είδηση ότι ξέφρενοι Σιίτες, διαδήλωναν έντονα και απειλούσαν να αλώσουν την αμερικανική πρεσβεία στη Βαγδάτη, έδωσε εντολή για την εκτέλεση ανώτατου στελέχους των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν, στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί, μέσω τηλεκατευθυνόμενου πυραύλου λίγο έξω από το αεροδρόμιο της Βαγδάτης. Η πράξη αυτή εξόργισε, όπως ήταν αναμενόμενο, το Ιράν, του οποίου η ηγεσία ζήτησε σκληρά αντίποινα. Διάβαζα ότι χάρη στη διαμεσολάβηση των Ελβετών (οι Αμερικανοί δεν έχουν πρεσβεία στο Ιράν και κάθε άλλο κανάλι επικοινωνίας έχει στερέψει ανάμεσα στις δύο χώρες) αποφεύχθηκε μια πιο έντονη εχθροπραξία μεταξύ των δύο χωρών. Ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος δικαιολόγησε την πράξη του ως προληπτική, επειδή, όπως δήλωσε, υπήρχε σχέδιο κατάληψης τεσσάρων (!) πρεσβειών από Ιρανούς τρο12 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

από τον ίδιο του τον υπουργό άμυνας. Πολλοί Αμερικανοί θεωρούν πως με το κτύπημά του αυτό ο πρόεδρος Τραμπ ξεπέρασε τα όρια του επιτρεπτού που καθορίζεται από το διεθνές δίκαιο και την ηθική, αλλά, τι να περιμένει κανείς από έναν πρόεδρο που προσπαθεί να επιβιώσει στα στενά των αμφισβητήσεων του προσώπου του από ένα μεγάλο μέρος του δυτικού κόσμου; Την νύχτα που το Ιράν έπληξε με βαλλιστικούς πυραύλους αμερικανικά στρατόπεδα στο Ιράκ, συντρίφτηκε έξω από την Τεχεράνη αεροπλάνο της πολιτικής αεροπορίας της Ουκρανίας, που μετέφερε 176 μοιραίους επιβάτες, λίγα λεπτά μόνο μετά την απογείωσή του. Οι ιρανικές αρχές μετέδιδαν επί μέρες ότι ο λόγος για την αεροπορική τραγωδία ήταν τεχνική βλάβη του αεροπλάνου και όχι ότι το αεροπλάνο καταρρίφθηκε από πύραυλο, όπως πολλές έγκυρες πηγές ανέφεραν από την αρχή. Τελικά, το βάρος των στοιχείων αποδείχτηκε τόσο πιεστικό, ώστε οι ιρανικές αρχές δεν μπόρεσαν παρά να παραδεχτούν την πραγματικότητα. Είναι τυπικό χαρακτηριστικό ανθρώπων

που καθοδηγούνται από απολυταρχική νοοτροπία και σκέψη υπεροχής, να μην είναι σε θέση να παραδεχτούν δεδομένα που αμφισβητούν την κοσμοθεωρία που εκείνοι έχουν χτίσει γύρω από τον εαυτό τους. Έτσι και το «θεοκρατικό» καθεστώς στο Ιράν στηρίζεται πάνω σε μια απάνθρωπη κο-

την πηγή του κακού: «Εκείνος εξ’ αρχής ήταν ανθρωποκτόνος και δεν μπόρεσε να σταθεί στην αλήθεια, γιατί δεν υπάρχει μέσα του τίποτα το αληθινό. Όταν λέει ψέματα, εκφράζει τον εαυτό του, γιατί είναι ψεύτης κι είναι ο πατέρας του ψεύδους» (Ιωάννης 8:44). Όταν συναντάμε ανθρώπους στους οποίους δεν

σμοθεωρία, βλέπει εχθρούς παντού, βασίζεται στο μισογυνισμό, τη μισαλλοδοξία και την καταπίεση των νέων που το μόνο που ζητούν είναι λίγη ανάσα για ζωή. Το καθεστώς ευθύνεται για τον βασανισμό και θάνατο χιλιάδων φυλακισμένων κάθε χρόνο, αντιφρονούντων, μεταξύ των οποίων πολλοί είναι χριστιανοί. Επίσης χαρακτηρίζεται και για την έχθρα του κατά των Εβραίων και έχει επανειλημμένως δηλώσει σφοδρή επιθυμία για εξαφάνιση του Ισραήλ από τον χάρτη. Εξ’ ου και η εμμονή να αποκτήσει ατομική βόμβα... Δεν είναι τυχαίο ότι ο Χριστός καταδεικνύει

φαίνεται τίποτε άλλο να κυριαρχεί στα λόγια και τη ζωή τους παρά μόνο το ψέμα, αυτοί επέλεξαν δυστυχώς να ακολουθήσουν τον αρχιψεύτη, τον διάβολο, δηλαδή εκείνον που ο Χριστός χαρακτηρίζει, «ανθρωποκτόνο» και «πατέρα του ψεύδους». Δρ Έραστος Φίλος * Οσοι επιθυμείτε να διαβάσετε ενδιαφέροντα κείμενα σε θέματα Πίστης και Επιστήμης επισκεφθείτε το blog του Έραστου Φίλου: https://efilos.blogspot.gr/ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 13

Οι τάσεις της προηγούμενης και επόμενης δεκαετίας αλλαγές στη ζωή των Ελλήνων που επηρεάστηκαν από την ιστορική συγκυρία τεσσάρων μεγατάσεων: της οικονομικής κρίσης, της ψηφιακής επανάστασης, της προσφυγικής κρίσης και των μεταβολών στις διεθνείς ισορροπίες δυνάμεων. Συνοπτικά, θα αναφερθούμε σε κάποιες απ’ αυτές όπως αναλύονται από τις έρευνες της Kapa Research. Το «25» της ελληνικής κρίσης: -25% του ΑΕΠ, -25% η εμπιστοσύνη στους θεσμούς, 25% ανεργία, -25% η συμμετοχή στις εκλογές. Η απαξίωση προς τους θεσμούς, έχει επηρεάσει και τη γνώμη των Ελλήνων για τις οργανωμένες Χριστιανικές εκκλησίες.

ρέχουν τα δίκτυα 4G και η ψηφιακή επανάσταση. Παράλληλα, ο πολίτης καταφεύγει στη δική του παντοδυναμία της διαμαρτυρίας και της αμφισβήτησης με τη δυνατότητα διασποράς που του προσφέρουν τα κοινωνικά δίκτυα της ψηφιακής επανάστασης. Ως αποτέλεσμα, οι πολίτες μόνοι τους καθορίζουν στην κοινωνική, πολιτική και πνευματική σφαίρα τι είναι σωστό και λάθος.

Oλοένα και περισσότεροι Χριστιανοί διαβάζουν την Αγία Γραφή μέσω συσκευών κινητών τηλεφώνων, φορητών υπολογιστών και tablet. Ένα μέρος της ποίμανσής μου προς τις νεότερες γενιές γίνεται μέσω των social media, διότι εκεί οι νέοι είναι πιο

Ο βαρυσήμαντος ρόλος του καθημερινού βραδινού δελτίου των τηλεοπτικών καναλιών στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης στην Ελλάδα υποχωρεί μπροστά στα πολλαπλά διαδικτυακά κανάλια ενημέρωσης που πα-

προσβάσιμοι και διαθέσιμοι. Πρέπει να αναζητήσουμε πιο αποτελεσματικές διαδικτυακές μεθόδους, προκειμένου να οικοδομήσουμε τους πιστούς και να προσεγγίσουμε όσους δεν αγαπούν τον Θεό. Οι Χριστια-

Η περασμένη δεκαετία επέφερε σημαντικές

14 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

νικές εκκλησίες και διακονίες πρέπει να βελτιστοποιήσουν τις ιστοσελίδες τους για κινητές συσκευές, ιδιαίτερα από τη στιγμή που η Google άλλαξε τους αλγόριθμους των μηχανών αναζήτησης για να ευνοήσει τους φιλικούς προς τα κινητά τηλέφωνα ιστότοπους. Η 4η βιομηχανική επανάσταση που χαρακτηρίζεται από την ευφυή εκμάθηση/αυτόεκπαίδευση των ίδιων των Μηχανών, την επιστήμη των Δεδομένων και την Τεχνητή Νοημοσύνη, θα γίνει περιορισμένα αισθητή στην Ελλάδα. Την περασμένη δεκαετία, οι γεννήσεις μειώθηκαν κατακόρυφα και οι θάνατοι αυξήθηκαν αισθητά. Οι γάμοι έγιναν λιγότεροι και τα διαζύγια περισσότερα. Οι παντρεμένοι μειώνονται κατά τουλάχιστον 15.000 σε ετήσια βάση. Γι’ αυτό χρειάζονται περισσότερες και καλύτερες στοχευμένες δράσεις για ενίσχυση και προστασία του θεσμού του γάμου και της οικογένειας που τόσο πολύ βάλλεται στην εποχή μας, με έμφαση στη προγαμιαία και μεταγαμιαία συμβουλευτική. Μετράμε περισσότερους κατοίκους ηλικίας άνω των 64 ετών και σαφώς λιγότερους κάτω των 24 ετών. Συρρικνωμένο είναι και το πλέον παραγωγικό τμήμα του πληθυσμού, αυτό των ατόμων ηλικίας 25-64 ετών. Γι’ αυτό πρέπει να στηρίξουμε έμπρακτα και ουσιαστικά την τρίτη ηλικία της πολλαπλής φθοράς, ανασφάλειας και αντίστροφης μέτρησης. Οι μεγαλύτεροι στην ηλικία και, ιδιαιτέρως, οι γιαγιάδες αποτελούν όχι μόνο φορείς παράδοσης αλλά και συνοχής του συνεκτικού οικογενειακού και πνευματικού ιστού. Στην επόμενη δεκαετία, τα παιδιά και τα εγγόνια των Βαλκάνιων μεταναστών του 1990 θα ενηλικιώνονται και θα επιβάλλουν νέες τάσεις, η γλώσσα θα αντέξει (κυρίως λόγω

γραφής και ανάγνωσης στο διαδίκτυο), αλλά το ομόγλωσσο και το ομόθρησκο θα αλλοιωθούν, η πολιτισμική παγκοσμιοποίηση μέσω του διαδικτύου και των φθηνών μεταφορών θα επεκταθεί. Συνεπώς, περισσότερες εκκλησιαστικές διακονίες θα πρέπει να απευθύνονται και σε μετανάστες, βοηθώντας τους έμπρακτα να ενταχθούν στην ελληνική κοινωνία και τις ελληνικές εκκλησίες. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να επεκταθούν οι διακονίες προς αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας. Με βάση το κατώφλι της φτώχειας στα επίπεδα του 2008 (περίπου 7.000 ευρώ τον χρόνο), το 45% του πληθυσμού κινείται κάτω από αυτό το όριο από μόλις 18,9% στις αρχές της 10ετίας, ενώ ο ένας στους τρεις υφίσταται υλικές στερήσεις από 23% που ήταν το αντίστοιχο ποσοστό προ δεκαετίας. Τέλος, προβλέπω ότι ο εκκλησιασμός των πιστών Χριστιανών στις εκκλησίες θα γίνεται πιο σποραδικός, καθώς ολοένα και περισσότεροι πιστοί θα πορεύονται με βάση μία ατομική πνευματικότητα και νοοτροπία. Οι πιστοί Χριστιανοί πρέπει να πειστούν για τη σπουδαιότητα της ενεργής τους συμμετοχής στη ζωή μίας τοπικής εκκλησίας και να ενθαρρυνθούν να διακονούν συστηματικά με βάση τα χαρίσματα τους, την εκπλήρωση της Μεγάλης Αποστολής (Ματθαίος 28:18-20, Πράξεις 1:8) και Εντολής (Ματθαίος 22:37-40) και τις ανάγκες που θα υπάρχουν και προκύπτουν. Η προσευχή μου είναι ο Θεός να μας δώσει τη σοφία να δούμε τις αλλαγές, στις οποίες πρέπει να προβούμε σε οικογενειακό, προσωπικό και εκκλησιαστικό επίπεδο, και τη δύναμη να τις υλοποιήσουμε για τη δόξα Του και το καλό μας. Τάσος Μαρκουλιδάκης ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 15

Μια «μικρή γυναίκα»

πρόσφατη κατάρρευση της φημισμένης και παλιάς Αγγλικής Εταιρείας Thomas Cook με έκανε να ξαναθυμηθώ την ιστορία της Gladys Aylward. Είχα ακούσει γι’ αυτήν την Εταιρεία από εκείνην την υπέροχη γυναίκα, όταν τη συνάντησα στο Βιβλικό Σχολείο στη Βόρεια Αγγλία όπου σπούδαζα. Με εντυπωσίασε η ιστορία της και όλη η προσωπικότητά της. Ήταν μια σταλιά γυναίκα, «The Little woman» («Η Μικρόσωμη Γυναίκα») όπως την ονομάζανε οι συμπατριώτες της, αλλά μιλούσε με μεγάλη δύναμη που κρεμόσουν από το στόμα της. Και το κυριότερο είχε ένα πάθος για το έργο του Θεού στην Κίνα. Γεννήθηκε το 1902, πίστεψε όταν ήταν οκτώ ετών και άρχισε να δουλεύει όταν ήταν στα δεκατέσσερα. Διαβάζοντας «κατά τύχη» ένα άρθρο σε μια εφημερίδα για την ανάγκη που υπήρχε να κηρυχθεί το Ευαγγέλιο στην Κίνα, αποφάσισε να πάει ως ιεραπόστολος, γιατί ήταν σίγουρη πως την καλούσε ο Κύριος. Αλλά κανένας δεν την ενθάρρυνε ούτε τη θεωρούσε ικανή να γίνει ιεραπόστολος. Δεν είχε μεγάλη μόρφωση. Οι γονείς της έλεγαν πως η πρώτη τους κόρη δεν ήταν «διανοούμενη» και δεν είχε φοιτήσει σε Βιβλικό Σχολείο. Ήρθε σε επαφή με την China Island Mission στο Λονδίνο που είχε έργο στην Κίνα. Τη δέχτηκαν δοκιμαστικά για ένα τρίμηνο στο «Women’s Training Home», αλλά στο τέλος την απέρριψαν, γιατί δεν πέρασε τις εξετάσεις και δεν τη βρήκαν ικανή να μάθει μια ξένη γλώσσα. Αλλά «η κοντή γυναίκα» είχε ένα μυστικό: εμπιστευόταν τον Κύριο με όλη την καρδιά της και πήγε μπρος. Δεν είχε τα οικονομικά μέσα για να πάει στην Κίνα, αλλά γι’ αυτό άρχισε να δουλεύει σαν καθαρίστρια σε πλούσια σπίτια στο Λονδίνο και στο τέλος της εβδομάδας πήγαινε στο Γραφείο της Εταιρείας Thomas Cook, για να καταθέσει τα χρήματα για το εισιτήριο τρένου, που θα έπρεπε να αγοράσει για το ταξίδι της στην Κίνα μέσω Γερμανίας, Ρωσίας και Σιβηρίας. Όταν μάζεψε όλο το ποσό, ετοιμάστηκε και με μια μικρή βαλίτσα αποχαιρέτησε τους δικούς της και τους φίλους της και άρχισε το μεγάλο και επικίνδυνο εκείνο ταξίδι. Σπάνια κάποιοι ταξίδευαν σε εκείνα τα μέρη, ιδιαίτερα μια γυναίκα μόνη. Σε κάποιο σημείο στο πρώτο της ταξίδι για την Κίνα έπρεπε να κατέβει από το τρένο και να περπατήσει μέσα στα χιόνια, ενώ από πίσω της έτρεχαν οι λύκοι! Όταν έφτασε στον προορισμό της, αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες, αλλά ο Θεός τη χρησιμοποίησε να αλλάξει ο νόμος που υπήρχε τότε στην Κίνα να βάζουν τα ποδαράκια των μικρών κοριτσιών σε μικρά καλούπια, ώστε να μη μεγαλώσουν. Γλίτωσε πολλά παιδάκια και τα μετέφερε στη Φορμόζα, όταν άρχισε ο πόλεμος, με κίνδυνο της ζωής της. Άκουγα την Gladys Aylward μια ολόκληρη εβδομάδα να μας διηγείται την ιστορία της και την ιεραποστολική της εμπειρία και τη θαύμαζα. Είχα αφήσει την Ελλάδα πεπεισμένη πως ο Θεός με καλούσε στο έργο Του χωρίς να ξέρω το μέλλον. Καμιά φορά είχα αμφιβολίες. Αλλά ακούγοντάς την ήμουν βέβαιη πια πως ο Κύριος με καλούσε στο έργο Του. Έπρεπε να Τον εμπιστευτώ χωρίς να έχω καμιά εγγύηση, χωρίς όρους. Όταν έφυγα από την Αγγλία, κράτησα επαφή μαζί της, μου έγραφε τακτικά και με ενθάρρυνε. Ήμασταν στη Λιβερία όταν έμαθα τα νέα του θανάτου της. Ήταν αρχές Ιανουαρίου του 1970. Μόλις είχα πάρει το ημερολόγιο που μου είχε στείλει με φωτογραφίες των ορφανών παιδιών που είχε μεταφέρει στην Taiwan. Από την Γράφτηκαν βιβλία και έγιναν ταινίες με τη ζωή της. Καμιά φορά ΣΟΥΛΑ ΜΑΞΙΜΙΑΔΟΥ ISCH οι «μικρές γυναίκες» μπορεί να είναι μεγάλες! n

Η

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 17

ΣΑΝ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΣΥΜΒΟΛΗ... Λυπάμαι γιατί δεν μπόρεσα να είμαι παρών στη βραδιά που οργάνωσε η εκκλησία Κατερίνης για τη συμπλήρωση σαράντα χρόνων από το θάνατο του Άργου Ζωδιάτη. Σαν ελάχιστη συμβολή από μέρους μου παραθέτω όσα είχα γράψει στο περιοδικό μας «Οι Θεσσαλονικείς» πριν από είκοσι ακριβώς χρόνια: «Ετοιμαζόμουν να γράψω για τα 20 χρόνια από το θάνατο του Άργου Ζωδιάτη, όταν εκδόθηκε το αφιέρωμα του “Αστέρα της Ανατολής”. Γραμμένο από ανθρώπους που έζησαν κοντά του και τον τίμησαν και τον αγάπησαν ειλικρινά, περιέχει τόσες πληροφορίες και τόσες σκέψεις για το σημαντικό άνθρωπο το Θεού, που δύσκολα θα μπορούσε να προσθέσει κανείς τίποτε παραπάνω. Ο Άργος Ζωδιάτης συνδύαζε –πράγμα εντελώς σπάνιο– και τις τρεις ιδιότητες που πρέπει να χαρακτηρίζουν έναν εργάτη του Θεού: υπήρξε και πραγματικός ποιμένας, και χαρισματικός ιεροκήρυκας και δημιουργικός άνθρωπος με πρωτότυπες ιδέες και με όλο και περισσότερη όρεξη για καινούργια πράγματα. Κι όλα αυτά συνδυασμένα με μια προσωπικότητα ευχάριστη και μια άνεση στη συμπεριφορά –αυτό που λέγαμε πιο παλιά “προσήνεια”– που σε κέρδιζε απ’ την πρώτη στιγμή και σ’ έκανε να τον νιώθεις κοντά σου. Με τον Άργο Ζωδιάτη ήρθα για πρώτη φορά σε προσωπική επαφή στην αρχή της δεκαετίας του ’60 όταν εκείνος βρισκόταν στο αποκορύφωμα της δραστηριότητάς του κι εγώ έκανα τα πρώτα δειλά βήματα σε διάφορους τομείς του έργου του Θεού, και κυρίως σ’ εκείνον της μουσικής. Κι ανάμεσα στα τόσα που γράφτηκαν έχω να προσθέσω ότι εκείνο που μ’ εντυπωσίασε αμέσως μόλις τον γνώρισα –κάτι εντελώς ασυνήθιστο, ιδιαίτερα την εποχή εκείνη– ήταν ότι είχε το χάρισμα να καταργεί ό,τι χωρίζει τους ανθρώπους και εμποδίζει την επικοινωνία του ενός με τον άλλον. Σ’ έκανε να ξεχνάς, σχεδόν μηδένιζε τη διαφορά στην ηλικία, τη διαφορά στη θέση και στους ρόλους, τη διαφορά ίσως σε αντιλήψεις και νοοτροπίες. Ήταν ένας άνθρωπος σοβαρός χωρίς να ’ναι σοβαροφανής, κι ένας άνθρωπος που καταργούσε την απόσταση μαζί σου χωρίς αυτό να ’ναι στο ελάχιστο σε βάρος του σεβασμού που ένιωθες προς το πρόσωπό του. Αυτόν τον τόσο σημαντικό άνθρωπο τον πέταξε κυριολεκτικά έξω από τη χώρα κατά το χειρότερο τρόπο η ελληνική πολιτεία και τον έστειλε στην εξορία, κάτι που φευγαλέα μονάχα αναφέρουν οι συντάκτες του αφιερώματος, θεωρώντας ίσως άσκοπο το ν’ ανασύρουν παλιές θλιβερές ξεχασμένες ιστορίες. Μια από τις πιο μαύρες σελίδες στην... “ένδοξη” ιστορία του φανατισμού και της μισαλλοδοξίας στον τόπο μας. Να ’ρχεται στην Ελλάδα απ’ το εξωτερικό με την οικογένειά του, αμέριμνος κι ανύποπτος, να τον σταματούν στα σύνορα και να τον διώχνουν πίσω την ίδια στιγμή, και μόλις να προλαβαίνει να γεμίσει όπως-όπως μια βαλίτσα με είδη πρώτης ανάγκης, και να μη ξέρει ούτε ο ίδιος ούτε η σύντροφός του που τον αποχωρίστηκε πώς και πού θα συνεχίσει τη ζωή του... Θαρρείς και επρόκειτο για το χειρότερο εγκληματία κι εχθρό της πατρίδας. Σε μια εποχή μάλιστα που με πρόσφατες ακόμη τις πληγές του παγκόσμιου και του εμφύλιου πολέμου, όπου με χρήματα των ευαγγελικών του εξωτερικού κτίζονταν ερειπωμένοι ορθόδοξοι ναοί και καλύπτονταν κι άλλες οικονομικές ανάγκες της ορθόδοξης εκκλησίας...» n Από τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΚΑΤΣΑΡΚΑ Πολιτικό Μηχανικό

18 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

* Μπορείτε να διαβάσετε κείμενα του Στ. Κατσάρκα σε ποικιλία θεμάτων στο παρακάτω: https://www.nikites.eu/category/stefanoskatsarkas/

Ιντερμέτζο για τον Χειμώνα Χειμώνας. Λύγισαν τα κλώνια στο Βοριά. Πάγωσε τ’ όνειρο. Το τζάμι έχει θολώσει. Σκόρπισε δάκρυα η βροχή, κι η μοναξιά τη νοσταλγία αντάμωσε, την τόση... Άπλωσε μαύρη καταχνιά το δειλινό που ονειρευόταν, πορφυρό, χαρές κι αγάπες. Παιδιάστικο τραγούδι, μακρινό, παράπεσε στου ανήφορου τις στράτες. Παγώσαν και τα χέρια του Απριλιού που χάριζαν, μπουκέτα, τις ελπίδες. Ίσκιοι της μοναξιάς πέφτουν παντού και σιωπηλά στοχάζονται οι ρυτίδες. Ω, ανυπόμονη καρδιά, τι καρτερείς, γερτή στο παγωμένο το μπαλκόνι; Την άνοιξη που διάβηκε, να βρεις ψάχνεις ακόμα, μες στο κρύο που σε ζώνει; Για ποιάν αγάπη τάχατε μιλάς, εσύ που δίψασες, που πείνασες γι’ αγάπη; Κλείσε τα τζάμια σου! Τον νάρδο μη σκορπάς άδικα στον ανύποπτο διαβάτη! Φέρε εδώ το άρωμά σου, ω ψυχή, στα πόδια Αυτού, που’ ρθε για σε μες στο Χειμώνα! Είν’ η Αγάπη, το Τραγούδι, η Πηγή, το Χαμογέλιο, η Ζωή, κι ακόμα η Δόξα και το Φως του ουρανού, που θα’ ρθει για να διώξει κάθε πόνο! Το πρωινό σου ν’ ανατείλει δεν αργεί, κι ας είν’ Χειμώνας! Πίστεψέ το μόνο! Δήμητρα Καπελούζου ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 19

Σύγκρουση εποχών

Η

χρονιά που μας πέρασε έκλεισε μαζί τελευταία, δεν μπορούν πλέον να τεθούν στο και τη δεκαετία με το θυμωμένο πρό- αρχείο ως κάτι το φυσιολογικό, που πάντα συσωπο της νεαρής Γκρέτα από τη Σουηδία νέβαινε στη φύση μετά από περιόδους ξηρασίας, να κυριαρχεί στις οθόνες της τηλεόρασης και γιατί μοιραία τίθεται το ερώτημα, γιατί να εμστα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, καθώς φανίζεται κατά τόπους ξηρασία; Φαύλος κύκλος απεύθυνε το δριμύ κατηγορώ της προς όλους δηλαδή! τους υπεύθυνους για την κλιματική αλλαγή που Κάποιοι αναλυτές σήμερα μιλούν για σύγπλέον βιώνουμε παγκόσμια. Ενώ θα μπορούσαν, κρουση εποχών και όχι πλέον για απλή σύγδιακήρυττε ενώπιον των Ηνωμένων Εθνών, να κρουση γενεών, όπως την ξέραμε από το παείχαν πάρει μέτρα προστασίας ήδη από τον πε- ρελθόν. Πάντα οι νεότεροι είχαν κάτι να προρασμένο αιώνα, εκείνοι αμέλησαν ή αστόχησαν σάψουν στους μεγαλύτερους κι εκείνοι με τη έτσι που τώρα, στις αρχές της δεύτερης δεκαετίας σειρά τους όλο και κάτι εύρισκαν να τους του αιώνα που διανύουμε, η θηλειά να σφίγγει ενοχλεί στη στάση ζωής της νέας γενιάς. Εδώ στο λαιμό όλων μας όλο και περισσότερο. Μαζί όμως έρχονται σε σύγκρουση πλέον ολόκληροι της στους δρόμους και όλοι οι εικοσάρηδες, αιώνες, ο ένας με τον άλλον. Ό,τι πήγε στραβά που θεωρούν έτσι τη γενιά των πατεράδων στη μακρά πορεία του περασμένου αιώνα, τους υπεύθυνη για την καταστροφή του περι- όπως της ανεξέλεγκτης εκμετάλλευσης των βάλλοντος, στο οποίο αναγκαστικά θα πρέπει φυσικών πόρων της γης και της αδυναμίας να ζήσουν. Οι πυρκαγιές στη Σιεύρεσης μόνιμης και κοινά αποΑπό την βηρία, μετά στον Αμαζόνιο, στην δεκτής λύσης σε συγκρούσεις ΑΛΤΑΝΑ ΦΙΛΟΥΠΑΤΣΑΝΤΑΡΑ Καλιφόρνια και στην Αυστραλία λαών και συμφερόντων, το φορΔιδάκτωρ Νομικής

20 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

τώθηκε στη πλάτη του ο αιώνας που διανύουμε. Οι συνέπειες μας αφορούν όλους. Απρόβλεπτες οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και οι μετακινήσεις ατόμων και πληθυσμών από την αφρικανική ήπειρο, για παράδειγμα, δεν έχουν τελειωμό. Αυτά κυριαρχούσαν στις συζητήσεις μας κατά την διάρκεια των διακοπών για τα Χριστούγεννα και έτυχε να είναι πολλοί οι νέοι στην παρέα μας, που είχαν έρθει από κάθε γωνιά της γης για να περάσουν τις γιορτές με τους δικούς τους. Συζητούσαμε για τις δυσκολίες που συναντά κανείς σ’ έναν ξένο τόπο, γιατί πολλοί έχουν φύγει, λόγω εργασίας, μακριά από την πατρίδα τους και τους δικούς τους. Η μοναξιά κάποιες στιγμές αβάσταχτη. Το μέλλον της γενιάς τους το βλέπουν σκοτεινό και χωρίς νόημα, αν τα πράγματα εξακολουθήσουν έτσι την πορεία τους. Αυτά που διαβάζουν περιορίζονται σε αναλύσεις της παγκόσμιας κατάστασης. Δεν δίνουν λύσεις. Οι κινηματογραφικές ταινίες που βλέπουν αποτυπώνουν επακριβώς αυτή τη ζοφερή κατάσταση, με οικογένειες διαλυμένες, με αμφιλεγόμενες σχέσεις εργασίας, όπου κυριαρχεί το, «ο θάνατός σου η ζωή μου», με ανύπαρκτες αληθινές φιλίες λόγω έλλειψης χρόνου και συντροφιά το κινητό για την άγρα του επόμενου μηνύματος. Όσο για την τέχνη, τη βλέπουν να εκφράζεται τελευταία μέσω μιας μπανάνας κολλημένης με ταινία στον τοίχο! Αλήθεια, τι παρακαταθήκη αφήνει η γενιά του περασμένου αιώνα σε θέματα ζωτικά και ουσίας; Φοβάμαι ότι με ανθρώπινα μέτρα και σταθμά είναι φτωχά τα φωτεινά παραδείγματα που τους παρέχει. Ποιος θα δείξει στους νέους και ποιος θα τους πει κάτι καλό, χαρμόσυνο και ελπιδοφόρο, που εκείνοι το έχουν τόσο ανάγκη; Σε ποιον να στηριχθούν και να μη τους απογοητεύσει, σε ποιον να χαρίσουν την εμπιστοσύνη τους χωρίς το φόβο ότι θα πληγωθούν ξανά και ξανά; Ποιος θα τους μιλήσει για ελπίδα για το μέλλον και φως, όταν όλα γύρω είναι σκοτεινά,

-κυριολεκτικά καμένη γη!- και οι δρόμοι δείχνουν να οδηγούν σε αδιέξοδο; Μόνο ο Ιησούς Χριστός είναι Αυτός, που τόλμησε να διακηρύξει, όσο ζούσε εδώ κάτω στη γη: «Εγώ είμαι το φως του κόσμου, όστις ακολουθεί εμέ, δεν θέλει περιπατήσει εις το σκότος, αλλά θέλει έχει το φως της ζωής», Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, 8:12. Τα λόγια αυτά πρωτοακούστηκαν είκοσι αιώνες πριν, αλλά ταιριάζουν απόλυτα στα ερωτηματικά τού σήμερα, τόσο των νέων όσο και των μεγαλύτερων. Οι νέοι έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους και η ζωή βρίσκει πάντα τον τρόπο της να εκπλήσσει εκεί που δεν το περιμένει κανείς. Ο Χριστός, δεν απογοητεύει. Με έλεος και αγάπη σε σφίγγει πάνω Του, γιατί για σένα πέθανε στον Σταυρό. Ακολουθώντας Τον θα έχεις φως στη ζωή σου και μέλλον αιώνιο, εκεί που το σκοτάδι δεν έχει θέση, ανεξάρτητα από τα όσα συμβαίνουν γύρω σου στον κόσμο, που δεν άλλαξε προς το καλύτερο παρά τη φρίκη δύο παγκοσμίων πολέμων του περασμένου αιώνα. Ούτε και τώρα πρόκειται να αλλάξει ο κόσμος από μόνος του, παρά τις όποιες καλές προθέσεις της Γκρέτα και των συνομήλικών της. Αυτά μπορούν να τους τα πουν οι μεγαλύτεροι, που έχουν εμπειρία ζωής, αλλά κουβαλούν συγχρόνως και το βάρος ευθύνης στους ώμους τους για το παράδειγμα που δίνουν στους νέους. Αν οι ίδιοι βαδίζουν γνήσια στο Φως και στην Αλήθεια θα μπορούν να είναι σωστά και αληθινά παραδείγματα για τους νεότερους, που είναι από τη φύση τους «ερευνητές επαναστάτες» και οσμίζονται από μακριά τις όποιες ψεύτικες απομιμήσεις. Μπορεί η σύγκρουση εποχών να είναι πραγματικότητα, όμως τα λόγια του Χριστού μένουν και δεν έχουν χάσει ούτε το παραμικρό από την επικαιρότητά τους. Μόνο κοντά Του υπάρχει φως για τη ζωή και ουσιαστική συμπόρευση προς το μέλλον! n

* Μπορείτε να επισκεφτείτε το ιστολόγιο της Αλτάνας Φίλου Πατσαντάρα http://www.filos-europe. com/from-brussels-with-love/ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 21

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

Αγαπητοί μας αδελφοί και φίλοι... Γράφει ο απόστολος Παύλος: «...Και πώς θα πιστέψουν σ’ εκείνον για τον οποίο δεν άκουσαν;» (Ρωμαίους 10:14). Η μεγαλύτερη ανάγκη του ανθρώπου είναι ν’ ακούσει τα Καλά Νέα, το μήνυμα της σωτηρίας που προσφέρει ο Χριστός σε όποιον μετανοεί και πιστεύει Σ’ Αυτόν. Χωρίς τη σωτηρία ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος σε αιώνιο θάνατο, δηλαδή στον αιώνιο αποχωρισμό του από τον Θεό. Το ερώτημα του απ. Παύλου είναι επίκαιρο σήμερα όσο ήταν και την εποχή που έγραφε την επιστολή του. Πώς μπορούν οι άνθρωποι να πιστέψουν αν δεν έχουν την ευκαιρία να ακούσουν το Ευαγγέλιο; Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα, το 86% των μουσουλμάνων, ινδουιστών και βουδιστών στον κόσμο δεν έχουν γνωρίσει κάποιον χριστιανό! Κι όμως είναι ανάγκη οι άνθρωποι αυτοί ν’ ακούσουν το Ευαγγέλιο. Πώς μπορούμε εμείς να τους το κηρύξουμε; Μια εξαιρετικά αποτελεσματική μέθοδος, την οποία η AMG χρησιμοποιεί για περισσότερο από 70 χρόνια, είναι ο ευαγγελισμός με τα ΜΜΕ, δηλαδή το ραδιόφωνο, οι εφημερίδες, τα περιοδικά και, τα τελευταία χρόνια, το διαδίκτυο. Όλα αυτά τα μέσα μπορούν να εισχωρήσουν σε περιοχές και σε σπίτια όπου δεν θα ήταν ποτέ ευπρόσδεκτος κάποιος χριστιανός. Με τη χάρη του Θεού η Ιεραποστολή μας χρησιμοποιεί τα μέσα αυτά για να καλύψει την βαθύτερη πνευματική ανάγκη κάθε ανθρώπου, για να απελευθερωθεί από την αμαρτία και ν’ αλλάξει η ζωή του. Επίσης, βοηθούν και για την πνευματική πρόοδο και αύξηση των πιστών των τοπικών εκκλησιών και την αλλαγή ολόκληρων κοινοτήτων. Έτσι, η Ιεραποστολή μας, μέσω όλων αυτών των μέσων, μεταδίδει τα Καλά Νέα κάθε μήνα σε χιλιάδες συνανθρώπους μας, και πολλοί απ’ αυτούς ανταποκρίνονται. Θα μπορούσα να σας αναφέρω πολλές ιστορίες απ’ αυτή τη διακονία μας. Μια από αυτές είναι από την Τουρκία, χώρα που το 99% του πληθυσμού της δηλώνει πως είναι μουσουλμάνοι. Η ιστορία αυτή αφορά κάποιον που γνώρισε τον Χριστό και η ζωή του άλλαξε πριν τέσσερα χρόνια χάρη στα μηνύματα του Ευαγγελίου. Για ένα διάστημα, στην αρχή, η οικογένειά του τού εναντιώθηκε σκληρά επειδή έγινε χριστιανός. Ο πατέρας του τού επιτέθηκε με μια σιδερόβεργα κι έσπασε το πόδι του. Τον κλείδωσαν σ’ ένα δωμάτιο για μια εβδομάδα και το πόδι του προσβλήθηκε από γάγγραινα. Παρ’ όλα αυτά, έμεινε σταθερός στην πίστη του και η οικογένειά του έπαυσε ν’ ασχολείται πια μ’ αυτόν. Του αρέσει να διαβάζει τις Βιβλικές μελέτες που δημοσιεύουμε και αυξάνεται πνευματικά. Επιπλέον, οι συνεργάτες μας συναντιούνται μαζί του σχεδόν κάθε εβδομάδα.

24 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ Δυο άλλες καταπληκτικές ιστορίες, είναι από την Ινδία, όπου το 80% του πληθυσμού του 1,3 δισεκατομμυρίων, είναι ινδουιστές. Στην τελευταία μου επίσκεψη εκεί, συνάντησα έναν νεαρό που πίστεψε στον Χριστό διαβάζοντας ένα δημοσίευμά μας σε εφημερίδα. Τώρα έχει γίνει ποιμένας εκκλησίας και κηρύττει τον Λόγο του Θεού σε αρκετά χωριά στην Πολιτεία του Andhra Pradesh. Συνάντησα επίσης μια αγράμματη γυναίκα, η οποία πίστεψε επίσης χάρη σ’ ένα δημοσίευμά μας. Αγόρασε κάτι από ένα μπακάλικο που το τύλιξε σε μια σελίδα εφημερίδας, πράγμα συνηθισμένο στην Ινδία. Την προσοχή της τράβηξε ένας σταυρός που ήταν τυπωμένος στη σελίδα εκείνη. Περίεργη να μάθει τι ήταν, πήγε σε μια γειτόνισσα και της ζήτησε να της διαβάσει αυτά που έγραφε η εφημερίδα. Ήταν ένα μήνυμα του Ευαγγελίου που είχε βάλει η Ιεραποστολή μας. Η αγράμματη αυτή γυναίκα, θέλοντας να μάθει περισσότερα, παρακάλεσε τη γειτόνισσα να γράψει στη διεύθυνση που ήταν στο δημοσίευμα, με αποτέλεσμα να έρθει σε επαφή με τους συνεργάτες μας, τους οποίους ο Θεός χρησιμοποίησε να την οδηγήσουν στην πίστη του Χριστού! Ο Θεός πράγματι εργάζεται με θαυμαστούς τρόπους. Και τα ΜΜΕ μπαίνουν σε σπίτια που εμείς δεν μπορούμε να μπούμε. Κι αυτό μπορούμε, με τη χάρη του Θεού, και την πολύτιμη συνεργασία και υποστήριξη των φίλων της Ιεραποστολής μας να το κατορθώσουμε. Μπορούμε με τα ΜΜΕ να φέρουμε το μήνυμα της σωτηρίας σε ανθρώπους που το χρειάζονται περισσότερο από καθετί άλλο. Αυτό είναι το καθήκον μας κι αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε. Ας προσευχόμαστε ο Θεός να δώσει άφθονη καρποφορία και η Βασιλεία Του να επεκταθεί. Ο συνεργάτης σας στο έργο Του,

Τάσος Ιωαννίδης ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 25

ME TO XΕΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Ραδιοφωνικές εκπομπές της Ιεραποστολής μας στην Ουγκάντα Τι σημαίνει Νέα εν Χριστώ Ζωή

α ραδιοφωνικά προγράμματά μας στην Ουγκάντα άρχισαν το 2000, αμέσως μετά που ο Joseph Kibwetere, ηγέτης μιας θρησκευτικής αίρεσης, προέβη σε μια αποτρόπαια πράξη στην επαρχία Kanungu. Σκότωσε πάνω από χίλιους ακόλουθους της Κίνησής του για την Αποκατάσταση των Δέκα Εντολών του Θεού. Κατάβρεξε τους οπαδούς του με βενζίνη και τους έκαψε, με σκοπό να αποκτήσουν αιώνια ζωή. Το έκανε αυτό μετά που τους

T

26 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ έδωσε την εντολή να πάνε στα σπίτια τους και να πουλήσουν όλη την περιουσία τους και να δώσουν όλα τα χρήματα σ’ αυτόν! Ύστερα απ’ αυτό το τραγικό γεγονός, ο Reuben Musiime, Διευθυντής της διακονίας μας στην Ουγκάντα, έκανε έρευνα για να δει τι ήταν εκείνο που προσέλκυσε τόσα άτομα να ακολουθήσουν τις διδασκαλίες του. Ανακάλυψε ότι οι ακόλουθοί του έψαχναν για την πνευματική αλήθεια, αλλά πίστεψαν σε λάθος διδασκαλία. Μετά που ολοκλήρωσε την έρευνά του, άρχισε ένα ραδιοφωνικό πρόγραμμα με σκοπό να διδάσκει Βιβλικές αλήθειες. Υλοποίησε την ιδέα του και για 18 χρόνια από τότε συνεχίζει τις εκπομπές αυτές. Ο Reuben ευχαριστεί όλους εκείνους που υποστηρίζουν με τις δωρεές του τη διακονία αυτή. Το πρόγραμμα εκπέμπεται από έναν μεγάλο ιδιωτικό ραδιοφωνικό σταθμό κάθε Κυριακή από τις 7:30 μέχρι τις 8:00 π.μ. Το περιεχόμενο των μηνυμάτων περιλαμβάνει ευαγγελισμό, κατήχηση, δογματική, προσωπικές μαρτυρίες, εκκλησιαστικά νέα, θέματα ηγεσίας, οικογένειας, εκπαίδευσης, χριστιανική ζωή, καθήκοντα των γονέων και συζητήσεις για θέματα της επικαιρότητας. Κατά διαστήματα, όταν το απαιτούν οι περιστάσεις, ο Reuben καλεί στην εκπομπή σε τηλεφωνική συζήτηση κάποιους από τους ακροατές, γιατί ξέρει πως μια ερώτηση, αν απαντηθεί σωστά, ωφελεί πολλούς από το ακροατήριο. Χωρίς εξαίρεση οι τηλεφωνικές γραμμές είναι φορτωμένες κατά τη διάρκεια των έκτακτων ραδιοφωνικών εκπομπών. Ο Reuben γράφει: «Μου αρέσει πάρα πολύ το πρόγραμμα αυτό γιατί ακούω πολλές ομολογίες από τους ακροατές, που βοηθιούνται πνευματικά στη χριστιανική τους πορεία... Ένας πατέρας σαράντα πέντε χρονών, με τρία παιδιά, έδωσε την ομολογία του. Επειδή τον είχαν βαπτίσει σε νηπιακή ηλικία και εκκλησιαζόταν τακτικά, νόμιζε πως αυτό τον έκανε χριστιανό. Μια μέρα άκουσε ένα μήνυμα για τη σωτηρία με βάση τα εδάφια Ρωμαίους 10:8-10. Άκουσε ότι τη σωτηρία τη δίνει ο Χριστός σε όποιον μετανοεί και πιστεύει σ’ Αυτόν και όχι το βάπτισμα. Όταν το άκουσε αυτό, γονάτισε, προσευχήθηκε και δέχτηκε τον Χριστό ως Σωτήρα του. Στη συνέχεια άρχισε να διδάσκει με το Ευαγγέλιο την οικογένειά του. Τώρα όλα τα παιδιά του είναι του Χριστού και παίρνουν μέρος στις δραστηριότητες της εκκλησίας». Ένας άλλος ακροατής, ο Πήτερ, είπε πώς άρχισε να προσεύχεται συχνότερα και θερμότερα μετά που άκουσε μια εκπομπή μας με θέμα «Η δύναμη της προσευχής». Τα ραδιοφωνικά προγράμματα έχουν βοηθήσει πολλούς χριστιανούς να εφαρμόζουν καλύτερα τις διδαχές της Αγίας Γραφής. Δυστυχώς, αιρέσεις, ψευδοπροφήτες, κήρυκες του ψεύτικου Ευαγγελίου της ευημερίας βρίσκουν γόνιμο έδαφος στην Ουγκάντα καθώς οι αλήθειες του Λόγου του Θεού συνήθως δεν διδάσκονται σωστά σε πολλές παραδοσιακές εκκλησίες. Επίσης. πολλοί ποιμένες δεν είναι θεολογικά καταρτισμένοι, πράγμα που έχει εμποδίσει τη σωστή κατήχηση και την πνευματική αύξηση των εκκλησιών. Όπως σχολίασε ένας ποιμένας σ’ ένα πρόσφατο συνέδριο εκπαίδευσης ποιμένων, «Δεν μπορείς να διδάσκεις κάτι που εσύ ο ίδιος δεν το κατέχεις». Ο Reuben συνεχίζει: «Η θερμή προσευχή μου είναι ο Κύριος να συνεχίσει να στηρίζει τη ραδιοφωνική αυτή διακονία μας, καθώς μέσω αυτής διδάσκονται πολλές ψυχές στην Ουγκάντα. Θέλω να εκφράσω τις ειλικρινείς μου ευχαριστίες σε όλους εκείνους που προσεύχονται για το τόσο αποτελεσματικό αυτό έργο». ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 27

ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Κατανικώντας την επίδραση του Βουδισμού

Το κήρυγμα του Ευαγγελίου στην Ταϊλάνδη ο ερώτημα είναι, πώς να κηρύξεις το Ευαγγέλιο στην Ταϊλάνδη, που το 95% του πληθυσμού της είναι βουδιστές; Ο ευαγγελισμός με δημοσιεύσεις σε εφημερίδες έχει αποδειχτεί πολύ αποτελεσματικός. Δημοσιεύουμε ένα μήνυμα στην εφημερίδα, καλώντας τους αναγνώστες να μας γρά-

T

28 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ ψουν για να μάθουν περισσότερα για τον Ιησού Χριστό. Στο πέρασμα των χρόνων έχουν ανταποκριθεί χιλιάδες άνθρωποι και πολλοί έχουν πιστέψει στον Χριστό και Τον έχουν δεχτεί ως Σωτήρα τους. Όμως οι καιροί έχουν αλλάξει. Όπως εξηγεί ο συνεργάτης μας Chowkee, «Οι εφημερίδες δεν διαβάζονται πια όπως πρώτα, γιατί ο κόσμος επικοινωνεί περισσότερο με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης». Έτσι, τώρα, οι ντόπιοι συνεργάτες μας εξασφάλισαν σελίδα στο Facebook και στο YouTube για να μεταδίδουν τα μηνύματα του Ευαγγελίου. Με αυτόν τον τρόπο τα Βιβλικά μηνύματα φτάνουν σε σπίτια στα οποία ίσως δεν θα αγόραζαν ποτέ εφημερίδες. Συνεχίζουμε να δημοσιεύουμε μηνύματα σε εφημερίδες αναφέροντας όμως με συντομία και ιστορίες ανθρώπων που η ζωή τους έχει αλλάξει χάρη στο Ευαγγέλιο...».

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 29

ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Το περιοδικό που φτάνει σε ελληνικά σπίτια και στις πέντε Ηπείρους Ιεραποστολή μας εκδίδει τρία αξιόλογα έντυπα που συμβάλλουν στην κάλυψη των πνευματικών αναγκών των Ελλήνων αναγνωστών τους και στις πέντε Ηπείρους της υδρογείου. Πρώτον, το μηνιαίο περιοδικό Η Φωνή του Ευαγγελίου που κρατάτε στα χέρια σας. Η έκδοσή του άρχισε με το ξεκίνημα της Ιεραποστολής μας το 1942. Από τότε και μέχρι σήμερα διαβάζεται από Έλληνες συνδρομητές σε κάθε γωνιά της γης συμβάλλοντας στην κάλυψη των πνευματικών αναγκών τους, για οικοδομή, για διδασκαλία, για κατήχηση, για ενθάρρυνση, για ευαγγελισμό και για ενημέρωση του ιεραποστολικού έργου που γίνεται σ’ όλον τον κόσμο μέσω της διακονίας μας. Κυκλοφορεί σε μερικές χιλιάδες αντίτυπα κάθε μήνα με 50 πολύχρωμες σελίδες στην Ελλάδα, στη Βόρεια και Νότια Αμερική, στην Ευρώπη, στην Αυστραλία και σε πολλές Αφρικανικές χώρες –οπουδήποτε βρίσκονται Έλληνες. Το περιοδικό μας προσπαθεί να χειρίζεται θέματα που αφορούν όλες τις ομολογίες και μπορεί να βρεθεί στα χέρια κάθε χριστιανού άσχετα από τη χριστιανική ομολογία στην οποίο ανήκει. Μπορείτε επίσης να το βρείτε σε ηλεκτρονική μορφή στο Facebook, που προσθέτει ακόμα περισσότερους αναγνώστες. Ο αριθμός των αναγνωστών του κάθε μήνα υπολογίζεται σε αρκετές χιλιάδες άτομα.

H

30 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ Δεχτήκαμε ένα τηλεφώνημα από έναν ισοβίτη σε φυλακή της Κρήτης, που ζήτησε να εγγραφεί συνδρομητής στη Φωνή του Ευαγγελίου. Μας ευχαρίστησε για το περιεχόμενό της και είπε πως γνώρισε τον Χριστό διαβάζοντας το περιοδικό μας. Ένας άλλος φυλακισμένος Έλληνας στην Αμερική παίρνει εδώ και χρόνια το περιοδικό μας στη φυλακή και μας έγραψε επανειλημμένως πόσο ωφελείται πνευματικά. Όταν διαβάζει κάποιος τώρα τα γράμματά του σχηματίζει την εντύπωση που είναι γραμμένα από θεολόγο! Τόσο πολύ έχει αλλάξει η ζωή του. Πολλοί είναι οι αναγνώστες μας από διάφορους εκκλησιαστικούς χώρους. Πρόσφατα ένας συνδρομητής μας απ’ την Ορθόδοξη εκκλησία, έγραψε: «Η Φωνή του Ευαγγελίου ενισχύει την πίστη μας και μας συνδέει με άλλους πιστούς. Κάθε φορά που την λαβαίνω νιώθω σαν ένα μικρό παιδί που παίρνει το καλύτερο δώρο». Συχνά παίρνουμε παρόμοια μηνύματα απ’ όλον τον κόσμο και χαιρόμαστε που αγγίζονται τόσες ψυχές για τη δόξα του Θεού. Το δεύτερο περιοδικό μας είναι Ο Επιούσιος Άρτος. Είναι περιοδικό οικογενειακής και ατομικής λατρείας που περιέχει για κάθε μέρα σε μια σελίδα ένα εδάφιο, ένα σύντομο μήνυμα με λίγες σκέψεις ή μια ιστορία πάνω στο εδάφιο αυτό, προσευχή, σκέψη για την ημέρα και θέμα προσευχής. Είναι άριστο βοήθημα καθημερινής επικοινωνίας με τον Θεό. Οι μαρτυρίες που παίρνουμε είναι συγκινητικές. Κάποιες προέρχονται από ανθρώπους που δεν υπάρχει εκκλησία στην περιοχή τους που λένε πως ο Επιούσιος Άρτος γίνεται γι’ αυτούς ένα σπουδαίο πνευματικό καταφύγιο. Πολλοί αναγνώστες μας εγγράφουν συγγενείς, και γνωστούς τους ως δώρο, και είναι πράγματι ένα πολύτιμο δώρο ωφέλιμο για τον κάθε άνθρωπο, για την κάθε οικογένεια. Τον Επιούσιο Άρτο τον έχουμε επίσης στο διαδίκτυο, ώστε να είναι προσιτός σε περισσότερους ανθρώπους. Το τρίτο έντυπό μας είναι Ο Ημεροδείκτης του Χριστιανού. Η κάθε σελίδα του για την κάθε μέρα του χρόνου περιέχει, όπως και ο Επιούσιος Άρτος, ένα εδάφιο από την Αγία Γραφή, ένα σύντομο μήνυμα και τις περισσότερες φορές μια προσευχή στο τέλος. Ο Ημεροδείκτης αυτός μπαίνει σε ελληνικά σπίτια σε όλον τον κόσμο. Πολλοί προμηθεύονται περισσότερα αντίτυπα και τα προσφέρουν ως Χριστουγεννιάτικο ή πρωτοχρονιάτικο δώρο σε συγγενείς, φίλους ή γνωστούς τους. Πρόσφατα μια γυναίκα πίστεψε στον Χριστό διαβάζοντας τον Ημεροδείκτη που κάποιος της δώρισε, και τώρα παρακολουθεί μια τοπική εκκλησία και δίνει την μαρτυρία της σ’ όλη την οικογένειά της. Το έντυπο έχει πρόσβαση σε χώρους και ανθρώπους που δεν φανταζόμαστε και θα μπορούσαμε να εκδίδουμε περισσότερα αντίτυπα ή βιβλία, αν είχαμε περισσότερους εθελοντές και πόρους διαθέσιμους. Τέλος, έχουμε και μια εφημερίδα με ποικίλη χριστιανική ύλη στο Διαδίκτυο με τον τίτλο Οι Νικητές. Μπορεί κανείς να τη βρει πηγαίνοντας στο www.nikites.eu. Είχαμε πολλές χιλιάδες επισκέπτες στην ιστοσελίδα των Νικητών τα τελευταία χρόνια. Ευχαριστούμε και δοξάζουμε τον Θεό για τον ευαγγελισμό που μας αξιώνει να κάνουμε μέσω των εντύπων και του Διαδικτύου. Προσεύχεστε να μας δίνει ο Θεός τα οικονομικά μέσα να επεκτείνουμε το έργο αυτό ακόμα περισσότερο, ώστε άνθρωποι εγκλωβισμένοι απ την αμαρτία να οδηγούνται στον Σωτήρα Χριστό, αλλά και πιστοί να οικοδομούνται και να αυξάνονται πνευματικά. n ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 31

O σκοπός της ιεραποστολής μας είναι: ❉ Να δώσει σε κάθε άνθρωπο στη γη τουλάχιστον μια ευκαιρία να καταλάβει και ν’ ανταποκριθεί στο Ευαγγέλιο. ❉ Να εκφράσει την ευσπλαχνία του Χριστού στις φυσικές ανάγκες του ανθρώπου σ’ όλο τον κόσμο με τις ευκαιρίες και τα μέσα που δίνει ο Κύριος. ❉ Να υπηρετήσει την ηγεσία της τοπικής εκκλησίας, να ενημερώσει και να ενθαρρύνει το λαό του Θεού στην παγκόσμια ευθύνη του.

H A.M.G (Advancing the Ministries of the Gospel, που σημαίνει: Αναπτύσσοντας τις Διακονίες του Ευαγγελίου), είναι μια παγκόσμια χριστιανική ιεραποστολική οργάνωση με ιδρυτή της το Σπύρο Ζωδιάτη. Το έργο της μέχρι σήμερα έχει ξεπεράσει τις 50 χώρες του κόσμου, με ένα βασικό διπλό σκοπό: Την κάλυψη των φυσικών, αλλά και πνευματικών αναγκών των ανθρώπων. Φροντίζει για την παροχή τροφής, ενδυμασίας, ιατρικής περίθαλψης και μόρφωσης στους ανθρώπους, πράγματα που είναι απόλυτα αναγκαία για το σώμα και τη διάνοιά τους. Όμως, εμείς οι χριστιανοί ξέρουμε πως ο κάθε άνθρωπος, πέρα από το σώμα και το νου, έχει κι ένα πνεύμα, για τη λύτρωση του οποίου ήρθε στον κόσμο, σταυρώθηκε κι αναστήθηκε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Έτσι, με τη βοήθεια του Θεού και την ηθική και υλική συμπαράσταση των χριστιανών, η ιεραποστολή μας κάνει ό,τι μπορεί για την πραγμάτωση του διπλού αυτού σκοπού σ’ όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από φυλή, γλώσσα ή θρήσκευμα, γιατί όλοι έχουν φυσικές ανάγκες και όλοι χρειάζονται το Χριστό και τη σωτηρία που Αυτός παρέχει.

Γράψτε μας Όσοι θέλετε να συνεργαστείτε μαζί μας, ενισχύοντάς μας με τακτικές ή έκτακτες εισφορές για τη συνέχιση και την επέκταση του φιλανθρωπικού κι ευαγγελιστικού έργου της ιεραποστολής μας (όταν καλυφθούν οι ανάγκες ενός προγράμματος, οι δωρεές προωθούνται σε άλλα προγράμματα της Ιεραποστολής μας), παρακαλούμε γράψτε μας στις παρακάτω διευθύνσεις: Αμερική/Καναδάς: “The Voice of the Gospel” A.M.G. International, P.O. Box 22000, Chattanooga, Tenn. 37422, U.S.A. Αυστραλία: AMG International “The Voice of the Gospel”, c/o Milton Kalogeropoulos, 1 Miowera Green Greensborough Vic. 3088., AUSTRALIA Γερμανία: Spyridon Kounouslis, Neckarstr 59, Esslingen 73728, Deutschland, Tel.: 071132099857 Commerzbank IBAN DE25611400710823286000 Ελλάδα και υπόλοιπες χώρες: A.M.G. Σπορέας: Aρ. λογ.: EUROBANK 0026.0040.61.0200212895 IBAN: GR 5402 6004 00000 6102 0021 2895 Αρ. λογ.: ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5144-046244-761 ΙΒΑΝ: GR22 0172 1440 0051 4404 6244 761 Αρ. λογ.: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 177/480039-71 ΙΒΑΝ: GR75 0110 1770 0000 1774 8003 971 Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί, τηλ. 210-4834214, fax: 210-6627506

Τροφή για Σκέψη

Η Κόλαση της Αδειανής Καρδιάς ο πιο βασανιστικό μαρτύριο δεν είναι η κόλαση. Είναι η αδειανή καρδιά» Η καρδιά που ό,τι κι αν αποκτά, όποια χαρά κι αν απομυζά σ’ αυτή τη ζωή, ό,τι κι αν πετυχαίνει, παραμένει τραγικά κενή και ανικανοποίητη. Το βασανιστικό αυτό μαρτύριο είναι των σημερινών ανθρώπων το μαρτύριο. Ο αρχαίος προφήτης το περιγράφει συγκλονιστικά: «Τρώτε αλλά δεν χορταίνετε. Πίνετε μα δεν ευχαριστιέστε. Ντύνεστε αλλά δεν ζεσταίνεστε και του εργάτη ο μισθός μπαίνει σε τρύπια τσέπη» Αν και στη σημερινή εποχή απολαμβάνουμε άφθονα αγαθά, δεν χορταίνουμε, γιατί η ψυχή μας πεινά και αναζητά «τον Άρτο τον αληθινό». Αν και γευόμαστε κατά κόρον την ηδονή, δεν ευχαριστιόμαστε, γιατί η ψυχή μας διψά το «ζωντανό Νερό», το Λυτρωτή Χριστό. Αν και ντυνόμαστε, δεν ζεσταινόμαστε, γιατί η ψυχή μας κρυώνει στη μοναξιά του καιρού μας, μακριά από την αγκαλιά του Θεού. Η πιο συγκλονιστική εμπειρία της ζωής είναι να γνωρίσεις τον Χριστό, να γεμίσεις με την παρουσία Του. Είναι μια εμπειρία που τη ζήσαμε στο παρελθόν, τη ζούμε και στο παρόν. Τη ζούμε καθημερινά, καθώς επικοινωνούμε με τον αναστημένο Χριστό. Μαζί με τον ψαλμωδό μπορούμε να πούμε πως «της καρδιάς μας το ποτήρι ξεχειΤου ΓΙΑΝΝΗ ΧΡ. ΚΡΕΜΜΥΔΑ λίζει». n

«Τ

Φιλόλογου-Ποιητή

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 33

πανίδα και η χλωρίδα της Αυστρα- στάχτες των πυρκαγιών που μεταφέρει ο λίας είναι μοναδική. Μεγάλο πο- άνεμος μολύνουν τη χλωρίδα και την ατμόσοστό είναι ενδημικά φυτά και ζώα σφαιρα, (συναντώνται μόνο εκεί). Η Αυστραλία ζει Σε κλίμα μεσογειακό όπως της Αθήνας, εφιαλτικές ημέρες. Παγκόσμια συγκίνηση με μακριά, ζεστά, άνυδρα καλοκαίρια, οι προκάλεσαν οι φονικές πυρκαγιές που δασικές πυρκαγιές είναι επαναλαμβανόμενα, προκάλεσαν το θάνατο ανθρώπων, μισού φυσικά φαινόμενα. Όμως ένα πευκοδάσος δισεκατομμυρίου ζώων, αποτέφρωσαν πά- αναγεννιέται. Υπάρχει «τράπεζα» πευκονω από 2.000 σπίτια κι ανάγκασαν χιλιάδες σπόρων στη γη που περιμένει την πυρκαγιά ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις εστίες για να αναπτυχθεί. Εάν συγκρίνουμε καμένη τους. περιοχή, με άλλη που δεν κάηκε βλέπουμε Τώρα τον χειμώνα ας σκεφθούμε κα- ότι φρέσκα πράσινα φυντάνια εμφανίζονται ταστάσεις που βιώνουμε στην Ελλάδα με σε καμένες περιοχές. Οι σπόροι των πεύκων φωτιές τα καλοκαίρια. Πλημμύρες συμ- αναπτύσσονται αν καούν. Το Μάιο χιλιάδες βαίνουν μετά τις βροχές στα εξασθενημένα λουλούδια ανθίζουν. Πυκνοί πληθυσμοί από αποψίλωση δάση όταν τα ρέματα δέ- εντόμων επισκέπτονται τα λουλούδια. Όταν χονται αυξημένες ποσότητες νερού. Φερτά η βιομάζα (καυσόξυλα, ξυλεία, ρητίνη) υλικά και λάσπη μεταφέρονται στη θάλασσα. αφαιρείται από πευκώνα, το δάσος ανανεΤο έδαφος δε συγκρατεί το νερό. ώνεται. Αν συσσωρεύεται, όταν Τα επιφανειακά ύδατα μολύη πυρκαγιά έρθει, αναπτύσσονΑπό την νονται. Η χλωρίδα και η πανίδα ται υψηλές θερμοκρασίες και Δρα ΙΩΑΝΝΑ ΣΑΧΙΝΙΔΟΥ πλήττονται καταστροφικά. Οι η φωτιά δεν ελέγχεται. Τα δάση

Η

34 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

μας έχουν γεράσει και η βιομάζα τους δεν αφαιρέθηκε. Έτσι μια φωτιά είναι καταστροφική. Οι κορμοί παλαιότερα χρησιμοποιούνταν στην κατασκευή πλοίων και στην ξυλουργική, τα μικρά κλαριά για το τζάκι και μαγείρεμα και η ρητίνη για στεγανοποίηση πλοίων. Οι αγρότες συλλέγανε τις ξερές πευκοβελόνες που αρπάζουν φωτιά, φρόντιζαν τα δάση το χειμώνα και ήταν σε εγρήγορση για φωτιές. Η ζωή τους εξαρτιόταν από τα δάση, και ήταν φυσικοί προστάτες τους. Η πρόκληση είναι να φροντίζουμε τα δάση μετά τις φωτιές, πριν τις φθινοπωρινές βροχές. Πολλές περιοχές είναι σκουπιδότοποι. Ξερές πευκοβελόνες καλύπτουν εθνικούς δρόμους, και είναι καύσιμα στα τσιγάρα απρόσεκτων οδηγών. Αν γερασμένο πευκοδάσος γεμάτο βιομάζα πιάσει φωτιά η κατάσταση δεν ελέγχεται το καλοκαίρι. Εάν το δάσος αναγεννηθεί η καταστροφή από βόσκηση είναι μη αναστρέψιμη. Οι καμένοι κορμοί πρέπει να απομακρυνθούν πριν τις βροχές. Σε αναδάσωση, πρέπει να φυτευτούν προϋπάρχοντα είδη για να μη διαταραχθεί η ισορροπία των οικοσυστημάτων.

Πρέπει να διακρίνουμε τις φωτιές από ανθρώπινες επεμβάσεις από όσες είναι φυσικά φαινόμενα και να διαμαρτυρηθούμε για την καταστροφή δασών από υπερβόσκηση, υπερβολική υλοτομία και αποψίλωση για οικοδόμηση. Ο χρησιμοθηρικός τρόπος που εκτιμούμε τα οικοσυστήματα είναι αμαρτωλός. Ας μετανοήσουμε για την καταστροφή στα δασικά οικοσυστήματα πευκοδασών και ας μεταστραφούμε ώστε να τα εκτιμούμε ως δημιουργήματα και δώρα του Θεού. Ας αναγνωρίσουμε την πραγματικότητα που δεν εξαρτάται από κανόνες της λογικής μας, δεν υποτάσσεται στη δική της αναγκαιότητα και μπορεί να αναγνωριστεί ως η βασιλεία του Θεού. Αξιόπιστο σύστημα για την προστασία των δασών από τις φωτιές θα έδινε έμφαση στην πρόληψη. Ας αντισταθούμε σε οικονομικό σύστημα που διατηρεί τρόπο ζωής που υποβαθμίζει τη γη, και εμπορευματοποιεί πολύτιμους πόρους όπως τα δάση, για οικονομικό όφελος. Ο εθελοντισμός και η φροντίδα για τα αστικά οικοσυστήματα ας περιληφθούν στις διακονίες των τοπικών εκκλησιών.

n ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 35

Η Πρώτη Έκδοση της Παλαιάς Διαθήκης στη Νεοελληνική Γλώσσα Μόσχος Τσιμπιράκης, είδε μία ημέρα έξω από έναν κάδο σκουπιδιών στη Θεσσαλονίκη, ένα μεγάλο, παλιό βιβλίο. Το πήρε στα χέρια του και ανακάλυψε ότι ήταν η μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης. Κάποια στιγμή το χάρισε στον συγγενή του και συνεργάτη της ΦτΕ, Ανανία Καβάκα. Ο γιατρός μας, είχε την όμορφη σκέψη να δωρίσει τον τόμο στο Ευαγγελικό Αρχείο.

O

Έτσι έχουμε στο Αρχείο τον πολύτιμο αυτό τόμο, την πρώτη έκδοση της μετάφρασης Βάμβα ολόκληρης της Παλαιάς Διαθήκης, τυπωμένο στο Λονδίνο το 1840, από τον Ουάττς (R. Watts). Όταν λέμε πολύτιμο δεν εννοούμε από πλευράς οικονομικής αξίας. Ελάχιστα, μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, είναι τα θρησκευτικά βιβλία στα ελληνικά, που έχουν κάποια σημαντική οικονομική αξία. Εννοούμε πολύτιμος από πλευράς ιστορικής και συναισθηματικής. Μέχρι το 1840, η Παλαιά Διαθήκη δεν είχε κυκλοφορήσει ποτέ σε νεοελληνική μετάφραση. Εκείνη τη χρονιά κυκλοφόρησε από την Βιβλική Εταιρία, σε ένα τόμο, η μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης από το εβραϊκό πρωτότυπο. Το γεγονός της μετάφρασης της ΠΔ από το εβραϊκό, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από τους επίσημους φορείς. Ο λόγος ήταν ότι η επίσημη εκκλησία θεωρούσε ότι μόνο η μετάφραση των Eβδομήκοντα γραμμένη στα ελληνικά της ελληνιστικής εποχής, μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην εκκλησία. Αυτή η μετάφραση αφενός μεν κάποτε απομακρύνεται από το εβραϊκό πρωτότυπο, αφετέρου σε πολλά σημεία της είναι εντελώς ακατανόητη. Ούτως ή άλλως η μετάφραση αποκλειστικά από το εβραϊκό ήταν μία από τις κύριες αποφάσεις της Βρετανικής Βιβλικής Εταιρίας όταν δημιουργήθηκε το 1804 και αυτή ήταν μία απόφαση που δεν επιδεχόταν αλλαγή. Την μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης, που πήρε το όνομα «Μετάφραση Βάμβα», εκπόνησε ομάδα επιστημόνων: ο Κωνσταντίνος Τυπάλδος, ο Γεώργιος Ιωαννίδης, ο Χρίστος Νικολαΐδης Φιλαδελφεύς, ο Isaac Lowndes, οι οποίοι ήξεραν εβραϊκά, ενώ ο Νεόφυτος Βάμβας, που δεν ήξερε, την έκανε από την γαλλική μετάφραση του εβραϊκού. Σε όλα το έργο την επιμέλεια είχε ο Henry D. Leeves, που ήταν εκπρόσωπος της ΒΕ στην Ελλάδα. Η μετάφραση εκπονήθηκε αρχικά στην Κέρκυρα και αργότερα στη Σύρο. Τα διάφορα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης τυπώνονταν κατά ομάδες, όταν τελείωνε το έργο της μετάφρασης και της επιμέλειας Από τον τους, και κυκλοφορούσαν στον ελληνικό λαό. Το μεταφραστικό ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΕΒΑ έργο της Παλαιάς Διαθήκης τελείωσε το 1836 μετά από εργασία 36 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ένα Παράθυρο Ιστορίας Μαθαίνοντας απ’ το χτες και ζώντας το σήμερα...

επτά ετών. Όπως είπαμε πιο πάνω, ολόκληρος ο τόμος της Παλαιάς Διαθήκης τυπώθηκε το 1840, σε τρεις χιλιάδες αντίτυπα. Από τότε έγιναν αναθεωρήσεις και διορθώσεις, μέχρις ότου, το 1997 παρουσιάστηκε η Νέα Μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης από την Ελληνική Βιβλική Εταιρία. Όταν ανοίγουμε την Παλαιά Διαθήκη και διαβάζουμε, ας θυμηθούμε ότι είναι το σύνολο των βιβλίων, που μιλούν για τον Χριστό, τον Σωτήρα μας. Δεν είναι απλά η ιστορία άλλων λαών και άλλων τόπων. Εκείνος είπε για τις Γραφές, που τότε ήταν μόνο η Παλαιά Διαθήκη: Εσείς μελετάτε με ζήλο τις Γραφές με την πεποίθηση πως σ’ αυτές βρίσκει κανείς την αιώνια ζωή. Ακριβώς όμως αυτές είναι που δίνουν μαρτυρία για μένα. Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον 5:39 n Το Ελληνικό Ιστορικό Ευαγγελικό Αρχείο είναι ένας οργανισμός που συγκεντρώνει, συντηρεί, καταλογογραφεί και αποδίδει στην επιστημονική και εκκλησιαστική κοινότητα όλα τα τεκμήρια παρουσίας της Διαμαρτυρόμενης εκκλησίας στην Ελλάδα και της Ελληνικής Διαμαρτύρησης σε όλο τον κόσμο. http://www.eiea.gec.gr/ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 37

Μια ζωή ανοιχτόκαρδης υπηρεσίας για τη δόξα Του... ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΟΥΣΙΟΣ 1936-2019 εννήθηκε στις 6/5/1936 στο Περιστέρι Ιωαννίνων. Σε νεαρή ηλικία εγκαταστάθηκε στην Πάτρα με τους γονείς του και πήγαινε σε νυχτερινό γυμνάσιο, ενώ εργαζόταν την ημέρα. Στα δεκακαπέντε του χρόνια άρχισε μια συνειδητή πίστη στο πρόσωπο του Χριστού, στη διάρκεια μιας κατασκήνωσης στην Κάντζα και αμέσως άρχισε να δραστηριοποιείται διακονικά ανάμεσα στους νέους της εκκλησίας. Τελειώνοντας το σχολείο, πήγε στη Γερμανία στη Βιβλική Σχολή του Βίντενεστ, στην Κολωνία, όπου σπούδασε θεολογία. Στη συνέχεια υπηρέτησε τη θητεία του στο στρατό και μετά παντρεύτηκε τη μεγάλη αγάπη της καρδιάς του, τη Σοφία Ματσούκα, το 1963.

Γ

Μετά από οκτώ χρόνια ήρθε στη ζωή τους η κόρη τους, η Ράνια, που συμπλήρωσε την ευτυχία τους, η οποία παντρεύτηκε τον Στέφανο και τους χάρισαν τρεις εγγονούς. Ανεκτίμητη και πολύτιμη η συστηματική του υπηρεσία στη διακονία της εκκλησίας του Χριστού, ιδιαίτερα στην εκκλησία της Πάτρας, αλλά και στις εκκλησίες της περιοχής. Ο Θεός ευλόγησε πλούσια τη διακονία του ανοίγοντας καινούργιες ευκαιρίες για πνευματική προσφορά... Απο το 1963 ως το 1996 πρόσφερε τις πολύτιμες υπηρεσίες του στις παιδικές κατασκηνώσεις των Ελεύθερων Ευαγγελικών Εκκλησιών όπου είχε και τη διεύθυνσή τους για πολλά χρόνια. Στο μαγευτικό Σούνιο ο δικός μας ο «κύριος Γιώργος» σημάδεψε τη ζωή πολλών παιδιών με τις αλήθειες της Βίβλου και με τις δημιουργικές ιστορίες και χαρακτήρες του Μποχού και της Τβίγκας, με τις εβραϊκές μελωδίες που μας έκαναν να ζούμε σ’ άλλες εποχές, με το πλατύ χαμόγελό του, τις αξέχαστες γιορτές, με τα θεατρικά τις Κυριακές, τις μεταφορές στην παραλία με το δίχρονο Wartburg... και μια ατέλειωτη αγκαλιά αγάπης που σημάδεψε ολόκληρη τη ζωή μας. Το 1964 είχε την έμπνευση να εισηγηθεί και να διεκπαιρεώσει μαζί με άλλους συνεργάτες τη διοργάνωση του πρώτου συνεδρίου νεολαίας στον ίδιο κατασκηνωτικό χώρο, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Αργότερα διοργάνωσε, πρωτοπόρα για την εποχή, διεθνή συνέδρια στην κατασκήνωση του Σουνίου, με συμμετοχή συνέδρων από 18 χώρες, φέρνοντας έτσι την Ελλάδα στο προσκήνιο της παγκόσμιας ευαγγελικής κοινότητας. Παράλληλα διοργάνωσε εκπαιδευτικά ταξίδια με κεντρικό θέμα ιστορικούς Βιβλικούς χώρους στην Ελλάδα με συμμετέχοντες από πολλές χώρες του κόσμου. Η συμβολή του ήταν σημαντική ώστε η Ελλάδα να γίνει ακόμα πιο δημοφιλής προορισμός στα μέλη της κοινότητάς μας, κυρίως απ’ την Ευρώπη και την Αμερική. Το ενδιαφέρον του δεν αναπτύχθηκε μόνο στους βιβλικούς χώρους της Ελλάδας αλλά και στους βιβλικούς χώρους της Παλαιάς Διαθήκης, διοργανώνοντας πάνω από δέκα ταξίδια με Έλληνες που επισκέπτονταν το Ισραήλ. Έγραψε στίχους για πάνω από 100 ύμνους που ψάλλονταν αρχικά στις παιδικές κατασκηνώσεις και στα συνέδρια στο Σούνιο, αλλά και στη συνέχεια στις τοπικές εκκλησίες της κοινότητάς μας, σ’ όλη την πατρίδα μας και όχι μόνον. Υπήρξε δάσκαλος και πνευματικός ηγέτης, πρόθυμος να βρει διεξόδους σε δύσκολες καταστάσεις με τον μοναδικό ειρηνοποιό του τρόπο, που άγγιξε τις καρδιές πολλών ανθρώπων αλλά ιδιαίτερα τη νέα γενιά... Τα Χριστούγεννα του 2019 ήταν η τελευταία του γιορτή εδώ στη γη ανάμεσα σε αγαπητά του πρόσωπα, καθώς καλέστηκε στην αιώνια δόξα και τώρα απολαμβάνει την ουράνια Σιών που ονειρευόταν, τραγουδούσε, δίδασκε με περισσή πίστη και πάθος... ο ουρανός, άλλη μια φορά, γίνεται πιο ποθητός...κι εμείς έχουμε παραδείγματα έμπνευσης και ευλογίας για τη δική μας διαδρομή και διακονία... Εμείς, τα πνευματικά του παιδιά, πάντα θα τον θυμόμαστε και θα τον ακούμε να τραγουδά... θα πέσει θα πέσει η Ιεριχώ... μέχρι τη μέρα που θα συναντηθούμε στην ουράνια Ιερουσαλήμ... n O Kατασκηνωτής ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 39

Εδάφια πουπου μιλούν Εδάφια μιλούν άμεσαάμεσα στην στην καθημερινότητά μαςμας καθημερινότητά

Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΤΗ

«...ο πέμψας με διά να βαπτίζω εν ύδατι, εκείνος μοι είπεν, Εις όντινα ίδης το Πνεύμα καταβαίνον και μένον επ’ αυτόν, ούτος είναι ο βαπτίζων εν Πνεύματι Αγίω» (Ιωάν. 1:33-34) ζωή του τελευταίου των προφητών, του «Έχοντας γεννηθεί, έχοντας επιστρέψει από Ιωάννη του Βαπτιστή, εκφράζει τον πόθο εποχές που έζησα πλέρια, χαιρόμενος μονάχα μιας μακράς διαδρομής των πιστών της της ζωής ένα λεπτό -στην Αρχή- αναζητώ μια Παλαιάς Διαθήκης για το πώς να απαλειφθεί χώρα Αθωότητας». από τη ζωή του ανθρώπου το στίγμα της Πτώσης Αρχικά ο Ιωάννης ο Βαπτιστής έρχεται να και η μόνιμη παρουσία του κακού μέσα του, ισιώσει την οδό, να προετοιμάσει το έδαφος για κάτι το οποίο τον ξέκοψε από το πλαίσιο στο τη ριζική ανακαίνιση, όπως ακριβώς το είχε οποίο ήταν πλασμένος να ανήκει: τη Βασιλεία προφητέψει ότι θα γινόταν ο Ησαΐας (40:3). Κατου Θεού. Και ποιος δεν έχει νιώσει αυτό το λεί λοιπόν το λαό του Θεού σε μετάνοια και διακαή πόθο της επανασύνδεσης, είτε την εποχή εκεί, στη Βηθαβαρά πέρα απ’ τον Ιορδάνη, αρπριν κάνει συνειδητά το βήμα της πίστης είτε χίζει να βαπτίζει στο νερό με δραματικά συμσε κάθε του πτώση; O υπαρξιακός ποιητής Giu- βολικό τρόπο όσους από τους Ιουδαίους είχαν seppe Ungaretti λέει απερίφραστα πως, όπου φτάσει στο σημείο να νιώθουν ότι ναι, επιθυκι αν βρίσκεται, πουθενά δεν μπορεί να νιώσει μούσαν την αλλαγή, ήθελαν να είναι η ζωή τους «σπίτι του» και διαρκώς ανακαλύπτει ότι ποθεί εναρμονισμένη με το θέλημα του Θεού, αποζηένα «μια φορά κι έναν καιρό» τούσαν την επανένταξή τους στη που ήδη του φαίνεται γνωστό κι Βασιλεία των Ουρανών. Από την όταν το αποχωρίζεται νιώθει Αναμφισβήτητα η μετάνοια ΓΙΟΥΛΙΚΑ Κ. MASRY πάντοτε ξένος. Και καταλήγει: είναι απαραίτητη για την αλλαγή

H

40 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

πορείας (μετά + νους) αλλά αυτό και μόνο δεν αρκεί. Ο προπαρασκευαστικός ρόλος του Ιωάννη του Βαπτιστή απλά και μόνο καταγράφει την έντονη επιθυμία του ανθρώπου ως προς το τι θέλει να είναι αντί γι’ αυτό που τώρα είναι ως αποτέλεσμα της Πτώσης. Το μήνυμα όμως του Ιωάννη του Βαπτιστή δεν τελειώνει εδώ αλλά συνεχίζει λέγοντάς μας ότι αφενός είδε το Πνεύμα του Θεού να κατεβαίνει από τον Ουρανό ως περιστέρι και να κάθεται επάνω στον Ιησού Χριστό κατά τη βάπτισή Του και αφ’ ετέρου ότι Εκείνος ο οποίος τον έστειλε για να βαπτίζει με νερό, Εκείνος του είπε: «Εις όντινα ίδης το Πνεύμα καταβαίνον και μένον επ’ αυτόν, ούτος είναι ο βαπτίζων εν Πνεύματι Αγίω» (Ιωάν.

1:32-33). Έπρεπε λοιπόν να είναι έργο του Ίδιου του Θεού και όχι ανθρώπου, έστω και προφήτη, η αναγέννηση του δημιουργήματος προκειμένου να γεφυρωθεί το χάσμα και να ξαναγίνει ο θνητός θετό παιδί του Θεού που θα κληρονομήσει την Ουράνια Βασιλεία (Ρωμ. 8:14-15). Γι αυτό και ο Ιησούς Χριστός στην απάντηση που δίνει στο Νικόδημο για το πώς μπορεί να γίνει αυτή η ποθητή αλλαγή της ριζικής μεταμόρφωσης του ανθρώπου τού λέει ότι «εάν τις δεν γεννηθεί εξ ύδατος και Πνεύματος, δεν δύναται να εισέλθη εις την Βασιλείαν του Θεού» (Ιωάν. 3:5). Αυτό ακριβώς ήταν το έργο του Ιησού Χριστού, του Μεσσία, του μονάκριβου Γιου του Θεού που τόσο αγάπησε τον άνθρωπο ώστε να δώσει τη ζωή Του για κείνον προκειμένου, πεθαίνοντας ο Ίδιος στη θέση του ξεπεσμένου δημιουργήματος, να σωθεί ο αμαρτωλός και να έχει ζωή αιώνια (Ιωάν. 3:16). Μόνο το Βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος λοιπόν είναι εκείνο που μπορεί να αλλάξει τον άνθρωπο εσωτερικά, στην ανθρώπινη δηλαδή ύπαρξή του. Και αυτό τόσο την πρώτη φορά που έρχεται να γνωρίσει τον Κύριο και Θεό Του ως Σωτήρα όσο και σε κάθε μετέπειτα ξεγλίστρημα προκειμένου να ξαναε-

νωθεί με τον Θεό όχι μέσω πρακτικών εξωτερικής κάθαρσης και εξιλέωσης -δικών του προσπαθειών- αλλά μέσω της εσωτερικής αναδόμησης και ευθυγράμμισης που προσφέρει το ευαγγέλιο του Χριστού, για να αναβλύσουν από μέσα του τα ποτάμια των ζωντανών υδάτων που μάς υπόσχεται η Καινή Διαθήκη (Ιωάν.

7:38). Η σύζευξη του Αγίου Πνεύματος με το Πρόσωπο του Ιησού Χριστού, όπως ξεκάθαρα φαίνεται στη μαρτυρία του Ιωάννη του Βαπτιστή, μας βοηθάει λοιπόν να διακρίνουμε ποιές είναι οι εμπνεύσεις του Αγίου Πνεύματος στη ζωή μας και ποιες όχι, γιατί μπορεί κάποτε να βρεθούμε σε σύγχυση και να μπερδέψουμε κάποια τυχόν συναισθηματική φόρτιση και ένταση με δραστηριότητα του Πνεύματος του Αγίου. Μόνο όταν κάτι τέτοιες εμπνεύσεις δείχνουν προς την κατεύθυνση του Χριστού ως τον μόνο Λυτρωτή και τη μόνη γέφυρα μεταξύ Θεού και του ξεπεσμένου ανθρώπου, είναι αυθεντικά χριστιανικές και αποβλέπουν στη σωτηρία και αγιασμό μας. Αντί λοιπόν να λέμε (όπως συχνά ακούγεται στις εκκλησίες ή και στο πλαίσιο διαπροσωπικών σχέσεων την επαύριο διαφωνιών και συγκρούσεων) «εμένα ο Θεός μού αποκάλυψε το τάδε ή το δείνα μέσω του Αγίου Πνεύματος», ας παρατηρήσουμε προσεκτικά και υπεύθυνα αν το Άγιο Πνεύμα στο οποίο αναφερόμαστε στέκει επάνω στον Μεσσία Χριστό, που είναι ο θεμέλιος λίθος της χριστιανικής πίστης, ή σε μια ποθητή θρησκευτική μας φαντασίωση. Γιατί μόνο στον Χριστό παραπέμπει το Πνεύμα το Άγιο, Εκείνον που με την αγάπη της θυσίας Του και σύμφωνα με το Προαιώνιο Σχέδιο του Θεού, μπορεί να εκπληρώσει όλες τις επιθυμίες μας για καθαρότητα και αλήθεια, απομακρύνοντας από μας ακόμα και τις πιο εκλεπτυσμένες απόπειρες για αυτοδικαίωση και χαρίζοντάς μας αποκλειστικά και μόνο τη δική Του λευκότητα και δικαίωση (Αποκ. 1:12-15). n

* Όσοι επιθυμείτε να διαβάσετε κείμενα ή μεταφράσεις της Γιούλικας Κ. Masry μπορείτε να επισκεφτείτε το λινκ https://www.nikites.eu/category/gioulikakotsovolou/ ή τα σάιτ της ίδιας τόσο στο LinkedIn όσο και στο Academia.edu ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 41

Έλεν Κέλερ Έλεν Κέλερ γεννήθηκε το 1880. Στην ηλικία των 18 μηνών αρρωσταίνει με πολύ υψηλό πυρετό. Όταν γίνεται καλά, οι γονείς της ανακαλύπτουν ότι είναι τυφλή και εντελώς κουφή. Έτσι χωρίς αυτές τις δύο αισθήσεις μεγαλώνει απομονωμένη από τον κόσμο. Και επειδή δεν μπορεί να ακούσει απολύτως τίποτε, έγινε μουγκή. Οι γονείς, δυστυχώς, είναι ανίκανοι να κάνουν το παραμικρό για την κατάστασή της. Η Έλεν γίνεται λέξεις. Ανίκανη ακόμη να καταλάβει ότι οι λέξεις αναφέρονται σε πράγματα. Τα μαθήματα γίνονται ένα παιδί σχεδόν αγρίμι. Την πηγαίνουν στο ινστιτούτο «Πέρκινς» κυρίως στην ύπαιθρο, κάτω από τα δέντρα, με για τυφλούς στη Βοστώνη. Διευθυντής ήταν πολύωρες περιπλανήσεις στα δάση και στους ένας Έλληνας, ο Μιχαήλ Ανάγνος από ένα φτωχό αγρούς. Καθισμένη στο χορτάρι «άκουε» με τα χωριό της Ηπείρου. Αυτός έπαιξε σπουδαίο δάχτυλά της ακουμπισμένα στον λαιμό και στα ρόλο στη μόρφωσή της. Χάρη σ’ αυτόν αγάπησε χείλη της δασκάλας της. Χρησιμοποιώντας την με πάθος την Ελλάδα, την οποίαν επισκέφτηκε αίσθηση της αφής συλλαμβάνει τις παλμικές το 1946. Αυτός εμπιστεύθηκε την Έλεν σε μια δονήσεις του λαιμού και τις κινήσεις του στόεξαιρετική εικοσάχρονη δασκάλα-παιδαγωγό ματος. Έτσι προσπαθούσε να καταλάβει το νόημα την Άννυ Σάλλιβαν, η οποία της δίδαξε τη κάθε δόνησης κάθε κίνησης των χειλιών. Πολύ γρήγορα η αγάπη, η αφοσίωση, η γλώσσα των κωφαλάλων με την αφή. Επίσης υπομονή, η επιμονή και η επιμέλεια αυτής της της δίδαξε γραφή, γραφομηχανή και την τέχνη καταπληκτικής δασκάλας, κατάφεραν να φέρουν του λόγου. θαυμαστά αποτελέσματα στην επίδοση αυτής Το έργο αυτής της δασκάλας της ευφυούς μαθήτριας. αγγίζει τα όρια του θαύματος. Γιατί Από την Ο Ανάγνος έμεινε κατάπληκτος η Έλεν ήταν ανίκανη να προφέρει ΧΑΡΟΥΛΑ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ Εκπαιδευτικό από την πρόοδο της Έλεν όταν πήγε μια λέξη, δεν ήξερε αν υπάρχουν

H

42 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

στη Βοστώνη να τον επισκεφτεί. Τη θεώρησε παιδί-θαύμα. Ανάμεσα στους διάσημους που την επισκέφτηκαν για να τη γνωρίσουν ήταν και ο Όσκαρ Ουάιλντ, ο οποίος έκανε γνωστό τ’ όνομά της σ’ όλον τον κόσμο πριν ακόμα γίνει δώδεκα χρονών. Η δασκάλα της, όταν ήταν έφηβη, ήθελε να της μιλήσει για τον Θεό, για την Αγάπη, την Αγαθότητα και την Παντοδυναμία Του. Αργότερα είπε: «Σκέφτηκα, πως μπορούσα να κάνω αυτή την έφηβη να καταλάβει αυτές τις ιδιότητες του Θεού; Φοβόμουν ότι θα μου έλεγε, αφού είναι Αγάπη και Αγαθός, γιατί είμαι κωφάλαλη. Και αφού είναι Παντοδύναμος, γιατί δεν με θεραπεύει. Έμεινα όμως κατάπληκτη, μετά που της μίλησα, από αυτό που μου είπε: “Σ’ ευχαριστώ γιατί μου αποκάλυψες το Όνομα Αυτού που τόσες φορές μου έχει μιλήσει”». Ναι, ο Θεός μιλάει σε κάθε καρδιά που είναι διατεθειμένη να Τον ακούσει και να Τον πιστέψει. Ο Θεός μιλάει και στον καθένα μας. Μήπως, όμως, εγώ ή εσύ, σαν τον Αδάμ, Τον έχουμε παρακούσει; Και γι’ αυτό κρυβόμαστε, θεωρώντας ότι μπορούμε να ξεφύγουμε από το βλέμμα Του; Τότε η ερώτηση «πού είσαι;» αφορά και εμένα και εσένα. Δεν είναι ο Κύριος απόμακρος, παραμερίζει όλα τα εμπόδια που μας χωρίζουν από Εκείνον, αν το θέλουμε. Η ζωή της Έλεν μας διδάσκει ότι ο Θεός δεν μας απαλλάσσει από τις τρικυμίες της ζωής αυτής. Το είπε: Στον κόσμο θα έχετε θλίψεις. Θα είναι όμως μαζί μας όλες τις μέρες της ζωής μας, για να μας οδηγεί με ασφάλεια, με τον Λόγο Του, στο επιθυμητό αγκυροβόλημά μας. Με την υπομονή, την επιμονή, την ισχυρή θέλησή της, η Έλεν σπούδασε. Με τη βοήθεια του συγγραφέα Μαρκ Τουέιν, που ήταν ενθουσιασμένος μαζί της, κατάφερε να μπει στο Κολλέγιο. Όταν το 1914 αποφοίτησε ήξερε εκτός από τα Αγγλικά, Ελληνικά, Γαλλικά, Γερμανικά. Ενδιαφερόταν για φιλοσοφία, κοινωνιολογία, πολιτική. «Ακούγοντας» με τα δάχτυλά της, από το ραδιόφωνο, συναυλίες, μπορούσε να ξεχωρίσει τη μουσική κάθε οργάνου και τις μουσικές συνθέσεις.

Έδινε διαλέξεις που παρακολουθούσαν προσωπικότητες της επιστήμης και της τέχνης. Τιμήθηκε από πολλά Πανεπιστήμια, έγραψε πολλά βιβλία! Το φως το γήινο έσβησε από τα μάτια της. Αλλά, μέσα από το σκοτάδι της, ο Θεός της αποκάλυψε θεϊκές αλήθειες. Οι πιο δυνατές ψυχές πλάθονται μέσα από τα παθήματα. Έχουν ουλές και πληγές, αλλά, μέσα από τα παθήματα, βλέπουν τις πύλες του ουρανού.

Η ζωή της Έλεν είναι μια απόδειξη του τι μπορεί να κάνει ο Θεός! Ανεξάρτητα σε ποια κατάσταση βρίσκεται ο άνθρωπος, Εκείνος μπορεί να τον κάνει χρήσιμο και δημιουργικό. Η αδυναμία της Έλεν, συναντώντας τη δύναμη του Θεού, έκανε θαυμαστά πράγματα. Έμαθε, αυτή η κοπέλα, υπηρετώντας, να «αυξάνει κάτω από τον σταυρό της». n ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 43

Εν πλω

Πειρατείες Ο άδικος έτι άδικος και ο δίκαιος έτι δίκαιος. κούγοντας τα περί πειρατείας των τελευταίων μηνών, θυμήθηκα τα σχολικά μου χρόνια. «Το κακό δεν αλλάζει», μας είχε πει ο φιλόλογος, «η ένταση και ο τρόπος δράσης του αλλάζει». Ο νους μου στη συνέχεια ταξίδεψε αναγκαστικά σχεδόν μέχρι τη Νιγηρία και τις επαγγελματικές μου εμπειρίες.

A

Τη δεκαετία του ’60 ο πόλεμος μαινόταν μεταξύ Μπιάφρας και Νιγηρίας και το τάνκερ στο οποίο εργαζόμουν έκανε ταξίδια Νιγηρία-Ευρώπη. Στη ράδα της νιγηριανής BONY TOWN συσκότιση πλοίου, διπλές βάρδιες και με πρόχειρο «οπλισμό» σκουπόξυλων, ρόπαλων και ό,τι άλλο πρόχειρο βρίσκαμε, πλήρωμα και αξιωματικοί περιφερόμασταν στο κατάστρωμα, προσπαθώντας να εντοπίσουμε τυχόντα εισβολέα. Κακοποιοί με κωπήλατες βάρκες, για να μην γίνονται αντιληπτοί, πλησίαζαν τα πλοία τις σκοτεινές νύχτες, πετούσαν σαν λάσο γάντζους τυλιγμένους με κουρελόπανα, για να μην ακούγονται και σκαρφάλωναν σαν αίλουροι με σκοπό να κλέψουν. Τα Από τον λάφυρά τους ήταν συνήθως μπογιές και κάβοι. Στην προσπάθειά ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΑΔΑΟ τους αυτή μερικές φορές υπήρξαν και θύματα ναυτικοί.

44 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Σήμερα εκείνοι οι κακοποιοί θεωρούνται απλοί «πορτοφολάδες». Το κακό αναβαθμίστηκε. Ο κόσμος «προόδευσε», βγήκαν τα ταχύπλοα σκάφη, τα καλάζνικοφ και ένας σωρός άλλων παρόμοιων «ευκολιών», που δεν υπάρχει κανένας λόγος να ταλαιπωρούνται οι κακοποιοί. Έτσι με επικίνδυνους και επιδέξιους χειρισμούς ανεβαίνουν πάνοπλοι στα πλοία, συλλαμβάνουν ναυτικούς ως ομήρους και πάντοτε απολαμβάνουν μεγάλα κέρδη και όχι μπογιές, κάβους και παρόμοια, που ήταν η συνηθισμένη λεία των προκατόχων τους. Τα πληρώματα δεν μπορούν βεβαίως να αντιμετωπίσουν τέτοιες επιδρομές, καθώς ούτε τον κατάλληλο οπλισμό έχουν ούτε και νομικά τούς παρέχεται τέτοια δυνατότητα. Τι κάνουμε λοιπόν; Απλά υποκύπτουμε στο κακό, με αποτέλεσμα τα κρούσματα να αυξάνονται και οι αθώοι να ταλαιπωρούνται ή και να χάνουν τη ζωή τους. «Έχω βιτριόλι δίπλα στην ταμειακή μηχανή», έλεγε κάποιος, «θα το πετάξω στα μούτρα του κλέφτη». «Μην το κάνεις, θα πας φυλακή, αν τυφλωθεί», τον συμβούλευσε περαστικός. Έμεινα σκεφτικός. Δύσκολα τα καθημερινά προβλήματα. Στο κάθε κακό υπάρχει και το χειρότερο, απομακρυνθήκαμε τελείως από τον δρόμο του Θεού. Δεν μας σώζει τίποτα άλλο παρεκτός το Ευαγγέλιο του Χριστού. Έτσι για άλλη μια φορά σκύβω πάνω από τον αψευδή Λόγο του Θεού. «Τις τελευταίες μέρες η γνώση θα πληθύνει... Και εγώ ήκουσα, αλλά δεν εννόησα· τότε είπα, Κύριέ μου, ποίον το τέλος τούτων;... Και είπε, Ύπαγε, Δανιήλ· διότι οι λόγοι είναι κεκλεισμένοι και σφραγισμένοι έως του εσχάτου καιρού. Πολλοί θα καθαρισθούν και θα λευκανθούν και θα δοκιμασθούν· και οι ασεβείς θα ασεβούν· και ουδείς εκ των ασεβών θέλει νοήσει· αλλά οι συνετοί θα νοήσουν. Αλλά συ ύπαγε, έως του τέλους· και θα αναπαυθείς και θα σταθείς στον κλήρο σου εις το τέλος των ημερών» (Δαν. κεφ. 12). «Όστις αδικεί ας αδικήσει έτι, και όστις είναι μολυσμένος ας μολυνθεί έτι, και ο δίκαιος ας γίνει έτι δίκαιος, και ο άγιος ας γίνει έτι άγιος» (Απ. 22:11). Ζούμε σ’ αυτήν την πραγματικότητα. Όσο θα περνούν τα χρόνια, ο άδικος γίνεται έτι άδικος και ο δίκαιος έτι δίκαιος. Ακούγοντας τα καθημερινά γεγονότα και ζώντας σε τούτο το περιβάλλον αισθάνεται κανείς να πνίγεται. Κι όμως δεν ήταν έτσι σχεδιασμένα τα πράγματα από τον Δημιουργό μας. Φτιαχτήκαμε κατακτητές, κυρίαρχοι της ύλης διά των πνευματικών μας δυνατοτήτων και καταντήσαμε δούλοι της ύλης, πνευματικά κυριαρχούμενοι από αυτήν. Αξίες όπως ο σεβασμός, η αγάπη, η τιμή, η αξιοπρέπεια δεν υποβιβάστηκαν απλά, αλλά αλλαξοπίστησαν. Γιατί; Απλά ξεφύγαμε από τον δρόμο του Θεού. Εκείνο το «πολλοί θα καθαριστούν και θα λευκανθούν και θα δοκιμαστούν» του προφήτη Δανιήλ το 600 π.Χ. ποιους αφορά; Μία εξήγηση υπάρχει και είναι ολοκάθαρη. «Αυτοί οι λευκοντυμένοι ποιοι είναι και από πού ήλθαν», ρώτησε ο Ιωάννης τον πρεσβύτερο του οράματός του και πήρε την απάντηση: «Αυτοί είναι οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης, και έπλυναν τις στολές τους και τις λεύκαναν στο αίμα του Αρνίου... Δεν θα πεινάσουν πλέον ουδέ θα διψάσουν πλέον, ουδέ θα πέσει πάνω τους ο ήλιος ουδέ κανένα καύμα, διότι το Αρνίον το ανάμεσα στο θρόνο θα τους ποιμάνει και θα τους οδηγήσει σε ζώσας πηγές υδάτων, και θα εξαλείψει ο Θεός κάθε δάκρυ από τους οφθαλμούς τους» (Αποκάλυψη κεφ. 7). Αυτοί αποτελούν τα μέλη της μίας αγίας του Χριστού Εκκλησίας, που ξέρουν πως μόνον ο Χριστός διά της θυσίας του τούς πλήρωσε τα λύτρα. n ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 45

40 χρόνια: Ένα βουβό δράμα

ριν λίγες μέρες με πήρε τηλέφωνο ένας το θάνατο της γυναίκας μου. Συγχρόνως μου παλιός μου γνωστός, τον οποίο είχα είπε ότι κάποιος του έδωσε το βιβλίο που είχε πολλά χρόνια να συναντήσω και που γράψει η γυναίκα μου με τον τίτλο «Όταν ξεσπάει για λόγους εχεμύθειας θα τον αποκαλούμε η θύελλα» το οποίο του έκανε μεγάλη εντύπωση. Γιάννη. Ο Γιάννης είναι ένας απλός άνθρωπος, «Με τέτοια γυναίκα που είχες» μου λέει, «πώς σαν τους περισσότερους ανθρώπους που είναι να μην έχεις καλή ζωή;». «Γιατί εσύ δεν είχες γύρω μας, εργατικός, τίμιος και καλοκάγαθος. καλή ζωή με τη γυναίκα σου;» του λέω, βέβαιος Για αυτό ήταν, και φαντάζομαι συνεχίζει να ότι δεν είχε κάποιο σοβαρό παράπονο από είναι, πολύ αγαπητός από το περιβάλλον του. αυτήν. (Η γυναίκα του έχει πεθάνει πριν έξι πεΣε αυτό συνέβαλε η προθυμία του πάντοτε να ρίπου χρόνια). κάνει οποιαδήποτε δουλειά του ζητούσαν να Ακολούθησε σιγή μερικών δευτερολέπτων αναλάβει, λύνοντας έτσι πολλά μικρά -αλλά και μετά συνέχισε ο Γιάννης: «Δεν πρέπει να ενοχλητικά- προβλήματα και ανάγκες που δη- την κατηγορώ τώρα που έχει πεθάνει» είπε και μιουργούνται καθημερινά στη μετά από μια μικρή παύση συνέζωή μας. χισε: «Μαύρη και άραχνη ήταν Του Δρ ΑΝΑΝΙΑ Ο λόγος του τηλεφωνήματος όλη η ζωή μου μαζί της». «Τι ΚΑΒΑΚΑ Νευρολόγου-Ψυχίατρου ήταν για να με συλλυπηθεί για είναι αυτά που μου λες, Γιάννη»

Π

46 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

του είπα, «τόσα χρόνια γνωριζόμαστε και δεν μου είπες ποτέ τίποτα. Επιπλέον πάντοτε δίνατε την εντύπωση ότι ήσασταν ένα ζευγάρι χωρίς σοβαρά προβλήματα. Μήπως υπερβάλεις;» τον ρωτώ. «Καθόλου», μου απαντάει εκείνος. «Έ, τότε γιατί δεν ήρθες κάποια στιγμή να μου τα πεις αυτά, μήπως μπορούσα να σας βοηθήσω σε κάτι;» του λέω. «Τολμούσα;», συνεχίζει και στην έκδηλη απορία μου εξηγεί: «Μου το είχε ξεκαθαρίσει από την αρχή ότι αν έλεγα το παραμικρό σε κάποιον άλλον, και ιδιαίτερα σε σένα, θα με σκότωνε και θα σκοτωνόταν και η ίδια. «Πώς ξέρεις ότι το εννοούσε αυτό πραγματικά;» τον ρώτησα. Ο Γιάννης επέμενε ότι αυτή ήταν πραγματικά η κατάσταση στο σπίτι τους και επειδή δυσπιστούσα, άρχισε να μου περι-

γράφει «σκηνές απείρου κάλλους» που λάβαιναν χώρα σχεδόν καθημερινά. Μόλις η γυναίκα του εξοργιζόταν, κάτι που γινόταν συχνά και με ασήμαντες αφορμές ή όταν δεν γινόταν το δικό της, γινόταν «πυρ και μανία», πετούσε ό,τι εύρισκε μπροστά της, αδιαφορώντας για τη ζημιά που μπορούσε να προκληθεί στο σπίτι, κάτι που αρκετές φορές συνέβη. Μόλις θύμωνε, τον περιέλουε με τα πιο άσχημα «κοσμητικά» επίθετα. Επανειλημμένα είχε κλειδαμπαρώσει την πόρτα του σπιτιού τους από μέσα, χωρίς να του επιτρέπει να μπει για αρκετή ώρα, μέχρι να της ζητήσει συγνώμη για κάποια άσχημη συμπεριφορά του. «Μερικές φορές δεν μπορούσα κι εγώ να κρατήσω τα νεύρα μου, όταν χωρίς σοβαρή αιτία έβαζε τις φωνές», παραδέχτηκε ο ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 47

Γιάννης. Κάποτε μάλιστα τον είχε αφήσει έξω από την πόρτα τόση ώρα, που μια φίλη της - η οποία συμπτωματικά βρισκόταν εκεί - δεν μπόρεσε άλλο να το ανεχθεί. Για αυτό, σε μια στιγμή που η γυναίκα του απασχολούνταν με κάτι άλλο, πήγε και ξεκλείδωσε την πόρτα, καλώντας τον Γιάννη μέσα. Έγινε όμως αντιληπτή από τη γυναίκα του, η οποία έτρεξε να εμποδίσει την είσοδό του στο σπίτι. Στην πάλη που επακολούθησε δεν μπόρεσε η γυναίκα του να υπερισχύσει απέναντι στο Γιάννη και τη φίλη της και να τον σπρώξει πάλι έξω από το σπίτι.

Η πίστη μας στον Θεό δεν αλλάζει το χαρακτήρα μας; Καθώς δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ο Γιάννης δεν υπερέβαλε, πήρα τηλέφωνο τη φίλη τους που ήταν και παλιά γνωστή μου, η οποία δυστυχώς επιβεβαίωσε όλα όσα είχε αναφέρει ο Γιάννης. «Η φίλη μου, όταν ήταν ήρεμη, ήταν μια χαρά γυναίκα» μου είπε. «Ένας ευχάριστος τύπος που χαιρόσουν να συζητάς μαζί της. Όταν όμως θύμωνε, γινόταν έξαλλη, δεν μπορούσε να ελέγξει καθόλου τα νεύρα της. Και το άσχημο ήταν ότι ο θυμός της κρατούσε πολύ». Τη ρώτησα, αν ο Γιάννης με τη γυναίκα του συνήθιζαν να πηγαίνουν τακτικά στην εκκλησία, όπως έκαναν παλιά, ή μήπως είχε σβήσει κατά κάποιο τρόπο η πίστη τους στον Θεό. Μου απάντησε καταφατικά συμπληρώνοντας ότι τις περισσότερες φορές συμμετείχαν κανονικά στην κυριακάτικη λατρεία της Εκκλησίας. Εκείνη τη στιγμή με ρώτησε: «Κύριε Καβάκα, η πίστη στον Θεό αλλάζει πραγματικά το χαρακτήρα μας ή όχι;» Μια απορία που δικαιολογημένα δημιουργήθηκε σε αυτή την κυρία και μπορεί εύκολα να δημιουργηθεί σε οποιονδήποτε άνθρωπο που έρχεται σε επαφή με πιστούς ανθρώπους των οποίων ο χαρακτήρας δεν έχει βελτιωθεί ούτε στο παραμικρό και τα ελαττώματα παραμένουν τα ίδια μετά από δεκάδες χρόνια χριστιανικής ζωής. Ευτυχώς τα περιστατικά αυτά 48 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Οι παθολογικές από άποψη πνευματικής πορείας περιπτώσεις είναι συνήθως οι λιγότερες. Κι αυτό επειδή ο Θεός ενεργεί μέσα στους ανθρώπους δίνοντάς τους τη χάρη και τη δύναμη να αλλάξουν εφόσον εκείνοι το επιθυμούν. Αν όμως εκείνοι δε συνεργαστούν με τον Κύριο, ο χαρακτήρας τους παραμένει ο ίδιος.

Ο Θεός μάς δίνει τη δυνατότητα Ο Θεός, όταν μας καλεί να δεχτούμε τη σωτήρια χάρη Του, έχει ως σκοπό όχι μόνο να μας προσφέρει δωρεάν τη συγχώρηση των αμαρτιών μας, αλλά και να μας δώσει τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος ώστε να μεταμορφωθούμε από ανθρώπους που ζούσαμε πριν μια αμαρτωλή ζωή, σε ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν μια ενάρετη ζωή. Από ανθρώπους που αφήναμε να εκδηλώνονται κάθε λίγο τα χαρακτηριστικά στοιχεία της παλιάς, της γήινης φύσης μας, όπως είναι η οργή, ο θυμός η κακία, η βλαστήμια, η αισχρολογία και τα παρόμοια, σε ανθρώπους που τους χαρακτηρίζει η καλοσύνη, η ταπεινοφροσύνη, η πραότητα, η μακροθυμία, η ανεκτικότητα και η προθυμία να συγχωρήσουμε ο ένας τον άλλο, όπως μας έχει συγχωρήσει ο Χριστός (Κολοσσαείς 3:8,12,13). Γιατί όμως δεν έγινε η μεταμόρφωση αυτή στη γυναίκα του Γιάννη, και γιατί δεν έχει γίνει και σε αρκετούς άλλους Χριστιανούς; Επειδή προφανώς δεν εφάρμοσαν αυτό που προτρέπει να κάνουμε ο Λόγος του Θεού όταν λέει να νεκρώσουμε τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της παλιάς, της γήινης φύσης μας και στη θέση τους να ντυθούμε με τα στοιχεία της νέας, της πνευματικής φύσης που μας χαρίζει ο Θεός (Κολοσσαείς 3:5-14). Δεν είναι πραγματικά κρίμα να μην εκμεταλλευτεί ένας πιστός την καταπληκτική αυτή δυνατότητα που του δίνει ο Θεός, με συνέπεια να παραμείνει σε όλη τη ζωή του ίδιος όπως ήταν πριν δεχτεί τη σωτήρια χάρη του Θεού; n

Από τον Επιούσιο Άρτο...

Ο ΕΠΙΟΥΣΙΟΣ ΑΡΤΟΣ είναι ένα πολύτιμο, καθημερινό, πνευματικό βοήθημα για τον άνθρωπο του σήμερα...

Mια τριμηνιαία έκδοση που δε θα πρέπει να λείπει από κανένα χριστιανικό σπίτι. Ετήσια συνδρομή Για νέες συνδρομές: τηλ. 210.4834214

Ελλάδα: Αμερική: Υπ. Ευρώπη: Υπ. Χώρες:

12 € 25 $ 15 € 16 €

* Από το τεύχος του Επιουσίου Άρτου 1-3/2020

Η εικόνα

Της ΡΙΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ

Ζούμε στην παραζάλη των ημερών που το ανεξέλεγκτο έχει γίνει μόνιμο το παράτολμο καθημερινή συνήθεια και η ντροπή έχει θαφτεί κάτω από την ταφόπετρα του θράσους... Η μορφή του μίσους εμφανής στην αυλαία του πλανήτη μας κι εμείς θλιβεροί θεατές στο έργο του σκληρού πολέμου... Η ζωή έχει χάσει την τιμή της οι σφαίρες πέφτουνε βροχή και τα ανθρώπινα πλάσματα πληρώνουν με αίμα τον παραλογισμό των εκτελεστών τους... Οι οθόνες στάζουν φρίκη! φωτιές κατακαίνε εκτάσεις με καταστροφικές συνέπειες και οι πύρινοι καπνοί γίνονται σύννεφα βαριά που κρύβουνε ήλιο κι ουρανό να μη μας βλέπει ο Θεός! Αρχές και εξουσίες από το βάθρο της έπαρσης, πυροδοτούν φιλόδοξες επιθυμίες που οπλίζει το πάθος τους αποφασίζοντας για την τύχη του κόσμου. Η σημαία έχει υψωθεί δίνοντας το σύνθημα «Εμείς με κάθε είδους πόλεμο θα φέρουμε ειρήνη» Ποιος νοιάζεται για τ’ άψυχα κορμιά

της γης που κείτονται στο χώμα, για το λουτρό του αίματος για τα αποκαΐδια και τις στάχτες! Η παραφροσύνη έγινε οδηγός σε πλανεμένους δρόμους πατώντας στα ίχνη εκείνου που πλανά την οικουμένη όλη. Κι εμείς παρακολουθούμε στη σκακιέρα της γης τις ήττες μας... και τις νίκες του... Σαν αντίλαλος ακούγεται απ’ τις κορφές και τις χαράδρες των αιώνων ένα παράπονο βαθύ, στου Ιησού μας τη φωνή... «Πόσες φορές θέλησα... κι εσείς δεν θελήσατε...» Αποτύχαμε σαν άνθρωποι... Το δώρο της ελεύθερης βούλησης έγινε θηλιά μακριά Του... μας πνίγει... μας αφανίζει! Γίναμε σκλάβοι της ελευθερίας μας μα η χάρη του Θεού είναι ακόμα ανοιχτή! Μοναδική διέξοδος στ’ αδιέξοδο... η αποδοχή της πρόσκλησης του Ιησού «Ελάτε σ’ εμένα!» Ποιος το ακούει; Ποιος θα πάει; Η προσωπική επιλογή καταγράφεται. το τέλος της σποράς είναι ο θερισμός. Η ζωή είναι η ευκαιρία να επιλέξεις την απώλεια ή την αιώνια απόλαυση στου Θεού την παρουσία! n ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 51

Μια ιδιαίτερη πρόσκληση πήκα στο σχολικό και κάθισα πλάι στην Μπριγκίτα. «Πώς μπορεί κανείς να φτιάξει κέικ χωρίς αλεύρι;»

M

ρώτησα. Η Μπριγκίτα σήκωσε τα μάτια της από το βιβλίο της, Αρχαία Ελληνική Ποίηση, και με κοίταξε. «Τώρα αυτό είναι ακόμα ένα αίνιγμα Ιωάννη; Όπως εκείνο, «πώς ονο52 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

μάζουμε ένα μπούμερανγκ που δε λειτουργεί;» «Α εκείνο είναι απλά ένα ξύλο!» Πόσο μου άρεσε εκείνο το ανέκδοτο! «Αλήθεια σοβαρά τώρα, πρέπει να φτιάξω ένα κέικ χωρίς αλεύρι από σιτάρι για τα γενέθλιά μου. Και μια που εσύ είσαι ιδιοφυία σε όλα...»

Το είπα για κομπλιμέντο, όμως τελικά το ύφος μου βγήκε πιο σαρκαστικό. Στη Μπριγκίτα άρεσε να επιδεικνύει το μυαλό της και έμαθα πολλά ανέκδοτα απ’ αυτήν. Τώρα όμως χρειαζόμουν τη βοηθειά της. «Γιατί δε ρωτάς την κ. Βάνα;» μου πρότεινε η Μπριγκίτα. «Ή μήπως είναι ακόμα θυμωμένη μαζί σου επειδή είχες βάλει σκαθάρια στα παγάκια τότε που κάναμε το πείραμα;» Καλά η καθηγήτριά μας της Φυσικής δεν είχε καθόλου χιούμορ. «Κάλεσα την καινούρια συμμαθήτριά μας την Αλίκη στα

γενέθλιά μου», εξήγησα στην Μπριγκίτα. «Όμως έμαθα ότι είναι αλλεργική στο σιτάρι». «Μάλλον είναι αλλεργική σ’ εσένα» είπε η Μπριγκίτα χαμογελώντας πονηρά. «Θα το κοιτάξω, απλά για να ενθαρρύνω αυτά τα καλά αισθήματα που βγαίνουν από μέσα σου». «Ωραία!» Ήμουν πολύ χαρούμενος για να σκεφτώ να ανταποδώσω με κάποια προσβλητική φράση. «Πρέπει να τη συμπαθείς πολύ την Αλίκη για να μπαίνεις σ’ όλη αυτή τη διαδικασία», μου είπε η Μπριγκίτα. «Απλά προσπαθώ να είμαι καλός!» Της απάντησα. Η Αλίκη ήρθε στο σχολείο μας πριν από ένα μήνα. Τον περισσότερο χρόνο ήταν κλεισμένη στον εαυτό της, κάτι που έκανε όλους τους φίλους μου να πιστεύουν ότι ήταν ψωνισμένη. Για παράδειγμα την ώρα του φαγητού η Αλίκη καθόταν πάντα μόνη και έτρωγε φαγητό που κουβαλούσε από το σπίτι της. Κάποια μέρα που ήθελε να αγοράσει φαγητό από την καντίνα ρωτούσε την κ. Ντίνα αν οι τορτίγιες ήταν φτιαγμένες από καλαμποκάλευρο ή από σιτάρι. Μια μέρα ήμουν ακριβώς από πίσω της και την άκουσα να ρωτάει, «Αυτό είναι πουτίγκα ή κρέμα ζαχαροπλαστικής;» «Πουτίγκα είναι» απάντησα εγώ. «Τη φέρνουν σε μορφή σκόνης σε τεράστια δοχεία, σαν εκείνα με τα χρώματα». Τα είχα δει όταν κάποια φορά ήμουν τιμωρημένος και βοηθούσα στην κουζίνα Η Αλίκη χαμογέλασε, αλλά όχι η κυρία Ντίνα. «Τα λουκάνικα είναι μόνο από κρέας;» ρώτησε στη συνέχεια η Αλίκη. Τότε δεν κρατήθηκα και είπα, «ούτε το κρέας εδώ είναι σκέτο κρέας». ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 53

Και πάλι η Αλίκη χαμογέλασε, ενώ η κυρία Ντίνα δεν χαμογέλασε! «Κάνεις δίαιτα;» τη ρώτησα. Κούνησε το κεφάλι της. «Κάτι τέτοιο – αποχή από το σιτάρι. Είμαι αλλεργική». Είχα ακούσει πολλά για αλλεργίες σε διάφορες τροφές, όπως σε ξηρούς καρπούς. «Υπάρχει σιτάρι στα λουκάνικα;» «Ναι, μπορεί να υπάρξει. Το γράφουν ως νισεστέ στις ετικέτες τους» μου απάντησε η Αλίκη. «Εγώ ξέρω τόσα ονόματα για τροφές που έχουν σιτάρι που η κ. Ντίνα δεν φαντάζεται. Κι αν θέλω να το σκάσω από το σχολείο, ένα κρακεράκι είναι αρκετό. Όμως τα επείγοντα στο νοσοκομείο είναι πολύ χειρότερα από το σχολείο». Αναρωτήθηκα αν θα μπορούσα κι εγώ να κάνω πλάκα σε περίπτωση που είχα το πρόβλημα της Αλίκης. Ένοιωσα πολύ άσχημα πραγματικά. Κατάλαβα πως αν οι φίλοι μου κι εγώ είχαμε δώσει χρόνο να μιλή54 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

σουμε με την Αλίκη, αντί να μιλάμε μεταξύ μας γι’ αυτήν, θα ξέραμε τι συμβαίνει. Θα είχαμε κατανοήσει το πρόβλημά της. Ήταν τότε που εμένα μου ήρθε αυτή η θαυμάσια ιδέα. Να καλέσω την Αλίκη στα γενέθλιά μου. «Σ’ ευχαριστώ πολύ Ιωάννη, όμως ξέρεις δεν συνηθίζω να πηγαίνω σε πάρτι. Όταν δεν μπορείς να φας ό,τι τρώνε όλοι οι άλλοι δεν είναι καθόλου εύκολο». «Μην ανησυχείς. Στο δικό μου πάρτι δεν θα έχεις τέτοιο πρόβλημα» της υποσχέθηκα. Και τώρα έπρεπε να βρω κάτι που γίνεται χωρίς αλεύρι. Την επόμενη μέρα η Μπριγκίτα ήρθε και κάθισε πλάι μου την ώρα του φαγητού έχοντας μαζί της ένα μάτσο χαρτιά. Διάβασα την πρώτη συνταγή. «Κόψτε έξι στρογγυλά κομμάτια από λαδόκολλα... Χτυπήστε τα ασπράδια των αυγών μέχρι

να γίνουν σφιχτή μαρέγκα... Φαίνεται πολύ περίπλοκο». Μου έδειξε μια άλλη συνταγή. «Αυτή έχει μέσα ξηρούς καρπούς». Άρχισα να διαβάζω, «Χτυπήστε τους κρόκους επί πέντε λεπτά, προσθέστε το ριζάλευρο... τι είναι το ριζάλευρο; Δεν το έχω ξανακούσει». Η Μπριγκίτα μου έδειξε μια ακόμα συνταγή. «Τι θα έλεγες για ένα τσιζ κέικ;» Διαβάζω, «Στραγγιστό γιαούρτι και μαρμελάδα λεμονιού; Γιάκ!» Τότε η Μπριγκίτα μου πέταξε τις συνταγές. «Βρες τα μόνος σου» μου είπε! «Υπάρχει μία ακόμα συνταγή που είναι τόσο απλή που δεν μπήκα καν στον κόπο να την τυπώσω». Μου εξήγησε πώς γίνεται. «Μπριγκίτα μου αυτή είναι τέλεια ιδέα! Είναι τόσο απλή! Φανταστική!» «Μα σου είπα ότι είναι πολύ απλή, Ιωάννη μου». Η Μπριγκίτα έσκυψε πάλι πάνω στο χαρτιά της. «Σου έκανα και μια λίστα από διάφορα σνακς που δεν έχουν αλεύρι, αν θέλεις να είσαι τόσο καλός μαζί της». Διάβασα τη λίστα. «Σ’ ευχαριστώ Μπριγκίτα, η λίστα σου είναι τέλεια! Είσαι φίλη!» Σηκώθηκε να φύγει. «Εύχομαι να πετύχουν όλα!» μου είπε. Ξαφνικά τα λόγια της φίλης μου με έκαναν να σκεφτώ πολύ σοβαρά. Στ’ αλήθεια ήθελα να είμαι τόσο καλός; «Ε! Μπριγκίτα, θα ήθελες να έρθεις κι εσύ στο πάρτι μου. Είναι το απόγευμα του Σαββάτου». Με κοίταξε γεμάτη έκπληξη. «Θα δω το πρόγραμμά μου και θα σου απαντήσω» μου είπε. Ήμουν έτοιμος να σχολιάσω μια άλλη δραστηριότητα που συμμετείχε η Μπριγκίτα – όμως σκέφτηκα να κρατήσω το στόμα μου κλειστό.

Το τραπέζι στο πάρτι μου εκείνη τη χρονιά είχε τελείως διαφορετικά πράγματα. Ο Λούης είχε φέρει αποξηραμένα μήλα. Η Ντέμη έφερε λαχανικά και ντιπ. Εμείς φτιάξαμε μικρές πίτσες με ρυζάλευρο. Και τότε βλέπουμε τη μαμά να καταφθάνει μ’ ένα σκεπασμένο δίσκο. Τον άφησε στο τραπέζι κι εγώ πήγα και σήκωσα το καπάκι! Μπροστά μας υπήρχε ένα τεράστιο κέικ που έμοιαζε να είναι φτιαγμένο από αφράτα φιστίκια χρωματισμένα καφέ. Όλοι έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Η Αλίκη γέλασε με την καρδιά της. «Είναι θαυμάσιο κέικ με καραμελωμένα ποπ κορν!» «Ακριβώς. Σκέτα ποπ κορν, καστανή ζάχαρη και βούτυρο. Πολύ καλαμποκένιο ε!» Όλα τα παιδιά φώναξαν με ενθουσιασμό. Η ιδέα ήταν καταπληκτική. Αργότερα, όταν αποχαιρετούσα τους καλεσμένους μου, με πλησίασε η Αλίκη και μου είπε: «Ιωάννη αυτό ήταν πολύ γλυκό εκ μέρους σου. Ενώ ήταν τα δικά σου γενέθλια εσύ σκέφτηκες να ευχαριστήσεις εμένα». Η Μπριγκίτα χαμογέλασε ειρωνικά. Εγώ κοκκίνησα. «Με βοήθησε η Μπριγκίτα» είπα. «Κι εδώ που τα λέμε, δεν θα μπορούσα να τα καταφέρω χωρίς τη δική της βοήθεια». Η Μπριγκίτα με κοίταξε σαν να ήμουν ένα πρόβλημα μαθηματικών που προσπαθούσε να λύσει. Έπειτα χαμογέλασε. «Απίθανο πάρτι Ιωάννη». Νομίζω πως εκείνη την ημέρα ο κύκλος των φίλων της Μπριγκίτα αυξήθηκε τουλάχιστον κατά μία. Το ίδιο κι ο δικός μου. Της Christine Venzon Μετ.: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 | 55

Από τη Θεσσαλονίκη με αγάπη...

Ο Χριστιανός φαντάρος Η πλήξη των παιδικών μου χρόνων αχαλίνωτη. Το σπίτι δε με χωρούσε. Εποχές δύσκολες, τα χαμόγελα λίγα κι η τρυφερότητα κρυμμένη. Δεν είχαν χρόνο οι γονείς μου για μένα. Δούλευαν πολλές ώρες και σκληρά στα χωράφια. Καταφύγιό μου τρυφερό η γιαγιά μα χωρίς διαθέσιμο χρόνο. Έκανε συνεχώς δουλειές και πενθούσε. Έψαχνα διαφυγές ανοίγοντας παλιά μπαούλα και ντουλάπια. Πήγαινα στο σπίτι το διπλανό του γείτονά μας. Ανακάτευα τα πάντα. Αυτό ήταν το παιχνίδι μου. Παιχνίδια στο σπίτι μας δεν υπήρχαν. Άντε μια μπάλα λαστιχένια. Έφτιαχνα παιχνίδια από κουτιά, χαρτιά, σχοινιά, κουτάκια σπίρτων και από παλιά αντικείμενα. Έπαιζα τύμπανα με τις κουτάλες της μητέρας μου πάνω σε χαρτοκιβώτια διαφόρων μεγεθών, άρα και ήχων. Φύτευα και σπόρους σε κουτάκια από κονσέρβες και περίμενα να φυτρώσουν. Δεν υπήρχε καμιά περίπτωση να βγω από το σπίτι. Το απαγόρευαν οι γονείς. Κοιτούσα για ώρες από το παράθυρο και κάποιες φορές το άνοιγα για να μπει μέσα η βροχή, αφού εγώ δεν μπορούσα να την απολαύσω. Το τζάκι μας ήταν μια παρηγοριά. Κάποιες φορές κάπνιζε, ανάλογα με το πού φύσαγε ο αέρας. Στα κάρβουνα ψήναμε τυρί, κάστανα και φέτες ψωμιού από το φούρνο της γιαγιάς που όλα ψηνόντουσαν ανάβοντας ξύλα. Κάποια χρονιά ήρθε στο χωριό μου ένας φαντάρος στο στρατόπεδο. Είχε κάτι διαφορετικό. Ήταν καλός, ήρεμος, χαρούμενος, υπομονετικός και με βοηθούσε στα μαθήματά μου στο σχολείο. Πίστευε στο Θεό. Μια Κυριακή ήρθαν οι γονείς του να τον δούνε. Ανεβήκαμε στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς για να διαβάσουμε την Αγία Γραφή, το Λόγο του Θεού, να ψάλλουμε ύμνους και να προσευχηθούμε. Εκεί η μητέρα μου γονάτισε μπροστά σε όλους και με δάκρυα στα μάτια ζήτησε τον Ιησού Χριστό να ’ρθει στη ζωή της, να τη συγχωρήσει και να τη σώσει. Από κείνη τη στιγμή η μητέρα μου έγινε άλλος άνθρωπος. Κάθε μέρα διάβαζε την Αγία Γραφή, προσευχόταν, έψαλλε από την καρδιά της κι έλεγε σ’ όλους ότι είναι χριστιανή, πραγματικό παιδί του Θεού. Κι αυτό το χρωστούσε στον Ιησού Χριστό και στη θυσία Του στο σταυρό. Η αλλαγή στη ζωή της μέρα με την ημέρα μεγάλωνε. Αυτό το βλέπαμε όλοι. Πρώτη η μητέρα έγινε παιδί του Θεού, μετά από δέκα περίπου χρόνια εγώ, κατόπιν ο αδελφός μου και τελευταίος ο πατέρας μου. Ευχαριστώ το Θεό για το χριστιανό φαντάρο, τους πιστούς γονείς του και τη μητέρα μου. Και φυσικά όλους τους αδελφούς μου που ζουν απλά, ταπεινά και αληθινά, δίνοντας την καλή μαρτυρία της πίστης τους...

56 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Του ΑΝΕΣΤΗ ΠΕΤΑΛΙΔΗ

ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ!

Ενημερωθείτε, κάντε τις παραγγελίες σας ή στείλτε απευθείας τα δώρα σας ηλεκτρονικά, στην Ελλάδα και σε ολόκληρο τον κόσμο, με ένα κλικ!

*

Επισκεφτείτε το και βρείτε: • Αγίες Γραφές • Βιβλία • Μουσική • Video

• Δώρα • Ένδυση

Κάντε γρήγορα • Προσφορές κι έξυπνα τις αγορές σας με την πιστωτική σας κάρτα (με την ασφάλεια που παρέχει η υπηρεσία PayPal) ή με αντικαταβολή.

✓ Το site είννααινέυωπ ση ό

ήα καθημεριν ς ι προσφορέ ε χ και περιέ 0% έως και -8

www.christianbookstore.gr

P

SS PO RE

Χ+5 ES

T

ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ ____________________________ Ταχ. Γραφείο ΚΕΜΠ KΡΥΟΝΕΡΙΟΥ ____________________________ Αρ. Αδείας 013943

PR

του Ευαγγελίου

ENTYΠO KΛEIΣTO • AP. AΔEIAΣ 1841 ΚΕΜΠΑ MHNIAIO XPIΣTIANIKO ΠEPIOΔIKO Γ. ΣOYPH 14, 185 47 ΠEIPAIAΣ

ST

Η ΦΩΝΗ

S PO

S

Πώς Προσεγγίζουμε

τη Βίβλο

Ανακαλύπτoντας τον Πλούτο της Αγίας Γραφής

G ordon D.. Fee Gordon F ee & Douglas Stuart S tuart

Οδηγός για τη Σωστή Κατανόηση της Βίβλου

Μετάφραση: Τζεφ Μπάλντουιν ◼ ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ; Για τους θρησκευόμενους, για τους θεολόγους, για τους ιερωμένους, για τους διανοούμενους, για τους φανατικούς θρησκόληπτους ή για τους απλούς αναζητητές της αλήθειας; ◼ ΕΙΝΑΙ ισότιμες η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη για τους Χριστιανούς; ◼ ΓΙΑΤΙ ο νόμος απαγόρευε οι αρχαίοι Εβραίοι να τρώνε χοιρινό; ◼ ΓΙΑΤΙ να υπάρχουν τέσσερα Ευαγγέλια;

Μερικές βασικές πληροφορίες σχετικά με το περιεχόμενο της Αγίας Γραφής μπορούν να ξεκαθαρίσουν πολλές παρεξηγήσεις και να βοηθήσουν τον αναγνώστη να συλλάβει το νόημά της, καθώς και τον τρόπο που αυτή μπορεί να εφαρμοστεί στην καθημερινότητα του 21ου αιώνα. Κι αυτό επιδιώκει το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας. Οι συγγραφείς του βιβλίου είναι ευτυχείς, γιατί πάνω από ένα εκατομμύριο αναγνώστες έχουν ενημερωθεί και εμπνευστεί για το πώς να προσεγγίζουν και να μελετούν την Αγία Γραφή. €

• σελίδες: 448 / • 14x20,5 εκ.

14

Gordon D. Fee: Καθηγητής της Καινής Διαθήκης στο Regent College, Βανκούβερ, Καναδάς.

Douglas Stuart: Καθηγητής της Παλαιάς Διαθήκης στο Gordon-Conwell Theological Seminary, Ηνωμ. Πολιτείες.

Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα:

Θεσσαλονίκη:

Πάτρα:

Λάρισα:

Βόλος:

Αλβανία:

Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 210-3823495

Εθν. Αμύνης 42 546 21 2310-232210

Κορίνθου 199 262 23 2610-224197

Δευκαλίωνος 2 412 22 2410-232594

Σωκράτους 23 382 21 24210-35801

Sarande Libraria «O LOGOS» 00355.692585746