5 minute read
WANDELAVONTUUR | Ierland
Voor corona trokken we er jaarlijks met een groepje op uit. Zo wandelden we in Duitsland de Hexenstieg, de Rheinsteig en de Schluchtensteig en genoten we van de prachtige kust van Cornwall in Engeland. In 2019 stelde één van de groepsleden voor om naar Ierland te trekken en de keuze viel op de Wicklow Way. Pas in mei 2022 konden we ons voornemen omzetten in daden.
Tekst Tjeu Tijskens Foto’s Wies Daamen en Pier Van Werde
Wandelen op een Irish breakfast
Met de wind in de rug
We vlogen naar Dublin en lieten ons meteen met een busje naar een ruime B&B in Bunclody brengen. Vandaaruit werden we ’s anderendaags naar het startpunt in Clonegal gebracht. Dat bleek een goede keuze, want dag na dag trokken we een steeds mooier en ruiger landschap in. Nog een voordeel: we hadden wind in de rug, want die waait voornamelijk uit zuidwestelijke richting! Wij wandelden zes dagen, maar je kan de tocht ook doen in zeven of acht dagen met kortere afstanden op sommige dagen. Wij wandelden tussen 17 en 25 km per dag met telkens meer dan 500 hoogtemeters. Pittig, maar voor geoefende wandelaars zeer haalbaar, onder meer omdat we gekozen hadden voor wandelen met een dagrugzak en bagagetransport van de ene naar de andere overnachtingsplaats. Naarmate de dagen vorderden, wandelden we steeds meer op onverharde wegen en paden, rond en over flinke heuvels en langs kleine en grote meren. Het juiste pad vinden was geen probleem: de Wicklow Way is over heel zijn hele lengte van ongeveer 130 km zeer goed bewegwijzerd.
Scarr
Op onze vijfde stapdag kozen we ervoor om het bewegwijzerde pad te verlaten voor een lus
Biels en balken met krammen om te klimmen. Langs enkele hooggelegen moerasgebieden.
via Scarr op een hoogte van 641 m en verder over de Brown Mountain. Daar moesten we het doen zonder bewegwijzering, maar dank zij een goede voorbereiding en een track op gps raakten we waar we zijn wilden en genoten we van een indrukwekkende omgeving. Genieten deden we ook op dag zes toen we met een stevige wind in de rug over de White Hill en de Djouce Mountain trokken. Bij Crone Woods werden we daarna opgepikt voor een transfer naar Dublin, zodat we de laatste kilometers van de Wicklow Way en het binnentrekken van de stad niet te voet moesten doen. In Dublin bleven we nog twee dagen om de sfeer van de stad te proeven en enkele interessante monumenten en plekken te bezoeken. Kissing gates
De paden zijn over het algemeen zeer goed begaanbaar. Hier en daar kregen we wel een stuk ‘alpine trail’ voor de voeten en soms wandelden we lange stukken door moerasgebied op treinbiels of balken. Daarin zijn krammen geslagen, die met hun ronde kop een beetje boven het hout uitsteken en zo verhinderen
Door het dal van Glendalough naar de kloostersite. Oud kerkhof bij een kloosterruïne.
dat je uitschuift, zelfs als het hout nat is. Goed idee! Heel vaak liep het pad door graslanden met heel veel schapen. Daar moesten we telkens via trapjes of laddertjes over poortjes of door de befaamde ‘kissing gates’. Historisch zeer interessant én bijzonder mooi is het dal van Glendalough. Daar vind je nog de ruïnes en het kerkhof van wat ooit een enorm grote kloostersite was. Ooit verbleven er gelijktijdig om en bij de drieduizend mensen, niet allemaal uit religieuze overwegingen, want naar dit dal vluchtten vaak criminelen, die op die manier aan vervolging probeerden te ontsnappen. Ze mochten er immers voor een bepaalde tijd blijven en moesten daarna de keuze maken om ofwel terug te keren naar waar ze vandaan kwamen ofwel… kloosterling te worden!
Guinness en Snitwicks
Onderweg overnachtten we telkens in ruime en mooie B&B’s. Maar geregeld lagen die een eind van de Wicklow Way, zodat we na de dagtocht en voor de volgende een transfer nodig hadden. Die transfers waren vooraf besteld en goed geregeld. Daarvoor hadden we beroep gedaan op Anders Reizen, dat hiervoor samenwerkt met een Ierse reisorganisatie. Dit heeft ons véél zoekwerk en geregel vooraf bespaard! Soms was in de B&B een avondmaal voorzien, soms gingen we daarvoor naar een restaurant of pub verderop. Dàt deden we bij voorkeur ook al bij het einde van de wandeling en zo leerden we de bieren Guinness en Snitwicks niet alleen kennen, maar zelfs appreciëren! In de B&B’s kregen we onze lunchpakketten mee voor onderweg;. Picknicken deden we in de vrije natuur, want slechts één keer konden we terecht in een schuilhut, gelukkig precies op die éne dag met flink wat regen!
Iers is Iers
Alvast bij onze eerste overnachting in Bunclody konden we ervaren hoe ‘allergisch’ de Ieren zijn aan Engeland. Iemand van de groep bestelde voor de dag erna een English breakfast, waarop de uitbaatster antwoordde dat men zoiets niet eet in Ierland, enkel een Irish breakfast! Ook al krijg je net hetzelfde op je bord, Iers is Iers en niet Engels! De afstanden worden ook aangegeven in kilometers en niet in miles, wat het ons natuurlijk wel wat gemakkelijker maakte… De Wicklow Way was voor ons allen een zéér aangename kennismaking met (een stuk van) Ierland. We wandelden het pad in mei en zagen overal hagen en bermen van gaspeldoorn met zijn fel gele bloemen. Veel heuvels kleurden licht- en donkerbruin van enerzijds dorre resten van varens en anderzijds nog niet bloeiende heide. Allicht kleuren de varens enkele weken later groen en de heide paars in augustus. Ook dan is het er ongetwijfeld heel erg mooi … PRAKTISCHE INFO
Blessington
Dublin
Ballymore Eustace Crone Wood
Wicklow Mountains National Park Scarr Scarr 641 m Glendalough Round Wood
Militair Domein Glenmalure
Ow AvonbegAvonmore
Rathdrum
Moyne
Aughrim
Tinahely
Derry Shilleagh
Clonegal 0
Bunclody 2 4
km
M11
Gorey
Op Weg 2022
De Wicklow Way is een 127 km lang pad door de Wicklow Mountains ten zuiden van Dublin. Vertrek je in Clonegal en wandel je van zuid naar noord dan heb je het voordeel dat je enkele dagen kan opwarmen voor het lastigste gedeelte aan te vatten. Klassiek telt het pad 7 etappes, wij deden er 6. Op www.wicklowway.com vind je niet alleen beschrijvingen, kaartjes en opties voor logies, maar ook info rond transfers of bagagevervoer.
ONLINE
KAART TRACK FOTO’S