Laboratorium nadziei
Zdrowie i Uroda
Procedura in vitro to wieloetapowy proces, w który zaangażowany jest sztab specjalistów: lekarzy, pielęgniarek, embriologów, psychologów czy personelu pomocniczego. To także długa, pełna emocji droga przyszłych rodziców –od procedur medycznych, przez hodowlę zarodka, aż po upragniony finał, jakim jest ciąża i w rezultacie dziecko. Vitrolive może pochwalić się świetnymi wynikami w zakresie uzyskanych ciąż. Z pewnością przyczynia się do tego nowoczesne laboratorium, ale tak dobrych wyników nie byłoby bez profesjonalnego zespołu embriologów. O tej wyjątkowej pracy i towarzyszących jej emocjach rozmawiamy z dr n. med. Anną Petri, kierownikiem ds. embriologii Vitrolive.
28
Na czym polega Pani praca? W wielkim skrócie – wykonuję procedury zapłodnienia pozaustrojowego, czyli łączę komórki rozrodcze poza organizmem kobiety: komórkę jajową z plemnikiem. Następnie, po uzyskaniu zarodka, dokonywany jest jego transfer do jamy macicy, czyli do ciała matki. Warto podkreślić, że całej procedurze in vitro towarzyszy wiele innych bardzo ważnych elementów, które dotyczą jakości i sposobu pracy laboratorium: to bezwzględne dbanie o prawidłowy rozwój zarodka poprzez zapewnienie optymalnych warunków hodowlanych, ocenę jego rozwoju, a następnie wybór – czasami z kohorty zarodków – najczęściej jednego, najbardziej optymalnego i dającego największe szanse na ciążę. W swojej codziennej pracy wraz z całym zespołem staram się po prostu pomagać ludziom, żeby każda para, która wchodzi do kliniki Vitrolive, mogła usłyszeć słowa: „mamo, tato”. Plemniki same docierają do komórki jajowej czy je Pani wybiera? Czym się Pani
kieruje: wyłącznie parametrami medycznymi czy również intuicją? Wszystko zależy od procedury, jaką wykonuję. W chwili obecnej, w laboratoriach wspomaganego rozrodu, stosowane są dwa rodzaje zapłodnienia pozaustrojowego – tak zwane „klasyczne” zapłodnienie pozaustrojowe (IVF) oraz zapłodnienie pozaustrojowe metodą ICSI. W obu przypadkach pacjentka poddawana jest kontrolowanej hiperstymulacji jajników. Komórki jajowe są pozyskiwane poprzez punkcję jajnika, następnie poddawane procedurze zapłodnienia pozaustrojowego. „Klasyczne” zapłodnienie pozaustrojowe polega na umieszczeniu komórki jajowej w szalce ze specjalnie przygotowanym nasieniem partnera lub dawcy w celu zapłodnienia. Metoda ta wymaga odpowiedniej liczby prawidłowych plemników, co powoduje, że nie zawsze może być zastosowana. Technika ICSI polegająca na podaniu plemnika do komórki jajowej, co łączy się z koniecznością odpowiedniego przygotowania komórki jajo-
wej, która przed procedurą, w sposób mechaniczny i enzymatyczny, zostaje pozbawiona komórek ziarnistych. Następnie, za pomocą igieł, do cytoplazmy oocytu zostaje wprowadzony plemnik. Metoda ICSI jest dominującą procedurą stosowaną przez nowoczesne laboratoria embriologiczne, ponieważ umożliwia wybranie najbardziej optymalnego, morfologicznie prawidłowego plemnika. Metoda ta pozwala na uzyskanie ciąży u par, u których mamy skrajne parametry nasienia lub w przypadku, kiedy plemniki pozyskujemy z jąder lub najądrzy. Czy przy okazji in vitro wykonywane są badania genetyczne? Kiedy może Pani rozpoznać płeć i czy rodzice mogą wybrać zarodek, np. ze względu na cechy fizyczne? W Polsce, zgodnie z ustawą o leczeniu niepłodności, stosowanie preimplantacyjnej diagnostyki genetycznej w ramach procedury medycznie wspomaganej prokreacji jest dozwolone, ale wyłącznie ze wskazań
