qwφιertyuiopasdfghjklzxερυυξnmηq σwώψerβνtyuςiopasdρfghjklzxcvbnm qwertyuiopasdfghjklzxcvbnφγιmλιqπ ςπζαwώeτrtνyuτioρνμpκaλsdfghςjklz Το Κολλητηή ρι xcvλοπbnαmqwertyuiopasdfghjklzxc vbnmσγqwφertyuioσδφpγρaηsοή ρώυ μαθαιήνει εξισώήσεις dfghjργklαzxcvbnβφδγώmζqwertλκο uiυή ασφdfghjklzxcvbnmqwertyuiopaβ sdfghjklzxcεrυtγyεuνiιoαpasdfghjklzx cηvbnασφδmqwertασδyuiopasdfασδ φγθμκxcvυξσφbnmσφγqwθeξτσδφrt yuφγςοιopaασδφsdfghjklzxcvασδφb Γυμνάσιο Πλατανιά nγμ,mqwertyuiopasdfgασργκοιϊτbnm qwertyσδφγuiopasσδφγdfghjklzxσδδ γσφγcvbnmqwertyuioβκσλπpasdfghj klzxcvbnmqwertyuiopasdγαεορlzxcv bnmqwertyuiopasdfghjkαεργαεργαγ Σενάριο Αντωνίας Σαρρής κατά την διάρκεια του PROJECT 2012
Διδακτική προσέγγιση στο μάθημα των εξισώσεων της Β’ Γυμνασίου Εκπαιδευτικός : Γαλάνη Μαρία
www.gymnasio-platania.gr
Το Κολλητηή ρι μαθαιήνει εξισώήσεις
Το σενάριο έγραψαν οι μαθήτριες του Γυμνασίου Πλατανιά Σαρρή Αντωνία
Σεληνιωτάκη Ελένη Σπανουδάκη Ναταλία Τζαφελάρι Άντζελα Φιωτάκη Αυγούστα Χανιωτάκη Γιάννα
Χριστοδουλάκη Μαρία
Κατά τα σχολικά έτη έτη 2011-2012 και 2012-2013 Επιμέλια σεναρίου : Γαλάνη Μαρία – Καθηγήτρια Μαθηματικών Σκίτσα : Ψυλλάκη Χριστίνα – Καθηγήτρια Ηλεκτρονική επεξεργασία : Ζακυνθινάκης Γεώργιος – Καθηγητής Μαθηματικών Ειδ. Αγωγής
Πρόσωπα του έργου
1. Αφηγητής 2. Δασκάλα 3. Μαθητής / Μαθήτρια 1 (Στέλλα) 4. Μαθητής 2 / Μαθήτρια 2 (Δήμητρα) 5. Μαθητής 3 / Μαθήτρια 3 (Μανούσος) 6. Κολλητίρι 7. Κοπρίτης 8. Καραγκιόζης 9. Αγλαϊα 10.Τάσος 11. Γιός του Τάσου: Ο Μαθητής Μανούσος
2
Το Κολλητηή ρι μαθαιήνει εξισώήσεις ΣΚΗΝΗ 1Η: ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Καλησπέρα πέρα για πέρα, αγαπητά μας παιδιά, κι αγαπητοί μας καθηγητές, καθηγήτριες και γονείς. Σας ευχαριστούμε που ήρθατε για να παρακολουθήσετε την παράσταση μας << Το κολλητήρι μαθαίνει εξισώσεις >> που όπως καταλαβαίνετε αναφέρεται σε μια ενότητα των Μαθηματικών. Όπως θα δείτε το Κολλητήρι και ο Κοπρίτης είναι δυο μαθητές που δεν έχουν την καλύτερη σχέση με το σχολείο γενικά και με τα Μαθηματικά ειδικότερα. Αλλά μη σας πω περισσότερα. Καλλίτερα να ξεκινήσουμε ευθύς αμέσως. Καλή διασκέδαση!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΣΚΗΝΗ 2Η Τάξη με ανήσυχους μαθητές. Δασκάλα: Και τώρα παιδιά στα τελευταία 10 λεπτά ας κάνουμε μια σύντομη επανάληψη για το τι θα μπει στο διαγώνισμα Μαθηματικών. Κολλητήρι: Για ποιο διαγώνισμα μιλάς κυλία; Δασκάλα: Για χιλιοστή φορά δεν θα μου μιλάς στον ενικό αλλά στον πληθυντικό. Κολλητήρι: Θα πλοσπαθήσω δεν στο υπόσχομαι. Για ποιο διαγώνισμα (σιγανόφωνα) μιλάω, μιλάς, μιλάει, μιλάμε, μιλάτε, μιλάνε¨ μιλάτε κυλία; Δασκάλα: Εμ, φυσικά όταν μιλάω εγώ εσύ κοιμάσαι όρθιος. Την Δευτέρα γράφουμε διαγώνισμα στις εξισώσεις. Κοπρίτης: Στις ποιες; Δασκάλα: Στις εξισώσεις. Μαθητής Μανούσος: Κυρία ο χρόνος κυλάει. Δεν θα προλάβετε να μας πείτε αυτά που θέλετε. Δασκάλα: Μπράβο, τα παιδιά του Καραγκιόζη έκαναν πάλι το θαύμα τους. Ανακεφαλαιώνω. Θα εξεταστείτε μόνο στις εξισώσεις πρώτου βαθμού. Θα διαβάσετε από το βιβλίο σελ.11-37 και από τις φωτοτυπίες σελ.6-21. Κολλητήρι: Τι λέει? Δασκάλα: Σταμάτα, αν δεν θες να γράψεις διαγώνισμα στις εξισώσεις Κολλητήρι, μπορείς να μείνεις στην ίδια τάξη από τώρα. Κοπρίτη, τι κάνεις εκεί, Κοπρίτη κοιμάσαι? Κοπρίτης: Εγώ; Όχιιιιιιιιι. Ίσως, να σηκωθώ να κάνω πουσάπς? Μανούσος: Πουσάπς, να κάνουμε πουσάπς για να γίνουμε fit-fit……….. 3
Το Κολλητηή ρι μαθαιήνει εξισώήσεις Δασκάλα: Σιωπή! Τι έχεις πάθει παιδί μου φέτο ; Μανούσος: Μου έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου. Κολλητήρι: Στους πόσους βαθμούς; Δασκάλα: Αφήστε τις μπούρδες. Σημείωσες την ύλη, Κοπρίτη; Κοπρίτης: Ποιος εγώ; Δασκάλα: Ναι, εσύ. (κοροϊδευτικά) Κοπρίτης: Φυσικά. Δασκάλα: Πες την. Στέλλα: (χαμηλόφωνα) σελ.11-37 και φωτοτυπίες 6-21. Κοπρίτης: Σελ.11-37 και φωτοτυπίες 6-21. Δασκάλα: Ποιος στα είπε, γιατί αποκλείεται να τα άκουσες εσύ. Κοπρίτης: Ο πισινός μου, κυρία. Δασκάλα: Πως τολμάς να λες τέτοιες κουβέντες; Κοπρίτης: Όχι, δεν καταλάβατε καλά, εννοούσα αυτός που κάθεται από πίσω μου. Δασκάλα: Τέλος πάντων. Πριν ξεκινήσουμε με προφορικές ασκήσεις για να δω τι θυμάστε ,μήπως έχετε απορίες που θέλετε να συζητήσουμε; Στέλλα : Τι ώρα είναι; Δήμητρα: Πόσα κιλά είστε κυρία; Κοπρίτης: Κυρία, κυρία να πάω στο μέρος; Κολλητήρι: Κυλία ,κυλία θα βρέξει; Δασκάλα: (Πιάνει το κεφάλι της και τραβά τα μαλλιά της) Δεν εννοούσα τέτοιες απορίες. Για ακούτε καλά τι θα σας ρωτήσω. Ποιος αριθμός είναι το χ, αν 3χ=12; Δήμητρα :χ=12:3 Άρα χ=4 Δασκάλα: Ποιος αριθμός είναι ο χ αν χ+7=-5; Στέλλα : Νομίζω ότι χ=-7-5, άρα χ=-12 Δασκάλα: Μπράβο! Βλέπω ότι κάποιοι κάτι θυμάστε. Για να ακούσω τον κανόνα που πρέπει να εφαρμόζουμε: Όταν ένας όρος μιας εξίσωσης αλλάζει μέλος τότε; Μανούσος, Στέλλα , Δήμητρα : (Τραγουδιστά) Αλλάζει και πρόσημο. 4
Το Κολλητηή ρι μαθαιήνει εξισώήσεις Ομάδα μαθητών της Β΄ τάξης που κάθονται στο ακροατήριο φωνάζουν όλοι μαζί. Μαθητές της Β΄ τάξης: Κι εμείς το ξέρουμε αυτό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Δασκάλα : (Απευθύνεται προς αυτούς) Εσείς θα περάσετε το μάθημα των Μαθηματικών, με τούτους δω δεν ξέρω τι θα γίνει. (Δείχνει την τάξη της) Για να δούμε λοιπόν, θυμάστε ότι η επίλυση των εξισώσεων στηρίζεται στις ιδιότητες των ισοτήτων; Ποιος θα μου τις πει; (Κοιτάζει και δείχνει με το δάχτυλο τον Κοπρίτη) Κοπρίτη, πες. Κοπρίτης: Γιατί εγώ; Δασκάλα: Αφού εσύ σήκωνες το χέρι σου. Κοπρίτης: Όχι εγώ απλά τεντωνόμουν. Μανούσος: Να πω; Δασκάλα: Πες. Μανούσος: Δεν θυμάμαι. Οι λέξη ιδιότητες κάτι μού λέει. Δήμητρα: Εμένα κάτι μού λέει η λέξη ισότητα. Κοπρίτης: Εμένα ούτε η λέξη ιδιότητες , ούτε η λέξη ισότητα μού λένε κάτι. Στέλλα: Νομίζω ότι οι ιδιότητες των ισοτήτων είναι 4. Δασκάλα: Πολύ σωστά!!!!!!!!!!! Μανούσος: Τώρα που το λέτε κάτι μου έρχεται στο μυαλό. (Τρέχει και γράφει στον πίνακα, ενώ συγχρόνως λέει δυνατά.)
Αν α=β τότε α+γ=β+γ Κοπρίτης: Τι είναι αυτό το α, το β και το γ; Αχλάδια ,βερίκοκα και γιαρμάδες; (Καθώς τα λέει αναγλύφεται) Κολλητήρι: Όχι, όχι δεν είναι φλούτα. Είναι αγελάδες , βόδια και γαϊδούρια. Δασκάλα: (Φωνάζει πολύ εκνευρισμένη προς τον Κοπρίτη και το Κολλητήρι) Δεν αφήνετε στην ησυχία τους τα φρούτα και το ζωϊκό βασίλειο; (Απευθύνεται στην υπόλοιπη τάξη) 5
Το Κολλητηή ρι μαθαιήνει εξισώήσεις Τι συμβολίζουν τα α, β ,γ; Στέλλα: Αριθμούς ,κυρία, αριθμούς. Δήμητρα: Νομίζω ότι θυμήθηκα τη 2η ιδιότητα των ισοτήτων. (Τρέχει και γράφει στον πίνακα)
Αν α = β τότε α-γ = β-γ. Μανούσος: Κι εγώ τη 3η ιδιότητα. (τρέχει κι αυτός στον πίνακα)
Αν α = β τότε α.γ = β.γ. Στέλλα: Κυρία, κυρία να γράψω τη 4η; Δασκάλα: Έλα γρήγορα δεν θα προλάβουμε. Στέλλα: (Τρέχει στον πίνακα και γράφει)
Αν α = β τότε α:γ = β:γ Δασκάλα: Ένα μεγάααααααλο ΜΠΡΑΒΟ σε σας που κάτι θυμάστε. Κοπρίτης και Κολλητήρι: Κι σε μας που δεν θυμόμαστε τίποτα ,τι θα πεις Κυλία δασκάλα; Δασκάλα: (Κάνει πως δεν ακούει και πιάνει το κεφάλι της με απελπισία) Θεέ μεγαλοδύναμε , από αυτούς ποιος θα με γλυτώσει; ΝΤΡΙΝ, ΝΤΡΙΝ,ΝΤΡΙΝ,ΝΤΡΙΝ,ΝΤΡΙΝ,ΝΤΡΙΝ,ΝΤΡΙΝ,ΝΤΡΙΝ. Δασκάλα: (Μονολογεί: Ευτυχώς Παναγία μου χτύπησε το κουδούνι) Καλό Σαββατοκύριακο και ΚΑΛΟ διάβασμα.
ΣΚΗΝΗ 3Η Στο δρόμο του γυρισμού στη καλύβα. Κοπρίτης: Πρέπει να διαβάσουμε, ε; Κολλητήρι: Ναι, άκουσα τον συμμαθητή μας τον Πολυξελόπουλο, να λέει ότι κάποιες εξισώσεις είναι ταυτότητες και κάποιες αδύνατες. Μήπως ξέλεις τι είναι αυτά; Κοπρίτης: Μα φυσικά. Άκου, ταυτότητα είναι ένα μικρό χαρτάκι με τα στοιχεία σου επάνω. Στην ηλικία των 14 όλοι πηγαίνουν στην Αστυνομία και βγάζουν ταυτότητα. Αδύνατη είναι συνώνυμο της λέξης λεπτή. Κατάλαβες? 6
Το Κολλητηή ρι μαθαιήνει εξισώήσεις Κολλητήρι: Ναι, κατάλαβα. Δηλαδή κάποιες εξισώσεις είναι πιο μικλές από 14 και κάποιες άλλες κάνουν δίαιτα γιατί είναι χοντλές και θέλουν να αδυνατίσουν. Εγώ ,όμως γιατί δεν έχω ταυτότητα , ενώ εσύ έχεις; Κοπρίτης: Δεν έχεις επειδή είσαι 13 . Εγώ φυσικά έχω γιατί είμαι 15. Φτάνουν στη καλύβα τους Κολλητήρι: Μπαμπάκο, γλάφουμε διαγώνισμα Μαθηματικών την Δευτέλα και δεν ξέλουμε τίποτα. Καραγκιόζης: Τίποτα; Τα χάπια μου, πεθαίνω….. Κοπρίτης: Ξέρουμε μόνο την ταυτότητα και την αδύνατη. Καραγκιόζης: Πάλι καλά που κάτι ξέρετε .Μια ζωή τούβλα θα μείνετε. Πρέπει να σας βρω δάσκαλο!!! Αγλαΐα: Τρώμε. Καραγκιόζης: Να φάμε; Έχουμε ακόμα λεφτά για φαγητό; Αγλαΐα: Σιγά βρε αγάπη μου, εννοείτε πως έχουμε. Κολλητήρι: Δεν τα έμαθες μπαμπά; ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΛΧΟΥΝ. Καραγκιόζης: Τα ίδια μας έλεγε και ο Παπάκης και ιδού τα αποτελέσματα Κολλητήρι: Καλέ μπαμπά πού έχεις μείνει, δεν είναι πια πλωθυπουλγός. Αγλαΐα: Λίγα τα λόγια σου Καραγκιόζη για τον πρωθυπουργό μας. Ότι μπορούσε έκανε για την χώρα μας. Καραγκιόζης: Άσε……άσε εκνευρίστηκα πάλι να μη σου πω τίποτα. Φεύγω , πάω να βρω δάσκαλο για τα παιδιά. Αγλαΐα: Βέβαια , πάντα φεύγεις στα δύσκολα, σε έχουμε μάθει πια. Καραγκιόζης: Ωραία λοιπόν, αν θες κάνε εσύ μάθημα ιδιαίτερο στα παιδιά μας. Αγλαΐα: Τι λες , πας καλά; Καραγκιόζης: Είδες, δεν φεύγω στα δύσκολα, απλά προσπαθώ να βοηθήσω τα παιδιά να γράψουν καλά στο διαγώνισμα Μαθηματικών. Πάω να βρω ένα δάσκαλο. Ο Καραγκιόζης φεύγει σιγοτραγουδώντας: Τρεις μήνες έχω μάτια μου Να πιάσω εργασία Κι αράχνιασε ο στόμας μου 7
Το Κολλητηή ρι μαθαιήνει εξισώήσεις Από την αφαγία Μέσα στα μπατιρίματα Και στο κακό μου χάλι Άλλη φουρτούνα μάτια μου Με βρήκε στο κεφάλι Οι δυό λεβέντες μου ήρθανε στο κλάμα πλανταμένοι θα γράφαν Μαθηματικά καλά αν ήτανε εξασκημένοι Λεφτά δεν έχω ο δυστυχής μάθημα να τους κάνω δάσκαλο τζάμπα πρέπει ευθύς να βρω Για να τους επροκάνω.
ΣΚΗΝΗ 4Η ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Ο Καραγκιόζης μας σκέφτηκε να ξεκινήσει το ψάξιμο, από την αγορά, μιας κι εκεί υπάρχει πολύς κόσμος. Πέρασε πρώτα από τον μανάβη και ύστερα από τον κρεοπώλη, μα κανείς τους δεν ήξερε τίποτα για τις εξισώσεις. Απογοητευμένος λοιπόν μπήκε στο τελευταίο κατάστημα που υπήρχε στην αγορά, σ’ ένα φούρνο. Ας δούμε λοιπόν τη συζήτηση που διαδραματίζεται ανάμεσα σ’ αυτόν και τον φούρναρη. Καραγκιόζης: Καλημέρα! Θα ήθελα………. Φούρναρης: Ένα πολύσπορο; Ένα οκτάσπορο; Καραγκιόζης: Όχι καλέ! Για τους δικούς μου σπόρους θέλω να σας μιλήσω. Φούρναρης: Ενδιαφέρον! Είναι βιολογικής καλλιέργειας; Καραγκιόζης: Όχι, όχι! Δεν καταλάβατε! Θα ήθελα έναν δάσκαλο Μαθηματικών για τους σπόρους μου.! Εεε…εννοώ για τα παιδιά μου. Μήπως ξέρετε κανέναν που να μπορεί να βοηθήσει; Φούρναρης: Αυτό κι αν είναι ενδιαφέρον! Ξέρετε έχω σπουδάσει Μαθηματικός, αλλά τι τα θέλετε; Τώρα φουρνίζω ψωμιά αντί να ζεσταίνω μυαλά.
8
Το Κολλητηή ρι μαθαιήνει εξισώήσεις Καραγκιόζης: Εε… δεν μπορείς καλέ μου άνθρωπε να μάθεις στα παιδιά μου για τις εξισώσεις; Φούρναρης: Κι εγώ τι θα κερδίσω; Καραγκιόζης: Την αγάπη μου!!!!!!!!!! Φούρναρης: Δεν αρκεί. Τι θα έλεγες να μου έδινες φασόλες Πέντε κιλά φασόλες για να κάνω τα παιδιά σου ξεφτέρια!!!!!!! Καραγκιόζης: Είσαι γραμματιζούμενος και με εκμεταλλεύεσαι! Ας είναι! Μου πατάς τον κάλο, αλλά εντάξει! Θα στα φέρω σήμερα το μεσημέρι! Φούρναρης: Τα φασολάκια; Καραγκιόζης: Όχι καλέ, τα παιδιά.
ΣΚΗΝΗ 5Η Ο Καραγκιόζης γυρνάει στην καλύβα του και μπαίνει μέσα όλος χαρά. Καραγκιόζης: Μπουμπούκια μου, ήρθε ο άντρας του σπιτιού. Αγλαΐα: Μέσα είναι τα μπουμπούκια σου. Καραγκιόζης: Παιδιάααααααααα!!!!!!!!!! Τσακιστήτεεεεεε!!!!!! Κολλητήρι και Κοπρίτης:………………………………………………… Καραγκιόζης: Δεν ακούτε μωρέ; Μυωπία έχετε στ’ αυτιά σας; Κολλητήρι και Κοπρίτης: Έλα μπαμπάαααααααααα!!!!!!!!!!!! Ερχόμαστεεεεεεεεεεε. Καραγκιόζης: Μπαρμπαριά και Τούνεζι! Τέλος πάντων. Ελάτε πιο κοντά να ακούσετε τα νέα. Σας φέρνω……… Κολλητήρι: Όχι πάλι φασολάδα. Καραγκιόζης: Δυστυχώς όχι! Σας έφερα………. Κοπρίτης: Χοχλιούς!!!!!!!!!!!! Καραγκιόζης: Όχι σας φέρνω……….. Αγλαΐα: Περσινά ψωμιά. Καραγκιόζης: Όχιιιιιιιιιιιιιιι!!!!!!!!!!! Θα μ΄ αφήσετε επιτέλους να τελειώσω την πρόταση; Σας φέρνω καλά νέα!!!!!!!!!!!!! Σας βρήκα Μαθηματικό να σας μάθει τις εξισώσεις. Αγλαΐα: Είναι νέος; 9
Το Κολλητηή ρι μαθαιήνει εξισώήσεις Καραγκιόζης: Σαν σημερινό ψωμάκι!!!!!!!! Αγλαΐα: Είναι νόστιμος; Καραγκιόζης: Σαν αφράτο τσουρεκάκι!!!!!!!!!!!!!!!! Αγλαΐα: Τον ξέρω; Καραγκιόζης: Ναι, μας κυνηγά εδώ κι ένα χρόνο γιατί του χρωστάμε, αλλά μας ομορφαίνουν οι χοχλιοί και τα κεμμυδόφυλλα και ξέχασε τα μούτρα μας. (Ρίχνει μια στροφή σιγοτραγουδώντας) Αμάααααααααααααααααννννννννν!!!!!!! Τα νιάτα μου τα μάρανε της φτώχιας η καΐλα Βαρέθηκα στη τσέπη μου να νοιώθω ξεραΐλα!!!!!!!!!!!! Πεινώ γιατ’ έχω στη ζωή τη φτώχια συντροφιά μου Ας ήταν να τρωγότανε Η έρμη η ευμορφιά μου.
Αγλαΐα: Ας το τραγούδι άντρα μου και πες μου ποιος είναι ο δάσκαλος. Έχω μεγάλη περιέργεια. Καραγκιόζης: Ο Τάσος ο φούρναρης! Κολλητήρι: Τίιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι; Μπαμάκο, φωτιά στο τσαρδί μας! Καραγκιόζης: Τι λες βρε ανισόρροπο; Μακάρι να ΄χα ξύλα να έβαζα φωτιά στα στρώματα να έκαιγα τους ψύλλους. Κοπρίτης: Έχουμε στρώματα μπαμπάκο και δεν το ξέρω; Καραγκιόζης: Όχι, αλλά έχουμε ψύλλους. Αγλαΐα: Δεν αφήνετε τους ψύλλους στην ησυχία τους και τα στρώματα στη θέση τους . Εγώ θέλω να μάθω πώς θα πληρώσουμε τον Τάσο για τα μαθήματα που θα κάνει στα ξεφτέρια μας; Καραγκιόζης: Μα πως αλλιώς; Με είδος. Τού έταξα 5 κιλά φασολάκια. Αγλαΐα: Και που θα τα βρεις σπανακοτυροπιτάκι μου; Έχουμε και δεν το ξέρω; 10
Το Κολλητηή ρι μαθαιήνει εξισώήσεις (Ο Καραγκιόζης την κοιτάζει με απορία για την προσφώνηση που του έκανε) Καραγκιόζης: Όχι, αλλά έχει ο γείτονας. Αγλαΐα: Και πότε είναι το πρώτο μάθημα, καλιτσουνάκι μου; Καραγκιόζης: Αγλαΐααααααα, φοβάμαι ότι σ’ έχει βαρέσει η πείνα στο κεφάλι! Τι καλιτσούνια και σπανακοτυρόπιτες μου τσαμπουνάς; Τέλος πάντων, σήμερα το μεσημέρι θα πρέπει τα βλαστάρια μας να πάνε στο φούρνο για να αρχίσει η ταλαιπωρία του φούρναρη. Κολλητήρι: Όχι, εμείς δεν πάμε!!!!!!!!!!! Κοπρίτης: Δεν ξέρουμε τίποτα και φοβόμαστε πως θα μας βαρέσει. Καραγκιόζης: Να δείτε τι θα σας κάνω εγώ αν δεν πάτε! Θα σας στείλω να μετρήσετε τα άχυρα στο στάβλο του γείτονα αν δεν πάτε!
ΣΚΗΝΗ 6Η Στο φούρνο, ο φούρναρης ντυμένος με άσπρη ποδιά και άσπρο σκούφο και ο γιός του ο Βεζούβιος πηγαινοέρχονται τακτοποιώντας τα ψωμιά και τα κουλούρια σιγοτραγουδώντας: Είμαι ο φούρναρης ο Τάσος Και στις εξισώσεις άσσος Και του Καραγκιόζη θα διδάξω τα παιδιά Πόσα απίδια κάνει η απιδιά. Μανούσος: Τι λες μπαμπά; Θα έρθουν εδώ οι συμμαθητές μου για να τους μάθεις τις εξισώσεις; Πριν προλάβει να απαντήσει ο Τάσος παρουσιάζεται στην πόρτα ο Καραγκιόζης κρατώντας από το χέρι το Κολλητήρι και τον Κοπρίτη. Καραγκιόζης: Προχωράτε γρήγορα. Τάσος: Καλώς τους !!!!!!!!Καλώς τους μαθητές και τον αγαπητό πατέρα τους. Κολλητήρι: Κακώς τους, κακώς τους!!!! Εγώ δεν μπαίνω μέσα. (Προσπαθεί να ελευθερωθεί από τον πατέρα του και να φύγει) Κοπρίτης: Μια που φτάσαμε ως εδώ ας μπούμε μέσα κι ο Θεός βοηθός. Κουράγιο Κολλητήρι. Τις καρπαζιές θα τις μοιραστούμε δίκαια. 11
Το Κολλητηή ρι μαθαιήνει εξισώήσεις Μανούσος: Έχετε να φάτε μπόλικες. Καραγκιόζης: Γεια σου δάσκαλε, σπουδαίε Μαθηματικέ! Ιδού οι μαθητές σου. Κάνε ότι μπορείς κι ότι καταλαβαίνεις για να τους μάθεις αυτά που χρειάζονται. Καλή τύχη!!!!!!!!! Ο Καραγκιόζης γυρίζει τη πλάτη του και φεύγει βιαστικά. Ο Κοπρίτης και το Κολλητήρι μένουν μόνοι τους να κοιτάζουν φοβισμένοι το φούρναρη. Κοπρίτης: Μπάρμπα, μπαρμπούλη, λίγο ψωμάκι θα μας δώσεις; Κολλητήρι: Εγώ θέλω κλουασάν .Ένα μικλό ,μικλούλικο. Τάσος: Μη φοβάστε, ελάτε πιο κοντά στον πάγκο. Θα σας δώσω ότι θέλετε ,αλλά πρώτα θα σας δείξω κάτι. Ο Τάσος παίρνει μια ζυγαριά και τοποθετεί 2 κουλούρια στην μια μεριά και 1 κρουασάν στην άλλη.
Τάσος: Μπορείτε να μου πείτε τι παρατηρείτε; Κολλητήρι: Μμμμμμμμμμμμμμ……… Κοπρίτης: Αμμμμμμμμμμμ……… Ποια μεριά της ζυγαριάς διαλέγεις Κολλητήρι; Κολλητήρι: Το κλουασάν. Είναι πιο μεγάλο και θα φάω πιο πολύ από σένα. Τάσος: Για προσέξτε καλλίτερα! Η ζυγαριά ισορροπεί. Τι σημαίνει αυτό; Κολλητήρι: Νομίζω ότι κι οι δύο θα φάμε το ίδιο. Τάσος: Μπράβο!!!!!!!! Αυτή την ισορροπία στα Μαθηματικά την εκφράζουμε με μια ισότητα. Μανούσος: Αααα!!!!!!! Το ίδιο μας έλεγε και η δασκάλα μας, η κυρία Πενθεσήλια. Το θυμάστε πουλάκια μου; 12
Το Κολλητηή ρι μαθαιήνει εξισώήσεις (Κοιτάζει προς το Κολλητήρι και τον Κοπρίτη) (Ο Τάσος παίρνει μια κιμωλία και γράφει στο μαυροπίνακα που έχει για τιμοκατάλογο.) 1 κρουασάν = 2 κουλούρια Αν τώρα το κρουασάν το ονομάσω χ, τότε γράφω χ=2 Αυτή παιδιά μου στα Μαθηματικά τη λέω εξίσωση γιατί είναι μια ισότητα που περιέχει έναν άγνωστο. Μανούσος: Ναι, ναι εκεί θα γράψουμε το διαγώνισμα των Μαθηματικών. Κολλητήρι: Δηλαδή το κλουασάν από δω και πέρα θα το λέμε χλουασάν; Κοπρίτης: (Του δίνει μια καρπαζιά) Όχι καλέ, ο λόγος το λέει ότι δεν το ξέρουμε και το ονομάζουμε χ, Αϊνστάιν, ε Αϊνστάιν!!! Μανούσος: Ποιος είναι ο κύριος; Συμμαθητής μας, δάσκαλός μας; Την ώρα που μιλά ο Κοπρίτης, το Κολλητήρι αρχίζει να τσιμπολογά το κρουασάν. Κοπρίτης: Κ. Φούρναρη, κ. Τάσοοοοοοο!!!!!!!!!!, χαλά την ισορροπία. Τάσος: Δεν πειράζει, πάρτε τα να τα φάτε κι εγώ θα σας δείξω κάτι άλλο. Ο Κοπρίτης και το Κολλητήρι τ’ αρπάζουν γρήγορα –γρήγορα κι αρχίζουν να τρώνε με βουλιμία και να ξερογλείφονται. Στο μεταξύ ο Τάσος τοποθετεί 1 μαύρο ψωμί στην μια μεριά της ζυγαριάς και 6 κουλούρια στην άλλη.
Τάσος: Αν τώρα το μαύρο ψωμί είναι το χ, ποια εξίσωση βλέπετε μπροστά σας; Κολλητήρι: Μαύλο ψωμί; Μαύλα τα χάλια μας. Αλλά για στάσου, το βλήκα. 1 χψωμί=6 κουλούλια Δηλαδή χ=6 13
Το Κολλητηή ρι μαθαιήνει εξισώήσεις Μανούσος: Βρήκες και κάτι σωστό,πώς και το ‘παθες; Τάσος: Μπράβοοοοοοοοοοο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ήρθε η ώρα να σας δείξω κάτι πιο δύσκολο. Ο Τάσος τοποθετεί 2 άσπρα φρατζολάκια στη μια μεριά της ζυγαριάς και 8 κουλούρια στην άλλη.
Τάσος: Αν το φρατζολάκι είναι ο χ, ποιος θα μου πει την εξίσωση; Κοπρίτης: Μμμ………… Πολύ πράμα βλέπω. (Ξερογλείφεται) Νομίζω 2χ=8 Το γράφει στο μαυροπίνακα και το κοιτάζει με αμφιβολία Κολλητήρι: Δηλαδή 1 χφλατζολάκι =4 κουλούλια Άλα χ=4 Κοπρίτης: Που το βρήκες το 4; Κολλητήρι: Έκανα διαίλεση. 8:2=4 Τάσος: (Με έκπληξη) Μα εσείς ξέρετε και τη διαίρεση! Είστε σαïνια .Γιατί παραπονιόταν ο πατέρας σας; Νομίζω ότι είναι ώρα να σας δυσκολέψω λιγουλάκι. Βάζει 1 άσπρο ψωμάκι με 2 κουλούρια στη μια μεριά της ζυγαριάς και 5 κουλούρια στην άλλη. Τάσος: Κολλητήρι, έλα να μου γράψεις την εξίσωση, αν ο άγνωστος χ είναι το ψωμάκι. Κολλητήρι: Γιατί εγώ; Να το γλάψει ο Κοπλίτης. Κοπρίτης: Θα το γράψουμε μαζί. Εγώ θα γράψω το πρώτο κομμάτι κι εσύ το δεύτερο. 14
Το Κολλητηή ρι μαθαιήνει εξισώήσεις Τάσος: Στις εξισώσεις το λέμε 1ο και 2ο μέλος. Ο Κοπρίτης και το Κολλητήρι σηκώνονται και γράφουν στο μαυροπίνακα. χ+2=5 Πολύ σωστά!!!!!!!!!!! Μπορείτε τώρα να βρείτε πόσο κάνει το χ; Κολλητήρι: Ότι πάρω από τη ζυγαριά μπορώ να το φάω; Τάσος: Ναι, ναι αν κάνεις τις σωστές κινήσεις. Το Κολλητήρι πλησιάζει τη ζυγαριά κι αρπάζει τα 2 κουλούρια από τη μια μεριά της ζυγαριάς. Βλέπει τη ζυγαριά να γέρνει από την άλλη μεριά και πανικοβάλλεται. Αρχίζει να πηγαίνει πάνω κάτω και να χτυπά το κεφάλι του με το χέρι του. Κολλητήρι: Τι θα κάνω τώρα; (Γυρίζει προς το κοινό) Πέστε μου τι πρέπει να κάνω; (Σταυροκοπιέται) Παναγίτσα μου φώτισε με. Ο Κοπρίτης πλησιάζει γρήγορα κι αρπάζει 2 κουλούρια από την άλλη μεριά της ζυγαριάς. Αμέσως η ζυγαριά επανέρχεται σε ισορροπία. Κοπρίτης: (Ρίχνει μια καρπαζιά στο Κολλητήρι) Βρε βλαμμένο, ότι βγάλεις από τη μια μεριά πρέπει να το βγάλεις κι από την άλλη. Ο Τάσος τους κοιτάζει χαμογελώντας και περιμένει υπομονετικά να βγάλουν ένα συμπέρασμα. Κολλητήρι: Μη βαλάς λε, μη βαλάς. Το κατάλαβα. Τρέχει και γράφει στο μαυροπίνακα χ+2-2=5-2 χ=3 Τάσος: Θα σας γράψω τώρα μια εξίσωση στον πίνακα χωρίς κουλούρια ,κρουασάν και ζυγαριές. Γράφει στο μαυροπίνακα Χ-5=10 Κοπρίτης: χ=10 Τάσος: Πώς το βρήκες; Για κάνε επαλήθευση. Κοπρίτης: Τι να κάνω; Τι να κάνω; Τι είναι πάλι αυτή η επα….. επαλήθευση; Τρώγεται; 15
Το Κολλητηή ρι μαθαιήνει εξισώήσεις Τάσος: Όχι δεν τρώγεται. Για βάλε στη θέση του χ τον αριθμό 10 που μού είπες. Ο Κοπρίτης γράφει 10-5=15. Τάσος: Είναι σωστό αυτό; Κοπρίτης: Εξαρτάται! Αν με συμφέρει είναι σωστό, αν όχι, λάθος. Αν έχω 10 κουλούρια και μού πάρεις τα 5 και μού μείνουν 15, μια χαρά μού ακούγεται. Κολλητήρι: (Ρίχνει 2 γρήγορες καρπαζιές στο Κοπρίτη) Πάλτες γιατί στις χλωστούσα. Γράφει στον πίνακα. χ-5+5=15+5 Άλα χ=20 Ότι βάλεις στη μια μελιά , βάζεις και στην άλλη, εξυπνοπούλιακα, ε εξυπνοπούλιακα. (Γυρίζει κοιτάζει τον Τάσο και μετά το κοινό) Σωστά δεν τα λέω; Τάσος: Έχω μείνει άφωνος με την εξυπνάδα σας. Μέχρι που σκέφτομαι να μην πάρω την αμοιβή που μού ‘ταξε ο πατέρας σας. Κοπρίτης: Δεν πειράζει, πάρ’ την , πάρ’ την. Η κοιλιά μου δεν αντέχει άλλες φασόλες. Τάσος: Πρέπει να τελειώνουμε γιατί σε λίγο θα ξανανοίξω το φούρνο. Για αυτό θα σας ρωτήσω κάτι τελευταίο. Ο Τάσος βάζει 6 μπισκότα και 5 κουλούρια στη μια μεριά της ζυγαριάς και 2 μπισκότα και 9 κουλούρια στην άλλη μεριά.
Τάσος: Αν χ είναι το 1 μπισκότο, ποιος από σας μπορεί να μου γράψει την εξίσωση και να τη λύσει με τις κατάλληλες κινήσεις; 16
Το Κολλητηή ρι μαθαιήνει εξισώήσεις Το Κολλητήρι τρέχει και γράφει στον πίνακα 6χ+5=2χ+9 Κολλητήρι: Σωστό; Τάσος: Πολύ σωστό!!!! Ο Κοπρίτης τρέχει και βγάζει 5 κουλούρια από κάθε μεριά της ζυγαριάς και χοροπηδώντας πάει στον πίνακα και γράφει: 6χ+5-5=2χ+9-5 6χ=2χ+4 Το Κολλητήρι ορμά προς τη ζυγαριά και παίρνει 2 μπισκότα από κάθε μεριά της ζυγαριάς και στη συνέχεια γράφει στον πίνακα. 6χ-2χ=2χ-2χ+4 4χ=4 Κοπρίτης: Άρα 4χ=4 κι επομένως χ=4:4, χ=1 (τα λέει και τα γράφει) Ο Τάσος χειροκροτά με ενθουσιασμό Τάσος: Μπράβο!!!!!!!!!!!!!!Μπράβοοοοοοοοο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Νομίζω ότι τα βασικά τα έχετε καταλάβει. Το Κολλητήρι και ο Κοπρίτης αγκαλιάζονται και τραγουδούν: Είμαστε σαϊνια, διαλεχτά παιδιά μέσα στη τάξη Μάθαμε εξισώσεις , τίποτα πια δε θα μας τρομάζει Είμαστε αλάνια , διαλεχτά παιδιά μέσα στη πιάτσα Φάγαμε κουλούρια, Πράμα τη κοιλιά μας δεν ταράζει. Ενώ τραγουδούν, γυρίζουν τη πλάτη τους κι ετοιμάζονται να φύγουν Τάσος: Για γυρίστε πίσω. Ξέχασα να σας πω κάτι πολύ σημαντικό. Θα σας γράψω στο πίνακα κάτι παράξενες εξισώσεις , για να δω αν θα μου βρείτε τη λύση. Γράφει : 0χ=5 17
Το Κολλητηή ρι μαθαιήνει εξισώήσεις 0χ=0 Κολλητήρι: Μα τι γλάφεις εκεί κυλ. Δάσκαλε 0 χλουασάν=5 κουλούρια; Γίνεται αυτό; Δεν γίνεται. Τάσος: Ασφαλώς και δεν γίνεται. Για το λόγο αυτό τέτοιου είδους εξισώσεις λέγονται αδύνατες. Κολλητήρι: Ααααααααααααα!!!!!!!!!!!!! Κι εγώ που νόμιζα ότι αδύνατες είναι οι κοκαλιάρες. Κοπρίτης: Κ . Τάσο η 2η που έγραψες (τη δείχνει στον πίνακα) έχει λύση το 1 Κολλητήρι: Όχι το 1, το 2 Κοπρίτης: Γιατί το 2 κι όχι το 1; Κολλητήρι: Γιατί 0.2=0 Κοπρίτης: Μα και 0.1=0 Τάσος: Εγώ λέω ότι έχει λύση το 3 γιατί 0.3=0. Ποιος από όλους έχει δίκιο; Κολλητήρι: Τη κολοκυθιά θα παίξουμε τώρα; Όλοι έχουμε δίκιο. Όλοι οι αλιθμοί επα……. Επα… Πως το πες κ. Τάσο; Τάσος: Επαληθεύουν Κολλητήρι: Όλοι οι αλιθμοί επαληθεύουν αυτή την εξίσωση. Τάσος: Για αυτό και τη λέμε ταυτότητα. Κοπρίτης: Ταυτότητα; Κι εγώ που νόμιζα ότι ταυτότητα είναι η εξίσωση που η Αστυνομία της έχει βγάλει αυτό το χαρτάκι. Βγάζει από την τσέπη του και δείχνει τη ταυτότητά του Τάσος: Άντε στο σπίτι σας τώρα και καλή επιτυχία στο διαγώνισμα!!!!!!!!!! Πάρτε και τα κουλούρια για βραδυνό. Κολλητήρι- Κοπρίτης: Φχαριστούμε , φχαριστούμε!!!!!!!!! Φεύγουν χοροπηδώντας και τραγουδώντας Είμαστε σαϊνια, διαλεχτά παιδιά μέσα στη τάξη Μάθαμε εξισώσεις , 18
Το Κολλητηή ρι μαθαιήνει εξισώήσεις τίποτα πια δε θα μας τρομάζει.
ΣΚΗΝΗ 7η Αφηγητής: Ασφαλώς θα έχετε αγωνία να μάθετε πως έγραψαν οι κανακάρηδες του Καραγκιόζη. Σχετικά καλά. Κάτι θυμόταν από τη ζυγαριά, κάτι από τα κουλούρια και τα κρουασάν, συνεργάστηκαν και λίγο ψιλοκουβεντιάζοντας ,τέλος πάντων ένα 15 το κατάφεραν. Δεν περιγράφεται η χαρά τους και ο ενθουσιασμός τους. Τρέχουν να το ανακοινώσουν στον Καραγκιόζη.
ΣΚΗΝΗ 8η Ο Κοπρίτης και το Κολλητήρι φτάνουν στη καλύβα τους και μπαίνουν μέσα χοροπηδώντας. Καραγκιόζης: Πού είστε ρε ξιπασμένα; Κοπρίτης: Εδώ μπαμπάκο! Εσύ ρε man, πού είσαι; Καραγκιόζης: Όχι man, αμάν κάνω όποτε σας βλέπω… Πώς γράψατε βρε γρουσούζηδες; Κολλητήρι: Με το δεξί, μπαμπάκο. Καραγκιόζης: Όχι, εννοώ πώς τα πήγατε; Κολλητήρι: Με τα πόδια, αφού δεν έχουμε αμάξι. ΑγλαΪα: Βέβαιαααα, εμείς δεν έχουμε αμάξι, μέχρι και η κουτσή Μαρία έχει, εμείς όχι. Που με πήρες τριαντάφυλλο και με κατάντησες αγκινάρα! Κοπρίτης: Ποια είναι αυτή η κουτσή Μαρία; Καραγκιόζης: Ο καθένας με το πόνο του! Η μία με το αμάξι, ο άλλος με τη κουτσή Μαρία! Βρε θα μου πείτε πώς γράψατε, τι θα γίνει; Κοπρίτης: Πήραμε την απόφαση να σου ανακοινώσουμε ότι… ότι… ότι… Καραγκιόζης: Τι ότι κι ότι; Φαρίνα Γιώτη! Κολλητήρι: Το λοιπόν πήλαμε και οι δύο… Καραγκιόζης: Από δύο σκαμπίλια μήπως; (ειρωνικά) Κολλητήρι: Όχι καλέ μπαμπάκο, το πενταπλάσιο του τλία.. Καραγκιόζης: Το πενταπλάσιο του τρία; Τρία και τρία; Έξι! Και τρία; Εννιά! Και τρία; Δώδεκα! Και τρία; Δεκαπέντε! Τι 15; Σκαμπίλια; 19
Το Κολλητηή ρι μαθαιήνει εξισώήσεις Κολλητήρι: Όχι! Ο βαθμός μας στο διαγώνισμα ήταν 15! Καραγκιόζης: Μπράβο καμάρια μου, κυπαρίσσια μου! 10 χρόνια ζωής μου δώσατε! Αλλά γιατί δεν γράψατε 20; Κολλητήρι: Ξέλεις μπαμπάκο τώλα τελευταία από την πείνα έχω πάθει αμνηστία και δεν θυμόμουνα όλα όσα μας είπε ο κ. Τάσος. Κοπρίτης: Αμνησία , βρε βούρλο. Αγλαία: Αχ τα καλά μου τα παιδάκια! Εμένα μου φτάνει και το 15., γι΄ αυτό σήμερα για να το γιορτάσουμε θα σας μαγειρέψω κουνουπίδι! Κολλητήρι-Κοπρίτης: ΜΠΛΙΑΧ! Αγλαία: Πειράζει λιγότερο από τη φασολάδα. Πιάνονται όλοι μαζί και τραγουδάνε: Είμαστε σαϊνια, διαλεχτά παιδιά μέσα στη τάξη και δεν μας τρομάζουν τα διαγωνίσματα στη πράξη. Τι τα θες, τι τα θες πάντα έτσι είν’ η ζωή θα γελάς και θα κλαίς βράδυ και πρωϊ Κάθε δυσκολία γίνεται παιχνίδι και το λέμε Και στις εξετάσεις μάθαμε ποτέ μας να μην κλαίμε. Τι τα θες, τι τα θες πάντα έτσι είν’ η ζωή θα γελάς και θα κλαίς βράδυ και πρωϊ Κι αν εις το σχολείο μας χτυπούν αλύπητα οι μπόρες Μέσα στο τραγούδι φεύγουνε χαρούμενα οι ώρες. Τι τα θες, τι τα θες πάντα έτσι είν’ η ζωή θα γελάς και θα κλαίς βράδυ και πρωϊ
ΤΕΛΟΣ
20