Seasidesblog In haar Seasidesblog deelt Sabine Verburg haar passie voor de zee, strand, producten uit zee en al het moois van de Zeeuwse kust. seasides.blog
Column Sabine Verburg
Zeeland dijkenland Een steile klim van maar liefst 75 treden omhoog voordat je boven op de dijk bent en de zee beneden aan de andere kant ziet liggen. Er zijn veel dijken in ons ‘Land in zee’.
aan hun aparte vorm: een flauwe helling aan de zeezijde om de golven te laten uitlopen, aan de landzijde een steilere helling. En daarom kun je nu nog aan de oude dijken in de polder zien tot waar toen de zee kwam. MUURTJES VAN EEN JONKHEER Later werden de zeewerende dijken steeds verder versterkt, verhoogd en verbreed. Ook werd de klei (gedeeltelijk) vervangen of aangevuld door andere materialen. Een van de bijzondere materialen, waarmee na de stormvloed van 1906 dijken verhoogd werden, waren de betonnen Muraltmuurtjes, Muraltmuren zijn een uitvinding van jonkheer ir. R.R.L. de Muralt. Er kwamen tussen 1906 en 1935 in Zeeland op maar liefst 120 kilometer zeedijk, toen een kwart van alle dijken, Muraltmuurtjes. Helaas bleek dit niet bestand te zijn tegen het wassende water van de watersnoodramp in februari 1953. Dus werden de meeste ‘muraltmuurtjes’ in de loop der jaren opgeruimd.
Zeeland wordt niet voor niets wel eens Dijkenland genoemd. Als de provincie nog eens op zoek moet naar een andere naam, dan is ‘Dijkenland’ een goed alternatief. Want afgezien van enkele duinenrijen zijn het toch de dijken die Zeeland tot op de dag van vandaag beschermen tegen het water. Zonder dijken dus geen land, geen Zeeland. RUGGENGRAAT VAN HET LANDSCHAP De majestueuze zeedijken aan de Noordzee en de Ooster- en Westerschelde weren de zee en wind zodat we veilig kunnen leven achter de dijk. Sinds eeuwen werpen we dijken op om ons te beschermen en ook om land af te troeven van de zee. Dijken vormen de ruggengraat van het Zeeuwse landschap. En ze zijn als een wisselende grens van land en water de rode draad in de Zeeuwse bewoningsgeschiedenis.
BLOEM-, BOOM- EN WOONDIJKEN Zo stoer en fier de ‘nieuwe’ zeedijken, zo klein en liefelijk ogen de binnendijken. Voorheen waren het zeedijken totdat er nieuwe grotere dijken opgeworpen werden. Het werden bloem-, boom- en woondijken met dorpjes er op. Met in het voorjaar op de beschutte zuidzijde een bloemenzee, slingeren zij als bomenlinten door het landschap.
UIT DE KLEI De dijken waren niet altijd zo hoog en breed. Heel vroeger werden ze gebouwd met het letterlijk meest voor de hand liggende ‘gratis’ materiaal: klei. De zeedijken kon je gemakkelijk herkennen
20
