Afroditi

GLI ANGELI DEL DOLORE

AFRODHITI K. SHEHU

ËNGJËJT E DHIMBJES poezi Gli angeli del dolore poesia

The angels of pain poems

1

Afrodhiti K. Shehu

AFRODHITI K. SHEHU Ëngjëjt e D himbjes poezi Gli angeli del dolore poesia The angels of pain poems

Redaktore letrare: Aleksandra Shabani U.P.L.I, W.P.S Recesente: Enrieta Sina, W.P.S Art grafik dhe kopertina: Dashamir Vraniçi Tradutto in italiano: Aleksandra Shabani (Majlinda) Translator: Dritan Kardhashi W.P.S

Libri u botua nën kujdesin e Lidhjes Ndërkombëtare të Poetëve, Shkrimtarëve dhe Artistëve PEGASI ALBAN IA

Copyright © Afrodhiti K. Shehu, 2011

Libri u shtyp në Shtypshkronjën e Shtëp isë Botu ese Marin Barleti Tiranë, 2011

2

ËNGJËJT E DHIMBJES

DILEMË Lutje e kërkim

Një puthje nga ty kërkova, për të vështruar brenda meje në je gjallë, apo ke vdekur.

Një pikë uji për të parë nëse shpirti im nga burimi yt ende është i etur...

3

Afrodhiti K. Shehu

Nëse...

D

ilema mes Hënës dhe Diellit në të panjohurën të mbytet dhe unë në rrugën e gjatë, ku po shkoj, të ndiej, nëse eci në parajsë, apo në ferr.

Nën hijen e Pemës së Jetës do të qëndroj, për një moment, lotët e mi të shijoj, nëse janë të kripur, larg teje do të shkoj, por, nëse, më ëmbëlsojnë me Trenin e së Shkuarës do të udhëtoj dhe përmes erës që do të çaj, në të njëjtën stacion ëndërr, do të qëndroj.

4

ËNGJËJT E DHIMBJES

Rrëfimi i Pëllumbit

Sytë d o t i m byll dhe Vjeshtën në shpirt do të ndiej, si atëherë, kur gjethet binin, dhe unë nga frika, mos dimri më merrte larg teje, fort të përqafoja, Në ëndërr, atë natë, të thirra e dremitur nga udhëtimi në kohë, por ti u largove se Pëllumbat e dashurisë, fjalët e zemrës, nd oshta nu k t i sollën.

Në Labirintin e Jetës përsëri humbëm, por duke ndjekur të njëjtin yll në një udhëkryq, përsëri u gjendëm dhe vesa e mëngjesit, si pikla loti, harresën kishte njomur...

5

Afrodhiti K. Shehu

Një pyetje që ecën ....

Të pashë në sy, për të të pyetur a i mban ende me vete vitet që kaluan, por dilema nuk u thye dhe ne vazhduam me shpinëkthyer përsëri...

Busulla e vjetëruar

N ë të njëjtën rrugë, si kohë më parë kalova, në të njëjtën ëndërr ëndërrova...

Dhe më pas, rrugët përsëri u ngatërruan, si gërshetë me fatin, që na vë në lojë u trazuan...

Hapat, herë na largonin herë në të njëjtën rrugicë na çonin dhe unë me busullën e vjetëruar ku mbi të vitet, ngjarjet,

6

ËNGJËJT E DHIMBJES

plasaritje kishin shkaktuar. e shikoja të ngrirë, në një drejtim më tregonte në natën që të fshihte ty, si e çmendur më drejtonte.

Me vete e mbajta dhe në rrugën time vijova, në një copë qielli me frymën time shkrova: Ylli ynë në qiell përsëri do të na shkëmbejë, vesa e mëngjesit nga nata Ty, një ditë do të rrëmbejë dhe unë busullën do të vazhdoj të shikoj dhe Këngën e pëllumbave që ato fjalë kurrë, s t i çuan do t i këndoj .

7

Afrodhiti K. Shehu

ANTITEZAT E JETËS Antiteza e parë

Të urresh apo të dashurosh, të bësh paqetim apo të luftosh, ku jtim ehid hu rat t i sjellësh nëpër m end , në ato momente lumturimi t i hed hësh p ërtej ku jtesës dhe në harresë të gjesh vend...

Antiteza e dytë

Ëndrrat më të flakta me makthet gërshetuar dhe urimet e prejardhura prej zemrës si mallkime në të shqiptuar.

Antiteza e tretë

Ironike: Të përhumbësh përjetë fitoren e ëmbël d he të fitosh nd jesinë e të hu m bu rës, të arrish qiellin ta prekësh me duar e emër, nd ërkohë m bi tokë të ecu rën ta kesh të p am u nd u r

8

ËNGJËJT E DHIMBJES

Antiteza e katërt

N ë një fletëz të bardhë të shkru ash gëzim dhe dora, pa vetëdije, ta ketë tranform u ar lënd im

Antiteza e pestë

N atëzezën

me çarçafë të bardhë ta kesh mbuluar, d he nga kjo botë hënën d iell të kesh kërkuar, Koha kaq shpejtësisht të ketë kalu ar (ndonëse ti për ta ngrirë, akrepat e orës ke ndaluar).

Antiteza e gjashtë

Një botë e tërë të rrethon me njerëz prapëseprapë ty të dëgjon vetmia, m elod inë m ë të ëm bël të jetës në shijim Ç forcë notash paskërka melodia!

(Zbukuroka dhe shpirtin më të egër!)

Në një piano të vjetër, historinë e jetës - kompozim...

9

Afrodhiti K. Shehu

Antiteza e shtatë

Të kesh një glob prej lodre në

dorë dhe të mos arrish të kuptosh se, çfarë është lodër: Globi që po kundron, apo ky Univers, në të cilin gjallon?

Dhe si padashje tund lehtas nga habia kokën

Antiteza e tetë

T

ë dalësh para pasqyrës, të soditësh pasqyrimin tënd: Ti të jesh duke qeshur, dhe pasqyrimi duke qarë, heshtur!

E në këtë çast, në dilemë, të pyesësh veten me drithërim: - Kush jam unë në të vërtetë?

Më thuaj, më thuaj, pasqyrimi im?

Dhe përgjigja jo, s d o të m u ngojë: - Sekretin do ta zbulosh dikur në jetë!

Logjika, nga e gjithë kjo farsë, fajëson zemrën, siku r asaj i pëlqen trillim i, Gënjeshtrën e vërtetë e mund mohimi e të Vërtetën, si gënjeshtër, s e tu nd pasqyrim i.

10

ËNGJËJT E DHIMBJES

Përfundimi i antitezave

A ntiteza e ledhatuar në këtë rrëfenjë - fjale ul siparin. Çuditërisht nga kodra ka frikë Maja e Malit!...

11

Afrodhiti K. Shehu

DASMA E PËRDHIMBJES Vetmia dhe Dhimbja e lumtur

N ë Altarin e Shenjtë Vetmia sonte u martua...

Nën petkun e vellos së bardhë një Vajzë, për hir të dashurisë së saj. u vetëflijua dhe shkallët dhimbja e lumtur po i ngjiste, Loti përvëlues faqes së vajzës rrëshqiste...

Buqeta e gjembave

Buqeta, që mbante në dorë, çu d itërisht m e gjem ba ishte kriju ar Gjem ba, që zem rën ia shpu an, Një nga një i mblodhi dhe në tufën më të bukur sonte u shndërruan.

Duart e saj, sikur gjakun e trëndafilave pikonin.

Ishin pika nga zemra e saj që sot për herë të fundit po lotonin...

12

ËNGJËJT E DHIMBJES

Dashuria e dështuar vallëzon

N ë nje cep të qiellit, mbi një re, Ëngjëjt dashurinë e humbur ngushëllonin, nga ana tjetër vetminë që, sonte martohej, po uronin...

Daullet e dasmës plot gëzim po buçisnin me notat e lëndimit, si flakë, shpirtin e vuajtjes ndiznin...

Dhe dashuria, që sot dështoi, po vallëzon, e dehur nga vuajtja, nën krahët e humbjes, Zemrën e dërmuar strehon...

Dhe petku i zi i mbrëmjes sonte përsëri qytetin mbuloi dhe vellon e bardhë nata e errët në të zezë e ndryshoi.

13

Afrodhiti K. Shehu

Kristale pikojnë Ëngjëjt

D au llet m ë nu k

kënd u an të qeshurat e vetmisë m ë nu k jehu an Dhe nga qielli kristale nisën të pikojnë.

Ishin Ëngjëjt, për vdekjen e vajzës nisën të lotojnë

Rrudha qëndruar shpirtit tim

N ga pluhuri

i viteve të mbuluara, nga gjurmët e kohës të vjetëruara disa fotografi rri e vështroj, Mom ente të Jetës po rikujtoj.

Papritur më përfytyrohen :

M ë ngjallen kaq kujtime të fëmijërisë lojërat, njerëzit e mi të dashur, oborri pranë shtëpisë!

Më kujtohet,

14

ËNGJËJT E DHIMBJES

si nëpër ëndërr, gjithçka që unë jetoja pjesë e jetës që në memorje e fotografoja.

Këto kujtime, në disa fotografi të vendosura nga harresa e gjithë këtyre viteve të njollosu ra Muajt, vitet, duket sikur mbi to kanë ecur d he në një ku jtim d iku , aty kanë ngecu r , të më sjellin ndërmend një risi të humbur nga dallgët e kujtimeve, e lëkundur...

Në mur, një vizatim i mbetur, një fëmijë i lumtur, nga rrjedhja e viteve, i qejfmbetur...

Kohë që shkuan e më nuk vijnë, rrudha qëndruar shpirtin tim.

15

Afrodhiti K. Shehu

LARG Kalvar ditësh e kujtimesh

D itët kalojnë

njëra

tjetrën

duke ndjekur, në dhimbjen e largësisë duke u përpjekur... përballë zhu rm ës së zemrës qëndron e heshtur.

Kujtimet radhëzuar, në kapituj, të vendosura në faqet e zemrës të brengosura...

Gjithë ato mendime, ndjenja, fjalë pas hekurave të largësisë të burgosura... lënë m ënjanë

16

ËNGJËJT E DHIMBJES

Pse kaltërsi?!

Larg

tani, zjarrin shiu po mundohet ta shu aj , me flladin e lehtë cikloni të luaj, në qiellin e nxirrë kaltërsia të ndihet e huaj...

Largësi në dhimbje...

M alli të shtrëngon në gji, çdo çast i bukur nga largësia digjet, bëhet hi Një mall i madh zemrën e mundon, largësia bashkë me dhimbjen jeton

17

Afrodhiti K. Shehu

Sinoptikë kohore e shpirti

Rrufe ... shi dhe dhimbje qielli hedh, largësia kështu vazhd on të rrjed h , duke ngritur dallgë të pakapërcyeshme në det, dhimbje të pafundme në këtë jetë * * * byll sytë, nga gjithë kjo ndihesh i lodhur, në Përrroin e Dhimbjes i ndodhur në shkretëtirën e largët, të paanë, sikur një hap nga vdekja të ndan...

M

18

ËNGJËJT E DHIMBJES

Lot rrëshqitës

N ga xhami i ftohtë, përtej kësaj jete, shikon atë ëndërr të largët po ëndërron sytë me një gjuhë të dëshpëruar flasin dhe lotët në faqe rrëke shkasin

Shkëndija e fundit e shpresës

Z aret në pistën e jetës u hodhën, trishtim dhe largësi sollën; shkëndija e fundit e shpresës u venit, u shua, ajo ëndërr e parealizuar në m jegu ll u largua...

19

Afrodhiti K. Shehu

Lumturi e vjedhur

N ë ujëvarën e lumturisë për një pikë uji u zgjata, nga mëkati i haresë dhe unë pak të vidhja...

Papritur, sa ndëra dorën, më zuri nata d he s m u nd a më, asgjë të shihja...

N ë livadhet e lumturisë herë pas herë shëtisja, Diku r , u përku la, një lule të këpusja, shansin për të vjedhur lumturi këtu, mos ta humbisja dhe egërsinë e jetës m e një lu le ta zbu sja Sa e preka lumturinë, d ora m u gjakos, gjaku duke pikuar mbi petalet e saj, gjëmbi i trishtimit thellë në zem ër m u rrënjos dhe pyeta veten: Vallë të vjed hësh një çast lumturie qu het faj?

20

ËNGJËJT E DHIMBJES

N ë qiellin e lumturisë të endesha, të kërkoja lotët e reve, brend a m eje t i nd jeja, një frymë lumturie nga qielli ta strehoja, në një rreze dhe një lot, m ëkatin tim të rrëfeja , pas xhamit te vitrinave të jetës lumturia e vendosur, si një skulpturë e paprekur, nga nje bukuri e egër e krekosur dhe gjithë jetën nga Njerëzimi e ndjekur!!!

Me fal

P ër ty që shpinën të ktheva, kur me kishe nevojë, m ë fal Një fjalë të ëmbël kërkoje, shpirtin e hidhëruar të ëm bëlsoje kur ti më doje pranë, unë të mohova; të merrje erë në kopshtin e ndjenjave të mia, të ndalova...

Më pyete për një mijë e një gjëra,

21

Afrodhiti K. Shehu

por u në s arrita të përgjigjesha në kohë, ti më shihje me ata sy, që luteshin dhe unë nuk vura re që, pas meje, nje derë u mbyll, një derë, e cila rrëmbeu një furri ëndrrash nga realiteti të sapozgjuara dhe një mal kujtimesh mbi të shkuarën, të rënd u ara Në limanin e shpresave të heshtura, kërkove të zbarkoje, një kandil të ndizje, për hir të dëshirave të shuara, por dallgët e harresës, tutje të larguan; në kufirin, ku puthet lutja me ëndrrën, si një zog të lëshuan, d ëshirat fort t i brohorisje, e pas perëndimit të diellit, si në krahët e një fluture, do të qëndisnin të gjitha ato ëndrra që s m u nd e të nd ieje dhe ato fjalë që shpirti nga gramafoni i vjetër më nuk i përjetoi..

22

ËNGJËJT E DHIMBJES

Sapo u zgjove, mëngjesi të ra mbi krye dhe krahët e fluturës ishin bërë hi, të shkundura mbi realitetin, si kokrriza sheqeri..

Një bashkim tingujsh kërkove të dëgjoje që plaga në shpirt të mbyllej dhe doreza e radhës pas një dere të ulej, dhe vitet kishin mbledhur eshtrat e pendimeve të kaq shumë ngjarjeve dhe pas atij gramafoni të vjetëruar të preku në shpirt një melodi e dobët, Një fjalë, e cila eci në kohë dhe hapat jashtë portës së jetës më nuk u dëgjuan Më fal! d he, pas saj, shp irti u qetësu a

23

Afrodhiti K. Shehu

DASHURI E VARROSUR Qarje e britma shpirti

N ë një natë

ftohtësirë një hije nëpër varreza ishte duke u vërtitur, të qarat e britmat e shpirtit nga thellësia e qenies së saj dilnin duke ulëritur...

E veshur në të zeza një vendvarrim po kërkonte, dashurinë e vdekur diku ta varroste... * * * Shiu i rrëmbyeshëm lotëve i ngatërrohej, nga balta e lagur fat i zi i saj i kujtohej.

Në rrugicat, mes shtëpive, përjetësisht të banuara, hapi i saj i çoroditur kotohej dhe dashuria e vdekur

24

ËNGJËJT E DHIMBJES

krahëve të saj shtrëngohej. * * * H apat më s u d ëgju an Në një shtëpi të boshuar, ende të pabanuar, ndaluan.

Në tokën e shkretë të fatit u përkul, Madhështisë së Dhimbjes iu përul...

Shtriu krahët Atë... atë foshnjë, farën e jetës për ta groposur si rrënjën e një trëndafili,... trëndafila të vyshkur do të lulëzojë në varrezat Lulja më e Bukur pa jetë aromë kujtimi do të kundërmojë.

25

Afrodhiti K. Shehu

Mbretërim i vajtimit të shpirtit

Kujtimi i dashurisë që tani në varreza banon, Lulja më e Bukur në vesën e mëngjesit m ë s vegjeton Balta e natës, dritën e mëngjesit. nisi të mbulonte, Heshtja rrënqethëse mbi vajtimin e shpirtit tani mbretëronte...

Epilogu i krahëve

K

rahët e jetës s kanë m e çfarë të përqafojnë dhe Kthetrat e Vdekjes dashurinë skllave në rrjetën e saj shtrëngojnë

26

ËNGJËJT E DHIMBJES

Loja e jetes *

N ë zymtësinë e të panjohurës duke u thelluar e ngadalësisht nga realiteti duke u larguar, shndërrohet dhimbja e zemrës në torturë dhe melankolia e jetës në furtunë, si një shpirt i lirë, duke u venitur në rrugicat e së ardhmes, ne drejtim të paditur nga mijëra hije i ndjekur e nga flakët e jetës i djegur...

Në këtë iluzion po ecën vetëm i rrethuar nga ndjenja vështirësuese të jetës, duke i dhënë ngjyrime ëndrrës tënde gri e jeta duke ta kthyer në bardhë e zi... *

Ti ndien rrahjet e zemrës, je gjallë, e jeta të vendos

27

Afrodhiti K. Shehu

me vdekjen përballë...

Fati të servir dallgë të pakapërcyeshme, të degdis në një lojë m e rregu lla të pathyeshm e Ajo të nxjerr në skenë, si një aktor, për të luajtur tragjedi, por ti je amator...

Teatri mbaron, u len perd et Loja e jetës skenën m bu lon

Maska e hipokrizisë

N ë skena të ndryshme kalova me aktor mjeshtra u shkëmbeva dhe rolin e secilit, shijova, si në tragjedi greke.

Në shkallët e një amfiteatri u ula dhe nga hipokrizia e atyre maskave u mrekullova...

Perdja ulej dhe ngrihej,...

Të njëjtët aktorë

28

ËNGJËJT E DHIMBJES

me maska të ndryshme hynin dhe dilnin dhe ambicjes së tyre - regjisor, i bindeshin, me dallgët e mposhtjes rriheshin, si bisha për të njëjtin pre ziheshin...

Të zhveshur nga virtyti dhe të zhytur në lumin e vesit, ngrihej zëri i aktorit në kupën e qiellit, hapi i tij mbi viktimat e tragjedisë vërtitej, mbi kufoma që skenën e teatrit kishin mbuluar, mbi aktor të vjetër nga tragjedia e përjetshme që nu k m bijetu an Monologët e gjatë ndërtonin pallatin e suksesit, muret e një shpirti pa dinjitet ku pse - të të m os d epertonin..., sa herë të luaja dhe unë në skenë u tundova, mollën e mëkatit për një rol në jetë të kafshoja; në ujërat e të njëjtit lumë dhe unë të lahesha, nga ajo qeli me diell të ndahesha,

29

Afrodhiti K. Shehu

Hëna e florinjtë të më strehonte, Regjisori i të njëjtit teatër të më drejtonte, atëherë dhe unë nga duartrokitjet e spektatorëve do të rrethohesha; nga mijëra naivë do të lakmohesha.

Brenda meje zërin e ndërgjegjes do të mbysja dhe pas një gabimi, si ato kufoma, në skenën e jetës përfu nd im isht d o të vd isja

Stacioni i fundit

Treni po afrohej në stacion, sikur ecte mbi rrugën e fatit që d rejton Sytë të përlotur po shkëmbenin fjalët e fu nd it, Ato fjalë që zemrat thellë i nd jenin kur jeta të fal një mal me lëndim ajo të zhvesh

30

ËNGJËJT E DHIMBJES

nga lumturia dhe të lë si jetim, një botë e tërë para teje përmbyset dhe Qielli i Shpresës ngad alë po ngryset, * Dëshirat në kështjella prej rëre shndërrohen, nga dallgët e trishtimit ato rrënohen... * Dy jetë dikur në të njëjtën rrugë ecnin tani, në të njëjtin stacion trenin e ndarjes presin,...

Petalet e Dashurisë të shtruara përgjatë, rrugës së lumturisë, nga era që fryu u larguan,... * Dallëndyshet e Pranveres në këtë lulëzim tu tje shtegtu an * Nata i fshehu yjet, pas reve të zbehta dhimbjet e thikave në zemër për të mos qenë

31

Afrodhiti K. Shehu

aq të mprehta... dhe vagonat e trenit ngarkonin ndarjen dhe oqeanin e pafund të lotëve, të lehtësonin dhimbjen.... * Koha përfundoi dhe treni do të nisej...

Asnjë moment i përjetësisë m ë nu k u përkiste, Një fjalë në çastet e fundit duhet të belbëzohej, në kufirin e dhimbjes me ndarjen të takohej. * Duart të bashkuara nga njëra - tjetra rrëshqitën Treni i ngarkuar, tutje po largohej, duke marr gjithçka, si një pëllumb i lirë dhe buza u hidhërua, duke pëshpëritur: Lamtumirë!

32

ËNGJËJT E DHIMBJES

FYTYRA ËNGJËLLORE Koha e parë

Krahët e arta vesh e vërtitesh nëpër qiej, mbi fytyrën tënde duket sikur vezullojnë një mijë diej...

Dhe krahët i ke hapur, gjithë botën duke e zaptuar dhe jetën e egër, ëm bël d u ke e led hatu ar

Koha e dytë

Një herë fshihesh pas reve e si Pëllumbi i Paqes shfaqesh, një herë mbi oqeanet fluturon, e si pulëbardhë mbi dallgët ndalesh,...

Vallë formën e cilës bukurie mban?

Për një qenie kaq të bukur s shkru an asnjë Bibël, asnjë Ku ran

33

Afrodhiti K. Shehu

Koha e tretë

D he kur Kaltërsia e Ditës turbullohet, errësira e përqafon, e Dita në krahët e saj perëndohet, vazhdon së bashku me xixëllonjat të ndriçosh, në aromën e pranverës parfum dehës të ku nd ërm osh

Koha e katërt e fytyrës ëngjëllore

P luhur magjie në çdo cep të tokës të shpërndash pareshtur pluhur lumturie, duke vallëzuar i heshtur dhe festa e haresë deri në orët e para të mëngjesit vazhdon, derisa buzëqeshja e diellit të pushton dhe në notat e gjallërisë Jeta qendis ngjyrat e saj, si një punë dore, të gjurmuara nga butësia e asaj fytyre ëngjëllore.

34

ËNGJËJT E DHIMBJES

Përsiatje meditative për vëllimin Ëngjëjt e D himbjes Tashm ë jeta p ërsiatet në një fizionom i të lexu eshm e d him bjeje, hid hërese, gazm im i, hijësie, tru ku , plagëzim i, heshtje, stresimi, përcjellje. Dhe ky kolorit me kryefjalëzim kahjen e negativitetit sjell në nd ërgjegjësim in njerëzor që n ë fillesat e kësaj nd jesh m ërie, të m atu rim it, n jë bllok parapritjesh për përballim , një p ërvojë shp rehëse për të rezistu ar d he triu m fu ar... Elem enti njeri kontakton m e ngjasi, ndodhi, fenomene, ashpërsim jetësor që në hapat e p a r a të ecu r isë së tij jetësor e... A sh p ër sim i i k ëty r e fen o m en ev e, q o ft ë sh p ir t ër o r ë d h e so cia lë, e r r it in rezistencën dhe forcën e tij përballuese. E rëndësishme është zbu lesa e jagove kriftëverd hë , e sajesave tu rbu llu ese, e manipulimeve drithëruese. Vëllimi Ëngjëjt e D himbjes ka të pranishëm elem entë të tillë, që realizojnë zbu lesën m ë një gju hë thjeshtësisht d he tentu ese poetike, d u ke i d h ën ë m ë sh u m ë rën d ësi rrëfen jës d h e n d jesisë, sesa figu rim it. Lirshm ërisë të shp rehu rit i jepet parësi, për të d hënë m esazhet, nëp ërm jet një stru ktu rim i ind ivid u al.

Paçka se ka përdorim të rimimeve foljore ato nuk e prishin harm oninë tekstu ale, p or në këtë art grafik d he në këtë vargëzim m ë tepër të rim u ar notatojnë m elod ishëm . N jë element, i cili duhet evidentuar në këtë përmbledhje është se Afrod hiti shqu het në gjetjen e tem ave nga jeta reale, sidomos ato përshtypëzuese për moshën e saj dhe apelon me këtë mënyrë të shkruari edhe te bashkëmoshatarët për t u p ërgatitu r p ërp ara sp rovave jetësore. N d osh ta ka rem inishenca ed he m e vëllim e të tjera të këtij spektri, por trajtesa është individuale dhe pa huazuar. Fjalësi i përdorur

35

Afrodhiti K. Shehu

n ë k ët ë v ëllim ësh t ë i t h jesh t ë, p o r d o m e t h ën ës , i ku p tu eshëm , p a qënd ru ar në stacion për t u m end u ar gjatë Kjo është një m ani ind ivid u ale, por kjo ka d he inskenimin e aktrimin poetik, i cili të stacionon dhe të bën të rikthehesh në lexim in e poezive. Mprehtësi e autores është se fenome nin e shp alos me n jë dalngad alësi impulsuese. Dalja në pah me një vëllim të tillë do të shërbejë për nxitje dhe për një logjizëm dinamik në profesion si dhe në kontu rim in p rofesional e në bu ku rinë shp rehëse, që shpesh i mungon, sferës ku profesionalizohet, të cilët krahas interpretimit ligjor, duhet të kenë një fjalor të pasur, të bukur d he ngu litës... Ndosht a kjo do t ë jet ë e ardhmja, e cila do t ë shmang mosbukurinë fjalor t ë kët ij profesioni. Në këtë kontekst, Afrodhiti po hedh një hap të sigurt, që duhet n ë të ard h m en të kom p letoh et m e n atyralitet d h e m ë shkallina më të lartësuara...

Kristaq F. Shabani I.W.A, W.P.S Presid ent i LN PSH A PEGASI ALBAN IA Gjirokastër, tetor, 2010

36

GLI ANGELI DEL DOLORE

GLI ANGELI DEL DOLORE

37

Afrodhiti K. Shehu

Afrodhiti K. Shehu GLI AN GELI DEL DOLORE Poesia Tradutto in italiano: Aleksandra Shabani (Majlinda)

Marin Barleti. Tirana, 2011.

38

GLI ANGELI DEL DOLORE

LE ANTITESI DELLA VITA La prima antitesi

O diare oppure amare, fare pace oppure lottare, gli ricordi addolorati che li porti nella mente, in quei momenti di volo, li butti via al di lรก della memoria, e nella dimenticanza trovare posto...

La seconda antitesi

I

piu ardenti sogni, con le angoscia intrecciate, e gli auguri derivati dal cuore, come maledizioni nel pronunciare.

La terza antitesi

Ironico: Disperdere etternamente la dolce vittoria, e vincere la sensazione della perdizione,... aggiungere il cielo e toccarlo con la mano

39

Afrodhiti K. Shehu

e con nome, m en t r e s u lla t er r a la ca m m in a t a ch e l a b b ia impossibile...

La quarta antitesi

In un fogliettino bianco, scrivere gioia , e la mano senza coscienza, che l abbia transform ato nella ferita ...

La quinta antitesi

La nera notte con le bianche lenzuola, che l abbia coperta, e d al qu esto m ond o la lu na sole, che l abbia cercata, il tempo cosi velocemente, che l abbia passato ... ( mentre tu per ghiacciarlo, le lancette d ell orologio hai ferm ato).

La sesta antitesi

U n mondo intero ti circonda con gente, di nuovo a te ti ascolta la solitudine, la melodia piu dolce della vita nel godimento...

Che note musicali che ha la melodia!

40

GLI ANGELI DEL DOLORE

( Ad orna e pu re l anim a piu selvaggia! ) In un vecchio pianoforte, la storia d ella vita com posizione...

La settima antitesi

A vere un globo di gioccatoli in mano, e non riuscire a capire che, Che cosa è gioccatolo: Il globo che sta osservando, oppure questo universo in quale dá vita?

E come se involontariamente scuote leggermente la testa d all incanto...

La ottava antitesi

U scire davanti allo specchio, a godere il tuo riflesso: Tu stare ridendo, ed il riflesso piangendo, in silenzio!

Ed in questo momento trovarsi in dilema domandare a se stessa con trepidazione: Chi sono in veritá io?

Dimmi, dimmi , mio riflesso?

E la risposta no, non si ritarderá: Il segreto lo scoprirai una volta nella vita!

La logica da tutta questa farsa incolpisce il cuore e come se a lei le piace la immaginazione,...

41

Afrodhiti K. Shehu

La vera menzogna la lotta la negazione, e la verita, come menzogna il riflesso non la scu ote .

La conclusione delle antitesi:

L antitesi accarezzata, in questa narrazione di parola abbassa il sipario, sorpredentemente dalla collina sente paura La Cima del Monte!...

42

GLI ANGELI DEL DOLORE

IL MATRIMONIO DEL DOLORE La Solitudine ed Il Dolore felice

N ell Altare Santo, la Solitudine stasera si è sposata...

Sotto l abito d el bianco velo, una ragazza per la grazia del suo amore si è sacrificata.

E le scalle il dolore felice gli stava salendo.

La lacrima cocente alla guancia della ragazza scivolava...

Il mazzo delle spine

Il mazzo che mantenevava in mano, sorprendentemente con le spine era creato, le spine che il cuore gliele hanno puntate,...

Uno dopo uno le ha raccolte e nel mazzo più bello, stasera si sono trasformate...

43

Afrodhiti K. Shehu

Le sue mani, e come se il sangue delle rose sgocciolavavano.

Erano delle goccia dal suo cuore che oggi per l u ltim a volta stavano lacrimando...

L amore fallito danza

In un angolo del cielo, su una nuvola, Gli angeli l am ore perd u to consolavavano... e dalla altra parte la solitudine che stasera si sposava stavano augurando...

Le tamburi del matrimonio pieno di gioia stavano tuonando con le note della ferita, come fiamme, e l anim a d ella sofferenza accend evavano...

E l am ore che oggi è fallito, sta danzando pieno di sofferenza sotto nelle ali della perdizione il cuore spezzato ricovera...

E l abito nero d ella serata stasera di nuovo la citta ha coperto ed il bianco velo la notte oscu ra in nero l ha cam biato.

44

GLI ANGELI DEL DOLORE

Cristalli sgocciolano Gli Angeli

Le tam bu ri non hanno

cantato le risa della solitudine, non hanno eccheggiato più...

E dal cielo Cristalli cominciárono a sgocciolare.

Erano gli angeli, per la morte della ragazza, che cominciárono a lacrimare.

p iù ,

Le rughe rimaste alla anima mia

D alla polvere degli anni coperti, dalle vecchie traccia del tempo, qualche fotografia sto a guardare Mom enti d ella Vita sto ricordando.

Improvvisamente mi immaginano: Mi portano nella mente tanti ricordi della infanzia i giochi, la mia gente amata, il cortile davanti alla casa!

Mi ricorda, come nel sogno , tutto che io vivevo parte della vita che a memoria la fotografavo.

Questi ricordi, in qualche fotografia fissati

45

Afrodhiti K. Shehu

dalla dimenticanza dei tutti questi anni macchiati...

I mesi, gli anni, e come se sul loro hanno camminato, ed in un ricordo... in qualche luogo, lĂŹ si sono bloccati..., che mi portino nella mente una gioventu perduta dalle onde dei ricordi, esitante...

Nel muro, un disegno rimasto, una bambina felice, d al corso d egli anni, invid iosa ...

I tempi che sono andati via e non verrano mai piĂš, le rughe rimaste alla anima mia.

46

GLI ANGELI DEL DOLORE

L AMORE SOTTERATTO Pianti e le urla di anima * n una notte di ghiaccio una ombra tra i cimiteri si stava girando i p ianti e le u rla d ell anim a d alla profond ita della sua esistenza uscivavano urlando...

Vestita in nero un posto di sepellimento stava cercando l am ore m orto che lo sotterasse in qu alche posto...

I

** *

La pioggia impetuosa alle lacrime le stava scompigliando, dal fango umido il suo sfortunato gli stava ricordando.

Nelle stradiocciole, tra le case etternamente abitate, il suo passo agitato si rendeva inutile e l am ore m orto alle su e braccia si stringevava.

** *

I passi non si sono sentiti

mai piĂš...

In una casa vuota, ancora non abitata sono fermati.

Nella povera terra del destino si è piegato, Alla Grandezza del Dolore gli è chinato...

Estende le braccia

47

Afrodhiti K. Shehu

Quel... quel bimbo, il seme della vita per scavarlo come la radice di una rosa,... le rose avvizzite fiorirano nei cimiteri ed Il Piu Bel Fiore senza aroma di ricordo si olezzerĂĄ.

Il regno del pianto dell anima

Il ricord o d ell am ore che adesso nel cimitero abita, Il piu Bel Fiore nella rugiada della mattina non vegeta piĂš...

Il Fango della Notte, la luce della mattina cominciò a coprire, Il silenzio brivido su l pianto d ell anim a ad esso regnava...

L epilogo delle ali

Le ali della vita non hanno piĂš che abbracciare, e gli artigli d ella Morte l am ore schiavo nella sua rete stringono...

48

GLI ANGELI DEL DOLORE

Felicita rubata N ella cataratta della felicita per u na goccia d acqu a mi sono allungata dal peccato della gioia che rubassi anche io poco...

Improvvisamente, mentre ho porto la mano mi ha giunto la notte e non ho potuto piĂš che vedessi...

Nei prati della felicita ogni volta che passeggiavo una volta,... mi sono piegata un fiore che colgassi, l occasione fortu na per ru bare felicita, qui che non la perdessi e la ferocita della vita, con u n fiore che l am m ansissi...

Mentre l ho toccato la felicita, la mano mi è insanguinato, il sangue sgocciolando, sui suoi petali, la spina della tristezza, profondamente nel cuore mi è radicato e ho domandato me stessa: Forse mai rubare un attimo di felicita si chiama colpa?

49

Afrodhiti K. Shehu

Nel cielo della felicita che mi vagassi,e che cercassi le lacrime delle nuvole dentro di me, e che li sentissi.

Un respiro di felicita dal cielo che lo ricoveravo, in un raggio ed una lacrima, il mio peccato che lo confessasi...

Dietro il vetro delle vetrine della vita la felicita fissata, come una scultura non toccata da una bellezza feroce sfoggiata, e tutta la vita dalla Umanita seguita!!!

La ultima stazione

Il treno si stava avvicinando nella stazione e come se camminava sulla strada del destino che guida...

Gli occhi lacrimosi stavano scambiando le ultime parole,... quelle parole che i cuori profondamente li sentivavano...

Quando la vita ti regala una montagna con le ferite, essa ti sveste dalla felicita e ti rende orfano, un mondo intero davanti a te si distrugge ed Il Cielo della Speranza lentamente sta annuvolando,...

50

GLI ANGELI DEL DOLORE

*

I desideri nel castello di sabbia

D

si transformano dalle onde della tristezza quelle si rovinano... * ue vite un tempo nella stessa strada camminavavano adesso , nella stessa stazione il treno della separazione aspettano...

I Petali d ell Am ore estesi d u rante tu tta la strada della felicita, dal vento che soffia si sono allontanati,... *

Le Rondini della Primavera in questa fioritura al di lĂĄ sono pellegrinati... *

La notte le ha nascosto le stelle, dopo le nuvole pallide i dolori dei coltelli nel cuore per non essere cosi affilate... ed i vagoni del treno caricavavano la separazione e l infinito oceano d elle lacrim e, che facilitassero il dolore... *

Il tempo è ultimato ed il treno si partirebbe...

Nessun momento della etternita non le apartenevava piĂš,...

Una parola negli ultimi attimi

51

Afrodhiti K. Shehu

si doveva balbettare, nel confine del dolore con la separazione si incontrasse. * e mani unite d alla u na all altra sono scivolate...

Il treno caricato, al di lå si stava allontanando, prendendo tutto con se, come un colombo libero e la labbra si è amareggiata, su su rrand o: Ad io !

L

52

GLI ANGELI DEL DOLORE

I VOLTI ANGELICI Il primo tempo

Le ali di oro vesti e ti giri tra i cieli, sul tuo viso sembra che brillano migliaia di soli...

E le ali li hai aperti, tutto il mondo hanno conquistato, e la vita selvaggia, dolcemente accarezzandola...

Il secondo tempo

U na volta ti nascondi dopo le nuvole, e come Colombo della Pace ti apparisci, una volta sugli oceani voli, e come gabbiano sulle onde ti fermi, Forse mai la forma di quale bellezza mantieni?

Per una esistenza tanta bella non scrive nessuna Bibbia, e nessun Corano...

53

Afrodhiti K. Shehu

Il terzo tempo

E

qu and o l azzu rro d ella Giornata si intorbid isce, l oscu rita l abbraccia, e la Giornata nelle sue ali si tramonta, e tu continua insieme con le lucciole che brilli, e nella aroma della primavera profumo eccitante che olezzi...

Il quarto tempo del volto angelico

P olvere di magia in ogni angolo della terra, disperdere in continuazine polvere di felicita, danzando silenziosamente, e la festa della gioia fino alle prime ore del mattino continua, mentre il sorriso del sole ti conquista ed anche nelle note della vivacita.

La vita ricama i suoi colori, come lavoro manuale, tracciate dalla delicatezza di quel volto angelico.

54

GLI ANGELI DEL DOLORE

Ormai la vita ci pensa profondamente in una fisionomia leggebile pieno d i d olori, d i afflizione, d i grand e gioia, d i m a g ia , d i t r u cco, d i fer it a , d i silen z io, d i st r ess, d i accom p agn am en to. Ed an ch e qu esta coloritu ra con la direzione della negazione che porta nella coscienza umana che d all inizio d i qu esta sensibilita , d ella m atu rita, u n blocco d i im boscate p er resistenza, u na esp erienza esp ressiva per resistere ed anche per trionfare... L u om o com e elem ento ci fa contattare con gli avvenim enti, gli eventi, i fenom eni, l inasprim ento vitale d a infanzia d el suo p rogresso vitale... L in asp rim en to d ei qu esti fen om en i qu alu nqu e sia spiritu ale ed anche sociale l au m entanno la resistenza ed anche la su a forza frontale. Ma l im p ortante è la scoperta d ei jago ... , d egli invenzioni intorbid enti, ed anche delle manipolazioni eccitanti.

Kristaq F. Shabani I.W.A, W.P.S

55

Afrodhiti K. Shehu

56

THE ANGELS OF PAIN

THE ANGELS OF PAIN

57

Afrodhiti K. Shehu

Afrodhiti K. Shehu TH E AN GELS OF PAIN Poems Translator: Dritan Kardhashi, W.P.S

Marin Barleti TiranĂŤ, 2011

58

THE ANGELS OF PAIN

DILEMMA Claim and plea

A kiss from you I asked, to look inside me Whether you are dead or alive.

A d rop of w ater to know w hether m y sou l from you r spring Remain still thirsty...

If...

The dilemma between the Moon and the Star is drowned into the unknown And I, in the long journey, where I am going, feel you, If I walk in paradise or in hell, Under the shadow of the Life Tree to stand, For a moment to taste my tears whether they are salty, Far away from you to go, But, if, they sweeten me with the Train of the Past I will proceed forward and wade through the wind At the same dream station, I shall stop.

59

Afrodhiti K. Shehu

D ove s narration

I will close my eyes and feel the autumn in my soul Like once, When the leaves were falling and I from the fear, That the winter might take me far from you, embraced you tightly, In a d ream that night, som nolent from m y jou rney in time, I called you, But you left because perhaps the love s Doves, Did not bring you the heart s w ord s.

In Life s Labyrinth w e w ere lost again, But following the same star in a crossroad, w e fou nd each other again And the m orning s d ew , like teard rops, had wettened the forgetfulness...

A question that walks...

I looked at you in the eye, to ask you whether you still keep in your memory The years that passed, But the dilemma persisted and we continued to turn The back to each other again

60

THE ANGELS OF PAIN

The old compass

In the same road, like once I passed, In the same dream I dreamt...

And again, the ways were intricate, Like a like a braid it intermingled with the fate that plays with us The steps, at times pushed us off at times they drew us near the same alley And I, with the old compass, that the years, events Had left their marks of it, Which seemed frozen, In one direction it showed me the night which hided you, Like a lunatic it directed me I kept it with me and I continued my journey In a piece of sky I wrote with my breath: Ou r Star in the sky the m orning s d ew w ill separate u s from you, One day I shall grab the compass And I w ill continu e to listen to the d oves Song And those words they did not deliver to you I shall sing .

61

Afrodhiti K. Shehu

ANTITHESES OF LIFE The first antithesis

To hate or to love to make peace or to fight To bring into the mind the bitter memories, In those moments of felicity To throw them beyond the memory and to find a place in the forgetfulness...

The second antithesis

The most impassioned dreams intertwined with nightmares And blessings originated from the heart like curses when uttered.

The third antithesis

Ironical: To loose the sweet victory forever And to win the feeling of the failure, To reach the sky and to touch it with hands and name, At a tim e w hen you are incapable of w alking

62

THE ANGELS OF PAIN

The fourth antithesis

In a white paper to write

joy And the hand, unaware, Transform s it in pain

The fifth antithesis

The black night with bed sheet to have covered, And from that world the sunny moon to have sought, Time so fast to have passed...

(Although you, in order to freeze it, have the clock hands stopped).

The sixth antithesis

A whole world with people surrounds you, Yet again solitude listens to you, The sweetest melody of life tasting...

What a power of notes the melody has!

(It adorns the wildest of souls!)

An old piano, history of life composition...

The seventh antithesis

H olding a toy globe in your hand Which of the two is a toy: The globe that you observe, or this Universe, in which you live?

63

Afrodhiti K. Shehu

And, as if unaware, shake your head from wonder...

The eighth antithesis

To stand in front of the mirror, contemplating your reflection: You, being laughing, and your reflection crying, in silence!

And at this moment, you ask yourself thrilled: - Who am I really?

My reflection do tell me, Do tell me?

And the answ er not, w on t be late: - You will discover the secret sometime in your life!

The logics, from all this farce, blames the heart, as if it likes fabrication...

The real lie, the d isclaim er conqu ers the real lie, and the truth, Like a lie is not tossed by the reflection.

End of the antitheses

The antithesis caressed in this narration-word lowers the curtain.

Strangely the Top of Mountain fears the hill!...

64

THE ANGELS OF PAIN

WEDDING OF PAIN Loneliness and happy pain

In the Holy Altar the Loneliness today was married Under the attire of the white veil a Girl For the sake of her love sacrificed herself And pain was mounting the stairs, The bu rning tears at the girl s face rolled ...

The bunch of thorns

The bunch, she held in her hand, strangely with thorns created...

Thorns that sticked her heart, One by one she gathered them and in the most Beautiful bunch they were transformed today.

As if her hand s d ripped the roses blood .

They were drops from her heart that today for the last time were shedding tears...

65

Afrodhiti K. Shehu

The failed love dances

In a corner of the sky, over a cloud, the angels were condoling The lost love, On the other hand, congratulated the loneliness which was going to be married today...

The wedding drums boomed with great joy With the w ou nd s notes, like flam e, lit the Su ffer s spirit...

And love, which today failed, is dancing, Drunken from suffering, under the wings of loss, Shelters the broken heart...

And the black attire of the night covered the town again tonight And the black night transformed the white veil into a black one.

The angels drip crystals

The d ru m s d id not

sing again, the laughter of solitude did not echo...

And crystals began to fall from the sky.

They w ere the angels, shedding tears for the girl s death.

66

THE ANGELS OF PAIN

Wrinkles standing on my soul

W ith dust over the years covered, From the tim e s m arks had becom e old I am looking at some photos Call to the m em ory Mom ents of Life .

Of a sudden I imagine: Memories of childhood appear before me Games, my dear people, the yard near the house!

I remember, like in a dream, everything I lived Every part of my life I pictured it into my mind.

These memories put in some photos Spotted from the forgetfulness of all these years...

Months, years, seem as if they have walked on them And they have stopp ed somewhere, at a memory.., They bring into my mind a lost innovation Tossed by the waves of memories....

In the wall, a remaining painting, a happy child Resentfu l from the years cou rse Tim es that passed and w on t com e back again Wrinkles standing on my soul.

67

Afrodhiti K. Shehu

Far aw ay

Calvary of days and memories Days pass each other follow ing, Throu gh the d istance s pain end eavou ring Before the heart s echo stand s silent.

Memories put in rows, in chapters, Into d olefu l heart s p ages..., All those thoughts, feelings, words Behind the manacles of distance imprisoned...

Left aside...

Why sky-blue?!

Far aw ay ... now , the rain is trying to extingu ish the fire , The cyclone is trying to play with the light breeze, In the blue sky to feel like a stranger...

Distance and agony...

Yearning tightens your soul, every beautiful moment From distance it burns to the ashes...

A great yearning torments my heart, The distance lives along with the sorrow...

68

THE ANGELS OF PAIN

Timely and spiritual synoptic

The sky rains thunderclaps, rain and pain This way the distance goes on to flow By raising insurmountable waves in the sea Endless pain in this life... * * *

Close your eyes, from all what you have been through you feel exhausted In the Life Stream being in the distant desert, Infinite, As if a step separates you from d eath

Rolling tears

From the cold glass, beyond this life, it looks That far dream is dreaming The eyes speaking with a saddened tongue And the tears roll torrential into the face

69

Afrodhiti K. Shehu

The last spark of hope...

The dices were thrown in the field of life, Sadness and distance brought; The last spark of hope fainted, extinguished, That unaccomplished dream in the fog ... departed...

Stolen happiness

In the waterfall of bliss, I stretched myself for a drop of water, To steal a portion from the sin of bliss...

The moment I stretched my hand the night fell, And I could not see anything ...

In the meadows of happiness i used to walk oftentimes, Once.., I bent, to pick a flower In order to not loose the chance of stealing bliss And to soften the wildness of life with a flower...

The m om ent I tou ched hap p iness m y hand covered with blood, Blood dripping on its petals, The thorn of melancholy was implanted into my heart And I asked myself: Would it be a sin to steal a moment of happiness?

To wander through the sky of happiness, seeking tears of the clouds, To feel them within me, a spirit of bliss From the sky to shelter, to a sunray and a teardrop My sin to confess...,

70

THE ANGELS OF PAIN

After the glass of life s d isp lay w ind ow s hap p iness dwelled, Like an u n tou ch ed scu lp tu re, from a w ild beau ty boasted Followed by Humanity the whole life!!!

Forgive me...

For you... to whom I turned my back, When you needed me, forgive me...

A soft word you sought, To pacify you r em bittered sou l When you needed me beside you, I refused you; I prevented you from smelling the aroma of my feelings gard en You asked me for a thousand and one things, But I did not answer back in time, You were looking at me with your imploring eyes, And I d id n t notice That behind me, a door closed, A door that grabbed from reality A million of newly awakened dreams And a mountain of heavy memories on the past, At the bay of silent hopes, You sought to land, a candle to lit, For the sake of the extinguished desires, But the waves of forgetfulness,

71

Afrodhiti K. Shehu

sent you far away; To the threshold where the prayer embraces the dream, Like a bird they cast you, To applause your desires, and after sunset, Like a bu tterfly s w ings they would embroider All those d ream s that you cou ld n t feel those w ord s that the soul Could not hear from the old gramophone...

The moment you woke up, the dawn fell upon your head And the bu tterfly s w ings w ere transform ed into dust, Shaken upon the reality, like sugar granules...

A mixture of sounds you sought to listen That you r spirit s w ou nd m ight be healed and the handle of the turn after a door to be lowered And the years had accumulated the bones of regrets of so many events And after that old gramophone a fainted melody touched your soul A word, that walked in time and the steps ou t of the life s gate w ere never heard again.

72

THE ANGELS OF PAIN

BURRIED LOVE Crying of the soul *

In a cold night a shadow was wandering in the graveyard, The crying of the soul emerged from the depth of her being screaming...

Worn in black in a graveyard she sought A place to bury her dead love... *

The gushing rain mixed with her tears, From the wet mud she reminded her ill-fated man.

In the alleys between houses, eternally inhabited, Her erratic step walked in vain And the dead love tightened to her arms. * * * he steps were not heard again...

They stopped at an empty house, still uninhabited In the deserted land of fate it bent, To the Highness of Pain it bowed...

Stretched its arms

T

73

Afrodhiti K. Shehu

To bury that... that infant, the seed of life Like the root of a rose, withered roses will bloom in the graveyards The most beautiful flower, lifeless, without aroma of memoirs will smell.

Reign of the soul lamentation

The love memory that now in the graveyard dwells, The m ost beau tifu l flow er d oes not vegetate anym ore in the d aw n s d ew ...

The night s clay, began to cover the d aw n s light The thrilling silence now reigned over the lamentation of the soul...

The arms epilogue

The life s arm s have nothing to em brace w ith And the Death s Claw s began to tighten the slavish love In its net

74

THE ANGELS OF PAIN

Life s game *

In the bleakness of the unknown deepening And slowly moving away from the reality The heart s sorrow is transform ed into tortu re And life s m elancholy into storm , Like a free spirit, fainting In the fu tu re s alleys, in an u nknow n d irection Chased by a thousand shadows Bu rned from the life s flam es...

In this illusion you walk surrounded by Life s hind ering feelings, by giving colou rs to You r grey d ream and life transform s it into black and white... *

You feel the heart beats, you are alive, And life puts you in front of death Fate offers you insurmountable waves, Deports you to a game with unbreakable rules...

It draws you to the scene, like an actor, To play tragedy, But you are an amateur... *

The theatre ends, the curtains lower...

The life s gam e covers the scene...

75

Afrodhiti K. Shehu

The mask of hypocrisy

In different scenes I passed with master actors I met And the role of each I tasted, like in a Greek tragedy.

In the seats of an amphitheatre I sat I marvelled from the hypocrisy of those masks...

The curtain used to lower and rise,...

The same actors with different masks Going in and out Being obedient to their ambitiousness-director With the waves of subdue they battled, Like the beasts fighting for the same prey...

Unrobed from the virtue And dipped into the river of vice, The actor s voice u p to the firm am ent, His step into the victims of tragedy wandered, Upon coffins that the theatre s scene had covered Upon ancient actors from the eternal tragedy Who did not survive...

The long monologues were building the block of success,

76

THE ANGELS OF PAIN

The walls of a soul without dignity Where w hy to not p enetrate you , Each time I used to perform in the scene I was lured, The Ad am s ap ple to bite for a single role in my life; Into the waters of the same river to wash, And bid farewell to that sunny cell, The golden Moon to shelter me, The director of the same theatre to lead me, Then I would be surrounded with the applauses of the spectators; From a thousand naives I would be envied.

I w ou ld d row n m y conscience s w hisper w ithin m e, And after a m istake, like those cad avers, in the life s scene Eventually I would die...

77

Afrodhiti K. Shehu

The last station

The train was approaching to the station As if it w alked on in the path of fate it d irects The tearful eyes were exchanging the last w ord s, Those w ord s that the hearts d eeply felt When life bestows you a mountain of pain It disrobes you from the happiness and leaves you like an orphan, A whole world before you falls away And the Sky of the Hope darkens slowly, *

D esires transform into castles of sand, Ruined by the waves of sadness... *

Two lives once walked in the same path N ow , at the sam e station th e train of p arting they await,...

Love Petals laying along, The way of happiness, the wind that blew removed them,... *

The Swallows of Spring in this blooming far aw ay m igrated

78

THE ANGELS OF PAIN

*

N ight hided the stars, behind the pale clouds pains of knives In the heart in order not to be so sharp...

And the passenger cars loaded the separation And the endless ocean of tears, to ease the pain.... *

The time finished and the train would depart...

None of the moments of eternity belonged to them,...

A single word in the last moments should be stammered In the threshold of pain with separation to meet *

The joined hand s slipp ed Th e lo a d e d t r a in , w a s d ep a r t in g , t a k in g a lo n g everything,

79

Afrodhiti K. Shehu

THE ANGELIC FACE First time

The gold en w ings you d ress and d ance throu ghou t the skies Over your face many stars seem to glance...

And your arms remain stretched invading the whole world Caressing softly the wild life...

Second time

Sometimes you hide behind the clouds and the Pigeon of Peace appear Sometimes over the oceans you fly, and like a gull on the waves you stop, Wonder, the shape of what beauty you retain?

For su ch a beau tifu l being neither Bible nor Koran writes...

80

THE ANGELS OF PAIN

Third time

A nd when the Blueness of the Day becomes dimmer, the darkness embraces it, And the Day sets in its wings You continue to glitter along with the fire - flies, In the arom a of sp ring to sm ell head y perfu m e

Time four of the angelic face

D ust of magic in every corner of the world To deliver unceasingly the dust of happiness, Dancing silently And the celebration continu es u ntil the first hou rs of the dawn Until the smile of the sun takes possession of you and in the notes of vivacity Life em broid ers its colou rs, like a hand w ork, tracked by the softness Of that angelic face.

81

Afrodhiti K. Shehu

82

ËNGJËJT E DHIMBJES

PËRMBAJTJA DILEMË .................................................................................... 3 Lutje e kërkim ............................................................................ 3 Nëse... ........................................................................................4 Rrëfimi i Pëllumbit ................................................................5 Një pyetje që ecën .... ................................................................6 Busulla e vjetëruar .....................................................................6 ANTITEZAT E JETËS ............................................................ 8 Antiteza e parë .........................................................................8 Antiteza e dytë ...........................................................................8 Antiteza e tretë ...........................................................................8 Antiteza e katërt ......................................................................... 9 Antiteza e pestë ..........................................................................9 Antiteza e gjashtë ...................................................................... 9 Antiteza e shtatë ...................................................................... 10 Antiteza e tetë .......................................................................... 10 Përfundimi i antitezave ........................................................... 11 DASMA E PËRDHIMBJES.................................................. 12 Vetmia dhe Dhimbja e lumtur .................................................. 12 Buqeta e gjembave................................................................... 12 Dashuria e dështuar vallëzon ................................................... 13 Kristale pikojnë Ëngjëjt ........................................................... 14 Rrudha qëndruar shpirtit tim .................................................. 14 Papritur më përfytyrohen : .......................................................14 LARG .................................................................................16 Kalvar ditësh e kujtimesh ........................................................ 16 Pse kaltërsi?! ............................................................................17

83

Afrodhiti K. Shehu

Largësi në dhimbje... ............................................................... 17 Sinoptikë kohore e shpirti ........................................................ 18 Lot rrëshqitës ...........................................................................19 Shkëndija e fundit e shpresës ..............................................19 Lumturi e vjedhur .................................................................... 20 Me fal ...................................................................................21 DASHURI E VARROSUR .....................................................24 Qarje e britma shpirti ..............................................................24 Mbretërim i vajtimit të shpirtit ................................................ 26 Epilogu i krahëve ..................................................................... 26 Loja e jetes .............................................................................27 Maska e hipokrizisë .................................................................28 Stacioni i fundit ....................................................................... 30 FYTYRA ËNGJËLLORE ...................................................... 33 Koha e parë ..............................................................................33 Koha e dytë .............................................................................33 Koha e tretë .............................................................................. 34 Koha e katërt e fytyrës ëngjëllore ............................................34 GLI ANGELI DEL DOLORE ........................................37 LE ANTITESI DELLA VITA .................................................39 La prima antitesi ...................................................................... 39 La seconda antitesi................................................................... 39 La terza antitesi ........................................................................ 39 La quarta antitesi ..................................................................... 40 La quinta antitesi ..................................................................... 40 La sesta antitesi ........................................................................ 40 La settima antitesi .................................................................... 41 La ottava antitesi ...................................................................... 41 La conclusione delle antitesi: .................................................. 42

84

ËNGJËJT E DHIMBJES

IL MATRIMONIO DEL DOLORE .........................................43 La Solitudine ed Il Dolore felice ............................................. 43 Il mazzo delle spine ................................................................. 43 L amore fallito danza ...............................................................44 Cristalli sgocciolano Gli Angeli .............................................. 45 Le rughe rimaste alla anima mia .............................................. 45 L AMORE SOTTERATTO .....................................................47 Pianti e le urla di anima ........................................................... 47 Il regno del pianto dell anima ..................................................48 L epilogo delle ali ...................................................................48 Felicita rubata .......................................................................... 49 La ultima stazione .................................................................... 50 I VOLTI ANGELICI................................................................53 Il primo tempo ......................................................................... 53 Il secondo tempo ...................................................................... 53 Il terzo tempo ........................................................................... 54 THE ANGELS OF PAIN ...................................................57 DILEMMA .............................................................................. 59 Claim and plea ......................................................................... 59 If... ...........................................................................................59 Dove s narration ......................................................................60 The old compass ...................................................................... 61 ANTITHESES OF LIFE ......................................................... 62 The first antithesis ................................................................... 62 The third antithesis .................................................................. 62 The fourth antithesis ................................................................ 63 The fifth antithesis ................................................................... 63 The sixth antithesis .................................................................. 63 The seventh antithesis .............................................................. 63

85

Afrodhiti K. Shehu

The eighth antithesis ................................................................ 64 End of the antitheses ................................................................ 64 WEDDING OF PAIN ..............................................................65 Loneliness and happy pain ...................................................... 65 The bunch of thorns ................................................................. 65 The failed love dances ............................................................. 66 The angels drip crystals ...........................................................66 Wrinkles standing on my soul ................................................. 67 Far away ..............................................................................68 Why sky-blue?! .......................................................................68 Distance and agony... ............................................................... 68 Timely and spiritual synoptic .................................................. 69 Rolling tears .............................................................................69 The last spark of hope... ...........................................................70 Stolen happiness ...................................................................... 70 Forgive me... ............................................................................ 71 BURRIED LOVE ....................................................................73 Reign of the soul lamentation .................................................. 74 The arms epilogue ..................................................................74 Life s game ..............................................................................75 The mask of hypocrisy ............................................................76 The last station .........................................................................78 THE ANGELIC FACE ............................................................80 First time .................................................................................. 80 Second time ............................................................................. 80 Third time ................................................................................ 81 Time four of the angelic face ................................................... 81

86

This document was created with Win2PDF available at http://www.win2pdf.com.

The unregistered version of Win2PDF is for evaluation or non-commercial use only.