ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ ΜΑΥΡΌΠΟΥΛΟΣ
H ζωή είναι ωραία ...και ο θάνατος θλιβερός
Ζ Ω Γ ΡΑ Φ Ι Κ Ή
Σ Ε
Χ Α Ρ Τ Ό Κ Ο Υ Τ Ε Σ
H ζωή είναι ωραία ...και ο θάνατος θλιβερός ΠΑΝΑΓΙ ΖΩΓΡ
ΏΤ
ΥΛΟΣ Ο Π Ό Ρ Υ ΗΣ ΜΑ
Ό Ε ΧΑΡΤ Σ Ή Κ Ι ΑΦ
ΚΟΥΤΕ
Σ
Το τελευταίο καιρό, Φιλοτέχνησα έργα με θέμα «H ζωή είναι ωραία / Ο Θάνατος είναι άσχημος». Τα έργα είναι ζωγραφισμένα επάνω σε χαρτόκουτες με ακριλικά και λαδοπαστέλ. Τη βασική φόρμα - στάση των έργων την έδωσε το όρθιο ανάπτυγμα της χαρτόκουτας πάνω στην οποία και είναι ζωγραφισμένα. Σχεδιάστηκαν αρχικά, με μαρκαδόρο, ζωγραφίστηκαν με βασικές πινελιές από ακριλικά χρώματα και στην συνέχεια «δουλεύτηκαν» με παστέλ λαδιού... Εδώ παρουσιάζω τα βασικά «ζευγάρια» αυτής της εργασίας μου. Τα έργα παρουσιάζονται/παρουσιάστηκαν στην Iδιωτική «Kερκυραϊκή Πινακοθήκη» του Mιχαήλ Aγγέλου Βραδή. Έκθεση ζωγραφικής Παναγιώτης Μαυρόπουλος - Γιώργος Μικάλεφ 3/9/12 έως 19/11/12. Kερκυραϊκή Πινακοθήκη - Ιωάννου Θεοτόκη 77 - Κέρκυρα.
«Oι αρχέγονοι θεοί φθείρονται - σαν παλιές μουχλιασμένες τοιχογραφίες. Aποσαθρώνονται - ως ανάγλυφα σε υγροποιημένο ασβεστόλιθο. Το αρχαίο θεϊκό ζευγάρι φαντάζει πια, ξεθωριασμένες φιγούρες - επαρχιακού θεάτρου σκιών. Να βοηθήσουν οι θεοί, πλέον δεν μπορούν... παρά μόνο να σταθούν αφορμή, στον ανόητο ζωγράφο, να αναζητήσει (μέσω της μορφής τους) την πρωτογονική ζωγραφική, στην παρθενική μορφή της».
Τα κείμενα που συνοδεύουν τα ζωγραφικά έργα είναι ανεξάρτητα απ’ αυτά και περιλαμβάνονται στο ποιητικό έργο... «Αποσπάσματα από άγνωστο Βαβυλωνιακό Έπος» ...μια πνευματική εργασία - αναζήτηση του συγγραφέα P.S.Mavro/Stavriotis.
Τα «πνευματικά δικαιώματα» του έργου είναι κατοχυρωμένα στο Συγγραφέα (P.S.Mavro/Stavriotis)
«Δεμένοι (όπως η σάρκα με το πνεύμα) για πάντα αχώριστοι και αγαπημένοι, θα διαβούμε και αυτό το κατώφλι του θανάτου. Eμάς η αιωνιότητα δε θα μας τρομάξει. Tίποτα δε θα μας χωρίσει. Τις καρδιές μας δε θα τις κατασπαράξουν οι αιμοβόροι δαίμονες. Οι ψυχές μας (ελαφρότερες και από πούπουλο) θα σταθούν επάνω στο τάσι της ζυγαριάς... Οι Θεοί θα μας αναγνωρίσουν και θα μας αποδώσουν αυτό που μας αξίζει. Μαζί θα διαβούμε τον ιερό ποταμό και θα βαδίσουμε, χέρι - χέρι, προς τη δύση. Aπό εδώ και πέρα, αγαπημένη, μαζί θα βλέπουμε τον Ήλιο να ανατέλλει (για πάντα) πάνω από τον Κοσμικό Ορίζοντα. Δίκαιοι, ανάμεσα σε δίκαιους (σε ουράνιο τόπο) θα ζούμε, με γαλήνη θεϊκή... ώσπου ο Θεός της Εμφάνισης να μας καλέσει και πάλι, αγαπημένη, στη γη να περπατήσουμε ξανά!» (Απόσπασμα από πινακίδα της Ούρ... που όμως δε βρέθηκε ακόμα!)
Όταν ο Θεϊκός Aνούκ, μας ξερίζωσε από την πόλη της Ουρ και μας παρέδωσε στους δαίμονες της κόλασης... εμείς αγαπημένη, ατρόμητοι σταθήκαμε μπροστά τους και απαντήσαμε με περίσσια βεβαιότητα σε όλες τις ερωτήσεις τους... και όταν η Θεά λέαινα χίμηξε να μας σπαράξει... εμείς επικαλεστήκαμε το μεγάλο Μαρδούκ... και ευθείς έκανε πίσω. Tώρα (μακριά από τις θλιβερές σκιές των νεκρών) στην όμορφη χώρα με τις υδάτινες διώρυγες και με τα πράσινα τα δέντρα, ευτυχισμένοι θα ζήσουμε μαζί για πάντα!» (Απόσπασμα από πινακίδα της Ούρ... που όμως δε βρέθηκε ακόμα!)
«Ημουν ένας «δυνατός άντρας»... και αυτή ήταν μια «όμορφη γυναίκα», από την πόλη του Palermo. Μαζί περπατήσαμε πάνω στην γλυκιά γη, μαζί ξεκουραστήκαμε στα σκιερά άλση, μαζί ξεδιψάσαμε στις δροσερές πηγές... μαζί προσφέραμε Σπονδές στους τρομερούς θεούς... και Xοές στους σεβαστούς νεκρούς... Τώρα πια, κατοικούμε στις θλιβερές «κατακόμβες των Καπουτσίνων». Οι ψυχές μας όμως, για πάντα ενωμένες με τα δεσμά της αγάπης, ελεύθερες, θα επαναλαμβάνουν κάθε ημέρα (ως την αιωνιότητα) το ουράνιο φωτεινό ταξίδι τους, πάντα προς τη Δύση... και το βράδυ, πάντα αγκαλιασμένες, μαζί θα αποκοιμιούνται μέσα στο ασημένιο τάσι του φεγγαριού... που θα τις οδηγεί (ακατάπαυστα) και πάλι στην ανατολή!» (Απόσπασμα εντοιχισμένης πλάκας, από τις Kατακόμβες των Kαπουτσίνων... που δε βρέθηκε ακόμα! «Catacombe dei Cappuccini» / Palermo / 1500-1920 )
Θ άν ατος - Ζ ωή - Θέοσ η
«Όταν ο Άνουκ και η Ινάννα πουν «Φύγε», θα πάω στην Ερεσκιγκάλ, τη σκοτεινή. Θα πω... «Ο Ένλιλ του ουρανού, ο Ένκι της θάλασσας και ο μεγάλος Σάμας με έχουν αρνηθεί. Ο Άνουν, ο παλαιός των ημερών και θεϊκή Κόρη Ινάννα, η αφέντρα, με απαρνήθηκαν». Θα πω, σε αυτή όπου οι θνητοί φοβούνται να ξεστομίσουν το όνομά της, «Είμαι εδώ! Τα κόκαλα μου είναι τσακισμένα, η σάρκα μου είναι σκισμένη και η καρδιά μου είναι κομμάτια... Πέταξε με, στο βρομερό λάκκο όπου ζουν οι σκιές των νεκρών... Kανείς δε με αποζητά». (Απόσπασμα από άγνωστο Bαβυλωνιακό Έπος)
«Ο κακόμορφος νάνος, ο σκοτεινός θεός Γκίλβικ, ύψωσε εμπρός μου, απαγορευτικά, τα σκήπτρα του παρελθόντος και του μέλλοντος. Με παγίδεψε στο παρών... μα εγώ δε παγιδεύτηκα καθόλου. Η αρχαία Mητέρα Kι - η παλαιά θεά με τα φίδια - με δέχτηκε και μου επέτρεψε να κατοικώ μέσα στον ανθισμένο κήπο της, αρκεί να τη σέβομαι, να την αγαπώ και να την τιμώ για πάντα. - Θεά μητέρα Γη, προστάτεψε με από τη λησμονιά που θέλει να με ρίξει ο κακόμορφος θεός - νάνος του κάτω κόσμου». (Απόσπασμα από άγνωστο Bαβυλωνιακό Έπος)
«Η βασίλισσα Νινσούν, η σοφή με τη βαθειά γνώση, με τίμησε. Με έβαλε να καθίσω δίπλα στους θεούς. Με κάλεσε στο τραπέζι τους και με διέταξε να φάω μαζί τους... Μα εγώ φοβήθηκα και δεν άπλωσα χέρι στην τροφή των θεών. Tότε αυτή γέλασε και μου είπε... Είδες τι κάνει ο ανόητος φόβος σου; Έχασες την αθανασία. Θα γινόσουν αθάνατος, θα κατοικούσες στο ναό μου και θα κοιμόσουν στο κρεβάτι μου. Θα ήσουν άντρας, πατέρας, αδελφός και γιός μου...» (Απόσπασμα από άγνωστο Bαβυλωνιακό Έπος)
«...ζω στην πόλη Ουρούκ, κατοικώ στο προαύλιο του οίκου του Μεγάλου Άνουκ, φυλάσσω τις αποθήκες με τις προσφορές, υποδέχομαι τους υποτελείς και παραλαμβάνω τα δώρα. Είμαι μεγάλος και κραταιός υπηρέτης. Ο Άνουκ υπολογίζει στην παρουσία μου και με ευλογεί. Είμαι ο Αν-μπαλού-μπαμπά, ο σεβαστός αποθήκο/φύλακας του Ναού της Ουρούκ... και οι γραφείς χαράζουν παντού με φόβο το όνομά μου». (Απόσπασμα από άγνωστο Bαβυλωνιακό Έπος)
«Την Ένατη ημέρα ο Άνου γέννησε ένα όμορφο Θεϊκό πλάσμα! Ο Άνου γέννησε την Mητέρα, την Αδερφή, τη Σύζυγο, τη Κόρη και την Eρωμένη! Ο «Παλαιών των Ημερών» γέννησε τη Θεϊκή Γυναίκα για εμένα! Ο Άνου τοποθέτησε τη Θεϊκή Γυναίκα μέσα στον κήπο, δίπλα μου και μου είπε... «Τώρα, μπορείς να με βλέπεις, να με ακούς, να με γεύεσαι, να με μυρίζεις, να με πιάνεις, να μου μιλάς... Τώρα έχεις εικόνα και μορφή για να με φαντάζεσαι. Γιατί, αυτή τη γέννησα εγώ, ο Άνου, (ο Παλαιός των ημερών, ο Ύψιστος, ο Άρχοντας των θεών, των Πνευμάτων και των Δαιμόνων). Αυτή, έχει κάτι από όλα αυτά, είναι μέσα της... γιατί είναι σάρκα από τη σάρκα μου και αίμα από το αίμα μου». (Απόσπασμα από άγνωστο Bαβυλωνιακό Έπος)
«... Όλοι θα με κοιτάξουν με φθόνο και υποψία, κανείς δε θα με πλησιάζει άφοβα και όλοι θα με ρωτούν... Εσύ δεν είσαι που υπέβαλες τον εαυτό σου σε μεγάλο κόπο γιατί σε έκαιγε άσβεστη φωτιά; Εσύ δεν είσαι που σε αγαπούσε ο φίλος σου ο Ενγκιντού... και που αυτός πέθανε για εσένα; Εσύ δεν είσαι που αναρωτιόσουν... και που αναζητούσες να βρεις απαντήσεις στα ερωτήματα σου. Εσύ δεν είσαι που έταξες να φέρεις στους γέροντες της Ουρούκ το μυστικό της Αθανασίας; Mήπως (Bασιλιά Γκιλγκαμές) βρήκες τις απαντήσεις που γύρευες...; Μήπως (Bασιλιά Γκιλγκαμές) κατέκτησες το μυστικό της Ζωής και του θανάτου... και το κράτησες για εσένα...;» (Aπό το «Έπος του Γκιλγκαμές» http://eposgilgamesh.blogspot.gr/ ...σε απόδοση P.S.Mavro/Stayrioti)
«Ο Άνου είναι ο πατέρας και η μητέρα των πάντων. Όλα είναι μέσα σε αυτόν, τίποτα δεν είναι έξω από αυτόν, γιατί όλα είναι αυτός! Εγώ και εσύ αγαπημένε, είμαστε μέσα σε αυτόν και δεν μπορώ να υπάρχω έξω από αυτόν γιατί αυτός εμπεριέχει τα πάντα! Αυτός είναι ότι ήταν και ότι δεν ήταν, ότι υπάρχουν και ότι δεν υπάρχουν, ότι θα υπάρξουν και ότι δε θα υπάρξουν! Αυτός είναι ότι θα μπορούσε να είναι και δεν είναι... άλλα και αυτό που θα μπορούσε να μην είναι και όμως είναι! Αυτός είναι, ήταν και θα είναι... ότι ήμασταν και ότι δεν ήμασταν! Εσύ και εγώ αγαπημένε, είμαστε δημιούργημα του μεγάλου Άνου, γεννηθήκαμε στη σκέψη του και τώρα θα ζούμε, για πάντα μαζί, στον κόσμο του!» (Απόσπασμα από άγνωστο Bαβυλωνιακό Έπος)
«Η Ιρκάλα, η βασίλισσα της σκοτεινιάς, με έσυρε στο θλιβερό βασίλειο της. Μου πρόσφερε τα πλούτη της και με κάλεσε να καθίσω δίπλα της. Όμως εγώ ένιωσα ακατανίκητη επιθυμία να φύγω από τη χώρα που η λησμονιά κυριαρχούσε. Τότε αυτή το κατάλαβε και με έριξε στο βρομερό λάκκο όπου ζουν οι σκιές των νεκρών. Διάλεξε έναν άλλο για να τρώει στο τραπέζι της και να ξαπλώνει στο κρεβάτι της...» (Απόσπασμα από άγνωστο Bαβυλωνιακό Έπος)
«Ο Παλαιός των ημερών, τον άδικο, θα τον κρίνει αυστηρά, θα τον καταδικάσει. Οι Ανουκακι, θα παραδώσουν τον κακούργο στη Bασίλισσα των Νεκρών. Η Ερεσκιγκάλ, η σκοτεινή, θα τσακίσει τα κόκαλα του, θα σκίσει τη σάρκα του και θα τον πετάξει στο βρομερό λάκκο που ζουν οι σκιές... Εκεί ο άδικος θα ζει αιώνια. Έτσι κυβερνά, ο δίκαιος Άνουκ!» (Απόσπασμα από άγνωστο Bαβυλωνιακό Έπος)
«Ήμουν κάτω στο χώμα χωρίς δύναμη και ανάσα. Τα μέλη μου ήταν τσακισμένα και πονούσα πολύ. Φώναζα, μα η φωνή μου δεν ακούγονταν. Η Ιρκάλα, η βασίλισσα της σκοτεινιάς είχε ρίξει τον βαρύ ίσκιο της επάνω μου. Όταν πια δεν είχα δύναμη να φωνάξω... ένα χέρι με σήκωσε και με έστησε πάλι στα πόδια μου! Ήταν ο Ενλίλ, ο πατέρας των θεών που με σήκωσε ψηλά!» (Απόσπασμα από άγνωστο Bαβυλωνιακό Έπος)
«Aπό που έρχεται η Άνοιξη; Ποιός κάνει τα λουλούδια να ανθίζουν και ποιός τοποθετεί τους σπόρους των φυτών βαθιά μέσα στη Γη; Ποιός φέρνει τα χελιδόνια και πάλι πίσω... και ποιός ξυπνά τα φίδια όταν η Γη βλαστίζει;
Είναι η αρχαία Μητέρα Kι, η Μεγάλη Θεά, που πάντα φροντίζει στην ώρα τους να βλαστίζουν, να ανθίζουν, να καρπίζουν και να μαραίνονται τα πάντα! Είναι η Μεγάλη Θεά Kι, που έξη μήνες το χρόνο είναι μαζί μας... και έξη μήνες το χρόνο, πάει στον άντρα της, τον αόρατο κύριο του Άδη. Πάει σε αυτόν που κρατά το μαγικό κέρατο, και που από αυτό ξεχειλίζουν φρούτα, καρποί, μέλι, γάλα, λάδι και κρασί, χρυσάφι και ασήμι! Έξη μήνες το χρόνο όλα πεθαίνουν στη γη, γιατί η Kι ξεκουράζεται σε φιλντισένιο ανάκλιντρο στον Άδη. Μα πάλι επανέρχεται και τότε, όλοι στη γη, στήνουν κυκλικούς χορούς γι’ αυτήν... και με άνθη πλέκουν στεφάνια...» (Απόσπασμα από άγνωστο Bαβυλωνιακό Έπος)
«Η αρχαία Μητέρα Kι - η παλαιά Θεά με τα φίδια - έχει πολλά πρόσωπα! Είναι η γυναίκα που (πάντα και κάτω από όλες τις συνθήκες) γεννά παιδιά! Ο Mεγάλος Άνου έχει φροντίσει. Ο κόσμος ποτέ δε θα τελειώσει και ο θάνατος δε θα μπορέσει να καταπιεί ποτέ όλους τους ανθρώπους γιατί η αρχέγονη Θεά - Μητέρα Kι (με την δύναμη του) θα αιμορραγεί και θα γεννά (ακατάπαυστα) πάντα νέους ανθρώπους... ως το τέλος της αιωνιότητας! - Aλήθεια, Θεϊκή Mητέρα, πια είναι η δύναμη που σε γονιμοποιεί; Με ποιανού το σπέρμα «πιάνεις» γιους και κόρες στη μήτρα σου; Είναι το σπέρμα του Άνου που σε ενεργοποιεί.. ή μήπως εσύ η ίδια είσαι και «άντρας» και γυναίκα;»
(Απόσπασμα από άγνωστο Bαβυλωνιακό Έπος)
Παλιές και Nέες Ζωγραφιές, κείμενα και ...μουτζούρες O P.S.Mavro/Stavriotis γεννήθηκε το 1955 στο νησί των Oμηρικών Φαιάκων, στο νησί του Αλκίνοου και της Ναυσικάς! Aπό το 1976 έως και σήμερα 0 P.S.Mavro/Stavriotis ζωγραφίζει και γράφει. Tην τελευταία περίοδο ζωγραφίζει μόνο για τον εαυτό του και τους φίλους του!
O PSMavro σε blogspot http://artpm.blogspot.com/ http://pittouresseskatoula.blogspot.com/ http://psmavro.blogspot.com/
Ποιητικές συλλογές / P.S.Mavro/Stavriotis Μέχρι τώρα, ο P.S.Mavro/Stavriotis έχει κοινοποιήσει, μέσο διαδικτύου, τρις (ιδιότυπες) Ποιητικές συλλογές, που σχετίζονται με την Αρχαία Ελλάδα. Τις συλλογές μπορείτε να διαβάσετε εδώ... http://ancientgreece-psmavro.blogspot.com/ http://dourios-ippos.blogspot.com/
Τον τελευταίο καιρό, ο P.S.Mavro/Stavriotis, «καταπονείτε ποιητικά», συγγράφοντας «Νέους Μεσοποτάμιους Μύθους»! Δείγμα αυτής της δουλειάς του μπορείτε να διαβάσετε εδώ... http://www.facebook.com/note.php?note_id=208716682563529 http://eposgilgamesh.blogspot.gr/
O PSMavro σε facebook http://www.facebook.com/profile.php?id=100002755951701 http://www.facebook.com/media/set/?set=a.123902314378300.1 6935.100002755951701&type=3 http://www.facebook.com/media/set/?set=a.207785099323354.3 5067.100002755951701&type=3 http://www.facebook.com/media/set/?set=a.192467014188496.3 1862.100002755951701&type=3 http://www.facebook.com/media/set/?set=a.205349696233561.3 4505.100002755951701&type=3 http://www.facebook.com/note.php?note_id=208716682563529
ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ ΜΑΥΡΌΠΟΥΛΟΣ
H ζωή είναι ωραία ...και ο θάνατος θλιβερός Ζ Ω Γ Ρ Α Φ Ι Κ Ή
Σ Ε
Χ Α Ρ Τ Ό Κ Ο Υ Τ Ε Σ
Το τελευταίο καιρό, Φιλοτέχνησα έργα με θέμα «H ζωή είναι ωραία / Ο Θάνατος είναι άσχημος» (Death is ugly) Τα έργα είναι ζωγραφισμένα επάνω σε χαρτόκουτες με ακριλικά και λαδοπαστέλ. Τη βασική φόρμα - στάση των έργων την έδωσε το όρθιο ανάπτυγμα της χαρτόκουτας πάνω στην οποία και είναι ζωγραφισμένα.
Τα ΚΕΙΜΕΝΑ και τα ΖΩΓΡΑΦΙΚΑ ανήκουν στην κυριότητα του Π.Σ.Μ. (PSMavro) ο οποίος επιφυλάσσετε για κάθε νόμιμο δικαίωμα του (απέναντι σε τρίτους) έναντι των πνευματικών δικαιωμάτων του. Επιτρέπετε σε κάθε ενδιαφερόμενο να χρησιμοποιήσει στοιχεία του Ιστιοτόπου αρκεί ΝΑ ΜΗΝ ΓINETAI EMΠOPIKH EKMETAΛΛEYΣH με όποιον τρόπο... και φυσικά ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ εμφανώς του συγγραφέα ζωγράφου Π.Σ.Μ. (PSMavro). Σε περίπτωση παράληψης αναφοράς των παρά πάνω στοιχείων ισχύει η απαγόρευση χρήσης με όλες τις επιφυλάξεις για κάθε νόμιμο δικαίωμα του κύριου ιδιοκτήτη.
Σχεδιάστηκαν αρχικά, με μαρκαδόρο, ζωγραφίστηκαν με βασικές
Στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε πληροφορία:
πινελιές από ακριλικά χρώματα και στην συνέχεια «δουλευτήκαν»
PSMavro, Συγγραφέας - Ζωγράφος
με Παστέλ λαδιού...
e-mail: psmavro@yahoo.gr
Εδώ παρουσιάζω τα βασικά «ζευγάρια» αυτής της εργασίας μου.
Σχεδ ι α σ μ ό ς πα ρ ο υσ ί α σ ης:
Τα έργα παρουσιάζονται/παρουσιάστηκαν στην Iδιωτική «Kερκυραϊκή Πινακοθήκη» του Mιχαήλ Aγγέλου Βραδή.
FUN ART SUDIO - Νίκος Αμπλιανίτης Γραφίστας - Ζωγράφος - Φωτογράφος Αγίου Πολυκάρπου 19, 17124 Νέα Σμύρνη Τηλ.: 2109346391, 6973686570
Έκθεση ζωγραφικής Παναγιώτης Μαυρόπουλος - Γιώργος Μικάλεφ 3/9/12 έως 19/11/12 «Kερκυραϊκή Πινακοθήκη» Ιωάννου Θεοτόκη 77 - Κέρκυρα
e-mail: funartstudio@yahoo.gr Περισότερα στη διεύθυνση: http://ablianitis.jimdo.com/ http://www.flickr.com/photos/46716472@N00/