ΕΤΟΣ 4ον Μάϊος -
ΠΑΗΡΟΦΟΡΙΑΚΟΝ ∆ΕΛΤΙΟΝ 14
'Ιούλιος
~ίΟί,Οο! ··Ο1 ~ rρte T ο*.®®®,®,
--
_ KS .BCeβ,
'7»/7'
η~/~ΡOIL`G'Ρ/ι~ΚΟΝ ΟΕηΤ/ΟΝ/i~
1'
3ορείο~ tαi5ιλς,φ
ε2ΡθΡ,Αa
/Ρ4ΟΟ~7Ο4'#
cςflζίv',s á•Τ,7,Τ,2:3A5
αλοΥ/rη IOU 1.7'~ ~ /7Ο~ΕΥΘΕΝ7Ε~ ~://!®ΝΤΕΥΣgΤΕ ηη Τrιl? . 0f- 389. — /1'.4ΝΤΑ 74 E'®Νf/.. /ι ,&.,r.•'τ/ /~
Μετά τό πέρας τής Θείας Λειτουργίας, τό 'Εχχλησίασμα δέχεται τίς ευλογίες τών 'Ορθοδόξων Ονγκαντών κληρικών.
1967
ΕΠΙ TN ΕΝΟΡοΝ15ΕΙ Toy ΜΑΚΑ?#ί1Τι\Τ0Υ ΑΡΧίΕΠίSΚ4Π0Υ ΑΘΝΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑ5Ν5 ΕΛΛΑ∆
K. K.(ΕΡflΝΥΜΟΥ
Τά μέλη τού Σωματείου τής 'Ορθοδόξου 'Εξωτερικής Ίεραποστολής «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΟΤΓΚΑΝΤΑ Β.Ε.», μέ άληθινήν χαράν καί άνακούφισιν, χαιρετίζούν τήν έκλογήν τον Νέον Πρωθιεράρχον, όλων δέ, ενχαί έγχάρδιοι, σννώδενσαν τήν ένθρόνισίν τον, καί τόν παραχολουθπύν νοερώς αί προσενχαί των, ίνα π Κύριος τόν ένδνναμώνη είς κάθε τον βήμα καί προσπάθειαν.
δέ κατά τάς προγραμματιχάς δηλώσεις τον δτι ακριβή γνώσιν χει όλων τών ζητημάτων καί πρό παντός τήν καλήν θέλησιν διά τήν άντιυετώπισίν των. Καί γιά δλα αωτά, πανη γ νρίζει σύμπας ό 'Ορθόδοξος Χριστιανικός κόσμος ό εγγύς καί ό μακράν, διότι τοιαύτης αρετής καί άξίας προκαθήμεις «έπρεπε αυτώ».
Καθώς δέ μάς πληροφορούν από τήν Ούγκάντα οί 'Αφρικανοί 'Ορθόδοξοι Ιερείς έχάρησαν καί πανηγυρίζουν διά τήν έκλογήν Τον.
ΕΙ` τόν ένθρονιστήριον λόγον τον, άνέπτνξt τά προβλήματα τά όποία θά τόν άπασχολήσονν δπως είπε, τά `Ελλαδικά, διορθόδοξα, παγχριστιανικά καί παγκόσμια. 'Εκείνο πού ήμείς ώ; Σωματείον τής 'Ορθοδόξου 'Εξωτερικής 'Ιεραποστολής έχομεν νά νπογραμμίσωμεν ε₹ναι, τό τής 'Εξωτερικής 'Ιεραποστολής. 'Ο Μακαριώτατος είς τόν λόγον τον είπε δτι πρέπει νά ρνθμισθή τό πρόβλημα τής 'Εξωτερικής 'Ιεραποστολής, ή όποία εμφανίζει πολλές δυνατότητας πρός έξαπλωσιν τής 'Ορθοδόξού ημών πίστεως είς περιοχάς, αΙ όποίοι είναι παρθένοι από τής απόψεως ταύτης. Πρέπει νά έξενρεθή τρόπος, ώστε ή νπύ τής Θεολογικής Σχολής τής Θεσσαλονίκης προταθείσα σνγκρότησις τού Ιδρύματος άφρικανοασιατικών σπονδών νά γίνη τό ταχύτε-
`Η άνάρρησις τον κ. 'Ιερωνύμου είς τόν 'Αρχιερατιχόν Θρόνον, αποτελεί βαρνσήμαντον γεγονός, καί τήν άπαρχήν τής ανορθώσεως τών εκκλησιαστικών πραγμάτων, είς τήν δποίαν αποβλέπει ή 'Εθνική Κυδέρνησις. ΟΙ καιροί είναι δύσκολοι, τά προβλήματα πού χει ενώπιόν τον ό προκαθήμενος είναι μεγάλα, αΙ απαιτήσεις τών καιρών, είναι πολλοί, καί άπό τών προβλημάτων αύτών τήν λύσιν, εξαρτάται ή περαιτέρω άνύψωσις τής πνευματικής στάθμης τον Κλήρου καί τον λαού. 'Ο Μακαριώτατος, ό εκλεχτός καί όίριστος αύτός κληρικός, χει δλα τά προσόντα καί κατέδειξε ταύτα, άφ' όνός μέ", καθ' δλην την μέχρι τούδε `Ιερατικήν σταδιοδρομίαν τον, άφ'
έτέροι!
ρον.
'Ημείς μέ τήν βοήθειαν τού Θεού έχομεν τήν έ?μτί.δα δτι θά φθάση είς αίσιον πέρας.
Η 'Εκκλησία Πρέπει νά άνέλθη στον Γολγοθά της, γιά νά
κερ-
δίση τον κοιrμον εε,7 τον Χριστον. ~..εix-•-
2
~~~
~
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΚ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΗΣ k Μ. Τ ΟΥ ΛΕ~ΜΝΝ~ΪΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΥΛ')Υ έκφωνηθέντος έν τή 'Αχαδ.ημία 'Αθηνών ήν 23ην Μαρτίου 1963 «"Ηδη διαβλέπω ένώπιο ν ήμών έλχνστικήν ενκαιρίαν απαρχής 'Ελληνικής ακτινοβολίας. Ες τήν υεγάλην "Ηπειρον τής 'Αφρικής, τά νέα Κράτη, βαδίζοντα τήν δδόν τής έθνικής των ανεξαρτησίας, ατενίζούν μετά προσδοκίας, μεταξύ άλλων, καί πρός τούς λαούς τής Ευρώπης, προσδοκώντα πνενματικήν καί νλιχήν ένίσχνσιν. 'Αποτελεί επιβράβενσιν τής αρετής τών 'Ελλήνων δτι οί Λαοί οντοι άγαπονν ήμάς Ιδιαιτέρως. Πολλοί "Ελληνες εν-
ρίσκονται δη έγκατεστημένοι είς τά Κράτη τής 'Αφρικής, χαίροντες Ιδιαιτέρας έκτιμήΓ σεως. Διανοίγεται έκεί πεδίον καρποφόρού δράσεως εις πολλούς νέους "Ελληνας έκπαιδευτικούς, επιστήμονας, τεχνικούς. Πέποιθα δτι ή `Ελληνική δραστηριότης, εκδηλονμένη, θά άποβή ωφέλιμος διά τούς Λαούς τής 'Αφρικής». (άττδ τό βιβλίον «Η ΝΕΑ ΑΦΡΙΚΗ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΣ») .
`0 π. Χρυσόστομος μετά τών λαϊκών συνεργατών τον καί μελών του 'Εκκλησιαστικού πληρώματος είς άναμνηστικήν φωτογραφίαν 'έξωθεν τον κτιρίου τής 'Ορθοδόξου 'Ιεραποστολής είς Καμπάλα τής Ουγκάντα.
3
Ο λΑΡΑΚrCΗΥ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ 'Επάρατε τούς οφθαλμούς ύμών καί Θεάσασθε τάς χώρας, δτι λευχαί είσι τρός Θερισμόν ήδη, καί ό θερίζων μισθόν λαμβάνει καί συνάγει καρπόν εις ζωήν αίώνιον, ίνα καί ό σπείρων Ομού χαίρη καί ό θερίζων. 'Ιωάννου Δ' 35, 36. "Οταν ό Κύριός μας, ό 'Ιησούς Χριστός, άρχισε νά ύτηρετή τόν λαόν, έκάλεσε κοντά Του ανθρώπους μέ απλή καρδιά καί . τούς ζήτησε νά τόν ακολουθήσουν. Αυτοί, κατάλαβαν, μέ τήν καρδιά τους, τή θεία φνσι τού καινονρ γιου Διδασκάλου καί γι' αύτο έγκατέλειψαν τά πάντα καί τόν ήκολούθησαν. "Ετσι έγιναν από τότε καί γιά δυό χιλιάδες χρόνια τώρα, οί μάρτυρες τής θείας Ταν προελεύσεως, σ' όλον τόν κόσμο. Ταυτοχρόνως άρχισαν νά τόν μιμούνται, νά τού μοιάζουν, καί οί Θείες τον Ιδιότητες άντανακλον""σαν έπάνω τους. Αυτή ή θεία άγάπη άναψε τις καρδιές, σάν άγια φωτιά, καί δέν μπορούσαν παρά νά διακηρνττονν διαπρνσίως τή διδασκαλία Τον γιά άναγέννησι τών ψυχών. Πύρ ήλθαν βαλείν έπί τήν γήν (Λουκά ΙΒ, 49) είπεν ό Κύριος, καί οί καρδιές τών άκολονθων Τον άναψαν ιΙ ώ τό Θείο καί 'Υπερφυσικό Τον φώς. Δοκείτε (νομίζετε) δτι είρήνην παρεγενομην δούναι έν τή γή; Ούχί, λέγω "μίν, άλλά ή διαμερισμόν (Λουκά ΙΒ, 51) είπεν ό .Κύριός μας, καί οί άκολονθήσαντες Αυτόν άπέκοψαν τόν έαντόν τους άπό ταν κόσμου, ό όποίος όλος κείται έν τ πονηρώ (Α' ΙΩΑΝΝΟΥ Δ' 19) γιά νά καταστούν συμμέτοχοι τον ουρανού, τόν όποίον είχαν δη άρχίσει νά νοιώθουν «έν σαρκί» έν δσω ζούσαν. 'Ακολούθει μοι, είπεν ό Κύριος, καί οί μαθηται Τον ήκολονθησαν, προσκαλούντες καί "Ερχον καί ίδε τόν Θείον μας Κνριον (ΙΩΑΝΝΟΥ A, 44, 47). Καί αυτοί έπίσης έπήγαν κοντά Τον καί έγιναν νέοι άνθρωποι, άνεκαινίσθησαν .
λούς.
άλ-
Αiιτή είναι ή φνσις καί ή ζέσις τής 'Ορθοδόξου 'Ιεραποστολης. Γιά καμμιά μερική περίοδο τής έκκλησιαστικής Ιστορίας δέν μπορεί να λεχθή δτι έτέτνχε τήν τελειότητα, γιατί πάντα αύτο ήταν ένα σημαντικό μέρος τής ορθοδόξου ζωής, ή ζωή έν Χριστώ. Οί 'Α4
τόστολοι άρχισαν τήν 'Ιεραποστυλή, οί Μάρτύρες τήν έδννάμωσαν, οί έκκλησιαστικοί Πατέρες τήν νπερήσπισαν καί όλοι οί 'Ορθόδοξοι Χριστιανοί ανά τούς αιώνας τήν συνεχίζούν, μέ τό νά ζοϋν καί νά ομολογούν τόν Χριστό". 'Η 'Ορθόδοξος 'Εκκλησία δέν κατήρτισε ποτέ ένα πρόγραμμα ούτε ώργάνωσε έναν διοικητικόν μηχανισμόν γιά νά πείσουν καί νά προσηλυτίσουν τούς ειδωλολάτρες. Τό πλησίασμά τους άπό τήν ορθοδοξία ήταν πάντα κατ' ευθείαν, δηλαδή πρόσκλησις νά συμμετάσχουν στή ζωή τής Χάριτος τής 'Εκκλησίας, τήν όποία έκήρνττε πιό αποτελεσματική ή ζωή άγιότητος, πού διήγε ό ίδιος ό ιεραπόστολος. Ti έξωτερικά μέσα πού έχρησιμοποιούντο από τις Δυτικές 'Ιεραποστολές, γιά νά προσελκύσουν προσηλύτους είναι ξένα πρός τήν 'Ορθόδοξη άποψι τής 'Ιεραποστόλής. 'Η πιό ύτοδειγματιχή ίσως καί ασφαλώς ή πιό μακρόπνοη, από τις 'Ορθόδοξες 'Ιεραποστολές ήταν ή τών Αγίων Κυρίλλου καί Μεθοδίου, τών φωτιστών τών Σλανων, κατά τόν 9ον αίώνα. Στίς ήμέρες μας καί σχεδόν στή Δνσι, νπηρξεν ή λαμπρά καί καρποφόρος ιεραποστολική προσπάθεια στήν 'Α νατολή, τής όποίας οί ήγέται προήλθον άπό τό περίφημο Σπήλαιο Μοναστήρι τον Κιέβου τών αρχών τον 18ον αίώνος. 'Ο "Ενας, πού ανέλαβε τήν ηγεσία τών ιεραποστόλων αντών, ήταν δ Μητροπολίτης ΦΙΛΟΘΕΟΣ ένας μεγάλος ασκητής, άν καί δέν άνεκηρνχθη ακόμη άγιος. 'Ακολούθησαν άλλοι, όπως ό ΑΓΙΟΣ ΙΝΝΟΚΕΝΤΙΟΣ από τήν ΙΡΚΟΥΤΣΚ, πού έξεδήλωσε αγιότητα τόσο Πκτινοβόλο, ώστε νά άνακηρνχθή άγιος πρώτος απ όλους αυτους τονς αν ρωπονς και έγινε έτσι ό έν ονρανοίς προστάτης τών νεοαποκτηΘεισών χωρών. "Επειτα ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΟΥ ΤΟΜΠΟΛΣΚ, ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΤΗΣ Ι ΡΚΟΤΤΣ ΚΗΣ καί ΠΑΥΛΟΣ ΤΟΥ ΤΟΜΠΟΛ Σ Κ, χωρίς νά μνημονενσωμε πολ λούς άλλους, πού δέν άγιοποίηθηκαν ακόμη. Χάρις στις σθεναρές προσπάθειες τών ανδρών αντιί ν, κατά τά τέλη τού προπερασμένο" α'ιώνος, ή 'Ορθοδοξία έφτασε μέχρι τήν μαχρννή γιά τότε περιοχή τής 'Αμερικής, όπου άπεκαλνφθησαν νέοι απόστολοι, έξ ίσον όμοιοι πρός
γνωστη
ά-
ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ Σ τούς αρχικούς `Ιεραποστόλους καί τον αύτού πνεύματος με αυτους. "Ολοι αυτοί οί άνθρωποι ένεπνέοντο από βαθύ ζήλο καί Πίστη, δώρα άπό τό Θεά, τά όποα ένοιωθαν ότι πρέπει " μοιρασθούν μέ έκείνονε που ήσαν ακάμη στό σκοτάδι τής άπιστίας. Τά αχανή έδάφη, πέρα μακρυά στις ακτές πού χυνόταν ό ποταμός 'Αμούρ καί πρός τόν Ειρηνικό, τούς έδωσαν ε'3ρν πεδίον γιά τήν άγία τους δραστηριότητα. `Ως έξης προχωρούσαν στό Ιεραποστολικό τους έργον. Διάλεγαν τήν πιό κατάλληλη τοποθεσία. "Εχτιζαν ένα ένδιαίτημα μοναστικού τύπον, περιβαλλόμενο άπό ένα φράχτη κατά τών τρόπων τον κόσμου μέ ένα Ναό, που χρησίμευε γιά κέντρο μιάς Χριστιανικής Κοινότητος οικογενειακού τύπου καί όπου έτελείτο ό χαθημερινός κύκλος λατρευτικών ακολουθιών. Καί έπειτα, μέ τό Πνεύμα τό "Αγιον στις καρδιές τους, άνοιγαν τίc πόρτες στούς πεινώντας διά λόγον Θεού. Οί Ιθαγενείς ήρχοντο, καί γρήγορα δυνάμωνε μιά όμοια «οΙκογένεια» νέων αδελφών τόσο ώστε νά μπορούν να την αναλα ουν οι ιδιοι οι εντοπιοι οπότε ό ιεραπόστολος, δ υπηρέτης τού Θεού, μετεκινείτο σέ πιό απομακρυσμένες περιοχές, γιά νά φέρη σέ άλλους τις ουρανόπεμπτες πλημμυρίδες τής Βασιλείας τον Θεού. Σήμερα, που τό Ευαγγέλιο τό Χριστιανικό έφτασε σχεδόν στήν τελευταία γωνία τον κόσμου καί οί σύγχρονες έφενρέσεις ξαναδιαμόρφωσαν ολόκληρο τόν τρόπο ζωής τον ανΘρώπου, ή 'Ορθόδοξη ιεραποστολή παραμένει ή ίδια. "Ας μήν άφίσωμε τή σοφία τού" κόσμου το~τον νά βάλη τήν νεαρά ίεραποστολιχή ζέσι, στον πειρασμό νά άναζητήση «μοντέρνους» τρόπους, που νά νπόσχωνται έπιτυχία δέν υπάρχουν τέτοιοι τρόποι έξω άπό δοκιμασμένα μονοπάτι τής 'Ορθοδοξίας. 'Αληθινά, τό μονοπάτι αύτο είναι στενό, δύσβατο, καί έπιχίνδννο άλλά είναι καί π κοντή» τερος δρόμος γιά τό σκοπό παν είναι ή ζωντανή έπαφή μέ τόν Θεόν. "Ολα τά άλλα μονοπάτια οδηγούν σέ ξεστρατίσματα καί φέρνονν αναπόδραστα καί τούς δυο, τόν ποιμένα καί τό ποίμνιο σέ πλήρη χαταβνθισι στό πνεύμα τής χοσμικοτητος, σε μια καταστασι
πνευματικού ύπνου, κρυμμένου πίσω άπό μιά πράσοψι δραστηριότητος, όπου φαντάζονται μόνον πώς σώζουν τις ψυχές τους. Τά πλήθη τών συγχρόνων αΙρέσεων αποτελούν παραδείγματα ότι ή απλή έπιθνμία γιά χριστιανική ομολογία είναι ανεπαρκής γιατί λείπει τελείως ή γνησία πείρα τής πνευματικής ζωής ή οποία είναι, κατά τούς λόγους τού έπισκόπου Θεοφα ους τον 'Ερημίτου ένας τελείως διάφορος κόσμος, στόν όποίον δέν εισδύει καμμιά ανθρώπινη σοφία. 'Απόκειται. στήν 'Ορθόδοξη 'Ιεραποστολή νά άνΟίξη μιά θύρα πρός αυτόν τόν άλλο κόσμο γιά νά έχδηλώση, διακηρύξη, τήν σωστήν (όρθήν) διδασχαλίαν (δόξαν) πρώτα πρώτα στήν ατομική ζωή τον καθενός καί έπειτα γιά νά προσχαλέση έκείνονς, που στέκουν άπ' έξω νά έλθουν καί νά Ιδούν, άν τό λέη ή καρδιά τους νά αποδεχθούν τήν νέαν γέννησιν έν Χριστώ γιά νά συμμετάσχουν στή ζωή τής χάριτος έντός τής έκλησίας, που είναι ό μόνος τρόπος προπαρασκευής όδώ κάτω, γιά τήν αιώνια ζωή στή βασιλεία τών Ουρανών. 'Αγαπητοί μου, λέγει ό "Αγως Σεραφείμ., αποκτήστε τό Πνεύμα τής Ειρήνης (τό "Αγιο Πνεύμα) καί χιλιάδες γύρω σας θά σωθούν. 'Από τό διμηνιαίον nεριοδιxw The Orthodox Word τής αδελφότητος «Ο ΠΑΤΗΡ ΧΕΡΜΑΝ» Ρώσ σων τής διασποράς έν 'Αμερική. τη εfλογkkι τού αρχιεnισκόπου 'Ιωάννου Μαξίμοόιτς τής Αντ. 'Αμερικής καί τον Αγίου Φραγκίσκου τής 'Ορθοδόξου Ρωσσικής 'Εκκλησίας τής διασποράς. Τεύχος Νο 6. Νοέμβριος Δεκέμβριος 1965, τόμος 1. Τή εύγενεί παραχωρήσει τον Orthodox Christian Books and Ikons 6254 blvd. geapy, San Francisco, cal. 94121. 5
'Από τό βιβλίον «Ο ΦΛΟΓΕΡΟΣ ΜΑΧΗΤΗΣ»
Κ. H'. "ΟΠΟΥ ΟΥΚ `"Οταν στά χρόνια τής περισυλλογής καί προετοιμασίας ό 'Ιωάννης ρίχθηχε μέ απληστία στή μελέτη τής Γραφής, γρήγορα αίχμαλωτίσθηχε άπ' τή μορφή τού φλογερού καί φτερωτού 'Αποστόλου. Θάναι πιά τό μεγάλο τον πρότυπο. Κι' όταν στά πρώτα τον χρόνια θέλησε νά «οίκήση τήν έρημο», τόκανε γιατί στή ζωή τον ΙΙαύλου είχε προηγηθή ή έρημος τής 'Αραβίας. Κι' ύστερα πάλι, όταν αποφάσισε νά δοθή μέ τόν τρόπο πού δόθηκε στήν 'Εκκλησία, τόκαμε γιατί ό μεγάλος 'Απόστολος μέ τό δικό τον παράδειγμα σ' αύτο τόν καλούσε. Καί κάθε φορά πού διάβαζε γιά τις περιοδείες - τον, κρατώντας στό χέρι τόν Ιερό πάπύρο, άφηνε τό βλέμμα τον νά κυττάη μακρυά καί μέ τήν δυνατή τον φαντασία ξεκινούσε κι' αυτός άπ' τόν ίδια τόπο, τήν 'Αντιόχεια, καί τόν ακολουθούσε μέχρι τή Ρώμη καί «κύκλοι μέχρι τού 'Ιλλνρικού» καί τής «Σπανίας» (Ρωμ. ιε' 19, 24). Κι' όταν έπειτα άπό κοντά 350 χρονια άπό τότε πού έγραφε αύτά ό 'Απόστολος σκεπτόταν πώς υπήρχαν ακόμα τόσοι τόποι, «όπου ούκ ώνομάσθη Χριστός», τόσοι λαοί, «αίς ουκ άνηγγέλθη περί αυτού» (Ρωμ. Ιε' 20, 21), ή νεανική τον καρδιά πονούσε. Κι' άρχιζε τά τε νά χάνη μέ τή φαντασία τον ένα νέο δδοιπορικό στά μέρη εκείνα, πού δ Χριστός ήταν ό «άγνωστος Θεός». Θάταν τό δικό τον Ιεραποστολικό δδοιπαρικό, πού Θάρχιζε πάλι απ' τήν 'Αντιόχεια ! Καί, χωρίς νά τήν τεεριμένη τόσο γρήγορα, ήλθε ή ίύρα ή ποθητή. "Οταν ώδηγήθηκε στή μεγάλη πρωτεύουσα, στό βυζάντιο, όπως έγινε μέ τόν Παύλο ανάμεσα στό δάσος τών αγαλμάτων τών ειδώλων τής αρχαίας 'Αθήνας, «παρωξύνετο τό πνεύμα αυτού έν αύτώώ θεωρούντι κατείδωλον» έξω άπ' τό Βυζάντιο όχι gναν, άλλά πολλούς ειδωλολατρικούς λαούς. Γνώριζε βέβαια πώς τό έργο τού έκχρι-
στιανισμού όλων τούτων δέν ήταν έργο εύκολο. Γνώριζε πώς τό πρώτο πού χρειαζόταν ήταν ή φλόγα τής πίστεως καί τής αγάπης. Μά καί πώς χρειαζόταν όργάνωσι, συστηματική δουλειά, ειδική έκπαίδενσι. Γνώριζε ακόμα πώς ό ίδιος δέν μπορούσε τώρα νά βρεθή στήν πρώτη γραμμή. ;Ηταν κι' έδώ πού βρισκόταν ό επιστρατευμένος τής 'Εκκλησίας. Δέν σκέφθηκε όμως ούτε στιγμή πώς μπορούσε νά έγκαταλείψη ή ν' άναδάλη γιά Ένα διάστημα τό μεγάλα τον πόθο καί τό βαρύ τούτο χρέος. 'Αφού δ ίδιος μέ προσευχή πολλή καί μελέτη ε.χε πάρει σταθερή τήν άπόφασι, όπως μάς πληροφορεί δ Ιστορικός Οεοδώρητος, κάλεσε κοντά τον μερικούς άπ' τούς πιό θερμούς σννεργάτας του καί τούς μίλησε γιά τό μεγάλο μά καί δύσκολο έργο τού φωτισμού πρώτα τών Σ κ ν θ ώ ν, πού είχαν κατασκηνώσει κοντά στον "Ιστρο ποταμό (στον κάτω Δούναβι). "Οπως σί πρόγονοί μας, τούς είπε, από τούτον τόν τόπο κάλεσαν τόν απόστολο Παύλο. «διαβάς... βοήθησον ημίν», τό ίδιο κι' οΙ αδελφοί μας 01 Σχύθοι καλούν έμάς 'Η πρώτη Ιεραποστολική όμάδα είχε κιόλας σνγκροτηθή σ' ένα ειδικό φροντιστήριο, όπου διδάσκονταν τή γλώσσα πού μιλούσαν οί. Σχνθαι κι' έκπαιδεύονταν πώς θά αρχίσουν καί θά κάνουν τό έργο τους. Παράλληλα ό 'Ιωάννης φρόντιζε νά έξασφαλίζη καί τά απαραίτητα υλικά μέσα. Πολλοί άπ' τούς πιστούς μέ πολλή σνγκίνησι καί χαρά άκουσαν τό μεγάλο νέο. Τά λόγια τού 'Αρχιεπισκόπού τούς έκαναν νά νοιώσουν τό μεγάλο . τους χρέος, κι' άρχισε καθένας προσωπικά νά προσεύχεται καί νά προσφέρη ό,τι μπορεί με Ιερό ένθονσιασμό. 'Ιδιαίτερα φρόντιζε ό 'Ιωάννης νά έέπικοινωνή μέ τούς αγαπημένους τον Ιεραποστόλούς. Σ' όλους μαζί καί στον καθένα 'ιδιαί-
Πρώτον γνώρισμα τον γνησίού δπαδού τού Χριστού είναι ή Θεόν ώς Δημιονργόν καί Πατέρα.
πη πους τόν
αγά-
Δεύτερον γνώρισμα είναι ή άγάατη πρός τόν Νόμον τον Θεού. Τρίτον γνώρισμα είναι ή άγάατη αυτού πρός τούς Χριστιανούς, πρός τούς μή Χριστιανούς καί πρός αντοτις έτι τούς εαυτού έχθρούc καί διώκτας. 6
ΩΝΟΜΑΣΟΗ ΧΡΙΣΤΟΣ„ ("Ενας μεγάλος τομέας τού έργου τού „Ιωάννου Χρυσοστόμου ήτο καί ή έξωτερική 'Ιεραποστολική τον δράσι.) παν τ' αγαπημένα τους πρόσωπα. "Ενας ένας έσκυψαν μέ σεβασμό κι' ευγνωμοσύνη καί δακρυσμένοι άσπάσθηχαν τό χέρι τού πνευματικού τους πατέρα. Κι' έκεϊνος τούς ασπαζόταν πατρικό στό μέτωπο έχοντας γιά τόν καθένα κι' ένα τελευταίο του λόγο. 'Ασπάσθηκαν καί χαιρέτησαν τούς δικούς τους καί τούς πιστούς. "Επειτα στραμμένοι πρός τήν Βασιλεύονσα, έκαναν τό σημείο τού Σταυρού κι' αποχαιρετώντας καί τήν αγαπημένη τους Πόλι ξεκίνησαν. Κάθε λίγα βήματα γύριζαν καί χαιρετούσαν καί πάλι τούς αγαπημένους τους, πού περιμένοντας στον τόπο τον" αποχαιρετισμού τούς κατενώδωναν, καθώς απομακρύνονταν στό βάθός τον καινούργιου τους δρόμου. Τό μεγάλο όνειρο κι' ό βαθύς πόθος τού 'Ιωάννη είχαν πάρει σάρκα καί οστά ! `Ωστόσο ήξερε καλά δ Χρυσόστομος πώς αυτό δέν ήταν παρά τό πρώτο δοκιμαστικό βήμα. Σ άν άνθρωπος σκεπτόταν καί τις δυσκολίες, αφάνταστες πολλές φορές, πού θά συναντούσαν οί Ιεραπόστολοι. "Αν ήθελε τό έργο τής έξωτερικής Ιεραποστολής νά καρποφορήση, Θάπρεπε νά τούς ένισχύη μέ νέους Ιεραποστόλους, μέ χρήματα κι' άλα τ' άναγχαϊα, μέ όση μπορούσε καλύτερη όργάνωσι τον έργου. Κι' είχε έπωμισθή b ίδιος τόσες ευθύνες καί τόση δουλειά στή Βασιλεύονσα. «`Η μέριμνα τών 'Εκκλησιών» τής δικαιοδοσίας τον, ή έπαφή καί αλληλογραφία μέ τόσούς έπισκόπονς καί Ιερείς κι' όλες οί άλλες τον απασχολήσεις δέν τόν άφηναν ήσυχο καί στις έλάχιστες ώρες πού Τονμεναν νά ξεκουράζη τό ταλαιπωρημένο τον σώμα.
τερα μιλούσε συχνά μεταδιίδοντας τη φλόγα τής πίστεως καί τού ένθονσιασμού τον καί τονίζοντάς τους πόση πίστη καί άφοσίωσι, έπιμονη κι' υπομονή καί πάλη μ' &λες τις δυσκολίες απαιτεϊ τό έργο τους. Οά είχαν νά κάμούν μέ ανθρώονς άπολίτιστονς, σχεδόν άγρίους, μέ βάρβαρα ήθη, μά καί παιδική απλότητα κι' έμπιστοσύνη σ' άσους τούς πλησίαζαν μ' αγάπη κι' ανταπάρνησι. Κι' οί νέοι Ιεραπόστολοι σκυμμένοι ώρες στούς παπύρους μελετούσαν, προσεύχονταν, έτοιμάζονταν καί καρτερούσαν. Κάθε μέρα καί πιό πολύ δυνάμωνε δ πόθος τους ν' αφιερώσουν τή ζωή τους γιά τό φωτισμό τόσων αδελφών τους, πού δέν είχαν ακούσει ουτε τό όνομα τού Χριστού.
Μιά μέρα, ε;νώ πάλι τούς μίλησε ό 'Ιωάννης, τούς ειδοποίησε πώς δ καιρός τους πλησίαζε. Σέ λίγο τούς άνεκοίνωσε καί τή μέρα πού Θάπρεπε ν' αναχωρήσουν παραδομένοι στή Χάρι τού Θεού, πού τούς είχε καλέσει σ' ένα τόσο μεγάλο έργο. "Εφθασε καί ή τελευταία μέρα. Μέ λειτουργό τόν ίδιο τόν 'Αρχιεπίσκοπο έκαναν τήν τελευταία τους θεία Λειτουργία στήν Πά λι καί πήραν στήν καρδιά τους τό Χριστό. 'Ο Χρυσόστομος τούς μίλησε συγκινημένος γιά τελευταία φορά. Δυστυχώς δέν μάς σώθηκαν τά ίδια τον τά λόγια. Μετά τή Λειτουργία, απλοί καί φλογεροί, μ' ένα δέμα δ καθένας τους στον ώμο, 01 νέοι Ιεραπόστολοι, κυκλωμένοι άπ' τούς δικούς τους καί τούς πιστούς καί στό μέσο τόν 'Αρχιεπίσκοπο, κατευθύνθηκαν γιά τό άκρο τής Βασιλεύονσας. `Η στιγμή τού αποχωριείχε φθάσει. Κανείς τους δέν ήξερε, σμού e~ e ~ ~ ν αν αύτη a ήταν ή τελευταία φορά που~ εβλε-
(`Η συνέχεια εις τό προσεχές)
Ενσεή `Ιεροκήρνξ sλεγέ ποτε πρό; τό ποίμνιόν τον. Τρία πράγματα θαυμαστά ίδω όταν υπάγω εις τόν ονρανόν. Πρώτον θά ίδω έχεί πολλούς τους όποιούς ονδόλω,7 προσεδόκονν νά εύρω έκεί. Δ εντερον, δεν Θα ενραι πολλούς τούς οποιους ενομιζον οτι θά βλεπον έκεί. είναι νά εύρω έμαντόν εν Τρίτον δέ καί τό σπονδαιότερον τώ αγιω και αμιάντω εχείνω τοπω.
θά
θά
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑ ΝΕΑ ΑΠΟ ΟΑΟΝ TON ΚΟΣΜΟ 'Από τό περιοδιχόν TIME,
ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ Κατά τήν μακράν καί άποβάσαν δυστυχή δι' αύτόν, δικτατορίαν τον Σοεκάρνο, οί Χριστιανοί Ιεραπόστολοι είς τήν 'Ινδονησίαν ύ πέφεραν άπό τούς Μουσουλμάνους τρομοχράτας, καί ύπεβάλλοντο είς περιοδικός οχλήσεις καταπιεστικάς άπό μίαν ίδιότροπον Κυβέρνησιν. Σήμερον όμως, τό ίνδονησιακόν αύτο'έθνος, όπου έπιχρατεί δ Μωαμεθανισμός, ένώ οί Χριστιανοί είναι όλιγότεροι τών 10% ένός πληθυσμού 110 έκατομμυρίων, είναι ή σκηνή μιάς έκρηκτικής αναζωογονήσεως τον εύαγγελίον, τήν όπούχν τό 'Αμερικανικόν περιοδικόν ΠΡΕΣΒΤΤΕΡΙΑΝΗ ΖΩΗ αποκαλεί «μίαν άπό τάς μεγαλντέρας κινήσεις πρός τόν Χριστιανισμόν κατά τάς τελευταίας δεκαετίας». Κατά τούς 20 μήνας, άπό τής άντικομμουνιστικής έπαναστάσεως, ή Ρωμαιοκαθολική καί ή προτεσταντική 'Εκκλησία έκέρδισαν μεταστροφάς νπολογιζομ€νας είς 250.000 ατομων. Ε'ις τήν 'Ανατολικήν καί τήν Κεντρικήν 'Ιάβαν καί μόνον, μετεστράφησαν 65.000 «τόμων. Ειις τήν έπαρχίαν Κάρολαντ τής Βορείου Σουμάτρας, 16.000 προσετέθησαν είς τάς Χριστιανικός έκκλησίας. 'Ιδρνθησαν 30 νέαι €νορίαι. μέ 5.000 μέλη είς μίαν περιοχήν τής Δυτικής Βόρνεο. Εις τήν Τζακάρτα, πρω τεύουσαν τής 'Ινδονησίας, άνεφνησαν 50 νέαι όμάδες μελέτης τής 'Αγίας Γραφής καί τόσον μεγάλη είναι ή ζητησις τής Βίβλου, ώστε άνεφάνη λλει ις αντιτύπων. Τό 'Αμερικανικόν 'Εθνικόν Συμβονλιον τών 'Εκκλησιών προεκήρυξε καί έθεσε είς έφαρμογήν μίαν €κστρατείαν, διά τήν σνλλογήν 300.000 δολλαρίων, πρός τόν σχοπόν νά βοηθήσουν τούς 'Ινδονησίονς Προτεστάντας, εις τήν πνευματικήν
8
'Ιουνίου 16, 1967.
ΣΤΗΝ
ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ
άφομοίωσιν τών νέων μελών τών έκλησιών των. ΙΙόλλοί άπό τούς μεταστραφέντας είναι άπαλλαγέντες άπό τήν ττλάνην των πρώην όπαδοί τού Κομμουνισμού, αί δέ μεγαλντεραι Π. ναλογίαι μεταστροφών συμβαίνουν είς περιοχάς, αΙ όποίαι πρό τής πτώσεως τού Σοεκάρνο, είχαν περισσότερον μολυνθή άπό τούς 'Ερυθρούς. "Ενας Βαπτιστής `Ιεραπόστολος τής Τζακάρτας λέγει: «"Οταν δ Κομμουνισμός άπέτνχε είς τάς ύποσχέσεις του νά παράσχη είς τούς ανθρώπους αυτούς μίαν έσωτερικήν πεποίθησιν, αυτοί μετεστράφησαν εις τόν Χρ ιστιανισμόν». 'Ολιγότερον αισιόδοξοι, μερικοί άπό τούς έκκλησιαστικούς ήγέτας νποπτεύονται, ότι πλήθος μεταστραφέντων μετεστράφησαν όλιγότερον άπό πίστιν καί περισσότερον άπό φόβον. 'Η δημοσία όμως γνώμη συνδέει τήν άθείαν μέ τήν Ιδιότητα τον μέλους τού άποκηρυχθέντος καί άποδεκατισθ€ντος Κομμουνιστικού Κόμματος. `Ως έπί τό πλείστον, όμως, οί ιεραπόστολοι αποδέχονται τάς μεταστροφάς, ώς γνησίαν άνταπόκρισιν είς τό μήνυμα τον Χριστού. 'Ο αιδ. "Αντισσον Ζ. 3Ηστμαν, Διευθυντής τον διά τήν 'Ασίαν τμήματος `Ιεραποστολής τον ;Εθνικού ('Αμερικανικού) Συμβουλίου τών 'Εκκλησιών, πιστεύει, ότι πολλοί άπό τούς μεταστρεφομένονς έμπνέονται άπό «ατομικά προσωπικήν των πίστιν καί άπό προσωπικήν των έλπίδα ότι ή Χριστιανική 'Εκκλησία μπορεί να τούς παράσχη τήν βάσιν, τήν θεμελίωσιν, άπό την δποίαν Θά έργασθούν διά μίαν κπινωνικήν πρόοδον, ή όποία νά αγαπά τόν υνθρωπον». Μετ. Π.Π.
ΑΠΟ TO ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΙΙαραθέτομεν απόσπασμα Επιστολής τής Γεωπόνού τού Τπονργείον Γεωργίας δίδος Καλλιόπης Καρανικόλα, ή όποία μετέβη γιά λίγες ήμέρες είς τήν Ουγκάντα καί Κένυα. 'Αθήναι 18.4.67 «Μού φαίνεται σάν όνειρο κι' όμως είναι αλήθεια ότι Επισκέφθηκα τήν Κένυα καί τήν Ούγκάντα. Θά μού μείνη αξέχαστη ή ομορφιά τους καί ή θρησκευτική σνγκίνησις πού μού χά-
ρισαν.
Στή Νάίρόμπη - πρωτεύουσα τής Κένυα - βρήκα τόν πατέρα Χρυσόστομο καί τόν αφοσιωμένο κ. Βασιλόπουλο. Σννήντησα άκόμη τόν πατέρα 'Αντώνιο πού είχε Ερθη από τόν "Αγιο Διονύσιο τόν 'Αρεοπαγίτη νά βοηθήση γιά λίγους μήνες, καί τόν Διάκονο Χριστόφορο πού είχε Ερθη άπό τήν Τανζανία. Λυτεήθηκα μόνον πού ή Δ/νις Τσώτσου είχε μείνη στήν Τανζανία καί έτσι δέν μπόρεσα νά τήν δώ. Τό καινούργιο κέντρο τής `Ιεραποστολής μας, δίπλα στών 'Ιερό Ναό τών 'Αγίων 'Αναργύρων τής Ναϊρόμπης είναι πολύ καλό, άλλά πολύ μικρό. Χρειάζεται δπωσδήτποτε Επέκτασι.
'Τπάρχει πάρα πολύ δουλειά στήν Κένυα. 'Ο αριθμός τών πιστών είναι μεγάλος καί ή Θέρμη τους ακόμη μεγαλύτερη. Ψάλαμε τούς χαιρετισμούς σέ μιά πρόχειρη Εκκλησία στό χωριό Κόνον καί τούς είδα από κοντά, 'Επισκεφθήκαμε ακόμη καί τό Σεμινάριο. Τά παιδιά έχουν ζήλο, άλλά δέν νττάρχουν κατάλληλοι Ενπαιδευτικοί. Οί 'Ιθαγενείς ίερείς δέν είναι αρκετά μορφωμένοι. Πρέπει νά στεί λανμε "Ελληνες, τουλάχιστον ώσπου νά γυρίσουν οί πρώτοι σπονδασταί άπδ τήν 'Ελλάδα καί νά βοηθήσουν. "Αρχισαν 01 Εργασίες γιά τό κτίσιμο τον καινούργιου Σεμιναρίου. 'Η τοποθεσία είναι πολύ καλή καί τό κτίριο προβλέπεται καλό, άλλά άν δέν πλαισιωθή μέ τούς καταλλήλούς Ε-κπαιδεντάς δέν κάνουμε τίποτε. Χρειάζεται
οπωσδήποτε Ενας αγγλομαθής Θεολόγος 'Αρχιμανδρίτης γιά νά τά διευθύνη. Πολύ χρήσιμος θά ήταν ακόμη κάποιος πού νά μπορή νά διδάξη μουσικά καί νά είναι πρόθυμος νά μάθη τήν τοπική γλώσσα γιά νά βοηθήση στή μετάφρασι τών Λειτουργικών Βιβλίων. Είναι μιά τεραστία Εργασία καί είναι άπολύτως απαραίτητος. `Ο πατήρ Χρυσόστομος έχει κάνει μιά προσ πάθεια καί τούς έχει μεταφράσει άρκετά, άλλά τί νά πρωτοκάνη ό άνθρωπος; Δέν θά ξεχάσω τό «Κύριε τών Δυνάμεων» όπως τό έψελναν τά παιδιά στή γλώσσα τους. Bwane wa majeshi. Στήν Ουγκάντα τά πράγματα είναι κάπως καλύτερα. 'Τπάρχονν πολλοί πού σπούδασαν στήν `Ελλάδα καί είναι σέ θέσι νά βοηθήσουν. Τούς χρειάζεται όμως ακόμη κάποιος πού νά ξέρη καλά μουσικά νά τούς βοηθήση στη μελοποίησι. 'Επίσης είναι απαραίτητες μερικές γυναίκες γιά νά βοηθήσουν τά κορίτσια. Νομίζω δτι τό καλύτερο θά ήταν νά πάνε δύο μορφωμένες καί ευσεβείς Νοσοκόμες οί όποίες νά Εργάζωνται στό 'Ιατρείο τής 'Ιεραποστολής καί νά διδάσκουν καί τίς ορθόδοξες νέες. Λέω δύο όχι μόνον γιατί ή δουλειά είναι πολλή, άλλά καί γιατί θά είναι πολύ δύσκολο γιά μιά γυναίκα άν είναι μόνη της. Κατά τά άλλα τά Σχολεία λειτουργούν κανονικώς μέ 800 περίπου μαθητάς. Γνώρισα τόν δραστήριο Διευθυντή τους τόν Πατέρα Θεόδωρο, τόν πατέρα Σπάρτα πού άρχισε όλη τήν κίνησι τής 'Ορθοδοξίας στήν Ουγκάντα, τόν πατέρα Ειρηναίο έναν καλόκαρδο καί φιλόξενο οίκογενειάρχη καί πολλούς άλ-
λους.
'Από τούς δικούς μας μένει μονίμως στό Κέντρο τής 'Ιεραποστολής μόνον ό Θεολόγος κ. Βασιλειάδης. Μέ δέχτηκαν καί μέ περιποιήθηκαν πολύ φιλόξενα. Τούς ανταπέδωσα τήν φιλοφροσύνη ψέλνοντας τό Κύριε Ελέησον στή γλώσσα τους «Mukama sasira».
'Ο άείμνηστυ, Πρόεδρος τών 'Ι3νωιιένων ΙΙολιτειών Ρούσ6ελτ ~λεγεν «"Εχω πεισθή άτι δέν υπάρχει σήμερον ποόβλημυ κοινωνικό, οι'.χονομικό, πολιτικό .πού νά ίιιή μπορή νά λνθή υπό τό φώςτής Επί τον άρονς όμιλίυΡ τού 'Ιησού». 9
'Απ όσα διαβάζουμε Μία ευσεβής μητέρα, όταν έφεύγε τό παιδί της γιά νά σπονδάση, τού είπε. Μήν ξεχνάς παιδί μου, ότι πρέπει νά είσαι πάντα τρίτος. 'Ο νέος στό δωμάτιό τον έγραιμε α&τήν τήν φράσι• εις τάς έξετάσεις ήλθε πρώτος. "Ενας φίλος τον τότε τού είπε· «νά ξεκρεμάσης τό χαρτί», διότι ήτο πρώτος• όχι απαντά, ή φράσις λέει ό νέος, έννοεΤ ότι πρέπει πρώτον νά σκέπτωμαι τόν Θεόν, ύστερα τούς άλλους καί τρίτον τόν έαντόν μου. • Τό έργον τού Χριστού απαιτεί θυσίας, καί μέχρι θυσίας αυτής τής ζωής. Δέν είναι σπάνιαι αί περιπτώσεις, καθ' ας χάριν τού έργον τού Χριστού, υφίσταταί τις κακουχίας καί στερήσεις ή απέρχεται εις χώρας μέ άνθρωποκτόνον κλίμα ίνα κηρύξη πρός τούς αγνοούντας τόν Σωτήρα Χριστόν καί θνσιάζων ούτω τήν ζωήν τον έν τ ργω, ώς b γεναίος πολεμιστής €πί τον πεδίου τής μάχης. "Οτε έκηρύχθη τό Εναγγ€λιον μεταξύ τών Βαρβάρων τής Νέας Γονϊνέας έπεστράφη μεταξύ άλλων καί τις έξ αυτών $στις βαθμηδόν έγένετο ζηλωτής κήρνξ τον" Εόαγγελίον καί έφλέγετο υπό τον πόθου νά κηρύξη τόν Χριστόν έκε"ι όπου δέν νπήρχον άλλοι κήρυκες καί `Ιεραπόστολοι• έδήλωσε λοιπόν τήν πρόθεσίν τον, νά άπέλθη εις τινα νήσον Μώρρν, όνόματι, όπως κηρύξη πρός τούς έκεί βαρβά-
-~ ρους. «'Αλλ' ύπάρχονν €κει» τ εΙπον «Κροχόδειλοι, όφεις καί δηλητηριώδεις πολύποδες», «νπάρχουσιν άνθρωποι έκεώ>; ήρώτησε, βεβαίως ή απάντησις - συνεπώς όπου άνθρωποι, έχεί καί `Ιεραπόστολοι ίνα είπωσιν εις αυτους περί τον Σωτήρος Χριστού. 'Εκεί που πήγαν μετά καιρόν όλη ή οικογένεια έξέλιπε καταβληθείσα υπό τών πυρετών, άλλά τό Εναγγέλιον έκηρύχθη. 'Ιδού θυσία καί αυτής τής ζωής τού έργον τον Χριστού. 'Η αγάπη αυτή πρός όλους τούς ανθρώπους δέν είναι αίσθημα άφηρημένον, άλλά πρακτική ένέργεια. Σκέψου, Χριστιανέ, τί έθυσίασες μέχρι τούδε; καί τί θυσιάζεις σήμερον καί υπέρ τίνος; Τί ήρνήθης εις σεαντόν καί υπέρ τίνος; `Η άπάντησις εις τάς €ρωτήσεις ταύτας, θά δείξη κατά πόσον υπάρχει €ν σοί, ό καρπός τού Πνεύματος $στις είναι αγάπη. Πλανάται ό νομίζων ότι δύναται νά έχη χριστιανικήν άγάπην, χωρίς τήν αντοθνσίαν, χάριν τού Θεού, χάριν τής αληθείας, χάριν τών αδελφών μας τέκνων τον" Θεού, χάριν τών βεβνθισμένων έν αμαρτία καί πλανωμένων έν άγνοίgι, χωρίς νά υποβάλλεται εις κόπούς καί αγώνας πρός φωτισμό" καί σωτηρίαν αυτών.
Ο ΕΤΗΣΙΟΣ ΕΡΑΝΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΑΣ `Ως γνωστόν ούτος είχεν δρισθή νά γίνη τήν 9, 10 καί 11 Μαίου €.έ. Λόγοι όμως άνώτεροι τής θελήσεώς μας, κατέστησαν αδύνατον τήν διενέργειαν τού έράνου κατά τάς ώς άνω ημερομηνίας, δι' αυτό €ζητήσαμεν παρά τής Νομαρχίας Θεσσαλονίκης τήν μετάθεσιν τού χρόνον διενεργείας αυτού, ήτις καί ένεκρίθη νά γίνη τήν 23, 24 καί 25 'Οκτωβρίού έ.έ. 'Επειδή τό προϊόν τού έτησίον αυτού έράνου αποτελεί τήν σοβαρωτέραν πηγήν πρός ένίσχνσιν τού 'Ιεραποστολικού ‚έργου τής 'Ορθοδόξού 'Ιεραποστολής εις τήν 'Ανατ. 'Αφρικήν, γιά τό κτίσιμο 'Εκκλησιών, Σχολείων, `Ιεραποστολικών Σταθμών κ.λ.π. παρακαλούμεν θερμώς, τάς έκ τών μελών μας Κυρίας καί Δ/νίδας, Ιδιαιτέρως δέ τάς διοικήσεις τών οργανωμένων Χριστ. Σωματείων που ώς γνωστόν διαθέτούν τμήματα Κυριών καί Δ/δων νά μάς βοηθήσωσι πρός τούτο, προτρέποντες αντάς εις τό θεάρεστον αυτό έργον τού εκχριστιανισμού τών αδελφών μας 'Αφρι10
κανών, διότι πρέπει νά γνωρίζωμεν ότι πρώτα άπ' όλα καί πάνω άπ' όλα είναι θέμα πνευματικό καί ζήτημα σωστής τοποθετήσεως τον καθενός καί όλων μαζί καί τής 'Εκκλησίας τής Ιδίας απέναντι τής Ιδέας τής 'Ιεραποστολής καί έν τοιαύτη περιπτώσει ποιά μπορεί νά μείνη αδιάφορη; ποιός θά άρνηθή τ=ην βοήθειάν τον; 'Επίσης Ζαρακολούμεν καί τούς Προϊσταμένους τών 'Ιερών Ναών, όρού μέ τήν προτροπή τής 'Ιεράς Μητρ. Θεσσαλονίκης, νά μάς βοηθήσωσι στήν προσπάθειαν αυτήν. 'Επειδή μέχρι τότε Θά μεσολαβήση ένα χρονικό διάστημα μεγάλο, παρακαλούμεν νά τό λάβοισι υπο σημειωσι, γιατι δεν έχομε τα μέσα να ειδοποιήσωμε έναν ίκαστον χωριστά. Σάς γνωστοποιούμεν ότι στις 15 'Οκτωβρίού θά γίνη ειδική Θεία Λειτουργία στόν `Ιερό Ναό τής 'Αγίας Θεοδώρας (Ερμού) καί έπειτα συγκέντρωσις έκείνων που θά λάβωσι μέρος εις τόν έρανον, εις τήν αίθονσαν διαλέξεων τού 'Ιερού Ναού τούτον.
'Απόσπασμα έπιστολής άπενθννομένης πρός π. Χρυσόστομο" έκ μέρους Κυριών τής Νέας Κρήνης (Θεσσαλονίκης) όπου &πηρέτησεν έκεί ώς έφημέριος. «Σεβαστέ μας Πάτερ Χρυσόστομε», λίσθανόμεθα μεγάλη χαρά, γιατί μάς δίδεται ευκαιρία νά έπικοινωνήσωμε διά τής παρούσης, μαζί σας. Τά έλάχιστα χρήματα τά όποία λαμβάνετε όπως γνωρίζετε εΤναι άτια τό υστέρημά μας. `Η εύχαρίστησίς μας όμως εναι μεγάλη γιατί προορίζονται γιά τά μαχρννά μας παιδάκια τών Κατηχητικών, που γι' αυτά τόσον έσείς μοχθείτε. Δόξα τ Θεώ είμεθα καλά, συνεχίζουμε τόν Κύκλον μας καί μέ τήν βοήθειαν τού Κυρίου μας άγωνιζόμεθα γιά τόν πνενματικόν μας καταρτισμο.
Πάντα σάς ένθνμούμεθα, γιατί τις πρώτες βάσεις, έσείς έθεμελιώσατε στίς 'υχές μας. Σάς παρακαλούμε, κοντά στις τόσες φροντίδες καί κόπου; νά εύχεσθε καί γιά μάς εις τόν Κύριον. 'Ασπαζόμεθα τήν δεξιάν σας έκ μέρους τών Κυριών τών Κύκλων. ΓΛΤΚ. ΑΤΓΟΤΣΤ . ... καί ΑΙΚΑΤ. ΤΛΟΤ. . Νέα Κρήνη 24.4.67
,:oοa:ό.οοσc:ό.οοοοοοοσοαοο~οοοa:οaaaοοaοοoοο:ό.οο:ό.οdcaοο~,~, οοσοcοccοοοc::σ:ό.ο:ό.aο
ΑΠ' ΟΣΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓ. ΓΡΑΦΗ~ιΤ (πράξις η' 14) «'Ακούσαντες δέ οί έν 'Ιεροσολύμοις 'Απόστολοι ότι δέδεκται ή Σαμάρεια τόν λόγον τού Θεού, άπέστειλον πρός αυτους τόν Πέτρον καί 'Ιωάννην». Τό ώς άνω Γραφικό ανάγνωσμα μάς ομιλεί διά τό `Ιεραποστολικόν ργον που καμε ή πρώτη 'Εκκλησία μεταξύ τών Σαμαρειτών. 'Η άπόφασις τών 'Αποστόλων νά στείλουν τόν Πέτρον καί τόν 'Ιωάννην εις τήν Σαμάρεια", ήτο πολύ σπουδαία, διότι δέν έπιχοινωνούσαν
Είς πάσαν τήν γήν έξήλθεν ό τής
οίχονμένη
π1 'Ιουδαίοι μέ τούς Σαμαρείτας ('Ιωαν. δ' 9). (ον γάρ σνγχρώνται 'Ιουδαίοι Σαμαρείταις». Τό "Αγιον Πνεύμα έδίδαξε τόνς 'Αποστόλούς ότι τό Εναγγέλιον δέν προωρίζετο μόνον δι' αυτούς, άλλά προσεφέρετο εις τούς ανθρώπους γενικώς εις όλα τά μέρη. «'Εν Χριστώ δέν ντιάρχει 'Ανατολή καί Δύσις». Συνεπώς άς μάς βοηθή δ Κύριος νά ένθνμούμεθα πάντοτε τό παράδειγμα τών 'Αποστόλων οί όποίοι έξετέλεσαν τήν έντολήν όπως «μαθητεύσουν πάντα τά Εθνη».
φθόγγος
αντών καί είς τά πέρατα
τά ρήματα αύτο'ύ.
11
ΕνΧΑΡΙΣΤΙΑΙ
Ι
Τό Σωματείον μας, ευχαριστεί θερμώς τόν Καθηγητήν τού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. 'Ιωάννην 'Αναστασίου, διότι έκοινοποίησεν είς τούς φοιτητές τού Πανεπιστημίου, αντίγραφον τού έπισήμου δελτίου πληροφοριών τής 'Ιερα".ς Μητροπόλεως Είρηνονπόλεως ('Ανατολικής 'Αφρικής) διά νά πληροφορηθούν τα νέα απ ενθειας απο την πηγήν τής εραποστολης. Μέ τά έξής λόγια απευθύνεται είς αυτούς. «Ε₹ναι γνωστή είς τούς φοιτητές τής Σχολής μας ή 'Ορθόδοξος 'Ιεραποστολή είς τήν 'Ανατολικήν 'Αφρικήν. Τόν 'Ιοννιον 1965 οί τελειόφοιτοι τής Σχολής μας έκαμαν τήν έτησίαν έκδρομήν των έκεϊ καί είδαν άπό κοντά τήν 'Ιερατεοστολήν καί τούς 'Αφρικανούς 'ΟρΘοδόξονς αδελφούς μας. Διά νά πληροφορηθούν οί φοιτηταί μας νέα dir' ευθείας άπό τήν πηγήν τής 'Ιεραποστολής, άναδημοσιενομεν τό έπίσημον Δελτίον πληροφοριών τής 'Ιεράς Μητροπόλεως Πιρηνονπόλεως ('Ανατολικής 'Αφρικής) τών μηνών Μάίο" - Δεκεμβρίου 1966. Σννιστώμεν είς δλονς νά τό μελετήσουν μέ μεγάλην προσοχήν καί σεβασμόν, διότι όσα γράφονται είς αυτό είναι αποτελέσματα τής απλής καί θερμής πίστεως, Ολίγων έμπνενσμένων ανθρώπων καί τής δυνάμεως τού Θεού. "Ας έχουν δέ πάντοτε νπ' όψιν οί φοιτηταί μας Οτι ό Θεός ζητεί ανθρώπους προθύμους νά υπηρετήσουν τήν 'Εχκλησίαν μέ έργα καί όχι ανθρώπους φλυάρονς καί κενολό-
γονς».
'Επίσης αίσθάνεται έκ καθήκοντος τήν νποχρεωσιν να ενχαριστηση θερμώς τούς κάτωθι, διότι έν τή έκτιμήσει, τού νττό τής 'ΟρΘοδόξον 'Εξωτερικής `Ιεραποστολής συντελουμένου έργου είς τήν 'Ανατ. 'Αφρική', άπέστειλον, δι' αύτήν, τά κάτωθι χρηματικά ποσά: Δρχ. 500 από κ. I. Χατζ... Καβάλα διά τήν βάπτισιν ένός παιδιού. Δρχ. 600 άπό έγγραφέντα μέλη Λ. Αίδη1μού. Δρχ. 15.000 άπό δίδα Κ. Καράν..., κνρίαν Σ.Πιπ... 'Αθήνας, δι' άνέγερσιν 'Ιερού Ναού. Δρχ. 1.500 άπό 'Ορφανοτροφεϊον Θηλέων «Βιοτεχνική Στέγη Κοριτσιών Λεβαδείας διά τήν βάπτισιν ένάς κοριτσιού μέ τό όνομα «ΤΑΒΙΘΑ». Δρχ. 1.500 άπό κ. 'Ιωσ. Χαραλ. Θεσσαλονίκη είς μνήμην τον αδελφού τον. Δρχ. 500 άπό κ. 'Αγνή Σγουρού Θεσσαλονίκη, είς μνήμην τον συζύγου της Θεμιστοκλέους. Δρχ. 1.100 άπό Κνκλον Κυριών Νέας Κρή νης Θεσσαλονίκης. Δρχ. 5.684 άπό Λύκειον καί Γνμνάσιον Χρνσονπόλεως Καβάλας. Δρχ. 5.500 από Λύκειον Θηλέωιν Καβάλας. Δρχ. 2.000 άπό 'Ιερά" Μονήν `Αγίου Διονυσίου `Αγίου "Ορους. Δρχ. 3.100 από Χριστιανικές 'Ομάδας έργαζομένων Νεανίδων καί χαρούμενες αγωνίστριες τού έν Θεσσαλονίκη χρι.στ. έργου «Σω. τήρος». Δρχ. 5.000 άπό 'Ιερόν Ναόν 'Αγίου Δημητρίού Θεσσαλονίκης. Δρχ. 2.000 άπό κνρίαν Β. 'Ιωαν. Θεσσαλονίκη είς μνήμην τού συζύγου, γονέων καί
δελφών.
«"Ος άν ποιήdη ένί τών ίλαχίdτων ίμοί έποίησε». 12
α-