Βιβλίο μελέτης 6ης ομάδας Α' Περιόδου by Maria panou

Εκκλησιαστικές Κατασκηνώσεις Ι.Μ. Καλύμνου, Λέρου και Αστυπαλαίας «Πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα» «Πάντα ισχύω έν τω ένδυναμούντί με Χριστώ» (Φιλιπ. δ' 13) ****

**** Υλικό μελέτης και προγράμματος κατασκήνωσης ανά ομάδες **** Κάλυμνος Ιούνιος - Ιούλιος 2019

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Το πρόγραμμα φέτος θα αφιερώσει τη μελέτη του υλικού στη λειτουργική διδασκαλία της εκκλησίας μας. Θα εξετάσει τους βαθμούς ειδικής ιερωσύνης, τα μυστήρια της Εκκλησίας μας, τους αγίους Πατέρες που συνέγραψαν λειτουργικά κείμενα, τους Κανόνες του Χριστού, Παρακλητικούς, Αγίων Αγγέλων, Σταυρού και θα ασχοληθεί με τον αγιασμό της ύλης και τις συνήθειες των ορθοδόξων να ανάβουν κεριά, καντήλια, να τιμούν τις εικόνες σύμφωνα με τους όρους και κανόνες της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου. Παράλληλα, θα υπάρχουν παιχνίδια, δραστηριότητες, εκδρομές, εξόρμηση για θαλάσσιο μπάνιο, συζητήσεις, μαθήματα πλεξίματος, ραπτικής, κατασκευών, θα δούμε κινηματογράφο, θα μελετήσουμε σύγχρονα θέματα που μας απασχολούν, θα έχουμε βιβλιοθήκη με εκλεκτά βιβλία, εφημερίδα τοίχου και επιτραπέζια παιχνίδια. Κυρίως, θα γιορτάσουμε τα δέκα χρόνια λειτουργίας της Κατασκήνωσής μας με εορταστικές εκδηλώσεις.

ΟΔΗΓΊΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΜΑΔΑΡΧΗ Αγαπητέ φίλε ή φίλη, αυτό το καλοκαίρι διάλεξες την κατασκήνωση μας για να εργασθείς ως ομαδάρχης. Αναλαμβάνεις ένα πολύ υπεύθυνο

 

και δύσκολο ρόλο γι'αυτό σου εύχομαι να διαχωρήσεις τις διακοπές από την εργασία να δεθείς με τα παίδια και τους συναδέλφους σου



και να περάσεις ένα όμορφο καλοκαίρι. Τα λογία που διαβάζεις γράφτηκαν ειδικά για εσένα, γι' αυτό διάβασε προσεκτικά και εντόπισε τις απορίες σου. Ανέλαβες το ρόλο του ηγέτη μιας μικρής ομάδας 8-12 παιδιών. Τα παιδιά αυτά θα σε βλέπουν σαν δικό τους άνθρωπο. Φρόντισε να μην τα απογοητεύσεις. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει

Σημεία Προσοχή 

να γίνεις φίλος τους. Να τα πλησιάσεις, και να κερδίσεις την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό τους. Είναι σημαντικό να τα κερδίσεις χωρίς να ισοπεδωθείς στα μάτια τους. Να γίνεις φίλος

Πρέπει να παρακολουθείς αν τα παιδιά

έργο σου θα έχεις αμέριστη βοήθεια και

σιτίζονται κανονικά. Αν αποφεύγουν

υποστήριξη από τον Αρχηγό σου. Να είσαι

κάποια φαγητά για οποιονδήποτε

σίγουρος ότι αξίζει να προσπαθήσεις

λογο(αισθητικό ή υγειονομικό) και τι

Βασικές ΚΙΝΗΣΕΙΣ

φαγητά προτιμάνε

Την πρώτη ημέρα που θα έρθουν παιδιά στην

Εντόπισε το "ταραχοποιό " στοιχείο της

κατασκήνωση ο Αρχηγός θα σον δώσει την ομάδα

ομάδας σου και σύνεργα σου με του

σου. Από αυτή τη στιγμή και μετά πρέπει να Οδηγείς τα παιδιά στη σκηνή και γίνεται διανομή κλινών. Ετσι κάθε παιδί μαθαίνει το δικό του χώρο 



Σε ένα χαρτί γράφεις αναλυτικά τα ονοματεπώνυμα τις ηλικίες και την δύναμη της ομάδος σου. » Δίνεις στα παιδιά πληροφορίες για το ημερήσιο πρόγραμμα της κατασκήνωσης Παίρνεις την ομάδα σου και κάνεις μια σύντομη περιήγηση στην κατασκήνωση. Τους δείχνεις όλους τους χώρους και τους τονίζεις να αποφεύγουν να προσέρχονται άσκοπα στην Γραμματεία, στην Πύλη και το Αρχηγείο

Έλεγξε διακριτικά αν κάποιο παιδί έχει κάποια ιδιαίτερη ευαισθησία αλλεργία και παίρνει κάποιο φάρμακο. Ολα τα φάρμακα πρέπει να παραδίδονται στην Νοσοκόμα Πρέπει πάντα να δρας κατευναστικά σε αψιμαχίες μεταξά παιδιών.

τους χωρίς να χάσεις το κύρος σου. Στο δύσκολο

κάνεις τα ακόλουθα.

Τόνισε τους να δίνουν προσοχή στις ανακοινώσεις Επιστρέψτε στη σκηνή, γνωριστείτε καλύτερα και περιμένετε ανακοινώσεις για τις επόμενες κινήσεις Το μεσημέρι φρόντισε να εκλέξουν τον Εκπρόσωπο της ομάδος τους που θα τους εκπροσωπήσεις στην Σύνοδο με τον Αρχηγό που θα γίνεί κάποια από τις επόμενες δύο ημέρες.

ανωτέρους σου για την αντιμετώπιση του. 

Πρέπει να τα οδηγείς να ακολουθούν τους κανόνες υγιεινής. Να κάνουν λουτρό σώματος τουλάχιστον μία φορά κάθε δεύτερη ημέρα. o Να ελέγχεις διακριτικά αν τα παίδια έχουν κανονικές κενώσεις. Πολλές φορές κάποια παίδια δυσκολεύονται να εμπιστευθούν τους χώρους υγιεινής της κατασκήνωσης λόγω του μαζικού τους χαρακτήρα. o Τα παιδιά πρέπει να είνα το ίδιο καθαρά όπως στο σπίτι τους και ακόμα και αν στο σπίτι τους δεν είναι στην κατασκήνωση ΠΡΕΠΕΙ να είναι. o Ρώτησε τα παιδιά σου αν έχουν αρκετά εσώρουχα και ενδύματα μαζί

τους., διαφορετικά φρόντισε να ειδοποιούνται οι γονείς του ώστε να τα εφοδιάζουν έγκαιρα με καθαρά o Έλεγξε αν τα παιδιά έχουν ακριβά πράγματα μαζί τους. ΑΝ ναι

πάντα εύκολο να συμβεί το κακό. Μία φορά είναι αρκετή για να χαλάσει το καλοκαίρι όλων μας. ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

φρόντισε ή να απομακρυνθούν από την κατασκήνωση ή να φυλαχθούν προσωρινά. Σε περίπτωση κλοπής η κατασκήνωση δεν έχει ΚΑΜΙΑ ευθύνη o

ΜΗΝ αμελείς ποτέ την ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΟΥ γιατί είναι

Εγώ και η ομάδα μου ή μάλλον η ομάδα μου και εγώ Προβληματισμός:  Η σχέση μου με τα άλλα μέλη της ομάδας.  Βάζω μήπως το προσωπικό μου όφελος πάνω από τις επιδιώξεις και τα ιδανικά της ομάδας μου;  Ποια είναι η συμπεριφορά μου απέναντι στα πιο «αδύναμα» πρόσωπα της ομάδας;  Μήπως οι απαιτήσεις μου ξεπερνούν πολλές φορές τα «όρια» του Άλλου;  Αν είχα τη δυνατότητα ίσως και να έδιωχνα κάποιους από την ομάδα! Γιατί όμως; Ποια είναι τα κριτήρια μιας τέτοιας επιλογής;  Πώς συμπεριφέρομαι σε ένα καυγά μεταξύ δυο μελών της ομάδας;  Μπορείς να πεις τελικά τι είναι αυτό που φταίει και δημιουργούνται προβλήματα στην ομάδα; Τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω την ομάδα; Βοηθώ την ομάδα όταν:  Αισθάνομαι υπεύθυνος, προσεκτικός και γενναιόδωρος για τους άλλους.

 Είμαι πάντα πρόθυμος να προσφέρω τις υπηρεσίες μου σε όποιον κι αν χρειαστεί, όποτε κι αν χρειαστεί.  Τονώνω την αυτοπεποίθηση των άλλων, με πνεύμα συντροφικότητας, όταν χρειαστεί.  Προσπαθώ να συμφιλιώσω τα πρόσωπα μετά από έναν καυγά.  Ξέρω ότι χωρίς πειθαρχία φθάνω στην αταξία! Τηρώ τους κανόνες και σε σέβομαι τους Άλλους. Δεν ξεχνώ ποτέ ότι οι Άλλοι εκτιμούν το καλό παράδειγμά μου.  Φέρομαι με ΑΓΑΠΗ και ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ σε όλους. Αυτές οι δύο αρετές είναι το μυστικό της επιτυχίας. Ο Αββάς Απολλώ, λέγουν πως είχε τόση αγάπη για τον πλησίον του, ώστε ουδέποτε στη ζωή του αρνήθηκε σε άνθρωπο βοήθεια ή οποιαδήποτε μικρή ή μεγάλη εξυπηρέτηση. Όταν οι αδελφοί ζητούσαν τη συνεργασία του, την προσέφερε ευχαρίστως, λέγοντας πάντα με χαμόγελο. -Μαζί με τον Κύριον μου θα εργαστώ σήμερα για την ωφέλεια της ψυχής μου.

Για τραπεζαρία: μουσικές καρέκλες, παντομίμα, το δωράκι πάει

6 σοκολάτες και 6 ζάρια ( από 1 για κάθε ομάδα

περίπατο, φουντούνια, διαγωνισμός χυμού,

6 πακέτα μπισκότα (για τη μπισκοτομαχία),

σοκολάτα με ζάρι, καρπουζομαχίες, εμπόδια,

γιαούρτι ή μερέντα για το «τάισε το φίλο σου».

το μάτι του καπετάνιου, βούτα και πιάσε,

Επίσης: 2-3 δωράκια για το παιχνίδι του

μπισκοτομαχία, διαγωνισμός αφής: αναγνώριση

θησαυρού (ανάλογα με το σε πόσες κοινότητες

αντικειμένων μέσα σε κουτιά, διαγωνισμός

θα χωριστούμε τελικά. Τα δωράκια καλύτερα να

ζωγραφικής με το στόμα, ηλεκτρισμένο

είναι για όλη την ομάδα π.χ. πακέτο από

αντικείμενο, κρύο-ζεστό, τάισε το φίλο σου:

σοκοφρέτες κλπ.)

γιαουρτομαχίες ή μερεντομαχία, κινέζικο,

Απλά παιχνίδια μεταξύ των ομάδων στις

μαέστρος, διαγωνισμός πολυλογίας,

σκηνές ή στο γήπεδο: ζούγκλα, μουσικές

διαγωνισμός χιουμοριστικής ποίησης,

καρέκλες, το δωράκι πάει περίπατο, ουρίτσες,

διαγωνισμός χειροτεχνίας με χαρτοπετσέτες,

μαντήλι, σπασμένο τηλέφωνο-συνειρμοί,

διαγωνισμός κατασκευής από διάφορα υλικά

μαέστρος, μικρό-μεγάλο καλάθι, γιατί –διότι, το

κουζίνας, διαγωνισμός καλαισθησίας-

δώρο, η κάμπια, ζητούμε πόλεμο, αγάλματα,

ομορφότερης παρουσίασης των αποφαγιών,

ηλεκτρισμένο αντικείμενο, κρύο-ζεστό, εμπόδια,

Quiz γνώσεων. Αν έχουμε προτζέκτορα στην

διαγωνισμός πολυλογίας, αγαλματάκια ακίνητα,

τραπεζαρία μπορούμε να προβάλουμε

πράσινο φως, άναψέ μου το κεράκι, δολοφόνος,

ακροστιχίδες, σταυρόλεξα κλπ.

σκλαβάκια, ψείρες, τζαμί, για τα πιο μικρά:

Υλικά που θα χρειαστούμε: 1 χυμός κ

ιππικό, μακριά στην Ισπανία, ο ψίλος, φιφίκα,

καλαμάκια για κάθε ομάδα = 6 λίτρα χυμοί

περνά-περνά η μέλισσα, κουτσό

για τη σοκολάτα με το ζάρι),

καλαμάκια όσα τα παιδιά (για το διαγωνισμό χυμού-μπορεί να παιχτεί και με νερό) ΠΡΟΣΕΥΧΗ Δέν ἀρκεῖ νά μιλᾶμε μέ ἐνθουσιασμό γιά τή τήν πρώτη βραδυνή προσευχή. Ἐπίσης καί τά δύναμη τῆς προσευχῆς καί τά θαυμαστά ἀποτε-

Στελέχη νά συμμετάσχουν ἐνεργῶς στήν προ-

λέσματά της. Εἶναι ἀνάγκη τά παιδιά νά νιώσουν

σπάθεια, ὥστε ἡ ὅλη ἀτμόσφαιρα τῆς Κατασκη-

δίπλα τους τόν Ὁμαδάρχη τους σάν ἄνθρωπο

νώσεως πρίν καί μετά τήν προσευχή νά εἶναι ἤ-

προσευχόμενο.

ρεμη καί σοβαρή.

Ὁ κάθε Ὁμαδάρχης μέ λαχτάρα θά προ-

1) Κατά τήν πρωϊνή προσευχή ἄς συνηθί-

σβλέπει σ΄ αὐτή τήν ὥρα. Εἶναι στιγμές μυστα-

σουν τά παιδιά νά προσέρχονται στό προσευχη-

γωγίας πού ἡ ψυχή θά δοκιμάσει ἀνατάσεις καί

τήριο πρίν ἀπό τήν καθορισμένη ὥρα τῆς κοι-

ἀναβάσεις πνευματικές (Ψ. πγ΄ 6 ), στιγμές

νῆς προσευχῆς, ὥστε νά προηγεῖται ἡ ἀτομική

πού θά συναντήσει τό Δημιουργό της τόν Πα-

τους προσευχή, ἀφοῦ μάλιστα μετά τό "δι΄ εὐ-

τέρα της, τόν «ἐν Τριάδι ἅγιο Θεό». Ὅλα θα

χῶν" τῆς κοινῆς προσευχῆς ἀκολουθεῖ τό Ἁγιο-

πρέπει νά γίνονται σωστά, νά μεταδίδουν κατά-

γραφικό Ἀνάγνωσμα.

νυξη, νά ὑμνοῦν καί νά εἰσάγουν στή θελκτική

2) Ὁ κάθε Ὁμαδάρχης πρέπει νά φροντίσει

ἀτμόσφαιρα, τή χάρη ὅσο καί τήν πάλη τῆς

γιά τήν ἔγκαιρη ὅσο καί εὐλαβική προσέλευση

προσευχῆς.

τῶν παιδιῶν. Συστῆστε καί παρακαλέστε γιά τή

Καλό εἶναι νά καθοδηγήσει ὁ Ἁρχηγός τούς κατασκηνωτές μέ ὀλιγόλεπτη ὁμιλία πρίν ἀπό

σεμνή καί προσεγμένη ἐμφάνιση ὅλων. Μέ ἤρεμο

τρόπο ὑποδεῖξτε ἀπόλυτη σιγή καί περισυλλογή

χείλη καί ἄς λέμε τά λόγια στούς διάφορους ἐκ-

ὅσο πλησιάζουμε στό Προσευχητήρι.

κλησιαστικούς ὑμνους, γιατί κινδυνεύουμε νά

3) Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά ὁ Ὁμαδάρχης πού

θεωρήσουν τά παιδιά ὅτι δέν ἐνδιαφερθήκαμε

θά ἀναγνώσει τά ἱερά κείμενα πρέπει νά εἶναι

νά μάθουμε κάτι ἀπό τήν ὑμνολογία τῆςἘκκλη-

ἄριστα ἑτοιμασμένος.Ὑπάρχει ἡ δεδομένη δυ-

σίας μας ἡ ὁποία βέβαια ἀποτελεῖ ἀνεκτίμητο

σκολία μέ τήν ἐλλιπῆ γνώση τῆς γλώσσας ἀλλά

θησαυρό τῆς Ἐκκλησίας μας.

πρέπει νά ἀντιμετωπισθεῖ. Μιά σωστή, εἰλικρι-

6) Ὁ χῶρος τοῦ προσευχητηρίου πρέπει νά

νής καί νοηματικά χρωματισμένη ἀπαγγελία,

ἀγαπηθεῖ ἀπό τούς Κατασκηνωτές καί νά συνη-

βοηθᾶ πολύ τό σύνολο. Συντελεῖ στό νά μυοῦν-

θίσουν αὐτοί νά τόν ἐπισκέπτονται καί ἄλλες

ται τά παιδιά ἀβίαστα καί σωστά στούς θησαυ-

στιγμές τῆς ἡμέρας, κατά τήν ἀρέσκειά τους,

ρούς τῶν ἐκκλησιαστικῶν κειμένων.

τήν ἀνάγκη τους, χωρίς βέβαια ἐξαναγκασμό.

Ὁ Ὁμαδάρχης λοιπόν θά ἔχει μελετήσει τόν Ψαλμό καλά (κείμενο καί ἑρμηνεία). Ὅτι που συναντήσει δυσκολία θά συμβουλευτεῖ τόν Ἀρχη-

Τό παράδειγμα ἄς τό δίνουν πάντοτε οἱὉμαδάρχες. 7) Πρέπει νά ὑπενθυμίσουμε ὅτι καί ἡ προ-

γό. Θά ἀπαγγείλει μερικές φορές δυνατά (μόνος

σευχή τῆς τραπέζης πρέπει νά γίνεται θερμά

του) τόν Ψαλμό, ὅσο καί τήν εὐχή.

καί βιωματικά.ὄχι σάν τύπος ἀλλά ὡς ἀνάταση

4) Σχετικά μέ τό πρόβλημα τῆς παρακολουθήσεως πρέπει νά προσεχθεῖ ὄτι πολλά παιδιά μάλιστα τοῦ Γυμνασίου ἔχουν δυσκολία κατανο-

ψυχῆς καί ἐνσυνείδητη ἐπίκληση τῆς θείας εὐλογίας. 8) Ὁ Ὁμαδάρχης μέ τήν Ὁμάδα του στό τέ-

ήσεως ἀκόμη καί τῆς ἐκκλησιαστικῆς προσευ-

λος κάποιας συγκεντρώσεως, στή λήξη ἑνός

χῆς. Τῆς προοιμιακῆς δηλαδή προσευχῆς (Εἰς

περιπάτου, σέ κάποια γωνιά τοῦ δάσους πού θά

τό ὄνομα τοῦ Πατρός Βασιλεῦ οὐράνιε... Πανα-

βρεθοῦνε ἤ σ΄ ἕνα ἐξωκκλήσι, ἄς πεῖ δυό λόγια

γία Τριάς... Πάτερ ἡμῶν...) καθώς καί τοῦ Ψαλ-

προσευχῆς μέσα ἀπό τήν καρδιά του. Κι ὁ ἴδιος

μοῦ, τῆς Εὐχῆς, τῆς δοξολογίας κλπ. Εἶναι θέμα

πολύ θά βοηθηθεῖ. Καί τήν ἀτμόσφαιρα τῆς Ὁ-

πού θά πρέπει νά ἀντιμετωπισθεῖ πέρα ἀπό τή

μάδος θά χρωματίσει μέ ἱεροπρέπεια. Καί τήν

σωστή ἀπαγγελία κατά τήν ὥρα τῆς προσευχῆς

κάθε μιά ψυχή τῶν Κατασκηνωτῶν θά παροτρύ-

(ἀργά, καθαρά, ζωηρά).

νει καί θά διδάξει σέ βιωματική προσευχή.

Θά πρέπει ὁ Ἁρχηγός καί οἱ Ὁμαδάρχες νά

9) Σέ κάποιο ἐκπαιδευτικό μπορεῖ ν΄ ἀνα-

κάνουν μία ἀνάπτυξη στά παιδιά ὥστε αὐτά νά

πτυχθεῖ τό νόημα καί ἡ ἀξία τῆς προσευχῆς, νά

ἐμβαθύνουν στό νόημα.

παρουσιασθοῦν παραδείγματα ἁγίων ἀνδρῶν καί

Ἄς γνωρίζουμε ὅτι ἐάν τά παιδιά προσοικειωθοῦν μέ τόν καιρό μέ τά νοήματα τῆς Χριστιανικῆς μας πίστεως καί ἀληθείας καί ἐάν μέ εὐλάβεια παρακολουθοῦν τήν προσευχή θά μπορέσουν καί στά νοήματα νά εἰσχωρήσουν καί νά

νά δοθοῦν ὁδηγίες γιά τό περιεχόμενο καί τόν τρόπο μιᾶς καλῆς προσευχῆς. 10) Πρέπει νά χρησιμοποιοῦμε ὕμνους ἐκλησιαστικούς. Ὄχι μόνο στήν κοινή προσευχή, ἀλλά καί

τά παρακολουθήσουν καί ἀπό αὐτά νά ἐλκυ-

στήν ὥρα συγκεντρώσεως τῆς Ὁμάδος. Ἀρκε-

σθοῦν καί νά κατανυγοῦν.

τούς γνωρίζουν ἤδη τά παιδιά. Σ΄ αὐτούς θά

5) Ἔχει σημασία ἡ εὐλαβής στάση μας, ἡ

προσθέσουμε καί ἄλλους διαλέγοντας ἀπό τόν

θερμή συμμετοχή μας, ἡ ἐξοικείωση μας μέ τό

ἀπέραντο λειμῶνα τῆς ὑμνολογίας μας. Καί θά

«τυπικό» τῆς προσευχῆς καί ἡ ἐν εἰρήνη ἀπο-

εἰσαγάγουμε φυσικά στό νόημά τους βοηθώντας

μάκρυνσή μας ἀπό τόν ἱερό χῶρο. Ἐάν ἡ φωνή

στή σωστή κατανόηση καί τή συνειδητή ψαλμω-

μας δέν μᾶς βοηθᾶ ἄς κινοῦμε τουλάχιστον τά

δία τους.

11) Καλό εἶναι νά συστηθοῦν καί σχετικά μέ τήν προσευχή βιβλία ὅπως τό νεανικό προσευ-

ζητούντων τό πρόσωπον τοῦ Θεοῦ Ἰακώβ» (Ψαλμ. κγ΄ 6).

χητάριο «Ἁγιασθήτω», τό Ψαλτήριο, τό Προσεύχεσθε καί ἄλλα. Ἄς σημειωθεῖ ἀκόμη ὅτι τήν προσευχή τῆς Κατασκηνώσεως πρέπει κάθε «Χαρούμενου Ἀγωνιστή» νά τή μεταφέρει κατά τό δυνατό καί στό σπίτι του καί νά τήν ἀκολουθήσει ὅλο τό διάστημα τοῦ ἔτους. ἕνας κατάλληλος χώρος τοῦ εὐσεβοῦς σπιτιοῦ ἤ τοῦ δωματίου τοῦ «Χαρούμενου Ἀγωνιστῆ» θά βοηθήσει πολύ.Μέ ὅλα αὐτά καί προπαντός μέ τήν εὐδοκία καί νεύση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος θ᾿ ἀξιωθοῦμε νά δοῦμε τίς Κατασκηνώσεις μας «Στρατόπεδα Προσευχῆς» καί τούς Κατασκηνωτές, μιά εὐλογημένη «γενεά ζητούντων τόν Κύριον,

Π Ρ Ω Ϊ Ν Η Τραγούδι : Σύ πού κόσμους κυβερνάς (Βιβλιαράκι τραγουδιών, όλοι)

Π Ρ Ο Σ Ε Υ Χ Η λόγιά Σου, καί συνιέναι τάς ἐντολάς Σου, καί ποιεῖν τό θέλημά Σου, καί ψάλλειν Σοι ἐν

«Εις το όνομα του Πατρός…» (Ομαδάρχισσα)

ἐξομολογήσει καρδίας, καί ἀνυμνεῖν τό

«Βασιλεύ Ουράνιε…» (όλοι)

πανάγιον ὄνομά Σου, τοῦ Πατρός καί τοῦ

«Άγιος ο Θεός…» (3 φορές) (Ομαδάρχισσα)

Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καί ἀεί,

«Παναγία Τριάς ελέησον ημάς. Κύριε

καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

ιλάσθητι ταις αμαρτίαις υμών, Δέσποτα συγχώρησον τάς ανομίας ημών. Άγιε, επίσκεψαι και ίασε τάς ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματός Σου. Κύριε ελέησον (τρίς) (Ομαδάρχισσα)

Ἀμήν(Ὁμαδάρχισσα) «Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα…» (Ὅλοι) «Δόξα σοι τῶ δείξαντι το φως. Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῶ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν

«Δόξα Πατρί καί Υιό … αιώνων. Αμήν»

ἀνθρώποις εὐδοκία. Ὑμνοῦμεν σε,

(Ομαδάρχισσα)

εὐλογοῦμεν σε, προσκυνοῦμεν σε,

«Πάτερ Ημών…» (Όλοι)

δοξολογοῦμεν σε, εὐχαριστοῦμεν διά τήν

«Ἐκ τοῦ ὕπνου ἐξανιστάμενος εὐχαριστῶ Σοι,

μεγάλην σου δόξαν. Κύριε Βασιλεῦ,

Ἁγία Τριάς, ὅτι διά τήν πολλήν Σου

ἐπουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ. Κύριε

ἀγαθότητα καί μακροθυμίαν, οὐκ ὠργίσθης

Υἱέ Μονογενές, Ἰησοῦ Χριστέ καί Ἅγιον

ἐμοί τῶ ραθύμῳ καί ἁμαρτωλῶ, οὐδέ

Πνεῦμα. Κύριε, ὁ Θεός, ὁ Ἁμνός τοῦ Θεοῦ, ὁ

συναπώλεσάς με ταῖς ἀνομίαις μου, ἀλλ’

Υἱός τοῦ Πατρός, ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ

ἐφιλανθρωπεύσω συνήθως καί πρός

κόσμου, ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ αἴρων τάς ἁμαρτίας

ἀπόγνωσιν κείμενον ἤγειράς με, εἰς τό

τοῦ κόσμου. Πρόσδεξαι τήν δέησιν ἡμῶν, ὁ

ὀρθρίσαι καί δοξολογῆσαι τό κράτος Σου.

καθήμενος ἐν δεξιᾶ τοῦ Πατρός καί ἐλέησον

Καί νῦν φώτισόν μου τά ὄμματα τῆς διανοίας,

ἡμᾶς. Ὅτι σύ εἶ μόνος Ἅγιος, σύ εἶ μόνος

ἄνοιξόν μου τό στόμα, τοῦ μελετᾶν τά

Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ

Πατρός. ἀμήν. Καθ’ ἑκάστην ἡμέραν

σημερινή ἡμέρα. Βοήθησέ με νά παραδοθῶ

εὐλογήσω σε καί αἰνέσω τό ὄνομά σου εἰς

ὁλοκληρωτικά στό ἅγιο θέλημά Σου. Στήν

τόν αἰῶνα καί εἰς τόν αἰώνα τοῦ αἰῶνος.

κάθε ὥρα τῆς σημερινῆς ἡμέρας φώτιζέ με

Κύριε καταφυγή ἐγεννήθης ἡμῖν ἐν γενεᾶ καί

καί δυνάμωνέ με γιά τό κάθε τι. Ὅποιες

γενεᾶ, ἐγώ εἶπα, Κύριε, ἐλέησόν με. Ἴασαι

εἰδήσεις κι ἄν λάβω στό διάστημα τῆς

τήν ψυχήν μου, ὅτι ἥμαρτόν σοι. Κύριε, πρός

σημερινῆς ἡμέρας, δίδαξέ με νά τίς δεχθῶ

σε κατέφυγον, δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τό

μέ ἡρεμία καί μέ τήν πεποίθηση ὅτι

θέλημά σου, ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός μου. Ὅτι παρά

προέρχονται ἀπό τό ἅγιο θέλημά ΣΟΥ.

σοι πηγή ζωῆς, ἐν ταῶ φωτί σου ὀψόμεθα

Καθοδήγησε τίς σκέψεις μου καί τά

φῶς. Παράτεινον τό ἔλεός σου τοῖς

συναισθήματά μου σέ ὅλα τά ἔργα μου καί τά

γινώσκουσί σε. Καταξίωσον Κύριε, ἐν τῆ

λόγια μου. Σέ όλες τίς απρόοπτες

ἡμέρα ταύτη, ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι

περιστάσεις μή μέ αφήσεις να ξεχάσω ὅτι

ἡμᾶς. Εὐλογητός εἶ Κύριε, ὁ Θεός τῶν

τά πάντα προέρχονται ἀπό ΣΕΝΑ. Δίδαξέ

Πατέρων ἡμῶν, καί αἰνετόν καί

με νά συμπεριφέρομαι σέ κάθε μέλος τῆς

δεδοξασμένον τό ὄνομά σου εἰς τούς αἰῶνας,

οικογενείας μου μέ ευθύτητα καί σύνεση,

ἀμήν. Γένοιτο Κύριε τό ἔλεός σου ἐφ’ ἡμᾶς,

ὥστε νά μή συγχύσω καί στενοχωρήσω

καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπί σέ. Εὐλογητός εἶ,

κανένα. Κύριε, δός μου τή δύναμη νά

Κύριε, δίδαξόν με τά δικαιώματά σου.

ὑποφέρω τόν κόπο καί ὅλα τά γεγονότα τῆς

Εὐλογητός εἶ, Δέσποτα, συνέτισόν με τά

ἡμέρας αὐτῆς, καθ’ ὅλην τή διάρκειά της.

δικαιώματά σου. Εὐλογητός εἶ ἅγιε, φώτισόν

Καθοδήγησε τή θέλησή μου καί δίδαξέ με νά

με τοῖς δικαιώμασί Σου. Κύριε, τό ἔλεός σου

προσεύχομαι, νά πιστεύω, νά ὑπομένω, νά

εἰς τόν αἰῶνα, τά ἔργα τῶν χειρῶν σου μή

συγχωρώ καί ν’ αγαπώ. ΑΜΗΝ»

παρίδης. Σύ πρέπει ὕμνος, σοί δόξα πρέπει,

(Ομαδάρχισσα)

τῶ Πατρί καί τῶ Υἱῶ καί τῶ Υἱῶ καί τῶ Ἁγίῳ

«Ευλογητός ει», απολυτίκιο άγιας

Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας

Παρασκευής, Άγιου Σάββα, ευφραινέσθω

τῶν αἰώνων. Ἀμήν» (Ὅλοι, ψαλτά).

(βιβλιαράκι)

«Κύριε, βοήθησέ με νά ἀντιμετωπίσω μέ

«Δι’ ευχών …ημάς» (Όλοι).

ψυχική γαλήνη, ὅλα ὅσα θά μοῦ φέρει ἡ ΒΡΑΔΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ  Ύμνος εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν. (ψάλλουμε όλοι μαζί) Φῶς ἱλαρόν, ἁγίας δόξης Ἀθανάτου Πατρός, Οὐρανίου, Ἁγίου, Μάκαρος Ἰησοῦ Χριστέ· ἐλθόντες ἐπί τήν ἡλίου δύσιν, ἰδόντες φῶς ἐσπερινόν, ὑμνοῦμεν Πατέρα, Υἱόν καί Ἅγιον Πνεῦμα, Θεόν. Ἄξιόν σε έν πᾶσι καιροῖς ὑμνεῖσθαι φωναῖς αἰσίαις, Υἱέ Θεοῦ, ζωήν ὁ διδούς· διό ὁ κόσμος σέ δοξάζει. Μετάφραση Γλυκό φως της αγίας δόξας του Αθανάτου, του Υψίστου, του Αγίου, του ευτυχισμένου Πατέρα, Ιησού Χριστέ! Τώρα

που φθάσαμε στη δύση του ήλιου και πρωτοαντικρύσαμε το βραδινό φως, υμνούμε τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, τον Θεό μας! Διότι είναι άξιο να σε υμνούμε κάθε ώρα και στιγμή με ευχάριστες φωνλές, Υιέ του Θεού, Συ που δίνεις ζωή. Γι’ αυτό και ο κόσμος Σε δοξάζει! (Από την ακολουθία του Εσπερινού)  Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν. Δόξα σοι ο Θεός η ελπίς ημών κύριε δόξα σοι.

Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον αγαθέ, τας ψυχάς ημών. Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (γ΄). Δόξα Πατρί και Υίω και αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματός σου. Κύριε ελέησον. Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον. Δόξα, και νυν. Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου· ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών· καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού. Κύριε ελέησον (12 φορές). Δόξα, και νυν.

ενώπιόν σου εποίησα˙ όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου και νικήσης εν τω κρίνεσθαί σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου.Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας· τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσάς μοι. Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι· πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον το πρόσωπόν σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με από του προσώπου σου, και το πνεύμα σου το άγιον μη αντανέλης απ' εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου, και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξόν με. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου, και ασεβείς επί σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου· αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν σου. Ότι, ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν· ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον καρδίαν συντετριμμένην και

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω βασιλεί ημών Θεώ.

τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω βασιλεί ημών Θεώ.

και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ, Χριστώ τω βασιλεί και Θεώ ημών.

ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί το

 Ν’ ψαλμός Ελέησόν με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου. Επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου, και από της αμαρτίας μου καθάρισόν με.Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστί δια παντός. Σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν

Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την Σιών ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφορά και θυσιαστήριόν σου μόσχους.  Το Σύμβολο της Πίστεως Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων. Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων˙ φως εκ φωτός, θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού, γεννηθέντα, ου ποιηθέντα,

ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο. Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος άγιου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ήμερα κατά τας Γραφάς. Και ανελθόντα εις τους ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός. Και πάλιν έρχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς· ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος. Και εις το Πνεύμα το άγιον, το κύριον το ζωοποιόν το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υίω συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λάλησαν δια των προφητών. Εις μίαν αγίαν, καθολικήν και αποστολικήν Εκκλησίαν. Ομολογώ εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών. Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών. Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν.  Άξιόν εστιν ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον, και μητέρα του Θεού ημών. Τήν τιμιωτέραν των Χερουβίμ, και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφίμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον σε μεγαλύνομεν.  Ευχή εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν. Και δος ημίν, Δέσποτα, προς ύπνον απιούσιν, ανάπαυσιν σώματος και ψυχής, και διαφύλαξον ημάς από του ζοφερού ύπνου της αμαρτίας και από πάσης σκοτεινής και νυκτερινής ηδυπαθείας. Παύσον τας ορμάς των παθών, σβέσον τα πεπυρωμένα βέλη του πονηρού τα καθ' ημών δολίως κινούμενα. Τας της σαρκός ημών επαναστάσεις κατάστειλον και παν γεώδες και υλικόν ημών φρόνημα κοίμισαν. Και δώρησαι ημίν, ο Θεός, γρήγορον νουν, σώφρονα λογισμόν, καρδίαν νήφουσαν, ύπνον ελαφρόν και πάσης σατανικής φαντασίας απηλλαγμένον. Διανάστησον δε ημάς εν τω καιρώ της προσευχής εστηριγμένους εν ταις εντολαίς σου και την

μνήμην των σων κριμάτων εν εαυτοίς απαράθραυστον έχοντας. Παννύχιον ημίν την σην δοξολογίαν χάρισαι εις το υμνείν και ευλογείν και δοξάζειν το πάντιμον και μεγαλοπρεπές όνομα σου, του Πατρός και του Υιού και του αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.  Υπερένδοξε, αειπάρθενε, ευλογημένη Θεοτόκε, προσάγαγε την ημετέραν προσευχήν τω Υιώ σου και Θεώ ημών, και αίτησαι ίνα σώση δια σου τας ψυχάς ημών.  Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το άγιον· Τριάς αγία, δόξα σοι.  Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι, Μήτηρ του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην σου.  Ευχή Συγχωρήσεως Συγχώρεσε Κύριε αυτούς που με μισούν και αυτούς που με αγαπάνε. Δώσε πλούσια τα θεία αγαθά Σου, σε αυτούς που κάνουν το καλό σε μένα. Στους γονείς, τους αδελφούς μου, στούς οικείους και τους φίλους μου, εκπλήρωσε κάθε επιθυμία τους που θα είναι ωφέλιμη για τη σωτηρία της ψυχής τους. Επισκέψου τους ασθενείς αδελφούς μας και δώσ’ τους την ίαση. Γίνε συνοδοιπόρος και σύντροφος σε αυτούς που κάνουν οδοιπορίες, αυτούς που ταξιδεύουν στον αέρα και τη θάλασσα. Βοήθησε αυτούς που βρίσκονται σε φυλακές, σε εξορίες, σε πόλεμο και κάθε είδους δοκιμασία. Πρόσθεσε αγαθά στους πτωχούς και ανήμπορους. Γίνε σύμμαχος στους άρχοντές μας και στους στρατιωτικούς.

Συγχώρεσε και ελέησε, Κύριε, αυτούς που

εφαρμογής των θείων Σου εντολών, με τις

μας παρακαλούν να προσευχόμαστε γι’ αυτούς.

πρεσβείες της Παναγίας Μητέρας Σου και

Θυμήσου στη Βασιλεία Σου, τους αναδόχους και τους αναδεκτούς μας, τους δασκάλους, τους πνευματικούς πατέρες και ευεργέτες μας, και κάνε μας να μη φανούμε αχάριστοι απέναντί τους. Φανέρωσε την Αλήθειά Σου, σε αυτούς που δεν την γνωρίζουν. Ανάπαυσε τις ψυχές όσων έχουν φύγει από αυτόν κόσμο. Θυμήσου, Κύριε, και εμάς τους αμαρτωλούς, ταπεινούς και ανάξιους δούλους

όλων σου των Αγίων. Αμήν.  Ύμνος εις την Θεοτόκον, Ἦχος γ' (ψάλλουμε όλοι μαζί) Τὴν ὡραιότητα τῆς Παρθενίας σου, καὶ τὸ ὑπέρλαμπρον τὸ τῆς ἁγνείας σου, ὁ Γαβριὴλ καταπλαγείς, ἐβόα σοὶ Θεοτόκε, Ποιόν σοὶ ἐγκώμιον, προσαγάγω ἐπάξιον, τὶ δὲ ὀνομάσω σε; ἀπορῶ καὶ ἐξίσταμαι. Διὸ ὡς προσετάγην βοῶ σοί, Χαῖρε, ἡ Κεχαριτωμένη. Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.

σου και και φώτισε μας με το Φως της θείας γνώσης Σου και οδήγησέ μας στο δρόμο της

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΡΙΝ ΤΟ ΓΕΥΜΑ Πάτερ ἡμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς· ἁγιασθήτω

ἅγιος εἶ πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ᾿Αμήν.

τό ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου·

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΓΕΥΜΑ

γενηθήτω τό θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καί ἐπί

Εὐχαριστοῦμεν σοι, Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν,

τῆς γῆς. Τόν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δός

ὅτι ἐνέπλησας ἡμᾶς τῶν ἐπιγείων σου ἀγαθῶν·

ἡμῖν σήμερον· καί ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα

μή στερήσῃς ἡμᾶς καί τῆς ἐπουρανίου σου

ἡμῶν, ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις

Βασιλείας, ἀλλ᾿ ὡς ἐν μέσῳ τῶν μαθητῶν σου

ἡμῶν· καί μή εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν,

παρεγένου Σωτήρ, τήν εἰρήνην διδούς αὐτοῖς,

ἀλλά ρῦσαι ἡμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ. ᾿Αμήν.

ἐλθέ καί μεθ᾿ ἡμῶν καί σῶσον ἡμᾶς. ᾿Αμήν.

Δόξα Πατρί καί Υἱῷ καί ῾Αγίῳ Πνεύματι καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ᾿Αμήν. Κύριε, ἐλέησον (3). Χριστέ, ὁ Θεός ἡμῶν, εὐλόγησον τήν βρῶσιν καί τήν πόσιν τῶν δούλων σου, ὅτι

Δόξα σοι ὁ Θεός (3). Διά πρεσβειῶν τῆς παναχράντου σου Μητρός καί πάντων σου τῶν Ἁγίων, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ - ΙΟΥΛΙΟΣ Μήν Ἰούλιος, ἔχων ἡμέρας τριάκοντα μία (ΛΑ΄). Ἡ ἡμέρα ἔχει ὥρας δεκατέσσαρες (ΙΔ΄) καί ἡ νύξ ὥρας δέκα(Ι΄). 1 Ἰουλίου ‡ Τῇ πρώτῃ (1) τοῦ αὐτοῦ μηνός, μνήμη τῶν

‡ Τῇ τρίτῃ (3) τοῦ αὐτοῦ μηνός μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Ὑακίνθου τοῦ κουβικουλαρίου (θαλαμηπόλου). ‡ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ἀνατολίου, ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως. ‡ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ῾ἀγίων μαρτύ-

Ἁγίων καί θαυματουργῶν Ἀναργύρων, Κοσμᾶ

ρων Θεοδότου, Θεοδότης, Διομήδους, Εὐλαμ-

καί Δαμιανοῦ, τῶν ἐν Ρώμῃ τελειωθέντων.

πίου, Ἀσκληπιάδου καί Γολινδούχ.

‡ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Βασιλείου, τοῦ συστησαμένου τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Βαθέως ρύακος. ‡ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ὁσίου Πέτρου πατρικίου γενομένου, τοῦ ἐν τοῖς Εὐάνδρου. ‡ Ὁ ὅσιος Λέων ὁ ἐρημίτης, γυμνός διάγων, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. ‡ Οἱ ἅγιοι Δισχίλιοι Μάρτυρες, ξίφει τελει-

‡ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἄθλησις τῶν ἁγίων μαρτύρων Μάρκου καί Μωκιανοῦ. ‡ Ὁ ἅγιος ὁσιομάρτυς Γεράσιμος ὁ νέος, ὁ ἐκ Μεγάλου χωρίου Εὐρυτανίας, ἐν Κωνσταντινουπόλει μαρτυρήσας, ἐν ἔτει 1812, ξίφει τελειοῦται. Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

οῦνται. ‡ Ὁ ἅγιος μάρτυς Μαυρίκιος, μέλιτι χρισθείς καί ὑπό μελισσῶν δακνόμενος, τελειοῦται. ‡ Οἱ ἅγιοι 25 Μάρτυρες, οἱ ἐν Νικομηδείᾳ, πυρί τελειοῦνται. ‡ Ὁ ἅγιος μάρτυς Κωνσταντῖνος καί οἱ σύν αὐτῷ ξίφει τελειοῦνται. Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

4 Ἰουλίου ‡ Τῇ τετάρτῃ (4) τοῦ αὐτοῦ μηνός μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ἀνδρέου Κρήτης, τοῦ ῾ Ιεροσολυμίτου. ‡ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ἀθλήσεως τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Θεοδώρου, ἐπισκόπου Κυρήνης. ‡ Μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Κυπρίλλης, Ἀρόας καί Λουκίας.

2Ἰουλίου ‡ Τῇ δευτέρᾳ (2) τοῦ αὐτοῦ μηνός μνήμην ποιούμεθα τῆς ἐν τιῆ Ἁγίᾳ σορῷ καταθέσεως τῆς τιμίας Ἑσθῆτος τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἐν Βλαχέρναις, ἑπί Λέοντος τοῦ μεγάλου, καί Βηρίνης τῆς αὐτοῦ γυναικός. ‡ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ἀθλήσεως τοῦ ἁγίου μάρτυρος Κοϊντου καί μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ἱουβεναλίου, ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων.

‡ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Θεοδότου καί τοῦ ἁγίου Δονάτου, ἐπισκόπου Λιβύης, καί τῆς ὁσίας Μάρθας, μητρός τοῦ ἁγίου Συμεών τοῦ ἐν τῷ θαυμαστῷ ὄρει. ‡ Ἡ ἁγία Ἀσκληπιάς, ἡ θαυματουργός, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. ‡ Ὁ ὅσιος Μένιγνος ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. ‡ Ὁ ἅγιος ἱερομάρτυς Θεόφιλος, ξίφει τελειοῦται. Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν. 3Ἰουλίου

5 Ἰουλίου

‡ Τῇ πέμπτῃ (5) τοῦ αὐτοῦ μηνός μνήμη τοῦ ὁσίου καί θεοφόρου πατρός ἡμῶν Ἀθανασίου

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

τοῦ ἐν ἄθῳ. ‡ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Λαμπαδοῦ. ‡ Ὁ ἅγιος ὁσιομάρτυς Κυπριανός ὁ νέος, ὁ ἐκ κώμης Κλειστοῦ τῶν Ἀγράφων, ἐν Κωνσταντινουπόλει μαρτυρήσας, ἐν ἔτει 1679, ξίφει τελειοῦται. Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

8 Ἰουλίου ‡ Τῇ ὁγδόῃ (8) τοῦ αὐτοῦ μηνός μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Προκοπίου. ‡ Ἡ ἁγία Θεοδοσία, ἡ μήτηρ τοῦ ἁγίου Προκοπίου, ξίφει τελειοῦται. ‡ Αἱ ἅγιαι 12 γυναῖκες, αἱ Συγκλητικαί, ξίφει τελειοῦνται. ‡ Οἱ ἅγιοι μάρτυρες Ἀντίοχος, Νικόστρατος, Ἀβδᾶς καί Σάββας, ξίφει τελειοῦνται.

6 Ιουλίου ‡ Τῇ ἕκτῃ (6) τοῦ αὐτοῦ μηνός μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Σισώη τοῦ μεγάλου. ‡ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ἀθλήσεως τῆς ἁγίας μάρτυρος Λουκίας τῆς παρθένου καί Ρήξου Βικαρίου, καί ἄλλων πλείστων παθόντων ἐν Καμπανίᾳ. ‡ Οἱ ἅγιοι 24 μάρτυρες, οἱ τῇ Λουκίᾳ καί τῷ

‡ Ὁ ὅσιος Θεόφιλος, ὁ κατά τό ἅγιος ὄρος τοῦ ἄθω ἀσκήσας, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. ‡ Ὁ ἅγιος νέος ἱερομάρτυς Ἀναστάσιος, ὁ ἐξ Ἁγίου Βλασίου Ἡγουμενίτσης, ὁ ἐν Κωνσταντινουπόλει μαρτυρήσας ἐν ἔτει 1743, ξίφει τελειοῦται. Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

Ρήξῳ μαρτυρήσαντες, ξίφει τειλοῦνται. ‡ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Ἀστείου, ἐπισκόπου Δυρραχίου. ‡ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Ἀρχίππου, Φιλήμονος καί Ὀνησίμου. ‡ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Ἀπολλωνίου, Ἀλεξανδρίωνος καί Ἐπιμάχου. Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

9 Ἰουλίου ‡ Τῇ ἑνάτῃ (9) τοῦ αὐτοῦ μηνός μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Παγκρατίου, ἐπισκόπου Ταυρομενίας. ‡ Οἱ ἅγιοι μάρτυρες Ἀνδρέας καί Πρόβος πυρί τελειοῦνται. ‡ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου ναοῦ τῆς παναχράντου Δεσποίνης ἡ-

7 Ιουλίου

μῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας, τοῦ

‡ Τῇ ἑβδόμῃ (7) τοῦ αὐτοῦ μηνός μνήμη τῆς

ὄντος ἐν τῇ πηγιῆ.

ἁγίας μάρτυρος Κυριακῆς. ‡ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Θωμᾶ, τοῦ ἐν τῷ Μαλεῷ. ‡ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Περεγρίνου, καί τῶν σύν αὐτῷ Λουκιανοῦ, Πομπηίου, Ἡσυχίου, Παππίου, Σατορνίνου καί Γερμανοῦ. ‡ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Εὐσταθίου, Πολυκάρπου καί Εὐαγγέλου.

‡ Μνήμη τῶν ὁσίων πατέρων ἡμῶν Διονυσίου τοῦ ρήτορος καί Μητροφάνους, τῶν ἐν τῷ ἁγιονύμῳ ὄρει τοῦ ἄθῳ ἀσκητικῶς διαλαμψάντων καί δή ἐν τῇ Μικριᾶ Σκήτῃ τῆς Ἁγίας ἄννης κειμένων. Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

Τι και ποιά είναι τα Μυστήρια της Εκκλησίας; Τα μέλη της Εκκλησίας για να αγιαστούν, είναι απαραίτητο να μετέχουν στα Μυστήριά της. Μυστήρια στη χριστιανική ορολογία είναι ιερές τελετές, με τις οποίες μεταδίδεται στον άνθρωπο η χάρη του Θεού. Τα μυστήρια όλα, όπως και κάθε ένα ξεχωριστά, δεν μπορούν να θεωρηθούν αποκομμένα από την φυσική και ιστορική πραγματικότητα, ούτε ως αφηρημένες ή μαγικές πράξεις. Αντίθετα τα χριστιανικά μυστήρια δεν γίνονται "μηχανιστικά" αλλά προάγουν την ζωή μέσα στα φυσικά πλαίσια και με βάση την προκοπή και τη συνεργία του μέλους. Πρέπει δηλαδή να γίνει κατανοητό πως αν δεν ενεργοποιηθεί η θέληση του ανθρώπου, τα μυστήρια δεν μπορούν να πραγματώσουν κανένα από τα έργα της τελείωσης. Με αυτή την προοπτική κατανοείται η χρήση των υλικών στοιχείων, τα οποία μεταβάλλονται και καθαγιάζονται, λαμβάνοντας ειδικό νόημα και περιεχόμενο. Τα μυστήρια τελικά είναι υπεύθυνα για την διαρκή καθαίρεση των δαιμονικών δυνάμεων, η οποία επιτελείται μέσα από την εκκλησιαστική δομή του σώματος της εκκλησίας, προς θεραπεία, πρόοδο και θρίαμβο κατά των δαιμονικών δυνάμεων. Τα Μυστήρια είναι επτά: Tο βάπτισμα, το χρίσμα, η θεία ευχαριστία, η ιερωσύνη, η μετάνοια, (εξομολόγηση), το ιερό ευχέλαιο και ο γάμος. Συνεργάτριες του Αποστόλου Παύλου : http://miteriko.blogspot.com/2011/01/blog-post_25.html

Β’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (04/07/2019 – 09/07/2019) ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΚΑΙ ΠΕΝΘΗΜΕΡΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗΣ Ι.Μ.ΚΑΛΥΜΝΟΥ ΛΕΡΟΥ ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑΣ ΑΡΓΟΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ – ΙΟΥΛΙΟΣ 2019 – ΓΥΜΝΑΣΙΟ-ΛΥΚΕΙΟ ΩΡΑ 7:30

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ

8:00

ΠΡΩΪΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ – ΕΠΑΡΣΗ ΣΗΜΑΙΑΣ ΠΡΩΪΝΟ

8: 20 9:00

ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΚΗΝΩΝ 9:10

9: 40

10: 30 11. 00 12. 30 13:00 13:30 14:45

15:00 16:30

16:50

18:30 19:30

20:30 21:00

21:30

22:15 22:30

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΑΡΧΗΓΟΥ – ΟΜΑΔΑΡ/ΣΩΝ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΑΘ’ΟΜΑΔΕΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΣΚΗΝΩΝ ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ (2) ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΘ’ ΟΜΑΔΕΣ ΣΤΡΩΣΙΜΟ ΤΡΑΠΕΖΑΡΙΑΣ ΓΕΥΜΑ -5/ΠΤΟΨ/ΓΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΕΛΕΧΩΝ – ΑΡΧΗΓΟΥ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ – ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟΥ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ, ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ, ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΔΙΟΜΑΔΙΚΕΣ Ή ΜΕ ΟΜΑΔΑΡΧΙΣΣΑ ΥΠΟΣΤΟΛΗ ΣΗΜΑΙΑΣ ΔΕΙΠΝΟ – ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ ΗΣΥΧΙΑΣ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ

ΒΡΑΔΥΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΘΑΡ/ΤΑΕΤ/ΜΑΣΙΑ ΥΠΝΟΥ

ΠΕΜΠΤΗ 04/07

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 05/07 ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΠΡΩΪΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ – ΕΠΑΡΣΗ ΣΗΜΑΙΑΣ

ΑΦΙΞΗ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ Α’ ΠΕΡΙΟΔΟΥ - ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ ΟΜΑΔΩΝ ΣΤΡΩΣΙΜΟ ΤΡΑΠ/ΡΙΑΣ

ΠΡΩΙΝΟ, ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

ΣΑΒΒΑΤΟ 06/07 ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΠΡΩΪΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ – ΕΠΑΡΣΗ ΣΗΜΑΙΑΣ ΠΡΩΙΝΟ,

ΚΥΡΙΑΚΗ 07/07 ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ - ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ Θεια Λειτουργία ΕΠΑΡΣΗ ΣΗΜΑΙΑΣ ΠΡΩΙΝΟ,

ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΜΠΑΝΙΟ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΔΡΑΣΕΙΣ

ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ: ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΜΠΑΣΚΕΤ – ΜΗΛΑ

ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΑΠΛΗ

ΓΕΥΜΑ -5/ΠΤΟΨ/ΓΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΕΛΕΧΩΝ – ΑΡΧΗΓΟΥ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ – ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟΥ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΟ – ΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΗΜΩΝ - ΒΑΦΤΙΣΙΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, ΚΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ – ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΡΑΥΓΕΣ, ΥΜΝΟΙ ΓΙΑ ΒΩΜΟ, ΣΚΕΤΣ ΨΥΧ/ΓΙΑ – ΩΡΑ ΟΜΑΔΑΣ

ΥΠΟΣΤΟΛΗ ΣΗΜΑΙΑΣ ΔΕΙΠΝΟ – ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ ΗΣΥΧΙΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΟΝΟΜ/ΣΙΑ(;) ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΒΡΑΔΥΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΘ/ΤΑΕΤ/ΣΙΑ ΥΠΝΟΥ

ΣΤΡΩΣΙΜΟ ΤΡΑΠΕΖΑΡΙΑΣ ΓΕΥΜΑ -5/ΠΤΟ-Ψ/ΓΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΕΛΕΧΩΝ – ΑΡΧΗΓΟΥ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ – ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΜΑΣ - ΔΙΑΓΩΓΙΣΜΟΣ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΟΣ–

ΣΤΡΩΣΙΜΟ ΤΡΑΠΕΖΑΡΙΑΣ ΓΕΥΜΑ -5/ΠΤΟΨ/ΓΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΕΛΕΧΩΝ – ΑΡΧΗΓΟΥ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ – ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ – ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ (ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ), ΣΚΕΤΣ ΨΥΧ/ΓΙΑ – ΩΡΑ ΟΜΑΔΑΣ : ΘΕΜΑ : ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΚΑΛΥΜΝΟΥ

ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ – ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΚΗΝΩΝΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

ΥΠΟΣΤΟΛΗ ΣΗΜΑΙΑΣ

ΥΠΟΣΤΟΛΗ ΣΗΜΑΙΑΣ ΔΕΙΠΝΟ – ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ ΗΣΥΧΙΑΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙ – ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟ ΜΕ ΘΕΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΒΡΑΔΥΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΘΑΡ/ΤΑΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΥΠΝΟΥ

ΔΕΙΠΝΟ – ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ ΗΣΥΧΙΑΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙ – ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟ ΜΕ ΘΕΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΒΡΑΔΥΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΘΑΡ/ΤΑ-ΕΤ/ΜΑΣΙΑ ΥΠΝΟΥ

ΣΤΡΩΣΙΜΟ ΤΡΑΠΕΖΑΡΙΑΣ ΓΕΥΜΑ -10ΛΕΠΤΟ ΗΣΥΧΙΑΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΕΛΕΧΩΝ – ΑΡΧΗΓΟΥ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ – ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΕΣ

ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ – ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ

ΔΕΥΤΕΡΑ 08/07 ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΠΡΩΪΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ – ΕΠΑΡΣΗ ΣΗΜΑΙΑΣ ΠΡΩΪΝΟ

ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΟΥ-ΑΡΤΟΥ ΓΕΝΙΚΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΟΜΑΔΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΜΠΑΝΙΟ- ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΡΩΣΙΜΟ ΤΡΑΓΠΕΖΑΡΙΑΣ

ΓΕΥΜΑ -10ΛΕΠΤΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΕΛΕΧΩΝ – ΑΡΧΗΓΟΥ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ – ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ – ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ – ΧΟΡΟΙ –

ΥΠΟΣΤΟΛΗ ΣΗΜΑΙΑΣ

ΔΕΙΠΝΟ –ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ ΗΣΥΧΙΑΣ ΓΛΥΚΑ επ/σης ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ-

ΔΕΙΠΝΟ – ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ ΗΣΥΧΙΑΣ

ΒΡΑΔΥΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΘΑΡ/ΤΑΕΤ/ΣΙΑ ΥΠΝΟΥ

ΠΑΙΧΝΙΔΙ – ΘΕΑΤΡΟ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΒΡΑΔΥΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑθ/ΤΑΩΡΑ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑΣ

ΤΡΙΤΗ 09/07 ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ Θεια Λειτουργία ΕΠΑΡΣΗ ΣΗΜΑΙΑΣ ΠΡΩΙΝΟ, ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΑΝΑΧ)ΣΗ

ΑΦΙΞΗ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ Β’ ΠΕΡΙΟΔΟΥ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ ΛΕΡΟΥ ΚΑΙ ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑΣ – ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΑΡΓΟΥΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ- ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ******* «Πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα» (Θεία Λειτουργία) «Πάντα ισχύω έν τω ένδυναμούντί με Χριστώ» (Φιλιπ. δ' 13) ******* ΠΕΡΙΟΔΟΣ Α’ ΟΜΑΔΑ ΕΚΤΗ : ΛΕΜΟΝΑΝΘΟΙ ΠΙΣΤΗΣ

ΣΚΗΝΗ : 2ο ΣΠΙΤΑΚΙ ΑΠΟ

ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΟΜΑΔΑΡΧΙΣΣΕΣ: ΒΑΖΑΝΕΛΛΗ ΣΕΒΑΣΤΗ - ΧΑΛΚΙΤΗ ΕΙΡΗΝΗ (ΜΙΚΡΕΣ) ΟΜΑΔΑ ΑΓΑΠΗΣ: 02/07/2019 ΠΟΛΙΟΥΧΟΣ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ 1.ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ 2. ΜΥΣΤΗΡΙΑ

ΒΡΑΔΥ, 04/07/2019 ΒΡΑΔΥ

ΑΓΙΑ ΟΜΑΔΟΣ: ΑΓΙΑ ΔΑΜΑΡΙΣ Η ΑΘΗΝΑΙΑ : ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΕΣ : ΚΑΝΩΝ ΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ : ΙΕΡΩΣΥΝΗ **********

ΧΡΩΜΑ ΣΗΜΑΙΑΣ:

http://miteriko.blogspot.com/2011/01/blog-post_25.html

Λίγα λόγια για την ομάδα μας Λεμονανθοί Σε έναν ελληνικό ορθόδοξο γάμο, στέφανα από λεμονανθούς ήταν τα παραδοσιακά στέφανα για τη νύφη και τον γαμπρό, τα οποία συνδυάζονταν με το κομψό κέντημα του νυφικού φορέματος. Τα άνθη συμβολίζουν την παρθενία και την αγνότητα, επειδή είναι άσπρα και εύθραυστα, και εκπέμπουν μια γλυκιά, απαλή μυρωδιά. Είναι λοιπόν σύμβολα εμπιστοσύνης και πίστης. Πίστη Η πίστη είναι το θεμέλιο επί του οποίου στηρίζεται όλη η εν Χριστώ ζωή και όλες οι αρετές, οι οποίες πρέπει να κοσμούν τον βαπτισμένο ορθόδοξο χριστιανό.Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός το τονίζει: «Ο γαρ θεμέλιος η πίστις εστίν, ης άνευ ου δυνατόν οικοδομηθήναι τι» (PG 95, 880). Τι είναι, όμως, πίστη; Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος, γράφοντας στους Εβραίους, διευκρινίζει ότι πίστη σημαίνει «ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων» (Εβρ. 11, 1).Εδώ, όπως κατανοούμε, παρουσιάζεται η πίστη ως μία θύρα, μέσα από την οποία εισάγεται ο πιστός στον χώρο των Αγιογραφικών και Πατερικών αληθειών που έγιναν αντιληπτές εξ αποκαλύψεως. Έτσι καλείται να κατανοήση και να βιώση την Θεία βούληση, ποιο είναι το θέλημα του Θεού. Είναι αναγκαίο, λοιπόν, να συνειδητοποιήσουμε ότι πίστη δεν είναι μια διανοητική βεβαιότητα, αλλά εσωτερική πεποίθηση και κλίση του «είναι» του ανθρώπου προς μυστική ένωση και κοινωνία με τον Δημιουργό του Θεό. Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής υπογραμμίζει ότι «η πίστις απεδείχθη σαφώς υπάρχουσα δύναμις σχετική της υπέρ φύσιν αμέσου του πιστεύοντος προς τον πιστευόμενον θεόν τελείας ενώσεως» (Προς Θαλάσσιον, ερ. ΛΓ´, PG 90, 373). Η πίστη ανάγει τον άνθρωπο από το πεπερασμένο στο υπερέκεινα, από τα γήινα σταυπερκόσμια, από τα αισθητά και ορώμενα στα ουράνια και αόρατα. Γι᾽ αυτό και ο Ιερός Χρυσόστομος τονίζει με εναργή λόγο ότι η σταθερή πίστη προς τον Χριστό και η εμπιστοσύνη στην παντοδυναμία Του καθιστά τον άνθρωπο ανώτερο των γηΐνων πραγμάτων και καταστάσεων: «Εάν ημείς στερράν την εις αυτόν πίστιν επιδεικνυώμεθα, και προς το μέγεθος αυτούαφορώντες, ανώτεροι γινώμεθα των ανθρωπίνων απάντων» (Eις την Γένεσιν, Ομ. ΜΕ´, PG 54, 422). Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι εκείνη, η οποία μας εισάγει στην ορθή πίστη, γιατί είναι ο μοναδικός φορέας του Αγιοπνευματικού φωτός του Χριστού διά μέσου των αιώνων. Το πιστό μέλος της Εκκλησίας συναντάται με τον Θεάνθρωπο Κύριο, ανοίγοντας την καρδία του προς Αυτόν και κοινωνεί κατά χάριν μαζί Του. Επομένως, πρέπει να αγωνιζώμαστε να είμαστε πιστά τέκνα της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία μας μεταφέρει αδιάκοπα την Πατερική Εκκλησιαστική Παράδοση. Μέσω της πίστεως γινόμαστε μέτοχοι της Θείας Αποκαλύψεως και κατανοούμε βαθειά το περιεχόμενό της. Τούτο έχει ως αποτέλεσμα την αποδοχή των αληθειών, τις οποίες αποκάλυψε ο Τριαδικός Θεός μέσω του Ενανθρωπήσαντος Λόγου. Συνεπώς πίστη δεν είναι τίποτε άλλο παρά η οντολογική μέθεξη της Θείας Αποκαλύψεως. «Ως καθαράν και απλανή των όλων γνώσιν η θεία πίστις έστιν», επιβεβαιώνει ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης (Περί θείων ονομάτων, Patr.Text.undStud. 33, 199).

Ωστόσο, πρέπει να τονίσουμε ότι η πίστη δεν συνιστά κειμήλιο του παρελθόντος, αλλά είναι ζώσα και «τομωτέρα υπέρ πάσαν μάχαιραν δίστομον» (Πρβλ. Εβρ. 4, 12). Και κάτι ακόμη: Δεν αρκεί να πιστεύουμε ανεπιφύλακτα, αλλά πρέπει να πιστεύουμε καιορθώς. Και τούτο γιατί η πίστη δεν είναι μια διανοητική ή καρδιακή τάση, αλλά ένα σύνολο αληθειών που πηγάζουν από την Αγία Γραφή και την Πατερική Διδασκαλία. Διατείνονται και οι αιρετικοί ότι πιστεύουν, αλλά πρόκειται περί μη ορθής πίστεως, η οποία δεν οδηγεί στην σωτηρία, αλλά στην απώλεια. Κι αυτό γιατί η πίστη των αιρετικών είναι σφαλερή και διαστροφική. Διαστρεβλώνει την θεία πραγματικότητα. Μόνον η Μία, Αγία, ΑποστολικήΟρθόδοξος Εκκλησία μας εγγυάται και διαιωνίζει το γνήσιο περιεχόμενο της πίστεως. Αυτή είναι ριζωμένη στην Αγία Γραφή και την Ιερά Παράδοση. «Ημών δε η πίστις εστίν ορθή, και εκ διδασκαλίας αποστολικής ορμωμένη και παραδόσεως των Πατέρων, βεβαιουμένη εκ τε Νέας και Παλαιάς Διαθήκης» (PG 26, 1080), βροντοφωνείο Μ. Αθανάσιος. Καλούμαστε όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί να πιστεύουμε ορθώς και την ορθή πίστη μας να την κάνουμε ζωή. Μόνον μία καθαρή πίστη και ζωή μας οδηγούν στην αιώνια βασιλεία του Θεού Πατρός. * Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα «Πελοπόννησος» των Πατρών στις 3/7/2016 Του Αρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου Ιεροκήρυκος Ι. Μ. Πατρών Δρος Θεολογίας Πηγή : https://www.vimaorthodoxias.gr/theologikos-logos-diafora/i-orthodoksi-pisti-os-basi-tis-orthis-zois/ Πολιούχος Αγία της Ομάδας μας : Αγία Δάμαρις η Αθηναία «Τινές δε άνδρες κολληθέντες αυτώ επίστευσαν, εν οίς και Διονύσιος ό Αρεοπαγίτης και γυνή ονόματι Δάμαρις και έτεροι συν αύτοίς» (Πράξ. ιζ, 34) Άλλη συνεργάτρια του απ. Παύλου λογίζεται η Αθηναία Δάμαρις. Γυναίκα από ευγενή οικογένεια και με υψηλή κοινωνική θέση ή Δάμαρις, είχε και ανάλογα πνευματικά ενδιαφέροντα. Έτσι, όταν ό απ. Παύλος, ύστερα από τη Βέροια, επισκέφτηκε την Αθήνα το 52 μ.Χ., είχε την καλή ευκαιρία να γνωρίσει και να συνδεθεί πνευματικά με τον μεγάλο αυτόν Απόστολο του Χριστού. Κι αυτόν έγινε, όταν εκείνος, οδηγούμενος από Αθηναίους φιλοσόφους στον Άρειο Πάγο, τούς κήρυξε εκείνος τη χριστιανική διδαχή Ενδιαφέρον το θέμα και ανάλογο και το ενδιαφέροντα του ακροατηρίου. Ωστόσο λίγοι δέχθηκαν το χριστιανικό μήνυμα. «Τινές», όπως γράφει ό Λουκάς στις «Πράξεις των Αποστόλων». Και ανάμεσα σ' αυτούς τούς λίγους ήταν και ή Δάμαρις. Σημειώνουμε ολόκληρο το σχετικό στίχο: «Τινές δε άνδρες κολληθέντες αυτώ επίστευσαν, εν οίς και Διονύσιος ό Αρεοπαγίτης και γυνή ονόματι Δάμαρις και έτεροι συν αυτοίς» (Πράξ. ιζ, 34). Εκείνη ή ήμερα του 52 μ.Χ., πάνω στον Άρειο Πάγο, με το κήρυγμα του απ. Παύλου, ήταν καθοριστική για την πορεία τής καλής αυτής γυναίκας των Αθηνών. Ή Δάμαρις συνδέθηκε πνευματικά και αφοσιώθηκε στον μεγάλο αυτόν κήρυκα τού Χριστού. Έδωσε

όλη της την καρδιά στον Χριστό. Και τον υπηρέτησε, με τα τάλαντα πού διέθετε, σε όλη της τη ζωή και πάντα σύμφωνα με τις οδηγίες τού πνευματικού της Διδασκάλου. Είναι γεγονός ότι ή χριστιανική κοινότητα των Αθηνών, αρχικά τουλάχιστον, στα χρόνια του απ. Παύλου, μόλις και διατηρούνταν ανάμεσα στον ειδωλολατρικό κόσμο των Αθηνών. Και είναι και πάλι γεγονός ότι ό απ. Παύλος ουδέποτε επισκέφτηκε ξανά την Εκκλησία των Αθηνών. Ωστόσο ή Εκκλησία με επίσκοπο το Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη, τον όποιο κατέστησε ό ίδιος ό Παύλος, εξακολουθούσε να υπάρχει και με τον καιρό να αναπτύσσεται. Σ' αυτόν συνέβαλε και ή Δάμαρις. Ήταν μια ιεραποστολική ψυχή ή Αθηναία αυτής γυναίκα. Και ασκούσε την ιερή αυτής διακονία παντού, ιδιαίτερα ανάμεσα στον γυναικείο κόσμο. Και την ασκούσε με αμείωτο ζήλο και παλμό. Μαθήτρια του απ. Παύλου ή Δάμαρις, μοχθούσε καθημερινά, όπως και ό Διδάσκαλος της, κηρύττοντας με όποιο τρόπο μπορούσε το ευαγγέλιο του Χριστού. Εξάλλου είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάθε φορά πού ό μεγάλος Απόστολος επισκεπτόταν την Εκκλησία της Κορίνθου, εκείνη πήγαινε σε συνάντησή του, για να γυρίζει στην Αθήνα πιο δυνατή και πιο φλογερή στην διακονία της. Είναι κι αυτής ή καλή και λεπτή ψυχή πού μπορεί να μας εμπνεύσει στην ζωή μας. Να μας εμπνεύσει την ίδια διακονία. Την πιο υψηλή διακονία. Τη διακονία του θείου λόγου και πάντα πλάι σε κάποιον κήρυκα του Ευαγγελίου της Εκκλησίας μας. Άπολυτίκιον της Αγίας Ήχος δ Ταχύ προκατάλαβε. Του Παύλου ως ήκουσας, δημηγορούντος σοφώς, έδέξω το κήρυγμα, της ευσεβείας θερμώς, Κυρίω πιστεύσασα .Όθεν ή εν Αθήναις, Εκκλησία τιμά σε, Δάμαρις μακαρία, ως θεράπαιναν θείαν, Χριστώ οικειουμένην, τούς σε μακαρίζοντας. Κοντάκιον Ήχος δ Έπεφάνης σήμερον. Το Του του Παύλου ρήμασι καταυγασθείσα, των Χριστώ προσέδραμες, και την χρηστότητα αυτού, βίω άμέμπτω έδόξασας, εν ταις Αθήναις θεόσοφε Δάμαρις. Μεγαλυνάριον Πίστιν δεξαμένη την του Χριστού, Δάμαρις Αγία, έλαμπρύνθης θείω φωτί, και τού θείου Παύλου συνόμιλος φανείσα, συν τούτω των άφθαρτων, γερών ηξίωσαι. Προσευχές – Κανόνες : Κανών Θείας Μετάληψης Ἡ θεία Εὐχαριστία εἶναι τὸ Μυστήριο τοῦ μεγάλου καὶ Μυστικοῦ Δείπνου, ποὺ ἵδρυσε καὶ τέλεσε πρῶτος ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς στὸ ὑπερῶο τῆς Ἱερουσαλὴμ τὸ βράδυ τῆς Πέμπτης, πρὶν ἀπὸ τὴν ἔναρξη τοῦ ἑβραϊκοῦ Πάσχα (Παρασκευή). Αὐτὸ τὸ Μυστήριο παρέδωσε ὁ Κύριος στὴν Ἐκκλησία Του γιὰ νὰ τελεσιουργεῖται σὲ κάθε θεία Λειτουργία.

Ὡς Μυστήριο ἡ θεία Εὐχαριστία ἔχει τὴν ἔννοια ὅτι κάτω ἀπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ ἄρτου καὶ τοῦ οἴνου, τὰ ὁποῖα ἁγιάζονται μὲ τὴν ἐπίκληση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὑπάρχουν πραγματικὰ τὸ ἄχραντο Σῶμα καὶ τὸ τίμιο Αἷμα τοῦ Χριστοῦ μας. Εἶναι τὸ Σῶμα ποὺ γεννήθηκε, πέθανε στὸ Σταυρό, ἀναστήθηκε ἀπὸ τὸν τάφο καὶ θεωμένο ἀναλήφθηκε ἐν δόξῃ στοὺς οὐρανούς, ὅπου κάθεται «ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρὸς». Ἡ θεία Εὐχαριστία, ὅμως, εἶναι ταυτόχρονα καὶ θυσία. Εἶναι πραγματική, ἀληθινή, ἀναίμακτη θυσία. Εἶναι ἡ σταυρικὴ θυσία τοῦ Κυρίου στὸ Γολγοθᾶ, ἡ ὁποία ἐπαναλαμβάνεται σὲ κάθε Λειτουργικὴ σύναξή μας «ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς καὶ σωτηρίας». Η θεία Εὐχαριστία εἶναι Μυστήριο κατεξοχὴν θεοποιητικό. Εἶναι τὸ Μυστήριο τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Ἐνῶ στὰ ἄλλα Μυστήρια παρέχεται ἡ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος γιὰ τὸν ἁγιασμὸ τῶν πιστῶν, στὴ θεία Εὐχαριστία παρέχεται ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός, τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα Του, τὰ ὁποῖα μεταλαμβάνοντας οἱ πιστοὶ ἑνώνονται μὲ τὸ Χριστὸ καὶ μεταξύ τους σὲ μιὰ κοινωνία βαθιὰ χριστολογικὴ καὶ ἀνθρωπολογική. Γι᾿ αὐτὸ ἡ θεία Εὐχαριστία εἶναι τὸ κατεξοχὴν Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Μετάληψη εἶναι ἡ τελευταία, ἡ πιὸ σημαντική, ἡ πιὸ οὐσιαστικὴ πράξη συμμετοχῆς τῶν πιστῶν στὸ Μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας. Τότε ὁλοκληρώνεται τὸ Μυστήριο, ὅταν μεταλαμβάνουμε τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ, δηλαδὴ ὅταν μετέχουμε τῆς θεότητας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Προκειμένου ὅμως νὰ προσέλθουμε στὴ θεία Μετάληψη ἀπαραίτητη εἶναι καὶ ἡ σχετικὴ προετοιμασία, ποὺ πρέπει νὰ εἶναι ἀνάλογη μὲ τὴν ἱερότητα τοῦ Μυστηρίου τῆς θείας Εὐχαριστίας. Ὁ πιστὸς πρέπει νὰ ἔχει σαφὴ αἴσθηση τῆς ἱερότητας τῆς θείας Μεταλήψεως. Νὰ πιστεύει ἀπόλυτα ὅτι πρόκειται περὶ τροφῆς μυστηριακῆς, ὅτι κάτω ἀπὸ τὸν ἄρτο καὶ τὸν οἶνο λαμβάνει μέσα του ὁλόκληρο τὸ Χριστό· ὅτι γίνεται χριστοφόρος καὶ θεοφόρος. καὶ γιαυτὸ δὲν πρέπει νὰ προσέρχεται στὴ θεία Μετάληψη ἐπιπόλαια καὶ μηχανικά, ἀπὸ ἁπλὴ συνήθεια, ἀλλὰ νὰ εἶναι ὅσο γίνεται «καθαρὸς» γιὰ νὰ δεχτεῖ μέσα του τὸν Καθαρὸ (τὸ Χριστὸ). Ἡ κατάσταση αὐτὴ ἀφορᾶ στὴν κάθαρση τοῦ ἐσωτερικοῦ κόσμου τοῦ ἀνθρώπου, τὸν «κρυπτὸν τῆς καρδίας ἄνθρωπον», τὴν κάθαρση δηλαδὴ τῆς σκέψης, τῆς ἐπιθυμίας καὶ τῆς βουλήσεως, ἡ ὁποία ἐπιτυγχάνεται μὲ τὸν συνεχὴ ἀγώνα κατὰ τῆς ἁμαρτίας κάτω ἀπὸ τὴν καθοδήγηση τοῦ πνευματικοῦ πατέρα. * * * Ἡ ὅλη προετοιμασία γιὰ τὴ θεία Κοινωνία ὁλοκληρώνεται μὲ τὴν Ἀκολουθία τῆς θείας Μεταλήψεως, ἡ ὁποία ἀποτελεῖται ἀπὸ τρία μέρη· τὸν Κανόνα, ποὺ διαβάζεται τὴν παραμονὴ τῆς ἡμέρας κατὰ τὴν ὁποία θὰ κοινωνήσει ὁ πιστός· τὴν κυρίως Ἀκολουθία, μὲ τὶς εὐχές, ποὺ διαβάζεται τὸ πρωί, προτοῦ μεταβοῦμε στὴν ἐκκλησία γιὰ τὴ θεία Λειτουργία· καὶ ἀπὸ τὶς μικρὲς εὐχὲς ποὺ λέγει ὁ λειτουργὸς ἀμέσως πρὸ τῆς θείας Μεταλήψεως. Κάθε φορά, λοιπόν, ποὺ πρόκειται νὰ μεταλάβουμε τὰ ἄχραντα Μυστήρια, μὲ εὐλάβεια μεγάλη καὶ πόθο ἱερό, μὲ συναίσθηση τῆς ἀνθρώπινης ἀδυναμίας μας ἀλλὰ καὶ ἐλπίδα στὸ ἔλεος καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μας, ἀπὸ τὸ βράδυ νὰ διαβάζουμε μὲ προσοχὴ καὶ κατάνυξη πολλὴ τὴν Ἀκολουθία τῆς θείας Μεταλήψεως, γιὰ ν᾿ ἀκολουθήσει τὴν ἑπομένη ἡ συμμετοχή μας στὴ Λειτουργικὴ σύναξη καὶ τὴ θεία Μετάληψη τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ μας, «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον».

Ε.Γ.Κ.

Μυστήρια της Ορθόδοξης Εκκλησίας : Ιερωσύνη ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΙΕΡΩΣΥΝΗ ; 1. Μυστήριο και θαύμα. Η ιερωσύνη είναι μυστήριο με την πιο περιεκτική σημασία του όρου. Είναι ένα μέγα και συνεχές θαύμα που απεργάζεται μέσα στην Εκκλησια η φιλανθρωπία του Θεού. Αυτό αποτελεί την πίστη και την εμπειρία της Εκκλησιας. Ο άνθρωπος, το οστράκινο σκεύος, να γίνεται ο μεσίτης Θεού και ανθρώπων, ο λειτουργός των μυστηρίων, ο οικονόμος της χάριτος, ο ποιμήν αθανάτων ψυχών "αίματι Χριστού εξηγορασμένων" (Μ. Βασιλείου. Όροι κατ' επιτομήν ΡΠΔ´, ΒΕΠΕΣ 53, 305). Είναι απροσμέτρητο το ύψος της ιερωσύνης. Και απερίγραπτα μεγάλη η τιμή που γίνεται στον άνθρωπο, τον οποίο αξιώνει ο Θεός να γίνει ιερεύς Του. Και όσο εμβαθύνει στο μυστήριο της ιερωσύνης και συνειδητοποιεί το θαύμα της ιερατικής κλίσεώς του, τόσο κατανοεί και το μέγεθος της τιμής με την οποία τον τίμησε ο Θεός. 2. Χάρισμα και δωρεά. Η ιερωσύνη είναι ακόμη χάρισμα και δωρεά. Και χάρισμα σημαίνει κάτι που μας δίδεται κατά χάριν και παρ' αξίαν. Κανείς δεν δικαιούται το χάρισμα. Ούτε μπορεί να το απαιτήσει ή να το εξαγοράσει. Όποιος κι αν είναι αυτός. Όσα προσόντα κι αν διαθέτει. Όσο μεγάλη κι αν είναι η προσωπική του αρετή. "Ουχ εαυτώ τις λαμβάνει την τιμήν, αλλά καλούμενος υπό του Θεού, καθάπερ και Ααρων" (Εβρ. 5,4). Στην κλήση αυτή του Θεού και της Εκκλησιας ανταποκρινόμενος ο πιστός, προσφέρει τον εαυτό του με πολλή συντριβή και βαθιά ταπείνωση. Συντρίβεται για την ανθρώπινη ευτέλεια και την αναξιότητά του. Ταπεινώνεται ενώπιον της δυνάμεως του Θεού που καταδέχεται να σκηνώσει στην αδύναμη ύπαρξή του. Συνειδητοποιεί βαθιά μέσα του πως η ιερωσύνη που λαμβάνει αποτελεί χάρισμα και δωρεά που η φιλανθρωπία του Θεού παρέχει χάριν του λαού Του και όχι επιβράβευση της αξιοσύνης ή των προσόντων του. "Α γαρ εγκεχείρισται ο ιερεύς, Θεού μόνου εστί δωρείσθαι και όπουπερ αν η ανθρωπίνη φθάση φιλοσοφία, ελάττων της χάριτος εκείνης φανείται... Και τι λέγω τούς ιερείς; Ούτε άγγελος, ούτε αρχάγγελος εργάσασθαί τι δύναται εις τα δεδομένα παρά Θεού αλλά Πατήρ και Υιός και

Άγιον Πνεύμα πάντα οικονομεί, ο δε ιερεύς την εαυτού δανείζει γλώτταν και την εαυτού παρέχει χείρα" (Ιω. Χρυσοστόμου, εις 'Ιω. ομιλ. 86,4 ΡG 59, 472). 3. Αποστολή. Η ιερωσύνη είναι και αποστολή• αποστολική κλίση, αποστολικό χάρισμα και αποστολικό έργο. Λαμβάνοντας το χάρισμα της ιερωσύνης κατά την ώρα της χειροτονίας μας, συμμετέχουμε στην αποστολή του Χριστού την αποστολή που με την κλήση τους αναδέχτηκαν και υπηρέτησαν οι Απόστολοι και στη συνέχεια μεταβίβασαν στούς διαδόχους τους, τούς ποιμένες της Εκκλησίας. Στα πρόσωπα των επισκόπων και εν γένει των κληρικών της Εκκλησίας συνεχίζεται η αποστολή του Χριστού. Είναι αυτό ακριβώς που ονομάζουμε αποστολική διαδοχή ότι δηλαδή το χάρισμα της ιερωσύνης, που υπάρχει και συνεχίζει να λειτουργεί μέσα στην Εκκλησία, προέρχεται κατά συνεχή και αδιάκοπη διαδοχή από αυτούς τούς Αποστόλους. Είναι η συνέχιση και επέκταση του έργου που πραγματοποίησε "ο απόστολος και αρχιερεύς της ομολογίας ημών 'Ιησους" (Εβρ. 3,1). Αυτό που λέει ο Παύλος για τούς Αποστόλους, "δια Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών ελάβομεν χάριν και αποστολήν εις υπακοήν πίστεως εν πάσι ταις έθνεσιν υπέρ του ονόματος αυτού" (Ρωμ. 1,5), μπορούμε να το επαναλαμβάνουμε κι εμείς οι ποιμένες της Εκκλησίας για τον εαυτό μας. Η ιερατική κλίση, λοιπόν, αποτελεί συμμετοχή στην αποστολή του Χριστού. Το ποιμαντικό έργο της Εκκλησίας είναι έργο αποστολικό, είναι η συνέχιση και η προέκταση του έργου του Χριστού. Ο Ιερεύς ποιμαίνει τα δικά Του λογικά πρόβατα. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο μέγας και αιώνιος αρχιερεύς της Εκκλησίας. Και το δικό Του αρχιερατικό αξίωμα συνεχίζεται δια μέσου του θεσμού της ιερωσύνης. Η ιερωσύνη ως αποστολή νοούμενη είναι πρωτίστως έργο αγάπης· αγάπης προς τον Χριστό και αγάπης προς το ποίμνιο του Χριστού, το οποίο οι κληρικοί καλούνται να διαποιμάνουν. Όποιος δεν αγαπά ολόθερμα τον Χριστό δεν μπορεί να είναι απόστολός Του. Μόνο η αγάπη του Χριστού γεννά και συντηρεί στην καρδιά του ιερωμένου τη βαθιά συναίσθηση της ιερατικής ευθύνης του. Και με τη δύναμη που παρέχει πάλι η αγάπη του Χριστού μπορεί ο εργάτης της Εκκλησίας να υπομένει τούς κόπους και τις θλίψεις -πολλές φορές ακόμη και το διωγμό -που συνεπάγεται η γνήσια ιερατική ζωή. 4. Διακονία. Από τα βασικά γνωρίσματα της ιερωσύνης είναι ο διακονικός χαρακτήρας της. Η ιερωσύνη είναι "έργον διακονίας" (Εφ. 4,12), που σημαίνει ταπεινή υπηρεσία και θυσιαστική προσφορά προς τούς άλλους, τούς αδελφούς μας, τούς οποίους ως κληρικοί αναλαμβάνουμε να διακονήσουμε. Πρότυπά μας και ως προς αυτή την πλευρά του ιερατικού χαρίσματος είναι ο Κύριος Ιησούς και οι Απόστολοι Του. Το έργο του Χριστού στον κόσμο είναι υπηρεσία και διακονία. "Ο υιός του ανθρώπου ουκ ήλθε διακονηθήναι", είπε ο ίδιος αναφερόμενος στην αποστολή Του, "αλλά διακονήσαι και δούναι την ψυχήν αυτού λύτρον αντί πολλών" (Μαρκ. 10,45). Εν μέσω των Αποστόλων και εν μέσω της Εκκλησίας είναι και θα παραμένει "ως ο διακονών" (Λουκ. 22,27). Και ο ίδιος στη Βασιλεία Του "περιζώζεται και ανακλινεί ..., και παρελθών διακονήσει" τούς πιστούς δούλους Του (Λουκ. 12,38).

Είναι ανάγκη, λοιπόν, να επανεύρουμε και να εμβαθύνουμε στο διακονικό χαρακτήρα της ιερωσύνης· Πάνω απ' όλα είμαστε διάκονοι Ιησού Χριστού, και η ιερατική αποστολή που αναλάβαμε είναι "έργον διακονίας" ('Εφ. 4,12). Το πνεύμα διακονίας είναι η ειδοποιός διαφορά μεταξύ του ιερατικού υπουργήματος και των διαφόρων εξουσιών και αξιωμάτων του κόσμου τούτου. Η ιερωσύνη είναι και πρέπει να παραμένει στα πρόσωπα όλων μας διακονία και ως διακονία Ιησού Χριστού και της Εκκλησίας Του, του λαού του Θεού, θα πρέπει να ασκείται. Είναι, για να θυμηθούμε τις ωραίες εκφράσεις του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, "αρετής τύπος" και όχι "αφορμή βίου", "λειτουργία υπεύθυνος" και όχι "αρχή ανεξέταστος" (Απολογ. 8, ΒΕΠΕΣ 58, 248-249). Στο διακονικό χαρακτήρα της βρίσκεται και η αξία, η τιμή και το μεγαλείο της ιερωσύνης. Πολλοί λειτουργοί φέρουμε έναν επιστήθιο σταυρό. Αποτελεί πλάνη αν τον εκλαμβάνουμε για φανταχτερό στολίδι και τον φέρουμε επιδεικτικά. Ο επιστήθιος σταυρός είναι κατ' εξοχήν σύμβολο αυταπάρνησης, προσφοράς και διακονίας. Και ο κληρικός που τον φέρει θα πρέπει να έχει προ οφθαλμών πολύ περισσότερο το βάρος και την ευθύνη της ιερατικής διακονίας που επωμίστηκε, παρά την τιμή και τη διάκριση που η σταυροφορία δείχνει. 5. Έργο. Η ιερωσύνη, τέλος, είναι έ ρ γ ο ν, δηλαδή εργασία. Και αν κάθε έργο προϋποθέτει αίσθημα ευθύνης, ζήλο, κόπο και μόχθο, πολύ περισσότερο η ιερωσύνη. Είναι έ ρ γ ο Θ ε ο ύ, έργο που κατά τον Χρυσόστομο "αυτής άπτεται της ψυχής και διαβαίνει τούς ουρανούς" (Περί ιερωσύνης λογ. 3,5 ΡG 48, 643). Η φύση αυτή της ιερατικής διακονίας, ότι δηλαδή είναι έργο Θεού και ότι ενώ ασκείται στη γη οι συνέπειές της έχουν αιώνες προεκτάσεις, απαιτεί από αυτούς που την επωμίζονται να την διεξάγουν με βαθύ αίσθημα ευθύνης και να μη φείδονται κόπων και θυσιών για την πληρέστερη και αποτελεσματικώτερη άσκησή τους. Συχνά ο Κύριος ονομάζει την αποστολή Του έργον. Αυτό γίνεται κυρίως στο τέταρτο Ευαγγέλιο ('Ιω. 4, 34, 36 9,4 10, 37-38). Η ομολογία επίσης που κάνει ο Ιησούς στην αρχιερατική Του προσευχή είναι: "το έργον ετελείωσα ο δέδωκάς μοι ίνα ποιήσω" (Ιω. 17,4). Είναι φανερό ότι ως έργο ο Χριστός εννοεί τη σωτηρία του κόσμου, τον θεμελιώδη δηλαδή σκοπό για τον οποίο ενανθρώπησε.Με την ίδια σημασία χρησιμοποιεί τον όρο και ο απόστολος Παύλος (Α´ Κορ. 3, 13-15). Η αποστολή του στο κήρυγμα είναι "έργον Κυρίου" (Α´ Κορ. 16, 10). Η ύπαρξη της χριστιανικής κοινότητος της Κορίνθου ήταν το "εν Κυρίω έργον" του Αποστόλου, δηλαδή ο καρπός του ιεραποστολικού του μόχθου. Και ο Τιμόθεος προτρέπεται να ασκήσει έργο ευαγγελιστή: "έργον ποίησον ευαγγελιστού" (Β´ Τιμ. 4,5). Έργο, λοιπόν, είναι και η ιερωσύνη ένα έργο υπεύθυνο, λεπτό και κοπιώδες. Στο πρόσωπο του καλού ποιμένος, του Αρχιποίμενος Κυρίου, ο κόπος του έργου και ο βαθμός προσφοράς φθάνει μέχρι την αυτοθυσία (Ιω. 10, 11). Το ίδιο επαναλαμβάνεται και στη ζωή των Αποστόλων. Υπηρέτησαν το κήρυγμα του Ευαγγελίου "εν υπομονή πολλή, εν θλίψεσιν, εν ανάγκαις, εν στενοχωρίαις, εν πληγαίς, εν φυλακαίς, εν ακαταστασίαις, εν κ ό π ο ι ς ....." (Β´ Κορ. 6, 4-5). Συχνά ο απόστολος Παύλος υπενθυμίζει στούς παραλήπτες των επιστολών του τον κόπο και το μόχθο που δοκίμαζε εργαζόμενος για την εξάπλωση του Ευαγγελίου του Χριστού (Α´

Κορ. 15, 10, 58 Γαλ. 4,11 Κολ. 1,29 Α´ Θεσσ. 3,5). Ο κόπος και ο μόχθος που κατέβαλαν και οι ιδρώτες που έχυσαν οι Απόστολοι, πότισαν τον σπόρο του θείου λόγου και συνείργησαν στην αύξηση και την καρποφορία της εκκλησιαστικής σποράς. Ένα γνήσιο ιερατικό ήθος εμπερικλείει όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ιερωσύνη ως έργον: το πνεύμα της αυταπάρνησης, την αποστολική κακοπάθεια, το βαθύ αίσθημα ευθύνης, την ακατάβλητη εργατικότητα. Η ιερωσύνη δεν μας δίνει το δικαίωμα να διεκδικούμε τιμές, προνόμια και ανέσεις. Αποτελεί έργον που συνεπάγεται κόπους, θυσίες και όχι σπάνια τη χλεύη και το διωγμό του κόσμου. Αν η ιερωσύνη είναι έργον, τότε και οι κληρικοί είναι οι εργάτες της Εκκλησίας, οι εργάτες του θείου αμπελώνος (πρβλ. Ματθ. 20, 1-16), οι εργάτες που ο Κύριος "εκβάλλει εις τον θερισμόν αυτού" (Ματθ. 9, 37-38. Πρβλ. Ιω. 4, 35-38). (Από το βιβλίο του Αρχιμ. Συμεών Π. Κούτσα, νυν Μητροπολίτου Ν. Σμύρνης, "Ο Κληρικός και η Ιερωσύνη του")

http://www.ecclesia.gr/greek/news/ieratikes/ierosyni.html