Pepper #13 by Pepper Magazine

magazine

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ ‘11-ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ ‘12 #13

Winter is the time for comfort, for good food and warmth, “ for the touch of a friendly hand and for a talk beside the fire: it is the time for home„

~ Edith Sitwell ~

Εάν δεν βλέπεις καλά αυτή τη σελίδα,

ώρα να πας στη διπλανή!

ΤΣΙΜΙΣΚΗ 104 | Τ:2310.272.455

www.pavlidis.gr

Α Π Ο Λ Α Υ Σ Τ Ε Τ Ο:

MAISON CRYSTAL Μεγάλου Αλεξάνδρου 6 Τ: 2310888865

MEDITERRANEAN PALACE Σαλαμίνος 3 & Καρατάσου Τ: 2310552554

ΛΙΟΠΕΣΙ Σπ. Λούη 2 Τ: 2310242456

ΑΨΕΝΤΙ Π. Πατρών Γερμανού 19 Τ: 2310284225

τις Τρίτες τρώμε έξω! Τα εστιατόρια της πόλης κάθε Τρίτη προτείνουν menu με 10€! Παράταση δράσης έως τα τέλη Φεβρουαρίου 2012

Μια πρωτοβουλία στο πλαίσιο του

με την υποστήριξη της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού, Παιδείας & Τουρισμού

ΚΑΙ ΣΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ www.foodfestival.thessaloniki.gr/tuesdays

Piccadilly Plus Συγγρού 3 Τ: 2310510032

.ES Φράγκων 2-4 Τ: 2310532503

TRE MARIE Σοφούλη 57 | Τ: 2310403665 2. Π.Π. Γερμανού 13 | Τ: 2310240051 1. Θεμ.

3. Μιχαήλ

Ψελλού 20 | Τ: 2310302323 3 & Κολοκοτρώνη | Τ: 2310332747

4. Κομνηνών

PLAYERS Έκδοση: Win Ε.Π.Ε. Σύμβουλος Έκδοσης: Λευτέρης Μαρόγλου Εκδότης: Αλέξανδρος Αραμπατζής Director & Editor in Chief: Γιάννης Μπαλαφούτης Creative Art Director: Θωμάς Κατσάνας Editors: Στέργιος Βρίζας [Λονδίνο] Άννα Δημητρίου [Κινηματογράφος] Παυλίνα Εξαδακτύλου Σταύρος Θεοδωράκης Λητώ Θεοδωρίδου [MalmÖ] Κατερίνα Καρίκη Ιωάννα Μεταξοπούλου Κική Μουστακίδου Τόνια Παπαδάκη Δέσποινα Πολυχρονίδου Γιώργος Ράμμος [Mουσική] Μαρία Στύλου Γιώργος Β. Φειδάς Jules Spa [Μιλάνο] Φωτογραφία: Κώστας Αμοιρίδης Νίκος Καρδαράς Μόδα Fashion Editor: Μιχάλης Χαλικιάς Σύμβουλος Μόδας: Χρήστος Ανθόπουλος Διόρθωση Κειμένων: Χριστίνα Μπατσίλα Εμπορικό Τμήμα: Βάσω Στάθη Μαρία Διαμαντοπούλου Τμήμα Διαφήμισης: Βέτα Μιχαηλίδου Εύη Παπαργυρίου Δέσποινα Στεφανίδου Υποδοχή Διαφήμισης: pepperad@eroticos.gr Επικοινωνία: Τ: 23920.73579 F: 23920.73584 E: pepper@eroticos.gr Like us on FB www.facebook.com/peppermagazine Blog http://peppermagazine.tumblr.com Διαβάστε το pepper ηλεκτρονικά στη διεύθυνση: http://issuu.com/peppermagazine

INDEX

10 editorial

HEADSET

12 protagon stories 14 άναρθρα 16 fair enough 18 in Other Words 20 ABROAD 22 SOCIAL DEBRIEFING

spotlight

24 PROFILING 2011 32 ΚΑΦΕΣ, ΤΣΙΓΑΡΑ ΚΑΙ ΜΟΛΥΒΙΑ 38 COOL SPOTING 40 URBAN XMAS 42 URBAN FAIRIES 44 NEW YEAR’S SOCIAL CHANGE 46 ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ 48 FIXED GEAR

heroes

50 my way//ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΜΑΝΑΤΙΔΗΣ 54 ΞΩΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ//ED OXLEY

catwalk

56 moda//THE TIME TRAVELER 65 STYLE REPORT 70 streetrends

artifact

78 NEWBIE TUNES//2L8 79 SUGAR FACTORY//KEEP SHELLY IN ATHENS 80 στοιχειωμένα PICK UP 82 newbie flicks//TYRANNOSAUR

the innovators

84 ideas, breaking news & trends

Editorial #13

Γιορτές του Αλέξανδρου Αραμπατζή

ου λες ότι δεν πίστεψες ποτέ στο πνεύμα των Χριστουγέννων, ούτε ως παιδί. Γελούσες και γελάς ειρωνικά, λες, με την εκβιασμένη, τη δήθεν διάχυτη ευφορία, τα φιλιά στον αέρα, τα σαχλά παραμύθια για Αη-Βασίληδες και καλικάντζαρους, την ελαφρότητα της καταναλωτικής φρενίτιδας. Κατά έναν παράξενο τρόπο καταμεσής της μεγάλης γιορτής σε πλημμύριζε μια απροσδιόριστη μοναξιά. Κι όμως. Σήμερα που η πόλη διστάζει να γιορτάσει, τα χριστουγεννιάτικα δέντρα της βυθίζονται και το 2012 μοιάζει πιο ομιχλώδες και από τον χειμωνιάτικο Θερμαϊκό, πιάνεις τον εαυτό σου να θέλει να «παγώσει» το χρόνο, να ρουφήξει τη μαγεία των γιορτών. Σαν τα πιτσιρίκια που δεν καταλαβαίνουν από χρέος, έλλειμμα, spreads και cds, θέλεις να ξεθάψεις τα τρίγωνα και να ξαμοληθείς στα στενά να πεις τα κάλαντα, να κρεμάσεις τις κάλτσες στο τζάκι και να μείνεις μισόξυπνος το βράδυ στη σκέψη ότι ο Αη-Βασίλης θα ζορίζεται να χωρέσει από την καμινάδα του σπιτιού σου, έτσι στρουμπουλός που είναι. Ναι, ξέρω, ποτέ δεν πίστεψες στο πνεύμα των Χριστουγέννων. Κι όμως φέτος, παραδέξου το, θέλεις να σε θαμπώσουν τα πολύχρωμα λαμπιόνια, να ανοίξεις με προσμονή την πόρτα στα παιδιά που λεν τα κάλαντα. Έχεις ανάγκη για μια «παύση», να μαζέψεις δυνάμεις, να ξαναβρείς την

ισορροπία σου, να θυμηθείς πώς είναι να ονειρεύεσαι ξανά. Σύμφωνοι, το κατάλαβα, ποτέ δε «μίλησε» μέσα σου το πνεύμα των Χριστουγέννων. Φέτος όμως σε τρώει η έγνοια για ΄κεινο το ζευγάρι ηλικιωμένων στην πολυκατοικία που ζορίζεται να τα φέρει βόλτα. Σκέφτεσαι να τους πας λίγα μελομακάρονα. Ίσως βέβαια να αρκεί απλώς μια ευχή για τον καινούριο χρόνο, ένα χτύπημα στην πόρτα, ένα χαμόγελο ειλικρινές. Μπορεί έτσι να μπεις ευκολότερα μες στη μοναξιά τους, να την «σπάσεις». Μη βιάζεσαι να με πεις αφελή, ότι τρέφω αυταπάτες πως λίγα λαμπιόνια μπορούν να λύσουν τα προβλήματα του κόσμου. Δεν σου ζήτησα να πιστέψεις στο πνεύμα των Χριστουγέννων. Ούτε φιλανθρωπία, ούτε έλεος σου ζήτησα να δείξεις. Στη στοιχειώδη, ελαφρώς κλισέ αλλά εξίσου αληθινή σκέψη ότι όσο υπάρχουν άνθρωποι υπάρχει και ελπίδα σου ζητώ να πιστέψεις. Αυτό. Μόνο. Καλές γιορτές!

HEADSET Από ψ εις | Σ Κ Ε ψ εις | Σ χ όλια

H E A D S E T#

PROTAGON STORIES

του Σταύρου Θεοδωράκη*

Οι πλάσαντες τα ερείπια #

α σας το πω αλλά μην το πείτε. Σήμερα το απόγευμα ο Δήμος της Αθήνας θα στήσει στην Ομόνοια ένα μεγάλο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Δωδεκάμισι μέτρα θα είναι. Και μην αρχίσετε, πού το βρήκε, ποιος το αγόρασε, γιατί στις αποθήκες το είχε. Είναι αυτό που έστηνε κάποτε στο Σύνταγμα. Την Τρίτη το βράδυ, αν όλα πάνε καλά, θα ανάψουν και τα φωτάκια του. Στη ρίζα του θα υπάρχει και μια φάτνη, να πηγαίνουν τα παιδάκια να φωτογραφίζονται. Θα μου πείτε, ποια παιδάκια πάνε πια στην Ομόνοια; Αυτά τελοσπάντων που έχουν

pepper#

τολμηρούς γονείς. Ή μάλλον, φτωχούς -που δεν έχουν πού αλλού να πάνε. Οι άνθρωποι που δουλεύουν στην Ομόνοια, πρώτα πρώτα, θα πάρουν ένα απόγευμα τα παιδιά τους και θα τα φέρουν να δουν το στολισμένο δέντρο. Οι γρανίτες της άσχημης πλατείας μπορούν να φανούν στα παιδικά μάτια σαν ο τόπος που προσγειώνονται τα έλκηθρα. Και θα νομίζουν ότι ο πατέρας τους, η μάνα τους, δουλεύει στη γειτονιά του Αϊ Βασίλη. Και μετά ίσως κατηφορίσουν και τίποτα τουρίστες. Μια ευθεία από την Ακρόπολη είναι. Να ‘χουν να λένε ότι πάτησαν την

Ομόνοια. Μαζί τους θα χωθούν μαυράκια, φιλιππινεζάκια, αλβανάκια. Θα φύγουν στολισμένα από τα διαμερίσματα του Σταθμού Λαρίσης, της πλατείας Βάθης, του Μεταξουργείου, του Κεραμικού και θα πάνε να στηθούν μπροστά στη φάτνη. Να στείλουν τη φωτογραφία στη γιαγιά, να νομίζει ότι στη χώρα που πήγαν υπάρχουν μόνο χαμόγελα και στολίδια. Εκεί προς τα Χριστούγεννα θα έρθουν και οικογένειες από το Αιγάλεω, τον Ρέντη, την Κυψέλη. Ζευγαράκια από τον Ταύρο, τον Νέο Κόσμο, την Αχαρνών. Εφηβικές παρέες από

τους Αμπελόκηπους. Επαρχιώτες φοιτητές από του Ζωγράφου. Όλοι αυτοί που πήγαιναν κάθε Χριστούγεννα στο Σύνταγμα. Οι ουρές στο δωρεάν «καρουζέλ» και ακόμη περισσότεροι. Μέχρι που κάηκε το δέντρο. Ποιος το έκαψε και γιατί, ούτε που θυμάμαι. «Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια» που λέει και ο ποιητής. Εκείνους αμυδρά τους θυμάμαι. Δημοσιογράφοι και διανοούμενοι που ύμνησαν τη φωτιά στο δέντρο. Και όταν ο Δήμος έβαλε ένα καινούριο δέντρο, σατίριζαν τις διμοιρίες που το φύλαγαν κάθε βράδυ. Βέβαια μετά έφυγαν, πήγαν να κάνουν

Χριστούγεννα στα χιόνια, στα εξοχικά και στα σαλέ, φωτογραφήθηκαν κάτω από δέντρα στα Λονδίνα, τα Παρίσια, τις Αυστρίες, αλλά δεν υποχώρησαν. Γύρισαν και υπερασπίστηκαν αυτούς που πέταξαν σάπια κρέατα στο δέντρο της Αθήνας. Ούτε αυτούς τους θυμάστε; Φοιτητές λέει της Καλών Τεχνών. Μάζεψαν κρέατα από την αγορά και πήγαν παραμονή Χριστουγέννων και τα πέταξαν στο δέντρο και στους μπάτσους που το φύλαγαν. Αντίσταση και κάτι τέτοιο. Τα ίδια ακούστηκαν και αυτές τις μέρες που διαλύθηκε και πάλι η πλατεία Συντάγματος. Με σφυριά έσπασαν τα καινούρια μάρμαρα και κάποιοι πάλι, πανηγύριζαν που οι

μαθητές άφησαν τα νεράντζια και έπιασαν τα μάρμαρα. Στο ταραγμένο τους μυαλό τα νεράντζια και τα μάρμαρα είναι το ίδιο πράγμα. Και το δέντρο του καπιταλισμού είναι το δέντρο της Αθήνας. Γι’ αυτό σας λέω, μην το πείτε πως στήθηκε το δέντρο στην Ομόνοια. Αν το μάθουν «οι πλάσαντες τα ερείπια» δεν θα προλάβει να το χαρεί η φτωχή μας πόλη. * Ο Σταύρος Θεοδωράκης είναι δημοσιογράφος. Παρουσιάζει τους «Πρωταγωνιστές» και είναι επικεφαλής του protagon.gr

#15

H E A D S E T#

ΑΝΑΡΘΡΑ

του Στέργιου Βρίζα

Ζεστή καρδιά, μυαλά παλιά #

ε μια αξιοπρέπεια ο άνθρωπος στέκεται. Αυτό του χρειάζεται κι αυτό του έμεινε. Αυτή πάλευε να περισώσει, γι αυτήν τον γεννάνε και μ’ αυτή θα πεθάνει.

Κάποτε αυτήν την μετρούσαμε με «τετραγωνικά μέτρα» κούτελου καθαρού. Ο αδερφός καθάριζε επιτόπου τον τύπο που πείραξε την αδερφή του. Ο γιος τον τύπο που του έβρισε τη μάνα κι ο βαρύμαγκας τους μπάτσους που δεν τον άφησαν να χορέψει τη ζεμπεκιά του. Τώρα τη μετράμε με φράγκα. Τώρα «τετραγωνικά μέτρα τραπεζικών» λογαριασμών, πλαστικών καρτών και ρευστών. Για τσεκ ού-

pepper#

τε λόγος, έχει πολλά ακάλυπτα και χάθηκε η ισχύς τους.

πανδρέου γιατί ο Μπερλουσκόνι θα ‘μενε κι άλλο».

Συνεπαγωγικά χάσαμε. Γυναίκες, αδερφές (όλων των ειδών), μάνες και μπόλικο μπερντέ. Πάει και η αξιοπρέπεια. Μια χώρα χωρίς κι ένας λαός ποτέ φτάσαμε να γίνουμε. Τώρα δεν θυμώνουμε με τίποτα και τίποτα πιο πολύ.

Παρηγοριά στον άρρωστο σκέφτομαι αλλά δεν είναι έτσι. Τα κράτη της Μεσογείου ένα ένα ακολουθούν την καθοδική πορεία του καπιταλισμού. Έτυχε να είμαστε το αδυνατότερο και να μας αρπάξουν πρώτους. Η Ιταλία ακολούθησε. Καλημέρα Ισπανία!

Μη νομίζεις. Έτσι για παρηγοριά πετάχτηκα στη Ρώμη. Εκεί μιλάν ιταλικά. Όμορφη, τραγουδιστή γλώσσα. Σαν να χαίρονται όσο μιλούν οι άνθρωποι εκεί. Αλλά κι εκεί η αξιοπρέπεια περίπατο. Σ‘ όλα κι απ‘ όλα τα επίπεδα. Ο ταξιτζής μου ‘πε πως κι εδώ τα ίδια σκατά τρώνε. «Πάει ο Παπανδρέου, πάει κι ο Μπερλουσκόνι. Κι ευτυχώς που έφυγε ο Πα-

Μη φοβάσαι. Τι σημασία θα ‘χε να ΄χες λεφτά όταν δεν θα ‘χει κανένας άλλος; Ο έρωτας η μόνη σωτηρία. Άμα ερωτευτείς δε βλέπεις μπροστά σου. Ελεύθερα λοιπόν. Φάτε φτηνά, ερωτευτείτε ζεστά. Φωτιά να πάρουν οι καρδιές, αφού τα μυαλά δεν πρόκοψαν.

H E A D S E T#

FAIR ENOUGH

της Παυλίνας Εξαδακτύλου

Ταυτότητα: Πληροφορίες ενταύθα #

Ζωή είναι όμορφη κι άνεργη. Είχα χρόνια να τη δω, συναντηθήκαμε τυχαία σ’ ένα γάμο. Η Ζωή δεν έχει ταυτότητα από τότε που απολύθηκε. Έτσι λέει. Εδώ και ενάμιση χρόνο σταμάτησε να είναι αυτή που ήταν γιατί αυτή που ήταν, ήταν αυτό που έκανε. Σκουπίδι και μηδενικό. Και άδεια. Έτσι λέει πως νιώθει κι έτσι λέει πως την κάνουν οι άλλοι να νιώθει. «Τώρα που δεν είμαι εκείνο που ήμουν, τι είμαι;». Ο Άλφα έλεγε τις προάλλες πως όταν χάσεις τη δουλειά σου, δεν ξέρεις ποιος είσαι, εννοώντας προφανώς πως ξέρεις ποιος δεν είσαι. Δεν είσαι αυτός

pepper#

που μέχρι πρότινος ήσουν. Η δεσποινίς Ζήτα και ο κύριος Άλφα (λένε πως) δεν έχουν ταυτότητα επειδή δεν κάνουν πλέον αυτό που έκαναν (καθώς αυτό που έκαναν, τους έκανε αυτό που ήταν). Μέσα στο δράμα τους, γιατί είναι δράμα να χάνεις τη δουλειά σου, αποφάσισαν να εναποθέσουν την κατασκευή της ταυτότητάς τους στα χέρια του εργοδότη τους. Γιατί όχι; Πρώτα εναποθέτεις το βιοπορισμό σου κι έπειτα την ταυτότητά σου. Είμαι αυτό που κάνω κι όταν πάψω να το κάνω (ακόμη κι αν δεν το επέλεξα εγώ), δεν είμαι πια. Κι εγώ που νόμιζα ότι η αίσθηση του εαυτού σου είναι δική σου,

ότι ο εαυτός είναι κάτι που σου ανήκει, ότι η ταυτότητά σου κατασκευάζεται (κυρίως) από σένα κι από σένα (κυρίως) αποδομείται... Για να το πω αλλιώς, κάποτε γνώρισα ένα κορίτσι που εργαζόταν ως ηθοποιός σε ένα περιφερόμενο θέατρο. Έπειτα, ο θίασος διαλύθηκε κι εκείνη δεν ανέβηκε ποτέ ξανά σε σκηνή. Πέρασε όλη της ζωή μαντάροντας κάλτσες. Κι όμως, κάθε φορά που τη ρωτούσε κάποιος με τι ασχολείται, εκείνη απαντούσε πως είναι ηθοποιός, γιατί αυτή ήταν η ταυτότητά της, ήταν μια ταυτότητα φτιαγμένη από εκείνη, κανείς δε μπορούσε να της την στερήσει.

H E A D S E T#

IN OTHER WORDS

της Κικής Μουστακίδου

Η ξανθιά Ο εκδότης Η νέα εποχή#

κείνη είναι ξανθιά. Ξεκίνησε την καριέρα της ως μοντέλο. Δε χαμογελούσε πολύ για να μην κάνει ρυτίδες και μόλις εμφανίστηκε η πρώτη, τρομοκρατήθηκε και τον παντρεύτηκε. Δηλώνει πιστή σύζυγός του, μητέρα των παιδιών του, κριτής σε τηλεοπτικό show και πρόσφατα, παρουσιάστρια.

Εκείνος είναι εκδότης. Ίδρυσε στο τέλος της cult δεκαετίας του ’80 ένα πετυχημένο περιοδικό και από τότε πιάνει χώρο στα ράφια των περιπτέρων και με άλλα έντυπα που υποδεικνύουν στη μέση νοικοκυρά να πηγαίνει στη λαϊκή με δωδεκάποντα. Σήμερα, παρουσιάζει τη δική του τηλεοπτική εκπομπή αλλά είναι και μέλος της κριτικής επιτροπής ενός τηλεοπτικού show που παρουσιάζει η γυναίκα του. Εγώ μισώ τα ημερολόγια. Μόλις πάω να τα εμπιστευτώ και να πιστέψω ότι βρισκόμαστε

pepper#

στο τέλος του 2011, ανοίγω την τηλεόραση και παθαίνω πολλαπλές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Η ξανθιά χορεύει τσιφτετέλι στην εκπομπή του εκδότη άντρα της και ο εκδότης φιλάει με πάθος την ξανθιά γυναίκα του στα παρασκήνια της εκπομπής που συμμετέχουν και οι δύο. Η παράνοια, που θέλει να στρογγυλοκαθίσει πάνω στη νοημοσύνη μου μέχρι να της προκαλέσει ασφυξία, εξακολουθεί να μονοπωλεί τα βράδια της Κυριακής. Και τα μεσημέρια της επόμενης μέρας. Στην εποχή που ο καθένας ψάχνει να βρει τη νέα θέση του σε μια πραγματικότητα που γκρεμίζεται και είναι έτοιμη να χτιστεί και πάλι από την αρχή, η τηλεόραση γυρνά στον τόπο του εγκλήματος. Στα early ΄90s, εκεί από όπου ξεκίνησε. Το μόνο που λείπει είναι τα μπαλέτα που πνίγονται στην παγιέτα και τα πούπουλα και το μπορντό μολύβι πάνω στο κεραμιδί κραγιόν. Κατά τα άλλα, η prime time αισθητική που

προωθεί αυτός ο δέκτης εξακολουθεί να μένει κολλημένη στο παρελθόν, σαν να απευθύνεται σε ένα κοινό που αποτελείται από καρικατούρες του «Ρετιρέ» και των «Μικρομεσαίων». Δυστυχώς για όσους αγαπάνε να βουλιάζουν στον αναπαυτικό τους καναπέ απέναντι από το σύνθετο με τα σεμεδάκια, τα μπιμπελό και τη μονίμως ανοιχτή τηλεόραση, η αυτοκρατορία του ντεκαπάζ έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Μπορεί, βέβαια, ένα γρήγορο ζάπινγκ να μην αποδεικνύει κάτι τέτοιο, αλλά γι’ αυτό υπάρχει ο πραγματικός κόσμος εκεί έξω. Για να του ρίχνουμε πού και πού καμιά ματιά και να βλέπουμε ότι άνθρωποι ως μονάδες και άλλοι ως ομάδες προτείνουν, δημιουργούν και εξελίσσονται ακριβώς μέσα στα χρονικά πλαίσια της δεκαετίας που τους ανήκει. Καμιά φορά, τραβάνε με δύναμη προς τα μπρος, ποτέ όμως προς τα πίσω. Γι’ αυτό, λοιπόν, (δεν) λυπάμαι που το λέω αλλά: Early ΄90s, it’s too late for you!

H E A D S E T#

ABROAD E urope is our p l a y ground

# 3 συντάκτες του PEPPER «κόβουν» βόλτες στις γειτονιές της Ευρώπης και μας μεταφέρουν εικόνες, τάσεις και ιδέες από τον «έξω κόσμo»

After work πίνω και μεθώ... Όπα!

της Λητώς Θεοδωρίδου

ΣΟΥΗΔΙΑ#

ο after work λοιπόν δεν είναι μικρή υπόθεση αγαπητοί μου. Η κουλτούρα του after work έχει κατακλύσει τις μεγαλουπόλεις της Σουηδίας, χωρίς να αφήνει το Malmö απ’ έξω φυσικά. Έτσι μετά τις 16:00 ανοίγουν τις πόρτες τους και τις κουζίνες τους τα πιο πολλά μαγαζιά της πόλης, προσφέροντας δωρεάν μπουφέ με το ποτό, ποτό σε μισή τιμή και άλλα τέτοια δελεαστικά «ντιλς». Ο μπουφές δε συνήθως είναι κάτι σε μίνι έκδοση του μενού της Ικέα περιλαμβάνοντας κεφτεδάκια και καπνιστό σολομό αλλά και με κανένα σουβλάκι που και που να σκάει μύτη (έθνικ σου λέει). Πέρα από κουλτούρα όμως, το after work έχει γίνει πλέον θεσμός ή ακόμα καλύτερα κάτι σαν τελετουργία με την εξής ακολουθία. Ο κόσμος τελειώνει τη δουλειά. Ο κόσμος πηγαίνει με συναδέλφους σε μαγαζί. Ο κόσμος τρώει και πίνει και πίνει και πίνει. Ο κόσμος κατά τις 20:00 είναι πια με μισάνοιχτα τα πουκάμισα κάτω από τα αυστηρά business σακάκια και χορεύει σε ρυθμούς σάλσα. Ο κόσμος καταλήγει κάπου το βράδυ. Πού; I don’t kiss and tell my friend. Ο κόσμος περνάει καλά με λίγα λόγια. Για να μην αδικήσω όμως τον κόσμο στο βωμό της μάζας και επειδή νους υγιής εν σώματι υγιεί που έλεγε και ο Socrates, εξίσου δημοφιλής after work

pepper#

δραστηριότητα είναι και το μπιτς βόλεϊ, η ορειβασία, το χόκεϊ επί πάγου και αλλά τέτοια ευχάριστα. Και όλα αυτά σε εσωτερικό χώρο φυσικά για να μην ξεχνιόμαστε κιόλας, this is Sweden! Και για να το δούμε και από μια κοινωνικοεπιστημονική ματιά ως τελετουργία το after work εκπληρώνει τον κοινωνικό του ρόλο ενισχύοντας την κοινωνική δομή. Με άλλα λόγια, είναι μια καλή ευκαιρία για κοινή έξοδο και ενίσχυση της συναδελφικής σχέσης. Πέρα όμως από τη συναδελφική σχέση εκεί κάπου ανάμεσα στη μαγεία του κεφτέ και το λίκνισμα των γοφών δημιουργούνται κατάλληλες συνθήκες και για τη δημιουργία πιο στενών προσωπικών σχέσεων... Σεμνά κόσμε!

Αντίκα και κακό

της Jules Spa

ίναι κάτι μέρες, Κυριακές συγκεκριμένα, οι τελευταίες κάθε μήνα πιο συγκεκριμένα, που πουρνό-πουρνό στήνονται πάγκοι για το σύνηθες παζάρι που βρίσκεται στο κανάλι “Naviglio Grande”, ένα από τα παλαιότερα στο Μιλάνο. Η έκτασή του από την οδό Gorizia μέχρι τη γέφυρα στην οδό Valenza και δύο χιλιόμετρα κάτω δίπλα στο κανάλι, απαιτεί ολόκληρο το πρωινό σου για να το εξερευνήσεις. Το παζάρι αυτό δεν είναι ένα απλό παζάρι με πρόστυχα μαύρα εσώρουχα και φρεσκομυρωδάτα λεμόνια. Όχι! Είναι κάτι πιο stylish, συμβαδίζοντας με το όλο σκεπτικό και κλίμα αυτής της πόλης. Ναι! Και όχι, δεν είναι κάτι βαρετό. Έχει την ιδιαιτερότητα της αίσθησης μιας άλλης εποχής, καθώς είναι ένα παζάρι με αντίκες. Εξού και το όνομά του “Mercatone dell’ Antiquariato”.

Οι πωλητές στους πάγκους μπορεί να ντύνονται με κάποια από τα κομμάτια που προσφέρουν σαν “show off” και πολλές φορές είναι

Το “Mercatone dell’ Antiquariato” είναι το καινούργιο “back to the future” όπου δοκιμάζεις, συνδυάζεις, κάνεις παζάρια, αγοράζεις και είσαι έτοιμος να στήσεις σπιτικό και γκαρνταρόμπα του ‘60 εν έτει 2011 (προσεχώς 2012). Αν ποτέ βρεθεί κανείς εδώ, “dig in” στη νοσταλγία μιας άλλης εποχής!

ΙΤΑΛΙΑ#

Τριακόσιοι ογδόντα έμποροι διαφόρων ειδών αντίκας προσφέρουν επιλεγμένα κομμάτια μιας παλιάς εποχής. Μπορείς δηλαδή να βρεις χιλιάδες πράγματα όπως έπιπλα-αντίκες, vintage ρούχα, σκονισμένα βιβλία, δυσεύρετα κοσμήματα, αριστοκρατικούς καθρέφτες, γραμματόσημα, παλιά παιχνίδια μέχρι και κουμπιά που είχαν τα παλτό της προηγούμενης εικοσαετίας.

άνθρωποι με μαγαζιά ήδη στην περιοχή που συμμετέχουν σε αυτή την έκθεση του παρελθόντος. Τα υπόλοιπα μαγαζιά, εστιατόρια και εκθεσιακοί χώροι στο κανάλι μένουν επίσης ανοιχτά τη συγκεκριμένη Κυριακή για να επωφεληθούν της κίνησης στο παζάρι αλλά και για να διευκολύνουν την εξερεύνηση των περαστικών, συλλεκτών αντικών και “fashion addicts”.

Εισπνοή Υπομονή

του Στέργιου Βρίζα

μείς εδώ τη ζωή μας τη σπαταλάμε σε πολύωρες διαδρομές του μετρό. Ατελείωτες αποστάσεις από το ένα στο άλλο άκρο της πόλης. Ήλιο σπανίως θα δούμε. Μόνο λευκά φώτα πορείας. Περίεργες φάτσες εμείς εδώ και περίεργες μυρουδιές. Συνήθως κάρυ και φρεσκοπλυμένη μπούρκα. Αν υπάρχει άρωμα θα ‘ναι βαρύ, φτηνό άρωμα, κυρίως λουλουδιών κι ίσως εσπεριδοειδών.

Εμείς εδώ όταν δούμε επιφάνεια χαμογελούμε. Ασχέτως καιρού ή διάθεσης. Όσο να πεις ο ορίζοντας δεν είναι μια γραμμή. Είναι όσα έχεις στο νου να κάνεις, όσα φοβάσαι κι όσα τολμάς. Όσο να πεις το φως στα μάτια συστέλλει τις κόρες κι είναι αλλιώς να ‘ναι ορθάνοιχτες όπως της γάτας στο σκοτάδι.

Εμείς εδώ όσο κολλάμε στην κίνηση δεν κορνάρουμε. Κι όσο περιμένουμε στ’ αμάξι δεν καπνίζουμε. Εισπνοή - Υπομονή. Εκπνοή και μετά εισπνοή. Ούτε θα βγούμε εν μέσω του δρόμου προκειμένου να καταλάβουμε τι συμβαίνει μπροστά. Πάντα καπνίζουμε στους δρόμους, εμείς εδώ. Όλοι καπνίζουμε. Οι μη είναι ελάχιστοι. Ξέρουμε να καταπιεζόμαστε, γι’ αυτό τα σαββατόβραδα πίνουμε πολύ, ξερνάμε πολύ, ξεχνάμε πολύ. Εμείς εδώ.

ΑΓΓΛΙΑ#

Εμείς εδώ τρέχουμε για να προλάβουμε τα τραίνα. Αν το χάσεις το επόμενο αργεί κι αργείς κι εσύ μαζί του. Ίσως ο χρόνος για ‘μας εδώ να ‘ναι χρήμα ή ίσως ο χρόνος να ‘ναι απλά πολύτιμος. Όχι υπερεκτιμημένος, μιας και δεν υπάρχει άπειρος. Ένα λεπτό πιο μετά είναι ένα λεπτό μακρύτερα απ’ το σπίτι και τα χαμόγελα σου.

#23

H E A D S E T#

SociΑl Debriefing All Saucy & Yappy

της Τόνιας Παπαδάκη

Twinkle Twinkle little STARS Θα σου απαντήσω και το ξέρεις! Η σιωπή δεν είναι πάντοτε η καλύτερη απάντηση

NEWSFEED HITLIST: “Facebook φίλοι μου, σας αγαπώ! Γράφετε τα καλύτερα!” Τα πιο pepperized status updates που διαβάσαμε ετοιμάζοντας το τεύχος

ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ: «Όσο είχαν φωνή δεν τους ακούγαμε... τώρα όμως;» Διάσημοι, ωραίοι και... νεκροί σχολιάζουν την επικαιρότητα και μοιράζονται λόγια σοφίας

Newsfeed Hitlist

Ζούν Ανάμεσα μας

«Της εξηγείς για 16η φορά το Off Side και το ξεχνάει σε 15’ αλλά θα θυμάται για πάντα ότι μια Τρίτη, πριν μήνες, στις 18:36 είπες ότι πάχυνε» 1 Δεκέμβριος στις 10:14 μ.μ.

Michael Jackson: «Θα αναγνωρίσω όλα τα παιδιά μου, ακόμα και του Justin Bieber».

«Uninstalling #PASOK. Please wait... ███████████████████░ 99%» 3 Νοέμβριος στις 10:14 μ.μ. «O Papandreou einai poli flwros gia na tin efere etsi kai se emas kai stin Eurwpi. Poios einai pisw apo ola ayta? I Ameriki, o Chuck i o Batman?» November 3 at 1:05am «Επίσης, βάλαμε πρωθυπουργό τον Louka Papademo γιατί είναι demo. Δεν θα κρατήσει πολύ» November 11 at 12:26am «To the good old days, which we are having right now...» November 6 at 9:45pm «Επιτέλους μεγάλωσα και έκλεισα τα 18! Τώρα μπορώ να κάνω ό, τι μου απαγορεύανε τόσα χρόνια! Λέω πρώτα να βάλω το χέρι στην μπρίζα!!!» November 15 at 10:30am «Θα έλεγα πόσο χαίρομαι που ξεκινάει το φεστιβάλ αλλά είναι που καταρρέει η χώρα και θα με πούνε ρηχό.» November 3 at 7:29pm 24

pepper#

Santa: «Λέω να μη πάω καν στην Ελλάδα φέτος, θα γίνω προκλητικός». Martin Luther King (βλέποντας ειδήσεις στην Ελλάδα): “Ι have a nightmare”. Andy Warhol: «Συμπαραστέκομαι στην Ελλάδα. Θα περικόψω τα 15’ δημοσιότητας σε 5’». Albert Εinstein: «Αναθεωρώ: Ε=mc² => E=0 x c² => E=0 όπου Ε εισόδημα, όπου m money, όπου c ... μικρή σημασία έχει». Thomas Edison: «Δημόσια συγγνώμη». Δημήτρης Παπαμιχαήλ: «Αν είναι και ο επόμενος Παπά... Θα κατέβω και εγώ». Ζαμπέτας (στον νέο χρόνο): «Wake me up before you go go»

LIKE US ON FACEBOOK facebook.com/peppermagazine

mhatzigiannis Mihalis Hatzigiannis Χρόνια Πολλά στον Μιχάλη Χατζηγιάννη που σήμερα έχει την ονομαστική του εορτή! 8 Nov Γιάννης πίνει, Γιάννης κερνάει. Χατζηγιάννης. nataliagermanou ΝΑΤΑΛΙΑ ΓΕΡΜΑΝΟΥ @amensioto Tι χρονιά έχουμε; Πού βρίσκομαι; 6 hours ago Πως λένε το Γερμανό που σου πήρε τα μυαλά; Αlzheimer! SissyChristidou Sissy Christidou Μάααστα... 6 Nov Πιάστα και ξεμά(λλι)αστα! JennyBalatsinou Jenny Balatsinou Αυτή τη στιγμή είναι 11.11π.μ, 11/11/2011. Και ο Παπαδήμος έχει γεννηθεί 11/10 και ορκίζεται 11/11/2011. Καλή επιτυχία!!! 11 Nov Δεδομένη επιτυχία, τώρα τι να λέμε; elzouganeli Ελεωνόρα Ζουγανέλη @linaprovi ευχαριστώ πολύ, χρωστάω ένα σβέρκο λοιπόν :) 16 hours ago Σαν να σε ρίξανε στο στοίχημα! Αλλά θέλω να μάθω τι θα κέρδιζες εσύ. What beats zverko? D_ougarezos Dimitris Ougarezos @mariatsilinikou Oxi mono na min exeis typseis, alla prepei na ti fas oli-kai ta 8 kommatia. San tin antiviwsi, prepei na tin teleiwneis... 12 Nov Δεδομένου ότι μιλάς για σοκολάτα, εκ μέρους του γυναικείου πληθυσμού, σε ευχαριστώ! xristinalampiri Xristina Lampiri καλημέρα!! Βρέχει πρωθυπουργούς πάλι?

10 Nov Και επειδή ό, τι βρέχει κατεβάζει και έβρεξε και κατέβασε! NonoraM Eleonora Meleti @asimina6 έχω καλό στηθόδεσμο! ;) 20 Nov Αλίμονο! Αν δε παινέψουμε το σπίτι μας θα πέσει να μας πλακώσει!

SPOTLIGHT Αφιε ρ ώματα | Θέματα | Ρεπο ρ τ ά ζ

PROFILING 2011 # Πρόσωπα και θέματα που κυριάρχησαν την χρονιά που διανύουμε (...και ίσως να θυμόμαστε και του χρόνου). κείμενα: Γιάννης Μπαλαφούτης | εικονογράφηση: Σταύρος Δάμος 26

pepper#

SPOTLIGHT#

Γιώργος Ανδρέα Παπανδρέου#

ατά το wikipedia «Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου (16 Ιουνίου 1952) είναι Έλληνας πολιτικός, βουλευτής και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από το 2004 και διετέλεσε ως 11ος πρωθυπουργός της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας». Σύμφωνα με το ημερολόγιο των Μάγια όμως, ο ΓΑΠ είναι η πραγματική αιτία που θα οδηγήσει το χειμερινό ηλιοστάσιο σε ευθυγράμμιση με το Σκοτεινό Ρήγμα του Γαλαξία μας, προκαλώντας το τέλος του κόσμου το 2012.

νών δυνάμεων Λουκά Παπαδήμο και τον απομάκρυναν από την καρέκλα του (με δυσκολία είναι η αλήθεια αν κρίνουμε από τις «νυχιές» βάθους 3 εκατοστών που βρέθηκαν στο πρωθυπουργικό γραφείο και πάτωμα).

Κόντεψε να τα καταφέρει ένα χρόνο νωρίτερα ανακοινώνοντας το περίφημο εκείνο δημοψήφισμα που παραλίγο να αντιστρέψει τους πόλους της Γης πριν την ώρα τους. Η πρωθυπουργική του αποκαθήλωση ήρθε μετά από μια απίστευτη εβδομάδα που οδήγησε στην απογείωση της κατανάλωσης Prozac σε όλη την ελληνική επικράτεια. Αν και κανείς ποτέ δεν τον άκουσε να λέει το ρήμα παραιτούμαι, προχώρησε στην ανάδειξη νέου πρωθυπουργού, ενεργοποιώντας τη διαδικασία του opengov, βάζοντας μάλιστα κρυφά το βιογραφικό του πολιτικού του Πάτροκλου, Φίλιππου Πετσάλνικου, πάνω-πάνω.

Αν για κάτι όμως πρέπει να παραδεχτούμε τον ΓΑΠ είναι ότι με όλη αυτή την παγκόσμια ανακατωσούρα που προκάλεσε, έστω και άθελά του, κατόρθωσε να φέρει τους πάντες προ των ευθυνών τους. Την Αριστερά, που για πρώτη φορά βρέθηκε τόσο κοντά στο να πραγματοποιήσει το όνειρό της για έξοδο από την Ιμπεριαλιστική Ευρώπη, στο να αντιληφθεί το ενδεχόμενο ότι ό,τι ανεύθυνο ευαγγελίζεται εκ του ασφαλούς έως σήμερα, μπορεί και να γίνει πραγματικότητά. Κατάφερε να κάνει τον Σαμαρά να φτύσει τον Αλέξη Τσίπρα από μέσα του και να αφήσει κατά μέρους τον αντί-μνημονιακό λαϊκισμό. Κυρίως όμως κατόρθωσε να αναδείξει με τον πιο θεαματικό τρόπο το τέλος του πολιτικού συστήματος όπως το ξέραμε αναγκάζοντας τους βουλευτές να φερθούν «απροκάλυπτα υπεύθυνα», ενεργοποιώντας το ένστικτο της πολιτικής τους επιβίωσης.

Η λέσχη Μπίλντερμπεργκ όμως, οι Νεφελίμ και ο Τσακ Νόρις που τον πολέμησαν λυσσαλέα επειδή ήθελε να δώσει το λόγο στο λαό (κάτι που αμέλησε να κάνει 2 χρόνια πριν), του επέβαλαν τον υπηρέτη των σκοτει-

Το πιο σημαντικό απ’ όλα όμως ήταν ότι κατάφερε να αναγκάσει τον Άδωνη Γεωργιάδη να μιλήσει σε ποσότητα ντεσιμπέλ κάτω του επικίνδυνου ορίου για την ανθρώπινη ακοή απλώς κάνοντάς τον Υπουργό... #27

SPOTLIGHT#

Αντώνης Σαμαράς#

μύθος λέει πως ο οφθαλμίατρος που τον εξέτασε για το ετήσιο check up του, αναγκάστηκε να συγκαλέσει ιατρικό συμβούλιο για να μελετήσει το φαινόμενο που αντίκρισε. Η ματιά του ήταν άδεια και στο λευκό των ματιών του έγραψε με μαύρα φαρδιά γράμματα από άκρη σε άκρη «Θα γίνω πρωθυπουργός με κάθε κόστος».

Αψηλός, φέρελπις, με καλές σπουδές, δισέγγονος της συγγραφέως του «Τρελαντώνη» Πηνελόπης Δέλτα, ο νεότερος Βουλευτής και Υπουργός Εξωτερικών στην ιστορία του Ελληνικού Κοινοβουλίου Αντώνης Σαμαράς έμοιαζε να τα έχει όλα. Η υπερπατριωτική υστερία του στο Μακεδονικό τον κράτησε μακριά από το πεπρωμένο του για σχεδόν είκοσι χρόνια. Η επιστροφή του σημαδεύτηκε από τα 2 νούμερα μεγαλύτερα κοστούμια που φορούσε τον πρώτο καιρό της αρχηγίας του, τα οποία και αντικατέστησε με το κοστούμι της λαϊκίστικης αντιμνημονιακής πολιτικής που επέλεξε να φορέσει τους τελευταίους 18 μήνες. Γνήσιος Έλληνας, επέλεξε να κάνει την εθνική μαγκιά επίσημη πολιτική του κόμματός του μετατρέποντάς το από μια αστική φιλελεύθερη παράταξη, σε απόλυτο εκπρόσωπο της σκληρής Λαϊκής Δεξιάς, με ροπή προς την ακροδεξιά. 28

pepper#

Αποτέλεσε το πολιτικό σωσίβιο του ΓΑΠ αποτρέποντας την αποκαθήλωσή του από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ μετά την ανακοίνωση της πρόθεσής του για δημιουργία μεταβατικής κυβέρνησης λίγες μέρες πριν τη διαδικασία ψήφου εμπιστοσύνης. Οι κακές γλώσσες λένε ότι η άρνησή του να υπογράψει την κοινή δήλωση για να μπορέσουμε να πάρουμε την 6η δόση ήταν μια ύστατη προσπάθεια να κρύψει το γεγονός ότι υπογράφει με σταυρό (αν και οι φήμες ελέγχονται ως ανακριβείς). Θα είναι εκτός συγκλονιστικού απροόπτου ο επόμενος πρωθυπουργός της χώρας, την οποία και πρόκειται να σώσει με τη βοήθεια του «χεριού του Θεού» ή άλλων μελών του τελοσπάντων, με τον οποίο και πιθανώς και να συγκυβερνήσει σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας, κρίνοντάς τον ως τον μόνο αξιόπιστο συνομιλητή του (πλην του Φαήλου). Το ότι μπορεί να είναι ο πρωθυπουργός της δραχμής ουδόλως επηρεάζει την επίτευξη του στόχου για τον οποίο είναι προγραμματισμένος να πετύχει εκ γενετής ως άλλος “Manchurian Candidate”. Άλλωστε καθόλου δεν πρέπει να μας προβληματίζει η προοπτική χρεοκοπίας όταν μπροστά μας έχουμε άλλα σοβαρότερα θέματα όπως η απελευθέρωση των αλύτρωτων πατρίδων και η επαναφορά του μαθήματος των θρησκευτικών ως υποχρεωτικό.

SPOTLIGHT#

Αγανακτισμένοι#

εκίνησε ως μια απάντηση του τύπου «Σε τα μας ρε;» στους Ισπανούς «συναδέλφους» τους, που έθιξαν την εθνική μας μαγκιά με το σύνθημα «Κάντε ησυχία να μην ξυπνήσουμε τους Έλληνες». Με παράδοξη ταχύτητα η αυθόρμητη κοσμοσυρροή «Αγανακτισμένων» πολιτών μετατράπηκε από μια άναρχη σύναξη ετερόκλητων κοινωνικών ομάδων, σε μια, σχεδόν στρατιωτικά, συντεταγμένη και συντονισμένη οργάνωση με ιατρεία, κέντρα ψυχολογικής υποστήριξης και κοιτώνες καταμεσής της Πλατείας Συντάγματος. Για πρώτη φορά στην μεταπολιτευτική Ελλάδα, τόσο ογκώδεις διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν χωρίς ταραχές και βία, αφαιρώντας το άλλοθι από της δυνάμεις ασφαλείας για την διάλυση τους. Χωρίς ξεκάθαρα αιτήματα και με αρκετή δόση λαϊκισμού και απλοϊκότητας, οι «Αγανακτισμένοι» μας απασχόλησαν μέχρι το καλοκαίρι, όταν και αυτοί χρειάστηκαν να διακόψουν το έργο τους για τα καθιερωμένα μπάνια. Στη Θεσσαλονίκη, που το κίνημα έμοιαζε εξαρχής με παραλία της Ίου τη δεκαετία του ‘90, ο Σεπτέμβριος βρήκε το Δήμο να μαζεύει ότι είχε απομείνει από τον καταυλισμό που είχε στηθεί κα-

Twitter#

ο περιοδικό ‘’Time’’ επέλεξε φέτος ως πρόσωπο της χρονιάς τον διαδηλωτή. Η πορεία του όμως από την Αραβική Άνοιξη και την Αθήνα ως το εξώφυλλο του “Time”, πάτησε πάνω σε δισεκατομμύρια tweets που συσπείρωσαν, οργάνωσαν, ενημέρωσαν και λειτούργησαν ως ο καταλύτης για τη γιγάντωση των απανταχού διαμαρτυρομένων.

Εκτός από κάθε εκπομπή του ΣΚΑΪ, που το ακούμε τουλάχιστο τριακόσιες φορές, το Twitter παίζει ήδη τον δικό του ρόλο στην Ιστορία. Μέσω του Twitter, πριν οποιοδήποτε ειδησεογραφικό πρακτορείο μεταδώσει την είδηση, η επιχείρηση εξόντωσης του Osama Bin Landen γινόταν ήδη γνωστή, όταν εν αγνοία του ο Sohaib Athar a.k.a. @ReallyVirtual, μετέδιδε ότι “Helicopter hovering above Abbottabad at 1AM(is a rare event)”. Υπήρξε το μέσο που μετέτρεψε τον Wael Ghonim από στέλεχος της Google, σε ήρωα του αντικυβερνητικού κινήματος στην Αίγυπτο, που καθησύχασε 30

pepper#

τά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών. Στην Αθήνα οι εκδηλώσεις συνεχίστηκαν. Σύντομα όμως δέχτηκαν σκληρή και απρόκλητη αστυνομική βία, αφαιρώντας έτσι τον οικογενειακό, ειρηνικό χαρακτήρα που είχαν ως πλεονέκτημα και σταδιακά το κίνημα ατόνησε. Οι «Αγανακτισμένοι» εξαφανίστηκαν όπως οι δεινόσαυροι. Ξαφνικά και ανεξήγητα. Ασχέτως όμως με το τι τελικά αντιπροσώπευαν, αν κάποιος συμφωνούσε μαζί τους ή όχι και αν τα σενάρια συνωμοσίας γύρω από τη δημιουργία τους (παρουσιάστηκαν ακόμη και ως εκπαιδευμένοι στο εξωτερικό με σκοπό την ανατροπή του συστήματος) έχουν καθόλου δόση αλήθειας, αυτό που κατάφεραν ήταν απολαυστικό: Να σαστίσουν ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα που δεν ήξερε πώς να αντιδράσει. Από την Αριστερά που είδε κάποιον άλλον να της υφαρπάζει τον ρόλο της ως επαγγελματία διαμαρτυρόμενο επαναστάτη και μάλιστα με επιτυχία, μέχρι τη δεξιά που προσπάθησε κωμικά και άγαρμπα να τους καπηλευτεί. Και στο βάθος μια κυβέρνηση στα πρόθυρα νευρικής κρίσης να ακροβατεί από τον χλευασμό ως την ηρωοποίησή τους. Μέχρι που κατάφερε να τους εξαερώσει.

φίλους και αγαπημένους μετά το σεισμό και το τσουνάμι στην Ιαπωνία και έσωσε τη ζωή δύο ανθρώπων στο Βαν της Τουρκίας, όταν ο τηλεπαρουσιαστής Okan Beyulgen χρησιμοποίησε το Twitter για να μεταδώσει πληροφορίες έκτακτης ανάγκης μετά το σεισμό των 7.2 Ρίχτερ. Στην Ελλάδα είναι το αγαπημένο σπορ όλων των β’ διαλογής τοπικών αστέρων που αγχώνονται κάθε βράδυ να γράψουν κάτι εντυπωσιακό. Στο Pepper το αγαπάμε γιατί δίνει τροφή για σχόλια στην στήλη Social Debriefing. Είτε το αγαπάς, είτε το μισείς, είτε το βαριέσαι, είτε δεν βρίσκεις κανένα νόημα στην όλη φάση, το Twitter έχει πετύχει να αλλάξει τον τρόπο της ειδησεογραφίας στον πλανήτη. Και κάνοντας την έννοια «συμβαίνει τώρα» πιο ρεαλιστική από ποτέ, έχει οδηγήσει τη Γη στο να γυρνάει γύρω από εκατόν σαράντα χαρακτήρες, ή και λιγότερους.

SPOTLIGHT#

Yianneis#

συνάντηση μαζί τους, καρμική. Επιστρέφοντας από ένα ακόμη άσκοπο ξενύχτι, παράδοξες μουσικές ξεχείλιζαν στην παραλιακή. Ως άλλες Σειρήνες παρέσυραν το αυτοκίνητό μας μπροστά στο Πάρκο των Σκύλων. Παρά τις επιφυλάξεις του wingman μου ότι πιθανώς εισερχόμαστε σε Κομμουνιστικό έδαφος και ότι ειδικά μ’ αυτές τις δεξιόφατσες που στηρίζουμε στους ώμους μας καθιστούσαμε τους εαυτούς μας πιθανούς στόχους, ακολουθήσαμε τις ρυθμικές μελωδίες. Το Φεστιβάλ της Ν.Α.Ρ. απλωνόταν μεγαλοπρεπώς και κόκκινο σε όλο το πάρκο. Δεξιά μας, μια δυσανάλογα μεγάλη σκηνή και καμία διακοσαριά άτομα μπροστά της. Αριστερά μας, βλέμματα καχυποψίας από κάτι τύπους με χοντρά γυαλιά. Σε μια προσπάθεια να κάνουμε blend in και να διαλύσουμε τις υποψίες, εξοπλιστήκαμε με μια Amstel στο χέρι και κουνούσαμε ρυθμικά το κεφάλι. Ήταν η πρώτη φορά που τους έβλεπα και από τότε στοίχειωσαν το κάθε απόγευμά μου που βρέχει. Μια vamp φιγούρα με godlike φωνή, λες και έχει πιει αγγέλους στο μπλέντερ, φορώντας ένα κόκκινο βελούδινο φράκο εν μέσω καύσωνα, στεκόταν επιβλητικά στο μέσο της σκηνής. Γύρω του μια συστοιχία μουσικών πυραύλων από κοντραμπάσο, πνευστά, κιθάρα, keyboards και ντραμς. Η σύμπραξή τους στη σκηνή έμοιαζε με τη φανταστική ετήσια συνάντηση ενός club μου32

pepper#

σικών ιδιοφυιών. Ο κόσμος από κάτω ούρλιαζε “Do you love me?”, καθώς διασκευές με ετερόκλητη καταγωγή από Antony and the Johnsons μέχρι Prodigy εναλλάσσονταν. Τι είναι αυτές οι θεότητες;, ρωτούσα εκστασιασμένος τον wingman μου, αλλά εκείνος με συμβούλευε να κρύψω την άγνοιά μου για να μην αποκαλυφτούμε και να φωνάζω “Do you love me?” όπως θα ήταν το φυσικό πράγμα να κάνω. Φεύγοντας είδα στην αφίσα το όνομά τους. “Yianneis“... Συνονόματοι. Το βράδυ ανακάλυψα το τραγούδι τους «Μέδουσα». Όταν το άκουσα πρώτη φορά, είχε 37,986 views. Όταν κατάφερα να κλείσω τον υπολογιστή μου 38,255. Οι Yianneis δεν είναι απλώς η μπάντα που θα θυμόμαστε τη χρονιά που πέρασε. Είναι ένας μουσικός δυναμίτης που αναμένουμε να εκραγεί τη χρονιά που έρχεται. Η απαγόρευση του video της Athens Biennale 2011, που ήταν ντυμένο μουσικά με το δικό τους “The Sketch” με τις παράδοξες ερωτήσεις, αποτελεί απλώς λεπτομέρεια στο χτίσιμο του μελλοντικού τους μύθου τους. Η μουσική τους, αν και πολύ θα θέλαμε να παραμείνει το ένοχο μυστικό λίγων, είναι καταδικασμένη να αλλάξει τον κόσμο. Και με τον πρώτο τους δίσκο να κυκλοφορεί σε ελάχιστο καιρό από την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, αναμένουμε με ανυπομονησία να εκτεθούμε σε ό,τι πιο δημιουργικό, εξώκοσμο και σπάνιο μπορεί να παράγει αυτή η μουδιασμένη χώρα.

LIMANI The Partying Rock & Roll Bar Αξιού 2 & Αβέρωφ, Λιμάνι Τ: 6946.555.029

SPOTLIGHT#

Καφές, Τσιγάρα και μολύβια Ο Γιώργος Πυρπασόπουλος, ο Διογένης Δασκάλου και 4 συντάκτες του Pepper μας διηγούνται ιστορίες Χριστουγέννων.

Γιώργος Πυρπασόπουλος A Christmas Story#

ια κρύα νύχτα παραμονής Χριστουγέννων. Η μακρόστενη μπάρα γεμάτη από κόσμο. Καθιστοί, όρθιοι, τα ποτά πάνε κι έρχονται και η μουσική στο πνεύμα των ημερών. Στην κάτω γωνία της μπάρας ένας νεαρός άντρας γύρω στα 35 σκυμμένος πάνω από το ποτό του δείχνει να μη μοιράζεται την ίδια χαρά με τους υπόλοιπους. Με το βλέμμα καρφωμένο στο ποτήρι και τα δυο του χέρια να το αγκαλιάζουν, σχεδόν ακίνητος, ξεχωρίζει από τη ζωντανή κινούμενη εικόνα των υπολοίπων που κάνουν αισθητή την παρουσία τους, με γέλια, φωνές και έντονες χειρονομίες, προκειμένου να επιβληθούν στη μουσική που παίζει δυνατά.

pepper#

«Συγγνώμη φίλε», ακούγεται μια φωνή από έναν συνομήλικο με μαύρο σακάκι και λευκό πουκάμισο που στριμώχνεται δίπλα του προσπαθώντας να πιάσει μια θέση στο μπαρ. Ο μπάρμαν είναι τρελά απασχολημένος στην άλλη πλευρά της μπάρας και o τύπος θα πρέπει να κάνει υπομονή προκειμένου να παραγγείλει. Στο γύρισμα το κεφαλιού του προκειμένου να σκοτώσει την ώρα του περιμένοντας, κολλάει πάνω στο σκυθρωπό και συγκεντρωμένο ακόμα στο ποτήρι του τύπο που κάθεται διπλά του. Η ακίνητη παρουσία του διπλανού του τον βάζει στον πειρασμό να ρωτήσει.

- Είσαι καλά φίλε μου; Ο φίλος μας όμως επιμένει να κοιτάζει το ποτό του αδιαφορώντας για την ερώτηση. Ο τύπος με το μαύρο σακάκι και το άσπρο πουκάμισο δε δίνει συνέχεια και επιστρέφει περήφανος στην αναζήτηση του μπάρμαν. - Όχι δεν είμαι, και ξέρεις γιατί; Ο τύπος γυρίζει το κεφάλι του έκπληκτος. - Γιατί ο Άγιος Βασίλης απολύθηκε! - Τι εννοείς; τον ρωτάει ο τύπος αιφνιδιασμένος από την αναπάντεχη ανταπόκριση. - Τα τελευταία 4 χρόνια, κάθε χρονιά τέτοια εποχή δουλεύω ως Άγιος Βασίλης στο Δήμο μοιράζοντας δώρα στα παιδιά των υπαλλήλων. Και φέτος δε θα μοιράσω. - Αλήθεια; Γιατί; Ρωτάει ο τύπος και το ενδιαφέρον του μεγαλώνει - Γιατί ο Άγιος Βασίλης απολύθηκε φίλε μου! - Δεν το πιστεύω! Είναι δυνατόν; - Κι όμως είναι και εγώ είμαι η απόδειξη. - Και τι τους κόστιζε ένας Άγιος Βασίλης και έπρεπε να τον κόψουν; - Το θέμα δεν είναι τι κόστιζε, αλλά ότι υποσχέθηκα στο γιο μου ότι θα έρθει απόψε ο Άγιος Βασίλης και είχα σκοπό να πάω εγώ ντυμένος, αλλά δεν έχω κουστούμι. - Η τύχη είναι με το μέρος σου απόψε φίλε μου! Ξέρεις τι δουλειά κάνω; Ο φίλος μας μένει να τον κοιτάζει απορημένος. Νοικιάζω στολές σε εποχιακούς Αϊ Βασίληδες! Και αφού έχουν έτσι τα πράγματα θα σου δώσω εγώ μια στολή για να ντυθείς και να πας στο γιο σου! Το πρόσωπο του φίλου μας φωτίζεται και ένα λαμπερό χαμόγελο σκάει στα χείλη του.

- Δεν το πιστεύω... και πριν προλάβει να ολοκληρώσει τη φράση του ο τύπος τον διακόπτει! - Και πολύ καλά κάνεις. Πιστεύεις ακόμα στους Αϊ Βασίληδες; Πλάκα σου κάνα. Ο φίλος μας, μην πιστεύοντας στα αυτιά του, αρπάζει εξαγριωμένος τον τύπο από τα πέτα του σακακιού και τον σπρώχνει με δύναμη πάνω στη μπάρα. Στο τράβηγμα του χεριού του προς τα πίσω για να γρονθοκοπήσει τον τύπο με το μαύρο σακάκι, η γροθιά του εγκλωβίζεται από τα δυνατά μπράτσα του πορτιέρη που στέκονταν δυο μέτρα παραπέρα. Η πόρτα ανοίγει και ο φίλος μας προσγειώνεται μεταξύ πεζοδρομίου και κράσπεδου από τη δυνατή σπρωξιά του πορτιέρη. - Θα έπρεπε να ντρέπεστε που υπερασπίζεστε τέτοια καθάρματα, ούρλιαξε ο φίλος μας με τις φλέβες να πετάγονται γύρω από το λαιμό του! - Ξέρεις ποιος είναι αυτός; ρωτάει ο πορτιέρης σχεδόν ατάραχος. Είναι γιος υπουργού, ο θείος του δουλεύει στην ασφάλεια και ο νονός του είναι της οικογένειας .......................! Στρίβε τώρα. - Μια μέρα θα δικαιωθώ και όλα αυτά τα λαμόγια θα μπούνε στη φυλακή! Έτσι και έγινε! Και ζήσαν αυτοί καλά και μεις καλύτερα! INFO

Τον Γιώργο Πυρπασόπουλο θα τον συναντήσετε στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς έως τις 15 Ιανουαρίου, στην παράσταση «Μια τεράστια έκρηξη» του Βασίλη Μαυρογεωργίου. #35

SPOTLIGHT#

Διογένης Δασκάλου Μια φορά κι έναν καιρό...#

ι άνθρωποι τέτοια εποχή γινόταν άλλοι άνθρωποι. Μια γλυκιά προσμονή τους γαργαλούσε κάθε μέρα τις πατούσες, τα χεράκια και την ψυχή και λίγο παραπάνω. Βιάζονταν να χαρούνε και επειδή αργούσε η χαρά, ή έτσι τους φαινότανε, αρχίζαν και χαιρόντουσαν με κόλπα από νωρίς. Στολίζανε τα μαγαζιά, στολίζαν τα όνειρά τους, κάνανε τα κουμάντα τους, μοιράζαν τα λεφτά τους, στη Βενετιά τα ρούχα τους, τις μέρες και τις νύχτες τους, τα διαβατήριά τους, φροντίζανε για εκδρομές, για απαστράπτουσες στιγμές κι ωραίους περιπάτους. Εκπλήξεις, δώρα και ευχές, μύθοι και παραμύθια, ζεστά γλυκά, καυτά κρασιά, λουλούδια στα κορίτσια, βιβλία, πούρα, εκδρομές και γρήγορα αμάξια και ανανάδες ζουμεροί, εσάρπες και μετάξια. Στρούντελ, Βιέννη και κονιάκ και έγκνογκ στη Νέα Υόρκη και στο χωριό του χορηγού, του υπέρβαρου Βασίλη, στέλναν παππούδες και παιδιά να δουν παρέα από κοντά του ονείρου τους την ύλη. Εκεί στο εργαστήριο μιλιούνια τα νανάκια, νυχθημερόν εργάζονταν, κεφάτα στρατιωτάκια. Τσιρίδες γέλια και χαρά, κανέλας κουλουράκια, μπερδεύονταν όλα γλυκά σε πάζλ και σε τουβλάκια. Και του Αϊ Βασίλη η κυρά, αρχόντισσα ζωσμένη με κουραμπιέδες κι αρμυρά και πίτες στολισμένη, κερνούσε και τρατάριζε ζώα, πουλιά κι ανθρώπους και τραγουδούσαν όλοι τους για μαγεμένους τόπους.

pepper#

Ζαρκάδια, ελάφια, τάρανδοι στην άχνη που ήταν χιόνι, τσουγκρίζανε τις μύτες τους με τα μικρούλια πόνυ. Και το βλέμμα του ΄Αη Βασίλη ήδη μέτραγε το μίλι, στον ατέλειωτο ουρανό και στην προσμονής τα χείλη». Δεν τον πίστευε ο μικρός πια τον παππού του. Ήταν σίγουρος πως όλα αυτά που του ‘λεγε εδώ και τόσα χρόνια, ήτανε παραμύθια. Τα ‘βγαζε απ’ το μυαλό του. Κι όμως τον έβαζε να του τα λέει και να τα ξαναλέει γιατί του αρέσανε πιο πολύ κι απ΄ την αλήθεια όλα αυτά που ‘βλεπε κλείνοντας τα μάτια. Μόνο μ’ αυτά τον έπαιρνε ο ύπνος. Μ’ αυτά που του ‘λεγε για κάθε εποχή. Του άρεσε να μαθαίνει το ρολόι του χρόνου, απ’ τον παππού του. Και ήταν τώρα, που τα σκεφτόταν όλα αυτά, λίγο πριν τον πάρει ο ύπνος, ήδη άντρας ολόκληρος με την πρώτη του άδεια απ’ το στρατό. Κι ας τα ‘βγαζε ο παππούς απ’ το μυαλό του. Δεν τον ένοιαζε αυτό. Η τελευταία του σκέψη, πριν περάσει απέναντι και βυθιστεί στον ύπνο, ήταν μία. Ήθελε να μπει εκεί. Στο μυαλό του παππού του. Την ώρα που βγαίνανε οι διηγήσεις, ν’ αλλάξουν θέση έστω και για μια στιγμή. Αυτές να έχουν βγει κι αυτός να έχει μπει. Και μόλις σκέφτηκε τη λέξη «μπει» ήταν κιόλας εκεί. Το πρώτο που τον υποδέχθηκε ήταν η επιστροφή. Αυτή που θα τον γύρναγε

πίσω όταν τέλειωνε το ταξίδι του. Μετά μια χωροχρονομηχανή του χαμογέλασε και κάθε δόντι της ήταν και μία άγουρη ευχή. Ο αέρας ήταν γλυκός. Ο ουρανός ανέπνεε και ο αναστεναγμός του γινόταν κάθε φορά και ένα σύννεφο από ροζ μαλλί της γριάς που πάνω χόρευαν νεράιδες με φατσούλες από όλα τα προηγούμενα κορίτσια που δεν είχε γνωρίσει ακόμη. Ιπτάμενα, πρωτοχρονιάτικα λαχεία, κυνηγούσαν να καταπιούν κάστανα που στις κοιλίτσες τους είχανε ραμμένα πολύ μικρά γαλοπουλάκια, ένα μήλο είχε στο στόμα του ένα μικρό γουρουνάκι, ενώ ξαφνικά συνειδητοποίησε ότι οι τρίχες της μύτης του είχανε μακρύνει και ‘παιζε μ’ αυτές κοντραμπάσο ένας καλικάντζαρος που έμενε εδώ και χρόνια στον αφαλό του. Το σοκ ήταν μεγάλο. Δεν μπορούσε να συνεχίσει κι άλλο. Για πρώτη φορά σκέφτηκε αυτό το ταξίδι μέσα στο μυαλό του παππού του. Και γιατί ποτέ δεν του ‘πε τίποτα για όλα αυτά; Πήρε γεμάτος απορίες το δρόμο της επιστροφής. Ευτυχώς που είχε προβλέψει και έριχνε πίσω του τηλεοπτικές ειδήσεις που είναι οι μόνες που δεν αλλάζουνε σε ένα τέτοιο τόπο γιατί δεν θέλει κανείς ούτε να τις δει, ούτε να τις ακούσει, ούτε να τις απαντήσει. Ξύπνησε από μια εξαίσια μυρωδιά. Ανοίγοντας τα μάτια την είδε μέσα στην ψυχή του κοιτάζοντας τα μάτια του παππού. Το μόνο που πέρασε απ’ το μυαλό του ήταν κάτι που τον

σφαλιάρωσε και εξαφανίστηκε. Είναι δυνατόν να θέλησε και να ευχήθηκε στον ύπνο του κάτι τέτοιο; Αυτός που αγωνιούσε να μεγαλώσει για να μην είναι πια παιδί, αυτός που αντί για τρίχες, ξύρισε την αθωότητά του απ’ τα μάγουλα νωρίς – νωρίς, τώρα που είναι εκεί που πάντα ήθελε να είναι, να κάνει τέτοια ευχή; Δεν έβλεπε την ώρα και πάλι για να ‘ναι μεγαλύτερος. Πολύ μεγαλύτερος. «Άγιε Βασίλη!», παρακάλεσε μετά από χρόνια. «Αν δεν υπάρχεις, δεν θέλω να μου φέρεις τίποτα. Αν υπάρχεις όμως, θέλω μόνο ένα δώρο. Να γίνω ο παππούς μου, τώρα...»

INFO

Ο Διογένης Δασκάλου θα εμφανίζεται με τους MONIE & MONIE CONNIENTE στο CLUB του ΜΥΛΟΥ από τις 23 Δεκεμβρίου και για λίγες γιορτές. Τον ακούτε καθημερινά στο ΡΑΔΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 11:00-12:00 στην εκπομπή «HAPPYLAND». #37

SPOTLIGHT#

Άμα σημάνει δώδεκα του Στέργιου Βρίζα

τις δώδεκα ακριβώς τα μαγικά λήγουν. Ό,τι μαντζούνια ήπιαμε ήπιαμε. Τα ραβδάκια απ’ τις νεράιδες τσάκισαν και τα νύχια των ποδιών μεγάλωσαν τόσο που γυάλινα γοβάκια δεν χωρούν. Αν στο τέλος χωρέσουν γίνονται θρύψαλα. Μαζί μ’ όλα τ’ άλλα στις δώδεκα ακριβώς ξεκουμπίζεσαι κι εσύ. Οι προετοιμασίες έγιναν ως θα ‘πρεπε να γίνουν και ως επιβάλλουν τα έθιμα και οι παραδώσεις αυτού του τόπου. Το καράβι σημαιοστολίστηκε, φωταγωγήθηκε και πήρε τη θέση του πάνω στο σκρίνιο της γιαγιάς. Οι ναύτες του Τσαρούχη κρεμάστηκαν στα καρφιά και η αυλόπορτα έμεινε ανοιχτή με τις δύο λάμπες αριστερά και δεξιά αναμμένες. Ο σκύλος τρέχει ανήσυχος πάνω κάτω κουνώντας την ουρά. Καμιά διαίσθηση αυτό το ζώο. Ζώο ήταν ζώο έμεινε. Κάτι σαν εσένα. Είπα σε πέντε - δέκα φίλους να έρθουν. Όχι τίποτα τρομερό. Μη φανταστείς. Αποξηραμένα βερίκοκα και σύκα, λίγη σαμπάνια και ηλίθια γέλια. Όχι ότι αυτοί θα είναι ειλικρινείς μαζί μου. Καλά τα χαζόγελα λοιπόν. Έλα. Τράβα ετοιμάσου. Σιδερωμένα πάνω στο πάπλωμα του κρεβατιού σου ‘χω ό,τι θα φορέσεις. Τα παπούτσια σου μπροστά στο κρεβάτι. Μετά να πας να δεις την γαλοπούλα. Μην παραψηθεί και τρέχουμε με τα ντελίβερι χρονιάρες μέρες. Άκου. Όταν θα αρχίσουν τα κουδούνια να χτυπάνε μην τρομάξεις. Ο σκύλος θα χαρεί, ίσως κατουρηθεί κι επάνω του. Εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να χαμογελάς και ν‘ ανοίγεις την πόρτα. Όλα τα άλλα θα πάρουν τον δρόμο τους. Κι εσύ μαζί μ‘ αυτά.

Αύγουστος τα Χριστούγεννα της Παυλίνας Εξαδακτύλου

λησιάζουν Χριστούγεννα, δηλαδή σε λίγες μέρες είναι, έχω φύγει τρέχοντας -θέλει ώρα για να φτάσω στην Παπαναστασίου- τα λαμπάκια είναι χλωμά, ολόκληρη η χώρα έχει χλωμιάσει, δεν είναι όμορφα αυτά τα Χριστούγεννα. Ανακατεύω τον καφέ με το κρασί, ανοιγοκλείνω το κασετοφωνάκι. Επιτέλους μαθαίνω την ιστορία. Ένας λύκος καταφέρνει να μετατρέψει ένα ελάφι σε λύκο κι ευτυχώς, το μπανάλ ζει ακόμη, κι έτσι ο λύκος που ήταν ελάφι πριν γίνει λύκος, ξαναγίνεται ελάφι. Μ’ αφήνουν να ακούσω την πρόβα. Πίνω κι άλλο κρασί, σκέτο πια.Τρεις φορές το «Σ’ έχω χάσει». Ζητάω τα «Άγρια Φτερά». Τα έχω. Σβήνω αρχεία απ’ το κασετοφωνάκι για να γράψω όσα τραγούδια προλαβαίνω. Προλαβαίνω; Έξω βρέχει, δηλαδή μάλλον δε βρέχει αλλά εγώ θα ‘θελα να βρέχει, κι έτσι στην ιστορία μου βρέχει. Όλα τα τραγούδια τους κάνουν ένα κρεσέντο και λίγο πριν το τέλος, αρχίζουν να σβήνουν. Πώς αλλιώς; Ετοιμάζομαι να φύγω, ένα τραγούδι και φεύγω αλλά δε φεύγω, γιατί να φύγω; Το προβάδικο είναι σ’ ένα υπόγειο, οι τηλεοράσεις ουρλιάζουν ένα ακόμη Eurogroup, μυρίζει αγιόκλημα ή και όχι, μπορεί να φταίει το κρασί ή οι κιθάρες ή το κασετοφωνάκι, τι σημασία έχει; Ένα τραγούδι κι έφυγα. Σε λίγες μέρες μπαίνει η νέα χρονιά. 2011. Θα ‘ναι μια άδικη χρονιά αλλά ακόμη δεν το ξέρω. Πλησιάζουν Χριστούγεννα κι εγώ αισθάνομαι ακόμη εκείνη την έξαψη του Αυγούστου.

Ένα είναι δεδομένο. Άμα σημάνει δώδεκα είναι Χριστούγεννα και τα μάγια θα λυθούν. Καλύτερα να λυθείς μαζί τους. Εγώ θα ξεστολίσω. Τι στο διάλο; Θα ‘χω να περιμένω τον Άγιο Βασίλη.

Merry Sign Christmas της Δέσποινας Πολυχρονίδου

Για μια νιφάδα της Κικής Μουστακίδου

ξω δε χιονίζει. Μόνο με φύλλα γέμισαν οι δρόμοι. Κίτρινα και πλατιά, σαν να ‘ναι φθινόπωρο. Σε λίγες μέρες θα αλλάξει ο χρόνος και δεν είδα ούτε μια λευκή νιφάδα. Στεναχωριέμαι. Νομίζω φαίνεται στο χαμόγελό μου που άλλαξε καμπύλη και κοιτάζει προς τα κάτω. Γι’ αυτό σταματούν οι άνθρωποι μπροστά μου και με καρφώνουν με το βλέμμα τους. Πώς είναι δυνατόν να είναι θλιμμένη μέσα στις γιορτές, αυτό θα σκέφτονται. Δε με νοιάζει όμως. Προχθές μόνο με πείραξε που μια κυρία με σημάδευε με το δάχτυλό της και τραβούσε δυο φίλες της από τα μανίκια για να με δείξει και σε αυτές. Έκαναν μια γκριμάτσα, σαν να αηδίασαν από μια ξινισμένη μυρωδιά και άλλαξαν δρόμο. Ακόμα το θυμάμαι αλλά θα μου περάσει. Θα γίνω πιο δυνατός άνθρωπος. Έχω δίπλα μου ένα κηροπήγιο με εφτά χρυσά κεριά, δυο κόκκινες μπάλες με ασημόσκονη και ένα κουκουνάρι. Καμιά φορά, όταν βαριέμαι πολύ, κάθομαι και τα μετράω. Εφτά και δύο και ένα κάνουν δέκα. Μετά αφαιρώ, μετά πολλαπλασιάζω. Κι όταν θέλω να κοιμηθώ κάνω το ίδιο. Είναι λίγο άβολα επάνω στη συρταριέρα, αλλά αυτή είναι η θέση μου και θα είναι γρουσουζιά να την αλλάξω. Το άκουσα που το έλεγαν δυο κοπέλες που καθάριζαν τα τζάμια. Έλεγαν πως αν μετακινήσεις τις κούκλες σε άλλη μεριά της βιτρίνας δεν πουλιούνται τα ρούχα που φοράνε, έτσι είχαν προσέξει πως γίνεται. Τρόμαξα τότε, μπορεί και να ανατρίχιασα από την κορφή μου ως τα νύχια και είπα να μείνω εδώ για πάντα. Τώρα που σκέφτομαι ότι με είπαν κούκλα, νιώθω καλύτερα. Η καμπύλη στα χείλη μου στράφηκε προς τον ουρανό. Να και η πρώτη νιφάδα, πέφτει. Καληνύχτα. 38

pepper#

αθόταν για ώρα μπροστά στον υπολογιστή της, έχοντας πάθει ιντερνετική αγκύλωση. Όχι μόνο στα χέρια της, αλλά και στο μυαλό της. Ας μη μιλήσουμε για τη ζωή της. Όσα όμορφα έβλεπε στο pc της τα κοιτούσε για ώρες, τα συζητούσε μέσω chat, τα ανέλυε μέσω forum, και τα επεξεργαζόταν κατά τη διάρκεια του ύπνου της. Τις μουσικές που άκουγε δεν τις περνούσε καν στο mp3 της για να τα ακούει και πέρα από τους τοίχους του σπιτιού της. ‘Όλα online. Η τέχνη, η μουσική, το φλερτ, τα χαμόγελα, τα ψώνια της, τα βιβλία της, η τηλεόρασή της. «Μια μέρα τα χέρια μας θα κολλήσουν μια και καλή πάνω στο λαπτοπ» σκεφτόταν και φανταζόταν ανθρώπους στο δρόμο να περιμένουν το λεωφορείο, να ψωνίζουν στο σούπερ μάρκετ, να περπατούν, με ένα λάπτοπ κολλημένο στα χέρια τους. Έξω ήταν Χριστούγεννα. Τα χρόνια πολλά έδιναν και έπαιρναν σε inbox, chat, mails, tweets και και και. Ζέστανε ένα τσάι, ξανάκατσε στην καρέκλα. «Πάμε βόλτα», πετιέται ένα παραθυράκι στο chat. «Είναι Χριστούγεννα!» της λεει. «Βαριέμαι» του απαντά. Δοκιμάζει το τσάι της, αλλά σήμερα της φαίνεται απαίσιο. Θα ήταν σίγουρα καλύτερα μια ζεστή σοκολάτα σε ένα καφέ, ειδικά σήμερα που χιονίζει. «Πάμε βόλτα!» πετιέται μήνυμα στο κινητό. «Αστο, σου είπα, δεν έχω όρεξη» του απαντά. Λίγη ώρα αργότερα, χτυπά το κουδούνι στο σπίτι της. «Πάμε βόλτα!» της λέει από το θυροτηλέφωνο. Χαμογελάει, παίρνει το παλτό της, κλείνει τον υπολογιστή, και φεύγει. Log out. Υ.Γ. Πέρασαν 5 μέρες μέχρι να ξανασχοληθεί μαζί του.

#39

COOL SPOTING Time Machine

4 συντάκτες του Pepper διαλέγουν τα 10 πράγματα που τους «έφτιαξαν» την χρονιά που πέρασε.

Παυλίνα Εξαδακτύλου

7 8 9

Η ζωή και το έργο της Μαργαρίτας Καραπάνου ενέπνευσαν θεατρικές ομάδες της πόλης (και όχι μόνο). Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περφόρμανς «Μαργαρίτα, Μαργαρίτα» από την ομάδα «akazoo» στο «SPITIMOU».

Η σειρά ντοκιμαντέρ του Γιώργου Κεραμιδιώτη «Τόποι ζωής, τόποι ιδεών» στην ΕΤ3. Πρωτότυπα, επίκαιρα, εξαιρετικά δουλεμένα ντοκιμαντέρ για τη δημοκρατία, το λαϊκισμό, τον καπιταλισμό, τη βία, τη διανόηση.

Το «Tiger» στην Εγνατία. Εκατοντάδες μικροπράγματα που κοστίζουν ελάχιστα και μπορούν να σου φτιάξουν τη διάθεση και φυσικά, το χώρο.

Έναν ολόκληρο χειμώνα βγάλαμε πέρυσι στην «Παπαρούνα» στη Βηλαρά. Συσκέψεις για το «Pepper», σημειωματάρια απλωμένα στο μπαρ, αμέτρητες μπύρες και ποικιλίες κρασιού, ιδέες που προχωρήσανε κι άλλες που απορρίφθηκαν, το τεύχος «Μικροί Ήρωες» που «στήθηκε» εκεί. Ακόμη κι αν η «Παπαρούνα» μετακόμισε, θα μείνει στο μυαλό μου συνδεδεμένη με το «Pepper» και τους ανθρώπους του.

Τόνια Παπαδάκη

4 5

Η Νατάσα Μποφίλιου στο «Principal» και το «Gaia». Και οπουδήποτε.

Το «Διαμάντι της Αγίας Πετρούπολης», Kate Furnivall. Απίθανη πλοκή. Στο τελευταίο τρισέλιδο δε, σου κόβεται απλά η ανάσα! «Eν Kαρπώ». Εθίστηκα στις αποξηραμένες φράουλες και στις σοκολάτες χωρίς ζάχαρη!

“Pasta Flora darling, Ζεύξιδος”. Σταθερή αξία, τα cocktail της συντροφεύουν τους χειμώνες και τα καλοκαίρια μας.

pepper#

Η «Παπαρούνα» που μετακόμισε στα Λαδάδικα κι έγινε πιο ζεστή και πιο παρεΐστικη.

Τα tweets του Θεσσαλονικιού Αύγουστου Κορτώ. «Και τώρα που τακίμιασε με τον Σαμαρά, αν μείνει άνεργος και βαριέται, ο ΓΑΠ μπορεί να κάνει ένα ακόμα γενναίο βήμα μπροστά: να γίνει ΔΑΠ».

Όσοι δεν αποφάσισαν να σώσουν/ αλλάξουν (και) φέτος τη Θεσσαλονίκη και δεν αναλώθηκαν σε χαζο-ακτιβισμούς, διαφημίζοντας/πουλώντας τους εαυτούς τους.

“Τα Pillbox bazaar”. Xειροτεχνία, φαντασία και λεπτομέρεια που με έκαναν να προσπαθήσω, μάταια, να φτιάξω και εγώ τα δικά μου κοσμήματα!

«Η pop-up βιβλιοθήκη, Νέα Παραλία». Η παιδική χαρά του βιβλιοφάγου. Δεν ήξερες ποιο να πάρεις, ποιο να αφήσεις και τι να ανταλλάξεις με τι.

“1 Εuro Shop”. Μπήκα τυχαία και ανακάλυψα μιά φωλιά από vintage σκουλαρίκια... Στην τιμή του ενός ευρώ!

Οι ταινίες «Το Γάλα» και «Melancholia» σε κινηματογραφικές αίθουσες της πόλης.

Το σταθερό, κυριακάτικο αφιέρωμα του «Republic 100,3» στη τζαζ στις 12 το μεσημέρι.

2 3

Τα πιο ωραία πράγματα έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις. Ρετρό κορίτσια και αγόρια να περιφέρονται, αιώρες να κινούνται νωθρά και βιβλία να είναι κρεμασμένα σε σκοινιά σα ρούχα. Εκείνη τη μέρα τα βιβλία άλλαξαν χέρια, άλλα για λίγο και άλλα για πάντα και κομμάτια ενός ανθρώπου μεταφέρθηκαν σε άλλους. Στα σαλόνια τους, στις κρεβατοκάμαρές τους, στα σπίτια τους. Ατμόσφαιρα ήσυχη, ειρηνική, βιβλιοφαγική. Κάτι που έψαχνες καιρό ήταν εκεί μπροστά σου και σε περίμενε. Και το πήρες.

Το αφιέρωμα στο έργο της Ελένα Τρεστίκοβα και του Σεργκέι Λοζνίτσα κατά τη διάρκεια του 13ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ.

«Κήπος. Άνω πόλη». Ρεμπέτικοι ήχοι, τρομακτικά ωραίο φαγητό, εκληκτικά φθηνές τιμές και όλα αυτά μέσα σε έναν εσωτερικό κήπο.

«Τα live των My excuse κάθε Κυριακή στο Λιμάνι». Κάθε φορά, πρώτη φορά. Χοροπηδάω σα μικρό παιδί.

«H συναυλία του Dub Fx, Block 33”. Καυτή ατμόσφαιρα ενώ ο ίδιος πανηγυρικά κέρδισε τις εντυπώσεις στην πρώτη του εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη.

“Mama’s Baking, Ζεύξιδος”. Εκτός από λαχταριστά αρτοσκευάσματα, χαρίζεται (σχεδόν) και εξωπραγματικό espressάκι.

SPOTLIGHT#

Το γκράφιτι του SER (Αργύρη Σαρασλανίδη) στη Ναυαρίνου. Η πολύχρωμη έκρηξη μέσα από το ζωγραφισμένο παράθυρο άνοιξε το δρόμο για να γίνουν τα γκρίζα κτίρια της πόλης ένας τεράστιος καμβάς.

Τα «ανώνυμα» cocktails στο Cocktail Bar. Εκεί που όταν ζητάς γλυκιά γεύση στο αλκοόλ σου, ο barman κάνει τα μαγικά του και καταλήγεις να πίνεις ένα αριστούργημα και να μοσχοβολάς κανέλα. Η έκθεση Toulouse Lautrec στο Τελλόγλειο και η πολύ ζωντανή ξενάγηση που απόλαυσα πέρσι το Γενάρη. Τα αφιερώματα σε Goya και Beethoven συνεχίζονται στον ίδιο χώρο.

Ο ήχος των Plastic Flowers και το project του Γιώργου Σαμαρά που έγινε τετραμελές μέσα στη χρονιά. Περιμένω με αγωνία το live τους. Το Fragile Bar στη Βαλαωρίτου επειδή μετά από αυτό, θα έρθουν σίγουρα και άλλες ταράτσες με μεταμεσονύχτιες μπύρες.

Τα παλαιοβιβλιοπωλεία της πόλης. Μπες και διέθεσε στον εαυτό σου περίπου μια ώρα για να ανακαλύψει το επόμενο αγαπημένο του βιβλίο.

Το Werk: Statt. Εκεί δηλαδή που βρίσκεται η σχολή των Lindy Hoppers. Η μουσική της Nina Simone ακούγεται από μακριά πριν ακόμη φτάσεις στη Βαλαωρίτου 12. Ε, όταν φτάσεις, άλλον θα κολλήσεις.

Η παράσταση «Μαμά Ελλάδα2» των Abovo στο Block 33. Η θεατρική ομάδα της Αθήνας ήρθε για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη τον Απρίλη με μια άψογη πολιτική κωμωδία. Κι ας ψάχνουν ακόμα το καυστικό τους χιούμορ στο τηλεοπτικό «Ίδρυμα»…

Η δράση «Φυτεύοντας ποδήλατα» και οι πολύχρωμες ρόδες με τα λουλούδια σε γωνιές της πόλης. Η απόδειξη ότι νέα παιδιά έχουν ακόμα μερικές όμορφες ιδέες που αξίζουν, χωρίς να κοστίζουν. Ο πεζόδρομος (πια) Αγίας Σοφίας. Η άλλη αίσθηση να περπατάς σε έναν από τους αγαπημένους σου δρόμους χωρίς να κοιτάζεις πίσω. Η απευθείας μετάδοση των Όσκαρ στο Ολύμπιον. Το σινεφίλ κοινό της πόλης που ξημέρωσε να χειροκροτά τους νικητές.

To live των Lamb στο Reworks. «Ή το αγάπησες ή το μίσησες. Προσωπικά, το μόνο που κρατάω από το Φεστιβάλ στη Βίλκα.

Το video club Aza. Πηγαίνεις για να πάρεις έναν Woody Allen και παίρνεις 4 επειδή έχεις πιάσει την κουβέντα με τον ιδιοκτήτη ο οποίος σου πετάει 2 τσιτάτα και ξαφνικά νιώθεις πως πρέπει να δεις περισσότερες ταινίες.

Δέσποινα Πολυχρονίδου

Η Ζεύξιδος. Γιατί πάντα κάτι θα συμβαίνει, κάποιον θα δεις, κάτι θα πεις, κάπου θα καθίσεις και θα σε πάρουν οι ώρες.

Το μαγαζί «Μέλισσες». Γιατί έχει τόσα πολλά καλόγουστα μπιχλιμπίδια από Γαλλίδες σχεδιάστριες, κοριτσίστικα πραγματάκια, κάρτες με νάνους, μικρά διακοσμητικά, και και και...

Το Starbucks. Πες με κολλημένη αλλά δεν μπορώ να αλλάξω με τίποτα το Toffee nut latte. Ειδικά όταν μου το προσφέρουν σε χάρτινο ποτήρι με χιονανθρωπάκια.

Μια πολύχρωμη έκρηξη μέσα από ένα ζωγραφισμένο παράθυρο σε κτίριο της Ναυαρίνου έκανε τον κόσμο να περπατά με τα μάτια ψηλά. Ο Αργύρης Σαρασλανίδης (SER) και το γκραφίτι του άνοιξαν το δρόμο για να γίνουν οι γκρίζες πολυκατοικίες της πόλης ένας τεράστιος καμβάς της street art.

Το «Φρειδερίκο Αγάπη μου». Το αδερφάκι της Πασταφλώρα (που με το ζόρι δεν το βάζω στη λίστα) ήθελε πολύ λίγο καιρό για να το αγαπήσουμε. Φυσικά πάντα έχουμε αδυναμία στο πρώτο παιδί.

Κική Μουστακίδου

Το daiquiri mango στο Βuritto. Είναι μαγεία. Το καλύτερο είναι πως τα κοκτέιλ τα παίρνεις και takeaway! Οι κάθετοι στην Τσιμισκή που έγιναν περισσότερο… πεζοδρόμια. Γιατί είναι τόσο πιο όμορφοι χωρίς αυτοκίνητα!

Οι δημιουργικοί άνθρωποι. Έχουμε πολλούς στην πόλη.

Στο μεγάλο τραπέζι του Burrito, έχω βρεθεί εγώ και η τεράστια παρέα μου τόσες φορές που πριν καν μπούμε στο μαγαζί μας φέρνουν τα κλασικά. Εγώ ως κλασικό έχω το daquiri mango. Δροσιστικό, με έντονο κίτρινο χρώμα! Φουλ εξωτικό, το daquiri μάνγκο είναι το καλύτερο daquiri που δοκίμασες ποτέ. Σε χαμηλό ποτήρι με μία φλούδα λαιμ να κολυμπά στην επιφάνεια... Κάθε γουλιά σε γυρίζει πίσω στο καλοκαίρι. #41

Urban Xmas P hoto A l b u m

Μία φωτογραφία, λίγες λέξεις Οι συντάκτες του Pepper ξεχύνονται στους δρόμους και φωτογραφίζουν ό,τι χριστουγεννιάτικο για το Xmas Mood Photo Album μας!

Τόνια Παπαδάκη The Place: Κάπου στο κέντρο The Time: Δευτέρα | 22:00 The Mood: Don’t let anyone kill the Christmas spirit!

Κική Μουστακίδου The Place: Ναυαρίνου με Τσιμισκή The Time: Κυριακή 4 Δεκέμβρη. Βράδυ, γύρω στις 23.00 The Mood: Κάποιες φορές, χρειάζεσαι λίγα. Για να πιεις κάτι και να ζεστάνει τα σωθικά σου, για να στολίσεις ένα ποδήλατο, για να ‘ ναι Χριστούγεννα στην πόλη…

Λητώ Θεοδωρίδου

The Place: Sweden The Time: 5/12/2011 | 19.30 The Mood: A glimpse of Christmas in Helsingborg

The Place: Κοπεγχάγη, Δανία The Time: 10/12/2011 | 20.00 The Mood: Στροβιλίζοντας το πνεύμα των Χριστουγέννων

pepper#

The sun is here all the year!

The sun is here all the year

Panorama Center | Κομνηνών 4, Πανόραμα • Τηλ. 2310 343311

Sofouli Center | Φ. Σοφούλη 57, Καλαμαριά • Τηλ. 2310 428953

Urban Fairies SPOTLIGHT#

ΦΕΡΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΜΑΣ

H ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΖΗΣΑ της Δέσποινας Πολυχρονίδου

Είναι μία πόλη που την αγαπάμε έτσι κι αλλιώς. Είναι μια πόλη που ούτως ή άλλως έχει τις ομορφιές της, τα χαρακτηριστικά της και αυτά την κάνουν ξεχωριστή. Οκέι, αλλά υπάρχει και κάτι πιο πέρα από όσα είδαν τα μάτια μας μέχρι στιγμής. Πώς θα σας φαινόταν αν αύριο βγαίνατε από το σπίτι σας και η πόλη ήταν κάπως έτσι… Αν…

...Το parking στην πλατεία Ελευθερίας ήταν γεμάτο πιτσιρικάδες που έκαναν skate

...Τα άδεια νεοκλασικά στα Λαδάδικα γίνονταν πολιτιστικοί χώροι

Ναι, το parking είναι ένα πρόβλημα. Ναι θα έπρεπε να έχουμε προνοήσει και για εσάς τους οδηγούς και τελοσπάντων και τα αυτοκίνητα μια χαρά μέσα μεταφοράς είναι, αλλά αυτό το μέρος είναι απλά πανέμορφο, έχει απίστευτη θέα στη θάλασσα και το λιμάνι και πρέπει να είναι ένας χώρος για να ρεμβάζεις. Ένα πάρκο για skateboard χρωματιστό και γεμάτο εφηβάκια που διασκεδάζουν, να τι χρειάζεται.

Μιλάμε για μία από τις ωραιότερες περιοχές της πόλης που ευτυχώς αναβιώνει τις παλιές καλές μέρες μόνο που τώρα (ευτυχώς εις την δευτέρα) δεν κατακλύζεται από ελληνάδικα- μπουζουξίδικα, ορθάδικα και –άδικα γενικώς. Τα άδεια, παρατημένα νεοκλασικά στους δρόμους τους, που ρημάζουν τα θεμέλιά τους, που σαπίζουν τα παράθυρα και οι πόρτες, να γίνουν πολιτιστικοί χώροι. Τους χρειαζόμαστε.

...Η Πλατεία Αριστοτέλους ήταν πάρκο Πόσο πιο όμορφη θα ήταν αν «ντυνόταν» με γκαζόν και γινόταν ένα τέλειο μέρος για άραγμα στον ήλιο; Ειδικά στη χώρα μας μιλάμε για ηλιοθεραπεία 6 μήνες το χρόνο. Σκεφτείτε το.

pepper#

...Οι άχαρες λαμαρίνες του μετρό γίνονταν έργα τέχνης

...Tα διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα (παντού, όλες τις ώρες) εξαφανίζονταν

Τα σημεία του μετρό είναι ούτως ή άλλως ενοχλητικά από πολλές απόψεις. Όμως επειδή στην καλύτερη περίπτωση θα βρίσκονται στον οπτικό αστικό μας ορίζοντα για 3 χρόνια ακόμη, ίσως θα ήταν καλύτερα, το αντιαισθητικό χάλι των αφισών να αντικατασταθεί από graffiti. Γιατί στην τελική αφού δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από τη λαμαρίνα, μπορούμε να θαυμάζουμε street art και όχι τη Λένα Παπαδοπούλου.

Και υπήρχε ίσως ένας άλλος χώρος (αλλά όχι η Πλατεία Ελευθερίας, γιατί είπαμε την κάναμε πάρκο).

...Υπήρχαν κανονικοί ποδηλατόδρομοι Ας τους φτιάξουμε από την αρχή. Ούτως ή άλλως κάτι δεν πήγαινε καλά.

...Τα άδεια μαγαζιά με ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ παντού γίνονταν προσωρινές γκαλερί Και γιατί να μην γίνουν κι αυτά μία μικρή γκαλερί; Από το να γεμίζουν κι αυτά με αφίσες και κόλλες και σκισμένα χαρτιά, καλύτερα μία και καλή μία ζωγραφιά στα τζάμια (ή ο,τιδήποτε)

#45

SPOTLIGHT#

New Year’s Social Change# ΤΟ 2012 ΔΕΝ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ της Κικής Μουστακίδου

ες το Social Change. Πες το Κοινωνική Αλλαγή. Κι «όλοι μαζί» αντί για «καθένας χωριστά» μπορείς να το ονομάσεις. Όπως κι αν λέγεται, το σίγουρο είναι ότι θα το βρούμε μπροστά μας. Η νέα χρονιά που ξημερώνει, θα έχει τα χέρια μας ενωμένα. Είσαι μέσα; Αν μου ζητούσε κανείς να κλείσω τα μάτια και να σκεφτώ ένα όνομα για τη χρονιά που έρχεται, θα έλεγα ότι το 2012 ταιριάζει γάντι με αυτό που λέμε «Κοινωνική Αλλαγή». Φαντάζομαι ανθρώπους να στύβουν τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους για να βρουν τρόπους να βοηθήσουν άλλους ανθρώπους, κι όλη αυτή η διαδικασία να πηγαίνει τους μικρόκοσμούς μας ένα βήμα παραπέρα. Δεν είναι ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί για πρώτη φορά, είναι που αυτή τη φορά – θέλοντας και μη– θα ριζώσει για τα καλά. Ό, τι είναι να έρθει και να τρυπώσει κάτω από την μεγάλη ομπρέλα μιας social change λογικής, καλώς να ορίσει!

pepper#

Κοινωνικό Ιατρείο Η είδηση έφτασε στην οθόνη μου μαζί με ένα γριπωμένο σκίτσο. Από τις αρχές Νοεμβρίου, λειτουργεί στη Θεσσαλονίκη ένα κοινωνικό ιατρείο για ανασφάλιστους. Κλείνουν ραντεβού τηλεφωνικά, εξετάζονται δωρεάν και μπορούν να βρουν την πόρτα του ανοιχτή από Δευτέρα έως και Παρασκευή. Τώρα που το ξαναβλέπω, ο σκιτσαρισμένος άνθρωπος με το συνάχι είναι χαμογελαστός... Αισώπου 24 Τ: 2310 520 386 M: koinwniko.iatreio@gmail.com

Κοινωνικό Θεατροπωλείο Η τέχνη δεν μπορεί να λείπει από οτιδήποτε συνδέεται με την αλλαγή. Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος εξακολουθεί να είναι εξωστρεφές και δίνει το βήμα στους ηθοποιούς του. Μέσα από το Κοινωνικό Θεατροπωλείο, καλούνται να καταθέσουν προτάσεις για έργα που θα ήθελαν να μεταφράσουν, να παίξουν, να σκηνοθετήσουν. Οι παραστάσεις που θα προκύψουν θα ανεβαίνουν για δυο εβδομάδες η καθεμιά και το ΚΘΒΕ θα έχει καταφέρει να δώσει το ηθικό δίδαγμα: όλοι οι κρίκοι μιας αλυσίδας τη δένουν το ίδιο σφιχτά. Προθεσμία κατάθεσης: 16 Δεκεμβρίου. Το τελικό πρόγραμμα θα αναρτηθεί στο www.ntng.gr

SEPHORA Αυτή τη χρονιά, η Sephora δεσμεύεται απέναντι στο σύλλογο ΕΛΕΠΑΠ

Beauty Bear! Παρά την ανυπάκουη και άγρια φύση του, αυτό το λευκό αρκουδάκι είναι ένα υπέροχο πλάσμα με τρυφερή καρδιά όπως ένα ζαχαρωτό... τουλάχιστον στη φανταστική εκδοχή του ως χνουδωτό κουκλάκι...

03 04

Ψυχολογική στήριξη Για τον καθένα υπάρχουν εκείνες οι στιγμές που νιώθει την γη να χάνεται κάτω από τα πόδια του. Το ζήτημα είναι να βρίσκει τη δύναμη για τη συνέχεια. Μια ομάδα ψυχολόγων και ψυχιάτρων συνεργάζεται με το δήμο Θεσσαλονίκης και προσφέρει δωρεάν συνεδρίες σε όσους δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στις ολότελα νέες συνθήκες γύρω τους. Το πιλοτικό πρόγραμμα ολοκληρώνεται με το τέλος του χρόνου που φεύγει αλλά δίνει τη βάση για το χρόνο που έρχεται.

Χάρη στη μαγική και ρομαντική σχέση του με την αγαπημένη του, το αρκουδάκι μεταμορφώνεται σε ένα χαριτωμένο και γλυκό σύντροφο, χαρίζοντας ευτυχία στις μικρές φίλες του. Ως φύλακας των γιορτών, το λευκό αρκουδάκι επιδεικνύεται με υπερηφάνεια σε όλα τα καταστήματα Sephora και προσκαλεί τις όμορφες πελάτισσες να ανακαλύψουν τον υπέροχο κόσμο των Χριστουγέννων. Με μια καρδιά τόσο μεγάλη όσο οι τεράστιες πατούσες του, υπόσχεται να χαρίσει γενναιόδωρα την αγάπη του: Όλα τα κέρδη από τις πωλήσεις του Beauty Bear θα δοθούν στο σύλλογο «ΕΛΕΠΑΠ». Τιμή: 10€

Helping.gr Ακριβώς όπως το λέει το όνομά του. Ένα site που κλειδί του είναι η βοήθεια. Με πληροφορίες για όσους νιώθουν την ανάγκη να βοηθήσουν τους άλλους και για όσους χρειάζονται βοήθεια. Σε όλα τα επίπεδα, με όλους τους τρόπους. Η ιδέα ανήκει σε μια παρέα από τη Θεσσαλονίκη αλλά τα περιεχόμενα αφορούν πολλές πόλεις.

Η Monica Bellucci, νονά της δράσης Beauty Bear, δεσμεύεται στο σύλλογο «Όλα για το Σχολείο» υποστηρίζοντας τη Sephora Γαλλίας. Το Beauty Bear θα διατίθεται προς πώληση αποκλειστικά στα καταστήματα SEPHORA από τα μέσα Οκτωβρίου 2011.

Ένα κλικ στο www.helping.gr και μια εγγραφή στο newsletter της σελίδας διαρκούν μόλις δέκα δευτερόλεπτα. Click it!

Extras Δυο δράσεις που συμβαίνουν στην Αθήνα και πρέπει να ανηφορίσουν (σε μόνιμη βάση) προς τα επάνω; Τα Girl Geek Dinners και τα Lunch Street Parties. Στα πρώτα, γυναίκες συναντιούνται και ενημερώνουν η μια την άλλη για θέματα καινοτομίας και internet. Στα δεύτερα, πολίτες βγαίνουν στους δρόμους και αξιοποιούν τους δημόσιους χώρους με φαγητά, χυμούς και παιχνίδια. Info στο www.ggd.gr και στο www.lunchstreetparty.blogspot.com #47

SPOTLIGHT#

Μ α ζ ί τα φάγαμε

Γιατί στο Pepper πρώτα τρώμε και μετά γράφουμε Τι καλό θα φάμε τις γιορτές στο Hyatt και σε μόνιμη βάση στο CΗΑΝ του The Met Hotel του Γιάννη Μπαλαφούτη

CHAN

Awake your senses... !

ο The Met Hotel είναι ίσως ένα από τα ωραιότερα ξενοδοχεία στην Ελλάδα. Ένα πραγματικό μουσείο σύγχρονης τέχνης, που απογειώνει την εμπειρία του hotelling με την minimal και contemporary αισθητική του. Το CHAN είναι ένα φουτουριστικό μοντέρνο ασιατικό εστιατόριο αξιώσεων, σε μια πόλη που η έθνικ κουζίνα δεν είναι ακριβώς το φόρτε της. Το setting του είναι ιδανικό για παρέες και σε αυτή τη φιλοσοφία βασίστηκε και το νέο set menu 6 πιάτων που μπορεί κάποιος να απολαύσει μόνο με 29€ κατ’ άτομο. Το νέο set menu βασίστηκε στην παράδοση της ασιατικής κουλτούρας που θέλει τους συνδαιτυμόνες να μοιράζονται το κάθε πιάτο μεταξύ τους. Κάτι που δεν είναι και ιδιαίτερα ξένο στην δική μας κουλτούρα, όπου τα κοινά πιάτα δεσπόζουν στο ελληνικό τραπέζι (και δεν εννοώ το μπαμπά σας που βουτάει την ψωμάρα του στην χωριάτικη...). Μ’ αυτό τον τρόπο η εμπειρία του φαγητού γίνεται δυνατότερη, κάνοντας τις κοινές γεύσεις που όλοι θα δοκιμάσουν

THE MET HOTEL | 26ης Οκτωβρίου 48 | Τ: 2310.017.000

pepper#

θέμα για συζήτηση. Τι κάλο μας ετοίμασε λοιπόν ο executive chef του CHAN Δημήτριος Τσανανάς; Ξεχωρίσαμε τα φασολάκια σόγιας, πασπαλισμένα με θαλασσινό χοντρό αλάτι τα οποίο θα μπορούσαν και να γίνουν ένα πρώτης τάξης καθημερινό συνοδευτικό για το ποτό σας, το Smoked Salmon avocado and “manouri” cheese Sushi, το κοτόπουλο νανάκι “miso zuke” και το γλύκισμα γιαουρτιού με λεμόνι, “crumble” ινδοκάρυδου και “passion fruit purée”. Πέρα από τις γεύσεις όμως, αυτό που κάνει μια επίσκεψη στο CHAN εμπειρία είναι η παρουσίαση των πιάτων και το table setting. Με ξηρό πάγο για τη δημιουργία φαντασμαγορικού σκηνικού σε πολλά πιάτα, αλλά και το προσεκτικά μελετημένο table setting ώστε να υπάρχει εύκολη πρόσβαση σε όλες τις γεύσεις, ολοκληρώνουν τα συστατικά για μια super βραδιά με τους φίλους μας. Όταν το επισκεφτείτε αφήστε τους ανθρώπους του CHAN να σας καθοδηγήσουν και μη διστάσετε να ρωτήσετε τα πάντα!

Η κρίση θέλει καλοπέραση αγαπητοί μου. Και όταν σε καλούν τα 2 καλύτερα ξενοδοχεία της πόλης να δοκιμάσεις τα νέα menu τους, εορταστικά και μή, πρέπει να είσαι τρελός για να αρνηθείς. Άλλωστε το Hyatt αποτελεί την παλιά κλασσική μου αγάπη ενώ το The Met Hotel, από την πρώτη μέρα που άνοιξε, το new entrance στην καρδία μου. Έβαλα λοιπόν τα καλά μου και αφέθηκα στους ανθρώπους τους να με περιποιηθούν όπως μόνο αυτοί ξέρουν.

Hyatt

Creating Festivity Memories

ο παραδέχομαι. Το Hyatt έχει υπάρξει για χρόνια η μεγάλη μου αγάπη. Από τις καλοκαιρινές «κοπάνες» τα μεσημέρια του Ιουνίου για μια βουτιά στην εξωτερική πισίνα έως τα απογευματινά working meetings στο lobby με τσάι και snacks, δεν με πρόδωσε ποτέ. Φέτος όμως μπορώ να πω πως οι άνθρωποι του Hyatt ξεπέρασαν όχι μόνο τον εαυτό τους, αλλά και τις προσδοκίες μου. Γιατί πού αλλού στον κόσμο όλο έχει κάποιος την ευκαιρία να ζήσει 2 φορές Χριστούγεννα; Εγώ πάντως τα κατάφερα! Χάρη στο ετήσιο δείπνο του Hyatt για τους εκπροσώπους των Μ.Μ.Ε. ζήσαμε μια πρωτοχρονιάτικη βραδιά στα μέσα του Νοέμβρη, που ευτυχώς θα έχουμε την ευκαιρία να την ξαναζήσουμε επιλέγοντας μία (αν όχι όλες) από τις εκδηλώσεις για την εορταστική περίοδο που το ξενοδοχείο Hyatt έχει ετοιμάσει για αυτούς που αγαπούν την πολυτέλεια και εκτιμούν την ποιότητα. Αυτό που εσείς θα ζήσετε στο Πρωτοχρονιάτικο Ρεβεγιόν του ξενοδοχείου, είχαμε την ευκαιρία να το κάνουμε πρόβα στην του προεδρική του σουίτα η οποία είχε στρωθεί με ροτόντες και διακοσμηθεί ανάλογα για να μπούμε στο χριστουγεννιάτικο κλίμα. Σημειωτέο, η Προεδρική Σουίτα του Hyatt είναι κάτι σαν το διαμέρισμα των ονείρων σας, με room service. Από το menu που επιμελήθηκε ο σεφ του ξενοδοχείου Κώστας Αραμπατζής αρνούμαι να ξεχωρίσω κάτι. Πρόκειται στην πραγματικότητα για μια προθέρμανση για τον παράδεισο! Περιλαμβάνει σιγοψημένο στήθος περιστεριού, ένα ανεπανάληπτο ψητό λαυράκι φιλέτο σε τάρτα

πράσου, σος από γαρίδες, πορτοκάλι και γλυκάνισο, ραβιόλι αστακού σε κρέμα από μπρόκολο, λάχανο, μαύρο χαβιάρι και μανιτάρια “chanterelles”, χτένια σοτέ, σε σαλάτα από σέλερι, μήλο και ρεπάνι. Τελειώσαμε ήδη; Δε νομίζω Τάκη! Αλλάζουμε γεύση με το δροσιστικό σορμπέ από λεμόνι και λάιμ για να περάσουμε σε φιλέτο από μοσχαράκι γάλακτος σοτέ, με σος από μανιτάρια πορστίνι και μορίλες, που συνοδεύεται από τραγανές πατάτες «Άννα» και μαύρη τρούφα. Αυτό όμως που σας ορκίζομαι ότι δεν έχετε ξανανιώσει ποτέ στην ζωή σας είναι το συναίσθημα που θα βιώσετε με την πρώτη μπουκιά του επιδορπίου. Μους σοκολάτας “Macae vairhona” με καρδιά καραμέλας σε ντακουάζ από φουντούκι και παγωτό από λίτσι και τριαντάφυλλο. Το δε παγωτό θα μπορούσε να είναι το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένα τα όνειρα. Χωρίς καμία δόση υπερβολής. Φέτος τις γιορτές λοιπόν ήρθε η ώρα να κακομάθετε τους εαυτούς σας. Γιατί αν δεν το πάρετε απόφαση, δεν πρόκειται να το κάνει κάνεις για εσάς. Επιλέξτε ένα από τα εορταστικά menu του Hyatt ( Χριστουγεννιάτικο Δείπνο / Grand Barllroom 90€ ανά άτομο, Χριστουγεννιάτικο Brunch / Ballroom 60€ ανά άτομο, Πρωτοχρονιάτικο Πάρτυ / Grand Ballroom, Πρωτοχρονιάτικο Δείπνο / Εστιατόριο Ambrosia 110€ ανά άτομο, Πρωτοχρονιάτικο Brunch / Ballroom 60€ ανά άτομο) και απολαύστε μια εμπειρία για να έχετε να θυμάστε όλο τον νέο χρόνο!

Hyatt Regency Thessaloniki | 13ο χλμ. Θεσσαλονίκης – Περαίας | Τ: 2310.401.234

#49

SPOTLIGHT#

Fixed Gear:

If it ain’t fixed, it’s broken!

Η νέα μόδα των Fixed gear bikes που κατέκλυσε την Ευρώπη, εμφανίζεται και στην Ελλάδα. της Κατερίνας Καρίκη

ια νέα τάση στην αστική μετακίνηση έχει κάνει την εμφάνισή της και στην Ελλάδα. Πρόκειται για τα fixed gear, τα ποδήλατα με μια ταχύτητα. Δεν τα έχεις ακούσει; Δώσε προσοχή γιατί σύντομα θα γίνει το νέο trend στην πόλη. Είναι λιτά κι απέριττα, γεγονός που τα καθιστά ιδανικά για τη μετακίνηση σε μποτιλιαρισμένους δρόμους. Έχουν κάτι το ρετρό και παράλληλα, γνώριμο και minimal. Τα fixed gear χρησιμοποιούνται ευρέως στο εξωτερικό. Ίσως τα έχεις δει σε κάποια ταινία του Hollywood. Αποτελούν μάλιστα το μεταφορικό μέσο πολλών υπαλλήλων ταχυμεταφορών στις Η.Π.Α. Πλέον κάνουν την εμφάνισή τους και στην Ελλάδα. Λίγο η αύξηση στην τιμή των καυσίμων, λίγο η στροφή σε εναλλακτικούς τρόπους ζωής και αναζήτησης της ποιότητας στην καθημερινότητά μας, λίγο η δημιουργία των υποτυπωδών ποδηλατοδρόμων, έχει οδηγήσει πολλούς συμπολίτες μας στην επιλογή ενός ποδηλάτου για την μετακίνησή τους μέσα στην πόλη. Η τάση για την χρήση των fixed gear ή αλλιώς fixies αποκτά τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερους φίλους, μεταξύ των εραστών του ποδηλάτου και στη χώρα μας. Τα fixies, σε απλά ελληνικά, είναι τα ποδήλατα με ελαφρύ σκελετό, απλή κατασκευή, με την πίσω ρόδα να διαθέτει από τη μια πλευρά ελεύθερο και από την άλλη fixed γρανάζι. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι τα πεντάλ βρίσκονται σε μια μόνιμη κίνηση, όσο μετακινούνται οι τροχοί. Ανεβαίνοντας σε ένα fixie θα θυμηθείς το πρώτο σου ποδήλατο που φρέναρε με κόντρα, θα δυσκολευτείς λίγο να το συνηθίσεις, αλλά μόλις τα καταφέρεις δε θα θες να κατέβεις! Τα fixies είναι ιδανικά για τη μετακίνηση μέσα στη πόλη, σε βοηθάνε να δυναμώσεις αλλά αποτελούν πρόκληση για ανηφορικές περιοχές. Στις μεγάλες πόλεις της χώρας μας υπάρχουν ομάδες που ασχολούνται με το αντικείμενο και οι λάτρεις του αθλήματος οργανώνουν βόλτες και συναντήσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Με ίσιο ή γυριστό τιμόνι, με φρένα ή χωρίς, τα fixies συμβολίζουν τη νέα αντίληψη στη μετακίνηση στα αστικά κέντρα και όπως λένε και οι φανατικοί που ασχολούνται με αυτό: «If it ain’t fixed, it’s broken!». Ίσως τα fixies να μην είναι ακόμα τόσο διαδεδομένα στην Ελλάδα, αλλά όπως όλα δείχνουν, πρόκειται για μια νέα τάση, η οποία ήρθε για να μείνει!

pepper#

HEROES Π ρ όσωπα | Σ υ ν ε ν τεύξεις

HEROES#

pepper#

MY W A Y

Βασίλης

Αμανατίδης Ποίηση για video games... (Κατακερματισμένη) συνέντευξη στην Παυλίνα Εξαδακτύλου Φωτογραφία: Κώστας Αμοιρίδης

Ένας κατακερματισμένος εαυτός που ζητά ένωση. Με τα κομμάτια του πρώτα κι έπειτα, με τα κομμάτια των άλλων. (Θέλεις να ενώσουμε τα κομμάτια μας;) Ένας κατακερματισμένος εαυτός που ζητά αποδοχή. Για τα κομμάτια του πρώτα κι έπειτα, για τα κομμάτια των άλλων. (Θέλεις να αποδεχθούμε τα κομμάτια μας;) Ο ποιητής Βασίλης Αμανατίδης μιλά σε πρώτο πρόσωπο για το βιβλίο του «7: ΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ VIDEO GAMES» που μόλις κυκλοφόρησε, για τις ρωγμές που κάθε εαυτός (μας) κουβαλάει, τα ξεπερασμένα μανιχαϊστικά δίπολα και τη νέα ουτοπία. Μαζί (υπάρχει μια κατακερματισμένη πληρότητα που μας ανήκει).

Ενας υβριδικός κόσμος, ένας ποιητής-Θεός «Στο βιβλίο αυτό με απασχολεί ιδιαίτερα το τι κάνει ο ποιητής, που βρίσκεται σε σχέση με το έργο του. Μήπως βρίσκεται εντός του ποιήματος; Μήπως είναι το ίδιο το ποίημα; Μπορεί ο ποιητής να έχει πολλές φωνές; Μπορώ εγώ ως ποιητής να γίνω βιβλίο; Μπορώ να φορέσω στο εξώφυλλο ένα δέρμα που να κάνει τον αναγνώστη να θέλει να ακουμπήσει το βιβλίο; Πώς μπαίνουν στο λόγο μου οι άλλοι ποιητές, οι γονείς μου, οι φίλοι μου, ακόμη κι αυτοί που πρόκειται να επηρέασω; Κάπως έτσι, αποφάσισα να φτιάξω ένα παιχνίδι ρόλων. Στο βιβλίο λοιπόν, υπάρχουν επτά γραμματοσειρές που αποτελούν ξεχωριστούς ρόλους, τα όρια των οποίων δεν είναι διακριτά. Αλήθεια, πόσο εγώ είναι η μητέρα μου; Πόσο οι φίλοι μου είναι εγώ; Πώς θα διαχωρίζονταν οι ρόλοι αυτοί, αν ο αναγνώστης άκουγε το βιβλίο αυτό και δεν έβλεπε τις γραμματοσειρές; Πόσο θεός μπορεί να είναι ο ποιητής σήμερα; Μπορεί ο κόσμος να είναι υβριδικός;». ‣ #53

Βασίλης

Αμανατίδης

HEROES# Κρατάς τον ποιητή στα χέρια σου

Εκείνος ο ξεπερασμένος μανιχαϊσμός

«Αναλαμβάνω τις σχάσεις του εαυτού μου, φτιάχνοντας ένα βιβλίο-αντικείμενο που θα παραξενέψει τον αναγνώστη. Ο αναγνώστης θα επιλέξει κομμάτια, θα δοκιμάσει εισόδους, κάποιες θα τον βρουν αδιάφορο, ενώ μπαίνοντας σε κάποιες άλλες, θα έρθει αντιμέτωπος με αυτό που αποτελεί την προσωπική μου αγωνία. Το πώς μπορεί να διευρυνθεί μια ποιητική χειρονομία και να υπονοήσει ότι ο ποιητής είναι ένα σώμα σε ένα διαμέρισμα. Η ευχή μου είναι το παρόν σώμα του ποιητή να συναντηθεί με το παρόν σώμα του αναγνώστη που θα αντιμετωπίσει το βιβλίο σαν να είναι ένα κομμάτι μου. Φετιχιστικά».

«Για μένα δεν αποτελεί μομφή το να χαρακτηρίσει κάποιος το έργο μου μεταμοντέρνο. Ζούμε τη φασματική γιγάντωση του ύστερου καπιταλισμού και του μεταμοντέρνου. Ενδεχομένως, σήμερα θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για έναν «μετα-μεταμοντερνισμό». Προσωπικά, θα προτιμούσα τον όρο «νεο-μοντέρνο». Πάντως, νομίζω πως η άρνηση διάφορων μανιχαϊστικών διπόλων, τύπου μοντέρνο-μεταμοντέρνο, μόνο καλό μπορεί να κάνει. Σήμερα που όλα μοιάζουν τόσο αποδυναμωμένα από την ταυτόχρονη συνύπαρξή τους, είναι σκόπιμο να αναζητήσουμε νέου τύπου αντιπαραθέσεις. Να καταλάβουμε ποιας εποχής παιδιά είμαστε».

Εσωτερικό διαδίκτυο

Φοβάμαι. Ελπίζω

«Στο βιβλίο αυτό φλερτάρω με την ιδέα της μη γραμμικής αφήγησης. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, οι περισσότεροι από μας είμαστε βυθισμένοι στον κόσμο του Internet. Ο τρόπος που κινείται κανείς στο διαδίκτυο, αυτή η μη γραμμική διαδρομή όπου ξεκινάς να διαβάζεις για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και καταλήγεις να διαβάζεις για μια συναυλία της Μαντόνα στο Βερολίνο, υπήρξε οδηγός μου. Ταυτόχρονα, ο τρόπος που κινείται κανείς μέσα στις χώρες του εαυτού, έχει μια προφανή αγραμμικότητα. Είναι σαν να ταξιδεύει σε ένα εσωτερικό διαδίκτυο».

«Αυτή η νέα κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη χώρα είναι στυγνά δυσάρεστη αλλά ταυτόχρονα, κουβαλά στοιχεία ελπίδας. Μιας ελπίδας να ξαναβρούμε τον εαυτό μας. Φοβάμαι όμως, μήπως τα επόμενα χρόνια καταφύγουμε σε συντηρητικές μορφές ένωσης. Σε ένα είδος ολιγόλογης, λιτής, συνθηματικής κοινωνικής ποίησης. Αυτό θα ήταν οπισθοδρόμηση».

Ασώματες κεφαλές «Γιατί video games; Αντιλαμβανόμαστε τους εαυτούς μας σαν ασώματες κεφαλές που μιλούν κι ενώ αγωνιούν ν’αγκαλιαστούν, ξεχνούν ότι έχουν χέρια. Σήμερα είμαστε βαλμένοι σε καθεστώτα απόστασης, σε οθόνες, σε chatrooms, ντυμένοι, γυμνοί... Προβάλλουμε μια εικόνα του εαυτού μας, πάντα κατακερματισμένοι, ποτέ ολόκληροι. Κατά βάθος, όλοι θέλουμε την ένωση, την επαφή, την ολότητα αλλά δεν αναλαμβάνουμε εύκολα την ευθύνη της αποτυχίας. Εγώ μιλώ με ποιητικούς όρους γι’ αυτόν τον κατακερματισμό ενώ προσδοκώ την άρση του αγεφύρωτου χάσματος. Ξέρω πως ζητώ πολλά απ’ τον αναγνώστη σ’ αυτό το βιβλίο».

INFO Ο Βασίλης Αμανατίδης ζει στη Θεσσαλονίκη κι έχει σπουδάσει ιστορία της τέχνης. Έχει δημοσιεύσει 2 βιβλία με διηγήματα, 2 θεατρικά έργα του παίχτηκαν στη Θεσσαλονίκη, ενώ παρουσιάζει κι ο ίδιος τα κείμενά του στο κοινό. Μεταφράζει ποίηση και πεζογραφία ενώ γραπτά του έχουν μεταφραστεί σε 9 γλώσσες. Το «7: ΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ VIDEO GAMES» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Νεφέλη είναι το 6ο του βιβλίο ποίησης. Στο Βασίλη Αμανατίδη αρέσουν σίγουρα οι αριθμοί. (1,2,3,4,5,6,7,8,9,10, ..., +∞ ) 54

pepper#

Ουτοπία «Η νέα δική μου ουτοπία είναι “το μαζί” μέσω της αναγνώρισης της πολυπλοκότητας του καθενός. Να είμαστε πιο ανοιχτοί στη διαφορά του άλλου μέσα από “το μαζί”. Να γνωρίζουμε τα κομμάτια μας, να τα βλέπουμε από απόσταση, να ενωθούμε με τους άλλους. Το βιβλίο κουβαλά μια ρομαντική καρδιά, σχεδόν αφελή. Μια ευχή για ένωση».

Μαθητεία στην ελάττωση «Είναι υπέροχο να ακουμπάς επάνω σε κάτι. Είναι υπέροχο να ακουμπάς επάνω σε. Είναι υπέροχο να ακουμπάς. Είναι υπέροχο να. Είναι υπέροχο. Είναι».

HEROES#

Ξ ω τι κ ά της πόλης

Ed Oxley a.k.a. Great Rock

Believe the Beard

συνέντευξη στον Φώτη Παναγούλια | επιμέλεια κειμένου Γιάννης Μπαλαφούτης

ον τελευταίο χρόνο οι περιπατητές των ελληνικών βουνών μεταφέρουν από στόμα σε στόμα το θρύλο ενός παράξενου καβαλάρη, που κάνει την εμφάνισή του το ξημέρωμα και εξαφανίζεται λίγο πριν πέσει ο ήλιος. Ο μύθος λέει ότι είναι 3 μέτρα ψηλός, το άλογό του βγάζει αστραπές από τα ρουθούνια και η γενειάδα του ακουμπά στο πάτωμα. Φήμες λένε ότι την ιστορία έχουν πλάσει οι λάτρεις της ποδηλασίας βουνού (mountain bike) για να κρατάνε το βουνό μόνο για τους εαυτούς τους. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Ο Ed Oxley, γνωστός και ως “Great Rock”, είναι δημοσιογράφος του αγγλικού περιοδικού Singletrack, με αντικείμενο την ποδηλασία βουνού. Το Νοέμβριο του 2010 βρέθηκε στη χώρα μας με σκοπό να δημοσιεύσει άρθρο για την επιλογή της Ελλάδας ως προορισμό mountain biking. Πέρα όμως από τη συντακτική του ιδιότητα ο Ed, που «καβαλάει» mountain από το 1990, ειδικεύεται στην εκπαίδευση ποδηλατών σε τεχνική ποδηλασία βουνού και διοργανώνει ημερίδες για αρχάριους έως προχωρημέ-

pepper#

νους αναβάτες και αγωνιζόμενους. Στόχος του είναι να αντλήσει κανείς όσο περισσότερη ευχαρίστηση από το ποδήλατό του με άνεση και ασφάλεια. Δεν είναι τυχαίο ότι η σειρά των μαθημάτων του που ξεκίνησε πριν τρία χρόνια ονομάζεται “Stop Crashing”, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που γνωστά ονόματα του χώρου παραβρίσκονται ως καλεσμένοι συν-εκπαιδευτές. Είχαμε τη χαρά να τον συναντήσουμε στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Ελλάδα για παράδοση σεμιναρίων που πραγματοποιήθηκαν στο Πήλιο, το Μαίναλο Αρκαδίας και στα βουνά πέριξ της Αττικής και να διαπιστώσουμε αν όντως είναι 3 μέτρα, αν το άλογό του βγάζει φωτιές από τα ρουθούνια ή το μούσι του ακουμπά στο πάτωμα.

του από την πρόοδό τους. Δεν υπάρχουν καλές και κακές μέρες στη διδασκαλία του. Έχει καταφέρει να μάθει εντός 5 λεπτών σε μια πρωτάρα αναβάτρια πώς να κάνει «λαγουδάκια» και έχει οδηγήσει έναν 69χρονο μαθητή του στο να τερματίσει σε μια διαδρομή ενάμιση χιλιομέτρου με συνεχή «πετάγματα» χωρίς να καταλήξει στο Νοσοκομείο! Άλλωστε ασπάζεται το γιαπωνέζικο ρητό «Κάθε μέρα είναι μια καλή μέρα», αν και όπως όλοι, έχει και αυτός τις κακές μέρες του. Ειδικά όταν μετά τη δουλειά πηγαίνει στην Pub και ανακαλύπτει ότι τελείωσε όλη η μπύρα. Το mountain biking γι’ αυτόν είναι «αρρώστια» και θα συνεχίσει να το κάνει ακόμη και όταν η γενειάδα του γίνει άσπρη σαν του Gandalf από το Lord of the Rings!

Ο Ed είναι ένας γλυκύτατος άνθρωπος και ένας εξαιρετικός δάσκαλος που αγαπάει να καβαλάει το mountain του, ευχαριστιέται να ανεμίζει το μούσι του (που παρεμπιπτόντως είναι το μόνο αληθινό, σχεδόν, κομμάτι του μύθου) και να απολαμβάνει τα τοπία. Το «γραφείο» του είναι στα δέντρα και στους λόφους και η ανταμοιβή του είναι η χαρά που νιώθουν οι μαθητές

Την επόμενη φορά λοιπόν που κάποιος περιπατητής της ελληνικής υπαίθρου σας μιλήσει για το θρύλο του «Μουσάτου» καβαλάρη, μην νομίζετε ότι σας λέει... μούσια. Φροντίστε απλώς να ρωτήσετε πού και πότε, για να μη χάσετε την ευκαιρία να μάθετε τα μυστικά του mountain biking από τη μορφή που ακούει στο όνομα Ed Oxley!

CATWALK Fas h i o n E di t o rials | S T Y L E R E P O R T | Μ όδα του δ ρ όμου

CATWALK#

Πουκάμισο Stefan e Gio, γιλέκο Broker, τζιν παντελόνι Delire | όλα Defile Αρβύλες Adidas ObyO Jeremy Scott JS, Deviceone

pepper#

MODA

The Time Traveller Φωτογραφία: Κώστας Αμοιρίδης Παραγωγή: Χρήστος Ανθόπουλος

STYLING: Μιχάλης Χαλίκιας Βοηθός φωτογράφου: Νίκος Καρδαράς MODEL: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΕΔΕΣ

DEFILE Τσιμισκή 93 | Εγνατία 72 | Κομνηνών 66, πεζόδρομος Καλαμαριάς DELIRE Εγνατία 92

Special thanks to: Τάσος Τσαρούχας Coiffure Κομνηνών 43 Καλαμαριά, Τ: 2310.410.626

#59

Longsleeve T-Shirt Best Choice, γιλέκο Delire, τζιν παντελόνι Edward | όλα Defile 60

pepper#

Καμπαρντίνα Stefan e Gio, T-shirt Best Choice, παντελόνι Delire | όλα Defile #61

pepper#

ΑΡΙΣΤΕΡΑ: Πουκάμισο Stefan e Gio, γιλέκο Broker φόρμα Tresor | όλα Defile ΔΕΞΙΑ: Μπουφάν Delire | Defile #63

Πουκάμισο Stefan e Gio, γιλέκο Broker | όλα Defile τζιν παντελόνι Delire 64

pepper#

#65

πουκάμισο Stefan e Gio, τζιν παντελόνι Edward | όλα Defile Καμπαρντίνα Delire 66

pepper#

Style Report Οδη γ ός Ε π ιβ ί ωσης What to wear and how to wear it right!

Επιμέλεια: Μιχάλης Χαλικιάς Make Up Artist: Στέλλα Καραγκιαούρη Models: Χρύσα και Αλκίνοος

Ό,τι πρέπει να γνωρίζεις πριν ανοίξεις την ντουλάπα σου και νυχτοπερπατήσεις κατά την περίοδο των εορτών βρίσκεται εδώ!

ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ Somma Boutique | Πρ. Κορομηλά και Βογατσικού 8 - Μητρ. Ιωσήφ 17, Θεσσαλονίκη Merkos Manolopoulos Atelier | Χρυσ. Σμύρνης 9, Θεσσαλονίκη Χειροποίητα Υποδήματα Konstantinos | Προξ. Κορομηλά 15, Θεσσαλονίκη

CATWALK#

Merry Chicness!# Η μόδα και τα trends τρέχουν με αστραπιαίους ρυθμούς και αλλάζουν διαρκώς! Αν σε προβληματίζει για το τι θα βάλεις τις γιορτές, επέλεξε ένα total black outfit - είναι πάντα in και δεν υπάρχει περίπτωση να κάνεις κάτι λάθος. Προσθέτοντας τα σωστά αξεσουάρ γίνεται το ιδανικό και απόλυτα chic get-up για κάθε περίσταση. [Total outfit by Somma Boutique]

EXTRA TIP Μη διστάζεις να δώσεις χρώμα στα χείλη σου δημιουργώντας ένα φρέσκο και girly αποτέλεσμα συνολικά στην όλη εμφάνισή σου! Παίξε με χρώματα καλοκαιρινά και έντονα ενώ επέλεξε κάτι πιο ήρεμο για το μακιγιάζ στα μάτια σου!

pepper#

# Το απαραίτητο αξεσουάρ για κάθε γυναίκα είναι αναμφισβήτητα ένα δερμάτινο clutch bag! Επίλεξε το ιδανικό μέγεθος το οποίο είναι το παραλληλόγραμμο, χωράει τα απαραίτητα που θα χρειαστείς για την έξοδό σου, ενώ δείχνει κομψό και σου δίνει extra points! [Clutch bag by Somma Boutique]

# Δείχνει sexy και αποτελεί το απόλυτο must! Τα μαύρα δερμάτινα high heels αφενός μπορείς να τα φορέσεις ανά πάσα στιγμή ενώ σε ένα total black outfit πρόσεξε να επιλέξεις εκείνο το ζευγάρι το οποίο θα προσφέρει και ένα επιπλέον οπτικό θέαμα - το zipper detail στο τακούνι σίγουρα δεν περνάει απαρατήρητο! [High heel by Somma Boutique]

#69

CATWALK#

Let’s celebrate!# Μπορείς να πεις «όχι» φέτος στα κοστούμια γιατί θεωρείς πως δεν σου ταιριάζουν. Σου έχω ωστόσο εναλλακτική για να δημιουργήσεις ένα εξίσου εντυπωσιακό σύνολο. Συνδύασε ένα patterned παντελόνι της αρεσκείας σου με ένα slim fitted blazer της ίδιας χρωματικής παλέτας και φόρα το σαν κοστούμι. Δεν θα παραλείψεις το all time classic λευκό πουκάμισο δημιουργώντας έτσι ένα casual look - φρέσκο και μοντέρνο. [Total outfit by Merkos Manolopoulos Atelier και handmade παπούτσια by Konstantinos]

pepper#

# Ποιος σου είπε ότι ο άντρας δεν μπορεί να εντυπωσιάσει με ένα και μόνο αξεσουάρ του; Αυτή τη δουλειά κάνει το παπιγιόν. Προσδίδει επιπλέον style points καθώς ολοκληρώνει απόλυτα την εμφάνισή σου, μετατρέπει μια casual εμφάνιση σε chic ενώ θεωρείται αξεσουάρ διαχρονικό και «ψαγμένο». [Handmade papillon by Merkos Manolopoulos Atelier]

# Το κλασικό όταν φορεθεί σωστά γίνεται το απόλυτο fashionable trend. Η καλύτερη αγορά που μπορείς να κάνεις είναι να πάρεις ένα blazer σταυρωτό με military ή navy buttons. Είναι πιο μοντέρνο αν το συνδυάσεις με παντελόνι (αποκλείοντας την επιλογή του κοστουμιού), γίνεται πιο στιλάτο αν το συνδυάσεις με τζιν (αντί ενός δερμάτινου jacket). Απόλυτα safe είναι αν το επιλέξεις σε χρώματα μπλε και μαύρο. [Blazer by Merkos Manolopoulos Atelier]

# Αν ψάχνεις για άνετα και στυλάτα υποδήματα, θα σε παραπέμψω στα all time αγαπημένα leather oxfords. Τα περισσότερα είναι χειροποίητα, αποτελούν την απόλυτη επένδυση και προσθέτουν έναν τόνο φινέτσας στο τελικό αποτέλεσμα. [Handmade leather shoes by Konstantinos]

#71

CATWALK#

We ♥ Your Style Thessaloniki.FashioN.STYLE.Streets.Meet them Επιμέλεια: ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΛΙΚΙΑΣ | Φωτογραφία: ΚΩΣΤΑΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ

~ FA S HIONI S TA # 0 1 ~ Ονομάζεσαι: Κατερίνα Μιχαηλίδου Ασχολείσαι με: Φοιτήτρια Διατροφολογίας και Βοηθός Διακόσμησης σε εταιρία οργάνωσης event & γάμων «Queens» Το στυλ σου είναι: Mix and match Εύχεσαι για το 2012: Να πραγματοποιηθεί το όνειρο του καθενός μας για να γίνει μια χρονιά διαφορετική από όλες τις άλλες

#73

~ FA S HIONI S TA # 0 2 ~ Ονομάζεσαι: Χριστίνα Τσαβδαρά Ασχολείσαι με: Κυνηγάω το πτυχίο της Νομικής Το στυλ σου είναι: Απλά δικό μου! Εύχεσαι για το 2012: Άπειρα χαμόγελα και αισιοδοξία

pepper#

~ FA S HIONI S TA # 0 3 ~ Ονομάζεσαι: Πάνος Μπόκας Ασχολείσαι με: Φοιτητής Πληροφορικής & Τηλεπικοινωνιών στις Σέρρες Το στυλ σου είναι: Casual fashion conscious Εύχεσαι για το 2012: Να είναι πιο τρελό από το 2011 και γεμάτο χαμόγελα

#75

~ FA S HIONI S TA # 0 4 ~ Ονομάζεσαι: Annie B Gonzalez Ασχολείσαι με: «in Love with Creating» Το στυλ σου είναι: Απλό μα πάντα πρακτικό! Εύχεσαι για το 2012: Να γίνουν τα λόγια πράξεις

pepper#

~ FA S HIONI S TA # 0 5 ~ Ονομάζεσαι: Jiles John Ασχολείσαι με: DJ Το στυλ σου είναι: Urban Εύχεσαι για το 2012: Να λατρεύουμε και να υπομένουμε ο ένας τον άλλον

#77

~ FA S HIONI S TA # 0 6 ~ Ονομάζεσαι: Bill Roxenos Ασχολείσαι με: Χορευτής - Χορογράφος Το στυλ σου: Alternative chic Εύχεσαι για το 2012: Πάνω απ’ όλα υγεία, αγάπη και προσπάθεια για την πραγματοποίηση των επιθυμιών του καθενός

pepper#

ARTIFACT Μουσική | Κινηματογράφος

ARTIFACT#

NEWBIE TUNES

2L8

New Battles: Without Honor and Humanity

γράφει ο Γιώργος Ράμμος

ι 2l8 είναι ένα από τα συγκροτήματα που για κάποιο λόγο αδίκησα. Πάντα άκουγα πολλά για τις δουλειές του, έβαζα σε φίλους να ακούσουν τις 2 πρώτες κυκλοφορίες τους και πέρασα και από τη φάση να τους ακούω συνέχεια. Αλλά πάντοτε, εκ των υστέρων, τα CD τους γέμιζαν σκόνη στο ράφι όπως και πολλά άλλα. Αν δεν κάνω μάλιστα λάθος είχα να τους ακούσω από τη συναυλία που έδωσαν σε γνωστό μέρος της πόλης τον Απρίλιο του 2009. Ούτε καν είχα μάθει για τον «Θάνατο Του Τενταζίλ», τη μουσική που έγραψαν για τη θεατρική παράσταση, υποθέτω, με το ίδιο όνομα. Λίγους μήνες πριν, πληροφορήθηκα για τη κίνηση που είχαν κάνει να ζητήσουν τη συνδρομή των φίλων τους ώστε να καλυφθούν τα έξοδα της νέας τους κυκλοφορίας. Κίνηση που αρχίζει και διαδίδεται όλο και πιο πολύ (και με βρίσκει και απόλυτα σύμφωνο). Φτάσαμε λοιπόν και στο τρίτο τους άλμπουμ, το οποίο σίγουρα δε θα μαζέψει σκόνη. Για να τελειώσουμε με τα διαδικαστικά, οι 2l8 –ο Κ. o Clown δηλαδή και η παρέα του– παίζουν κάτι από post punk, pop, rock, hardcore, post rock, με λίγο από όπερα και αρκετό λυρισμό που φέρνουν στο μυαλό σχήματα όπως οι Joy Division, Faith No More, Brian Jonestown Massacre. Και ίσως... ίσως κάπου να βρίσκονται κρυμμένα και κάποια Δαρνάκικα ψήγματα. Το συνολικό πακέτο αξίζει και με το παραπάνω από κάθε άποψη. Το μοναδικό αρνητικό που βρίσκω σε αυτή την κυκλοφορία είναι η κατά τα 2/3 κακή εισαγωγή με την οποία ξεκινάει. Την βρίσκω τελείως

pepper#

άκυρη με το υπόλοιπο κλίμα του δίσκου, στο οποίο μπαίνουμε από το τελευταίο μέρος της εισαγωγής και το αμέσως επόμενο κομμάτι, “The Balkan Nigger”. “To Let It Go” ακούγεται σαν το πνεύμα των “Vast” να μπήκε μέσα στον Clown. Το πνεύμα των “Αντίδραση” από την άλλη, τον καταλαμβάνει ύπουλα στο “Interlude” και έτσι προσθέτουμε ακόμα ένα συγκρότημα στην λίστα με αυτά που μπορεί να σας θυμίσουν, όσο ετερόκλητα και αν είναι το ένα με το άλλο. Στο “It’s Strange, but What Isn’t Strange”, κάνουμε το πρώτο ταξίδι στο παρελθόν τους και στους μεγάλους τίτλους. Θα ακολουθήσουν λίγοι τίτλοι ακόμα. Κομμάτια που θα μπορούσες να ακούσεις ακόμα και σε mainstream bar και να δεις άσχετο κόσμο να χορεύει στο ρυθμό τους, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει πως είναι mainstream. Αλλά και που θα ευχαριστηθείς σε κάθε στιγμή της καθημερινότητάς σου, από το πρωινό ξύπνημα έως και τον τελευταίο ήχο που θα ακούσεις πριν αφεθείς στην αγκαλιά του Μορφέα. Δεν προτείνω την ακρόαση του με φίλους. Είτε δε θα δοθεί η απαραίτητη προσοχή, είτε θα αποδειχτεί μια συνάντηση χωρίς ιδιαίτερη συζήτηση. Το 2014 η πόλη μας θα είναι Πρωτεύουσα Νέων της Ευρώπης, αν και αυτό το αφήνω ασχολίαστο. Το Lost Pictures μπορεί να αποτελέσει το soundtrack της χρονιάς εκείνης, αλλά και της τωρινής εποχής που ζούμε στην Θεσσαλονίκη. http://2l8.freeiz.com | www.myspace.com/2l8toolate

Sugar Factory

440/Explosions

γράφει ο Γιάννης Μπαλαφούτης

ί μουσική να παίζει άραγε σε ένα εργοστάσιο ζάχαρης; Αν μπορούσαμε πάντως να συσκευάσουμε τους ήχους και τα χρώματα, τις εικόνες και τις γεύσεις σε ένα, αυτό σίγουρα θα ήταν το ντεμπούτο single των “Sugar Factory”. Ο Stelreverb και η Sophie K. με την godlike ηλεκτρική ορχηστρική μουσική τους ξυπνάνε μέσα σου μια γλυκιά μελαγχολία. Ο μελωδικός industrial ήχος τους θα μπορούσε να είναι soundtrack σε μια ταινία χωρίς λόγια, σενάριο ή εικόνες. Η μουσική τους από μόνη της θα μπορούσε να αποτελεί το συστατικό για να πλάσει ο καθένας, ήρωες, διαλόγους και καταστάσεις. Ακριβώς όπως η ζάχαρη όταν την αναμειγνύεις. Κυκλοφόρησε σε 7’’ βινύλιο από τη νεοσύστατη Sudden Pause Records, ένα ρομαντικό εγχείρημα του Zpi, που αντί για μπαρ, όπως ονειρεύονται να κάνουν όλα τα αγόρια όταν μεγαλώσουν, προτίμησε να βοηθήσει

τα παιδιά να σκαλίσουν τις αυτοσχέδιες μελωδίες τους πάνω στο βινύλιο. Το “440 / Explosions” είναι μια προσπάθεια που αξίζει να στηρίξουμε, όχι μόνο για την μουσική, αλλά για την ίδια την ιδέα, ώστε να υπάρξουν και άλλοι που δεν θα φοβηθούν να βγουν και να κυνηγήσουν ανεμόμυλους. Extra Tip: Μην αμελήσετε να ακούσετε το remix «Explosions (through the eyes of Mañu)” που θυμίζει τα «πειράγματα» τουOdd Nosdam και πραγματικά το απογειώνει. www.sugarfactoryband.blogspot.com http://sudden-pause.tumblr.com/ Free Download: http://sugarfactory.bandcamp.com/ Buy Online: www.lotus.gr

Keep Shelly in Athens

Our Own Dream EP

γράφει ο Γιάννης Μπαλαφούτης

ους άκουσα για πρώτη φορά στο wearehunted.com καθώς τα κομμάτια έκαναν shuffle και εγώ χάζευα τα artwork αντί να δουλεύω. Μου έκανε εντύπωση το όνομά τους. Φαντάστηκα ότι είναι κάποιο συγκρότημα από την Georgia ή στην καλύτερη των περιπτώσεων η αναφορά στην Αθήνα πίστευα ότι θα είχε να κάνει με κάποιο φλερτ που προέκυψε σε ένα backpacking Europe ταξίδι, που τελείωσε άδοξα λόγω απόστασης. Προς έκπληξη μου όμως, ανακάλυψα ότι πρόκειται για ένα ντουέτο Ελλήνων, που όχι μόνο έχει δημιουργήσει τεράστιο hype γύρω από το όνομά του στο εξωτερικό, αλλά φαίνεται να πραγματοποιεί μια πραγματική διεθνή καριέρα, με συναυλίες στις Ηνωμένες Πολιτείες και releases σε Ευρώπη και Ιαπωνία. Ηλεκτρονικός, ονειρικός ήχος, άλλες φορές downtempo, άλλες πιο κοντά στο synth pop, με ένα μυστήριο να καλύπτει τις βασικές πληροφορίες γύρω από το ντουέτο και με το Pitchfork και το Gorilla VS.

Bear να τους απογειώνει στο διεθνές στερέωμα, οι “Keep Shelly in Athens” είναι οι πρώτοι πραγματικοί international Έλληνες καλλιτέχνες από την εποχή των “Aphrodite’s Child”. Όταν τα πάντα γύρω μας καταρρέουν, όσο κλισέ και αν ακούγεται, μας κάνει πραγματικά υπερήφανους να βλέπουμε ελληνικές προσπάθειες με τέτοια παγκόσμια επιτυχία. Αξίζει ένα απόγευμα να κλείσεις το κινητό σου, να καθίσεις κάπου αναπαυτικά και να αφιερώσεις στον εαυτό σου μερικές ώρες μαζί τους. Και ίσως τότε καταλάβεις γιατί οι “Keep Shelly in Athens“ είναι κάτι σαν to next best thing since slice bread! http://keepshellyinathens.blogspot.com/ http://forestfamilyrecs.com/ www.myspace.com/keepshellyinathens

#81

ARTIFACT#

Σ Τ Ο ΙΧ Ε ΙΩ Μ Ε Ν Α P I C K U P

EDITOR’S PICKS

Παλιά & νέα τραγούδια που «στοίχειωσαν» τα players μας καθώς ετοιμάζαμε το τεύχος εξορκίζει ο Γιάννης Μπαλαφούτης

New Dynasty//

Onra

Drog_A_Tek

Οι Τριάδες φοράνε φανταχτερές φόρμες και βγαίνουν στο δρόμο της Σανγκάη. Τα νέον φώτα φωσφορίζουν πάνω στα sneakers τους. Φτιαγμένες ομοιόμορφες κούρσες σταματάνε και οι πόρτες ανοίγουν. Τα μέλη βγαίνουν από μέσα και ο αρχηγός τους φωνάζει κάτι ακαταλαβίστικο στα κινέζικα με μια τσιριχτή φωνή. Αντί όμως να επιδοθούν σε έναν αγώνα καράτε με την αντίπαλη συμμορία, αρχίζουν να κουνιούνται σε ρυθμό hip-hop. Ευτυχώς κάποιος πάτησε το play και παίζει Onra και δε θέλω να είμαι εκεί όταν τελειώσει το κομμάτι...

Οι drog_A_tek ήρθαν στην γνώση μου μετά την βράβευσή τους για το soundtrack “Homeland” αλλά -ντρέπομαι που το λέω- όχι και στα αυτιά μου. Μέχρι που έφτασε με το λατρεμένο κίτρινο φακελάκι της Inner Ear ο νέος τους δίσκος “Too Late To Care”. Δεν ξέρω πώς να το περιγράψω αλλά το “Hula Hoop” σε κάνει να θες να χορέψεις με τρόπους που ίσως είναι απαγορευμένοι στον δυτικό κόσμο. Βάλτο στο ίδιο playlist με το O.S.T. του “Fight Club” και ξεκίνα για να αλλάξεις τον κόσμο.

I Didn’t Mean It//

The Belle Brigade

Ρε, τι αλητάκια είστε εσείς; Τα δύο αδέρφάκια Ethan και Barbara Gruska έχουν δημιουργήσει μια bad ass κομματάρα που κάνει και τις τρίχες από το κεφάλι σου να μοιάζουν cool, καθώς ακουμπάς με την πλάτη στον τοίχο του Μπορ//ντε//λο. Και ας είπαμε βρε αδερφέ μια κουβέντα παραπάνω, στον έρωτα και στο πάθος δεν εννοούμε πάντα αυτό που λέμε. Είμαι έτοιμος να δεχτώ την ποινή μου γιατί είμαι ένοχος και δεν με πονάει τίποτα περισσότερο από τον πόνο που έχω γιατί σε πλήγωσα με αυτό που είπα. Και στο είπα 1000 φορές. ΔΕΝ ΤΟ ΕΝΝΟΟΥΣΑ!

Roscoe (Beyond The Wizard’s Sleeve Remix//

Midlake

Ξυπνάς και δε θέλεις να βγεις κάτω απ’ το πάπλωμα. Το φως έχει γεμίσει το δωμάτιο κάνοντας ορατά χιλιάδες μικροσκοπικά σωματίδια που ταξιδεύουν μπροστά από την τζάμι της μπαλκονόπορτας. Μυρωδιές από γλυκά που ψήνονται στο φούρνο και εσύ λαχταράς ένα ποτήρι γάλα και 3 μεγάλα μπισκότα. Ένα τραγούδι σαν πρωί Χριστουγέννων. Το remix το απογειώνει. Κλείσε τα μάτια σου και νιώσε σαν να επιπλέεις 10 εκατοστά πάνω από τον εαυτό σου.

Red Eyes And Tears//

Black Rebel Motorcycle Club Όχι πια δάκρυα για σένα μωρό μου...Θα μπορούσε να είναι το μουσικό χαλί σε διαφήμιση σαμπουάν για μωρά αν δεν αποτελούσε τον απόλυτο ύμνο στην αντρική αυτοπεποίθηση. Γιατί με το που αγαπά ένας άντρας, κλείσαμε. Τέλος τα δάκρυα, τέλος τα κόκκινα μάτια για σένα μωρό μου. Δεν υπάρχει φόβος, δεν υπάρχουν αισθήσεις, δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρά μόνο εγώ που σ’αγαπάω. Κούνια που μας κούναγε... Man up, ρε! 82

Hula Hoop//

pepper#

Underwear//

The Magnetic Fields Τα απλά πράγματα δεν παύουν ποτέ να είναι και τα καλύτερα. Ένα όμορφο κορίτσι που φοράει μόνο τα εσώρουχά του, ένα όμορφο αγόρι στα δικά του. Ο θάνατος είναι ο θάνατος αλλά η αγάπη είναι αγάπη. Και ενώ ο θάνατος είναι μόνο θάνατος, η αγάπη συνεχίζει να είναι αγάπη. Μια σκοτεινή, σέξι, αλήτικη και βρώμικη κομματάρα. Και αν δεν είναι έτσι η αγάπη που σε στοιχειώνει, τότε ίσως καλύτερα ο θάνατος.

Especially Me//

Low

Όταν το έβαλα στο wall μου, δέχτηκα το σχόλιο ότι έχω καταντήσει πολύ μελό. Δεν θα διαφωνήσω ότι οι Low είναι όνομα και πράγμα, αλλά ακούγοντας τον τελευταίο τους δίσκο δεν θα μπορούσα να μην κολλήσω σ’ αυτό το υπέροχα μελαγχολικό κομμάτι. Το άκουσα εμμονικά στο repeat εκατοντάδες φορές και κουνούσα το κεφάλι μου θεατρικά -τύπου χάσιμο- καθώς μουρμούριζα το ρεφρέν του, ωσότου η κυρία που καθόταν δίπλα μου στο λεωφορείο με σκούντηξε ελαφρά γιατί ήταν η στάση της. Η δική μου είχε ήδη περάσει.

Hey Mr. Jung//

Nalyssa Green

Όταν άκουσα το ντεμπούτο album της “Barock”, αναφώνησα «Μόνικα φάε τη σκόνη μου!» Η δεσποινίδα Green με τη σπαρακτική φωνή αποτέλεσε τη μεγάλη μου φετινή ανακάλυψη. Αυτοί που έχουν ήδη κατεβάσει δωρεάν το δίσκο με την DYI ηχογράφηση από την σελίδα που φέρει το όνομά της αντιλαμβάνονται τον ενθουσιασμό μου και περιμένουν με ανυπομονησία, όπως και εγώ, το νέο της album που θα κυκλοφορήσει την άνοιξη του ‘12. Έως τότε, κάντε ένα πείραμα μέχρι πόσες φορές μπορείτε να ακούσετε το Mr. Jung.

Είμαστε Like-ιστές magazine

Like us on

www.facebook.com/peppermagazine

ARTIFACT#

NEWBIE FLICKS

Tyrannosaur

κείμενο Άννα Δημητρίου

Μεγάλου μήκους σκηνοθετικό ντεμπούτο για τον ταλαντούχο Βρετανό ηθοποιό Πάντι Κόνσινταϊν. Ένα υποβλητικό, σπαρακτικό δράμα χαρακτήρων για τα πολλαπλά πρόσωπα της βίας και την προσέγγιση δύο απελπισμένων ανθρώπων που αναδεικνύονται από τις ψυχωμένες ερμηνείες του Πίτερ Μάλαν και της Ολίβια Κόλμαν, οι οποίες τιμήθηκαν και οι δύο με το Ειδικό Βραβείο Ερμηνείας της Επιτροπής στο πρόσφατο Φεστιβάλ Σάντανς. Ανάλογη διάκριση, εξάλλου, απέσπασε και ο ίδιος ο Κόνσινταϊν για τη σκηνοθεσία της ταινίας.

εναρκτήρια σκηνή δίνει τον τόνο της ταινίας. O «Tυραννόσαυρος» δεν είναι κάτι από το οποίο μπορείς να ξεφύγεις. Ούτε κάτι το οποίο μπορείς να αγνοήσεις. Σου βάζει φωτιά και σε αφήνει με κακώσεις από τα πρώτα λεπτά. Βγάζει έναν τεράστιο καθρέφτη και σου δείχνει ένα τρομακτικό πρόσωπο που μοιάζει πολύ με το δικό σου. Πρόκειται για μια σκληρή και βασανιστική ιστορία που ξεφεύγει από τις σκοτεινές στιγμές της συμπόνιας με ένα ήρεμο και κατευναστικό χιούμορ το οποίο προσφέρει μια αίσθηση λύτρωσης. Μια σκληρή γροθιά στο στομάχι, μια γερή ροπαλιά στο κεφάλι, μια διπλή δόση πανικού σε αυτό που ρουφάς.

pepper#

Και να σκεφτείτε πως αυτά που συμβαίνουν (και είναι και τα πιο βασανιστικά και απάνθρωπα), είναι αυτά που συμβαίνουν εκτός κάδρου και τα ανακαλύπτεις στο τέλος. Ο «Tυραννόσαυρος» είναι μια σκληρή ιστορία υποβόσκουσας αγάπης καλυμμένη με αίματα, μετωπικές συγκρούσεις, επιθετικότητα, άφθονο ξύλο, μελανιές και κομμένες ανάσες. Είναι μια παράγωγη ωμής βίας που γεννά ο άνθρωπος, το χειρότερο από όλα τα κτήνη του κόσμου. Μοιάζει με πλαστική σακούλα που σου φορέσανε στο κεφάλι προκειμένου να σε πνίξουν και όταν αποφασίζουν να στη βγάλουν λίγο πριν τον πνιγμό, ανακαλύπτεις μια τεράστια αγάπη να σε κοιτά κατάματα,

ουρλιάζοντας, ικετεύοντας για λίγη προσοχή. Και τότε εσύ καλείσαι να αναβαπτιστείς άνθρωπος και να απλώσεις το χέρι σε αυτό που σε δαγκώνει και σε αφήνει μισό. Με κάμερα αποστασιοποιημένη και σταθερή να παρακολουθεί την αυτοκαταστροφή των χαρακτήρων της, μέσα στο λυκόφως ή το λυκαυγές, ο Κόνσινταϊν μας πετάει στα μούτρα τον κύκλο της σκληρής βαρβαρότητας και της εσωστρέφειας στην οποία ζουν. Η ερμηνεία του Πίτερ Μάλαν στο ρόλο του Τζόζεφ κρύβει μέσα της μια ορμητικότητα που κόβει την ανάσα. Θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη σας σαν μια μελανιά με απίστευτο πόνο.

THE INNOVATORS

BBRREEAAKKIINNGG NNEEW WSS IIDDEEAASS LLAATTEESSTT TTRREENNDDSS BBRREEAAKKIINNGG NNEEW WSS IIDDEEAASS LLAATTEE SSTTTTRREENNDDSS BBRREEAAKKIINNGG NNEEW WSS IIDDEEAASS LLAATTEESSTT TTRREENNDDSS BBRREEAAKKIINNGG NNEEW WSS II DDEEAASS LLAATTEESSTTTTRREENNDDSS BBRREEAAKKIINNGG NNEEW WSS IIDDEEAASS LLAATTEESSTT TTRREENNDDSS BBRREEAAKKII NNGG NNEEW WSS IIDDEEAASS LLAATTEESSTTTTRREENNDDSS BBRREEAAKKIINNGG NNEEW WSS IIDDEEAASS LLAATTEESSTT TTRREENN DDSS BBRREEAAKKIINNGG NNEEW WSS IIDDEEAASS LLAATTEESSTTTTRREENNDDSS BBRREEAAKKIINNGG NNEEW WSS IIDDEEAASS LLAA TTEESSTT TTRREENNDDSS BBRREEAAKKIINNGG NNEEW WSS IIDDEEAASS LLAATTEESSTTTTRREENNDDSS BBRREEAAKKIINNGG NNEEW W SS IIDDEEAASS LLAATTEESSTT TTRREENNDDSS BBRREEAAKKIINNGG NNEEW WSS IIDDEEAASS LLAATTEESSTTTTRREENNDDSS BBRREEAA KKIINNGG NNEEW WSS IIDDEEAASS LLAATTEESSTT TTRREENNDDSS BBRREEAAKKIINNGG NNEEW WSS IIDDEEAASS LLAATTEESSTTTTRREE NNDDSS BBRREEAAKKIINNGG NNEEW WSS IIDDEEAASS LLAATTEESSTT TTRREENNDDSS BBRREEAAKKIINNGG NNEEW WSS IIDDEEAASS LL AATTEESSTTTTRREENNDDSS BBRREEAAKKIINNGG NNEEW WSS IIDDEEAASS LLAATTEESSTT TTRREENNDDSS BBRREEAAKKIINNGG NNEE W WSS II DDEEAASS LLAATTEESSTT TT RREENNDDSS BBRR WSS IIDDEEAASS LLAATTEESSTTTTRREENNDDSS BB RREEAAKKIINNGG NNEEW EEAAKKIINNGG NNEEW WSS IIDDEEAASS LLAATTEESSTTTTRREENNDDSS BBRREEAAKKIINNGG NNEEW WSS IIDDEEAASS LLAATTEESSTT TT RR EE NN DD SS BB RR EE AA KK II NN GG NN EE W W SS II DD EE AA SS LL AA TT EE SS TT TT RR EE NN DD SS BB RR EE AA KK II NN GG NN EE W W SS II DD EE AA SS LL AA TT EE SS TT TT RR EE NN DD SS BB RR EE AA KK II NN GG NN EE W W SS II DD EE AA SS LL AA TT EE SS TT TT RR EE NN DD SS BB RR EE AA KK II NN GG NN EE W W SS II DD EE AA SS LL AA TT EE SS TT TT RR EE NN DD SS BB RR EE AA KK II NN GG NN EE W W SS II DD EE AA SS LL AA TT EE SS TT TT RR EE NN DD SS

THE

INNOVATORS IDEAS, BREAKING NEWS AND LATEST TRENDS# γράφουν οι Τόνια Παπαδάκη και Δέσποινα Πολυχρονίδου

Jackass Parents

Τ.Π.

Πώς θα μάθεις να εκτιμάς τα όσα έχεις

άντα όταν εμφανίζονται οι γονείς σου ντροπιάζεσαι, κάποια σαχλαμάρα θα πουν και εσύ θα θέλεις να ανοίξει η Γη να σε καταπιεί, ποτέ όμως δεν ανοίγει να σε καταπιεί όταν την χρειάζεσαι! Εύχεσαι να ήταν supercool και με χιούμορ και να μη χρειάζεται να τους εξηγήσεις τι είναι το facebook, το twitter ή τελοσπάντων πώς λειτουργεί το Ίντερνετ ή τι κάνεις όλη μέρα κολλημένος στην οθόνη του υπολογιστή. Αν μπεις στο crazy things parents text θα αλλάξεις ολωσδιόλου γνώμη θα αγαπήσεις ακόμα περισσότερο τους γονείς σου και θα τους κάνεις μια ζεστή αγκαλιά! Ή και όχι. ‘Όπως και να έχει μπες να γελάσεις λίγο να δεις μανάδες να στέλνουν μήνυμα στα βλαστάρια τους “Hey! Come to the gym with Dad and I. We could be like the Kardashians!...” http://crazythingsparentstext.com

Forever Alone... NOT

Τ.Π.

Όταν τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα!

νήκεις στους forever alone ή δεν ανήκεις σ’αυτούς απλά δεν έτυχε να έχεις βγει ποτέ με κάποια κοπέλα. Ούτε blind date, ούτε set up, ούτε τίποτα γενικώς. Δε το κατέχεις το θέμα. Νομίζεις ότι η γυναίκα είναι από τον Άρη και ότι το σημείο G είναι μια τοποθεσία σ’ ένα πλανήτη μακρινό. Ή τελοσπάντων δεν αντέχεις την «δικιά σου», σε πρήζει, αλλά δεν μπορείς να τη χωρίσεις και για λίγες έστω ώρες θα ήθελες μια κοπέλα να είναι μέσα στο μυαλό σου και να σου στέλνει ακριβώς το μήνυμα που έχεις ανάγκη, την ώρα που το χρειάζεσαι. Όπως και να έχει, επειδή όλα ξεκινούν από την αυτοπεποίθηση, θα ήταν super να ξυπνάς το πρωί και να βλέπεις στο κινητό σου μήνυμα από την κοπέλα σου, την οποία μπορείς να ονομάσεις όπως σε «φτιάχνει» και να την πλάσεις σαν θεά και έτσι ακριβώς όπως την έχεις στο μυαλουδάκι σου. Fake Girlfriend, λοιπόν και η κοπέλα σου θα σου είναι πάντα συνεπής και γλυκύτατη! http://fakegirlfriend.co

pepper#

THE

INNOVATORS IDEAS, BREAKING NEWS AND LATEST TRENDS#

Ξενύχτη!

Δ.Π.

Ξάγρυπνε τηλεθεατή, έλα!

ε όλους μας έχει τύχει να ξενυχτήσουμε κάποιο βράδυ μπροστά από την τηλεόραση βλέποντας κάποια σειρά στο Star, κάποιο ντοκιμαντέρ στο ΣΚΑΪ και μετά από όλα αυτά όμως να μην έχουμε νυστάξει ακόμα. Κατά συνέπεια έχει πάει πλέον πολύ αργά και η τηλεόραση δεν έχει πια τίποτε αξιόλογο πέραν του... telemarketing. Ασυναίσθητα, το χαζεύεις σκεπτόμενος πολλά, όπως γιατί υπάρχουν αυτά τα προϊόντα και πως έκαναν αυτά τα γυρίσματα και ποιοί δέχτηκαν να συμμετάσχουν, αλλά κυρίως ένα ευρύ γιατί πλανάται στο μυαλό σου. Βλέπεις chop chop που κόβει λαχανικά σε καρδούλες, βλέπεις μαγικούς διαδρόμους που όχι μόνο σε κάνουν κορμί αλλά ταυτόχρονα τυλίγονται σε ένα κουτάκι 1x1, ώστε να το παίρνεις μαζί σου στη δουλειά, στον καφέ ή στον οδοντίατρο. Λοιπόν, σε αυτήν εδώ τη σελίδα, brace yourselves γιατί παρουσιάζονται τα χειρότερα, πιο αχρείαστα, πιο αστεία και κατά συνέπεια πιο επικά προϊόντα. Have fun! http://www.time.com/time/specials/packages/completelist/0,29569,2011470,00.html

Little Printer

Δ.Π.

Τυπώνει τη ζωή σου

ει στο σπίτι σου, τυπώνει το newsfeed του Facebook, τα νέα των φίλων σου, συνδέεται με το κινητό σου, κατεβάζει τις ειδήσεις από οπουδήποτε έχεις κάνει subscription και ξαφνικά έχεις στα χέρια σου μία μίνι προσωπική εφημερίδα. Ιδανικό για όσους επιμένουν ακόμη στο χαρτί, αλλά και για όσους θέλουν να θυμούνται πράγματα- π.χ. γενέθλια, γιορτές, events που θες να πας. Το Little Printer θα κυκλοφορήσει το 2012, με ένα προϊον beta πριν φτάσουμε (αν φτάσουμε ποτέ) στο εξελιγμένο μοντέλο. Παιχνίδια όπως sudoku, αναγραμματισμοί, νέα και ειδήσεις αλλά και feed από Facebook, Twitter ξετυλίγονται μπροστά σου σε πραγματικό χαρτί που μοιάζει με απόδειξη μαγαζιού. Εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι, έχοντας όσα σε ενδιαφέρουν και μόνο μπροστά σου, να τη διαβάζεις και τελικώς να την πετάξεις! Όπως άλλωστε κάνουμε με όσες πληροφορίες περνάνε μπροστά από τα μάτια μας στο διαδίκτυο.

Πολλοί έχουν κάνει ήδη την παραγγελία για το μικρό αυτό μαγικό μηχανηματάκι. Μπορείς να εγγραφείς στο mailing list και να περιμένεις να σε ειδοποιήσουν πότε θα έρθει σπίτι σου, για να σου κάνει παρέα, και να οργανώσει την ιντερνετική σου ζωή. http://bergcloud.com/littleprinter

Ντύσου

Τ.Π.

... ντύσου καλά!

αι ξύπνησες και άργησες και ούτε καφέ προλαβαίνεις να πιεις και νεύρα έχεις και τα μαλλιά σου χάλια είναι και α σιχτίρ γενικά το τελευταίο πράγμα που έχεις στο μυαλό σου είναι να κάνεις συνολάκι για να βγεις. Το λοιπόν το wear this today σου λύνει τα χέρια και σου δένει τα μάτια για λίγα πολύτιμα λεπτά πρωινού ύπνου ακόμα. Για κάθε μέρα σου ετοιμάζει τις ιδέες για το τι μπορείς να φορέσεις μαζί με ωραιότατες εναλλακτικές, καθώς και πολύ ωραίες ιδέες για νέες αγορές. Τώρα ειδικά που έρχονται και Χριστούγεννα και θα ξυπνάς κλασικά τελευταία στιγμή για να πας στα γεύματα καλό θα ήταν να είσαι λαμπερή/ος και καλοντυμένη/ος, να μη φωνάζει και η μαμά! http://wearthistoday.com

pepper#

#89

THE

INNOVATORS IDEAS, BREAKING NEWS AND LATEST TRENDS#

We are hunted

Δ.Π.

Θα σε στοιχειώσει...αλλά θα σ’αρέσει!

α μπορούσες να το πεις σχεδόν «internet ραδιόφωνο». Το We are Hunted, έχει μια σχέση έρωτα με τα social media. Παρακολουθεί τα blogs, το Spotify, τα apps των χρηστών του και βγάζει το τοπ 100 όσων αγάπησε το κοινό του τις μέρες που πέρασαν. Και μη νομίζεις πως είναι δεύτερης διαλογής κομμάτια. Από τις 2 ώρες που άκουσα, μπορώ να πω με σιγουριά πως θα βρεις πολλά, πάρα πολλά που θα σου αρέσουν. Κάνε εγγραφή, συνδέσου μέσω Facebook και μετά άστο να διαμορφώσει το τοπ 100 του. Μπορεί να έχεις συνδράμει κι εσύ σε αυτό! http://wearehunted.com

Drinkify

Δ.Π.

Πιες ό,τι ακούς!

αζεύεστε σπίτι σου, βάζετε μουσική, και αναρωτιέσαι τι να κεράσεις. Μη σκας. Υπάρχει για σένα το ιδανικό site. Ακούς Amy Winehouse; Θα πιεις Cabernet. Ακούς The Pains Of Being Pure At Heart; Τότε θα πιεις μπύρα PBR κ.ο.κ. Το web application Drinkify έκανε την εμφάνισή του στην ημερίδα Hackday, που διοργάνωσε η Echo Nest , εταιρία που δραστηριοποιείται στη μουσική βιομηχανία. Πρόσβαση στο μουσικό περιεχόμενο έδωσε στους δημιουργούς του Drinkify, Mathiew Ogle, Hannah Donovan και Lindsay Eyink, το Last.fm μαζί με την εταιρία Echo Nest. Ακόμα και αν δεν πιεις τελικά αυτό που σου προτείνει, και μόνο που θα τσεκάρεις ποιος καλλιτέχνης ταιριάζει με τι ποτό, αυτό από μόνο του είναι αρκετά ενδιαφέρον. http://drinkify.org/

Crumpled City Junior

Δ.Π.

Μαλακοί & Εικονογραφημένοι!

ι χάρτες είναι η χαρά των urbanιστών. Των εραστών των πόλεων. Των κοσμοπολιτών. Των ανθρώπων που θέλουν να ξέρουν πού πηγαίνουν. Των ανθρώπων που θέλουν να έχουν τη γενική εικόνα, έστω του κέντρου της πόλης που επισκέπτονται. Η εταιρεία Palomar αφού ξεκίνησε μια συλλογή χαρτών για μεγάλους, τώρα λάνσαρε τη σειρά των City Junior Maps έχοντας την εκπληκτική εικονογράφηση του Alvvino και το σχέδιο του Emanuele Pizzolorusso. Προσωπική μας άποψη, είναι καλύτεροι. Η πανέμορφη έκδοση των -αδιάβροχων- χαρτών έχει στη συλλογή της το Άμστερνταμ, το Βερολίνο, το Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη και το Παρίσι. Α, και αντέχουν- συγκεκριμένα μπορείς να τους τσαλακώσεις και να τους ρίξεις πάλι στην τσάντα σου, και όταν τους χρειαστείς να ναι όπως πριν. Ατσαλάκωτοι!

Αυτό σημαίνει πως έχεις να χαζέψεις τις φοβερές του εικόνες και μετά να πας να δεις το real thing. Και τα δύο είναι τέλεια. http://www.palomarweb.com

pepper#

Aπίθανο γιορτινό

δώρο!

2 λευκά κρασιά ∆ιττός Τσάνταλη 750ml Με αγορές αξίας άνω των 100 σε µία απόδειξη µε τη Η απόδειξη θα πρέπει να περιλαµβάνει και σηµατοδοτηµένα προϊόντα. από

11 0 2 / 2 08/1 έως 012 2 / 1 07/0

Η προσφορά ισχύει µέχρι ε ξα ν τ λ ή σ ε ω ς τ ω ν α π ο θ ε µ ά τ ω ν.

3 άτοκες δόσεις για αγορές άνω των 60 | 6 άτοκες δόσεις για αγορές άνω των 120

ÌòèóéíïðïéåÝôå ôèî ðòïóöðéëÜ óá÷ ëÀòôá Mas Card. Îøåôå ëÛòäï÷!

Α Ν Ο Ι Χ Τ Η

Γ Ρ Α Μ Μ Η

Κ Α Τ Α Ν Α Λ Ω Τ Η

8 0 0

1 1

8 0 3

( Χ Ω Ρ Ι Σ

Χ Ρ Ε Ω Σ Η )