3 minute read
en Invalide Militairen van de oorlog, afdeling Izegem
Na 1960 verminderde de werking, ook al bleven sommige tradities bewaard. Maar de leden werden oud en steeds minder talrijk. Aangezien de Vuurkruisenbond enkel strijders van 1914-1918 verenigde, moest er onvermijdelijk een einde aan komen. Toen hun geschiedenis in 1988 in Ten Mandere verscheen, waren er nog een vijftal Vuurkruisers in leven, o.a. voorzitter J. Bourgeois. Hij overleed op 24 januari 1992, bijna 102 jaar oud. Wellicht leeft er op heden geen enkele Vuurkruiser meer in Izegem en omliggende.
Al wie de echte Vuurkruisers gekend heeft, zal weten dat hun verbondenheid zeer hecht was, dat zij hun doorleefde herinneringen aan wereldoorlog I koesterden en bewaarden, dat zij zeer trouw waren aan hun koning-ridder Albert en dat hun leuze (vertaald) Het heil van het vaderland is de hoogste wet diep in hun hart gegrift stond.
Advertisement
Raf Maertens Marcel Nuijttens
Gezien alle gegevens uit het archief van de KNVI van Izegem zoek zijn geraakt, is het ons onmogelijk deze vereniging volledig te beschrijven. Nochtans kunnen we enkele feiten aanhalen, zoals de oprichting van de afdeling Izegem. Die gebeurde in 1922, zoals blijkt uit een schrijven van het N ationaal Verbond met zetel in Brussel. We zijn vooral ingelicht over de samenstelling van het bystuur.
De eerste voorzitter van de Izegemse was Robert Heldenbergh, geboren op 3 juli 1894, oudstrijder en Vuurkruiser van de Grote Oorlog. Hij was wachtmeester geweest bij het Ie Karabiniers. Hij had vijf frontstrepen en één kwartaalstreep, het oorlogskruis met palm, de militaire medaille 2e klasse, de zegemedaille en de herinneringsmedaille 1914-1918. Volgens zijn 'Vuurkaart' diende hij tijdens de veldtocht 19141918 van 23 oktober 1915 tot 27 augustus 1918, bij het Ie karabiniers. De zilveren medaille in de orde van Leopold 11 werd hem toegekend op 5 september 1930 en de herinneringsmedaille van de regering van koning Albert I bij Besluit van 2 april 1963. Hij verkreeg bij Koninklijk Besluit van 7 april 1964 het kruis van ridder in de kroonorde met zwaarden en het kruis van ridder in de Leopoldsorde met zwaarden.
Cyrille Ameye was jarenlang de voorzitter van de oorlogsinvaliden: van 1926
tot 1967.
Banket in de feestzaal van het stadhuis aangeboden aan de Koninklijke Maatschappij Nationaal Verbond der Verminkte en Invalide Militairen van de Oorlog (1914-1918) ter gelegenheid van de vlaginhuldiging op 21 juni 1936. Aan de eretafel o.a. voorzitter Cyriel Ameye, burgemeester Cyriel Staes, mevrouw Vandenbogaerde, Robert Holvoet, Jules Pauwels, Octave Sintobin, GustaveSabbe en verder Leonard Vanhoutte, Cyriel Lodewyck, Achiel Bostyn, Jozef Vroman en Julien Lefevere.
Waren in zijn bestuur vertegenwoordigd: ondervoorzitter Gustave Sabbe, Robert Vanpachtenbeke - die de medaille van de IJzer had, thans het IJzer-kruis -, Cyrille Ameye, Jules Pauw els , Camiel Dec1ercq en nog enkele anderen.
Robert Heldenbergh bleef voorzitter tot in 1926. Hij overleed op 22 oktober 1970, 76 jaar oud. Hij werd opgevolgd door CyrilIe Ameye (13 juni 1893 - 12 juni 1967). Gustave Sabbe bleef ondervoorzitter. De secretaris was Robert Vanpachtenbeke (+ 1953). Julius Pauwels (+ 30 juli 1954) werd in 1927 hulp- en in 1935 penningmeester. Enkele bestuursleden en leden waren Maurits Samyn, Kamiel Dec1ercq, Georges Casteur, Amand Pattyn, Benoni Acx, Odie! Denys, Julien Lefevre, Leopold Vandenberghe, Victor Castelein, Jozef Melsens, Guillaume Eeckhout, Jan Vansteenkiste, Achiel Delaey, Achiel Benooit, Maurits Hendrickx, Georges Maes, Achiel Deman.
Voorzitter Ameye zou in de meimaand van 1944 worden opgepakt en als gijzelaar in de gevangenis van Gent worden vastgezet, samen met de notarissen Devos uit Rumbeke en Reynaert uit Stad en en een zekere Vansteenkiste uit Roeselare die in de
