Οι Φίλοι της Ουγκάντα #20

ΙΙΑΗΡΟΦΟΡΙΑΚΟΝ ΔΕΑ2'Ι0Ν 20

•A

ΕΤΟΣ 5ον οΚΤ4ΒΡΙ0Σ - ∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 1968

Oi φίΑοι TDJ' ούγκέιντα bορεαυ Σλλαδο„

O°#OdOfOZ f*&rip'KH /ΕΡgηΟΣ~ΟΑιV ,j~jÝαrεία ζνiαs' fο

,s 6-rn/i 7.2.3δ5 Θεssολα-%-n

= Ks Βαε,Υiέc<zr.{~ρακ~ειοU2 ό— " 4Ο.οεrΒε/rΤΕΣ d/ΑΘΝ7ΕΥΣqΤΕ '7i'Y74 7.0 ΕΘΝ/λ.. #4&.'#

`Ο

Χριστιανορθόδοξος πολιτισμός πού 'φερε ό τεχθείς Βασιλεύς τών 'Εθνών έφθασε διά τών προσπαθειών τών "ΦΙΛΩΝ τής ΟΥΓΚΑΝΤΑ „ είς -τά βάθη τής 'Αφρικής

".

ΠΡΟΣΔQΙ{IA ΕνΝ21 ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑ ΚΠΣ ΟΥ 'ΙΙ Ιδία ή ένανθρώπησις τον Λόγον είναι Ιεραποστολή. Είναι προέκτασις έντός τής Ιστορίας τον κόσμου, τής άϊδίον γεννήσεως τον Υϊον εις τούς κόλπους τής Αγίας Τριάδος. Ω Γέννησις τον Χριστού αποκαλύπτει εις τούς ανθρώπους τό μυστήριο τής Αγίας Τριάδος. Διά τούτο έχαλεϊτο καί Οεοιί άνεια. Ι3εβαίως ώ Ωροφήται καί ώ ίίλλοι 'Αγιοι ΙΙροπάτορες προεϊδον τό μυστήριον τής Τριάδος, ύπό τό φώς ομως τής θείας ένανθρωπήσεως. ΙΙ έλευσις τού Σωτήρος ήταν ή γόνιμος γή τών προφητικών άποχαλύψεων. 'Ο Μ. 'Αθανάσιος λέγει ότι ή γέννησις τού Λόγον τού Θεού, Φώς έκ Φωτός, γεμίει τά σύμπαντα φώς. Καί διά τής ενσαρκώσεως χαρίζεται εις όλους τούς ιϊνθρώπονς ή θέωσις. Αυτή είναι ή ορατή ιεραποστολή τού" Λόγου. Πρό τής ενανθρωπήσεως υπήρχε ή αόρατος. Διά τής ένανθρωπήσεως αρχίζει ή έπίσημος Ιστορία τής Ιεραποστολής. Καί σκοπός ύψιστος τής Ιστορίας αύτής είναι ή πλήρωσις τον κόσμου φωτός καί ή θέωσις όλων τών ανθρώπων. 'Από τήν Γέννησιν τού Χριστού" αντλεί τό δικαίωμα τής Ιεραποστολής ή '.Εκκλησία. Υπάρχει ταυτότης τής αποστολής τού Χριστού καί τής 'Εκκλησίας. Μόνος όμως π Υιός έσωσε τήν ανθρωπότητα. Τό έργον τής 'Εκλησίας είναι ή προέκτασις τού σωτηριώδονς έργού τού Χριστού διά τού κηρύγματος καί τών Μνστηρίων. Ο άποστέλλων εις τήν άποστολήν τού Χριστού εΣναι π Πατήρ ένώ εις τήν 'Εχχλησίαν είναι π Υϊός, συγχρόνως άποστέλλων καί απεσταλμένος. 'Ο Χριστός είναι ό ουράνιος Ιεραπόστολος πού υποβιβάζεται εις τόν βαι,ανισμένον πλανήτην μας διά νά πδηγήση τήν ανθρωπότητα εις τάς πατριχίις άγκάλας, ν' άναστήση τήν ανθρώπινη φύσι, νά όρή τήν άπωλεσθεϊσα δραχμή. 'Ο "Αγιος Εϊρηναϊος Ιδιαιτέρως τονίζΡει τήν σχέσιν τής ένανθρωπήσεως καί τής ανακεφαλαιώσεως τών πάντων έν Χριστώ. Ανταί αϊ ύ+ψηλαί. ίδέαι έχφρύζονται καί εις τήν ύμνολογίαν τον Χριστουγέννων. αΥ ΊΟ γάρ γεννηθέντι, π Πατήρ χλήρον δίδωσιν, "Εθνη καί κατάσχεσιν γης πάσης'. 'Ω αποστολή τον γιού έχει παγκόσμιο χαρακτή2

ρα, διά τούτο γίνεται αίτία άνεκλαλήτον πνενματιχής εέφροσννης. «Σκιρτά: δέ πάσα ή κτίσις, διά τόν γεννηθέντα έν Βηθλεέμ, Σωτήρα Κνριον* ότι ,πάσα πλάνη τών είδώλων πέπανται καί βασιλεύει Χριστός εϊς τούς αϊώνας». Τεννάται ό Θεός καί ό "Ασαρχος σαρχούται, διά νά χαταργηθη «ή πολυθεΐα τών ειδώλων» καί νά συναχθούν πάντα τά "Εθνη «εϊς μίαν Δεσποτίαν». Διά τής Ιεράς - αποστολής τον Χριστού" άρχεται λοιπόν δυνάμει, ή βασιλεία τον Χριστού εϊς τούς αϊώνας. Διά τής Γεννήσεως «ανέτειλε τψ χόσμω, τό φώς τό τής γνώσεως». Διά τής Γεννήσεως πραγματον"ται ή «προσδοχία τών 'Εθνών καί λντρωσις». Διά τής Γεννήσεως έπιτνγχάνεται ή τ'νοποίησις όλον τον" άνθρωπίνον γένους, «σνναγαγείν τά έσκορπισμένα». Διά τούτο ή άφιξις τον Μεγάλου 'Επισκέπτον κάμνει νά σκιρτά όλη ή οίκονμένη, «ή οίκονμένη σχιρτάτω, δεχομένη άπολντρωσιν», «άπασα» δέ ή κτίσις εϊκονίζεται «έορτάζονσα καί χορενονσα». «Ψ'αλάτωσαν χαίρονσαι ιχϊ βασιλείαι πάσης γης' πατριαί τών 'Εθνών τε άγαλλιάσθωσαν όροι καί βουνοί καί κοιλάδες, οί ποταμοί, Θάλασσα καί όλη ή Κτίσις τόν Κvριον, νύν τιχτόμενον μεγάλννε». 'Η γέννησις λοιπόν τού Θεού ειναι χαρμόσννον γεγονός μέ χοσμικάς διαστάσεις έπειδή άποτελεί «προσδοκία τών 'Εθνών καί σωτηρία τού χόσμον». Τήν άλήθειαν αυτήν έχφράζει ή προσκννησις τών Μάγων. Τήν άλήθειαν αέτήν προεφήτενσαν οί Προφηται, έχήρνξυν οί 'Απόστολοι, έβίωσαν ώ Μάρτυρες, άνέπτνξαν σί Πατέρες τής 'Εκκλησίας. "Απειρα είναι τά σχετικά χωρία. Πώς λοιπόν ήμπορειι ή 'Ορθοδοξία νά σιωπήση αυτήν τήν άλήθειαν; Πώς ήμπορεί νά διαψενση σήμερον τήν έλπίδα καί προσδοχίαν τών 'Εθνών; Πώς ήμπορεί νά έορτάζη τήν Γέννησιν τού Πρώτον 'Ιεραποστόλον χωρίς ϊεραποστολήν; 'Εγεννήθη ό καταλύτής τών ειδώλων πρό δύο χιλιάδων ετών καί τό μεγαλύτερον μέρος τών ανθρώπων λατρεύει τά είδωλα. 'Εγεννήθη ό «'Ηγούμενος τώ ν'Εθνών» καί ή γέyνησίς Τον ακόμη αγνοείται άπό τά "Εθνη. 'Ανέτειλε τό φώς διά νά φωτίση τούς «έν σχότει καί σκιά θανάτού» καί εκατομμύρια άνθρωποι, «κουρασμένοι στρατοκόποι», ,πλανώνται μέσα ειις τόν «ζόφον τής πολυθεΐας» καί πορεύονται «τήν οδόν της άγνοίας». Διά τούτο άς ψάλλομεν εφέτος οί «Φίλοι τής Οέγχάντα» «'Ασμα χαινόν». Τό ' Α σμα της διαδόσεως τής βασιλείας τής εϊρήνης καί τής εέδοκίας εϊς τά έθνη. Αυτό είναι τό «'Ασμα 'Ασυάτων» εϊς τήν έποχήν μας. λύτή είναι ή επιταγή τού γεννηθέντος Θείον Ιεραποστόλού. "Οσον ταχύτερου τό αντιληφθούμε τόσον ταχντερον θά γίνωμε πραγματικοί ορθόδοξοι, άξιο της εέθννοφόρον αποστολής μας. 'Αρχιυ. Νεκτάριος Χατζημιχάλης

Δ ρ.

τού Πανεπιστημίου τον" Στρασβούργου

$

ΜΙΑ ΒΡΑ∆ΙΑ..... 'Υπό l~ωμαίδος Τσώ.τσου

'Αξέχαστες 0ά μείνουν, γιά πάντα, στή μνήμη μον ΟΙ ήμέρες, που πέρασα, μαζν μέ τούς ορθοδόξους Ιθαγενείς αφρικανούς, στήν Ούγκάντα, στά δνό χρόνια, που έζησα κοντά τους. Μιά άπΡό τις πιό ώραϊες βραδνές ήταν στίς 27 Δεκεμβρίού 1966. Ηλιοβασίλεμμα καί μέ τόν ήλιο έφυγαν οϊ τρείς Ιεραπόστολοι, ό π. Χρυσόστομος, ό διάκονος Χριστόφορος καί ό κ. Βασιλόπουλος καί μένω μόνη λενκή ανάμεσα στούς ντόπιους.

- Μείνε, παιδί μον, καί ό Θεός μαζύ σον, μού λέει ό ,πάτερ. Κατηφορίζονμε άπό τήν κορφή τού λόφου πρός τούς πρόποδες, όπου βρίσκονται διάσπαρτες ώ καλύβες. Κάπου -κάπου, μέσα στό πράσινο, διακρίνουμε κανένα τρεμάμενο φώς. Προχωρούμε καί χάνομε τόν πρώτο μας σταθμό, σέ κάποια άπό τίς καλύβες. Μάς καλωσορίζουν, στό αρχοντικό τους... Μιά μικρή, άπό χόρτο καί λάσπη καλύβα. Στή μέση ένα τραπέζι καί γύρω καθίσματα. Μάς προσφέρουν τσάί καί γάλα. Μένομε λίγο, τούς καληνυχτίζουμε καί φεύγομε. Τό 'ίδιο επαναλαμβάνεται καί σέ δεύτερη καί τρίτη, ώσπου φτάνουμε, στίς δέκα περίπου' τή νύχτα, στήν καλύβα, όπου πρόκειται νά μείνω. Μέ ύποδέχονται ή οικοδέσποινα καί τά πέντε έξ παιδιά, άπό ένα μέχρι δεκάξη χρονών. Στή μέση τής καλύβας τρείς πέτρες γιά τή χύτρα καί άναμένη φωτιά. Γύρω μικρά σκαμνάκια, όπου χαθόμαμαστε όλοι. Σέ λίγο διαδίδεται στήν περιοχή, κι' ίίς είναι νύχτα, ότι μιά λευκή ορθόδοξη ϊεραπόστολος βρίσκεται ανάμεσά τους καί Θά μείνη στήν καλύβα τους. Τότε όλοι ώ γύρω, έρχονται, άλλοι γιά νά Ιδούν κι' άλλοι, γιατί δέν τό πιστεύουν. Γρηές καί γέροι, ταλαίπωροι καί κουρασμένοι άπό τά χοάνια καί τή μεταχείρησι.... ' Ηλθαν, νά τούς διδάξούν τό Χριστιανισμό - τόν αληθινό Θεό κι' όμως τούς ύποδοτίλωσαν, τούς μετα-

4

χειρίστηκαν πώς νά αύξήσονν τά είσοδήματά τους.... Ψάλλουν καί ξαναψάλλονν όλοι μαζύ. Τί χαρά νοιώθουμε μέσα μας καί πόσο εύποόσδεχτη Θά γίνεται ή προσευχή μας άπό τό Θεό! .... Δ νό φυλές σέ μιά προσευχή. Δέν είμαστε τό ίδιο; Δέν έχομε κοινόν πατέρα μας τό Θεό; Δέν πλαστήκαμε άπό τήν ίδια ίλη; Καί δέν 0ά γίνομε τό ίδιο όλοι μας; Γιατί νά ύπάρχουν αύτές οί διαφορές; 'Εμείς που ερχόμαστε, νά διδάξωμε τό Χριστό, τόν 'Εσταυρωμένο, πρέπει νά σταυρωθούμε, όπως κι' 'Εκείνος. Νά ύποφέρωμε μαζύ τους. Τό ίδιο δέν έκαναν καί οί πρώτοι χριστιανοί; Δ ημιονργού"σαν κοινότητες καί ζούσαν μαζύ καί είχαν τά ,πάντα κοινά.... Περνούν τά μεσάνυχτα κι' έρχεται δύο ή ώρα, ώσπου νά ,παρελάσούν όλοι έχεϊνοι, γυμνοί καί κουρελιασμένοι. Τρέμουν άπό τό κρύο. Τά μικρά μέ περιτριγυρίζουν μέ περιέργεια, γιά νά εξετάσουν τό κάθε τι. 'Ολα τά ψηλαφούν, χέρια, φορέματα, μαλλιά! Τά περισσότερα θέλουν, νά καθίσούν στήν αγκαλιά μον, Κι' άν ένα καθίση, πρέπει νά παρελάσουν όλα, γιατί, άν άφίσης ένα, τότε πώς νά άντικρύσης τό βλέμμα τών άλλων! Είναι αδύνατον νά τό άποφύγης, είναι τόσο λυπημένο! Πηγαίνομε νά κοιμηθούμε άρπά τήν νύχτα, αφού χάνομε μαζύ, όλοι, τήν προσευχή μας. 'Ενψ ξαπλώνούμε, στήν ίδια ψάθα μέ μιά μικρή Ιθαγενή, Κι' ένώ σχεδόν κοιμάμαι, ακούω κάποιον ψίθύρο κι' άπό μιά λέξι τους, αμαδάνι Κονάδα», καταλαβαίνω, πώς πρόκειται γιά προσευχή. Κοιμάμαι. Νοιώθω τόσο κουρασμένη. Κι' εκείνο, τό μικρό, δέν τό βαραίνει ύπνος. Προσεύχεται, άπό τή μεγάλη χαρά. Καί τό πρωί, πετιέται γρηγορώτερα, ,πλύνεται καί γονατίζει, πάλι σέ προσευχή. "Υστερα, τρέχει καί ετοιμάζει, γιά τή φιλοξενούμενή τους. Εύχαριστίες πρός τό Θεό, γιά τήν τιμή, πού τούς έκαμε ή λευκή ϊεραπόστολος, νά μείνη μαζύ τους....

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΣΦΑΓΙΑΣΟΕΝΤΑΖ -ΙΕΡΑΠΟ ΣΤΟlίΟΥ

;< ii

;% ••~ :

Πάνω ήιρεμο"νν τ άστέρια cιωπηλύ ιΚαί κάτω οί τάφοι. Κύτταξέ τους πιροσεκτικά τούς τάφους καί θά 'ής Μές τών ηρώων τά στή&η ΣΚυρτήματα πού τρεμοσβύνουν Καί αίσ8ήματα σεμνά. λ1' άπδ πέρα άντηχούνε ώ φωνές τών πνευμάτων τών τρανών δασκάλων: Tcv Χιριστδ νά κηρύξτε. Μή αφήστε στιγιμή. 'Εόώ πλέκουν στεφάνια Στήν αίώνια γαλήνη N' άνταιμείψουνε πλούσια "ποιον έχει έργασ3ή. Σάς μηνούμε νά εΤσ&ε 'Απδ ελπίδα μεστοί.

~! ~

ί

;

. ~

#\

\$

'Ηλία

Βουλγαράυτι, Θεολόγου

ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ; Mia μελέτη πού ουζχtτεi τάς άντηρρτίοεzς υατά τής Ο.Ε.Ι.

H ΟΕΩΡΗΤΙΚΩΣ ΟΡΟΗ ΒΑΙΣ ΤΗΣ E=ΩTEPIKHΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΑΗΣ (Σννέχεια έκ τού προηγονμένον) Μέχρι στιγμής έπεδιώξαμεν νά σκιαγραφήσωμεν τό πρόβλημα τής έξωτερικής ϊεραποστολης έκ τής δεοντολογικής τον πλευράς. Η έκ νέον τοποθέτησις τής ϊεραποστολής εις τήν Θεωρητικώς όρθήν βάσιν της, θά μάς ύποβοηθήση νά άποδώσωμεν είς τάς προβαλλομένας ένστάσεις τήν άλη©η των άξίαν. Α ϊ κατά τής ϊεραποστολής διατνπούμεναι αντιρρήσεις, προέρχονται συνήθως έκ τριών διαφορετικών παρατάξεων. Τήν πρώτην παράταξιν σννιστά τό σύνολον τών μή χριστιανικών θρησκειών. Α προβαλλόμεναι έκ μέρους αιτών αντιρρήσεις προέρχονται ώς έτει τό πλείστον, είτε έκ τής διαφόρον διδασκαλίας των περί τής ένοίας τής θρησκείας, είτε έξ ένός αισθήματος αντιδράσεως κατά τής ύπό τών Χριστιανών άσχονμένης ϊεραποστολης. Η δευτέρα παράταξις άποτελεϊται έκ της άχαθορίστον έκείνης κατηγορίας τών Χριστιανών, τών όποίων οϊ δεσμοί πρός τήν 'Εχχλησίαν είναι χαλαροί. 'Η χαρακτηρίζονσα αιτούς αδιαφορία ναντι τής Θρησκευτικής ζωής, ιπαγορεύει άπαντα τά κατά τής ϊεραποστολής προβαλλόμενα έπιχειρήματα. Είς τήν τρίτην τέλος παράταξιν άνήκονν τά πιστά μέλη τής 'Εκκλησίας, τά όποία τήν ιπόθεσιν τής Θρησκείας άντιμετωπίζονν κατά τρόπον σοβαρόν καν ύπεύθννον. Al έκ μ€ρους αιτών έχφραζόμεναι ένστάσεις, πηγάζουν έξ ένός είλικρινούς ένδιαφέροντος καί αποσκοπούν εις τήν πραγματικήν ύπηρέτησιν τού συμφέροντος τής 'Εκκλησίας. Κατωτέρω θά σνζητήσωμεν τάς αντιρρήσεις τής τρίτης αιτής παρατάξεως. Πρίν είσέλθωμεν είς τήν έξέτασιν τών διαφόρων αιτών απόψεων' Θ€λομεν ειθνς έξ αρχής νά δηλώσωμεν, ότι ή έχλογή τής λέξεως ιισνζητήσωμεν» είς τήν προ-

ηγονμένην πρότασιν, έκφράζει τήν διάθεσιν, ύπό τήν όποίαν συντάσσονται αι παρούσαι γραμμαί. "Εχομεν τήν γνώμην, ότι ή διά παντός μέσον προθπάθεια καταδείξεως τον σφάλματος τών διατνπονμένων αντιρρήσεων είναι ή χειροτέρα ύπηρεσία τήν όποίαν δύναταί τις νά προσφέρη εις τήν ϊεραποστολήν. Διά τον τρόπον αιτον) όχι μόνον περιφρονείται ή αγνή διάθεσις καί ή διανοητική Ικανότης τον μετά αγαθού ένδιαφέροντος έρωτώντος πιστού, άλλά χάνεται καί ή εύχαιρία μιάς γονίμού ανταλλαγής γνωμών, ή όποία βοηθεϊ άμφοτ€ρονς τούς σνζητητάς νά σνλλάβονν τό πρόβλημα είς τάς πραγματικάς τον διαστάσεις. Η κνριωτέρα όμως ζημία, ή όποια προξε, νεϊται είς τήν ϊεραποστολήν έξ αφορμής μιάς σοφιστικής ιπερασπίσεως τών θέσεών της, είναι ή αιτοδικαίως γεννωμ€νη ύποψία ότι ή ύφίσταται διάθεσις ύπη, τήσεως ίδιοτελών σκοπών, ή ύπύρχει τουλάχιστον μία φανερά άνωριμότης καί έπιπολαιότης καί άρα άκαταλληλότης διά τη' ν άνάληψιν μιάς τόσον σοβαράς προσπαθείας. "Ισως διά πολλούς θερμονργονς καί. ένθονσιώδεις Θιασώτας τής ϊεραποστολής τό γεγονός, ότι άπενθύνονται πρός αιτών έρωτήματα καί προβάλλονται άν. τιρρήσεις, μάλιστα δέ έκ μέρους πιστών τέκνων τής 'Εκκλησίας, αποτελεί άφορμήν έκπλήξεως καί πικρίας. ΟΙ ζηλωταί αιτοί πρέπει νά πληροφορηθούν, ότι τό Θέμα τής ϊεραποστολής ύπήρξεν ανέκαθεν έπίκεντρον συζητήσεων. "Οστις άναγινώσχει μετά προσοχής τάς Πράξεις τών 'Αποστόλων καί κυρίως τάς έπιστολάς τού Παύλου, θά παρατηρήση, ότι όχι μόνον Θέματα ιεραποστολής τακτικής έγένοντο άντικείμενον ζωηροτάτων διχογνωμιών*, άλλά καί Θέματα αναγόμενα

εις αυτήν ταύτην τήν ουσίαν τής ιεραποστολής**. Η κριτική άντιυετώπισις τής ιεραποστολής, έφ' όσον δέν μεταβάλλεται. είς άπογοητευτιχόν σχεπτικισμόν, πρέπει νά άποτελή άντιχείμενον χαράς, διότι παρέχει συνεχώς τήν ετνχαιρίαν διά τήν διεξαγωγήν ενός αυτοελέγχου, ν δποϊος άποτελεϊ τήν βάσιν τής ήθιχής άντιμετωπίσεως παντός ζητήματος χριστιανικής δραστηριότητος. ΑΙ ΤΕΣΣΑΡΕΣ ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΙΕΡΑΩΟΣΤΟΛΗΝ ,Εχ τού συνόλου τών διατυπουμένων αντιρρήσεων έπιλέγομεν τ€σσαρας έξ ώ3τών, αί όποϊαι κατά τήν γνώμην μας είναι αϊ άξιολογιύτεροι. ΙΙ ΓΝΩΣΙΣ ΤΟΥ «ΚΑΙΡΟΥ» 1. `Η πρώτη καί θεωρητιχωτέρα ϋντίρρησις έχκινά έχ τής γνώσεως τού καιρού, κατανοουυένου βεβαίως ένταύθα νπ' ίίποτψιν θεολογιχήν. 'Εν τή `Αγ. Γραφή κατ' έπανάλητμιν γίνεται λόγος Περί τών όροσήμων τού σχεδίου τής θείας οΙκονομίεις, τά όποια έκφράζονται διά τών λέξεων καιρός καί χρόνος***. `Ο Θεός, ό κατευθύνων τό έργον τής σωτηρίας, δέν είναι μόνον ό χαθορίζων zήνλευσιν τον δεδομένου καιρού διά τήν έναρξιν μιάς νέας φάσεως δραστηριότητος, άϊδίως προδιαγεγραμμένης είς τό σχέδιον τής θείας οικονομίας, άλλά είναι καί ό καθοδηγών τήν ϊεραποστολήν****, καί ό διανοίγων τήν θύραν τον λόγον καί τής πίστεως*****. 'Από τής έποχής τής λήξεως τού δευτέρου παγκοσμίου πολέμου καί εντεύθεν συνετελέσθη μία τεραστία μεταβολή είς τήν μορφήν τον κόσμου. `Η Δ ύσις χύνει πλέον τόν πρωτοπορειαχόν της ρόλού, τόν ()ποίον έπαιζεν είς τήν ϊστορίαν. `Ο ίίξων τής γής μεταφέρεται άνατολιχώτερον. Νέα κράτη, νέαι δυνάμεις έμφανίζονται είς τό προσκήνιον. `Ο Χριστιανισμός έξέρχεται έχ τής νέας ανακατατάξεως προφανώς ζημιωμένος. ΟΙ λόγοι έν συντομία είναι ώ ακόλουθοι : (*) "Οπως ή περιοχή τών Σεραποστόλων: Ρωμ.

15, 20 2. Κορ. 10,15 κχί ή άμοιβή τών Σεραποστόλων : 1. Κορ. 9,6• 2, Κορ. 11,7' Ρωμ. 4,4 15,27' 1. Κορ. 9,14• Γαλ. 6,6' 2. θεσ. 3,9' 1. Τιμ. 3,13' 5,17' 2. Τιμ. 2,6• πρβλ. ΙΙράξ. 18,3' 20,34 1. θεσ.

ΝΕΟΙ ΜΗΤΡΟΩΟΛΙΤΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

`ΙΙ Σύνοδος τού Πατριαρχείου 'Αλεξανδρείας προέβη είς έκλογύς διά τάς κενάς έπισκοπάς τού Πατριαρχείου. Διά τήν Μητρόπολιν 'Α ξώμης (Α ιθιο πίας) εξελέγη ό 'Αρχιμανδρίτης Μεθόδιος Φούγιας. 'Ο νέος Μητροπολίτης ανήκει είς τήν 'Εχχλησίαν τής `Ελλάδος καί ύπηρετεϊς ώς γραμματεύς τής `Ι. Συνόδου. Θεωρείται ίίριστος κληρικός, μέ έπιστημονικήν συγγραφιχήν έργασίαν, διεθνώς άνεγνωρισμ€νη. Είναι διδάκτωρ τού Μάντσεστερ. "Εχει, έπίσης, προνπηρεσίαν είς έχκλησίας τον έξωτεριχού. Ε, Ι ΙΣΗΣ εξελέγησαν σί κάτωθι διά τάς άντιστοίχους Μητροπόλεις : 'Επίσχοπος Μαρεώτιδος διά τήν Μητρόπολιν 1Ιηλουσίου, άρχιμανδρίται Παύλος Λύγχοης, 'Ιωαννουπόλεως, Παύλος Βαρνάβας Καλής 'Ελπίδος (Καίηπ Τάουν), Κύριλλος Παπαδόπουλος Ροδεσίας, Νικόδημος Γαλατσιάνος Είρηνουπόλεως, Παύλος Σύρος ("Αραψ) `Ερμουπόλεως (Κά'ίρον), Διονύσιος Χατζηβασιλείου έπίσκοπος 'Ηλιουπόλεως (έπισχοπής Katpou) καί 'Αρίσταρχος Μαυράκης βοηθός έπίσκοπος Μαρεώτιδος.

2,9. 2 θεσ. 3,8. 3. 'Ιω. 7' πρβλ. και Ρωμ. 16,14' 1. Τιμ. 6,5. 2. ΙΙετρ. 2,3.14 "ουδ. 12. (**) "Οπως ή έννοια τού άποστολικού άξιώματος : 2. Κορ. 10-13, και τό πρόβλημα τής Σε.ραποστολής εί ςτά €Θνη: Πράξ. 11,2. 17 κ.λ.π. (***) Περι τής «οικονομίχς το:ι πληρώματος τών καιρών μάς δμιλε: ή πρός 'ΕφεσΕους 1,10. `Η άποστολή τού ΥΣο3 έγένετο είς ώρισμένον καιρόν: Γαλ.

4,4' πρβλ. Μάρ. 1.15 Ρωμ. 5,6. `Εβρ. 9,10• 1.2,6' ΤΕτ. 1,3' 1. Πέτρ. 1,20. `Η δευτέρα παρουσία καί ή κ, Εσις τών νεκρών έχει καθωρισμένους καιροίις: Ματ. 24,16' Πράξ. 1,7' 1. Τιμ. 6,15' 'Αποκ. 11,18. Κατά τόν Τδιον τρόπον ύπάρχουν καιροί έθνών: Πράξ.

17,16' Λουκ. 21,24, καιροί σωτηρίας: 2. Κορ. 6,2, καιροί δράσεως δαιμόνων: 2. θεσ. 2,6 2. Τιμ. 4,3 κ.ο.κ. (****) Πράξ. 1,24 8,26 9,3 (22,6 26,13) Ι0,Ι0 13,2 Ι6,6.7 Ι8,9. Ι9,Ι 22,2Ι Δωμ. 1,10 1. Κορ.

16,7 Γαλ. 1,16 1. θεσ. 3,11 `Εβρ. 13'19.

(Συνεχίζεται)

7

ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑ Ο ΠΡΩΙ ΣΜΟΣ

«ΩΣ ΩΡΑΙΟΙ ΟΙ ΠΟΔΕΣ

ΤΩΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

ΤΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΟΜΕΝΩΝ»

'Από τό "Ιριαν Μπαράτ (τήν πρώην Δύτιχήν Νέαν Γονtν€αν, βορείως τής Αύστραλίας) άγγέλεται, άπό τόν έλληνα, διαμαρτύρόμενον Ιεραπόστολοι' κ. Κ. Μακρήν, δστις μένει έχεϊ μέ τήν σύζνγόν τον καί τά 3 τέκνα των, δτι οί γριοι συν€λαβον, έφόνενσαν, χατεκρεούργησαν καί έφαγαν δύο συναδέλφούς τον, άμερικανόν καί αύστραλόν. Η μία έκ τών άπορφανισθεισών οικογενειών έπ€στρεψε εις τήν πατρίδα της Αύστραλίαν. 'Η άλλη θά μείνη νά σννεχίση τό έργον τού πατρός των. Είναι συγκλονιστική καί ή ε'ίδησις τού κανιβαλισμού καί ή άποφασιστιχότης τής χήρας, μέ 5 τ€χνα. Παραδειγματική είναι ή θυσία τών άφιερωμ€νων ανθρώπων αι3τών, οικογενειακώς. ΟΙ άγριοι προσέρχωνται εις Χριστόν αθρόοι €χεϊ, άλλά δέν λείπούν καί οϊ φύλαρχοι, 01 φανατικοί κ.λ.π. Μόνος ζή, έν μέσω πρωτογόνων άγρίων, ό x. Μακρής, διανύσας 300 μίλια στόν 'Ωκεανό, μέ βενζινάκατο, καί, μέ τό 'ίδιον μ€σον, άλλα τριακόσια, σέ ποτάμι μέ πολλούς καταρράκτες. Πήγαν 5 ήμέρες μακρυά, Ιθαγενείς χριστιανοί, άπό άλλα μ€ρη, μέσω ζούγκλας νά τόν βοηθήσούν, ντα έκμάθη κι' αυτους, νά πατώνουν καλύβες, σχολείο, νοσοκομείο καί νά αποστραγγίζούν βάλτους. Τόσο ,πρωτόγονοι είναι ώ άνθρωποι έκεί, ώστε σάν 0οφίση ή youρούνα τούς, βάζουν τά χοιρίδια νά Θηλάσουν στό μαστό τών γυναικών τους. Τρώνε μόνο γλυκοπατάτες καί Θεραπεύονται, άπό μάγους, μέ ραντισμό αίματος θυσιαζομένων χοίρων. "Απλητοι διά βίον, έχούν €ργαλεϊα λίθινα. 'Ιεραπόστολοι πιλότοι προσγειώνονται σέ μικρούς άεροδιαδρόμονς, πού Ισοπεδώνουν προχείρως οί ϊεραπόάστολοι, γιά νά τούς πάνε έφόδια. "Ας φωτίση ϋ Κύριος καί ψυχές όρθοδόξων, γιά τέτοια φλογερή Ιεραποστολή.

'O €πιστρ€ψας Δ ιευθύντής τού" Γραφείού Συντονισμού 'Ιεραποστολικής Δ ράσεως άρχιμ. π. 'Αντώνιος Ρωμαίος, έπεσκέφθη καί τό Κογκό. 'Ασφαλώς θά σύντάξη σχετιχήν έκθεσιν καί θά τονώσίί διά τού Γραφείου τήν 'Ορθόδοξον ΚΣνησιν καί τήν 'Ελληνιχήν έκεί 'Ιεραποστολήν, έν σύνεργασία μετά τού" Πατριαρχείού 'Αλεξανδρείας. ****** 'Επ€στρεψεν εις Πάτμον ό μεταβάς έκεί Ιερομόναχος π. Παύλος Νικηταράς, διαμείνας έκεί έπί τινας μήνας μετά τού π. 'Αμφιλοχίού Τσούχον. * ** ****** 'Επ€στρεψεν καί ό καθηγητής Γυμνασίου Θεολόγος χ. Γ. Πατρώνος, μελετήσας, έπί δίμηνον, τάς έκεί ϊεραποστολικάς σννθήκας. * ** ****** 'Α φίχθησαν έχ Κένυας ή χ. Κατσ€α ΙΙην. παραμείνασα έπί όκτάμηνον καί διδάξασα πρακτικώς οίχοχύριχήν, νοσηλεύτικήν, ραπτιχήν κ.λ.π. * ** ****** 'Η δ. Καλλιόπη Καρανικόλα, γεωπόνος, άναχωρεϊ διά δεντέραν φοράν, τ€λος Δ εκεμβρίον 1968 εις Κ€νναν, πρός ύποβοήθησιν τής έκεί 'Ορθ. Χριστ. κινήσεως νέων καί γυναικών, μέ τήν πείιραν της έχ τον" Προγράμματος Γεωργικών 'Εφαρμογών καί τόν ζήλον της, τόν ϊεραποστολικόν. ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΩΝ ΟΡ©. ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ 'Από τεσσάρων έτών, συναθροίζονται, στήν αίθουσα τής 'Αχειροποιήτού, 2025 φοιτηταί, διαφόρων Σχολών καί συζητούν Θέματα, σχετικά μέ τή Θεωρία καί τήν πράξι τής €ξωτεριχής ϊεραποστολής. 'Αναλαμβάνουν εισηγήσεις, βοηθού"ν στά πρακτικά έργα τού σωματείού καί άπ€στειλαν καί ένα ποσόν 1.200 δρχ. στήν

ΝΕΑ 'Ορθ. Χριστ. Νεολαία Κένυας. 'Εφέτος, παρεκλήθη νά βοηθήση τόν φοιτητικά αιιτό κύκλο ό π. Νεκτάριος Χατζημιχάλης, σνγγραφεύς σχετικών άρθρων καί €νδιατρίψας ειδικώς εις τά Θέματα τής έξωτ. Σεραποστολης. Τήν διεύθννσιν τού φοιτητικού Συνδέσμου έχει ό Θεολόγος κ. Γ. Τσανανάς βοηθός της Οεολογιχής Σχολής τού" Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. 'Η προσεχής σννάντησις, θά γίνη μετά τάς έορτάς τήν 20 'Ιανουαρίου 1969 ώρα 8 μ.μ. ΕΙΙΙΣΚΕΙΙΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑ ΤΟΛ ΙΚΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ 'Επ' εύκαιρία άφί ξειύς τον, εις Οεσσαλονίχην, ήλθεν εις έπαφήν μαζύ μας καί μάς έδωσε πολυτίμους πληροφορίας, περί τής εις 'Ανατολικήν 'Αφρικήν 'Ορθ. €ξωτερικής ϊεραποστολής, ό π. 'Ιουστίνος, ιερομόναχος τής Ί. Μ. 1Ιετράχη. Ούτος παρέμεινε €κει έπί τρίμηνον, βοηθήσας ούσιωδώς τά έργον, ώς φαίνεται καί από τό πληροφοριακόν δελτίον τής Ι. Μ. Είρηνονπόλεως, όπερ έδημοσιεύσαμεν εις τό προηγούμενον τεύχος. 'Η €σαφή αύτή μάς κατετόπισε έπί τών αναγκών καί προοπτικών τής προσπαΘείας εις Κένυαν. Η σπονδαιοτέρα έλλειψις είναι τών προσώπων πάσης δεξιότητος καί κυρίως αγγλομαθών Θεολόγων, διά τήν έπάνδρωσιν τον 'Ιεροσπουδαστηρίον, μέ 30 ύποψηφίονς Ιερείς, κατωτάτης μορφώσεως, πού έχουν ανάγκην στοιχειώδους Κατηχητικής, Λειτουργικής καί 'Εκκλησιαστικοϊστορικής χαταρτίσεως. Τό Σωματεϊον δύναται νά καταβάλλρ τά έξοδα ταξιδίου, εις αγγλομαθή Θεολόγον, προσφερόμενον έθελοντικώς νά διδάξη €κει.

40.000 ΑΦΡΙΚΑΝΟΙ ΠΡΟΣΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Κάϊρον' 'Οκτώμβριος (τον άν) τού μας) . Τό ΙΙατριαρχεϊον 'Αλεξανδρείας έτσι-

μι/ζει €ξόρμησιν διά τήν αύιξησιν τού ποιμνίού τον μεταξύ τών μαύρων τής 'Αφρικής. Τό πρώτον βήμα πρός τήν χατεύθννσιν αύιτήν έχει γίνει ήδη από €τών, όταν ό ήδη Πατριάρχης Νικόλαος, ενρίσκετο εις τό Ντάρ 'Ελ Σαλάμ τής Τανζανίας, ώς Μητροπολίτης Είρηνονπόλεως. Τώρα μέ τήν €χλογήν τον εις τόν Ορόνον τής 'Αλεξανδρείας, τό παλαιόν σχέδιον τίθεται εις έν€ργειαν καί έφθασε ,πρό ήμερών από τήν Καμπάλα τής Ουγκάντα ό πατήρ Ειρηναι"ος Μαγκύμπι, ένας μαύρος ϊερεύς, ό όποϊος έχει σπουδάσει εις έλληνικόν γνμνάσιον καί ό όποίος άποτελεϊ ηγετικό στέλεχος τής 'Ελληνικής 'Ορθοδόξου 'Ιεραποστολής. 'Ο πατήρ Ειρηναι"ος μάς είπε: - "Ενα νέον ποίμνιον σχηματίζεται σιγά σιγά διά τό 'Αλε ξανδρινόν Ηατριαρχεϊον. Είναι μαν"ροι πού προσέρχονται εις τήν 'Ορθοδοξίαν. Είναι σκορπισμένοι εις τήν Κένυα, τήν Ούγκάντα καί τήν Τανζανία, εις μέρη όπού δέν μπορει" νά φαντασθή κανείς ότι ζή καί ύφίσταται ή 'Ορθοδοξία. Ούγκάντα 'Υπάρχουν εις τήν 15.000, εις τήν Κένυα 20.000 καί εις τήν Τανζανία 200 περίπου, άλλά ώ αριθμοί αύτοί έχουν προοπτικήν νά αύξηθονν. Οά μάς ήταν δυνατό νά ανξήσωμε τις 40.000 εις 60.000 σέ δύο - τρία χρόνια. 'Ο πατήρ Είρηναϊος, αίσιοδοξεϊ διά τήν νέα €κστρατεία τής 'Ορθοδοξίας εις τήν 'Α φρικήν. Διά τό Πατριαρχείο 'Α λεξανδρείας, τό όποιο από 150.000 έλληνιχό ποίμνιον πού είχε άπ€μεινεν μόλις μέ 80.000 είναι μία εύκαιρία διά νά άποχτήση ν€αν δύναμιν καί είναι εύτύχημα ότι τό νέον αύτό έμψνχον ύλικδν, θά προέρχεται από τούς Ιθαγενείς 'Αφριχανούς, πράγμα πού θά στερεώση τό ΙΙατριαρχεϊον 'Αλεξανδρείας. ΝΤ. ΚΟΥΤΣΟΥΜΗΣ

8

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΟΥ Ν. ΑΜΒΡΑΖµ .Ο ©ρS(3δοξος itC1i 'Ε~λΊ\tlli 'iεραπόστολος Φ ΙΛ ΟΘΕ Ο g `Ο Φιλόθεος 'Α Θηναΐ δης κατήγετο έκ ΓραμμενΕτσης, μιχράς κώμης πλησίον τής "Αρτης, παρά τόν ποταμόν "Αραχθον. 'Ενγώρισα ατ3τόν κατά τό 1874, ότε έσπονδάζομεν όμοί" τήν Θεολογίαν έν τή κατά Χάλκην Θεολογική Σχολή' Νεώτατος τότε, αναστήματος μετρίου, ροδόχρους, εύκίνητος, πάντοτε μειδιών, έπιμελέστατος, χρηστότατος, ήτο εις $λονς αγαπητός. 'Ο Φιλόθεος ήτο έκ τών αγνών έκεένων ψυχών, εις τας όποίας διακρίνει τις καθαρά, ότι χατοικεϊ ή χάρις τον Θεού". 'Η τ€ρτρις τον Φιλοθ€ου ήτο ή μελέτη τών άγίων Γραφών. Εις πάσαν σύνανα.στροφήν, εις τόν περίπατον, πανταχού" τό Θέμα τής ομιλίας τον ήσαν αϊ ίεραί Γραφαί.

- Βρέ αδελφέ, τώ έλ€γομεν ένέοτε οί συμμαθηταΕ τον, λάβε καί άλλο Θέμα... αιωνίως τό αt3τό ζήτημα! ...

- Φίλοι μου! μάς έλεγε μέ τήν πρqεϊαν έκείνην καί ήσύχου φωνήν τον, τί γλυχντερον τον λόγου τοτ"ι Θεον"; "Επειτα νά σάς είπω. "Ο,τι αγαπά τις, περί έχείνου καί όμιλεϊ. 01 μέθυσοι καί έν γένει 01 φίλοι του" ποτού όμιλου"ν πάντοτε διά τά καλά κρασιά καί δι' όλα τά οίνοπνενματώδη ποτά, 01 φιλάργυροι διά τά χρήματα καί διλλοι δι' ό,τι άγαπώσιν. 'Εγώ ομιλώ δι' έκεϊνο τό όποϊον αγαπώ... νΑ λλως τε πρέπει νά είπω τήν άλήθειαν. Αισθάνομαι άρρητον ήδονήν εις τό προσφιλές τού"το Θέμα, τί λ€γω; αισθάνομαι μεταβολήν εις τήν ζωήν μου' ένώ τ€ρπομαι, άναγεννώμαι ένώ ετ3χαριστου"μαι, πλησιάζω πρός τόν Θεόν. Καί πλησιάζω, διότι τόν γνωρίζω διά τών Γραφών. Καί έφ' όσον γνωρίζω Αντόν, έπί τοσούτον αισθάνομαι, ότι αποκτώ ζωήν πνεύματιχήν, ή όποία Θά εΣναι αιώνιος. Καί ατ3τό Θά έννοή ό Κύριος λ€γων. αΑύτη δέ έστιν ή αιώνιος ζωή, να γινώσχωσί σε, τόν μόνον άληθινόν Θεόν, καί $ν άπέ-

το

στειλας 'Ιησούν Χριστόν» ('Ιωάν. ιξ' 2). ΤΗΤΟ αμετάπειστος ό συμμαθητής μας Φιλόθεος. Τόν άφήκαμεν λοιπόν νά ένδιατρίβη πάντοτε εις τό προσφιλές τον Θέμα. 'Αλλά - πρ€,πει νά είπω τήν άλήθειαν - καί ήμεϊς ήρχίσαμεν νά εύχαριστούμεθα, καί τού" λοιποί" έδίδομεν εις αύΖόν άφορμήν. Πολλά πράγματα έμάθομεν έκ τών ποικίλων τού Φελοθ€ον Γραφικών γνώσεων, κα όχι ολίγον ώχοδομούμεθα έκ τής άληθώς άγίας καί χριστιανικής αιιιτού δια-

γωγής

Εϊχομεν δέ όλοι τήν ιδ€αν, ότι ώς άρχιερετις ό Φιλόθεος - καί τοιούτος ήτο ό προορισμός τής Σχολής μας - Θά ήθελε διαπρέψει πολύ, καί έπαξίως τών ποικίλων γνώσεών τού καί τών χριστιανικών αιιτονι άρετών, Θά ήθελε καταλάβει τόν σημαντιχώτερον άρχιερατικόν Θρόνον. Αύτά έσχεπτόμεθα ήμεϊς. "Αλλα όμως, ώς άπέδει ξαν τά μετά ταύτα γεγονότα, έσκέπτετο έκεϊνος. Καί διά τοι"το πολύ ήπορήσαμεν μαΟόντες όσα μέλλομεν νά άναφέρωμεν. Κατά τόν Κανονισμόν τής Θεολογικής Σχολής, έχεϊνοι μόνον 01 μαθηταί άξιον"νται τού Θεολογικού Διδακτορικού" πτυχΣου, όσοι μετά τό τέλος τών σπουδών των Θά ήθελον χειροτονηθή Διάκονοι. Η χειροτονία γίνεται κατά τήν μεγάλην τής Πεντηκοστής 'Εορτήν, ότε λειτουργεϊ έν τή Σχολή μεγαλοπρεπέστατα ά Οικουμενικός Πατριάρχης μετά τών δώδεκα Συνοδικϊυν 'Αρχιερέων. Οί έκ τών άποφοίτων μή δεχθέντες νά χειροτονηθϊυσιν, απερχόμενοι τής Σχολής, λαμβάνοίσι μόνον μίαν άπλήν άπόδειξιν, άλλ' όχι καί τό ΙΙτυχΕον, όπερ δύνανται νά λάβωσιν, άν μετά ταύτα ήθελον ϊερωθή. 'Ο Φιλόθεος, ώς έμάθομεν, προσεχλήθη καί αυτός νά χειροτονηθή ύπεδείχθη

δέ εις ατ3τόν τό ύψος τών άρχιερατικών Θρόνων.

- 'Ολα καλά καί άγια, είπεν ό Φιλόθεος, άλλ' ή έντολή τού Χριστού; - Ποία έντολή; τόν ήρώτησεν ό Δ ιενθνντής τής Σχολής.

- 'Η έντολή, άπήντησεν ό Φιλόθεος, ιιlΙορενΗέντες μαθητεύσατε πάντα τά ί-θνη!» (Ματθ. κη' 19). 'Εφ' όσον εΣς καί μόνος άπιστος ύπάρχει έπί τής γής, μή γνωρίζων τόν Χριστόν καί τό θεϊον αύτού Εναγγέλιον, ή έντολή αύτη ύποχρεώνει όλούς τούς χριστιανούς νά έογάζωντυι ύπέρ τής έπιστροφής τών άπίστων. Δ ιατί αϊ άλλαι 'Εκκλησίαι έργάζονται διά τών ϊεραποστόλων αύτών μεταξύ τών άπίστων καί άγρίων; Είναι 700 έκατομμύρια είδωλολάτραι καί áίπιστοι. Ωοι`ος θά τούς διδάξη; ποϊος θά τούς φωτίση; ποίος θά έχπληρώση τήν έντολήν τού Χριστού μεταξύ αύτών, άν δέν φροντίσωμεν ήμείς οί χριστιανοί; "Αν όλοι γίνωμεν άρχιερεϊς, μένοντες εις ίν καί τό ατ3τό μ€ρος, πού είναι τότε τό άποστολιχόν έπάγγελμα καί ή άποστολική έργασfα μεταξύ τών άπίστων; 'Ο Ωαύλος έχήρύττεν «έν χόποις περισσοτέτως, έν πληγαϊς ύπερβαλλόντως, έν φνλαχαϊς περισσοτέρως, έν θανάτοις πολλάκις... όδοιπορίαις πολλάκις, κι νδύνοις ποταμών, κινδύνοις ληστών, κινδύνοις έξ έ0νών, κινδύνοις έν πόλει, κινδύνοις έν έρημία, κινδύνοις έν Θαλάσση' έν κόπω καί μόχΘω, έν άγρνπνίαις πολλάκις, έν λιμώ καί δίψει, έν νηστείαις πολλάκις, έν ψύχει καί γνμνότητι» (Β' Κορινθ. ια' 23-28) . Καί όλα ταύτα ύπ€φερεν ό Παύλος χάριν τής σωτηρίας τών άδελφών, διά νά όδηγήση αύτούς εις τό Εύαγγέλιον τής χάριτος τού Θεού, διά νά έχπληρώση τήν έντολήν: alΙορενθέντες μαθητεύσατε πάντα τά "Εθνη!».

— Καί ήμείς, είπεν ό Δ ιενθνντής, έκπληρούμεν τήν έντολήν ταύτην τού" Χριστού. 'Ω 'Ορθόδοξος Ρωσσική 'Εχκλησία έργάζεται μεταξύ τών άπίστων, άποστ€λλει ϊεραποστόλονς εις τήν 'Ιαπωνίαν, εις τήν Κίναν, ώ όποίοι κηρύττονσι τό Εναγγέλιον, καί έπιστρ€φούσι ψνχάς λοχιχάς καί άθανάτονς εις τόν 'Ιησούν Χριστόν. Είς τό Ωεκϊνον ύπάρχούσι πλέον τών πεντήκοντα χιλιάδων όρθόδοξοι

χριστιανοί Κιν€ζοι. "Εχονσιν 'Εκκλησίας, 'Επισχόπονς, 'Ιερείς, άναγινώσκονσι τόν λόγον τον Θεού εις τήν Κινεζικήν γλώσσαν.

- 'Αφού λοιπόν, κύριε Δ ιενθνντά, είπεν ό Φιλόθεος, ή 'Ορθόδοξος Ρωσική 'Εκκλησία έργάζεται μεταξύ τών άπίστων, έκπληρούσα τόσον καλώς τήν έντολήν τού Χριστού, διατί νά μή έργάζηται καί ή 'ΟρΗόδοξος 'Ελληνική 'Εκκλησία, ή 'Εκκλησία δηλ. έκείνη ή όποία, κατά τούς παρελΗόντας αιώνας, τόσον έπωφελώς είργάσθη, διά τών μεγάλων αύτής φωστήρων, ύπέρ τής έπιστροφής τών Σλανων, τών Βονλγάρων καί τόσων άλλων 'Εθνών; - Μέ ποία μέσα; ήρώτησεν ό Δ ιενθύντής.

- 'Υπήρξαν περιστάσεις, καθ' ίΙς ήσαν πολλά μέσα, καί ήτο δυνατόν πολλά τά καλά νά γίνωσιν. "Ισως περιστάσεις αντίξοοι δέν έπέτρετψαν τούτο, όπερ, Θεού Θέλοντος, δύναται νά γίνη εις τό μ€λλον. Δ ιατί, παρακαλώ, οί Ρώσοι 'Ορθόδοξοι νά έργάζωνται τόσον άξιεπαένως, ήμείς δέ νά άναπανώμεθα; Δ ιατί ήμεϊς νά μένωμεν στάσιμοι; Δ ιατί νά μή έργαζώμεθα ύπέρ τής δόξης τού Θεού, καί τής έπιστροφής τών έν σχότει ενρισκομένων αδελφών μας είς τό φώς τού Χριστού; "Οχι! κύριε Διενθνντά! 'Εγώ δέν Θέλω νά γίνω άρχιερεύς! Θέλω νά κηρύξω τόν Χριστόν μεταξύ τών άγρίω νχαί τών άπίστων. "Ας γίνωσιν άλλοι άρχιερει"ς1 - Ναί! τώ είπεν ό Δ ιενθνντής, άλλ' άν δέν χειροτονηθής, δέν θά λάβης τό Δ Σπλωμά σον.

- ΟΙ 'Απόστολοι, είπεν ό Φιλόθεος, δέν έξήλθον μέ Διπλώματα Θεολογικά νά κηρύξωσι τήν άλήθειαν, άλλά μέ πίστιν ειλικρινή πρός τόν Θεόν, μέ άγύπην φλογεράν πρός τόν Χριστόν, καί μέ ζήλο,, ένΘονσιώδη ύπέρ τής έξαπλώσεως τής αληθούς γνώσεως τού Θεού διά τού κηρύγματος τού" Εναγγελίον καί τού φωτισμού τών ανθρώπων.

- "Ωστε; είπεν ό Δ ιενθνντής.

- "Ωστε έγώ ούτε θά χειροτονηθώ, ούτε Δίπλωμα θά λάβω, είπεν ό Φιλόθεος, αφού τοιούτος είναι ό Κανονισμός τής Σχολής μας.

11

- Καί διατί δέν χειροτονείσαι, διά νά λάβης καί τό Δίπλωμά σον, καί έπειτα πορεύεσαι σνμφώνως μέ τήν κλίσιν τής καρδίας σον; - Διότι, διά νά ύξιωθώ τον" αξιώματος τούτον, πρέπει πρώτον νά δοκιμασθώ, νά υποφέρω διά τόν Κύριον, νά έργασθώ υπέρ τών αδελφών μον, νά κοπιάσω έργαζόιιενος διά τό Εύαγγέλιον, καί έπειτα ν' αναλάβω τό μέγα φορτίον. 'Εάν είναι ϊερωμένος, κατ' άνάγχην θά κηρύττων, διότι είναι καθήκον μον, έπειδή 8' άνταμείβωμαι υλικώς διά τήν έργυσίαν ταύτην άλλά τότε πού είναι τό καύχημά μον, ότι ύπηρετώ δωρεάν τόν Κύριου; Ναί μέν ό Κύριος διέταξε ιιτοϊς τό Εναγγέλιον καταγγέλονσιν έκ τον Εναγγελίον ζήν» (Α' Κορινθ. θ' 14), άλλ' εδέχθη τούτο ό πλήρης χριστιανικής ανταπαρνήσεως ΙΙαύλος; "Οχι βεβαίως' τούτο δέ φαίνεται έξ όσων λέγει αύτός ό ΙΙαύλος' «Ο Κύριος δι€ταξε, λ€γει, τοις τό Εύαγγέλιον καταγγέλονσιν έκ τον Εύαγγελίον ζήν έγώ δέ ούδενί έχρησάμην τούτων' ουχ έγραψα δέ τα()τα, ίνα ούτω γένηται έν έμοί' χαλόν γάρ μοι άποθανειν, ή τό καύχημα ίνα τις χενώση' έάν γάρ εύαγγελίζωμαι, ουκ έστι μοι καύχημα dud γκη γάρ μοι έπίχειται' ουαί δέ μοί έστιν, εάν μή εύαγγελίζωμαι' εί γάρ έκών τούτο πράσσω, μισθόν έχω' εί δέ άκων, οίκονομίαν πεπίστενμαι' τίς ουν μοί έστιν ό μισθός; ίνα εύαγγελιζόμενος άδύπανον ΓΙήσω τό Εύαγγέλιον τού Χριστού, εις τό μή καταχρήσασθαι τή έξονσίιχ μον έν τώ Εναγγελίω... νπωπιάζω μον τό σώμα καί δονλαγωγών, μήπως ίίλλοις χηρύξας αυτός ιίδόκιμος γένωμαι' (Α' Κορ. θ' 14 — 27).

Ti νά τ έλεγε λοιπόν ό Διευθυντής; Τόν Ινκτειρε σχεδόν. Τόν έθεώρησεν έκκεντρικόν. 'Αλλά καί ότε έγ€νοντο γνωστά ταύτα, καί διεδόθησαν μεταξύ όλων ήμών τών συμμαθητών τον, σί περισσότεροι ωσαύτως ώχτειραν τόν Φιλόθεον, καί τόν ένόμισαν παράφρονα. 'Εγώ, γνωρίζων τόν

1e.

χαρακτήρα τον" σνμπατριώτον μον, τόν έΓΙαύμασα καί τόν έμακύρισα. "Οτε έξήλθε τον Δ ιενθνντηρίον ό Φιλόθεος, ήτο γαλήνιος' τό πρόσωπον αύτο() άπήστραπτεν οϊονεί έκ θείας αίγλης. "Εδρυμον εις τό δωμάτιόν τον.

- 'Ετελείωσαν όλα, μοί είπε.

- Χειροτονείσαι; τόν ήρώτησα. Οχι, εΣπεν, άλλ' αναχωρώ...

- 'Αναχωρεϊς χωρίς τό 1Ιτνχίον σον; - Ναί, είπε· χωρίς νά γνωρίσω τόν χόσμον, νά δοκιμάσω τάς δυνάμεις μον, καί νά ίδω, άν δύναμαι ν' αναλάβω τόσον μέγα φορτίου, δύναμαι νά υποσχεθώ εύσννειδήτως ενώπιον Θεού καί άνθρώπων όσα απαιτεί ή 'Ιερωσύνη; Νέοι ήμεϊς, άπειροι τον κόσμου, διατί ν' άναγκαζώμεθα εις αύτήν τήν ήλικίαν νά άναλαμδάνωμεν διά βίου βάρος, τό όποίον δέν είμεθα βέβαιοι, άν θά δννηΟώμεν νά βαστάσωμεν διά παντός; Καί μοί ανέφερε τότε τούς μαθητάς B. Χ. καί άλλους, ώ όποιοι, διά νά μή χάσωσι τό Δίπλωμα, καί νά χαταλύβωσι θρόνους, ϊερώθησαν... καί έπειτα; ΕΣχον δίκαιου λοιπόν έγώ. "Ας τόν ώνόμασεν ό Διευθυντής έκκεντρικόν. "Ας τόν έθεώρησαν ώ σνμμαθηταί του παράφρονα' έγώ τόν ώνόμασα καί τόν έπίστενσα εύσννείδητον καί αληθή Χριστιανον. Μετ' όλίγας ήμέρας ό Φιλόθεος άνεχώρει έκ τής Σχολής. ' Ηλθεν εις τό δωμάτιόν μου, καί μ' αποχαιρέτησε.

- Δέν θά λησμονήσω, μοί είπε, τά ευγενή σον αισθήματα. 'Αναχωρώ καί αγνοώ, πότε θά έπανίδωμεν άλλήλονς. "Αν όμως ό Θεός εύιδοχήση καί τιπάρχω έν τή ζωή, θά σοί αναγγείλω που" εύρίσχομαι. "Ισως ό Κύριος μέ μεταχειρισθή ώς δργανόν Τον, όπου Αυτός γνωρίζει... Χαίρε, αδελφέ! ... έδάκρνσε καί άνεχώρησε.

Ταύτα σνν€βαινον κατά τό έτος 1874.

ΣΠΙΣΤ O1tAI Τήνος, 13-11-68 'Αξιότιμοι Κύριοι, "Ε+φθασεν εις τό Φροντιστήριό νμας κάποιον άπδ τά τεύχη τού καλού Περιοδικού σας «ΟΣ φίλοι τής Οϋγχάντχ Βορείου `Ελλάδος». ΕΣνχι ώραιότατον καί λίαν οικοδομητικδν. Τό θεωρούμεν δέ ώς Σκανδν, νά συμβάλη εις τήν καλλι€ργειαν τών Σε.αχποστολιχών διχθέσεων τών `Ιεροσπουδαστών μας. Σάς παρχκαλούμεν, λοιπόν, έάν σάς εϋχολύνη, νά αυμπεριλάβητε άπδ τούδε εις τόν κατάλογον τών συνδρομητών σας καί τό 'Ανώτερον `Ιερατικδν Φροντιστήριον Τήνου, σημειώνοντες καί τάς οιχονομιχάς iιποχρεώσεις του πρός ϋμάς. Εϋχαριατούμεν. 'Επί τούτοις, συγχαίροντες άπδ καρδίας καί εϋχόμενοι π"ασαν άπδ Θεού εϋλογίαν εις τάς άγίας προσπαθείας σας, διατελούμεν Μετά τής έν Κυρίqι άγάπης Διά τδ Φροντιστήριον άρχιμ. 'Αγαθόνικος Φχτούρος, καθηγητής.

ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ «'Ιεραποστολή χωρίς τδ Πνεύμα τής Πεντηκοστής, τδ Πνεύμα τής δυνάμεως καί τής αϋταπαρνήσεως, τδ Πνεύμα τής αϋτοθυσίας καί τής πλήρους άνιδιοτελείας δέν γίνεται. `Ιεραποστολή χωρίς τδ παράδειγμα βίου διγίου, ασκήσεως, γχρατείχς, άδιαλείπτου προσευχής καί μυστηριακής ζωής, δέν πρχγμχτοποιεΖται. `Ιεραποστολή χωρίς βίωμα Σεραποστολιχόν, χωρίς τήν έπιστράτευσιν όλων τών πνευματικών δυνάμεων, όλων τών Ικανοτήτων, όλων τών μέσων δέν δύναται νά λάβη χώραν. `Ιεραποστολή τέλος' χωρίς συντονισμδν' χωρίς συνέπειαν, χωρίς άρτίαν συγχρότησιν, χωρίς σύστημα καί πειθαρχίαν δέν εΙνχι δυνατόν νά γίνη. "Ας μή άπχ τώμεθα »

Αύτά ιιάς γράφει μεταξύ άλλων φλογερός άρθόδοξος μοναχός. Σύμφωνου""μεν. Μόνον σί εύαγγελισταί Θά εναγγελίσονν τούς άνεναγγέλιστονς. Τό πρόόλημα όμως είναι που" Θά εύρεθονν αυτοί οί άνθρωποι. ΙΙρό6λημα λοιπόν ανθρώπων είναι καί ή έξ. Ιεραποστολή. Διά τούτο άς προσεύχεται ό ζηλωτής αυτός μοναχός μαζΖ μέ όλούς τούς φίλούς τής ιεραποστολής διά νά παρουσιάστι ό Κύριος τον άμπελώνος αγαθούς έργάτας καί εις τόν αμπελώνα τής έξωτ. 'Ιεραποστολής. Εύχαριστονμε ακόμη διά τάς Θερμάς

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ Ο 2ος ΤΟΜΟΣ ΔΙΑ ΤΟ EPFON ΚΥΡΙΛΛΟΥ' ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΙΟΥ' Τό 1966, πριντοδονλίη τής 'Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης καί τής Θεολογικής Σχολής τού" 'Αριστοτελείού Πανεπιστημίου, έωρτάσθη ή Ι100ετηρίς τής ιεραποστολικής δράσεως τών Θεσσαλονιχ€ων αδελφών Κυρίλλου καί Μεθοδίου μεταξύ τών Σλαύων. Τό ατ3τό έτος έξεδόθη τό ,πρώτον μέρος τόμου πρός τιμήν τών άγίων αδελφών, εις τόν όποίον σνμπεριελήφθησαν μελέται ημετέρων καί ξένων έπιστημόνων. Τώρα έξεδόθη μέ έπιμέλειαν τον χαθηγητον κ. Ι. 'Αναστασίου τό δεύτερον μέρος τό όποίον περιέχει ωσαύτως μελέτας άποσκοπούσας εις τήν διεύρννσιν τών ιι.στοριχών προί3ποθέσεων, τής δράσεως καί τών συνεπειών του" ύπό τών δύο αδελφών άναληφθέντος ϊεραποστολικον καί έχπολιτιστικού" έργου. Δύο έχ τών μελετών είναι γεγραμμέναι εις τήν έλληνικήν γλώσσαν: Η μία έγράφη ύπό τον καθηγητού" Ν. Ι. ΙΙανταξοπούλού (σελ. 1-30) καί έχει τόν τίτλον «Νομοθετικός ανταγωνισμός εις τό Βυξάντιον άπό του" 6ον έως του" 10ον αί.». ή δ' έτέρα ύπό του" καθηγητού" Α. Αίμ. Ν. Ταχιάον (σελ. 83-132) μέ τόν τίτλον «'Η έθνιχότης Κυριίλλον καί Μεθοδίου κατά τάς σλαδικάς ϊστοριχάς πηγάς καί μαρτυρίας». "Αλλαι δέκα τρείς μελέται έχουν γραφή εiς τήν γαλλικήν γλώσσαν υπό καθηγητών πανεπιστημίων ξένων χωρών καί άλλων διαπρεπών έπιστημόνων. Α ί μελέται του" όλον τόμου αποτελούν πολυτιμοτάτην σνμόολήν εις τάς σλαδιχάς σπούδάς, καί έξετάζονν τά σχετικά ,πρός τήν δράσιν τον Κυρίλλου καί Μεθοδίου προδλήματα ύπό τό φώς τής συγχρόνού ιστορικής καί φιλολογικής έρεύνης. έπιστολάς καί σννδρομάς των, τούς προηγ. 'Α Θανάσιον Λ αυριώτην καί τόν Θεολόγον καθηγητών Θωμά Βλιαγκόφτη.

Υ3

ΣΤΗΛΗ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ Δήμος Θεσ) νίκης Δρχ. 15.000 Σωτ. Λιάχος (διά τήν 6άπτισιν δύο παιδιών) ,ι 1.000 'Ιωάν. Καψιμάλης ,) 250 Δ ημ. Ταμτάκος 500 ΙΙαύλος 'Αθανασιάδης » 500 Μαρ. Ταχιύον (είς μνήμην αδελφού της) ,ι 1.000 Γέρων ΙΙαύλος Ιατρός 'Ι. Μ. ,) Μεγ. Λαύρας 500 Γέρων Διομήδης 'Ι. Μ. Μ. Λαύρας » 300 Γέρων Νικηφόρος 'Ι. Μ. Μ. Λαύρας ,) 350 Μοναχός 'Εφραίμ 'Ι. Μ. Μ. » Λαύρας 100 Προηγούμενος 'Α θανύσιος 'Ι. Μ. Μ. Λαύρας » 500 Μοναχός Πολύκαρπος 'Ι. Μ. ,) Μ. Λαύρας 100 ΟΙχ. Μανροματίδη (Καόάλα) (αντί μνημοσύνον πατρός των) » 500 Μαρία Σπηλιώτη » 100 Θωμάς Βλιαγκόφτης (ΙΙτολεμάίς) 500 Θεολογία Μπαλάχη (άντί » μνημοσύνου Κ. Χαλέπη) 300 A', B' καί Γ' τάξεις Γ' Γυμνασίου 'Αρρένων (διά ράσα) » 2.500 » Ζωή Καραγιαννίδον 400 "Αννα Τερέζη » 1.000 Χρήστος Καλαμακίδης » 260 "Λ ννα Τερέζη (δι' άγοράν » αύτοκινήτον) 1.000

14

"Οπως είχαμε αναγγείλει εις τό προηγούμενον τεύχος, τήν Κνριακήν 3 Νοεμόρίον 1968 €τέλεσε τό Σωματείού μας Θ. Λειτονργίαν καί μνημόσννον είς μνήμην τών εύεργετών καί δωρητών τούτον. ' Ητο συγκινητική ή προσέλενσις τών μελών καί φίλων τού Σωματείου μας, αϊ έπακολονθήσασαι όμιλίαι καθώς καί ή σεμνή τελετή τής απονομής σχετικών διπλωμάτων ευγνωμοσύνης είς τήν ϊεραπόστολον Θ. Τσότσου, τήν ϊεραπόστολον καί εύεργέτιδα κνρίαν Κατσ€α καί τήν δωρήτρια άείμνηστον 'Ασημίναν Κογιάμη. Καί αϊ τρείς γυναίκες ώς αϊ μνροφόραι εύαγγελίστριαι, εύιηγγελίσθησαν δι' όλων τών μέσων πού διέθετε έκάστη τήν Γέννησιν τού Σωτήρος είς τά "Εθνη. Ε'θε εις τά 'ίχνη των νά 6αδίσονν καί άλλαι εύγενείς καρδίαι τής Θεσσαλονίκης.

Τά έξής γράφει ένας μεγάλος Γάλλος σνγγραφενς στό έξοχώτατο έργο τον ι«τό πνεύμα τον" Χριστιανισμού», γιά νά δοθή άπάντησις σ' έκείνονς πού γράφουν ένάντια γιά τήν έξωτερ. 'Ιεραποστολή : «ΟΙ 'Αρχαίοι φιλόσοφοι δέν έγκατέλειτψαν ποτέ τούς ωραίους δρόμους τής 'Ακαδημίας καί τίς χαρές τής 'Αθήνας γιά νά πάνε νά έξανθρωπίσουν τόν άγριο, νά μορφώσούν τόν αμόρφωτο, νά περιποιηθούν τόν ασθενή, νά ένδύσονν τόν φτωχό, νά αποκαταστήσούν τήν ομόνοια μεταξύ τών έχθρικών λαών. Τούτο άντιΟέτως έκαναν 01 'Ιεραπόστολοι καί τό κάνούν αυτήν τήν ώρα· οϊ θάλασσες, οϊ κακοκαιρίες, ώ πύγοι, οί φωτιές τον" 'Ισημερινού" δέν τούς αναχαιτίζούν. (Τεύχος 9, 1961 - ΙΙορενθέντες)

ΕΛΗΦΘΗΣΑΝ Μακαριωτάτον 'Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ Γ' «ΚΥΠΡΟΣ Η Α ΓΙΑ ΝΗΣΟΣ».

ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΤΟΜΕΥΣ 1Ιροηγούμεναι εισφοραί Σωτ. 'Ιωαννίδης Ιατρός Κανελλή Κ. Ιατρός

ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ

Δρχ.

15.440 500

»

1.000

ΙΙρωτοπρεσ6ντ€ρου -- Καθηγητή Γεωργίου Θ. ΙΙΥΡΟΥΝΑΚΗ «Δίπτυχο ψυχής» έκδοση Β'.

ΑΙ

ΑΠΟΨΕΙΣ

ΜΑΣ

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ Αντύς τάς ήμέρας διαβάσαμε εις τόν ημερήσιο τύπο διά τήν άγρίαν σφαγήν δώδεκα ϊεραποστόλων εις τήν ζούγχλαν τού 'Αμαζονίου άπό τούς έρυθροδέρμονς τής φυλής ιι'Α τροάρις». Καί εις τήν άστροναντικήν έποχή μας συνεχίζεται ή μεγαλειώδης αντοθνσία τών χριστιανών ϊεραποστόλων. Δέν αντιμετώπισαν απλώς τήν άδιαφορίαν ή τήν άγνωμοσύνην άλλά προσέφερον τήν ζωήν των ολοκαύτωμα εις τήν νπόθεσιν τής διαδόσεως τής βασιλείας τον Χριστού. Ε/ς ήμέρας λοιπόν τοιαύτης χρίσεως τών άξιών καί ηθικής σήψεως τών άτόμιυν καί τών λαών ή Ουσία καί αύιτής τής ζωής έχ μέρους τών ϊεραποστόλων τον Χριστιανισμού άποτελεϊ ένεσιν όξνγόνον εις τόν πολιτισμόν μας. Είναι όμως αποκαρδιωτικό τό γεγονός ότι ή ήρώίχή αυτή πράξις πέρασε σχεδόν απαρατήρητος εις τά «ψιλά τών έφημερίδων χωρίς καθόλου νά συγκινηθούμε. Α ϊ καθημεριναί μικρότητες, ημών τών ενρισχο,ιιένων εις τά μετόπισθεν, μάς έμποδίζονν ν' άναπνεύσωμεν άναπνοάς μεγαλείου άπό τό παράδειγμα τών μεγάλων αυτών χριστιανών καί ν' άναγνωρίσωμεν ντι ή έξωτ. Ιεραποστολή άποτελεϊ έπιταγή τον ούνρανού καί αίτημα τών καιρών μας πρός μεγίστην τον" Θεού" δόξαν. Ν. Χ.

ΔΙΚΑΙΟΣ ΕΠΑΙΝΟΣ Μετά τήν λήψι τον" πτυχίου τής άδελφής Νοσοκόμου μετέβη δύο χρόνια είς τήν Ουγκάντα, Κένυα καί Τανζανία ή δίς Θωμαΐς Τσώτσον διά νά διαχονήση τήν άρθόδοξον ϊεραποστολών. "Επειτα δέ άπό πορείας, κόπούς, θυσίας, πολλύς δνσκολίας καί στερήσεις έπέστρεψεν εις τήν πόλιν τού Κυρίλλου καί Μεθοδίου. Εις δύο συνάξεις μέ πολλή σνγχίνησι περιέγραψε τό έπιτελούυενο έργο εις τόν αγρό τής 'Ανατ. 'Αφρικής. Μέ τήν ίδια σνγκίνησι ώμίλησε καί ίέλλη σνμπολίεις ϊεραπόστολος ή κυρία Κατσέα έργασθεϊσα έπί αρκετό διάστημα κοντά είς τόν φλογερό ίεραπόστολο π. Χρυσόστομο ΙΙαπασαραντόπονλο. Η κυρία Κατσέα είναι καί μεγάλη ενεργέτιδα τον έργου τής ϊεραποστολής. Τό σωυατείον μας «0/ φίλοι τής Ουγκάντα» τό όποίο έπρωτοστάτησε είς τήν αποστολή τών δύο ϊεραποστόλων γυναικών έτίμησε τό έργον των καί έβράβενσε διά σχετικών διπλωμάτων αντάς καθώς καί τη' ν δωοήτοια αν τού κυρία 'Ασημίνα Κογιάμη. Εύχεται δέ καί παρακαλεί τόν Κύριον τού θερισμού νά ευρεθούν καί ίέλλ οι έργάταε ν' ακολουθήσουν τό φωτεινόν παράδειγμά των. Ν. Χ.

ΕΝΩΠΙΟΝ ΕΘΝΩΝ 'Ο Παύλος δέν είναι στενόκαρδος 'Ιουδαίος. Δέν ίχει στενήν άντίληψιν, άλλά ενρύχωρον χαρδίαν. Δι' αυτόν, τό Εναγγέλιον δέν πρέπει νά μείνη άποκλειστικόν προνόμιον τον 'Ισραήλ. Θά πρέπη νά άκουσθή ένώπιον έθνών. Νά άνοίξη νέους ορίζοντας, νά άπαλλάξη τά έθνη άπό τό σκοτάδι καί τό έξαιρετικύ δύσκολον αυτό ργον τό άναλαμβάνει ό Παύλος. Τον τό άναθέτει ό Κύριος. τέθειχά σε εις φώς έθνών, τού είναί σε είς σωτηρίαν έως έσχάτου της γης» (ΙΙράξ. ιγ', 47). "Ετσι δικαίως, π Παύλος θά όνομασθή 'Απόστολος τών 'Εθνών καί Οίι διεκδικήση κεντριχήν θέσιν μέσα εις τάς καρδίας όλων μας.

«0 ουρανός ήνεώχθη, πνεύμα χατεπέμφθη, τό μεσότοιχον άνηρέθη τό σκότος έσβέσθη, τό φώς έλαμψεν, οϊ δούλοι γεγόνασιν έλεύθεοοι, οι έχθροί νϊοί, ώ αλλότριοι κληρονόμοι. Θεός έπί γης, άνθρωποι έν ονρανώ, δαίμονες δραπετεύονσι, θάνατος λέλνται, ,παράδεισος άνέωκται, κατάρα ήφάνισται, άλήθεια έπανήλ.θε. Σήμερον δέν αποκαλύπτονται ίάγγελοι, ούτε αρχάγγελοι, οΙίτε ουρανοί, ούτε ουρανοί τών ουρανών άλλά αυτός ά Θεός. Διά τούτο Ισχύσατε χείρες άνημέναι καί γόνατα παραλελημένα· παρακαλέσατε οϊ όλιγόψνχοι τή διανοίιι· Ισχύσατε ϊεραπόστολοι' μή φοβείσθε. 'Ετέχθη ημίν Σωτήρ...» 'Αγ. 'Ιωάννης Χρνσοστομος.

15

ΑΩΟ ΤΑΣ ΕΚ∆ΟΣΕΙΣ ΜΑΣ «Α Ι ∆ Υ'ΣΧΕΡΕΙΑ Ι ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ.) άνάτύπον €κ της €φημερίδος ))ΕΣΤΙΑ», έκδοσις «ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΟΥΓΚΑΝΤΑ», σελ. 40, δρχ. ό. Τό φύλλάδιον αυτό έπρεπε νά φέρη τόν τίτλον «μικρά εισαγωγή εις τάς άφρικανιχάς σπουδάς». Τόσον περιεχτικόν καί τοσούτον κατατοπιστικόν είναι, διά πάντα ένδιαφερόμενον, διά τήν έκε1 ίεραποστολήν, ώστε έθεωρήθη ότι έπεβάλετο ή άνατνπωσίς τον από τό σωματείού μας. Μετά λοιπόν τήν έκδοσι τον κατηχητικον βοηθήματος τον π. Βρύώνη καί «Ιεραποστολή; » τού" θεολόγνύ χ. Η. Βουλγαράκη προσφέρει τό Σωματείο μας εις τούς φίλούς της ϊεραποστολής καί εις όσους εινδιαφέρονται διά τά προβλήματα τής 'Αφρικής ,τήν παρούσα έκδοσι μέ τήν ελπίδα ότι σνμβάλλει εις τήν γνώσι καί άντιμετώπησι τών προβλημάτων της έ ξωτ. 'Ιεραποστολής.

ΟΛΑ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ Είναι αποφασισμένος δι' όλα ό 'Απ. Παύλος. Τίποτε δέν Θά σταθή έμπόδιον εις τήν όλοκλήρωσιν τού" έργον τον. Ούτε δνσκολίαι συγκοινωνιακαί, ούτε πιχρίαι συνεργατών, ούτε παρανοήσεις φίλων, ούτε διωγμοί εχθρών. Τίποτε. Τά πάντα, ό φλογερός ϊεραπόστολος, Θά τά νπομείνη μέ καρτερίαν, μέ νπομονήν. Μπροστά εις τήν μεγάλην τον άποστολήν, κάθε άλλο παίρνει δεύτερενονσαν Θέσιν. 'Εκείνο πού προέχει είναι νά έπεκτείνεται ή Βασιλεία τού" Θεού. «Πάν. τα στέγομεν, έλεγεν, ίνα μή έγκοπήν τινα δώμεν τώ ΕτιαγγελΣω τού Χριστού') (Α' Κορ. 0' 12) . "Ολα, καί τά πλέον βασανιστικά, καί τά πλέον ενοχλητικά. "Ολα...

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΑΠΟ 1-1-68 ΕΩΣ 31-12-68 ΕΣΟΔΑ

Ε Ξ Ο Δ Α

`Γπδλοιηον προηγουμένου έτους 1967 Συνδρομαί μελών το 1968 "Εχταχτοι εϊσφορχί 1968 'Αναλήψεις Ταχ. Ταμιευτηρίου 'Εκ πωλήσεως έκδόσεών μας ΙΙροσωρινδν δάνειον 1968

Δραχ.

103.20 173.034 183.098 197.500 1.048 352

ΣUνολον

555.135.20

Α Ν Α Α r Σ Ι Σ Καταθέσεις 1)1) 68 Καταθέσεις χρήσεως 1968

Δραχ.

60.590 256.224

Σύνολον 'Αναλήψεις χρήσεως 1968

316.81-1 197.500

'rπόλοιπον 31.12.68

119.314

16

Καταθέσεις εϊς 'Ι'χχ. Ταμιευτήριον Γενικά έξοδχ 1968 'Εμβάσματχ εϊς π. Χρυσόστομον Μισθός ίερχποστόλου μέχρι 'Απρ. έ.έ. 'Εκτυπώσεις ΙΙληροφ. Δελτίων καί άλλου Β. "Εξοδχ αποστολής δεμάτων Φόρος έράνου 1967 (1)10) 'Επιστροφή δανείων 1967+1968 Διαφορά έξελεγχτιχής έπιτροπής 7-3-68

Δραχ.

256.221 19.616.50 215.542.45 20.075 12.872 12.601 12.064 952 1.639.55

Σύνολον `rπόλοιπον εϊς νέον

554.586.50 548.70

Σύνολον

555.135.20