WANDELAVONTUUR | Luxemburg

Mullerthal’s finest

Steile stukjes tussen de rotsen, het Mullerthal ten top! Met zicht op de omgeving en een zacht zonnetje ...

Er werd een indian summer aangekondigd, dus twijfel ik niet lang. Op vrijdagochtend rijd ik na een fijn ontbijt met het gezin naar Beforterheed, net boven Beaufort. De route die ik zal volgen is grotendeels gebaseerd op bestaande wandelroutes, met her en der een niet gemarkeerd stukje, kwestie van het een beetje uitdagend te maken.

Æ Tekst en foto’s Yanick Bos

Kalekapp en Perekop

Het is kwart na elf wanneer ik vertrek. 100 m verder wandel ik al tussen de speciale rotsmassieven die de streek kenmerken. Het pad gaat op en neer en de herfstkleuren boven me maken het plaatje compleet. Het is wel kil, dus stop ik even om handschoenen aan te trekken en verhoog ik het tempo om op te warmen. Het gaat een heel eind rechtdoor met afwisselend loofbos, gemengd bos en sparrenbos om dan de afslag te nemen naar Grundhof, een klein dorpje langs de Schwaarz Lenz. Ik ga wat trapjes af en draai rechts, weg van de DuitsLuxemburgse grens langs een schapenweide omhoog. Op een bankje pauzeer ik voor mijn lunch. Ik keek er al even naar uit: spek en eitjes die ik vanochtend bakte, dat gaat smaken! Met zicht op de omgeving en een zacht zonnetje… veel beter kan het niet worden. Na de pauze slingert het pad verder tussen weilanden om dan het bos in te duiken. Hier gaat het steil tot onder enkele indrukwekkende rotsen met de naam ‘Kaasselt’. Ik passeer ook de ‘Kalekapp’ en de ‘Rammelee’. Enkele wandelaars kijken wat raar op, ze hadden duidelijk geen andere mensen verwacht. Na wat bochtjes en rotspartijen volgt een breder pad dat op de hoogtelijn blijft en zo Weilerbaach passeert om dan, ter hoogte van Geilerslee, één van de vele uitkijkpunten, de vallei van de Aasbech in te draaien. Een prachtig groen weiland zou een ideale bivakplek zijn, maar het is nog veel te vroeg. Ik stap door naar de ‘Perekop’ waar ik langs steile trapjes afdaal. Ik volg nu even het Mullerthaltrail, over trapjes, brugjes en stepping stones. Het gemarkeerde pad draait al eerder de vallei uit, maar ik blijf de beek stroomopwaarts volgen.

Het is rustig in het bos, enkel een beekje in de verte dat klatert en zich niets aantrekt van de vallende nacht.

Chocomousse

Ik ben blij als ik in de verte naast de watertoren een bosje zie opduiken. Aan de rand is een bankje waar ik pauzeer en een telefoontje doe. Midden mijn gesprek passeert Filip, een voormalige deelnemer aan een ervaringstocht in het Lake District, met de fiets. Het is fijn om eens iemand te zien buiten de eigen bubbel of de werkcontext. Hij fietst verder en ik ga weer op stap. De zon begint te dalen en het begint ook frisser te worden, maar de omgeving blijft me continu mooie rotsmassieven presenteren. Telkens is de kleur of begroeiing anders. Net voor het dorpje Mullerthal draai ik in oostelijke richting een licht stijgend pad met de X-markering op. Ik volg het tot aan een holte in een rots waar plaats is voor mijn tarp. Ik besluit me hier te installeren voor de nacht want het schemert al. Gelukkig heb ik voor de gezelligheid wat theelichtjes mee. Terwijl ik water kook voor mijn vriesdroogmaaltijd, klop ik alvast mijn chocomousse. Een aanrader als je graag wat lekkers binnenspeelt na je tocht! Ik laat de mousse stijven in de koude omgeving en eet eerst rustig mijn spaghetti carbonara op. Het is rustig in het bos, enkel een beekje in de verte dat klatert en zich niets aantrekt van de vallende nacht. Het duurt niet lang of ik zie wat sterren tussen de kruinen van de bomen verschijnen.

Tussen de rotsen

Om 8u ben ik op stap. Het pad gaat meteen omhoog, dus krijg ik het snel warm. De rotspartijen zijn alweer anders dan die van gisteren. Ik mis een scherpe afslag en kom op een breed half-verhard pad. Ik besluit verder te lopen op de flank maar betreur mijn keuze. Ik steek een parking over en pik het Mullerthal Trail nr 2 op. Het is weer een smal paadje maar

Dag 2 en vroeg op stap. De rotspartijen blijven indrukwekkend, ook al kom ik er niet voor het eerst.

dit keer slingert het vaker tussen de rotsen. Ik passeer de ‘Goldkaul’, de ‘Goldfralee’ en de ‘Eileburg’, waarbij je regelmatig een koplampje kan gebruiken als je alle holtes wil verkennen. Aan de befaamde brug over de Schwaarz Lenz is een fotoclub bezig de nodige voorbereidingen te treffen voor een foto van … de brug. Het is mooi om te zien hoe elk lid zijn of haar statief positioneert en met oog voor detail alles instelt. Aan het paviljoen heb ik 6,5 km afgelegd en pauzeer ik voor een tussendoortje. Daarna begin ik al huppelend aan mijn afdaling naar het dorp Mullerthal.

Niet voor wandelaars

Door de jacht kan ik mijn oorspronkelijke route niet aanhouden, dus volg ik het Mullerthal Trail nr 3 tot aan een afslag die het bos in loopt. Na wat slingeren pik ik een moeilijk zichtbaar paadje op naar de Heringerburg. Ik loop nu op een heuvelrug en het pad verdwijnt na een kleine kilometer het bos in. Het is een beetje zoeken maar via de bedding van de beek kom ik toch veilig van het rotsig plateau beneden. Ik pik een oud pad op en kom zo opnieuw aan de weilanden waardoor de Schwaarz Lenz stroomt. Ik blijf niet lang op de klassieke wandelweg en beland op de oostelijke flank van de Hanner dem Haardhaff. Het pad loopt door tot boven Chateau Grondhaff om dan plots te stoppen. Ik waag het erop en daal de fel overgroeide flank af. Niet voor dunne broekjes, want er staan her en der bramen en metershoge varens. Geleidelijk aan vervaagt het pad en gaat het over in wildsporen. Het is duidelijk dat deze flank niet voor de wandelaar voorbehouden is. Ik zoek me een weg over de heupdiepe Halerbaach maar dat is niet zo makkelijk. Ik leg een extra steen in de rivier om over te steken, want ik heb geen reservekledij mee. Aan de overzijde zet ik er de pas in richting kasteel van Beaufort. Via een vlonderpaadje steek ik een moerassig stuk over om op mijn eindpunt te belanden.

PRAKTISCHE INFO

Ik liep niet één van de vele, kant en klare paden van het Mullerthal, maar stippelde zelf een route uit tussen Berforterheed en Mullerthal en terug. Normaal was het 2 x 20 km geweest, maar door de jacht kon ik op dag 2 mijn voorziene traject niet uitwandelen. De kaart die ik gebruikte was een oudere topografische kaart (R6, 1:20.000, Wasserbillig-Beaufort) waarop nog heel wat oude paden staan. Je kan in de streek overnachten op één van de vele campings, hotels of jeugdherbergen, maar ik verkies een wildbivak. Meer info op yanickintothewild.com.

Fietsen in de regio Mullerthal

Onderweg over oude spoorlijnen, langs rivieren en tussen imposante rotspartijen: de regio Mullerthal is echt een paradijs voor fietsers! De culturele highlights van de regio, zoals de abdijstad Echternach, liggen ook direct aan fietspaden.Tal van fietsvriendelijke bedrijven en fietsverhuurbedrijven bieden een allround zorgeloos pakket. Mountainbikeroutes en racefietsroutes maken het aanbod compleet.

www.mullerthal.lu

Europäischer Landwirtschaftsfonds für die Entwicklung des ländlichen Raumes: Hier investiert Europa in die ländlichen Gebiete.

MEER INFO: