ONE BRAN

εκφράσω έναν κόσμο συναισθημάτων δημιουργώντας ένα ολόκληρο περιβάλλον για το θεατή. Μια ατμόσφαιρα έχει ξεφύγει από την αναπαράσταση ενός συγκεκριμένου θέματος. Με χαροποιεί όταν κάποιος βγάζει τα δικά του συμπεράσματα και χτίζει έναν δικό του κόσμο μέσα από τα έργα μου. Συνήθως, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που μπορεί να είχα σκεφτεί εγώ και αυτό αποτελεί τεράστια πηγή έμπνευσης αλλά και μέσο για την έναρξη ενός διαλόγου» απαντάει ο street art Onebran (κατά κόσμον Γεώργιος Ζαφειρόπουλος) στην ερώτησή μας στο τι πιστεύει ότι λαμβάνει κάποιος βλέποντας ένα έργο του; Προσπαθεί να το αποκωδικοποιήσει; Ή ο κάθε ένας το «διαβάζει» διαφορετικά; “I want to express a world of feelings creating a whole environment for the viewer. An Atmosphere that goes beyond replaying a specific subject. It makes me especially glad when somebody makes their own conclusions and builds their own world through my projects. Usually, it is something completely different from what I would have thought and that constitutes a huge inspiration source as well as a way of conversation” street artist Onebran (to a few Georgios Zafiropoulos) answers to our question about what he believes somebody receives when they see one of his art projects. Do they try to decode it? Or does each and everyone “read” it differently?

Γεννημένος το 1989 στην Πάτρα, ο Onebran, όπως πολλοί άλλοι που αρχίζουν να ανακαλύπτουν την «τέχνη του δρόμου», άρχισε να ασχολείται με το graffiti από μικρή ηλικία.

Τα street art έργα – παρεμβάσεις του σε δημόσιο χώρο, σε εγκαταλελειμμένα κτήρια και τοίχους, συχνά μακριά από τα «αδιάκριτα βλέμματα», με τις γεωμετρικές και αφαιρετικές συνθέσεις τους, κρύβουν στοιχεία από τη Γραφιστική και την Αρχιτεκτονική. «Αφαιρετικό, abstract, post-graffiti, μη παραστατικό, μπορείς να το πεις όπως θέλεις. Η αρχιτεκτονική και η γραφιστική παίζουν σημαντικό ρόλο στην δουλειά μου. Η συνύπαρξη αυτών βέβαια στο αστικό τοπίο δίνει τα πιο ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Τη δουλειά μου θα τη χαρακτήριζα ως μία συναισθηματική διέξοδο με βασικό άξονα τον πειραματισμό και πολλές ανατροπές» μας λέει για το στυλ της δουλειάς του και τη σχέση της με την γραφιστική και την αρχιτεκτονική, σημειώνοντας κάποια από τα αγαπημένα του καλλιτεχνικά κινήματα «Δεν ακολουθώ κάτι συγκεκριμένο. Έχω μελετήσει και έχω επηρεαστεί από κινήματα όπως ο Κονστρουκτιβισμός, ο Σουπρεματισμός, ο Νεοπλαστικισμός (De Stijl), το Bauhaus και άλλα».

Πώς γεννιέται ένα έργο; Τι χώρους ψάχνεις; «Η ιδέα του έργου, με την ευρύτερη έννοια, υπάρχει πάντα στο μυαλό μου. Σε δεύτερη φάση αποτυπώνεται στο χαρτί ή σε κάποιο άλλο μέσο. Στη συνέχεια ξεκινάει η αναζήτηση για τους κατάλληλους χώρους, μια αναζήτησή η οποία δεν σταματάει ποτέ. Τα μέρη που μου διεγείρουν το ενδιαφέρον για να δημιουργήσω, είναι οι εγκαταλελειμμένοι-απομονωμένοι χώροι. Προσπαθώ πάντα να ανακαλύπτω κάτι καθώς δημιουργώ και να κινούμαι σε άγνωστα μονοπάτια. Τις περισσότερες φορές τα έργα προκύπτουν επιτόπου στον χώρο. Έπειτα, μέσω της φωτογραφίας μπορεί να εκπαιδευτεί και ο δέκτης να παρατηρεί όχι μόνο το έργο, αλλά και τις πληροφορίες για το έργο που υπάρχουν στον χώρο».

Μην γελιόμαστε, τα social media υπαγορεύουν σχεδόν κάθε πτυχή της κοινωνικής μας ζωής, το θέλουμε ή όχι. Στη θετική τους πλευρά και στον κόσμο της street art, έργα από κάθε γωνιά του πλανήτη μπορούν να διαδοθούν παντού, να τα δουν άνθρωποι από όλο τον κόσμο, το μήνυμα -πολιτικό, προβοκατόρικο, αιχμηρό- να «ταξιδέψει» και να ανοίξει ένας γόνιμος διάλογος.

Ποια είναι η γνώμη του Onebran για τα social media και τη χρήση τους; «Τα social media αποτελούν βασικό μέσο για να δείξω την δουλειά μου. Με χαροποιεί που μπορώ να παρακολουθώ την δουλειά φίλων μου και όχι μόνο, από άλλες χώρες και να κρατάω επαφή μαζί τους αλλά από την άλλη τα θεωρώ ιδιαίτερα επικίνδυνα και θέλουν μεγάλη προσοχή στο τρόπο που τα χρησιμοποιεί ο καθένας».

Τι είναι αυτό που κάποιος εισπράττει εσωτερικά όταν βάφει κομμάτια στο δρόμο, μαζί με την επαφή με άλλους writers – καλλιτέχνες εκεί έξω; «Η αλληλεπίδραση με τον κόσμο αποτελεί πηγή ενέργειας. Μέσω της επικοινωνίας με άλλους writers, και γενικότερα με άλλους ανθρώπους, μπορείς να μάθεις πολύ σημαντικά πράγματα για τον εαυτό σου, να εξελιχθείς, να ανοίξεις τους ορίζοντες σου και πολλές φορές σε βοηθάει να βγεις από τον μικρόκοσμο σου» τονίζει ο Onebran και κλείνει με ένα μήνυμα γύρω από τα όνειρα και τι φέρνει το μέλλον. «Είναι πολλά αυτά που θα ήθελα να κάνω και συνεχώς προκύπτουν και άλλα. Καλό είναι να μην σταματάμε να ονειρευόμαστε και να κυνηγάμε τα όνειρα μας».

Onebran, born in 1989 in Patras, like many others who start early on to discover “street art”, started to do graffiti from a young age.

The street art projects/ public space interventions, on abandoned buildings and walls, usually far away from “indiscreet eyes”, with their geometric and abstract compositions, hide elements taken from Graphic Design and Architecture. “Abstract, post-graffiti, non-graphic, call it however you like. Architecture and graphic design play an important role in my work. The co-existence of those two in the urban site concludes with the most interesting results. I would characterize my work as an emotional outlet mainly based on experimentation and plenty of plot twists” he tells us about his work’s style and its relationship with graphic design and architecture, noting some of his favorite artistic movements “I don’t follow something specific. I have studied and I have been affected by movements like Constructivism, Suprematism, Neoplasticism (De Stijl), Bauhaus, and others”.

How is an art project born? What kind of spaces do you look for? “The idea of an art project, in the broadest sense, is always on my mind. Going to the next level, that idea is transferred on paper or any other means. Next, the research begins for the appropriate spaces, a research that never stops. The places that stimulate my interest in creation, are abandoned/remote spaces. I always try to discover something as I create and move through unknown paths. Mostly, the projects just happen instantly in the space. Moving forward, through the photographs the viewer can be educated as to notice not only the project but the information as well regarding the project that exists around it on that space”.

Let’s not fool ourselves, social media dictate almost every aspect of our social life, whether we want it or not. On their bright side and in the street art world, art projects from every corner of the planet can be shared, for everyone to see wherever they are in the world. The message, - political, provocative, sharp - can “travel” everywhere so that a fruitful conversation to begin. What is Onebran’s opinion on social media and its use? “Social media constitute a basic means to present my work. It makes me especially happy that I can also watch my friends’ work, along with others’, from different countries and keep in touch with them, while I consider it to be dangerous and attention is required when one is using it”.

What is the one thing that one receives on the inside when they paint art pieces out on the street, along with other writers/ artists? “The interaction with the world is a source of energy. Through communication with other writers, and with other people generally, you can learn very important things about yourself, to evolve, to broaden your horizons and most of the time it helps you to escape from your microcosm” Onebran stresses and concludes with a message about dreams and what the future holds. “There are many things that I would have wanted to do and constantly even more appear. It is a good thing to never stop dreaming and never stop chasing our dreams”.