229 • ΙΟΥΝΙΟΣ 2015
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ Έτος ίδρυσης: 1963
Τιμήθηκε από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας Απρίλιος-Ιούνιος 2015 / Τεύχος 229 Υπεύθυνος έκδοσης: Νόστης Ψαρράς Άγιοι Ισαπόστολοι Κύριλλος και Μεθόδιος
Περιεχόμενα Τεύχους 04 Νέο Ξεκίνημα με Ευχές 06 Ι.Μ. Νέας Ζηλανδίας - Τόνγκα 08 Ι.Μ. Σιγκαπούρης - Ινδονησία 11 Ι.Μ. Κεντρώας Αφρικής 14 Ι.Μ. Κένυας 18 Ι.Μ. Γουινέας 20 Ι.Μ. Νιγηρίας 22 Ι.Μ. Καμερούν 26 Ι.Μ. Ειρηνουπόλεως 29 Ι.Μ. Νουβίας 33 Ι.Μ. Ζάμπιας & Μαλάουι 37 Ιερά Μονή Αγίων Αποστόλων 40 Άγιος Παΐσιος & Ιεραποστολή 42 π. Εμμανουήλ Kamanya 45 Στήλες Ευγνωμοσύνης Μπορείτε να καταθέσετε την αγάπη σας για την Εξωτερική Ιεραποστολή, μέσω PayPal στο paypal@ierapostoles.gr, ή στους τραπεζικούς λογαριασμούς: ALPHA BANK 40500 200 2000 170 GR93 0140 4050 4050 0200 2000 170 BIC: CRBAGRAA ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 256/480006-09 EUROBANK 0026.0206.10.0101157390 ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5200-052141-068 Άλλοι IBAN, στο ierapostoles.gr/IBAN Για όλες τις καταθέσεις εκδίδονται και αποστέλλονται θεωρημένες αποδείξεις.
Οι συντάκτες ευθύνονται για τα κείμενά τους. Το περιοδικό αποστέλλεται δωρεάν. Εκτύπωση: Γραφικές Τέχνες "Μέλισσα"
Ιδιοκτήτης
Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής Μακένζυ Κινγκ 6, Πλατεία Αγίας Σοφίας 546 22 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
T. 2310 279910 F. 2310 279902 ierapostoli@hotmail.com
Αναγνωρισμένο φιλανθρωπικό σωματείο
(καταστατικό απόφ. Μον. Πρωτ. Θεσ/νίκης 36412/2009) Σκοπός: Η ηθική και υλική συμπαράσταση στην ανά τον κόσμο Ορθόδοξη Εξωτερική Ιεραποστολή Πνευματικός ιδρυτής: Αρχιμ. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος Ιδρυτής: Παντελής Μπάγιας Μέγας Ευεργέτης: Παναγ. Παπαδημητρακόπουλος
Διοικητικό Συμβουλίο: Δημήτριος Σωτήρκος Πρόεδρος Νόστης Ψαρράς Αντιπρόεδρος Αγγελική Αρναούτη Γ. Γραμματέας Χαράλαμπος Μεταλλίδης Ταμίας Κων/νος Μεταλλίδης Β. Γ. Γραμματέα Ευαγγελία Τραϊκούδη Β. Ταμία Μαρία Καζαμία-Τσέρνου Μέλος Κων/νος Καρακόλης Μέλος Παναγ. Αναστασιάδης Μέλος
ierapostoles.gr orthodoxmission.org.gr #Ιεραποστολή
Η αγάπη σας ανθίζει τις καρδιές των παιδιών Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής Από το έτος 1963 υπηρετεί την κοινωνική σας ευαισθησία
Νέο ξεκίνημα με
4
Πατριαρχικές ευχές
5
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΝΕΑΣ ΖΗΛΑΝΔΙΑΣ Ιεραποστολικό Κλιμάκιο Νήσων Ωκεανίας
Ανάσταση πίστεως στα νησιά Τόνγκα Χαίρετε! (Ματθ. 28:1) Αυτή ήταν η πρώτη λέξη του Αναστάντος Χριστού προς τις Μυροφόρες γυναίκες. Το χαροποιό μήνυμα στην πονεμένη ανθρωπότητα. Το μήνυμα που απευθύνουν στη συνέχεια οι Άγιοι Απόστολοι στους πιστούς κάθε εποχής. «Πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεσθε, εν παντί ευχαριστείτε» (Β΄ Θεσσ. 5:16-18). Προξενεί λύπη η αμαρτία κάτω από την οποία ζούσε η ανθρωπότητα πριν τον ερχομό του Χριστού. Χαρά και ευφροσύνη αιώνια χαρίζει η πίστη στο Χριστό και στην Ανάστασή Του. Παγκόσμιο και καθολικό το κήρυγμα του Ευαγγελίου. Καθολική η σωτηρία διά του αγίου βαπτίσματος στη «Μίαν, Αγίαν, Κα6
θολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν», την Ορθόδοξη και ορθοτομούσα το λόγο της αληθείας. Ολόθερμη είναι η ευγνωμοσύνη και ευχαριστία μας στον Αναστάντα Σωτήρα μας Κύριο Ιησού Χριστό για το θεϊκό πρόσταγμά Του «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος» (Ματθ. 28:19). Μας αξίωσε να τελέσουμε τα εγκαίνια του Καθεδρικού Ναού της Αγίας Τριάδος και του Ορθοδόξου Ορφανοτροφείου της Αγίας Ταβιθάς στα Φίτζι. Και τώρα βρισκόμαστε ήδη στην άλλη επικράτεια των νήσων Τόνγκα και ετοιμαζόμαστε για τη θεμελίωση του πρώτου Ιερού Ναού του Αγίου Μεγαλομάρτυρα
Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. Λίγους μόνο μήνες μετά την πρώτη επίσκεψη Ορθοδόξου ιεραποστόλου στην απομονωμένη αυτή νησιωτική χώρα του Ειρηνικού Ωκεανού, οι λιγοστοί Ορθόδοξοι πιστοί μάς υποδέχθηκαν ξανά με πολλή αγάπη και δοξολογία προς τον Κύριο για το νέο Ιερό Ναό που η αγάπη Του τους χάρισε. Κατοχυρώσαμε την ιδιοκτησία του οικοπέδου, υπογράψαμε συμφωνία με τον εργολάβο και τοποθετήσαμε το θεμέλιο λίθο για την πιο απομακρυσμένη εκκλησία αυτής της γης. Ο Κύριος να ευλογεί και να ενισχύει όλους τους Ορθοδόξους Ιεραποστόλους που αγωνίζονται με πολλές δυσκολίες και στερήσεις σε όλα τα γεωγραφικά πλάτη και μήκη της γης. Να ευλογεί και να αγιάζει όλους
τους συνδρομητές και αφιερωτές, που με το υστέρημά τους πολλάκις στηρίζουν τους Ιεραποστόλους και τα έργα των χειρών τους και παρηγορούν τους ιθαγενείς πιστούς και κατηχουμένους αλλά και κάθε συνάνθρωπο στη φτώχεια και τον πόνο του. Κύριε Ιησού Χριστέ, το φως του κόσμου, φώτισε με το φως της Αναστάσεώς Σου τους ανθρώπους του πλανήτη μας. Ελευθέρωσέ τους από τα σκοτάδια της ειδωλολατρίας και της πλάνης, της πλεονεξίας, της αδικίας και του μίσους. Ειρήνευσε Κύριε τον κόσμο Σου και κάνε να έλθει στις καρδιές όλων των ανθρώπων η Βασιλεία Σου, Βασιλεία αγιότητος, αγάπης, δικαιοσύνης, ειρήνης και χαράς. Χριστός ανέστη! † Ο Νέας Ζηλανδίας Αμφιλόχιος
Ο Σεβ. Μητροπολίτης κ. Αμφιλόχιος υπογράφει σύμβαση για την ανέγερση του Ι. Ν. Αγίου Γεωργίου στο νησί Tongatapu
7
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΣΙΓΚΑΠΟΥΡΗΣ Ιεραποστολικό Κλιμάκιο Ινδονησίας
Το Άγιο Πάσχα στη νεόφυτη ιεραποστολή μας Αγαπητοί φίλοι της Ιεραποστολής, Με τη βοήθεια του Θεού είμαστε καλά! Δόξα τω Θεώ! Θα ήθελα να σας γράψω μερικά νέα από την Ιεραποστολή μας στην Ινδονησία. Εφέτος, πάλι εορτάσαμε το Πάσχα στο κέντρο της Ιεραποστολής μας στο Medan, δηλαδή στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου. Οι πιστοί από όλες τις κοινότητές μας, που είναι κοντά στην πόλη Medan, έρχονται από τη Μεγάλη Τετάρτη στον Άγιο Δημήτριο, για να παρακολουθήσουν τις ιερές ακολουθίες. Έτσι, μένουμε όλοι μαζί στην αίθουσα της Θεολογικής Σχολής του Αποστόλου Παύλου, που είναι δίπλα από την εκκλησία μας. Μένουν μαζί μας μέχρι την Κυριακή του Πάσχα, οπότε κάνουμε 8
τον Εσπερινό της Αγάπης. Δεν έχει διαφορά το Πάσχα στην Ινδονησία και στην Ελλάδα, διότι εμείς μάθαμε την Ορθοδοξία στην Ελλάδα. Την Κυριακή των Βαΐων, μετά τη Θεία Λειτουργία, ευλογούμε τα φύλλα των βαΐων και τα μοιράζουμε στους πιστούς. Το βράδυ της Κυριακής των Βαΐων αρχίζουμε τον Όρθρο της Δευτέρας και ψάλλουμε το Ἰδού ὁ Νυμφίος ἔρχεται... Οι ακολουθίες μοιάζουν αρκετά μέχρι και τη Μεγάλη Τρίτη. Τη Μεγάλη Τετάρτη, ο πατήρ Χρυσόστομος περιμένει τους πιστούς να συμμετάσχουν στην Ιερά Εξομολόγηση. Μόλις τελειώσει η εξομολόγηση, αρχίζουμε το Ευχέλαιο. Μετά το μυστήριο, μια κυρία
παίρνει τη χριαλίδα του Ευχελαίου σαν ευλογία στο σπίτι της και ζυμώνει το πρόσφορο για τη Λειτουργία της Μεγάλης Πέμπτης. Τη Μεγάλη Πέμπτη το απόγευμα διαβάζουμε τα 12 ευαγγέλια. Προξενεί έντονη εντύπωση στα μυαλά και τις καρδιές όλων όσοι βρίσκονται στην τελετή αυτή η φωνή του ιερέα που κράζει δυνατά: Σήμερον κρεμᾶται ἐπί ξύλου... Υψηλά νοήματα. Όταν ο Εσταυρωμένος στήνεται μπροστά στην Ωραία Πύλη, αμέσως οι πιστοί προσκυνούν τον Τίμιο Σταυρό. Το βράδυ, οι κυρίες αρχίζουν να βράζουν τα πασχαλινά αβγά, για να τα φέρουν στην εκκλησία το Πάσχα. Τη Μεγάλη Παρασκευή, νωρίς το πρωί διαβάζουμε τις Ώρες. Αμέ-
σως μετά οι κυρίες στολίζουν με λουλούδια το Κουβούκλιο. Το μεγάλο αυτό έργο το κάνουν με υπομονή επί τρεις ώρες. Στις 2 η ώρα κάνουμε την Αποκαθήλωση και οι πιστοί γυρίζουν στα σπίτια τους, για να πάρουν λίγη δύναμη, διότι το απόγευμα θα τελέσουμε τον Επιτάφιο Θρήνο. Την ακολουθία αυτή την ψάλλουν όλοι οι πιστοί μαζί. Φοράμε μαύρα ρούχα και οι γυναίκες βάζουν μαντήλες στο κεφάλι τους. Συνήθως ο κόσμος βάζει τα κλάματα, ιδιαίτερα όταν ο ιερέας ραντίζει τον Επιτάφιο του Χριστού. Στο τέλος, περιφέρουμε το κουβούκλιο γύρω από την εκκλησία και έτσι τελειώνουμε την τελετή της Μεγάλης Παρασκευής. Το Μεγάλο Σάββατο, νωρίς το πρωί τελούμε τη Θεία Λειτουργία.
9
Πολλά πράγματα απολαμβάνουμε σ' αυτή τη Λειτουργία, π.χ. τους Ύμνους των Τριών Παίδων, ή όταν ο ιερέας παίρνει τα φύλλα και ψάλλει Ἀνάστα ὁ Θεός, κρίνον τήν γῆν... Πολύ ωραία και καταπληκτικά! Μετά τη Θεία Λειτουργία κάνουμε μικρό διάλειμμα και έπειτα τελούμε το Ιερό Βάπτισμα. Εφέτος το Μεγάλο Σάββατο είχαμε 7 κατηχουμένους που βαπτίσαμε. Δόξα τω Θεώ! Στις 11 το βράδυ, αρχίζουμε την ακολουθία της Αναστάσεως με το Δεῦτε λάβετε φῶς... και ψάλλουμε στην αυλή της εκκλησίας το Χριστός Ανέστη! Στο τέλος, ξαναμπαίνουμε στην εκκλησία, για να συνεχίσουμε την ακολουθία. Το πολύ ωραίο είναι
10
στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, όταν ο ιερέας διαβάζει την ομιλία του Αγίου Χρυσοστόμου. Κατά τη μία το πρωί, τελειώνουμε την ακολουθία. Έπειτα, μερικοί γυρίζουν στο σπίτι τους, ενώ οι νεότεροι συνεχίζουν να μαγειρεύουν καλά φαγητά, για να φάμε όλοι μαζί το μεσημέρι πριν τον Εσπερινό της Αγάπης. Έτσι, αγαπητοί αδελφοί μου, εορτάζουμε το Άγιο Πάσχα εδώ στην Ινδονησία. Από όλους μας έχετε πολλούς εγκάρδιους χαιρετισμούς. Χριστός Ανέστη. Kristus sudah bangkit! Με πολλές ευχές, π. Χρυσόστομος Manalu
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΕΝΤΡΩΑΣ ΑΦΡΙΚΗΣ
Ένα ιατρείο στη καρδιά της ζούγκλας Ἀγαπητοὶ φίλοι τῆς Ἱεραποστολῆς, Πρέπει νὰ σᾶς κάνω κοινωνοὺς τῆς χαρᾶς τῶν ἰθαγενῶν ἀδελφῶν μας τοῦ Σάμανα γιὰ τὴν ὁλοκλήρωση τῶν οἰκοδομικῶν ἐργασιῶν τῆς μικρῆς κλινικῆς ποὺ κτίσθηκε μὲ τὴν οἰκονομικὴ ἐνίσχυση δωρητοῦ τῆς Ἀδελφότητός μας. Ὁ π. Αὐγουστίνος μὲ τοὺς ἰθαγενεῖς πιστούς του πῆγαν στὸ δάσος καὶ μὲ τὸ ἁλυσοπρίονο, ποὺ τοὺς εἶχα στείλει, ἔκοψαν ξύλα καὶ κατασκεύασαν κρεβάτια, τραπέζια, καρέκλες, ντουλάπια, πόρτες, παράθυρα γιὰ τὴν κλινική.Ἦταν πρὸς τὸ τέλος, ὅταν διαπίστωσαν ὅτι τελείωσαν τὰ τσιμέντα καὶ τὰ καρφιά, πράγματα σπάνια μέσα στὰ χωριὰ τοῦ δάσους. Δὲν μποροῦσαν νὰ συνεχίσουν. Μᾶς εἰδοποίησαν καὶ ἔπρεπε νὰ τοὺς τὰ στείλουμε ἀπὸ
τὴν Κινσάσα. Ἄρχισε ὁ ἀγώνας τῆς ἀποστολῆς. Ταξίδεψαν δυὸ μῆνες μέσα στὸν ποταμὸ, γιὰ νὰ φθάσουν στὴν πλησιέστερη πόλη, τὸ Ἰλέμπο. Μόλις πληροφορηθήκαμε ὅτι ἔφθασαν, εἰδοποιήσαμε νὰ πᾶνε νὰ παραλάβουν τοὺς 30 σάκκους τσιμέντο καὶ τὰ καρφιὰ ποὺ εἴχαμε στείλει μὲ ποταμόπλοιο. Πῆγε μιὰ ὁμάδα ἰθαγενῶν μὲ μονόξυλα. Ταξίδευαν στόν ποταμὸ μιὰ ἑβδομάδα, γιὰ νὰ φθάσουν στὸ Ἰλέμπο, ἀπὸ ὅπου τά παρέλαβαν καὶ πῆραν τὸ δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς, γιὰ νὰ στρωθεῖ τὸ πάτωμα καὶ νὰ τελειώσει ἡ κατασκευὴ τῶν κρεβατιῶν. Ἡ μικρή μας κλινικὴ τελείωνε. Ἔπρεπε τώρα νὰ ἐξοπλισθεῖ μὲ στρώματα, σεντόνια, μαξιλάρια, φάρμακα, ἰατρικὰ ἐργαλεῖα. Νέος ἀγώνας. Οἱ ἰθαγενεῖς ἦταν χαρούμενοι 11
καὶ προσπαθοῦσαν μὲ κάθε τρόπο νὰ μᾶς δείξουν τὴν χαρά τους. Καὶ ἐμεῖς ἤμασταν χαρούμενοι καὶ δοξάζαμε τὸν Θεό. Δὲν εἶναι εὔκολο νὰ κτίσεις τόσο μακριά, ἐκεῖ ποὺ δὲν ὑπάρχουν οὔτε αὐτοκίνητα γιὰ νὰ μεταφέρεις τὰ ὑλικά, οὔτε στοιχειώδεις δρόμοι, οὔτε στοιχειώδη μέσα. Σὲ λίγο θὰ ἔχουν τὴν κλινική τους, τὰ φάρμακά τους, τὸ νοσοκόμο τους, τὸ γιατρό τους, δὲ θὰ πεθαίνουν στὸ δρόμο, οὔτε μέσα στὰ μονόξυλα προσπαθώντας νὰ φθάσουν στὸν κοντινότερο γιατρό. Θυμᾶμαι, σὲ ἐκείνη τὴν περιοδεία μας, ὅταν μετὰ ἀπὸ περιπετειῶδες ταξίδι μέσα στὸν ποταμὸ Σαγκουρού φθάσαμε στὸ Σάμανα, στὰ βάθη τοῦ Κογκό, ὅπου γιὰ πρώτη φορὰ πήγαινε λευκός, τὴν χαρὰ ποὺ ἔκαναν κατὰ τὴν ὑποδοχὴ οἱ
12
ἰθαγενεῖς. Τὰ παιδιὰ μὲ πλησίαζαν, ἔπιαναν τὰ χέρια μου, τὰ γένεια, καὶ ἔτρεχαν στὶς μητέρες τους καὶ φώναζαν: «Εἶναι σὰν καὶ ἐμᾶς!» Οἱ γέροι μὲ εὐχαριστοῦσαν ποὺ πρὶν πεθάνουν εἶδαν πῶς εἶναι οἱ λευκοί. Οἱ πιστοὶ τραγουδοῦσαν: «Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἡ μόνη ἀληθινή, νά ὁ Ἐπίσκοπός μας, νά ὁ πατέρας μας· ποῦ εἶστε ὅλοι ἐσεῖς ποὺ μᾶς λέγατε ὅτι δὲν ὑπάρχει ἡ Ἐκκλησία μας;» Θυμᾶμαι πῶς ἔβγαιναν μέσα ἀπὸ τὰ δάση γιὰ νὰ μᾶς ὑποδεχθοῦν, πῶς κατέβαιναν στὶς ὄχθες τοῦ ποταμοῦ γιὰ νὰ μᾶς χαιρετίσουν. Θυμᾶμαι, τὸ βράδυ ποὺ καθίσαμε κάτω ἀπὸ ἕνα μεγάλο δένδρο καὶ συζητούσαμε μὲ τοὺς ἀρχηγοὺς τοῦ χωριοῦ καὶ τοὺς φυλάρχους τῆς περιοχῆς, ὅτι μεταξύ ἄλλων μοῦ
Η κλινική μας στο Shamana του Κονγκό
ἐξέφραζαν τὴ θλίψη καὶ τὴν ἀγωνία τους γιὰ τοὺς ἀσθενεῖς: «Ἀρρωσταίνουν οἱ γέροι καὶ τὰ παιδιά μας, καὶ μέχρι νὰ τοὺς πᾶμε στὸ κοντινότερο ἰατρεῖο, ποὺ ἀπέχει μερικὲς μέρες δρόμο μὲ τὰ πόδια ἢ μὲ τὰ μονόξυλα, πεθαίνουν στὸν δρόμο». Δάκρυσα μὲ τὸν πόνο τους. Ἔνιωσα ἔνοχος. Πόνεσα ὅταν μοῦ εἶπαν: «Δὲν θέλουμε τίποτε ἄλλο, μόνο βοηθῆστε μας νὰ ἔχουμε τὸ ἰατρεῖο μας». Ὅλο τὸ βράδυ, γιὰ νὰ δείξουν τὴν ἀγάπη τους, ἔξω ἀπὸ τὴν καλύβη ποὺ ἔμεινα, χόρευαν καὶ τραγουδοῦσαν γύρω ἀπὸ μιὰ φωτιά. Στὸ μυαλό μου, ὅλο ἐκεῖνο τὸ βράδυ, στριφογύριζαν αὐτὰ ποὺ ἄκουσα. Τώρα χορεύουν· ἂν αὔριο ἀρρωστήσουν, τί θὰ κάνουν; Θὰ πεθάνουν στὸ δρόμο. Τοὺς ἔβλεπα καὶ δάκρυζα. Ξημέρωσε. Φεύγοντας
τοὺς ὑποσχέθηκα: «Θὰ κάνω ὅ,τι μπορῶ· κάνετέ το θέμα προσευχῆς καὶ ὁ Θεὸς θὰ βοηθήσει». Ὅταν, μετὰ ἀπὸ περιοδεία τριῶν ἑβδομάδων στὰ βάθη τοῦ Κογκό, ἐπέστρεψα στὴν Κινσάσα, ἐπικοινώνησα μὲ τὴν Ἀδελφότητά μας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς. Εἶπα τὸν πόνο τῶν ἀδελφῶν μας τοῦ Σάμανα, βρέθηκε ὁ δωρητής, καὶ σήμερα καμαρώνουμε τὸ κτήριο τῆς μικρῆς κλινικῆς μας. Ὁ Θεὸς νὰ εὐλογεῖ τὸν δωρητή. Ὁ Θεὸς νὰ βοηθήσει νὰ ἐξοπλισθεῖ ἡ μικρή μας κλινικὴ μὲ φάρμακα καὶ ἰατρικὰ ὄργανα, γιὰ νὰ προσφέρει τὴν ἰατροφαρμακευτικὴ περίθαλψη στοὺς ἀδελφούς μας ἐκεῖ στὰ βάθη τοῦ Κογκό. Νὰ μὴν πεθαίνουν στὸν δρόμο. † Ο Κεντρώας Αφρικής Νικηφόρος 13
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΕΝΥΑΣ
Η γεύση του ξιδιού Ὅσο ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου στερεῖται τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, τόσο ὁ Θεός τήν ἐνισχύει καί τήν προετοιμάζει γιά μιά ἀνάταση πνευματική καί ζωή μακαριότητας, εἰρήνης καί ἀθωότητας. Ἀκόμα, βλέπει κανείς, ὅτι ὁ ἀγώνας τῆς ψυχῆς αὐτῆς εἶναι μιά πνευματική ἄσκηση κι ἄς φαίνεται κουρασμένη, ταλαιπωρημένη καί δυστυχισμένη. Στό τέλος, μπαίνει σ’ ἐκείνη τήν εὐφορία τῆς ἀκατονόμαστης πληθωρικῆς ταπείνωσης καί χαράς ἀνεκλαλήτου. Ἀξίζει νά τονίσουμε ὅτι τό φαγητό, ἡ πολλή τροφή, συνήθως μᾶς κάνει δούλους τοῦ σώματός μας – γιατί πιστεύουμε, ὅτι, ὅσο πιό πολλά κιλά βάζουμε, τόσο πιό ἀσφαλεῖς καί ὑγιεῖς θά αἰσθανόμαστε. Ἀλλά ἀλίμονο! Τό ἀντίθετο συμβαίνει. Θά ὑποφέρου14
με ἀπό τό πάχος, τό ὁποῖο, τελικά, μᾶς κάνει δυσκίνητους, ἄρρωστους καί δυστυχισμένους. Ἁλλά δυστυχῶς εἴμαστε δοῦλοι τῶν παθών μας ἐκ πεποιθήσεως καί πείσματος, θεωρώντας πώς ὅ,τι σχετίζεται μέ τό ὑλικό τμῆμα τῆς ὕπαρξής μας εἶναι τό σημαντικότερο, τό πιό ἀπαραίτητο. Ὅμως, δέν εἶναι αὐτή ἡ πραγματικότητα. Στερούμαστε τῆς μοναδικῆς καί ἀναντικατάστατης πνευματικῆς τροφῆς πού βγαίνει μέσα ἀπό τή συμμετοχή μας στά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, μέσω τῶν ὁποίων ἁγιαζόμαστε καί ἀναγεννιόμαστε. Μόνο αὐτή τή στιγμή θά ἀναβλέψουμε καί θά δοῦμε φῶς πού πηγάζει ἀπό τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό. Ζοῦμε, καθημερινά, ἐδῶ στό χῶρο τῆς Ἱεραποστολῆς μας, ἀλη-
θινές μέρες καί αὐθεντικὲς στιγμές ἀπό τήν πρώτη χριστιανική ὥρα. Κηρύττουμε τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ μας, ἰδιαίτερα στίς ταπεινές καί ἀθῶες ψυχές τῶν μικρῶν παιδιῶν. Μέσα ἀπό τήν παιδεία, τή μόρφωση, ὅπου συναντῶνται ἀκαδημαϊκή γνώση καί θρησκεία, διδάσκεται ἡ Ὀρθόδοξη πίστη. Στό σχολεῖο μας, πού στεγάζεται στήν αὐλή τῆς Μητρόπολης, μαζεύονται καθημερινά 450 παιδάκια ἀπό φτωχές οἰκογένειες. Ἴσως τά πιό πολλά νά μήν ἔχουν γονεῖς, ἤ ἀκόμη νά ζοῦν μόνο μέ ἕνα γονιό,
κυρίως τή μητέρα τους. Φτωχά πλασματάκια! Θά νόμιζε κανείς καί θά τό ἔλεγε χωρίς δεύτερη σκέψη: δυστυχισμένα. Ὅμως, ἡ δυστυχία τούς αὐτή κρύβει κάτι πολύτιμο, κρύβει ἕνα θησαυρό. Βιώνουμε μαζί τους καθημερινά τόν πόνο τους καί προσπαθοῦμε νά τούς βοηθήσουμε καί ὅσο μποροῦμε νά τόν ἁπαλύνουμε. Ἀνάμεσά τους ξεχωρίζουν ἀρκετοί γιά τή σοβαρότητα, τήν ἐπιμέλεια καί τήν ἀφοσίωσή τους στό Χριστό καί τήν Ὀρθοδοξία. Ἡ ἡλικία αὐτή εἶναι τό καλύτερο καί ἀσφαλέστερο σημεῖο ἀναφοράς.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης κ. Μακάριος σε ομαδική βάπτιση
15
Ὁ Παῦλος εἶναι ἕνας ἀπό αὐτούς. Εἶναι χαρισματικός. Εἶναι φτωχότατος. Ἂν τόν δεῖτε, θά νομίζετε ὅτι εἶναι διά Χριστόν σαλός, γιατί εἶναι ντυμένος μέ κουρέλια καί ἀκατάστατος στήν ἐμφάνισή του. Ζεῖ μέ τή μητέρα του, ἡ ὁποία, γιά νά τόν μεγαλώσει, ἔχει στήσει ἕνα μικρό λαχανοπωλείο στήν ἄκρη τοῦ δρόμου, ἀκριβῶς στήν εἴσοδο τῆς Πατριαρχικῆς μας Σχολῆς. Μέ τόν τρόπο αὐτό ἐξασφαλίζει ἐλάχιστα χρήματα, φυσικά, γιά τήν ἐπιβίωσή τους. Ἐμεῖς προσφέρουμε δωρεάν σχολεῖο, πρωινό καί μεσημεριανό. Ὁ μικρός αὐτός, ἐκτός τῶν ἄλλων προσόντων, εἶναι πρῶτος στήν τάξη. Δέν ἀπουσιάζει ποτέ ἀπό τίς καθημερινές ἱερές ἀκολουθίες, πού τελοῦνται πρωί καί βράδυ στό
16
ναό τῆς Ἁγίας Σοφίας. Ἔχει μιά θαυμάσια λεπτή φωνή –εἶναι μόνο ἕντεκα χρονῶν. Εἶναι συνήθως στή χορωδία τῶν ἱεροσπουδαστῶν καί ὅλοι μένουν ἔκθαμβοι, γιατί γνωρίζει ἄριστα τούς ἤχους. Εἶναι πανευτυχής, γιατί φαίνεται να γνωρίζει καλύτερα ἀπό ἐμᾶς τό μυστικό τῆς πραγματικῆς εὐτυχίας. Μιά μέρα, μετά τόν ἑσπερινό, μέ ἀκολούθησε στό γραφεῖο μου. Ἀπανωτές οἱ ἐρωτήσεις, πού εἶχαν σχέση μέ τόν Χριστό, τούς Ἀποστόλους καί, γενικότερα, τήν Ὀρθοδοξία. Ἐκεῖ, λοιπόν, πού συζητούσαμε, τόν πρόσεξα ὅτι προβληματιζόταν μέ τίς ἀπαντήσεις μου. Μοῦ ἐξήγησε μέ σοβαρότητα, ὅτι προγραμματίζει στή ζωή του νά γίνει ἱερέας καί σπουδαῖος
θεολόγος, γι’ αὐτό θέλει νά προετοιμαστεῖ. Ἡ συζήτησή μας συνεχίστηκε καί ὁ νεαρός ἔδειχνε ἱκανοποιημένος. Τόν προσκάλεσα στήν κουζίνα, γιά νά τοῦ προσφέρω κάτι να φάει, γιατί κατάλαβα ὅτι πεινοῦσε. Πάνω στό τραπέζι, ὑπῆρχαν δύο μπουκαλάκια. Τό ἕνα περιεῖχε λάδι καί τό ἄλλο ξίδι. Ρώτησε, λοιπόν: —Τι εἶναι ἐκεῖνο στό μπουκάλι; —Εἶναι ξίδι, τό ὁποῖο χρησιμοποιοῦμε, γιά νά γίνεται τό φαγητό πιό νόστιμο. —Δέν ἔχω ξαναδεῖ στή ζωή μου. —Ἐμεῖς τό χρησιμοποιοῦμε συχνά καί γιά θεραπευτικούς λόγους, ἀναμειγνύοντάς τό μέ χῶμα. Προβληματισμένος, τότε, εἶπε:
—Δηλαδή, ἄν κατάλαβα καλά, αὐτό εἶναι τό ξίδι πού ἔδωσαν στόν Χριστό, ὅταν ἦταν στό Σταυρό; —Ἀκριβῶς αὐτό. —Μπορῶ νά τό δοκιμάσω; —Καί φυσικά. Τότε γέμισα ἕνα κουταλάκι μέ ξίδι καί τό δοκίμασε. Ἡ ἀντίδρασή του ἦταν ὁλοφάνερη. Δέν τοῦ ἄρεσε ἡ γεύση. Καί σχολίασε τό ἑξῆς: «Σκέφτηκα ὅτι θά ἦταν καλό νά γνωρίζω πῶς αἰσθάνθηκε ὁ Χριστός ὅταν τοῦ τό ἔδωσαν. Ἤθελα κι ἐγώ νά δῶ πόσο δυσκολεύτηκε ὁ Κύριος ἐκείνη τήν τρομερή στιγμή, ὅταν ἦταν στό Σταυρό. Τώρα, κατάλαβα πόσο πόνεσε καί ὑπέφερε». † Ὁ Κένυας Μακάριος
17
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΓΟΥΙΝΕΑΣ
Αγώνας ζωής και θανάτου Αγαπητέ Πρόεδρε κ. Σωτήρκε, Χριστός Ανέστη! Θα ήθελα να σας συγχαρώ για την άξια εκλογή σας στη θέση του Προέδρου της Αδελφότητας και συνεχιστή του έργου που ξεκίνησε ο π. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος και αφιέρωσαν όλη τους τη ζωή οι αείμνηστοι Παναγιώτης και Έλλη Παπαδημητρακοπούλου. Θέλω να σας ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου δώσατε να επισκεφθώ την Αδελφότητα την Κυριακή 10 Μαΐου και να μιλήσω για την πορεία του Ιεραποστολικού έργου στη Δυτική Αφρική, και παράλληλα να παρουσιάσω το βιβλίο-αφιέρωμα στο μακαριστό Πατριάρχη Πέτρο Ζ΄. Η εκδήλωση ήταν πράγματι μεγαλειώδης και αντάξια της μνήμης του εκλιπόντος Πατριάρχη. 18
Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι εδώ στη Γουινέα αγωνιζόμαστε να στηρίξουμε τα θύματα του ιού Έμπολα με διανομή τροφίμων και φαρμάκων. H Μητρόπολή μας είναι αυτή που επλήγη χειρότερα από την επιδημία και η μόνη που συνεχίζει να πλήττεται εδώ και 1,5 χρόνο. Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στη Γουινέα, είναι η έλλειψη καθαρού και τρεχούμενου νερού. Η έλλειψη αυτή συμβάλλει πολύ στη μετάδοση του θανατηφόρου ιού Έμπολα, αφού το συνεχές πλύσιμο των χεριών είναι η καλύτερη προστασία από τον ιό. Είναι άμεση ανάγκη τουλάχιστον σε δύο περιοχές της πόλης Κίντιας να δώσουμε στους κατοίκους το θείο δώρο της πρόσβασης σε νερό. Τους χώρους αυτούς επισκέφθη-
κα κατά τη διάρκεια της τελευταίας μου ποιμαντικής επίσκεψης, και μόνο η παρουσία μου στην περιοχή για τους απελπισμένους συνανθρώπους μας θεωρείται ως δέσμευση για την αντπόκριση στο αίτημά τους. Επίσης, είναι απαραίτητη η διανομή σαπουνιών και άλλων αντισηπτικών υγρών για την προστασία τους από τον Έμπολα. Για την υλοποίηση των παραπάνω χρειαζόμαστε περίπου 5.000 ευρώ και είστε οι μόνοι που ευαισθητοποιείστε με το έργο μας και ανταποκρίνεστε πάντα θετικά και άμεσα στα αιτήματά μας. Παρά τις δυσκολίες, συνεχίζουμε τις εργασίες ανέγερσης του Ι.Ν.
Αγίων Παρθενίου και Χαραλάμπους στη Γουινέα, για τον οποίο η Αδελφότητά σας συμμετείχε στην αγορά του οικοπέδου, αλλά υπολείπονται 5.000 ευρώ. Επίσης, εκκρεμεί η ανέγερση της Ορθόδοξης Ακαδημίας στον ίδιο χώρο. Για την αποπεράτωση του ισογείου ορόφου με 3 αίθουσες διδασκαλίας, γραφείο καθηγητών και βιβλιοθήκη, απαιτούνται 10.000 ευρώ. Θα ήταν μεγάλη ευλογία να βρεθεί κάποιος δωρητής να στηρίξει αυτά τα προγράμματα, που θα αποτελέσουν ζωντανή μαρτυρία της Ορθόδοξης πίστης μας σε αυτή τη μουσουλμανική χώρα. † Ο Γουινέας Γεώργιος
Την Κυριακή 10 Μαίου με μεγάλη συγκίνηση η Αδελφότητά μας υποδέχθηκε στην αίθουσά της την παρουσίαση του βιβλίου Πέτρος Ζ΄ ο Οραματιστής Πατριάρχης από το Σεβ. Μητροπολίτη Γουινέας κ. Γεώργιο. Ο μακαριστός ποιμήν της Αφρικής υπήρξε λίαν αγαπητός, έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στην Ιεραποστολή και έθεσε τις βάσεις για την εντυπωσιακή αύξησή της, που βιώνουμε στις μέρες μας. Ας είναι αιωνία και αγήρως η μνήμη του.
Τιμητική επίσκεψη του μακαριστού Πατριάρχη Αλεξανδρείας & πάσης Αφρικής Πέτρου στην Αδελφότητά μας το 2003
19
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΝΙΓΗΡΙΑΣ
Το Σχολείο μας στην Κεντρική Νιγηρία Αγαπητοί φίλοι της Ιεραποστολής Χαίρετε! Επικοινωνώ μαζί σας, για να εκφράσω τις βαθύτατες ευχαριστίες μου για την έμπρακτη συμπαράστασή σας στο έργο της Ιεραποστολής μας στη Νιγηρία. Δε θα διστάσω να πω ανοιχτά ότι παρά τις όποιες αντικειμενικές δυσκολίες, η Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής παραμένει πάντοτε αρωγός των προσπαθειών μας, ένα από τα ελάχιστα πλέον χέρια βοήθειας της τοπικής μας Εκκλησίας! Έτσι, και τώρα με ευαισθησία αναλάβατε να μας στηρίξετε για την ολοκλήρωση της κατασκευής του κτηρίου του Νηπιαγωγείου-Δημοτικού Σχολείου της Ιεραποστολής μας στο χωριό Karmen της Πολιτείας Benue με το ποσό των 19.000 ευρώ. 20
Στις 28 Μαρτίου έγιναν στη χώρα προεδρικές εκλογές. Έτσι, μετά το τέλος της προεκλογικής περιόδου, ριχτήκαμε στη δουλειά, για να ολοκληρώσουμε την οικοδόμηση του κτηρίου πριν ξεκινήσει η περίοδος των βροχών. Με κόπο πολύ, μέσα από απρόοπτα και δυσκολίες, συμπληρώθηκαν οι τοίχοι και ξεκίνησαν οι εργασίες για την οροφή του σχολείου. Ελπίζουμε στο Θεό ότι, σύντομα και πριν αρχίσουν οι βροχές, το κτήριο θα είναι έτοιμο εξωτερικά και θα μπορεί να φιλοξενήσει τους 400 μικρούς μαθητές, που περπατούν καθημερινά πάνω από 10 χιλιόμετρα, για να μάθουν τα απαραίτητα γράμματα στο μόνο εν λειτουργία σχολείο της περιοχής. Όπως γνωρίζετε, μέχρι
στιγμής τα μαθήματα γίνονται κάτω από αχυροσκεπές και οι βροχές θα δημιουργήσουν μείζονα προβλήματα στην ορθή λειτουργία του σχολείου. Τις προάλλες, είχαμε ένα ατύχημα με το όχημα που έφερνε την άμμο και το τσιμέντο. Ταξιδεύοντας μέσα στη ζούγκλα, το μικρό φορτηγό ντεραπάρισε και ανετράπη με αποτέλεσμα το φορτίο του να χυθεί ανάμεσα στα δέντρα. Το συμβάν μάς στοίχισε δύο ημέρες καθυστέρηση και πολύ κόπο, ώστε τα υλικά να μαζευτούν και να μεταφερθούν στο χωριό. Προσευχόμαστε στο Θεό να βρεθούν δωρητές που θα καλύψουν και τις υπόλοιπες 24.000 που απαιτούνται για την ολοκλήρωση του σχολείου εξωτερικά και εσωτε-
ρικά, καθώς και τον εξοπλισμό του. Γι' αυτό, απευθύνουμε έκκληση στους αναγνώστες σας, να συνεισφέρουν και να στεγάσουν τα όνειρα των παιδικών ψυχών αυτής της προσφυγικής περιοχής. Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη μία φορά την Αδελφότητά σας, η οποία και φέτος στηρίζει την Ιεραποστολή στην πόλη Gboko και του εκεί ιεραποστόλου π. Ανδρέα Ioraver, καθώς και τις σπουδές του διακόνου π. Ιακώβου Nwaba στο Πανεπιστήμιο του Λάγκος. Χωρίς την ετήσια ενίσχυσή σας, τίποτε από αυτά δε θα ήταν δυνατό. Με φιλικούς χαιρετισμούς και ιδιαίτερη τιμή, † Ο Νιγηρίας Αλέξανδρος
Η κατασκευή του σχολείου προχωρεί
21
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΑΜΕΡΟΥΝ
Στη σιωπή της ερήμου Παρασκευή της Διακαινησίμου. Βόρειο Καμερούν - Τσαντ. Σύνορα. Έρημος. Οι βροχές αναμένονται. Ζέστη αφόρητη. Ένα παιδάκι. Το 22ο παιδάκι του πατέρα του, το 8ο της μάνας του. Άρρωστο – Μεγάλα μαύρα μάτια, ορθάνοιχτα. Η κοιλιά προέχει από τη δυσκοιλιότητα της αφαγίας. Ο ιδρώτας του σαν θρόμβοι αίματος στο κάτωχρο πρόσωπό του κυλά - κυλά. Η μανούλα γνήσια. "Μύρισε το παιδί της τη μυρωδιά της"· αυτή είναι μια φράση των αυτοχθόνων, όταν θέλουν να περιγράψουν ότι μια μάνα στάθηκε, αγάπησε, φρόντισε το νεογνό της. Δίπλα της ένα δοχείο – μια κολοκύθα ανάποδη με γεωμετρικά όμως σχέδια αρχαϊκά: γεμάτη νερό. Έπαιρνε η μάνα με τη χούφτα νερό και ράντιζε το πρόσωπο του 22
βρέφους, ίδια όπως ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος ακουμπούσε την άχραντη κορυφή της κεφαλής του Δεσπότου Χριστού μας. Ησυχία της ερήμου, απόλυτη σιωπή. Στεκόταν κάτω από ένα δέντρο, στη σκιά μιας ακακίας. Κάποτε με εντυπωσίαζε η ακακία στην έρημο. Τα κλαδιά του δέντρου δροσίζουν τον αδικημένο, πικραμένο, ξέπνοο άνθρωπο. Η σκιά της ακακίας δροσίζει το άκακο βρέφος που η ασθένεια του Ηρώδου το καταδίκασε σε θάνατο· γιατί η κυριαρχία των Ευρωπαίων στερεί την αληθινή ανάπτυξη, στερεί το φάρμακο ή και το εμβόλιο από τον άγγελο που κρατά η μητέρα στην αγκαλιά της. Είχε έρθει, αφού περπάτησε 20 χιλιόμετρα μέσα στη νύκτα. Πώς προσανατολιζόταν μέσα στο από-
λυτο σκοτάδι; Έφτασε 5 το πρωί, ανατείλαντος του ηλίου, στην Ιεραποστολή μας στο Katrang, στο Ιατρικό Κέντρο που δημιούργησε η Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής. Ανέμενε τον ιατρό που η αγάπη των γνωστών και αγνώστων του Θεού είχε εξασφαλίσει στην περιοχή της. Κρατούσε το θησαυρό της την Παρασκευή της Διακαινησίμου, σχεδόν άψυχο Μεγαλοπαρασκευιάτικο Χριστό. Ο γιατρός ήρθε με τη "μερσεντές" των 7. Η μερσεντές είναι ένα ποδήλατο χωρίς φώτα – το βράδυ έχει ένα ντενεκεδάκι με κερί – με πετάλια και αλυσίδα που τη λαδώνει με λίπος από ψάρι. Δεν υπάρχουν δρό-
μοι, αλλά πατημένοι από χιλιάδες γυμνές πατούσες "ποδαρόδρομοι". Η μητέρα περίμενε υπομονετικά. Η πόρτα άνοιξε, ήρθε η σειρά τους. Διάγνωση: ελονοσία. Ορός. Φάρμακα 1-2-3 μέρες. Καλυτέρευση. Αναπνοή ήσυχη, ματόκλαδα κλειστά, λίγο γάλα από τον ξεραμένο μαστό της μάνας. Η μάνα εκεί, η αγκαλιά εκεί. Ζέση πολλή, φαγητό λιγοστό. H φουσκωμένη κοιλιά του παιδιού δεν προέχει πια, ανακουφίστηκε και η δυσκοιλιότητα. Δόξα τω Θεώ! οι αδελφοί όλοι φίλησαν, κανάκεψαν, αγκάλιασαν το μικρό τους άγγελο συντετριμμένοι. π. Ευάγγελος Παπανικολάου Ιερεύς & Ιατρός
23
24
Συνοικία αχυροκαλύβων στο Κονγκό 25
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΕΙΡΗΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
Η αγάπη ου ζητεί τα εαυτής Με τη χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, τις ευχές του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεοδώρου και την ανύστακτη μέριμνα του Σεβ. Μητροπολίτου Ειρηνουπόλεως κ. Δημητρίου, συνεχίζεται η προσπάθειά μας για τον εαυγγελισμό των εκεί αδελφών μας και την ανακούφισή τους από τη δύσκολη πραγματικότητα που βιώνουν, ιδιαιτέρως τα παιδιά. Όμως είναι ριζωμένη μέσα μας βαθιά η πεποίθηση ότι τα παιδιά στο ιεραποστολικό κέντρο της Iringa πίνουν το γάλα και τις βιταμίνες χάρη στη δική σας αγάπη. Εσείς, τα ευλογημένα τέκνα της Εκκλησίας του Χριστού, εφαρμόζοντας στη ζωή σας τα λόγια και το παράδειγμά Του, 26
δεν αρκείσθε στο να φροντίζετε για την εκπλήρωση των δικών σας μόνο αναγκών, αλλά ανοίγετε την καρδιά και τα χέρια σας και αγκαλιάζετε αυτά τα παιδιά της Ιρίγκα, τα φτωχά, και τα φέρνετε κοντά σας, αισθανόμενοι ότι είναι δικά σας παιδιά. Συνεχίστε, αδέλφια· συνεχίστε αυτό τον ωραίο αγώνα της αγάπης στους ελάχιστους αδελφούς του Χριστού, για να ακούσετε την ημέρα της δίκαιης ανταπόδοσης το «ἐπείνασα καί ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καί ἐποτίσατέ με, γυμνός ἤμην καί περιεβάλετέ με». Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να ενημερώσουμε την αγάπη σας για δύο προτεραιότητές μας. Η πρώτη αφορά ένα πολύ φτωχό χωριό της
Ιρίγκας, που ονομάζεται Μσισίνα. Εκεί λοιπόν χτίσαμε την εκκλησία του Αγίου Χριστοδούλου και ανοίξαμε γεώτρηση, για να έχουν συνεχές και καθαρό νερό οι κάτοικοι. Για να αντιληφθείτε το μέγεθος των αναγκών τους, αρκεί να σας ενημερώσουμε ότι λόγω της ελλείψεως του νερού, δεν ήταν δυνατόν ούτε ζώα να τρέφουν. Εκεί, λοιπόν, μετά τη γεώτρηση, για την οποία ευχαρίστησαν με θερμές εκδηλώσεις το Σεβασμιώτατο κ. Δημήτριο κατά την πρόσφατη ποιμαντική του επίσκεψη, τον παρακάλεσαν να κάνει ό,τι είναι δυνατόν, ώστε συντομότερα να έχουν δημοτικό σχολείο, γιατί τα
παιδιά αναγκάζονται να πεζοπορούν καθημερινά, περίπου δεκαπέντε χιλιόμετρα, προκειμένου να μάθουν τα στοιχειώδη και να μη μείνουν αναλφάβητα. Όμως πολλά παιδιά αδυνατώντας να πραγματοποιούν αυτό το κουραστικό και πολλές φορές επικίνδυνο λόγω καιρικών συνθηκών ταξίδι, μένουν αγράμματα. Αγαπητοί και πολύτιμοι συνεργάτες της προσπάθειάς μας, στο σημείο αυτό, να μας επιτρέψετε να σας ενημερώσουμε, ότι για το κτίσιμό του είναι απαραίτητο να συγκεντρωθεί το ποσό των 30.000 ευρώ. Το δεύτερο που θα θέλαμε να ενημερώσουμε είναι ότι τα δέκα χι-
Ο π. Φώτιος διανέμει πρωϊνό συσσίτιο
27
λιάδες αντίτυπα της Καινής Διαθήκης στη γλώσσα Σουαχίλι, τα οποία ευγενώς χρηματοδοτήσατε, τελείωσαν. Αυτό σημαίνει ότι δέκα χιλιάδες οικογένειες έχουν στο σπίτι τους το σωτήριο λόγο του Χριστού μας και μπορούν να τον μελετούν και να λαμβάνουν το ύδωρ το ζων, το αλλόμενον εις ζωήν αιώνιον. Όπως αντιλαμβάνεστε, αγαπητοί, στόχος ημών των ιεραποστόλων αλλά, πιστεύουμε, και υμών των πολύτιμων συνεργατών μας είναι κάθε οικογένεια νεοφωτίστων να έχει δωρεάν στο σπίτι της το βιβλίο της Καινής Διαθήκης ως πολύτιμη
28
παρακαταθήκη. Υπολογίζουμε ότι πέντε χιλιάδες ευρώ θα δώσουν τη δυνατότητα πραγματώσεως αυτού του στόχου. Ευχαριστούντες για την ολοπρόθυμη εκ μέρους σας συνδρομή στον αγώνα μας, ευχόμαστε η χάρις του αγαπήσαντος ημάς και παραδόντος εαυτόν υπέρ ημών Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να σας χαρίζει εκατονταπλάσια από αυτά που προσφέρετε στον αγρό της Εξωτερικής Ιεραποστολής και, το σπουδαιότερο όλων, να κληρονομήσετε ζωήν αιώνιον. Ο Πρωτοσύγκελλος Αρχιμ. Φώτιος Χατζηαντωνίου
Ο Σεβ. Μητροπολίτης κ. Δημήτριος σε διανομή συσσιτίου
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΝΟΥΒΙΑΣ
Με πίστη και υπομονή γίνονται τα θαύματα «Τήν διακονιάν σου πληροφόρησον» (Β΄ Τιμ. δ΄ 5) Με τη χάρη του Θεού και την ευλογία του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ. Θεοδώρου, ξεκίνησα και πάλι την τρίτη του Πάσχα προς την πρωτεύουσα του Νοτίου Σουδάν, επιχειρώντας ένα ταξίδι που έμελλε να έχει πολλές ευχάριστες εκπλήξεις αναμεμειγμένες με πλείστες δυσκολίες. Κατ' αρχάς, η περίοδος των βροχών ξεκίνησε στο Νότιο Σουδάν και η ελονοσία είναι σε έξαρση εξ αιτίας των τσιμπημάτων των κουνουπιών, που πληθαίνουν την περίοδο αυτή. Δε με άφησαν αμέτοχο αυτής της εμπειρίας, καθώς δεν υπήρχε χιλιοστό στα χέρια και στα πόδια μου χωρίς τσίμπημά τους, παρά τα μέτρα προστασίας, τα οποία είναι γνω-
στά σε όλους. Σε κάθε περίπτωση, το θαύμα είναι να μη προσβληθείς από την ελονοσία και αυτό το θαύμα συντελέσθηκε σε μένα. Δόξα τω Θεώ! Εν συνεχεία, η σχεδόν ακατάπαυστη βροχόπτωση σε ένα μάλλον ανύπαρκτο οδικό δίκτυο, έκανε τις μετακινήσεις μας από το ένα μέρος στο άλλο να μοιάζει με Γολγοθά. Ξεκινάς προς ένα συγκεκριμένο προορισμό σχεδιάζοντας να ολοκληρώσεις μια αποστολή, που οπουδήποτε άλλου σε αυτό τον πλανήτη θα χρειαζόταν το περισσότερο δύο ώρες, αλλά εδώ, σ' αυτό τον τόπο, απαιτεί μια εβδομάδα. Θεωρείται επίτευγμα να φέρεις σε πέρας μια εργασία, ιδιαίτερα όταν αυτή η εργασία σχετίζεται με δημό29
σιες υπηρεσίες στην Αφρική, ωστόσο το θαύμα έγινε! Η διαδικασία της αναγνώρισης της Ορθοδόξου Εκκλησίας από το κράτος του Νοτίου Σουδάν ήρθε εις πέρας και πλέον είμαστε ενεργό μέλος του συμβουλίου εκκλησιών του Νοτίου Σουδάν. Δε σας κρύβω τη χαρά και την ικανοποίηση που αισθάνθηκα και την προσωπική ανάγκη για δοξολογία του ονόματος του Θεού, καθώς, πέραν από την προσπάθεια που καταβάλαμε στην προεργασία που απαιτείται, μας φανέρωσε ο Θεός τα κατάλληλα πρόσωπα στην κρίσιμη χρονική στιγμή για την ταχύτερη διεκπεραίωση της διαδικασίας για να φτάσουμε στο ποθούμενο αποτέλεσμα της αναγνώρισης, μέσα σε ελάχιστους μήνες, γεγονός που κάτω
30
από άλλες συνθήκες θα διαρκούσε χρόνια. Μια επίσης μεγάλη έκπληξη με περίμενε όταν έφτασα στην πόλη Wau και κατευθύνθηκα στην κοινότητά μας, όπου με υποδέχθηκαν οι πιστοί στην πόρτα της εκκλησιάς του Προφήτη Ηλία, κρατώντας την ελληνική σημαία. Αναλογιζόμουν μέσα μου, πώς άνθρωποι, που ποτέ τους δεν επισκέφθηκαν την Ελλάδα και ίσως να μη ξέρουν καν πού πέφτει στο χάρτη, είχαν μέσα τους καταλάβει τον συμβολισμό του να κρατάς την ελληνική σημαία σ' έναν ξένο τόπο μακρινό και να νιώθεις Έλληνας. Η ιστορία όμως αποδεικνύει πως ανέκαθεν αυτό ήταν ο Ελληνισμός, πόλεις διάσπαρτες σε όλο το κόσμο και
όχι εγκλωβισμένος σε ένα γεωγραφικό μέρος, κάτι που αποδεικνύει τον ανθρωποκεντρικό του χαρακτήρα και τον αναδεικνύει σε οικουμενικό πολιτισμό. Το πρώτο παράδειγμα το δείχνει όμως η Εκκλησία, καθώς η Ορθοδοξία δε μένει εγκλωβισμένη στα εδάφη και στους ανθρώπους της, αλλά ανοίγεται, πορεύεται, αναζητεί τον άνθρωπο, όπου και αν βρίσκεται, και του προσφέρει τη δυνατότητα της συνάντησης με το Θεό ελεύθερα και απεριόριστα και δημιουργεί εκκλησιές (ως χώρους συνάντησης Θεού και ανθρώπου) διάσπαρτες σε όλο τον κόσμο, πράγμα που αποδεικνύει την οικουμενικότητα αυτής της πίστεως, η οποία ζει αρμονικά μέσα στα έθνη και στα κράτη. Όμως
η Ίδια ποτέ δεν ήταν έθνος ή κράτος, αλλά πάντοτε το Βασίλειο της αγάπης του Θεού. Την επομένη τέλεσα την Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία και βάπτισα τέσσερα νέα παιδάκια. Στο κήρυγμα στο τέλος τούς τόνισα πως για μας τους Ορθοδόξους η εμπειρία του Θεού μέσα στο κόσμο είναι η ζωή της Εκκλησίας μέσω των μυστηρίων της. Εν συνεχεία, φάγαμε όλοι μαζί και τους έδειξα φωτογραφίες από την πρώτη μου επίσκεψη κοντά τους, κάτι που τους έδωσε πολλή χαρά, καθ' ότι ούτε τηλεόραση ούτε κινηματογράφος υπάρχουν. Όταν επέστρεψα στην πρωτεύουσα Juba, επισκέφτηκα και συναντήθηκα με τον αρχηγό την φυλής
Καταυλισμός προσφύγων στην πρωτεύουσα Juba του Νότιου Σουδάν 31 Καταυλισμός προσφύγων στο Νότιο Σουδάν
της περιοχής Magala, τον Sultan (βασιλιά) Ταρσίζιο, και τον ευχαρίστησα για τη δωρεά του οικοπέδου τεσσάρων στρεμμάτων και τον διαβεβαίωσα πως αυτή η δωρεά θα επιστρέψει στην ευρύτερη περιοχή με πολλά οφέλη από την ανέγερση του ιεραποστολικού κέντρου του Αγίου Μάρκου, που θα περιλαμβάνει μαιευτική κλινική και δημοτικό σχολείο. Και έτσι, με την αναγνώριση της Eκκλησίας και την τακτοποίηση των τίτλων ιδιοκτησίας του οικοπέδου ξεκινούμε την κατάθεση αρχιτεκτονικών σχεδίων και την έκδοση άδειας οικοδομής από τις αρμόδιες υπηρεσίες για το ιεραποστολικό μας κέντρο. Τα θαύματα της πίστεως είναι και προϊόν της υπομονής των ανθρώπων, στους οποίους συντελείται το θαύμα. Εκεί δοκιμάζεται η πιστή και παραδίδεται ο άνθρωπος στο
32
θέλημα του Θεού. Και όπου Θεός βούλεται, νικάται ανθρώπων τάξη. Και αυτή είναι η πίστη μας στο εγχείρημα μας στο Νότιο Σουδάν, όπου μετά από 38 χρόνια εκκλησιαστικής απουσίας (λόγω του εμφυλίου πολέμου) έδωσε ο καλός μας Θεός τη ζωντάνια στην Εκκλησία Του. Όπως τότε στον παράλυτο της κολυμβήθρας του Σιλωάμ, που επί 38 χρόνια περίμενε αυτή τη συνάντηση με το Θεό, έτσι και τα αδέλφια μας στο Νότιο Σουδάν μετά από 38 χρόνια βρήκαν το χώρο της συνάντησής τους με το Θεό, την Εκκλησία τους ζωντανή, και προχωρούν το δρόμο για ένα καλύτερο μέλλον στο πολύπαθο Νότιο Σουδάν. Σε αυτό ζητώ τις ευχές και τις προσευχές σας. Αμήν! † Ο Νουβίας Νάρκισσος
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΖΑΜΠΙΑΣ & ΜΑΛΑΟΥΙ
Αναστάσιμη Χαρά και καθημερινές δυσκολίες Αγαπητοί φίλοι της Ιεραποστολής, Χαίρετε και αγαλλιάσθε με την αναστάσιμη χαρά! Και τώρα, που ηχούν ακόμη στα αφτιά μας οι Αναστάσιμες καμπάνες, αλλά και πάντα... Καθόμαστε να σας γράψουμε και να μοιραστούμε μαζί σας τα συναισθήματά μας για τις δοκιμασίες που περνούν οι Μαλαουιανοί αδελφοί μας αυτόν τον καιρό, εξαιτίας των ακραίων καιρικών φαινομένων που έπληξαν τη χώρα φέτος. Το φετινό Πάσχα ήρθε αμέσως μετά το καταστροφικό πέρασμα μιας τεράστιας θεομηνίας που έπληξε την χώρα και που άφησε τα σημάδια της σε πάρα πολλά σπιτικά. Μετά από εκείνη την απίστευτη και καταστροφική βροχόπτωση ακολούθησαν
πολλές και ποικίλες εναγώνιες προσπάθειες να εξαλειφθούν τα σημάδια και να κλείσουν οι πληγές... Οι νεκροί πολλοί. Οι άστεγοι πολύ περισσότεροι και τα γκρεμισμένα σπίτια αμέτρητα. Γενικά, η θλίψη είναι μεγάλη αλλά και η κινητοποίηση που ακολούθησε είναι επίσης συγκινητική... Διάφοροι ιδιώτες, οργανισμοί, καθώς και η Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής, η οποία πάντα είναι παρούσα στις έκτακτες κοινωνικές μας ανάγκες, βοήθησαν στη διαχείριση της τραγωδίας, ο καθένας με τον τρόπο του και τις δυνατότητές του. Πολλοί ασχολούνται με την ανοικοδόμηση σε γκρεμισμένα σχολεία. Άλλοι στη33
ρίζουν και περιθάλπουν εμπερίστατους, φιλοξενώντας ή μεταφέροντάς τους σε συγγενείς τους. Η δική μας μικρή ιεραποστολή δεν μπορούσε να μείνει άπρακτη σε όλη αυτή τη θλίψη. Είναι σε κάθε ενορία μας τόσες πολλές οι ανάγκες και τόσο πενιχρές οι δυνατότητές μας να φροντίσουμε για όλους όσοι μάς ζητούν βοήθεια, που φτάνουμε σε αδιέξοδα, όταν έχουμε να διανείμουμε λίγα αγαθά σε πολλούς εμπερίστατους... Είδαμε ότι οι κουβέρτες είναι ένα πολύτιμο και απαραίτητο αγαθό για τους ιθαγενείς και τους άστεγους, καθώς η βραδινή υγρασία είναι πάρα πολύ μεγάλη σε σχέση με τη ζέστη της ημέρας, αλλά, ιδιαίτερα τώρα που πλησιάζει ο χειμώνας του Νότου, είναι απαραίτητες για να βγει
34
η βραδιά μέσα στη λασποκαλύβα. Οι κουβέρτες μας έγιναν περιζήτητες! Η ιεραποστολή μας αποφάσισε να μοιράσει 500 κουβέρτες για τις οποίες κάνουμε έκκληση προς κάθε κατεύθυνση να τις μαζέψουμε. Κάθε κουβέρτα στοιχίζει 12 ευρώ. Όσες περισσότερες μαζέψουμε, τόσο το καλύτερο για τους αδελφούς μας. Σίγουρα, νιώθοντας τη ζεστασιά, τα κρύα βράδια του χειμώνα (Ιούλιο και Αύγουστο), θα θυμούνται και τους δωρητές και θα αναπέμπουν προσευχές στον Πανάγαθο Θεό για αυτούς. Ωστόσο, αδελφοί, όσο δύσκολο κι αν είναι να αντιμετωπίζεις τον ξαφνικό θάνατο των δικών σου ανθρώπων, να αντιμετωπίζεις το γκρέμισμα του σπιτιού σου, να μένεις μέσα σε μια νύχτα ορφανός ή άστεγος, άλλο
Συσσίτιο παιδιών στο Ορθόδοξο Δημοτικό Σχολείο
Διανομή κουβερτών
τόσο συνηθισμένο είναι εδώ στο Μαλάουι να αφήνεις τον πόνο πίσω και να ρίχνεσαι με ορμή στον ημερήσιο αγώνα και να παλεύεις για την επιβίωση με όλες σου τις δυνάμεις. Έτσι, παρ' όλες τις βιβλικές καταστροφές που συντελέστηκαν και τις διάφορες πληγές που άνοιξαν σε κάθε σπίτι, οι κατά τόπους ενορίες συνέχισαν ταπεινά το πρόγραμμά τους και έτσι κάθε ενορία πέρασε μέσα από τη Σαρακοστή στην Ανάσταση του Λαζάρου και μέσα από την πανηγυρική είσοδο στα Ιεροσόλυμα στη Μεγάλη Εβδομάδα του Πάθους. Πόσο αγγίζουν τις ψυχές των Αφρικανών οι κατανυκτικοί ύμνοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας! Πόσο ευφραίνεται η ψυχή μας να βλέπει ότι κάθε ενορία κάνει τον αγώνα της και με μικρά βηματάκια
βιώνει και νιώθει περισσότερο κάθε χρόνο τις αλήθειες της πίστης μας. Και βέβαια η χαρά της Αναστάσεως έρχεται και μας λυτρώνει όλους όσοι ταπεινά συμπορευτήκαμε στην πορεία των Παθών του Κυρίου μας. Πόσο μάς γεμίζει η Ανάσταση! Το ζούμε όλοι μέσα στην Εκκλησία και ας μη μας φτάνουν τα λόγια για να το εκφράσουμε. Μα βλέπεις πόσο χαίρονται όλοι, ιδίως οι νεοφώτιστοι στην πίστη μας, που παίρνουν το κόκκινο αβγό και το τσουγκρίζουν και γελούν. Και πόση χαρά έχει εκείνο το πασχαλινό γεύμα που κάθε ενορία προσφέρει σε όλους τους ενορίτες της, και μαζεύονται όλοι και τρώνε μαζί και χαίρονται σαν τα πρώτα χρόνια της Εκκλησίας μας με τις αγάπες. Χάρη στη γενναιόδωρη προσφορά ενός δωρητή, φέτος ένα με35
γάλο φορτηγό έφερε τσουβάλια με αλεύρι σε κάθε ενορία και όλοι έφαγαν και χορτάσαν και χαρήκαν και αντάλλαξαν τον αναστάσιμο χαιρετισμό μεταξύ τους. Και χάρη στον ίδιο δωρητή δόθηκαν κατά εκατοντάδες τα αβγά, που έμαθαν οι ιθαγενείς να τα βάφουν με τον δικό τους τρόπο και να τα τσουγκρίζουν και να αναφωνούν «Κρίστου Αούκα» και να απαντούν «Ζόονα ντι Αούκα». Αδελφοί, τα συναισθηματά μας είναι ανάμεικτα όπως και τα γεγονότα που μας περιβάλλουν! Είναι έτσι δεμένα τα χαρούμενα μαζί με τα λυπητερά και τα χαρμόσυνα μαζί με τα θλιβερά! Αλλά, πιστέψτε μας, αυτός ο πόνος ο καθημερινός είναι και η σωτηρία μας. Αυτός ο πόνος είναι που μας συνεφέρνει από τα ολισθήματα και τις αποκλίσεις μας από την ποθητή και λυτρωτική πορεία προς τον Δημιουργό μας, μέσα από το συνάνθρωπο. Μέσα από τις στερή-
36
σεις και τις θλίψεις είναι που ξεκολλάει το καλοβολεμένο καράβι του καθενός μας για το ταξίδι της αιωνιότητας, για το οποίο είμαστε πλασμένοι. Γιατί, όση ασφάλεια και αν εμπνέει μια καλοβαλμένη και ατάραχη ζωή, δεν παύει να αποτελεί ένα μέρος της αιώνιας ζωής που έχει φτιαχτεί για μας και που με το Πάθος, τη Θυσία και την Ανάστασή Του ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός μάς δίδαξε αλλά και έδειξε ότι υπάρχει και μας περιμένει... Αυτό το στόχο, αδελφοί, εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να πετύχουμε όλοι μας, εργαζόμενοι με όλες μας τις δυνάμεις να απαλύνουμε τον πόνο του συνανθρώπου μας, να αξιωθούμε νά ’ρθουμε πιο κοντά σε Αυτόν, που τόσο πιστεύουμε και αγαπούμε. Αμήν! Χαίρετε αδελφοί, γιατί ο Χριστός Αληθώς Ανέστη! Ιερέας Ερμόλαος - Μαλάουι
Ένα πηγάδι ζωής από την πηγή της καρδιάς σας
Το ιστορικό ιδρύσεως της Ιεράς Μονής στο Kolwezi του Κονγκό «Η ιστορία μάς διδάσκει ότι από τα μοναστήρια ξεπήγασαν όλες οι ιεραποστολές, και οι ιεραπόστολοι, όπου μετέβαιναν, ίδρυαν μοναστήρια» — Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης
Και επειδή Ορθοδοξία χωρίς μοναχισμό δε νοείται, το Νοέμβριο του 2006 ο ηγούμενος της Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους Αρχιμ. Γεώργιος μάς έδωσε ευλογία–εντολή να τελέσουμε ένα σαρανταλείτουργο στο μετόχι της Ιεράς Μονής στον Άγιο Γεώργιο Θεσσαλονίκης, με σκοπό τα «έσοδά» του να χρησιμοποιηθούν για την ίδρυση ανδρικής Μονής στο Kolwezi του Κονγκό. Ο Αγιασμός για το θεμέλιο λίθο τελέστηκε από τον Επίσκοπο Μελέτιο Γρηγοριάτη το Σεπτέμβριο του 2009 και το 2012 αποπερατώθηκαν οι περισσότερες των εργασιών. Τον
Οκτώβριο του 2012 ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ. Θεόδωρος, κατά την περιοδεία του στο Κονγκό, τέλεσε και τον καθιερωμένο Αγιασμό. Ο π. Γεώργιος ανέθεσε την ηγουμενία της νέας Ιεράς Μονής στον άξιο ιερομόναχο π. Βαρνάβα Γρηγοριάτη και, προ της αναχωρήσεώς του την 4η Νοεμβρίου 2013, τον ευλόγησε, δίνοντάς του εμπνευσμένες συμβουλές και τις άγιες και συγκινητικές ευχές του. Η ενθρόνισή του πραγματοποιήθηκε την 21η Απριλίου 2014 και ήδη η Ιερά Μονή λειτουργεί κατά το αγιορείτικο τυπικό με τρεις γηγενείς δόκιμους μοναχούς. 37
Ο Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης μετείχε στη θεία ζωή και αγάπη και, έχοντας πάθει την «καλήν αλλοίωσιν», είχε αποδεχθεί το παγκόσμιο όραμα και την αποστολική ευθύνη της Ορθόδοξης Εκκλησίας στο σύγχρονο κόσμο σχετικά με την εντολή του Χριστού «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη…» (Ματθ. κη΄ 19). Γι’ αυτό θεωρούσε ότι «Ιεραποστολή είναι ο ευαγγελισμός των μηδέποτε διατελεσάντων Χριστιανών, όπως και ο επανευαγγελισμός των ονόματι μόνων ανηκόντων εις την Εκκλησίαν», και την έβλεπε ως ανάγκη της ενωμένης με το Χριστό ψυχής, κατά το Παύλειο «οὐαί δέ μοί ἐστιν, ἐάν μή εὐαγγελίζωμαι· ἀνάγκη γάρ μοι ἐπίκειται» (Α΄ Κορ. θ΄ 16). Και δεν μπορούσε ο π. Γεώργιος να δώσει «ὕπνον τοῖς βλεφάροις καί νυσταγμόν τοῖς κροτάφοις του», προκειμένου να συμβάλει στον ευαγγελισμό των αδελφών μας. Έτσι, όταν ο αείμνηστος ιερομόναχος Κοσμάς Γρηγοριάτης (Ασλανίδης) τού
38
ζήτησε το 1978 να εγκρίνει τη συμμετοχή του στην ιεραποστολή του Κολουέζι, πρωτοτύπησε ως ηγούμενος του Αγίου Όρους και αποδέχθηκε αμέσως την πρότασή του, λέγοντάς του: «Σύ δέ ἀπελθών διάγγελλε τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ» (Λουκ. θ΄ 60) στους αδελφούς μας του Κονγκό. Και με αυτή την αφορμή ο π. Κοσμάς οργάνωσε το ιεραποστολικό κλιμάκιο του Κολουέζι, το οποίο κατεύθυνε ανελλιπώς μέχρι της τελευτής του. Τα ίδια λόγια είπε και στο διάδοχό του ιερομόναχο Μελέτιο το 1989 και πρόσφατα στον ιερομόναχο Βαρνάβα, αποστέλλοντάς τον δι’ ανάληψη της ηγουμενίας: «διάγγελλε και μεταφύτευσε στην αφρικανική γη το πνεύμα, την προσευχή και τη ζωή του Αγίου Όρους»! Η ιστορία της σύγχρονης ιεραποστολικής εποχής πολλά θα καταγράψει για την προσφορά της Ι.Μ. Γρηγορίου στο Κονγκό και ιδιαίτερα του πρωτεργάτη ηγουμένου π. Γεωργίου. Διότι ανανέωσε στην εποχή μας
Η Ιερά Μονή Αγίων Αποστόλων στο Kolwezi
την παλαιά ιεραποστολική τακτική περί ιδρύσεως Ιερών Μονών από τους συγχρόνους ιεραποστόλους. Πόσο θαυμαστό και θεάρεστο έργο θα ήταν, εάν η ανανέωση αυτής της τακτικής πραγματοποιούνταν και από άλλες Ιερές Μονές –ανδρικές και γυναικείες–, οι οποίες θα επέτρεπαν σε ορισμένα μέλη τους να μονάσουν, συνεχίζοντας τον αγιασμό τους, σε κάποιο «αδελφό» μοναστήρι του εξωτερικού. Αυτή η πράξη θα αποτελεί τη σπουδαιότερη, την πιο θεάρεστη ελεημοσύνη προς όλους τους πιστούς αδελφούς της Εκκλησίας μας. Έτσι αποδεικνύεται, κατά την ταπεινή μας γνώμη, η πραγματική μας πίστη και στην εντολή του Κυρίου, «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη…» και
στην προσφορά του Μοναχισμού. Η αναγκαιότητα αυτών επαληθεύεται και με την ίδρυση των 17 μοναστηριών στη Βόρεια Αμερική. Λένε, μερικοί, «όταν η αυλή σου διψά, μη ρίχνεις το νερό έξω». Όμως, αδελφοί μου, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η αυλή μας δεν είναι άλλη από την αυλή του Χριστού και σύμφωνα με την Ορθόδοξη διδασκαλία και λατρεία, η αυλή αυτή είναι ο κόσμος ολόκληρος! Ευχή μας, λοιπόν, και ευχή όλων των ιεραποστολικών κλιμακίων, όσων αδυνατούν να βρουν μοναχούς και μοναχές για ίδρυση δύο μοναστηριών στη Μητρόπολή τους, είναι ο αείμνηστος ηγούμενος Γεώργιος Καψάνης να βρει μιμητές… Γένοιτο! π. Γεώργιος Κουγιουμτζογλου 39
40
Ο Άγιος Παΐσιος και η Εξωτερική Ιεραποστολή
Τον Άγιο Παΐσιο είχα την ευλογία να τον γνωρίσω, αρκετά νωρίς, μόλις εγκαταστάθηκε στο κελλί Παναγούδα της Ιεράς Σκήτης Αγίου Παντελεήμονος. Ο Γέροντας με τους ασκητικούς αγώνες του είχε κερδίσει από το Θεό το χάρισμα να αναπαύει τους ανθρώπους. Όταν τον ανακαλύψαμε, έγινε για μας πνευματικό στήριγμα και παρηγοριά. Με την πνευματική μας συντροφιά, απολαμβάναμε να βαδίζουμε στα ευλογημένα μονοπάτια στο περιβόλι της Παναγίας. Περνούσαμε πολλές φορές από το κελλάκι του, για να τον δούμε και να λάβουμε τις απλές αλλά πλήρεις Πνεύματος Αγίου συμβουλές του. Το 1981, επισκέφθηκα την Ιεραποστολή στην Κένυα και την εμπόλεμη Ουγκάντα. Τα όσα είδα και έζησα εκεί με γέμισαν με προβληματισμό για τη δραματική κατάσταση, αλλά και ενθουσιασμό για τη διάδοση της Ορθοδοξίας στα έθνη. Με το δισάκι μου γεμάτο αναμνήσεις και φωτογραφίες από τις ιεραποστολικές μου περιοδείες, επισκέφθηκα τον Άγιο Παΐσιο και μοιράστηκα μαζί του αυτές τις εμπειρίες ζωής. Ανταποκρινόμενος στην αγωνία μου, ο Άγιος Γέροντας μού είπε: «Αυτό που γίνεται τώρα εί-
ναι σαν να έχεις ένα ποτιστήρι με νερό και με αυτό να προσπαθείς να ποτίσεις ένα χωράφι. Θα έρθει όμως καιρός που ο Θεός θα βρέξει στο χωράφι και θα ποτιστεί». Η προορατική αυτή μαρτυρία του Αγίου με ανακούφισε πνευματικά, γιατί αντιλήφθηκα ότι η Ορθοδοξία μας θα γίνει γνωστή σε όλα τα έθνη. Ήδη σήμερα, το έτος 2015, έχουμε νέες ιεραποστολές σε περιοχές που ποτέ πριν δεν είχε ακουστεί Ορθόδοξος λόγος. Στα Νησιά Φίτζι, στην Ινδονησία, στη φυλή Μασάι Κένυας και Τανζανίας, στους Πυγμαίους του Κονγκό, στις φυλές των Μάγια της Κεντρικής Αμερικής, λαοί ακούν για το Χριστό, πιστεύουν σε Αυτόν και γίνονται κληρονόμοι της Ουράνιας Βασιλείας του Θεού. Βοηθήστε κι εσείς την πνευματική βροχή να έρθει γρηγορότερα. Προσευχηθείτε στον Άγιο Θεό να ανάψει τη δίψα της Αλήθειας στους λαούς και να αναδείξει νέους εργάτες στο χωράφι της Ιεραποστολής. Στηρίξτε τις ιεραποστολικές προσπάθειες που γίνονται στην Αφρική, την Ασία, την Ωκεανία, την Αμερική. Για να καρποφορήσει πνευματικά όλος ο κόσμος και να ανθίσουν οι καρδιές… Νόστης Ψαρράς 41
π. Εμμανουήλ Kamanya· ένας νέος ιθαγενής ιερέας στην Ουγκάντα Ονομάζομαι Εμμανουήλ Kamanya, είμαι 27 ετών, και είμαι γιος ενός ιερέα της Ανατολικής Ουγκάντας. Η επαρχία μας ονομάζεται Busoga και βρίσκεται 42 χιλιόμετρα ακριβώς από το σημείο που πηγάζει ο Νείλος ποταμός. Ο Θεός με αξίωσε να γεννηθώ σε μια Ορθόδοξη οικογένεια. Ο πατέρας μου είναι ιερέας, και έτσι εγώ και τα 9 αδέλφια μου μεγαλώσαμε από μικροί μέσα σε ένα πνεύμα Ορθόδοξο. Στην Busoga, η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι γνωστή. Οι άνθρωποι, που έχουν πάει στο σχολείο, γνωρίζουν ότι η Ορθοδοξία είναι αρχαία Εκκλησία και την ίδρυσε ο ίδιος ο Χριστός. Γνωρίζουν ότι είναι πολύ παλιά, παρ’ όλο που στην Ουγκάντα δεν έχει ιστορία ούτε ενός αιώνα. Η προσωπική μου ιστορία είναι μεγάλη. Ο μπαμπάς μου με βοήθησε να αγαπήσω την Εκκλησία. Από μικρός πήγαινα στο ιερό κάθε Κυρια42
κή. Το πρωί ξυπνούσαμε και καθαρίζαμε την εκκλησία, ετοιμάζαμε το ζέον, το αντίδωρο. Έλεγα μέσα μου «μακάρι να έρθει μια στιγμή να φορέσω κι εγώ τα άμφια του μπαμπά». Δόξα τω Θεώ, τώρα έγινα διάκος και η ευχή μου έγινε πραγματικότητα. Τελείωσα το Γυμνάσιο στην Busoga και πήγα στο σχολείο του π. Ιωάννη Kibuuka στο Bombo. Ήταν πολύ μακριά και στεναχωριόμουν που αποχωριζόμουν την οικογένειά μου. Αλλά εκεί έμαθα πολλά πράγματα για την Εκκλησία, γιατί ο π. Ιωάννης είχε ζήσει και σπουδάσει στην Ελλάδα, τα ήξερε όλα και μας συμβούλευε για τα πάντα. Το 2005, ήρθε στην Ουγκάντα ο Πατριάρχης Θεόδωρος και επισκέφθηκε το χωριό μας στο Nawango της Busoga. Ήταν μια μεγάλη ευλογία για το λαό μας. Όταν ήρθε στον Άγιο Ιάκωβο, ήμουν πάλι στο ιερό. Ο Πατριάρχης με κοίταζε και χαμο-
γελούσε. Μιλούσε με το Μητροπολίτη Ιωνά και εγώ δεν καταλάβαινα τι λέγανε, ένιωθα όμως ότι μιλούν για μένα. Το 2006, άνοιξε η Ιερατική Σχολή του Αγίου Αθανασίου στην Αλεξάνδρεια και ο Πατριάρχης ζήτησε από τη Μητρόπολη να στείλει 5 σπουδαστές. «Αλλά το πρώτο παιδί», είπε, «το διάλεξα εγώ· είναι ο Μανώλης». Έτσι η επίσκεψη του Πατριάρχη μας στην Ουγκάντα αποτέλεσε καταλυτικό σημείο για τη ζωή μου. Όντως, το 2007 πήγα στην Αλεξάνδρεια και σπούδασα. Ο Πατριάρχης με αγάπησε πάρα πολύ. Μου έλεγε, «γιέ μου Μανώλη, να μάθεις τα ελληνικά, γιατί μετά θέλω να πας
στην Ελλάδα να σπουδάσεις».Ετσι, το 2010 ήρθα στην Ελλάδα και γράφτηκα στη Θεολογική Σχολή. Εκεί σπουδάζω επί 4 χρόνια και φέτος τον Απρίλιο με αξίωσε ο Θεός να χειροτονηθώ διάκονος από τα χέρια του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Νεαπόλεως κ. Βαρνάβα. Η χειροτονία μου αποτέλεσε ταυτόχρονα ένα τέρμα της κοσμικής ζωής και μια αρχή νέας ζωής. Δεν μπορώ να φοράω πλέον τα ίδια ρούχα, ούτε να κάνω ό,τι έκανα σαν λαϊκός. Στη χειροτονία μου, κατέβηκε το Άγιο Πνεύμα και έπεσε πάνω μου και έτσι έγινα διάκος. Νιώθω ότι διακονώ την Εκκλησία μας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, αυτό που κάποτε θαύμαζα στον πατέρα μου.
Ο π. Εμμανουήλ με τον Μακαριότατο Πατριάρχη Αλεξανδρείας & Πάσης Αφρικής κ. Θεόδωρο Β' και τη σύζυγό του
43
Σε λίγο καιρό θα έρθει η στιγμή να κατέβω στην Ουγκάντα. Ονειρεύομαι να φτιάξουμε μια μεγάλη εκκλησία στο Kamuli, για να στεγάσουμε την Ορθόδοξη κοινότητά μας. Δεν έχουμε πολλούς ιερείς και χαίρομαι που θα μπορέσω να αναπληρώσω κάπως τις ελλείψεις. Η Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ουγκάντα είναι αρκετά ώριμη. Έχουμε πολλούς ντόπιους ιερείς. Πρέπει όμως να οργανωθούμε καλύτερα, να μπορέσουμε να είμαστε αυτάρκεις. Ο πεινασμένος λαός έρχεται και ζητά βοήθεια από τον πεινασμένο ιερέα, που κι εκείνος στερείται! Θέλω, με την ευλογία του Θεού, αν έχουμε τη δυνατότητα, να πάρουμε μερικά χωράφια και να βάλουμε ζώα, να
44
δημιουργήσουμε μικρές φάρμες και να μπορέσουμε να έχουμε κάποια έσοδα που είναι απαραίτητα για την Ιεραποστολή και τη φιλανθρωπία. Η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει μέλλον! Η Ουγκάντα είναι μεγάλη. Δεν μπορούμε μόνοι μας. Θα βγάλουμε κι άλλους ιερείς, κατηχητές να πάνε βαθιά μέσα στη χώρα και να κηρύξουν, και έτσι να μας αξιώσει ο Θεός μια μέρα η Ουγκάντα να είναι, όπως η Ελλάδα, όλη Ορθόδοξη. Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής. Χωρίς εσάς, δεν ξέρω αν θα μπορούσα να σπουδάσω. Ιεροδιάκονος Εμμανουήλ Kamanya
Το Ορθόδοξο σχολείο μας στο Kamuli
Στήλες Ευγνωμοσύνης και εγκαρδίων ευχαριστιών Δωρεές από 1.3.2015 έως 30.4.2015
Τα ονόματα των δωρητών δημοσιεύονται μόνο στην έντυπη έκδοση
Ἱλαρόν γάρ δότην ἀγαπᾶ ὁ Θεός
45
Τα ονόματα των δωρητών δημοσιεύονται μόνο στην έντυπη έκδοση
46
Τα ονόματα των δωρητών δημοσιεύονται μόνο στην έντυπη έκδοση
Κρατήστε επαφή και το καλοκαίρι. Επισκεφθείτε τον ανανεωμένο μας ιστότοπo με πλούσιο υλικό στο
ierapostoles.gr
Αναφορές 8 Dan Barbus 14 Diana Robinson 26 David d'O 29 Rita Willaert 30 United to End Genocide 32 Amy the Nurse 45 Don McCullough
47